NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
„Roomsche angst"?
BEATRIX.
DONDERDAG 1 OCTOBER 1925
FEUILLETON
Buitenlandsch Overzicht
BUITENLAND
OUITSCHLAND
FRANKRIJK
AMERIKA
VAN HET VATICAAN
O
NUMMER IIS
218TB JAAR8ANB
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie en Administratie Weetelngel. GOES
Interloc. Telefoon i Redactie en Administratie Telef. No. 207
Bijkantoor! MIDDELBURG, Markt t en 2» Telefoon No. 474
Abonn.fflMtsprfl f1,90 ptr órl» maanden, bij vooruitbetaling
AdvartantiSn van 1 tot 6 regelt f 0,90, elke regel meer f 0,15
ContractregelprQe, te beginnen bi} 600 regels, beduidend lager
IROOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT BELEZEN
IN ALLE KRIN8EN
Ons hoofdartikel! „.Roomsche
angst?" in het nummer van dit
1 blad van 24 September ,j.l. heeft
de aandjaieht getrokken dergenen
tegen wie het gericht was. Twee
der sprekers van den Vrijzinnig-
i godsdienstigen Landdag, gehou-
1 - Jen te Goes, zenden ons hun
geschreven verweer tegen onze
i opmerkingen.
,Wij willen gaarne aan het
„hoor en wederhoor" recht doen
wedervaren en Haten 4w*b .het
«tuk der eerw. predikanten v.
fftuijtenberg en v. Nieuwenhuij-
zen hier voigenIn ons voegend
nummer zullen wij' dan van du
pliek' dienen.
De Redactie der
i „Nieuwe Zeeuwsehe Courant",
Het zij heiden ondergeteek'enden ver
gund, naar punllkiding van Uw artikel on
der bovtenstaanden titel' voorkomende in
.Uw nr. van 24 Sept. 111. wa.arin U;
eenige beschouwingen ten .beste geeft over
hetgeen door een tweetal] sprekers op een
iVrijz. Godsd. Handdag te Goes werd ge
sproken, een kbrt woord .van repliek te
doen hooren.
Wanneer de eerste ondergeteekende in
zijh rede over „de Levensdurf van het Pro
testantisme"' gesproken heeflt over Room-
sdhe angst en onzekerheid tegenover onze
veiligheid en geborgenheid in God, dan
heeift hij daarmee bedoelid dia,t de Roomsche
boeteling nooit zeker is van de genade,
nooit weten fan of zijn goede Werken hem'
voldoende hebben geholpen hij' .God; tot
zeUfe over het graf blijft de vrees (vage
vuur); nJoit weet de menséh volkbmen of
hij een geredde en behoudene is. Tegen
over deze levenshouding poneeren wij' ons
„uit ganade zalig bij1 God"mppr een ge
nade die wij! ons niet hebebn te verwerven,
want het Protestantisme stelt centraal de
ovtergave des harten en geloof ,aian God,
den Vader, die zich in den Zoon volkomen
in vergevende liefde heeft geopenbaard, en
tot .Wien geen offers van goede werken,
noch geloften,noch pelgrimstochten ooit
den toegang banen: dit doet het geloof,in
Hem alleen. En dus: „met gelooven alleen'
komen wij er wèl1'1' is ons wederwoord.
Juist het gesprek met den rijken jongeling
voor U de meest ongeschikte prediking
om U op te beroepen toont aan diaf v'olf
gens Christus het „onderhouden der gebo
den" onvoldoende is. Want bi] het onder
houden van al) de geboden va|n zijn jonk
heid af, ontbreekt hem het ééne noodige:
het durven volgen van Jezus. „Wij' dan,
gerechtvaardigd zijnde uit het geloof heb
ben vrede bij' God";- met dit „geloof al
leen" staat en vplt het Protestantismedat
is onze vrede en onze blijdschap.
Wat jverder Uw kenschetsing betreft
Van Wat nu eigenlijk vrijz. godsd. zijn,
hoewel! 't ons te ver zou voeren als wij' op
alle Verkeerde of onvolledige voorstelingen
wilden ingaan, me-enen wij' tooh een paar
opmèrkingen niet achterwege tb mogen la
ten. Menschen zijn het, zegt „die den
godsdienst opvatten napjr vrijen zin en
eigen meening,". Wanneer U gezegd hadt
„naar eigen geweten", jai dan ?oudt U er
dichter bij -geweest zijn. Maar djaln wordt
't ook heel wat andersiwlamt U weet zelf
zoo goed als wij, dat vrije al in en geweten
vaak genoeg met elkjaiar in cohflict komen.
Dat wij met 'n formtal'oering v'an ons ge
loof, als welke U gevonden heeft: ,,de
mcnscheülij'ke ziel die 'haren Meester zoekt"
niet 't laatste snufje op1 godsdienstig ge
bied geleverd1 hebben willen wij' gaarne
erkennen. Reeds in de Psalmen van het
Oude Testament vinden wij'1 herhaaldelijk
sprake van dit zoeken; en terecht zegt
UPaultas vond 't bij de lieidensöh'ê Grie
ken in Athene .maar zegt Piahifas bij
diezelfde gelegenheid niet z'elf dat God de
ui
X.
Toen Gabriel, nog' met allerlei gedach
ten bezig, het huis binnenkwam, Sep hij
tegen iemand aan, die er juist uit wilde
gaan.
Voor den drommel, pas op, zeide
deze zeer kwaad.
De jonge man sloeg zijn oogen op,
nam snel zijn pet af, toen hij bemerkte dat
de graaf het was.
Ik vraag; u excuus, mijnheer, ik' had
U niet gezien.
Gabriel ging vervolgens het huis bin
nen terwijl de graaf een oogenblik stil
bleef staan en hem met zijn blik Volgde.
Het is toch vreemd, lispelde hij. Die
stem, die oogenWaar heb ik toch iemand
gezien, die zoo sprekend op dien jongen
gelijkt? Wat heeft hij een nobele; houding
yoor' een lakei. Ik' moet Bernard1 eens iom
mUchtingien' vragen.
'Het rijtuigje van den graaf wachtte aan
e deur, hij sprong er in en beval den
etner hem naar de Jockeyclub te bren
gen.. Daar liet hij zich een déjeuner op-
menschen gaschapen heeift, „opdat zij Hernl
zouden zoeken'!? Wij geüboven dat zonder
dit zoeken der zied! JeVende godsdienst niet
mogelijk is. Dat overigens de Meester
midden onder ons is U kunt in 't ver
slag van den Ljainddag lezen, dat wij 't
daarover eens zijn. Tenslotte: wij .„ver
werpen" niet de geschreven openbaring
Gods; ai ontleen,en wij abp 't feit dat men
neten deze openbaring geschreven hebben
de vfjjheidi om hier mét dritisoh oog to
staan tegenover „de letter" en wij hedhten
tenslotte meer waarde plan 't inwendig dian-
aan het uitwendig getuigenis des Heiligen)
Gecstes. Wij! weten dat, hieraan gevaren
verbonden zijn: „religieuze sohakeerinlgen"
en „vaagheid der Christus-figuur"- (wij
zouden hierover gaaxpa, wat meer zeggen,
maar zijn fajngi ,te vecil van Uw gastviij-
beid te vragendoch wij' .wilgen 't ermoej
Met 't geweten alleen, èn met 't geloof
alleen durven wij' de eeuwigheid in te gaolrf
want:.'wijf zijn verzekerd, dat noch dood,
noch ï'even, noch' engelen, noch overheden,
noch tegenwoordige, noch toekomende din
gen, noch machten, noch hoogite, noch diep
te, noch eeDig ander schepsel .ons Zal kun
nen scheiden van de liefde Gods welke is
in Jezus Christus onzen Heer.
Hopende, geachte redactie, dét wij niet
tevéél plaats vpjn U vragen, teekenen wjj
onder dankzegging voor de verleende gast
vrijheid,
E- v. RUIJTENBE.RG.
J. W. v. lUEü'W'ENHUrJZFNl'
N. B. Wij stellen er prijs op, met na
druk ta verklaren, dat „funti-papismte" of
iets dergelijks op den landdag' te Goes
ahsdlhut niet in onze bedoeling heeft gele
gen. ri I
Ave
Maria!
Wij lazen onlangs in een tijdschrift ipze
zinrijke woorden: „Ons leven is één een
tonige wenteling om steeds hetzelfde mid
delpunt en in altijd, denzelfden engten cir
kel van kleine bezorgdheden en angstige
beklemmingen, die ons geketend, kouden
aan de aarde en de dorheid van de stof".
Onze zorgzame moeder de H. Kerk wil
onzen geest losmaken uit dien cirkel dpor
kern op den krachtigen vleugelslag des
gebeds op te voeren naar hooger( en reinea'
sferen en zij vergadert daarom in dezen
Octobermaand heel de geloovige Katho
lieke wereld rondom haar altaar, teneinde
met ha;1" schoone rozenkransgebed zoowel
de algemeene nooden der christenheid als
onze persoonlijke aangelegenheden Gode
ana te bevelen door middel der Vrouwe,
die, naar zelfs d.e door en door Protestant-
sche mevr. Bosboom-Toussaint niet aar
zelde te bekennen, „het gewijde middel
heeft mogen zijn van al het heil dat de
christenheid hoopt en verwacht".
En dus zal in onze kerken en, zöo dat
daar niet kan geschieden, in onze binnen
kamers het zoete „Wees Gegroet" uiti mil-
lioenen monden ten hemel stijgen, gelijk
het eenmaal uit Bngelenmond js Heeren
uitverkoren moeder tegenklonk in haar
bidvertrek te Nazareth. 1
Het kan niet anders of, waar in deze
groetenis des Engels niet alleen de Hs
Maagd wordt zaliggeprezen maar ook de
vruckt van hare schoot, Jezus, der we
reld Heiland, en Verlosser, daar moet Gods
vaderooavmet welgevallen neerzien ojiiZijn
biddende Kerk en Maria's moederlijke
voorspraak zich allerkrachtigst doen ge
voelen.
En wat valt er niet te vrag;en! Voor ons
zerven: verdieping, van ons geloof en van
onzen godsdienstzin; vermeerdering van
onze liefde tot het goede en den. afkeer
van het kwade;, meer deemoed, yaardoor
ons hoogvaardig en weerbarstig! hart zich
gedwee onderwerpt aan Gods heiligen WR
en de beschikkingen Zijner vaderlijke voor
zienigheid. Kortom, de toename in de
vreeze des Heeren, die het beginsel der
wijsheid is. Voor de wereld: vrede, eh een
dracht onder de volken, verbreiding van
dienen, las eenige couranten an sprak met
zijn vrienden een tijdlang over de^ politiek.
Teg'en drie uur, het weer was erg mooi,
ging hij' te voet naar, huis terug,
Zeg' tegen Bernard dat hij op mijb
kamer komt, ik moet hem spreken, zeide
hij tot den bedjende die hem open deed.
De huismeester verscheen dad.elijk, maar
slecht op zijn gemakvan een onderhoud
met mijnheer hield hij' niet erg', ofschoon
de zaak op zich zelf als iets eervols kon
beschouwd worden.
Wat is- uw verlangen, mijnheer?
vroeg hij', een diepe buiging, makend.
Zeg mij', wie is toch, die jongen, die
er uitziet als een prins, en' dient gij aanga-
nomen hebt ten dienste van mijn! dochter?
vroeg de graaf, op zijn gewonen koelen
toon.
Het hart van den huismeester, kromp
ineen; hij hield toch zooveel van Gabriel,
en ook al de anderen in kuis. Zou mijn
heer de graaf het in zijn hoofd hebben ge
kregen, om hem weg te zenden
Hoe het ook zijn mocht ,de toon, waar
op de vraag' gedaan was, beloofde niet veel
g'oeds voor hem, die het onderwerp van
het gesprek scheen te moeten wordten,
Heeft mijnheer soms klachten over
hem? vroegl Bernard bevreesd.
Neen, geen enkele. Het is zelfs da
het Godsrijk onder de menschen, hereeni-
ging der verdoolden in den éénen scha&p-
«tal en onder den éénen Herderda uit
straling van het licht des Evangelies in
den nacht van het heidendom', opdat allen
die nog! in d,e schaduwen des doods ge
zeten zijn, mogpn erkennen en beseffan
wat Christus in zijn Hoogpriesterlijk ge
bed uitsprak: „dit is het eeuwig leven, dat
zjj' U kennen, den eenig; waren God, en
dien Gij gezonden hebt, Jezus Christus".
Mogen al deze nooden en behoeften ge
durende deze maand in onze smeekbeden
neergelegd, door Maria's reine handen den
Vader des Lichts worden aangeboden, op
dat Zijn ontfermend oog ze zie, Zijn
zeg'enende Jiand ze lenige en yervulle.
Dan zal met den lofzang der kinderen
van het oude Jeruzalem d.e Kerk van het
nieuwe Jeruzalem dankbaar mogen jube
len: „Looft den Heer, want Hij is goed,
want altoosdurend is Zijne barmhartig
heid".
Hongarije dat door een commimistisdh!
schrikbewind is geteisterd géwOrden, kort
na 't einde van den1 grooten oorlog', heeft
dezer dagien gevang geïoopen, opnieuw in'
den maalstroom 'eaner communistische Woe
ling te worden gestort. Gelukkig w*as de
politie op haar hoede en legde tijdig de
hand ojp; ide voorbereiders van het complot.
Toen Hongarije onder bovenvermeStd
schrikbewind zuchtte, was „volkscommis
saris- do beruchte Bal-a Kun, die bij het
ineenstorten der Hongaarsche Raidenrepu-
ibdtiek wist te ontsnappen. En ziet, bij het
verhoor, afgenomen a;a|n den ter zake van
bet voorbereiden van een cOmmunistischen
putsch gearresteerden vooimaÜSgen .Volks
commissaris Rajkozi, door de politie
heeft het onmiskenbaar bewijs opgeleverd,
dat Bella Kun 'z'elf te Weenen de agitaties
georganiseerd heeft en de communisten;
zelfs tot aan de grens Mjp het Burgenland
begeleid heeft, om1 te controleeren of zij
inderdaad den Hongraarschen grond zouden
betreden.
Op alle gearresteerde communisten, wier
aantal tot 64 gestegen is, vond men geld
sommen in dollars, marken en Eng'elscho
ponden, welke bedïagen hun via de Rus
sische handelsdelegatie te Weenen zouden
zijn verstrekt; bovendien waren velen in
het bezit van allerlei communistische pro-
paigandai-leiotuur.
iRakozi verkllhlaprde, dat het hem' spijt,
dat do Putsch' geen suoces htee'ft gehad'.
Hij 'zeide voorts te weten, dat hij' ;weinig te
verwachten hééft, da[ap zijn geval' voor een
bijzondere rechtbank zal kémen en hij niet
aan Sovjet-jRusilapd kan worden uitgele
verd, daar men aldaar geen Hongaarsche
gevangenen meer heeft, die voor uitwisse
ling in aanmerking komen. Beliai Kun en
hy hadden niet het minste vermöeden ge
had, dat de politie te Boedapest zoo goed!
georganiseerd was en hen reeds weken1
gade slbeg. Het groote plan werd te Wee
nen in de Blbdkengasse Nr. 12 uitgewerkt
en in twee w'eken tijds werden alle thans
gearresteerde peTsonen door Bel'aKutt zelf
tot agitatoren „opgevoed".
De arrestanten zullen ter beschikking
van den Officier van Justitie gesteld wor
den. De Ministerraad besloot, in het be
land van de hhpdhaving der binnenlaud'-
sche rust, de autoriteiten te gelasten zoo
krachtig mpgeliyk op te treden en stelde
vast, dat géén der ge;a|rresteerden kans zal
hebben door middel van een uitwisseling
van gevangenen straffeloos te vertrekken.
Somtijds is het feit, dat we niets zien,
even belangrijk! als hetgeen we w'el zien
zegt „Het Centrum". Dit geldt ook voor
bet 'conflict tusschen de regeëring van'
Czecho-Slovakije en den H. Stoel, waia)rin
maar geen enkele beweging wil komen:
Doch juist daardoor ontstjalat een steeds
pijnlijker toestand, waarop Kipa, het Ka
tholiek' Internationaal Persagentschap', met
eerste maal sinds hij' hier is, ik kern
gezien heb, antwoordde de graaf, spelend
met een ivoren papiersnijder; alleen vind
ik dat hij voor een lakei te veel houding
heeftWeet gij' soms iets van hem ea
van zijne familie?
Niets wat de moeite waard is, mijn
heer. Reeds lang' was er behoefte aan een
lakei, die de boodschappen kon doen, en
de deur openen; in een kuis zooals hier
heeft men daarvoox- alleen wel iemand
noodig'.
Deze jongen is mij aanbevolen door ge
heel vertrouwde personen, die hem sinds
jaren kenden en hem beminden als hun
eigen kind; hij heeft geen familie, 4it is
alles wat ik' van hem' weet.
Waar was hij in dienst voordgt hij
hier kwam
Nergens, mijnheer, hij dient voor 't
eerst.
Hoe heet hi]
Gabril Arnand.
Eh hoe oud is hij?
Ik zou het niet juist kunnen; zeggen,
höogtetens 22 of 23 jaar.
Gij moet mij. eens de adpesseni geven
van dfe personen, dje hem hebben aanbe
volen.
De oude djenaar ging heen, en na eeniga
minuten kwam hij terug met oen blad pa- 1
nadruk' de aandacht vestigt. Dit ia te
meer noodig, wijl ook' in dejze quaestie ge-
sdhiedvervalsching valt te verwjaphten van
dc zïjde der groote persagenturen, die de
wereld vlan berichten voorzien. Zulk eeu
verdraaien der waarheid is trouwens reeds
geschied en nog wel naar het schijnt door
minister Benesj zelvea, althans mét z'ijrn
modeweten en zonder tegenspraak* zijner
zijds. De „Osservaiore" wees da,'iirop in
oen uitvoerig artikel'1, hetwelk er aan her
innert, hoe de Pauselijke Stadssecretaris
voor buitengewone kerkelijke aangelegen
heden reeds het vorig jaar, toen werd aan
gekondigd, dat de Hussdag pjlfe oflficiaele
feestdag zou worden ingesteMd, aan minis
ter Benesj had Verklalard, dat zul'kl een wet
door den H. Stoel als een ernstige beleedi-
ging zou worden beschouwd.
Benesj zelf intusschen beweerde in zijn
blad, dat hijl verleden jlajar te Rome in
liet .Vaticaan uitvoeri|g|s besprekingen over
eken feestdag had! gevoerd en toen niets
méér vjernömen, zoodat 'hij moest veronder
stellen, dat zijn weerlegging der bezlwarenl
wis aanvaard.
Doch de, ,Osservatore Romano" ver
klaart tbjms, dat de heer Benesj.... in 't
geheel niet jn het Vaticiaiain is geweest
en er ook' elders geen onderhandélingpnl
over die zaak zijn gevoerd.
Tot nu toe lag! er over het 'geh'ei
Verloop van i zaken min of mJeer epn|
schaduw om' da houding, der Czadhischa
Katholieke .Volkspartij', die schéén te ja|ar
zelen tusschen krachtigen steun van het
hoogste kerkelijk gezag en het behoud?
reg'eierings-doailiitie. Doch wanneer de tee
kenen niet bedriegen, zal daalin verbete
ring k'omien.
Van de zijde der Duitsche Katholieken
in Ozacho-Slbvjakije was reeds dadelijk)
na het terugroepen van den Nuntius ppn
de Czechischo gédboTsgenooten voorgesteld'
om Zich alls Katholieken zonder scheiding
van tajai' of afkomst aaeen te sluiten ter
•verdediging van de geschonden rechten
der Kerk', doch. toen wilde de Czecihische
Katholieke Volkspartij dpprop niet ingaan.
Nu wordt hetzelfde denkbeeld ook in
Czeehisehe Katholieke Kringen geopperd,
al is het dan ook nog ehk'el a|an den] con-
al' is het dan ook nog enkel 'plan1 |de&
servatieven kant. Ten slotte Zal het ooH
wel onder de overige Katholieken door
dringen en bijval vinden, en waninieer.
deze zich' eerst maar hun kracht bewust
worden, zal! de regeering spoedig tot rede
gébracht zijp.
Het seniorenconvent van den Rijksdag
heeft Zaterdagtmiddjag het communistische
voorstel', omi den Rijksdag reeds in den
l'oop van de volgende week bijteen te roepen!
ter bespreking van de veilSgheidsquaestie,
in den breede ebsproken. Behalve de com
munisten, bleken alle partijen vlan meening
te zijn, dat er niet de minste redenb estond,
raai den Rijksdag .vroeger bijeen te roepen
dan aanvankelijk' bepaald was. Het blijft
'er dus bij', dat het parlement eerst 19 No
vember heropend wordt.
Voor Duitschlland stalait er overigens met
betrekking tot het vteillgheidsverdrag niet
weinig op het spel'. i
Het „Beril Tageblatt" wijst er op, dat
v'erschilllende boeien van Ket verdrag vtain!
Versailles door de Entente onmiddellijk
zullen "moeten worden geslaakt, wil)
Duitschllajid zijn handteekéning onder da
overeenkomst plaatsen en tot den .Volken
bond toetreden.
Zoo b. V. de ontruiming der Keul'sch's
zóne, de opheffingvan de ontwapening's-
cischen. Voor Zoover die buiten het verdrag
van Versailles v;a|llen, de overdracht der
waarborgsverptichtingen op; den Volken
bond en de uitbreiding:van art. 16 valu
de Volkenbondsbepaling ter zake vpn het
z.g. doormarschrecht, waairbij DuitscMtand!
als eeni-gte ontwapende stja|at, niet langer
aan do willefaur vap z(fn buren mag zijn
blootgesteld.
Maar d|ap'H i
pier in de hand, dat hij beleefd aan zijn
meester overreikte.
Het is goed, gij kunt gaan.
Toen hij alleen was, liep de graaf wild
zijn kamer op en neer en sprak' in zicib
zelf.
•—Ja, daar moet wat achtersteken. Die
jongen is geen zoon uit het volk. Waar
heb ik toch iemand gezien, die sprekend op
op hem1 gelijkt?
Hij bleef midd.en in de kamer staan en
bracht zijn hand aan het voorhoofd, om
het zich te herinneren.
Plotseling' kwam er een glimlach1 op zijn
gtelaat. Er schoot hem iets in de gedachte.
Wat ben ik toch stom om er niet
eerder aan ged.ackt tc hebben riep hij uit
eeu enkelen blik- 'in mijn photographic-
album zal mij dad.elijk helpen. Ep hij ging
naar zijn bureau, haalde uit een der laden
een breed album, waarin hij' koortsachtig
begon te bladeren.
Doch hij zag1 zich bedrogen in zijn lioop:
geen der photographieën toonde maar een
enkele gelijkenis met zijn lakei.
Ongeduldig geworden door dit vergeef-
sohe zoeken wierp hij het album weer in
de lade en sloot die met zijn sleutels.
Ik ga naar de vrienden van Bernard.
Zij weten zeker veel meer dan hij denkt;
die oude suffer kijkt niet verder dan zijn
Dan, alls ia|an die voorwaarden wordt
Voldaan, beteek'ent het Westpjapt, zegt het
„Beril Tageblatt'', het einde der Entente]
het einde der omsingeüfüagspplitiek van!
DuitSchUjand. Want het gialat hier niet en
kel' over de bijl egging van een openlijk' of
tdluimterend Duitse'h-Fransc'k g.esdhil, majairj
om de vasts'm'eding van Engelapd a.an dit'
voreffeninjgssysteem'. Engeland gaban-1
deert nadruklkfeSlijk 't Verdrag en verplicht
zich, wanneer Frankrijk hét &ou schenden,'
Duitschlland met heel zijn militaire mlaidht
bij te staan.
Dat is ongetwijfeld een element voor het
behoud van den vrede, maiar er zal nog
heel wat beraadslaagd en bedisseld moe-!
ten worden eer, in 'weerwil van dat tajst-
bare vbordeaï voor Duitschland, het ver
drag in vteilliilge haven is geloodsd.
Intusschen, hoop doet fflevten.
Het vliegen over Duitsch gebied.
FREIBURG (Breisgouw) 29 September.
(Wolff) In het proces tegen den jFran"
sehen vlieger Coste heeft het hof van ge
zworenen eten boete opgelegd van 50001
mark, subsidair één dag gevangenisstraf
voor iedere 200 mark, met aftrek van
2600 mark voor de voorloopige hechtenis!
Het wrak' van het vliegtuig is' vefheurcl
Verklaard. i
Coste heeft verklaard, dat hij het von
nis aanvaardt, doch verzoekt hem de straf
bij .wijze van gratie kwijt te schelden en!
hem in vrijheid te stellen. Daarover zal
het hof nog „nader beslissen. 1
Do conferentie van Locarno.
Havas meldt, dat Frankrijk geen enkel
voorstel tot verdaging der conferentie ta
Locajno ontvang'en heeft. Deze blijft op S
October bepaald. Het bericht uit Duitschd
bron, dat de conferentie uitgesteld zou zijn'
is onjuist. Rriand heeft Maandag den Duitf
sehen gezant Yon Hoesch ontvangen en
met dezen de organisatie dezer conferentie!
besproken.
Be gezonken duikboot.
Naai' Reuter uit Washington m'eldt,
heeft op verzoek vau schout bij nacht
Ohristy, die de leiding heeft bij' het red-
dings- en bergingswerk ter plaatse waan
het wrak van de duikboot Si 51, het
departement van marine gelast dat allo
beschikbare vliegtuigen te Newport boven
de S 51 zullen komen kruisen om te zieni
of er ook ronddrijvende lijken zijn en dio
op te vissollen. Men weet, dat hooggaander
zeeën het werken met de drijvende kra
nen bemoeilijken.
De regeling der sehuldenkwestie.
WASHINGTON, 30 September (R-.0.)i
Op de vraag', of hij een regeling van da
sehuldenkwestie mogelijk achtte, ant
woordde Caillaux aan journalisten„Vol
komen mogelijk!"
Uit do berichten blijkt echter, dat de
oplossing! nog verre is. Mellon en da
Amerikanen in het algemeen streven er
zeer ernstig! naar, met Frankrijk tot da
best mogelijke voorwaarden te komen, daar
zij de mogelijkheid van een lang uitstel
der betalingen door Frankrijk voorzien,
ingeval men niet tot een oplossing zou
komen.
Het aandringen door het congres, dat
de buitenlandsche schulden zullen worden;
geregeld, is een andere factor in da onder
handelingen, die een eindelijke oplossing
wel zal bevorderen.
(Zie onder llajajtste beridhten.)
De internationale jeugd bij den Paus.
Zaterdagnamiddag 19 September ont
ving1 Z'. H. 'de Paus de ongeveer; (vierdui
zend jongelieden, naar Rome gekomen ter
neus lang is. i
Op dit oogenblik sloeg de pendule öp.
den schoorsteen vier uur.
Ik heb nog tijd om er heen te, gaan,
zei hij, terwijl hij het adres las, dat op het
papier van Bernard stond; de faubourg
Saint-Honoré is niet ver en
Hij onderbrak ziohzelzen, bleef onbe
weeglijk^ als vastgenageld op zijn plaats
staan. Zijn oogten vonden nu juist] wat hij
al een uur had gezocht en de ontdekking
was zoo onvoorzien dat hij stom stondl
van verbazing'. H]et was oen portret dat
achter de pendule stond, al sinds1 jaren,
want het was geheel verbleekt en| de trek
ken waren nauwelijks meer te onderschei
den.
De graaf nam het in zijn handen en
keek het langen tijd aan, terwijl druppela
koud zweet langs zijn voorhoofd parelden.
Na eenige oogenblikken van stille bo-
schouwing] hief hij' het hoofd) op. Een ake
lige grijnslach kwam op zijn gelaat, dat
daardoor nog akeliger en nog; moei; terug-
stootend werd.
Ik geloof^ den vader gevonden te
bben, riep hij triomfantelijk uit. Nu'
>et ik' de moeder nog zoeken.
(Wprdt vervolgd.)
