ERBEEM, GOES.
sendaal
©ring i Tweede Blad
QHUYZEH Go.
HDBRIEVEN
oi
Voor de tweede maal getrouwd.
oof,
termijn
ZATERDAG 17 APRIL 1926
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Öp, naar Goes!
SaSag
EQREEVE.
jr sag".
verbetering
liddelburg.
'ereeniging.
ïer-Comité.
ef 145, Goes
Ign moore.
IG.
ioes,
LIJK. 9782-30
AAT 197/199
sche Beurs.
s-Hser Arendskerke
IKBANK
VAN DER MINNE.
EDEN
sm. Reuzel «Oct. p.p*
WESTVEER,
CTRA BONS
20 April a.s
15 ct
8 ct
25 ct.
20 ct
feuilleton
BUITENLAND
UIT DE PERS
Voor onze vrouwen.
ÏOURANT
ïchuttershaf'
g 20 April
„D Film,
f,
lvvei'k in 5 acten.
uurOp hel
10477-36
Effecten.
kturen sitting in he*
ik-enEffecteiuakei*
linternieuw,
len, loopt
10478-40
nieuwe bak
f550.
ichts f 200.
CO.j
Telef. 167.
2 Tel. 45103-46204
VE: f306.112
n van f 1000,
f500,—
9783-48
ek 11,00 per K.6.
SLAGERIJ i049^18
irdstraat 50 GOEo.
iflesch
alk
-Politour
;els voor
igers thans
stels
amwas
as
80 ct
19 et
39 ct-
38 ct-
35 ct-
I)e Katholieke bevolking van het ietwat
alzijdig gelegen Zeeland voor zoover
Uit'behoort tot het' Bisdom Haarlem
zal het voorrecht genieten, dezen zomer
Jen Tiendjeta Diocesanen Katholiekendag
in haar midden te zien houden.
Het pleit voor het, doorzicht van het'
hoofdbestuur der Haarlemsche Katholie
kendagen. om ook de uiterste deelen van
het diocees nauw te betrekken binnein
den band van het Katholieke openbare
leven, dat er in zijn veelzijdige vertak
kingen zoo rijkelijk opbloeit.
Dertien jaren geleden was Vlissingen,
de geboortestad van Haarlem's doorluch
ten kerkvoogd mgr. A. Callier, de plaats
waar Haarlem's Katholieken zich in een
sociaal congres vereenigden. Die Katholie
kendag slaagde uitstekend en werkte nog
langen tijd, zegenrijk na.
Welnu, als de teekenen niet bedriegen,
zal ook ditmaal .de in Zeeland te houden
Katholiekendag glansrijk glagen; met op
gewektheid, ja met geestdrift wordt' aan
de voorbereiding ervan gewerkt;
De kleine maar sterk vooruitgaande
stad. Goes, de parel van het welvarende,
vruchtbare Zuid-Beveland, waarvan nog
onlangs in een der groote bladen Werd
gezegd dat zij! alleen onder alle Zeeuw-
sehe steden de eenige is, die met sprongen
vooruitgaat on meer en meer liet( centrum
der provincie wordt, zal ditmaal den Tien'
den Diocesane® Katholiekendag binnen
hare veste herbergen.
Een oud en pittoresk stadje, dat Goes
en met den nimbus der historische ver
maardheid omstraald; immers, Jacoba, van,
Beieren, gravin van Holland, en Zeeland,
hield er in de laatste .jaren van haar veel
bewogen leven geruimen tijd haar verblijf,
en wel op 't „Slot .Oostende", dat thans
op de gewelfde kelders na, verdwenen is.
Vandaar de blauw-zilveren Beiersche rui
ten met den rooden Hollandseh.cn leeuw
in het stadswapen vexeenigd.
Welk een krachtig Katholiek geloofs
leven in Goes voor-heen bloeide, toont nu
nog het reuzengevaa'rte der Groote
voormalige. -St.-Maria-Magdalenakerk.
Als monument van geloof en godsdienst
zin door de vrijwillige offergaven der
burgerij gesticht en in 1423 door den
toenmaligen vicaris van Utreeht gewijd,
werd dit in zijn ranke lijnen en stoute
conceptie aan de beroemde gotliische ka
thedralen der middeleeuwen herinnerende
kerkgebouw in den Geuzentijd van zijn
altaren en sieraden beroofd, later door
brand geteisterd, van binnen hopeloos ver
knoeid, en misvormd, zoodat het thans,
ontluisterd, gehavend, een schaduw van
wat het eenmaal was, met groote gelde
lijke offers van rijk, burgerlijke en ker
kelijke gemeente ternauwernood voor al
geheel verval kan worden behoed. Aan
hetgeen echter van rijkswege aan deze'
kerk is hersteld; b.v. liet gerestaureerde
Noorder- of Mariaportaal kan men
zien, welk een juweel van bouwkunst deze
kerk zou zijn, wanneer zij! geheel naar de
plannen van haar bouwheer zou zijn opge
trokken.
Het stadhuis op de mooie „Groote
■Markt", een der'regelmatigste en fraaiste
stadspleinen van ons land, dagteekent
eveneens uit de middeleeuwen en de oor
spronkelijke gothisóhe structuur is nog
hier en daar te onderkennen, al heeft een
grondige „restauratie" in den Louis
XV-stijl tjjdens de 18e eeuw! die kenmer
ken zoo goed; als aUe weggewischt.
De deftige raadszaal, die vroeger ge
rechtszaal was, maakt met haar rijk ge
stucadoord plafond en haar „witjes", ,alle
betrekking hebbepde op de handhaving
van wet en recht, een voornamen indruk',
terwijl de belangrijke oudheidkamer de
schatten herbergt van het rijke verleden
der stad. Ook zijn nog eenige goed gecon
serveerde regentenstukken aanwjezig van
het penseel van den Goesschen .schilder
Cornells Bversdiijk.
Zooals boven gezegd, is Goes het mid
delpunt van het welvarende Zuid-Beve-
land, een der vruchtbaarste eilanden der
provincie Zeeland.1) De bewoners van .52
bloeiende dorpen komen er des Dinsdag;
ter markt. Het is dan een voor vreemden
interessant schouwspel, de boeren en boe
rinnen in him typische kleederdrachb zich
Ofschoon de benaming „eiland" .voor
Walcheren en Zuid-Beveland niet meer
juist is, sinds zij door den Sloe-dain en
den Spoorwegdam bij Woensdrecht met
den vaéten wal zijn verbonden, .blijft men
ze toch nog altijd eilanden noemen.
,)t heden uw £eil, Matte»
[en Vloerkleeden.
- met EXTRA BO«
ot 20 April a.s.
„Gij rijt toch van een onverdraaglijke
nuchterheid, dokter", riep d(e vrouw van
den overste geërgerd uit, ,,en ik kan het
uw boosaardig glimlachje .aanzien, welk
genoegen het u doet al mijn illiisies te ver
storen met uw prozaïsche zienswijze.'
J-L-U doet ge mij onrecht aan, mevrouw
tei hij trouwhartig.. „Ik heb mij alleen
maar, misschien ten gevolge van mijn
neeskundige studiën, gewoon geluilakt,
mfenschen. en, do dingen in; zekeren ÏU1
anatomisch op te vatten, ontdaan van allen
opschik door poëtische misleiding aan
gebiaclit, eenvoudig zooals zij zijn. Daar
door heb ik wel is waar die zekere, be
minnenswaardige overdrevenheid verloren
ie Zoovele nfenschen den goedjkoopen roem
verschaft een bovenmate gloed- en ge
voelvol hart te bezitten; van den anderen
kant echter ben ik daardoor voor menige
bittere teleurstelling bewaard gebleven"
„Met die zekere, beminswaardige over
drevenheid schijnt gij van, natuur uit ook
al met te rijk begiftigd te vzïjn, beste
vriend,- meende méVrouw van Siebur
die
zin
in het marktgewoel te zien bewegendie
mannen; over het algemeen forsch [ge
bouwd, met de zwart-fluweelen broek,
bet korte buis over het mouwvest., om! den
hals een kleurige das met gouden knooj
pen, op den buik twee enorme zilveren
knoopen en op het hoofd de vilten ronde
hoed of de dof-zwarte „Garibaldi". Jle
vrouwen, flink van postuur, ilpnker van
oogen en met fraai gevormde trekken
naar men zegt nog de nawerking van de
vermenging met Spaansclï bloed, uit de
troebele tijden der -,16e 'eeuw toen jaren
lang de Spanjaarden in Bevelend, de over
hand hadden en in Goes een garnizoen
gestoken in hun kleurige „beukjes" en
schouderdoeken, de fraaie kanten muts
op het hoofdi met de gouden „stukken"
en spelden en aan den hals het vijfdubbele
snoer van bloedkoralen met gouden Slot.
De dracht der Goessche boerinnen is onge
meen fraai en sierlijk, fraaier dpn de
Walehersche en het eigenaardige ervan is,
dat de Katholieke en Protestantsche boe
ren en boerinnen hun aparte, (kenmerken
in die dracht leggen. Zoo -heeft bij d|e
Protestantsche. boeren de. vilten lioed een
opsta anden rand, bij ae Katholieke .is die
rand van voren naar beneden .omgevou
wen. De Protestantsche boerinnen dragen
een kanten muts met ronde .vleugels, de
Katholieke een dito met vierkante afhan
gende vleugels. Laatstgenoemden hebben
onder de kanten muts nogieen blauw on
dermutsje, bij de Protestantsche boerinnen
is dat mutsje wit. 0ok .in de versiering-
van 't beukje is nog' onderscheid! tussch'en
de Protestantsche en Katholieke boerinnen.
Goes ligt zeer gunstig aan de spoor
lijn VlissingenRoosendaal, niet zoo
ver weg als Middelburg- en 'Vlissingen.
Met Katsche Veer, Wolferts-djjksehe Veer
en Hoedekenskerke, waar de Provinciale
booten van Ooster- en Westerscheldai (aan
leggen, is het door autobussen .verbonden,
zoowel als met de verschiUende idorpen
op liet eiland. Binnen niet -te langen tijd
zal de „ijzeren weg-" zich! over het eiland
slingeren voorzoover dit bewesten het
kanaal Hansweerd-Wemeldinge ligt en
er zoo goed! als alle -gemeenten in een
reuzen-ceintuurbaan met Goes verbinden.
Met den aanleg van die lijn der Zuid-
Bevelandsche Lokaalspoorweg 'hoopt men
volgend jaar zomer gereed te zijn. Met
het oog hierop heeft het -stationsemplace-
nicnt van Goes een enorme (uitbreiding on
dergaan, zoodat thans op de -spoorlijn
VlissingenBöosendaal geen. enkel station
tusschen deze beide eindpunten gelegen,
het in uitgebreidheid bij dat 'van Goes
kan halen.
I)c mooie centrale ligging van Goes heeft
dan ook de vestiging van tal van openbare
instellingen binnen linie muren tengevolge
gehad. De Raad v. Arbeid, Keuringsdienst
van Waren, de Zeeuwsehe Landlxuiiw-
maatseliappij, d.c „Breede Watering be
westen Ierseke", de Riijkslandbouwwinter-
scllool, zijn ei- gevestigd, of hebben er hun
zetelhengstenkéuringen, paarden- en yoq-
markten worden er zeer vaak -gehouden
en tal van vereenigingen in .Zeeland kie
zen Goes bij- voorkeur uit [als de plaats
hunner jaarvergaderingen, festivals, con
gressen enz. i
Het vooruitstrevende stadsbestuur heeft
dan ook niet nagelaten te .zorgen, dat de
uitbreiding der stad gelijken tred -hield
met haar toenemende beteekenis. Duels-
direct, deels indirect werkte zjj: .het ont
staan van nieuwe stadswijken in (de hand
en zorgde, dat de woningbouw aldaaj
volgens een vast systeem geschiedde.
Hierin slaagde het zoo gelukkig, -dat de
nieuwgebouwde huizen, zoowel die voor
den beteren stand als de .meer burgerwo
ningen en die voor den -werkenden stand
[ian degelijkheid van constructie en practi-
sehe inrichting een sierlijkheid van 'vor
men paren, welke in deskundige .kringen
de woningbouw van Goes in .Bouwplan I
en Bouwplan II als model ;heeft doejn
gelden. In het geheel Zijta .binnen; de laat
ste 8, jaren ongeveer 265 woningen! verre
zen behalve de woningen door .particulie
ren gebouwd waarvan het aantal ,310 be
draagt en nog pas heeft ,de Raad irt'prin
cipe de aanleg van een -derde bouwplan
goedgekeurd, waarvan nu reeds groote
stukken besproken zijn.
Goes heeft zoowel in 't centrum als nabij; 't
station goede hotels en restaurants, inelk-
'salons, lunchrooms, enz. „Het Sohutterishof
is 'n complex van gebouwen' -met- lommer
rijken "tuin dat uitstekende gelegenheid
biedt voor vergaderingen, muziek- entoo
«eeluitvoeringen enz. zoodat dit de ,aan
comfort gewende bezoekers van den ,Ka
tholiekendag niet behoeft af te schrikken.
De fraaie, ruime parochiekerk, in, 1907
door architect Margry ontworpen en .aan
de H. Maria Magdalena, de ,pati-ones van
Goes, toegewijdl biedt voldoende ruimte
„Maar is u de barones, ookrtls- wij' haar
persoon den nimbus van het romantische
willen ontriemen, werker ijk niet interes
sant voorgekomen, eenvoudig zooals zij
om mij van nw eigen uitdrukking te be
dienen.?''1
„Mevrouw', antwoordde hij, opeens ern
stig- wordend, „een mocdiei-, die aan het
ziekbed van haar eenig' kind staat,
altijd, welke ook haar overige hoedanigh,
den en eigenschappen zijn mogen, een
voorwerp van groote belangstelling voor
den arts an meufschenvr-ien d.
„Nu ziet gij 't, Weder," zei de oude
dame, terwijl zij den jongen man ni'ct t-en
glimlachje van ontroering haar hand toe
stak. „Voor dat goede woor-dj zoo ik' groo
ten lust hebben, u a.1 die bittere twijfel
zucht té vergeven."
Een krachtige ruk' aan de scliel der
buitendeur kondig!d[e de terugkomst va-.n
deD heer des huizes aan. Weldira trad ld*
overste in den besten- luim de kamer bin
„Dat ie nu eens goed, doktertje," riep
bij, den arts vriendschappelijk op, dien,
schouder kloppend. „Terwijl ik', als e«n
vroolijk Fransje buitenshuis mijn, tijd ei
mijn geld bij het spel verkwist, troost gi
hier mijn arme vrouw. Zoo geheel verbas,
terd, gelijk de mannen dje'r opvoeding
voor een imposante slotvergadering van
den Katholiekendag.
Ofschoon do Katholieken van Boes op
5e stadsbevolking- van 8677 zielen! ternau
wernood een vierde gedeelte uitmaken,
h'eerocht toch onder hen een -opgewekt
Katholiek leven, dat zich in .tal van ver-
«euigingen op politiek, sociaal en charita
tief" gebied weerspiegelt. Twee vertegen
woordigers hebben zij in den igemeenta-
aad; een- hunner zetelt in liet collego
van Burgemeester, en Wethouders, terwijl
van de twee Katholieke leden -die Zuid-
Rnveland naar de Provinciale Staten af
vaardigt, één een inwoner van Goes is.
Hierboven werd gesproken van Goes'
Katholiek verleden, dat nu uqgji tot ons
preekt door het renzcn-inonument der
Groote- of St.-MariaMagdaleriakcrk. Doch
ook door levende monumenten van geloof
en wetenschap heeft Goes zich in de
jaarboeken der Katholieke Historie een
eervolle bladzijde verzekerd. Immers, de
beroemde Leimardus Marias, rector van
het Bagijlihof en pastoor der'-Oude zijde
te Amsterdam, aan wiens invloed .Vondel's
bckeerins ,tot het Katholieke geloof gnoo-
tendeels is toe te schrijven, was Goese-
naar van geboorte. En te Goes zag het
levenslicht Caspar Bern, een manuiac-
tui-ierszoon, dje om1 zijn groote begaafd
heden op kosten der stad zijn universi
taire. studiën te Leuven deed, na schitte
rend afgelegde examens zich aansloot bij-
de toen kortelings opgerichte Sociëteit
van Jezus., de Zeeën overstak qm' als mis
sionaris te arbeiden en zich als metgezel
eu kelner van den grooten St. Franeiscus
Xaverius Indië's apostel zcoZqef
onderscheidde, dat laatstgenoemde aan zijn
algemeenen overste, St. Ignatius, schreef
„Da milii Bata.vos", „geef mij Nederlan
ders van het gehalte van -Berse, Want met
zulke mannen verover ik een- .wereld/ voor
het Evangelie".
Verdient een stad. die op zulke zijnen
kan bogen, nietten volle-de eeiv.te wor
den aangewezen als de alaats. waar de
Tiende Diocesane Katholiekendag zalwor-'
den gehouden?
-Met nadruk roepen wij danook Haar
lem's Katholieken toeOp, naar Goes
den 9en Juni a.s.l
DENEMARKEN
B*s Deensehe hoofdstad.
Over Kopenhagen schrijft de Sca.iidi-
naafsche correspondent van het „Hibl."
Met zijn 700.000 inwoners voor
steden meegerekend js Kopenhagen die
grootste stad v.'t Noorden, tijoor ligging'»
handel en verkeer eigenlijk de hoofdstad
van geheel Seandinlaivië. 't Vrij mbdern uiter
lijk van de stad zou niet dtoen; vermbeadenj
dat haar oorsprong' ver in de m!id(dcl-
eeuweu ligt. Branden en oorlogen hebben
van oud-Kopenhal8Wni weinig overgelaten,
/let was en bleef trou'wejis altijd een
kleine stad, zelfs toen li»t hoofdstad' van
Denemarken werd, 'Welke eer vroeger het
thans tot 2000 inwoners ineengeschrom
pelde Roskilde genoot. De snelle uitbrei
ding kwam eerst in de lik- eeu;wi. Mep ziet
het de stad aan, dja,t zij wat te hard' gc-
groeidHs, en ongelukkigerwijze-in een tijd
perk, dat de architectuur, hier 'gelijk over
al, in haai- diepst verval was.
Als het niet zoo on-Nsderla-ndseh chau
vinistisch klonk, zou men kunnen zeg
gen, dat al wat Kopenhagen aan mboi oud
stedesclioon bezit, liet werk van Neder
landers is. Men vindt hier méér juweelen]
van de Hollaaidsche renaissance r^an in
de meest Hollandsche steden. De Beurs,
de Holmenkerk, de Verlosserskcrk1, slót
Rosenborg* om te zwijgen van Érede-
riksborg en Rronborg het 2ijb ,aHe
bouwjw erken, welke de yreemdeling nooit
vergeet. IMe beelc buurt daar om de
Beurs is niet Deenscli maar puur Hol-
landsch, met al die kanalen en grachten
vol -schepen, en oude patricische huizen,
vooral over de brug in Christianshaven-,
waar mén helaas zoo zelden komt.
Maar weer niet Hollandsch is hier de
vischmórkt en al die visschersbomlncn,
geméerd aan den wal, <w]a-ar dje Kopen'-
haagsche 'huisvrouw de viseh komt kóopen,
zoo verscli uit de schuit
Dat oude gedeelte van d[e stad slingert
zich om het imponeerenda nieuwe slot,
kort geleden voor de zooveclste maal
herrezen uit zijn asch. Er rustte gieteni
zegen op het slot. Bijna geeii eeuw ging
voorbij óf' het brandde af of werdj plat
geschoten. Zoo soliede staat het nu cm zoo
vredelievend zijn dp Scanidinaviërs thans,
dat m'en Christiansborg wel eenige eeuhvten
zóu mogen voorspellen. Maar „Konigssitz"
is liet feitelijk niet meer. De Rijksdag!
is er gevestigd en het hoogste gerechts-
steeds willen bewëren, is onze jeugd dan.
toch niet. Gij hadt 't op andere plaatsen
prettiger kunnen' hebben, jonge vriend 1"
„Maar nergens betel-, en, -nergens gezel
liger, overste!" voltooide Wjeiler hartelijk.
„Dat vind ik mooi van je, mijn jongen!
Ik moet het zelfs zeggen liet is gezellig,
hier bij mjjii vrouw. Weet ge Writ, Anna
ik drink ook nög„cen, kopje van jé thee, eu,
mogen wij rooken hier bij u?"
„Zeker," glimlachte zij-, ,een oude solda
tenvrouw Zal de rook Wel niet schaden."
Zij bewoog de schel, die vóór haar op 'd(ó
tafel stond, de. bed[Lende ontving bevel, oen
kopje voor mijnheer en het rook'gereted-
sehap uit dien» kamer te. halen. Weiier
.rookte nooit, doch de overste kon zön'djer
züj'n pijp niet leven. Weldra waren alle
'drie in blauwe wolken gehuld, en zoo
koutten zij op de allergezelligste wijze", go-
lijk de overste zich uitdrukte, naar bet
middernachtelijk uur toe.
DERDE HOOFDSTUK.
"Dokter Weiler had de belangstelling,
welke hij als arts en raénschéavriend voor
de jonge móeder betoonde ,die hem aa'ui
het ziekbed van haar eenig kind geroepen
had. tegenover zijn bejaarde vriendin ,des
te bereidwilliger bekend, dpar hij mtet
hof en het, ministerie va-n Jbuiténlamdscihe
Zaken, doch de koning, voor wien ook een
étage gereserveerd was een vorstelijke
4'la.twonihg moderner kan het niet.!
heeft geweigerd er in te trekken. Hij
verkoos het bevallige Amaliënborg, dat
eigenlijk oen complex vat» vier om een
square gelegen ronoco-pa leizen is, alle vier
precies gelijk, destijds op éten wensch,van
een vroegeren Oliristiaan! ofl Fredcrik ge
bouwd door vier Deensehe edellieden.,
Hier kan mén dagelijks de aflossing
van de wacht zien, 's konan-gs in lange
roode -mantels gehulde en ondier geweldige
beerenmutscn verseholeni lijfgarde.' Een
schilderachtig' schouwspel, dat aMajd[ wteer
honderden belarigtetelibnicljpn trekt ook
onder de volstrekt niet militairistischel
Kopenha-górs een der laatste, en ons-
schuldigste, overblijfscién van het ancien
réjjjüiié.
Het is verwonderlijk, dat Denemarken
in het tijdperk van zijn grootsten bloei
op kunstgebied vrijwel niets heeft voort
gebracht. Dat men kunstlievend was, be
wijzen toch de oude g-ebouwén. van Hol
landsche bouwmeesters en de schilderijen-
collecties, waar de Nederlandsche school
domineert. De negéntiende eeuw heeft
plotseling een geweldigen1 artistieken op
bloei gebracht, en vooral de beeldhouw
kunst vond schitterende glimrendie,
zegt de Deen - vertegenwoordigers(Thor-
waldsen en onuitputtelijke maeeenas-
sen. die soms dieper in hu® beurs tastte»
dan hun feitelijk paste. Aan heide dla-pkhn
wij de rijke musea, Wélke nu de glorie
van Kopenhagen, rijn. En in geen' stad
ter- wereld vindt men ook op dei open
bare pleinen zoo goede monumenten als
hier. Ook de nieuwe g'ébouwten, vóór
alles het Raadhuis, getuigen van de
kunstlievendheid e,n goekiien sniaak der
Denen. Een. der populairste monumenten ia
„bet Tccrd", het ruiterstand1jeeld( van een
der koningen, wiens paard een Zweed'
onder de hoeven vertrapt-
De winkelstraten zijn; nauw' en een wan
deling i# er sonó» een twijfelachtig'genoe-
geu, wijl de Deen niet van reehtshouden
weet en mén op de smalle trottoirs dua
voortdurend botst en wijkt, terwijl zWare
autobussen in snelle vaart vl'ak langs de
trottoirbanden voorbijdreunen. De rooS%e-
jaste postboden geven eeni kleurig beeld
aan het straatleven Talloos zijn de bloe-
nrenstallctjes met tulpen, die hieT wel zeer
in trek moeten zijn. Eigenaardig zijn do
dubbele winkels, die echter in -dje drukkere
straten schaamcher worden, eera kelder-
of onderwinkel en, een andere dparboven
de etalages, gewoonlijk overvol, raken
elkaar ea liet inhakt een zóndei'lingen in
druk eei» uitstalling van, saoepwaren vlak
boven een coUee-tie 'gramófóoinplaten to
zien. De etraatautoiiilaiten voor dei» win
kel hebben zich hier een belangrijke plaats
veroverd. Cigarettan worden'djóorgaans in
automaten gekocht, nmw ook' allerlei a-ir
dere artikelen, vruchteïi, delicatessemi, fiets
kaarsen enz. zijta aldus te krijgen. D*
ki-autenlrioskdni zijh uiterst pi-imitief1, nog
primitieve»- ,dan te Parijs. En in; ©en voor
uitstrevende stad zou mén ook wat mo
derner en hygiënischer vuilniskarren ver
wachten.
In de drukke straten treft die onttsteii-
nis van groote eafë's. Als mém goed oplet,
kan naen er eenige vinden op de eerste
verdieping. Maar klein en ouderwetsch.
In den winter is er wrinig caféleven. Res
taurants rijn er des te meer. Voor een
Deen is een uitgaing naar theater óf bio-
gl'aaf zoo heet hier do bioscoop niet
voltooid, als hij niet in een restaurant eën
stukje gegeten heeftt.
De font va» dr. De Visser.
In de rede van dr. De Visser ter alge-
nieemc vergadering van de Christ.-Hist.
Unie zijh er twee uitlatingen, (welke d,e
bii zonder e aandacht verdienen.
De Clü-.-Historischen hebben alcjus
dje oud-minister onder leiding [vajn
LohniUn rich in 1920 eenparig (verziet
tegen liet herstel (lees: de "bestendiging)
der Nederlanidsche legatie bij het 'Va-ti-
ca-an. Doch niet oip.dat het een gewetens
zaak gokl'. Dan had men-trouwens moeten
afkeuren, djat het ministerie-Cort van ,der
Linden een opdracht aan dr. Nolens gaf,
cm te aboucheeren anet het -Vaticaan sn
het voorstel van een tijdelijk (gezantschap
moeten verwerpen. Want met het ge we tón
niag -men nooit marchawdEeren. 1
De tweede uitlating is niet minder
belangrijkde heer Lohmaii heeft 'de ge-
Zantschaps-kWestie nooit -als een gewetens
zaak beschouwd. Hij achtte zelfs omstan
digheden mogelijk, waarin hij voor 'het
volle geloof! deze belangstelling voor de
eenige hield, die dp. schoone vreemldb
vrouw in liom' optVekte.
De jonge officier van gezondheid was
een zeer bedachtzaam! en verstandig- man.
Er lag in zijn wezen, piet de minstef
schijn van spotlqst. Hij was gewoon, de
opwellingen van rijn gevoel en zijn phau-
tasie aan de streng» heerschappij' van, zijn
verstand, zijn vasten., wil te onderWerpep.
Daarom had tot heden nog geen, hartstocht
zijn ziel kunnen binueiidringeh. Hij had
in aangeleg-eiuhedéii des harten volstrekt
geen ervaring, die goede dpkter Wieiler!
Hij voelde zich bij rijii dagelijksche be
zoeken aan den, kleinen zieke in dein
burcht, door den omgang met d|e bai-on.es
aangenaam getroffen, hij vond onderhou
dende gesprekken, id[at was alles; móecido
hij. Zij was -een ïïjh beschaafde vrouw,
men kon zoo gezeUig met haar praten, en
rij zag er zoo schoon uit, wanneer haar
gelaat bij het gesprek zich een weinig- ver
levendigde. -En klpai, kwam er het medelij
den bij Was ooit een zoo jonge vrouw in
zulk een verlaten, hul'peloozen toestand
En wat maakte zij zich beangst over haar
jongen! En met welk een vertrouwen, een
onvoorwaardelijke, volgzaamheid voerd|e zij
alle voorschriften van den. geneesheer uit,
menigmaal niet zander scherpen strijd mét
herstel (lee*: 'het behoud) der 'lqgatie zou
kunnen zijn. Ik (dr. Do .Visser) kan mij"
een Lohman voorstellen, die na de rede
voering van dftn heer Maróliant, (die eigen
lijk hierop neerkwam': „Ik ben wél vóór
het gezantschap, maar om- de coalitie en
het kabinet-Oolijh te breken, stem' ik
tegen", hartstochtelijk zou zijn opgesto
ven en zou hebben uitgeroepeni„Ik ben
tegen het gezantschap, maar nu 'het er
links om te doen is, den boel in de waf
te sturen, stem' ik er Ivoor." Wje wteeh,
hoe 'ministerieel Lohman was en hoe
zeer hij prijs stelde op; 'de samenmbrkiug
rechts, zal dat alleszins mqgelijk achten.
Wij willen op heide uitlatingen nog
eens de aandacht v estigen, niet. .omdat wij
van dj-. De Visser iets 'anders haiddieti
verwacht, doch omdat in dat 'verband
een Zeer ernstige vraag rijst, 'wélke .taclï
r.iet onbeantwoord kan blijven.
Dr. De Visser is voorzitter van de
Christ.-Hist. 'Tweede Kamerfractie.
Als zootianig werd hij als opvolger van
Oen heer Lohman tot leider der christ,-
hist. politiek gepromoveerd.
.Waarom! zoo vragen wij r- ia dr.
De Visser op 11 November, wegtgcblaVen
Waarom was d« opvolger van [Lohiman
niet in de TWeed* Kamer aanwezig, om
daar, op dat oogenblik, na de verkla
ring van mr. Marchant, de woorden to
spi-eken dia Lohman met Hartstocht zou
hebben .aouit? Waarom heêft dr. 'De Vis
ser op het kritieke moment -rijn post ver
laten crm op het Binnenhof <rond te kuie
ren, terwijl men binnen in 'de Kamer zijn
leiding noodig had?
Deze vragen lijken ons voor (de toe
komst van belang.
■Want al denken wij nu 'niet in dei aller
eerste plaats aan hot feit, vdaf dr. De Vis
ser, aie zóó wéinig moed 'toonde op een
zeer uelangrijk oogenblik, niet de, eerstge-
rcepeaie is, om- over apderer (politieke fou
ten te praten, toch voelt) (eenieder! wel, dat
herstel van de reéhtsche samerwerking
moeilijk, zoo niet onmogelijk, zal zijn
wanneer de offieieele leider der 'christ.-
hist politiek in de Tweede' .Kamer op kri
tieke momenten aan. zijn fractie 'geen lei
ding durft geven, den strijd om' eigen in
zicht te doen Zegevieren, ontwijkt, 'bukt'
voor de meerderheid der anti-papastische
«Lijvers «u de leiding; overgeeft 'aan
iemand, die tegen de overtuiging van den
voorzitter der fractie ingaat. i
Dat is geen sfcaatsmanswerk, de opvol
ger van Lohman onwaardig-
De rede van dr. De, (Visser was belang
rijk. Dioeh zij komt maand»» ,ie laat.
(„De Tijd".)
SLANG EN VEL ALS MODE AR TIKEtl»
Als de damesmode .stoffen, wlke nan
de dierenwereld, zij» ontleeail, inlqft, ont
staat het gevaar, d at door overgroot» uit-
buiting de natuur verarmt. Het aanhou
dend verbruik kkn'dp voortbreto'g-ing-skpaCht
dei' natuur te boven gaan, er groeit niet
zooveel bij, als door roofbouw vernietigd
wordt. Al is een gebied op onze plaimeet
nog zoo afgelegen, het blijft piet ondooi--
zocht, als de damesmode er het een of an-
der uit verlangt Ee fp dolle jacht begiwt
inaar de niets kwaads vermoëdeiDde 'dier
lijke bezitters van aangenaam kleurige
buitenkanten, of van dergelijke natuurlijke
sieraden, waarmede het dgn dames be
haagt zich te tooien.
Zoo gaat het met. pelsdieren als skunks,
bevers, blauwvossen, zoo gaat het m»t
bontgevederde vogels uit alïe landiew, mét
de koliori's, met de paradjijsvogéls, ook
met de reiger sen mét den ia» het wiMi^le-
venden struisvogel. Eta nu rijn de slangen
aan de beurt, het kruipend godjerte, waar
voor de dames, zoo lang het levéndi is,
angst en aifechuw hebben.
Dat weerhoudt haar niet met dé glinste
rende schubben haar voetjes te versieren
ofl mét van slangerahuid verva&rdigdp
handtasehjes bij het wandelen te pronken
in het bijzonder sedert een procédp is
uitgevonden om slapgeahuid te c-onsexvee-
ren, zooals ze, er oorspronkelijk! uitziet,'
■Deze uitvinding heeft d» dpmésmode, of
degenen, welke ,ze creëren», wiel er toe
móeten verleiden, zich vam de huidj met
haar bontgekleurde schubben meester ta
m&ken.
Inderdaajk riet het buigzaam- ook nal het
looien nóg in den natuurlijken' glans stra
lende leder van <1© geschubde slamgenhuxd
er uiterst verlokkelijk uit. De mooigétee-
kende en kleurrijke Blaangen in aUe wereld-
doelen rijn rou zeer gezocht.
In de Vereeni'gdé Staten van Noorfi-
Amerika is men er moe begonnen echt-
■laftgenvel voor damesschoanein te .gebrui
ken. De snel toenietaé^de behoefte dekt ge-
de oude 'djenstbode, voor wie Wieiler's ge
neeswijze een onoplosbaar raadsel waa en
bleef. Waarlijk, de dokter had! niet het
hart van ee.n „mënscheiivriend" mbetew
hebben, om zich niet mtet warme deelne
ming tot de weduWe te voelen aaugetrok-
Victors riekte nam' haar geregld Ver
loop, maar langz.aiaan'. El' gingen weken
voorbij, voor hij! als volkom'en hersteld
kon be.slchouwd worden. Voor dtj eerste
maal sedert het begin van rijn, loopbaan
als geneesheer zag 'Wieiler mlet leedwezen
dit oogénhlik te gcanbet.. H,et is iets eigen
aardigs de macht idpr gewoonte! Dé'dok
ter wns zoo zeer aan den dagjelijikscilien,
tocht aan het slot Raverihëim' gewoon, d,alt
het hem toescheen, alsof er een bepaalde
leegte in zijn leven móest ontstaan, wan
neer die tocht achterwege bleef. Dat.
gevoel was zoo sterk, dat een oogen blik
de verzoeking in hem opkwam, door 'eetnl óf
onder onschadelijk mid jtel Idle volkomen; ge
nezing nog een weinig te vertragen. Met
afschuw vedwiei-p' hij die gedachte!.'
„Kwakzalver" schold hij zich zelVen, en
bereidde toen met vaste handrem nauwkeu
rig onderzoekenden bliii een Iaatsten
drank, dien hij uoódjjg oordeel'dle.
(Wordt vervslgd.)
-
