t
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
Maison F.Q.C.
Dames-Model-Costumes,
- Manleis en Hoeden.
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
Specialiteit in:
BEATRIX.
DEN HOLLANDER
Buitenlandsch Overzicht
MAGDALENASTRAAT 7 GOES TELEFOONNUMMER 15
BUITENLAND
DUITSCHLAND
FRANKRIJK
NUMMER 117
DINSDAG 6:0CT0BER 1925 2i„ra JAARGANG
Bureaux van Radactl» #n Admlnlatratla i Wastslngal, QOES
Intarloc. Tolafoon i Radaotla en Admlnletratla Telaf. No. 207
Bijkantoori MIDDELBURG. Markt 1 an 2| Talafoon No. 474
Abonnen)intspr||S f1,90 par drie maanden, bij vooruitbetaling
Advertantiin van 1 tot O regale f 0,90, elke regel meer f 0,15
Contractregelprlja, ta beginnen 'of 500 regale, beduidend lager
CROOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT GELEZEN
IN ALLE KRINGEN
To Locarno, een ZwitsersCh stfaldje van
circa 5000 zielen, in het 'k|ainton Ticino a,ai<
het Lago Mjagg'ore en 'den Gotth'ardtspoor-
weg gelegen, zijn thans de Engelsché,
{Fransche, Belgische, Italliaansche en Duit-
sdh© regeering'sveTtegenwoordigers bij'ee®
om to oonfereeren over het z.g. veilig-'
heidspaet. D^t Duitschland als gelijkbe-
recfhtigde met de andere pfiirtwij'en aan de
conferentietafell zit, beteefcent een groote
•vooruitgang1 in do ideeën der vertegenwooi'
digers van de vroegere „gepiRieerden", die
Duitsdhüand' steeds rals een overwonneling
en een voor de toekomst gevaarlijken over
wonneling beschouwden, zöodat hun ver
houding tegenover Germanje wfaa als die
van een meerdere tegenover zijtn mindere.
,Jt is a long: w,ay to Tipperary"; inder
daad ook hier is de weg, om tot deze confe
rentie te geraken welk'e zoo ontzaggelijk
veel; kan bijdpigen tot de coasolidëeringl
Van den Europeesdhen vrede, IfDDg ge
weest. Met veel overleg en taktiekis djalar-
op bohoedzajapi voortgeschreden en het
spreekt dan ook vbpzelf, dat, wie van de
bcteekenis dezer conferentie overtuigd zijn,'
hare totstlapdk'oming, met blijdschap be
groeten- E,en gezaghebbend Ehgelteeh bl(ad
als do „Westminster G|a|zette" noemt het
doel van de conferentie niets minder d^p
een bpegging van den twist in het hj^rt
Van Europp,, die den vrede eeuwen lang
gestoord heeft en hem ongetwijfeld wteer
zal) storen, indien l)ij onbeslecht over
gaat aan een volgend geslacht van Duit-
schers en EranscEen. I m l*:9j(
:A|lji wij vrede en veiligheid kap dén
Rijn kunnen Verkrijgen, verhoogen wij!
uitermate die mogelijkheid om1 ovëral vrede
en veiligheid te hebben. Indien zegt
het blad Verder nog Fjpnkrijk! en
DuitscMhnd hun. eeuwenoud geschil over
dk(u Kijk en Ellkas-Lothjaringen kunnen!
begraven, zullen de Centrale en de Weste
lijke mogendheden in sta|a,t zijn om! oVeral
voor do verdediging van den vrede hand'
in hand op te komen, en de nachtmerrie
van de gewapende allianties, welke een
uiterst teer machtsevenwicht moeten ver
dedigen, zal ten slotte verdwijnen. Alle
betrokken/ relgeeringen moeten dit well in
hat oog houden.
En de Parijsche correspondent vah een
ander gezaghebbend blad, de „Manchester
Guardian" laat zich als volgt uit:
„De plannen laiamgiaande t v'eiligheids-
vterdrag worden door Brilaind zoo voorge
steld, also'fl het hier slechts een praktische
toepassing yta,n het verdrag van Versailles
en b'et vinden van een middel' om beplajaldb
onderdeden van dit vredesverdfpjg ten uit-*
Voer te brengen betreft. Dit is echter
slechts 'n zijde van het probleem1. De die
pere realiteit' is, d|a|t het verdrag wordt
overwogen als een middel om1 oorlogsge
vaar tusschen DuitSchliand en zijn naburen
te Vermijden.
Wanneer er echter een zqo ernstig
vralagstuk wordt behandeld1, dan dient
Duitsdbüland vrij te kunnen" meewerken
en dan- moeten de kwesties vlah procedure
en de diplomatieke ijidelheden op den
achtergrond blijVen".
Intusschen is deze 'lachende hemel der
tevredenheid over de totstandkoming Vap
de Conferentie niet geheel! zonder wolken.
Een wolk Vormt de ietwat raadselachtige
houding Van It|a|lië's dictator Mussoline.
Sommigen beweren dat deze stja|atsm!am de
slotdebatten v|an de conferentie zal bijivo-
nen, anderen, diait hij' zich geheel! afzijdig
kal houden, omdlal zoo zegt men be-
pajapld Italiiaansdhe belangen te Locarno
niet ter tafel zullen komen. Intusschen
schijnt Italië de vraagstukken welke de
conferentie zal behandelen toch genoeg
zaam' belangwekkend te vinden, anders
zou dat land zich niet door een speciale
delegatie op de conferentie l|ajen vertegen
woordigen en aill heeft men djan ook geen
Itahaanéeta stad voor de besprekingen
FEUILLETON
13) _o_
Waar is de kamer van uw bescher
meling? vroeg hij op zijn gewonen bar-
schen toon. ,j BlIIHJD
Op de derde verdieping, mijnheer,
wi ik n erheen brengen?
Neen ,niet noodig', zeg miji welke
kamer het is.
De eersiyj mijnheer, een kleine deur. over
graaf ging de trap op, die' leidde
naar de bediendenkamers. liii kwam bji de
kleine deur, hem door Bernard aangewe
zen. Hij opende de deur zonder kloppen,
gwg binnen, keek overal rond, doorsnuf
felde alle hoeken, betastte alle voorwerpen,
zelfs het linnengoed, liet zijn oogen overal,
nog eens rondgaan, opdat hem' toch maar
mets ontsnappen sSm.
^och alle onderzoek was vruchteloos.
^en koffer, waarvan hji het slot
verbroken had, noch in de kast vond hij
een brief of een portret, zélfs geen stukje
papier alleen linnengoed dat erg schoon
was. p tafel eenige studieboeken, en, aan.
den wand een prentje van het H. Hart.
e graaf nam' het prentje van den
uitgekozen, Locarno met zijn Itjaliaansch
klinkenden na|a|ml ligt toch dicht genoeg
bij Italië om' het Mussolini met eenigen
goeden wil! mogelijk te maken, spoedig ter
Conferentie te Verschljiien.
Ook het bezoek van de Russische com
missaris voor buitenïaindsdhe aangelegen
heden Tsjitserin a(ain Wars'dhau en' Berlijn
wordt met de conferentie Van Loeiajrno in
verband gebija(dht. Want ar bestaat al
tijd! no|g een soort van vriendschapsver
drag te Rjajpallo door Duitschland en Rus
land gesloten. Intusschen meent een gezag
hebbend Deutsch! orgatap, dat zijn betrek
kingen hjee'ft in dipltamatieke kringen, deze
kwestie aldus te moeten beschouwen
„Men mag het er voor houden, dla.t de
Russigche commissaris vjap buitenlhndche
zaken te Berlijn in de gelegenheid z<al
zijn uit boVoegde bron te vernem'en, dat
mogelijke Russistelhe bedenkingen, zooals
z'ij in de SoVjet-pers worden aangetroffen'
in verband met een veöïgheidsverdpajg
in het Westen en de beweerde onder
steuning van een UngeKsdhe om'singelings-
polities tegenover Rusland, volstrekt ongeJ
girond zljta. Door gesprekken met den'
Dnitsdhen g'eVant te Moscou, grapf. Broek-
dorff-ltajntzlalul. is de Russische regéering!
reeds geheel! op de hoote gebracht Vfip het
Duitsche standpunt. Dit komt hiero.p
neer, dat een regeling viap belangrijke
kwesties en Van onze geheelle verhouding
tegenover de Westelijke mogendheden in
geen enk'all opzicht een Wijziging onzer
houding tegenover Rusland of een schen
ding van fhet vriendschapsverdrag vah
Rappjajlïo beteekent, en dat de Duitsche
buitentlfendsche politiek, ook! pal het sluiten'
Van een plajdt of toetreding1 tot deu Volken
bond VcSfetwÉjt onafhankelijk van alle
mkclitscomhinpjiiies ztePJ blijven, die een om
singeling vhn [apdere mogendheden, of het
innemen Van een .bep|a|ailld front zonden
Kunnen meebrengen".
Dit klinkt zeer fra|aj maar of Tsjitserin!
het erm'ee eens is'?, j-
sudces der Spapnsche wapenen, die de ver
nietiging van Adjiz veroorzaakten.
Najair verluidt moeten reeds meerdere
stamhoofden, die tot nn toe Abd-el-KjimS
in zijn Verzet tegen Spanje en Frankrijk
steunden door de rampi vjan Adjir 'geneig'd
zjjn, hun -Verdere steun te onthouden. Ia
allen gëvjajle schijnen èn Spanje èn Frank
rijk er alles op te Zetten om' het verzet van
Abd-el-Krim1 voor het invallen pan hét
re-gen seizoen voorgoed te fnuiken1.
Volgens de „Manchester Gulardian"
staflj Egypte aan den Vooravond van een
bewind, dat voor den vrede des liïpdg
niet minder gevhjjjrlijk' is dan dat van1 het
Vroegere kkbinet vpn Zaghloel pasje, n.l.
een autoertajtisch bewind van het paleis
Van koning Foe^fL Reeds lang werd voor
zien zoodrai het pjajeis rich sterk genoeg
zou voelen, 'het een middel zou zoeken
om zich! te ontdoen van de mannen, die
reeds kort na de jongste verkiezingen,
wa|a|rin liberalen, onafhank'elijk'en en het
Paleis tegen de .Ejaghloelisten samengingen
zich im'et de oppositie hadden verbonden
tegen 's konings Wensohen betreffende de
opstelling van de Egyptische grondwet.
De Vorming van de z.g. Itleh|aldpartij! in
Janu|airi vlan dit jaar, waarin de hand van
Nasjait pasja, den jongen, entergieken en
bekwamen fungeerend directeur vjan 's Ko
nings Rajad viel te herkennen, werd' daar
van reeds jails een voorteeken beschouwd:
Zjj moest het paleis op den duur in stjalat
stellen, het zonder de liberalen (die de
Itteliadpjajrtij noode in ?t kabinet duldde),
te doen, die, ofschoon tegenstanders vtan
de Zaghoelisten, in wier rijen 'zij Verdeeld
heid brachten, zich toch niet onverdeeld1
aöhter do regeering konden schapen. Naar
de meening van het paleis is thans het
tijdstip aiahgebrok'en, dat de liberalen en'
hun vrienden meer als overlast moeten!
worden beschouhvd dan |a|ls steun. Het
incident, dat de kabinetscrisis van de
vorige majand hedft teweeggebracht: de
Het bouihardeintent der Moorseïïe stlaji
Adjir mtet als gevolg de totajle vei-woesting
djajatt'Van is opZieh zelf beschouwd nu niet
zooiets buitengewoons, aerngtezien Adjir
ondanks den weidsehen .njaiam! van stadj
die het droeg, slechts een onaanzienlijk
nest was. Doali Abd-el-Krim, de bevelheb
ber der Moorsdhe benden, had er zijn wo
ning, en zijn dweepzieke volgelingen hiel
den Adjir voor heilig en onajaUtastbaar/
Aan öjat bijgeloof is door den brand' der'
stad waarbij ook Abd-el-Krim's huis te
loor ging in de vlammenzee een doodelijka
slag toegebracht en daarmede aan de pres
tige van den Moorschen hoofdmtem Zeiven.
En dajarin nu schuilt het groote mtereele
wand, hopend er een datum of een naam
achter g'eschreven te vinden, doch helaas
niets! Dp jjeheele kamer werd nu door
den airaaf .afgezocht: als er een ffeheim!
was, dan was het gbed' verborgen.
De graaf ging) naar beneden, erg slecht
gehumeurd', alleS liep hem tegen. Zijn
bezoek bij den kruidenier Duval, bij den
kleermaker, zijn nauwkeurigste onderzoe
king' van zooeven, alles was nutteloos ge
weest. i
In da eetzaal ontmoette hij Bernard, dia
hem wachtte ten prooi aan een doodelijka
ongerustheid. De oude bediende vroeg zich
af of zijn meester soms eenigi kostbaar
voorwerp kwijt was, en meende dat Ga
briel de dief was; en als dat waar was,
wat een verantwoording,1 dan voor hem', die
den jongen had aangenomen. Wat had de
graaf op zijn kamertje te zoeken?
Bernard zag spoedig aan rijn manier
van doen, dat er iets niet in orde was, pn
dat liet dus beter was er niet naar te ;vra-
gen.
Geef mij een glas wijk, zei de graaf,
waardoor hij den goeden man aan rijn
droomerijen onttrok.
Welken wijn wilt u, mijtaheer?
Dat is mij hetzelfde, den eersten 'den
besten, dien gij maar vindt, laat me niet
wachten. I
En hij ging zijn kamer binnen.
weigering Van den minister vpn justitie
om toe te stemlmen in het ontslag vjain den
hoogieeralap, die Van ketterij' werd 'be
schuldigd, zbu in oVtereenstemining zij'n ge
weest met het paleisprogrjapn1, dat een
nauw bontgenootsch|afpl met El Ez'har, het
bolwerk (der Mohaimimtediaanscihe ortho
doxen, behelst.
De „Manchester Guiapdian", die van het
drijven1 fder Paleisplaptij' een nieuw bond
genootschap Verwjapht van Zaghoelisten
en Velen van hen, die thians nog hun tego'nl-
standers zijn,tot het verdedigen vs|n' de
Grondwet, whjapaan' Engeland zijn mede
werking heeft ontleend, spoort de Engel-
sche regeering ajap, den koning Van Egypte!
De oude bediende nam' vlug een fleseh
madeira, plaatste deze met een klein
glaasje op een zilveren blad en bracht dit
alles bij zijn meester.
De arme man vervolgde in zichj zelfer
is iets wat niet in orde is, maar wat kan
dat zijn?
En het blad op een tafeltje plaatsend,
ging hij beschoiden heen.
fte gïaaf, die nu alleen was, liet zich
in een stoel neervallen, nam1 een gfas ma-
pleira, dronk' er van. terwijl hjj strak' zijn
oogen gevestigd hield opi de photogTtfphie,
die hij voor zich had neergezet.
Hij'Hs het! Hij is het! zei hij1, terwijl
hij de photographie bleef aankijken. )Wat
een overeenkomst! Maar het is nog niet
genoeg, hoe zal ik nog aan da andera
bewijzen komen?
H,ij dacht opnieuw na, zijn handen aan
zijn hoog voorhoofd' brengend. Na eenige
minuten hief hij het hoofd opi, doch nu
lag' in zijn trekken iets onheilspellends ta
lezen.
Het is het eenigte middel da.Jj mij ten
dienste staat.
Hij haalde een sleutel uit zijn zak,
maakte een kastje open, nam daaruit een1
doosje dat hij zenuwachtig opende, pakte
een der fleschjes daarin geborgen en goot
den inhoud in een wijnglas. Vlug zette hij
alles weer op zijn plaats, vulde het glas
te doen weten, dat zij zich met wja,t thans
gaande is, niet kan vereenigen, vooral
niet, omdat het gevolg dpjarvan opnieuw
zou zijn een gespannen verhouding tus
schen Engeland en Egypte. i
In „Daily News" wijdt de bijzondere
correspondent Van dit blia|d jn Italië be
schouwingen ajajn het fascisme, hetw'elk hij
een gevhlar noemt.
Aan zijn [ajrtikelen ontleent de Msb. nog
het Volgende:
Onmiddellijk kan worden toeg.egevfen
dat de toevallige bezoeker van Italië wei
nig van hét fjaisöistische terrorisme be
speurt. 1 Men opent zelfs te Rome de met
ketting en grendel Voorziene deuren majap
op een kier, terwijl ik! op 't platteland ge
waarscbuWd werd, Voor bet bezoeken van
somtaige gevkaïlijik'e zones.
Ik sprak' diaar m'et menschen, wier (hui
zen herhaialdelijk door fascisten Waren
overvallen en telkens opnieuw kunnen
bestormd worden. Ik had een onderhoud'
met een bekend en populair shalatsm
achter neergelaten blinden in een gebouw
dat djag en nacht door carabinieri wordt
bewalakt.
Met geweld en economischen druk zijn
de arbeiders en boeren in hun eigen 'vjajK'
vereeniging'en gedreven. De arbeidsbn-
reaux zijn afgebrand, om' te voorkom'en,
dat niet-fjascisten werk' krijlgien.
Niet-flascistische mjagjstraten zijn ont
slagen terwijl bij den senaat een Wets
ontwerp gereed ligt, om' alle met-fascis
tische amhtepiaren te ontslaan. Er zijn
provinciale prefecten benoemd, zonder
constitutioneel recht, die oVer politie, ma
gistraten en ,alle politieke diensten gezag
uitoefenen.
De oppositie van het 'fjajsedsto'e staat aan
ongteloofelïjke ajajnVaU'en bloot. Graaf S'for-
za is tweemhial gewond. Zijn broeder is
getvbng'en gezet, wijl hij een H. Mis
opdroeg voor Matteotti. Orfendo is aan
gevallen. Nitti's huis is verwoest en ge
plunderd. Oud-minister Am'endelo is twee
maal overvallen en ontanapjte nauwelijks
aan den dood'.
Deze Vergrijpen zijn niet het werk van'
ontoerekenhaxen, zijj zijn terdege oVerwo
gen en werken op beVelen jut Rome uitge
voerd. De Oorrespondent beweert geschre
ven instructies voor dergelijke ajajnvallen:
gtezien te hebbeh, die van Mussolini zelf
afkomstig wjapen. .Terzake Van den dwang
op do arbeiders beschrijft Hugh Redwood!
uitvoerig de toestanden te MolineRa, welkte
•ajap een bolsclhewistische overrompeling!
en terreur doen denken.
- (Van da corporaties der arbeiders, hun
bibliotheek', hun bureaux, hun Vereenig'in
gen is niets meer over. De 'fiasedstisohe
prefect van Bolognlal jieeft de Zaak daar
,,'gteliquideerd". Mannen zoowel ,als vrou
wen zijn ernstigt mishandeld.
De bevolking bowajapt echter, aldus de
correspondent, rijn geestkracht en berjatemt
in Wjet geheim' middelen om' aiap den dwang,
te ontkomen.
Gelukkig dat wij leven in een land
watapin terrorisme, onder Welkten naam' het
zich. voordoet, onmogelijk is.
Dc Kteulsche Lompredikcr aan den-
BcrlSjnschen Dompredikor.
Op een jubilé-vergadering van d,e ka
tholieke Bürgergesellschaft „Konstantia"
te Karlsruhe heeft pater Dyonisius, dom'-
prediker te Keulen, een red,e gehouden,
waarin hij ook eenige woorden sprak aan
het adrès van d,en bekenden Berlijnsehen
dompTedjkant Döhring'. „Deze heer", zeide
hij, „reist op het oogtenblik Duitsebland
af onder d.e lenze: „Aan Rome sterven
de volkeren".
Laat mij, dompTedfker van Keulen, tot
met® madeira en belde. i
Een zacht tikje op de deur kreegl hij
dadelijk als antwoord.
Binnen! riep hij.
De cleur gjing open en Gabriel stond'
Voor hem1.
'Hij kon op geen gunstiger oogenbliH
komen, dacht de graaf, -en zich met een
lachend gezicht, zoo vriendelijk mogelijk
tot den jongen wendend, zei hij':
Wil je dezen wijn eens proeven, ik
weet niet of het maar idéé van mij is,
maar ik' vind er zoo'n vreemden smaak)
aan.
De jongen bracht het glad, dat de graaf
hem gaf aan de lippen: hij had niet de
minste kennis van wijn, maar wel proefde
hij, dat deze geen aangenamett sxnaak, had.
Ik heb wel niet veel Verstand van
wijn, mijnheer, maar goed vind ik dezen
niet.
Ik dacht het wel, hernam' de gfraaf.
Hoe durft die stomme Bernard mij toch
zulken wijn geven. i
Zijn schuld is het misschien niet,
zei Gabriel bescheiden, sla geen acht opi
hetgeen ik u gezegd heb, want ik' heb
te weinig verstand Van wijn.
Ja, het is waar, je hebt te weinig
gedronken om' te oordeelen of de wijtn
goed of slecht is, sprak de graaf, wat
minder brommerig. Jongen, proef nog
den dpmpredikant te Berlijn zeggen:
„Duitschland sterft niet aan Rome, d,ocE
aan de tweedracht, die gij zaait" (storm
achtig applaus). Een officier der Gealli
eerden heeft gezegd,: „Wij behoeven voon
Duitschland niet te vreezen, het vecht) om|
de heiligste djngen en ontvleescht zichl
zelf. Men moet de partij van d,en heelt
Döhring; maar eens vragen, wat zij1 vaal
God en van den Godmensch' denken, eü
dan zal blijken: Zooveel hoofden, zooveel'
zinnen".
Aan Rome sterft geen enkel volk. Ala
dc katholieke kerk raenschcnwerk aeweestt
was, dan zou zij in de zestiende eeuw ten
onder zijn gegaan (toejuiohing;en). Wij
gelooven aan Kerk en Pausschap', wijl da
Goddelijke Heiland zelf gezegd heeft: „Gij
rijt Petrus en op deze steenrots zat ik!
mijn Kerk bouwen". Een godsdienst, dia
haat predikt,, is niet de ware. Wij! katho
lieken Ieenen ons in elk' gteval niet tod
manieren als die dr. Döhring! erop nai
houdt (daverende toejuichingen). De Paua
van Rome wil in het leven den yolkenl
niets anders dan wat wij allen zelf wil
len, namelijk dat ieder onzer het land',
waartoe hij behoort, dient (toejuichingen).
Wij allen hebben den vasten wil ong
Duitsche volk te dienen en allo offers ta
brengen, die daartoe noodig zijn. Wij,
hebben volk' en vaderland lief, maar wij
eisehen ook dat men onze katholieke over
tuiging eerbiedige (toejuichingen). En als
wij op dit punt niet doortastend; zijn, Jigil
het aan ons zelf (toejuichingen), üaaronj
heden deze gelofte: „Wij' willen onze ka*
tholieke overtuiging tot haar recht doen!
komen op elk' gebied. Wij willen bevor
deren de pers, de wetenschap, en in het
bijzonder het familieleven. De wil om!
hetkatholieke leven tot uiting te doen
komen is een heilige zaak'; Wij! willen ona
dit tot plicht maken'
(„De Tijd"))
Vertrek der afgevaardigden naar
Locarno.
BERLIJN '(V.D.) De delegatie, .welke
deelneemt aan de conferentie van LocprnoJ
is Vrijdagavond laat uit Berlijn vertrok
ken. De rijkspresident die zijn verjaardag
buiten vierde, liet den rijkskanselier en
den minister van buitenlandsclie zaken
door den staatssecretaris Meisner zijn besta
wenschen voor hun arbeid overbrengen.
Teneinde afscheid te nemen hadden da
vooraanstaande beambten van het departe
ment van buitenlandsche zaken, het groot
ste deel van het diplomatieke corps mei
den nuntius Pacelli aan het hoofd, de En-
g'elsche, Fransche, Belgische en Italiaan-
sche gezanten op 't perron verzameld. Da
Fransche delegatie was reeds naar Lo
carno vertrokken.
j
Bij het vertrek van de Duitsche dele
gatie uit Berlijn naar Locarno waren er!
voor de eerste maal na den oorlog ook
verschillende vreemde diplomaten op het
perron aanwezig. j
Duitschland en Rusland.
BERLIJN (V.D.) Volgens een eorres-
pondentiebureau heeft Tsjitsjerin onmid
dellijk na zijn onderhoud met Stresemann,
naar Moskou geseind, waarin hij rij-n
tevredenheid betuigt over de besprekin
gen en derhalve besloten heeft een han
delsverdrag! met Diuitschland te sluiten.
Die strijd1,in Marokko.
FEZ, 3 October (H,avas) Terwijl da
Fransche troepen in het Oostelijk' vak' een
tweeden sprong voorbereiden, die den vij
and zware slagen zal toebrengen, blijven'
andere groepen niet werkeloos en voeren'
met bijzonder veel .geluk aanvallen uit
tegen den vijand, die overal op het front
moeheid toont. Overal leggen da in het
offensief zijnde troepen hun wil op aan'
de dissidenten.
eens, drink er wat meer vdn.
En hij gaf hem' opnieuw het glas, en
moedigde hem aan; om zijn meester een
pleizier te doen, dronk hij het in één teug
ledig).
Breng mij, vervolgde de graaf aller
vriendelijkst, een paar witte handschoenen,
die ik vanavond noodig heb. Zij liggen in
mijn spiegelkast, hier heb jo den sleutel.
Zonder te antwoorden nam' de jongen
den sleutel aan. Hij'kreeg een gevoel oven
rich of hij geheel en al stijf werd en ta
gelijk erg slaperig.
Waggelend ging. hij naar de kast, het
kostte hem' moeite haar open te krijgen,
hij- zocht overal maar de handschoenen1
vond hij niet.
De graaf, die al rijn bewegingten volg
de, lachte in zich zelf en d,aoht: ja jongien
hog eenige minuten en je snurkt als een
os. Toen stond hij1 op, d,eed de deur op
dubbel slot, ging weer aan tafel zitten, en
verloor Gabriel, die met zijn rug naau
hem toe nog aan het zoeken was, niet uit
het oog.
De graaf werd niet bedrogen in zijn
verwachtingen.
Plotseling' zakte de jongen in elkaar en
viel op den grond,.
A. (Wordt vervolgd,)