NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
BUITENLAND
BELGIE
DU1TSCHLAND
FRANKRIJK
OOSTENRIJK
AMERIKA
BINNENLAND^
UIT ZEELAND
MIDDELBURG
VLISSINGEN
NUMMER 44
DINSDAG 14 APRIL 1925
218TB JAARGAN0
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Radactie on Administratie j Wostsingel, GOES
Interloc. Telefoon: Redactie en AdministratieTelef. No, 207
Bijkantoori MIDDELBURG, Markt 1 en 2» Telefoon No, 474
Abonnementsprijs (1,90 per drie meenden, bij vooruitbetaling
AdvertantlBn van 1 tot 6 regels f 0,90, elke regel meer f 0,15
Contractregelprljs, te beginnen bij 500 regels, beduidend leger
WtOOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT GELEZEN
IN ALLE KRINGEN
Prof. dr. Clans in vrijheid gesteld.
De advocaten van prof. dr. Clans, die
onlangs wegens activisme tot 7 jaar ge
vangenisstraf werd veroordeeld, hebben
wegens gezondheidsredenen om voorwaar
delijke invrijheidstelling verzocht. .Op dit
verzoek is gunstig beschikt en prof. Claus
is vorige week .Woensdag op vrije voeten
gesteld.
Dc Presidentsverkiezing.
Men schrijft uit Berlijn aan „De Tijd"
De Duitsehers, tenminste voor het
grootste gedeelte, zullen nooit leeren, wat
politiek eigenlijk is. Heel een wereld stpat
verstomd, over zmlk een onsterflijke dom
heid als de eandidatuur-Hindenhurg. Al
leen de nationalistische Duitsehers begrij
pen er geen steek van. En wat te zeggen
over de houding van de katholieke Bei-
ersche Volkspartij? Ik aarzel niet te zeg
gen, dat er voor die. houding geen parle
mentaire woorden zijn te vinden.
Zonder twijfel zijn dp kansen van
Marx, gekozen te worden, gedaald. Maar
ik weiger toch te gelooven, dat het mee-
rendeel van het Duitsehe volk men zou
haast zeggen zóó stupied zou zijn, om
den armen ouden maarschalk te kiezen,
dien men heeft gesuggereerd, dat iiij het
vaderland voor de tweede maal moet red
den. Had hij eenig politiek inzicht, dan
moet hij toch begrijpen, 'dat zijn verkie
zing als president de grootste slagl is, dieü
hij zijn vaderland kan toebrengen.
De oude, bijna tachtigjarige man heeft
geeu schuld. Je moet medelijden met hem
hebben.
Maaris niet de eerste dwingende
consequentie van de candidatuur-Hinden-
burg, dat Stresemann als minister van
Buitenlandsche Zaken aftreedt. De man,
die cie candidatuur-Gessler reeds ondrage
lijk vond in verband met de buitenland
sche politiek, kan toch geen moment lan
ger minister blijven, nu de keizerlijke
Hindenburg is geproclameerd tot den can-
didaat van alle monarchisten, die een ge
weldig percentage van de oorlogsellende
op hun geweten hebben.
Hindenburg's eerste vergissing.
Hindenburg heeft een telegram gezon
den aan Jarres, waarin hij het betreurt
wezens de ongunstige verkiczingsvooruit
zichten van Jarres tegen zijn wil de can-
dadatuur te hebben moeten aannemen.
Dit telegram heeft groote verwarring!
en ontzetting veroorzaakt in het Reiehts-
blok, wijl het bewijst hoe slecht Hinden
burg op politiek gebied is ingelicht. Het
Reichsblok verklaarde nog denzelfden
nacht dat in het telegram eenseinfout
was geslopen!
Het blijkt meer en meer dat de groot
industrie ten zeerste ontstemd is over de
eandidatuur Hindenburg, aangezien de
buitenlandsche politiek in gevaar wordt
gebracht.
Be Regeermgscrisis. Het ue-
bat in den senaat.
Uit Parijs seinde men 10 April aan
„De Maasbode"
In zijn lange zelfverdediging in 'den
senaat poogde Herriot de verantwoorde
lijkheid van alle moeilijkheden, waaronder
Frankrijk thans gehukt gaat, op zijn
voorgangers te werpen.
Men verweet den premier echter zeer
heftig, dat juist deze regeering de ma-
terieele en moreele fouten en misstappen
als het warg opeengestapeld had en dat
daaraan Prankrijks moeilijkheden te wij
ten waren.
De voornaamste grief van den senaat
was, dat deze regeering, hoewel zij de li
miet van de Bankvoorschotten kenoa, deze
FEUiLLETON
Tot hoogen prijs.
48) -o-
Zoo vond hajar HidolT. Snel nam' hij
den wakkeren kpaap op en legde hem'
op; een bank'. Hij onderzocht de wonde,
verzocht .Ihul.iov.ig water te brengen om!
zijn voorhoofd te koelbn en weldra sloeg
do khaiap de oogen weder op. Een bïïjd|e
lach speelde om zijne lippen, toen hij
zijne zuster met Hidolfi hij zich zag staan
en het duurde niet liang, of hij sprong
overeind en verzekerde, dat zijn wonde
weinig pijn deed.
Een rij'k'e buit viel in de handen dier
(overwinnatars te gelijk inet den roof!
der K,atten en verheugd ,over het geluk
kig volbrachte werk verazmelden zij, zich'
tot den terugkeer. Slleehts weinige vijan-,
den waren aan het zwaard ontkomeir,
zij werden alls gevangenen medegevoerd!
Met op den rug gebonden handkpr st|atpj-
ten zij onder goede beidjekking voort: hun
b'likl was somber en hun hoofd, gebogen,
want zij wisten welk lot hun in de hoe
ven hunner overwinnatars wachtte. De
vrouwen en kinderen liet men achter; wee
klagend zagen zij zich hun mannen etf
vaders ontscheuren. Eenigen wierpen zich'
voor de paalden dier edelen op don grond
grens had overschreden en dat zij dit voor
het partement had verborgen gehouden.
En Marsal verweet dit Herriot met de
woorden: Op hetzelfde oogonblik, dat gij
hier voor het parloment de inflatie ver-
oordeeldet, waart gij reeds met inflatie be
gonnen. Dat zijn manieren, welke ue se
naat niet dulden kan.
Poincaré kon heel gemakkelijk a an too-
nen, dat zijn regeering de gpede fraan-
eieele regelen nauwkeurig had nageleefd.
Herriot trachtte, door het debat af te lei
den, aan het klemmend betoog van Poin
caré te ontkomen, maar de oud-premier
bracht hem onverbiddelijk telkens op de
eigenlijke kwestie terug en het was een
geweldig passioneerend schouwspel, dien
strijd te zien, waarin Herriot telkens en
telkens door den ex-premier bestreden en
overwonnen werd. t
Harriot, die bij den aanvang der zitting)
nog de illusie koesterde, dat hij een meer
derheid van vier of vijf stemmen zou ha
len, begreep spoedig, dat de senaat op
het punt stond, hem ten val te brengen.
Toen poogde hij zijn tegenstanders,
vooral Poincaré, te treffen door dubbelzin
nigheden doch hij bracht zichzelf nog ver
der in het nauw.
De tribunes waren overvol. Alle sena
toren waren aanwezig en op zekere oogen-
blikken, wanneer het woorden-duel tus-
schen Herriot en Poincaré of Fnn§ois
Marsal scherper werd, zou men eeu speld
hebben kunnen hooren vallen.
Op andere oogenblikken poogde de ui
terste linkerzijde de senaatsmeerderheid
door uitroepen iu verwarring te oréugen,
maar de rechterzijde en het centrum stel
den zich krachtig te weer en Herriot, die
van zijn zitplaats, in het rond keek, kon
bijna de heple vergadering tot een vijan
dige houding zien overgeslagen.
Twee dagorders werden ingediend: F,én
door de „union républicaine", waarvan ue
indiener de prioriteit vroeg. De regeering
antwoordde met een afwijzing. De ande
re, door de democratische linkerzijde in
gediend, werd door de regeering, aanvaard.
De senaat stemde met 156 tegen 132
stemmen voor de prioriteit van den' eer
sten dagorder.
Herriot trok zich onmiddellijk terug
en diende bij den president' der republiek
zijn ontslag in.
Beperking van Zimmerman's
bevoegdheid.
WEENEN, 10 April (V.D.) In de
volgende zitting van den volkenbrfhdsraad
zal Oostenrijk sterk aandringen op ver
lichting van de controle, daar de oegroo-
ting in evenwicht is en alle verplich
tingóen zijn nagekomen.
De volledige opheffing der controle zal
op zijn vroegst over drie jaren kunnen
plaats vinden, daar de volkenbond de lee
ning voor de bondsspoorwegen slechts in
gedeelten in de drie komende jaren zal
toestaan en Zimmerman financieel contro
leur blijft, zoolang de credietrechten der
volkenbondsleening blijven bestaan.
Toch zal een verlichting van de con
trole een ophouden beteekenen van de
bevoegdheden van den commissaris-gene
raal betreffende de binnenlandsche poli
tieke aangelegenheden.
Uit New-York wordt gemeld, dat de
fabrieksgebouwen van de gebr. Igoe, fa
brikanten van ijzerdraad, spijkers e.d.,
door brand vernield zijn. De schade wordt
geraamd op 1.000.000 dollar.
Politiek herstel.
Er is onder bovenstaandèn titel een
nieuw tijdschrift verschenen, uitgegeven
door een groep Katholieken „ter bevorde-
en smeekten met gevouwen handeic ook
hapr mede te voeren; maar de speren djer
ruwe krijgers dreven hapr terug en haar
gejammer .liet zich nog lang achter de
wegtrekkonden hooren.
Met 'luid gejuich werd Katwjajdfe, en
zijne scha|a,r door de Hermundtuon begroet
en de gelukkige afloop Wan don tocht
nog op de kampplaats met vroolijk ge
zang en lustige spelen gevierd. Dijprna
malakten de koningen toebereidselen1 tot
den terugkeer..
Op dezelfde plek', wapr te voren dfe
koning der Markomlannen zijne hulptroe
pen abn zijn behuwdvader had toegevoerd,
hielü het leger wederom' halt; 'd|aar zou
men bepalen hoeveel vjap den buit aan
KatwijJda's mannen als aandeel voor liuiJ-
dappere hulp zou toegewezen worden.
„Wat verlangt gij vroeg kiming
Bibul'us zijn behuwdzoon.
,Jk' Voor mij zeiven begeer niets," ant
woordde Katwiakdp„ik' heb slechts een
schuld afbetiapld, djaah het ware smade
lijk voor mijne helden als zij tot eenig
loon den roem hunner doodipifl to huis
brachten. .Wjait wij van den roof der Kat-i
ten terugbrachten, moogt gij ,aan de eigen-
naars teruggeven, maar niet onbillijk komt
het mij voor, dat de buit tusschen uwe en
mijne helden gedeeld; wordt."
„Dat gaat niet aan; twee derden beloof -
ring der anti-demoeratischo herstel-ge
dachte". Tot de bestunrs- en redactieleden
behooren de heeren: mr. Jos. Gilissen, J.
J. M. Haslinghuis, mr. L. van Heyst, mr.
C'. Baron van Hövell tot Westerflier, F.
de Kuyper, meditor.
Reeds uit deze namen blijkt, dat het
tijdschrift in zekeren zin een voortzetting
van „Opbouwende Staatkunde" bedoelt
te zijn. H et zegt da,n ook te zullen strijden
„voor hiërarchisch gezag, traditie, synthe
tisch cultuur-herstel, verdieping, vergees
telijking en organisatie-ontplooiing van in
dividu en maatschappij".
Ncderlandschc onderscheidingen aan Bel
gische autoriteiten.
Naar wij vernemen heeft in verband
met de onderteekening van het verdrag,
tussehen Nederland en België gesloten,
H, M. de Koningin het grootkruis van
de orde van den Nederlandsehen Leeuw
verleend aan den Belgischen minister-pre
sident Theunis en aan den Belgisehen
minister van buitenlandsche zaken, den
heer Paul Hijmans, en het grootkruis van
da orde van Oranje-Nassau aan Prins de
Ligne, Belgisch gezant te 's-Gravenhage.
(Msoode))'
De S.D.A.P. en de Belgische verkiezingen.
"Oude geschiedenis.
„De Tijd" schrijft:
De uitslag der verkiezingen, in België
heeft ajap de socialisten een winst yam elf
zetels gebracht. „Het Volk" is hierover,
zooals vian zelf spreekt, zeer verheugd.
.Wij begrijpen dat en zouden het Zellfs
waprdeeren, wanneer het hoofdorgaan dpr
S.D.A.P. van deze gelegenheid 'gebruik
ma|a]kte om' hare lezers in ons land eenige
objectieve voorlichting te geven omtrent
het Belgische socialisme. Doch dat doet
„Het Volk'" liever niet. Integendeel'. Om
de befceekënis van deze overwinning zóó
veel mogelijk op te schroeven, neemt „Het
Volk1" het .met de lieve waiaj-heid nfèt zoo
erg nauw. i
In de eerste p3!a|a;ts moeten wij schrijft
het blad ons reeds ;a|ls Nedierlanders
Verheugen over de versterking der Bel
gische sociajajl-demiocratie, omdat d|ie dé
meest afdoende fnui'kïng beteekent vlam
het annexionisme, djajt eenige jaren ge
leden bij ons zuiderburen zich zoo bedten-
k'eKjk roerde, het begeerig oog wierp op
Zuid-Limburg en Zeeuwsch-Vihjanderen en
eeen onbehagelijke, zelfs niet ongevaar
lijke stemming tusschen de beide lan'dien
schiep.
Wat lieert nu de historie'.? Ziehier: te
Versailles werden in 1919 de bekendis
annexionistische eischen gesteld door en
namens geheel! de Belgische delegatie.
Deze delegatie bestond uit dtrie personen f
de liberale Minister Paul Hymans, de ka
tholieke Minister van Stra,at Heuvelmans
cn desocialistische minister vjan „ju
stitie" Em. Van der Velde, ouidj;voorzit
ter der Tweede Internationlajl'e en over
winnaar in den jougsten verkiezingsstrijd.
Bovendien is bekend, id(a.t de invlbedrijk-
ste kbpstukk'en van de Belgische werklie
denpartij, onder wie idle roodo Kaimervoor-
zitter Brunet en de toenmalige sociiajistti-
sche minister van Onderwijs Jules Destrée
openlijk' voor het annexionisme hebben ge
ijverd. -
Intusschen zijn de heeren vajJ der Veldje
'c.s. tot het inzicht gekbmen, dat deze
groene druiven buiten hun bereik' hangen'
en de k'ans is nu wel' groot, dat zij om (dien
lieven vrede voorloopig met het tegen
woordig aecöord genoegen nemen. Tot ze
weer eens een klans krijgen, om met hun
oud-OïevelingsdenkbeelJcX, voor den dag te
komen.
Ook' tegenover deze zoogena|a|mde so
cialisten" blijft derh|alve voor ons land
het wachtwoord gelden: „Ned|erl)andd let
op uw zajajk.ll'-' i
Oud zeer kan worden vergeten. Maar
de ik aan mijne krijgers toen zij uittrok
ken; ik kan mijn woord niet breken."J
„Verkeerd handetóet gij met zulks te
bdloven, dafar gij mijn hulp verlangdet. Gij'
willt deelen zooals de wolf met den vod.-'
„De tand vian den wolf vat d|en buit,
wanneer de vos den strik' gewezen heeft."!
„Doch wij' hadden Idjen zwiairen arbeid
over mijn beste helden zong de vechtarentH
den lijk zang." 1
„Wie zette u tot den l'aiatsten tocht
ajan?, Was het niet uw eigen mond, die
zich verbond. Hidollf zijn bruidl terug te
geven'?"
„Toch beploegde ik' den akker voor u;
ik'dacht niet, dat er uit het dlpor mij ge
strooide zapd ïedjge aren zouden op',-1
schieten."
„Die den akker bearbeidt, moet met
storm en hagel' rekening houden. Eeu der
de van den buit I|aat ik' u.'-' 1
„Zoo neem ook' dit; ik zou mij scha
men het mijnen mannen laan te bieden
zij nemen geen a|afmoes uit karige hand
a|an."
„Scherp zijn uwe woorden, "ma|ar be
denk, dat dg boom op dorren rotsgrond'
vruchteloos wensebt a>an de stroomende
beek in het dal te staan. Nog eenmaal
bied ik u vrede." i
„Zich zeiven trekt het woud op kale
rots zijn llafenis uit 's hemels schoot. IR
„Het VoRE' zal juist d|aiarom' verstandig
doen nooit meer op die snajar te tokkelen-
Toekomstmuziek
„In de tweede plaats vervult ons
zegt „Het Volk" de Belgische overwin
ning met nieuwen möed voor onze eigen'
Juili-verkïezingen. In veel opzichten ge
leek'de politieke toestand in België sterk]
op de onze.
Al's die gelijkenis zóó sterk is, Zal „Het
Valk!" wel geen hezwalar vinden om' het
verk'iezihgsprogram der Béljgisöhe soeiial-
listen eens te publiceeren. Hare lezers
mogen toch weten, dat de „pjairtij'genooten"
in Bél'gië heel andere „socdla,listen" dan dfe
volgelingen van mr- Troelstiial zijn?
Het program der 'Belgische S.D.A.P;
rept met geen woord van nationale ont
wapening. Integendeel. De h|aMdhaving
der landsverdediging is voor de „socialis
ten da|ar een principieel® eisCh.
Van' de beruchte socialisatie wordt on
der de „socialisten" in Belgic niet eens
gesproken. Misschien zit in dit vzwij'gen
over all wijiit maar eenigszins naar soeüi-
lisme zweemt, het geheim dezer „socialis
tische,'1 overwinning.
Wij"! wagen ons niet gjaiarne aan voor
spellingen. Majaï' juist het optreden van
een in hoofdzajaik1 socialistische regeering
te Brussel zou voor de S.D.A.P.-sche ver-
klezingsciimp'agiie wel eens een heel kwa
de zalak' kunnen worden. Want het regee-
ren van zoogenaamde socialisten in an
dere Handen is die ervaring met d'e La-
bourparij in Engelland heeft het geleerd
het sterkste plbidooi tegen de dwaze
eischen, die de S.D.A.P. in Nederland
stelt.
Nog altijd de fabel van den doortocht van
Bnitsche troepen door Ned. Limbnrg
in J914.
De „Gazette de Hollande" bevat een
artikel van kapitein baron J. J. G. van
Voorst tot Voorst, van den Generalen staf
(kapitein Ronduit), waarin deze de aan
dacht vestigd op de verschijning van het
eerste deel van het groote werk, dat de
Generale Staf van het Eransche leger aan
de geschiedenis van den oorlog heeft ge
wijd. Dit deel bevat meer in het bijzon
der het relaas van den strijd aan de gren
zen tot 24 Augustus 1914. Daarin staat
o.m.als no. 46 de tekst van net telegram,
dat de Fransclie 'gezant te Brussel, Klo-
bukowski, den 4en Augustus 1914 om
11.49 's avonds aan het ministerie van
buitenlandsche zaken te Parijs heeft ge
richt. En hierin heette het
„...Duitsehe troepen dringen in het ge
bied van Luik voort, voornamelijk naar
het Zuiden. Aan de noordzijde hebben de
Duitsehers door de vernieling der brug
gen, in hun voortgang belemmerd, hun
artillerie de Maas bij Eysden doen over
schrijden, en aldus Nederlandseh gebied
gesehonden. Men verwacht morgen den
aanval op Luik. De indruk is dat de Duit
sehers ten zuiden van do Maas \erder
trekken
Met geen woord wordt in het boek
werk op de gebleken onjuistheid van Klo-
bukowski's bewering gewezen, integen
deel, op blz. 91 wordt er nog eens mel
ding van gemaakt:
„Men verneemt dat strijdkrachten, die
op vier legerkorpsen worden gescnat, tus
schen Aken en Recht Belgisch grondge
bied zouden zijn binnengedrongen. Ar
tillerie-elementen zouden bij Eysden de
Maas hebben overschreden en alaus Ne
derlandseh grondgebied hebben geschon
den."
Moet zoo iets nu maar onweerspruken
in een werk worden opgenomen, dat
straks als eerste klas historisch bronnen
materiaal zal worden aangezien?
(Limb. Koerier.)
versmajajd de gift."
„Zoo slapt de hengst naar de hand),
die hem het eerst op vette weide voerdie.")
„In zijn horst woont de moed, die zijn
hoef beweegt wanneer een yal'sche hand
hem besturen wik"
„Uwe woorden zal ik' gedenken wlantteer
de zweep der idffijvers apn het overmoe
dige ros hellet de kribbe te nadjeren,"
„En ik' de dajajd^ die mij voor mijjnehel-'
den vernedertj'
En toornig scheidden d|e k'oniBgen v.an'
elkander.
D;aiar trad Hidollf met Hadjawig voor
Kjatwjajlida-
„Mijn vorst," sprak hij, „grooter d|ahk
ben ik' u sohuldig, dan ooit een sterveling
voeden mag, en ik' zou u daarvan gaarne
■de bewijzen willen geven. Denk 'part mij,
zoo gij ooit eeen dapperen ajrml noodig
hebt, met vreugde zal ik' mijn bloed ten
offer brengen." i
Katwtflda reikte hem de hahdl. „Wees
gelkkkig met Hadpwig," sprakl hij', ,;en
bid de god/en u voor den ondank' uwer
vrienden te bewaren'.?."'
Hij besteeg zijn ros en reed met' zijn
morrende en spottende helden weg.
X.
Niet ver van Augusta, Vindelicorum,
door de Romeinen aap djen Licus gesticht;
Dc kiezerslijlst.
Tot en met 15 April ligt de kiezerslijst
ter secretarie voor eenieder ter inzage.
Denkt er aan, morgen is het do laatste
dag!
Uit het kapa.al' door Walcheren bij
de Abeel'e is Zondag|a[voadL het lijk opge-
hajal'd van een jongeie man uit Souburg,
die sedert enk'elie weken vermist wendt i
EEN ERNSTIGE SCHEEPSRAMP IN
DE WIELINGEN.
(Vervolg en slot.)
Door de welwillendheid van dr. Det-
mar, die de geredden onder zijn medisch'
toezicht heeft, werden wij in de gelegen
heid gesteld een onderhoud te hebben met
een hunner, namelijk den tweeden steur
man.
Uit de door dezen verstrekte mededee-
lingen blijkt o.a. dat hjj dienst had ,op
de brug, toen te 3 uur' de zeeloods voor
Vlissingen aan boord kwam en dit nog
had, toen men ongeveer een half uur later
iu de Wielingen was. Het was toen ivol-
gens onzen zegsman niet mistig doch wel
eenigszins heiïg. Toen het Epgelsehe schip
in het zicht kwam hield de Jonge Cathe-
rina goed koers en gaf de voorgeschreven
signalen, die het andere schip moet heb
ben gehoord. Plotseling hoorde de stuur
man op het Epgelsehe schip de seinen van
volspeed achteruit, men scheen daar dus
de aanvaring te zien aankomen. Het was
toen blijkbaar te laat, waflt het groote
zwaar geladen schip kon niet meer tot
stilstand worden gebracht en Rep, mede
door de zware vracht, volspeed op het
Nederlapdsche 9000 ton groote schip ip.
Dit schip werd aan de achterste helft op'
zijde ingeloopen en bijna voer het groote
schip er geheel doorheen, natuurlijk
maakte het veel water en begon-onmiddel-
Rjk te zinken. Ierder moest voor zich zeli
zorgen, en de tweede stuurman wierp een
luik over boord, om vervolgens evenals
de meeste opvarenden in het water te
sjaringen. Het luik greep hij, en ook ,een
vijftal andere deden dit, en zoo nebbep
deze mannen gedurende meer dau een uur
in het water rond gedreven, wat vooral
voor de mannen, die zoo uit de warme
kooi kwamen een zeer nadeelig werkend
bad moet zijn geweest. Van de vermiste
personen heeft de Kchtmatroos Oosterman
bijna steeds bij den kapitein gestaan, doch
na dien is van hem niets meer vernomen.
De eerste machinist Sesseler, lag te bed
en werd gewekt, hij begaf zich naar zijn
machinekamer en toen hij naar boven wil
de terugkeeren sloeg het water reeds zoo
.binnen, dat hij niet meer aan het uek kon
komen en met het schip in de ,aiepte ver
dween, wat ook het lot moet zijn geweest
van den matroos Reinders en don stoker
Kieboom. VermoedeRjk doordat men aan
boord van het Engelscbe stoomschip eerst
zekerheid wilde hebben dat de averij can
dat schip geen ernstig karakter droeg,
duurde het nog al wat lang eer dit schip
booten uitzette om de hier en daar drjjU
vende schipbreukelingen op te pikken,
toch gelukte het de redders al de 22 in
het water Rggende personen in de oooten
te halen. In een dier booten bleek .dat de
derde machinist Kool reeds was overleden,
de anderen leefden nog allen. Dit waa
ook het geval toen de Duitsehe sleepboot
„Loewer", die te Vlissingen gestationeird
is,t er plaatse Idïvam en de schipbreukelin
gen overnam, behalve de .marconist, die
voorloopig aan boord van de „Clan Mon
roe" bleef en eerst later op den dag naar
vlissingen werd overgebracht. Aan boord
van des leepboot is men steeds bezig ge
weest te trachten de bijna geweken levens-
lag op een hoogte door wijngaarden om-"
geven, een prachtig landhuis. Langs dea
voet des heuvels ruischte de bruisend(e„'
heldere bergstroom en bracht den verrei»
groet der .AJjien ajan het luisterende oor
over; in het Zuiden boeiden die glinsterend
de sneeuwkruinen mot hun schitterenden!
glans het oog. i,
Een heildere zomerdag goot zijn ver
blindend licht op en om het huis uit j-
'za;eht klaterde de bron tusschen heb
groene gras en de bloemperken v-m het
ruime voorhof, en de saprijke 1>l|aideren
van den wijngaard, djie l'angs de mar
meren zuilen van den hof nppr het dak!
omhoog rankte, trilden ternauwernood ónd
der het zachte koeltje, d|a,t van die ber
gen nederstreekL
Over de bontgekleurde plaveien vtaïf
den zuilengang, die rondpm deif hof1 liep,'
wandelde idje heer des huizes langzaam'
op, en neder. Over zijn linkerschouder!
was achteloos het onderseheidingsteek'en'
van het keizerlijke huis, de met goud be-
.sti'kte purperen toga geslagenwant- hier
verwisselde Drusus, de zoon van dien!
machtigen Tiberius, den hiafden dienst.'
voor de Romeinsehe weelde. Aan zijne
zijde ging .Venturius, de hand!e]|aar.
fWordt vervoQjd.)
