iiinieplaatjes
ii-verzekering
L ROOS
ROOS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
ukkerij N. Z. G.
estsingel, Goes
ipons
icasso's
Cheque's
Vreemd Geld
Rekening-Courant
Prolongatiën
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS 'l'
Deposito's
Assurantiën
1 JULI 1925.
BUITENLAND
IE COURANT
G. VAN RIET
Ir.L.A.FRUIJTIER I
Pauselijke waardeering.
FEUILLETON
Tot hoogen prijs.
Buitenlandsch Overzicht
DUITSCHLAND
[iPORÏ.
J itsliag w edvliidht i
d\e P. V. „De BhauJ
l=n vielten als volgt i
I'llilemsteijn2e Gebj
3 Si Paauwe; 4e en!
|e, 8e, 10e, 12e, 24e<-
Theenaart7e Ant!
IVitlenisterjn10e A'!
Cornells; 15e, 17e!
J 16e P. tie Mundk'j
|5e P. Domtaansdhet!
Op Zondag 10 Mei}
leniging „de Lucht-
van Noyon, Noord!
werden behaabi^ald
5e, 10e; J. Wirta
3; N. v. 't Westeindel
A. Hazen 7e; Hl
overduif P. RijkU
Uitsllag wedvlucht!
fK.M., geüouden dbop
J.f;". De prij'zen wertkenl
lie H. Janse; 2e, llej
Ilende; 3e P. Paree
lie, 9e Ei Speller; 6e
li, 13e L. Oa.pello8e
11. v. d. Bultak'. i
Id. De handboogschut!
I Zondag j.ï. een cowJ
l.in alhier. Tegenwoor-'
litters.
lleze wedfetrijü geopend!
ieil en boog ter band)
leren.
les van Eensgezindheid
lil gauw op streek, beJ
Igel en gaf zoodoende)
Ie Zijvogel J. Rijk'!
Lhoek!; 2e Zijvogel! JJ
hutters, :'s Heerenhoek1;)
Priem, Willem Tel II*
Idkial, A. iVoet, Voor-)
ojnlme; le kleine kaij
|tia 's HeerenhoeK, 2ej
„jlkerk'e, Vooruitgangi
Klep, Geense, Zorg-
f; 2e Klep, L. Remijü
lamme.
en Verpachtingen
liedel, De Kok. I
inspan van Cleef. 1
en winkelhuizen en! -
lj, Pilaar en v. Dissell
[len, huisraad en sohil-i
IPiliaair en van Dissel!
der, 's Heer-Arendskérkd
onroerendegoedercm,
rpachting bouwland, va*
bouwland, van DiaseS
land, Pilaar.
Is, Pilaiar.
au, bouwland Pilaar.
herd in vier dessins,
n bedrukt geleverd,
et uitgevoerd, door de
voor alle
DBOUWGEWASSEN.
eerende- en vaste premiS»
•htingen ten kantore
Kerkstraat 22, Goes.
EERSTE
ECHT1GE H. COMMUNIE
KBOEKJES, wit, zwart, anz.,
RANSEN, ROZENKRANSEN-ETUIS
in diverse soorten,
joie collectie MEDAILLONS,
\N, BOEKJES, UITTREKPRENTJES,
Aanbevelend
Boek- en Papierhandel
L 3 GOES
iFOON 191. GOES
NUMMER 57
DONPytDAG 14 MEI 1925
21 stb JAARGANG
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie an Administratie i Westsingel, GOES
Interloc. Tolefoon: Redactie en Administratie Teief. No. 207
Bijkantoor» MIDDELBURG, Markt 1 en 2| Telefoon No. 474
Abonnementsprijs f1,90 por drie maanden, bij vooruitbetaling
Adverterctiën van 1 tot 6 regels 0,90, elke regel meer f 0,16
Contractregelprije, te beginnen bQ 500 regels, beduidend lager
GROOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT GELEZEN
IN ALLE KRINGEN
OOR: LANGE KERKSTRAAT 22.
aeanana aaaaaaaaB bbbbbb
i
De Katholieke Zeeuwsche Kie-
zers en Kiezeressen stemmen S
den eersten Juli e.k. allen een-
S drachtig en geestdriftig op de S
Zeeuwsche Katholieke lijst:
aftredend Kamerlid
2. J.W. VIENINGS
3. G. ADRIAANSSENS
4. TH. OVERMAAT
Niemand blijve thuis!
Katholiek Nederland bezit een mis
schien nog te weinig bekend, maar daar
om niet minder kostbaar instituut in zijn
R.-K. Centraal Bnrcan voor Onderwijs en
Opvoeding te 's-Gravenhage, dat de zege
ningen die ons door de wettelijke gelijk
stelling van het Openbaar met het Bijzon
der Onderwijs zijn geworden, voor ons
Roomsohe onderwijs in Nederland en Ko
loniën op de meest practische wijze rea
liseert en de centrale der voortdurend^
stuwkracht van nieuwe energie op gebied
van onderwijs en opvoeding uitmaakt.
Aan dat Centraal Bureau zal het dan ook
voor een niet gering deel te danken zijn,
dat onze jeugd wordt opgevoed in den
echt Katholieken gebst en eenmaal als
volwassen geslacht, wèl toegerust met
mensclielijke kundigheden en wetenschap
pen, maar ook bekleed met het harnas
der gerechtigheid en den helm' des heils,
en dragende het schild des geloofs, suc
cesvol het zwaard des geestes zal kunnen
kruisen met de vijanden van christendom
en Kerk op elk terrein des publieken
levens.
Met voldoening en vreugde mag; daam
om worden geconstateerd, dat „am aller-
höchsten stelle", bij den Apostolisehen
Stoel, het werk van dit bureau warma
waardeering en onverdeelde goedkeuring
en loffelijke aanprijzing t vindt. Immers,
Z- H. de Paus, wien door den Internun
tius der Nederlanden een verslag over
het jaar 1924 van het Centraal Bureau,
vergezeld van een schrijven van hulde
van Directeur en personeel was aange
boden, liet door Zijn staatssecretaris kar
dinaal Gasparri aan Dr. Tb. Verhoeven
een dankschrijven i richten, dat in hoofd
zaak aldus luidt:
„Het is met geheel bijzondere welwil
lendheid en voldoening, dat de Sonve-^
reine Opperpriester dit dubbelbewijs
van diepe toewijding aan aen Heiligen
.Stoel en aan den Persoon van den
Plaatsvervanger van Jezus Christus
heeft ontvangen, i 1
Een blik op de statistische -gegevens
en op het verslag der verschillend,
werkzaamheden, welke dit Centraal Bu
reau ontvouwt ten bate der Katho
lieke scholen in Uw dierbaar land en
- elders zelfs, was den Heiligen Vader
voldoende, om Zich rekenschap te geven
van de kostbare diensten, door dezo
zeer verdienstelijke instelling bewezen
en van de vertroostende vorderingen,
door haar bereikt.
Het zijn inderdaad zeer welsprekende
cijfers, welke men op die bladzijden
lezen kan, en hunne welsprekendheid
werd nog verhoogd door de gedachten
en de strevingen, die gij tot uiting
brengt, en die doen zien, het zoo edela
en heilzame doel, dat het Werk na-
streelt en dat het wil bereiken door da
58) —o— i
Katwalda, verbleekte bij: deze woorden
Van zijjn getrouwen dienstman.
„Hebt gij1 uwe zinnen verloren)?." sprak!
hij. „Verhieven niet 's lands vorste» mijl
uit vrije k'euze op het schild, en was het
niet mijn behuwdvader, idjie mij den weg
naar Marobods stoëll wees."
„Heden waait de wimdl 'zacht uit het
Zuiden en morgen jaagt de Noordterstormi
met ijsk'ouden adem over flfe bergen. Even
eens vorandert 'snienschen gezindheid! en
nu is voor u het uur gekomen het te on
dervinden. Ik heb u waarheidl verkon
digd."
De koning sloeg zich verwoed voor het
voorhoofd en riep uit; 1
„Vloek over mij; dat ik mij zeiven ver
vergat en niet voor, oogen behield, dat heb
zwaard bewaren mbet, w'at het verwonnen
heeft. Raad mij', wat moet ik) doen'.?"
„Wat vraagt gij? Als de beer in het
hout bromt, gespt de jager den gordfeï
vaster om' de léndenen. Wapen u ten strip'
de en vertrouw opi uwe helden. Nog Hopt
voor u menig hart in het l'and; la-at uw
oproeping naar de edel'hoeven vliegen! eer
oe tdkroep! van den vijanH. het oor der
mannen voor uw stem heeft doof gemaakt
wellicht wenkt u dubbele eer." -
®n de koning volgde Rödpalds raad eq
energie, en de bewonderenswaardige toe
wijding van zijn Directeur, van -liens
medewerkers en van degenen, die het
steunen.
De Heilige Vader verheugt er zich
over en bedankt er met U allen den
goeden God voor en Hij schept er beha
gen in. U. alsook de edelmoedige Hol-
iandsche Katholieken geluk te wen-
schen met .die zoo troostvolle goede uit
komsten in de groote zaak van het Ka
tholiek onderwjis. Die schoone over
winningen, gepaard aan de Eucharis
tische triomfen van het j'ongste Inter
nationaal Congres van Amsterdam, voe
gen prachtige bladzijden toe aan Hol
lands godsdienstige jaarverslagen. Ter
wijl Hij de beste wenschen vormt voor
den tocnemenden voorspoed van dat zoo
belangrijke werk en daarover afsmeekt
een steeds overvloediger uitstorting van
Goddelijke genaden, verleent de Souva-
reine Opperpriester van gansc-her harte
met Zijn verheven aanmoedigingen, den
Apostolisehen Zegen aan U en aan do
leden van het Centraal Bureau."
Mo,ge bovenstaand vleiend getuigenis
des Pausen van den superieuren arbeid
van het Centraal Bureau, Dr. Verhoeven
cn de zijnen ten spoorslag zijn om voort to
gaan op den ingeslagen weg. En moge
Katholiek Nederland aan den arbeid van
Dr. Verhoeven en zijne medewerkers zijn
daadwerkelijke sympathie steeds meer en
krachtiger verleenen.
Toen het vorige Fransche kaoinet waar
van Herriot de president en de ziel was,
rechtstreeks aanstuurde op een anti-ker
kelijke politiek waardoor o.m. de reli
gieuze vrijheden van de bewoners van
Flzas-Lotharingen werden bedreigd, de
wetgeving op het Rekenonderwijs' met
nieuwe kracht zou worden ten uitvoer ge
legd, ten koste der religieuze onderwijs
congregatiesen het gezantschap bijl den
Paus zou worden opgeheven, had onder
de Katholieken een protestbeweging
plaats, die in tal van gemeenten in grooto
manifestaties tot uiting kwam. De Fran-
i-cbe bisschoppen en hoogstaande Katho
lieke leeken o.a. generaal de Castelnau
leidden die beweging en toen daarop in
den Senaat nan Herriot door een motie
van wantrouwen werd te verstaan gege
ven, dat men het met zijn anticlerieale
politiek oneens was, scheen het alsof een
betere geest in de Franschen de overnano
had verkregen. Fn toen het ministerie
Herriot heenging, juichte men, als ware
op het „cartel" d. i. de partij der.
geprononceerd anti-clericalen van 't genre
Herriot voorgoed de overwinning be
vochten, door een aaneengesloten rech-
terzqde, bestaande uit de Katholieken en
bet z.g. „bloc national".
Nu hadden vorige week in Frankrijk
gemeenteraadsverkiezingen plaats, waar
van de uitslag zooveel als een graad
meter kan worden beschouwd van de
gezindheid der Franschen in het aolitieke
leven.
De uitslag dier verkiezingen met die
van do herstemming op Zondag j.l. incluis
heeft echter aan de verwachtingen der
goedgezinden den bodem ingeslagen. Reeds
meldden wij da,t in de meeste groote ste
den Marseille, Lyon, Bordeaux, Rijssel,
Straatsburg, Toulouse, Saint-Etienne,
Roubaix, Toulon, Limoges, Brest, Nimes,
Montpellier, Grenoble, Tours, de socia
listen op het stadhuis heer en meester
zijn. De rechterzijde heeft hier en daar
haar zetels weten te handhaven, ze in da.
meeste raden zien inkrimpen, terwijl al
leen het échee der communisten als een
serieus voordeel kan worden aangemerkt.
Vorige week reeds deden de voorloopiga
zijne boden droegen idjg heirba» door het
lhnd Mapr niet allen kwaimeu), op wie
liij grek'end had, ofschoon ook met Bur-
chard, Rafaïbert en Arnu'lï1 menig goed
schild, den Koningsburg bianentraidf,
Nog een andere verscheen toen het oor
logsgeroep weerklonk. Venturius de han
delaar.
Reikhalzend had Divica op hein ge
wacht; want bang okni het h.arte w;as het
haar in deze dagen geworden voor de drei
gende aangezichten der krijjgers en hun
ruwe woorden en zij verlangde vurig het
land te verlaten, waar zij''naar den- wiï
van Cesar het oorlbgsvuur ontstoken had?
Toen Venturius miet Divica den Ko
ningsburg verliet, klonken haar de spot
tende en söhimipende bemerkingen dier
krijgers in de ooren; zij gloeide van Hijd
cn schaamte. Venturius echter prees haiar
en zeide: „Voortreffelijk hebt gij den
wensch des velÜheers Vervuld, rijk' loon
zal' u wachten uit zijn hand. Niet verm:a.$
ons zwaard den trots van id-it v'ol'k te faui-
zal ken, in eigen veete jnöet het zich del
ven Verscheuren.1"
Doch Divica schudde misnoegd^ de
zwarte lokken. „Geen goud weegt op te
gen datgene wat de Cesar mij ontrooftd! heeft
en niet begeer ik: meer zijn dank. Bijr deize!
barbaren heb! ik' geleerd wat vrouwenwlajar.
de is."
Verbaasd zag Venturius haar aan, en
mompelde iets binnensmonds: hare taal
was hem duister. Doch toen bij den vol-
uitslagen dit alles voorzien en ie Parij
sdie correspondent van „De Tijd'-' wijdde
er deze beschouwing aan:
„De persoonlijke sympathieën spelen ter
rechterzijde, zeker bij1 plaatselijke verkie
zingen een te groote rol, zelfs ten koste
van hoogere belangen, terwijl radicalen
en socialisten deze geheel op zijde hebben
gezet, waar het gold de meerderheid bij
do stembus te behalen.
En zoo iets heeft zich doen gevoelen bij'
de jongste verkiezingen, is het wel dit, het
gemis aan een katholieke Staatspartij.
Zelfs in die plaatsen waar de manifes
taties der katholieken in de laatste maan
den de schoonste verwachtingen verwek
ten, is de tegenslag niet uitgebleven. Een
voudig om deze reden, dat de innerlijke
organisatie ontbrak en bij al te velen ae
overtuiging „catholique avant tout"
uiterst oppervlakkig is.
Hun enthousiasme, hoe prijzenswaardig
ook, deed al te vaak denken aan een spoe
dig gebluscht vuurwerk en niet aan do
vlam, die onafgebroken blijft oplaaien. De
spontane aetie is niet gevolgd door een
blijvende organisatie, door een gedegen
program-ontwikkeling en wat ernstiger is,
zij was niet bij1 allen geboren uit een ge
loofsbeginsel, maar uit al te spoedig, ver
zaakte politieke overwegingen. Weinig
was er slechts noodig dezen opnieu,w
in strijd te doen komen met de Roomseho
belangen, zoodra persoonlijke vriend
schapsbetrekkingen zich deden gelden en
eigen ba;at scheen te verwerven. De val
van Herriot en de komst van een zich
schijnbaar meer gematigd voordoend Mi
nisterie-F ainlevé ten opzichte der katho
lieken. hebben bovendien vele katholie
ken in naam en bij uiterlijke manifesta
ties. zoodra het op de daad aankwam,
ouder gewoonte links doen stemmen.
Het verderfelijke principe dat gods
dienst en politiek geseheiden dienen ti>
blijven, lieeft nog niet afgedaan.
Nog eens het baat niet deze versehijuse-
liai te willen wegdoezelen. Het gaat er
thans alleen om een les voor de toekomst
te trekken. Die toekomst kan slechts gun
stig voor de rechterzijde wezen indien
uan hechte band de aanhangers vereenigt
en al de losse schakels door een vast-om-
lijnd program worden verbonden.
Waakzaamheid in het katholieke kamp
is meer dan ooit geboden. Nu het kartel
zijn partij ten einde toe zal spelen en ka
merontbinding meer dan ooit van de baan
is; trouwens onder de gegeven omstandig
heden niet zonder bevreesdheid zou wor
den tegemoet^ gezien.
Geen ontmoediging moge het gevolg
zijn van de harde waarheid die de jongste
verkiezingen in het licht hebben gestéld,
Frai verhoogde krachtsinspanning, e-en
vastomlijnd program,, een doeltreffende, or*
ganisatie, een versterking, vaoral van het
innerlijk relieuse leven.
Zietdaar wat het katholieke Frankrijk
noodig heeft om niet dieper te vallen in
den afgrond door stelselmatige godsdienst-
bestrijding sedert lange jaren gegraven.
Men moet zand in de oogen hebben om
dat niet helder in te zien. De Fransche
katholieken kunnen in dit opzicht nog
heel wat leeren van hun geloofssenooten
ia Nederland en ons land, staande aan
den vooravond der algemeene verkiezin
gen zal goed doen zich aan het Franschq
voorbeeld te spiegelen en te begrijpen,
wat hot zeggen wil een goed georgani-j
ecerde katholieke staatspartij te missen."
Ook het nieuwe kabinet, waarin het
driemanschap Painlevé, Briand en Cail-
laux do „hervorragende" figuren zijn is
geenszins van anti-clericale smetten vrij.
Verbood nog niet dezer dagen de minister
van binnenlandsclie zaken van dat kabi
net, de heer Schrameek, een feestelijken
optocht te houden op den Sainte Jeanne*
jenden morgen de reis wflidle voortzetten,
zocht hij tevergeefs Divica; zij had heime
lijk. de woning verlaten, waar zij1 huq
intrek genomen hadden, en werd; nimmen
mitfiJ-* gezien.
vok in Hiidericks hoeve was de. mare
doorgedrongen djat WerimbaÜd1 tot den'
strijd, tegen den Koning werkzaam was en!
Bibufus met vijandelijke oogmerken na
derde, en reedjs 'Huisterden de k'ne'ohteni len!
dienstmaagden eljkapidlpr eenj woord in het
oor, dat de koningin bitter ïeed^ voor
spélde. I
Hiïderick' wilde echter aan Bjie tijding,
niet gelboven; hij hield ze voor een uit
strooisel door booze tongen tegen Katwal
da verzonnen eu» gebood Richlinjdle's dienst
maagden tegen ha,ar meesteres daarover te
zwij'gen.
Doch toen het gerucht zich steeds her
haalde en hij erkennen) moeqt, datt zijht
hoop ij'deHI was, ontstak' de rechtschapen'
mjan in bikkende gramschap, I
„Is dan de tijd( gekbmten, waaryan on'a^
sagen spreken," zeide hijl tot zijne vrouw,;
„waarop MisipjeTd's zonen met gillende ba
zuinen den wereMbranidj verkondigen, waar
op de maagschap! niet meer heilig is en
het schild in broederstrijldj Kra-akt? Leed
doet tmij1 het l'even, dewijl ik zulks laan-
schouwen moet. Hoe zullen wij der vorstin
zulk een ontz'ettende tijdiag bekend* mak'an'
Maefhthildis, wier hart om1 de vrienden
verscheurd was, ried aan, alles voor haar
nog verborgen te houden.
D'Arc-dag (10 Mei) teneinde zoodoende
de viering der nationale heilige en heldin
te knotten? Dat gaf een bitter bijsmaakje
aan de oi'fiueele gestie van den minister
president, die Zondag j.l. een krans voor
het standbeeld van de Maagd van Orleans
neerlegde. Waarlijk, hier wordt de spreek
wijze bewaarheid: „plus' ga change, plus
ga reste la même chose" („hoe meer'hcjli
verandert, hoe me'er het 'tzelfde blijft").
Hindenburg is feestelijk in Berlijn bin--
nengehaald en door den Voorzitter van
den Rijksdag beëedigd. Trouw beeft hij
gezworen aan de republikeinsehe grond
wet en daarmede zich verbonden, de<
Duitsehe republiek te dienen, alle manifes
taties der keizerlijk gezinden ten spijt,
die zich met hun organisaties hun zwart-
wit-roode vlaggen, hun hakenkruisen en
vanen, langs den weg dien Hindenburg
nam, hadden opgesteld.
Het geluk heeft de monarchisten
zoo schrijft de overzichtschrijver van een
onzer groote. va,derlandsche bladen ge
diend met een zoo populair candidaat als
Hindenburg. Maar hij heeft de eerste
grens van den Oudtestamentisehen leeftijd
al lang overschreden en als bij het, hoofd
zal neergelegd hebben, staat het te bezien,
of de derde president weer een man naar
hun hart zal zijn. Een andere staatkunde
dan trouwe naleving van de Dawes-rege-
ling en afzijdigheid van oorlogzuchtige be
vlieging zou het langzaam' gevorderde en
brbze werk van Duitsehland's wederop
bouw enkel kunnen vernietigen. Dat Hin
denburg dit beseft, heeft hij' totdusver in
zijn uitlatingen getoond. De eenige vrees
zou kunnen' zijn, da.t anderen die tot
lichtzinnigheid in de politiek geneigd zijn,
hem onder hun invloed brachten.
Men zegt nu weer in Parijs, dat de ge-
zantenconferentie niet vóór Vrijdag een
beslissing zal kunnen nemen omtrent cis
Duitsehe nota. En dan gaat het gezamen
lijk antwoord van alle Geallieerden begin
volgende week naar Berlijn. In kringen,
die met de algemeene inzichten van de
Fransche regeering bekend worden geacht,
beschouwt men de te'stellen- voorwaarden
als van zoodanigen aard-, dat Duitschland
binnen niet langen tijd er aan kan vol
doen, zoo het inderdaad-bereid is tot.deel-
neming aan de beweging" voor een zekeren
vrede. De Franschen meenen, dat zij
slechts redelijke voorwaarden op grond
van het Vredesverdrag hebben verlangd,
zoodat de versnelde of vertraagde ontrui
ming van de Keulsche zone van Duitsch
land zal afhangen. Of die opvatting juist
juist is, zal uit den inhoud der nota moe
ten blijken.
Het groo-te verschil in de Fransche en
Eingelst-Jie opvattingen omtrent ce tot
Duitschland te richten nota^ lag hierin,
dat de Engelsehe regeering1, een bepaalden
datum voor de ontruiming van de Keul
sche zone daarin wilden zetten, namelijk
15 Augustus, terwijl dé Fransche die ont
ruiming wilde laten afhangen van het
voldoen aan de verplichtingen. Briand
heeft nu een voorstel voorbereid, waarin
dit verschil zooveel mogelijk weggenomen
wordt. Als Engeland nu maar afziet van
een voorafgaand hooren van de Duitsehe
gedelegeerden (waar men te Parijs niets
van hebben moet) dan wil Briand wél
pieegaan met, bét Engelsehe idee, aan de
Duitsehe regeering een serie maatregelen
dwingend op te leggen, die achtereenvol
gens op 1 Juni, 1 Juli en 1 Augustus
hun beslag gekregen moeten hebben. Is
dit inderdaad gebeurd, dan stemt Frank
rijk toe in de ontruiming van de zone op
15 Augustus; maar dan moet ook ui,t
strenge verificaties gebleken zijn, dat
Duitschland inderdaad deze verplichtingen
ten volle is nagekomen.
De „Petit Parisien". weet nog te mel
den, dat Frankrijk en Engeland het er
„Wellicht," sprak1 zij, „vpendt de gunst
der goden hét. onhei üjhog af; waartoe zou
den wij haar dien angst .aanjagen?" 1
Maar Hilderidk' achtte dit niet raajdl
zaam. Terwijl' zij' échter nog daarover,
spraken, verscheen de bode v'an KaïtwaUdla',
die Hiïderick tot ;d^n strijd tegen 's ko-
nings vijanden opriep;
„Nu valt er niet mëer té- aarzelen,"
sprak de edel'e. „Richlinicle moet weten
wat liaar bedreigt en zij mlag, beslissen of
zij haar schreden weder na,ar dgn Ko
ningburg wil richten of hier den uitgang
van den strijd afwachten."
„Achl" zuchtte Macjhthil'dis, „hoe zal
zij het verdragen! Haar zoontje is zoo
ziek geworden, dat dg dood hem' eiken dag
van hare borst scheuren kan, en haai)
vader verheft het schild tegen haar eigen
geniaal
Toen zij bij' Riehlinde in de Kaïncr
traden, stond d|eze bij: het bed van haar
zoontje en boog zich over hem. iWant de
Knaap lag wit als bergsneeuw op het
bedje,, en zijn adem| rocheMg in zijn zwak
ke borst. Op het gerucht keerde de Ko
ningin zich om' en toen zij beiden) zag,
Hi'Ideriek en diens vrouw, vermoedjle zij
terstond, dat zij slechte tijidling brachten
en hare knieën knikten. Machthililis snel
de op haar toe, sloeg den arm; om haar
hals en weende luidezij was niet in stasjï
langer haar droefheid te heheerschenj
„Wat komt gij- mij boodschappen'?.',?
sprak Riehlinde. „Ontsluit den m'oqdj en
over eens zijn geworden, dat geen vaste
datum voor de ontruiming der Keulsche
zone moet vastgesteld. „De ontruiming
zal plaats hebben, zoodra Duitschland da
ontwapeningsclausules van het vredesver
drag zal zijn nagekomen." En Havas
verzekert, dat de weinige meeningsyer<
schillen, welke nog tusschen Parijs ea
Londen bestaan, enkel betreffen de be
langrijkheid, den omvang en de omschrij
ving van de tekortkomingen, waaraan-
Duitschland een einde zal moeten maken,
voordat de ontruiming mogelijk azl zijn.
Hiet te Budapest in Hongarije zooals
abusievelijk in ons vorig nummer onder
buitenland werd afgedrukt maar te Boe
karest in Rumenië heeft de Kleine En
tente vergaderd.
De Londensche „Times" zegt in een
artikel over de conferentie der Kleine
Entpnte, dat het jongste accoord tusschen
Polen en Tsjeoho-Slowakije, een belang
rijke politieke gebeurtenis is, ook in ver
band met de toenadering van Grieken
land en Zuid-Slavië, en de overeenstem
ming tusschen Polen en Roemenië. De po
litieke beteekenis van de Kleine Entente
in Midden- en Zuid-Oost-Eiuropa, is er
nog door verhoogd. De kwestie van de
aansluiting van Oostenrijk bij Duitsch
land, de onrust op den Balkan en de Bols-
jewieksche bedreigingen maken, zegt de
„Times", de huidige en toekomstige sa
menwerking van' al deze staten tot een
volstrekte noodzakelijkheid.
Bc eedsaflegging van president
Hindenburg op 12 Mei.
Dc plechtigheid van de eedsaflegging
van Hindenburg ging zeer eenvoudig in
zijn wei'k. De estrades in de groote zaal
van den R'ijkhdag waren overtrokken met
cie zwart-rood-gouden vlag en aan beide
zijden versierd, met hemelsblauwe horten-
sias. De stoel van den president was weg
genomen, daarentegen was de achterwand
versierd met een standaard van den rij'ks-
i,resident. De volte was ongetwijfeld een
bezienswaardigheid. Meer dan 2000 men-
scken waren in de zaal en op de tribunes
aanwezig. Alle partijen waren, met, in
begrip van de communisten, haast voltal
lig tegenwoordig.
Do meeste afgevaardigden zijn in het
zwart. Bij de volksehen ziet men Luden-
dorff.
Even over twaalf komt Loebe door de
deur rechts, gelijktijdig Hindenburg door
de deur links de zaal binnen. Alle aanwe
zigen verheffen zich van hun zetel. De
communisten mqt roode rozen m hun
knoopsgat roepen„W;eg -met de monar
chie! leve de radenrepubliek". Daarop
veriaten ze de zaal.
Dierop spreekt rijksdagpresident Loeba
de volgende verwelkoming uit.
Veldmaarschalk:' „Het Duitsehe volk-
heeft u op 26 April tot president van het
rijk gekozen en u daarmede op de hoogste
plaats van de republiek geroepen". Loeba
vel-zoekt daarop Hindenburg in overeen
stemming met art. 42 van de grondwet'
den voorgeschreven eed af te leggen.
Hindenburg leest daarop, de eedsformule
uit een leeren mappe, voorzien met een
gouden adelaar voor, en voegt er aan toe,
„zoo waarlijk help mij' God".
President Loebe houdt daarop een korte
toespraak die door Hindenburg wordt
beantwoord.
President Loebe .roept daarop„L'eve
het Duitsehe rijk en het in de Duitsehe
republiek vereenigde Duitsehe volk!"
De Rijksdag^stemt in met een driewerf
hoog en stroomt leeg. (N.R.Ct.)
la,at mij niet langer in b.ai»ge onzekerheid!
iWat de goden over mij besloten hebben'
moet ik dr.agen.7
„Vergeef uwen knecht, edelle gebied
ster," dus nam! Hilideridk1 het woord op,'
„als mijn boodschap u droevig klinkt,
mtmr ik durf u niet Ua-nger verhelen, w,a£'
geschied is. Uw vader trekt ten strijidie op)
tegen uw gemhaü en met hem1 heeft IWe-
nmbald, van Marobods mlaiagsehap, het
oorlogsvuur in het land aangestookt. Niet'
weet ik', wat BibulVis de speer in de handl
gegeven lieeft, doch zooeven is de- bodjet
van mij gegaan, die jnjj naar 's koningg
balie roept. Twijfel' er niet aan, wanneer:
ook allen van hem! wijken, zal Hildericikk
zwaard hem' beschutten, zbo lang 'n drup
pel' bloed door mijne aldleren loopt.-''
„Het is onmbgelSjk'," antwoordde die
Koningin„hoe zou mijn vader mij zulk
lijeed kunnen aandoen Een valsche oproe
ping moet u mislieid hebben." -'
„Heil1 ons, indien het misleiding ware
doch reeds velé <%,gen is het gerucht in'
oml'oop en evenals op buit begeerige raviecn'
zich niet van het in de weide gevajlenl
paard ïaten verdrijven, k'eeren zij' met lui
der gekrijsch telkens weder terug."
„Zoo vergun mij, dat ik mijn vader te ge-'
moet snélle en beproeve het gevaar af té
wenden, dat mijn gemaall -bedreigt."
- -- (Wordt vervolgd.)