f -jes NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND GRATIS—I ede Blad DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS BEATRIX. UWSCHE COURANT ■4 Buitenlandsch Overzicht FEUILLETON 3 -o- i BUITENLAND lis tot aan den voet van Calvariö jus er naast wordt verder ge- port gaat het wfeor altijd maar het einddoel der vieto|rie,i I waar zoo straks de God ven |Aarde zlal genageld worden aan Wij naderen nu, het huisje van. Zij zal den moed hebben, ohj Ie ruwe soldaten door Jezus te n Hem'haar hoofddoek! aan t© li zich "het Bloed en zweet van Gelaat te wisschen. Boyeü een I ronder water stroomt zien wij in )te iiguren dit moment afpv [izus buigt, zich een weinig tei* lif Hij zich wil iesschen aan den lar beneden Hom, gelijk in de staat: „Als een afgematte sjtrij- t. hii aan den stroom; (reads in' wordt liiermede bedoeld het lij- lij op zijn weg ontmoet. En richt weder op met nieuwekraoiit (Je- zich zelf dus ov ergeleverd aan 01» als zoenoffer te dienen; uit :ht dus en z'al door .eigen macht iffer aan zich laten voltrokken) komen zegepraal is bevochten.'' j>p deze statie een donkere en een (e. Waar God bij de schepping licht scheidde, zoo scheidt Je- t>ij de herschepping het donekre. Wet, van net licht het Nieuwe Gelijk Jicht en Jonker in tegen,- [iet elkaar zijn gaan ook hier dei van Simeon in vervulling„Hij val en opstanding van velen, tot ïen van tegenspraak;." In dle> tijle zien wij de schriftgeleerden awe-nd gelaat, terwijl de soldaten illig i toekijken. Simon draagt |uis met zijn zoontje. Serapiua, la- biedt Jezus een natgemaakte terwijl haar dienstmaagd achter }t, in de handen een beker water om de 'doek te bevochtigen, laat half in het donker, hjalf in om zijn overgang weer te geven Oude naar het Nieuwe Verbond. |insohe soldaat is nu reeds naden- vorden en ziet vol vonvond-arirur ld. Lijder aan. Hij ,is de uitbeel- i het werken der genade niet in- ar geleidelijk aan. Achter en on us' voeten zien wij den grond, |i en de steenen verbrijzelen, gelijk 1. -Schrift slaat: „Wanneer Gij beefde de aarde en schokten oé en zelfs de steenen smolten afc, ir Uw 'aanschijn." (Judith). In verrijst dan de Kerk Gods in al tlijkheid. De afstand tusschen 5ö itie is pl.m). 80 passen. Wij vol- lezius van de 6e naar de 7e statie, te van 60 passen. Hier viel Jezta 2de maal. Weer zien wij de dou wde lichte zijde. In de donkerte ariftgeleerden met de wetsrollen kn.l, de oude wet waarin al hun. ing nog is gelegen. Als achter ie synagoge met de uitgedoofd© enige kandelaar als teeken van f;aan van het oude en het opkomen nieuwe verbond. In het licht ziieq Jezus, liggend op den grond. Ge- Irondebok in 'het Oude verbond' op >te Verzoendag, beladen wead met jen der Joden en werd uitgeworpen ten de legerplaats te worden ge- zoo valt pok Jezus hidt, gebuXt |le zonden van alle menschen en Jij uitgeworpen buiten Jeruzalem Lr geslachtofferd te worden voor ■r zonden. „Be lichamen der die- er bloed tot uitboeting der zonden n Hoogepriester in het heiligdom, gebracht, werden verbrand buiten plaats. Ook Jezus heeft om door |ed het volk te heiligen buiten do eleden" (Paid, aan de Hebr.l In |it zien wij dan een RomeinscLi! an te paari, d3 Joden, dia Jezus naderen, tegenhoudend', als afbeel- it na de kreet: „Zijn Bloed kome is en .over onze kinderen", er nu .aats is voor hen in het Rijk Gods iat eerst zij, de heidenen, in 'dat illen ingaan en dan pas zal er toe- ijn voor de Joden. De Romeinsche is nu reeds medelijdend geworden Jezus helpen opstaan, de voortwer- genade dus. De lijn van Christus' ilk loopt naar den hoek' van het en daar zien wij schitterend van p dien hoeksteen Christus' Kerk, ir staad geschreven: "De steen, die vmeesters verworpen hebben is ge- tot een hoeksteen". Zoo is Jezus 3 Joden verworpen, geworden het ent, de kracht, het middelpunt van het nieuw verbond. Eén met deze ■oot belang in de Aïda, terwijl de ïaar smeekbede richtte tot den trot- Amneris. Op dit oogenblik had de van Verdi voor haar alleen de uit- g, dat zij zioh de woorden van haar n nogmaals in herinnering bracht. Gabriel had iets dat aantrok. Alice it heden morg'en zelfs te veel be- Op wien kon hij toch zoo epre- relijk'en? e wist het misschien, en in dit géval zij het ongetwijfeld voorzichtiger ;e zwijgen. het ook wezen mocht, zij maakte ornemen, om dezen zelfden avond ibriël nog op was, als zij thuis! hem onder eenigi voorwendsel bij roepen en eens goed gade to slaan, tón zou zij het dan kunnen rad.en, kende bijna al de vrienden Van én haar familie. vijl zij dit ovcrdpclit, keek' zij van >t tijd naar haar vriendin met ge le gevoelens van nieuwsgierigheid en au wen. Zij zou, zei zij! bij' zioh wel zoo voorzichtig zijn om Gabrio! freer naar de Valcreuses te zendpn. t nemen van dit besluit Honken op en nog schooner de schetterende etten en S;adames verscheen op het 1, in triomf rondgedragen. (Wordt vervolgd.j k, NUMMER 108 DINSDAG 15 SEPTEMBER 1925 218TB JAARGANG NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Bureaux van Radacila «n Administratie i WeBtslngal, GOES Interloc. Telefoon) Redactie on Administratie Telef» No. 207 Bijkantoor! MIDDELBURQ, Markt 1 en 2i Talafoon No. 474 Abonnementsprijs f1,90 por drlo maanden, bij vooruitbetaling Aitvertsntlön van 1 tot 6 regels f 0,90, elke regel meer f 0,15 Contractrsgelprije, te beginnen bl] 500 regela, beduidend lager SROOTEi WORDT BELEZEN IN ALLE KRINGEN V Pers-actie. In de parochiën van Znid-Beveland gaat, met voorkennis en onder goedkeuring onzer Rt-K. geestelijkheid een pers-actie onderndmen worden ten bate van ons Roomsche nieuwsblad de „Nieuwe Zeeu w - sohe Courant", opdat zij, die nog nieb geabonneerd zijn en dat zijn er nog velen er zich op abonneeren en opdat zij, die met tweeën of drieën één abonne,- ment hebben en dat zijn er ook ver- scheidenen besluiten ieder voor zieb een abonnement te nemen, voor hun eigen gemak en tot steun der goede zaak. Vriendelijke menschen en ijverige pro pagandisten, wien de bloei der Rt-K. pers voor de ontplooiing van het Katholieka leven naar buiten en voor de verbreiding van den Katholieken invloed noodzakelijk is, zullen ons bij die pers-actie steunen. Hun zij bij voorbaat dank gebracht voor de kostbare hulp; die zij ons brengen en hulde voor den dienst dien zij; aan do Katholieke zaak bewijzen. 't Zou zijn water naar de zee dragen wanneer wij hier voor de zooveelste maal in den breede gingen ontvouwen, hoezeer het aller Katholieken plicht is, hun pers te steunen, dus hoezeer het den Zeeuw,- schen Katholieken van deze streken be taamt, hun eigen orgaan te steunen do»ï abonnementen en advcrtent.iën, niet bij wijze van aalmoes maar bij1 wijze van ruil. Zij toch ontvangen voor hun geld terug een wegwijzer in de vraagstukken van den dag, een nieuwsbode van wat er in hun kring voorvalt, een verdediger hunner rechten, zoo vaak die worden aan gerand en een heraut van de hooge b«: ginselen die ons, Katholieken, dierbaar zijn. De „Nieuwe Zeeuwsche Courant" traoht dit alles te wezen binnen de grenzen van haar kunnen en vermqgen. Meer wiUen wij er hier niet van zeggen, omdat reeds welsprekender monden dan onze pen dit van den kansel af gedaan hebben, wat zeei zeker wel de beste aanbeveling' is voor onze pers-actie. Sommige winkels hebben in hun étalago het opschrift: „Zijt g!ij tevreden, zegt het anderen, zijt gij! het niet, zegt het ons". Wij willen dit ook op ons blad toepassen en zeggen: Zijt gjj tevreden over d« „Nieuwe Zeeuwsohe Courant", zegit bet anderen eh speciaal aan hen, die nog ntót abonBé zijn, opdat Uw tevredenheid hen bewege, ook ons blad te lezen. Zijt gij! ntót tevreden, hebt gij gegronde klachten, over de redactie, de bezorging, het adver- teeren of wat ook, brengt ze bij' ons), daar is de plaats waar zij thuis behooren en wij zullen zorgen, dat U alle redên tot klag en wordt ontnomen. En zoo mog'e dan deze pers-actie be antwoorden aan het beoogde doel: ver.- grooting van het getal abonné's, waar door wij van zelf beter in staat worden gesteld het gehalte van liet blad zoo hoog' mogelijk op te voeren en de wenl- scnen en verlangens der lezers zoo veel mogelijk op te volgen. Een bijeenroeping der conferentie v.ao de gejoiffieerdo mogendheden met Duitseh- laud over het Veiil'igheidsvejrdrag' schoot nu toch ftlanstaandet te zijn. Korte inhoud' ya® het voorafgaande tot beter begrip yap hen, die nu pas mét het feuilleton 'k!ennis!m|aikei1 opdat zij het kunnen volgen. Red. (Beatrix, dochter van den stroeven en hooghjaptigen graaf de Beaumbnt, van ouden Frapschen adel is een jeugdvrien- din yap Jacques Valereux en clien^ Zuster Alice. Niadat gedurende verscheidjene jaren Jacques door reiz'en buitenslands van de speelgenoote zijner Mndea'jlalren was verwijderd gelwéest, iwist biji zijn terug keer te Pairijs rijn zuster een ontmoeting tusschcn beide te bewerkstelligen bij een openaivoorstellSng, wijl zij overtuigd was, dat Beatrix en Jacques voor de toekbmst °P elkaar waren aangewezen. In dienst yap Beatrix' vader staat oen Itajk'ei, GabrieHjgeheeten, die door zijn nette mja.nieren en gedistingeerd voorkbrnon zoowel jajan Beatrix alis aan Alice Was opgéyaiülen. HieroVer onderhielden zij el kander bij de voorstelJSng. In dit nummer Tajngt nu aan, wat bij: de pauze en daarna) geschiedde.) xiet verschijnen van haar geliefden held earn eenigxzins de kwelling weg1, die zij on ervond ten gevolge van een voor haar 0|"°®°!Plósbaar raadsel. '1pauze trokken Alice en Armand ie leper in de loge terug, om meer op 11 £em kunnen praten. Jacques Tot 'dusverro is nog geen formecle uit- noodiging' jyan Duitsehland gezonden. Da reden hiervan sch o.m!. te zijn gelegen in een misverstand m'et Italië, betreffende de deelneming door Mussolini |a&n' de con ferentie der ministers vgp Buitenlandscho Z;a(k'en. Engeland schijnt nu eenmaal' niet in een Ita|liaansche stad te wil'len saam- konten, en ;a|ls Mussoilïni daarop) staat, ja, dan kon het nog wel' eens mislloopen mei de conferentie, ajthans wat Itallïë's deel nemen betreft. De datum- blijft voorlbopig op 29 Sept. beplaald. De correspondent) yap de Frankfurter Ztg. tc Genève heeft aan zijn blad een uitvoerig telegriap» gezonden over de aan Duitschjjapd tegetabetlkbrnendo houding! van' Briiand en Chaim'berlain. De correspopdent Zegt, da,t minister Stresemann er zék'er v)a(n !klan zijn, in' dez'e ministers van buitenljandseïie z'ajkbn der geallieer den werkelijke collegians te vinden, die de moeilijkheden, die zich voor hem opdoen, begrijpen. Desniettemin zullen misschien in de onderhandelingen nog groote moeij lijkhcden overwonnen moeten worden. De Britsche minister v,an buitenlandscho zaken Chalmberlain heeft Vrijdagmorgen laan de pers mededeelinf ;ged|a,an van do uitnoodiging iaan Duitsahland tot het hou den eener conferentie inZake de veiligheid, waarvan datumi en plaats nog niet defini tief!"! kijn v|astgesteld. Hij wist nog niet of Itjaiië zou dedllnemeu aan de conferentie; wia.t hem' betrof, hoopte hij, dat dit zou ge- schiekleiil.'- Evenmin wist hijl of Polen en Tsjecho-Slow|a|k5je aan de cbnferentie ,in- zlafe de ontruimdug van eulenl verklaarde Ohiaimberlaiu opnieuw, dat Keul'en zou worden ontruimd zöodnai die voorwaarden inzake de ontwapening w'aren nagekomen. In een japder telegram' uit Genë.ve st)aat, dat de datum' van d|e opening der besprekingen tussöhen de verseliillende mi nisters yam buitenlandsohe 'zaken na,ar de eerste of de tweedei week, v.an October z'al worden verschoVeh, Zulkb in verbla'nd met de vele voorbereidende ,werkz|aiamhed|en.' Uit het zomterverblijf v)an Cooüdge te Sw|a|mpscot't, Iw'erd gemeld, dat Amerika's president nog steeds denkt aianl het hijeen- roepen yap een tweede conferentie tot ver mindering der bewjalpening, zbodra de) om!- sttandigheden daarvoor gunstig worden ge- (aieht. Ooolidge aoht het van minder belang, zegt men, wiaar de conferentie wordt ge houden en hijl zlaj instemmen met iedere conferentie, w|afirvan praktische resultaten verwbioiht kunnen worden. Wil dat zeggen, dat Amterikh, .ook liet initiatief! der saam roeping des noodig iaian andere Staten wil laten Het bel|apgrijkste uit de beraadslagingen der volkenbondsvergaidering was de aan drang van Zahlo, den eerstel g-edel'egeerde vlan Dcnetaaïken, dat de vergadering den volkenbondsriaad z'al! uitnoodigen zoo spoedig mogelijk de voorbereiding eener fajgamleene ontwapeningsconferentie te be ginnen. Zjajble betoogde, dat hij! vollk'omeD het standpunt eerbiedigen wil van die sta ten, dia niet ontwjajpenen willen, voordat zij nog meer veiligheid verkregen hebben d)an het volkfenbondsyerdrag allen staten reeds biedt. Dit behoeft echter fla|ar de mOening der Deensciha regeering geen reden te zijn om ook de voorbereiding vlaln een ontwlapeningsplan Zoolhng uit testel len. Onder 'Zwitserljaind zal' de lezer een voorstel vinden! door den voorzitter djer Nederlamdsche deïlagatie bij dien .volken bond gedlaian, in de richting eener interna- tionjaJe ontwapening. Dit voorstel is niet instemming ontv|aPgen terwijl de daaraan zette zich naast Beatrix. Waar denk ie toch aan, Bea? zei hij vriendelijk; ik vind dat je er vanavond zoo ingespannen uitziet. Toch niet. antwoordde zij glim lachend, maar de muziek maalit altijd een diepen indruk op mij. Zeg, Jacques, wat moet men toch gelukkig zijn, als men el kaar bemint, zooals deze. Als wie? vroeg Jacques, wiens ge dachten ver van Aïda en Radames waren. Zooals Aïda en haar verloofde. Denk eens, hij weigert een troon om getrouw te blijven aan een arme slavin. Doch wat zal het toch moeilijk zijn om zulk' een op rechte genegenheid te vinden. En ben jij het, die zod spreekt Bea, jij die bemind wordt door allen, die je kennen Dat is voor mij niet genoeg, riep het jonge meisje hartstochtelijk uit; en haar hoofd schuddend, voegde zij er bij1: ik wensch een man uit liefde voor mij te zien sterven. Hoe zou Beatrix zich later deze woor den herinneren. Maar met hoeveel snijit en met hoeveel wroeging I Kleine dwaas, loop heen, zei Jacques op den pleizierisen en aangenamen toon, die hem eigen was. Wil je dat ik me mor gen in de Seine werp? Dat is nu gekheid. Is er geen ander middel om je stee nen hart te treffen? Dit alles werd gekscherend gezegd, doch toch lag er iets in de stem en in den blik van den vriend harer jeugd, dat. haai deed blozen; zij haastte zich het gesprek voorafgaande rede luide werd! toegejuicht. .Wel een bewijs d|a|t d© Vcdkenbondslver- gaidering teer sterk ^ym'pathieseert met de groots vredesbeginseilen, die vorig jia|ar te Genève zijn gehuldigd men noemt djat sallies kortweg het protocol van 1924 en die zoo'n groote ^elijktenis vertoonaa mét de ideëen ya|n den vrad|espaus Bene- dictus XV. Heliaias', dat Engelland) er liiets ya» weten wil cn daardoor het protocol' tot een doode letter wordt. Di&n haat ook de vurigste verdediging ygn Fransche zij'de niet, zooals die Vrijdag weer door Paiul Boncour geléverd werd, en evenmin het sympathieke woord dat door pnzen gedelegeerde Jhr. Loudtm werd gesproken. Uit de redevoeringen yaln Mottjai (Zwitserland), Mo'w'inckel1 (Noor wegen) en onzen gedelegeerde Loudon bleek, djs[t de Scandinavische Staten, Zwitserliaind en Nederland een ernstige poging zullén lalanwendeu om' van deze Voik!enbondsvergja|dering oon nieuw initia-, tief te doen uitgaan tot hot tosandbren- gen yan. een algemeen verdrag van ver plichte arbitrage en tot da voorbereiding van de ontwapeningsconferentie. En uit Boueours rede viel te lieiden, dat ook! Fr|aink!rijk bereid is, in den zin van de door Jhr. Lojidon voorgestelde resolutie méde te werkbn tot een onmiddeeDijke voorbeeirding ya|n een concreeet ontwape ningsplap Jhr. Loudon wees, na; ookr den lof van het Protocol te hebben gezongen, o.)a|. op tot aan het einde van deze maand wordt onze courant toegezonden aan degenen, die zich voor het volgend kwar taal daarop p. Post wen- schen Ie abonneeren. de noodzjajk'elijkheid, het probleem1 van cl(e beperking der bewapeningen in studie te houden. Do voorbereiding yan een desbe treffend lailgemcen prégram' mag onder geen enkel© voorwlaiarde verwaarloosd. Het voornemen voor het houden eoner ontwape ningsconferentie blijft bestaan en reeds thlans kan een z'oodanige conferentie wor den voorbereid. Spr. meende, djait deze voorbereiding veel tijd in bcsllag Za lnemen en is derhiajve van oordeel, dat een per- mlafrent orgajalu dlaarvoor onontbeerlijk' is. De s,s|mënstellïng van zulk' een orgaan k!an reeds thans door de djerde commissie v,ah den Volkenbond (die voor d'e ontwa pening )in studie worden genomen. In dit verband wees onze godeleg'eerdje nog op vr'.iiigstuli'k 'n van do voedselvoor ziening der bevolking in tijd vjap oorJIog en op de Kwestie van denj chemischen, eun wé- tenschjappelij'kën oorlog, die na het vraag stuk der eigenlijke ontWa(pening de aan dacht vragen. Ook zal de Volkenbond aan het vi'jaiagstuk) der economische factoren, waarop de Fransche gedetësjeerde Jou- Jïapx reeds verleden jaar heeft gewezen, zijn Ojandaeht mbeten schenken cn de nood zakelijkheid van het sdheppen eener ecö- norriiscltó organisatie moeten overwegen. Tenslotte kwlajml Jhr. Loudon dan met een voorstel, om', gezien het bdllspg van' het terstond voorbereiden vlam een algemeene progrjaim voor de beperking der bewape ning teneinde te zijnertijd een ailgem'eene conferentie bijeen© te roepen, den 'Riaiad lapv den Volkenbond uit te noodigen dit probleem te onderzoeken, in het' bijzonder op iets anders te brengen. Ken je de dames, die hierover ons in de loge zitten Jacques, die de richting uitkeek, die zij aanwees, zag te gelijk in de loge naast die van Beatrix een jongen man, dia zulk een onbescheiden blik om haar wierp, dat hij van zijn stoel opsprong. Wat scheelt er nu aan? vroeg zij liem. Niets, antwoordde hij, zioh dadelijk beheerschend. Zijn gezond verstand deed hem inzien, dat hij zich belachelijk zou aanstellen, zoo hij de ware reden van zijn houding ver klaard had Het stuk begint weer, ik ga de ande ren waarschuwen. En hij stond op. I Zij volgde zijn voorbeeld en van plaats verwisselend, kwam zij vlak naast den onbekende te zitten, .die haar met zijn groote zwarte oogen onbeschaamd bleef aankijken. De sympathie en de antipathie open baren zioh bij veel menschen op het eerste gezicht. Zoo was het ook met onze heldin. j Zonder te weten waarom, gevoelde Bea trix dadelijk een grooten afkeer van haar buurman - Er zit daar een mijnheer, die me alles behalve aanstaat, zei ze zachtjes tot Lena. Waar dan? Hier jaaast mij, met die .groote git zwarte oogen. De Enerelsche keek met haar gewone om to komën tot het, scheppen v)an een or gs niswe, belast m'et het ontwerpen va® dit pTogijjlm! De telegr|a|m!men zéggen, dat de rede van Loudon llsng'torigj' werd toegejuicht. Het is zijn verdiensta hij met Unden, dien Zwoedsdhen iministeh yap buitenl. zaken, tot dusver de eenige is, die een bepisiaMl voorste^ ïu de tvfergfalderinig geworpen heb ben. Jhr. London's voorstel heeft meer khns dan dat van Unden. Het zegt wel wist. dat Paul Boncour het voorste 3! van yan Loudon om 'de Voorbereiding eener conferentie ter beperking der bewapening onverwijld ter hndpt te nemen, warm' onder steunde. Miaiar '"hoe .denkt Engeland er overü Van niet 'minder beteek'enis i4 het voor nemen yan Jé Fransche delegatie te Ge nève. om' laian de vergadering v,an den volkenbond voor ,te stellen spoedig een tweeede economische w'ereldoonferentie, dia in 1920 te Brussel id gehouden. Het initiia|tief hiertoe moet vooraf zijn uitgegaan van Jouhaux, den secretaris- geneqanl van den ailgemeenen Franschen bond Man vakvereenigiugen, Jouhaux heeft hefhiaialdelijk, ook nog verleden jaar, aan gedrongen op een njahwlteurig onderzoek Van het social-economisch Verband, dat er bestlaat tusschen de verschillende lan den en de stichting yapt.een internationale organisatie voor de Verdeeling vzan da grondstoffen. Men bewceert nu, diait da Fr,ansolie minister-president Painlcvé, reeds gezinspeeld! heeft op de bjjeenroe- ping eener dergelijke conferentie, toen h'ij in zijn openingsrede melding maakte van het voorstel yap den Franschen gedele- geeerde, njalméljjki dat de Volkenbond' zich mét econöm'siche en sociajle problemen zal moeten bezig houden. Wflt hiervan 'zij, illusies 'makten we ons ook in dit opzicht nog niet. Dan gelooven we nog eer aaa zekere „ontwapening", als eerst de zaak v;a® het vredespact haar beslag heeft ge- krpgen. In de stad waar de Volk'enbond bijeen komt Genève hjad ook dezer dagen de internationale dran'kbestrijdingsconfe rentie pliaats. Zij' heeft haar werkzaam heden met bekomen spoed volbracht Zelfs nog iets sneller dan was berekend, m|a,av men was het in all'e drie com missies en ook' in de voltallige vergadering bijnja volkomen; een^ over do drie groote vraagstukken, welke op de agenda1 ston den. Bijnia.! Want in de eerste sectie bleek renin verschil vja® meeninigi te bestaan over de vraag, of onden alcoholische dran ken, die niet in de Afrik|a)ansché kolo niën moesten worden ingevoerd, ja|Uéen ge distilleerde of ook gegiste driapken als bier en wijn te verstaan zij'n. De sectie bleek' in groote meerderheid de llaatste, meer strenge opvatting! te zijn toegedfeuah. En zij wenschte, djait het drankverbod niet enkel voor de Hieurlingënl zou gelden doch ook voor de bljapken, terwijl zij hei noodig oordceelde, c%|t bij' de uitzending v,an ambtenaren mét liun matigheid rek!e- ning zjal worden gehouden. De tweede sectie, die zich beizig hield met het smokkelen van drank naar landen die verbodsjvetten hebben of hooge a|c- cijnsen heffen, n|a|m als beginsel) aan. dat die nationale wetten door andere natiën' geëerbiedigd dienen te worJien. Op dien grondslag werden maatregelen tegen den sm'okkelhlandel geëischt. Mpflr er zijn eigenaardige botsingen voorgev|alïén in verband mét hef feit, dat verbod8 - of beperkings-wetten den hiata- kalmte naar haar buurman. Hii liikt me een beetle onbeschaamd let er niet op. Beatrix vestigde haar gedachten en blik weer op 't spel. Het gësprek met Jacques en dit stille tussöhen-beide-komen van de zen nieuwen bewonderaar, hadden haar voor een oogenblik de twee martelaren van trouwe liefde doen vergeten, maar de eer ste tonen van de muziek deden spoedig haar overpeinzingen verdwijnen, zij genoot weer en liet speet haar dat er nogi maal ternauwernood twee bedrijven overbleven: het derde was namelijk al een eind gevor derd. Aïda zonk op de knieën voor, Arno- nasro, tevergeefs zijn medelijden inroe pend. Na dit tooneei kwam het aandoen lijke onderhoud tusschen vader en dochter de ontknooping naderde. Bij het laatste tussohenbedrijf begfan zij weer te mijmeren: het gesprek dat zij met Alice gehad had, kwam haag weer in de gedachte, toch deed zij haar, best om opg'ewekt te zijn en het gesprek levendig to houden. Toen het gordijn voor de laatste maal opiging en zij Amnéris weer zag als een beeld van wanhoop, kon zij niet nalaten haar te beklagen, want wat moet het treu rig rijn te beminnen zonder hoop! En wat een wroeging moest de dochter van Pharao niet gevoelen bij de gedachte, dat haar niet te bevredigen jalousie de oorzaak was waarom Radamès tot zulk een verschrik- kelijken dood veroordeeld werd. Toch doet rij nog een uiterste poging om hem te redden, maar een poging, die geen nut heeft: de onverschrokken krijgs- del, speciaal' in wijn, van andere landen) belemmeren. Zoo is het gebeurd, diat Portugal wei- gexde Noorsche visch te kbope®, pis Noor-i wegen den invoer yap. Portugéesche wijnen! niet toestond. Djajartegen verzette de con ferentie zicih en gjaf den gbeden raad', omj liever de druiven zefllve of la|lcoholvriin wijnen uit te voeren. i Om p. an dergelijlkte conflicten een' einda' te m|a!k'en ,riep de Conferentie de hulpi inl yap den Kaad van den Volk'enbond;, dia immers ook! inZa.ke een ander bedwel mingsmiddel, den opium, zjijn plicht tot bemoeienis erkent. BELQIE Tengevolge van den zwaren regenval zijn de rivieren en beken, vooral in het Walenland, zeer gezwollen en op sommi ge plaatsen buiten hare oevers getreden. LangS de Maas, de Lesse, de Ourthe en de Samber treffen de oeverbewoners maat- regélen, teneinde door de overstrooming niet te worden verrast. Liefdadigheidsfeest te Gent. Het te Gent georganiseerde liefdadig)' lieidsfeest voor de slachtoffers van da stormramp in Nederland heeft veel bijval g'ehad. Het werd o.m. bijgewoond door den Belgischen minister van binnenlandsche z'aken, baron Rollin Jaequemins, den gou verneur van Oost-Vlaanderen, baron de Kerckhove de DenteXghem, den Nederland' schen gezant te Brussel, jhr. Van Vreden.- bureh en verder door talrijke vooraan staande Belgische en Ned.erlandsehe per sonaliteiten. Verschillende artisten van naam verleenden hun zeer gewaardeerde medewerking. Voor het feest had, een diner plaats bij den gouverneur van Oost- Vlaanderen, waarbij' heildronken werden ingesteld^ door den Belgischen minister opt IJ. M. Koningin Wjlhelmina en door ba ron Van Vredenburoh op het Belgische koningspaar. Het Vlaamsehc Volkstooneel bijna overreden. Wij lozen in de (Brusselsche) „Stan daard" „Aan den onbewaakten overwegl even buiten Hasselt, op de baan naar (St., Trui den-Landen, had Zondagi laatstleden bijna een spoorwegongeluk plaats dat vreeset- lijk had kunnen rijn. „Het gezelschap van het „Vlaamsché Volkstooneel" was Zondag j.l. te Opoete- ren-Dilsen, in Limburg opgetreden met ..Bieinaert de Vos en daar* de spoorweg verbinding in d,e streek zeer moeilijk is, werden de spelers, na afloqp .der voor stelling, per autobus naar Landen gevoerd' waar de spelers hun treinen konden ha len voor Brussel, Antwerpen, Mechelen of Gent. De autovoerder reed tamelijk snel om tijdig te Landen aan te komen. Even voorbij Hasselt, moest een overweg van de spoorbaan worden overgereden. Do overwtógi was bijna heelemaal verdoken achter dicht struikgewas en liet in ieder geval niets zien van de spoorwcgljijnS J lots, toen de autobus de rails zou over steken, sprong1 een fietsrijder dia enkele ineters voor de autobus reed, en pas) de rails voorbij was, van zij® rijwiel), het een snijdenden kreet hooren en wierp wanhopig da armen in de lucht. De auto voerder stopite kort met één geweldigen ruk, en rakelings in bliksemsnelle vaart reed een trein uit de richting St. Truiden voorbij. De autobus had stilgehouden op niet meer dan enkele centimeters van den man verkiest den dood boven het leven, dat zij hem aanbiedt. En Beatrix werd nog veel meer bcwo- fién toen zij' de prinses zag neervallen; aan de -voeten van den hoogepriester, ver giffenis smeekend voor hem, dien zij be mint. De nederigheid en de smart van de trotsche Amnéris, als zij ziet dat haar. gebed versmaad wordt, maken plaats voor een dwaze wanhoop, en zij verlaat het tooneei en roept de wraak der goden af over de offerpriesters. H)et schoonste en ook het meest aan grijpend is het laatste tooneei: het toont Radames in zijn onderaardschen kerker, met heldhaftig-en moed zijn vreeselijk lot afwachtend. Zijn laatste gedachten, rijn laatste gro ten zijn voor Aïda, die op dit oogenblik verschijnt, trouw tot in den dood aan hem, die voor haar zijn leven geeft. Na de eerste uitingen van blijde be groeting, komt het laatste gesprek' tus schen deze twee, die elkaar zoo trouw beminnen, en die niettegenstaande alle ongeluk, tooh zoo gelukkig! zijn. Bestaat er een grooter geluk dan te beminnen en bemind te worden? Zoo dacht Beatrix met de oogen vol tranen, toen de muziek de laatste zucht van den martelaar harmo nisch weergaf. Na een laatsten blik op den armen Ra dames geworpen te hebben, die zich te vergeefs nog eens zijn leven overdenkt, dat hij weldra moet gaan geven, nam zij den arm, die Jacques haar aanbqpd, en verliet de loge. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1925 | | pagina 1