iiinieplaatjes ii-verzekering L ROOS ROOS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND ukkerij N. Z. G. estsingel, Goes ipons icasso's Cheque's Vreemd Geld Rekening-Courant Prolongatiën DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS 'l' Deposito's Assurantiën 1 JULI 1925. BUITENLAND IE COURANT G. VAN RIET Ir.L.A.FRUIJTIER I Pauselijke waardeering. FEUILLETON Tot hoogen prijs. Buitenlandsch Overzicht DUITSCHLAND [iPORÏ. J itsliag w edvliidht i d\e P. V. „De BhauJ l=n vielten als volgt i I'llilemsteijn2e Gebj 3 Si Paauwe; 4e en! |e, 8e, 10e, 12e, 24e<- Theenaart7e Ant! IVitlenisterjn10e A'! Cornells; 15e, 17e! J 16e P. tie Mundk'j |5e P. Domtaansdhet! Op Zondag 10 Mei} leniging „de Lucht- van Noyon, Noord! werden behaabi^ald 5e, 10e; J. Wirta 3; N. v. 't Westeindel A. Hazen 7e; Hl overduif P. RijkU Uitsllag wedvlucht! fK.M., geüouden dbop J.f;". De prij'zen wertkenl lie H. Janse; 2e, llej Ilende; 3e P. Paree lie, 9e Ei Speller; 6e li, 13e L. Oa.pello8e 11. v. d. Bultak'. i Id. De handboogschut! I Zondag j.ï. een cowJ l.in alhier. Tegenwoor-' litters. lleze wedfetrijü geopend! ieil en boog ter band) leren. les van Eensgezindheid lil gauw op streek, beJ Igel en gaf zoodoende) Ie Zijvogel J. Rijk'! Lhoek!; 2e Zijvogel! JJ hutters, :'s Heerenhoek1;) Priem, Willem Tel II* Idkial, A. iVoet, Voor-) ojnlme; le kleine kaij |tia 's HeerenhoeK, 2ej „jlkerk'e, Vooruitgangi Klep, Geense, Zorg- f; 2e Klep, L. Remijü lamme. en Verpachtingen liedel, De Kok. I inspan van Cleef. 1 en winkelhuizen en! - lj, Pilaar en v. Dissell [len, huisraad en sohil-i IPiliaair en van Dissel! der, 's Heer-Arendskérkd onroerendegoedercm, rpachting bouwland, va* bouwland, van DiaseS land, Pilaar. Is, Pilaiar. au, bouwland Pilaar. herd in vier dessins, n bedrukt geleverd, et uitgevoerd, door de voor alle DBOUWGEWASSEN. eerende- en vaste premiS» •htingen ten kantore Kerkstraat 22, Goes. EERSTE ECHT1GE H. COMMUNIE KBOEKJES, wit, zwart, anz., RANSEN, ROZENKRANSEN-ETUIS in diverse soorten, joie collectie MEDAILLONS, \N, BOEKJES, UITTREKPRENTJES, Aanbevelend Boek- en Papierhandel L 3 GOES iFOON 191. GOES NUMMER 57 DONPytDAG 14 MEI 1925 21 stb JAARGANG NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Bureaux van Redactie an Administratie i Westsingel, GOES Interloc. Tolefoon: Redactie en Administratie Teief. No. 207 Bijkantoor» MIDDELBURG, Markt 1 en 2| Telefoon No. 474 Abonnementsprijs f1,90 por drie maanden, bij vooruitbetaling Adverterctiën van 1 tot 6 regels 0,90, elke regel meer f 0,16 Contractregelprije, te beginnen bQ 500 regels, beduidend lager GROOTE WAARDE VAN PUBLICITEIT WORDT GELEZEN IN ALLE KRINGEN OOR: LANGE KERKSTRAAT 22. aeanana aaaaaaaaB bbbbbb i De Katholieke Zeeuwsche Kie- zers en Kiezeressen stemmen S den eersten Juli e.k. allen een- S drachtig en geestdriftig op de S Zeeuwsche Katholieke lijst: aftredend Kamerlid 2. J.W. VIENINGS 3. G. ADRIAANSSENS 4. TH. OVERMAAT Niemand blijve thuis! Katholiek Nederland bezit een mis schien nog te weinig bekend, maar daar om niet minder kostbaar instituut in zijn R.-K. Centraal Bnrcan voor Onderwijs en Opvoeding te 's-Gravenhage, dat de zege ningen die ons door de wettelijke gelijk stelling van het Openbaar met het Bijzon der Onderwijs zijn geworden, voor ons Roomsohe onderwijs in Nederland en Ko loniën op de meest practische wijze rea liseert en de centrale der voortdurend^ stuwkracht van nieuwe energie op gebied van onderwijs en opvoeding uitmaakt. Aan dat Centraal Bureau zal het dan ook voor een niet gering deel te danken zijn, dat onze jeugd wordt opgevoed in den echt Katholieken gebst en eenmaal als volwassen geslacht, wèl toegerust met mensclielijke kundigheden en wetenschap pen, maar ook bekleed met het harnas der gerechtigheid en den helm' des heils, en dragende het schild des geloofs, suc cesvol het zwaard des geestes zal kunnen kruisen met de vijanden van christendom en Kerk op elk terrein des publieken levens. Met voldoening en vreugde mag; daam om worden geconstateerd, dat „am aller- höchsten stelle", bij den Apostolisehen Stoel, het werk van dit bureau warma waardeering en onverdeelde goedkeuring en loffelijke aanprijzing t vindt. Immers, Z- H. de Paus, wien door den Internun tius der Nederlanden een verslag over het jaar 1924 van het Centraal Bureau, vergezeld van een schrijven van hulde van Directeur en personeel was aange boden, liet door Zijn staatssecretaris kar dinaal Gasparri aan Dr. Tb. Verhoeven een dankschrijven i richten, dat in hoofd zaak aldus luidt: „Het is met geheel bijzondere welwil lendheid en voldoening, dat de Sonve-^ reine Opperpriester dit dubbelbewijs van diepe toewijding aan aen Heiligen .Stoel en aan den Persoon van den Plaatsvervanger van Jezus Christus heeft ontvangen, i 1 Een blik op de statistische -gegevens en op het verslag der verschillend, werkzaamheden, welke dit Centraal Bu reau ontvouwt ten bate der Katho lieke scholen in Uw dierbaar land en - elders zelfs, was den Heiligen Vader voldoende, om Zich rekenschap te geven van de kostbare diensten, door dezo zeer verdienstelijke instelling bewezen en van de vertroostende vorderingen, door haar bereikt. Het zijn inderdaad zeer welsprekende cijfers, welke men op die bladzijden lezen kan, en hunne welsprekendheid werd nog verhoogd door de gedachten en de strevingen, die gij tot uiting brengt, en die doen zien, het zoo edela en heilzame doel, dat het Werk na- streelt en dat het wil bereiken door da 58) —o— i Katwalda, verbleekte bij: deze woorden Van zijjn getrouwen dienstman. „Hebt gij1 uwe zinnen verloren)?." sprak! hij. „Verhieven niet 's lands vorste» mijl uit vrije k'euze op het schild, en was het niet mijn behuwdvader, idjie mij den weg naar Marobods stoëll wees." „Heden waait de wimdl 'zacht uit het Zuiden en morgen jaagt de Noordterstormi met ijsk'ouden adem over flfe bergen. Even eens vorandert 'snienschen gezindheid! en nu is voor u het uur gekomen het te on dervinden. Ik heb u waarheidl verkon digd." De koning sloeg zich verwoed voor het voorhoofd en riep uit; 1 „Vloek over mij; dat ik mij zeiven ver vergat en niet voor, oogen behield, dat heb zwaard bewaren mbet, w'at het verwonnen heeft. Raad mij', wat moet ik) doen'.?" „Wat vraagt gij? Als de beer in het hout bromt, gespt de jager den gordfeï vaster om' de léndenen. Wapen u ten strip' de en vertrouw opi uwe helden. Nog Hopt voor u menig hart in het l'and; la-at uw oproeping naar de edel'hoeven vliegen! eer oe tdkroep! van den vijanH. het oor der mannen voor uw stem heeft doof gemaakt wellicht wenkt u dubbele eer." - ®n de koning volgde Rödpalds raad eq energie, en de bewonderenswaardige toe wijding van zijn Directeur, van -liens medewerkers en van degenen, die het steunen. De Heilige Vader verheugt er zich over en bedankt er met U allen den goeden God voor en Hij schept er beha gen in. U. alsook de edelmoedige Hol- iandsche Katholieken geluk te wen- schen met .die zoo troostvolle goede uit komsten in de groote zaak van het Ka tholiek onderwjis. Die schoone over winningen, gepaard aan de Eucharis tische triomfen van het j'ongste Inter nationaal Congres van Amsterdam, voe gen prachtige bladzijden toe aan Hol lands godsdienstige jaarverslagen. Ter wijl Hij de beste wenschen vormt voor den tocnemenden voorspoed van dat zoo belangrijke werk en daarover afsmeekt een steeds overvloediger uitstorting van Goddelijke genaden, verleent de Souva- reine Opperpriester van gansc-her harte met Zijn verheven aanmoedigingen, den Apostolisehen Zegen aan U en aan do leden van het Centraal Bureau." Mo,ge bovenstaand vleiend getuigenis des Pausen van den superieuren arbeid van het Centraal Bureau, Dr. Verhoeven cn de zijnen ten spoorslag zijn om voort to gaan op den ingeslagen weg. En moge Katholiek Nederland aan den arbeid van Dr. Verhoeven en zijne medewerkers zijn daadwerkelijke sympathie steeds meer en krachtiger verleenen. Toen het vorige Fransche kaoinet waar van Herriot de president en de ziel was, rechtstreeks aanstuurde op een anti-ker kelijke politiek waardoor o.m. de reli gieuze vrijheden van de bewoners van Flzas-Lotharingen werden bedreigd, de wetgeving op het Rekenonderwijs' met nieuwe kracht zou worden ten uitvoer ge legd, ten koste der religieuze onderwijs congregatiesen het gezantschap bijl den Paus zou worden opgeheven, had onder de Katholieken een protestbeweging plaats, die in tal van gemeenten in grooto manifestaties tot uiting kwam. De Fran- i-cbe bisschoppen en hoogstaande Katho lieke leeken o.a. generaal de Castelnau leidden die beweging en toen daarop in den Senaat nan Herriot door een motie van wantrouwen werd te verstaan gege ven, dat men het met zijn anticlerieale politiek oneens was, scheen het alsof een betere geest in de Franschen de overnano had verkregen. Fn toen het ministerie Herriot heenging, juichte men, als ware op het „cartel" d. i. de partij der. geprononceerd anti-clericalen van 't genre Herriot voorgoed de overwinning be vochten, door een aaneengesloten rech- terzqde, bestaande uit de Katholieken en bet z.g. „bloc national". Nu hadden vorige week in Frankrijk gemeenteraadsverkiezingen plaats, waar van de uitslag zooveel als een graad meter kan worden beschouwd van de gezindheid der Franschen in het aolitieke leven. De uitslag dier verkiezingen met die van do herstemming op Zondag j.l. incluis heeft echter aan de verwachtingen der goedgezinden den bodem ingeslagen. Reeds meldden wij da,t in de meeste groote ste den Marseille, Lyon, Bordeaux, Rijssel, Straatsburg, Toulouse, Saint-Etienne, Roubaix, Toulon, Limoges, Brest, Nimes, Montpellier, Grenoble, Tours, de socia listen op het stadhuis heer en meester zijn. De rechterzijde heeft hier en daar haar zetels weten te handhaven, ze in da. meeste raden zien inkrimpen, terwijl al leen het échee der communisten als een serieus voordeel kan worden aangemerkt. Vorige week reeds deden de voorloopiga zijne boden droegen idjg heirba» door het lhnd Mapr niet allen kwaimeu), op wie liij grek'end had, ofschoon ook met Bur- chard, Rafaïbert en Arnu'lï1 menig goed schild, den Koningsburg bianentraidf, Nog een andere verscheen toen het oor logsgeroep weerklonk. Venturius de han delaar. Reikhalzend had Divica op hein ge wacht; want bang okni het h.arte w;as het haar in deze dagen geworden voor de drei gende aangezichten der krijjgers en hun ruwe woorden en zij verlangde vurig het land te verlaten, waar zij''naar den- wiï van Cesar het oorlbgsvuur ontstoken had? Toen Venturius miet Divica den Ko ningsburg verliet, klonken haar de spot tende en söhimipende bemerkingen dier krijgers in de ooren; zij gloeide van Hijd cn schaamte. Venturius echter prees haiar en zeide: „Voortreffelijk hebt gij den wensch des velÜheers Vervuld, rijk' loon zal' u wachten uit zijn hand. Niet verm:a.$ ons zwaard den trots van id-it v'ol'k te faui- zal ken, in eigen veete jnöet het zich del ven Verscheuren.1" Doch Divica schudde misnoegd^ de zwarte lokken. „Geen goud weegt op te gen datgene wat de Cesar mij ontrooftd! heeft en niet begeer ik: meer zijn dank. Bijr deize! barbaren heb! ik' geleerd wat vrouwenwlajar. de is." Verbaasd zag Venturius haar aan, en mompelde iets binnensmonds: hare taal was hem duister. Doch toen bij den vol- uitslagen dit alles voorzien en ie Parij sdie correspondent van „De Tijd'-' wijdde er deze beschouwing aan: „De persoonlijke sympathieën spelen ter rechterzijde, zeker bij1 plaatselijke verkie zingen een te groote rol, zelfs ten koste van hoogere belangen, terwijl radicalen en socialisten deze geheel op zijde hebben gezet, waar het gold de meerderheid bij do stembus te behalen. En zoo iets heeft zich doen gevoelen bij' de jongste verkiezingen, is het wel dit, het gemis aan een katholieke Staatspartij. Zelfs in die plaatsen waar de manifes taties der katholieken in de laatste maan den de schoonste verwachtingen verwek ten, is de tegenslag niet uitgebleven. Een voudig om deze reden, dat de innerlijke organisatie ontbrak en bij al te velen ae overtuiging „catholique avant tout" uiterst oppervlakkig is. Hun enthousiasme, hoe prijzenswaardig ook, deed al te vaak denken aan een spoe dig gebluscht vuurwerk en niet aan do vlam, die onafgebroken blijft oplaaien. De spontane aetie is niet gevolgd door een blijvende organisatie, door een gedegen program-ontwikkeling en wat ernstiger is, zij was niet bij1 allen geboren uit een ge loofsbeginsel, maar uit al te spoedig, ver zaakte politieke overwegingen. Weinig was er slechts noodig dezen opnieu,w in strijd te doen komen met de Roomseho belangen, zoodra persoonlijke vriend schapsbetrekkingen zich deden gelden en eigen ba;at scheen te verwerven. De val van Herriot en de komst van een zich schijnbaar meer gematigd voordoend Mi nisterie-F ainlevé ten opzichte der katho lieken. hebben bovendien vele katholie ken in naam en bij uiterlijke manifesta ties. zoodra het op de daad aankwam, ouder gewoonte links doen stemmen. Het verderfelijke principe dat gods dienst en politiek geseheiden dienen ti> blijven, lieeft nog niet afgedaan. Nog eens het baat niet deze versehijuse- liai te willen wegdoezelen. Het gaat er thans alleen om een les voor de toekomst te trekken. Die toekomst kan slechts gun stig voor de rechterzijde wezen indien uan hechte band de aanhangers vereenigt en al de losse schakels door een vast-om- lijnd program worden verbonden. Waakzaamheid in het katholieke kamp is meer dan ooit geboden. Nu het kartel zijn partij ten einde toe zal spelen en ka merontbinding meer dan ooit van de baan is; trouwens onder de gegeven omstandig heden niet zonder bevreesdheid zou wor den tegemoet^ gezien. Geen ontmoediging moge het gevolg zijn van de harde waarheid die de jongste verkiezingen in het licht hebben gestéld, Frai verhoogde krachtsinspanning, e-en vastomlijnd program,, een doeltreffende, or* ganisatie, een versterking, vaoral van het innerlijk relieuse leven. Zietdaar wat het katholieke Frankrijk noodig heeft om niet dieper te vallen in den afgrond door stelselmatige godsdienst- bestrijding sedert lange jaren gegraven. Men moet zand in de oogen hebben om dat niet helder in te zien. De Fransche katholieken kunnen in dit opzicht nog heel wat leeren van hun geloofssenooten ia Nederland en ons land, staande aan den vooravond der algemeene verkiezin gen zal goed doen zich aan het Franschq voorbeeld te spiegelen en te begrijpen, wat hot zeggen wil een goed georgani-j ecerde katholieke staatspartij te missen." Ook het nieuwe kabinet, waarin het driemanschap Painlevé, Briand en Cail- laux do „hervorragende" figuren zijn is geenszins van anti-clericale smetten vrij. Verbood nog niet dezer dagen de minister van binnenlandsclie zaken van dat kabi net, de heer Schrameek, een feestelijken optocht te houden op den Sainte Jeanne* jenden morgen de reis wflidle voortzetten, zocht hij tevergeefs Divica; zij had heime lijk. de woning verlaten, waar zij1 huq intrek genomen hadden, en werd; nimmen mitfiJ-* gezien. vok in Hiidericks hoeve was de. mare doorgedrongen djat WerimbaÜd1 tot den' strijd, tegen den Koning werkzaam was en! Bibufus met vijandelijke oogmerken na derde, en reedjs 'Huisterden de k'ne'ohteni len! dienstmaagden eljkapidlpr eenj woord in het oor, dat de koningin bitter ïeed^ voor spélde. I Hiïderick' wilde echter aan Bjie tijding, niet gelboven; hij hield ze voor een uit strooisel door booze tongen tegen Katwal da verzonnen eu» gebood Richlinjdle's dienst maagden tegen ha,ar meesteres daarover te zwij'gen. Doch toen het gerucht zich steeds her haalde en hij erkennen) moeqt, datt zijht hoop ij'deHI was, ontstak' de rechtschapen' mjan in bikkende gramschap, I „Is dan de tijd( gekbmten, waaryan on'a^ sagen spreken," zeide hijl tot zijne vrouw,; „waarop MisipjeTd's zonen met gillende ba zuinen den wereMbranidj verkondigen, waar op de maagschap! niet meer heilig is en het schild in broederstrijldj Kra-akt? Leed doet tmij1 het l'even, dewijl ik zulks laan- schouwen moet. Hoe zullen wij der vorstin zulk een ontz'ettende tijdiag bekend* mak'an' Maefhthildis, wier hart om1 de vrienden verscheurd was, ried aan, alles voor haar nog verborgen te houden. D'Arc-dag (10 Mei) teneinde zoodoende de viering der nationale heilige en heldin te knotten? Dat gaf een bitter bijsmaakje aan de oi'fiueele gestie van den minister president, die Zondag j.l. een krans voor het standbeeld van de Maagd van Orleans neerlegde. Waarlijk, hier wordt de spreek wijze bewaarheid: „plus' ga change, plus ga reste la même chose" („hoe meer'hcjli verandert, hoe me'er het 'tzelfde blijft"). Hindenburg is feestelijk in Berlijn bin-- nengehaald en door den Voorzitter van den Rijksdag beëedigd. Trouw beeft hij gezworen aan de republikeinsehe grond wet en daarmede zich verbonden, de< Duitsehe republiek te dienen, alle manifes taties der keizerlijk gezinden ten spijt, die zich met hun organisaties hun zwart- wit-roode vlaggen, hun hakenkruisen en vanen, langs den weg dien Hindenburg nam, hadden opgesteld. Het geluk heeft de monarchisten zoo schrijft de overzichtschrijver van een onzer groote. va,derlandsche bladen ge diend met een zoo populair candidaat als Hindenburg. Maar hij heeft de eerste grens van den Oudtestamentisehen leeftijd al lang overschreden en als bij het, hoofd zal neergelegd hebben, staat het te bezien, of de derde president weer een man naar hun hart zal zijn. Een andere staatkunde dan trouwe naleving van de Dawes-rege- ling en afzijdigheid van oorlogzuchtige be vlieging zou het langzaam' gevorderde en brbze werk van Duitsehland's wederop bouw enkel kunnen vernietigen. Dat Hin denburg dit beseft, heeft hij' totdusver in zijn uitlatingen getoond. De eenige vrees zou kunnen' zijn, da.t anderen die tot lichtzinnigheid in de politiek geneigd zijn, hem onder hun invloed brachten. Men zegt nu weer in Parijs, dat de ge- zantenconferentie niet vóór Vrijdag een beslissing zal kunnen nemen omtrent cis Duitsehe nota. En dan gaat het gezamen lijk antwoord van alle Geallieerden begin volgende week naar Berlijn. In kringen, die met de algemeene inzichten van de Fransche regeering bekend worden geacht, beschouwt men de te'stellen- voorwaarden als van zoodanigen aard-, dat Duitschland binnen niet langen tijd er aan kan vol doen, zoo het inderdaad-bereid is tot.deel- neming aan de beweging" voor een zekeren vrede. De Franschen meenen, dat zij slechts redelijke voorwaarden op grond van het Vredesverdrag hebben verlangd, zoodat de versnelde of vertraagde ontrui ming van de Keulsche zone van Duitsch land zal afhangen. Of die opvatting juist juist is, zal uit den inhoud der nota moe ten blijken. Het groo-te verschil in de Fransche en Eingelst-Jie opvattingen omtrent ce tot Duitschland te richten nota^ lag hierin, dat de Engelsehe regeering1, een bepaalden datum voor de ontruiming van de Keul sche zone daarin wilden zetten, namelijk 15 Augustus, terwijl dé Fransche die ont ruiming wilde laten afhangen van het voldoen aan de verplichtingen. Briand heeft nu een voorstel voorbereid, waarin dit verschil zooveel mogelijk weggenomen wordt. Als Engeland nu maar afziet van een voorafgaand hooren van de Duitsehe gedelegeerden (waar men te Parijs niets van hebben moet) dan wil Briand wél pieegaan met, bét Engelsehe idee, aan de Duitsehe regeering een serie maatregelen dwingend op te leggen, die achtereenvol gens op 1 Juni, 1 Juli en 1 Augustus hun beslag gekregen moeten hebben. Is dit inderdaad gebeurd, dan stemt Frank rijk toe in de ontruiming van de zone op 15 Augustus; maar dan moet ook ui,t strenge verificaties gebleken zijn, dat Duitschland inderdaad deze verplichtingen ten volle is nagekomen. De „Petit Parisien". weet nog te mel den, dat Frankrijk en Engeland het er „Wellicht," sprak1 zij, „vpendt de gunst der goden hét. onhei üjhog af; waartoe zou den wij haar dien angst .aanjagen?" 1 Maar Hilderidk' achtte dit niet raajdl zaam. Terwijl' zij' échter nog daarover, spraken, verscheen de bode v'an KaïtwaUdla', die Hiïderick tot ;d^n strijd tegen 's ko- nings vijanden opriep; „Nu valt er niet mëer té- aarzelen," sprak de edel'e. „Richlinicle moet weten wat liaar bedreigt en zij mlag, beslissen of zij haar schreden weder na,ar dgn Ko ningburg wil richten of hier den uitgang van den strijd afwachten." „Achl" zuchtte Macjhthil'dis, „hoe zal zij het verdragen! Haar zoontje is zoo ziek geworden, dat dg dood hem' eiken dag van hare borst scheuren kan, en haai) vader verheft het schild tegen haar eigen geniaal Toen zij bij' Riehlinde in de Kaïncr traden, stond d|eze bij: het bed van haar zoontje en boog zich over hem. iWant de Knaap lag wit als bergsneeuw op het bedje,, en zijn adem| rocheMg in zijn zwak ke borst. Op het gerucht keerde de Ko ningin zich om' en toen zij beiden) zag, Hi'Ideriek en diens vrouw, vermoedjle zij terstond, dat zij slechte tijidling brachten en hare knieën knikten. Machthililis snel de op haar toe, sloeg den arm; om haar hals en weende luidezij was niet in stasjï langer haar droefheid te heheerschenj „Wat komt gij- mij boodschappen'?.',? sprak Riehlinde. „Ontsluit den m'oqdj en over eens zijn geworden, dat geen vaste datum voor de ontruiming der Keulsche zone moet vastgesteld. „De ontruiming zal plaats hebben, zoodra Duitschland da ontwapeningsclausules van het vredesver drag zal zijn nagekomen." En Havas verzekert, dat de weinige meeningsyer< schillen, welke nog tusschen Parijs ea Londen bestaan, enkel betreffen de be langrijkheid, den omvang en de omschrij ving van de tekortkomingen, waaraan- Duitschland een einde zal moeten maken, voordat de ontruiming mogelijk azl zijn. Hiet te Budapest in Hongarije zooals abusievelijk in ons vorig nummer onder buitenland werd afgedrukt maar te Boe karest in Rumenië heeft de Kleine En tente vergaderd. De Londensche „Times" zegt in een artikel over de conferentie der Kleine Entpnte, dat het jongste accoord tusschen Polen en Tsjeoho-Slowakije, een belang rijke politieke gebeurtenis is, ook in ver band met de toenadering van Grieken land en Zuid-Slavië, en de overeenstem ming tusschen Polen en Roemenië. De po litieke beteekenis van de Kleine Entente in Midden- en Zuid-Oost-Eiuropa, is er nog door verhoogd. De kwestie van de aansluiting van Oostenrijk bij Duitsch land, de onrust op den Balkan en de Bols- jewieksche bedreigingen maken, zegt de „Times", de huidige en toekomstige sa menwerking van' al deze staten tot een volstrekte noodzakelijkheid. Bc eedsaflegging van president Hindenburg op 12 Mei. Dc plechtigheid van de eedsaflegging van Hindenburg ging zeer eenvoudig in zijn wei'k. De estrades in de groote zaal van den R'ijkhdag waren overtrokken met cie zwart-rood-gouden vlag en aan beide zijden versierd, met hemelsblauwe horten- sias. De stoel van den president was weg genomen, daarentegen was de achterwand versierd met een standaard van den rij'ks- i,resident. De volte was ongetwijfeld een bezienswaardigheid. Meer dan 2000 men- scken waren in de zaal en op de tribunes aanwezig. Alle partijen waren, met, in begrip van de communisten, haast voltal lig tegenwoordig. Do meeste afgevaardigden zijn in het zwart. Bij de volksehen ziet men Luden- dorff. Even over twaalf komt Loebe door de deur rechts, gelijktijdig Hindenburg door de deur links de zaal binnen. Alle aanwe zigen verheffen zich van hun zetel. De communisten mqt roode rozen m hun knoopsgat roepen„W;eg -met de monar chie! leve de radenrepubliek". Daarop veriaten ze de zaal. Dierop spreekt rijksdagpresident Loeba de volgende verwelkoming uit. Veldmaarschalk:' „Het Duitsehe volk- heeft u op 26 April tot president van het rijk gekozen en u daarmede op de hoogste plaats van de republiek geroepen". Loeba vel-zoekt daarop Hindenburg in overeen stemming met art. 42 van de grondwet' den voorgeschreven eed af te leggen. Hindenburg leest daarop, de eedsformule uit een leeren mappe, voorzien met een gouden adelaar voor, en voegt er aan toe, „zoo waarlijk help mij' God". President Loebe houdt daarop een korte toespraak die door Hindenburg wordt beantwoord. President Loebe .roept daarop„L'eve het Duitsehe rijk en het in de Duitsehe republiek vereenigde Duitsehe volk!" De Rijksdag^stemt in met een driewerf hoog en stroomt leeg. (N.R.Ct.) la,at mij niet langer in b.ai»ge onzekerheid! iWat de goden over mij besloten hebben' moet ik dr.agen.7 „Vergeef uwen knecht, edelle gebied ster," dus nam! Hilideridk1 het woord op,' „als mijn boodschap u droevig klinkt, mtmr ik durf u niet Ua-nger verhelen, w,a£' geschied is. Uw vader trekt ten strijidie op) tegen uw gemhaü en met hem1 heeft IWe- nmbald, van Marobods mlaiagsehap, het oorlogsvuur in het land aangestookt. Niet' weet ik', wat BibulVis de speer in de handl gegeven lieeft, doch zooeven is de- bodjet van mij gegaan, die jnjj naar 's koningg balie roept. Twijfel' er niet aan, wanneer: ook allen van hem! wijken, zal Hildericikk zwaard hem' beschutten, zbo lang 'n drup pel' bloed door mijne aldleren loopt.-'' „Het is onmbgelSjk'," antwoordde die Koningin„hoe zou mijn vader mij zulk lijeed kunnen aandoen Een valsche oproe ping moet u mislieid hebben." -' „Heil1 ons, indien het misleiding ware doch reeds velé <%,gen is het gerucht in' oml'oop en evenals op buit begeerige raviecn' zich niet van het in de weide gevajlenl paard ïaten verdrijven, k'eeren zij' met lui der gekrijsch telkens weder terug." „Zoo vergun mij, dat ik mijn vader te ge-' moet snélle en beproeve het gevaar af té wenden, dat mijn gemaall -bedreigt." - -- (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1925 | | pagina 1