Stop dien hoest...
Abdijsiroop
Tweede Blad
Verdwenen.
ZATERDAG 20 SEPTEMBER
1924
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Buitenland
FEUILLETON
Kerknieuws
Voor onze vrouwen.
de stud;eereü^de vrjouw.
vrouwelijkfj polhie-beambten.
Verkeerswezen
Voor de Keuken.
Het hoekje van humor.
ITALIÈ
De Pausen, arbitrage
en ontwapening.
Uit Rome meld men aan de Msb.
In een beschouwing over de kwesties
van ontwapening en arbitrage, welke
op het oogenblik te Genève aan de
orde zijn, zegt de „Osservatore Ro
mano" o. m. het volgende:
Gedurende den wereldoorlog is de
eerste, die op de noodzakelijkheid
van arbitrage en ontwapening gewe
zen heeft, Paus Benedictus XV ge
weest, en wel in zijn nota aan de
leiders der oorlogvoerende volken.
Uit welbegrepen fijngevoeligheid
heeft Hij echter niet persoonlijk de
practische maatregelen willen aan
geven om de ontwapening door te
voeren en te handhaven, daar hij er
de voorkeur aan gaf deze door de
mogendheden te doen vaststellen.
Ongelukkigerwijze woedde op dat
oogenblik de volkenstrijd feller dan
ooit. De uitnoodiging van den H.
Vader werd door Zijne zonen, die
door den oorlog ten ondergang ge
voerd werden, niet aanvaard.
Toen de oorlog geëindigd was,
begroette de Paus onder de vele
moeizame vredespogingen met bij
zondere vreugde de ontwapenings
conferentie, welke in November 1921
te Washington bijeeenkwam. Bij die
gelegenheid zond Paus Benedictus XV
een boodschap aan president Harding.
Het vredebrengende werk van den
H. Stoel hield echter bij den dood
van Benedictns XV niet op. Paus
Pius heeft het met veel vurigheid
hervat en met groote volharding,
vooral tegen de dwaling van hen,
die meenen, dat de welvaart en de
macht der naties op de wapenen
kunnen berusten.
Reeds in het begin van Zijn Pon
tificaat bij gelegenheid van de
conferentie te Genua, verklaarde Pius
XI in een brief aan mgr. Signori,
dat de beste waarborg voor de veilig
heid niet is een woud van bajonnetten,
maar wederzijdsch vertrouwen en
vriendschap.
De „Osservatore Romano" besluit:
Wij hebben er ons toe bepaald de
Pauselijke documenten over de ern
stige kwesties van ontwapening en
arbitrage textueel aan te halen. Wij
willen er geen commentaar aan toe
voegen; het is werkelijk overbodig.
Wij vermelden alleen de historische
waarheid, waarvan echter in geen
enkele redevoering te Genève mel
ding werd gemaakt, ofschoon daar
aan heel wat dingen herinnerd werd.
BELGIË
Minister Van de Vijvcre.
De minister ya'n de Vijvere, die als be
heerder der portefeuille van .^conomisohtó
Iza'ken, de door den oprlog „veifwoestei
streken van zijn land wieer heeft opge
richt en den herbouw van wat de krijg!
deed' ineenstorten, met evenveel1 voortva
rendheid als bekwaamheid, wist te leiden,
is uit de regeeïrnst- getreden, doch haar
men gelooft, niet voor langton tijd. Hij,
toch is een der beste staatslieden, diet
België op dit oogenblik heeft en kwalijk
missen kan. Van drie achtereenvolgende
kabinetten was hij de stilte kracht. Zijn,
woord had gezag1 en invloed in den minis
terraad. Overtuigd Flamingant, zlonfler
daarom fanatiek te zijn, 'katholiek „avant
tont", juridisch eh dh- de ifinaneieéte'
wetenschappen uitmuntend geschoold,
staat van de 'Vijvere bij: vriend en tegen
stander in hooge achting. Even invloedrijk
als bescheiden wist. hij z'oo wordt uit
Brussel aan de N. Rolt. Crt. geschrevej,
te zamen met dsn Vlaamsch-liberalïa
minister van koloniën mr. Loujs Franck;
yaaik veel weer recht, je zetten: wat door
'zich minder beheersoMe, al te sentimien-
teed-ïrancophile collega's op een soms
meer dan bedenkelijke wijlzto, naar den
Fransohen kant toe, was scheefgetrokken.,
dat daarbij soms hevig v'erztet moest wor
den overwonnen zal men allicht begrjiooh
en het is (geen geheim ook, diat. Poinearé
33) _o_
Hoe ver wij gingen door hef slijik en
feras van dien vreeselwijlken weg, weet
ik niet; Het scheen een, lange afstand! maar
het Was waarschijnlijk niet .langer dan
drie kwart mijl. Eindelijk bleef zlij staan
met een kort „Wij zijn er"en opziende
bemerkte' ik, dat wij voor een klein;
donker huisje ^tónden.
Geene schuilplaats' was zeker ooit meer
welkom .adn een paar vermoerde zWervers
Tot op de huid doornat, met slijk! her
dekt, uitgeput door bet gevecht tegen de»
starni, stonden wij een oogenblikstil om
weer op adem te komen, toen lichtte zij
mét d& Waar kenmerkende energie den
niopper op en iiefc hem' meij knaictot op 'de
de,ur vallen.
„Hier r2|ullen wij eene schuilplaats
vinden," 7ieide zij.
:Zïj vergiste zich niet. Eenjge oogenblik''
ken later stonden wij weer voor een. aan
genaam vu.ur, dat haastig was aangelegd
door het waardige echtpaar, dat .wij z'oo
in d'en ..slaap, hadden gestoord. Toen rik
tot het besef kwa'm van het aiangenarne ge-
y.oel van veiljg te zijn, s'tondj alles, wat
die 'zijn invloed kende, in hem jted meest
beduchten Belgischen tegenstander z'ag
Van die naar ebdclato annexatie firijven-j
de Franscha politiek in het Rijn- en Ro»ri
gebied.
„Het oogenblik is, meen ik), nogl niet Ige-
komen om zoowel over de onschatbare
diensten door Van de Vjjvc're op het go-
bied van de vergoedjngspolitiek a,an Bel
gië bewezlen als over de wijze waaropt ze
kere chauvinistische anti-Nederland tcha
invloeden opi en in het kabinet door hém
onschadelijk werden gemaakt, nader in
bijzonderheden te treden. Wel kan hier
nogmaals worden veraiekerd dat minister
Van de Vjjvere steeds niet alleen op het
herstel van de hartelijke vooroorlogsche
betrekkingen met Nederland 'heeft aan
gestuurd. maar dat het tevens, z^n wensch
was en blijft dezte betrekkingen, vooral op
intellectueel gebied:, tusschen. het cultureel
y.orac'hterde Vlaanderen en het taalver
wante Noorden met zijn stéék ontwikkeld
geestelijk leven, nauw ar te zien toehalen
dan mei welk ander land ook'._ Zijne hou
ding ten aanzien van de tbas tijdelijk of
defeni:l;ef afgezworen anniexioinislischei
bevliegingen van Hijmans en het Comité
do Politique Nationale heeft hij nooit ge
wijzigd: on !h)et mag! wel geweten zJjiin, dat
zoo de Wielingen-kwestie ujt het scherpe
stadium kon worden gehouden waarin
men het later, van ziekere zjjde, wel had
willen drijven, en zoo sedertdien die ver-
hon'dingenn tusschen Brussel en Dah
Haag merkelijk dién verbeterd, wellicht
niemand meer dan hü daartoe heeft bijge
dragen."
Minister Van dc Vijvere is geboortjg uit
Thielt, studeerde te Leuven was advocaat
ta Gent en liet daar het .eerst zjjn besltuur.s
gaven kennen als scihopene (wethou
der). Later werd liij Kameriid'voor Thielt
Rousselare en bleek weldra een der eer
sten van de Ratboli A'e Kamerfractie ta
zijn, z.oodat het niet lang duurde, of het
vertrouwen der Kroon riep* hem tol. den
ministerszetel. Sinds 1911 heeft hij de
zJwaarste posten in do regeoring v,an zijn
land met ecre bekleed. Thans is hij! mings-
tor iu ruste, doch kenners va» den Bel
gische binn.enlaiidsohe politiek voorspel
len, 'dat hij in Mei 1925 na da groote ver
kiezingen als hoold der democratische
regeering 'de erfenis van het ministerie,'
T'hounis z'al overnemen.
Op' iütlu' vijftienden Zondag! "ai Pinksteren-
Enisle! v. d. H. Paralus tot ctó Gelaten-
v„ 25—29 ©a VI. 1—10.
Broeders! iaiaiem Iwij1 to,aar den géesü le
ven, laat ons dan ookf naar den geest wan
delen. Laat ons niet begperig worden
naar ij'dlele eer, elkiandér tergende, elkan
der benijdende. Br,0ede.rs! indien .iemand
onbedacht 'gévallen, is i® eenig'e misdaad,
onderricht hem, gij', die gtoesteIijk! zij't', rn
den geest vim Zachtmoedigheid; geeft top
ra, zelve» tfclht, op'dat 'gij ook( niet wordt
Dekoord. Draagt elkanders lasten, (;n zoo
zult gij' d'o wet van Christus) volbrengen.
Want indien iemand vermeent iets te zijn,
daar hij niet is, die b'edriegft| zich zeiven.
Een ieder bepro^Ve kijh eigen werk', en
zoo zal IHiji in zidhl zei vein. alleen roem
hebben, en niet in een! ander. Want een
iéder zal' zijn eigtonen last dragen. Bij
die in heb woord wordt onderwezen, deele
dengenen, die hem!1 ondebwlijs t, van alle
g,oodcren mede. Bedrielg|t g niet; God
laat, zich niet bespotten. W,ant, hfetgene die
m'easc'h' zaait,, zal Hij1 ook maaien. Die in
zijn vleesoh' zaait, zal van! zijn vleeseii. hel
verderf maaien; m!a,ar die in den gfeest
zaait,, zal van den geest 'het eeulwig' leven
maaien. Laat ons in h'et gladde doen met
moeide, wordc-n, zulten wij' ta zijnen tijde
maaien. Laat ons Ba», terwijf wij den. tijd
hebben, 'wel doen aan allen, maar; aller
meest aann d'a huisgienooten deS g'eloofs.
E viaiitó|pïi'C Lpiöas VII. 1116.
Ia dien tijde ging Jezlup naar eene stad.
gjensamd Nairn: en Zijne Leerlingen! en
eene (alrijke m!snig|lj6 gingten met Hom.
Als Hij riui dia poort! der sta,d naderde,
zie toen werd] er uitgledrageU! eed do,ode,
een eenigfe zoon zijhcr mbedicr, die we-
dluiwie wpsen daar wad veel volk' van de
stiid' toet 'haar. De Heer haar ziende,
Werd met meêdoogjeu over kaar bewogen,
en ziei'de haar: ween niet. En Hij naderde
en raakte de baar (de dragers. dan stonden
stil.) En Hij z'eidie: Jougteling! ik zeg iii,
stal op. En tte doode zat' overeind ijjjï
begon te spreklen. En HijT giat hem1 aan
zijime moiédler. De vrees dan, Hfeviagj hen
allen;, ien zijl verheerlijk'ten Go'cU eui zieicign
een groot Profeet is ouder ond oplgestaan.
en God heeft gijn. volk bezocht.
dat jonge, heldhaftige schepseltje voor mij
had gedaan, inijl dankbiaaT v,oor den geest
Ik keek op van het vuur Walkd hitte lans-
zlamerhand in mij doordrong en mijnd
dankbaarheid vermeerderde, ik zag naar
haar, terwijl zij lang'ziaam hare laiiga
vlechten losmaakte en zie biji het vuur
droogde e«i ik schrikte bijna, toen. ik ziag,
h,oe jong zij was. Niet ouder dan zestien,
Z;ora. ik z'eiggen, en toch wolk eeni onver-
ziettelijike wil straalde uit h,are donkere
oogton en zétte hare teedere glestalta waar-
digiheid bij; een wil even z'acht als sterk,
esven verheven als oaverztettelijk. Ik boog
voor haar, terwijl ik naar haar keek- on
bracht toen mijne groote dankbaarheid
onder woorden.
Onmiddellijk richtte züj! zich op. „lik
deed slechts mijn plicht," z'eide z'ij1 be
daard, „en ik ben blij, dat het mijj" geluk
te." En. toen langziaam: „Indien gij werke
lijk dankbaar zijt, meneer, wilt gij dani b'e-
loven niets te i eggen v.a.n vair wat ib
do herberg gebeur! is?'
Een vermoeden, dat mij; toen ,ik daar
was, door den peest was gvgaan, kwam
weer bijl mij op en mijne nand' gingl onwil
lekeurig naar mijn vestzaik'. Het pakjo
banknoten was weg.
Zü ontstelde niet. „Het z'ou eene ver
lichting voor mü zijp. als gii het deedL"
Een aardig e'i tevens 'n erlnstigl-wfflar
Kvioord' over meisjes-studie, herhaalde Pro
fessor KemlclMnp onlangls in 'rr' hoofdar-
tikel' van „De Groene Amsterdamim'er". Hij
sprak het naar aanleiding v:an het feit dat
70 pc't. der studeerende meisjes in het huj-
welijfe -treedt, waaronder velen, die de sta
die niet volbrengen.
Prof. Went vroeg daaromtrent „of nu
inldieiaiaad de iUiniversiteit da besje; leer
school is voor een z'oo grpoit ua.nfcal
aanstaande huisvrouwen".
„B'e beste niet", spraik prof. Kernkamp;
„maar toch 'tienmaal beter dan de vroe1-
pere oipleidnig tot het huwelijk, die aan
dezle categorie van meisjes ten deel vief:
een 'kostschool, ,w,a,t meetbjéllpien in 'd'a huis
houding, en verder: afwachten. Wat de
„wetenschap" verliest aan meisjes, die 'rad
■al' of niat (volbrachte studie troujwen,
wor'd't ruim oipgiewbg'en door wa.t liet ge
zinsleven wint aan een moeder die gees
telijk „hij" is."
In Niew-,York, waar zeer vele vrouwe
lijke politie-beambten zijn, wordt, volgens
Jiat „Central News". Miss Isabella.
O.Neill late een der intolliglent'ste en 'kiach-
tigste geprezen. Zij was, eerst teekenaor-
ster van japonnen, werkte gedurende dtop
oorlog bij: het Roode Kruis en heeft ihaar
lichaamskracht veel aan de sport te dam
'ken. Zij, wijdt .zich vooral als .politiei
beambte aan de jongfe meisjes en, heeft
haar beroep echt gekozen uit liefde voor
dit werk.
Van de vrouwelijke politiebeambten ho
NcW-jTork Wijn, de grootste helft IerscheU;
waarschijnlijk zijn or dus vele katholieke#
onder.
BF NAAM VAN DEN ECHTGENOOT.
Verschillende gehuwde vrouwen, 'die
zich in Sliet openbaar leven bewegen of
2ich aan 1de litteratuur wijden, hebben,
ook hier te lande, haar meisjesnaam, be
houden en teékenen haar werk met dien,
naam. Ln Ameriljja komt daij njgi veel
mieer voor. Nu is er een ernstig ver scihif
over gerezen, of'dit wei wettelijk toelaatt
baart, s. Een gehuwde vrouwelijke be
ambte te Washington, wilde, Jtoen.zïil do
.uiiljleerinig' viap haag- b'cZ:olldjigin:g! m,oest
teekenen dit mot haar meiSjiesimaiani doen,
maar dé. ambtenaar wéigeTde haar salaris
■te betalen, wanneer 2,ij niet m-et IhaaV
mm'9 naam, teeikende. H'ijl beweerde dat
de vrouw wettelijk den naam vain haai
man aanneemt.
N,u 'zal wel word'ön uitgemaakt of hij
gelijk heeft.
SF.LMA LAGLRLOF.
Nieuwsgierigheid' en opdringerigheid'
van toeristen hebban die bekende Schrijf
ster Selma Lagerlöf aanleidinigj gegeven,,
haar landgoed Marbacka af' te sluiten.
Volkwns Scahdinavis'che bladen, tsihgeiu
reizigers zoover... dat* z,e «loor de ruiten
stonde» to gluren, om Selma Lager],öf
te zien eten. B'e tuin was s-oms vol beZoer
kers; op een gegeven oogenblik stonden er
veertig automobielen op het landgbed'l Er
kiWamen vereeniginig'en en ^leerlingen!
van scholen, om de schrijfster te, zien.
Kortom, zij heeftom rust te krijgen,
den tccgang verboden.
Ril het zwemmen.
Voor dames is hel heel .moeilijk bij 't
zlwemmen het haar droog, te houden,
ook al dragjein zlij, een badmuts.
Men kan het haar dfoogbouden Wan
neer men, oen kleine badhanddoek om hef.
hoofd wikkelt, zoodanig, dat de haarwrong
in d"> slip vpji den doelf zit; dé slip stop-
(pe men dan fusschen de zijkanten vau,
den doek. Wanneer men, hierover die
hadmuts doet z'al het baar niet nat Woéden
IN MOSKOU1
Da tetefoonjuMrouwien van 'Moskoiu1
mogen de personen, die haar als „juf
frouw" aanspreken, niet meer bedienen,
In den nieuwen Russsicto Staat zijn ei
tgeen jiuiffrouwen meet. Waaneer men hiu
dia telefoniste iets te vragen beeft kap
men haar noemen: kameraad of jpa-rtijlge'
noote of burgeres.
Is zoo iets al niet meer dan li/t eeuw
Igeleden in Fiankrijk vertoond? En da
„juffrouwen" ziijn ai- toch Weer terugg-'a1
komenl („C."l
PRATENt
Een Amerikaansch ofelcerae heeft willen
bewij'zien, dat, in tegenstelling met helgeel)
men steeds beweert, dn man meer spreekt
dan de vrouw. En hij haaide zfj:n bewijs-,
materiaal joitShake®,pieaxe.
Bijjl S'nak'eepieare praat J-Iamlet 'L meeste,;
1569 regels. Othollo (van de hoofdpersot
ging zij voort.
Ik nam mijne ledige hand uit den, zak,
keek er naar, maar z-eide njets.
„Ilebt gij iets verloren?" vroeg ziji.
„'Zoek eens in de zakken van, uwe over
jas."
Ik stak mijne hand in de.nl dichtsbijj;
zijnd',en z'alc en trok z© er tevreden, weer
uit; het pakje banknoten .was er. Ik be
loof het u," z'eide ik.
„Gij zult zien, dat er ééne banknoot
ontbreekt," fluisterde zij; „van wtol'k be
drag weet' ik niet; het was onvermijdelijk)
iets op te offeren."
„Ik k:an mij slechts verbazten over dé
schranderheid die gij hebt getoond en
mijne ho,og;e wiaardeeri-noi voor uiwl moed
uitdrukken," antwoordde ik vol geest
drilt. „Gij zijt een edel meisje."
'Zij stak hare hand uit, alsof compli
menten haar hinderden,
„Het ia Idle eerste maal, dat ziij; z'oo. iafs
ooit hebben beproefd," z©ide zij op sen
haastigen, zjachten toon, vol schaamte en
smart. „Zij hebben eene neiging getoond
om om somtijds' geld weg te nemen,
maar zij hebben vroeger nooit iemands
leven bedreigd. En 't .uWej wérd bedreigd.
Zij hebben u uw geld te voorschijn zien
halen door een gat, dat in den muur! va»
de kamer is gemaakt, waarin gij sliept, o»
iheai) 't minst, met 8SS regels. Terwijl van.
d'e vrouwen Cleopatra de langste redlenar
ti-eis houdt, miaar toch slechts met 600
regels; Desd'emona gebruikt er maar 389
en Lady .Macbeth 261. I
HOEVEEL 'ER GEROOKT WORDT.
In 1923 werden wén milliard zestigl
millioen sigaren geronkt on 2 miiljliard
'sigaretten.
De pijpjes tabak gjjb door do statistiek;
niet geteld!
Aan de sigaretten hebben do vrouwen
Wél 'n beetje meegedaan, maar de da^ies
die gereg'eld véél rooken behoor©» bij, ons
to.ch nog tot de .uitzonderingen, gelukkig.
D'e sigaren hebben de mannen allécu
-op 't geweten.
Wanneer iedereen uitrekende hoeveel
er. op Szlijinr 'ekening komt en 't aanlal smoo-
kertjes omzette in geld!, zonden veel heej
ron eventjes schrikken en ga,uw vrouwlief
verrassen met een nieuwen, hoed of 'h
Izakje bonbons 1
VROUWELIJKE; GOUVERNEUR.
In Texas is oen vrouw tot abuverneuilr
benoemd.
Texas is de «eiste Bltaait in de V-ereenig)
do Staten va» 'N o o rd-Amen ka'.waar zulk
een benoeming plaats heeft.
Do benoemde is jnevr,ouW Miriam A
Ff-ngiusrra ©n biéhoort fot de Demócrltische
partij.
De nieuwe keuring van auto
bussen in Zeeland.
Aan de colleges van burgemeesters en
wethouders in Zeeland, js door den, Com
missaris der Koningin de volgende cir
culaire verzonden:
voordat Uw verkoudheid ontaardt
in een ernstige en moeilijk te
genezen borstaandoening. Neem de
kleine oorzaken wegen voorkom al
dus de groote gevolgen met de ver
zachtende en genezende Akker's
Het zat u bekend' .?ijn, "dat bij! Konink
lijk besluit van 13 Juni 1924, Staatsblad!
no. 290 het Koninklijk besluit van 31' Juli
1880, Staatsblad no. 121, houednde her
palingen ter verzekering! .van do veilig
heid der reizigers met openbare middelton
van vervoer, ;is gewijzigd'.
In plaats van de goedkeuring voor
eens, bij den aanvang ,van don diénst is
thans de bepaling gekomen, dal. do dienst
alleen mag worden uitgeoefend met rij-
of vaartuigen, waarvan een goedkeuring
van kracht is, verleend door of vanWege
hot gemeentebestuur d©r plaats, waar
het hoofdkantoor der ondernoming is i>.e
vesligd.
"Voor molorrijluigon (autobussan) wardt
omtrent deze goedkeuring ,.niet jbeslis|ti
dan «ia onderzoek van. het motorrijtuig
door een des'kunldgie, aang'ewezfen door
den Commissaris der Koningin.
Het is mij wenschelijk .voorgekomen',
voor deze provincie tot 1 April 1925 dria,
deskundigen aan te wijzen, te weten i
den heer F. J. AA. AsseJbergs te Bergert
op Zoom voor Schouwen en Draivelandi
en St. Philipsland, den heer A. G. An
ker te Ziorikztoe voor Tholen e» Noord
en Zuid-B.eveland en den heer A. Vijge-
boom te Vlissingon voor Walcheren en
'Zeeuwsch Vlaanderen.
iZoo noodig zullen deae deskundjeain
elkander kunnen, vervaugeli.
Aangezien bij het aangahaalde Ko
dak gezicht maakte hen rdzend. Zij wiliden
u dooden en dan ,u en uw- paardl in deh
afgrond daarginds Werpen. Maar ik hoorde
hen praten, en doen zij naar huiteh
gingen om uw paard te zhdeleii, snelde
ik naar uwe kamer om u te wekfen. Ik
moest mij moester maken van de bariki
noten, gij waart niet veiljgt zoolang z,e in
uw bezit waren. Ik nam z'e in] stilte, om
dat ik hoopte u te redden z'onder hen' to
verraden. Maar dat geblikte mij: niet. Gij
moot er aan denken, dat hot mijin vaH'ar
en broeder zijn.'.'
„Ik zal hen niet verraden," zeidé ik.
(Zij glimlachte. Het was de schaduw
van ee'n glimlach, maar het Verzachtte
haar gelaat onuitsprekelijk. Ik gevoeld»
medelijden met har.
„Gij hebt een hard lot," melkte ik op.
.,Uw leven moet wel treurig ztyn."
Haar donker oog wierp mij eön som
beren blik toe, „Ik ben geboren voor een
moeilijk leven." zeide zij, „maar en
eene plotselinge kevjg'e riHing', beving
baar, „nie't voor misdaad."
liet woord viel neer, alls een droppel
hloed, die uit haar hart gop-erst werd.
„Goede hemelriep iK lugt, „en moet
«Si
„Neen," klonk het met heldere klank
van hare lippen; „sommige dingen ver?
HU IE HO U HELLERE WENKEN,,
Dim een lade gemakkelijk, te 'Joe11 schui
ven Wrijve mén het onderhout goed in
met een wieuijg gewarmde jjjjénwas.
Men k'an een uitstékend vlekkenwater
maken door menging' van, gelWe deeleh
ammonia, lavendel'-spiiïiLuSi en -gwavete.
aether. Op, dezelfde manier gebruiken als
benzine.
Vernikkelde voorwerpen, <jie dof gewor
den zijn worden weer blinkend gemaakt
ineifc 2 pet. zWa.velzuurhoiudende alcohol,.
D'e voorwerpen met de vloeistof bevoch
tigen, even wachten en daarna met waiter
afspiO'olen. Daarna met een lap wrijven,
gedrenkt d.n gewonen alcohol en dan met
een drogen dioek napoeitsein.
„(Ma'g ik u Icliciteeren, juffrouw?" z'ei
de boekhandelaar tot zijn klant.
„Wat bedoelt u?" ynpeg het jonge
meisje bloz'end.
„•Och, juffrouw, als een jonge dame
honderd velletjes postpapier koopt eh
maar vjjf en twintig envélnpipein, dan wei-
ten we er alles vaal"
MENSC'HENKEN/NIS
Meneer van Wilmen wou het scliilderij
■rechts van den schoorsteen. Mevrouw
linies. Meneer hield' voet bij:stale en de
meid sloeg een spijker rechts van den;
schoorsteen, maar z:e sloeg er ook ee»
links.
Waarom sla je er een links ook?
Vroeg meneer. 1
Och, z,ei de mejd, over een weekt
hangt het hier toch en dan 'heb iM al die
moeite niet opnieuw.
ZEI KEN D'E HEM.
Op dm laten ayond wordt,er gébtóTd'a'ajn
Ihat huis van de familie Meiitor. Mevrouw
Was alleen .thuis.
[Zlij yraagt 'zonder te openen achter ds
deur, wie daar is.
Woont hier mijnheer Meijer wordt
ér geroepen.
Dan opent mevrouw Meijer aan.stondh
d'e deur en 'zlegjl::
Jawel, breng hem maar htenen.
ninklijiK besluit van 13 Juni 1924 is, be
paald dat de motorrijtuigen, waarmede
bij het in werking treden daarvan een
dienst wordt uilgeoefond', worden geacht
te zijn goedgekeurd yoor een t-ermijln van
drei maanden, te rekenen ,van dat tijdstip,
en dez'e termijn alzoo 20 October a.s.
eindigt, zullen de autobussen, zal daa,r-
rnede de dienst kunnen worden yoortge-
ziet, vóór dien datu,m moeten worden ge
keurd, casu „auo hertceurd.
Ten einde nu, waar zulks wenschelijk
zou blijken, het. werk der keuring te ver-
tfleanakkelijken en te bespoedigen, »ij!nl
door mij een aantal centra aangewezteu,
waarheen de ondernemers hunne rijtui
gen 'desgevorderd zulten moeten brengen,
om de keuring te ondergaan; deze centra
zijn.- voor het eerste xeuringtsgtebied Zie-
ri-kizlee en St. Pbliipsland, voor bet tweed,a
Tholen, Kortgene en Goes, voor het derde
Middelburg, Vlissingen, Oostburg en Axel.
Het z'al alzoo thans aanbeveling verdiep
nen dat autobusondernemers in nWe ge
meente op dez-'e aange]©g|enheid wordien
gjewezen, met uitaoodigirig, z:oo spoedig
mogelijk een verzoek om keuring bij! u, in
t,a dienen, waarna u 'zich mot den: deskun
dige voor het gebied, waartoe uwö ge?
meente behoort, in verbinding stelt, oriii.
hetzij ter plaatse, hetzij; in del centrum
plaats, de keuring te doen g'eschieldlen; het
spreekt van z'elf, dat tijd en plaate der
kenriDg. zooveel mogelijk met inachlne-t
müng van de 'belangen der betrokken;
diensten belmoren te worden vastgesteld.
De ïegelen, waarnaar het onderzoek
zal geschieden, zijn eveneens door mij
vastgesteld en als bijlage 1 hierachter op
genomen; zij zijn op te vatten als mi'nlma-
eisohen zoodat er geen bezwaar tegen zou
bestaan, indien ze van uwentwege, zoo
daartoe aanleiding mocht world'en gevon
den, werden verzwaard".
"Vervolgens acht de Commissaris der
Koningin dat door hen de kosten yah'
onderzoek zijn vastgesteld voor: de eer
ste keuring, de k'euring op. aangewezien v
fouten, de keuring pa wijziging en de
herkeuring.
Daarna vervolgt d'e circulaire:
Ik doe u voorts nog opmerken, dat de
goedkeuring, der rijtuigen, ingevolge art,
2bis alinea 4 yan het geWijlziigde Konink
lijk besluit, door u wordt verleend! voor
een termijn van ten hoogste zles maan
den, z.oodat het vrijstaat, bij: de bepaling
v,an den geldigheidsduur der keuring,
breken de banden der natuur zelfs. Ilf
Ik Voel mij niet geroepen te blijven bij
hen, die mij in hunne eerloosheid z'ouden
medeslepen." 'En dan rustig, alsof zij van
die eenvoudigste zaak' ter wereld sprak.:
„Ifc z'al nooit teruggaan naar het huis, dat
Wij verlaten hebben, meneer."
„Maar," riep ik, naar hare schamele
kleoding ziende, „waar wlit gijl heengaan?,
Wat wilt gijl doen? Gij' zijt iteer jongi
„En zeer sterk1," viel zij[ mij in 'die rede.
„Wees niet bezlorgd over mij.'-' En haar
glimlach was als het .plotseling doorbre
ken1 v,an de feon-
Dien nacht zeide ik' er ni^ts meer van.
Maar toen ia naar des morgens! in de
keuken een boek vond zitten, fevzien, dat
niet slechtste hoog was voor haar standi,
maar ook voor hare jaren, klreeg ik ee'te
plotselinge ingeving, en, ik vfioelg li'aaiy of
zijj gaarne eene goede opvoeding wilde
■ontvangen. De elans, die onmiddellijk op
baar gelaat kwam. w,as oen voïdioenid'
antwoord, zonder hare zlachte, met nadruk
uitgesproken woorden
„Ik zon Blijldle zijn:, als ik op mijtale
knieën mocht ieeren, Wat sommige vrou
wen weten, die ik gezien heb.'-'
(.Wordt vervolgd.)"
