f
-jes NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
GRATIS—I
ede Blad
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
BEATRIX.
UWSCHE COURANT
■4
Buitenlandsch Overzicht
FEUILLETON
3 -o- i
BUITENLAND
lis tot aan den voet van Calvariö
jus er naast wordt verder ge-
port gaat het wfeor altijd maar
het einddoel der vieto|rie,i
I waar zoo straks de God ven
|Aarde zlal genageld worden aan
Wij naderen nu, het huisje van.
Zij zal den moed hebben, ohj
Ie ruwe soldaten door Jezus te
n Hem'haar hoofddoek! aan t©
li zich "het Bloed en zweet van
Gelaat te wisschen. Boyeü een
I ronder water stroomt zien wij in
)te iiguren dit moment afpv
[izus buigt, zich een weinig tei*
lif Hij zich wil iesschen aan den
lar beneden Hom, gelijk in de
staat: „Als een afgematte sjtrij-
t. hii aan den stroom; (reads in'
wordt liiermede bedoeld het lij-
lij op zijn weg ontmoet. En richt
weder op met nieuwekraoiit (Je-
zich zelf dus ov ergeleverd aan
01» als zoenoffer te dienen; uit
:ht dus en z'al door .eigen macht
iffer aan zich laten voltrokken)
komen zegepraal is bevochten.''
j>p deze statie een donkere en een
(e. Waar God bij de schepping
licht scheidde, zoo scheidt Je-
t>ij de herschepping het donekre.
Wet, van net licht het Nieuwe
Gelijk Jicht en Jonker in tegen,-
[iet elkaar zijn gaan ook hier dei
van Simeon in vervulling„Hij
val en opstanding van velen, tot
ïen van tegenspraak;." In dle>
tijle zien wij de schriftgeleerden
awe-nd gelaat, terwijl de soldaten
illig i toekijken. Simon draagt
|uis met zijn zoontje. Serapiua, la-
biedt Jezus een natgemaakte
terwijl haar dienstmaagd achter
}t, in de handen een beker water
om de 'doek te bevochtigen,
laat half in het donker, hjalf in
om zijn overgang weer te geven
Oude naar het Nieuwe Verbond.
|insohe soldaat is nu reeds naden-
vorden en ziet vol vonvond-arirur
ld. Lijder aan. Hij ,is de uitbeel-
i het werken der genade niet in-
ar geleidelijk aan. Achter en on
us' voeten zien wij den grond,
|i en de steenen verbrijzelen, gelijk
1. -Schrift slaat: „Wanneer Gij
beefde de aarde en schokten oé
en zelfs de steenen smolten afc,
ir Uw 'aanschijn." (Judith). In
verrijst dan de Kerk Gods in al
tlijkheid. De afstand tusschen 5ö
itie is pl.m). 80 passen. Wij vol-
lezius van de 6e naar de 7e statie,
te van 60 passen. Hier viel Jezta
2de maal. Weer zien wij de dou
wde lichte zijde. In de donkerte
ariftgeleerden met de wetsrollen
kn.l, de oude wet waarin al hun.
ing nog is gelegen. Als achter
ie synagoge met de uitgedoofd©
enige kandelaar als teeken van
f;aan van het oude en het opkomen
nieuwe verbond. In het licht ziieq
Jezus, liggend op den grond. Ge-
Irondebok in 'het Oude verbond' op
>te Verzoendag, beladen wead met
jen der Joden en werd uitgeworpen
ten de legerplaats te worden ge-
zoo valt pok Jezus hidt, gebuXt
|le zonden van alle menschen en
Jij uitgeworpen buiten Jeruzalem
Lr geslachtofferd te worden voor
■r zonden. „Be lichamen der die-
er bloed tot uitboeting der zonden
n Hoogepriester in het heiligdom,
gebracht, werden verbrand buiten
plaats. Ook Jezus heeft om door
|ed het volk te heiligen buiten do
eleden" (Paid, aan de Hebr.l In
|it zien wij dan een RomeinscLi!
an te paari, d3 Joden, dia Jezus
naderen, tegenhoudend', als afbeel-
it na de kreet: „Zijn Bloed kome
is en .over onze kinderen", er nu
.aats is voor hen in het Rijk Gods
iat eerst zij, de heidenen, in 'dat
illen ingaan en dan pas zal er toe-
ijn voor de Joden. De Romeinsche
is nu reeds medelijdend geworden
Jezus helpen opstaan, de voortwer-
genade dus. De lijn van Christus'
ilk loopt naar den hoek' van het
en daar zien wij schitterend van
p dien hoeksteen Christus' Kerk,
ir staad geschreven: "De steen, die
vmeesters verworpen hebben is ge-
tot een hoeksteen". Zoo is Jezus
3 Joden verworpen, geworden het
ent, de kracht, het middelpunt van
het nieuw verbond. Eén met deze
■oot belang in de Aïda, terwijl de
ïaar smeekbede richtte tot den trot-
Amneris. Op dit oogenblik had de
van Verdi voor haar alleen de uit-
g, dat zij zioh de woorden van haar
n nogmaals in herinnering bracht.
Gabriel had iets dat aantrok. Alice
it heden morg'en zelfs te veel be-
Op wien kon hij toch zoo epre-
relijk'en?
e wist het misschien, en in dit géval
zij het ongetwijfeld voorzichtiger
;e zwijgen.
het ook wezen mocht, zij maakte
ornemen, om dezen zelfden avond
ibriël nog op was, als zij thuis!
hem onder eenigi voorwendsel bij
roepen en eens goed gade to slaan,
tón zou zij het dan kunnen rad.en,
kende bijna al de vrienden Van
én haar familie.
vijl zij dit ovcrdpclit, keek' zij van
>t tijd naar haar vriendin met ge
le gevoelens van nieuwsgierigheid en
au wen. Zij zou, zei zij! bij' zioh
wel zoo voorzichtig zijn om Gabrio!
freer naar de Valcreuses te zendpn.
t nemen van dit besluit Honken op
en nog schooner de schetterende
etten en S;adames verscheen op het
1, in triomf rondgedragen.
(Wordt vervolgd.j
k,
NUMMER 108
DINSDAG 15 SEPTEMBER 1925
218TB JAARGANG
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Radacila «n Administratie i WeBtslngal, GOES
Interloc. Telefoon) Redactie on Administratie Telef» No. 207
Bijkantoor! MIDDELBURQ, Markt 1 en 2i Talafoon No. 474
Abonnementsprijs f1,90 por drlo maanden, bij vooruitbetaling
Aitvertsntlön van 1 tot 6 regels f 0,90, elke regel meer f 0,15
Contractrsgelprije, te beginnen bl] 500 regela, beduidend lager
SROOTEi
WORDT BELEZEN
IN ALLE KRINGEN
V Pers-actie.
In de parochiën van Znid-Beveland gaat,
met voorkennis en onder goedkeuring
onzer Rt-K. geestelijkheid een pers-actie
onderndmen worden ten bate van ons
Roomsche nieuwsblad de „Nieuwe Zeeu w -
sohe Courant", opdat zij, die nog nieb
geabonneerd zijn en dat zijn er nog
velen er zich op abonneeren en opdat
zij, die met tweeën of drieën één abonne,-
ment hebben en dat zijn er ook ver-
scheidenen besluiten ieder voor zieb
een abonnement te nemen, voor hun eigen
gemak en tot steun der goede zaak.
Vriendelijke menschen en ijverige pro
pagandisten, wien de bloei der Rt-K. pers
voor de ontplooiing van het Katholieka
leven naar buiten en voor de verbreiding
van den Katholieken invloed noodzakelijk
is, zullen ons bij die pers-actie steunen.
Hun zij bij voorbaat dank gebracht voor
de kostbare hulp; die zij ons brengen en
hulde voor den dienst dien zij; aan do
Katholieke zaak bewijzen.
't Zou zijn water naar de zee dragen
wanneer wij hier voor de zooveelste maal
in den breede gingen ontvouwen, hoezeer
het aller Katholieken plicht is, hun pers
te steunen, dus hoezeer het den Zeeuw,-
schen Katholieken van deze streken be
taamt, hun eigen orgaan te steunen doȕ
abonnementen en advcrtent.iën, niet bij
wijze van aalmoes maar bij1 wijze van
ruil. Zij toch ontvangen voor hun geld
terug een wegwijzer in de vraagstukken
van den dag, een nieuwsbode van wat er
in hun kring voorvalt, een verdediger
hunner rechten, zoo vaak die worden aan
gerand en een heraut van de hooge b«:
ginselen die ons, Katholieken, dierbaar
zijn.
De „Nieuwe Zeeuwsche Courant" traoht
dit alles te wezen binnen de grenzen van
haar kunnen en vermqgen. Meer wiUen
wij er hier niet van zeggen, omdat reeds
welsprekender monden dan onze pen dit
van den kansel af gedaan hebben, wat
zeei zeker wel de beste aanbeveling' is
voor onze pers-actie.
Sommige winkels hebben in hun étalago
het opschrift: „Zijt g!ij tevreden, zegt het
anderen, zijt gij! het niet, zegt het ons".
Wij willen dit ook op ons blad toepassen
en zeggen: Zijt gjj tevreden over d«
„Nieuwe Zeeuwsohe Courant", zegit bet
anderen eh speciaal aan hen, die nog ntót
abonBé zijn, opdat Uw tevredenheid hen
bewege, ook ons blad te lezen. Zijt gij!
ntót tevreden, hebt gij gegronde klachten,
over de redactie, de bezorging, het adver-
teeren of wat ook, brengt ze bij' ons),
daar is de plaats waar zij thuis behooren
en wij zullen zorgen, dat U alle redên
tot klag en wordt ontnomen.
En zoo mog'e dan deze pers-actie be
antwoorden aan het beoogde doel: ver.-
grooting van het getal abonné's, waar
door wij van zelf beter in staat worden
gesteld het gehalte van liet blad zoo
hoog' mogelijk op te voeren en de wenl-
scnen en verlangens der lezers zoo veel
mogelijk op te volgen.
Een bijeenroeping der conferentie v.ao
de gejoiffieerdo mogendheden met Duitseh-
laud over het Veiil'igheidsvejrdrag' schoot
nu toch ftlanstaandet te zijn.
Korte inhoud' ya® het voorafgaande
tot beter begrip yap hen, die nu pas mét
het feuilleton 'k!ennis!m|aikei1 opdat zij
het kunnen volgen. Red.
(Beatrix, dochter van den stroeven en
hooghjaptigen graaf de Beaumbnt, van
ouden Frapschen adel is een jeugdvrien-
din yap Jacques Valereux en clien^ Zuster
Alice. Niadat gedurende verscheidjene jaren
Jacques door reiz'en buitenslands van
de speelgenoote zijner Mndea'jlalren was
verwijderd gelwéest, iwist biji zijn terug
keer te Pairijs rijn zuster een ontmoeting
tusschcn beide te bewerkstelligen bij een
openaivoorstellSng, wijl zij overtuigd was,
dat Beatrix en Jacques voor de toekbmst
°P elkaar waren aangewezen.
In dienst yap Beatrix' vader staat oen
Itajk'ei, GabrieHjgeheeten, die door zijn nette
mja.nieren en gedistingeerd voorkbrnon
zoowel jajan Beatrix alis aan Alice Was
opgéyaiülen. HieroVer onderhielden zij el
kander bij de voorstelJSng. In dit nummer
Tajngt nu aan, wat bij: de pauze en daarna)
geschiedde.)
xiet verschijnen van haar geliefden held
earn eenigxzins de kwelling weg1, die zij
on ervond ten gevolge van een voor haar
0|"°®°!Plósbaar raadsel.
'1pauze trokken Alice en Armand
ie leper in de loge terug, om meer op
11 £em kunnen praten. Jacques
Tot 'dusverro is nog geen formecle uit-
noodiging' jyan Duitsehland gezonden. Da
reden hiervan sch o.m!. te zijn gelegen in
een misverstand m'et Italië, betreffende
de deelneming door Mussolini |a&n' de con
ferentie der ministers vgp Buitenlandscho
Z;a(k'en. Engeland schijnt nu eenmaal' niet
in een Ita|liaansche stad te wil'len saam-
konten, en ;a|ls Mussoilïni daarop) staat, ja,
dan kon het nog wel' eens mislloopen mei
de conferentie, ajthans wat Itallïë's deel
nemen betreft. De datum- blijft voorlbopig
op 29 Sept. beplaald.
De correspondent) yap de Frankfurter
Ztg. tc Genève heeft aan zijn blad een
uitvoerig telegriap» gezonden over de aan
Duitschjjapd tegetabetlkbrnendo houding! van'
Briiand en Chaim'berlain. De correspopdent
Zegt, da,t minister Stresemann er zék'er
v)a(n !klan zijn, in' dez'e ministers van
buitenljandseïie z'ajkbn der geallieer
den werkelijke collegians te vinden, die de
moeilijkheden, die zich voor hem opdoen,
begrijpen. Desniettemin zullen misschien
in de onderhandelingen nog groote moeij
lijkhcden overwonnen moeten worden.
De Britsche minister v,an buitenlandscho
zaken Chalmberlain heeft Vrijdagmorgen
laan de pers mededeelinf ;ged|a,an van do
uitnoodiging iaan Duitsahland tot het hou
den eener conferentie inZake de veiligheid,
waarvan datumi en plaats nog niet defini
tief!"! kijn v|astgesteld. Hij wist nog niet of
Itjaiië zou dedllnemeu aan de conferentie;
wia.t hem' betrof, hoopte hij, dat dit zou ge-
schiekleiil.'- Evenmin wist hijl of Polen en
Tsjecho-Slow|a|k5je aan de cbnferentie ,in-
zlafe de ontruimdug van eulenl verklaarde
Ohiaimberlaiu opnieuw, dat Keul'en zou
worden ontruimd zöodnai die voorwaarden
inzake de ontwapening w'aren nagekomen.
In een japder telegram' uit Genë.ve
st)aat, dat de datum' van d|e opening der
besprekingen tussöhen de verseliillende mi
nisters yam buitenlandsohe 'zaken na,ar de
eerste of de tweedei week, v.an October z'al
worden verschoVeh, Zulkb in verbla'nd met
de vele voorbereidende ,werkz|aiamhed|en.'
Uit het zomterverblijf v)an Cooüdge te
Sw|a|mpscot't, Iw'erd gemeld, dat Amerika's
president nog steeds denkt aianl het hijeen-
roepen yap een tweede conferentie tot ver
mindering der bewjalpening, zbodra de) om!-
sttandigheden daarvoor gunstig worden ge-
(aieht. Ooolidge aoht het van minder belang,
zegt men, wiaar de conferentie wordt ge
houden en hijl zlaj instemmen met iedere
conferentie, w|afirvan praktische resultaten
verwbioiht kunnen worden. Wil dat zeggen,
dat Amterikh, .ook liet initiatief! der saam
roeping des noodig iaian andere Staten wil
laten
Het bel|apgrijkste uit de beraadslagingen
der volkenbondsvergaidering was de aan
drang van Zahlo, den eerstel g-edel'egeerde
vlan Dcnetaaïken, dat de vergadering den
volkenbondsriaad z'al! uitnoodigen zoo
spoedig mogelijk de voorbereiding eener
fajgamleene ontwapeningsconferentie te be
ginnen. Zjajble betoogde, dat hij! vollk'omeD
het standpunt eerbiedigen wil van die sta
ten, dia niet ontwjajpenen willen, voordat
zij nog meer veiligheid verkregen hebben
d)an het volkfenbondsyerdrag allen staten
reeds biedt. Dit behoeft echter fla|ar
de mOening der Deensciha regeering geen
reden te zijn om ook de voorbereiding vlaln
een ontwlapeningsplan Zoolhng uit testel
len.
Onder 'Zwitserljaind zal' de lezer een
voorstel vinden! door den voorzitter djer
Nederlamdsche deïlagatie bij dien .volken
bond gedlaian, in de richting eener interna-
tionjaJe ontwapening. Dit voorstel is niet
instemming ontv|aPgen terwijl de daaraan
zette zich naast Beatrix.
Waar denk ie toch aan, Bea? zei hij
vriendelijk; ik vind dat je er vanavond
zoo ingespannen uitziet.
Toch niet. antwoordde zij glim
lachend, maar de muziek maalit altijd een
diepen indruk op mij. Zeg, Jacques, wat
moet men toch gelukkig zijn, als men el
kaar bemint, zooals deze.
Als wie? vroeg Jacques, wiens ge
dachten ver van Aïda en Radames waren.
Zooals Aïda en haar verloofde. Denk
eens, hij weigert een troon om getrouw
te blijven aan een arme slavin. Doch wat
zal het toch moeilijk zijn om zulk' een op
rechte genegenheid te vinden.
En ben jij het, die zod spreekt Bea,
jij die bemind wordt door allen, die je
kennen
Dat is voor mij niet genoeg, riep het
jonge meisje hartstochtelijk uit; en haar
hoofd schuddend, voegde zij er bij1: ik
wensch een man uit liefde voor mij te
zien sterven.
Hoe zou Beatrix zich later deze woor
den herinneren. Maar met hoeveel snijit en
met hoeveel wroeging I
Kleine dwaas, loop heen, zei Jacques
op den pleizierisen en aangenamen toon,
die hem eigen was. Wil je dat ik me mor
gen in de Seine werp?
Dat is nu gekheid.
Is er geen ander middel om je stee
nen hart te treffen?
Dit alles werd gekscherend gezegd,
doch toch lag er iets in de stem en in den
blik van den vriend harer jeugd, dat. haai
deed blozen; zij haastte zich het gesprek
voorafgaande rede luide werd! toegejuicht.
.Wel een bewijs d|a|t d© Vcdkenbondslver-
gaidering teer sterk ^ym'pathieseert met de
groots vredesbeginseilen, die vorig jia|ar te
Genève zijn gehuldigd men noemt djat
sallies kortweg het protocol van 1924
en die zoo'n groote ^elijktenis vertoonaa
mét de ideëen ya|n den vrad|espaus Bene-
dictus XV. Heliaias', dat Engelland) er liiets
ya» weten wil cn daardoor het protocol' tot
een doode letter wordt.
Di&n haat ook de vurigste verdediging
ygn Fransche zij'de niet, zooals die Vrijdag
weer door Paiul Boncour geléverd werd,
en evenmin het sympathieke woord dat
door pnzen gedelegeerde Jhr. Loudtm
werd gesproken. Uit de redevoeringen yaln
Mottjai (Zwitserland), Mo'w'inckel1 (Noor
wegen) en onzen gedelegeerde Loudon
bleek, djs[t de Scandinavische Staten,
Zwitserliaind en Nederland een ernstige
poging zullén lalanwendeu om' van deze
Voik!enbondsvergja|dering oon nieuw initia-,
tief te doen uitgaan tot hot tosandbren-
gen yan. een algemeen verdrag van ver
plichte arbitrage en tot da voorbereiding
van de ontwapeningsconferentie. En uit
Boueours rede viel te lieiden, dat ook!
Fr|aink!rijk bereid is, in den zin van de
door Jhr. Lojidon voorgestelde resolutie
méde te werkbn tot een onmiddeeDijke
voorbeeirding ya|n een concreeet ontwape
ningsplap
Jhr. Loudon wees, na; ookr den lof van
het Protocol te hebben gezongen, o.)a|. op
tot aan het einde van
deze maand wordt onze
courant toegezonden
aan degenen, die zich
voor het volgend kwar
taal daarop p. Post wen-
schen Ie abonneeren.
de noodzjajk'elijkheid, het probleem1 van cl(e
beperking der bewapeningen in studie te
houden. Do voorbereiding yan een desbe
treffend lailgemcen prégram' mag onder
geen enkel© voorwlaiarde verwaarloosd. Het
voornemen voor het houden eoner ontwape
ningsconferentie blijft bestaan en reeds
thlans kan een z'oodanige conferentie wor
den voorbereid. Spr. meende, djait deze
voorbereiding veel tijd in bcsllag Za lnemen
en is derhiajve van oordeel, dat een per-
mlafrent orgajalu dlaarvoor onontbeerlijk' is.
De s,s|mënstellïng van zulk' een orgaan
k!an reeds thans door de djerde commissie
v,ah den Volkenbond (die voor d'e ontwa
pening )in studie worden genomen.
In dit verband wees onze godeleg'eerdje
nog op vr'.iiigstuli'k 'n van do voedselvoor
ziening der bevolking in tijd vjap oorJIog en
op de Kwestie van denj chemischen, eun wé-
tenschjappelij'kën oorlog, die na het vraag
stuk der eigenlijke ontWa(pening de aan
dacht vragen. Ook zal de Volkenbond aan
het vi'jaiagstuk) der economische factoren,
waarop de Fransche gedetësjeerde Jou-
Jïapx reeds verleden jaar heeft gewezen,
zijn Ojandaeht mbeten schenken cn de nood
zakelijkheid van het sdheppen eener ecö-
norriiscltó organisatie moeten overwegen.
Tenslotte kwlajml Jhr. Loudon dan met
een voorstel, om', gezien het bdllspg van' het
terstond voorbereiden vlam een algemeene
progrjaim voor de beperking der bewape
ning teneinde te zijnertijd een ailgem'eene
conferentie bijeen© te roepen, den 'Riaiad
lapv den Volkenbond uit te noodigen dit
probleem te onderzoeken, in het' bijzonder
op iets anders te brengen.
Ken je de dames, die hierover ons
in de loge zitten
Jacques, die de richting uitkeek, die zij
aanwees, zag te gelijk in de loge naast
die van Beatrix een jongen man, dia zulk
een onbescheiden blik om haar wierp, dat
hij van zijn stoel opsprong.
Wat scheelt er nu aan? vroeg zij
liem.
Niets, antwoordde hij, zioh dadelijk
beheerschend.
Zijn gezond verstand deed hem inzien,
dat hij zich belachelijk zou aanstellen, zoo
hij de ware reden van zijn houding ver
klaard had
Het stuk begint weer, ik ga de ande
ren waarschuwen.
En hij stond op. I
Zij volgde zijn voorbeeld en van plaats
verwisselend, kwam zij vlak naast den
onbekende te zitten, .die haar met zijn
groote zwarte oogen onbeschaamd bleef
aankijken.
De sympathie en de antipathie open
baren zioh bij veel menschen op het eerste
gezicht.
Zoo was het ook met onze heldin. j
Zonder te weten waarom, gevoelde Bea
trix dadelijk een grooten afkeer van haar
buurman
- Er zit daar een mijnheer, die me
alles behalve aanstaat, zei ze zachtjes tot
Lena.
Waar dan?
Hier jaaast mij, met die .groote git
zwarte oogen.
De Enerelsche keek met haar gewone
om to komën tot het, scheppen v)an een or
gs niswe, belast m'et het ontwerpen va® dit
pTogijjlm!
De telegr|a|m!men zéggen, dat de rede van
Loudon llsng'torigj' werd toegejuicht. Het is
zijn verdiensta hij met Unden, dien
Zwoedsdhen iministeh yap buitenl. zaken,
tot dusver de eenige is, die een bepisiaMl
voorste^ ïu de tvfergfalderinig geworpen heb
ben. Jhr. London's voorstel heeft meer
khns dan dat van Unden. Het zegt wel
wist. dat Paul Boncour het voorste 3! van
yan Loudon om 'de Voorbereiding eener
conferentie ter beperking der bewapening
onverwijld ter hndpt te nemen, warm' onder
steunde. Miaiar '"hoe .denkt Engeland er
overü
Van niet 'minder beteek'enis i4 het voor
nemen yan Jé Fransche delegatie te Ge
nève. om' laian de vergadering v,an den
volkenbond voor ,te stellen spoedig een
tweeede economische w'ereldoonferentie, dia
in 1920 te Brussel id gehouden.
Het initiia|tief hiertoe moet vooraf zijn
uitgegaan van Jouhaux, den secretaris-
geneqanl van den ailgemeenen Franschen
bond Man vakvereenigiugen, Jouhaux heeft
hefhiaialdelijk, ook nog verleden jaar, aan
gedrongen op een njahwlteurig onderzoek
Van het social-economisch Verband, dat
er bestlaat tusschen de verschillende lan
den en de stichting yapt.een internationale
organisatie voor de Verdeeling vzan da
grondstoffen. Men bewceert nu, diait da
Fr,ansolie minister-president Painlcvé,
reeds gezinspeeld! heeft op de bjjeenroe-
ping eener dergelijke conferentie, toen h'ij
in zijn openingsrede melding maakte van
het voorstel yap den Franschen gedele-
geeerde, njalméljjki dat de Volkenbond' zich
mét econöm'siche en sociajle problemen zal
moeten bezig houden. Wflt hiervan 'zij,
illusies 'makten we ons ook in dit opzicht
nog niet. Dan gelooven we nog eer aaa
zekere „ontwapening", als eerst de zaak
v;a® het vredespact haar beslag heeft ge-
krpgen.
In de stad waar de Volk'enbond bijeen
komt Genève hjad ook dezer dagen
de internationale dran'kbestrijdingsconfe
rentie pliaats. Zij' heeft haar werkzaam
heden met bekomen spoed volbracht
Zelfs nog iets sneller dan was berekend,
m|a,av men was het in all'e drie com
missies en ook' in de voltallige vergadering
bijnja volkomen; een^ over do drie groote
vraagstukken, welke op de agenda1 ston
den.
Bijnia.! Want in de eerste sectie bleek
renin verschil vja® meeninigi te bestaan
over de vraag, of onden alcoholische dran
ken, die niet in de Afrik|a)ansché kolo
niën moesten worden ingevoerd, ja|Uéen ge
distilleerde of ook gegiste driapken als bier
en wijn te verstaan zij'n.
De sectie bleek' in groote meerderheid
de llaatste, meer strenge opvatting! te zijn
toegedfeuah.
En zij wenschte, djait het drankverbod
niet enkel voor de Hieurlingënl zou gelden
doch ook voor de bljapken, terwijl zij hei
noodig oordceelde, c%|t bij' de uitzending
v,an ambtenaren mét liun matigheid rek!e-
ning zjal worden gehouden.
De tweede sectie, die zich beizig hield
met het smokkelen van drank naar landen
die verbodsjvetten hebben of hooge a|c-
cijnsen heffen, n|a|m als beginsel) aan. dat
die nationale wetten door andere natiën'
geëerbiedigd dienen te worJien.
Op dien grondslag werden maatregelen
tegen den sm'okkelhlandel geëischt.
Mpflr er zijn eigenaardige botsingen
voorgev|alïén in verband mét hef feit, dat
verbod8 - of beperkings-wetten den hiata-
kalmte naar haar buurman.
Hii liikt me een beetle onbeschaamd
let er niet op.
Beatrix vestigde haar gedachten en blik
weer op 't spel. Het gësprek met Jacques
en dit stille tussöhen-beide-komen van de
zen nieuwen bewonderaar, hadden haar
voor een oogenblik de twee martelaren van
trouwe liefde doen vergeten, maar de eer
ste tonen van de muziek deden spoedig
haar overpeinzingen verdwijnen, zij genoot
weer en liet speet haar dat er nogi maal
ternauwernood twee bedrijven overbleven:
het derde was namelijk al een eind gevor
derd. Aïda zonk op de knieën voor, Arno-
nasro, tevergeefs zijn medelijden inroe
pend. Na dit tooneei kwam het aandoen
lijke onderhoud tusschen vader en dochter
de ontknooping naderde.
Bij het laatste tussohenbedrijf begfan
zij weer te mijmeren: het gesprek dat zij
met Alice gehad had, kwam haag weer
in de gedachte, toch deed zij haar, best om
opg'ewekt te zijn en het gesprek levendig
to houden.
Toen het gordijn voor de laatste maal
opiging en zij Amnéris weer zag als een
beeld van wanhoop, kon zij niet nalaten
haar te beklagen, want wat moet het treu
rig rijn te beminnen zonder hoop! En wat
een wroeging moest de dochter van Pharao
niet gevoelen bij de gedachte, dat haar
niet te bevredigen jalousie de oorzaak was
waarom Radamès tot zulk een verschrik-
kelijken dood veroordeeld werd.
Toch doet rij nog een uiterste poging
om hem te redden, maar een poging, die
geen nut heeft: de onverschrokken krijgs-
del, speciaal' in wijn, van andere landen)
belemmeren.
Zoo is het gebeurd, diat Portugal wei-
gexde Noorsche visch te kbope®, pis Noor-i
wegen den invoer yap. Portugéesche wijnen!
niet toestond. Djajartegen verzette de con
ferentie zicih en gjaf den gbeden raad', omj
liever de druiven zefllve of la|lcoholvriin
wijnen uit te voeren. i
Om p. an dergelijlkte conflicten een' einda'
te m|a!k'en ,riep de Conferentie de hulpi inl
yap den Kaad van den Volk'enbond;, dia
immers ook! inZa.ke een ander bedwel
mingsmiddel, den opium, zjijn plicht tot
bemoeienis erkent.
BELQIE
Tengevolge van den zwaren regenval
zijn de rivieren en beken, vooral in het
Walenland, zeer gezwollen en op sommi
ge plaatsen buiten hare oevers getreden.
LangS de Maas, de Lesse, de Ourthe en
de Samber treffen de oeverbewoners maat-
regélen, teneinde door de overstrooming
niet te worden verrast.
Liefdadigheidsfeest te Gent.
Het te Gent georganiseerde liefdadig)'
lieidsfeest voor de slachtoffers van da
stormramp in Nederland heeft veel bijval
g'ehad. Het werd o.m. bijgewoond door den
Belgischen minister van binnenlandsche
z'aken, baron Rollin Jaequemins, den gou
verneur van Oost-Vlaanderen, baron de
Kerckhove de DenteXghem, den Nederland'
schen gezant te Brussel, jhr. Van Vreden.-
bureh en verder door talrijke vooraan
staande Belgische en Ned.erlandsehe per
sonaliteiten. Verschillende artisten van
naam verleenden hun zeer gewaardeerde
medewerking. Voor het feest had, een
diner plaats bij den gouverneur van Oost-
Vlaanderen, waarbij' heildronken werden
ingesteld^ door den Belgischen minister opt
IJ. M. Koningin Wjlhelmina en door ba
ron Van Vredenburoh op het Belgische
koningspaar.
Het Vlaamsehc Volkstooneel bijna
overreden.
Wij lozen in de (Brusselsche) „Stan
daard"
„Aan den onbewaakten overwegl even
buiten Hasselt, op de baan naar (St., Trui
den-Landen, had Zondagi laatstleden bijna
een spoorwegongeluk plaats dat vreeset-
lijk had kunnen rijn.
„Het gezelschap van het „Vlaamsché
Volkstooneel" was Zondag j.l. te Opoete-
ren-Dilsen, in Limburg opgetreden met
..Bieinaert de Vos en daar* de spoorweg
verbinding in d,e streek zeer moeilijk is,
werden de spelers, na afloqp .der voor
stelling, per autobus naar Landen gevoerd'
waar de spelers hun treinen konden ha
len voor Brussel, Antwerpen, Mechelen of
Gent. De autovoerder reed tamelijk snel
om tijdig te Landen aan te komen. Even
voorbij Hasselt, moest een overweg van
de spoorbaan worden overgereden. Do
overwtógi was bijna heelemaal verdoken
achter dicht struikgewas en liet in ieder
geval niets zien van de spoorwcgljijnS
J lots, toen de autobus de rails zou over
steken, sprong1 een fietsrijder dia enkele
ineters voor de autobus reed, en pas)
de rails voorbij was, van zij® rijwiel),
het een snijdenden kreet hooren en wierp
wanhopig da armen in de lucht. De auto
voerder stopite kort met één geweldigen
ruk, en rakelings in bliksemsnelle vaart
reed een trein uit de richting St. Truiden
voorbij. De autobus had stilgehouden op
niet meer dan enkele centimeters van den
man verkiest den dood boven het leven,
dat zij hem aanbiedt.
En Beatrix werd nog veel meer bcwo-
fién toen zij' de prinses zag neervallen; aan
de -voeten van den hoogepriester, ver
giffenis smeekend voor hem, dien zij be
mint. De nederigheid en de smart van de
trotsche Amnéris, als zij ziet dat haar.
gebed versmaad wordt, maken plaats voor
een dwaze wanhoop, en zij verlaat het
tooneei en roept de wraak der goden af
over de offerpriesters.
H)et schoonste en ook het meest aan
grijpend is het laatste tooneei: het toont
Radames in zijn onderaardschen kerker,
met heldhaftig-en moed zijn vreeselijk lot
afwachtend.
Zijn laatste gedachten, rijn laatste gro
ten zijn voor Aïda, die op dit oogenblik
verschijnt, trouw tot in den dood aan hem,
die voor haar zijn leven geeft.
Na de eerste uitingen van blijde be
groeting, komt het laatste gesprek' tus
schen deze twee, die elkaar zoo trouw
beminnen, en die niettegenstaande alle
ongeluk, tooh zoo gelukkig! zijn. Bestaat
er een grooter geluk dan te beminnen en
bemind te worden? Zoo dacht Beatrix met
de oogen vol tranen, toen de muziek de
laatste zucht van den martelaar harmo
nisch weergaf.
Na een laatsten blik op den armen Ra
dames geworpen te hebben, die zich te
vergeefs nog eens zijn leven overdenkt,
dat hij weldra moet gaan geven, nam zij
den arm, die Jacques haar aanbqpd, en
verliet de loge.
(Wordt vervolgd.)