NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
Uw verkoudheid
Abdijsiroop
GOES
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
GUIDO GEZELLEÏ-j
buitenland
binnenland'
COURANT
nummer 142
DONDERDAG 27 NOVEMBER 1924
20<"b jaargang
Varinas
'p.Kaèf or» pakj?
'J
broote waarde
m publiciteit
wordt gelezen
in alle kringen
FEUILLETON
To4 hoogen prijs.
BELGIh
FRANKRIJK
HONGARIJE
RUSLAND
verergert met het uur en kan
ontaarden inborstaandoening
Wacht dus niet neem dadelijk
EGYPTE
MEXICO
CHINA
A]. M. G'de'ftgeq,
|t, 27 j. en L. de
-Batens, z'.; C. p.
Ilertnonfwd: A.
Koké]aar, ,17 j.
i P. Hekhuis, 19 j/.
■i J. J. da Bruiüef,
|ieter, 37 j. em
akker, 29 Sn p.
[Klipj, 29 en W.
,1. Walraven, 21
Ij'.J. G. Reuxhdfljft.
124 .j; S. Jans© en
piaéateir, 22 j. en O.
Barentse», 25- j.
21 j'.C. Blaasi,
JteR, 21] j.
[kier, geb. Snoodijki,
Isrdein, geb. r„ dj.;
de Quorlery; ge!).
Bidder, gob. Daaine,
J;ob. da Nooqlw, d.;
laas1, zlM- ML lef
laïi, zl.
Illoilegeim', man. van,
I C. do Riiijsseheii
I 28 j.
lat
TELEFOON 191
Sn van Coupons.
en Buitenland,
in Prolongation,
op eiken termijn.
I?"
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel, GOES
Interloc, Telefoon: Redactie en AdministratieTelef. No. 207
Bijkantoor: MIDDELBURG. Markt 1 en 2i Telefoon No. 474
Abonnementsprijs H,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling
Advertentiën van 1 tot 6 regels f0,90, elke regel meer f0,16
Contractregelprljs, te beginnen bij 600 regels, beduidend lager
1899 27 November 1924
Zoo staat dan: Gezelle vocir
onsals een der puurste
artiesten van onze taal int deze
eeuw. „De Gids", Aug, 1897
Een edel meuscheukirad, een hoogbege-
aadigde geest, een vórst in bel rijk) der
dichtkunst), een taalvnrsdher van gemalen
aapleg Maar o,ok' een vrome, gevoed met
heli merg van Ruijshwck's .ascetisme en
levend in de religieuze .giedachfcensf'eer vara
den schrijver der „Navolging Christi",
een trouw zoon der Boomscha Kerk, aan
wie hijl gehecht was meti al dd affecties
van zijn nobele ziel, eeö priester naar
Gods hart, wars van wereldsche eer en
aaidsche grootheid, nederig1, kinderlijk en
legheide®, ma,ar wetend, dat' 'den kin
derlijken van geest de geheimen! worden
geopenbaard van Gods Koniuikrijk, zóó
stierf heden, vijf-en-twintig jaren! geleden,
te Brugge Geide .Gezelle-
Zijn dood was een openbaring. Tijdens
zijin leven door enkele® vereerd, door meer
deren miskend, door zeer velen met onver
schilligheid bejegiemkl, werd hftf reeds aan
stonds na zijn verscheiden op hel voetstuk'
der eere geplaatst door duizenden in Zuid
en Noord, was zijn begrafenis (be eens
vorsten. Én gelijk! de zon, door de nevelen
horend, 't al vervult mot hagr glans en
gleed, zoo verdreef de r,oep varni Gezelle's
diehtarenergie, dool' z'a werken gestaafd),
de welken van miskennihg eh achteruitzet
ting en verwa,arloczing, hem gedurende
zijh leven ma,ar al to veel ten) deel' geval
len en, nu eera kwart-eeuw ons scheidt van
de ure van zijn heengaan naar heS Huis
des Vaders, zien wij, hoe Gezelle's naam
is gegaan over de Dietsche landen, van
Hazebirouckf tof Delfzijl, de ouderen, ver
kwikkend, de jongleren; bemoedigend, allen
begeesterend voor 't hoogste goed van den
Groot-Nederlanidscben stam: zijn taalschat.
Al heeft Gezelle's geest niet met ade
laarsvlucht de hoogten beheerscüt der
lyriek', ui bleef'hij een vreemdeling in, de
regionen der dramatische poëzie, al vond
hes statiga leerdicht in hem geen beoefe
naar, tocli blijft hij als vertolker der
gemoeds- en natuurpoëzie een der geniaal
ste verschijningen a.ara onzen letterkun
digen hemel en het zou een schpirnia zijn
zoowel van zijn aagedachteirfs als van de
waarheid, wanneer men zich va» Gezelle
zo» afmaten met de bemerking, dat hij
niets anders beeft' voortgebracht dan een
hoop gelagienheidsgedioh,ten. Daarvoor is
te diep hef gevoel, te zuiver dp taal, te
keurig de" vorm, te karakteristiek' het
rytbme zijner gedichten. Doorblader zijn
„Kerkhofblommen", zijn ..Tijdkrans", zijn
„Rijmsnoer" of welken bundel zijner, ge
dichten gij' wilt, gij zult er keer op; keer
in( bewonderen, wat Nicolaas Beets be
wonderde in onzen Vondel: den zuiveren
gloed, het natuurlijke ongekunstelde woord
en den rijkien overvloed. Elk gedicht vara
Gezelle is een juweel met zijn eigen] glans
ea schoonheid en zoo is zijn poëtisch© na
latenschap als een snoer van veelkleurige
edelgesteenten in. het geflonker en sesphit-
ter waarvan gij niet ophoudt U ia ver
meien, Wat zegt' gij b.v. van dezd Kerk
hofblom
„Het a.ardsche vat was al te teer
Voor 't magtige verstand;
De band des lichaams klon niet meer
Weerstaan der ziele brand,
Hij brak.,, ze ontlook haar vleugelen
En koos de hemelbaen:
Daar mag zij zonder teugielen
God minnen era verstaen."
Gezelle's reine ziel, door den godsdienst
geadeld en door den goddelijker! sprank
ten het dichtervuur .ontgloeid, wias bij
uitstek ontvankelijk voor, elk schoonheids
gevoel, maar bovenal voor de schoonheid
die hem tegenst'raald© uit Gods heerlijke
schepping. „Troost heeft hij gevonden ira
de natuur; tot haar heeft hjj zich gewend,
4)
H.
in de hofzaal van dein 'Koningsburgt
were de avondmaaltijd gereedgezet, in
lange reien stonden de tafels opi de hou
ten verhevenheid, die tegen de wanden
üer zaal was aangebracht, alles getimmerj
uit het ijzersierke hout van den Germaan-
senein eik. Iwee dienstmaagden liepen!
Jeurgvig af en aan; zij droegen gnseuwl-
wit Juinen in teenen korfjes eu spreidden'
et over da tafels uit. Vervolgens brach
ten zij brood op in sierlijke, uit dunna
twijgen kunstig gevlochten mandjes, glim-
ïenda boter en gekruide kaas opi houten
schotels, ook kleine vaatjes met zout)
on schat der heilige bronnen van het
land <lie het volk der flermunduren van
er tegen d'e afgunstige naburige:
stammgn beschut had. Uit èen niet ifcer
«eslagen gjoote kast, die in een hoek
er zaal stond, haalden zij metalen be-
'ers, houten kruiken en mat zilver besla
gen drinkhoorns, bestemd het kiachtjga
gelijk eem kind dat zijn, hoofd giaaf leggers
in den schoot zijner moederen door Jen
rijkdom zijner rythmische klanken, sidder
de steeds als de grondtoon! eener levende
symphorie, de zucht zijner prieslerziel
naar de bronne zijnis lichts, zijner hope
en zijner liefde." 'Aldus GUEtaal Verliest',
do Gezelle-kenner bij! uitnemendheid.
Gezelle „bezingt den dag) en dera nacht',
da maanden en de jaargetijden en. bindt'
zij® garventezlameu ira den „Tijdkrans",
Maar in de natuur was voor hem; de men-
sehelijke ziel, zijne ziel. Hiji buigt er zich
over .als over ee.n helder water en schouwt
ini de diepite ervan en zijire stem! wordt
zwaar en, ernstig tot het uitspreken vair do
eeuwige waarheid in, zijn „Eeuwkrans".
Doch de dagi w;as niet uit' en zijne stem
ook niet, dus zou zijn! lied ook niet rit
zijn. Hij hervat het cn zingt het raogananls
krachtiger en schooner dan opit' ira zijn.
„Rijmsnoer". Hij buigt over den! distel,
hij1 tuigt over hef nederige! kruidgewas,
hi< schouwt de hoornen uan en bemiraf zie,
hij1 doorschouwt de dieren en bemint zö en
den mensch hij beschpuwt hem, zelf
menseh vol mensohelijklheid, priester Gods,
dragende hoog in zijn haraden den wierook!
der pioëzy en immer meer en meer gelou
terd, ia hij1 door het leven gegaan. Zijn
ziel was als een Canticum, een „Credo
quod Redemp-tor meug vivil" H zeef de
zelfde G. Verriest. En zijn levensbeschrij
ver en bloedverwant Caesar Gezelle be
aamt: „Niemand betier na don; Seraf'ijra-
«chem dichter van Assisi heeft de schepse
len eene stem gegeven om huranen Scheppr
te loven, televendigend hef ho.oge woord
van den vorstelijktan harpzarager -David:
,',Laudat(j opera D-omini DomiUuinl!" Gij.
werk'en des Heeren, Ipoft den Heer!"4)
Wilt gijl het diehtpnogram yam dozen
genialen natuurdichter, aldus geschetst,
van hemzelf beluisteren? Hoort dan, hoe
hiji als seminarist, hij hef ontluiken vara
zipr» talent, in het jiaar 1852 zong:
Blo-emkes, lieve bloemkes zoet
D»e uw hertjes opendoet
Bij1 den eersten morgengroet,
Sahitfart iq mijn zangen;
BeeEske, klappend' beek'ske klaar,
Dat uw blanke waterbaer
Over 't zand laat varen daer,
Vaert ook in mijn zangen;
Hellexnende3) nachtegaal,
Gij, gij spreekt de dichtertael,
Laet uw bpsschem, kbmt' eenmaal
Helmen in mijn zaïfeen:
Windje, dat op 't water slier't)
Of al door de bosschen tiert',
Als u( God den teugel viert
Wabbert immijn Ziangera;
Donder, die al dond'ren E'omt,
Die in d'holle wolken bromt,
Die en mensch en dier verstomt;
Dondert in mijn zangen;
Bfeeme, fc-eke, nachtegiaol,
Windestemme, dondertael,
Blanke hleeke manestrael,
Looft God in mijn za.ng.enG).
„De schepselen eene stem, zijhi eigerJ dioh-
te-xstem geven, cpdat z-e in hun schoowheid
God loven dopr zijin zangera, da.t ia he-
melsch werk' o-p aarde, dat is Go,dl dieueii
zoo. 't de engelen doen, dat' is wiaf Eraracis-
cus deed en de dichters der Pioret'ti, dat
heeft Guido Gezelle giedaam van zoo hij'
stem heeft' gekr.egpn tot oip den dag) da,t
hij sterven mpe'hf al zuchtend:
„Ik hoorde zoo geerne de vaaelkéhs
schuifelen" 5).
Gezelle's leveu als mensch hewpog zich
langs de gewone, pnhewiogeni piaiden van
seminiariele.er,arar, pnderpastaor, rector en
•werd gekenmerkt door teleurstellingen ara
tegenspoed en door enkele blijde dagen.
Zijn leven als dichter wtas een gestaag
verder ontwikkelen en tof vollen bloei
geraken v|am zijn. poëtische govern, thans
dooir allen eenstemmig! en volmtadig) er.-
bier en de goudkleurig meê des huizes
te bevatten en rangschikten alias met
bekwame hand. Tegenover de grootevle'jl-
Celdeur verhief zich de koningszetel en
daarvoor een bijzondere tafel van welke
een veelkleurig, uilheemscK kleed afhing.
Menig schoon wapenstuk sierde de wan
den, do buit vain koene krijgstochten i
schilden e® pantsers, lange spoeren etj
kromjn'e knotsen. Andero sieraden had de
jacht geleverd, de kolossale horens van
den wilden stier wisselden af met het
yeeltakkige gewei van het edelhert.
Twee rijen gladde houten pilaren
waarop het dak der zaal rustte, verdeelden
de wijde ruimte. Op den houten vloer,
tusschen del zuilen strooide een dienst:
maagd fijn gesneden tijloozten eb geuj?
trigs jen evertakjes int haar blauwe lih1
nen voorschot. Juist had een knecht, eéh
roodwangige knaap met kortgeschoren
haar, een groote .meêkruik! binnengebracht
hij ging naar d'e dienstmaagd toe om haar
te helpen. Met koene hand wilde hij' in
don voorschoot tasten, maar het meisj!e
belette het hem en wierp hem l'achend eer*
handvol tijlooz'en in bet gezicht. Be knaap
fronste het voorhoofd.
kend als den stempel drajgiandi der geniali
teit'. Al wat Neêrliandsoh spreekt en denkt
6n vfcelfc en zich, vei'wa>nf weet a,au| den
Guoo t-Nederlanidschen stjaim buigt va,ndaa$
eerbiiedig het hooitl, de majesteit ter eeré
van- Vlaanderen's dicbteseiJyorst'
Gttida Gezelle.
1) „IH weet, dat mijn-ó1* -rlc-sser leeft":
uit het! Boek. Job;
2) Guido Gezelle door Caesar GÈzelfe,
blz. 225.
3) Helmen wil zeg|g]en: kHvinkeleerera.
d) Dic'h hoefeninlgie®, b'lz.082,
5) Guido Gezelle door Caesar Geaellle
t. a. u. blz. 63.
Begralënis vsa dr. H. Meert
(e Gent.
Maandagmorgen werd het lijk1 uit Vlis-
singen te Gent aamgiebiracf,* Toein J©'Vla
mingen aanstalten maaktda om; trots bet
verbód het stoffelijk overschot van dr.
Meert l'ooh naar de stedelijKd begraaf
plaats te brengen, gpi een politieofficier
bevel de Vlamingen, d-e femilieledeu raieb
uitgezioraderd, met' den g|upnmisf)ki iujt el
kaar te slaan Een politieman loste zelfs
een schot in een dei- Üai»Jed van' den lijk!,
wagen, waardoor het onmogelijk' werd
door te rijden. Inmiddels had de politie
officier van de eerste wijk ilo bereden
sreudarmerie ontboden, lie spoedig ver
scheen. Een dertigtal g- ódarmera met da
blanke sabel chargeerde# daaro.pi zonder
eeuige nieuwe aanleidira» q> mannen, vrou
wen en kinderen. De lis Uijj, die bloemen
of kransen droegen, konden niatl tij'dipj
vluchten en! vielen te gronde. Een zuster
van het Kamerlid Picar-.i werd door een
ta'ap v.aiu een paard gewv i, airisre lieden
gekneusd. Er was een -. anzieuli|ike me
nigte ter plaats©. De a'.ta met dö kist
stond dwars over de brug en het verkeer
va» trams, wagens en v afgangers1 bleef
ruim een half uur tottv gestremd. Ten
slotte, nadat" de omgeving "W "<Të 'birug
was schoongeveegd, kjwiam' de commissaris
van piolitia mededeelen, dat do auto, al
leen door de nabestaanden gevolgd, r-a
reparatie van den band, raaar de tegraa-f-
ulaa ts zou mogen vertrekken. Toen' zulks
eindelijk .gebeurde, werden alle dragers
en draagsters van bloeman door de politie
er, de gendarmen op hjardharadigh wi'j'ze ver
wijderd eni een paar honderd meter verder
£af de commissaris den," chauffeui', bevel
met volle snelheid door t'ó rijden. Dé fa
milie liep eenag.en tijd dené lijklwaglera op
een dralje achterna. d.och moest het ten
slotte opgeven; j [I 'i
Bij de aankomst van hef stoffelijk over
schot van dr. Meert' op de begraafplaats
waren alleen vier grafdelvers en de politie
aanwezig. Later verschenen1 eeirige leden
van de familie en een paar auto's met
vrienden en bloemen, onmiddellijk .ge-
vclïd door dertig bereden gendarmen: Een
half u,ur opdien, terwijl de avói:d over
den doodenakker viel, w(areini reeds hon
derden Vlamingen panigek]oineia en ver
schenen cokT de vaandels vooaJ dera onder
bloemen bedolven grafkelder, wjaar de Vla
mingen in dichte drommëq een wijle stil
ea ingetogen blevera st'aian. D© leeuwen.
vaamdels hingen roerloos raeer hoven' het
graf in het yale avjondlioh,t, als een' laat
ste hulde aan het stoffelijk overschot van
den Vlaamschen voorman era Groot-Neder
lander.
Be vera enkeling van Viin
Nathnsius.
Gelijk uit de voorloo.pi,gia bërieh'tau al
duidelijk was, wil de regeerimaj aan D'ou-
mergue vioorsbellen den Buit'sohón gferaeranl
vou Nathusius, beschuldigd v,i« diefstal
ta Roubais tijdens do bezetting gepleegd,
gratie te verleanen. Aldus hoopt men
den kwaden invloed daarvan op de Duit-
sche verkieziinjg te voorkomen. Echter is
da vraag pf gratie dif liereikleni zal en of
„Is dit de dank voor de hulp., die ik
u wil dei bieden?" morde hiji.
„Waarom z'ouj ik danköii, als ik geen
hulu begeer?"
„Onverstandig handelt gij de vriendei'
ljike hand va'i het werk af te wijzen."
„Laat uwl onhandige vingers liever het
kweekgras op. d'en akker uitirakén: Slechte
diensten bewijst gij' in huis."
„Dn j'onga paarden der weide laten
zich gewillig door mij besturen en de
meesteres behoeft zich niet bezorgd te
makün, dat ik do meê morsen, 's/al."
„Nog doet mij de voet pijn, waarop! gi?
mjj. bij d'e laatste dansrsi getrapt hebi."
.ïEen onzlachte hand heeft daarvoor
mijn wang rood geverfd."
Het nieisja lachte. „Als de beer d,a]nV
sein wil, moet hij op, de hêidei gaan, 0p
de weide vertreedt hij, de bloemen."
„Ik ken iemand, die in de lente onder dia
haag stond e11 met een bezorgd voorkoL
men den roepi van den koekoek 11 telde."
„En ik zag een spreeuw vliegen," zieida
het meisja toornig, „ea aart den schuur
om een harden stroohalm voor een biruids-
bed bedelen."
Luid gelach klonk va'h den .kant, waar
daar geen revisie zal gëvyaagd! Wqrlwf.
Volgens Quotidien wordt het bletr?>k!ksu
besluit van den ministerraad' aam den
president van d© Republiek vporgelegld].
Initusschen is de generaal bejgtemadigti en
in vrijheid gesteld, docjh nu zal in Duifech-
land een proces tegen hem; wordera ingei-
spanne]n.
nongarije kfsmt er bievcr) tfpi.
BOEDAPEST. D© coimmissaris-generaal
Smith heeft Zaterdag het zesde rapport
gepubliceerd inzake de saneeriug vara
Hpngarije.
TTit het' rappprt blijkt, dat de uipgaveni
van den Stagt' in Npvemhcr door dd ira-
komsten van October volkomen gedekt
zijn; De douane-iriklomsfceu zijn met circa.
50 pet. g.estegien.
In,plaats van een tek|oi't maakt Honga
rije van het begin van November af aan
spraak op een overschot van 2 millioen
goudkrpneu. Ook de handelsbalans nam
ean gustigp wending.
De eoinmissaris-g"en©r,a,al heeft echter
in het rapport vaeteestold, dat de tex-
tielgoederen en in het algëme,era de markt
waren, wiaf bun prijzen betreft, ira Hon
garije ongehoord duur zijn, ja, zelfs
duurder dan in Amerika.
Be doédc haven.
De corr. van de „N. RlCt." die lu St.
Petersburg pü hoe die stadi' tegenwoordig
heet, bezocht', vertelt van dit bezoek:
De haven is groot 'en Kom gr.opt'sch' zijra
als hapr veria ten|heidl niet z;o,a neer
drukkende indruk had gemaakt. Ini dit'
opzicht was er buiten de ho,uthalen ,w©i-
nig beter dan in die girpot'e Zwiartd Zee
havens. Drie schepen, wiaarvan tivee klei
ne booten, lagen te lossera, dót was' alles,
wat er aam verkiear in d© heelo linu|en-
haven te zien wia,s. Het' cionflict m»t
Duitschland pefende toen raog zijn ver-
lammenden invloed, al loste een dier sche
pen lOpk Dmitsche landtjouwlnacihines. Men!
var telde mij, dat het jaar 1921, door hot
inslapen vap. dera handel met de Duit'-
rehers, heel veel ongunstiger was gewor
den voor de haven vtap. Petersburg dara de
jaren 1922 en 1923 waren geweest; hef
ontloken leven was ira ieder geval tijdelijk
wmer verdwenen.
Verder op de rivier was het aj mie 6
minder triest verlaten. Er w,as den Buu-
ÜiSrhaven, maar niemand maakte gebruik
er van, omdat de weinige schepen, ulie
naar S,t, Petersburg Kw'3®1®, wel oppas
sen genoeg voorraad mede te ncmora, om'
huiten de noodzakelijkheid td hlijveu, de
peperdure Russische kjolem te koopen. Niet
beter waa bef gesteld met de oliehaven;
Do brandstof moest, bij gebrek) ,a,an tank
schepen vpor hef vervper op binuera- en
buitwaart, per gpppr uit den: ICaukhsus
wprden aangebracht. Als men' weet, dat
zopala ikf reeds verteld heb, het vervoer
van een tpn berazol uit het ongeveer evpn
ver aigelegpn1 'KpeznjetsbeHken 100 roebel
kiost, kan men uitrekenera hoe' do prijs
van de toch reeds duur geproduceerde
olie uil: dan Kauklasus er te Petersburg
mpet uitzien.
Ba have» der1 stad gaf dus een' trooste
loos o economisch' beeld, behalve daar waar
do hiOiutsehepea hun lading Kwamen inue-
de beida andere vrouwen bazig waren.
Op dit oogeiiMifc ging' de deur aam, het
boveneinde der ^'aal open en RichGnid-el
d'a dochter des koniiigs. trad binnen. Hot
was een rijzige gestalte met ©dele trak
keu Zij droeg een lang wit overkleed ïnet
porperen boordsel, hetwelk oml de heul-
pen !m©t. een bonten gordel omsloten.werd
Een groot e! gouden gesp, hield 't aam den
hals hijeen. Het licht golvende, gou/lhlon;
de haai' hing los pp hare schouders at
Hare volle ronde armen waxen onbedest
en aan de polsen met sierlijke brac>>,
letten versierd'.
■Zij 2'aff d'e' hoogroode wangen der beide
twistenden en vroeg aan de oudste der
taefldekken.de vrouwen„Hebben die
beiden weer twist met elkander gehad?"
,','Zooals altijd, 'mpesteras, Brunn is
wader in de netelen gevallen."
„Hij is_ een onbeschaamde deugniet/'
riep het ionge meisje, „men moest hem
naar het woud zenden omi de zwijlnan'
■te hoeden."
„Gaarne wrijft het rund den neik' tegsa
een ruwien stam," mei'kte Geida spottend
aan.
Hichlijpde gümlhchle. „Nu, de tand
me'D; Ei' was veel hout; in plaats Tan'
de 2000 timnens^shepeif, die VTpegër de
ladingen! laahbrach tcra, waxen er fp 8 af
iocg,anib'likl toch zekeir weer 50Ö in dienst-
Dat w]a0 niet' o,htevre![lig'end. D© hout
haven waö coK gped bezet met' zeeschppeii
voor dc( h ontvaart'. Meest waren) er Noren]
en Zweden en vooral Deraejj. IK telde, daar
24' vaartuigeini, die zich gereed ma,akten!
hot product der Russisch© bosschen naar
d© buiterawereld te vervoeren.
Men verwachtte te St. Petersburg heel
wat gmaa»,transport in dit jaar. ik' 'heb
reeds: vroeger verteld: Door dem slechten!
oogst in hef Zuiden en dera gjojeden oogst
iru heel het Noorden va» h]et rijB, zial tegen!
gewpoiiite, dit' ja,ar ©en g|root gedeelte vafl
dan export door Siberië moeten' worden
geleveird. De góede verbinding over de
rivieren met Siberië zou &Éz!e wij'ze van1
uitvoeren ook zeer gemakkelijk makeii
als.de h'inuenschepera er nog) miaar waren,
om van dia gunstige waterwegen le pro-
fiteerau'.
D« verwikkeling' n«t Engeland-
De Egyptische Kamter hoeft Maandag in
haar zitting besloten een protest tegter»
het optrede» van E»g;elaird tut alle par-.
tementen van! de wereld eii| ook tot don
VolKembond te richten.
Na,ar de Times uit Kaïro verneemf, beb
be» de Egyptische Senaat en de Kamer
den tekst van dit pro,test goedgfekeurdj
Dit protest verklaart, dat he^ zich richt
tegem da handelingieu van Engeland, dia
onrechtvaardig en hiard zijn, hoewel Egiypi
ta alles heeft gedaan wat in zijn) vermogen
lag, om de Engëlsöhe eiscihiani te bevredi
gen,.^ Het parlement bbsloot verder hij deof
Volkenbond! te pro,testeeren era dezen ta
vragen tusschenbeide te Komen, cm! een
daad van onrechtvaardigheid t© vsrhinde-
rem.
Naar da Times uit Kairo verneemt, zul'-
lam tusschen de» uieuwen Egyptischen'
premier ©m den vertegenwoordiger vara En
geland onderhamdelingjen worden gevoerd
(■vur de mogelijkheid, uit da impasse ta
geraken, en hoopt men, dat spoedig eea
uitweg zal worden gevonden.
Ecu nieuwe revolutie-
LONDEN, 25 November. (R; C.) Huer-
ta glaaf een' nieuwe revolutie bleginricni.:
Aaazieiilijk'a Mexigaansch© troep era- afdee-
lingen worden raoordWaarta gezc»den naar:
da provincie. Chihuahua,, om' de beweging
ta onderdrukken. De biasis va» Huerta ia
maar bet heet in de Ver. Staten'.
Huert's aanhang 'trek't zich) ramen aai<
da Rioi Graiode bij El Paso erf wacht daar
cjj het bevel om Zuidwaarts te rukken.
De burger,'iiorteg-
LONDEN, (H. N.) Over da samenstel
ling v,an de nieuwe Ohiraeesoha regeerinfij
wordt uit Peking gemeld, dat' To©a»-tsjte
joei het amhf yaw minister-president tegel-'
lijk'tijdigl met die® van president vfiul
China zul teklecden. Tot minister vara
bluitenlandsohe z|ak'en is Toeara-sjan-hoei
benoemd, die de eerste minister-pTeside» 11
vim de republiek Chin,ai is geweest. Voortel
zijn nog enkele leden der Anfócpiartij' in'
da regeeriing) opgenomen,.
Hioibksricilit
De ]i|o,niinklijke familie is voornemen®,
Maamdag) 8 December van Het Loo naar
de» Haag terug! te k'eeren, ten eirada dan
haar winterverblijf (weer in da residentia
ta vestigen;
5-SfT. MICHAEL,".
B» aa rtsciugctea ii« d« p o li tick!.
De oud-journalist P. Gaurts wijdt in
„Da Tijd" een artikel aan Prof, Veraart'
en zijn verbond „St. Michaftl".
Hij schrijft p.a het volgende
Voor zoover ik' mij "kau heriunerera, ia
bij't metiigmlaai de tong en tooh blijven
zij goede vrienden." z'eide ztei. „D'oet ook!
zoo en zorgt vo,or uw werk."
Zij, liet een onderzoekenden blik doo£
de zaal' weiden, verschikte hier en daar!
oein stuk op, de tafels en ging de breeds
trap af naar da deur.
Ginder da lommexijke galerij voor do
zlaaj zat Dietmar de vader des koningg.
een man met grijze haran. Hij had een staf
in de hand en teekendo daarmedjs gehei)m-
fcinnig runenschrift aah zijne voeten
Richlinde trad aan zijne zijde.
„Vader," ving zij aan, teorwdjl zïjhara
hand qp zij|n 'schouder legde, „r)eada
stuurt de' zon haar vermoeide paarden
naar omlaag' in de mat dauw: bedekts!
valleien van den1 nacht, en nog keereh dd
heidein niet van hun jacht terug. Wil ik
u niet een dronk versterkende meê bxen!-
gein?"
IV Nog heden ten dage tellen jongiel
meisjes het roepen van den koekoek oml
d'a jaren te weten, dat zij! ongehuwd] ziiif-
l'efi Wijven:.
b (Word,t vervolgld!.)) j
