EN"
halve K.G.
t bloemen,
ijkijzers
RENHOEK
iterketels
acht hout
WERK
chting
Tweede Blad
gen:
op Stam
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
ZATERDAG 25 OCTOBER 1924
ilJ N.Z.C."
75 TE GOES
lienstbode,
TH EKEN
op de „N.Z.C."
pij van 1824,
ELBURG
Buitenland
feuilleton
Verdwenen.
Onderwijs
Het hoekje van humor.
Uit de Pers
lOURANT
van
schte Olmen
Verburg Dz»
(ortgene
aldaar
sachte Olmen
lp. C. Marcusse,
lie hofstede he
lfan Maldegem,
lachte Olmen
lt'n aangrenzen-
|an de hofstede
D. Leendertse
akenskerke
zachte Olmen
|ird van de hof-
door I. Groene-
zachte Olmen
|ird van de hof-
door P. W. van
Kapalle.
bemerkt.
Irtgene door den
krijgbaar en in-
(perceelsg-ewijze)
insdag 28 October
uur ten kantore
BANKVEREENIGINQ
353-45
KERIJEN, DIE
3NGETWIJFEL0
IREKEND DE
shuis te Goes
4-20-3
icht-Dienstbode
Weeshuis.
en 2«
I met en zonder
alle soliede per
fides zeer billijk.
[ïtwoord. Claes de
Rotterdam. 403ii
it per ons.
99 jr
ng als tegen een
27-5
413-40
in.
421-50
FRANKRIJK
Een bedroevende statistiek.
De Parijscb correspondent van
„De Tijd" schrijft d.d. 9 Oct.
In een hoofdartikel van „De Tijd"
d.d. 1 October heeft Pater Kolfschoten
mij de eer aangedaan een gedeelte
te herhalen uit mijn Parijsche corres
pondentie, aan de huidige priester
crisis in Frankrijk gewijd. Hij wensch-
te een conclusie te trekken uit uit
die zoo ontstellende en diep treffende
cijfers. Niet minder ontstellend zal
een statistiek moeten werken, dezer
dagen door het Ministerie van arbeid
gepubliceerd. En het verband tusschen
dien priesternood en de daarin ver
melde cijfers over de afname der
geboorten, is zoo groot, dat ik deze
statistiek mijn lezers niet wil ont
houden.
Immers alleen hij, die blind is voor
het feit, dat de godsdienst en het
bevolkingsvraagstuk ten nauwste
samenhangen, meent dat slechts ma-
terieele overwegingen dit vraagstuk
beheerschen, zal geen verband zoeken
tusschen dat droevige gemis aan
geestelijke ziefzorg en de dreigende
ontvolking van Frankrijk.
De jongste statistiek is daarvan te
meer een bewijs, waar in de laatste
jaren te vergeefs is getracht door
bevoordeeling van groote gezinnen,
financieel en op andere wijze, het
steeds dalende geboortecijfer tot
stilstand te brengen.
Geven wij die cijfers hier weer
in hun verontrustende welsprekend
heid. Een vergelijking met het tweede
trimester van 1923 toont aan, dat in
een zelfden tijdsverloop van 1924,
een afname valt te bespeuren op
ieder gebied. Minder wettelijke hu
welijken, 105.000 het vorige, 98000
dit jaar. Minder geboorten: 190.000
tegen 199.000. Het aantal sterfgevallen
van kinderen beneden het jaar is
met duizend gestegen: 16.000 tegen
15.000. Zoodat het aantal geboorten,
waarmede in 1923 de sterfgevallen
werden overtroffen, is gedaald van
35.555 op 27.694.
Deze cijfers zijn des te sprekender
waar blijkt, dat alleen in de provin
cies, waar het Katholicisme zich het
meest ongeschonden weet te handha
ven. Bretagne en Normandië, de
priesternood het geringste is, de
geboortecijfers geen daling hebben
ondervonden.
En Elzas-Lotharingen geeft wel het
schoonste voorbeeld, hoe behoud van
het katholieke geloof de eenige rem
is om Frankrijk voor een verdere
ontvolking te bewaren. Die gewesten
staan boven aan waar het betreft
de vermeerdering der bevolking.
Nogmaals, om deze eenvoudige reden,
dat daar het godsdienstig leven bloeit,
de geestelijke herders niet ontbreken
het volk op zijn plichten te wijzen.
Dit op zich zelf, deze cijfers zijn niet
geheim, maar voor een ieder te
controleeren, moesten reeds voldoende
zijn een regeering te doen huiveren
een wetgeving in te voeren, die dat
geloof zal ondermijnen en daardoor
de bevolkingscrisis nog ergere af
metingen zal doen aannemen.
Maar indien deze doof blijft voor
de moreele overwegingen, laat zij
dan een andere zijde van het vraag
stuk beschouwen.
De vrees voor Duitschland leeft
hier nog steeds voort en zelfs in de
kringen, die het meest vredesgezind
mogen worden genoemd, blijft men
beducht voor een Duitschland, dat
hersteld van de oorlogswonden, zijn
vroegere macht zal herwinnen.
Welnu, dat Duitschland, waar de
geboorten steeds toenemen, zal binnen
enkele jaren over 80 millioen inwo
ners beschikken, terwijl Frankrijk
nauwelijks 30 millioen zal tellen.
46) _0_
D'a woorden, die ik: geschreven had, wa
ren d!e volgende:
„Z,oo mog'eljj'k omstreeks den tijd. dat
uw broeder uitgaat, moet gij m dezte kal
mer komen met een overtolligeu rok aa'n
de Sjaal over uw hoofd. Laat rok en
sjaal dan achter 'on g.a dadelijk dpor
nahir de khfttör boven aan de trap. Gij
naoogt niet spreken en niet afwijken van
dit vastgestelde pla,n. Uw vader en broeder
Allien in elk geyal gevangengenomen worr
den; maar indien g'ij writ doen aoos.ls dit
briefje n zegt, zullen zij gearresteerd!
Woir'deh 'Zonder bloed to vergieten en zont
der schande voor iemand, dien gif kent."
liaalr gelaat, terwijl zij deze regelen las,
was de moeite waard te bestudeeren,
maar durfde geen medelijden toonen
9 liet liet papier uit hare hand1 vallen,
en 2ag mij, vragend, aan.
waes vastberaden op hot pa-
«mlv j f®, grond log. .en wiidei haar
jenden blik njei Verstaan. Mijne ygsl-
j iiadenheid had hare uitwerking, Zijl boog
o iu j m8t 6611 Jroevig gebaar; legde
ar hand op het kart, keek! dpi eh sloop
De schoonste regeling te Genève,
de best op papier gestelde waarborgen
van zekerheid, zelfs arbitrage en
eventueele ontwapening, veranderen
niets aan dit feit, dat een moreele
en materieele onevenwichtigheid zich
zal ontplooien tusschen heide volken.
Het is onmogelijk niet getroffen te
worden door die angswekkende daling
te eenre, die stijging ter andere zijde,
alleen bezien uit het oogpunt van
waarachtig landsbelang. De groeiende
demoralisatie van het Fransche volk
is te wijten aan het regiem van
ongeloof, dat sedert een kwart eeuw
door een onchristelijke wetgeving,
dit land beheerscht. De bewoners
van Elzas-Lotharingen zien dit vol
komen in en daarom is hun verzet
tegen een regeering, die niet wil
begrijpen, zoo krachtig en zoo oprecht.
Zij hebben de weldaden ondervonden
van een wetgeving, die hun thans
dreigt ontnomen te worden.
ENGELAND.
Waarom riel Mae Donald?
De Britsche bladen blijven maar
napraten over den onverwachten en
vreemden val van Mac Donald.
Politiek gesproken was 't niet
noodig geweest, dat hij aftrad: een
eenvoudige verklaring, dat hij geen
bezwaar zou hebben tegen een
onderzoek inzake de vervolging van
Campbel ware meer dan voldoende
geweest om het leven van zijn Kabi
net en dat van het Parlement te
redden.
Bijzondere reden om een verkiezing
uit te lokken bestond er ook niet,
want wat kon hij meer verlangen
dan dat Labour aan 't bewind was?
Ook ware het lang niet zeker dat
hij zou gestruikeld wezen over het
verdrag met de Russische regeering.
En ware dat geschied, dan zou hij
een prachtige verkiezingsleuze heb
ben gehad, want daarin zat in elk
geval een massa werk voor de in
dustrie.
Men moet de reden dan ook niet
zoeken aan den buitenkant, maar,
zooals het meer gaat. in Mac Donalds
eigen gemoed.
De man is tijdens zijn bewind
veranderd.
Hij was een verstandig leider van
arbeiders en hij werd een Staatsman,
die succes had, althans in alle buiten-
landsche politiek.
En dit succes is hem blijkbaar
naar het hoofd gestegen. Aan het
hof worden ontvangen als medewer
ker en vriend van den Koning, door
ambtenaren en lakeien omringd, op
voet van gelijkheid verkeerend met
allerlei grootheden uit geheel Europa,
te Genève in de vergadering van de
Volken der wereld toegejuicht
dat alles heeft hem van zijn stuk
gebracht.
Hij werd, wat trouwens negentig
van de honderd lieden zou zijn ge
beurd, hij werd hoovaardig, of althans
ijdel in hooge mate en kon niet meer
toegeven, toen gezond verstand een
kleine buiging van hem eischte.
Hoe jammer toch.
Maar hij zal de laatste niet zijn,
die viel omdat hij te hoog stond.
(„Centrum")
RUSLAND
De Pausolyke hulpcommissie
uit Rusland vertrokken.
Zoo heeft de H. Stoel de laatste
vertegenwoordigers teruggeroepen van
de missie, die in 1922 naar Rusland
trok om de door hongersnood geteis
terde gebieden te hulp te-komen.
De laatste leden, die in Rusland
gebleven waren, de Italiaansche pro
fessor Roi en de Duitsche hoogleeraar
Gehrman, zijn 28 September vertrok
ken.
Het teruggaan der missie teekent
de vijandige houding der Russische
machthebbers tegen den H. Stoel.
Zij bewijst, hoe een overeenkomst
tusschen die twee nog lang niet daar
is.
de kamer uit. Ik ha'm het papier op en
scheurde het in stukjes.
En nu sloot ik, voot T eerst sedert ik
in ih! et huis was .gekomen d!e deur mijmer;
kamer. Ik had nu. eeno rol te spelen,'
die het aflegjgen mijner vteimomiming nood-
ïlaMjik maakte. Die .oud'e Fransche schil
der had rijn werk gedaan en moest voor
taan weer overgaan in Q-_. den détete,
tiVo. hen beetje voor twee uur, kwamen
mijne helpers opdap'en. Eerst verscKeeni
Gryce .op het tooneel en werd verborgen
iu een groote kamer naast de mjjne. Topn
kwamen twee va11 de .vlhpkle en krachtio-
ste mannen in onzen, dienst die, daar
zjj hunne schoenen beneden hadden, uit
getrokken, dezelfde schuilplaats bereiüq
ten .zonder de achterdocht op te wekken
van hen, die wij'gaarne wilden overvallen.
Eindelijk nog de hujsj'uftouw.-.die het ka
mertje binnen ging, walafheea ik mevrouw
Biak« verzocht had te gaan. .nadat zijl
in mijne k'a'mor de penoemide kleedingstuK-
Isem. had acntergelalen.
Alles was nu, gereed en wachtte slechts©
op het vertrok van den jongen Sc.hoenmar,
kor. Zou hiji ons teleurstellen en; dien dag
tehhis blijven Waren or vermoedens
opgerezen in hel dommis brein dier man
nen, .waahdoor zljj voorzichtiger .dan ge
woonlijk. waren m het zich .blootstellen
De H. Vader heeft zijn best gedaan,
om Rusland te helpen; persoonlijk
schonk hij 2'/2 millioen lire en deed
een oproep tot steun voor Rusland
aan heelde christelijke wereld. Vooral
Katholiek Amerika steunde den Paus.
De missie, die bestond uit elf
leden drie Jezuïeten, drie Salesia-
nen, drie paters van het Goddelijk
Woord en twee Spaansche priesters,
vond reeds te Moskou duizenden
hongerigen. Daar werden door 200
keukens 25.000 kinderen gevoed en
4000 zieken. In Roskolf werden 5000
volwassenen gesteund, 6000 kinderen
en 700 studenten; te Eupayeria
werden 96 keukens opgericht voor
6.853 volwassenen en 39.305 kinderen
te Rosdonar werden 6000 studenten
gevoed, 14000 kinderen en de weezen
van 20.000 families in 37 toevluchts
huizen te Orenburg werden niet
minder dan 26000 menschen gevoed.
Trots het ontzaglijk goeds, wat de
goed-georganiseerde Pauselijke hulp
actie deed, legde de Sovjet-regeering
zooveel moeilijkheden in den weg,
dat een handhaving der missie niet
langer mogelijk was en de H. Vader
de leden der missie successievelijk
terugriep.
Momenteel is er in heel Rusland
geen enkele vertegenwoordiger des
Pausen en niet één Katholiek bis
schop.
De klassieke studiën.
Overal en ook in Amerika hebben Je
eigenaardige „geleerd-en" der „verlichting?
beproefd, om de klassieke studiën uit de
opvoeding der jeugd te verbannen.
In de Ver. Staten bestaat evenwel een
yereeniging, die zich, ten doel stelt, de stu
die ,van La tijn e>n Griéksch te bevorderen
de „American Classical League", die een
uitvoerig onderzoek naar den toestand i,n
dit opzicht heeft ngesteld.
Daaruit is thans gebleken dal. er ruim
20000 middelbare scholen in de Ver.' Staf
ten bestaan, waarvan 83 procent een of
meer .vreemde talen in het leerplan heb
ben opgenomen en bijna altijd is daaron
der het Latijn. Blijkbaar echter alleen in
de hoogere klassen, want wat de leerlinf
gen betreft, zijn het slechte een .vierde van
het géheele getal, dip Latijb. leeren. Met
izirjn er echter altijd nog een Ideine millioen
M.et Grjeksoh staat het veel slechter;
dtez'e taal' wordt door niet meer dan 11000
studenten beoefend. En het 'Latijnsche
onderwijs lijdt sterk onder de omstandig-
hecü dat een betrekkelijk groot aantal
leeraren in die taai geen Griéksch ver
staan.
Tcmecbt Zegt dan ookl een artikel' in
America", dat de geheel© toestand ten
treurig beeld geeft. Toch moet. men zich
verbazen, dat er nop zóóveel klassieke
studiën 'zijn overgebleven nadat tiental
len van jaren lang is betoogd, hoe de
studie ,van Latijn en Griéksch geen „prak
tische waarde" heeft.
Zeker, het is waar, zegt schrijver, dat
men 'n ,pond biefstuk ken afwegen zon
der klassieke talen te hebben geleerd.
Maar zij blijven voor ieder, ook voor
dien bediende in een slagerswinkel, een
uitstekende training der hersenen, welke
altijd en overal 'haar vruchten draagt.
Het gaat er ni«t enkel om feiten en daja-
te kennen, maar ook: ze met elkander in
verband te brengen en er de juiste gevolg
trekkingen uit te mak'en.
En het is toch eigenlijk' wonderlijk, ïlat
toen thans Zooveel waarde h'eclht aan
gymnastiek en sport, ook voor joingeJii-
den, die volstrekt niet bestemd zij'ni om
b'oroensvoethallers of .berggidsen te wor
den, terwijl men het aalngeWezien en be
proefde middel' om 't verstand te oefenen,
verwaarloost en verwerpt.
'GeiluKfcifS hebben de katholieke inrircli-
tingeii van hooger onderwijte zoo gosti
als nooit aan dez'e mode-dwaasheid m:ee
gedaan.
De vacantietyd.
Men schrijft aan „De Tijd":
In een dezer dagen gehouden ver
gadering besprak de Vereeniging van
Leeraren aan Openbare H. B. S.sen te
Amsterdam de eventueele wijziging
van den vacantietijd.
Gaven sommigen toe, dat er, op
grond van meteorologische gegevens,
in de vervroeging der groote vacantie
een groot voordeel schuilt voor de
aan onuoodig gevaar? Neen; korten tijd,
nadat de klok twee geslagen had, gingr
hunne deur open en een zware, lompe tred
werd in de gang gehoord. Hjj kwam na.edr
ging mijne kantor voorbij miet z'ijn dikken
stok welks ptestimp. eerst langzamerhand
minder werd, toen de vermetele! woestaard
de gang "doorging langs den waar
achter Gryce en zjjne mannen ware yer
scholen, en zielfs.' ophield om zïjlne' pijp
te stoppen tegenover de kleine kamer,
waa'r on'zia goede huisjuffrouw zat met
hare eeuwige mand met stomverk on haar
schoot.
Eindelijk was alles rustig, ik oreade
mijjjna deur en ging na.ar een klein kamied-
tje, datih het mïjhe uitkwam om unleteen
onbeschrijfelijk: ongeduld de korrst v.an
mevrouw Blake aftewaclilen. Zjj kwlam na
eenige minuten hïaheh.. bleef een oogen-
blik en ging toen weg met achterlating!
van de ïot' en de sjaal waarin Zij:. haars
vaders tegenwoordigheid had verlaten. Ik
hulde mij terstond in die kleedingstuikk's»
an Ziorgdragend, de sjaal goed over mijn
hoofd te trekken en met een zakdoek voor
heb gezjcht (iets, dfft natuurlijk genioeai
leek door een aanval van niezen, die
mij, daar 'zorgde ik voor, juist op dat
oogfeiibli'k moest overvallen) ging ik stout
moedig! terug naar 3e kamer vanw.aat
MIJNHARDT's
Staal-Tableften .90-
Maag-Tabletten. .75
Zenuw-Tabletten ,75«
Laxeer-Tabietten .60*
Hoofdpijn-Tabletten 60«
Bij Apotb. en Drogisten,
leeraren en een der leerlingen, ande
ren achtten deze meening te sterk be-
invloed door den regenzomer van dit
jaar, terwijl verder werd opgemerkt,
dat door vervrpeging van de vacantie
ook weer aan §en deel der ouders
de gelegenheid zou worden ontnomen
hun vacantietijd gezamelijk met de
kinderen door te brengen. Verkorting
van de groote vacantie heeft voor
tal van ouders hetzelfde bezwaar,
daar immers in het maatschappelijk
leven de ouders van H. B. S.-leer-
lingen niet gelijktij dig vacantie kunnen
nemen, en er dus speelruimte moet
blijven.
Zoo goed als algemeen oordeelde
men verlegging van de groote vacantie
naar vroeger datum in strijd met
het onderwijsbelang. Verlenging van
de periode SeptemberKerstvacantie
door vervroeging van het cursus-be
gin op 15 Aug., zou vermoedelijk
leiden tot de instelling van een
herfstvacantie, waardoor, zeer tot
schade van intensief werken, het
onderwijs zou worden onderbroken.
Gezien het feit, dat bij den leerling
de „vacantie-stemming" reeds vóór
een vacantie pleegt te ontstaan en
na een vacantie nog eenigen tijd
blijft bestaan, zou men een dergelijke
onderbreking van het werktrimester
bij uitnemendheid ten zeerste be
treuren. Bovendien werd gevreesd,
dat de invoering van de op zich
zelf reeds storende herftsvacantie
allicht weer leidt tot invoering van
rapporten op te korten termijn, even
nadeelig voor de deugdelijkheid van
het onderwijs als voor de objectieve
betrouwbaarheid van het rapport.
Alles bijeen genomen, achtte men
handhaving van den bestaanden
toestand het verkieslijkst.
„DeStandaard"op anti-papistiseli pad
Onder dezen titel schrijft A. B. Mi-
■chielsen in „Het Centrum;" vain! 6 Oct, j.li.
„In het redactioneeJe gedeelte van „de
Standaard", het hoofdorgaan onzer coat
litie-geimaoten, een Mad WaarVan mew
Wellicht zoo iets allerminst verwachten
zou, is don laatsten tijld iemand a,a/it het
woord over het onderwerp": „Het histo
risch en politiek1 noodlot van Bël'glrë.
De schrijver, aa'n wien door ..Je St,on
naar,d" giastvrijheid Wordt geb'oden1, on-
u'erteeBdnt A. G-. Wi.
Hij jgëef't in genoemd Mad eienige bè-
schouwinlg'en. oven het noodlot van Bel
gië aan ide hand van een WeH? vair Le.cn
Paschal, dat blïjfihbar, kort gteleden Ver
schenen is.
Hij kbindigt zelf' dit 'bloek aan' als: „ï'e-
slist amticlericaal, som's gSf'üg van scherp
zinnigheden, altijd aanvallen?! op dein ko
los van de Boom-sdh-Katholieke Ker.k
Dit belet echter dein sc'hrijivter niet, aan
dii werk den hoogst denkbaren "lof, 5rj 3e
ruimste lewooraing'eh te b'remghn, ierwijl
de ka tholieken, Welke ziclh tiegtem de schan
delijke aanvallen verdeidigiem, wórden ver-
gielèken m'et „hongerjgp dieren" en ,.are-
ma-stieriem".
Dit belet ech'foi' de Riedactis van „de
Standaard" niet, aam dit proza re d actio-
ineei een plaats in te ruimten'.!
Ik' zou wellicht dit gó&chrijf zónder
meer: minachtend' en schouderophalend:
zijn voorbijigegaan, Ware het niet', dat ik'
in het no. van' 6 Sept. hef volgtendq had
aangetroffen
„Op een paar, uur afWtamds van Ant
werpen lig# Wet «Kanmiainte! stadje Lier,
dat, sinds Felix Timinterimans beroemd
heid! verwierf', e'en ware bedevaartplaats
werd voor litterair geïnteresseerde men
schen. Lier heef't een beroemd Ursulinen-
kloostar, waiar de meisjes van 'hun ne,
gende 'jaar, af aan het wterE worden gei
zet. Voor, een Werkdag) van acht areni
oatVmg'en ze 0.50 a 1.25 fe.dd handig
ste» 1.50 fr.gemiddeld dus 0.15 fr of
zeven; cent per, uur.'
„D'eize toestandenl, die telkens reeds ter
sprake Werden gebracht in den Bel'gi-,
eij juist giekonien was. Die deur stond na
tuurlijk op een kier; en toen ik zte open
wierp, waarbij ik. hare manier van doen
zoo goed' mogelijik nabootste, "w,ais het zien
vair haar sternen vader, dj» juist tegenover
mijl op enne bani lupvte luieren; een! ajl'es
behalve bemoeoigtende aanMik voor mij!.
Maar ik' hoog mij' zoo vqr mógielbijlk. Voiai'-
over en met een stoo da,mes,adh(jgimogelijk
aicnieis, als mijine mannelijke heusgafén
veroorloofden, siaagde ifc er in de! daur
te sluiten en een lagen stoel bij! het yens
ter to bereiken 2,ondter ,van hem' iets er-
gerS te hooïen dan een norsch: „Ik hoop
dat gij niet ,ook nqg ziult gaan blaften."
Ik antwoordde daar natuurlijk niet ou
maar 'za,t met mijln gezicht naar de straat
gekoerd' in cene houding, die. naar ik
hoopte1, zjjhe aandacht zoüzleer zou trekt
ken, dat hij onstond en naar mij toekwaml
Want daar hij met het gezicht naar do
deur lag, 'z'oul het onmogelijk zijn, hem. to
overvallen; ©n dat scheen mij', nu ik zag,"
welk een reusachtig, sterk sclhepsel hij
was, de ©enige veilige manier van doen
too. Maar. of het kwam van zijn norsch
nestel, of van de 'blijkbare luiheid, die hij
on het oogenblik gevoeld©, hij; toonde
aleeno neiging om op te staajn; eh' daan ifc
Gryce en zijne metgezellen steelsg.ewij(zia
in de gang hoorde naderen, durfde ik
mevrouw thuis?
Ja. maar mevïouw ontvangt vandaag
niet. i
DM is niet erg. Ik kóm ygn de belasting
en (ziou zelf graag; ontvangen I
PASSEN» VERJAARGESCHENK.
Een kleine jong,en komt in teen boekwin
kel' ©n vraagt: Wat kost dat 'boefc .„Hos
men nrafinen hooit", dat in de etalagn
ligt?
Bat is toch geen. boeit! voor jou,
mijin jongen, zlegl de boekhandelaar. Wat
Wit je daar dan moe?
Ik wil het mijn. vader op' zlijn vted-
jaardag geven. Hij: is afrent van politie.
GOED; BEDOELT)'.
Een oppasser van de Diergaarde was
op vacantie. Hij kreeg, ©en brief van zijn
vervang'er, waarin stond: „D'e ohimpaav
se© is ziek. Hiji schiint zjin kameraad te
missen. Wij weten niet wat wij' moeten
doen zoolang jij weg' blijft".
schen Senaat, duren, vojgteha de dagbla
den, nojgi altijd voort en zullen mé't| ver
dwijnen, zoolang de positie der. fflaosters
een IMten'wtettièlijkte zal' hllijtven'.
„He(j is wellicht Igóed' d'Oze, 'dinlgten1 eens
te hooren en uit te sprehlen. "Rome's
feeërieke rijkdom 'en schitterend effect
kunnen ons, Protestanten, licht jaloerseh
makten,, maar, 't deel van dien rijkdom,
dat langs oen zedtelijE! minldeilwaardigleinl
weg venworvea mocht zïjh, móeten wij in
geen geval illen bewnijldeti.
j.En is hier .véél schijnlrifkdoml 'die ni.et
anders, is dan 'de exponent van Z'eldelïjkó
anmloied."
Oef!!!...
Hier. werd een aanval gedagn ©p een
bïj nam® genoemd Klooster. Hier werden
fteite'n aangevoerd, welkte te dontroleeren
waren.
Ju casu viel bet mij' niet al tè mbeilijlË,
hier,omtrent uiterst betnoulwhkre inl'ichtin-
igten te verkrijgen 'en ik mleenide dq gele
genheid, Welkte ik bad om' deze, in te 'win
nen, niet te móg'en verlw!aarlio,oaen>.
Ziehier hoe 'de imlidhtinglem luidten
„Ju het klooster, d'er UrsulineW te Lier
zijn noch interne, noch' externe, gtroote
nodh kleine, arbeidsters met eenigen ge-
salariëerdn arleid belast. De ben laste
leggingj is dus valsch in haar, vollen om
vang. Er zijin in het huis der Ursuliner?
klostschoolleerliing'en (pensionsairesi) aire
hun kiostgteld 'betalener, is een vakschool'
eim een extermaat, waar zljh' g'pplaafet
vele leerlingen van lederen leeftijd, van
4 tot 19 .en 20 jaar, die allen, betalen.
j,'Sedert 1911 hebbten de Zusters Ursu-
linen niet meer, het btestuur ovter ad hloo-
g'ere k'antschool, te dezer sttedte gevestigd.
Er. zijn op dit' oolgtenblik' 4 kamtschiolen| te
Lier, maar alle staan onder het beheer
van leeken.
„Dat er, vóór 1911 kinderen warten, die
sledhts 15 centiemen per, uur verdienden,
is zeker, Waar en dat Zal wel altijdl 'zoo
■h'et geval blijVeta.
„De Kinderen begiianerr op 11 a 12-ja-
rigtein1 leeftijd de beginselen van het Klairt-
werk' 'te leeren, voormiddagb van 11 tot
12 e.n namiddags van 5 tot 7 uur. Zij
werkten om een plaatselijk© uitdiuk-
k!iin|ai te bezigen „<jp den hrodlap'l ten
maanden lang doen zij met' anders dan
broddelen met K'ant en katoen, Welke de
school ilïuffi Kbsteloios góêft. Bijjgevollg is
er geen kwestie van loom Op een keer zal
het kind voor, liet eerst Zijin wlerk! beloond
zien; het is' nog niet veel en! meestal is
het tamelijk! gebrekkig uitjg|evoerd'. De be-
loo,ning' Wordt hooger, Wanneer het pro
duct (het werk) beter Wordt.- Trouwens
in welk! vak geniet de leerlinlg dezelfde
belooning! als een geschoold' workman
„Overigenis hebben dte leerlimjgen vrije
liteuze tusschen d;e Verschillende s'cholen;
eteeds hebben de E'antwterkters al bet mo
gelijke gedaan om d© kinderen tot zieh
te trokken', en zoodoende tmteer handiwerk-
stera te krij^ant Hóe inbeten Wïj! nu het
ghoot aantal leerlingen van! al dezte echo-
lan verklaren, wanneier dó kinrJeren zoo
slecht betaald wórden, terwijl' zij: mlet h'et
ghootste gem'akl overal eldiers wterk kun
nen bekomen.?
Het is eeln tastbaar, bte-Wijis, da,t Idit
alles niets anders is d'an1 een l'eugfent,
voortspruitend! nit giodódiensthaati
„Moge 'alles s'troKikeni tot mteendere eer
van God en godsdienst en de persoraen,
are t'edrog-ein zïjh, hun vergissinls inzien."
Ifi! heb" hieraan niets toe te voejgón, en
sluit mij' aan Tij' den laatst gterütel wensen;
moigó deze plomp© aanval op ïen rus
van onzie Moostenordteto, ten Hotte tof
hun luister verkleenen en mtegte „de Stan
daard" hare vergissing inzieto!
A. B. MICHIELSEN.
een giesym oorden uitroep .slaken, en druk
te, vooroverft'eleund, mijn yoorhojofid tegen
do glasruit, alsof oene gebeurienis, waar-
ik groot belan°' stelde, juist op straat on
der ons plaats g!reep.
Xerstoncll werd Zij'ne .„vrees, opgewekt.
Hij, sprong! m-st ©en jvloelc; op ten kiwalin niaiar
aai toe. mompelend.: „Wat er nu te
doen? Waar tójjfc't gij .Zoo naar?" Jrrist had
hjj rrijj bereikt, toen Gryce ©n zlgn© twee
mannen ziacfit de deur openden .en; jnet.
p-ein snellen Spiona huiuhe armier om
hem' heen slóegen mei zooveel kracht, dat
hjj' geen weerstand kon bieden, hoe
wanhopig hij' ook wjas pb stork ia de
kracht van buitehEtewoon goed' ontwik
kelde spieren.
„Gül gij meisje daari hebt sohulidl hier-,
aanl.' 'kwam ar al vloekend, over zijli Ijp"
pen. toen hij, vreeselijk .hij^endi, ,z;ioh:
onderwierp aan rijne aanvallors. „Laat iK
n maar eens weer in mijne macht hebben.
Duivels!" riep hij plotseling! uit, ..terwijl
hij. alle drie mannen medcsleopte in ziijna
poging om zijn ntond bijl mijn oorte
brengen, „ga dat teeken- op de deur uitvet
g!an, of ik gij! weet heel' goed; wat itó
doen Zal Hoort gij
- - (Worift vervolgd.)
