Tweede Blad NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT ZATERDAG 24 JANUARI 1025 TSJECHO-SLOWAKIJE Kerknieuws Buitenland BELGIE FEUILLETON Tot hoogen prijs. DU1TSCHLAND ENGELAND AFRIKA onderscheidde hij zich ais een wakkere ad ministrateur. Toen de Rif-Kabylen zich na hun roem rijke overwinningen op de Spanjaarden. ;voor een ontzettenden stapel oorlogsbuit geplaatst, zagen en heele afdeeli-ngen van Spoanscho soldaten krijgsgevangen had den gemaakt, waren zij daarmee bepaald Verlegen. Hun ontbrak die mlan, die le/,;e fcrijigsbii.it. administreerdeen die tnaL Spanje ondei-haiidelingen moest voeren. Jn dezen toestand werpt Abd-el-IvTim 'zich op al« administrateur en als di-plo- maat; en hij bezit. deae twee eigenschap- pen in ssoo'n hoog® mate, dat. hij spoedig de onmisbare man werd voor de zwarte Kooi d-A meriikaand ers Toen hijeenmaal de dial was geworden vap den opstand, proclameerde hrj den iieüjsen. Oorlog onder de Rif-bewoners en de Djóbala, Hij wist een leger van 100.000 man terug Ie dringen en vergrootte rijn gebied tot de lvuidige grenzen. Abdl-el-Kriin is voor alles audministra- tcur en politicus. Daarbij is hij handig! energiek, intrigant en zeer zelfstandig; hij is'er in gasl-mgd een organisatie te (Stichten, die men huiten Europa; weinig aantreft. Zijn vólk hangt hein geestdriftig aan, want Abd-el-Kiim dieeft T gered niét alleen van een drukkend vreemd regime, araaar ook van de plunderingen, die som1- rnige jNoord-Afrötaansche volken hier nog plegen. Tegenover Zijn gasten fe hij zeer vooiko* mend en vriendelijk. Toen hij onlangs in Amerikaanschen journalist ontving, ver klaarde hij: ,,ïk groet het/eminente Amei'i kaansche volk uit ,,naam van alle Rif-ba- vvonci's, die ter „wille van hun vrijheid alle ellende van den oorlog verduren". De bevolking verafgoodt hein om, lijn eigenschappengeleerdheid, godsdienstzin rechtvaardigheid. De overwinning van zijn land dankt deze comingiman aan Gods hulp. Met zijn buren wensehtihij in vrede t® leven, tenzij a°n zijn volk een .groot en machtig rijk beschoren is. en het geroepen wordt over geheet Noord-Afrik,a te h/ïez- schen. „Alle groote staten rijn klein begonnen"- ■verklaart hij. Zijn populariteit reikt van Wast tot Oost en do Islam' koestert van hém /iog jgjrootö verwachtingen. Zoo is de figuur van Abd-el-Krim. Van gestalte is hij niet groot, «naar hij is Kwaaj' gebouwd. Evenals dj meeste jfif-Kabv- len draagt hij een ringbaard; hij hinkt een weinig en uit zijn oogen vlamt het 'vuur van den dwep enden Muselman, Tivischen Kerk en Slaat is thans 'in Czecho-Slovakije (een strijd uitgebrokc-n, d. zooveelste in ,'de ge,-, schiedenis der wereld. En ook luer, als steeds het geval was bij zulke conflicten, igaat de aanval uit van de Staatsregeenns en moet de Kerk rich verdedigen. Maar de aanvaller heeft, dan do gewoon te, zich lei verschuilen achter het misled!' d'ende woord: Scheiding van .Kerk' en Slaat en dit slimme s-treakje heeft da' Gzecho-Slovakfeche regeering met nac'"- laten, uit te lialen. Do naaste aanleiding was eèn herder lijk Brief met Kerstmis door het Episco paat uitgevaardigd. "Daaiin werd den gte- ioovigtm verboden, om lid te worden of te blijven van vereenigingen, Welker pro gram de verplichte neutrale school, dus verbod van Godsdienstig onderwijs eiscbt. Het verbod was streng gesteld en den overtreders werd wteigering der Sac ra ni en ten en van een katholieke begrafe nis aangezegd. H'ooge toom ontstond daaiiover m tiuk- sche klingen, en do regeering' stelde zich mede op haar standpunt. Zij veifclaarje-, 'dat do herderlijke Brief een vergrijp was tegen het Staatsgezag. Men ziet hier de gewone goochelarij met woorden die moet dienen om het publiek zand in da oogen te strooien. Want het Staatsgezag begleeffc zich hier op een terrein van geestelijke: zorg, waar het niets to zeggen heeft, tarwiji de Bist schoppen juist bleVzn binnen de perken van hun autoriteit. Maar de anti-god sdienstiga hartstocht bleek ook daar sterker dan .het verstand en het ministerie van Slowakije gelastte, dial, 't Bisschoppelijk schrijven in beslag! genomen moest worden en degenen, die den brief verbreidden gerechtelijk dien Jen vervold te worden. Daarmee waren feitelijk de priesters tot misdadigers gestempeld. De opzet slaagde echter nipt geheet, doordat de officieren van Justitie, met meer inzicht bedeeld dan de minister blijkt te bezitten, den brief geen strafbaar feit j achtten en weigerden last te geven, dien in j beslag to nemen. l>e priesters echter, die den inhoud ter keunis der katholieken brachten, worden ijverig door de politie vervolgd en na /blijft de vraag, wat de rechters, die over dit „misdröf"-te ooi doelen krijgen, zullen doen. Natuurlijk vormt dc zaak een voor werp van drukke bespreking jn en tusb schuil de politieke partijen. De C'ztechische Volkspartij, welke ook deel uitmaakt van da groepen, wnvrop de regeering steuint, heeft zich feeds uit gesproken vóór het recht en du vrijheid der Bisschoppen, en Itraimarpartij, welke ook deel uitmaakt, van de basis der regee ring, houdt zich neutraal. Het zijn uitslui tend/ Je linksche po i ïeke groepen: sociaal democraten, linksche noeren, communisten en democratendie hel kabinet steunen en opstoken. Het gohoele volk slaat in twee kampen tegenover elkander, waarbij Plaag het (bohvVr'k dm 'untégiodsdianistige richting kan heeieii. Waarschijnlijk naar aanleiding van la hevige protesten der socialistische par tijen. welke op hun beurt wel een bewijs zijn, dait de actie 'der geestelijken succes heeft gehad, zegt zelfs een correspondent der ..N. R. Ct." hebben thans ook Je Bisschoppen van Bohème en Moravie ■zich in do kaak gemengd en een uitvoerig prommciament.o uitgegeven, waan» zij partij trekken,voor hun SloWakscha aonibt- aenooten en -zich solidair niet hen ver klaren „Wij willen niemand dwingen Ka tholiek to worden," zoo lichten zij hun houding toe, .„malar wie Katholiek zijn wil en do .zegeningen der Kerk deelachtig worden wil, moeten afstand doen van de beginselen, die het Katholiek geloof uit sluiten en Jiun godsdienstig leven aan passen aan de geloofsstellingen van ;le Kerk. s i Uit alles .wat er de laatste wéken en dagen over deze kwestie geschreven is blijkt, dlat men zich, vooral waar het Slowakije betreft, in een wespoennest ge stoken heeft en op bijzonder gevaarlijk terrein gekomen Js. Men wordt zich be- ■wust, dat ,do uitvoering van de .radicale scheiding, zooals men die ajch aanvanke lijk heeft gedacht, en aan socdalisti/scl -o .zjjde zich nog denkt, weliswaar mogelijs: is, maar .een zoo gewaagd' experiment vormit. dat rij de grondslagen vtm den slaat aan het wankelen izlou kunnen brengen. Het volk van Czecho-Slovakiie wensoht een rejieering, geen tyrannie. Welke wonderlijke toestanden daar in- tussChen bestaan blijkt uit een ovengans Izteei' partijdig schrijven m vbet Gizr-chd' SJowaaksche Correspondentieblad, waarin wordt ycrteld, hoe m -ermalen lieden met de rozenkrans in do hand de stemlokalen Ibetraden om.t conifnunistifsche condïi- dalcn te kiezen. De schrijver trekt daaruit het besluit dat ztolte menschen het goed meenenj en dus met rust gelaten moesten worden. De juiste conclusie is natuurlijk, dat mten lieden, die Zioo dom, zijn, dat ze te goeder trouw brand zouden stichten in hun éigen huis, desnoods (met tatóa middelen tot heter begrip moet brengen. Op den derden Zondag na Drie-Koningen. Epistel van den heiligen Paulas jol die van Rome. XII 1620. Broeders! weest niet laatdunkend bij u aclven: vergeldt niemand kwaad mei kwaad: beijvert h.t goede: niet altecu voor God; maar ook vpjor alle menschen Indien lret mogelijk is. houdi zoo veel in u is. vrede met alle mcmschen. AlteriiaA stenwreekt u ze'ven niet., maar geeft de gramschap toe; want daar staat pfeschre venmij is de w raak ik zal het vergelden 'zlegt de Hfer. Ddtarentegten indien uw.vij and honger heeft, spijk. hem; indien hij dorst heeft, geeft hem te drinken; want, als gij dit doet, zult gij vurige k'olan, op rijn hoofd vergaderen, Laatii, niet door kwaad overwinnen; maar overwint het kwaad door het goede. Evangelie, Mattheus yiil 113. In dien tijde, ais Jesus van den berg afkwam, voted e ILcrni eene menigte van volk. En zie een melaatsche kwam ham aanbidden, en zaide: Heer, indien Gij wilt, Gij kunt mij zuiveren. En Jesup stak de hand uit, raakte hem aan, en zeiile: ik wil, word gezuiverd. En terstond werd zijne melaatschheid gezuiverd. En Jesus zeide hem; zie too_.dat gij het niemand aegt; maar ga. vertoon u aan den pries ter en draag da gift op. die Mozes geboden In de Vlaamsch-nati0]iailistische„8cii-:l- dle" van Antw'erpjn publiceert dr. Jacob een brief van den pas-gearresteerden Wa rning Van Exteighem', waarin dléze schri-C „Mijn verzet Irokkeïde af; ik wihle kost wat kost hit de gevangenis. Door mav- ohandago is mjj dit J.en .plotte gelufcli,' mlaar slechts nadat ine biina, alle zelfver trouwen had verloren. Toen Rose De Guoh tenaere vjjicwam («en paar maanden na mij, en nadat, zjj vrijwillig zes maand was blijven zitten, omdat zij de voorwaarden had afgeweken, wal voelde ik mij toen ien zivaik bij deze vrouw! Zag zij, dal een innerlijke strjjd in mij woedde? Ik weet het niet, maar zij jmzag mij zacht m do oogen. en aai op tragen, afgemeten toon: „Gij zijt voorbestemd om te lijden"; en toen ik moedeloos ontkennend het hoofd schudde lei >ii le hand ik moedeloos ontkennend t'rt hoofd schudde, lei zij la hand op mijn scliouder, en zei deze woor den: „Zoo niet. dan hebt gij zteif niet in 't minste ge-ioofd wat gij zeidet in uw meeting en uw artUels." Dit .werd haast fltasterend pezeid. zooab een moede» zJou spreken lot haar zoon, om hemi een verwijt te doen. Ik vgas er door geroerd tot. in de ziel. Maar welke zwakheden nik. ook moge hebben begaan om uil de gevangenis re geraken; ik vertrouw dac er zuivering is van smetten in den gang naar de gevangenis, die ik thans doe voor Borms o» voor de gjedachte die hij draagt. Tot het einde, hoe bitter dit ook zijn «rag zat ik vo'barden." v In Brussel is een comité opgericht, dat zich ten doel stelt de 50.000 francs liifem te brengen, die de reserve-pfficier K«mv de Man alsy bkxste heeft te betalen. Het comité bestaat voor 't groptste deel uit oude wapenmakkers van de Man, die ejn buiteingewoon dapper soldaat is, geweest. In do „Schelde'' is reeds bijna 12000 francs ingezameld voor het kindje van Be Man. „Ongehoord". „Be Standaard", (het Katholiek dag blad uit Brussel, schrijft over hét tegen Rerni Demail uitgesproken vonnis onder mc-cr he.t volgende: „Zoo werd er dan een schakel te meer gesmeed aan de keten, die mot volle ge wicht op de schouders van Vlaanderen drukt. Want dat men zich geen begooche lingen make. Hel volk met zijn gezond verL stand, begrijpt niet, hoe men hier een Beman met uiterste strengheid vonnist, daar hij zich bij grooto provocatie stegen zijn vijanden heeft geweerd, terwijl ginder te Leilven de zaak' Cbllbacq nog. niet eens opgeroepen weid. En het moet eenieder toch duidelijk zijn, dat te Leuven, kleiner stad, heel wat minder zaken op ie rol moeten staan dan te Brussel! De aan.-lae van Colbaca op, Vallaeys is daarbij leeds 'Z'.óó lang voorbij, dal velen zich zoudan feaan afvragen of hei gerecht Colbacu niet liever verontschuldigingen zou gaan aanbieden, omdat er een rechterlijk on- dafzloek werd ingesteld. De getroffene, die ternauwernood van den dood werd gered was immers maai; een Vlaming' en de.' moordenaar een vriend der Action Fran- paise", waar lijj enkele ylagen tevoren' een miotie had toegejuicht om de repu bliek in Frankrijk omver te werpen. „Zulk een ridderlijke daad weegt im mers in ruime mate op tegen het held! haftig gedrag van Beman tijdens den oor- log. Met ontroerde stem zijn de oversten Ivan dez'en moaidigen soldaat pver z'ijn schirttcieud gedrag komen getuigen. Ze hebben aangestipt, hoe hij zich sieels heeft aangeboden voor de gevaarlijkste .ondernemingen, hoe hij eens met tachtig makkers een doodenriit heeft medegemaakt waalr er slechts 10 z'ijn van teruggekeerd. En scherp, als een mes is bet door het halrt dér Vlamingen gsgaan, dat, 'terwijl da :id!vocaat deze mooie feiten nog memoreer'- de. do rechter, koud als ijs, de lezing' van het vonnis begon, dat zooveel strengheil aan d'on dag zou legg'rn en Deman, dia honderdmaal zijn leven voor zijn land heeft veil gehad, als vergelding voor zijn gedrag van heel zijn bezit zou berooven. „En eT was een woord om het te he- stempelen: ongehoord;! Maar volkomien logisch in do lijn, wanneer we vonnissen als b.v. tegen Batar Stracke uitgesproken gedenken, die oneindig hebben bijgedragen om het vertrouwen van het Vlaamlsoho volk in het Belgisch gireebt te ondermij nen. Meer en meer wordt hel, dieper en 23) o /Opmerkzaam monsterden de mannen op en wal den troep- die thans de poort be reikt had. De wachters schaarden zich aap •weerszijden de tuba schalde, en snel als do wiud vlogen d i paaiden over Je- dreu'- iKindle ïioutsr. bruft den hof op naar den Koningsberg, „Ziet," Duisterde ArnuJf zijnen metge- zeüen'toe, „de komng heeft een der vluoly t.ehngen achterhaald." En hij wees op een /nan, die met op den rug gebonden han den voor een der riuters on een van zweef druipende merrie zat. „Weinig; zal hem de vstugst veriheug.m wanneer de audere ontkomen is," merkte Burchard aan. „Doch komt, wij zullen zien wat met dazen geschieden zal." Zij verlieten den wal en gingen op don Koningshof ine Van alle kanton sloten' zich krijgers bij hen aan, dia de nienwlsaie)* righcid njt de huttan lokte, en menig! «Kdolijden.l woord wfexu gfeujt, want man Zag; vooruit hoe de koui.ng de vlucht des krijgers straffen v ou. .Weldra: had zich een giroote schaar op de- wjj.le ruimte voor den bbUfg verzameld. Op een Kleine verhevenheid stond de dieper in de harten geankerd, dat het in dit land een groot ongduk is Vlaming' te rijn en dlat rechtsherstel en fair play met die huidige verhoudingen zijn zoek gn- raafct. Voeten zij, die veranlimoordelijk zijn voor het behoud van oen regiem, hoe ni .u dioor onverstand eu onmatitcè strengheid, door de eigen medestaanders wordt ge rukt aan de pilaren welke het gebouw van den. Staat moeten dragen? Want niet door ■onverstand, en onmatige strengheid, door de eigen mede,staand ei s wordt, gerukt, aai) de pilaren welke liet gebouw van len Staat moeten dragen? Want niet door wraakzuchtige 'harteloosheid wordt, in hel gemoed van verongelijkten eenig verzoe nend gevoel gewekt voor een toestand, die niet kan duren, en die een spoedige en Volledige rechtzetting oischl." Nationale rouwdag. I Maart a.s. zal -m Duitschland voor de eerste maal een nationale rouwdag worden gehoudan ter nagedachten ie van de in den oorlog gevallen Djuitschars. Bezie herdenking! zal w "Itelijk worden geregeld- Volgens het wetsontwerp ria.1 steeds de aivsde Zondag voor Paschan, die dit jaar val't op 1 Maart een rouwdag' zltjn. In alio kerken zullen godsdienstige plech tigheden wordeü gehouden en van een tol kwart over een zullen alle kerkklokken luiden. Gedurende twee minuten zal hal; weilk overal stilstaan. In den Rijksdag' zul een plechtige herdenking, plaats vinden-. De uitnoodigingen daartoe kullen -dom: Rijkspresident worden verzonden. In do schouwburgen en theaters gullen alleen ernstige stukken gespeeld m-ogen worden. Men hoort- dat de- ,w®t nog o.p tijd zal worden aangenomen door de-n. .Rijksdag. In en om Si. Paul s Kathedraal. De Dondensch correspondent van „Da Tijd" schrijft: Dat St. Pauls Kathedraal, zooala de Emgelscke bladen zeggen, gev'a.ir loopt te verzakken i« een oveidrev-en bewering een. vrees, di-e ontstaan is sinds het ongé- van van „Winchester Cathedraa.1," eenige timtallen jaren geleden, toen het gotv-elf scheurde en de koepel instortte. Welis waar bestaat ook de fundeering van St. Pauls, evenals van dan Winchester Dom ujit holle z/u'ilen iets wat. door-don archi tect ontegenzeggfelijk over het hoofd werd gezien en als een groote fout in de con- slrualio moet beschouwd worden doch de scheuren in de muren zijn een titoctr di reet gevolg van do slechte quaii-teit steen die indertijd bij de restauratie werd aan gewend; waardoor op den duur de tus- schenbomv to z wak werd om den bo venbouw te dragen en zich dientenge volge verzettingen in den middenbouw voordeden. Volgens do bouwkundigen is echter een. verdere verzakking te voorkó men door ingieten van vloeibaar cement en wordt de benoodigde hoeveelheid hier van op ongeveer 70Ö ton geschat, terwi'l het hersteDimgswetrk eenig-e maanden in beslag zal nein-en. Toen ié gisteren Ludgate Hill opwan delde, constateerde ik tot mijn genoegen ■da# do trotsche Dom er nog' steeds stevig en hecht uitzag. Op de trappen voor den ingang bevond zich een groote menigte menschen, meest Eendenaars denk ik, dia hun eerste bezoek aan St. Pauls brach ten en eerti'gszins beangstigt! waren naar aanleiding van de geruchten omtrent hare conditie en toch verwonderd, omdat er niets afwijkends zichtbaar was. Door het, wijde me- wRte en zwarte tegels cteplaveilde portaal, begaf ik mo rcgeirecht naar de „Whispering Gallery"- De zion wi.erpi haai gouden stralen door het prachtig gekleurde glas iu lood, het geen oen altergah-eimainnigst licliteffec. veroorzaakte iu da geweldige ruimte, taf- wijl de donkere schaduwstrepen van do zuilengalerij hel middenschip, verdeelden iin groote vakken, waardoor het geheej beter overzichltelijk werd. Eenige man nen en vrouwen zlaten te bidden ver diept ju gewi.i-dc lectuur.' Andencn liep-en heel z'acht en genrlsehloos rond met. -dis twijfelachtige au schoomivallige houding di-e de meeste menschen in kerken aan ■meuten. Aan een klein kantoortje betaalde 6d. yoor een bewijs, dat mij toegang ver schafte tot da fameuze „Fluister Gallery Wij begonnen dapper te klimmen en op dg 241ste trede aangekomen, vroeg plotse ling een oude dame, die wij voorbij wil den schieten, of wij dachten, dat hel „quite wise" 1) was. heejéntaal naar boven te gaan, waarop de gids heel' ad remi ant- wooiddo: „You better hurry tot go u» koning met zijn vrouw, voor allen zicht baar. Hij was van een reusachtige lengte zijn borst was breeil als de schoft van een paard en zijne matten getuigden, dat hij niet ten onrechte den naam van- Marobo.i Itpaardentcmmm-) droejft Breiend Mikte hij op den gevangene neder, die geboeid aan den voet dar verhevenheid stond; Rads- gondo daarentegen lief minachtend haar oog over den kring der ju stilte wachtende krijgslieden weiden. Eindelijk hief Je koning het hoofd, rjjn -blik zweefde vorschend over da schaar zijner helden en bij ving aldus aan: „Gij dappero deelgcnooteu mijner gevechten, beschermers en bewakers der ncr van oas volk! Een m'an sdaal hier onder ons, die zijn schild beztoejeld on schande over onzen naam gebracht heeftLafhartig- heeft hij de vrucht ui-I onze .legerplaats genomen, daar rondom ons gevaar dreigt dtudi Je toorn dor /'goden heeft hem weder in onzo band gegeven. Met bitlera schaamte vervult hat «rij, dat. i-k. een zoon vau den dapperste aller stamiuen van z'uli een laagheid -bescbuldigen moeit. Gij we^- hue onze vaderen zulbik een vergrjjp si rat ten; zijn vonnis is gevéld. Voer-t hem dar- halve weg an hangt hem met den wi-lgsn- slxorï om den hals aan de tinnen vau den poort,toren tot waarschuwend teeken voor lafhartige .rieten."- there, before it comes down" 2). In de Fluister Gallery geraaide ik meer in vervoering, door het prachtige panora ma, het gokiioA en gefofel' van de city in vogelvlucht, dan. dat ik op den gids lette, die ons verzocht onder den koepel plaats té nemen. Terwijl die gids zich aan den anderen kant. van de galerij bevond hoorde i-k p'oiseJing flu:-teren. ,Jlc keek om en zag hem! fluisteren legen den muur. Zijn woorden kwamen tot, mij als dia van een fjpeet een bange, sombere graf stem „D'e diameter van -de ko-epel js '180 v-oet." zeid-e di stom tqrwiil liii een uiE oeiig rélaas gul van de stichting' en bouw v an de kathedraal. De c-onige mij beken de naatn- die' ik opving, was die van Su Christopher Wron. Onwillekeurig school ik iu een lach, waarop de stem heel grappig hernam: „flaw dissatisfied and bard of hearing some people are. ..3) Hoog bóven alles verheven onder de koepel van St. Paul 'krijgt men een in- drukwékkenJe gewaarwording- Londen tjgt daar beneden i-n een gewemel van gebou wen en rookend» schoorsteenen en ver- echölende districten zijn gemakkelijk ie herkennen. Hoe smal schijnen dan -le lbrecdsl.3 straten! Tegen het Oosten, boven do groote zWara huizenblokken van Con- nonstre.el, ligt Tower Bridge heel 'zfwalk «miljjnd en bijna onzti-chtbaur in de- mist. Alleen do Thames heeft brcede. De men schen zijn als kabouters, terwijl sonrn een omnibus door tie vlucht van een aair lid duiven, aan ons oog onttrokken wordt. Aïle verdi-epinigen van de vpabijstaande kantoorgebouw en z-ijn gemafckelijk te over zien ze zijn vol mat. typisten. Ik ge voelde mij als ecu iemiker, die in zijn korf iujkit, terwijl 'n doordringend aanhoud 'nd gegons van omlaag op-stijgt. it is the 'restless voicof the City -1). 1) „Volkomen wijs" Rel. N. Z. Crt 2) „Je doet beter je te haasten om daafr fc-ovcn te komen voorualeor -le boel naar -beneden komt" Red. N. Z. Ct.. 3) Hoe onbevredigd en slecht, sommige menschen toch luisteren. Red. N. Z. Ct. 4) Het is de wegstervende stem) van de stad. Red. N. Z. C-t. Abd-el-ICrfni, Sultan der Ivabyieu. Wij lezlon in De AlaaiidagiMorgcn" Be wereldpers wijdt'aan hem hoekt ibeschouwingenJournalisten kom'en uit .Amerika osm hem ie interviewen. AJbfl!-é'l-Krim is ui,ar lui zélf baweerlj in 1884 geboren ui. een Vorstengeslacht van Berrii Ouriaphel. Maar- deze bewering is onjuist; hij i-s evenmin van koniinki/ ilijkcn bloede als zijn vele aanhangers. fljj heeft te Fez. gestudeerd eu beweert j nooit in Span'e te zijn geweest. Hij is zijn» .vader als rechter te Melilla opgevolgd. Toen het in 101G in Noord/-Afrika begon te gisten, hij zich da vr deal kennen ais een 1 temperamentvolle en heeischz'ucnitige jon- jgomian, werd hü Joor de Spanjaarden voor staatsgevaarlijk gehouden en guvan- i gen gezet. Een vol jaar werd hij vastge houden. j Lr 1917 vrfigéla-len trad hij in dienst] van den Duitschen agent Far ju Marokko j en begon een hevige anti-Frannsche pro paganda. Zijn vader wis toenmaals v-erbonden imiet Abd-él-M'ick. met Wren >hij ver- i eenigd de Fransche posten onveilig maat-: te; velen ju,Uen zich uit die jaren herin neren de aanvallen die de Franse hen in Marokko van de zijde der inboorlingen to verduren hadden. Nog in hetzelfde jaar 1917 brengen de Spanjaarden een verzoening met hek» tot stand, Kenoemen hem opnieuw tot rochter te Melilla en sluiten hun oogen v-oor zijn Duitscho propaganda; zie hopen daardoor het hcele geslacht. Barri Ouxia- ghel op- hun land te krijgen. 'Deze toeleg! mislukte en toen in 1919 opnieuw* de onrust in Nooid-Afrika, uiÉteak, oordeel den zfe hem opnieuw stoatgjévaariijK ?.n Kotten hem opnieuw gevangen. In 1920 vvord't hij weer vrijg-alaten. Ongehvijfeld is Hij niet vreemd aan de -onlusten van 1921, die in hel. Rif uitbra ken, al waren de Spanjaarden daar zielf de schuld van. In herhaalde gevechten leien dez'en de nederlaag, en waren de Fron- schen toen niet op hun hoede geweest. Je beruchte Rifbeweging zou, zich zeker op de Fransche bezittingen hebben overga;- plant Op het- oorlogsterrein is Abiel-Kum vrijwel een onbekende; hij rafel het lalcrlt, dat jeugdige "officieren in enkele gevech ten tot befaamde generaals votïrrt: maar al is hii geen geboren veldheer, spoedig' Hij wenkte twee krijgers zijner lijfwacht en zii traden schoorvoetend in den kring op den veroordeelde toe, nu eens den tolr-k op den koning' vesligende, dan weder op de edelen, die in onheilspellend zwijgen vie uitspraak -des konings vernomen had den. 'Daar trad Rairabert vrijmoedig, voor- uiit eu spTal;-. „Onbetwistbaar is de schuld dus beklaagden; en zijn leven beeft hij v er- br-urd, ik bestrijd het niet; maar wij ple gen anders niet een man ongehoord te vei-oordeelen, van welke misdaad hij ook beschuldigd werd. Zoo zij dan ook isnen een laatste woord vergundhij deule ons .mede, wat hem tol. do vlucht bewe sten heeft." „Goed gesproken!',' risp Burchar.l; men Zal den vrijen m'an de tong niet binden, waar hem zulk een zWare aanklacht treft, en lahartig hébben wfij h'ern nooit bevon den. In den laatstén strijd heeft hij 'Ach een der -koensten betoond; zijii recht mag net v-eriikort worden, al moat hem' dan ook ons medelijden ontzégd blijven." Het luid wapengerammel d-er krijgers Itegroet-te zijne woorden; 's konings gel-uit echter tecteendo hevig- misnoegen, terwijl Radegonde den koenen spreker een gifli- 'gen blik tóeslingerde. Be geboeide man daarentegen keerde zicb met bliksemende oogen naar de fiel den en opende de lippen om t-e spreken. „Halt," ren Futchard, „liet past niet dat een man in smadelijke boeien tot vrije heiden spreekt!" En hjj sneed de koördm met zjjn zwaard door. Dankbaar voor -deze laatste_ gjinst- stak gene hem de hand toe, doe li! Burciiar/i tad terug en nu ving de man aldus aan: „D-e goden mogen het u Joonen, broeders, dat gij het woord van een veroordeelden m-an niet veracht. Ik kan mij niet van do schuld zluiveren, die de koning or- mijn hoofd gelegd heeft en gaarne bied ik mijn leven tot zoen aan. Doch niet de vrees voor nieuwen strijd en gevaar dreef mij hier weg, niet de ontevredenheid met Jen harden di-enst. naen, het was de stem du goden, die mij en mijn gelukkiger makkei aandreef, schande op- onzen naam. te laden Bij Ealdur. den rechtvaardige, zweer ik u dal; mijn mond de waarheid suraekl. Weet dan. Doch het wooid bestierf op ziijnc ljppen door een speer doodeljjk in den rug getrof fen, stortte hjj voorover op zijn aangek zicht. Badegondé's arm had het wajwu bliksemsnel uit de hand des kouinas ge rukt. en naar den man geslingerd. Er ontstond een geweldige opschudding onder de helden en een dof glemomDoJ liep door hunne rijen als een in de verta rollende donder bij een opkomend onweJar De koning z'elf stond versteld: Radegonde Uchter toonde hoonlachend 'Kare witte tanden. Waartoe Kou-hel ons dienen, de logen- taal viui -een lafanrte hooren?" nep zij. „Schande ovei- u, dat gjj bewezleti schuld nog adem vergunt." „Het wil mij toeschijnen, dat dekte ruan voor de skchuld van anderen geboet heeft." antwoordde Ramberfc bitter; „te rechter tijd wist de koningin hem 'den mond -te stuiten.''/ „Hoe! gij waagt het. mij, uw gebiedster, te belasteren?" schreeuwde Radegonde, bleek van woede. „Wat heb ik met dezm ellendeling rmntaahde „Uit stuk geslagen eieren komen ge au kuikens meer te voorschijn," antwoordde Rambert koel. „Wellicht hadden wii bét vernomen, wanneer -uw arm niet zoo haas tig' geweest was."- Hij ging naar den vermoorde toe, trok het jjz-er uit da wonde en een golf donkar bolcd verfde do Witte sneeuw; de man was diood. Rambert. hief de bloedige speer om hoog. „Een krijger, door liet wapen eens 'konings geveld, heeft een eervollen dooi) 'gevonden," riep .hjj schamper. C.Geen raaf of wolf knage aan ziju lijk; een heu vel zij hesa gewijd in vrije aarde." (Wordt vervolgd.!

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1925 | | pagina 6