NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
Invoerrechten.
APRIL A.S.
M'tlam,^0* 577-
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
/ET beteekent:
VAN RIET
^emieloten
DONDERDAG 9 APRIL 1925
bhandeling
flist kan U
beproeven.
L 6.000.000
s 3 gulden.
De Lijder van Golgotha.
FEUILLETON
Tot hoogen prijs.
BUITENLAND
DUITSCHLAND
BELGIE
ENGELAND
CHINA
AMERIKA
EGYPTE
BINNENLAND^
COURANT
NUMMER 42
218TB JAARGANG
ihking
?orm van
jrdt.
lijden van
fen Rheuma-
jr. arm, pols,
(teen en voet:
ben gewacht om
■ank fe brengen,
ft ruwe weer dat
het misschien
In, omdat ik 40
]flaar ik heb niets
blijf ge-
Kal iedcren lijder
inboezemen te
dat zij ,,Duo-
fiula" geheel gratis
lien bekomen.
1 Richards 2al kos-
i zonder eenigc
I lichting een 10-
Lsche behandeling
liederen lijder toe
fen. s"
■dig zult U over»
Id zijn, dat Uw
pmatiek genezen
I worden, zoodat U
Inieuw levca begint
per pijn of zorgen,
>E POST!
Uw leven U tot
Richards. Zendt
r zult U in staat
Deze cou-
verschaft U
I kostclooze
he behandeling.
Bndcr cenige ver-
T behandeling van
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
oupon kan op een
li/a ct. verzonden
porto 20 cents.
lizenden gebracht» =5
»l tegen Protectie.
drie kwart van den prijs?
tik willekeurig fabrikaat;
i, mits de gouden pen
en tot 30 Juni 1925»
telend
BESTE VARINAS
>]d p.kiö ons pakjt
Uitknippen
liari 1921.
IG
lig geoorloofde
I»)
leende prijzen
500.000
200.000
300.000
105.000
7.105.000
In Hollandsch Geld
|k lot een prijs
elijksche storting voor
iratïs-Franco
iedere trekking.
gsbiïef aan de
OBUGATIEBANK.
aki. goedgekeurd 1911.
C. Hoofdstraat 165
en opzeilden aan de
igevolge advertentie in
ATS-PREMIELOT
welke in postzegels*),
voldaan en verzoekt
ele Nummer, daar hij
15 APRIL wenscht
1581-130
US GRATIS-FRANCO.
Ldres duidelijk schrijven.
Bureau* van Redaciie «n Administratie: Westsingel, GOES
Interloc. Telefoon: Redactie en Admlnisl.atle Telef. No. 207
Bijkantoori MIDDELBURG, Markt 1 en 2; Telefoon No. 474
AboiwentBntaprQs f1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling
Advertentlëll van 1 tot 6 ragels f 0,90, elka regel meer f 0,15
Contractregeiprlje, te beginnen bij 500 regels, beduidend lagtr
GROOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT GELEZEN
IN ALLE KRINGEN
En nadat Jezus nog eenmaal met luide
stem geroepen had, boog Hij liet hoofd en
gaf den geest. Deze lpide kreet die- zoo
machtig was, dat hij de ziel van het
lichaam bevrijdde, weerklonk in de' duis
ternis en ging verloren in het wereldruim.
Op dien kreet, verhaalt Mattheus, „scheur
de het voorhangsel van den Tempel in
tweeën, van boven tot beneden, en de
a-arde beefde en de rotsen harstten en de
graven gingen open en de lichamen van
vele heiligen die den doodslaap sliepen,
verrezen en uit het graf opgestaan zijnde,
verschenen zij aan velen". Maar de harten
der toeschouwers waren harder dan de
rotsen, deze dooden, die het voorkomen
van levenden hadden, verrezen op den
eersten oproep niet.
Bijna negentien honderd jaren zijn voor
bijgegaan sedert den dag waarop die kreet
geslaakt werd en de menschen hebben het
gedruisch van bun leven verhonderdvou
digd om hem niet meer te hooren. Maar
in den damp en den rook van onze steden
in de steeds dieper wordende duisternis
waarin de menschen de vuren hunner el
lenden aansteken, klinkt die wanhopige
kreet van blijdschap en bevrijding, die"
nooit onderbroken kreet, welke ieder van
ons aanroept, nog steeds in de ziet -van
elkeen die er niet in slaagde om alles te
vergeten.
Zóó sterft een God, die koortslijders
van hun koorts genezen heeft, die liet
water des levens aan dorstigen heeft ge
schonken, die de dooden uit de bezwij
ming en het graf heeft gewekt, die bewe
ging heeft teruggegeven aan die in Itun
lamheid verstijfd waren, die de duivelen
heeft uitgedreven uit verdierlijkte zielen,
die geweend heeft-met de weenenden, die
de boozen tot een nieuw leven heeft doen
herleven, in plaats van hen te straffen,
die in dichterlijke taal en door het bewijs
zijner wonderen die volmaakte liefde heeft
geleerd, die de oproerige boosdoeners, in
slaap en bloed verzonken, nooit in staat
zouden zijn geweest, te ontdekken. Hij
heeft wonden geheeld en men heeft zijn
ongeschonden lichaam gewond; Hij heeft
aan de boosdoeners vergiffenis geschonken
en is, onschuldig, door de boosdoeners
tusschcn de boosdoeners vastgehecht; Hij
heeft alle menschen niet een oneindige
liefde bemind, zelfs hen,, die zijn liefde
niet verdienden en de haat heeft hem hier
vastgenageld, waar de haat gestraft wordt
en straft. j
Zooveel was er noodig, opdat de men
schen den weg naar het aardsche Paradijs
opnieuw konden leeren kennen; uit de
dronken verdierlijking tot de dronken
schap der heiligen konden opstijgen; uit
de trage onrustendheid, die leven schijnt
te zijn, maar in werkelijkheid de dood is,
tot de heerlijkheid van het koninkrijk
der Hemelen konden verrijzen.
Christus is gestorven. Hij is op het
kruis gestorven, zooals de menschen het
hebben verlangd, de Zoon het heeft ver
kozen, de "Vader het heeft aanvaard. Hij
heeft tot op .het laatste uitgeboet en -is
gestorven. Nu begint de uitboeting voor
ons en zij is nog nietten einde.
(Fragment uit „De Christus"
van Giov. Papini.)
V Eene herdenking.
Ntt de arbitrage-gedachte en de idee:
„vrede door recht" meer en meer onder
de beschaafde volkeren veld wint, mag
niet vergeten worden, dat van di?n ont
wik kelingsgang de grondslag is gelegd
door onzen grooten en beroemden land
genoot Hugo de Groot in zijn over heel de
twerelö bekend standaardwerk: „de jure
46) —o—
De nacht dekte met zijn donkeren,
•sluier het doodenveljdj; rondom! flikker
den de tegenvuren op-, in de bosschen va»
de naburige hoogten klonk 't schorre 'gehuil
der woltven, die najajr buit belust in <dje nabij
heid rondzwierven. Bij'n dier vuren lag
KidoJf op het vertreden gras uitgestrekt.
Zijne wonden waren wiet doodelïjk', mjaiar
de strijd en het bloed (verlies hadden hem)
jaftgemia.t. Zijn droge tong smhehtte naar
verkoeling en telkens weder moest Gun-
thar, die jaan zijne zijde zat, de kruik
met het ijskoude bronwater (aan zijne
brandende lippen brengen. Eindelijk ver
zonk hij in een verkwikkenden sd'ajafp en-
nu durfde ook' de knaja-p zijne vermoeid^
ledematen ter ruste leggen.
Bij het aanbreken van den dag ont
waakte Hidolï weder; hij voelde zich'
fiieuw gesterkt en was er dadelijk op
bedacht de verloren verloofde terug te be
komen. Hij- stiet den rustig sïapênden
knaap in <i g zijde,
„Gunthar.!'-' sprak' hij, „ontwaak! De
dftg begint aan te breken en nog is ons
werk slechts ten halve verricht; het
komt er nu op aan, uw zuster te bevrij-
belli ac pacis", „over het rtjcht van oorlog
en vrede."
Driehonderd jaren is het geleden, dat
het „Delftsch Orakel" dit werk voltooide
en het past ons voorzeker dit morgen, ,op
den herinneringsdag zijner geboorte (10
April 1583) huldigend te herdenken.
Voor velen schuilt de vermaardheid van
Hugo De Groot naar zijn verlatiniseer-
den naam veelal Grotius genoemd in
zijne ontsnapping uit het slot Loevestein
in een boekenkist. Doch verre gaat boven
deze historische vermaardheid uit de we
reldnaam, dien D-e Groot zich als veel
zijdig en> diepzinnig geleerde heeft ver
worven. „Grotius", zegt de geschiedschrij
ver H. C. Rogge, „was een man van zeld-
zamen aanleg en buitengewone verdien
sten. Aan een bijzonder sterk geheugen,
de gave om juist en veel op te merken,
vlugheid van bevatting en een scherpzin
nig oordeel, paarde hij een- onbegrensde
dorst naar kennis en eene onvermoeide
werkzaamheid. Als staatsman moet hij tot
de bekwaamste van zijn tijd gerekend
worden; als geleerde had. hij zijns gelijke
niet. Hij blinkt boven allen uit door -de
voortreffelijkste hoedanigheden van hoofd
en hart. Hij was een man van besliste
overtuigingen en toch niet onverdraagi-
zaani, omdat hij boven alles de vrijheid
lief had.Tijdgenoot,en en nakomelin
gen in het vaderland en in den -vreemde
hebben om strijd Zijn groote verdiensten
erkend en alleen de naijver en haat van
onverzoenlijke vijanden en tegenstanders
hebben het gewaagd aan zijn lauweren te
knagen"
De naam van Hugo De Groot heeft
voor ons, Katholieken nog daarom een bij
zonder aangenamen klank, wijl uit zijn
theologische werken herhaaldelijk naar vo
ren treedt, hoe dicht hij, in het Protestan
tisme geboren en opgevoed, door studie en
onderzoek is komen te staan bij de Ka
tholieke opvatting der ;geloofewaarnoden.
Juist in de groote theologische strijd
vragen van zijn tijd huldigde hij meenin
gen, die weinig of niet verschillen van wat
het Katholieke voorgeslacht altjjd en over
al heeft beleden als de van God .geopen
baarde waarheid.
Petaviua verlatiniseerde naam' vas
Fetau een Fransche geleerde Jezuiët,
tijdgenoot, en vriend van De Groot met
wien hij in briefwisseling stond, aarzelde
dan ook niet om op de tijding van Gro
tius' dood, eene H. Mis tot lafenis van de
ziel des edelen doode Gode op te dyagea.
Het vaderland, dat in onzalige tijden
van politiek-religieuze twisten zijn grooten
zoon den weg der ballingschap op zond,
heeft- hem in den jare 188& openlijk' .eer
herstel gegeven door het oprichten van
zijn standbeeld te Delft, De G root's ge
boortestad. Thans gaat het er fier op
Grotius te hebben geteeld, die door zijn'le
ven en werken tot in de verste .toekomst
der mensehheid tot heil is geweest.
Deze laatste woorden nerinneren als
vanzelf aan het gedicht van Vondel op
den lasteraar van Hugo De Groot:
O, Pharizeeusche grijns, met schijngeloof
"[vernisti
Die 't groote lijk vervolgt, ook in ziiu
[tweede kist
Gij Helhond, past het U dien Herkies .na
[te bassen
Te steuren op 't altaar den Phenix in zijn
[asschen,
Den mond van 't Hollandsch Recht, hij
[Themis zelf beweend?
Zoo knaag uw tanden stomp aan 't'heilige
[gebeent'.
De Presidentsverkiezing.
De pogingen der partijen van rechts om
Hindenburg alsnog te bewegen de candi-
den. Verte'! mij nog eens. waar wij haar
zullen vinden!?"
Gunthar wreef zijne oogen.
„Van de heuvelen daiar ginds stroomt
een water njipr het dal," spraik' hij, „als
wij zijn -l'oop volgen tot da&r, waar een
ander uit het Oosten er zich mede ver-
eemgt, en ons naiar het noorden wenden,
komen wij- a|ap den rotswal', waarin de
Katton hun buit verbergen; het is slechts
weinige uren van hier.''
„Gai dan mede," hernam Hidolï„wij
zullen den koning der Markomtajajjnen!
opzoeken en hem! ajan zijn belofte her
inneren."
Hij' stond op en begaf zich met den
knaap naar de plek, waar Katwld te
midden zijner helden van idje vermoeie
nissen van den strij'd uitrustte. In de
legerplaats werd het levendig, de paarden
begroetten brieschend den 'kbmenden djag,
en de krijgers stonden van den grond'
op, schudden hunne maliënkolders en stre
ken den vochtigen nachtdauw van hunne
Móederen. Een ïrissehe koelte streek! door
den grauwen nevelsluier, die over het dril'
lag; hij steeg op en loste zich' op in de
straiten der op;g|a|ande zon. Hongerige ra
ven kWamen in groote scharen va» de na
burige hoogten nlanvliegen en zweelden
'krassend boven de kampplaats.
„Zie eens, HidolifJ" riep Gunthari, „die
datuur voor het rijkspresidentschap te
aanvaarden hebben geen resultaat opgele
verd. Onverr'ichterzaie zijn de gedele
geerden van de commissie-Loebell naar
Berlijn moeten terugkeeren. Hindenburg
bleef vast besloten zich niet op politiek
terrein te wagen.
Over een mogelijke camdidatuur van
Hindenburg verklaarde echter de „Kreuz-
Ztg." Maandagavond, dat Hindenburg in
derdaad een nieuw besluit overweegt, ter
wijl de socialistische bladen beweren, dat
de ex-keizer den maarschalk heeft ver
zocht geen candidatuur te aanvaarden.
Generaal Ludendorff schijnt intussehen
door zijn jongste nederlaag niets te heb
ben geleerd. Volgens berichten uit Mun-
chen zou hij van plan zijn op 26 April
opnieuw aan den strijd deel te nemen. ,Hij
vermoedt waarschijnlijk dat zijn popu
lariteit grooter zal zijn dan bij de eerste
stemming daar hij intussehen" met tame
lijk veel luister zijn 60sten verjaardag zal
hebben gevierd.
Vaz Dias echter vernam uit Berlijn op
7 April j.l.
In tegenstelling met anders-luidende be
richten, kan worden gemeld, dat Luden
dorff zich niet opnieuw candidaat zal stel
len voor het presidentschap.
BERLIJN, (Wolff.) Het centrum heeft
Maandagavond zijn aanbeveling van de
candidatuur Marx gepubliceerd. Deze
zegt dat,Marx als een „volkscandidaat"
moet worden beschouwd. Hij wil verwe
zenlijken, wat het volk wenscht, een land
vrij van elke klasse-overheersching, sa
menwerking van alle burgers, ontwikke
ling van nationale krachten, een gezond
oeoonomisch leven, gegrondvest op de ge
lijkheid van alle burgers en den vrede on
der de volkeren. Marx heeft den diepsten
eerbied voor het verleden van zijn land,
maar -hij aanvaardt het verworvene van
den nieuwen tijd ten volle. Hij acht het
een plicht des lands de grondwet te ue-
sohermen. Hij wil in de internationale
verhoudingen een atmosfeer van wedér-
zijdsch vertrouwen scheppen. Zoowel zijn
binnenlandsehe, als zijn buitenlandsche po
litiek zijn met succes bekroond. Steeds
heeft hij gestreden voor de Duitsche cul
tuur. Marx is een man van het volk. Hij'
behoort aan het volk, dat hij steeds ge
trouw is gebleven.
(Zie laatste berichten.)
Pastoor Gerstenberger f
Pastoor Gerstenberger, een der popu
lairste vertegenwoordigers van de Beier-
sche volkspartij uit den rijksdag, is Maan-
dagochtend overleden aan de gevolgen van
een operatie aan den blindendarm. Hij
was 60 jaar oud. In het parlement -ver
dedigde hij vooral de belangen van de
huisarbeiders. Hij was sinds 1895 lid van
den rijksdag en is ook enkele jaren lid
geweest van den Beierschen landdag.
De verkieziugen.
In de oude Kamer zaten 80 Katholie
ken, 68 socialisten, 34 liberalen, 4 Fron-
ters en 1 Oud-strijder. In den Ouden
Senaat, die echter slechts voor een ge
deelte aftreedt, zaten 73 Katholieken, 52
Socialisten en 28 Liberalen.
BRUSSEL, 7 April. (B.T.A.). Volgens
de laatste berichten zou de parlementaire
constellatie voor de Kamer als volgt zijn:
Katholieken 78, socialisten 77, liberalen
24, frontmannen 5, communisten 2, Dae-
nsisten 1. Totaal 187.
Forthomme, de minister van nationale
verdediging en de liberale afgevaardigde
Vervier zijn verslagen.
Volgens nog niet te bevestigen vooruit
zichten zal de nieuwe senaat bestaan,
uit 71 katholieken, 59 socialisten en 23
liberalen. (Msbd.)
FRANKRIJK
De Fransch-Duitsche economische on
derhandelingen zijn met het oog op Pa-
zwarte gezéllen daarboven hebben aas'
geroken. Zie, dapr strijkt er een neder, en
da|a,r weer een, waarlijk1 de geheele zwerm!
ga(a,t zich vergasten op 'het, doodenveld."
„Ook mij zouden de snavels dier aas
jagers thans verminken," merkte Hidollf
aan, „alls gij mij niet bijgesprongen
wa|art."
„Denkt gij' ia,t ik den Grijzen WoH
don roem gunde, .ook u te verslaan'? Ik
ben er trotsch op mijn vader zelf gewro
ken te hebben, al hebben mjj de edelen
dalaiover ook berispt."
„Er is .niets a|ajn gelegen, dat zij' u
dalarover misprijzen; ik' ben er u dank-
baiaT voor. Gij zult mijn zwaardbroeder
zijn; ik' wil' de hoeve uws vaders weder
opbouwen en uwe bezitting besturen tot
gij den ouderdom bereikt |ebt om ondier
onze helden opgenomen te worde»'"
Zij vonden den koning der Markomlaln--
nen reeds in vo-lle wapenrusting onder
zijne edel'en. Hij stond op zijn schild ge
leund tusschen Rodoald en Theo'dlrik en
luisterde nalajr de lofspraak', waarmede zij
de gevallen wapenmakkers gedachten. Hi-
do® trad met den Knlaiap voor hem'.
„Mijn kloning", sprpk hij-, „ik' zegen
het lot, dat uw djajpperen arm aan mijn
volk1 verbond, want |aan u en uwe kamp
vechters hebben wij het 't meest te dan-
dat wij thpjis den nieuwen dag aanschou-
sehen 8 dagen geschorst. Gehoopt wórdt,
dat spoedig na de hervatting der onder
handelingen alle hangendë kwesties zullen
zijn opgelost.
Mme Belloc f.
Dezer dagen is in Engeland Mme Belloc
overleden in den zeer hoogen ouderdom
van bijna 96 jaar.
Mme. Belloc is persoonlijk zeer go»d be
kend geweest met verscheidene dichters
en schrijvers uit de Victoriaansche pe
riode. Zij- kende aldus de „Msbd.- de
Rosetti's, de Browning's, zij was zeer be
vriend met George Ellot, kwam te Parijs
in relatie met Montalembert, hield brief
wisseling met George Sand.
In 1867 werd zij Katholiek. Mme. Bel
loc heette van zichzelf Bessie Parker, haar
man was van Fransche afkomst en de be
kende katholieke Engelsche publicist Hi-
laire Belloc is haar zoon.
Een zciidingspost in brand gesto
ken. Duizend vrouwen en meis
jes ontvoerd.
Uit Tientsin wordt aan het Central
News-agentschap over de ontvoering van
ongeveer duizend vrouwen en meisjes uit
de provincie Sjensi nader gemeld, dat drie
benden, elk bestaande uit eenige Hon
derden roovers, 't grensplaatsje Kingtsje-
kwam, dat 10,000 inwoners telt en op een
afstand van 330 mijlen van Hsingafoe
is gelegen, hebben overvallen. De ban
dieten staken de huizen in brand, waar
door zij -de inwoners noodzaakten te
vluchten. Bepaalde afdeelingen, van de
benden roofden de vrouwen, terwijl de
anderen de mannen in bedwang hielden.
Vele vrouwen trachtten in een veerboot'
de rivier over te steken om te ontkomen,
doch door de overbelasting brak de bodem
van de boot, waardoor een groot aantal
vrouwen verdronk. Ook het Engelsche
missiehuis werd in de asch gelegd. De
geestelijke, rev. Parker en zijn vrouw,
zijn in het gebergte gievlucht. Er werden
regeeringstroepen gezonden, doch deze wei
gerden te vechten tegen de bandieten,
die ten slotte door de inwoners van twee
naburige dorpen op de vlucht werden
gedreven.
Het zendingsbureau te Londen deelt
mede, dat de heer Parker twee maanden
geleden gemeld had, dat hij dreigbrieven
van roovers had ontvangen, die een som
van 10.000 dollar van hem eischten, daar
zij anders het missiehuis in brand zouden
steken. De zendeling heeft aan dien eisch
geen gevolg gegeVen. De heer Parker
stichtte het missiehuis in 1896 als 20--
jarige jongeman, hij bleef er zonde» on
derbreking en zou juist binnenkort voor
de eerste maal met verlof naar Europa
terugkeeren. (Hbl.)
Vuurwerkfabriek ontploft.
Te Hannover (in den staat Massacnu-
setts) is een groote vuurwerkfabriek ont
ploft.
Meer dan honderd' gebouwen zijn in
asch gelegd.
Het aantal dooden moet groot zijn, doch
is nog onbekend.
Ontzettende brand.
CAIRO, 5 April.
Naar schatting zijn 50 personen gedood
in een brand, die vier dorpen heeft ver
woest. Ongeveer 1600 woningen zijn een
prooi der vlammen geworden.
De Tarief wet.
Naar de „Msb." uit de beste bron .ver
neemt, kan, buitengewone omstandigheden
wen. Gewroken is de smajad, die op p,
rustte doch mij' drukt nog een kommer.
Mug ik' u aan de belofte herinneren, die
mij uw arm toezegde voor de redding v,an
Hadbwig uit de handen d(er vijanden?"
„Een wakkeren held gajf ik haar en ik
wi-ï ze volbrengen. Doch welk' plan hebt
gij bera|a|md|3"
„Deze knaiajp kent .den sluiphoek' der
Katten, yejaar zij hun buit in veiligheid
brachtendiaftr zullen wij' mifh verloofde
vinden. Laten wij ons haasten opdat de
vijanden ons niet ontkomen."
„Zoodr-a mijne krijgers zich gesterkt
hebben, zullen wij- opbreken, doch eerst
wit ik miet mijn behuwdwader spreken.'1
De koningen kwamen met >eïk|a|öder
overeen, dat KptwaTda met zijne helden
verder zou trekken om het geroofde terug
te halen en nieuwen buit te m'ak'eit(i
Bibu'Ius echter bleef terug om' op het
slagveld te piassen en den gevallen 1
krijgers een eervol! graf te bereiden.
Ernstig en stilzwijgend doorlieoen zijite
mannen de kampplaats, zochten de ge
vallen broeders onder de lijken op, leg Jen
ze op hunne schilden en droegeö hen
naps- de groeve. Aan een ieder werden
zijne wapenen in het graf medegegeven
en eene hoogen heuvel boven huö ge
beente opgeworpen, vervolgens reed da
koning met Zijne heliden met maiaï omlaag
voorbehouden, de inwerkingtreding van
de Tariefwet op 1 Mei a.s. worden tege
moet gezien.
Uit de R.-K. Staatspartij.
Een schrijven van Baron van
Wijnbergen.
Op de vergadering van de R.-K. Ka
mercentrale te' Leiden is naar het „Centr."
meldt voorgelezen het navolgend schrijven
van den beer Van 'Wijnbergen, ingezonden
naar aanleiding van een door Leiden aan
genomen motie, waarin afkeuring werd
uitgesproken over de wijze^ waarop de
Bondsvoorzitter werd aangevallen:
„Met groot genoeg,en en met oijzondere
voldoening heb ik kennis genomen van
den inhoud der motie, die U zoo vriende
lijk waart, mij toe te zenden. Aangenaam
was het mij, daarin te mogen zien, dat b'ijl
ons Katholiek volk nog wel degelijk het
besef levendig is, voor de wijze, waarop
wij. Katholieken, ook in het openbaar le
ven, met elkander behooren om te gaan.
Ik twijfelde daaraan niet, maar het deed!
mij genoegen, dat U het tot openbare
uiting bracht, want dit laatste komt be
laas maar al te zeldzaam voor. H.ulde
derhalve aan de Hl-K'. Kamer-Centrale
Leiden".
In een vergadering van de St. Michaëls-
clubs uit de kieskringen 's-Hertogsnbosck,
Tilburg en Limburg is besloten in Lim
burg en West-Brabant de candidatuur van
dr. Moller te steunen en in 's-Hertogen-
bösch en Centraal-Brabant die van me
vrouw Brouns—van Besouw.
Indische vorsten op komst.
De dochter van den Soesoehoenan (sul
tan) van Soerakarta zal vergezeld van
haar gemaal en haar zoon ons Koninklijk
echtpaar een bezoek komen brengen bijl
gelegenheid van diens zilveren huwelijks
feest.
De Javaansche prinses zal onze Konin
gin een zilveren theeservies aanbieden, dat
vervaardigd en ontworpen wordt door de
goudsmeden van den Soesoehoenan.
De heen- en terugreis zal vief maanden
duren.
Artikel 123 R. R.
Het standpunt van Miaister
De Graaff.
In de E-erste Kamer deed de Minister
van Koloniën, de heer De Graaff, de vol
gende mededeeling (Handelinnen", 26
Maart. blz. 742):
..Thans nog een punt, door den ge-
achten afgevaardigde den heer Haazevoet
ter sprake gebracht, de intrekking name
lijk of wijziging van art. 123 van ihet
Regeeringsreglement, ^betrekking hebbende
op de toelating van Christenleeraars en
zendelingen, in de verschillende deelen
van den Archipel. Met groote sympathie
heb ik gisteren de beschouwingen' dien
aangaande van den beer Haazevotjt aan
gehoord. Ik behoef ook niet te zegglen,
dat ik persoonlijk geheel het standpunt
van dien geachten afgevaardigde kan dee-
leu, dat te dezen aanzien vrijheid zou
moeten bestaan. Uit een missionnair oog
punt mag wel geen ander standpunt wor
den ingenomen. Maar, mijnheer de voor
zitter. ik herinner hiel- aan een hoofd-
artikel, onlangs voorkomende in bet dag
blad „De Tijd", waarin eveneens dit)
onderwerp werd behandeld en zeer juist
werd behandeld, en terecht o.m. gewezen
werd op het feit. dat naast de mission-
naire zijde van het vraagstuk staat de
Indische ziade, die vooral in den laatston
tijd opnieuw naar voren is gekomen door
verschillende omstandigheden, wtaardbor
thans de oplossing in nog meerdere mate
bemoeilijkt wordt. Ook de verwerping in
den Indischen Volksraad van het regee-
ringsvoorstel, dat als het ware een mid
denweg aanwees, maakt de zaak niet een
voudiger, waar die verwerping geenszins
door één gedachte werd geleid, maar
door allerlei gedachtem „die lang niet alle
gerichte speer rondom den heuvel' en ziji
weeklaagden om de dotwfen in d'oïlfe
treurzangen.
Na -aifioop dezer plechtigheid kwamen
eenige mannen deif jkoning vragen: of ook
den vijlanden de eer viali het graf zou
ten deel vallen, djan óf wel men de roo
vers en vredeschenners niét vee'lfeer aapt
wolven en raven ten spijs zou gevép.
Doch de kbning sprak: „Aciht het
wraak genoeg, dat zij hun misdaad mét
het lieven geboet hebben en verleen hu»
wat de vijjamd ook den vijandi niet o»t-
zeggen moet. L;a|ait hen niet onbedekt,
in het afschijn des hemels op het slag
veld liggen verteren, waarop zij 'dapper
gestreden hebben, opdat niet de smaoA
den dooden .aangedaan in de borst der
lévenden nieuwen haja|t verwekt en onze
naam met afschuw genoemd wprde."
En de krijgers handelden n.alar 'sko-.
nings woorden .en schaarde» ook de vij
anden onder den gronjdj, doch wat hun;
van de wapenstukken der dood/en goede»
buit dacht, njaffnen zij- tot zich om te huis
de zalallWiaaden d&ja^rinefcfye. te sieren, als
prijs der overwinning en tot ^ajnsdenkfen)
voor Ikbm-eiide gesfeohten.
(Wordt vervoJ&Ü
