f NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND he Courant PETRUS HOPMANS, Beleening» pcsito's truiden Pillen. DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS Tot hoogen prijs. HE COURANT DONDERDAG 26 FEBRUARI 1925 iERWIJS ES FEUILLETON Hebt gij kinderen BUITENLAND I Antoon Ooolen, Jan» br en z'ij n Weensc&l fel van den Oever, fcflikflooi rond Jam i In Delft, P. HutfPs lien van St. Thomas,' Den lafprijzing, [,Nederlandsche lUet- lgegeven maandschrift: elc wereld1' (Februari Iverseheidenheden" een jardinaal Van Rossurtf Jte aan de directie van Beekhuis" en waarin hooge tevredenheid Jarbeid van het Boek- |g van goede, gezonde Itholieken en de geloo- BB. lel en Vrouweneer", pri. pet zijn artikelen oven- over de kuischheid" in deze aflevering da ken geslachtsdrift op» i het bijzonder bet ge- ,'erzaajn artikel vooijjjl nderen die in de japen liassie zijn. "t Zijn vervolg over hefc ik en citeert zeer jnista laatsen uit een aïtikeï n over de economisoha h in de laatste 25 jlajar in de industriedorpaH likel „Het Toppunt van J;ekt in het kort de ars |asbode over de erfelijk», en'het antwoord dat Iven in het „Algemeen Op blz. 196 vinden we argumenten tegen het. door Prof: Aengcnenfc bondsdag van „Voor Rotterdam. Zeer inte» Irversl'aig over 1924 vun en Deugd". Het toont roed de vereeniging tot Lr ljap-t ook tevens door» 'einig medewerking het igen geloofsgenooten om- lotte volgt de rubriek), idcelingen" met hel ver» rigeslaagde propagandas osendaal en nieuws vjp MUMMER 24 2\ STB MARSAN6 li 8» I I aoevè uit Vlissingen, ge-. randus in taal- en letter-. J 0.1. Archipel, verkreeg, idicaat cum laude. |/V EN VEETEELT er de aandabhtvain be- |ip, dat sinds 1 Jan. j.li ten uitvoer van vruchten iipulp, de soort moet wor- eene te dezer zake door. tan het Centraal BureiaW ek uitgegeven circulaire, |e voorraad strekt, voor op het Bureau van de ophandel te Middelburg i Handelsdrukkerij iten 9, Wissels Ta, belwerken Dankbetuigingen g, Reclamekaarten arten, Convocaties Enveloppes Servetten kken srend de Drukwerken zijn s gaarne aanbevolen TRAAT riijn. ntlasting, slechte spijs- koude, influenza, luste- ifdpijn, enz., de an er niet. an" 2,- Zalf 75 cent. 85 cent. verkrijgbaar, dan ge- igst van het bedrag door tfortelboer. ikela. 553-50 NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel, GOES Inferloc. Telefoon: Redactie en Administratie Telef. No. 207 Bijkantoori MIDDELBURG, Markt 1 en 2; Telefoon No 474 Abonnameot&prys f1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling Adwortantifin van 1 tot 6 re gels f 0,90, elke regel meer fO, 15 Contractregelprljs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager 8R00TEWAARDE VAN PUBLICITEIT WORDT BELEZER IN ALLE KRIN8EK door de genade -Gods en de gunst van den H. Apostolischen Stoel, BISSCHOP VAN BREDA, aan de Geloovigen van ons Bisdom, ZALIGHEID EN VREDE IN DEN HEEE! In onzen eersten herderlijken brief, be minde diocesnnen, hebben wij U toege licht, waarom wij ons tot wapenspreuk hebben gekozen de van heilige geest drift getuigende woorden van St. Pau- lus: Mihi vivere Christus est, voor mij is het leven Christus. Bij het aanvaarden van het bisschoppelijk bestuur stelden wij ons tot levenstaak Christus beter te Meeren kennen, inniger te doen bem'n" nen, getrouwer te doen dienen, luister rijker te doen verheerlijken; Christus te doen heerschen in het huisgezin, in de school, in het vereenigingsleven, in het openbaar leven. Vooral naar den héiligen kring van bet huisgezin gaat voortdurend onze zorg zame liefde en herderlijke waakzaamheid, overtuigd als wij zijn, dat het godsdien stig huisgezin de grondslag is, waarop do christelijke maatschappij moet worden op gebouwd. Teneinde alles in Christus te herstellen, jnoet eerst de liand worden ge legd aan het huisgezin, waar de geest van Christus moet heerschen,, om van daaruit baan te breken in de samenleving. Tot heiliging van het huisgezin moeten verschillende middelen worden aangewend. Bij deze gelegenheid wensehen wij U te onderhouden over het gebed en de vrome gebruiken. Zooals U van kindsbeen in het hart is geprent, is het gebed noodzakelijk voor allen, die tot de jaren van verstand zijn (gekomen. De noodzakelijkheid des ge- fceds blijkt ons iiit het gebod van den goddelijken Zaligmaker: Men moet altijd bidden en niet moede worden 2); waakt en bidt 2). 1 Ook is lift; gebed het gewone middel om de genaden te verkrijgen, die noodig zjjn om zalig te worden. Vandaar de leer van den H. Alfonsus: Wie bidt, wordt zalig; wie niet bidt, gaat zeker verloren. Deze leer steunt op de uitspraak van de kerkvergadering van Trente: God be veelt niet het onmogelijke, maar door te bevelen vermaant Hij te doen wat gij kunt en te vragen wat gij niet kunt en dan helpt Hij, opdat gij het zoudt kun nen 3). Jezus zelf hèeft het herhaaldelijk bevestigd: Al wat gij in het gebed met geloof zult vragen, zult gij verkrijgen 4); al wat gij biddende vraagt, gelooft dat gij het zult verkrijgen en het zal u ge worden 5); Xporwaar, voorwaar, Ik zeg het u: als gij den Vader iets in .mijn naam zult vragen, Hij zal het u geven 6). Bidden wij derhalve met geloovjg vertrou wen, waaraan Jezus niets kan weigeren, wat ter zaligheid nuttig is. JLn de huisgezinnen, waar de geest van Christus heerscht, zullen de leden de eer stelingen van den dag wijden aan God, hun besten vader en grootsten weldoener, die hen in den nacht heeft bewaard en hun tijd geeft om de trouweloosheden! jegens Hem te herstellen. Bij het opstaan zullen zij terstond met hét gewijd water het heilig kruisteeken maken, al hun wer ken en het lijden van den dag aan God opdragen, zeggende:- Alles tot meerdere eer en glorie van God, ofAlles uit liefde voor mijn Jezus. En als zij gekleed zijn, zullen zij zich eerbiedig op de knieën werpen om aan God hun af hankelijkheid en hulde te betuigen en ieder naar zijn levensomstandigneden een langer of korter morgengebed te verrien ten. Niemand verzuime echter om naar St. Alfonsus' praktijk eerbiedig driemaal 0 Ite krijgers knielden op den grond, een hunner hield zijn wol'fskap op en de eerste schudde de er in gelegde diab- belsteenen. „Zes en drief' .riep hiji ver- bengd„wie zal meer werpen.?/' .ben tweede wierp; hfy had een klei ner aantal oogen en de derde eveneens. a? jj111 ^»e ^aa^ste de kap. Behoedzaam schudde hij de teerlingen er in oun, en aller oogen richtten zich gespannen op zijne hand. Van dit oogenblik echter maakte Iring die met angstige blikken al dien tijd den aistantPtusschen zich en zijn paard gemeten had, gebruik. Behendig als een kat sprong hij uit den kring en juist toen de uitroep: en y&y klonk, zat hij op zijn paard, drukte het de i211 j z^eö en rende voort.- Vloekend sprongen de mannen van den' grond opv hunne speren suisden den vluch teling na, maar zij', misten h i:ir doel, Iring ontkwam. Beschaamd keken de krijgers den vluch tende na, en verwensahten hun onacht zaamheid, doch het was te laat i Het middaguur van den volgenden dag was gekomen. Op de wallen van den het Wees gegroet te bidden zoowel 's mor gens als 's avonds ter eere van de Onbe vlekte Ontvangenis "van Maria, teneinde de heilige deugd van zuiverheid onbevlekt te bewaren. Bekend is, dat de H. Alfou- sus, de groots voreerder en lofprediker van Maria, aan elk der drie Wees gegroe- ten het schietgebed toevoegde: Door uwe onbevlekte ontvangenis, o Ma'ria, zuiver mijti lichaam en heilig mijne ziel. Ons vurig verlangen is, dit godvruchtig ge bruik, dat reeds in veel huisgezinnen is verspreid, algemeen te zien ingevoerd. Moeten wij den dag met God beginnen, wij moeten ook den dag taet God eindigen. Het avondgebed, dat bestaan zal in ge- Smeenschappeiijk bidden van het rozen hoedje en eenige andere gebeden, zij een dankgebed aan God voor de ontvangen weldaden, een gebed van verzoening en berouw om God vergeving te vragen voor da tekortkomingen en fouten en zonden van den dag en daarover een oprecht berouw te verwekken, een smeekgebed om in den nacht behoed te blijven tegen alle onheilen. Zij, die het ongeluk hebben geüad groote zonde te bedrijven, zullen het niet wagen zich ter ruste te leggen zonder zich eerst met God verzoemd te hebben door een volmaakt berouw, dat ieder goed moet kennen en begrijpen, wijl het voor velen de eenige redplank voor den hemel is, als hun niet meer de gelegenheid wordt gelaten voor hun ster ven een rouwmoedigo biecht te spreken. Heeft de geest van onverschilligheid wellicht hier en daar afbreuk gedaan aan de eerbiedwaardige gewoonte om da gelijks in den, huiselijken kring gezamen lijk net rozenhoedje te bidden. Laten vooral zij, die met ouderlijk gezag zijn bekleed of in overheid zijn gesteld, zich beijveren om dat gebruik te behouden of te herstellen. Gezegend de huisgezin nen, waar ouders en kinderen en overige huisgenooten te zamen neerknielen om den lof van Maria te verkondigen en haar alvermogende voorspraak af te smeeken. Naar christelijk gebruik behooren wij te bidden vóór en na het eten teneinde Gods zegen over de spijze te vragen en Hem daarna te bedanken voor de genoten weldaad. Hier achten wij het de plaats uw aller welwillende medewerking te verzoeken tot het doorvoeren van eeD inchristelijke gewoonte, welke elders al gemeen wordt beoefend en tot onze groote vreugae in ons Bisdom weer in eere wordt hersteld, namelijk het bidden van het En1 gel des Heeren op het luiden der klok. Door dit heerlijk gebed herdenken wij de boodschap van den Aartsengel Gabriëlaan Maria, dat zij tot Moeder van God was uitverkoren, de toestemming van Maria in het. goddelijk moederschap, en do menschwording van den Zoon Gods. Laten wij tot dankbare herinnering aan die ver heven geheimen driemaal daags, 's mor gens, 'a middags en 's avonds de klok lui den en op het luiden der klok, of wel, wat 't best uitvoerbaar zal zijn, telkens vóór de maaltijden het Engel des Heeren bidden. Wij leven in de zoete hoop, dat op het stichtend voorbeeld en de her haalde aanmaning onzer geestelijken in bet Bisdom van het H. Sacrament van mirabel van de Niorvaert, dat op bizon- dere wijze aan de Allerheiligste Maagd is toegewijd, het hemelsch gebed ter eere van Jezus en Maria in al onze christe lijke huisgezinnen zal verricht worden en dat daardoor levendig zal worden ge houden de gedachte: Christus moet heer schen in onze huisgezinnen. Hebben wij des morgens bij het ontwa ken al onze gedachten, woorden, wepken en het lijden van den dag aan Jezus opge dragen, hiermede mogen wij niet volstaan. Gelijk het den christen betaamt, zullen wij ons de gewoonte eigen maken varil brave geloovigen, die door den dag nu den Koningshof stonden de krijgers in dicht opeengedrongen scharen en keken uit naar het Noorden. In de nabijheid der poort hadden eenigen met kromtm'e stier hoorns en dikbuikige tromtoels post ge vat om het aanrukkende leger met krijgs eer te ontvangen. Nu en dan klonk een krachtige galm uit de gedramde hoorns en gestadig luider werd het gegons der wachtende menigte. Zelfs de Romeinsehe handelaars hadden hunne kramen gesloten en zochten een bescheiden plaatsje op den aarden wal, die hun hia;ve beschermde. Daar vertoonde zich in de verte aan den zoom: van het woud een donkere wolkzij kwam al nader en n|a|der en, dof gedreun als van de hoeven van Vele rossen, ging haar vooruit. Stil werd het op de wallen: de verwachting sloot aller mond. Plotseling zag men drie krijgers in glinsterende pantserhemden naderen; he]t waren Hilderick, Rambert en- Bur- chard. Zij zagen de wallen rondom bezet, vertraagden den loop hunner rossen en naderden voorzichtig de veste. „De poorten Zijn geopend, Burchard; voorwaarts, men verwacht ons!" Wederom haalden de rossen uit en wel dra hielden de ruiters voor de poort stil Luide welkomsgroeten klonken hun tegen en Arnulf riep hun toe: „Het hol is leeg, de das is weggeloo'pen." „Hoe!" riep Rambert uit, „is de wol- en dan hun hart opnieuw tot hun godde lijken Leermeester Jezus verheffen om Hem hun liefde te betoonen en te her halen, dat zij uit liefde tot Hem blijven werken en lijden. Zoo dient te zijn de levenswijze van alle christenen, die voor en in vereeniging met hun goddelijken Verlosser moeten leven. Behalve de dagelijksche gebeden, die wij getrouw te verrichten hebben, zijn er nog meerdere godsdienstige gebruiken, die in geen enkel christelijk huisgezin over het hoofd mogen gezien worden. Bij het verflauwen van den godsdienst zin en het toenemen van onverschilligheid in, -zake godsdienst dreigen verschillende van onze voorvaderlijke vrome gewoonten te loor te gaan, wat God moge verhoe den! Welk ernstig nadeel toch zou daaruit voor de geloovigen, de huisgezinnen en de geheele samenleving voorspruiten! Als een krachtig middel om den echt godsdienstigen geest in de huisgezinnen to behouden en tW bevorderen, komen wij met nadruk aanprijzen de volgende gebruikenaan het beeld van onzen ge- kruisten Verlosser de eereplaats in te ruimen in onze kamers en salons en bo vendien op de slaapkamers een plaatsje te bezorgen aan een wijwatervaatje. Waar met die godvruchtige gewoonte wordt ge broken, is het geloof aan het verflauwen, zal het .gebed in den huiselijken kring niet meer in hooge eere zijn, zal een geest van onverschilligheid binnendringen en weldra zal het huisgezin niet meer als echt godsdienstig bekend staan. Groota afwijkingen zullen niet uitblijven en wie verzekert, dat al de leden van het huis gezin nog hun strenge godsdienstplich ten zullen naleven, i Met bezorgdheid moeten wij U de vraag stellen, of hier en daar in plaats van Heiligenbeelden geen zoogenaamde beel den en platen van kunstwaarde worden aangetroffen, waarop de blikken niet kun nen rusten zonder ontstichting en ergeï- nis? Luidt het antwoord bevestigend, dan bidden wij U ter wille van U zelve, ter wille van uwe kinderen vooral en van de verdere huisgenooten, verwijdert uit .uwe woning alles wo' .aanstoot kan geven aan hun deugd. Al verder mogen wij u vragen, of in de maanden Juni en Mei in al onze huis gezinnen de beelden van het H. Hart van Jezus en'van O. L. Vrouw prijken te midden van bloemen of versieringen? En scharen des avonds al de leden van den kring zich rondom die beelden onder het ontsteken van licht om het gezamenlijk gebed te verrichten? Wat is er geworden van het voorvaderlijk gebruik om de kin deren 's avonds voor hét slapen gaan tot vacler en moeder te toen naderen om een kruisje op het voorhoofd te ontvangen? Dat kruisje vragen is een eerbiedbetui- ging aan het ouderlijk gezag1. Maar ook zal het geloovig geven van het kruisje door den braven vader niet den zegen van den hemelschen Vader, het kruisje van -de godsdienstige moeder niet de. be scherming der liemelsche Moeder Maria over de kinderen afroepen? Gelukkig prij zen wij de huisgezinnen, waar op dio wijze den kinderen van kindsbeen af in liet hart wordt geprent de. eerbied voor het ouderlijk gezag, die hun in volwas sen leeftijd zal bijblijven. Wij gaan voort. Wordt bij' gewichtige gelegenheden als gevaarlijke ziekten, aan vaarden van een levensstaat, ontvangen der H. Wijdingen door een zoon, of bij' hooge feesten, die op handen zijn, nog de. vroeger gebruikelijke noveen in het huis gezin gehouden voor een goeden afloop of tot waardige voorbereiding? Hoe staat het met het lofwaardig gebruik, dat onze voorouders met groot vertrouwen onder hielden, om hij onweder het huis en an dere gebouwen met gewijd water te be- vin ontvlucht! Ik zou haar gaiairne de-.tan den uitgetrokken hebben." „Laa,t ze loopen," sprak Arnulï1; bert jaagt toch op geen eksters!" De ruiters wendden hunne paarden en vlogen terug. Langzaam rukte de heir- bende nader en was eindelijk zoo nabij"! .gekomen, dat men haar v!a|n de wallen duidelijk overzien kon. Aan de spits van de legerschaar reed op een vurigen strijd- kengst Katwalda, de vorst der Gothen; een glinsterende helto, versierd met het beeeld van den ever, dekte zijn hoofd, en zijn goudblond haar hing golvend op- zijne breede schouders af. Voor zijne borst flikkerden de ringen van zijh strijdhemd, terwijl hij in de rechterhand een rechtop staande speer droeg. Naiast en achter hem reden de edelen van het land, die zioh op zijn tocht bij hem aangesloten hadden; daarachter volgden de Gothen met hun groote zwarte schilden, eerst de voetkampers dan de ruiters. En nu verhief zich op den wal een don derend levenonder het gejubel der kriji- gers mengden zich het doffe geloei der stierhoorns en het geroffel der tromtoen en een tevreden lach vloog over het ge laat van den binnentrekkenden vorst. De sterke balken der brug trilden onder de hoeven der rossen, van den wal stormden de krijgers naar omlaag en schaarden zich aan weerszijden van den weg, die naar den Koningsburg voerde en duizend- sproeien? Welke klaarblijkelijke bewijzen gaven onze voorvaderen van levendig ge loof en vast vertrouwen op Gods goed heid! Ten slotte nog deze vraag: Als de Hl Communie naar de zieken gedragen .wordt, seliamen wij dan ons niet Jezus te, groe ten, laten we ons niet door mensehelijk opzicht weerhouden om eerbiedig het hoofd te ontblooteh en té buigen en het schiet- gooed te herhalen: Geloofd zij Jezus Christus in het H. Sacrament, of: Be mind, geloofd en geprezen zij het Eucha ristisch Hart van Jezus? Ja, als we ons op den buiten bevinden, waar we niet 'door druk verkeer worden gehinderd, wat zou ons kunnen beletten om aan Jezus de hulde onzer aanbidding en vereering te bieden door nederig en eerbiedig op den grond neer te knielen? Moge liet in ons Bisdom waarheid zijn, wat de Vlaa.ni- schc dichter Gnido 'Gezelle zoo treffend schildert bij het gaan toedienen der laat ste H. Sacramenten: En 'k zag de landliên al te gaai- van ier, van bij, alhier, aldaar aan 't knielen. Onder 't strooien dak verdoofde ik het getiktak ces wevers^ die aijn mutse afschoof. Misschien zal de een of ander onder u zeggenVerdienen al die kleine middelen heb dan ook altijd Akkers Kloosterbalsem in huis, want snelle hulp is dubbele hulp als zij zich bezeeren. Koop vandaag een pot. zooveel aandacht, dat daaraan uitsluitend een bisschoppelijke brief moet worden ge wijd? Ja, beminde diocesaneu, die kleine middelen zijn van zulk een diep-ingrij- penden aard, dat wij het hoogst nuttig oordeelden U daarover in ons vastenman- dement wijc en breed te onderhouden. Wij zijn er zeker van, dat het aanwenden van deze kleine middelen den e^ht christelij- ken geest in onze huisgezinnen zal her stellen of behouden. Waaruit meent gij, dat de ontkerste ning oer maatschappij en de huidige ver wildering der zeden zijn voortgesproten? Uit' het verdwijnen van den christelijken geest, van den geest des geloofs, die, ge lijk de zuurdeeg het meel, geheel het hui selijk leven moest doordringen. Het begin der ellende was het breken met godsdien stige gebruiken. De godsdienstzin begon te kwijnen, het geloof te verzwakken, het gebed werd verwaarloosd, «inverschil» ligheid inzake godsdienst deed intrede met den treurigen nasleep van allerlei af wijkingen op godsdienstig en zedelijk ge bied. Laten wij allen, beminde dioeesanen, vooral priesters, religieuzen, ouders en onderwijzend personeel, de handen ineen slaan om het godsdienstig leven in ons Bisdom te ontwikkelen en daarom de vro me voorvaderlijke gebruiken te handhaven of in eere te herstellen en zonder men- fcchelijk opzicht te beoefenen. Van die gebruiken zal een onweerstaanbare in vloed uitgaan over het huisgezin en de maatschappelijke samenleving. De kinde ren zullen tot eigen geluk opgroeien tot godsdienstige jongens en meisjes, daardoor de vreugde en de kroon zijn hunner ouders, degelijke karakters zullen worden gekweekt, waarop kerk en maatschappij kunnen bouwen. Het vast besluit zij ge- mqakt om de godvruchtige gebruiken in onze huisgezinnen te behouden of, moch ten ze daaruit ongelukkiglijk verdwenen zijn, te herstellen. Alvorens te eindigen, verzoeken wij U vurig te bidden voor onzen H. Vader Faus Pius XI, opdat de toestand der heiiige plaatsen in Palestina volgens zijn stemmige welkomsgroeten begeleidden don reikhalzend verwachten gast naar den heuvel voor den burg. Katwalda steeg van het paard en betrad de hoogte, terwijl de mannen zich in wij den kring om den voet des heuvels schaar den. Langzamerhand verstomde het rumoer en alles drongnaderbij om de woorden van den vorst der Gothen te vernemen. „Edele zonen van den dapperen staiml der Markomannen, en gij, mijne getrouwe broeders, hief hij toet helderklinkendo stem1 aan, „vergunt mij eerst den goden daarboven man dank te betuigen. Hun gunst was het, die mij uwe harten toege negen maakte en den onbekenden jonk man naar deze plaats voerde, die uw ko ning vroeger tot zijn zesel uitverkoos. Wat ik nooit durfde hopen,- gij hebt het tot waarheid gemaakt; en toch komt het mij bijkans als een droom voor, dat ik voor helden sta, die mij in verdienste en deugd verre overtreffen. De goden mogen mij straffen, als ik iets anders begeer dan uw welzijn te bevorderen." Met oorverdoovend gekletter sloegen de wapenen der krijijgers op- de schilden, terwijl de lucht van hun donderende toe juiching trilde. Daar bestegen Hilderick en Rambert de hoogte. Le oude van den Elbestein zette zijn met iizer beslagen linden schild aan zijn voet, wendde zich tot de menigte en wensehen moge geregeld worden, -voor onze geëerbiedigde Koningin Wilhelm in», wier zilveren huwelijksjubilee wij' dit jaar dankbaar zullen vieren en voor geheel hot Koninklijk Huis alsmede voor ons zelve, opdat wij in het bestuur van hefc ons toevertrouwde Bisdom alleen den Ht Wil van God mogen zoeken en volgen Smeeken wij de verhooring onzer gebeden; af door de voorspraak van onze alver mogen de Patrones, de Allerh. Maagd Maria, en van den Patroon der Kerk, den H. Jozef. En zal dit ons herderlijk schrijven op de gebruikelijke wijze op Zondag Quia» quagesima in al de kerken van ons Bis» dom en waar verder gewoon, van den predikstoel worden voorgelezen. 1) Lue. 18,1. 2) Matth. 26,41. 3)Conc, Trid. Sess. VI Cap. 11. '4) Mattb. 21, 22. 5) Mare. 11, 24. 6) Jo 16, 23. Gegeven te Breda, den 17en Februari 1925. t P. HOPMANS, Bisschop van Breda. Op last van Z. D. Hoogwaardigheid, JOS. BAETEN, Secretaris. OÜITSCHLAISID De out ruiming der Kenlsehe zone. Do „Westminster Gazette" wijdt een .hoofdartikel aan de kwestie der ontr ruiming van de Keulsche zone, waarin hefc blad vaststelt, dat thans bijna twee maan den zijn verloopen, sedert het besluit tofc niet-ontruiming werd genomen, terwijl nog steeds de bewijzen, waarop dit besluifc steunt, niet bekend zijn gemaakt. Slechts enkele personen te Parijs hebben het ver slag, der controlecommissie gezien, en do maarsctialk Foch en het comité te Ver sailles stellen thans hun beschouwingen over dit verslag samen. Het is, naar het blad opmerkt, niet zeer duidelijk, waarom maarschalk Foch' zich moet mengen in een aangelegenheid, die in hoofdzaak Engeland en Duitsch- land aangaat, tenzij men gelooft, dat men zich niet langer om de eer van het En- gelsehe volk behoeft te bekommeren, wel ke eer ten nauwste betrokken is bij da naleving van het verdrag van Versailles. Het is ten hoogste tijd dat aan dezen toestand een einde worde gemaakt, en indien werkelijk ernstige inbreuk is ge maakt op de militaire bepalingen van hefc verdrag, moeten de bewijzen daarvoor' zoowel aan het Engelsche volk en nog meer aan het Duitsche volk ten minste in hoofdzaak worden geleverd. (Msb.jJ President EberL BEBL1JN. Rijkspresident Ebert in Maandagavond om elf uur naar het sa natorium Westend overgebracht en daar om half twee des nachts, met goed ge volg geopereerd van blinde darmontste king. i BERLIJN, 25 Februari. (Maasbode.) De toestand van rijks-president Ebert is nog steeds gunstig te noemen. De pa tient heeft geen koorts. Ademhaling en pols zijn normaal. Gisteren heeft de be volking blijk van groote belangstelling gegeven door navjagen in het paleis viaj den president, terwijl de officieele per soonlijkheden bezoeken in het ziekenhuis aflegden, echtér niet door den rijkspre sident werden ontvangen. Ook het corps* diplomatique gaf blijk van belangstel ling voor navrage na^ar den gezondheids toestand van den president, aian het hoofd de P auselijke nuntius mgr. Pacelli. sprak: „Broeders, luistert naar mijhet woorden 1 Gij allen weet het, hoe sbedbfc Marobod zijne heerschappij uitgeoefend1 heeft, dat hij zioh vermeette, vrije mannen! te behandelen, gelijk een Romein, die oven huursoldeniers gebiedt. Wij hebben hefc niet geduld; wij hebben hem gedwongen zijn voet te zetten buiten het land, in hetwelk wij eens onze hutten opsloegen, 'om onze vrijheid te redden uit Rome's begeerige klauwen. En toch streefde hij', er in schandelijke gezindheid naar ons in de inacht onzer vijanden over te leveren,- daar onze arm zich niet meer. naar zijne bevelen schikken, onze vrije mannen niefe meer vrouwengrillen dienen iw'lden. Wel aan! hij is gevonnist; zijn noodlot heeft hem achterhaald! Doch wij willen niefc zonder orde de zegeningen der vrijheid ge nieten. De bijen, zegt men, verstrooien zich en gaan ten gronde, als zij vian hare koningin beroofd worden, en zoo kan ook! een volk niet zonder bestuurder en oppt-r- hoo'fd groot en sterk zijn. In de* stonde der benauwdheid echter hebben ons de goden een redder gezonden, opdat wij niefc ten "onder zouden gaan, opdat hij1 voor, onze rechten waken en in de ure des ge-' 'Aars onze beschermer zou zijuSpreekt,! is het uw wil, dat Katwaldlai de erfgenaam) van Marobod worde en den koningsstoel bestijge?" (Wordt vervolgd. 1

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1925 | | pagina 1