NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
Maison F. Q. C.
speciale S! Nieolaas-Etalage
Eerste Blad
DIT BLAD VERSCHIJNT; DES DINSDAGS
DES DONDEROAGS EN DES ZATERDAGS
Buitenlandsch Overzicht
OEN HOLLANDER
BUITENLAND
AUSTRALIË
BINNENLAND
MAGDALENAST&AAT 7
GOES
MAROKKO
RUMMER 131
ZATERDAB 7 NOVEMBER 1925
218TB JAARGANG
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Radactie en Administratie i Wastainget, QOES
Intarloc. Telefoont Radactie en AdmlntetratlaTelel. No. 207
Bijkantoori MIDDELBURQ. Markt 1 an 2| Telefoon No. 474
Abonnementsprijs f1,S0 per drie maanden, bij vooruitbetaling
Aciaertantiesi van 1 tot 6 regelt f 0,90, elke regel meer f 0,15
Contractregelprlji, te beginnen bi} 500 regels, beduidend lager
IRÖQTE WAARDE
VAK PUBLICITEIT
WORDT GELEZEN
IN ALLE KRINGEN
Dit nummer bestaat uit twee bladen
Sint Willibrordsdag.
Heden viert de Katholieke Kerk van
Nederland 't feest van den H'. Willibrord,
geloofsverkondiger en eersten bisschop van
Utrecht, dat eeuwenlang' de geestelijke en
kerkelijke centrale bleef dezer lage landen,
Eelke Katholiek, neen elke christen, die
de waarde beseft van den schat, die de
volkeren in de heilsgoederen des Evange
lies hebben ontvangen, staart met een
no?; vol sympathie, met een hart vol waar-
deering1 en dankbaarheid op de figaur van
dezen Apostel van Nederland, die de
gchoone en edele eigenschappen van hart
en geest, waarmede de Heer der talenten
hom had toegerust, ten koste legde aan da
kerstening onzer heidensche voorvaderen
Ook onze provincie was het toonee]
zijner Zegenrijke werkzaamheid, ook hiei
deed zijn zielenijver de schaduwen deS
heidendpms vervagen voor het schitte
rend licht des 'Evangelies, De Vader dei
Christenheid in het vooral toen zoo verre
Rome werd dpor St. Willibrord persoonlijk
van zijn werkzaamheid onder de „Erie
sen" zooals het toen heette, op de hbogta
gesteld. Deze erkende in hem1 aanstonds
den man Gods, zegende zijn apostolisch
werk en zond hem als Aartsbisschop d,eï
.Friezen naar ons land terug. Nog jareB
arbeidde daarna de kloeke, de heilige ge
loofsverkondiger aan het zielenheil van
ons voorgeslacht en toen hij na een lang
leven van onafgebroken werken en zwoe
gen in den dienst des Heeren naar zaligej
gewesten onsüiep, nam hij den zoeten
troost mede, de vader te zijn geworden
van het christelijk Nederland, daar ta
hebben gesticht eene Roomsch-Katholieke
Kerk, nauw verbonden met den Aposto
lisch en Stoel, krachtig bevestig'd in d#
belijdenis der eene en onverdeelde Katho
lieke waarheid.
Wel hebben in later eeuwien stormen
den boom des geloofs geteisterd, dooi
Willibrord in den vaderlandschen grond
geplant, zoodat zware takken ervan wer
den afgerukt helaas, dje liggen daar
met hun dorrend loof ten doode opgeschre
ven groote verwoestingen werden aan
gericht in zijn bladerkroon. Doch de stam
hield stand en onder Gods zeg'en ontspro
ten daaraan nieuwe frissche loten, zoodat
hij thans weer den ouden bloei nabij komt
en ons den parabel van het mosterdzaad-
in herinnering brengt.
Neen, St. Willibrord's werk is niet
vruchteloos gebleken en des te rijker zul
len in de toekomst- de vruchten- van zijn
werk zijn naarmate wij, zijhe geestelijke
zonen en dochteren, het geloofspand dat
hij ons toevertrouwde, met zorg- bewaren,
opdat het land, weleer met zijn arbeid -en
zweet besproeid, een uitverkoren plek1 bliji-
ve in den geestelijken wijngaard. Van
Christus' heilige kerk.
.Wij spraken in ons vorig overzicht over
Perzië's nieuwen heerscher en de daar.
volbrachte staatsomwenteling.
Opmerkelijk! is wat de Daily Herald,-
het orgaan van de Engelsche arbeiders
partij meldt. In Amerika, zegt dit blad,
acht men het zeker dat de Britsche invloed'
den Perzischen eerste minister aangemoe
digd heeft de macht tot zich te trekken
en den Sjah af te fcetten en dat hem'Engel-'
sche bijstand beloofd is. De Daily Herald!
insinueert dan dat Engeland daarvoor be
loond zou worden met de pctröbeunr-con-
cessies in Noord-Perzië, welke ÈJincffiairj
Standard en Anglo-Persion elkaar sedert
jaren betwist heb-ben, tot er tusschen de
twee laatste een accoord gesloten werd.
De Daily Herald behoort intusschen tot de
bladen, zegt de N, R. Ct. die overal' waar
dit maar mogelijk is op: de werelld, petro
leum ruiken. Voor het vermoeden van de
Prawda da-t liet Engeland erom te dpen is
op den weg naar Indië een anti-bolsje-
wieksclien dam op te richten,. Valt op zijn
minst evtenveel te zeggen. Er is intusschen
nog zooveel wazigs in den nieuwen toe
stand in Perzië, dat men betrouwbaarder,
nadere berichten over den met medewer
king van het parlement volvoerden staats
greep zal moeten afwachten. r
Het maandblad „Zuid-Afrika" (Nov.-
nr.) schrijft o.a. over Paul Kruger's 100-
sten geboortedag: „Paul Kruger's lOOsten
geboortedag is den lOden October in Preto
ria op waardige wijze herdacht. Het stand
beeld, hem ter eere door Van Wouw Ver
vaardigd, werd onthuld). Een verenigd.'
volk eerde hem als den legger vatx jdenl
grondslag van het tegenwoordige Zuid-
Afrika. Gen. Hertzog en gen. Smuts brack'
ten beiden den grooten Afrikaner uit het
verleden eerbiedige, bewonderendlehulde.'
De Britsche gouverneur-generaal nam deel!
aan de plechtigheid en Engeüjand's koning
liet een krans leggen aan den Voet van zijn
standbeeld. Krnger, die tij'dens zijn leven!
veel tegenstand heeft ondervonden en veelj
strijd heeft verwekt, was dien dag dp
man, die alle stroomingen tot zich trok!
Moge dat in de toekomst zoo blijven en
zijn beginselen het volk va® Zuid-Afrika!
blijven leiden.
Er is wel veel veranderd in de laatste
25 jaar. In 1902 -sprak Lord Milner uit,
dat er Voor Kruger en zijn standbeeld
geen plaats meer zou zijn in Zuid-Afrika
en in 1925 legt de prins van Walles een.
kfans op zijn graf en Engeland's 'kónijng
een krans bij1 zijn standbeeld. De tijden
veranderen snel en wij1 veranderen! meti
hen. Stilstand is er niet ip de geschiedenjs
der Volken. Alles wordt en Verwordt,
,Wat heden is weten wij' voor een deel, wat
morgen zijn zal, is vaak' heel! anders dïüi
wij durfden hopen. Ook in Zuid-A-frikh.
is al'les in wording de laatste kwart eeuw|
is -een tijd van merkwaardige ontwik
keling geweest, die heenwüst naar een'
hetere toekomst.
Er is en wordt in DuitSehland irw
zekere kringen beweerd dat Duitschlandi
den oorloge niet heeft verloren door de min
derwaardigheid Van zijn weerkracht mhlap
door de revolutionaire propaganda ondjer
't leger en in 't Vaderland, die als een1
dolkstoot in den rug Germania terneder-
•velde.
Deze dolkstootlegende heeft zelfs ge
leid tot een soort van staatsproces dat te
M.ön-chen thans wordt gevoerd.
Woensdag werd Fischer, democratisch-
lid van den Rijksdag en algemeen secre
taris van de parlementaire comtoissie vaar
onderzoek, als deskundige gehoord) 'Hij'
zette eerst uit-een, wat eigenlijk! onder do
uitdrukking; „dolkstoot" diende te worden
verstaan. Zij1 -die dit woord gebruiken,
staan op het standpunt, dat de revolutie eni
de gebeurtenissen, waarmede zij gepaard,
ging de beslissende oorzaak van de Duit->
sche nederlaag zijn. Doch dit is niet juist
hot tegendeel is uit -allerlei sinds Web
gebleken. Er is geen dolkstoot geweest,'
Men heeft slechts te doen met 'n illusie,
van de conservatieve partij1, die verraders
noodig had. De legende Van d|eu dolkstoot
is het antwoord op, den roep- naar Verra
ders. Fic'her acht dat Ebert het werk van
Bismardk heeft gered, en hij is ervan over
tuigd, dat de gesohie(%nis dit eenmaal 'zalf
erkennen.
Deze. getuige verklaarde voorts nog,
dat ten tijde, dat iedereen elk' stuk! koper
zink of lood, 'tweÜB hij! in zijn woning
kon vinden, voor het vaderland dffWjs
men nooit heeft gehoord dat in het keizer
lijke slot dit voorbeeld werd gievollgidl. en
dat men daar erajap dacht ia|e göudre&erVen!
op het altaar des vaderlands te. offeren;
De keizer heeft toen ook' niet verklaard*
dat hij slechts met blïkfeen lepels zou eten
zoolang zijn Volk gebrek leed. De Duitsche
vorsten hadden zich ook met de hen dloor
de distributie toegewezen levensmidtMIen
tevreden moeten stellen en ieder hunner,
die zulks niet deed, eerloos moeten Verkla
ren. Op een 'dergelijke wijze zou men den
goeden geest onder het volk' hebben aan
gewakkerd i
Zeer nadeelig Voor do stemming waren
voorts ook 'de onjuiste berichten van heb
opperste legerbestuur. Toen noch het ope
ratieplan Van von Sckllieflfnn, moch de
duikbootoorlog', noch het offensief 'yan
1918 het gëwenschte resultaat üiadden
opgeleverd, moest de gemeene man wel tot
de overtuiging! komen, dat do regecring
niet vöor haar taak berekend waA Toen
het offensief mislukte, was het maar al' te
begrijpelijk, dat gezegd werd: zoo kan het
onmogelijk verder gaan. Iedereen, begon de
waarheid te doorzien., Men begreep, dab
iets nieuws mbest gebeuren. Het is psycho
logisch geheel' onmOgalijk, thans net te
doen alsof! men ioi September 1918 nog
een leger had, dat met vreugde in 'd|en
strijd ging- Op de vï.aag, of'm'en den
strijd had "kunnen voortzetten, moet hij,
Fischer, beslist ontkennend antwoorden.-.
De strijd was onmogelijk, toon er geen
aannemelijk' doel) m'eer bestond.
Do vaderlandsehe Duitsöhe bonden be
sloten protestvergaderingen en betoogingem
tegen 't verdrag van Locarno-, te organi-
seeren op 15 November. Intnssclien over-
heerseht de indruk, dat die Duitsch-natio-
nalen zich niet geheel) zeker gevoelen. Dili
blijkt ook' uit de berichten aan de „Deut
sche Tagesztg." en de „Kreuzztg." over de
jongste gehouden fractievergadering, waar
in verklaard wordt, dat over het princi-
pieele standpunt der fractie niet beraad
slaagd is. Ook trekt het de aandacht, Idjat
de Duitsch-nationale afgevaardigde Quaatz
op een vergadering der vaderlandische bon-j
den te Berlijn gezegd heeft, dat uitslliitendl
de uitvoering der consequenties van -het
ve-rdrag van Locarno zijn houding bepaialltl
terwijl de D-uitsch-nationalen totnutoe heli
gehééle verdrag van Locarno onaannente
lijk noemden. AM ik mij vergis en de loya
liteit yan de tegenpartij werkelijk -zóó)
merkbaar wordt, als Dr. Luther hoopt, dan
ben ik aldus zeide Quaatz', de eerste d)e
bereid zal zijn het Verdrag van Locarno
te teekenfen. i
Een oplossing van de crisis is slbchtg
langs twee wegen mogelijk. Of de hoop:
Van Dr. Luther zal verwezenlijkt worden
en dan zal het Verdrag zoowel door Techtd
als door Rnks worden aangenomen, óf Dr.
Luther's verwachtingen worden niet ver
vuld en dan moet hij aftreden en dl- rijks
president beslissen. Dat wordt dan Rijks
dagontbinding, naar den wemsch ook ,0!gr
soci's In ieder geVal, daar twijfelt men
niet aan, krijigt Locarno in 't eind de goed
keuring, der natie. r
De door Painlevé in de Fransche Kamer
afgelegde regeerings-v'erkl'arang bevestigt
dat de regeering den wensch 'koestert on
verwijld over te gaan tot de verwezenlij
king van zijn besluiten, daarbij' boven a-llleS
steÜfend het algemeen belang' van het land,
dat een krachtige -en snelle poging tot her
stel vereiseht. Daar het vraagstuk der fi
nanciën van vitaal belang is, móest de chef
van het kabinet den meest gevaarlijke^
post voor zijn rekening nemen, aangezien
Frankrijk in weerwil van de vorderingen,
die reeds gemaakt zijn wa-t betreft het in
eventricht brengen van werkelijke uitga
ven en permanente inkomsten, niet kan
volharden bij zijn economisdhe instabili
teit. Men behodfi don ernst van /ien toe-
ntand niet te ov'erdrijlven. Het geldelijk
offer echter, dat do verdediging van de
publieke financiën oplegt, moet een aan-
waarde Verplichting zijn. Het is noodig de
schulden te verminderen door een krach
tige amortisatie door een buitengewoon,
onmiddellijk Vast te stellen offer, waar
aan allo vormen van rijkdom' Zullen bij
dragen. De aldus verkregen opbrengst 'zal
worden gestort in een autonome, zelfstan
dige amortisatiekas, die over halair eigen
middelen beschikt. De regeering is Voorne
mens om- ter verwezenlijking van haar
plan de stabiliseering van het geldwezen
te Verzekeren.
De regeeringsverklaring is in groote lllj-
nen in overeenstemming1 met de reeds ge
geven aanwijzingen. De regeering zal de
te Londen begonnen onderhandelingen no
pens het regelen van de schulden met
kracht voortzetten.
De regeering spoort alle FransChen zon
der uitzondering aan deel te nemen aan
het werk Van het openbaar welzijn. Zij
had vöor oog'en de verwezenlijking van1
alle bijzondere plannen ten gunste v.a)n de
slachtoffers van den oorlog', de vermiskten
en het werk in de bevrijde gebieden. De
sociale verzekeringen leggen den staak
geen enkelen nieuwen last op-.
PERZIË.
Ee nieuwe ke-ninig der Perzen.
Koning Pahlavi, de nieuwe koning der
Perzen, die tot voor ko-rt als minister
president Ali Riza Khan, reeds de mach
tigste persoon was in de Perzische regee-
ring, heeft, nu hij onder een nieuwen titel
de uitoefening! der macht behoudt, al da
delijk blijken 'gegeven van reorganisatie
geest en -lust. Hij is begonnen met de
uitvaardiging van een koninklijk edict
waarbij alle speelhuizen in Perzië worden
gesloten evenals alle inrichtingen waar
sterke drang! verkrijgbaar is.
Voorts heeft de Koning1 verklaard dat
hij geen pronkerige koningsunïformen wil
dragen m-et juweelen versierd, zelfs niet
bij zijn kroning1 over een paar maanden.
Zijn koningschap zal er een gijn, van werk'
en niet van vertoon; van praal en pracht
zal er aan het hof voortaan geen sprake
meer zijn.
Er is opdracht gegeven aan een speciale
commissie om alles voor te bereiden voor
de verkiezing! van een nieuw parlement,
da-t uit 300 leden zal Zijn samengesteld.
Mede zal deze comlmissie eenige wijizign-
g'en ontwerpen in de bepalingen van d,e
De „Matin" spreekt togen, dat Abd,-el-
Ki'im! pogingen doet om vredp te sluiten.
De zeemanssiaking.
BRISBANE, 5 November. (Reuter.) De
Engelsche zeelieden hebben de staking op
geheven verklaard.
SYRIË.
Nieuwe onlusten. Volgens een
bericht uit Jeruzalem1 breidt de
opstand ziek snel uit.
LONDEN, 5 November (R.C.) Het
Joodsch telegtaafagentschap meldt uit
Jeruzalem, dat de opstand in Syrië zich
snel uitbreidt. Overal waar de rebellen
vasten voet hebben gekregen, wordt een
voorloopig1 bewind ingesteld. De verbin
dingen met Damascus zijn thans Zoowel
aan do Noord- als aan de Zuidzijde- ver
broken en de opstandelingen beheerschen
het g'eheele district Hums. Het' spoorweg
verkeer tusschen Damascus en Haifa staat
stil en een spoorbrug voor Damascus heeft
men in de lucht laten vliegen. Vluchte
lingen, die te Jeruzalem- aankomen, deden
mede dat in de nabijheid van Damascus
hevige gevechten hebben plaats gehad
tusschen Fransche troepen en rebellen,
die tegen de stad oprukten. Fransebe
versterkingen met artillerie slaagden er
in den opmarsch te stuiten. In D'ama-scus
staat het verkeer geheel stil, alle winkels
zijh gesloten en de bewoners vluchten
uit de stad.
Ook van andere zijde wordt gemeld
dat de opstandelingen een nieuw' offensiftf
zjjn begonnen.
Korte berichten.
Te Stockholm is een arbitragever-
dra,g tusschen Zweden en Polen onder-
teeliend'.
Te Freemantle (West-Australië) heb
ben de stakende varensgezellen de voor
waarden van de reèders aangenomen en
zijn daarna naar boord, teruggegaan. i
Het proces tegen de leiders, der Duite
sche comtaranisten, dat weldra voor het
staatsgerecht ter bescherming van de re
publiek te Leipzig moest beginnen, js
voor onbepaalden tijd verdaagd.
Austein Chamberlain zal Maandag)
aan het Lord Mayor's banket lïn de Gil
denhal te Londen zijn eerste openbare
rede na Locarno houden.
Tengevolge van kortsluiting is te
Triebe bij Treptow een brapd ontstaan, die
zeven hofsteden in d,e asch' heeft gelegd.
Naar Wolff uit Koblentz verneemt,
laten de Franschen de lijken van de Fran
sche soldaten, die in den oorlog in
Duitschland gestorven en begraven zijn,
opgraven en naar Frankrijk overbrengen.
Oud minister Vand,evijver ia gekozen
tot voorzitter van de Katholieke Bel
gische Kamerclub.
Fleuriot, de Fransche gezant te Lon
den heeft een diner aan Von Sthamër, den
Dtiitschen gezant, aangeboden. Dit is de
eerste maal sedert het uitbreken van den
oorlog' da.t er een dergelijke toenadering
plaats heeft.
TWEEDE KAMER l
Zitting vhn Donderdag! f> November 1925.
Algemeene beschouwingen over
de Staatsbegrooting.
De heer AI b a r d a (s.-d.) begon zijn
rede met een aanval op de stevigheid en
glxradwet, teneinde de afzetting van den
vorioien Sjah en de aanwijzing van koning
Pahlavi 'als zijn opvolgier te wettigen.
De minister van financiën js benoemd
tot waarnemend' premier.
uk1, i i (N. R. Ct.")
Vredespogingen van Alwt-el-KiimV
De Daily Express heeft gemeld, dat er
in de eerstvolgende dagen pogingen zullen
worden gedaan, om vrede te sluiten in het
Rif qn daarmede aan den oorlog in Ma
rokko een eind te maken. !De voorwaarden'
van Abd-el-Kj'im- zouden onderweg zijn
naar Steeg, den Franschen resiclent-gene-
raal. Een van de voorwaarden van Abd-
el-Krim zou zijn, dat wel de souvereiniteit
van den sultan van Marokko zou worden
erkend, maar dat tevens het Rif zijn
onafhankelijkheid zou behouden.
4e deugdelijkheid| van het Kabinet-Colijh.
Een coalitie-kabinet wilde hij, hoewel aar
zelend. nog accepteeren, maar de heer!
Colijn mocht niet de formateur zijn. Wel!
bracht de uitslag der verkiezingen geen
bijzondere verzwakking der coalitie, maar
er dient op de stemlmeïicijjfers gelet te
worden. Zij behaalde thans slechts 50.73
°/o van het aantal stemlnen en in 1922 wan
dit nogj 54.45 .o/o,-
De coalitia mócht rqgeeren, meende dó
heer Aibarda, tegenover de kiezers was
een rechtsch Kabinet wel verantwoord.'
Maar tusschen de groepen van rechts ia
geen voldoende homógóniteit over de pun
ten,van regeerbeleid. Er is een tegenstel
ling tusschen het Protestantisme en Rome
(Jan de Bakker, het Eucharistisch congres
enz.)
De Christelijke politiek! is er allepn Voor
het behoud der „kapitalistische" grond
slagen onzer m'aatschappij! en om duiz'eül
den arbeiders te beletten, Wet hun MiasseJ
genooten saam' te gaan. Doch gelukkig,!
wordt op het zoo bij' uitstek belangrijke
sociale terrein de regeerkracht der eoaMtia
door de tegenstellingen in haar boezem' ge-'
broken, evenals op het gebied -der dejf'ansie-i
politiek. Bijf de bespreking dezer punten
lonkte de beer Aibarda naar de MichneliV
ten.
He.t optreden' Van don bóer Colijn als
ifórm'ateur werd genoemd in te -g'aan tegen'
den jpebleken wi'l! der kiezers en als een)
aanmatiging, die ten eenenmale in1 strijd
was met den volkswil.
De heer Colijn was dezelfde gebleven,
erkende de heer Aibarda., hii stuurdfe ooH
bij de stembus door in de koers van voor
been. maar de r edit sche democraten lieten'
Heb. Verlokken door het denkbeellld, «J.'at -de
heer Colijn zoo kón en ook anders. Doch
dit Kabinet is slechts vóortzettingl van den'
koers der laatste jaren, -'tis alles rejalctia
en conservatisme! Het 'financieel beleid,
signaleerde de heer Aibarda, als een ver-,.
zwaring der lasten va.n de mingegoeden en
ontlasting der rijken. De 'hóór Alber.da ver
weet den Vrijheidsbond, !c'&t hij' geenprin-
cipieele polllitiek hóeft geVoerd, maar werk
te met plaatselijke „enormiteiten". 1
„Hebben jullie een kat
tegenwoordig?"
„Ja, hoe weet je dat?" „Dat
kan ik zien aan al die krabben
op je hand. Waarom doe je er
niet wat Kloosterbalsem op. Ik
gebruik 't altijd voor de kinde
ren als ze zich geschaafd of
geschramd hebben".
De heer Aibarda zag in de toene
ming Van het aantal roode stemimen een'
bewjjs Voor de nadendng van het socialisme!
een phase in de wereldcrisis. Hij hield een!
warm p-lefidooi voor nationale ontwapening
en betoogde met een beroep op Genève en'
Locarna dat de ontwapeningggedlalchts meejó
en meer veld w&nt. De arbeidersklasse
zal in den strijd voor de komst van het
socliaHsme Voortschrijden I
Het slot werd een motje, ten gunste der
invoering van de medezeg ge{hschap< der
arbeiders. i
Tweede spreker van den dag was MrJ
Dresselhuys, de tfeider van den Vrij
heidsbond. Hij: aoht een coalitie-regeering
niet in 's lands belang, maar Wta-ar. er een
meerderheid is, moet deze regeeren. Een
coalitie-Kabinet acht hij dus in deze om-,
standigheden niet te verwerpen.
Volgens Mr. Dresselhuys is. de anti-'
these aan de overzijde zeer .verwaterd)
De spreker bleek1 tegen- de uitbreiding)
der werkingssfeer van de Arbeidswet
tegen de verbindendverklaring d|er collec
tieve arbeidsovereenkomst. Hij! wil vereen-;
Voudiging d. i. geen uitbreiding maar in-!
krimping der Staatsbemoeiing. Een dei!
-grootste grieven van Mr. Dresselhuys da
't-gebrek aan beginselloosheid bij de coali
tie, het schipperen tusschen het Staats
socialisme en het liberalisme. Hij acht
wat men rechts op sociaal gebied wiï
een zich wringen in allerlei bochten. Yoori
hem is de liberale economie nog altijd heb
neusje van den zalm, het onvervalsclite en
nenig goede. En hij verdedigdjp het met
animo, zelfs met heenwijzing naar een
bekende kerkelijke procedure, i
Hij erkent den invloed en de beteekenis
der Christelijke beginselen, maar iqen moet
ze liberaal) aanviatten voor de toepassing
en de kracht van bet- Staatsgezag.
De dorde spreker, de heer Lingbeck!
(H. G. S.) Hij deed een aanval op de „Chris
telijke grondslagen" van ons volksleven,
hij vindt "die uitdrukking iets. vreem'dtei
De heer Lingbeek vindt den grondslag
der coalitie te smal'. Dr. Kuyper heeft metl
de orthodox Protestantsche partijen een
soort tweede Roomsche kerk willen maken,
zijn christelijke politiek' was die der „se*
paratie". Van de openbare school heeft
men vroeger den Bijbel afgenomen ett
geen enkele Christelijke Regeering heeft'
dat hersteld. Well heeft 5rten gezorgd
voor eigen soholen, „de kloosterk'assen tril-'
den door de subsidies onder de miliioenen",'
Voor liet uitbreiden van predikantsplaat
sen der Herv. Kerk is niets gedaan.
De heer Lingbeek verwacht niet
veel voor den bloei onzer nationale insteli
lingen van deze Regeering. Want: waan
uw schat is (dat is dus bij de Vrije; en
Roomsche Universiteit!) daar zal ook' uw.
hart zijn.
De 'heer Lingbeek ging Voortopj
dtzen geuz-enbodem. is Rome troef. We
kobben nu vier Roomsche Ministers en een
R.-K. Kamerpresident.
Hij zon het meest Voelen voor een
Zakenkabinet van Protestanten met ook
een Roomsche erbij. Hij vroeg voor zijn
streven steun in den naam van Groem van
Prinsterer, in dan naam' van Hnedemaker;
in den naam- onzer vaderen, die 80 jaap
streden, in den naam' vlam dien' Ghdl cHzen
vaderen. j
Daarom' ziet hij' zich genoodzaakt in da
oppositie tegenover dit Kabinet te staaini
Laatste spreker voor dezen dag wa3
Mr. Mar chant. Breed is hij ingegaan
op het incident met Minister Colijn. j
