etanzaad
VICTRIX.
ERRARENS,
IE BANK
i-Kath. Centrale
ling van Meisjes|
Geldleening|
)ODHUYZEN&Go.
n Suiker
r,Handel,lnduskia
iener
ZATERDAG 14 MAART 1926
NIEUWE ZEEUW9CHE COURANT
«OES 1475-86
T, ZAADHANDEL
imsche Beurs.
's-HeerArendskerke
ZAADHANDEL
IN DEN DRIES
MAART 1925,
o., Rotterdam,
IN, Amsterdam,
van de
;hecourant
Voor onze vrouwen.
internationale vrouwenraad.
MUZIEK
luitend
IRUKWERK
BILLIJK
singel
Ingezonden Stukken.
Uit de Pers
Gemengd Nieuws,
Het hoekje van humor.
Voor de Keuken.
Voor de Huisvrouw
messenheften.
IE COURANT
I van Moederbieten met
i' gehalte.
Eg der selectie heeft de
de goede eigenschappen
Iters is.
eredeling naar gestreefd
eten te verkrijgen, waar-
pbreng'st verzekerd is,
omstandigheden meer-
i K.G. per H.A., bij een
van 18 heeft bereikt.
tie prachtige resultaten
vers, alsmede Land
en en Bietenbondsiif
VICTRIX besloten.
SUIKERBIETENZAAO
H VICTRIX
en alleen verkrijgbaar bij
jlN 9/15 ï320"2*
No. 2 Tel. 45103.402®*
ERVE I 42.500.000,—.
Engelsche straat 24.
i Korenbeurs" te Ooes
1021-30
OPGERICHT 187»
)DE KLAVER
ÏOVENCER
iTEN-ZAAD
|N EN ROZEN 1929-3* I
Prils bUIllk.
ve agenten gevraagd
IM.
,000,--
erkelijke Overheid,
t den koers van 100 pct-l
de inschrijving op boven-1
Ijesteld bij 1511-90|
.SENS, te Hulst, Axel.i
rneuzen en IJzendljke.
;n zijn bij bovengenoemde]
dinsdag 31 Maart 1925.
VAN BERCKEL Co.
THEODOOR GILISSEN
üï-ta-ll koorzangers era nog enkele andere
Iheeren bijeen was gescharreld. Al® is
hieraan toevoeg, dat ue toetroUuen. pastoor
voor een schuldenlast, zit van oen half
millioen, of te wel f 600 per Week heeft
op te brengen, is 't zeklér onnoodxg te'
jzleggten, dat mijnheer 'pastoor bij ovari
■handig mg der orgelkwitautie een tevi'eS
den gewicht zette. En na jmn ik, aan
't 'e}nd mijner agenda en r.oop rit, niet»
te Veel van 'het geduld der feserd te
hebben gevergd. B.
Van 4—14 Mei zal do 5 jaarlijkschci
bijeenkomst Van den Int. Vrouiwenr.aaJ,
plaats hebben te Washington. In de ope
ning-vergadering ziullen Mevr. Anil ia
Ste Crojx (Frankrijk), Dr. Getrud Raüir.er
(Duitsc'hlttnd) en een afgevaardigde uit
de Spaansch sprekende landen het woord
voeren.
Miss Mary Anderson, van het ministe
rie van Arbeid te Washington zlal ean
tentoonstelling regelen, wftar ook .een
film wordt vertoond ter illustratie vara
vrouwenarbeid.
UITVINDING.
Een Engefech blad maakt afleiding van
een uitvinding door eest vrouw. Het is
een doorschijnende parapluio, dm in Staat
stelt te zien waar men loopt, als mpu-
de parapluie tegen den wind keert.
DE GRÖOTE ZUSTER.
In Amerika bestaat de Vereeniging van
„De Groate Zuster", die kuch jen doel
stelt persoonlijk ieder jong mensje te nulp
te Women, dat behoefte heeft aan raad,
troost en steun. De jonge meisjes komfen
vanzelf, te heioren al heel gauw van een
vriendin, die op een of andere wijz© ad
jholpen is; ook de ouders wenden zich
ivïtak totde vereen iging, de Kindlef
rechtbank roept haar hulp in. Da „Groot
te Zuster" gaat haar „kleine zusi" gere
geld wekelijks begroeten. Er .Sijn drie
groot,e groepenkatholieken, protestan
ten en joden en er wordt zleek goedl get
werkt.
De resultaten zijn dan ook' huiterme-
w»on. De geldmiddelen worden verschaft
door donateurs en donatrices, die zich
voor 't werk interesseer®; .vooral op
geestelijk gebiesd worlt ze or voed bereikt.
De schoei voor Kerkmuziek te ütreeht.
P. Da-. Caecil'. Huagens, O. F. M. rev
daicteu'r van 'het St. Gregoriusbla! schrijft
G-olijk ik ïeeds m het jubilé-mimitnfer
van ons blad mocht -mededeelen, aal
de stichting oer school' voor kerkmuziek
te Utredht in den loop, van ons jubeljaar
een feit worden.
Ziehier thans eenige nadere bijzonder
heden.
Tot instandhouding van dè school' zal
hij notarieels acte een „Stichting" in
hët Je ven worden geroepen, die den
Waam tel dTagen van „Nederiandlsahei
r.-k. 'Kerkmuziekschool St. Caecitia". Aan
den naam' van den grondlegger dar kerk
muziek, Paus Grap onus, is, wel1 gedacht.
Daar evenwel te Utrecht reeds een St.
GregoriustStacbung pesta.it, moetd. van
(dien naam worden afgezien.
In deze schoolt zal voor toekomstige
directeuren en oman sten een twee-jarigs
cursus gegeven worden. ,Toa$ek».fen zul
ten word m alleen zij, die reelis eeiuge
kennis van muiteek en voldoende algek
ine ene ontwikkeling bezitten. Later zal
worden bekend gemaakt, aan welke
eisdh® moeten voldoen degenen, die als
teerlingen aan de school wenschen te
worden ingeschreven. De bedoeling is,
aan jongelingen met echt-mui-iiikalon aan
leg en voldoende ontwikkeling, die cEus
onder muzikaal1 opzicht jets goeus be
loven voor de toekomst, ®em degelijke
liturgische etn kerkmuzikple opleiding te
MER 297
De school zal zijn eea internaat; dut
sliuit echter met uit, d.lt ook enkel® ext
temen ztaMen kunnen wojfdesi aangeno
men.
De aan te steil en Directeur zal naast
(de algemeen© leiding op geestelijk en
zedelijk gebied ook toezicht honden op
i) de jongelui.
Aangezien liturgische vorming een eer
ste eisch is, zal in de school een kapel
worden ingericht, waar de gewone dagefc
l'rjksche geboden zuil m worden gedaan,
He fl. Mis zal worden opgedragen, enz!.
Het .dien-en der H. Mis, net verzorgen)
khn 'het altaar, het sacristief-Werk iiul-
len hsurtelings jaan de leerlingen won-
Hen toevertrouwd, z'oodat ;zij goiBegenp
beid hebben zich vja.ii zoo nabij mogel
hik practiwh in de liturgie in te leven.
Het spreekt van zelf, dat zij ooic eeni
ümgkoor zullen vormen, dat in de kapel
de gezangen uitvoert.
Zoodra' de beraam! e Stichting sacte gs-
ïeed is, tel de naam van den toekojntetó
gen Dirwteur bekend, wpivlen gemaakt
en tevens de naman van de Hoeren, die
het Curatorium of d« Commissie van be
heer zullen vormen.
Het bedrag van hot feer- en kostgeld!
®jaï door het Bestuur der Stichting, won
den bepaali 'en bekend gemaakt. Het is
mogelijk, dat rateerüere begaafde jonge
lui met in staat zullen zijn het leer- en
kostgeld telf te betalsn, rif door hun
ouders ta Eden bekostigen. vMaar men
kW hier den weg dienen in te slaan, die
aangegeven is voor sommige1 studenten
aan enze pi-jestersemaiiaiies. Er zal nl.
subsidie moeten worden verleend' voor
dergelijke studentm, er zal haar gestreefd
Worden om beurzen te stichten, mjan
tel' er op moeten werkpn, 3at katholiek
ria fortuin, Hte de' kerkmuziek eert
|oea hait toedragen, aap pen student een
^adrjksci.e bijdrage Verleettpn; de Eerw.
cstoors, die sen veelbelovend jongeling
hfaÜf 'A,ïl Parochianen tellen, zullen
worden bewerkt om hem in zijn
laaie gtudiën te steunen. iietgeen
later weer aan zijn Zangkoor ten goslo
feh® komen. Wanneer voor .dia zaak! tal
'in dia richting de noodigo abtia. an pro)
phganda worctt gevoerd, kan het niet
janders, of de minder vcatento^ende on-
dor de jonge musici' zullen getnjaikiclijk
Kans Krijgen, one ,ziich in Utrecht te1
gaan bekwamen.
Buitea verantwoordelijkheid d«r Redactie.
Samenspraak tnssehen
manheer X en Father WItlox.
tMjjnh. X.: Hoe is het Father, behf,
U klaar met don Kerkdijken uitztet deir!
17 Priester Missionhrjfsan.?
Fnth. Witlox: Klagp. wel neen man,
ik "Wriu dat het wp.tr was, doch inojet
izleggen het gaat boven verwachting hoor.
Er zijn er die het niet bij het lezen
hebben gelaten en mij terstond iets ao-
ejtuukd hebben, waarvoor ik dan ook! dlij
reeft een dankbetuiging heb geztonion.
Mijnh. XHoeveel kom je nog te
kort Eerwaarde? Waarom schrijft u niet
ben tweeds 'briefje urn de courant. Wij
feefcem vergeten 'het zoo spoedig als we
er niet terstond werk' van maken. Ijk
Ihald het ook al verg®!®1- Hier hebt) ga
het direct, -riders vergeet ik het alweer.
Fhtb. Witlox: Ik kom nog ongeveer
S/3 tekort doch w"3 hebben nog den tijidl
en ik" twijfel éx iaat aan of olies fco-mt
op a?n pootjes terecht.
Die 17 Priesters zrin unpters de ikh
raal'en 'Gods en O. L. H. tel zeker wal
die hartr-n wartcn te bewegen van zijn
volk.
Zeg, mijnheer X., u 'sjjt oen mfan van
invloed, loet u nu eens uw best die
mensbheiii aan té sporen een offertje te
sturen. Twee kunnen irramjers meer dan
een.
Mijnh. X.: Pardon Faither, het bttiej-
lien gaat inie slecht af, daar bon ik mei)
voor in de Wieg pei-cgd. Maar dia ment
sdhen die u ons gesprek afluisteren zoo
zo nog niet iets gestuurd hsbben, zuRon
ihiet niet bij, '.t ïeten laten. En het- zall nu
weï postwissels regenen.
Fath. Witlox: Wel, mfn beste mjijnheer
X., ik 'help hat u hopen.
Mjjnh. X.: Hoe is pw iaidires Father..
Fath. Witlox: Mijn adres, wel het Mis
siehuis St. Joseph, te Roosendaal, Noor-F
Brabant. Docli loten ze er bij voegen
(dat het voor Je 17 Priesters te'.
Mijnh. X.: Maar Father, waarom niet
eens naar de F.erw. H.H. Pastoors gat,
schreven. Als ook na,'ir sompiige Kloos
ters der Eerw. Zusters. Die hebben misi-
schien hog wel' 'iets in hun paramenten-
kast wat gemist kan worden, en wat
den missionaris <ot groot nut kan zijn.
Veife handen maken irumers licht werk.
Fatli. Witlox: De Eerw. H.H. Pastoors
en de Eerw. Zusters Oversten zullen
„nu ''zij gJit weien." wel met .op mijn
brjef behoeven te wachten, maar auh
ten wa.t gemist kan wtorden wel aan
mijn adres sieraden.
Tolt 'ziens rn'n wiaarde. Geve God dlat
de mhnscnen onze Saroienspraak' gehoond
hebben en het daar niet bij lhten. Zoof-
dra ik iets ontvangen heb tel ik teut
stond anttwooraen.
«B
Ik' ben geliik de wachter oip tte tinne,
Die van z'n post Ro-omsch Neêrl'andi
fgadesliaat,
En peinst en peins; wat hij toch moet
[beginnen,
Indien rijn hele' om bijstand! wordt
(versmaad.
Ntett da.t die beê geen weerklank heeft
[gevondan,
Integendeel, getroffen door rijn klacht,
Heeft arengeen hem, riijeds .'een gift
-[gezonden,
En dus 'de teak op *t raclft spoor.
C feehracat.
O moge God uw aller harten roaraai
Voor eene zaak van ztafflc iaën groot
- 1 v [gewicht,
Wiant zoo gij helpt dit Werk ten dmd'
[te voeren,
Wftcht u ea kroon bji 'i eeuwig. Gods
[gericht
Roosendaal, i23'25.
ARNOLD WÏTXOX,
Procurator.
Aanprijzing „middelen tegen ziekten''.
Er is dezer dagen een wetsontwerp ver
schenen of opnieuw verschenen „omtrent
het met openlijke aanprijzing in het ver
keer brengen van middelen tegen ziekten".
De „Gelderlander" is er niet goed over
te spreken, en schrijft:
Wij willen wel dadelijk zeggen, dat het
wetsontwerp ons niet sympathiek is.
Zeker, wij weten, dat er kwakzalvers
bestaan en ook, dat zij misbruik maken
van de licbtgeloovigheid der zieke men
sehen. Eigenlijk is het een beetje onbillijk
om van lichtgeloovigheid to spreken, want
een zieke, die nergens genezing vinden
kan, probeert alles, ook het meest onwaar
schijnlijke. i^en gezond mensch lacht daar
gemakkelijk om en heet dat lichtgeloovig
heid. Maar die zieken denken er anders
over.
Niet de Verkoop der geneesmiddelen
wordt verboden, maar alleen de publicatie
ervan.
Men mag de artikelen niet lang aan het
publiek „opdringen", zooals het heet in de.
Memorie van Toelichting, tenzij de Minis
ter, door middel van eenig bureau, verlof
tot publicatie gegeven heeft.
Nu is er geen dorp, of het heeft zijn
kwakzalvers en geen stad of zij bezit
er een half dozijn.
Tegen de kwakzalverij helpt het ont
werp derhalve zeer gebrekkig.
Een wet waarom men geen middelen
mag gebruiken, welke door reclame wor
den aanbevolen en andere wel, is ons niet
duidelijk.
Is hot middel niet deugdelijk, dan kan
de reelame het publiek slechts tijdelijk be
driegen, op den duur niet.
Is het deugdelijk, waarom! dan geen pu
blicatie
Maar als het deugdelijk is, dan zal er
van zelf verlof tot reclame worden ge
geven, meent men.
Daar sohuilt de moeilijkheid.
Wie zal het ontkennen dat er een ze
kere animositeit bestaat tusschon de offici-
eele wetenschap en wat er buiten valt?
En als de wetenschap moet beoordee-
len, wat tot reclame mag worden toege
laten, stelt zjj zich dan zelf geen partij
Zoo naderen wij nu de eigenlijke reden,
welke ons tegen dit wetsontwerp tot
verzet prikkelt.
Het ontwerp vindt zijn oorsprong in
den strijd tusschen de wetenschap, die als
zoodanig officieel is erkend, en elke an
dere hulp aan de lijdende menschheid.
Nu schatte men onze waardeering voor
evenmin onze hoogachting voor degenen,
de officieele wetenschap niet gering en
die het „nobile officium" der gonecskundo
met veelal voorbeeldelooze toewijding ver
vullen.
Er is haast geen wetenschap, die in nen
laatsten tijd zoo sterk is vooruitgegaan eu
stellig is er geen, welke met zulk oen
noesten vlijt, dikwijls met gevaar voor
eigen leven of gezondheid er naar streeft,
om steeds meerdere vijanden van der men
schen gezondheid onder haar dwingende
heerschappij te brengen.
Niettemin zal zjj do eerste zijn om te
erkennen, dat zij nog niet alles heeft be
reikt.
Dat zij nog hulpeloos staat tegenover
talrijke voorkomende ziektegevallen.
En wie heeft niet gehoord van huismid
deltjes, welke patiënten hebben geholpen,
die bij officieele recepten geen baat had
den gevonden.
Wij weten het wel, dat de legende op
dit terrein met lossen teugel vaart; maar
do legende kan geen feiten scheppen en
feiten zijn er tenslotte toch ook.
Kunnen nu aUe middelen, welke ter pu
blicatie worden gegeven, zieken helpen of
genezen?
Die het niet kunnen, met andere woor
den waardeloos zjjn, zullen vanzelf uit
de circulatie worden gedrongen.
Maar als er ook maar één patiënt aan
eenig lijden onderhevig, blijft, omdat de
publicatie van het geneesmiddel door de
Wet is bemoeilijkt, dan achten wij zulk
een W.et in strijd met het algemeen be-
lang.
Anders oordeelt dr. Huddleston Sla-
ter in de „Maasbode", waarin hij schrjjft.
De inhoud van de verschillende arti
kelen van het wetsontwerp komt in het
kort hierop neer, dat voortaan geen enkel
geneesmiddel meer met openlijke aanprij
zing in het verkeer zal mogen worden
gebracht dan met goedkeuring, van de
betreffende autoriteiten.
Zoodra een fabrikant een geneesmiddel
in den handel wil brengen wordt dit op
zijn kosten door de Regeering onderzocht
en het Pharmacotherapeutisch Instituut
beslist (zonder hooger beroep) of het mid
del toelaatbaar is.
Dat het hoogst noodzakelijk was, een
einde te maken aan zeer oaigewenschte
toestanoen, is zeker.
Allereerst waren sommige geneesmidde
len, in handen van den geneesheer zeer
neilzaam, tcrbcschikking van het publiek
gesteld soms gevaarlijk Bpeelgoed voor
ondeskundigen. Wij maakten vergiftigin
gen met wormkruid, met asperine en met
phenaeeline mede door roekeloos gebruik.
Wanneer de geneesmiddelen tegen een be
paald versehjjnsel worden aanbevolen,
kunnen zij het tijdig herkennen van ziekte
belemmeren of beletten en zoodoende groote
schade doen aan den patiënt of aan de
volksgezondheid.
Eenzelfde middel wordt door geweten-
looze reclamemakers aanbevolen tegen alle
mogelijke ziekten. Een andere maal ma
ken verschillende fabrikanten ieder voor
hun eigen (en dus telkens geheel andere)
middelen reclame als dienende voor b
huidziekten, terwijl ieder, ook iedere leek*
weet dat iedere huidziekte weer heel an
ders moet worden behandeld.
Speculecrende op -het oggelnk of de
wanhooj? van sommige oneelukkigen be
veelt men volkomen waardelooze praepa-
raten, die niet eens geneesmiddelen zijn,
ander schoonklinkende namen aan.
In specialités werden alle mogelijke ver
ontreinigingen gevonden tot muizenkeu
tels toe; de wettelijk vastgestelde hooge
dosis was soms overschreden; vergiftige
iniddelen werden soms roekeloos bijge
voegd.
Men beveelt een smeersel aan tegen
breuken, staalpillen tegen malaria, bruis-
pocder tegen koorts, gewoon vet tegen
beeneter, aUe mogelijke onnoozele midde
len tegen tuberculose tn suikerziekte, ven
kelwater tegen oogziekten. Soms worden
bestanddeelen opgegeven die in het mid.-,
del heelemaal niet aanwezig zijn.
En wanneer men in dit verband het
wetsontwerp beschouwt, dan ligt daarin
toch ook voor het publiek iets zeer be
droevends en weinig eervols. Dat het
ncodig is de menschen als kléine kinderen
te beschermen tegen gevaren, dié zij zelf
heel gemakkelijk konden zien, waarop zij
toch reeds zoo herhaalde malen door des
kundigen zijn opmerkzaam gemaakt, maar
waarop zij nog maar steeds beweerden
een beteren kijk te hebben dan deze, is
wel een kenmerkend teeken van dezen
oppervlakkigen tijd.
De Regeering heeft nu gemeend krach
tig te moeten ingrijpen. Dat het wetsont
werp daardoor onvolmaaktheden vertoont
verwondert ons niets. Een krachtige vuist
slag komt soms minder nauwkeurig te
recht.... dan een voorzichtig klopje op
den schouder.
I' Het beginsel van een 100-jarige.'
Op een maand na, 104 iaar oud, is
dezer dagen de „grind öl<i mm" van
landbouwer Susser, Charles Tally in zjjn
woning te Hassock's overleden, waar hij
met zijn doohter en kleindochter 24 jaar
als rentenier gewoond heeft.
Zijn levensbeginsel was atbeid, en nog
eens arbeid. Toen hij 14 maanden was,
siterf zijn moeder, en werd hjj in een
weeshuis voor de allerarmsten opgeno
men. Voordat hij 11 jalar was, moest
hij 12 uur per dag werken voor een
shilling per week. Toch wist hij nog geld
over te houden, en toen hij op 21-jarigen
leeftijd een onverwacht legaatje kreeg
van 1Ö0 pond sterling, hij kon zjjn ideaul
beginnen, een eigen klein bedrijfje. Hij
had gewerkt als een paard, doch nu
werkte hij voor tweev Daarlbij was hij zoo
zuinig, diat men hem' voor vrekkig ver
sleet, hetgeen hij echter niet was. De re-
su'ltaten van lairbeid en spaarzaamheid ble
ven niet uit.
Hij werd een der grootste boeren van
zijn land, en verwierf zich daarbij do
achting van heel' zijn omgeving. ToeD
hij 80 was hield hij op om zijn bedrijf zelf.
te voeren. Hij werd toen rentenier land
bouwer in ruste. Van rusten was ech
ter geen sprake. Het liefste verkeerde
hij in den tuin, waar hij dikwijls 8 uur
achtereen doorbracht met lalllerlei werk
zaamheden. Ook' toen hij' de 100 gepas
seerd was. beheerde hij nog alleen zijn
verschillende bezittingen.
Verleden jaar besloot hij een blok hui
zen te koopen. Hij kon 't echter niet
terstond eens worden over den prijs, en
reisde daartoe verscheidene mlajl'en per
trein naar den miajkefllaar.
Eenige jaren geleden, hij1 was toen 98,
zag men hemi langs don stationsweg dra
ven om eeen geschikten trein te pakken.
Te vroeg was hij trouwens nooit aan een
of ander station. Meestal pakte hij den
trein nog, terwijl die reeds op gang was.
Hij kon zijn tijd beter gebruiken zeide
hij, dan dien te verbeuzelion met wachten
op een perron.
Het lot van 100 menschen.
Indien men het lot van 100 ge
zonde, normale, individuen van het
mannelijk geslacht volgt en observeert
hoe het hun in het leven gaat, tot
welke resultaten komt men dan?
Het vroegere parlementslid Robert
Morris heeft op deze wijze onder
zoekingen ingesteld en die in een
boek uiteengezet, dat dezer dagen
met een voorwoord o.a. van Lloyd
George verschenen is.
De onderzoeker begint niet van
kindsbeen af. Hij begint bij 25 jaar en
zoekt menschen uit, die normaal ge
zond zjjn en een normalen aanleg
hebben, doch overigens laat hij de
menschen door het toeval kiezen.
Wat wordt er nu van die menschen
in den loop van hun leven, totdat
zij 65 zijn. Na 10 jaar zijn er 5
dood, 10 zijn er vermogend geworden,
10 leven in goeden doen, 40 kunnen
er zuinig komen en 35 zfln er niet
veel beter aan toe dan op hun 25ste
jaar.
Twintig jaar later als de mannen
55 zijn gaat het gordijn weer op.
Nu zijn er 20 dood, één is schatrijk
geworden, 3 zijn in goeden doen,
46 werken hard om in hun onderhoud
te voorzien en 30 leven van de wel
dadigheid van kinderen, verwanten
of van de openbare weldadigheid.
Tien jaar later de mannen zijn
nu 65 zijn er 36 dood, 1 is rijk,
4 zijn in goeden doen, 6 werken nog
om in hun onderhoud te voorzien en
53 zijn afhankelijk van kinderen!
verwanten of de openbare liefdadig
heid.
Inderdaad, geen vroolijk beeld van
de ontwikkelingsgang der mensch
heid.
Maar het kan ook anders en zal
dikwerf ook wel anders gaan, dan
met deze willekeurig of toevallig ge
kozen 100 menschen het geval is.
Incognito.
Voor eenigen tijd was de prins
van Wales met zijn broer Henry op
jacht. In den loop van den dag
kwamen de beide heeren langs een
afgelegen boerderij, waar ze een
glas water vroegen.
„Zal ik een kopje thee voor u
zetten?" bood de boerin aan. De
vreemdelingen accepteerden haar
vriendelijkheid en in afwachting van
het oogenblik, dat de bruine drank
geserveerd zou worden, maakten ze
een praatje met den boer. De eigen
aar van de hofstede bleek over de
jagers in het algemeen slecht te
spreken. „Dat loopt maar door grep
pels en over weilanden", mopperde
hij" en bedenkt geen oogenblik wat
al schade er kan worden aangericht."
„Kom, kom, vader," lachte de
prins van Wales, „je moet de dingen
niet overdrijven. Daar heb je nou
ons tweeën; altijd even voorzichtig
hoor. Voor zoover ik weet, hebben
wjj nog nooit iets bedorven."
„'tKan zijn, maar 'k zie de heeren
jagers anders liever niet dan wel.
Dezer dagen bij voorbeeld zullen we
ons plezier wel weer op kunnen."
„Hoe zoo?"
„'k Hoor dat de Prins van Wales
en zijn broer hier komen jagen."
„Is 't waar?"
„Ja, ze zeggen het. Wat ik je
vertel, die prins breekt vandaag of
morgen nog eens zjjn nek. Jammer
voor den kerel, maar het is niet
anders, met al de fratsen die hij
uithaalt."
WIST 'T AL.
De echtgenoot had deft h oefen avond)
gelet-en in „De wonderen der natuur."
Toen zeide hij tegen zi'n vrouw.
Als je zoo'n boek als dit leest, dan'
zie je pas hoo onbeteiekenend en hoe
klein een man toch eigenlijk ijsl
Hm! bromde mevrouw, 'n vrouw
hoeft daar geen heefen avond in ejoa
boek voor te leaem!
EIEREN MET GEHAKT.
t/s ons kail'fe- of rundergehakt of ge^
Jiakte tvleeschresten, i/2 ,pns jboter, 3
d.L. tomatensaus, 1 eetlepel gehakte pe
terselie, 4 eaieren.
Kook de eieren har!, snijd) 0a door en
verwijder Je dooiers. Wrijf de dooiers
fijn en vermeng die mfet het gehakt, de
boter en de peterselie. V erwarm dit meng
sel', vul de eiwitten, die ook wiarmi «4
houden zijn, zet ze op een verwarmd®
schotel en giet er warme tomatensaus
oiver. Presenteer het gerecht niet mpi-
caronï.
EIERSGHOTELTJE'.
Een vuurvaste schotel! -bedekt men
eerst met boter, waarin een paar uit jas
lfdhit gefruit zijn. Daarop strooit iraen een
laagje geraspte zJoolemelkache kaas. Daar
op breekt men zioeveel' eieren als m(en
noodig heeft, bestrooit die met peper en
zlouit en bedekt ze weer met geraspte kaas.
Dan 'in den oven zetten tot de pakriem
gestold zijn.
GEPOCHEERDE EIEREN.
Als de spinazie weer koonit kan mfcn
3aar zteer goed gepacheertfe eieren bii
eten. Men neemt daarvoor een kleine
ondiepe pan, vult ine met water, doet
er een eetlepel azijn en een theelénél
zloul in. Als het water kookt, breekt men
laen -ei en laat .het voorzachtig in "t
water glijden, 't Water moet dan niet
hard meer koken; 2i/s minuut laten lig
gen '3n heit met een schuiimp-paan er uit
nemen. Deze eferen kan m(en ook ia
bouillon opdienen; zje zijn ook heerlijk
op gebakken brood. („G1.")
Zwarte messenheften worden weer rrïooi
als zo kaal geworden zijn, wanneer men
1 (theelepel overiniangaanzlure kali iopi-
tost in een jampotje met water. Men
plaatst hielen de heften tot aan het mei-
talen biesje plm. 6 uur (miet langer).
Mft. ©en "Ud aoakje .afdrogen en opt
wrijven met was.
BLANK IJZER.
IJ,zier of staal kan men blank krijgen door
t te dompelen in heet water, wtaann
zooveel' soda is opgelost, -dat het vaü
aanvoelt. Dan neemt men een iapj'a met
Bmuissefccb aarde of izand en wrjft in
élén rientmg krachtig' .tot djllle vlekken
weg zijn. Naspoelen mlat schoon wafor
en .opwrijven, na het afdrogen met wanrjl
Ijlt zand.
ONWILLIGE KNOOPSGATEN.
Wanneer men de knoopen niet door
st(}f gestreken manchetten of kragen ran
duwen, laat roet één drupjpial watar val
len op den achterkant van heit knoousl
gat. („Centrum")."
„Daar kun je best gelijk aan
hebben, vader," bevestigde de man
in kwestie en nam met een vriendelijk
glimlachje het kopje thee in ontvangst
dat de boerin voor hem neerzette.
Ineifer».
Het is nog geen eouiw geleden, dat
de lucifers werden uiig ivon-fen. Om yu,ur
te maken bedieni" ir»en zich vroeger van,
een tonder of tondeldoos, een doos n.L
met vuurslag en ziwam of gebrand linnen.
In 1833 kwamen de eerste lucifers in
den handel, aans'rjkhoulies genocgnd,
Dooalis de bdeekenis nog „is van het gé-
bruikelïjke Dcftsch- woord. De klop dezer
eerste lucifers bestond 'uit zwavel, bedekt
!met een la 'gje van een mlengsel van een
deel kaliumchloraat, 2 deelen zwavelan-
timoon en een bindmiddel. Ze werden
aangestreken op schuurpapier.
Heden ten dage echter gasochiedit de
gehaele fabricage uitsluitend machinaal
de phosphor, welke langen tijd het iioofd)-
bestandmiddel was der preparaten, ge
bruikt voor den ontvlambaren kop, is nu
verboden, daar er te groote gevaren mee
verbonden waren, zoowel voor de arbeit
Üers als voor de verbruikers. In 1848
vond professor Botger te Frankfurt am
Main de z'.g. veiligheidslucifers uit. Daar
'Ze aanvankelijk door Zweden in dien haiv
del gebracht werden, noemde men ze ook
Zweedsch-e lucifers.
Dczto lucifers zijn met vergiftigd. Daar
de koppen geen phosphor bevatten, leve
ren ze ook minder brandgevaar op. D'ö
ontvlambare stof bestaat uit een meng
sel van zuurstof afgevende anorganisch-
stoffen. liet geheel ontvlamt door wrij
ving tegen een laagje amorphen, niet
vergiftigen phosphor. Dit laagje, met een
bindmiddel gemengd, wordt aangebracht
op de beide smalle kanten van het luci
fersdoosje. De samenstelling, der ont
vlambare mjissa is m bijna eilke fabriek
weer anders; voor de stokjes zlelf wordt
moest .espen-, populieren- ©n dennenhout
gebruikt.
De aardschokken in Dtinada.
Lokale aardbevinge# blijven in het ge
bied, ongeveer 70 mijlen ten Oosten van
Quebec gelegen en hetwelk' het centrum
was van de aardbeving van verl'edcn
Zaterdag, nog voortduren. De bewoners
hebben vier dagen en nachten niet ge-
slapen en denken er over hun huizen te
«ntruimen.
