Tweede Blad
Tot hoogen prijs.
ZATERDAG 14 FEBRUARI 1925
Buitenland
FEUILLETON
Kerknieuws
Voor onze vrouwen.
SPANJE
Zon en lacli.
Uit Barcelona werd ecnigen tijd gs-
Jedon ioan di? „Tel." ©an brief gesdJifO"
ven, die pan sommige lasteraars van heit
donkere Zuiden nog wel' iets leeren k'an.
Honger én ontbering zijn hier in Barce
lona ver te zoeken. Bijna géén stad in
Europa Ikcn ik, die z'tjó volop den indruk
geeft van bloei en voorspoed. Do oude
stad, ingesloten door boulevards, is eon
labyrinth' van slechts enkele motors broei
de straatjes aan beide zijden niettemin
omJz'oom'd 'door magazijnen, in wncr uit dab
kasten do laatste Parijschie novedald.es''
prijken; hot havenkwartier fe druk on stof
fig en ware ar niet do frissohe vertroosting
van do blauiW'-fonkelenao 'wse en van do
patoien-aleeën, *,vat een zonnige, feestou®
boom is een pata toch, altijJT, aio nijvere
ibuprt zou voor den toerist maar weinig
aantréltkellijks ihobben. In de.oute stad zijo
de kleine beschaiduwde pleintjes, wjaar
het ander de pialtawaaiers koel is on stil
waar de fellé stralen van de imdldagfcon
vervloeien lot tmilde koestering, waar Ca
tellaanschc moeders, omringa door luid
luchtig kroost, koutende op da banken,
Kousen stoppen, waar grijsharige rente
niertjes elkaar verhalen uit het vertalen
opdissch'en. uit nat nabije verleden, toon
Barcelona niet vaal méér wa~ dan aezi*
oude binnenstad on de bebouwde wereld
eindigde (bij de Plaiza de Catalunya, bet ge
weldige plein, knooppunt va,n het tramver
keer, waarrond z,:"er modemhotel) ge-
touwd zijn, wa,ar bet levën, de luide roep.
het miotorgeratel, het belgerinkel nooit
ïzlw'ijgen, niet des daags en niet des nachts
Do Plazla do Catalunya, 's avonds be
straald door velerlei iichtreolaimie's is
dan de AP6 Vergaarbak', waarin do
hartaders der oude on die der nieuwe stad
hun levenden inhoud onafgebroken ioeg-
sc'hridden. Do glorie der ouidö stad jtüjn
de RsamMds, slechts to vergelijken met dp
Parijische Grands Boulevards. Dï wan
deling over ds Ramblas heeft evenwel .diit
op die langs de boulevards in d!e lichts
stad voor. dat men er zich voel gemak
kelijker voortbeweegt. Voor do voetgangers
die hier nog tellen en een rol spelen, is
namelijk een breede wandelweg in 't mid
den van do straat bestemd. Daar staan
de kiosken, daar wordt vogelt- en bloemen
markt gehouden on le w Ink'eï-étalagri
zijn er maar zelden zoo aantrekkelijk, dat
'z(e rr in verleiding brengen den rijweg' ovei'
te stoken.
Dje 'rijweg wordt na reeds te smal Ds
•trainrs op vaste rails, zijn ware verkeors'-
hindernissen, en het aantal auto's is miet
den dag groeiend. 'k Vrees d;a.t de midden
weg der voetgangers binnen tien jaar ten
dood© is opgeschreven; rij, zat bezwiï-
fcen voor den aanvat der vier-wieligJ ben-
zïnetmonsters on twee, zïi tbroei© trot
toirs, z'ulllen de laatste concssi® rijn dis
Boen den simp alten ype&Bten* die zich van
hun natuurlijke loopwerktuigen bedienen,
kan en wil doen. Maar de voetganger zal'
zich' in de nieuwe stad nog boel lang vei
lig voelen. Want die in do eerste plaats
door die pracht der huizten, ofschoon die
welke in Nieuw-Gatalaansohen stijl z'ijn
gebouwd, steker architectonische 'kwialü-
teiten hebben malar well wiegens dof
grootsefrheid van conceptie van het we
genplan.
Hier weet mien walt s'todeibouwi is. Dp
h'oofdader, die de nieuwe stad binttan
voert een schepping van de laatste
hlalvo eeuw! do Pasoo ue Gracia, is
61 meter breed en de rijdraten, lijnrecht
ca etmdiil'003 lang. rijn het minstens 30
mieter. Bij eik der huizanHokken is, om
het begrijpelijk te zeggen, het hoekhuis
vervallen, 'zoodat bij elke otraalkruishijr
een plein onstaat. Dit vooral geeft een
indruk yan ruimte en rovaliiteit, die het
wonen in dit deel van de st.Mi, met «jja
nieuwe oomfortaibelte bjufeian tot eeu ga-
noegeu maken. imool.
En .de uitbreiding gaat steeds voort
Do buurtschappen rond Barcelona worde»,
niet langzaam, maar heel ziefcer, inge
bouwd het getal der ziioh in de Oaltar
laansdhe -hoofdstad vestigenden, vooral
«lat dei- Duitschers, groeit flramlelrsi met
den diag'l en de dag, ri'at, Barteolkwia
ondér de wlereMstedjm zij ln plaats gaat
lünnemen schijnt niet ver unieer te '4iu.
Men behoeft geen vrvJ ©elding of in
lichting oml dattelijk te ontdekken, dit
Barcelona een werkstad is. .la, als roten
in den zoeten 'October,ivmna in oen villa
29) O—
-Een poos 'zlweeg Waltrudis en haai'
hoofd zonk dieper op de borst. Eindelijk
sprak "zij: „Sinds ik op deze plek rust.
vond, opende sftcjbi mijn mond niet tol kla
gen voor het oor v,an een vreemde; Joch
thans, daar mijn leven ten einde gaat, wil
ik u mijn geheim openbaren.
„Ook ik was eens jong en schoon ge
lijk gij: aan den oever van een broeden,
stroom', die in bet Westen die grenzen v'an
ons land zoomtv stoml de rijke bof mijner
vaderen. C'hioteehildis heette ik voor d'e
helden mijns vaders, (Al luide lof werd
mjjn deel, wanneer ik Tn de groote zaal
voor hen den meehoom ronddroeg. Mijn
vader verloofde mij, met een wakkeren
edele; ik beminde WatbariK met dien vol
len gloed mijner jonge ziel en hij vond zijp
hoogste geluk in mijne gunst. Daar ges-
beurde het, dat een vreemd! ltegeï, uit het
Westen opdagende, op een kunstvolkn
houw den broeden stroom] overstak' en in
ons Mud vjel. Lafhartig bogien do ejlelen
des vol'ks zich voor den trotsdhen aan
voerder dier.scharen en stelden gijzfelaarlS.
Ook ik werd' uitgekozen met andere jon
gelingen en jonge dochters oml in dienst-
baarheid naar liet vreemde land gevoerd
tuin in do Wuiurt vim de Keuvelen td
kouten Izït, terwijl de top Van 'len TMdiado
glbort in de duisternis, dan kan mien rich
ihiaast in een Alpendal danken. Maar als ga
afdaalt naai' de stad' en tile hooge steiger-
werken aanschouwt die geheel1 overplakt
rijn met reoljgme'J, welke 'saViohrlsi on
laaien in den gloiiescbijn van lichtlijnen
en lampon, als gi de ploegen werklieden
teteti, die rusteloos da bestea-tm-g vertoef
teren ten een a'derstefeel van binden leggen
door 't donkere lichaam van dia aarde,
ge hoort hoe binnen enkele weken
de eerste onleirgrondschs lijn liet gelijk!-
straatsch verkeer ^'al gaan ontlasten
dan weet ge mieteen wat liet geheim van
don rijkdom en dein bloei def/Jer stad is.
Zij is de stapelplaats voor 'do goederen
Van geheel de stseeV, or Ts van de Pran-
scihe: grens tot Valencia too eigenlijk'
niets dan tarcelona, zit zit m het Cata-
laimschc iv.eh als een spin, on zij. trekt
ail'len 'buit naar zich. Maar op haar beurt
onderhoudt zo v'sel (1e streek; is een
der voornaamst a faptoren van Spanje's
'rijkdomi.
Vormden'ue vele poliHedreiuiren en, de
geheimrilnnaghaid die mten betrachten gaat,
zoo spoedig man aan mond open (loot
over politieki, met het opgewekte beeld
geen fel contrast waarlijk,. Barcelona
z'ou een begeerenwvairJig verblijf zipi.
Zelf,; uit een oogpunt vain reinheid,
voor Hollanders. Want ao zindelijkheid is
buitengewoon. Overtreft vaak do Hotlanu-
sche. Én dat wil voor ons, gereputoer-
den en gediplomeerden op dit gebied, toch
iets rteggen. Waar wordt 'tin 'n Hot-
landsch hotel vertoond, dat mon u een
versch knapperig broodje 's morgen» hij
het ontbijt, goed ingepakt in vloeipipieir,
ovciTeikl? Ik hel) het hier in betere gen
legenheden nooit anmers gezien. Elk brood
je is afzonderlijk ingepakt. Bij 'n eenvou
dig kop koffie, buiten, in 'n café gedron
ken, wbrdt 'n vingerdoekje, 'n Jinnöiy
vingerdoekje gegeven; ]ie ingangen der
huizien zien er, óok in heel burgerlijke
Ibnurten,, uit als phleis-entrees' mtet bor
dossen en 'n beneojentrap van mariner
waarover de aikk'e, warmkltemige looper
niet 'Ontbreekt. De kapperssalpns z'ijn' ge
dichten van reanhaia-wit, luchtig, ruim
blinkend van marmer, nikkel en hagel
blank© jassen.
Een practisobe kléin,icheid is hier op 't
gcJbied vian straatnamen ingevoerd. Vaak
zijn d;e op» 'ao hordrè" 's avonds' onlees
baar ofsfchoon in 't Catalaansrh on
S.paansch aangehcaoht vaak ook ont-
hlreken 5te ,of worden varauisterdi acht e
tblonne- en r^eDZ'eil v'an een koffiehuis.
In Barcelona behoieft men niet meer vruph'
telloos naar boven te tuon. Men lec-st den
straatnaam op den grom, uitgehouwen in
de tegeltjes. Als mon dat eenmaal weet
ztoekt men niet tevergeefs ©n zelfs eten
blinde zou,, met zijn stok taston 1, zondter
vragen aan ulo weet. kannen komen waar
hij was, Een kleinigheid. Maar. 'n prarti-
«Ao. Iter navolging'aambevol n
En navolging verdient ook dr vriende
lijkheid, de hoffelijkheid. walaoneA de Ca-
t'alhnen den vreemdeling te woordl staan.
Hun tzalken hebben hun den glimlach nog
niet geroofd. En het is goed enkel© cfegen
in ©en land te 'z'ijn,, waar kon en lach gaaïA
life in elkanders gezelschap- toeven!
ZUID-AMERIKA
De geheimzinnige rivier.
De -géteende wSreld stcJi. veel Jielhn/ in
'de Ama'zono, de rivier, 'die dwars door
Bratelillilë loopt en als grootste: ,yart és
gaheelo wereld wior.lt beschouwd. De
universiteiten van Londen en S.tockliolml
hebben er expedities heengezonden, om
den stroom! en zijn boordan te exploreer
\ren. V
Ontsprongen op dé Andes., in Pleru,
heeft id'8 Amiaiione ©en lengte vaar circa
7500 E.M. en inlat haar taltooz'ï zijriviiereai
besproeit ktj een oppo'vlakto van pJ.m'.
3Vs mil'lioen K.M.2 wait ongeveer 2/3 van
het gehoefe Euroneosohe vlasbeland is'.
Do Amazione is niet alleen d'e grootste
imlaar ook de geheimzinnigste rivier. VoT®
Vpn haar lz,ij-iivi«ren, waaronder er groo-
ter zijn dab do Maas of da Rijn, zijn nog
'nimmer onderzocht, omdat de oevers
begroeid 'zijn am oerwouden, waarin men
|zWh sltedhts met levensgevaar kan wagon.
D© imioedjgie na tuur vor ,ch ers, die voor d:
zto gevaren niet terugdeinzen, vinden er
tïelkens nieuwe wonderen. Zoo ontdekten
zij er een nog onbekend© boomsoort, die
zij den terpentijnboom jaoemaden, omdat hij
intoervSmgeTi in de schors ö&aroit een
vocht te voorscOiijn komt, dat veel o vereen
klamst heeft met terpannjn. Eveneens
Vond men ©r teen nieuwe verscheidenheid'
vjan de balata-boom, uie teen kostbare
ie worden. Doch' Alberiks moedig: 'Wt kon
zulk oen schande niet verdraglein; mat
het zwaard in du hand vorderde 'hij, ,vlan d'e
Worsten zijne 'bruid op .en w*erd velrstogen.
Wilde smart overwddiigde mij; ün donke
ren nacht omgorde ik mlijne lendenon ej]
ontvlood. Al verder en voredlr droef 'mijn
hartz'ecr mjj in het Oosten voort en vond
ik eindelijk een plek' opi rtezlo hoogte, w,aar
ik mijn sfaf in den grond stajkj. Weldra ver
eerde mij uw vol'fc als een door dia god®n
.ge'ziondten Wal'a; maar jk was slechte Köklo-
men om- mjjn verdriet in dezie eenzaaam-
.Weid te verborgden. Jaren aan jairen zijn
sinds dien dag verstreken; nu, eindelSk; zlal
'm^n hart, de lang gewenschte rpst viiniden"!
Getroffen had Richlikwo naar dé woor
den der oude geluisterd en diep medelft-
den ontwaakte in haar hart met het lot.
der vreemüe vrouw.
Eensklaps richtte Waltrudfa, het hoofd
op en sprak: „liet is niet wel gedaan,
dat ik' nw jonge z ::l mot ziin leed héz|waar
spreeK mij v'an' u en uw gelhik.1" En daar
Riehlnde hloiztendaarzlctoe'ging.ziij, voort
„Ik weet, dat uw. vadei' op .dien laatsten
thing ft met don vorst dei- Gothen ver
loofde; 'kwam er nos. geen hoi asctep, die
een blijden ujtslap aanldonaigt?"
„Heden eerst ontvingen wij1 ua tijding
dat Katwalda met, zijne schaar aanrukt;
dezen nacht moet he heft'oproeping doo:
het land vliegen. Tjoch aan cte godan
rubber oplevert,
Beviaarbaar is 'de Tivjer tot Manaos, dat
ongteVeer 1600 K.M. van den niond ligt- en
in den miond is 'züj nagenoeg 3 Ji.M. breeh.
Bij iPlara daarentegen is ïzij zees smal; door
de H'eino eilandjes, die bij tientallen uit
de bedding oprijzen, begroeid met een
woelidte vlan tropische planten, on ais de
boot daar tusscbenioor vaai't, schuwt zi;
meermiailten iangs d'e vör okar het water
uitstekende takken.
Alls de duisteri* valt, wordt de stilte in
deze maagdelijke wouden verbroken door
het krijschen vian 'Je apen. maar nog in-
drukwokkender zijn de geruisc'htoo'z.b eh-é-
trisch©, stormen, welkte u.c da-wildernis
soms voortkomen en dan olioitsteling.oipikio-
roende ten weer verdwijnende licht iralen
over het zilveren Water der wivier werpen.
Mbn treft in do rivier ook 'Irij.vemd©
eifendjes aan, waapbrj, er zipi ter grooto
v'an een a twee aren, ^tukken land', :ii©-
door ondergrondse®e slromncn zijn Ilosge-
woeld.' Sommige zakken de ganeole rivier
af cn verdwijnen in zlae, a,n.ler©a bétten
zfch verderop aan dan ocvor weer Vast.
Waardoor meermaton de joop. der rivier
gewijzigd werft.
De i'j'our van het water wj Aelt verschmi-
dene malen af, nu eens is het bemelsch-
W'auw als een Zwilseisch meer. dan weer
groen en ook wel hooggeel.
Waar de 'zijrivier-n, met del Trapujios
ails -fle voornaamste, 'zich in ••le Amiaz'ono
storten, krijgt men do zonderlingste kleur-
schakceringon in het water.
Geen nvter is met 'ziulfc oen rijkdom aan
vischsoorten bevolkt als de Amaztona «n
haar nevenrivieren. Daar is de boto; een
soort rivierdolfijn, cm geiuent roover, die
Wore,slachtingA kan aanriohtsn onder le
kleiner" visschcn. Dtege vfedh zwemt
steeds in groote scholen hijeen aan de
opqprvl'akte 'en laat een eigenaardig1 ge<
snor hooron, zo.odat men de nadering van
zioo'n schooi' reeds op verren afstand ge
waar wordt.
E'en andere roofyisch is die piranha, dis,
ofschoon niet ovooter dan een haring, er
niet (tegen opziet, SJelfa ©en miansch aan te
vhBon, nis dezte zich iin zijn Clement mloe'ht
wagen. Vele inlandenu, die da oevers be
wonen, missen vingers en teamen, nun
door dez'e visschm afgebeten. Ook zijn
or electrisch.3 visgohen, die soms d© diepte
van bet water, waai dit licht van kleur
is, iUIïimineeren en eon schok! toebrengen
als men zo mocht aanraKan.
CHINA
De uitgedreven Keizer.
De Verontwaardiging in Peking, veroor
zaakt door de plotselinge' verdrijving uit
zijn paleis van den jongen keizer Poa Yd,
•op bevel van Peng, is nog steeds niet ba?
daaird. De ocwespondmu van de „Manch.
Guaid." heeft volgens hét „Hhld." een on
derhoud met den jongen keizer gebald',
Waaruit blijkt, hoe een en ander is
schied.
Pp' 5 jSfovemibér, morgens oin 11 uur
'kWlaimlen twee generaals van Feug' mleft
©enige honderden soldaten bij mijn paleis.
De generaals w'jlden mij onmiddellijlc spro
ken. Zij vertelden mij, dat ik om 3 uur
's middags mijn patois moest verlaten;
anders Izlouden zlij voor del gevolgen niet
instaan. Zij deden hot voorkomen! alsof
het volt wenschte, da.t ik het patois z'ou
verïtvten; dit verzoek werd alt eeu gedaan
om 't volk buiten te kalmeeren. Zij toon
den talij toen ook «en document, cta,t een
herziening vlah de Acte van Afstand was.
Hel hield o.a. in een verklaring van iriij;
dat ik van mijn titel eh het paleis afstand
deed. It weigerdle flozi© acte te teekenen.
.al wordt het tegendeel wel beweer!. Ik
ton |zlï niet 'aanvaardenniat..dat ik in een
revisie van de acte van afstand niet wil
toestemmen, maar ik eiseh dat zulks
tanga wetitelijkén wieg 'zal plaats hebben."
De ICeïzlftr iis thans 18 jaar oud en on
langs getrouwd. Toen hii z'es jaar oud
■wals, werd hij gedwongen oim afstand' te
doen; hij word opgevoed door een broer
vam ïzSjn vadeT, prins Ts;oen Een staats
greep in 1917 bracht hem voor eetnige da
gen op den troon Maar sp oedig moiest hij
daarvan weer afstand doen en zijn toe-
Vlucht Izioeklon in het paleis van zijn oom,
prins Tsjoen, waar'hii thans ook toevlucht'
ïsiocikt.
Dc Keizer verki'alarde h'ijzbndter ingcA
namen to z'ijn mot de vrijheid, die bil
thans hooft gekregen. Hij is van plian te
•gaan reizieneerst naar Moetóen, waar
irijn .ouders zijn 'begravten, dan naar Japan
en daarna naar Europa-
De falmihenaam van don keizter is Pos
cn zijn vteornaam is Yr. Een rite! bezit hii
niet.
Een .quaiesti'3, die ook nog grondig go-
.staat het. of ons -'laroiit heil Zlal nadoen."
„Twijfel r:tot I Een valk ziag jk' uit hét
ikoorden opstijgen, wjen een areard zijn
n«st inruiim.de; Katwalda zbl Marpbod-
gebied bekomen on het voAl dor Mal-kte'
mannen zial u verheugd als gcpiiedster,
(begroeten."' t
„En zal ik' mijn geluk: op den konings
stoel, vinden?" vroeg ue jonkjvjr|pu|w!
schuahter. „,Daar gij izoo veel weet, onthu!
mij den loop mijner hagen."
„Zou de bron wiet 'zloo blijde a|an de rots
ontspringen, u)é rij wist, dat haar water
zioo spoèdig in het zana Zon verliopjpteh
„Zal zlulk eon lot bot mijne zijn?',''
„Zeide ik dat? Gunst der goden isf 'liet,
die den blinddoek voor het ziwaikke oog
des talenscben 'hond, opdat hij rijn tot'niet
vooruit z'ou zien. Wie mag dien oph'effen
cn 'hem do 'hoop heneimon, die ook den
^evhillen bloom.stani' nog dropmen laat van
nieuwe scheuten, dia ;tau ztijn wortek-n
ontspruiten
„Én toch steven wij er steods. naar, dien
alhier op te heffen, dia ons de toekoinls.t
verbergt." j
„Omdat ons d© hoop verblindt, omdat
wij slechts bloemen voor on'zle voeten zlou-
den wjfcn zien. Geloof irtjj, hja|d ik mijn
lot vooruit gekend, de stroom; die Jalng;
onzle hoeve golfde, had wellicht mjjn 'Jijfe
naar verre stranden medegevoerd. Maar
evenals het z'aad zonder storm geen
regeld moet worden, is de l'inancieele.
Bij dén afstand werd bepaald, dat dé
kèjz'er 400.000 dollar 's jaar;;, jou krijgen
voor rijn huis. Feng beeft diit hedralg met
de héJ'ft verminderd. Maar wanneer dit
hem) werkelijk uitbetaald wordt zal de
ex-keiz'er toch nog hrem krijgen d!an vroe
ger, want van heit vroegere bedrag kreeg
hij nooit vee) 'te 'zien. De schatten, die d'e
keizer met het afstaan van het .patois'
verliest 'zijn echter ©nor,m'. Een deel.
daarvan behoort 'zieker aan dien S-tiaa-k
maar ook veel is zijn persoonlijk eigen-
doml. Vader is veel .uit pca-soonlijke zJeer
kostbare verzamelingen gestolen.
Ojf deu Zondag Sexageshua.
Episteb IE van den H. Paulus tot de
Corinth. XI. 19—33 en XII; .1-9.
Broedersgij. verdraagt gaarne de onwij'
zen, wijl gij zeiven wijs zijt; want gij
verdraagt het, indien iemand u in slaver
nij brengt, indien iemand u uitzuigt, in
dien iemand u berooft, indien iemhnd
zich verheft, indien u iemand in het aan
gezicht slaat. Ik zeg het ter onzer schan
de, alsof wij hierin te zwak waren ge
weest. Waarop zich iemand durft ^be
roemen. (ik spreek nu als dwaas,) durf ik'
ookzijn zij Hebreen, ik ook, zijn zij
Israëlieten, ik ook; zijn zij' nakomelingen
van Abraham, ik ook; zijn zij' .dienaars
van Christus (ik zeg het in onverstand,)
ik ben het nog meer, in last en arbeid,
veel meerin gevangenissen, in slagen
bovenmate, dikwijls in doodsgevaar. Vijf
maal. heb ik van de Joden veertig slagen
min een ontvangen; driemaal ben .ik met
roeden gegeeseld, eens gestcenigd, drie
maal héb ik schipbrouk geleden, een
nacht en een dag ben ik in de diepte der
zee geweest, dikwerf op reis in gevaar
van waterstroomen, in .gevaar van moor
denaars, in gevaar onder niijn eigen
volk, in gevaar onder de heidenen, in
gevaar in de steden, in gevaar in de
woestijn, in gevaar op zee, in
gevaar onder de valsche broeders. In
arbeid en komhi'er, in veel waken, in hon
ger en dorst, in veel vasten, in konde en
naaktheid. Behalve deze dingen, welke
uitwendig zijn, drukt mij' dagelijks do
zorg van alle kerken. Wie wordt zwak,
zonder dat ik zwak worde? Wie ergert
zich, zonder dat ik mij kwelle?. Indien
men roemen moet, wil ik op mijne zwak
heden roemen. God de Vader van onzen
Jezus Christus, die in eeuwigheid ge-
benodijd is, weet dat ik niet lieg- 'Te
Damascus bewaakte de stedehouder van
den. koning Avétas de stad der Damlas-
kere, om mij' te vangen; doch ik werd
door een venster in eene mand langs den
muur nedergelaten, en dus ontvluchtte ik
zijne handen Indien men nog roemen nibet,
alhoewel het niet betaamt, zoo "wil ik op
dc gezichten en openbaringen des Heeren
komen. Ik ken eenen mënseh in Christus,
die voor veertien jaren, hetzij in het
lichaam, ik weet het niet, God weet het,
opgenomen werd tot in den derden hem'el.
F,n ik weet, dat deze menseh, betzij! in
het lichaam; hetzij' buiten het lichaam1,
ik weet het niet, God weet het, opgeno
men werd tot ain het Paradijs, en aldaar
geheimvoile woorden hoorde, welke het
geen m'ensch geoorloofd is te spreken.
Op zulk eencn wil ik roemen, maar óp
mij wil ik niet roemen, tenzij op
mijne zwakheden. Doch, indien ik in'ij ook
wilde, roemen, ik zou niet dwaas zijn;
want ik zou do waarheid zeggenmaar
ik laat liet, opdat, niemand mijl nlchte,
boven hetgeen hij in mij' ziet, of! van mijl
hoort. En opdat de verhevenheid der
openbaringen mij niet zoude verheffen, is
mij' een prikkel des vlecscihes gegeven,
een dienaar van Satan om' mij te kwellen.
Derhalve heb ik driemaal den Heer ge
beden, dat hij van mij zoude gaan; mlaar
hij antwoordde, mij: mijne gratie is u
voldoende; want mijne kracht wordt in
de zwakheid volkomen. Ik wil derhalve
gaarne op mijne zwakheden roem'en, opdat
kracht van Christus in mij'; verblij've.
Evangelie, Lucas. VIII. 4—15.
In dien tijde, als eene groote menigte
bijeen kwam, en uit. de steden tot Jezus
ijlde, zeide Hij, in gelijkenis: De za.aer
ging nit om zijn zaad te. zaaien; ên als
hjj' zaaide, viol een deel bij den weg, eji
het word vertreden, en de vogelen des
hemels aten het op. En een ander deel
viel op de steenrots, en toen het uitschoot
verdorde het, omdat het geene vochtigheid
had. Ook viel een deel tusschen de door
nen, en de doornen,, te gelijk opgroeiende,
verstikten het. .Weder viel een deel op
vrucht voortbrengt, 'zoo gaat de inlensc'n
vJowter lijden ten gronde. Een vriendelijk®
Kalud was hel. die. doornen op z'ijn, weg
strooide."
„Doch' do voet, dien zij openrijten, wterdt
inioede en klaagt over hét pad.''
„Waar de boom! ©en tak vorlleist, schiet
Hjj tien ni'euwte loton uit: zbo ontstaat uit
de benauwdheid steeds niiouy© Kraciht"
„Zal' ik. sterkte intenoeg bekomen om
©en lot le dragen, dat mij izléo zwaar be
dreigt?"
„Wja.t k'wteït gij mij tocht Doch ujvvl hart
is sterk, verneem* (lus, vVait ik vooruit-
ajend© over uw leven zeg. Als 'de zon het
helderste straalt, verwekt tfiji verderfelijke
wolken'zloo zal oqk yaor u in (hét hjologisttj
geluk leen tonwectej' opstijgen, dat mw
Wijde verwiatehtingen dreigt te vernietigen.
Doch verdraag alles geduldig en blijf
tro]u!w in lief en leed, cn uwiei laatste da-
Een z|uïlen schooner zijn cjah 'de eerste, al
ontibreefct u, dan ook veel, wait gij thans op
h'oogen prijs stelt. Gedenk mijne woor
den 1"
„lk dank' u, moeder," zteidm Eet miefei©
ernstig en stond op. „En 'z'ou mij .ooit
'awaar lijden irelfen, aan u( bieb 'ikf ©en.
eon voorbeeld, hoe een vrou'w 'haar k'om;-
mer rnioel dragen."-
Waittru.dis ZWMfce;
„Nog iets. miiae doohter," sprak zij
bewogen. „Mjjn oog is dof en mjjn viqat fcs
goede aarde, en opwassende, riep Hij: die
ooreu heeft om', te hooren die hoore.
En zijne Leerlingen vroegen Hem', wat
dit voor een gelijkenis ware: Hij! zeide
hun'; u wordt het geheim gegeven van
Gods rijk te kennen, maar aan andereh
in gelijkenissen: zoodat zij ziende niet
zien, en hoorencle niet verstaan. Dit is
dan de gelijkenis: het zaad is het woord
Gods. Daar het bij den weg valt, zijn
degenen die het - woord hooren; daarna
komt de duivel, en neemt het weg van
hun hart, opdat zij niet zouden gelooven
en zalig worden. Daar het op de steenrots
valt, zijn zij, die, als zij' het woord hoo
ren, het met vreugde aannemen, m'aar zij
hebben geenen wortelzij1 gelooven voor
eenen tiid, cn ten tijde der beproeving
vallen zij af. Maar daar liet tusschen
de doornen valt, zijn degenen, die nadat
zij het woord gehoord hebben, door de
hekomm'ernissen' en rijkdomimen en wel
lusten des levens verstikt worden, en
geene vnfehten voortbrengen. Maar het-
gene op goede aarde valt, die zijn dege
nen, die het woord met een goed en
oprecht hart hooren, het bewareq, en
vruchten, voortbrengen in lijdzaamheid.
DRANKMISBRUIK ONDER TURiKSCHE
VROUWEN.
De _,N. .R' Ct." sdhreef onlangs dat in
Turkije stappen waren gedaan tot hot
„droogmaken" van de Turkiseho RepuL
Kitek; want het nieuwe Turkije stoort zfch
niet meer a in de voorschriften; van den
Iisfejii), die ieder gébruik van wijn on be
dwelmenden drank verbieden.
Do beweging mislukte, en het «enig1 gte-
volg was, dat aan hel licht kwam hoe.dst
gebruik van sterken drank ook' doorge
drongen was tot de vrouwen en dat juist
onder Je jongere en meer ontwikkeWte
Turkschc vrouwen een toenemend alco
holgebruik te constatoeren vial. Eh wal
ingevolge «en verkeerde opvatting van de
beschaving en van een teven naar Wes-
tcrschen trant.
De „Groene 'Halve Maan" hoeft nu do
Commissi© voor' het openhaar ondier wijs
en 'voor de volksvoorlichting ivafzlocht
op de meisjesscholen voordrachten te mo
gen houden en door het bevorderen van
allerlei sport het gebruik van sterks dran
ken te vermijden.
OP; HET VELD VAN. EER.
„Er vlaften ieder jaar velö moedige Vrou
wen op het veld van eer", schrijft h.ait
Maandibulletin van het N. B. van Vrouwen
arbeid, „vrouwen, dio Iteven en gez'ondhei'd'
van anderen trachten "te behouden', eigen
gcztendhei'i an teven offeren'''.
Meestal1 feSrjin dc namen van die stille hel
dinnen onbekend. E;n enkele Maal is
dat anders.
Een van die jvomigc-n i3 Mme Maria
BrettemieuxPursine leidster van de kin-
defbewaarpl'aats eener fabriek te Rou-
fcaix, die op 24 October 1.1. toen Jaur
(brand uitbrak', eerst vlier kinderen raddle
en onder bet puin bedolven werd.toen zij
de twee .laatste wilne halen.
De franscbe regeering hoeft die aaaii
der moolige vrouw w.er' 1'Jik.Undi.g gia©
maakt en haar, ofschoon gestorven, hief
Legioen v'an Eer toegekend.
VROUWEN ALS OUDHEIDKUNDIGEN.
Twee 'Fransche vrouwen hebben na;
vele opgravingen op Creta de stal Maria
ontdekt., dio 2100 jaar v. Chr. moet be
staan 'hebben ;n vernield werd. Men
vond sporen van straten en terrass en, kel
ders en kamers,
Mlte. 'Ouili®, «cn Jer leidsters; is' pas
23 jiaar.
SISTER MARY.
29 November 1.1. is in da Missie van
Guator, Britsch-Indië, de eerste Piritslch-
Indische novice geprofest in do Congl'.>
gatje van J. M. J.
Sister Mary is van geh'oorbe een larstebe.
maar haar fimilie woont in Melbourne.
Australië, waai' zij ook studeerde en op
23-ja.rjgen leeftijd promoveerde tot doctor
in de me.Mjnen.i In Feibr. 1920 werd sij
als pastulanie aangenomen, thans' nai 4
jaar Missie-arbeid heeft zij de gelofte afge
legd. Sister Mary werkt als arts onder die
inlandsche vrouwen en is een groote
werkkracht in de Missie; zlij slaat aan hiel
hoofd vian het hospitaal'.
De Congregatie van ij. JV1. J. mag en
fier op gaan dat rij 'i© 'eerste vrouwelijk©
arts onder haar religieuzen teli
Vijftien jaar geléden schuddie men in
velé Roomsche kringen volergerniia het
hoofd als er gewez.en werd op het nut van
de studie der medicijnen voor d'e avek?-
izfwaar, weldra z<al ik mjjn Koofu voor
'den laatsten slaap .nederleggph. Beloof mij
idlan '/.lorg te zhllen dragen, dat mijn lijk
onder gindsc'.' -n eik zjjn rustplaats! .vinde;
bewaar mij in u>v vraendelij'k! aanidteiifcen.'''
Een tra,an schitterde iu het .oog der
ïonkvrou w; rij greep de'hand dier oude en
drukte die met warmita. Daarop nam z'ü
Biet weemloedigen groet afscheid.,
Toen RicMinde in het dpj afdlaaldle, be
gon de aivondschiemeiiing i-eedis te yallan.
iDaar, waar het rad1 tusschen hst bruine
héitteKruid langs dien bergwand vsortkiron-
kélde, bleef ziij even staan len (kloek olmhoog
Tïalar den kalen fcruin, die zkh hoog jn dio
ltoeh't verhief. Jiiist stalk een'knecht Ihaars
araders -«en reuisachtigen Koutjmijt aan,
die aaar opgestapeld lag en een h'eJdlere
vuurzuil steeg naar den Wemlél op. Het
duurde niet lang, of er vertoonde rijch in
de verte ©en tweede blandl, spoedig ge
volgd door een derden ein .vierden, al vei*
der en vereer; op .alle hoogten haddien
wachten op het teefceh van dén Konings*-
burg. gewacht en zloo vloog nu dei opi'oe-
pin® tot den striju door hét lahd van bet
Oosten tot hét Wasten, vhn de bergen, aesi
N.oordeins tot aan de vlakke boorden van
den Danuib'ius jm het Zuidep.
(Wordt vervolgd.!
