NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
V
De roode Czaar, Lenin t
DIT BLAD VERSCHIJNT: OES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
binnenland
nummer 11
DONDERDAG 24 JANUARI 1924
20stb jaargang
Ai
groote waarde
van publiciteit
wordt gelezen
in alle kringen
w#
feuilleton
Blank en Zwart.
BUIT EN LAND
FRANKRIJK
ENGELAND
(K
enz.
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel, GOES
Interloc. Telefoon: Redactie No. 97; Administratie No. 207
Bijkantoor; MIDDELBURG, Markt 1 en 2; Telefoon No. 474
Abonnementsprijs f1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling
Advertentiën van 1 tot 6 regels f 0,90, elke regel meer f 0,15
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager
k Ax.
„De roode C'ziaar", „de Opperbolsjo1
wiek", „de Russicne Robespierre", 'tz.ijn
allemaal bijnamen van Lenin, den schep*
per van den Russischen bolsjewistischan
staat, die Dinsdag j.l. te Moskou i^ ge
storven.
In de Geschiedenis in 't algemeen, m
do Historie van Rusland in "t bijzonder
zal zijn naam- voorgoed met een zwarte
kool staan aangeteekend. Hij beroemds
er zich op amoralist te zijn, d.w.Z. geen
moraal te kennen; inderdaad heeft hij mlet
verwerping van alle wetten der z'e iel eer
en der christelijke geboden zijn sloopers-
werk: de vernieling der christe'ijke-maat-
«chappeljjke orde, in zijn lanl tot stand!
gebracht, al heeft in de laatsto jaroni de
onverbiddelijke noodzaak der reëele feiten
hom gedwongen, veel water van allerlei
concessies aan de oude maatschappij-idee
in zijn revolutionairen w$n te doen. 1)
Geboren to Sembirsk aan den Wolga.
in 1870, werd Wladimir Iljets Oeljano
zoo heette Lenin eigenlijk al op
jeugdigen leeftijd met de revolutionaire
ideeën besmet door zijn ouds'ten^broeder,
die in 1887 als 'n der medeplichtig en aan
den aanslag op het leven van Czaar
Alexander III werd opgehangen. Met
woord en geschrift propageerde hij, na
gymnasium en hoogescLool te hebben af-
geloopon, de theorieën van 'n gewelddadig
commtunisiTje -.en Marxisme, die slechts
boil zagen in een strijd „saus trêve" ni
pardon" tegen kapitalisme en bourgeoisie,
in een in elkaar trappen van al de maat
schappelijke instellingen, zooals wij die
kennen, en in 'het uitrukken der funda
menten van de christelijke maatschapp'ij:
godsdienst, gezag, familiie en eigendom1.
Kal onder het Czlarisme te zijn verbannen
naar Siberië en vandaar ontvlucht naar
het buitenland, heeft hij in Zwitserland
de bolsjewistische partij gesticht, waar
van hij het erkende hoold werd en als
zoodanig' relatiën onderhield met zijne
geestverwanten in Rusland. Toen halver
wege 'den grooten oorlog de revolutie
in Rusland uitbrak, dreef een even kort
zichtige- als gevaarlijke politiek de toen
malige Duitsche machthebbers ertoe,Lenin
in een verzegelden wagen dwars door
Duitschland naar Rusland te brengen,
opdat hij daar, door het aanstoken van
het vuur des oproers Duitschl ami's vijand
zou helpen verzwakken. Na een strijd
van eenige maanden tegen Je meer ge
matigde richting der revolutionnairen a
la Kerenski, oelukte hel hem de staats
macht in handen te krijgen en met het
bolsjewistische schrikbewind het bolsje
wistische regiem in te voeren.
Er zal wel niemand zijn, die hef) Cza-
renbewind aanbad en Rusland, ja heel
de wereld ziou den man gezegend, hebben,
die «loor wijze hervormingen het in vele
opzichten zieke Rusland in politiek, eco
nomisch en sociaal opzicht had gezond
gemaakt. Maar I-enin was niet gesneden
uit het hout der hervormers, maar wel uit
dat der verwoesters, der vernielers, der
afbrekers, een wandaal der '20e eeuw
Treurig, intreurig waren dan ook de eerste
gevolgen van zijn sloopingsarbeid: hon
gersnood, ellende, dood, verschrikking in
alle rangen der bevolking, een land: van
alle hulpbronnen beroofd en waar thans
een nieuw kapitalisme tiert, gToot ge
worden door woeker en rooi 2). Werd on
der het Czarenbewind een menschenleven
maar weinig geteld, onder Lenin's regiem
is gewurgd, opgenangen, gefusilleerd,
gefolterd op een wijze die met alia be
schrijving spot, het getal der slachtof
fers van het bolsjewistische schrikbewind:
loopt in de honderdduizenden.
Maar dat is vooral de vloek, dia rust
op Lenin's werk, dat hij doelbewust en
stelselmatig den godsdienst en het geloof
heeft uitgeroeid, voor zoover dit den
mensch mogelijk is, onder het Russische
volk. Vervolging van geestelijken, hoog
en laag, profanepring van kerken, confis
catie van kerkgoederen en sieraden, .iet
bespotten in woord en beeld van de gods
dienstplechtigheden. en religieuze gebrui
ken waren dan ook aan de orde van. den
dag. „Godsdienst is opium voor het volk"
liet Lenin aan het front van een aer
Kremlingebouwen schilderen. Aan dit
duivels -werk wordt nog' voortgearbeidi
door Lenin's aanhangers; zij willen be
paaldelijk een samenleving zonder God
en goddelijke wetten en vanaf de geboor
te moet dit den jongen Rus worden in
geprent, dat godsdienst het hoogste kwaad
is 3).
Toch, al schijnt den bolsjewisten in
dezë de triumf verzekerd, dit werk is
tot mislukking veroordeeld; ook onder
do 'Fransche Revolutie heeft men het
geprobeerd en men is er van terug moeten
komen. Het godsdienstig gevoel en die
inwendige stem, die men geweten noemt,
kan men versmoren, maar uitroeien niet.
„Dios no muere", „God sterft niet!" Dut
woord van een katholieken presp'ent eener
republiek (Garcia Moreno van Ecuador!
blijft waar en de waarheid van dat woord
kan niet vergaan, al stonden ook honderd
„roode Czaars" van net gehalte van een
Lenin op, om het te bestrijden 4).
1) De proclamatie van Lenin, waarbij
Rusland weder werd opengesteld voor den
particulieren handel, en de kapitalisten
van 'alle landen werden oitgenoodigd,
deel te nemen aan Je exploitatie van 'iet
sovjet-rijk, 'kan besc-iouwd worden als
een oflicieele capitulatie van het Marxis
tische evangelie voor de ijzeren wetten,
die productie, verdeeling en verbruik der
goederen beheersehen.
2) iProf. Oh. Sarolea, hoogleeraar te
Edinburgh, speciale kenner van het Sla
vische volksleven en kaïakter, schrijft
in zijn reisverslag van een tocht .door
SovjetjRusland, dat hij er niet§ 'dan
ruïne en ellende zag. Moskou is een stal
vol armen en „nooit, schrijft prof. Saxolei
heb ik een dergelijke algemeene en ver-
scnrikkelijke dronkenschap gezien als daar
Toch is de toestand in Moskou nog heiiig
bij die van St. Petrusburg, dat eenvoudig
„een stervende stad" is. Het havenbedrijf
is iverlamd; Je handel vernietigd; de
huizen worden ruïnes... alles is even
rampzalig lin deze stad ttot zelfs ia
spelen toe. De speelzalen, die 'de bolsje
wistische overheid arrangeerde, hebben
een atmosfeer, die meer dan walgeliik is.
3) .Zeer terecht merkt prof. Sarolea.
heiromtrent op:
De bolsjewiki zijn ujtgessproken en fa
natieke anti-christenen. Niet alleen heb
ben zij de kerkgebouwen genaast, de kloos
ters geplunderd en de priesters vermoord
doch ook verklaarden zij openlijk den
oorlog aan den geheelen Christelijken
godsdienst. Het feit, dat hij biddende in
een kerk is gezien, is een voldoende mo
tief om een bolsjewiek buiten de partij
te sluiten en in de sovjet-scholen moeten
alle leerlingen, willen zij niet wegge
stuurd worden, hun aetheïstische geloofs
belijdenis afleggen.
Voor den gemiddelden Rus, aldus prof
Sarolea, is het bolsjewisme dan ook. in
de eerste plaats een demonisch complot
tegen het Christendom: de Kers van den
Antichrist.
4) .Volgens prof. Sarolea hebben de
roode dictators met hun kruistocht tegen
de Kerk een volkomen nederlaag geleden.
Ook \al is de 'Russische geestelijkheid
lang niet vrij van alle smetten, en. de
patriarch Tychon geenszins een „kardi
naal Mercier", het religieuze leven geniet
heden ten dage een buittengewone erxen-
ping. De openbare eerediensten worden
drukker dan ooit bezocht en innig ge
volgd, en de religieuze vraagstukken wer
den nimmer meer bestudeerd en behan
deld.
(Een West-Ijjdiaehe gesdhi»d«dis).
10) o
weggeloopen negers rondloopen in
net 'gebergte 2ij niet meester kennen en.
verpiftiglden pijl op hem afschieten, vóór
dat Herkules er bij is."
Het speet Heinnch zeer, dat hij thuis
moest blijven. Daar de jonkman oester
met nutteloos zijn leven wilde wagen en
hij begreep, dat de negers beter dan hij
het gevaar kende, wilde hij niet verder
aandringen. Toch kon hij niet nalaten het
denkbeeld te opperen, dat het toch wel
«oude gaan, als men honden meenam,
welker scherpe reuk hen van de nadering]
der vijanden zouden verwittigen.
„Dat is ^mogelijk," was net antwoord,
„maar altijd gevaar
- God zal over ons waken," hernam
I de Duitscner. „Houd u gereed, morgen
I pil het opkomen der zon zullen wij
lacht gaan."
Ginga schudde het hoofd ven haalde
vervolgens een klein plankje te voorschrin
Waarop in ruwe yormen eenige gedaan-
I ten van dieren geteekend. waren. De oude
«Bnp
gaf het plankje aan Heinrich, zeggende:
„Massa, dit is goed voor armen neger
en gij gevaar zien, dit aan weggeloopen
neger toonen; hij zien, dat massa be
schermd wordt door Ginga. Hij fétisch
van Ginga vreezen en massa geen kwaad
doen."
Heinrich nam het plank-je ("aan, of
schoon hij niet geloofde, dat het hean
van groot nut könde zijn. Hij toch koa
moeilijk veronderstellen, dat de oude
negerin ook slechts den minsten invloed
bezlat op hare landgenoolen. Wat Herkule3
aangaat, deze scheen zeer verheugd en
aarzelde niet langer, zijn ivriend naair
het 'gebergte te volgen.
„Wij I gered, Ginga fétisch geven aan
lüassa."
Ofschoon ik niet .aan de krachl
van den i talisman gelooi', (zal ik h
toch medenemen, ware het ook slechts
om niet ondankbaar jegens Ginga te zijn."
Massa zich bedriegenfétisch machtig
Ginga geëerbiedigd door weggeloopen ne
ger. Wanneer hij haar niet gehoorzamen,
bem.flnheiufc overkomen. Met fètich, maa-
f.Ba.nzakér rzcfftdht' orrgeTuk riérogfkeeren."
iv thkwi rjchrihad wél gehoord, dat
er zich 'onder de'aztpAYtèn"'feen soort van
heksen bevonden, aan wier bovennatuur
lijke macht men men veel geloof hechtte.
DUITSCHLAND
Een open brief van Wirth.
De demokratische pers is zeer ingeno
men met den open brief van dr. W irth.
Zoo zegt de Voss. Ztg\, dat de gewezen
kanselier daarin richtsnoeren geeft, welke
allen kunnen en dienen te behartigen, die
aan het organische herstel en de organi
sche ontwikkeling van bet Duitsche rijk
willen medewerken.
„Mot recht aldus het blad herin
nert dr. wirth, dat de demokratie in den
staat niet leeft, zoolang ze alleen de uiter
lijke vormen betreft. Slechts diep natio
nale gevoelens en de hoogste offervaardig
heid lij alle standen en partijen kunnen
haar t-t leven wekken.
„Daaruit volgt dat elke partij, die zich
op dit standpunt stelt, slechts als consti-
tutic-ueele partij denkbaar is. Vandaar hef
gevaar van de agitatie tegen de constitu
tie, welke uitgaat van de on-demokrati>-
sche kringen, die na breede volkslagen in
ekonomisthe afhankelijkheid te hebben ge
bracht, tbpns met hnu machtige pers
machtig door de economische kracht, die
er achter staat dagelijks betoogt dat
constitutie en staatsvorm de schuld van
alle diende zijn. Dezelf de pers tracht ver
der aan het Duitsche volk wijs te maken,
dat aan ae ellende slechts een einde zal
komen als de ekonomisch sterken aan het
poer van staat komen. Dit leugenachtig
weefsel te verscheuren zal in de naaste
toek"msl de atak van alle patriotten in
alle Duitsche' partijen zijn."
Het Eerl- Tagebl. schrijft in denzelfden
geest; o.a. ,,Dr- Wirth zet den samenhang
tusschen het reactionaire streven naar dic
tatuur en het politieke streven naar macht
der inflatie-winstmakers, die met name
onder de zwaro industrie te vinden zijn,
voortreffelijk uiteen. De oproep van Wirth
zal ver buiten de kringen en zijn partij
weerklank vinden." (N. R. C!t.)
Uit de I'ulls.
SPIERS, (Wolff.) Het verslag, dat Oli
ve, de Engelsche consul-generaal te Mun-
chen, te Londen over de Palts heeft uit
gebracht, heeft hier oprechte voldoening
gew ekt.
Dit verslag behelst le dat de overweldi
gende meeraerheid van bevolking gekant
is tegen een autonome regeering; 2e dat de
autonome regeering alleen met Franschen
steun aan het bewind was kunnen ko
men en onmiddellijk omvergeworpen zou
worden als de Franschen hun steun in
trokken; 3e dat driekwart van Je sepa
ratisten vreemdelingen zijn en er onder
hen een groot aantal gewezen misdadigers
schuilt. 1
HEIDELBERG, (Wolff.) Naar man uit
de Palts meldt, heeft de districtscommis
saris te Duerkheim gezegd, dat het Roer-
hekken vrij zal worden; doch de Palts
autonoom' blijven.
De corkgslaclitsffer» in Duitschland.
In een bijeenkomst van de arbeidsge
meenschap der „Kriegsopf'erverbande"
werd medegedeeld, dat er op het ongen-
bli'k in Duitschland 1.537.000 oorlogS-
invalieden en 1.945.000 nagelaten wedu
wen en weezen zijn. Onder deze laatsten
bevinden zich 533.000 weduwen 1.1334.000
halve weezen en 58.000 weezen.
Pauselijke milddadigheid'.
Z. H. de Paus heeft opnieuw een, miljoen
lire geschonken voor de Duitsche armeu
zonder onderscheid van gezindte.
De diocesane vercanigia:gen
door Rome erkend.
Het Belgische Telegraafagentschap ont
vangt uit Rome het volgende bericht:
De H. Stoel heeft aan de Fransche
Bisschoppen een schrijven gericht, waarin
Hij had echter dit alles slechts ook
sprookjes beschouwd. Thans evenwel
kwam de gedachte in hem op, dat Ginga
wel eene dier heksen kon zijn, en inder
daad veranderde hij nu eenigermate van
gevoelen, omtrent de fétisch of 't voorbe
hoedmiddel dat de oude hetm gegeven
had. 1)
Heinrich kondigde zijn oom aan, dat hjj
den volgenden morgen eene jachtpartij
zoude gaan maken in het gebergte.
„God behoede u, antwoordde Van der
Straten. Ofschoon ik aan Nicolaas ver
lof heb gegeven morgen naar Paramaribo
te gaan. om er een bloedverwant te bezoe
ken, wil ik u niet terughouden van dat
pleiziertochtje. Alleen verzoek ik u niet
lang uil te blijven, want morgen zlullen
de Hollandsche troepen ons verlaten en
ik ben niet op mijn gemak, wanneer ik
alleen te huis ben."
Zoo," vroeg Heinrickh op verwon
derden toon, „gaan de opzichter en ook
de soldaten been? Wellicht cware het
goed, dat ik hier bleef. Waarom zondt
g® de soldaten weg?" j
Zij willen niet langer blijken en daar
enboven verzekert Nicolaas, dat er niets
meer is te vreezen van de weggeloopen
negers. Neen, gij moet vertrekken; ik wil
u niet verhinderen een dergelijk uitstapje
hij verklaart, dat de diocesane vereenigin-
gen kunnen worden toegestaan, en hij hen,
hoewel zich onthoudende hen formeel te
gelasten ze te stichten of in te stellen, uit-
noodigt een proef ermede te nemen.
(Door deze encycliek wordt dan een
einde gemaakt aan de gespannen verhou
ding, die er sinds een twintigtal jaren tus
schen den H. Stoel en de Fransche rrgee-
rin°' op kerkelijk gebied heeft bestaan.
Red.)
Te Evry Petit Bourg is de oudste Fran
sche journalist overledende heer Amab'le
Maille St. Prix, die vele jaren heeft be
hoord tot de redactie van het ,,Petuti
Journal" en bijna tot het einde van zijn
leven is blijven medewerken aan de A'oeil-
le de Seine et Oise. Den 26sten Februari
a.s. zou hij 103 jaar Zijn geworden.
DE CONSERVATIEVE REGEER ING
GÉVALLEN.
De arbeiderspartij aan hel roer.
Het' is Maandag e^n historische dag ge
weest in de Engelsche politiek. In' de ver
gadering van het Lagerhuis werd een
.amendement besproken dat de leden der
arfceiders(labour)partij op het antwoord op
de troonrede hadden ingedienj0 en djat
luidde, dat „het onze plicht is, eerbiedig
Uwe Majesteit erop te wijzen, dat Uwer
Majesteit's huidige raadslieden niet het
vertrouwen van het Huis hebben".
Indien dat amendement een meerderheid
Ifreeg in het Lagerhuis zou daarmede het
lot der conservatieve regeering van liet
kabinet Baldwin zijn bezegeld en onder
goedvinden en met medewerking van de
liberale partij de weg worden gebaand
voor een legeering der (nogal roo,d getinte)
arbeiderspartij onder aanvoering van
Ramsay MaodonaJd. 't Was dus een sensa-
tioneele zitting.
Baldwin verdedigde de binnen- en bui-
tenlandsche politiek" van zijn kabinet.
Met betrekking tot de houding van de
conservatieve partij ten aanzien van de
verwachte labonr-regeering verklaarde ae
premier, dat zij niet zou toegeven aan
een partijdige oppositie, maar Kritisch zou
zijn, zooals een oppositie behoort te zijn,
ten aanzien vap de wetgeving en het
bewind van ae labour-regeering. „Wij
staan op vrije grondslagen, zooals wij
twee generaties lang hebben gedaan, na
melijk de handhaving van de instellingen
van dit land, het behoud en de ontwikke
ling van ons rijk en de verbetering van ae
omstandigheden van ons volk. Wij passen
deze principes aan bij de wisselende noo-
den van elke generatie."
Ramsay MaeDonald, de labóur-leider,
Zeide, dat het Huis een stap ging doen, die
naar hij hoopte en geloofde, in de geschie
denis van dit land als goed zou worden
aangeschreven. Met betrekking tot de bm-
tenlandsche zaken gaf hjj toe, dat de vopr-
naamste reden van die verbetering was
het vooruitzicht van een verandering in
de Engelsche regeering. Wat de vrees
betrof, die heersc'hte ten aanzien van het
socialisme, verklaarde hij dat, voor zioover
deze gerechtvaardigd was zijn partij haar
best zou doen om die te doen bedaren cn
verdrijven.
Sir Douglas Hogg, de attorney-general
besloot het debat met een overzicht van
wat de xcgcering bereikt heeft in de bui-
tenlandsche politiek.
Er hadden opgewonden tooneelen plaats
hij de beslissing en de cijfers werden ont
vangen met luide toejuichingen van ae
labour-leden. Het adres, met toevoeging
van het labour-amendement, werd daarna
aangenomen met 328 tegen 251 stemmen.
Tien liberalen stemden voor de regeeriug.
Het Huis is daarop uiteengegaan. To.en
MaeDonald en Baldwin de vergadering
verlieten, werden zij luide toegejuicht Joot
hun aanhangers.
De leden van de arbeiderspartij am
vaardden hun sucees kalm en in een ge-
te maken. Draag echter .zoijg, dat grj
niet met ledige weitasch terugkeert, want
in dat geval Zoude ik u eens hartelijk uit
lachen."
Heinrich besloot dan, zich niet te be-
rooven van dat genoegen, waarnaar hij
reeds Zoolang gehaakt had, maar hij zorg
de tevens, dat zijn vertrek geheim bleef.
Den volgenden morgen, toen iedereen nog
in de armen van Morpheus verzonken lag,
trokken de twee vrienden er op los.
Naarmate zij zich van het woonhuis
verwijderden, begon Heinrich al vineer en
meer na te denken over de boozte planned
van 'Nicolaas. Zoodra zij in het woud
waren, hoorden zij het gebrul der tijgers
en puma's efi de honden, hierdoor ver
schrikt, verlieten de zjjde huns meesters
niet. Onze twee jager3 maakten hunne
wapenen gereed, teneinde op alles voor
bereid te zijn. In de diepte dier maagde
lijke iwouden hoorde men duizenderlei
geluiden, die op den geest den sterks ten
indruk maakten. ,i
Meer dan eens weerhjpld Herkules
jeugdigen .taeester^-gjt dhfoidariei
op eenigo giftige slag [IwidtedDdo
honden, 'aangespoord .door adei"®tem vhn
Heinrich, sprongen vooruit, achtervolgden
het een of andere wilde dier en verdwenen
in het dichte struikgewas. De jonge Diuit-
sprek' heeft MaeDonald gezegd: Alles wall
ik kan zeggen is, dat wij cenvouüig end
best moeten doen. Wij hebben een zoej
moeilijke taak voor ons en wij' zullen eï
al onze energie aan wijden, die wij bezit*
ten. Op het oogenMik voel ik mij verr»
van uitgelaten. Het is een zeer groote ver*
antwoordelijkheid. Bij mislukken of' slagea'
kan ik' slechts zeggen, dat geen regeeriug
dia verantwoordelijkheid voor den gang
van zaken m ons land heeft gehad, mek
grooter eerlijkheid kan getracht hebben
het land te dienen dan wij thans van plan
zijnu. IK ben zeer trotsch op' de arbeiders*
Daar tij en ik geloof dat het een .groote
inspiratie voor iederem arbeider in het
land zal zijn om te arbeiden en zich op*
olfexingen te getroosten ten einde zijn
partij eer aan te doen en haar in staat te
stellen te slagpn."
Men is benieuwd, wat de labourregee*
ring zal tot stand brengen. Waagt zij zich'
aan socialistische proefnemingen, dan ont*
valt haar de steun der liberalen en zijn
ook' haar dagen geteld.
Intusschen is het kabinet-Baldwin afge
treden en heeft de Koning de door Mae
Donald voorgedragen ministers van zjjn
kabinet goedgekeurd, n.l.
MaeDonald, eerste lord van de schat
kist. en minister van buitenlandsoh zaken
Clyncs, lord groot-zegelbewaarder en
plaatsvervangend leider van het Lager
huis
Lord Parmoor, vie-president van den!
geheimen raad;
Burggraaf Haldane, lord Kanselier;
Snowden, kanselier van de schatkist;
Henderson, minister van binnenlandsok*
zaken
Thomas, minister van Koloniën;
Walsh, minister van oorlog;
Sir Sidney Olivier, minister van Indië;
Generaal-maojor Thomson, luchtvaart*:
minister;
Burggraaf Chelmsford^ eerste lord van
de admiraliteit;
Sidney Webb, minister van kóóphandel;
Whe.atley, minister van volksgezond
heid;
Noel Buxton, minister van landlouw;
Adamson, minister voor Schotland;
Trevelyan, minister van onderwijs;
Thomas Shaw, minister van arbeid;
Vernon Hartshorn, postmeester-gen«*
raal
Kolonel Wedgwood, kanselier van het
hertogdom Lancaster
Jowett, minister van openbare werk'en.:
LONDEN, (Reuter-) De dagbladen be
groeten de nieuwe regeering over het al
gemeen vriendelijk en spreken de meenmgi
uit dat zij een fatsoenlijke behanaeling
en vertrouwen moet ontvangen teneinde
haar de volle gelegenheid te verschaffen
bekwaamheid te toonen in de behandeling,
van de binnenlandsche en buitenlandschei
vraagstukken.
Een vermaning a»n links.
In de (IHn) „Nieuwe Courant" bezweert
prof', de Louter de link'erpartijen om de'
regeering in haar zware taak niet on*
noodig te bemoeilijken.
Er bestaat eenige hoop op zekere ge
matigdheid, althans voorloopig. De f'elst»
tegenstanders der huidige regeering moe
ten voorzichtig zijn en zullen weerstand
bieden aan de verleiding om een aanval te
«agen op de Kroon. Hun aanvoerder, mr.
Troelstra, is veel te scherpzinnig om een'
anti-Oranjeleuze aan te heffen en zal niet
nalaten zijn aanhangers daartegen met
nadruk' te waarschuwenimmers zij zou
zijn persoon en partij onherstelbare schadt
berokkenen. Veeleer is de vrees gegrond,
dat haarkloverijen en spitsvondigheden
van eerzuchtige en verbitterde tegenstan
ders ter linkerzijde de regeering dwars-
boomen, afmatten en op den duur ont
moedigen. Moge niet slechts haar eigeai
slagvaardigheid, maar ook het beleid en
scher was getroffen door het gïootscha
van een nacht in de tropische luchtstre-,
ken.
De 'lucht was gebalsemd met de zoet
ste geuren; aan het firmament schitterde
het 'Zuiderkruis, dat een (reusachtiger»
diamant prol eek (op het 'veld van den
azuren ihomel; van tijd .'tot tijd ree3 eene
wolk op van lichtgevende (insecten, dia
een edgenaardigen glans om1 zich versprei
den.
Alles was nieuw voor deu zoon van het
Noorden en het indrukwekkende van het
schouwspel, dat zich voor zijne oogen
ontrolde, deed hemi de gevaren vergeten,
die hem wellicht in deze eenzaamheid
konden bedreigen. i
1) Het is duidelijk, dat de zoogenaamd a
fétisch niet de minste kracht bezat. MOnl
moet de zaak aldus verstaanGinga heeft
den grootsten invloed op de negers; wat
zij goedkeurt, keuren de negers ook go"d.
Door aan Heinrich het den negers be-
ifeeüde- plankje 4e geven, wilde zij aantoo-
ifaen/dai de blanke een on3chadelijk per-
ïisödh v(jor de zwarten was, en het goed
t (Wordt vtrrolgd).
met hen meende.
