GAREN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND Aanbesteding. nrl £LAD„ VERSCHIJNT: DES DINSDAGS BES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS Over eens brochure. L2?>'1S'ook'al i?are "R™i" IT EN SPEL 3ndag 21 December a.s. DONDERDAG 17 DECEMBER 1S25 ïieele Berichten 3nbaar aanbesteden: nderhoudswerken der im.-diensten voor het ar 1926, BESTE HOLLAND* :HE FABRfKAAT. «KANTEN J OEKX a MAAS eNSWAAREL gfe3ÖT£ WAARDE f4N publiciteit FEU ILL ETON BEATRIX. Buitenlandsch Overzicht BUITENLAND 'SOHE OCwkANV (uitgegeven spanTbankboek- ihonkbmst dezer kantoren sctie op staatsehuldboekfo nominaal f rO0O en - NUMMER 148 21»™ JAAR6AN8 10. Derhalve minder in- dan 400. Tot aankoop van Ns;. ten behoeve van .inleggers >erd 1 order, tot «en nomi. fan f1000. Isr 9 formulieren ad fl |:ls van 5 cent en 146 ibrnro in spaar bankzegels v»(a J ren). be Bank! in liquidatie. Iatie zijnde Zeeuwsc-he BajèjS k'eert aam de cro-'f.teureD °/o uit, vermoedelijk' zal no^J '""erin" volgen. VOETBAL. ïide ijk 'e Tweede klasse vaa soeelde Zondag Middelburg ce en won met 5-^0. YLssin- ar Waalwijk gtaan Spelen, richt het veld aldaptr va3 af- do derd^ kLasse ontving Eier.ltjadd I en won daairvaji or de reserve tweede klasstf t II Roosendaal II te gas» 1 met 5l. - 'erkoopingen enz SZAND. Ten overstaan va» van Cleef alhier is Maan- enbaar verkocht: Een woon- alhier, groot 1 A. I c A er Johs. Westdorpe q.q. to voor f2270 plus 8Va W !!SCH WEERBERICHT ins en verricht in den mor- camber en medegedeeld Hboï Meteorologisch Instituut Jometerstand 771.3 te Valen- '4.3 te Memel. i| van den avond van heden ld van morgen, matige wind uit Westelijkt enemende bevolking, wtaar- sneeuwbuien, aanvankelijk! RGEMEESTER en WET- fERS van GOES, zullens 'amiddags te 2 uur, ten sntehuize in het te weten c Timmer-, Touwwerk e* levering van Maijenier»- |.ren Metsel- en Steenhoa- Irswerk J Smids-, Kachel- en btenmakerswerk Ir 1 oodsietera- en LeK kkerswerk |i schilder-, Behangers- Giazenmakerswerk ||t Jalouziemakerswerk; t Vrachtrijderswerk, en t gewone Ocderhouds- ■rk aan straten, Jrolgens het Tarief 1928, nat' heden op de gewone er Gemeente-Secretarie age ligt en tevens ver- ar wordt gesteld, zoo- Ie voorraad strekt ad per exemplaar, ibtingen worden gegeven en Dir. van Gemeente- n op de gewone kan- 3n. gezegelde inschrijvinge- :n moeten voorzien zijn i namen en woonplaatsen rgen. 9630-6© 3, 14 Dec. 1925. NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT bureaux van en AdmirrtatrsO# i Westsfftgel, OOES Tfit«f!oc. T«)#?coft^«dac-lfa «n Atitninisir&tle Telef. No. 207 Bijkarttcc- MiDOELBUWG Mark* 1 2f V4#J«j?oon No. 4-7'i Abonnementsprijs f1,90 per irlt maanden, bij vooruitbetaling Ativertcntlï» ven 1 lot 6 regel» f 0.90, elk» regel meer 10.16 Contractregelprlja, te beginne", ej 6QC regels, beduidend leger WORDT RELEZB IN ALLE KRIN8E8 1014-26 Wij leven in een tijd van anti-papisti- sehe „Hetze". Een handvol Rome hatende predikanten ^vaardige opvolgers der genen, die tweeuonderd jaren lang He Katholieken dezer landen op de schande lijkste wijze onderdrukten, alle fraaie redeneeringen over eonsciëntievrijheid enz. ten spijt trachten als echte stoke branden het heillooze vuur van den reli- giestrijd- in het midden van ons volk te ontsteken en de Katholieken terug te dringen van het erf der constitutioneelq vrijheden. Be toeleg dezer onversneden papenvreters is geen andere nl trachten zij dien met de termen der godzaligheid en de taal van een farizeesch piëtismro te bemantelen -dan dezetie Katholieke Nederlanders als tweede-rangspatriotten terug te brengen tot den staat van een reehtloos helotisme, waarin dezen, zoo lang de Calvinistische Staatskerk hier baas was, hebben gezocht. Hun taktiek bij 'het optreden in het openbaar bestaat in voortdurend alarm' roepen over „het Boomsche gevaar". Rome, zoo zeggen zij', is pogi onveranderd. Als het morgen aan den dag baas wordt i.n ons land, worden dolk cn gifbeker,- brandstapel en moordschavot tegen de „ketters" gebezigd, vieren de „auto-da- fè's" weer hoogtij, krijgt Nederland too- neelen te aanschouwen, waarbij die Van den Bartholomeusnacht sleAts kinderspel zijn. Argeloozen en eenvoudige zielen on der onze andersdenkende landganooten slaat bij zulk een voorstelling lie schrik om het hart. Ja, als zoo'n toekomstbeeld zich zou kunnen gaan verwezenlijken, dienen wij op onze „qui Vive" te zijn, zeg gen zij. Zij weten natuurlijk niet, dat dit valsche wapen reeds herhaaldelijk heeft moeten dienen, om onze Protestanten tegen „Rome" op te zetten. Ree£[s dn 1853, toen wij rnzc bisschop pen zouden terugkrijgen, werd door He antipapistische drijvers dezelfde tactiek gebruikt', zelfs platen werden verspreid, waarop bisschoppen, gemijterd en wel stonden afgebeeld, bezig- ketters" te folteren. Intussclien zijn de bisschoppen gekomen en zij zijn er nu bijna 75 jaar en geen enkele „ketter" is ook maar lastig gevallen door „Rome", laat staan fiefol- terd. Diezelfde valsche taktiek gluurt door elk woord van de rede neen, die op insti gatie van de „Evangelische (lees 'Anti papistische) Maatschappij" door ds. West1- mijse op 15 September j.l. te Hilversum per radio gedeeltelijk werd gehouden over de terechtstelling van den afgevallen priester „Jan de Bakker" in 1525. "Wij zeggen: gedeeltelijk gehouden, want do Nederlandsc-he Seintoestellenfabriek, wier instrumenten ds. Westmijse voor zijn draadloozen omroep mocht bezigen, legde hem halverwege zijn rede het kwijgen op, omwille van het voor de Nederlandsche Katholieken zeer stuitende en voor al onze landgenooten zeer onverdraagzame karakter van deze rede. Die rede is nu in naar geheel uitjgiel- geven door zekeren H. G. van Wijngaar den die haar, zonder vermelding van da tum -en plaats, met een Voorwoord' ter inleiding heeft voorzien. Wij genoten Hel eer daarvan een exemplaar ter recensie te ontvangen. Ons oordeel is dit: Zelfd indien alles wat de heer [Wjestmïjsa over- Jan de Bakker gelieft te debitaeren histo risch juist is waaromtrent Stier en daad nog wel eens een flink Vraagfesken zou: kunnen geplaatst worden dan nog deugt deze rede niet, wijl hij door liejt) absoluut zwijgen over het reusachtige ver-, schil van tijdsomstandigheden tussohen 1525 en nu wat betreft iet onderzoekings- reciht in geloofszaken, het verband ius- scihen kerkelijke en wereldlijke macht, strafrechttheorieën en lijfstraffelijke rsclhts'- 34) —0— U wilt zeggen zoo leelijk als ik, schertste hij zacht. Neen vriend, ik vind u niet leelijk. zooals je z'elf misschien gelooft, maar al zoudt ge het zijn, dan zou ik toch nog ■wenschen, dat ge mijn zoon "waart. Weet wel, mijn kind, als men zooveel in de we- Teld, geleden heeft als ik, dan waardeert m-en niets zoozeer als één djng: goedheid. W.at geeft men om een Voorbüjigaandé schoonheid, die door de minste ziekte soms weggenomen wordt, als men ze vergelijkt met uw zachtheid, met uw karakter, dat altijd hetzelfde is, met uw geduld idat nooit ten einde is. Ik zal je misschien doen lachen, maar ik wil je wel bekennen, dat ik, a.ls ik de jeugd en de illusies van Beatrix nog- had, ik zeker op u verliefd fcou zijn, zooals Beatrix het schijnt te wezen. Houd op mevrouw! riep de jongen verlegen. Houd op, mevrouw 1 riep Clara tnet een ondeugend glimlachje. Je schijnt verrast, ea ik ban hel) be- pleging verwarrend' en in dit geval op hitsend werkt. Bij den heer Westmijse, een bestudeerd man, blijkt in deze rede een absolute; af wezigheid van goeden trouw. Hij' toch moet weten, dat men historischen feiten den toets heeft aan te leggen, zoo juidt' weergegeven in de Fransclie spreekwijze: „il faut juger les faits l'après leur date", „men moet de feiten beoordcelcn ;'n het raam van den. tijd waarin Zijl geschied' zijn De heer Westmijse moet weten, dat nog m den jare 1525 gansc-h Europa, met uitzondering van. Rusland en Turkije, een Rosm'-uh-Katholiek Staten complex was dat daar de Roemscli-KalholiVke kerkleer niet alleen maar ook de ["teomsclij-Kalhoi- staatkundige begrippen en sociale beginselen geheel het openbare en bffi- zendene .even beheerschten en in do wet ten aller landen hun uitdrukking vonden, in die dagen stond eenieder, die onver- nlocm'I en hardnekkig- meeningen en stel- sels voorstond en propageerde, schromelijk afwijzende van de toenmaals algemeen be leden en als de ware erkende Katholieke leer schuldig, volgens de toenmaals aï(ne- me.en heersehente rechtsopvattingen, aan rebellie zoowel tegen de geestelijke nUls de wereldlijke overheid. Indien het ran de eerste niet gelukte, den dwalende tot in keer te brengen was zij krachtens haar macht en gezag san God en Zijn woord, ontleend,!) verplicht, den hardnekkige als een afvallige te beschouwen en uit de gemeenschap der geloovigon te bannen, omwille van het algemeen belang ('ter Kerk zelve. Elke vereeniging, elke orga nisatie zal wil zij' Biet rnd-ergaan, de ele- meuten uit haar midden weren, die he,t op har-e ontbinding begrepen hebben. Doch dit geestelijk vonnis der excominu- mcatm bracht wederom volkens de teen heerschende algeme.mc reilitsópv atlin^ mede,^ dat de geëxcommuniceerde in han- den viel der wereldlijke overheid, welke t zij- koning of keizer of graaf of stad- Ikke ''andnaving van dep christe.- Wn'e f'" rh,0?lcken' godsdienst als. eersten plicht, onder eede op zidh genc-men hebhendm gehouden was over den m aller oogen schuldige, recht te spreken vonnis te_ vellen en het Vonnis ovecS '"'rt"Cnll,,als sGdende lijfstraf ftlijke bepahngen te doen uitvoeren. Bat daarbij veel dingen Voorvielen waarmede men het nu niet meer eens is' waarover men zich thans verbaast, Zelfs ergert, neemt met weg, da.t :'u he-t f»it dat mén m die tijden de dingen zóó aan tol' tV": b6?rfeP" ze uitvoerde, PrisT 'etS SeIegen is vau dé Pransohman. noemt: „tout savoir c^est tout pardonner „al.es wéten is alles veigeven wannp.er men nn, vierhonderd jaren later, met die dingen e.p de proppen 3U ?°et alsof tlat alIes nu nog gangbare munt is. De heer Westmijse moet we,ten cn anders wete hi, I,et nu en ]n,jnfe^. Van Wijngaarden weet het dan meteen ook - 1925ln,.1,525 Spiedde, thans 5n die groote meman waarmede wordt ge- sohermd - h.er te lande heer cn meester Geen haar van welken Protestant rok zou worden gekrenkt, het eenigstq -.rat „Rom'e zou doen, zou zijn, Hoor woord en voorbeeld! aan onze andersdenkende broeedrs en zusters te toonen, dat die zoo SoRek'e SK BVa<Je' gesoll0lden Eoomsch- d£r n-\ g-eeD anr:erB is "an ide ter (S,T'St-US door Willebrord hier te lanae opgerichte Kerk. Elk verstandig mensch, Katholiek of niet, bezorge daarom aan de brochure bovengenoemd, ,c p]aats die Jlaa™° kachel 't Prul.lanmanf uog beter den vü l? thans <le W niet om' e.- kaar met hjken om de ooren te siaan van veelte el'dJaren geI<3dcn' maar njomeht voor allen, die de handhaving der christelijke princiepen ^^^nistel^ke^maatschappijjleer onder ons' vaÏPZ' raai;ik Weet dat Beatrix veel van je houdt, men zegt p^lfs te veel Tfc dat is Diet "waar. Ik smeek het u, luister toch niet nacr zulko praatjes. .Freule Beatrix is goed n vriendelijk tegenover al haar bedien den, zij IS voor mij! evenals voor de ande- v schijnt toch niet te kunnen ver- bergen aan w,en zij de voorkeur g«ft. krft.ne- r X °Pn,euw «n met nog meer kracht ziöh tegen deze woorden van de spreekster verzetten, maar mevrouw d'As- tray verhinderde het. ^k JleI> het a gezegd, omdat ik het 1st, maar op het oogenblik gaat het hier i over liefdesgeschiedenissen maar over andere ernstige dingen. - Goed mevrouw, ik luister. -7 Ge koudt «-cl een beetje Van mij met waar? vroeg mevrouw d'Astrav m en onzekéren Of ik van u houd? Mevrouw it be eenoe^^dirk!11^ dat is toch( flemakkelijk L ,!?'- v* vaa u«'e genegenheid toi opzichte van mij kunt ge mii dadelitk geven, maar daarvoor vraag ik p 'D often volk liefhebben, gezamenlijk den strijd ?an te binden tegen het zich steeds meer voor uitdringend ongeloof, het steeds meer om zich heen grijpend zedenbederf, opdat niet de Nederlandsche natie, ontkerstend en verheidenscht, terugvalle in den naöhit der geestelijke en moreele anarchie, waarin de antieke wereld zuchtte en Versmachtte, toen de Emmanuel, de Verlosser in den gezagenden Kerstnacht zijn intrede deed als mensohenkind in deze wereld.2) Indien hij' naar de Kerk niet heeift geluisterd, dan zij hij u als een heiden en een Tollenaar. Math. XVIII. 17. Zie ook I Cór. V. 11 en II Thes. III. 14. 2) Wij! lezen zoo juist tot ons genoegien, dat in denzelfden geest oud-minisfji-r Heemskerk Dinsdag j.l. te Barendreclht in een rede heeft gesproken over den gte- meenschappelijken strijd tegen he.t onge loof. Red. Zoo ïs het. ^le coalitie werd indertijd' aangegaan, omdat men elkaar in het R.,-Katholieke, het Antirevolutionaire en het Christelijk- Historische kamp over en weer noodig had tot het vormen van j»en christelijke poli tiek. Iedere, der drie genoemde partijen op zielli zelve was daartoe 'onmachtig, kon niets in de richting van een christe lijke politiek bereiken, alle drie tezamen konden, met wat' verdraagzaamheid ten opzichte der teere punten, met wat in schikkelijkheid, zeer veel in do aangeduide richting bereiken. Het kleingesstj.gi, een zijdig gedo-ê van onverzoenlijke anti-pa pisten echte roet-in-het-eten-gooiers hebben momenteel de coalitie uiteengesla gen, doch die behoefte over cn weer, dat elkaar noodig hebben, is gebleven. Een duidelijk bewijs levert daarvan pene uitspraak, die wij vinden in een anti-rev. orgaiyi, het „Friesch Dagblad" en welke het Had ontleent aan hetgeen Snr. Ver- kouteren, de bekende Chr.-historische poli ticus en journalist, zeer kort geleden in een volksvergadering zeide. Hij legde toen, volgens het „F. D-.", deze verklaring af (Ik) vestig de aandacht op de .eigenaar dige situatie, dat we feitelijk de Roo-m- schen niet missen kunnen voor de hand having van een protestantsche politiek. Want- zender de Koomschen knnnin \»n enze Christelijke grondslagen niet redden, eu als het Christelijke schip zinkt, dan zinkt de protestantsche kajuit mee. Wij hebben ons veroorloofd in dit citaat een paar regels vet te zetten. Het anti-rev. orgaan voegit aan de woor den van mr. V. nog deze kantteek'ani|ngi toe „En ook hij: is de man, die vóór dertig! jaar 't land doorreisde, tegen de SA.-R. partij en tegen het „verbondi wet Rome:"! -Maar ze zien nu de Zaken zooals ze zijn en niet bij de rose fakkelvlammen van het antipapistisch vuur Ook het „Friesche Dagblad" .ziet de dingen zooals ze zijn en zegt ze ook zooals ze zijn. Menig blad kan daaraan een voor beeld nemen. Het is nog niet zoo heel lang geleiden dat de groote bladen volstonden met be richten over het „dolk'stootproces" in Dtutsehland. Hierover werd nu dezer da gen aan „De Tijd" op een even duïdelijike als overzichtelijke wijze geschreven zoo dat men van dat „proces" een goed 'en juist denkbeeld krijgt. Wij meenen onzen lezers met dit exposé te gerieven en geven daarom het woord aa.n den Tijdtcorrespon dent: Toen prof. Cossmann in de „Siiddeut- schc Monatsheften" in verschillende zoo genaamd streng wetenschappelijke ver handelingen trachtte te bewijzen, dat de sociaal-democtatie in Duitschland de Een offer van mij, arme lakei? Ik bezit geen rooden duit! Een offer ,van mij? T-oe mevrouw, zeg het mij yoor-de aar digheid eens, zeg het, ik ben bereid om alles te doen wat u Van mij zult vragen. Als dit zoo is, wilf ge dam bij mij in huis komen en de plaats vervangen van mijn zoon, dien ik verloren heb? Terwijl de arme vrouw deze woorden met een moederlijk» teed<u'heid .uitsprak, trok zij den jongen man flieht naar haar toe. i Je wordt door mijn vraag overval len, kind, ik begrijp het. Je beeft alsof ik jo een slechte tijding {ring meedeelen, maar wees gerust, ik ga je het geheim van mijn leven vertellen, gij zult de eerste zijn aan wien ik mijn vertrouwen geheel en al wil schenken. Luister maar Ik was een eenige dochter, on God weet of er misschien ooit een meer Be mind en bedorven meisje geweest is, doch niettegenstaande dit is mijn jeugd erg treurig geweest, zooals ook de rest van mïjh leven moest zijn. De eerste jaren van mijn jeugd heb ik buiten doorge bracht, op een kasteel, dat door mijn grootvader, mijn vader en mijn Jnoeder be woond werd. Ach mijn arme moeder. Nvt ik bijna schuld droeg' van de ontbinding der tuchd in het leger en van de inzinking, gafl de soc.-dem. „Munchener Post" daarop een re pliek, die zic-h van scherpe woorden be diende, als: „geschiedenis-vervalsdhing-", „journalistieke valsche munterijen". Daar op diende CrosSmann een aanklacht we gens beleediging in. De procedure, die volgde, heef't die gren zen van het gewone beleedigings-proces ver overschreden en talrijke feiten aan het licht gebracht, w'elkfe buitengewoon ge wichtig zijn, om ons een juister oordeel te vormen, dan tot dusver mogelijk was, over wat mien de Duitscihe revolutie noemt. Waarlijk' beeft het „dolkstoot" proces te Munchen oen geheel ander verloop gono- cven dan de aanklager vermoed h-afd'. De legende van den „dolkstoot in dbn.rug" de uitdrukking- werd het eerst gebezigd» door Ludendorffi is eindlclijk' door de verklaringen van ooggetuigen, eerste- rangshistorici en deskundigen voor goed jn' het sprook-jesrijk ondergebracht. Hun ge tuigenis is zoo doorslaand, dat Orossmia-nn reeds tijdens 't proces begon bij te et pa-kil' en verklaarde, clat hij natuurlijk niet de m'eeiderheidssocialisten had bec'ipeld, al- leeD miaar de toenmalige onafhianktelijben-, die het leger „den dolkstoot" in Itijeu rug" zouden hebben toogerac'ht. Ook de toelichting van het vonnis 'be helst. dat de geest aan het front niet ondermijnd is geworden dpor propaganda dat verder in de verhan-djelingen van prof. Crossmaun genpraliseeringen staan, die niet gerechtvaardigd zijn, en dat zijn voor stelling er gedeeltelijk naast is en opju-ist. Desniettegenstaande komt het gerecht tot een veroordeeling: (slechts 3000 Mark' boete, beklaagde's weinig rooskleurige fi- nancfeele omstandigheden in aanmerking genomen!) en wel hoofdzakelijk, omdat Crossmiann in de „Munchener Bost" van bewuste gesöhiedenisverva-lsching beschul digd werd. Maar is eigenlijk! niet eenjot'jer gerechtigd, een zware belastering van het Duitscihe volk, van de soldaten San het front en. van wie achterbleven in het va derland af te slaan met scherpte? Het ge-.- velde vonnis stemt met de motiveering ervan niet overeen 1 Ondanks alles, is dit proces van on schatbare waarde gelwleest, -omdat het eindelijk licht heeft gebracht in de voor stelling der chaotische verwarring vaii 1918; en aan den oorsprong van. de „revo lutie" en de omstandigheden, waarin die Repnbliec tot stand kWam het recht van de waarheid heeft laten wedervaren. „Wat de politieke drijverij aan het front betreft" aldus verklaarde bij het proces een saldaat, die vooraiap in de loop-graven van het West-front gelegen heeft „zekér, er waren opruiers onder, maar die hebben de ontbinding d|er leger-' tucht niet veroorzaakt. Het leger was im muun tegen elk! dergelijk gift. Dat weten wij, die. in het vuur gestaan hebben, in elk! geval beter dan de heeren, die djestijds roos kleurige berichten van het front in ont vangst namen en den oorlqg telefonisch leidden. Neen, de hoofdoorzaak! va.n onze moreele inzinking is wel deze; wij besehjkten mog sleéhts over 'n klein aantal uitgehongerde tot-aal gedeprimeerde manschappen tegen over de vreeselijte vijandelijke moordma chines, waarachter nog een twintigvoudige overmacht van versche soldaten stond. Aldus werd d-e oorlog voor ons een nutte loos afslachten van D-uitsche mannen. En de revolutie brak eerst uit, toen het oude regime zich lafhartig verschool. Ware de k'eizer zelf in de loopgraven verschenen (hij sprak! immers dikwijls over „doods verachting" en „'kameraden'") clan had den dc troepen hem ongetwijfeld op Hje schouders naar huis gedragen. Maa-r zijn houding was erbarmelijker dan die. van den lafsten deserteur. In denzelfden geest uitte zich bij het verhoor een andere frontsoldaat: „W,an- zelf aan den rand van liet graf sta, zie ik haar weer levendig voor jnij. Ik zie haar in witte japon nog liggen op een sofa dicht bij- het venster, He wangen met, een licht rooden blos overtogen, en haar mooie haren waren als een aureool om haar hoofdi gevlochten. Ja, ik Zie haar nog altijd gelaten en zelfs glimlachend te midden van haar erg lijden, fn mijn slape- looze nachten hoor ik altijd baar hoesten nog, dat door geen geneesmiddel kon wór d-en gestild of verzacht. Ik Zie haar nog met haar schoone zakdoek aan ile lippen, dien zij dan weer weg Heed, geheel met bloed doortrokken. Ik voel nog 'Jn mijn handen een van de hare, brandend van koorts, ik hoor altijd nog liaar zachte stem, die iederen dag hoe langer hefi zwakker werd, en die tot mij'sprakClara, mijn kleine C!ara; blijf hier, Richt bij mij, ga niet weg, ik voel Hat ik een of ander oogenblik zal sterven, mijn laatste {Jim- lach en mijn laatste blik Jaoeten voor u zijn! Helaas, deze ongeneeslijke kWaai maakte een eind aan haar leven eerder dan zij vermoedde. Op een namiddag, een der tehooasbe van de maand September, toen de boomen van het park nog in nun vollen blader tooi prijkten, was ik alleen toet mijn neer een dergelijke agitatie, die slechts door een betrekkelijk kleinen kring vam personen werd verwekt, tenslotte vlam.' kon vatten, dan ligt de oorzaak belwlvc "bij de militaire nederlaag aja.n 'het haperen van het oude staatsorganisme. De nvgee- ringspartijen waren volkomen verdwenen, eu. do aanvoerders der Nationalisten, djie achteraf zijn komen beschuldigen en pro testeeren, bleven in dien gevaarlijken tijd totaal onzichtbaar - Zoo is het volk' er ondanks- zichzelf tor moeten k'omen, voor een nieuwe re geering te zorgen, daar de. oude het land' volmaakt in steek liet.-' Eoo is het. Inderdaad toen generaal Gröner, hooM- ■kwartiermcestero van het Duitsche leger opvolger van Tiudendorff, in November '18 begreep dat Wilhelm II niet langer aan het hoofd van het Rijk' kon -gtann en toen hij geen anderein weg zag, dah 'timet de socialistische partij eens te. wor den, werd er op de bijeenkomst van man nen als Ebert, Scheidemann, Bauer e.a. geen enkel revolutionair voorstel op het tapijt gebracht. Integendeel onderhield men zich enkel over de mogelijkheden, diié nog open kbnden staan om- de monarchie te radden. Dat ten laatste de Republiek! -uitgeroepen werd, lag hieraan, dat Site- mand Wilhelm II wilde opvolgen. In het „dolkstoot"-proces is de heele verande ring van monarfhie tot republiek! in détails a ls iets geheel natuurlijks voor den dag gekomen. Den Isatsten dag von de rechtszitting over het niet onbelangrijke stuk histo rie, las de aangeklaisgde nog een klem, gedenkwaardig' documentje voor, dht niet onvermeld mog Mijven als een typisch nendenkën aan den; geest, die ,)cl|en grooten tijd" behc.erschte. Het was eén bevel vtui het- Beiersche legercomm-aado I, waardoor de soldaten verplicht werden, ook Hp, lerge auto's der officieren te groetehk Deze mededceling oogstte groot lachsuc ces bij het publiek. Maar is deze „leegfe auto-wagen" niet het symbool van de leiding in de oorlogsjaren geweest, toen de Duitsche manschappen voor een pompeus vacuum salueerden BELGIE I>r. August Roipns. Na die van Limburg is cr thans ook bij den Provincialen Raad van Antwerpen een motie voor de onmiddellijke, onvoor waardelijke vrijlating van Borins inge diend. Aangezien de motie door 64 Van de 90 leden onderteekend 'werd, stelde de presb dent voor, haar als aangenomen te be schouwen, waartoe, ondanks het protest van enkele liberalen, besloten werd. Geen twectalligheid tutor. De raad van de provincie Oost-Vlaan- dcren heeft, mede om do bezuiniginssrede- ncn besloten, dat de officieele stukken en fmtededeelingen, voor de leden bestemd, voortaan alleen nog in het Nederlandseh' zullen worden geredigeerd. Dit besluit werd genomen met 80 tegen Slechts S stemtoon. ïïe Universiteit van Leuven, Het subsidie van 20.000 francs. Hat sedert 1909 ieder jaar door He provincie Antwerpen aan de Universiteit ta Eeuven is verleend, werd bii de stemming over de begroeting van 1926, door den Provin cialen Raad verworpen; 27 leden stemden voor, 48 tegen, 12 leden onthielden zich bij steuitaing. De katholieke werklieden hebben zich onthouden. Namens deze groep gaf He heer Juchem de volgende verklaring: „We hebben niet ja gestemd, omdat we vijandig staan tegen alle Fransch onder wijs in het Vlaamsche land; we hebben niet neen" gestemd, om dat we do groote moeder in haar kamer die pitzicht gaf op het terras. Men vond haar dien dag beter dan gewoonlijk en mijn arme Vader, ver heugd als hij was over rteze onverwachte beterschap, was een wandeling te paard gaan doen in den omtrek. Mijn grootva der, uitgeput als hij was van vermoeienis, sliep op zijn kamer. Ik was dus alleen met de arme teringlijdster, en Pat voor de sofa, waarop zij lag, ik bladerde heel zacht in een prentenboek, ik durfde de stilte niet verbreken, toen zij' rensklaps tot mij zei: Glara, mijn lief kind, ach ik -been toch zoo moe, ik ga Wat slapen. Dat is heel goed, mama, Jk zal uw kussens nog wat opschudden, en {-a dan maar gauw slapen. Dadelijk legde ik mijn prentenboek! weg* en ik schudde de kussens poo goed op als ik kon. Diank je kind, kun je }ue niet een beetje toedekken, ik ben zoo koud. H»bt u het koud, mama, bij dit War me zonnetje, dat in de kamer schijnt, bij deze heerlijke temperatuur Dadelijk voldeed ik aan haaf verlangen en bedekte haar met een donzen doken, ("Wordt vwtblgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1925 | | pagina 1