f
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
he Courant
PETRUS HOPMANS,
Beleening»
pcsito's
truiden
Pillen.
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
Tot hoogen prijs.
HE COURANT
DONDERDAG 26 FEBRUARI 1925
iERWIJS
ES
FEUILLETON
Hebt gij kinderen
BUITENLAND
I Antoon Ooolen, Jan»
br en z'ij n Weensc&l
fel van den Oever,
fcflikflooi rond Jam i
In Delft, P. HutfPs
lien van St. Thomas,'
Den lafprijzing,
[,Nederlandsche lUet-
lgegeven maandschrift:
elc wereld1' (Februari
Iverseheidenheden" een
jardinaal Van Rossurtf
Jte aan de directie van
Beekhuis" en waarin
hooge tevredenheid
Jarbeid van het Boek-
|g van goede, gezonde
Itholieken en de geloo-
BB.
lel en Vrouweneer",
pri.
pet zijn artikelen oven-
over de kuischheid"
in deze aflevering da
ken geslachtsdrift op»
i het bijzonder bet ge-
,'erzaajn artikel vooijjjl
nderen die in de japen
liassie zijn.
"t Zijn vervolg over hefc
ik en citeert zeer jnista
laatsen uit een aïtikeï
n over de economisoha
h in de laatste 25 jlajar
in de industriedorpaH
likel „Het Toppunt van
J;ekt in het kort de ars
|asbode over de erfelijk»,
en'het antwoord dat
Iven in het „Algemeen
Op blz. 196 vinden we
argumenten tegen het.
door Prof: Aengcnenfc
bondsdag van „Voor
Rotterdam. Zeer inte»
Irversl'aig over 1924 vun
en Deugd". Het toont
roed de vereeniging tot
Lr ljap-t ook tevens door»
'einig medewerking het
igen geloofsgenooten om-
lotte volgt de rubriek),
idcelingen" met hel ver»
rigeslaagde propagandas
osendaal en nieuws vjp
MUMMER 24
2\ STB MARSAN6
li 8»
I
I aoevè uit Vlissingen, ge-.
randus in taal- en letter-.
J 0.1. Archipel, verkreeg,
idicaat cum laude.
|/V EN VEETEELT
er de aandabhtvain be-
|ip, dat sinds 1 Jan. j.li
ten uitvoer van vruchten
iipulp, de soort moet wor-
eene te dezer zake door.
tan het Centraal BureiaW
ek uitgegeven circulaire,
|e voorraad strekt, voor
op het Bureau van de
ophandel te Middelburg
i Handelsdrukkerij
iten
9, Wissels
Ta, belwerken
Dankbetuigingen
g, Reclamekaarten
arten, Convocaties
Enveloppes
Servetten
kken
srend
de Drukwerken zijn
s gaarne aanbevolen
TRAAT
riijn.
ntlasting, slechte spijs-
koude, influenza, luste-
ifdpijn, enz., de
an er niet.
an" 2,-
Zalf 75 cent.
85 cent.
verkrijgbaar, dan ge-
igst van het bedrag door
tfortelboer.
ikela. 553-50
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel, GOES
Inferloc. Telefoon: Redactie en Administratie Telef. No. 207
Bijkantoori MIDDELBURG, Markt 1 en 2; Telefoon No 474
Abonnameot&prys f1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling
Adwortantifin van 1 tot 6 re gels f 0,90, elke regel meer fO, 15
Contractregelprljs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager
8R00TEWAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT BELEZER
IN ALLE KRIN8EK
door de genade -Gods en de gunst
van den H. Apostolischen Stoel,
BISSCHOP VAN BREDA,
aan de Geloovigen van ons Bisdom,
ZALIGHEID EN VREDE IN DEN HEEE!
In onzen eersten herderlijken brief, be
minde diocesnnen, hebben wij U toege
licht, waarom wij ons tot wapenspreuk
hebben gekozen de van heilige geest
drift getuigende woorden van St. Pau-
lus: Mihi vivere Christus est, voor mij
is het leven Christus. Bij het aanvaarden
van het bisschoppelijk bestuur stelden
wij ons tot levenstaak Christus beter te
Meeren kennen, inniger te doen bem'n"
nen, getrouwer te doen dienen, luister
rijker te doen verheerlijken; Christus te
doen heerschen in het huisgezin, in de
school, in het vereenigingsleven, in het
openbaar leven.
Vooral naar den héiligen kring van bet
huisgezin gaat voortdurend onze zorg
zame liefde en herderlijke waakzaamheid,
overtuigd als wij zijn, dat het godsdien
stig huisgezin de grondslag is, waarop do
christelijke maatschappij moet worden op
gebouwd. Teneinde alles in Christus te
herstellen, jnoet eerst de liand worden ge
legd aan het huisgezin, waar de geest van
Christus moet heerschen,, om van daaruit
baan te breken in de samenleving.
Tot heiliging van het huisgezin moeten
verschillende middelen worden aangewend.
Bij deze gelegenheid wensehen wij U te
onderhouden over het gebed en de vrome
gebruiken.
Zooals U van kindsbeen in het hart
is geprent, is het gebed noodzakelijk voor
allen, die tot de jaren van verstand zijn
(gekomen. De noodzakelijkheid des ge-
fceds blijkt ons iiit het gebod van den
goddelijken Zaligmaker: Men moet altijd
bidden en niet moede worden 2); waakt
en bidt 2). 1
Ook is lift; gebed het gewone middel
om de genaden te verkrijgen, die noodig
zjjn om zalig te worden. Vandaar de leer
van den H. Alfonsus: Wie bidt, wordt
zalig; wie niet bidt, gaat zeker verloren.
Deze leer steunt op de uitspraak van de
kerkvergadering van Trente: God be
veelt niet het onmogelijke, maar door te
bevelen vermaant Hij te doen wat gij
kunt en te vragen wat gij niet kunt en
dan helpt Hij, opdat gij het zoudt kun
nen 3). Jezus zelf hèeft het herhaaldelijk
bevestigd: Al wat gij in het gebed met
geloof zult vragen, zult gij verkrijgen 4);
al wat gij biddende vraagt, gelooft dat
gij het zult verkrijgen en het zal u ge
worden 5); Xporwaar, voorwaar, Ik zeg
het u: als gij den Vader iets in .mijn
naam zult vragen, Hij zal het u geven 6).
Bidden wij derhalve met geloovjg vertrou
wen, waaraan Jezus niets kan weigeren,
wat ter zaligheid nuttig is.
JLn de huisgezinnen, waar de geest van
Christus heerscht, zullen de leden de eer
stelingen van den dag wijden aan God,
hun besten vader en grootsten weldoener,
die hen in den nacht heeft bewaard en
hun tijd geeft om de trouweloosheden!
jegens Hem te herstellen. Bij het opstaan
zullen zij terstond met hét gewijd water
het heilig kruisteeken maken, al hun wer
ken en het lijden van den dag aan God
opdragen, zeggende:- Alles tot meerdere
eer en glorie van God, ofAlles uit
liefde voor mijn Jezus. En als zij
gekleed zijn, zullen zij zich eerbiedig
op de knieën werpen om aan God hun af
hankelijkheid en hulde te betuigen en
ieder naar zijn levensomstandigneden een
langer of korter morgengebed te verrien
ten. Niemand verzuime echter om naar
St. Alfonsus' praktijk eerbiedig driemaal
0
Ite krijgers knielden op den grond,
een hunner hield zijn wol'fskap op en
de eerste schudde de er in gelegde diab-
belsteenen. „Zes en drief' .riep hiji ver-
bengd„wie zal meer werpen.?/'
.ben tweede wierp; hfy had een klei
ner aantal oogen en de derde eveneens.
a? jj111 ^»e ^aa^ste de kap. Behoedzaam
schudde hij de teerlingen er in oun, en
aller oogen richtten zich gespannen op
zijne hand.
Van dit oogenblik echter maakte Iring
die met angstige blikken al dien tijd
den aistantPtusschen zich en zijn paard
gemeten had, gebruik. Behendig als een
kat sprong hij uit den kring en juist
toen de uitroep: en y&y klonk,
zat hij op zijn paard, drukte het de
i211 j z^eö en rende voort.-
Vloekend sprongen de mannen van den'
grond opv hunne speren suisden den vluch
teling na, maar zij', misten h i:ir doel,
Iring ontkwam.
Beschaamd keken de krijgers den vluch
tende na, en verwensahten hun onacht
zaamheid, doch het was te laat i
Het middaguur van den volgenden dag
was gekomen. Op de wallen van den
het Wees gegroet te bidden zoowel 's mor
gens als 's avonds ter eere van de Onbe
vlekte Ontvangenis "van Maria, teneinde
de heilige deugd van zuiverheid onbevlekt
te bewaren. Bekend is, dat de H. Alfou-
sus, de groots voreerder en lofprediker
van Maria, aan elk der drie Wees gegroe-
ten het schietgebed toevoegde: Door uwe
onbevlekte ontvangenis, o Ma'ria, zuiver
mijti lichaam en heilig mijne ziel. Ons
vurig verlangen is, dit godvruchtig ge
bruik, dat reeds in veel huisgezinnen is
verspreid, algemeen te zien ingevoerd.
Moeten wij den dag met God beginnen,
wij moeten ook den dag taet God eindigen.
Het avondgebed, dat bestaan zal in ge-
Smeenschappeiijk bidden van het rozen
hoedje en eenige andere gebeden, zij een
dankgebed aan God voor de ontvangen
weldaden, een gebed van verzoening en
berouw om God vergeving te vragen voor
da tekortkomingen en fouten en zonden
van den dag en daarover een oprecht
berouw te verwekken, een smeekgebed om
in den nacht behoed te blijven tegen
alle onheilen. Zij, die het ongeluk hebben
geüad groote zonde te bedrijven, zullen
het niet wagen zich ter ruste te leggen
zonder zich eerst met God verzoemd te
hebben door een volmaakt berouw, dat
ieder goed moet kennen en begrijpen,
wijl het voor velen de eenige redplank
voor den hemel is, als hun niet meer de
gelegenheid wordt gelaten voor hun ster
ven een rouwmoedigo biecht te spreken.
Heeft de geest van onverschilligheid
wellicht hier en daar afbreuk gedaan
aan de eerbiedwaardige gewoonte om da
gelijks in den, huiselijken kring gezamen
lijk net rozenhoedje te bidden. Laten
vooral zij, die met ouderlijk gezag zijn
bekleed of in overheid zijn gesteld, zich
beijveren om dat gebruik te behouden
of te herstellen. Gezegend de huisgezin
nen, waar ouders en kinderen en overige
huisgenooten te zamen neerknielen om den
lof van Maria te verkondigen en haar
alvermogende voorspraak af te smeeken.
Naar christelijk gebruik behooren wij
te bidden vóór en na het eten teneinde
Gods zegen over de spijze te vragen en
Hem daarna te bedanken voor de genoten
weldaad. Hier achten wij het de plaats
uw aller welwillende medewerking te
verzoeken tot het doorvoeren van eeD
inchristelijke gewoonte, welke elders al
gemeen wordt beoefend en tot onze groote
vreugae in ons Bisdom weer in eere wordt
hersteld, namelijk het bidden van het En1
gel des Heeren op het luiden der klok.
Door dit heerlijk gebed herdenken wij de
boodschap van den Aartsengel Gabriëlaan
Maria, dat zij tot Moeder van God was
uitverkoren, de toestemming van Maria
in het. goddelijk moederschap, en do
menschwording van den Zoon Gods. Laten
wij tot dankbare herinnering aan die ver
heven geheimen driemaal daags, 's mor
gens, 'a middags en 's avonds de klok lui
den en op het luiden der klok, of wel,
wat 't best uitvoerbaar zal zijn, telkens
vóór de maaltijden het Engel des Heeren
bidden. Wij leven in de zoete hoop, dat
op het stichtend voorbeeld en de her
haalde aanmaning onzer geestelijken in
bet Bisdom van het H. Sacrament van
mirabel van de Niorvaert, dat op bizon-
dere wijze aan de Allerheiligste Maagd
is toegewijd, het hemelsch gebed ter eere
van Jezus en Maria in al onze christe
lijke huisgezinnen zal verricht worden
en dat daardoor levendig zal worden ge
houden de gedachte: Christus moet heer
schen in onze huisgezinnen.
Hebben wij des morgens bij het ontwa
ken al onze gedachten, woorden, wepken
en het lijden van den dag aan Jezus opge
dragen, hiermede mogen wij niet volstaan.
Gelijk het den christen betaamt, zullen
wij ons de gewoonte eigen maken varil
brave geloovigen, die door den dag nu
den Koningshof stonden de krijgers in
dicht opeengedrongen scharen en keken
uit naar het Noorden. In de nabijheid der
poort hadden eenigen met kromtm'e stier
hoorns en dikbuikige tromtoels post ge
vat om het aanrukkende leger met krijgs
eer te ontvangen. Nu en dan klonk een
krachtige galm uit de gedramde hoorns
en gestadig luider werd het gegons der
wachtende menigte. Zelfs de Romeinsehe
handelaars hadden hunne kramen gesloten
en zochten een bescheiden plaatsje op den
aarden wal, die hun hia;ve beschermde.
Daar vertoonde zich in de verte aan
den zoom: van het woud een donkere
wolkzij kwam al nader en n|a|der en,
dof gedreun als van de hoeven van Vele
rossen, ging haar vooruit. Stil werd het
op de wallen: de verwachting sloot aller
mond. Plotseling zag men drie krijgers
in glinsterende pantserhemden naderen;
he]t waren Hilderick, Rambert en- Bur-
chard.
Zij zagen de wallen rondom bezet,
vertraagden den loop hunner rossen en
naderden voorzichtig de veste.
„De poorten Zijn geopend, Burchard;
voorwaarts, men verwacht ons!"
Wederom haalden de rossen uit en wel
dra hielden de ruiters voor de poort stil
Luide welkomsgroeten klonken hun tegen
en Arnulf riep hun toe: „Het hol is
leeg, de das is weggeloo'pen."
„Hoe!" riep Rambert uit, „is de wol-
en dan hun hart opnieuw tot hun godde
lijken Leermeester Jezus verheffen om
Hem hun liefde te betoonen en te her
halen, dat zij uit liefde tot Hem blijven
werken en lijden. Zoo dient te zijn de
levenswijze van alle christenen, die voor
en in vereeniging met hun goddelijken
Verlosser moeten leven.
Behalve de dagelijksche gebeden, die
wij getrouw te verrichten hebben, zijn er
nog meerdere godsdienstige gebruiken, die
in geen enkel christelijk huisgezin over
het hoofd mogen gezien worden.
Bij het verflauwen van den godsdienst
zin en het toenemen van onverschilligheid
in, -zake godsdienst dreigen verschillende
van onze voorvaderlijke vrome gewoonten
te loor te gaan, wat God moge verhoe
den! Welk ernstig nadeel toch zou daaruit
voor de geloovigen, de huisgezinnen en
de geheele samenleving voorspruiten!
Als een krachtig middel om den echt
godsdienstigen geest in de huisgezinnen
to behouden en tW bevorderen, komen
wij met nadruk aanprijzen de volgende
gebruikenaan het beeld van onzen ge-
kruisten Verlosser de eereplaats in te
ruimen in onze kamers en salons en bo
vendien op de slaapkamers een plaatsje te
bezorgen aan een wijwatervaatje. Waar
met die godvruchtige gewoonte wordt ge
broken, is het geloof aan het verflauwen,
zal het .gebed in den huiselijken kring
niet meer in hooge eere zijn, zal een geest
van onverschilligheid binnendringen en
weldra zal het huisgezin niet meer als
echt godsdienstig bekend staan. Groota
afwijkingen zullen niet uitblijven en wie
verzekert, dat al de leden van het huis
gezin nog hun strenge godsdienstplich
ten zullen naleven, i
Met bezorgdheid moeten wij U de vraag
stellen, of hier en daar in plaats van
Heiligenbeelden geen zoogenaamde beel
den en platen van kunstwaarde worden
aangetroffen, waarop de blikken niet kun
nen rusten zonder ontstichting en ergeï-
nis? Luidt het antwoord bevestigend, dan
bidden wij U ter wille van U zelve, ter
wille van uwe kinderen vooral en van
de verdere huisgenooten, verwijdert uit
.uwe woning alles wo' .aanstoot kan geven
aan hun deugd.
Al verder mogen wij u vragen, of in
de maanden Juni en Mei in al onze huis
gezinnen de beelden van het H. Hart van
Jezus en'van O. L. Vrouw prijken te
midden van bloemen of versieringen? En
scharen des avonds al de leden van den
kring zich rondom die beelden onder het
ontsteken van licht om het gezamenlijk
gebed te verrichten? Wat is er geworden
van het voorvaderlijk gebruik om de kin
deren 's avonds voor hét slapen gaan tot
vacler en moeder te toen naderen om een
kruisje op het voorhoofd te ontvangen?
Dat kruisje vragen is een eerbiedbetui-
ging aan het ouderlijk gezag1. Maar ook
zal het geloovig geven van het kruisje
door den braven vader niet den zegen
van den hemelschen Vader, het kruisje
van -de godsdienstige moeder niet de. be
scherming der liemelsche Moeder Maria
over de kinderen afroepen? Gelukkig prij
zen wij de huisgezinnen, waar op dio
wijze den kinderen van kindsbeen af in
liet hart wordt geprent de. eerbied voor
het ouderlijk gezag, die hun in volwas
sen leeftijd zal bijblijven.
Wij gaan voort. Wordt bij' gewichtige
gelegenheden als gevaarlijke ziekten, aan
vaarden van een levensstaat, ontvangen
der H. Wijdingen door een zoon, of bij'
hooge feesten, die op handen zijn, nog de.
vroeger gebruikelijke noveen in het huis
gezin gehouden voor een goeden afloop
of tot waardige voorbereiding? Hoe staat
het met het lofwaardig gebruik, dat onze
voorouders met groot vertrouwen onder
hielden, om hij onweder het huis en an
dere gebouwen met gewijd water te be-
vin ontvlucht! Ik zou haar gaiairne de-.tan
den uitgetrokken hebben."
„Laa,t ze loopen," sprak Arnulï1;
bert jaagt toch op geen eksters!"
De ruiters wendden hunne paarden en
vlogen terug. Langzaam rukte de heir-
bende nader en was eindelijk zoo nabij"!
.gekomen, dat men haar v!a|n de wallen
duidelijk overzien kon. Aan de spits van
de legerschaar reed op een vurigen strijd-
kengst Katwalda, de vorst der Gothen;
een glinsterende helto, versierd met het
beeeld van den ever, dekte zijn hoofd, en
zijn goudblond haar hing golvend op- zijne
breede schouders af. Voor zijne borst
flikkerden de ringen van zijh strijdhemd,
terwijl hij in de rechterhand een rechtop
staande speer droeg. Naiast en achter
hem reden de edelen van het land, die
zioh op zijn tocht bij hem aangesloten
hadden; daarachter volgden de Gothen
met hun groote zwarte schilden, eerst
de voetkampers dan de ruiters.
En nu verhief zich op den wal een don
derend levenonder het gejubel der kriji-
gers mengden zich het doffe geloei der
stierhoorns en het geroffel der tromtoen
en een tevreden lach vloog over het ge
laat van den binnentrekkenden vorst. De
sterke balken der brug trilden onder de
hoeven der rossen, van den wal stormden
de krijgers naar omlaag en schaarden
zich aan weerszijden van den weg, die
naar den Koningsburg voerde en duizend-
sproeien? Welke klaarblijkelijke bewijzen
gaven onze voorvaderen van levendig ge
loof en vast vertrouwen op Gods goed
heid!
Ten slotte nog deze vraag: Als de Hl
Communie naar de zieken gedragen .wordt,
seliamen wij dan ons niet Jezus te, groe
ten, laten we ons niet door mensehelijk
opzicht weerhouden om eerbiedig het hoofd
te ontblooteh en té buigen en het schiet-
gooed te herhalen: Geloofd zij Jezus
Christus in het H. Sacrament, of: Be
mind, geloofd en geprezen zij het Eucha
ristisch Hart van Jezus? Ja, als we ons
op den buiten bevinden, waar we niet
'door druk verkeer worden gehinderd, wat
zou ons kunnen beletten om aan Jezus
de hulde onzer aanbidding en vereering
te bieden door nederig en eerbiedig op
den grond neer te knielen? Moge liet in
ons Bisdom waarheid zijn, wat de Vlaa.ni-
schc dichter Gnido 'Gezelle zoo treffend
schildert bij het gaan toedienen der laat
ste H. Sacramenten:
En 'k zag de landliên al te gaai-
van ier, van bij, alhier, aldaar
aan 't knielen. Onder 't strooien dak
verdoofde ik het getiktak
ces wevers^ die aijn mutse afschoof.
Misschien zal de een of ander onder u
zeggenVerdienen al die kleine middelen
heb dan ook altijd Akkers Kloosterbalsem
in huis, want snelle hulp is dubbele hulp
als zij zich bezeeren. Koop vandaag een pot.
zooveel aandacht, dat daaraan uitsluitend
een bisschoppelijke brief moet worden ge
wijd? Ja, beminde diocesaneu, die kleine
middelen zijn van zulk een diep-ingrij-
penden aard, dat wij het hoogst nuttig
oordeelden U daarover in ons vastenman-
dement wijc en breed te onderhouden. Wij
zijn er zeker van, dat het aanwenden van
deze kleine middelen den e^ht christelij-
ken geest in onze huisgezinnen zal her
stellen of behouden.
Waaruit meent gij, dat de ontkerste
ning oer maatschappij en de huidige ver
wildering der zeden zijn voortgesproten?
Uit' het verdwijnen van den christelijken
geest, van den geest des geloofs, die, ge
lijk de zuurdeeg het meel, geheel het hui
selijk leven moest doordringen. Het begin
der ellende was het breken met godsdien
stige gebruiken. De godsdienstzin begon
te kwijnen, het geloof te verzwakken,
het gebed werd verwaarloosd, «inverschil»
ligheid inzake godsdienst deed intrede
met den treurigen nasleep van allerlei af
wijkingen op godsdienstig en zedelijk ge
bied.
Laten wij allen, beminde dioeesanen,
vooral priesters, religieuzen, ouders en
onderwijzend personeel, de handen ineen
slaan om het godsdienstig leven in ons
Bisdom te ontwikkelen en daarom de vro
me voorvaderlijke gebruiken te handhaven
of in eere te herstellen en zonder men-
fcchelijk opzicht te beoefenen. Van die
gebruiken zal een onweerstaanbare in
vloed uitgaan over het huisgezin en de
maatschappelijke samenleving. De kinde
ren zullen tot eigen geluk opgroeien tot
godsdienstige jongens en meisjes, daardoor
de vreugde en de kroon zijn hunner
ouders, degelijke karakters zullen worden
gekweekt, waarop kerk en maatschappij
kunnen bouwen. Het vast besluit zij ge-
mqakt om de godvruchtige gebruiken in
onze huisgezinnen te behouden of, moch
ten ze daaruit ongelukkiglijk verdwenen
zijn, te herstellen.
Alvorens te eindigen, verzoeken wij U
vurig te bidden voor onzen H. Vader
Faus Pius XI, opdat de toestand der
heiiige plaatsen in Palestina volgens zijn
stemmige welkomsgroeten begeleidden don
reikhalzend verwachten gast naar den
heuvel voor den burg.
Katwalda steeg van het paard en betrad
de hoogte, terwijl de mannen zich in wij
den kring om den voet des heuvels schaar
den.
Langzamerhand verstomde het rumoer
en alles drongnaderbij om de woorden
van den vorst der Gothen te vernemen.
„Edele zonen van den dapperen staiml
der Markomannen, en gij, mijne getrouwe
broeders, hief hij toet helderklinkendo
stem1 aan, „vergunt mij eerst den goden
daarboven man dank te betuigen. Hun
gunst was het, die mij uwe harten toege
negen maakte en den onbekenden jonk
man naar deze plaats voerde, die uw ko
ning vroeger tot zijn zesel uitverkoos.
Wat ik nooit durfde hopen,- gij hebt het
tot waarheid gemaakt; en toch komt
het mij bijkans als een droom voor, dat
ik voor helden sta, die mij in verdienste
en deugd verre overtreffen. De goden
mogen mij straffen, als ik iets anders
begeer dan uw welzijn te bevorderen."
Met oorverdoovend gekletter sloegen de
wapenen der krijijgers op- de schilden,
terwijl de lucht van hun donderende toe
juiching trilde.
Daar bestegen Hilderick en Rambert de
hoogte. Le oude van den Elbestein zette
zijn met iizer beslagen linden schild aan
zijn voet, wendde zich tot de menigte en
wensehen moge geregeld worden, -voor
onze geëerbiedigde Koningin Wilhelm in»,
wier zilveren huwelijksjubilee wij' dit jaar
dankbaar zullen vieren en voor geheel
hot Koninklijk Huis alsmede voor ons
zelve, opdat wij in het bestuur van hefc
ons toevertrouwde Bisdom alleen den Ht
Wil van God mogen zoeken en volgen
Smeeken wij de verhooring onzer gebeden;
af door de voorspraak van onze alver
mogen de Patrones, de Allerh. Maagd
Maria, en van den Patroon der Kerk, den
H. Jozef.
En zal dit ons herderlijk schrijven op
de gebruikelijke wijze op Zondag Quia»
quagesima in al de kerken van ons Bis»
dom en waar verder gewoon, van den
predikstoel worden voorgelezen.
1) Lue. 18,1. 2) Matth. 26,41. 3)Conc,
Trid. Sess. VI Cap. 11. '4) Mattb. 21, 22.
5) Mare. 11, 24. 6) Jo 16, 23.
Gegeven te Breda, den 17en Februari
1925.
t P. HOPMANS,
Bisschop van Breda.
Op last van Z. D. Hoogwaardigheid,
JOS. BAETEN, Secretaris.
OÜITSCHLAISID
De out ruiming der Kenlsehe zone.
Do „Westminster Gazette" wijdt een
.hoofdartikel aan de kwestie der ontr
ruiming van de Keulsche zone, waarin hefc
blad vaststelt, dat thans bijna twee maan
den zijn verloopen, sedert het besluit tofc
niet-ontruiming werd genomen, terwijl nog
steeds de bewijzen, waarop dit besluifc
steunt, niet bekend zijn gemaakt. Slechts
enkele personen te Parijs hebben het ver
slag, der controlecommissie gezien, en do
maarsctialk Foch en het comité te Ver
sailles stellen thans hun beschouwingen
over dit verslag samen.
Het is, naar het blad opmerkt, niet
zeer duidelijk, waarom maarschalk Foch'
zich moet mengen in een aangelegenheid,
die in hoofdzaak Engeland en Duitsch-
land aangaat, tenzij men gelooft, dat men
zich niet langer om de eer van het En-
gelsehe volk behoeft te bekommeren, wel
ke eer ten nauwste betrokken is bij da
naleving van het verdrag van Versailles.
Het is ten hoogste tijd dat aan dezen
toestand een einde worde gemaakt, en
indien werkelijk ernstige inbreuk is ge
maakt op de militaire bepalingen van hefc
verdrag, moeten de bewijzen daarvoor'
zoowel aan het Engelsche volk en nog
meer aan het Duitsche volk ten minste
in hoofdzaak worden geleverd. (Msb.jJ
President EberL
BEBL1JN. Rijkspresident Ebert in
Maandagavond om elf uur naar het sa
natorium Westend overgebracht en daar
om half twee des nachts, met goed ge
volg geopereerd van blinde darmontste
king. i
BERLIJN, 25 Februari. (Maasbode.)
De toestand van rijks-president Ebert is
nog steeds gunstig te noemen. De pa
tient heeft geen koorts. Ademhaling en
pols zijn normaal. Gisteren heeft de be
volking blijk van groote belangstelling
gegeven door navjagen in het paleis viaj
den president, terwijl de officieele per
soonlijkheden bezoeken in het ziekenhuis
aflegden, echtér niet door den rijkspre
sident werden ontvangen. Ook het corps*
diplomatique gaf blijk van belangstel
ling voor navrage na^ar den gezondheids
toestand van den president, aian het hoofd
de P auselijke nuntius mgr. Pacelli.
sprak: „Broeders, luistert naar mijhet
woorden 1 Gij allen weet het, hoe sbedbfc
Marobod zijne heerschappij uitgeoefend1
heeft, dat hij zioh vermeette, vrije mannen!
te behandelen, gelijk een Romein, die oven
huursoldeniers gebiedt. Wij hebben hefc
niet geduld; wij hebben hem gedwongen
zijn voet te zetten buiten het land, in
hetwelk wij eens onze hutten opsloegen,
'om onze vrijheid te redden uit Rome's
begeerige klauwen. En toch streefde hij',
er in schandelijke gezindheid naar ons in
de inacht onzer vijanden over te leveren,-
daar onze arm zich niet meer. naar zijne
bevelen schikken, onze vrije mannen niefe
meer vrouwengrillen dienen iw'lden. Wel
aan! hij is gevonnist; zijn noodlot heeft
hem achterhaald! Doch wij willen niefc
zonder orde de zegeningen der vrijheid ge
nieten. De bijen, zegt men, verstrooien
zich en gaan ten gronde, als zij vian hare
koningin beroofd worden, en zoo kan ook!
een volk niet zonder bestuurder en oppt-r-
hoo'fd groot en sterk zijn. In de* stonde
der benauwdheid echter hebben ons de
goden een redder gezonden, opdat wij niefc
ten "onder zouden gaan, opdat hij1 voor,
onze rechten waken en in de ure des ge-'
'Aars onze beschermer zou zijuSpreekt,!
is het uw wil, dat Katwaldlai de erfgenaam)
van Marobod worde en den koningsstoel
bestijge?"
(Wordt vervolgd. 1