T
RIGE
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
Brandy
/ERSFRÈRES
iing
Eerste Blad
Mt
ifhouders.
RUCK
pet.
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS T
Christus' komst.
BEATRIX.
!Pf
oed drukwerk ge-
I zijn verkoopkracht
iging van een borrel.
velaren - Middelburg
iir verband
LUBECK.
II
FEUILLETON
BUITENLAND
DUITSCHLAND
BELG1E
Abdijsiroop
ZWITSERLAND
AMERIKA
AFRIKA
TURKIJE
BINNENLAND^
OrlE COURAft
RUMMER 151
00N0ER0A0 24 DECEMBER 1325
2Jstb JAARBAhB
,wi
Blue
tevens
X
;ekleur-
)or oud
iing en
mooie
p naar
Smith
uw zaak ons bekend
ugeesch product]
■k gedeponeerd,
zaak verkocht worden,
succes en vermeerdert
iet. Gratis reclame.
3 en monster. 3664-23
één-Importeurs
>SNABRÜCK)
- en 100,—
f 60.000.—)
g van het
rijving op boven-
I 1925
ren:.
te AMSTERDAM,
itENBOSCH.
5, Telaf. 297-298.
Axel, Hulst, Ooct-
ten en IJzendQke.
'oom.
vrage b(j de boven-
7 JANUARI 1920
Stoel te Osnabrück
RNING,
top van Osnabrück.
9671-130
t 4
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux ran Radaoli» en Admlnistrati» i W«t»lng»1, GOES
Interloc. Telefoon t RodactU »n Acmloletmtl* Talef, No. 207
Bijkantoori. MIDDELBURG. Markt 1 »n 2| T»|«foon No. 474
Abonnsmintsprl* M,90 p»r drie maanden, bij vooruitbetaling
AtfvertaniiSn van 1 tot 0 regelt f 0,90, elke regel meer 10,15
Contractregelprijt, te beginnen bij 600 regela, beduidend lager
SftOOTEWAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT GELEZEN
IN ALLE KRIN8EK
Dit nummer bestaat uit twee bladen
WEGENS HET HOOGFEEST VAN
KERSTMIS ZAL GE „NIEUWE
ZEEUWgCIIE COURANT" A.S. ZA
TERDAG NIET VERSCHIJNEN.
De komst van Onzen Heer Jezus
Christus in inenschengestalte op de wereld,
waarvan het hoogheilig' Kerstfeest jaar
lijks de gedachtenis levendig houdt, is niet
alleen onder bovennatuurlijk opzicht de
grootste weldaad geweest, die God Zijnen
redelijken schepselen heeft geschonken,
wijjl zij daardoor opnieuw deelachtig wer
den aan het kindschap Gods, dat zij1 dooi
de erfzonde hadden verloren, maar heeft
ook onder natuurlijk opzicht het aanschijn
der aarde als hernieuwd, zoodat die komsl
een waar keerpunt vormt in de geschie
denis der menschheid.
Om dit te erkennen en te beseffen, be
hoeft men slechts een parallel te trekken
tuSpehen de maatschappij vóór en na Jezus
Christus. En dit is allerminst van puur
speculatief belang, doch^ integendeel een
zaak van practisdh nut en staande in het
brandpunt der actualiteit, nu heden ten
dage op elk gebied des openbaren levens
getracht wordt „het gelukkige heidendom"
der antieke wereld in de plaats te stellen
van ..het mislukte Christendom".
Zelfs indien men alle recht laat weder-
varen aan de hooze bescflavins, ontwikke
ling en wetenschap der oude wereld tijdens
de komst Onzes Heeren op aaxde, blijft het
een onloochenbaar feit, dat de maatschap-,
pSJ in die dagen zóó diep gezonken, was en
dat zulke afschuwelijke gewoonten tot een
tweede natuur waren geworden, dat wij;
die wandelen in het volle licht van liet
Evangelie en leden zijn eener'samenléving,
eeuwen lang van den christelijken geest
doordeeseand, ons daarvan moeilijk 'n juist
denkbeeld kunnen vormen.
Zij, -die „de gouden eeuw van Augus
tus" zoo geestdriftig bezingen, hoe wei
nig bedenken zij, dat de overgroote meer
derheid der bevolking in Augustus de ze
geningen van die beschaving slechts kende
om ze te benijden of te vloeken.
Ten tijde van Cicero ryaren in het dicht
bevolkte Rome niet meer dan 2000 eige
naars; onder Nero was de helft van het
wingewest Afrika, dus een oppervlakte
veel grooter dan Engeland, in handen van
zes grondbezitters. Niet meer dan drie
slaven bezitten gold niet alleen te Rome,
maar ook in de provinciesteden als een
bewijs van armoê. En wat beteekent het
hedendaagsehe verschil in stand bij den
afgrond, die er toen gaapte tusschen rijk
en arm, vrij1 en slaaf. De Vreemdelingen,
de krijgsgevangenen! de overwonnenen,» de
glaven, de zieken, de schuldenaars, de
armen, de kinderen, de grijsaards, de
■werklieden, alles wat zwak was, wat leed,
wat arbeidde, in één woord de overgroote
meerderheid der menschheid werd in de
oude. wereld, in het hoogbeschaafde Ro-
meinsdhe Rijk, dat onbestreden schier'
ganseh de toenmaals bekende wereld om
vatte, geminacht en verdrukt. Het overige'
gedeelte wentelde zich in het slijk van alle
gruweldaden; de ondeugden zelf waren tot
godheden Vérheven, zij hadden tempels,
altaren en priesters in alle steden der we
reld, de ongebondenheid was een maat
schappelijke verplichting geworden en de
ontucht een openbare eeredienst.
Wie denkt, dat wij overdrijven, hij sla
er de oude schrijvers: Plato, Aristopha*
nes, Plautus, Livius, Ovidius maar op na
en .hij 2al zien, hoe zij de afgrijselijkhje-deai
der heidensche maatschappij1 met een dui
delijkheid verhalen, die doet huiveren. Bij
hen vergeleken drukt Paulus zich nog
36) 0—
Op hetzelfde oogenblik kwam Jan, een
dor huisknechten, zonder kloppen de bi
bliotheek binnen.
Zijn gezicht was bleek, en hij' tag er gp-
heel ontsteld, uit.
Hij1 ging eerbiedig naar den 'fauteuil
van mijn grootvader.
Als mijnheer zoo goed; zou willen
zijn om mij'nheer Ernest, weg te halen (dp
bedienden noemden mijn vader bij zijh
voornaam) men zou Zeggen, dat hij gek
werd' i
Anne jongen, antwoordde de grijs-
aard treurig, laat hem daar maar,' den
eénigen troost, die hem nog rest,, mogpn
Wij hem niet ontnemen.
Is papa sonjg ziej£?._VTpeg ik heel
■kinderlijk aan mijn grpqtvacler.'
O Gabriel, ateje. ,,eens gêzién hadji
aet^welk een diep medelijdëu bij mij aan-
De huisknecht was er door getroffen
en voordhfc grootvader kon antwoorden,
haastte hjj zidb te zeggen
zeer gematigd uit. En toöh hoe geeselt
de Apostel der volken in zijn' Romeinen*
brief de zeden van dat „beschaafde'-5
Home als hij' ons de Romeinen .teefkent
als liefdeloos, trouweloos, meedoogenloos_,
vervuld met aile ongerechligdheid en boos
heid, vol van nijd, moord en kwaadaardig
heid (Rom. I 1832).
Zeker, ook in de oude wereld vinden
wij sohoone gezegden, edele gtevoeiens, ver-
het'fendo daden van menschlievendkeid en
andere natuurlijke deugden hoezeer, ook
het beeld van God m den mensch mis
vormd is, nooit wordt het geheel in hem
vernietigd maai- toch was de in het oog
loopende trek, het algemeen en heersdhgnd
karakter van de wereld vóór Jezus Chris
tus een onverbiddelijke hardvochtigheid,
gepaard aan een bijna ongeloofeiijke onze
delijkheid van instellingen en levenswijze.
Hier gaat de werkelijkheid alle verbeel
ding te boven en het hedendaagsdhu zeden
bederf, hoe ontstellend en verschrikke
lijk op zichzelf, heeft niets wat daarmede
kan vergeleken wol-den. Er was in de
zachtzinnigste menschen en bij de meest
beschaafde volken zulk een ongevoeligheid
van hart, zulk een verachting voor de
menschheid, zulk een afschuw voor de
armen en ongelukkigen, zulk een zucht
naar moord, bloed en allerlei schandelijk
heden, dat wij' met onze christelijke denk
beelden ons zulke lage en wreede zeden
niet kunnen voorstellen. De geheele aarde
was overgegeven aan een onbejpprktjen
hoogmoed, een teug-ellooze zelfzucht en
een wreede zinnelijkheid, die alles zonder
de minste wroeging aan hare verlangens
opofferde.1)
Doch ziet, sinds de komst van Je-zus
Christus dié in knechtsgestalte op aarde
rondwandelend, Zijn verheven leer aan de
menschen verkondigde, welke goedbegre-
pen en naar waarheid beleefd, niet alleen
den weg ten hemel baant maar ook in
stoffelijk, zedelijk en maatschappelijk op*
zicht der volken geluk en vrede brengt, is
dat alles veranderd-, als de nacht in den
dag. Deze wonderbare verandering*- van
het menschdom heeft Christus niet opeens
willen doen geschieden, zij moest tot stand
gebracht worden door den langen en vol
hardenden arbeid Zijner apostelen en aan
hangers, de ledematen uitmakend vanj Zijn
mystiek lichaam, de Kerk. Het is boven
dien te begrijpen, dat die vernieuwing: van
het aanschijn der wereld niet kon ge
schieden zonder een strijd op leven en dood
tusschen 't eeuwenoude heidendom en den
nieuwen godsdienst, „den Joden een erger
nis en den heidenen een dwaasheid", tus
schen het rijk van Satan en Christus'
koninkrijk. Drie eeuwen lang heeft dan
ook het bloed der christenen bij strooimen
gevloeid.
En toch die vernieuwing is geschied
en zij is er nog, al tracht de helsdhe vijand
voortdurend haar ongedaan te maken. De
Kerk, door Jezus' geest bezield, door
Jezus' genade gesteund, heeft de mensch
heid vernieuwd, wijl zij de Zielen veran
derde, de gedachten, de gevoelens en zedien
der personen en gezinnen hervormde. Door
hare leer, hare wetten en instellingen was
zij de tegenstelling der heidensche maat
schappij en moest zij dus door het feit
zelve harar uitbreiding langzamerhand de
onrechtvaardige en wreede wetten en in
stellingen opheffen en vervormen in al
de landen, die zij aan haar geestelijk ge
bied onderwierp. En hoe redelijk ging de
Kerk bij die vernieuwing te werk. Zonder
do onderscheidingen op te heffen, door de
Voorzienigheid gewild, Zonder op eenj'ger-
lei wijze de orde der machten te versto
ren, zonder de plichten der ondergeschik
ten jegens hun overheden, der kinderen je<
gens hunne ouders, uit het oog te verlie
zen, heeft de Kerk luide den adel en de
verhevenheid van alle tnensehen in het oog
van God verkondigd, overeenkomstig het
bekende woord van Paulus: „Daar is
geen Jood (meer) noch Griek, daar is
geen slaaf (meer) noch vrije manallen
zijit- gij één in Jezus Christus" (Gal. ETf).
Mijnheer zal ik d,e jongejuffrouw'
Clara maar naar haar kamer brengen,
anjers ben ik bang, dat 't arare kind ver
kouden wordt.
Ja, dat is goed, antwoordde.de grijs
aard, misschien is zij nu al verkouden ge
worden en dan is het mijn schuld.,
Ga nu maar naar bóven met Jan, Clara,
zei hij, terwijl-hij' mij liefkoosde.
- Neen, goeie grootvader, laat mij toch
bij u blijven, boven ben ik zoo alleen.
Ik had opnieuw- mijn arm om zijn hals
Arm kind, herhaalde hij' weer.
Jan, ga een doek halen of een deken, om
haar tegen de koude te beschermen.
De knecht liep vlug naar boven en
kwam spoedig met een deken; ijerug, waar
mede hij1 mij bedekte en ging toen heen.
Ik leunde weer tegen mijn grootvader
aan, die dadelijk weer droevig voor zioh
uit zat te kjikeu en te zuchten.
Het ongewone loven, dat de stilte van 't
kasteel verbroken had, scheen langzamer-*
hand op te houden. Echter, hoópde ik
steeds in de kamer daarnaast de stem van
paps, die-voortdurend „Stephanie" risp-dir'
smepkend vroeg hem antwoord te.geVén;
hem toe te lachen; maar MiejjEsbi Werd,
iéder oogenblik zwakke?. Mijn ocjgen bó!''
En zoo is het geschied, dat in de wereld'
waar Christus' leer gepredikt, Christus'
Evangelie verkondigd werd, de slavernij
verdween, de arbeid werd geadeld', de
vrouw uit haar vernederde staat werd
opgeheven, de armen en ongelukkigpn, de
weezen en ouden van dagen met liefdevolle
ontferming werden bejegend, het kind met
de iteederste toewijding werd omgeven uit
liefde tot Hem, die als kind in de wereld
heeft willen verschijnen. En ten over
vloede heeft die Kerk den volkeren in de
ruimste mate toebedeeld, wat niet weini
gen op zeer eenzijdige wijze der antieke
Wereld als uitsluitend privelegie toeken
nen beschaving, kunst en wetenschap.2)
Zeker, ook nu is alles in de christen
wereld niet zonder schaduwzijde, ook nu
ziet men naast heldhaftige deugd en won
deren van heiligheid ondeugd en misdaald
en zonde. Maar toch in het algemeen de
wereld beschouwende voor en na "Chris
tus, mag- getuigd worden, dat evenzeer als
op de antieke wereld het bakende woord
der Schrift van toepassing is„de zonde
maakt de volkeren ongelukkig" (Prov.
XIV. 34), van de menschheid, in Christus
herboren, mag gezegd worden: „gelukkig
het volk,-wiens heer zijh God is".
Wel is deze beschouwing van de zegen
rijke gevolgen van Jezus' komst op aarde
in staat ons te bezielen mot oeji overgroote
liefde en dankbaarheid jeg-ens den „Emma
nuel", den God met ons, vooral in een
stonde als deze, nu de kerstklokken ju
belen ep het blijde „Gloria" langs dei
gewelven onzer kerken klinkt. En met een
levendig geloof knielen wij1 in den geest bij
de kribbe van-Bethlehem, waarin het Heil
der wereld ligt en met de woorden van het
aloude Kerstlied bidden wij tot het God-
I delijk Kind:
„Och, Kindje, och Kindje dat heden
In 't nederig stalletje kwaamt,
Och, leer ons Uw paden betreden
Wamt Gij' hebt de wereld beschaamd.
Gij kwaamt om de wereld te winnen,
Den machtigsten vijand te slaan,
De kracht Uwer liefde van binnen
Kan wereld noch hel weerstaan.'?
1) Wij hebben bij het ontwerpen van
deze schets der heidensche wereld het een
en ander ontleend aan het aangrijpt?|nd
tableau dat daarvan wordt opgehangen in
het uitmuntende werk: „Apologie van het
Christendom", bewerkt door Dr. R» van
Oppenraay, S, J. (blz. 120131).
2Ï „De oude wereld was niet meer, maar
haar kennis en wetenschap overleefden
haar. De beide talen, "die zij gebruikt had
om haar ge dachten uit te drukken en haar
wetenschap te verspreiden, werden door
de kerk tot de hare gemaakt en door die
zic'h toe te eigenen, maakte zij ze onster
felijk en door ze onsterfelijk te maken,
redde zij de denkbeelden, die zij bevatten,
de begrippen die erin' opgesloten' waren,
in één woord, den geheelen schat van. ken
nis die daarin bewaard werd; want een
taal is als een stroomend water, dat alle
bestanddeelen van het leven van een volk
aanvoert. Pirenne, De l'Eglise dans ses
rapports avu le développement intellecl-
tueel (De Kérk in -hare betrekkingen met-
de verstandelijke ontwikkeling).
De zellsnoordepidejiiic.
Elk' japir tegen het eind van het jaar
pleegt het aantal zelfmoorden in Berlijn te
stijgen.
Dit jalar is de stijging echter ongewoon
hoog. In de laatste zeven dag-en werden
niet minder dan 74 gevallen vain; moord ge
meld van lieden, die d|e h|a|ttd aan zichzelf
- hadden geslagen. Een groot aantal pogin
gen tot zelftnoord wordt boyendien nog.
voor de politie geheim gehouden. De groot
ste helft van deze zelfmoordenaars werd
tot hun Wanhoopsdaad gedreven dlporwefk-
gonnen zich te sluiten en ik sliep een
diepen slaap.
Het was al lang dag, toen ik wakker
werd. Ik stond er verstomd over, dat ik
in bed lag en mijh goede gouvernante
dicht bij1 mijn bed zat te naaien.
Zeg kleine, wat heb je me gister
avond een schrik aangejaagd, zei zij ver
wijtend, ik kom hier boven en vind je
bed ledig. Ongerust en g.eheel van streek,
als ik was, heb ik je overal gezocht, itot-'
dat ik bij geluk Jan ontmoette, die mij-
vertelde, dat je met je grootvader in de
bibliotheek was.
Ik ben naar beneden gegaan om je te
halen en je in bed te leggen, maar je
sliep zoo vast, dat je er niets van bemerkt
hebt.
Ën hoe gaat het met grootpapa?
VrOeg ik haar, toen ik mij de gebeurtenis
sen van den nacht herinnerde.
Het' gaat hem goed, je zult hem over
-een -poosje zien.
En "hoe met papa en mama? Ik wil
.naar hen toe.
Dah Inoet. jo 'nog een tijdje wachten.
.'In "de - awwoorden van jde gouvernante
'bemerkte ik een zekere aorzelipg, dje mij
ong-ernst maakte.
lUfl je hebben,! dat >fc-. je dad<di|k..
loosheid, faillissement of andere pjoei-
lij'k'e geldelijke omstandigheden.
In verband daarmede heeft dan ook de
sociaal politieke commisse van den Rechs-
wirtsohaftsrbad een aantal voorstellen ge
daan, om' gedurende dtr Kerstdagen ten
minste den ergsten nood van .werkloozéu
boven de 40 ja;a,r en van hen, die een fami
lie tot hun last hebben, eenig'szins te lani-
gjein. (Msbd.)
l)e gouden roos voor Koningin
Elisabeth.
In de hofkapel vpp het koninklijk kas
teel te Laekten heeft Dinsdag de plechtige
overhandiging plia;ats gehad van den dbor
Z. H. 'Paus Pius XI jaan H. M. Koningin
Elisabeth geschonken gouden roos.
De-plechtigheid der overhandiging, dP,
ongeveer een uur duurde, had plaats in
tegenwoordigheid van den koning i® gene
raals uniform', van prinses Marie .José,
prins Karei, eersten minister Poullet, ,al de
liofdignitarissen, geestelijken va,n Brussel
en Laeken, enz. Pauselijk legaat was m!gr.
prins de "Croy, die de roos van het Va.ti-
caan naar Brussel heeft gebracht. Kardi-
naia.l Mercier was wégens ongesteldheid
afwezig.
ia et» krachtig werkend
kruidenmiddel bij bron
chitis, influenza, kink
hoest en verkoudheid.
Het bevat geen vet-
doovende bestanddeelen.
Per fleieh van 230 srsm (in
inker) f 1.50 550 sretn f 2.75
Dink's van liet lajtaar stond op een
kOlom de gouden roos, die in 1893 dfoor
wijlen Paus Leo XIII (aan koningin, Marie
Henriette werd geschonken.
De nuntius, droeg een stille H. Mis op,
daarbij geassisteerd door d^n auditeur
van de nuntiatuur en den' deken van'
Brussel.
Onmiddellijk! na het „Ite Miss® esl"
werd de roos, ziöhbaiar in het geopenH
schrijn, op de evangeliezijde vpjn het altaar
geplapitst. Mgr. Miöara verzocht den Pau
selijk' legabt voorlezing te doen van de
breve Wa,apbij' Z. H. de Paus in w^ar-i
deerende termen voor België en zijn vor
stenhuis mgr. Micar.al accrediteert als apos
tolisch legajait. r
Toen dat gebeurd wja(s, iw*erd dbor mgr.
prins de Croy ook de breve voorgelezen,
Waarbij Z. H. de Paus aan Zijn geliefde
dochter Elisabeth voor gan de kerk bewe-
zeD diensten de gouden roos schenkt, dfe
door haja,i- kleur de liefde, Idbor haar geur
de heilige vreugde en door hajaji' mystieke
beteek'enis de Goddelijke Bloem', Christus,
symboliseert. i
De kóningin, die op verzoek van dein
nuntius het altojar was genaderd, legde
de hand tegen de roos kas om' haar recht te
houden, terwijl de nuntius de overharidjl-
gingsformule uitsprak'. D^m kuste H. M.
de roosy ivaia|rna de H. Mis wterd' voort
gezet en 'de plechtigheid 'eindigdig.
Het juweel zal vermoedelijk in de kó>-
pcl blijven, om' er te prijken naast de
roos van Mpirie Henriette. (Msbd.)
De ontwajieni'igsconferende.
LONDEN, 22 December. (H.N.) Vol
gens een bericht uit New-York' doen Coo-
aankleed, of wil je liever nog wat slapen
Ik wil liever aangekleed, worden om
dan mama te gaan omhelzen. Binds giste
ren heb ik haar niet meer omhelsd., dat
is dus lang geleden.
De gouvernante die liever gehad had,
<iat ik in bed gebleven was, sa'hudde'
treurig het hoofd.
Zeg Klaartje, vand,aag naar mama
toegaan, gaat niet.
En toen ik haar verwonderd en ver
baasd aankeek, voegde zij er aan toe:
Je mama is op reis gegaan.
Is mama op reis gegaan, zonder mij
te omhelzen, zonder mij goeden dag te
zeggen? Dat is onmogelijk.
Mijii verwondering had haar hoogste
punt bereikt, en ik bemerkte, dat de gou
vernante hoe langer hoe meer ante telde
En waai' ia papa? schreeuwde ik.
Je papa is ook vertrokken, maar
over een paar dagen moogt ge' hem weer
terug zien.
En terwijl zij dit voor mij zoo harde
antwoord gaf, draaide zij haar hoofd om,
om zich te onttrekken aan mijn onder»
zoekehdp Blikken.
Ik:' liet mij aanHeeden, zonder een
tfd 'fe' Riftn*rf-G.fV flG A7voAP-n-Pö «Llln. mrwiifa
lidge en staatssecretaris Kellogg hun best
om Amerika te doen deelnemen ppn de ont
wapeningsconferentie. Als eventueele ver
tegenwoordigers van de \(ereenigde Staten
worden genoemd de gezant Houghton,'
Herrick' en Gibson.
Uit Loc&rno wordt gemeld, dfa.t de ge-,
m'eenterapd van deze stad een vrecHytmonu-
in'ent ter herinnering ab,n het aldaar g'eslo-
ten verdrag zjütl oprichten.
Kerstmis-Boodschap van Ooolidge?
De New-Yorksdhe correspondent der.
„Daily Tel." meldt, dlat velen verwachten,
dat president Coolidge een Kerstmis-boodt
scihap, Z|9,l publiceeren, waarin zal gewe-'
zen worden op het verlangen vja|n; de regee—
rnig te Washington om deel te nemen: b&A
de a.s. wereldconferentie voor de beperking'
'der bewapening onder auspiciën van den
Volkenbond.
Groot Constantiia, ecu oude Hol-
tandsche nedcrzetüfflg! afgebrand
Berichten uit Zuid-Afrika brengen het
bedroevende nieuws, dat het Kalapsche
wljnbouiW-proefstation „Groot Constaptia"-
tot den grond toe is afgebnapd Een djer_
beste modellen van de Holljapdsdh-kblfo-
niale Architectuur is op' deze wijze vernie-,
tigd geworden en tevens een der wajsirdie-
vnlste historische souvenirs, Wapirop de
TTnie bogen kan.
De Mossocl-ktwestie
GENEVE. (B.T.A.) De Estlandsdhë
adjud'opt en de Tsjecho Slowak'sehe kolo
nel, die tot tank! hebben generaal Laidoner
.in te lichten over eventueele 'incidenten;
ajan de voorloopigc Mossoel-grens, hebben
toebereidselen getroffen om' den winteT inl
Mossoel door te brengen.
Korte berichten.
Uit Tokio wordt gemeld, dat tus
schen JökbhamAl en Tokio een gevecht,
heeft pla&ts gehad tusschen twee groepen'
van in tofcyil ongeveer 1500 arbeiders
van twee ooncurreerende flabriek'en, die
door hun werkgevers van wjalpencn en.
alcohol wlaren voorzien. Meer dan 100 ar
beiders werden gedood. Tenslotte kw'am
een afdeeling Vain' 500 man politie uit
Jokohamja'. tusschenbeide en maakte een'
einde a£P strijd.
De sneltrein van Belfort is in liet'
station Noisy le seö op een boerekjap gere
den. Twee spoorwegbeambten en vier rei
zigers werden jrCwond.
In een brief aap de gCloovigep deelt
kardisajal Mercier mee, dat hij sinds eenige
tijd lijdt aan een ongesteldheid!, waarvoor
rust is voorgeschreven en die een ove
rigons niet gevaarlijke operatie noodig
malajkt. welke de volgende week geschieden
zal. 'De kardinaal verzoekt den geloo-
vig'en voor hem1 te bidden.
Het stadje Timbjai .,100 mijl ten
Noorden van Melbourne gelegen is door
een ontzaglijken brand geteisterd en. na
genoeg verwoest. Vier vijfde van de be-
volkina is dakloosde schjade bedlraagt
naar voorloopige schatting 8/4 miUioeh
pond.
Een storm', die 48 uur anhhield,
'heeft gewoed boven Frankrijk. De lajn-
tenne op de Bifeltoren is vernield. Tele
foon- en telegraafverbindingen zijn ge
stoord.
De politieke toestand.
Men meldt uit den Hajag:
Dinsdagmiddag heeft d/e R.-K'. Eerste
Kamerftjaptie vergaderd in verband met
den politieken toestand. De t vergadering
hééft ruim! eén uur geduurd.
I Over het behandelde whp aan de ledlen
geheimhouding opgelegd.
Gewis er moest toch iets bijzonders op
het kasteel gebeuren.
Toeni k aangekleed was, liet de gouver
nante mij ontbijten en stelde voor om een
wandeling in het park te doen. Om in
het park te komen, liet zij mij' een gang
doorgaan, waar ik anders nooit doorging
en wij verlieten het kasteel' door een deur
tje, d,at toegang tot de keuken geeft. i
Deze ongewone voorzichtigheid had
mijn ongerustheid en mijn ongeduld om in
de geheimen door te dringen, nog. grooter
gemaakt.
Waar is mama d,an toch! wel heenge
gaan vroeg ik haar wat barseh, 1»pende
zoo het geheim te achterhalen.
Op deze onverwachte vraag begon zij te
rillen, werd bleek, daarna weer roodhaar
verlegenheid werd zichtbaar, ik was er le
vendig door getroffen, toén zij haar kalmte
wat terug krijgend, mij antwoordde:
-Je mama" is naar zee gegaan.
Met een vrijheid, zoo eigen aan kinderen,
zei ik haar, dat zij sinds mijn, opstaan, zoo
eigenaardig deed, dat zij niet dezelfde gou
vernante was.
Mij!n opmerking bleef onbeantwoord.
i i (TBSMt vervolgd.) i
