t NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND Maison F.Q.C. Dames-Model-Costumes, - Manleis en Hoeden. DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS Specialiteit in: BEATRIX. DEN HOLLANDER Buitenlandsch Overzicht MAGDALENASTRAAT 7 GOES TELEFOONNUMMER 15 BUITENLAND DUITSCHLAND FRANKRIJK NUMMER 117 DINSDAG 6:0CT0BER 1925 2i„ra JAARGANG Bureaux van Radactl» #n Admlnlatratla i Wastslngal, QOES Intarloc. Tolafoon i Radaotla en Admlnletratla Telaf. No. 207 Bijkantoori MIDDELBURG. Markt 1 an 2| Talafoon No. 474 Abonnen)intspr||S f1,90 par drie maanden, bij vooruitbetaling Advertantiin van 1 tot O regale f 0,90, elke regel meer f 0,15 Contractregelprlja, ta beginnen 'of 500 regale, beduidend lager CROOTE WAARDE VAN PUBLICITEIT WORDT GELEZEN IN ALLE KRINGEN To Locarno, een ZwitsersCh stfaldje van circa 5000 zielen, in het 'k|ainton Ticino a,ai< het Lago Mjagg'ore en 'den Gotth'ardtspoor- weg gelegen, zijn thans de Engelsché, {Fransche, Belgische, Italliaansche en Duit- sdh© regeering'sveTtegenwoordigers bij'ee® om to oonfereeren over het z.g. veilig-' heidspaet. D^t Duitschland als gelijkbe- recfhtigde met de andere pfiirtwij'en aan de conferentietafell zit, beteefcent een groote •vooruitgang1 in do ideeën der vertegenwooi' digers van de vroegere „gepiRieerden", die Duitsdhüand' steeds rals een overwonneling en een voor de toekomst gevaarlijken over wonneling beschouwden, zöodat hun ver houding tegenover Germanje wfaa als die van een meerdere tegenover zijtn mindere. ,Jt is a long: w,ay to Tipperary"; inder daad ook hier is de weg, om tot deze confe rentie te geraken welk'e zoo ontzaggelijk veel; kan bijdpigen tot de coasolidëeringl Van den Europeesdhen vrede, IfDDg ge weest. Met veel overleg en taktiekis djalar- op bohoedzajapi voortgeschreden en het spreekt dan ook vbpzelf, dat, wie van de bcteekenis dezer conferentie overtuigd zijn,' hare totstlapdk'oming, met blijdschap be groeten- E,en gezaghebbend Ehgelteeh bl(ad als do „Westminster G|a|zette" noemt het doel van de conferentie niets minder d^p een bpegging van den twist in het hj^rt Van Europp,, die den vrede eeuwen lang gestoord heeft en hem ongetwijfeld wteer zal) storen, indien l)ij onbeslecht over gaat aan een volgend geslacht van Duit- schers en EranscEen. I m l*:9j( :A|lji wij vrede en veiligheid kap dén Rijn kunnen Verkrijgen, verhoogen wij! uitermate die mogelijkheid om1 ovëral vrede en veiligheid te hebben. Indien zegt het blad Verder nog Fjpnkrijk! en DuitscMhnd hun. eeuwenoud geschil over dk(u Kijk en Ellkas-Lothjaringen kunnen! begraven, zullen de Centrale en de Weste lijke mogendheden in sta|a,t zijn om! oVeral voor do verdediging van den vrede hand' in hand op te komen, en de nachtmerrie van de gewapende allianties, welke een uiterst teer machtsevenwicht moeten ver dedigen, zal ten slotte verdwijnen. Alle betrokken/ relgeeringen moeten dit well in hat oog houden. En de Parijsche correspondent vah een ander gezaghebbend blad, de „Manchester Guardian" laat zich als volgt uit: „De plannen laiamgiaande t v'eiligheids- vterdrag worden door Brilaind zoo voorge steld, also'fl het hier slechts een praktische toepassing yta,n het verdrag van Versailles en b'et vinden van een middel' om beplajaldb onderdeden van dit vredesverdfpjg ten uit-* Voer te brengen betreft. Dit is echter slechts 'n zijde van het probleem1. De die pere realiteit' is, d|a|t het verdrag wordt overwogen als een middel om1 oorlogsge vaar tusschen DuitSchliand en zijn naburen te Vermijden. Wanneer er echter een zqo ernstig vralagstuk wordt behandeld1, dan dient Duitsdbüland vrij te kunnen" meewerken en dan- moeten de kwesties vlah procedure en de diplomatieke ijidelheden op den achtergrond blijVen". Intusschen is deze 'lachende hemel der tevredenheid over de totstandkoming Vap de Conferentie niet geheel! zonder wolken. Een wolk Vormt de ietwat raadselachtige houding Van It|a|lië's dictator Mussoline. Sommigen beweren dat deze stja|atsm!am de slotdebatten v|an de conferentie zal bijivo- nen, anderen, diait hij' zich geheel! afzijdig kal houden, omdlal zoo zegt men be- pajapld Italiiaansdhe belangen te Locarno niet ter tafel zullen komen. Intusschen schijnt Italië de vraagstukken welke de conferentie zal behandelen toch genoeg zaam' belangwekkend te vinden, anders zou dat land zich niet door een speciale delegatie op de conferentie l|ajen vertegen woordigen en aill heeft men djan ook geen Itahaanéeta stad voor de besprekingen FEUILLETON 13) _o_ Waar is de kamer van uw bescher meling? vroeg hij op zijn gewonen bar- schen toon. ,j BlIIHJD Op de derde verdieping, mijnheer, wi ik n erheen brengen? Neen ,niet noodig', zeg miji welke kamer het is. De eersiyj mijnheer, een kleine deur. over graaf ging de trap op, die' leidde naar de bediendenkamers. liii kwam bji de kleine deur, hem door Bernard aangewe zen. Hij opende de deur zonder kloppen, gwg binnen, keek overal rond, doorsnuf felde alle hoeken, betastte alle voorwerpen, zelfs het linnengoed, liet zijn oogen overal, nog eens rondgaan, opdat hem' toch maar mets ontsnappen sSm. ^och alle onderzoek was vruchteloos. ^en koffer, waarvan hji het slot verbroken had, noch in de kast vond hij een brief of een portret, zélfs geen stukje papier alleen linnengoed dat erg schoon was. p tafel eenige studieboeken, en, aan. den wand een prentje van het H. Hart. e graaf nam' het prentje van den uitgekozen, Locarno met zijn Itjaliaansch klinkenden na|a|ml ligt toch dicht genoeg bij Italië om' het Mussolini met eenigen goeden wil! mogelijk te maken, spoedig ter Conferentie te Verschljiien. Ook het bezoek van de Russische com missaris voor buitenïaindsdhe aangelegen heden Tsjitserin a(ain Wars'dhau en' Berlijn wordt met de conferentie Van Loeiajrno in verband gebija(dht. Want ar bestaat al tijd! no|g een soort van vriendschapsver drag te Rjajpallo door Duitschland en Rus land gesloten. Intusschen meent een gezag hebbend Deutsch! orgatap, dat zijn betrek kingen hjee'ft in dipltamatieke kringen, deze kwestie aldus te moeten beschouwen „Men mag het er voor houden, dla.t de Russigche commissaris vjap buitenlhndche zaken te Berlijn in de gelegenheid z<al zijn uit boVoegde bron te vernem'en, dat mogelijke Russistelhe bedenkingen, zooals z'ij in de SoVjet-pers worden aangetroffen' in verband met een veöïgheidsverdpajg in het Westen en de beweerde onder steuning van een UngeKsdhe om'singelings- polities tegenover Rusland, volstrekt ongeJ girond zljta. Door gesprekken met den' Dnitsdhen g'eVant te Moscou, grapf. Broek- dorff-ltajntzlalul. is de Russische regéering! reeds geheel! op de hoote gebracht Vfip het Duitsche standpunt. Dit komt hiero.p neer, dat een regeling viap belangrijke kwesties en Van onze geheelle verhouding tegenover de Westelijke mogendheden in geen enk'all opzicht een Wijziging onzer houding tegenover Rusland of een schen ding van fhet vriendschapsverdrag vah Rappjajlïo beteekent, en dat de Duitsche buitentlfendsche politiek, ook! pal het sluiten' Van een plajdt of toetreding1 tot deu Volken bond VcSfetwÉjt onafhankelijk van alle mkclitscomhinpjiiies ztePJ blijven, die een om singeling vhn [apdere mogendheden, of het innemen Van een .bep|a|ailld front zonden Kunnen meebrengen". Dit klinkt zeer fra|aj maar of Tsjitserin! het erm'ee eens is'?, j- sudces der Spapnsche wapenen, die de ver nietiging van Adjiz veroorzaakten. Najair verluidt moeten reeds meerdere stamhoofden, die tot nn toe Abd-el-KjimS in zijn Verzet tegen Spanje en Frankrijk steunden door de rampi vjan Adjir 'geneig'd zjjn, hun -Verdere steun te onthouden. Ia allen gëvjajle schijnen èn Spanje èn Frank rijk er alles op te Zetten om' het verzet van Abd-el-Krim1 voor het invallen pan hét re-gen seizoen voorgoed te fnuiken1. Volgens de „Manchester Gulardian" staflj Egypte aan den Vooravond van een bewind, dat voor den vrede des liïpdg niet minder gevhjjjrlijk' is dan dat van1 het Vroegere kkbinet vpn Zaghloel pasje, n.l. een autoertajtisch bewind van het paleis Van koning Foe^fL Reeds lang werd voor zien zoodrai het pjajeis rich sterk genoeg zou voelen, 'het een middel zou zoeken om zich! te ontdoen van de mannen, die reeds kort na de jongste verkiezingen, wa|a|rin liberalen, onafhank'elijk'en en het Paleis tegen de .Ejaghloelisten samengingen zich im'et de oppositie hadden verbonden tegen 's konings Wensohen betreffende de opstelling van de Egyptische grondwet. De Vorming van de z.g. Itleh|aldpartij! in Janu|airi vlan dit jaar, waarin de hand van Nasjait pasja, den jongen, entergieken en bekwamen fungeerend directeur vjan 's Ko nings Rajad viel te herkennen, werd' daar van reeds jails een voorteeken beschouwd: Zjj moest het paleis op den duur in stjalat stellen, het zonder de liberalen (die de Itteliadpjajrtij noode in ?t kabinet duldde), te doen, die, ofschoon tegenstanders vtan de Zaghoelisten, in wier rijen 'zij Verdeeld heid brachten, zich toch niet onverdeeld1 aöhter do regeering konden schapen. Naar de meening van het paleis is thans het tijdstip aiahgebrok'en, dat de liberalen en' hun vrienden meer als overlast moeten! worden beschouhvd dan |a|ls steun. Het incident, dat de kabinetscrisis van de vorige majand hedft teweeggebracht: de Het bouihardeintent der Moorseïïe stlaji Adjir mtet als gevolg de totajle vei-woesting djajatt'Van is opZieh zelf beschouwd nu niet zooiets buitengewoons, aerngtezien Adjir ondanks den weidsehen .njaiam! van stadj die het droeg, slechts een onaanzienlijk nest was. Doali Abd-el-Krim, de bevelheb ber der Moorsdhe benden, had er zijn wo ning, en zijn dweepzieke volgelingen hiel den Adjir voor heilig en onajaUtastbaar/ Aan öjat bijgeloof is door den brand' der' stad waarbij ook Abd-el-Krim's huis te loor ging in de vlammenzee een doodelijka slag toegebracht en daarmede aan de pres tige van den Moorschen hoofdmtem Zeiven. En dajarin nu schuilt het groote mtereele wand, hopend er een datum of een naam achter g'eschreven te vinden, doch helaas niets! Dp jjeheele kamer werd nu door den airaaf .afgezocht: als er een ffeheim! was, dan was het gbed' verborgen. De graaf ging) naar beneden, erg slecht gehumeurd', alleS liep hem tegen. Zijn bezoek bij den kruidenier Duval, bij den kleermaker, zijn nauwkeurigste onderzoe king' van zooeven, alles was nutteloos ge weest. i In da eetzaal ontmoette hij Bernard, dia hem wachtte ten prooi aan een doodelijka ongerustheid. De oude bediende vroeg zich af of zijn meester soms eenigi kostbaar voorwerp kwijt was, en meende dat Ga briel de dief was; en als dat waar was, wat een verantwoording,1 dan voor hem', die den jongen had aangenomen. Wat had de graaf op zijn kamertje te zoeken? Bernard zag spoedig aan rijn manier van doen, dat er iets niet in orde was, pn dat liet dus beter was er niet naar te ;vra- gen. Geef mij een glas wijk, zei de graaf, waardoor hij den goeden man aan rijn droomerijen onttrok. Welken wijn wilt u, mijtaheer? Dat is mij hetzelfde, den eersten 'den besten, dien gij maar vindt, laat me niet wachten. I En hij ging zijn kamer binnen. weigering Van den minister vpn justitie om toe te stemlmen in het ontslag vjain den hoogieeralap, die Van ketterij' werd 'be schuldigd, zbu in oVtereenstemining zij'n ge weest met het paleisprogrjapn1, dat een nauw bontgenootsch|afpl met El Ez'har, het bolwerk (der Mohaimimtediaanscihe ortho doxen, behelst. De „Manchester Guiapdian", die van het drijven1 fder Paleisplaptij' een nieuw bond genootschap Verwjapht van Zaghoelisten en Velen van hen, die thians nog hun tego'nl- standers zijn,tot het verdedigen vs|n' de Grondwet, whjapaan' Engeland zijn mede werking heeft ontleend, spoort de Engel- sche regeering ajap, den koning Van Egypte! De oude bediende nam' vlug een fleseh madeira, plaatste deze met een klein glaasje op een zilveren blad en bracht dit alles bij zijn meester. De arme man vervolgde in zichj zelfer is iets wat niet in orde is, maar wat kan dat zijn? En het blad op een tafeltje plaatsend, ging hij beschoiden heen. fte gïaaf, die nu alleen was, liet zich in een stoel neervallen, nam1 een gfas ma- pleira, dronk' er van. terwijl hjj strak' zijn oogen gevestigd hield opi de photogTtfphie, die hij voor zich had neergezet. Hij'Hs het! Hij is het! zei hij1, terwijl hij de photographie bleef aankijken. )Wat een overeenkomst! Maar het is nog niet genoeg, hoe zal ik nog aan da andera bewijzen komen? H,ij dacht opnieuw na, zijn handen aan zijn hoog voorhoofd' brengend. Na eenige minuten hief hij het hoofd opi, doch nu lag' in zijn trekken iets onheilspellends ta lezen. Het is het eenigte middel da.Jj mij ten dienste staat. Hij haalde een sleutel uit zijn zak, maakte een kastje open, nam daaruit een1 doosje dat hij zenuwachtig opende, pakte een der fleschjes daarin geborgen en goot den inhoud in een wijnglas. Vlug zette hij alles weer op zijn plaats, vulde het glas te doen weten, dat zij zich met wja,t thans gaande is, niet kan vereenigen, vooral niet, omdat het gevolg dpjarvan opnieuw zou zijn een gespannen verhouding tus schen Engeland en Egypte. i In „Daily News" wijdt de bijzondere correspondent Van dit blia|d jn Italië be schouwingen ajajn het fascisme, hetw'elk hij een gevhlar noemt. Aan zijn [ajrtikelen ontleent de Msb. nog het Volgende: Onmiddellijk kan worden toeg.egevfen dat de toevallige bezoeker van Italië wei nig van hét fjaisöistische terrorisme be speurt. 1 Men opent zelfs te Rome de met ketting en grendel Voorziene deuren majap op een kier, terwijl ik! op 't platteland ge waarscbuWd werd, Voor bet bezoeken van somtaige gevkaïlijik'e zones. Ik sprak' diaar m'et menschen, wier (hui zen herhaialdelijk door fascisten Waren overvallen en telkens opnieuw kunnen bestormd worden. Ik had een onderhoud' met een bekend en populair shalatsm achter neergelaten blinden in een gebouw dat djag en nacht door carabinieri wordt bewalakt. Met geweld en economischen druk zijn de arbeiders en boeren in hun eigen 'vjajK' vereeniging'en gedreven. De arbeidsbn- reaux zijn afgebrand, om' te voorkom'en, dat niet-fjascisten werk' krijlgien. Niet-flascistische mjagjstraten zijn ont slagen terwijl bij den senaat een Wets ontwerp gereed ligt, om' alle met-fascis tische amhtepiaren te ontslaan. Er zijn provinciale prefecten benoemd, zonder constitutioneel recht, die oVer politie, ma gistraten en ,alle politieke diensten gezag uitoefenen. De oppositie van het 'fjajsedsto'e staat aan ongteloofelïjke ajajnVaU'en bloot. Graaf S'for- za is tweemhial gewond. Zijn broeder is getvbng'en gezet, wijl hij een H. Mis opdroeg voor Matteotti. Orfendo is aan gevallen. Nitti's huis is verwoest en ge plunderd. Oud-minister Am'endelo is twee maal overvallen en ontanapjte nauwelijks aan den dood'. Deze Vergrijpen zijn niet het werk van' ontoerekenhaxen, zijj zijn terdege oVerwo gen en werken op beVelen jut Rome uitge voerd. De Oorrespondent beweert geschre ven instructies voor dergelijke ajajnvallen: gtezien te hebbeh, die van Mussolini zelf afkomstig wjapen. .Terzake Van den dwang op do arbeiders beschrijft Hugh Redwood! uitvoerig de toestanden te MolineRa, welkte •ajap een bolsclhewistische overrompeling! en terreur doen denken. - (Van da corporaties der arbeiders, hun bibliotheek', hun bureaux, hun Vereenig'in gen is niets meer over. De 'fiasedstisohe prefect van Bolognlal jieeft de Zaak daar ,,'gteliquideerd". Mannen zoowel ,als vrou wen zijn ernstigt mishandeld. De bevolking bowajapt echter, aldus de correspondent, rijn geestkracht en berjatemt in Wjet geheim' middelen om' aiap den dwang, te ontkomen. Gelukkig dat wij leven in een land watapin terrorisme, onder Welkten naam' het zich. voordoet, onmogelijk is. Dc Kteulsche Lompredikcr aan den- BcrlSjnschen Dompredikor. Op een jubilé-vergadering van d,e ka tholieke Bürgergesellschaft „Konstantia" te Karlsruhe heeft pater Dyonisius, dom'- prediker te Keulen, een red,e gehouden, waarin hij ook eenige woorden sprak aan het adrès van d,en bekenden Berlijnsehen dompTedjkant Döhring'. „Deze heer", zeide hij, „reist op het oogtenblik Duitsebland af onder d.e lenze: „Aan Rome sterven de volkeren". Laat mij, dompTedfker van Keulen, tot met® madeira en belde. i Een zacht tikje op de deur kreegl hij dadelijk als antwoord. Binnen! riep hij. De cleur gjing open en Gabriel stond' Voor hem1. 'Hij kon op geen gunstiger oogenbliH komen, dacht de graaf, -en zich met een lachend gezicht, zoo vriendelijk mogelijk tot den jongen wendend, zei hij': Wil je dezen wijn eens proeven, ik weet niet of het maar idéé van mij is, maar ik' vind er zoo'n vreemden smaak) aan. De jongen bracht het glad, dat de graaf hem gaf aan de lippen: hij had niet de minste kennis van wijn, maar wel proefde hij, dat deze geen aangenamett sxnaak, had. Ik heb wel niet veel Verstand van wijn, mijnheer, maar goed vind ik dezen niet. Ik dacht het wel, hernam' de gfraaf. Hoe durft die stomme Bernard mij toch zulken wijn geven. i Zijn schuld is het misschien niet, zei Gabriel bescheiden, sla geen acht opi hetgeen ik u gezegd heb, want ik' heb te weinig verstand Van wijn. Ja, het is waar, je hebt te weinig gedronken om' te oordeelen of de wijtn goed of slecht is, sprak de graaf, wat minder brommerig. Jongen, proef nog den dpmpredikant te Berlijn zeggen: „Duitschland sterft niet aan Rome, d,ocE aan de tweedracht, die gij zaait" (storm achtig applaus). Een officier der Gealli eerden heeft gezegd,: „Wij behoeven voon Duitschland niet te vreezen, het vecht) om| de heiligste djngen en ontvleescht zichl zelf. Men moet de partij van d,en heelt Döhring; maar eens vragen, wat zij1 vaal God en van den Godmensch' denken, eü dan zal blijken: Zooveel hoofden, zooveel' zinnen". Aan Rome sterft geen enkel volk. Ala dc katholieke kerk raenschcnwerk aeweestt was, dan zou zij in de zestiende eeuw ten onder zijn gegaan (toejuiohing;en). Wij gelooven aan Kerk en Pausschap', wijl da Goddelijke Heiland zelf gezegd heeft: „Gij rijt Petrus en op deze steenrots zat ik! mijn Kerk bouwen". Een godsdienst, dia haat predikt,, is niet de ware. Wij! katho lieken Ieenen ons in elk' gteval niet tod manieren als die dr. Döhring! erop nai houdt (daverende toejuichingen). De Paua van Rome wil in het leven den yolkenl niets anders dan wat wij allen zelf wil len, namelijk dat ieder onzer het land', waartoe hij behoort, dient (toejuichingen). Wij allen hebben den vasten wil ong Duitsche volk te dienen en allo offers ta brengen, die daartoe noodig zijn. Wij, hebben volk' en vaderland lief, maar wij eisehen ook dat men onze katholieke over tuiging eerbiedige (toejuichingen). En als wij op dit punt niet doortastend; zijn, Jigil het aan ons zelf (toejuichingen), üaaronj heden deze gelofte: „Wij' willen onze ka* tholieke overtuiging tot haar recht doen! komen op elk' gebied. Wij willen bevor deren de pers, de wetenschap, en in het bijzonder het familieleven. De wil om! hetkatholieke leven tot uiting te doen komen is een heilige zaak'; Wij! willen ona dit tot plicht maken' („De Tijd")) Vertrek der afgevaardigden naar Locarno. BERLIJN '(V.D.) De delegatie, .welke deelneemt aan de conferentie van LocprnoJ is Vrijdagavond laat uit Berlijn vertrok ken. De rijkspresident die zijn verjaardag buiten vierde, liet den rijkskanselier en den minister van buitenlandsclie zaken door den staatssecretaris Meisner zijn besta wenschen voor hun arbeid overbrengen. Teneinde afscheid te nemen hadden da vooraanstaande beambten van het departe ment van buitenlandsche zaken, het groot ste deel van het diplomatieke corps mei den nuntius Pacelli aan het hoofd, de En- g'elsche, Fransche, Belgische en Italiaan- sche gezanten op 't perron verzameld. Da Fransche delegatie was reeds naar Lo carno vertrokken. j Bij het vertrek van de Duitsche dele gatie uit Berlijn naar Locarno waren er! voor de eerste maal na den oorlog ook verschillende vreemde diplomaten op het perron aanwezig. j Duitschland en Rusland. BERLIJN (V.D.) Volgens een eorres- pondentiebureau heeft Tsjitsjerin onmid dellijk na zijn onderhoud met Stresemann, naar Moskou geseind, waarin hij rij-n tevredenheid betuigt over de besprekin gen en derhalve besloten heeft een han delsverdrag! met Diuitschland te sluiten. Die strijd1,in Marokko. FEZ, 3 October (H,avas) Terwijl da Fransche troepen in het Oostelijk' vak' een tweeden sprong voorbereiden, die den vij and zware slagen zal toebrengen, blijven' andere groepen niet werkeloos en voeren' met bijzonder veel .geluk aanvallen uit tegen den vijand, die overal op het front moeheid toont. Overal leggen da in het offensief zijnde troepen hun wil op aan' de dissidenten. eens, drink er wat meer vdn. En hij gaf hem' opnieuw het glas, en moedigde hem aan; om zijn meester een pleizier te doen, dronk hij het in één teug ledig). Breng mij, vervolgde de graaf aller vriendelijkst, een paar witte handschoenen, die ik vanavond noodig heb. Zij liggen in mijn spiegelkast, hier heb jo den sleutel. Zonder te antwoorden nam' de jongen den sleutel aan. Hij'kreeg een gevoel oven rich of hij geheel en al stijf werd en ta gelijk erg slaperig. Waggelend ging. hij naar de kast, het kostte hem' moeite haar open te krijgen, hij- zocht overal maar de handschoenen1 vond hij niet. De graaf, die al rijn bewegingten volg de, lachte in zich zelf en d,aoht: ja jongien hog eenige minuten en je snurkt als een os. Toen stond hij1 op, d,eed de deur op dubbel slot, ging weer aan tafel zitten, en verloor Gabriel, die met zijn rug naau hem toe nog aan het zoeken was, niet uit het oog. De graaf werd niet bedrogen in zijn verwachtingen. Plotseling' zakte de jongen in elkaar en viel op den grond,. A. (Wordt vervolgd,)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1925 | | pagina 1