NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VDOR GEHEEL ZEELAND
l|l
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
BEATRIX.
Een eere-saluuf voor
Holland's nieuwen Heilige!
FEUILLETON
BUITENLAND
BELGIE
OOSTENRIJK
NUMMER 102
DINSDAQ 1 SEPTEMBER 1925 21»™ JAARGANG
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie en Administratiei Westsingel, GOES
Interloc. Telefoon: Redactie en AdministratieTelef. No. 207
Bijkantoori MIDDELBURG, Markt 1 en 2| Telefoon No. 474
Abonnementsprijs f1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling
Advertentiën van 1 tot 6 regels fO.QQ, elke regel meer fO,16
ContractregelprQs, te beginnen bty 600 regels, beduidend lager
IROOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT GELEZEN
IN ALLE KRINGEN
iWij, Hollanders, 'hebben in dien' lloop
der tijden schitterend figuur gemialakb
in verhouding met die kleinheid vja'ii
ons l|ajttd dbor onze groote miajn'nen.]
Ook zelf hebben wij ze geëerd en ver
heven; hun beeltenissen prijken in da
pppkén en op de pleinen onzer stadiën.
Onze Nederlanld^che heiligen hebben soms
deel gekregen japn onze huidje, doch dik
werf bleven zij toch op den! achtergrond.
Velen onzer naftonale HeknlelHverovë-
rpiars zijn echter sinds eeuwen gebori
gen )aichter het waasgordïjta d|er verge
telheid we zijn niet Map plan) a»a,t scherm!
op te trekken, zoolang wij' djapirtoe niet
door Idle omsfeiwligheden gedwongen wor
den. i 1 1
Een Map hen kómt thap^ voor het
voetlicht, een v)ap de allergrootsten, Pe-
tros Qanisius. Zijn plechtige Heiligver-
kkajring door Pans Pius XI, diieiin de ko
mende djjgen op grootsche wijze tei Nijin'e-
gen giatat gevierd! wordten, geeft onsj een'
bijzondere gelegiemheiid), om ons wjat nieer
met hem1 te bemoeien, om) hem te leere
kennen en te gapp hoogachten.
iNu een *Holl|apder d(e aandacht kkijgt
Man heel de wereldjkunnen dei apdere Holi-
linders hier ziclr toclh niet afzijdig hou
den 1
DiVarom' een eeresaluut voor Petrus Ca
nisius!
Een eeresia|Iuut voor den Heiligen Apos
tel en Redder Map Centraal Europa!
Als zoon vam een oude Geldierslchd
burgemeestersfamilie werd hij' geboren dien
8eh Mei 1521,. deedi zijn studies te
Keulen, trad' in idle Sociëteit vam Jezus )eH
is geworden: |d|e reus v,ap geestelijke wils-"
kracht, die méér djan 50 jaar lang in onaf
gebroken werki&i:aitn1h'eii)U, ondier de zwaia r-
ste vermoeienissen, mlet geweldig vol-
hjapdingsveim'ogenbij voortdlurend reizen
en trekken,- offensief en defensief is op
treden tegen !aill«d wat te djen tijde van
■de Roomsché Kerk) w,as afgevallen of
wankelend te vallen d(rei£de,
Zoo heeft hij zijn eeuw beheerscht, ja)
steeekt er jajls persoonlijkheid' hoog bo
ven uit. i
Hij wials een geleeü-ijlë, een stille bidt
der. Doch d|e wetenschap alléén kon
hem geen voldoening- scheuktenzich be
perken tot inwendig zieleleven' Was hem'
niet genoeg1. 1
Tot |a(an zijn bidstoal en zijn lesse-
njajar was er ktijgsgcdriusch diporgedron-
drongen en sidderend! h;ad bij1 daar be
grepen: dé godlsdienstjhervormging v(an'
Luther en Qalvijta verovert en verwoest
zielelevens. onsbeffettlijké zielen vhP dui
zenden
En mét zijn gebed', djjit hem1 Gods
&,3icht deefiL vei-werven, mét zijn weten-
^echlap, die hem! gezag en invloe|d! bij dé
m'enschen g|a]f, snelde hij' heien, gezegemdi
door zijn overhellen, Pajar d'e bedreigdo
ljapden.
Hij kwam er aan en begon ontaud'dfellijli
dén stnjjdj,
'Alle wppenen greep; hij aan; voor
geen enkelen Jaiapval' boog hij het fiere
hoofd
Al gag hij voor zijn oogen ook rots-,
gebergten v,ap moeilijkheden oprijzen jat
wist hij zich verlacht en gelasterd' en
gehoond in zijn heiligste eer, lal bedreig
den hervorm'ers hem' met doodi en ver
nietiging1, niets w,aa ih staat hem1 af te
brengen vjap zijn ééne levens idéaal, d[at
hij lailtijcl vóór ziclh zag, d|at hem' hoeid'e,
trok en bekoorde: .Voor Christus en flie
Kerk'!
'Onbegrijpelijk! wordt zijn leven, la-fe
mén d|ai idjee niet in hem' branden ziet
Bij elk nieuw werk wb'arvoor hij zijn
moeite en inspanning geven ging, moeten
zij hem' weer voorgéstalan hebbenChris
tus en de Kerk. Christus, zijn grooten,
2)
Een prachtige karakterschets! zeide
Irene lachend.
Ken je hem niet? vroeg Cecile.
Alleen van gezicht, ik heb hem op
straat eens ontmoet.
Welnu! je zult hem hier wel eens
ontmoeten, zei Gaston; zonder dat ik nu
eigenlijk weet waarom, komt hij nog al
eens hier.
Ik vermoed wat, zei Cecile met na
druk.
Irene keek haar vriendin aan.
Misschien wil bij Beatrix met Jaqnes
laten huwen, liet zij er dadelijk op vol
gen.
Dat is nu een gedachte van Cecile,
antwoordde haar echtgenoot. Jacques is
niet rijk genoeg om den graaf te beha-
?en- Toch zijn er maar weinig jongelui
in Parijs, die de positie hebben van onzen
zoon: in4ieD deze hem niet aanstaat moet
nij ergens anders maar wat beters zoe
ken.
Als Beatrix nog even aardig is als
vroeger dan zal ik er van mijn kant niet
intiem'en Vriend', Dien hij Eendje door en
door ,Dien hij voi Vuur bemindle en volgde
Qanisius ,zag Hein! bedreigdl in Zijn heer
schappij ,als nooit te voren.
Ljage hartstocht, trots, verdwazing en
onwetendheid! drongen zich sjaimen om' Zijn
wereld'troon en bleven Hem1 het kbning-
sc'hlap betwisten. Verontwaardigd), vol hei
lige woede zoekt Qam'isius eeDl
woord, een werk, een ('kjjald', dief 'tonrecht
wreJ/en kon. Voor zijp bid'dfenden geest
licht op: Christus Heilige Bruid', Idle
Kerk, het wonderwerk zijns grooten Mees
ters. Hij wist hjaiar bedoeldl, omjall'e hoof
den en harten om te steuntalen tot één hul
digend' geheelhij galg Haarverwron
gen verbroken en vertreden^ viata haar
schoonste hiapm'onie ontdaan. Die beiid|en
voor oogen hebbend', geeft Qapisius zich
niet lajleen, mtaar werpt zich ini de wijsta
dwiiiashei'dl van zijn vurige liefdé Weg,
zoojals diait alüfeen d(e alergrootst/m ktapneta
Dtin wordt het dtuidelijk', da,t het Hoofd
der Kerk' slechts! é'én woord', te spreken
had en Canisius ging op weg, waarheen
ook! Nu eens moest hij naar Polen, dan
riep mén herb niaar het Concilie van Tren-
t.e, dan weer werdj hij /belast, om' da
Trentsche besluiten miiddjen in den harren
winter ia|f te gaan kbndigen in die Duit-
sche landen. Ja, met liefd|© bracht hij
het óffer v,ain zijn zegenrijk' apostolaat
ondér dte geloovigen, toen hén' gevraagd1
werd, enkele groote, zWare werken ter
verdediging der Kiaitholiek'e' leer te schrij
ven en uit to geven. i
Men noemt hem' een tweeden Sint
Pfliulus, een Bonifaldus, een kruisvaarder
der 16c eeuw, een heldj, eea wereldfiguur.
Onze lage landen 'hebben hem' voort
gebracht.
D|ankén wij' God' en eeren' wij' Gody
heiligen dienélar!
.Wie heldhaiftig en onverschrokken
strijdt voor zijn idlaialen, ondervindt dik
wijls groote moeilijkheden in djen omgajng
m'ct lainderen'. in win diezelfde idealen'
stiller voortleven.
Qanisius m'oet deze mbeilij'Mieidi meer
dan anderen ondervonden hebben-
Bijna; overal was de Katholieke G-o'dfe
dienst verstapt en men vervuld|e zünl ver
plichtingen trjajag.
Telkens moest hij erop wijzen, djalf men
ernstiger mbest zorgen voor zijn eeuwig,
geluk, diaj men trouwer en beslister moesfl
zijn in het vermijden vlap' d|g zonde.
Bovendien ontplooiid-bn de vijjanden der
KerE een ongehoorde werkzaamheid; bet
gev,a!ar was niet denkfbeeleldig dat er nog
zeer velen zouden jaifivjallen.
Bij die geic'^chta moest het hart hem)
breken vjap pijn en bezorgdheidi.
Het W,are dus heel natuurlijk! geweest,
3,1 s mén hem', om de gestrengheidl van
zijn optreden, meer gevreesdt tham bemind!
bid.
En toch'; juist het tegendeel is wajar!
Overal, w.anr hij kWam', genoot men
van zijn tegenwoordigheid. Zekér, duor
zijn heiligheid 'h|a|d| hij iets grootsclh in gijn
persoon, doch. zóó wist hij' zich ftan to
ppjissen, zóó dwong hij zich omvpif te dtalen,
djat hij én ontzag en eerbiecL_afd'wong', én
m'en zich bij hem' thuis voelde) een inne
mende mla,n.
Qanisius wist met iedereen om' tel ga,au,
m'et de allergrootsten c'ler a,arde tot en met
Piatasen, Keizers en Koningen, Vorsten en
Bisschoppen, met domkne boeren, lichtzin
nige studenten, verw'3|a:rloosd|e( kleine kin
deren; lajan iöd(er k'on hij; de(.waarheid zeg
gen en toch schrikte hij niemlata'dj p'f; hij
k'wjalm' in d'e pijnlijkste omstapcjlighed'en,
mbest hjaj'de idjingen zeggen en ;altijdl voel
den |d|e menschen zich tot heml a|atagetrók'-
k'en. Als hij nog jong student in Keulen
zw,a|ar had gestreidjen voor de goede' za;ak,
zonder |aptazien t'^s persoons, badén en
sméekfen bij zijb vertrek dé voorniajalmste
burgers zijn Oversten, dlat Keulen d)en
t,aetvollen leider in haar midden mocht
honden.
tegen zijn.
Ken je haar? vroeg Irene.
Wij kennen haar erg goed. Toen zij
klein was, was het een aardig; kind, goed;
en lief als een engelniet te scheiden; van
Alice en gek op Jacques; hij' noemde haar
toen .zijn kleine bruid.
Ik, ik' sta Beatrix met al haar lief
heid en goedheid graag af om toch maar
niet met Beaumont in familiebetrekking
te komen, bromde de echtgenoot.
Jacques zal wellicht hetzelfde niet
zeggen. De liefde van zijn jeugd zal wel
opnieuw in zajn hart opleven, als hij zijn
kleine vriendin terugziet.
Wat heb je ten slotte met Beaumont
te maken? sprak Cecile tot haar echtge
noot, hij doet in zijn leven niets anders
dan reizen. ,11
Laat hij naar de maan loopien, ant
woordde Gaston korzelig; de twee vrou
wen keken hem verwonderd aan.
Jij spreekt of alles al zeker is: er
zijn verscheidene jaren verloopen, sinds dp
kinderen elkaar gezien hebben, zij denken
ternauwernood aan elkaar.
Ik zal bet Jacques vragen, zei Irene,
die groot belang in liefdeszaken steldp.
Daar komt hij juist aan.
Een jongeling van ongeveer drie en
twintig jaar, een flinke jongen met blauwe
Toen bij eenige jaren later in aanra
king kwiajm' met sommige Duitseke .Vor
sten won hij' zoozeer hun symptfthie, da;fc
zij v,an uit hun paleis heni boden nazon
den, om hem terug te roepen,' en twistten!
zij onder elklapicter waar Canisius verblij'-
ven zou. Begonnen in een dorp! dfe klok
ken te luiden voor eene preek) vla|n Ga,nil
sius, lallen snelden er heen. Ookl cf(© harten
'der gewone mensehen Ipa|d!. Iiiji veroverd!
Miliar bovenal hielden d|e kffleine kinderen
yap hem: Kwam' Pater Canisius terug vtui
een vermbeiepden tocht, dfep waren er dik',
wijls, die hem! naliepen en llsukl-trekkèndl
ia,an zijn wijden mbntel, hem' even stil
hielden. En Qapisius m'et een glimlach
boog zich- malap hen "toe en zegeindei hen
vol lie'fde. i
Werd 'hij 'tljoor de k'etters beschouw dl
|als hun felste vijand', toch ook' onidér
hen mbcht zijn tpptvol en symlp.aithiek)
optreden v|a;n talrij'kfe overwinningen spre
ken. Sommigen diep geroerd^ over die pb|k-
k'ende verschijning, djie wondere mtengeling
vap kracht en lieflde, traJdlen op hem; toe
en vroegen hem! den terugjkteer n,a|ar het
eeuwenoud geloof. En d|a,t was hem) het
heerlijkste, wjajt men vragen kon!
Sympla,thick' bleef hij ook zijn laatste
levensdagen, toen hijj op zijn stokljel dioor
Freiburg voortstrompelde en w;aphtte op
den djood. Zoo stierf hij; onder diepen
rouw vtap keel de staïD, den 21en December
1597. l
Qanisius verdient dfe blijvende, erkén1-
ning v,ap al zijn laadgenooten afe groot
en edel measch; gis Heillige, in 't bii'zond|ee
hls prachtig voorbeeld in het hedjen-
diajagseh actief, leven,
JDe tegenwoordige tijlo'jen eischen ,hem!
voor zich op, zij' willen zijn reu'zengesiailite!
van den dbnkeren achtergrond in het
volle üicht, lala een v'ap diegenen', dte het
goed is voor oogen te houdfen! en té blij!-
ven herinneren.
Meer dan ooit is onze tijdj: de eeuw,
waarin m'et man en macht gestreden!
moet worden, gewerkt en gezwoegd| voor
behoud en bloei v|an geloof en zedlgHykheid'.
In de gescbieidfenis, is de ontwikkeling
vjap het .actieve, publieke leven, immer
gesteund, .Goldpjapfk, door' de even nood-
z.ajkelijke schiaar van stille beschouwen
den, |a,ltijld! crescendo gegaan. Dat er ookl
heden ten Idjage nog wisselwerking isf tus-
kohen beide, en er zoowel veria,ngert naar
beschouwing {als vurige drang naar actie
is, het bewijst, d(a|t d|p krachten, der Klerk,
do levenssappen v,an Chi'istus ook' pui nog
onveminderd) zijn. D|alardoor zijta er dia
werkers, wier leven, opgataten ten eitad'e
toe voortstroomjt in een geweldige lalotie.
Het laptiéf Jevensbestaan komt voor in aE!é
sfanden.
Een grqplg lutjsilij'kheid nochtlaps is
er, die velen inzien en d(ie v'elen g|a|arné
gagen opgeheven. Hoe kbmt bet, dta,t! zoo-
velen, die met heel hun khaiohten ajotie
willen voeren v'oor d'e goeldle gaiak!, toch
■zoo weinig vjap hetgeen wij' eigenlijk! noo-
dig hebben, tot stapd) Wreng'en
Het is, om|dla|fc zoo gémlakkelijk' iclte ward
prmcicipcn 'in het publieke leven worden
vergeten.
Altijd, inldüen wij bij ons zei ven de
kkiaoht voor onzei actie zoeken, zal onS
werken ijdel zijn en op slot Map' zaken
weinig succes lalfwerpen. Wij mogen al
groote idejajen kbesteren Van e«Hple daden'
tot uitbrediing djer Kerk', één princiep
moet laitjjd bij' all'es in het oog worden ge
houden: Christus is nooit te scheidten' Mah
Zijn Kerk: Al ons werken vooh de Kerk
moet zijn fnndlalment viuldjen in de persoon--
Ijjk'e liefde tot Christus. D|at isl het juist,
wia.t we concreet terugvinden in het
vruchthaire leven yam Canisius, het ge-'
heim van zijn weergaloos succes.
Heel zijn reuzenktaaicht, waarmede hij
zooveel tot stand' bracht, vond' hijl bij' zijn
God, bij het leven en het kimus vjan zijtai
Zlaïigmlalk'er. Heerlijk blijkt dit uit een
woord, 'd)a,t hij' op het eind/ Man zijn leven
oogen en kastanjebruin haar, op wiens ge
laat de gezondheid en het geluk te lezen
stonden, trad d;e kamer binnen.
Wij spraken juist over je, Jacques,
zei zijn moeder, met trotschheid hem aan
kijkend: Irene heeft erg veel zin om] ja
wat te vragen.
Ja, Jacques, zei Irene, op zijn vra-
genden blik. Maar zeg eerst, waar is mijn
zoon gebleven?
-Hij; is even naar Boissier, dadelijk
zal hij terug-komen.
Waar is je zuster? vroeg Gastons
Ze zet haar hoed af.
Goed, nu aan mijn nieuwsgierigheid
voldaan is, ga ik u een eenvoudige vraag
stellen: Heb je nog vrienden van luwe
jeugd?
Ja zeker... Armand.
Mijn zoon? Dien tel ik niet mee.
Ik wil spreken over personen, die mij on
bekend zijn. Wie heb je toen je nog klein
waart, behalve uwe ouders, het meest
bemind?
Mijn zuster.
Hat gaat niet over uw zuster. Is
er niet een mensch buiten uwe familie!,
dien gij boven allen verkiest?
Beatrix! riep Jacques glimlachend.
Ik heb bet u wel gezegd, r^ep Irene
triomfantelijk uit, terwijl zij zich naar
neerschreef in zijn „Testhpi'ent",,Ik' dank
U, Christus, d|a|t Gij! mij! totf lid) Man Uwe
Kerk' hebt gemjajakt, en me de kracht hebt
gegeven, mij' voor d'e zielen op te offeren.'*
Hier, bij dien terugblik, op zijn ver
leden, wijst hij zelf d(e bron plan van' zijn
levenék!rja;cht,aan de veréenigingl met(
Christus alleen schrijft hij het toe, dlat hij
zooveel hééft kkinnen werken Moor de
K,ork' Ajap Christus biedt hij zijn vromten
da,nk' voor idjien opofferingslgteest, die hexri
bij zijn druk' ,aictief leven zoo. noodzakelijk
wials.
Het eereqaluut v.an Katholiek Neder
land aan zijn grooten landgenoot moge
dlan hierin bestaan, d{at het hem| optaeemt
onder Idjp voorbeelden; vjan lieife voor de
Kerk' en vereeiniging m'et Christus, dial het
zich d!a{afd(oor late bezielen tot heilige,
enthousiaste actie voor de goeiü/e; zaak'..
C. KOLFSCHOTEN, S.J.
Minister Rolin Jaqu'emyns heeft een
brief gezonden aan c(en burgemeester van
Nieuwpooi't om hem te waarschuwen, dat
hij in de toekomst ernstiger maatregelen'
moet treffen om anti-Belgische betoogin-
g'en te voorkomen.
Als gevolg op de incidenten te Aalst
en te Nieuwpoort heeft Rólin-Jaquemyns,
minister van binnenlandsohe zaken, aan
gekondigd, dat bij de heropening' van het
parlement een wetsontwerp zal ingediend
worden om' cftn smaad aan het Belgisch
vaandel en aan d,e Brabanqonne te be
straffen. In afwachting krijgt de politie
beevl om zooveel mogelijk! de herhaling
va nineidenten als de bovengénoemde, te
voorkomen. (N. R|. Ct.)
De Vljaialmfeehe bedevaart naar hetLJzer-
slagveld heeft, voor die zesde maal', een
indrulkWekkénidj la[antal Vlamingen naar
het voormalige front doen stroomen. Za.-
terdiaigavond! reeds had te Dik'smuide «en
vergadering plaats, -^aa.r die k'atholieké
yiaiaméche nationalist Ward1 Herm'ans dp
{aanwezigen toesprak'. Zondag was die paS
herstelde stjaidl het verzamelpunt v'an per
sonen uit jajle strek'en v.an hét land en be-'
hoorend tot ;aile partijen dje, na de gods
dienstige plechtigheid) in liet vee® te kl'eine
kerkje, 'n200tla|lvaiandellsvooro'p'naiar 't
sl|agveil(d, 'djicht bij'd'e beruchte Minanterie
trokken en stil hielden op het' terrein jail-
diaiar 'dioor „Heldenhulde" aangekbeht. Pro
lessor Diapis voerde hier het woord!., i
N(a! prof. DaelS kwamen twee Neder
landers. dg. Groeningen en dr. Col'lér.' aan
het woord'.
Ajan de brug werd| in ledige! graanzak
ken een ingajmeling gehouden voor !d]é op
te riohten groote zerk v,an Heldenhuldte.
CN. RL Ct.)
H)et Zionistcncongires.
Aan „De Tijd" werd, vorige week uit-
Weenen geschreven
Het Concertgebouw lijkt wel wat op
den toren van Babel. Alle mogelijke ta
len! En ook allerleidrachten. Dé eerste
indruk is, d,at men zich in een waren
huis bevindt. Links en rechts hebben
'Joodsche firma's haar onderscheidene wa
ren tentoongesteld, welke zij d,en congres-
bezoekers aanprijzen. Meisjes met maz-
zes en verversehing:en spoeden zich dpor
de rijen der menigte, oude Joden, in kaf
tan, de gitzwarte haren ond,er het zijden
mutsje gewrongen, staan voor hun stands,
en spreken over hun zaken. -In den strijd,
voor hun natie en hun Staat hebben zij
den handel niet vergeten! Met dat al heeft
dan t och ook het eigenlijke Congres plaats.
Een van de redenaars, prof. Weizmann,
verwekte heel wat opschuddjng door rond
uit te verklaren, dat Engeland Palestina
Gaston keerde.
Kent gij. haar? Hebt giji haar ge
zien Waar is zij zeg het mij, mevrouw,
hernam Jacques op smeekenden toon.
O, o, wat heet! Kalmeer je, nieuwe
Romeo, zei de dame lachend.
Waar is zij?
Hier te Parijs, sinds eenige dagen.
Is Bea te Parijs!... vroeg een jonge
meisjesstem'. Alice kwam binnen.
- Wio is die Bea toch? VToeg Ar
mand, die haar volgde.
Do beste vriendin van mijn jeugtd.
Pardon, jonge juffrouw (schert
send) de beste vriend Man uw jeugd ben
ik!
Ja, maar ik zei Mriend i n mijnheer.
Welk eeh genoegen Beatrix terug to
aien, onze lieMe kleine Bea. Denk er
eens aan, Jacques.
Och, ik geloof, dat h ij bijna aan
niets anders meer denkt, zei Irene glim
lachend.
Men hoorde de bel OMergaan; allen ke
ken'verwonderd naar d.e deur.
Wie kan er nu op dit uur komen?
vroeg Cecile.
Zij bleef niet lang in het onzekere: de
bediende kwam binnen.
Mijnheer de gTaaf de Beauinont
vraagt of mevrouw hem kan ontvangen.
door de Joden laat grootmaken, om het
dan over te nemen!
Intusschen Zijn steeds nieuwe bezoe
kers gekomen. Het aantal deelnemers be
draagt thans ongeveer 10.000: rijken ea
armen nit alle deelen dnr wereld. Hjeti
gaat menigmaal stormachtig toe bij do
debatten. In het algemeen kan men zég
gen, dat de socialistische strooming da
overhand krijgt in de leiding. Een opper
rabbijn verklaarde, dpt allen - onver
schillig welk beroep moesten méeewr-
ken aan den aanleg van straten, water
leiding, telefoon enz.
Het heeft er allen schijn van, dat ach
ter {het Congres een groote macht staat:
het sterk geworden Palestina, c(at reeda
krachtig genoeg) is, óm' voor te schrijven',
in welke hanen de Zionistische beweging
moet worden geleid,
SYRIË.
Dó Frauschen en dé Druzen,
PARIJS, 31 Augustus. (H'ajvas.) Aan
de Times wordljfc uit Beiroet gémeld, dlajt
mén het verliek| der Droezen bij hun op|
24 dezer ond|prnomén poging tot «en isian-
Mpl op Datmaékus, waar sindsdien volko
men rust heerscjht op 700 mk,n söhat.
Korte berichten.
Reuter seint uit New-York:
Twee sovjet-afgevaardigden zijn gedu
rende een storm op het m'eer bij! Newt-
York verdronken.
In Juli is Parijs bezocht door, 11,113)
Amerikanen, dat is een aantal, bijna H/a)
maal zoo hoog als het cijfer van verleden'
jaar Juli (7741), dat men xeedp als ma
ximum beschouwde.
De bladen meldpn uit Warschau, dat
volgens berichten uit Engelsehe bron de
Sovjets te Minsk 60 Poolsche -gevangenen
zouden hebben dpen fusilleeren.
500 bandieten hebben eindp vorige
week- ten noorden van HJakkiari dp Turk-.
sche grensposten aangevallen. Zij werden'
met verliezen teruggeslagen. De regpering
heeft den Volkenbond, met het incident
in kennis gesteld.
Te Londen gaat het gerucht, d^t da
onderkoning van Britsch-Indjë, lord Rea
ding, binnenkort zal aftreden, om te wor
den opgevolgd, door den voormaligen gou
verneur van Bengalen, lord Ronaldphay.
Twee Engelsehe militaire vliegtuigen
zijn te Hfönton bij Cambridge in d,e lucht
in botsing gekomen. Djutlim, de bestuur
der van een der vliegtuigen en een zijner,
passagiers, de vlieger de Roebek, zijn géi
dooj. De bestuurder van het andere vlieg
tuig, Hugh Peck, is eveneens 'gedood.
Een bericht uit Rome meldt dp ver
loving van prins Amadeo Umberto, d.en
oudsten zoon van den hertog van AosL
den broer des konings, met prinses Heana,
jongste dochter van het Roemeensche Ko
ninklijk' paar. Het huwelijk zal in Decern!-
ber plaats vinden.
Wolff melddp uit Boedapest, dat
Donderdagnacht de passagierstrein uit
Debreezen in het station Wjarezagpoesta
tengevolge van een verkeerden wisselj-
stand ontspoord; is. De machinist werd'
gedood, een postbeambte zwaar gewond'
en vijf passagiers en een spoorwegmajó
licht gewond. I
Uit Sydney" in Nieuw-Zui)d|-W'4le9j
wordt gemelidi, djaj: daar Zondag een lietool
ging is gehouden, bij wij'ze Van sympathie j
betuiging m'et de staiklendje; zeelui. Er1 zijn'
groote bedragen voor hen ingezameld). Zon-
'dla£ zijn ondpnkb de staking verschei-'
dene Engelsehe schepen, uit Australisch#
havens Vertrokken. I
Op de Schwielowsee bij! Berlijn sloeg
Zondjag een zeilboot omt'waarin minister
rialrat .Wengler uit Karlsruhe met diens
eehtgenoote ga|ten. Alleen mevrouw WengJ
Ier k'on worden gered). De beide Iieereii
verdrotakten, hun lijken' zijn nog niet op
geheld: 6 j
Cecile keek' haar man aan.
Het zal wel moeten, zeide hij.
Pierre, laat mijnheer binnenkomen-
Decile knikte tegen Irene en lachte in
haar vuistje.
Pas maar op! zei zij tot haar.
III.
Een man van ongeveer vijftig jaren,
met een koud en trotsch voorkomen, met
een deftigen gang, gekleed naar <Jfi laatste
mode, trad het kleine salon binnen. i
Waarde mevrouw, na een zoo lange
afwezigheid ben ik waarlijk1 verheugd u!
weer te zien, zeide hij glimlachend tot
Cecile.
En aardig van u, mijnheer de graaf,
dat' u ons met een bezoek komt vereeren;
wij spraken juist over u, en Gaston zou
u al verwelkomd hebben, als hij niet ziek!
was.
.Wat scheelt er aan, waarde vriend
vroeg de graaf erg gemaakt.
Een akelige verkoudheid houdt mij
al veertien dagen opgesloten.
Ach kom, dit is zoo erg niet, dje zal
wel weer over gaanniettegenstaande dpze
blijft ,u toch maar even vroolijk.
(Wordt vervolgdjj.
