Tweede Blad
Blank en Zwart
nieuwe zeeuwsche courant
zaterdag 19 januari 192
Buitenland
duitschland
engeland.
italië
feuilleton
japIn
amerika
Wetenschap en Kunst
Kerknieuws
Het hoekje van humor.
Voor de Keuken.
Die Separatisten in den Palts1.
Nypels schrijft o.m. in het Hbl.:
In den Dom van Spiers, op enkele pas
sen aïstands sleöhts van het regeerin^s;-
gebouw van deze separatisten, liggen
acht keilers van het oude Duitsche Rijk
begraven. Tegenover het altaar, „onder
de groote keizerstroon, staan ,de enorme
beelden van twee machtigen uit die dagen,
die hier hun laatste rustplaats vonden;
Rudolf van Habsburg en Adolf van Nas
sau, welke laatste nog maar Roomsen
'koning was, toen hij in 1298 hier begraven
werd.
Het arme Spiers en dez'e Paltz, die'
steeds een strijdperk en twistappel aan
den Rijn geweest z'ijn, nebben lieel wat
oorlogsellende meegemaakt. In 1689 noor
den de adht keiziers den. enormen Dom
boven hun graven in de vlammen opgaan
en in elkaar storten.
Nauw, had, in 1772, de prins-bisschop,
Philip Carl, rijksgraat van Limburg Sty-
rum', den Dom herbouwa, of in 1793 werd
dezte weer verwoest, om „eerst in 1820
door koning Maximüiaan 1 Joseph van
Beieren herbouwd te woraen.
De a'cht keizers van het in hun tijd zoo
machtige rijk hebben heusch al heel wat.
vreemd krijgsvolk langs hun monumentaal
graf zien huishouden.
Maar als ze het zich in hun graf om-
keeren zoodoende nog niet verleerd heb
ben, dan moeten ze zich nog wel eens
op een anderen kant draaien, als z'e
thans negers en halve negers in een Euro-
peesche uniform' de wacht zien houden
over een blanke, in Duitsche uniform',
met een miits op en een demitje aan...
en wanneer ze in vliegende vaart, in e n
voertuig zionder paarden, de heeren „dia
beslist geen van allen in de gevangenis'
zaten", steeds beschermd door Marok
kanen, als Wat angstvallige Jieerschersi
'zien rijden door de -oude keizerstad; net
oude Spiers, waarboveh zie .thans, broe
derlijk naast de hier .meer geziene blauw-
wit-roode vjag1, een rood-wït-groene zien
wapperen.
Dje Schiuih'ii.
Een resolutie, aangenomen door d'ea
Raad van Rritsche Kamers van Zeehan
del betreffende de kwijtschelding der in-,
tergealliëerde schulden, welke is toege-
'zonden aan de leden der reg'eering, ves
tigt de aandacht op het lelt, dat het to
taalbedrag van 1169 mjllioen pond sterling
door Frankrijk, Italië en andere landen
I aan Groot-Brittarmiü verschuldigd is, de
rente van. dit bedrag tegen 5 pet. .por
jaar izon meer bedragen Idan 1 énil-
ling van elk pond der Gritscbe inkom
stenbelasting. Het bedrag der leening aan
Groot-Brittanië z'an de Vereenigde Staten
bedroeg 856 milüoen pond en da betaling
daai-van kost Brittannië jaarlijks 36 m'il-
lioen pond; dit is gelijk aan 8V2 pence
van ieder pond der Britsche inkomsten
belasting. De resolutie wijst op den nadee-
ligen invloed op den Britschen handel
van de voortdurende nooge belasting en
verzOekt de regeering te overwegen of
eenige stappen kunnen worden 'gedaan
om miet de Fran'sche 'en Italiaanschs'
regeeringen in overleg te treden over de
betailng dezer schulden.
Een niet-diplomatieke plechtigheid.
De Ro.meinsche correspondent van „De
Tijd'' bericht, 7 Jan.
Als men van Z.Emi. (Kard. Gasparri
spreekt of schrijft, denkt men onwillekeu
rig aan ernstige politiek of diplomatieks
verwikkelingen en onderhandelingen. TJat
da ernstige staatssecretaris van Z. H. den
Paus ook, en haast schreef ik, ondanks
zijne diplomatieke bezigheden, een groot,
oprecht en vaderlijk priesterhart bezit
bewijst de kleine plechtigheid, die Zondag,
op priekoningenfeest, plaats greep in het
Pauselijk Hospitium vau Sancta Martha,
in de schaduw van den koepel van Sint
Pieter. Tegen 'drie uur in den namiddag
was het kleine pleintje van het Hospi
tium gevuld inet ongeveer vrjhonderd moe
ders uit de aan het Vaticaan naburige
parochiën met evenveel zuigelingen op
de armen, en kinderen aan de rokken
hangend. Wat er gebeurde?
De goede oude vrouw, „Befana," ge
noemd, die elk jaar met Driekoningen in
elk huisgezin een oude kous vult met
speelgoed en lekkernij voor de kinderen
Njcolaas antwoordde niet, hij schim-
de het stof af, waarmede hij overdekt
was en ging heen, terwijl hij' Heinriöh
een woedenden blik toewierp. De Dlanter
keurde^ wel is waar de overijling van ziin
neef met goed, doch moest desniettemin
beamen, dut Ie beleediging hem door den
opzichter toegeworpen, alle palen te bui
ten ging.
„Neef, neef," hernam Van der Straten,
gij zult het nog zoo ver brengen, dat Ni-
colaas ons verlaten en een anderen mees'-
tar opzoeken zal. Hoe zult gij mij dan we
der zulk een getrouwen dienaar bezorgen
Op mijn woord oom, gij' zoudt er
slechts bij winnen, als Nicolaas het huis
verliet. Uw opzichter is .een schurk.
Streng voor de slaven, doen tromv
aan zijn meester en die laatste hoedanigi-
heid vooral is z'oo kostbaar, dat gij, ze'niet
kunt waardeeren. Ik zlal u echter slechts
deze vraag' doen: om welke.reden bevindt
g'j u bier? Kunt gij uwe tegenwoordighedR
te dezer plaatse en op ait uur rechtvaar
digen
Ik heb niet noodig mij te rechtvaar
digen," antwoorade Heïnrich met fier-
des huiz'es, gelijk bijl ons de goede Sint
op 6 December ik heb nooit kunnen
snappen waarom die groote Heilige, die
toch te Bari (Italië) begraven ligt altijd
Rome overslaat, als hij in 't Noorden
'zijn gaven gaat uitdeelen >vas ook bij
Kard. Gasparri geweest en had een groofa
kous 'tz:al wel een roode Kardinaals'-
kous geweest z'ijn - jjpvuld met gaven
voor de arme kinderen, die z'oo klein be
huisd zijn, dat ze er niet kan komen.
En 's Pausen eerste minister kwam1 nu
in het Hospitiium van Santa Martha die
gaven uitdeelen, daarin geholpen door
het Amerikaansch Comiteit van onder
steuning, hetwelk de Befana even gewaar
schuwd had. Met Kard. Gasparri kwamen
andere, zieer ernstige, Prelaten, die hem
gewoonlijk in het behandelen der diplj-
matische en politieke vraagstukken bei-
hnlp'zaam' zijn. De Kardinaal deelde aan
die vijfhonderd moeders met die tenminste
duizend kinderen de gaven van de goeia
oude vrouw uit, en ontving als belooning
bijna van allen een korte maar indruk
wekkende uiteenzetting van de verschik
lende huiselijke lotgevallen en dezer eigen
aardige menschelijke wederwaardigheden,
zoodat de zusters van de H. Vincentius
en de talrijke adellijks dames maar dik
wijls moeite hadden het verkeer in de na
bijheid van den Kardinaal te herstellen,
opdat de plechtigheid een geregeld ver
loop ztou hebben.
Na de moeders kwam de beurt aau de
kinderen uit de wijken in de nabijheid
van het Vaticaan. De Kardinaal had voor
een ieder een mooie zilveren medaille
met d'e beeltenis van den H. Vader, „II
Papa." riepen de kinderen in verrukking
uit, en die der Madonna. Bij een medaille
bleef 't niet. Te Rome- was het den laa.t-
sten tijd zeer koud, en de Nederlandse ie
bladen brachten hier de berichten, dat
er al tweemaal gesneeuwd had. In allo
gevallen staat de warmte meter even
boven nul. Om nu de kleeding van deze
arme kinderen wat meer in evenredigheid
te brengen met het jaargetijde, al was hel
dan ook maar om' de vreemdelingen te
overtuigen, dat de jongens te Rome niet
Altijd half naakt op straat loopen. deelde
de Kardinaal aan de kinderen warme k'lee-
dinglstukben uit.
Maar niet alleen de arme moeders en
de arme kinderen kreg'en met een oprecht
vaderlijk woord van de Eminentie aunna
Befana. Het oudje had ook de Kardi-
naalstaatsecretaris en zijn medehelpers,
in de diplomatie bedacht en schonk hun
dien namiddag het grootste fzielsgenot
dat men zich kan uitdenken, de overtui
ging gelukkigen te hebben gemaakt, en
daarbij, de zegenbuvenscnen en kreten
die 'Kard. Gasparri veirgezielden. toen hij,
np in '.s Pausen naam allen plechtig ge-
zegend te hebben, het Hospitium verliet
om naar zijn diplomatieke bezigheden
terug te keeren.
Het voi'ljeeld van de keizerin.
Uit Tokio Wordt aan de .„Haagsche
Crt." geschreven:
De keizerin sfaat niet alleen bekend als
een verstandige, doch ook als een hoog'-
staande vrouw, van wie Kan gezegd wor
den, dat zij het hart op de rechte' plaats
draagt. Dit blijkt telkenmale en ook nu
weer. Uit sympathie voor haar lijdend
volk' heeft zij het voorbeeld gegeven aam
het. gebieele land door een eenvoudigfe le
venswijze, waarmede zij alle weelde heeft
weten te verbannen van het hpf', totdat
Tokio weer teruggekeerd zal zijn tot den
normalen toestand van vroeger. Die kei
zerin zal mede aan de bewoners der ba
rakken 10.000 Warme winter-kimanc'.s
doen verstrekken vcor de koude winter
maanden.
Met de vervaardiging! hiervan zij'n bezig
do studenten en gegradueerden van de
„Peeress" School, die van de Universiteit
voor vrouwen, van de Atoïni en van de,
Shimoda School. Dagelijks wordt er ge
naaid,, en geknipt aan de stof', die door
da k'éizerin voor bovengenoemd doel ten
geschenke is gegeven. Men zegt, dat deze
uitgave bestreden Wordt uit het fonds, dat
door de Keizerlijke hofhouding toegewe
zen is voor haar persoonlijke kieeding.
Geïnspireerd door dit schoone voorbeeld
hebben ook' de hpfldames en de in ;de
hcoge wereld verkeer,endie Japansche da
mes zich met hart en zin, op dez'e belweging
gew'orpen. Sedert de Keizerin uit Nikte
teruggekeerd is, heef't zij zich steeds, naar
men 7®gt, in dezelfde kleeding in het pu
bliek' vertoond. Onlangs, toen zij de moe-
derafd&eling van het Roode-Kruis-Hbspi-
taal lezocht, gaf een der hpfdames hapr in
overweging om een blomt aan te doen, doch
heid. „Ik beu hier gekomen, om te zien,
van welken aarjl die bijeenkomsten waren
N.u, ik ben getuige geweest van eene .ver
gadering, die eöhter met een geheel ander
doel gehouden werd, dan tot het smeden
van samenzweringen".
Ik meen het recht te hebben," her
nam Van der Straten, terwijl hijde wenk
brauwen fronste, „te eischen, dat gij mij
omstandig alles1 verhaalt, wat gij gezien
en gehoord hebt."
En waarom zoude ik dat niet doen?
Ik kan u vrij alles zeggen. Vóór eenigo
oogenblikken hielden zich hier ede ver
gaderde slaven bezig met het lezen der
H. Boeken. Zie hier, wat ik gehoord heb:
min uw evennaaste, gelijk u zel'ven. Geel
den keizfer, wat des keizers is.... In één
woord, de bijeenkomst was die der Chris,
ten negers, die gezlamenlijk iiunne gebela'a
kwamen verrichten, totdat de tegenwoor
digheid 'van Nicolaas hen \lwong uit
elkaar teigaan. De booswicht moge zoo ge
slepen z'ijn als hij "wil, de slaven zfijn
hem te knap af en noch ,gij, noch hij zoudl
de waarheid geweten hebben, indien ik
mij de moeite uiet hadde gegeven, hier
heen te komen."
Toen de planter dit eenvoudige, onop;
ig'esimuMe verhaal hoorde, was hij tan
zeerste verwonderd.
„Nooit had ik k'unnen gelooven, rijp
Siij luit, dat mijn neef gejmjeene zaak
de keizerin weigerde dit, zeggende zich
niet te willen tooien m'eti kbsjbaar bont,
terwijl haar volk een leven leidde in de
barakken, vreemd aan alle gemakken en
vol kommer. Verder zijn de maaltijden-,
die z'ij gebruikt. Zeer sober en ontzegt
zij zich sch.ier alles. Met zulk' een voor-
oleeld voor 00gen, k'unnen alle vrouwen
van Japan niet anders doen dan hare
diensten tot leniging van den nood aanbie
den, hetzij door persoonlijke medewerking,
hetzij! door giften in geld of goederen.
Ma,ar de heidensch;e geest verloochent
zich niet.
Teneinde de lugubere herinnering' van
de 33.000 slachtoffers, die op het terrein
van het militaire klëeding-depót verbrand
den, weg te nemen, willen de menschen
uit Honjo (waar dit p'laa.ts had), dit uit
gestrekte terrein een nieuwe bestemming
geven, n.l. van amusementen-kwartier of
Ziooals 'w'ij zouden zeggenvroolijké buurt-
Evenais in Ossaka- dat stadskwartier ge
plaatst is op een ,stuk' gro-nd, hetwelk1 in
vroeger tijden gediend heeft tot executie
terrein,. zoo gelooven d.e Honjo-bewonsrs<
dat een verandering als dezle de geheels
wijk' ten goede zal ktom'en: bioscopen, res
taurants en andere inrichtingen van amu
sement zouden in dat zoozeer geteisterde
gedeelto van Tokio welvaart k'unnen Kren
gen.
F«*u kissdnupl «view Ku Klus Klam.
Tweeërlei taak hebben we ten oozichte
van onze teg'enstandershen weerstaan
zoodat zij zoo weinig: mogelijk kwaad
kunnen uitrichten, maar dan óók: hen
■overtuigen, zoodat zij, rot beter inzicht
komen en niet langer verkeerd willen
doen.
Dit laatste wordt Wel eens vergeten of
'z!óó gedaan, dat het doel niet kan worden
bereikt.
Mgr. Carrol, Bisschop, van Helena in
den Amerikaansch en S-taat Montana,
geeft thans een goed voorbeeld hoe hei
moet door te -trachten, aan de gevaar
lijke secte der Ku Klux Klan duidelijk te
maken dat zij ongelijk heeft Z. D'. H. heelt
volgens JCipa een openbare verklaring ge
geven, .waaraan we onlleenen:
„De heer Evans, de leider der I-jan.
organisatie is: de uitroeiing der negers,
geeft nu toe, dat het doel dezer geheime
joden en katholieken, en het verhol tot
toelating ,in de Ver. Staten van alle niet-
Ang'lo-Salcsen. Natuurlijk geeft .lij' .ook
redenen voor deze onverdraagzame hou
ding der Klan. Betreffende de kathoiie'-
ken z'egt hij vóór alles, „dat de katholieke,
Hiërachie van Amerika aan het Priester
schap in Rome (sic.) een noteer werkei-
lïjke g'ehoorz&amheid in tijdelijke zaken
verschuldigd is dan aan het president
schap te Washington."
Dt. Evans moest echter weten, dat de
katholeken overall slechts één wereld1-
lijk gez'ag kennen en dat is de burgerlijke
overheid; hij moest ook weten, dat de
Goddelijke Stichter der kerk hen beeft
g'eleerd, tusschen wereldlijk en geestelijk
gezag te onderscheiden, wanneer Hij zegt:
„Geeft den keizer, wat des keizers, gn
Gode, wat van God is."
Ook moest hij weten, dat de Kerk, de
paujs, (d'a EiBpclhoppen en Priestèrs steeasr
geleerd hebban, dat het wereldlijk gezag
van God komt en dat men daaraan go
hoottlamen moet onder zonde en z'elis op
straf van eeuwige veroordeeling. Wel
licht weet dhr. Evans niet, wat Leo Xlil
in zijn encykliek over den Christelijfceu
Staat gez'egd heeft tot vde katholieken,
der geheele wereld, dat namelijk de Staat
in zijn eigen sfeer onafhankelijk' is van
de Kerk.
In „Satis cognitum" zegt dezelfde Paus
„Deg'enen, die bdweren, dat :de Kerk'
zïch in wereldlijke aangelegenheden of
in de rechten van den Staat .inmengt,
hebben óf van Haar geen begrip óf wil
lem Haar belasteren.'"
Tot welke soort benoort nu dr. Evans?
Wel moeilijk tot de eerstg'enoemden, want
hij weet heel' goed, dat de Amerikaansohe
Katholieke Hiërarchie als vertegenwoon
dig.ster van 23 milüoen katholieken d'a
eerste religieuse gemeenschap was, die
bij het deelnemen van Amerika aan den
wereldoorlog 'den President haak ivolle
ondersteuning heeft toegezegd..."
Aldus mgr. Carrol, Bisschop van He
lena. (Centimm.:
KcriftorcnS fff Zuid-Iïevelnid.
Men schrijft uit Zeeland ^aan de N.
R. Crt.
Zooals reeds onlangls 'indit blad is ge
maakte met mijne vijanden. Noem mij de
ellendelingen die hjer verga,derd waren en
ik beloof u vergiffenis. Mocht gij echter
weigeren, dan zult gij u nog dezen nacht
gereed maken, naar Europa weder te
keeren."
Beste oom; indien ik aan uw ver
langen voldeed, ware ik een lafaard. Ik
heb u niets meer te zeggen, dan gij reeds
weet."
Welnu, gij zult vertrekken! Hij die
met mijne vijanden samensmeedt, is niet
waardig mijn zoon genoemd te worden."
Goed, oom, -ik z'al gaan. Vergeet ech
ter mijne laatste woorden niet: gijl hebt
geene getrouwere vrienden, 'dan de Chris
ten negers, welke gij vervolgt, en geen
grooter vijand, dan Nicolaas, dien boosi
wicht, wien gij' uw vertrouwen schenkt.
Vaarwel, oom. Herkules, volg mij."
Heinrich maakte zich gereed de hut
te verlaten, toen Van der Straten, over
wonnen door Jen onverz'ettelijken, doch
eerbiedig'en tegenstand van zijn neef, hem
in den weg trad en z,eide:
„Komaan, mlrjn z:oon, blijf. Is het wel
voegzaam', dat men zich hoos make om
een enkel ondoordacht woord?"
Gij hebt gelijk, oom; gij' ztoudt voor
de 'eer uwer familie niet willen, dat ik
die ongelukk'igen verried, die mij met ver
trouwen ontvangen hebben!"
Welnu! bewaar uw geheim. Mocht
Inleid', heeft de raad ..der gem'eente Kruv
ning'en besloten tot restauratie tyan den
haar toebehoorenden toren deï Ned. Herv.
kerk volgens d'e plannen, csooals die door
d'en architect Reus te .Dordrecht zijn ont
worpen en door de iRijuscomlmissie voor
de Monumentenzlorg' zjjn vastgesteld. 'Een
der m'ooiste torens, van Zeeland wordt
hierdoor van anders dreigenden wissen
ondergang gered; want door verwaarloo-
zipg verkeert dit fraaie monument in
'zieer slechten toestand. De toren, die' uil
de eerste helft der vijftiende eeuw dateert,
is opg'etrokken in drie geledingen, waar
van de beide onderste vierkant, de bo
venste daarentegen achtkant van vorm
zijn. Hij is opgetrokken van baksteen,
verlevendigd door hoekblokken van zand
steen; aan het achterkant bevinden zich
pilasters met draagsteenen met kopjes
onder de balustrade. Inwendig Zijn aan
zetten van een,spits kruisgewelf op draag-
steentjes met figuren bewaard.
Niet minder belangrijk is de kloeke
toren van Kapelle, die 'miet zijn-- -.Ter
hoektorentjes het landschap ver rondom
beheerscht; de restauratie ervan, onder
leiding van den architect Jos. Cuypers,
is thans vrijwel voltoouid. Die vier hoek
torentjes zijn bjjzonde-r merkwaar-Jig. Niet
alleen zijn zij' bijna uniex in Nederland
alleen de Oude Kerk te Delft vertoont
eenzelfde structuur ook om het mate
riaal verdienen zij de aandacht. Evenals
de spits, z'ijn zij niet van hout en door
lood of leien gedekt, als gewoonlijk, doch
zij zijn geheel opgetrokken van baksteen.
Bij de restauratie van deze torens, die
zïch in zeer verwaarloosden toestand be
vonden, is z-ooveel mogelijk gebruik ge
maakt van het oude materiaal, voor zoo
ver noodig aangevuld met handvorm-steen
afkomstig van afbraak, waardoor een
fraai geheel ontstond. D-e middentoren
is gesierd met z'andsteenon, de hoektoren
tjes met baksteenen hogels, die naar aan
wezige voorbeelden grootendeels z'ijn ver
nieuwd. Do spitsen der hoektorens zijn
met moderne looden pirons getooid. In -de
galmgaten zijn, de oorspronkelijke tra
ceering en de klankborden weder aanga-
braoht; zij waren eenvoudig dichtgemet
seld, doch gelukkig 'waren voldoende ge
gevens voor restauratie over.
Als bijzonderheid moge nog worden ge
meld, dat, ten einde voor de toekomst de
nadeelen van jnwatering enz', te voor.
komen luchtsyphons zijn aan,gebracht,
aarden buisjes, op geregelden (afstand!
tusschen de steenen geplaatst; doordat zlr1
van dezlelfde 'kleur zijn 'als de overige'
steenen misstaan zij geenszins.
Boven de ziwaar geprofileerde spitsboog-
nis, die toegang geeft tot den toren, be
vindt zich een band met vier namen,
waarschijnlijk van de kerkmeesters tij'-
dens den bouw; in den korfboog zijn in de
steenen ingegrift het jaartal (1427) en
eenige roeesterteekens, vermoedelijk van
de ambachtslieden, die aan. den bouw
hebben medegewerkt.
Mede uit de eerste helft der vijftiende
eeuw dateert de toren van Kloeting'e op
getrokken in. vier geledingen jn harmu-
nfeche -.samenvoeging van natuur- '<en
baksteen. De achtkante spits is onlangs
vernieuwd; daarbij i.s een zlandsteen ge
vonden met het jaartal 1494. Vermoedelijk:
is dit ter gelegenheid ran e'en gedeelte
lijke vernieuwing aangebracht.
Op den 2en Zondag na Ririe-Roning'.'in.
Epistel' v. d. H. Paulu® aan de
Romeinen XII. 616.
Broeders 1 wij hebben, volgens de gratia
welke ons is gegeven, .verschillende gaven,
of van profetie naar de regelmate las
geloofs, of van bediening in het bedienona
of van geleerdheid in het leeren, of van
vermaning in het vermanen; die uitdeelt,
doe 'het met g'oeie trouw; die overheid is,
mot naarstigheid; die barmhartigheid be
toont, met vrolijkheid. De liefde zij on
geveinsd. Haat het kwade, en hecht u
a?,n het goede; bemint elkander met eer
bied; 'zijt niet traag' in tiet betrachten uwer
plichten; zijt vurig van geest; dient den
Heer; verheugt u in de hoop, zijt lijdzaam
in de verdrukking; volhardt in liet gebad,;
deelt den heiligen in behoeften mede;
beoefent de herbergzaamheid; zegent, die
u vervolgen; zegent, en vervloekt ze niet.
Verblijdt u met de blijden; weent met
weenendien; zijt eensgezind onder elkand r
hebt geen hoog gevoelen van u zeiven,
maar voegt u naar de nederigen.
Evangelie, Joannes. II. 111.
In dien tijde werd te Cana, in Galilea,
eene bruiloft gehouden, en de Moeder
g'ij u gemengd hebben in een tegen mij
gericht komplot, dal ie hemel' mij dan
over 'zulk een laagheid wreke."
Heinrich wierp zjch in de armen van
den planter en sprak
„Gij hebt niéts te vreezen.'Integendeel',
gij hebt in die mannen vrienden, wier toe
wijding boven allen lof verheven is. Wan
neer igij hen zult kennen, zult gij u haasten
een priester hier heen te roepen, die hen
in de Christelijke leering zlal onderwijizen.
Goeden 'nacht, beste oom1, rust in vrede
Getrouwe harten waken over u en gij. be
vindt u volkomen in veiiigfnejd
Begeef, u ter ruste, bekoorder,"
zeide 'Van der Straten tot zijn neef ,.Gh
weet niet, dat die lieden met gestrengheid
moeten 'behandeld worden. Overigens stel
ik alle vertrouwen in uwe genegenheid
voor mij en in ,hwe rechtschapenheid.
Heb ik echter thans vrede gemaakt met
u, het staat mij nog in geenén deele aan,
dat men op m|ijb plantage het Christen
dom heeft binnengesmokkeld. Zeg uwen
va-iendjes, 'dat zij op hunne hoede zijn,
want mocht ik er een betrappen, MS
zoude er van lusten."
De 'planter vertrok daarop met den
officier, die niet wist, hoe hij het had.
„Herkules," zeide Heinrich tot den jon
gen zlwarte, „vrees niet voor uwe broeders
Mijn oom heeft een goed hart en ik zal
hem wel tot betere gevoelens weten te
NOOIT VERLEGEN.
Fransje is bezig een ei op te peuzelen,
doch morst op het tafellaken.
Mama: 'Maar Frans wat doet ge nu
weer?
Kleine Frans: Ja, mama, dat komt, om
dat 1de kippen de .eieren veel te vol
doen.
EENS PROBEEREN.
Heer in een spoorwegwaggon zijn siga
renkoker uithalen:
Hindert u het j-ooken soms, juf
frouw
Juffrouw: Tot mijn Jeedwezien, jp:
ik laan er niet tegen.
Heer, de sigaar aanstekend
Toch wil ik eens zien of ge mij niet
wat wijs maakt.
DE VERKLARING.
Ik begrijp niet, zeide een koetsier,
wat dat paard scneelt; het kreeg dezen
morgen toch 'genoeg drinken en bij elke
pomp blijft het staan.
Wel, 't heeft geen dorst, 't is uit
gewoonte.
Ja, vroeger was het in dienst bij een
melkboer.
VRIENDELIJK.
Acteur; Zag je, noe 't publiek, ween
de, toen ik die doodsscène speelde?
Collega: Ja ze nadden spijt, dat je
niet eent dood waart.
VISCHROEKJES.
500 gr. vischresten, b.v. van kabeljauw
of schelvjsch.
60 'gt. oud brood zónder korst, 1 ei',
zout, peper, nootmuskaat, 1 Jep.el' frj'n!-
g'ehafcte 'peterselie, 75 gr. boter, paneer
meel.
De visCh zorgvuldig van all'a graten'
ontdoen en daarna fijn hakken. Het oud
bakken 'brood in een weinig melk' weekem
en fijn wrijven, maar 't brood BOlag' niet
te vochtig zijn. Het ei er bij voegen, met
wat 'zout, peper, noolmuscaat en „fijnge
hakte peterselie, daarna de vischTes*-m.
Alles goed door .elkaar roeren en er platte
kleine koekjes van maken.
D'e boter in de koekepan lichtbruin to
ten 'worden en daarin de koekjes aan
beide 'zijden lichtbruin bakkien. Men kan
desverkiezlende de koekjes eerst in geklopt
ei en paneermeel wentelen. L
van Jezus was daar. Jezus werd oox met
zijne leerlingen ter bruiloft genoodigd.
En toen de wijn ontbras, zeide de Modder
van Jesustot hem; .zij hebben geen wijn.
En Jesus zeide tot paar: Vrouw, wat
hebt gij me! mij te doen? miijn uur is
nog niet gekomen. Zijne Moeder z'eide aan
de dienarendoet alles ,wat Hij. u zal zeg
gen. Nu daar waren, .volgens de zuivering
der Joden, zes steenen „kruiken gezet, hou
dende elk twee of .drie maten. Jesus zei
de hunvult de kruiken met water. En zij
vulden 'ze tot boven toe. Jesus zeide hun:
schept nu en brengt het den hofmeester;
en 'zij brachten het. Als nu de hofmeester
het water proefde, dat wijn geworden was
en niet wist van waar het kwam, schoon
de dienaren, die het water geput hadden,
het wel wisten; toen riep de hofmeester
den bruidegom, en zeide hem: een ieder
stelt eerst goeden wijn.voor en, als z'ij wel
gedronken hebben, dan die minder is,
maar gij hebt den goeden wijd tot .nu
toe bewaard. Dit eerste .zijner teekenen.
heeft Jesus gedaan to Cana in Gaiilea
en heeft zijne heerlijkheid geopenbaard,
en zijne leerlingen geloofden .in Hem'.
Intern. Eucharistisch Congres.
Grootsche pledbijghedën.
Omtrent het 27e Internationaal Eucha
ristisch Congres dat zooals men weet van
2'2 tot 27 Juli te Amsterdabi worlt ge
houden, deelt de „Osservatore" volgens de
Maasbode 'tvolgende mede:
Sedert geruimen tijd bereiden den de
fiatholieken van Holland op deze interna
tionale Eucharistische zittingen voor miet
g'ebed en organisatie. I
Een van. de beste katholieke artisten
is belast geworden m'et het teekenen van
het manifest van het congres. De corr(mjs-
sie voor propaganda en pers heeft reeds
een reproductie laten maken van een
oude kopergravure van het jaar 1586 met
het Eucharistisch wonder van Amsterdam!.
M,gr. Heylen z!al aan den H. Vader den
zleg'en vragen voor deze afbeelding en eeu
gebed, wel'ke verspreid zullen worden oml
van den Heer af te smeeken, dat het
brengen."
Nicolaas, die hen bespied had, morrf-
pelde, terwijl hij den Duitscher nastaar
de:
„Wee ui ik Zal mij wreken, zoo noodig
zelfs ten koste van mijn eigen leven!.
VI.
Eenige weken waren reeds verloopen,
na de gebeurtenissen, die wij verhaalden,
en nog: deden de weggeloopen negers niats
van zich hooren, zoodat 'tde soldaten,
die in. de plantage van Van der Straten
gelegerd waren, het zeer .gemakkelijk had
den. Zelfs Herkules meende, dat er niets
te vreezen w,as en noodigde daarom Hein
rich op zekeren dag uit, met hefpï op »le
jacht te gaan in het gebergte. Onz'e twee
vrienden goten kogels, vulden de kruitao-
rens en maakten zich gereed tot het uit
stapje.
Reeds had men besloten, den volgenden
morgen uit te trekken, toen de oude Ginga
er zich tegen verzette.
„Massa niet naar de bergen gaan,"'
sprak zij en schudde beteekenisvol het
hoofd.
Herkules Sprak tot de oude eenig'e woor
den. in hare volkstaal, en hij, scheen onb
steld over bet antwoord, dat hij ontving.
„Massa van daag niet gaan jagen;;
eenige weken wachten."
(Wondt jnervoigd),
