Tweede Blad
nieuwe zeeuwsche courant
zaterdag 31 me11924
APOLOGIE
„Houvast"!
FEUILLETON
Het Zuiderkruis
Buitenland
Kerknieuws
Voor onze vrouwen.
Uit de Pers
x.
Do Tore» van EzlMl
'n Slordige 4000 jaren geleden kreeg1
het volk van Sennaar het in den trotsohien
kop, een toren to bauwen, die zon reiken
tot, aan den hemel, en wiel omd|a|t| zij in b|uin
hart ziek tem troon wilden heffen zoo, hoog
als" God zelf naar het voorbeeld van
hunnen vader Lucifer.
Hoe liet hun daarbij vergaan is lipo
God lrnn den verderen voortbhuwl belette
door hunne spraak to verwlarrcn, een
kind, dat de hïjbclselhe geséhiedtenis las
zal het; n vertellen, evenals de rui'tien,
die in de vlakte van BjaiWeï haar taal vpn
vergankelijkheid spreken
„Als de Heer het hui® niet" gebouwd
heeft, den hebben de h,anden dergenen,
die bouwden, vergeefs; ge werkt". Hit!
woord des 11. Geeetes vindt zijn toepasising
op elk-soortig h.u.is, dat de mensch wil
optrekken: zoo van godsdienst als van
wetenschap, huisgezin en maatschappij-
Wij behoeven de ,gesehiedenis, in letters
geschreven, daarvoor niet eens op to
slaan; wij behoeven maar onze gezonde
ougcm den kost te geven, om Iret te ontwa
ren in zoo tallooze ruïnen van allerlei z.g.
godsdiensten, kerken en seeten, .weten-
schappelijke stelsels, staten en maatschap
pijen; de gruwel der vedwOesting ligt als
een vloek open voor onze oogen, en een
liopoloioze geestelijke spfaakvww|arring be
kt ieder en heropbouw-
Niet zoodra, todh haalt een of ander
fantast in zijn hoofd een stelsel o,p gods
dienstig, maatschappelijk of staatkundig
gebied op te bouw'en, en Iggt hij zijn ont
werpen en plannen voor aan een handvol
gelijkgezindenof aanstonds slaat men de
hand aam 't werk, en doet men den volk'e
koud: „k'ommt herbei ihr Burgerscharen",
komt. boeren, burgers, en buitenlui, de
handen [uit de mouwen, fiksich aan 't
werk: we gaan bouwen den toren, die ,ons
zal' brengen m aen hemel va,n ons ge
droomd geluk, we gaan bbuWen, het paleis
van ons jprdsch paradijsEn ze stormen
aan de honderden, de duizenden, de mil-
Jioenen om hun levensgeluk op| te, bouwen
op de grondslagen, die een Confueli us 1)
een Buddha 2) een Aristoteles 3) of So
era (es 3), een Epicurus 3), een, Manes 4)
een Mohamed 5), een Calvijn 6) of Lu
ther 6), een Voltaire 7, cen Kant 8) een
Marx 9), een Lento 10) geflankeerd door
Miss Ejddy 11) wel hebben willen leggen.
Ach, wat ploeteren ze, Wat' sjouwen, w,a,t
slaven ze, als do Joden bij lpun tieihell-
ovemsen het resultaat Ruïnen, en nog
maals ruïnen ia.ll over the wörldl Wat
versteende massa's hier en daar, w'aar het
inos der verlatenheid pi.itl opschiet. Z5j
touwden on bouwden zepve'en, tot het- ge-
viaarle topzwjaar werd en in zijn val' hum
levensgeluk, hun verleden, hun hedem, h;um
toekomst medeslpepte! anderen wCer moe
ten erkennen, nadat, zij j,a,ren aaneen, dag
aan dag steenen h,add6n aangedragen, no,g
niets van hun verhoopt levensgeluk' b|o.-
veu den grond te zien uitrijzenzijl had
den gebouwd op drijfzand; en weer'ande
ren bevonden, dat heel het stohpono ge-
houw1, dat zij kamt en Waar cadetaui feegen,
sleelits een hersenschim; «en fata mor
gana, een luchtkasteel Was!
Moet dit verwonderen De Christen
maar te.n opzichte vpn dc kerk' alleen
de Katholiek zal terstond ontkennen. „Als
de Heer het huis niet gcbbuwd heeft, ja
dan En dan, j,a, dan vóelt de Christen
weer eens aan, hoe krachtvol: hjij staat in
de. waarheid; da,n Wbrdt zijn hart weer
warm voor bimdepde kracht van het Chris
tendom voor staat on maatschappij dan,
dan stampt de Katholiek met den voet
op den rotsvasten vloer vjan -die Kerk,
welke Christus de Heer cens gebou'wd
heeft op de rots St. Petrus. Dan, terwijl
bijl met. die mannen vaii G.alilaeai staat op'
te zien ten hemel, wéét, liij tegelijk ook',
dat, die Jezus, die opge,nomen is te® bcïmel,
reeds nil is gekomen, in Zijne Kerk, Zijn
heilige Katholieke Kerk', in welke Hij'
medewerkt, en het, woord hnrer prediking
bevestigt door zijin Wonderen.
Die Hem'el va ar tsg edoch ten geven ons
weer
STAVAST.
1). Confuciushe,idenseh wijsgeer,
42) _o_.
Neen, Nightshade "hoorde niels mieer
van het leven, dat om hem hoen hoersciv
te. Het spel der matrozen was tot gek
scheren, het gekscheren tot twisten, "het
twisten tot handgemeen-woiden overge
slagen, dat tot bloedvergieten aanleiding
zoude hebben kunnen geven, indien da
komst van don kapitein die Verwoeden
niet tot bedaren had gebracht. Do lui
tenant, dio in mijmering verzonken was,
merkte zulks niet op. |>en geheelen dus
wijdde 'zlijn blik pver de golven, dip voor-
Zeker minder talrijk on onstuimig waren
dan de gedachten die zfijn goest bezig
hielden, en, hij, wist niet' waarom, oen
bloedige tint aangenomen hadden. Aldus
terwijl hij poogde zichzelf t.e vergelen,
vond da rampspoedige zichzelf steed?
terug; de wroeging, die een oogenblib
lol stilstand Vgekomen was, trof hem
onophoudelijk weer met hare schicht
die des te pijnlijker en des le wreédpr
was naar gejang zij op..do vleugelen' van
het toeval scheen aangevoerd t.e zlijn,
.XI
Er komen drie hoofdzaken in het
grondlegger van den Chtoeesieiheri „eore-
dienst".
2.) Huddha: hcidensch wijsgeer, grond
legger van het BJiwldhielme, bij de Indiërs.
3.) Arestoteles, Socrates, Epicurus: hei-
doo-'c'.ho wijsgeeren blij do Grieken.
4.) Manes: ketter ten tijde van J8. Au-
gustinus.
5.) Mohamed: grondlegger van het Mo
hammedanisme.
6.) Calvijn en Luther: grondleggers van
het Protestantisme.
7.) Voltaire: Fra.nsrih wijsgeer, vader
van het ongeloof' en der Fransieho revo
lutie.
8.) Kant: ongetoiovig Piuifeeli) Wijsgeer
uit de vorige eeuw.
9.) Marx: grondlegger Van het socia
lisme,
10.) Le.nin: grondlegger van hot Bplsje-
wistale. 1
11.) Miss Eddy: grondlegster Van
Christian Science: de bijh'el natuurlijk
verklaard.
Die goedgunstige lezer Vpi'glevc mij1, wan
neer ik hij hem! onw'etemdhoidt betreffende
deze beroemdheden veronderstel.
FRANKRIJK
Germa'BcrN» Vrnorileeld.
De lïitspWaak' diep rechtbank te Bordeaux
die de refletjesstok'ers bij de revolution-
nalire batooging van de vorige w'eek' gear
resteerd hi<i|d te berechte®, heeft dc
mtaoirdcn|a|res Germnine Berton, mdan'gjs
dooir d,e Raïijsohq jury vrijgesproken, tot
vier m'aOinden gevangeMisslrafl en, tiw'eo
jialren vterbiod van Verblijf veroordeeld'.
Da oVeirigo gie|a|rreSterddn tot déze! Ma
strjalf. 1
.Da zitting hjadl plaats zonder inciden
ten. Alleen l'iet de '.aanstichter dier rel
letjes zïdh nog een oogenblik' kcHneh toc'ix
zij bij de getuigen ce.n agent 'z'ng, die haar
had helpen .arreSteeren. „Moordenaar" lïie'p
zij hem toe. Wiapirop de .agpnt onmipljdel-
lijk riposteerde: Hè, hoe heb ik he knoll...,'
dc heb nooit iemand vermoord
(Miaashode.)
DUITSCHLAND
Over de opening der Rij'ksdl.Ygzitting
meldt mcin lajin „De MaaSbodie."
In liet huis wja|ron de tribunes tot den
nok toe beze ten toen de bel klimge'lld'e,
ten teeken, d|a;h de zitting beginnen 2ou
W|a.s er spoedig beneden geen enkele zetel
onbezet. Onder bet hinirenstroomen dér
'aTgïeVaa.rdi'igcliein was alle;. aandacht gtev'es)
tigd op genepaial Ludendorff en juflrouW
Ruth EiSöhajr, 'de onvervaarde domniu-
niste.
Da oude heejr Bock beklom het Vloorzit-
terSgiestoeLe, en .Verklaarde, dat Wij in
1846 g'ebopen W|a;s. Hij' vrocg, of iom'and
het record v'erbeteren! kon en toen allo
bia.n'wïj'ezligen zWfegen, verklaarde hij zich
zelf tot V0o,rloopig president en cle zitting
voor g'eopeind.
Onmiddellijk b.rüik er van eommimisti-
sche zijde eein .Wtoest geluid los, wlalarv'aJi
het doel !w|aS vrijlating van do gev'angeo
genomen leden v^pi den pijk'sdag te ver
krijgen. Toen dei ord;e w|a,ö hersteld, W'er'd'
appèl gehouden- Het voorlezen d;er na
men gaif .aanleidng tot veel uitroeptent,
meestal van eon onschuldig e" den lach
lust prikkelend kjayakter. Mier oog'eln
blev'ën op geh^ajal Lude.ndprff gei-icht
d'.e zichtbaar zonulwiaehtig het omWeer
?.at af te Wachten, dat Verondiersft'eld tsvèrd
Lij het u'troepcni vjap zijn Haam lost te
''.uilen barsten. Toon de voorletters hij' vlie
letter L. gekomen wliren, streek er lang-
«i.wa'erhand een doodedijke stilte over het
huis neer, die in een kort, miaiar oorverj
iloPVemd ,,Hor|a,uSl" overging, toen het
h.ppèl den v'oo.rimaLigfen klwartiermcedter-
g'enorjaial bereikte- Deze zat Vorlegengllini
lachend de huilende oonrnmnsteH en socia
listen to.e t° knikken. Inmiddels trad
ren der Communisten op1 'de tplfel VaH het
huis toe e!n hief trioimfiOerend een bbxu'w'eni
bril ip do riditing viain LudeHdorM', als
helrinnering iafaao diens vlucht naar Z|wlftd.ein'
Op tafel lage'n Verder eon met b®oed be-""
spLifte bouquet, eveneens voor den v'eld-
lieer bestemd dn een gescheurdje; bfalnld-
ckhoeh lals ziinnoheield v,aH ..Sclieidé-
ma.hn's Verdord» han;d."
Toen von Ti.rpitz nlalaml a%!croepnm
'Werd, trlaldhtten ttfl doimtauuislcu het ge
luid V.1Ï1 SoheopSsirenen na te" bootsen'. Do
zcBmhai, clie voel meer Sint. NioolaaS
in politiek1 dlaln pp een zRo.roh gelijkt.'
Zeemansleven voor, zeide oen oud m'.r-
troos: het uitzeilen, hot aanlanden en
do stoiira.
Bij het vertrek wordt het .hart door
verschillende aandoeningen beheersent,
welker onbegrijpelijke, veroenigingf een on
geveinsde vreugde vloot ontstaan.
Bij het aan wal komen maken d!a ge
noegens van liet land voor de vervelende
eentonigheid van het zeeleven plaats;
vrienden, bloedverwanten, het vaderland
ziet men weer.
Bij den slor.m, heelt er een. geboete
ommekeer in. den mumsch plaats; de 'züeist
en lichaamskracht, zeifs de organen van
het lichaam ver'iceeren in een lievige'
Spanning; het is pen. hardnekkige slnjd
tusschc.n liet stoffelijke en onstoffelijke
van het, loven tegen don dood, van dsn
tij'd tegen, de eeuwigheid; gkootsche \vor-
steHingl voor heim' djo jtfa begi'ijlp.t, veiheven
schouwspel1 voor ham' die het zonder
vrees kan aanstaren.
Bij .dié drie Jioofdzln.ken. dient men
nog een vierde te voegende oorlog, met
bijne afwisselende gebeurtenissen, zijn ver
nuft.ige vormen, zijne onvoorziene onL
knooping; de oorlog te midden der om
overzienbare vlakte, mót het uitspansel
tot aanschouwer en do zlee tot slagveld.
Gedurende twee maanden 'zleilde 'de
l'Epervier zeer voorspoedig onder de ba
s'ebe'eta djajt lnadlidg aadd'ig te Vinden o»
Ibdhte dein bengels otpi dpn l!i»kerVleugel
yöed!m|oelcl;ig; toe. Tem slotte kon de pre
sident dian todlf het appèl sluiten, het
geen vla® links bevestigd 'wprd door den
uitroep: die stjaü is vlo-1.
Dc c'cnntaninisten k|wja|men uu weer de
Vrijlating van de gevang'aisew' eiskiheti,
tern ijl de la|ndera partijen op grond van
het reglemtetot vjapi .orde eerst die keuzle
yja|n een president VerlaHgidien.
Toon de heey Bock gfeeu kjalns ander Zag
het lla|w|aaii, dat daarbij ontstond, mees
ter te iwtorden, l'icfc hij snel een hoqgo
lioed uit djêj g1a|ï'deroho halen, zette deze
plecUitig* op Verliet liet voorzittersge-
atoelte. Do Communisten hiueven d|a|a|ró,p
de iutdrnlationate aaH. Toen zij uitgezon
gen wlapön, stond de rechtervleugel op
en zong hoti „DeutsWhliapd, Dieutsdhlaxitl;,
uhér allies". Daarnai zongen zij allemaal
nog eens door elklabr, wiaarmée de- p'ret
Wlas a%eloop,cn tot groote opluahRngvjapr
«antrum' en democraten, d;ie rJiet goed (Wis
ten Wlelke houding bij dergelijke demOn-
Stiuties nam (d nomen.
Op Ueji zesden Zondag na, Pasclic11-
Epistel I. van den H. Petrus. IV. 711.
AUerliefstcn, weest voorzichtig en
waakzaam tot jjiot gebed, maar hebt
vooral aanhoudend eeiie onidcrlinge liefde
tot elkander; want de liefde bedekt me)
nige zonden. Zijt gastvrij' .jegens elkan
der, zonder ontevredenheid. De oen be-
dicne den anderen volgens de gave, welke
hij heeft ontvangen, als goede uildeelers
van Gods velerhande genade. Indien
ieifnand spreekt, hij. .spreke, als Gods
woorden; indien iemand dient, hij doe
dit, als uit '.de kracht welke God, vei'-
lcent; opdat God in alles verheerlijkt
worde, door .Jezus Christus onzen Heer.
Evangelic, Joannes.. XV: 2627.
XVI. 1 4.
In dien tijd zeide Jez'ns- aan zijnel Lesr-i
lingen: Als gekomen zal zijn de Ver
trooster, Dien Ik u van den .Vader zal
zlcnden, Die de Geest der waarheid, is
on van den Vader voortkomt, Die zal
getuigenis van mij geven. En gij zuil.
getuigenis geven, omdat gij van het be
gin af van Mij geweest zijt. Dit heb Ik
u gezegd, opdat gij u niet zou'det ergeren.
Zij zullen u buiten de Synagogen stooton;
ja, het uur zal gekomen zijn, giji gedenkferp
zult dat Ik het u gezegd heb.
EEN CHRISTELIJK YREDEWOORD.
Aan een geschrift -van ,de anti-rov.
ischnijifster, mej. G. II J. v. d- Molen,
over de Vrouw in de YJod'es'beweging1, ont
kenen wij het volgende Jreiïïende ge
deelte:
„Op de laakte vergadering van den
Volkenbond ineld de afgevaardigde van
Chili, M. Erwards, een toespraak, die
inlet geestdriftige toejuichingen werd ontr
vangen.
„Chili en de republiek Argentinië"
ztoo zeide hij „hebben besloten hun
volkenrechtelijke g'esohillen (voortaan)
door arbitrage te rege!en. Eenig® jaren
geleden dreigden {grensgeschillen die sinds,
dien door arbitrage geregeld zijn, met
de mog'elijkheid van een conflict. Het
gezond verstand on de banden van broe
derschap, die de.beide volken vereenigen,
hebben gezegevierd en de Argentijnsehe
en Chileénsche vrouwen hebben jn een
oogenblik van bezieling, dat al do tee-
derheid en de p-oezïë hunner ziel vertolk-
le, op bet hoogtepunt van de Cordilleras
do .Los Andes, (dat i,s) op de grenst
z'elve, temidden van üe eeuwige sneeuw
en do rotsgevaarten, die de wolken dooi'
borend trotsch hun toppen ten hemel ste'-
kon. ..een beeld van den Christus opga-
richt ter gedachtenis yan de .gelok-
kjgo 'Oplossir.o- van het gleschil on hst
verbeven, ipajestueuzc beeld, breidt z'ijjn
aim'en boven de. vruchtbare en lachende
landouwen nil., die (langs de hellingen)
afdalen naar de hoide Oceanen, den
Stillen en den Atlanlischon om, zonder
ophouden door den loom der tijden dsn
triomf te zegenen van dein vrede door
rechtspraak.
En. op het voë$|tuk >an bet mount
mcnil. vertolkt n t volgende opschrift de
groofscnc eouwige gedachte„Mogen deze
bergen eerder tot stor worden vergruisd,
schei-minig van „Het Zuiderkruis". Bij.
cen Helderen 'ïiomel voegde zich een
gunstige wind en een kalme zieo; 't wa
ren steeds sclioone dagen en heerlijke
nachten; in de verte z!ag men bekoor
lijke oevers en, oogverrubkende weilan
den; de zeewind voerde balsemgeuren
aan; men maakte steeds aanzienlijden
buit; steeds volgde de z<^e opi de.pver-
winninK..De yoorsuoed ejndelijjk moede:
wens'chte Niah'lshade den storm.
Hij barsltö los.
Ten vier uur in den namiddag had do
wachthebbende matroos, den altijd alles
in beweging brengende en voor den, vl'i.jt-
buiter altijd nieuwen 'kreet doen hoo-
ren: Een zeil in 't, gezicht, een zeil' in
't, gezicht;
Onbewegelijk en mot over elkander
gcslageno armen op het xjlefc Staande
(zoo was z'ijne gewone liouding), had
Nightshade oi het aangeduide punt aan
gezeild; en zijn. 'valkenblik' had iets' op
het schuim der golven, zich als eonQ
z'ecmeeuw zien wiepen. Dat was het aan
gewezene schip. Zijne gedachte verwijlt
onmiddellijk hij die- nieuwe prooi die on
der .zijn bereik, lig'; zijn gelaat betrekt,
zijn hart bónst; een nieuwe uitdaging!
aan de maatschappij'.
Een 'zeil in 't'gezicht I dat tooverwoord
mompelden aile matrozen; aller blikken
dan dat zij een broedermoordenden oor
log zouden moeten aanschouwen."
Dan vervolgt de schrijfster
„Wij hebben hier geen hooge borgen,
waarop wii 'het. boekt van Christus kun
nen plaatsen, maar üalen wijl Zijn heilig
beeld in ons harte dragen, Opdat ook wij
daardoor mogen worden aangespoord tot
een werken en bidden voor hetzelfde1
schoon.e doel, don vrede door internatio"
ualo rechtspraak. pfecHden Wij door ons
woord' en onze daad, ieder in eigen onigea
lydnjp don vrede, de liefde, Niet d® vair
sche, ragomaakite. >m'enscheiri,j!k'e liefde, dio
God uitsluit ea begint bij 'het tweede ga-
bod, dat (>113 'gegoven -s. Doch: pre®
ken wij, de christelijke liefde, diie God
«elf ons heeft opgelegd, namelijk, dat
wij Htm zullen liefliebben boven alles
en dn Hem1 al wat groot en g'ood' en
rein is en om I-Iem on'zfen naaste, als
Zliftx schepsel. In -onz'en geest en in
ons leven mogen cfeze twee geboden
worden tot één harmonische eenheid.
„Zal dan ook niet in ons trac-hteni ndn.r
den vrede ons streven hooger en schoo
ner moeten zijn., dan van hen, die niet
igelooven, onrdat hij den christen alles
anoet worden geheiligd door de li.ef.te
Gods?. En kent ons vredesideaal, dat
ieeler menseh is ingeschapen, niet een
nog dieper en edeler oorsprong, Wijl het
saimengaax nt'et de beloite van een
ndcuwe toekonwi, die God ons voor aarde
en hemel heeft gegeven? Laten we dan
'met 'des ,tc meer ijver trachten, een
'Zwakke afschaduwing daarvan reeds op
aarde te yerwfeipriföÉen, onz,en blik ge-
nicht houdend op dat heerlijké-schoonö
toekomlstideaal', dat ,pns in Gods Wooad
is vooi'gespi.ogëld."
EEN SOiCIALISTE TEN HOVE.
Mevrouw Snowden, de echlgonoote van
den bekenden socialist Philip Snowdaa,
di thans als kanselier van de Schatkist
'zlittingl 'heeft in he' Engelsohe ministerie,
is Dinsdagavond voor net eerst in haar
leven in het B.uckingham-'paleis op' een
receptie geweest van het Engelscbe ko-
nii.nldijk paar. Zij heeft, naar wo in het
„Hb'l." lezen, aan de Evening; Standard
van dez'e gebeurtenis baar indrukken ge
geven, die daarvan begrijpelijkerwijs uit-
voerijg gewag maakt Mts. Sflowfiehi bliijM)
volkomen ondor de bekoring zoowel van
de plechtigheid der receptie, als van de
hoffelijkheid van koning1 en koningin te
zlijn. gekomen. Wat haar het m'eest ge
troffen l.eeft--van ^le receptie zijn haat
„rustige waardigheid en elegtinte een
voud." Zij had zich de gebeurtenis een
little more bizarre" voorgesteld en
het denkbeeld opgevat' van e®n
„Eastern sort of eEIect", miet groots hoer
veelheden juwcelen en .schitterend g®.
kleurde japonnon. Doch af jescheiden van
militaire en andere offici oio uniform'en,
maakte het geheel een mstipen indruk,
„beschaafd, gedistingeerd en toch erg
lief".
Ofschoon mis. Snowden nog nooi'l op,
öon ieceptie ten hove was geweest, h'ad
zö goe.n moeite met Öe buigingl. Zij1 heeft
zlich heelemaal niet verveeld en zij was
getroffen door wat zirj; bijna zou willen
poem'en „de heldhaftigheid 'der koninte
iijllte familie." Het is, zoo aeida zij; geen
OQiwoudjge taak, te Mijyèn zitten, ter
wijl'een. duizend menschen voorbijgaan, en
tegen iedereen te knikken en te gfim-
lachen. Gedurende de twee uren, dat
zij de eindelooze processie gadesloeg,
ontdekte z'ij niet de minste verslapping
in do hoffelijkheid. De koningin is, naar
{ïrrs, Snowden's tmeening, teen vverkel-
lijk koninklijke figuur.
ONVERBETERLIJK!
Onder dit 'opschrift geeft mevr,.Fran
kenDynsinck in de Vrijheid het vol
gende, niét onvermakelijke relaas van
ihrfgeej"» haar aan de douane het
schrijven is gedateerd uit Benthei'm
overkwam:
Zóó „bereisd" is 'n menseh niet, of
Wij komt altijd nog wé* eens voor oen-
totaal onverwachte siiuatie. Een volmaakt
onschuldig klein, nooldkussen, voor dc
koelt» friet varens gevuld, kwam 'iris op
de meest minutieuse onderzoeking aan de
g'renizfen 'te staan. Had er maar kapok of
voeren of desnoods paardenhaar 'In gtf'
lastenI (Maar dat krakerige, ongewone
goedje.
„Das ist doch Theo was Sie drin hac
ben", hield de achterdochtige beambte
vol.
En ik was z'oo goed of kwaal niet, of
richtten zich 'aanstonds naar het aangei-
wézeno voorwerp en van daar hun
kapitein. 'Soulham was juist in z'ijne
kajuit gegaan. Vvi'f minuten nadien kwam
hij met een Franschc vlag op dek en
wees dat men die onverwijld in top
moest hijschen en zulks was nauwelijks
geschied of de kapitein kwam' op het
dek. Hij wierp een vfuchtjgen blik op
het vaartuig, merkte als een echt ken
ner b'ij het eerste geziclif, dat ei' iets) pan
do ra's haperde en door fronsing dér
wenkbrauwen en een slag zlijlner rotting,
maakte liij er dengene dengene opmerk
zaam op Jio met derzélver toezicht be
last was; keek' toen naar de lucht en
zleo en zag op zlijn hor.logic; en m'ot zijnen
kijker gewapend k'eek liij. naar 't noord
westen, waar m'en het pog ver afzlijnd'o
vaartuig zien kon als een vlokje wit
schuim. Toen dal. onderzloek afgeloopen
wps begon l ij to Janhen; ,on hooi ligt die
glimlach ook ware en hoe snel Wijl ook
verdween, ontging hij evenwel dor aan
dacht van het scheepsvolk niet, die daad-
in een geruststellend leeken ziagen tegen
den schrik.,die hen steeds beving bij: de
eerste aan.Konddging van het gevaar.
Do vrijbuiter dacht weder en nu1 z'ear
lang over den toestand na. Die geringste;
ondervinding liet geen den minsten .twij
fel meer ever, dat de stoigri tyeldra
ik Moést uit m'n handtasclije een schaar
halen om l^st hloojr open te tornen.
Nog niet overtuigd, liet de man 't op
zi'n hand aan de omstanders zien.
Maar dio schudden hun iioofd en dan
volgt een wat vriendelijker: na ja, est ist
ja Farnkraut wie Sie sagen. Wohin rei*
son Sie demi vervolgt de brave 'ziel', die
dit onderdeel van m'n Gepiick toch wet
raar vindt.
Nach Kopenhagen.
Was ist denn da los
Fraiièncongress.
Ach so, ja wissen Sio ic'lï fjnde
das Unsinn. Meine Gedanken könuein
vielleicht verkeh'hrt sein
Selbst.vnrstiindlich sind siedaswenn
Sie mcin Farnkraut fiir Thee halten.
Abci' (in 't minst niet u;t het- veld
gjeislagen) ich halte es djafiir daszj die
Frnaen z,üi Ilauso bleiben sollen unit
kuchen. Merken Sie sich das junge
Fran."
M'n halve eeuw viel bijna om. Maar
'n 'tirade over het land van m'n b!e>
sïemimling, waar een vrouw zélfs minid-
'fer van Onderwijs is, heb ik hnrnl toc.h
nog nagezonden.
CONGRES VAN ARBEIDERSVROUWEN
Te Londen is de eerste voorbereidende
Vergadering gehouden van cen algemeen
congres v.an arhéidersvrouwenHe pre
mier, Mac Donald., wag aanwezjg en do
voorzitster, djr. Marion Philips, huldigde
i,n haar openingswoord zijn echtgenoot?.
Mjaigaret Bonfield, de ondel-minister van
Arbeid, spratc ook en Macdona'.d ant
woordde. Het algemeen congres wérd'
geopend en geleid door mevr. Harrison
Bell. Ook een il-Ioltandsc.he 'afgevaai-r,
digde was tegenwoordig. („Centru-m")
D«i „Dagcraia;d"-sta;tn;teii!.
Over de houding van. al' w|a,t vlrijzinnig
is tegenover het „Dageraad"-gjeVlaL oor
deelt de a.r. „Standaard" o.tn. als volgt:
„Diat de vrijzinnige pera oven de wei
gering (dei' kon. goedkeuring) Wlaagt,
verwtondert ons niets. Integendeel, dit kon
Worden verWacht.
De groote tegenstelling tiusschen de
libéralen en de ant.irevol|Ution,niro Staats
beschouwing ligt immers vooral hier.
Dr. Kuypor sdhreef in de toelichting qp
het program' onzer partij: .„Hun. d.w'.z.
der liberalen Staat, is lod van God, een
ctat athée."
Dit wil volstrekt niet zeggen, dat zo
hoofd voor hoofd een oneerbiedige positie
tegenover God Almachtig wonschen in te
nemén, maar bedoelt enkel, da.t h.i. do
godsdienst op het Jerrein van het gemioéd's-
Jeven thuis, behoort en dat da Staat als
politieke maclht elke aanraking met dit
intieme leven zooveel mogelijk móet ver
mijden. Ideaal zon de toestand naar hun
meening eerst dan zijn, indien men liet in
dc Sitaatshlureaux zoo ,ver kon. brengen,
dat er nooit of nimmer lu'eer v»n God of
godadienat of kerk in Regeerimgpltlringen
sprake viel.
W,eg. moet vallen, willen zij consequent
zijn, het Koningschap hij de gratie Gods.
W,eg behoort te vallen het aanroepen van
Goües heiligen Naam in do Troonrede,
Weg to vallen de offïcïcelö Zondag. Weg
to vallen elke hétrckklng, mét de kerk,
weg tc vallen de eed, enz.
De ggomtdwaling, zoo, g,aa,t Dr. Kj.
voort, waarvan dit poütieko stelsel) uit
gaat, is de .bewering, dat liet eigenlijk) niat
is (uj't te maken of er een God is. Dat der-
halve objectief inzake don godsdiehst
niets valt vast te stellen en geheel deze
trek van liet menschelijkf gemoedsl'avein
thuishehoort op het suhjectieva „persoou-
lij'kcj hoogstens huiselijke en kórkelijka
terrein."
Het juiste v,an deze b'eoordeel.rng. bleek
opnie,u,w uit do vrijzinnige opm'erkingen
omtrent het verhand van deri godsdienst
met de goede zeden.
Men pleitte voor de autonoma ZodieJijk-
heid. De godsdienst heeft m'et de zedewet
zoo weinig van doen, dati m'ot de looche
ning van God evengoed do z'edewtet is ta
handhaven gis met de erkenning van Zijn
—li'e'il' igen Naam. W,a,nt let w'el, bet kan
hier de vraag niet zijn of een godlooche
naar oen bi',aaf menseh' kan zijn,, dio zich
aain de goede zeden houdt, dan wél' of hij
per s,e met de loochening van God ook
loochenen mioet alle goede zoden, maa,r of
in het staatkundig en maafsdhappelijkf le-
een scheidsmuur tusschen beide vaartui
gen zoude oprichten, die het elkander
naderen nagenoeg onmiog'elijik zoude ma
ken. Nadat hit met oeno forsche, duiida-
lij'ko cn vaste stem d'e n.oodiga bevelen,
tegen hot naderen van den storm, ga-'
geven had, sprak hij pen oogenblik! in
het geheim met den luitenant, dien. hij
op .die w'ij,ze aan zijne zwaarmoedige m'ijt-
mering ontrukte; hij, ging veTvol'giens aan
da tegenovergesieldo zijde van het schip
zlittcn cn beschreef daa.r m'et zijne ge-
hehrizinnige roede oenig'e figuren in, de.
ruimte, waarin niet bijgelo.ovigc oog'en
niets anders dan d.e niets-beteékenanidio
gebaren z'ou.den gezien hebb'en. vaniemand
dié zich ergens mede bezig hjeM, maar
waarin dio weinig ontwikkelde geesten
een machtig aan do elementen of .aan
hét luchtruim gericht h'ovol latten. Toen
inderdaad weinig oogenblikken nadien 'het
Zuiderkruis aan hot uitspansel [verscheen,
maakte, oen groot yerlrouwen voor lievi.
gen schrik plaats; tot op dat oogenblik,
hadden de vreesachligsten elkander toe
gefluisterd; hedennacht en morgen aui-
len wij het hard lo verantwoorden heb'-
ben; maar de kapitein heeft zlijne beveleni
gegeven: wij zullen aan het gevaar ont
snappen.
(Wordt vervolgd.)
