i. MENHEERE, 's
STEU
Tweede Blad
WINTERGC
Kleeding'
Karowski, de Nihilist.
A. W. VERSCHOj
Speciaal, ate voor vl
Hem- en Jnnptem
'Kindeijasjej
Werkmanspedeieii -
Speciaal adres voor
ZATERDAG 3 NOVEMBER 1923
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Buitenland
FEUILLETON
Binnenland
Kerknieuws
Gemengd Nieuws.
NIEUWE ZEEUWSCHE
HEEREN MODE-HUIS
JONGENS-ULSTERS
JONGENS-JEKKERS
MANS-JEKKERS fl
Zeer zware HEERE
de nieuwst
Verder een uitgel
als: Blauwe en Zi|
WINTERJASSEN, Ut
aan de nieuwste eni
Een pr^ntsc
Belgische OASSE5
Steeds buitengewone
schillende jpkrtikeien
Lappen ViJRAGE), dï
Hinkel
voor |édereen rendai
35-jarige ervaring enj
U borg
voor een scl
Aanbeveleil
FOTO-ATELIEf
Ruim gesorteerd in alle si
KLOKSTRAAT.
Deen griep oi
UREN MODE-HUIS
iW 1
SPANJE
Veranderingen in Barcelona do-oï de
militaire dicftatunr.
Uit Barcelona, schrijft men aan de
N.R.Ct.:
Ik1 schreef al in mijin eersten brief, 'laltf
Spanje zich bevonden lfpd op den raad'
van den afgrond,e| n hoe meer iïï over den
toestand hoor, des te moeilijker valt het
me om een begin met de beschrijving er
van te mjkon, zóóveel v.as er verdorven,
en zóó dicht was alles dien afgrond ge
naderd. Het was niet slechts het politieke
leven, dat rot Was, ook de burgers zelf
waren verdorven. „U kunt zich geen zon
de ter wereld bedenken, dje niet tot voor
een maand in Barcelona, tof in Zijd fines
ses bedreven werd", zoo begon een pro
fessor van de universiteit daar, zijn ge
sprek'; „tot voore en maand, zeg ik1, want
sinds dien heeft idle militaire dictatuur
met ijzeren hand ingegrepen, en ze heeft
hel volbracht aan dat alles een einde te
maken".
Hoe w.as zoo iets nu mogelijk' in deze
stad met haar bekend groote politiemacht.
De algemeene jambtenaarscorruptie bad
ook! de rechtelijke macht .aangegrepen, en
mede doer de jury's Werden sins lang
om zco te zeggen geen misdadigers meer
veroordeeld. Zoo verloor ook' de politie
den moed, het was niet aangenaam van
daag een of ander delinquent te hebben
gearresteerd, met als ©enig gevolg, dat
hij twee wekten later triumfamfelijk vrij
weer 'in de straten rondwandelde. De ab
solute passiviteit vian de politie, die hier
op volgde, maakte van. Barcelona een vrij
haven voer al h^t internationale gespuis.
Controle bestond niet mteer, men kbn'
weken lang in een hotel' vertoeven, zonder
dat men naar zijn naam' gevraagd werd.
Die vrijheid bracht dus massa's onge-
wenschte elementen naar Barcelona. Door
gebrék' aan toezicht liep ook' iedereen
vrij rond met wapens, en een ieder had
zijn geweer met munitie en revolver. Zoo
waren overvallen op Klaarlichten dag,
schering en inslag. Ex werd geplunderd
en geroofd sans gêne, en zonder eenig
risico wat bestraffing betreft.
Een ander gevolg van de laksheid van
politie en justitie was het spel. Wias er
vroeger in Barcelona slechts één club
geweest waar gespeeld Werd, thans werd
in1 elke bar en in elke club' zonder limiet
gespeeld, zoodat ,alle kringen der bevol
king werden aangetast door den duivel
„spel" en de werkman evenals de beambte
Zondags zijin verdiende gtelld) vergok'tp
het gevoljg was bjonger thuis en ontevre
denheid in alle gezinnen.
.Nu waren er naast misdadigers' in de
eoniri ie-vrije stad Barcelona nog andere
minder gewenschte elementen binnenge
komen, ml., revolutionairen en communis
ten, Russische afgezanten. In de dooT
gebrek aan geld en daardoor honger lij
dende gezinnen vonden zij ecu ruim eu
vruchtbaar arbeidsveld.
Zoo kwam Barcelona, zooalsl begrijpelijk'
is dan chaos «n ineenstorting Steeds nader-
Aan deze toekfanden heeft nu de, zich
tot dictator verheffende, militaire gou
verneur van Barcelona, generaal de Ri
vera, in korten tijd een eind gem&|akit.i
De, rechtspraak' werd den militairen rech
ter toevertrouwd, en aan de jury ont
nomen; de politie werd weer tot arbeid
gedwongen; een streng toezicht op het
bezitten van Wapenen werd ingevoerd.
Het in bezit hebben van Wapens werd
streng strafbaar gesteld1 en inderdaad) ook
streng bestraft. Komt men thahs te Bar
celona ,d.an moot men zich nauwkeurig
lcgimiteeren. Men wordt ook op straat
en in den trein zleer nauwgezet, maar zéér
hoffelijk, door de politie gecontroleerd,
wat het hpbben van een pas en het dragen
van wiajpens betreft'. Gespeeld wordt er
in Barcelona niet meer; bediend wordt
men in eetgelegenheden weer door fat
soenlijk! aangekleede meisjes en terwijl
men vroeger in de dansinrichtiugen vaak
de kleeding pcheen vergeten te hebben,
is ook daar nu het geheugen sterk' opge-
frischt. Zco begrijpt men, dat ieder fat
soenlijk mensch generaal' De Rivera dank
baar is, voor Wat hij gedaan hjeeft, en nog
doet. De verandering is zoo snel gegaan,
dat een ieder het ajngtetige gevoel heeft,
'zal het Zoo blijVen» Dat was de angstige
slotvraag, die ik' bij ieder antwoord wieer
hoorde.
Het militaire directorium heeft nu ver
klaard. slechts tijdelijk te yillen zijn,
en zeadra mogelijk zijn gezag te willen
16) o—
„Goed," luidde het antwoord. „Ik zal
het beproevien. Maar wad het niet raad
zaam, vooraf bij' de anjderen een onder-
Zoek in te stellen, opdat ook die buit
ons niet zou ontvallen?. Gouverneur, weet
het wel'! Er schuilen vepraders onlder
ons volkje, ja zelfs plunderaars eif die
ven, waarvan ik reeds de dupe ben.''
„Karowfeki, Wees in 't vervolg wat
voorzichtigerklonk het vermanend, „en
gebruik uwe oogen! In Rusland is men'
geen oogenblik veilig: vandaag nog be
zit men Vermogen en aanzien en! mórgen
en aanzien en mnrglen welliciht zucht' men
in de gevangenis1. Wij' moeten ons haasten,-
om schatten bijeen te krijgen. Nog drie
maanden kan ik mijn rol blijven voort-
spelen, maar dan wordt het tijd, de bie
zen te pakken. Verwijder u nu!"
Karowski verliet het keizerlijk! paleis,
verheugd en tevreden over den gunstigCh
afloop, want zeker had hij eene berisping
verwacht.
Hij spoedde ai oh rechtstreeks naar het
station. I
ft m 1» g
Hier eindigt het vjerh'aal van Marcus
afstaan aan de burgerlijke overheid. „OehV
zeido men, „zou er nog wel een eerlijk-
politicus te vinden zijn? We moeten er
één krijgen, maar wiaar hem van daan te
halen
Een weldaad gestraft.
Ja, zoo iets gebeurt door onzen fiscus.
Het „Kompas" vertelt daarvan het vol
gende baarstraubendie staal:
In het jaar 1921 stierf A„ die langt;
jaren bij eenzelfden werkgever in dienst
was geweest. De weduwe van A. bleef
onbemiddeld achter. De Werkgever schreef
aan die weduwe, dat hij', waar A. nem
vele jaren zou trouw had gediend, beslo
ten hp.d haar elke drie maanden f 300.—
te zullen uitfceeren, voor h|et eerst op 31
Mei 1921 voor de maanden Mei, Juni en
Juli van da,t jaar.
Een mooie daad van dien werkgever.
Een pak van hjet hart der bedroefde
weduwe.
Twee jaren gaan voortij en plotseling'
verschijnt de fiscus ten tooneele. Hij is
te weten gekomen vermoedelijk' uit
de aangifte voor de inkomstenbelasting
dat de weduwe van A. per jaar f 1200.
toelage heeft ontvangen van A.'s vroe-
geren werkgever. Er hjeeft dus „een schen
king" plaats gevonden. Van een schen
king is „Techt" (belasting) verschuldigd.
De betrokken rijksambtenaar schrijft 23
Mei 1923a an den werkgever en verzoekt
hem aangifte te doen van de ljedragten
door hem onverplicht uitgekeerd aan de
weduWe.
Deze meldt per brief van 5 Juni 1923,
hoeveel de uitkeeringen hebben bedragen.
6 Juni 1923 antwoordt' de ambtenaar,
dat er een aangifte moet worden inge
diend voldoende aan die eiseben der wet,
eraan toevoegende
„Misschien bestaan er termen om aan
Haro Majesteit kwijtschelding van het
verschuldigde recht te vragen, naar art.
82 no. 3, maan dat is een gratie, die eerst
later a,an de orde komt."
13 Juni 1923 antwoordt de werkgever,
dat hij die uitkeering heeft gegeven ,als
een gevolg van de talangrijkte diensten
door wijlen den man bewezendit der-
gelijke uitkeeringen meer zijn gedaan aan
achtergebleven weduwen; dat ac vertoon-1
ding- van het personeel tot de zaak' nem
tot de uitkeeringen verplicht; dat aij
daarom meent niet tot aangifte verplicht
te zijn.
Mocht zoo schrijft hij den ambtenaar,
u onze opvattingen niet deelen, dan
gelieve u het geval aan !h®i Hoofdbestuur
der Registratie te onderwerpen.
Nu wordt de ambtenaar krasser in zijn
optreden. Hij schrijft 15 Augustus 1923,
den laatsten brief te beschpuwen q,ls een
weigering tot het .doen der aangifte, om
dan te laten volgen: i
„Dientengevolge wordt in den loop Van
deze; week' een dwangschrift' ;aan u hetiee-
k'end tot betaling van f 5000.behou
dens vermeerdering of vermindering vol
gens latere regeling".
De schrik slaat den humanen werkge
ver om het -hart. Hij schenkt in- 2 jaren
tijds a,an oen weduwe, om haar leven wat
te verlichten, f 2400.en zal' nu moeten
betalen f5000.aan den Staat!
30 Augustus 1923 dient Mj de aangifte
in en stuurt 3 September 1923 aan Hare
Majesteit hpt in apt. 82 sub 3 bedoelde
verzoek' om kwijtschelding.
Hij' leeft nu in afwachting!
En wat zal het lot der weduwe zijn?
Zal de werkgever doorgaan met jaar
lijks f 1200.aan de weduwe uit te
keeren, met de vrees voor oogen dat de
fiscus hem na twee jaren weer aangrijpt
Hij denkt er niet over- Hij1 is veront
waardigd over zulk eene wetgeving en
heeft apn de weduwe geschreven, dat hij
voortaan die uitkeeringen niet mteer zal
doen. Voorts zal hjij zicih Wel wachten hij
sterfgevallen onder zijn groote personeel
ooit weer zijn goede hjart te laten, spreken,
Nu hij heeft ervaren op Wglkg Wijze de
Staat van zulke menschjlievendde en maat
schappelijk' toe te juichen daden wCnscht
te profiteeren.
Op den vierden Zondag na Drie-
Koningen.
Epistel van den H. Paulus tot de
Romeinen. XIII. 810.
Broederszijt niemand iets schuldig,
dan elkander te beminnen; want die
zijnen naaste bemint, heeft de wet
vervuld. Trouwens, gij zult geen over-
Schifflein, hetwelk, schoon uiteengezet,
toch stipt met den inhoud der brieyen
overeenkomt. Martha's verbazing viel' niet
te beschrijven: nog nooit had zij zulk
een vertelling gehoord, vertelling, zeg
ik, wijl zij niet kon gelooVen, dat' die fei
ten slechts zuivere Waarheid bevatte'n.
V.
Mijne vrouw en ik verkeerden nog
altijd in zonderlinge stemming en konden
snaar niet aannemen, dat er zóióvele slechte,
en boosaardige wezens op de Wereld' wa
ren. Tot den middag hielden wij ons over
het geleZene bezig en hoe dieper wij
doordrongen in al die geheimen, desl te
meer ook werd onze nieuwsgierigheid ge
prikkeld.
Na het middagmaal kwam KproWslu
ons een tweede bezoek brengen. Met de
barsehheid, hem eigen, verlangde hij' we
derom de noodige inlichtingen omtrent
het. vertrek van de Russische dame.
Zelfs dorst hiji het wagen, bedreigingen
te bezigen en ons mét zijn, -vuisten den
schrik aan te jagen.
Maar dit viel' hemi niet naar' bcrekc-t
ning uit.
„Mijnheer,- sprak ik foolrnig, „in Rus-
land is het wellicht de g)e(wbonte, den bur^
igers met geweld den mond te djren openen,
in Duitsehland echter is dat niet het
tgevall Bovendien móet je weten ,'daf ik
spel bedrijven; gij zult niet doodslaan
gij zult niet stelengij zult. geene
valsche getuigenis geven; gij zult
niet begeerenen hetgene verder ge
boden wordt, is begrepen in dit woord
gij zult uwen naaste beminnen, gelijk
u zeiven. De liefde des naasten werkt
geen kwaad. De liefde is derhalve
de vervulling der wet.
Evangelie, Mattbeus. VIII. 2327.
In dien tjjde, als Jesus in het schip
gestegen was, zijn zijne leerlingen
Hem gevolgden zie, op zee ontstond
een zware storm, zoodat het schip
van de golven overdekt werd, en Hij
sliep. Zijne leerlingen kwamen dan
tot Hem en wekten Hem, en zeiden
Heer, behoed ons wij vergaan. En
Jesus zeide bun: wat vreest gij, gij
kleingeloovigen. Hij stond toen op
gebood de winden en de zee en het
werd zeer stil. De menschen waren
dan verWonderd en zeiden: wie is
Hij, wijl de winden en de zee Hem
gehoorzamen
Internationaal Eucharistisch congres.
„Adauge fidem omnium iu te creden-
tium". Hoe vaak' reeds galmde de zbete
melodie aier Eucharistische smeekbede in
het plechtig „Adoro Te" door onze ker
ken. Vermeerder het geloof van allen die
ra U gelooven!
Een feil van beteektenis, voor Katholiek-
Nederland gaat in 1924 werkelijkheid Wor
den. Van 22 lot 27 Juli z)ali in Amsterdam;
het 27o Internationaal Eucharistisch Con
gres plaats vinden.
Nederland heeft altijldl .aan de spits
gestaan, Waar het arbeid, liefde en offer
gold vcor God en den naaste. Heel' d(e:
Katholieke Wereld ziet nu met spanning
uit naar de a.s. grootsche wereld-hulde
aan den Rex Eucharfsticus, voor het eerst
in Nederland. We zullen ze daar zien
samenstrcimen, Roomschen uit alle -wind
streken naar de H. Stede. Kardinalen,
Bisschoppen, priesters en mannen, vrou
wen zoo goed als de kinderen van allen
rang en stand, in een bonte schakeerfing
van taal en Meur. Allen zullen hier ko
men om hun onwrikbaar geloof te betui
gen in de H. Hostie, het Centrum, ate
Magneet van ons H. Geloof. Al wordt ons
Katholiek volk dan nog zoo dikwijls vöo-r
lauw uitgemaakt, wanneer er sprake is
van de H. Eucharistie dan ontvlammen
de harten, dan springein onze mannen en
vrouwen op den bres, desnoods ten koste
van hun leven. We hebben het gezien -aan
onze Eucharistische Martelaren. We zijn
ervan overtuigd geworden op de Eucharis
tische Congressen in A'dam en 's Bosch,
verleden jaar en op de Eucharistische
Katholiekendag te Bergen-op-Zoom in
Juli 1.1. gehouden. Nederland heeft maje
stueuze kerkgebouwen. Nederland heeft
een klooster, waar eeuwigdurende aan
bidding' is voor het Allerheiligste, dat er
dag- en nacht plechtig- staat uitgesteld.
Nederland is bewoond djoor 5 bij uitstek-
Eucharistische Congxega,tie's. Nederland
heeft, duizenden abonné'S op, 6 Nederlaud-
sc-he en vele buitenlandschje Eucharisti
sche tijdschriften. Nederland telt een
twintigtal Eucharistische, vereenigingen
en allerlei Eucharistische werkten, waar
onder na, de pxiestervereenigingen, vooral
de Eucharistische Bond, de Eucharisti
sche Kruistocht, de Altaarwiacht en de
Eucharistische Volkenhond in den ti'.
Geest verdienen gtenoemd te worden. Een
laatste bewijs van Eucharistisch geloof
en liefde in. ons land is Wel de monstrans,
voor enkele weken geplaatst óp de H.
Landstichting, Het is zeer zeker een aer
kostbaarste ter Wereld.
Den heiligen en vooral Euchpristiscihen
Pius X heeft hpt zoo verheugd dat zijn
Nederlanosohe zonen en dochters vooraan
stonden,t oen de Decreten over de veel
vuldige H. Communie en^over de Kinder-
Communie de wereld waren ingezonden.
Waarom ons land zoo Eucharistisch, is?
Het i s door een bevoorrechte liefde van
Jezus Christus zelf!
Niet mradei dan 27 opgeteektende Eucha
ristische wonderen hpbben sinds de 8e
tot aan de 18e- eeuw in Nederland plaatsl
gehad. j j I
Waardeeren wij dan de Gave Godfe-l
Nederland, Katholiek Nederlapdj houdt
hoog uw na,amHolland let op uw saack
Wij allen Weten dat een Eucharistisch!
Congres is een groei® hïjéten'kómst van
priesters en leekten om het Allerh. Sa
crament wijder en dieper tje hestudeere-n
en tevens om door een grootsche mani
festatie openlijk getuigenis af' te leggen
van ons onwrikbaar geloof in de wezenlij
heer en mteester in mijn eigen Kuis ben
en dat ik Verlangt dat u| aanstonds yin
hier gaat!"
Hij scheen zeer genegen, om Weer
stand te bieden, mlaar, na leenen blik
uit het venster geworpen te hebban, waar
voor hij had plaats genomen, ijldei hij
heen zonder een woordje te uiten., Blijk
baar had hij op straat ie!m]a|nd opgemerkt,
'dien hij wenscihte te spreken.
Nieuwsgierig namen wij plaats vóór
het venster en blikten op straat. Ka
rowski hield zich in een gijsteegje schuil,
de oogen onafgewlend op- de Wóningl ge
vestigd va.n mijn buurvrouw Albértina.
Daar Vertoonde zich oen man vólór 't
geopende venster, die met mijne buur-
vrouw in onderhandeling scheen te zijn'
over 't huren van kam'ejrs, ten minste hij
haalde een geldzak te voorschijn en reik
te haar geld over. Vervolgens vloog; hij
in aller ijl de deur uit; Karowski volg,lei
hem en heidón waren in een oogtenblik
Verdwenen.
Albertina braakt ons' dien avond een
bezoek en deelde osn méde, dat) ze weer
c-enen huurder had, die geen 'Duitech
woord verstaan kon. Desniettemin had'
zij de teekens begrepen, die hjjl gegeven
had. De m'am bezat veel geld, want liijl
had haar vooruit betaald en een m'enigitó
goudstukken en muntbiljetten laten zien.'
Kc-t egenwöordighjeid van Jezus- Christus
in de H. Eucharistie, h!et Centrale Ge
heim van onzen heiligen godsdienst. Wan
neer wij dat weten, dan Kunnen wij ook
gemakkelijk hegrijpen, welk een groote
zorg aan de voorbereiding! ervan moet
worden besteed. Gezien d-e algemeene on
verschilligheid, vooral coram Socratissi-
mo,i dan is het duidelijk, d|a,t wij nog niet
ten volle kunnen zeggen „Credo Domine"
Dat moet veranderen! Oportet IUtun reg-
nare! Ons geloof in de H. Eufflhiaristiiei
moet grooter, ons vertrouwen vaster en
onze liefde warmer worden. Ons teven
dient meer Eucharistisch; te zijn! De Vre-
des-engel wordt nog steeds d|por het atag-
zwa,aTd bedreigd.
Welnu vrede zal -er heersc-l^en, liefde in
de huisgezinnen, levensgeluk alom, ató
Jezus' Christus hpersc'Kt door Eijn Godde
lijk' Hart in de H. Eucharistie. Daarom
moet en zal het pis. Eucharistisch Con
gres een ongekende triomf worden voor
het Hoogwaardig; Altaar-Sacrament.
Reeds is een Comité van voorbereiding
benoemd. Ieder Diocees van Nederland;
Heeft haar vertegenwoordiger.
Van verschillende zijden hoorden we
van voorbereiding tot collectieve deel
name a.a,n het Congres. Vooral de groote
steden behoor-en schitterend vertegenwoor
digd te zij'n. Geen sociale of gódsidiienstige
vereeniging blijve ten achter- Zeker dui
zenden buitenlanders zullen aanwezig zijn.
Nederland moet d-e hoofdplaats innemen.
Uit ieder gezin ga minstens één lid op
naar Amsterdam. Men besprek'e dat nu
reeds, men spar© daar zoo noodig voor.
Wat we vandaag doen kunnen, laten we
dat niet uitstellen tot morgen, laten we
daarom allen, ieder in zijn of haar om
geving het CongTes voorbereiden. All'en
moeten wij meedoen, niemand blijve ach
ter. Herhaalde malen hpKWem we iu de
couranten gelezen „Vrouwen wat doet
gij Ik' vraag U nu mannen en vrouwen,
wat doet gij Allen moeten wij meedoen,
niemand blijve achter!
Er is nog volop tijd, doch dien tiijid| moet
ook! volop gebruikt worden. Drie zaken,
zijn hier onmisbaar en wel: gebed, offer
en arbeid.
Ie. Bidden moeten wij en veel biddjen
tot! welslagen van het Congres. Vraagt
en gij zult verkrijgen. Gods zegen zal' niet
uitblijven, Wanneer wij, er Hem met aan
drang om Vragen. Immersi het gaa,t nu om
den a.anbiddelijken Persoon van Jezus
Christus zelf. Een gebeds-a-ctie moet er
komen en zal er ook komen, we vernamen
er reeds iets over. Geboden moet er wor
den in de husgezijnnen, in de schjolen (het
k'indergebed is zoo machtig), in de pensi
onaten, overal. Vooral daar waar de In-
tronisatie van het H. Hart heeft plaarts
gehad. Baten wij in dezte maanden van
voorbereiding ook' eens wat vjak'er, wat
vuriger communiceeren.
2e. Offers moeten er worden gebracht.
Offers in dezén tijd? Ja, juist in dezen
tijd, nu het offer ons zwaarder, Gode
aangenamer zal zijn. Hoe mooi -en buiten
verwachting schitterend is 'het jubileum
feest van Hare Majesteit onze beminde
Koningin geslaagd. Niemand is dan ook
teruggedeinsd voor offers. Het volgend
ja,ar Zal het gelden een feest voor den
reeds eeuwen jubileerenden Koning, voor
Wiens H. Eucharistie wij' nooit genoeg
kunnen doen. Gaarne moeten wij' ons geld
offeren. Nog veel meer moeten wij tot
welslagen van het Congres het .offter var»
ons zelf geven. Onze zin eens niet door
drijven, enz. Een kleine versterving iene-
ren dag zou zeer veel ten goede uitwer
ken.
3e. Arbeid. Gewerkt moet er worden
door ons allen. W|e moeten niet zeggen,
daar zorgen anderen wel voor. Zoo wa
lichamelijk' of zinnelijk winst kunnen he.
halen la ten we dat ook' niet aan anderen
over. Het Comité van voorbereiding z'al
werk te over hebben.
Neen, eensgezind moeten onze Room-
sche mannen en vrouwen de b|anden uit
de mouwen slaan- (we veronderstellen, dat
de dames nog mouwen hebben). In deze
voorhereidingsmaanden moeten we schrij,
ven over de H. Eucharistie in de tijd.
schriften, niet minder in de dagbladen.
Treffen we nu reeds maatregelen, om
onze vereenigingen mtet vaandels, vlag.
gen en zooveel' mogelijk! mteasc-hen te doen
opgaan naar de H. Stede. Lezen we veel
en doen we lezen over de H. Eucharistie;
Spreken willen we er over door in ver-
gaderingen en bijeenkomsten, vooral ook
in particuliere gezelschappen de aandacht
te vestigen op deze luisterrijke gebeur
tenis. Een ware voldoening zullen wij
liet mogen noemen, zóo het Congres mede
door ons .aandeel in de voorbereiding,
schitterender slaagt dan alle voorgaande.
„Het moet een bekende van Karowski
zijn, verklaarde mijn vtouw, „Wtat deze
volgde hem.".
De weduwe bleef uo-g een wijl zit
ten keuvelen e-n verliet ons' vervolgens.
Ik had groeten lurf, op- de Russen te
;loereu en hen te bespieden. Mijn besluit
(was genomenik kleedde mij aan en be
ga! m'e- op weg. Het duurde niet Lang
jpf ik bad hen gevonden. Beiden wan
delden op eenigeu afhthnd van elkander
voert door het park onzer stad van tijö
tot tijd vol argwaan en achterdocht om-
blikkerde. Haastig verborg ik' mij in
;het dichtbegroeid struikgewas en luis
terde aandachtig.
Karowski stond thans tegenover zijn
landgenoot. Deze werd doodsbleek en
scheen te ontstellen. Die verandering van!
kleur ontging eerstatenoem'de niet maar
Karowski deed, alsof hij niets opmerkte!
Van al wat gezegd wterd, 'verstond' ik
geen letter, wel zag ik, dat bei-den el
kander de hand' drukten, doch overigens
niets. Later heb ik. bij een; Zekere^ te-
legcn-heid, het volgen'de vernomen, dat
zeer stipt overeenkomt met hetgeen Zij
gesproken hebben. Verhalenderwijs Zil ik
alles zien weer te geven
„Ei, ei," zeide Karewski, heta vriende=
lijk de hand drukkend, hoe raakt gij; hier
verzeild?. Zijt ge Badhow dan niet, die
Wanneer we alle Kerkten open wietaschen
te zien, Wanneer we erkennen moeten
dal er betrekkelijk nog weinig geloovjgen
de veelvuldige en dagtelijüfeche H. Com.
munie in beoefening brengen, Wanneer
we eindelijk' er naar verlangen onzten
Emmanuel door de straiten, te dragen, dan
moet nrodzokélijk' eerst het geloof ver-
,meerderen van allen, die in da H. Eucha
ristie gelooven. .„Adaug-e fidem qjpraiusi
in Te credentium!" Dat ssve het al.s'.
Eucharistisch Congres in de Mirakelstad!
Ginneken. iW. J. A. de V',
SpearWegingeliiljf.
In razende vaart stoof de trein over
de glad'tje r.afls. De seinlichten wieren
door de dikke duisternis den veitigten
weg, waar mannen -waakten tegen moge
lijk' onheil'.
Plotseling een gevoel als Zwteefde men
los van de aarde, een gekfaak', en d|e trein
viel van den dijk, Waar d)e grond verzakt
Was, en de rails geen steunpunt boden. Eu
uit de ruïne van verbrijzelde wagens
klonken wanhoopskreten. Van alle zijden
snelde men toe om' té helpen en te reddlen
wal men ken. De machinist lag onder
zij'n machine zwaar verwond. Men wilde
ook hem helpen, maar hij riep„Redt ten
minste den volgenden trein" 1
Van menigeen ontspoort de leveuBfrein,
omdat door dten alcohol zijh gezondheid,
verstand, welv-aarf weggespoeld zijln. En
de volgende trein, djat zijn de kinderen en
kleinkinderen.
Menigeen, wiens leven door den alco
hol in een catastrophe eindigt, zegt of
denkt tenminste: „Mocht mijn kinderen
deze ramp bespaard wor|djen!'!
Zulke rampen voorkómen tenminste
voor de kinderen, het geslacht 6)er toe
komst, ligt in onze Macht. Wij bestrijden
het aleohplisme niet met het oog op hiet
heden alleen, maar ook' en vooral omwille
der kinderen, dte hoop der toekomst.
Onze spaorbrtiggen.
Met den chef vam die -afHgeling bruggen
bij den dienst voor Weg en .Werkten, ir.
Joosting, had hpt' „Rott. Nbld.'J in het
statig paleis van het Spoorweghtestuur te
Utrecht over de veiligheid van het ver-
Keer over onze spoorbruggen een onder
houd, dat ,alien twijfel .(Daaromtrent kbn
wegnemen. Onze in-gtenipurs hebben nog
niet lang geleden alle spoorbruggen in
ons land nauwkeurig laten opmeten, en
met hun sinds den bbuW dier bruggleu'
sterk toegenomen kennis omtrent de be
rekeningsmethoden voor elke brugi na
gerekend wat de uiterste belasting is,
clie er volgens de Wettelijfkte cijfers op
Ban worden toegelaten.
Men heeft daarvan een register aange
legd dat het gemakkelijk maakt onmid)-
dellijk! na te zien of een door d|pn dienst'
der traotie gewtenschte vterkpogde; belas
ting op een bepaald haanvak' mogelijk is.
Is dat niet zoo dan wondlen de zWaarfkire
machines niet op zoo'n lijn toegelaten
vóór dc bruggen voldoend^ zijn versterkt.
Wat in dezen tijd v,an bezuiniging1 wel
eens op jaren uitstel neerkomt.
Wat de fundatie dpr bfuggen aangaat,
die is soliede genoeg. H)ett groote eigen
gewicht der constructie, waarmee die fun-
ileering is heiast, maakt bovendien, <jpt
het zwaardere rollend materiaal, dte be
lasting percentsgewijs niet zoo sterk doet
toenemen. Ook wat dat aangaat profitee
ren we van de soliditeit onzer vaderen,
en aangezien er vooxloopig; geen spraikla
meer is van onverwacht groote giewich,te-
toenamebij de locomotieven, die zoo zoet
jes aan hun maximum-grootte) wel hjebben
bereikt, is de j-cst van het vjerminderd!
veelvoud aan zekbrheid, waarmee omzie
grootvaders rekenden, nog ruimschoots
voldoende. Temeer omjdpt wij! het bereke
nen der constructies veel beter hebben
geleerd cn dus mimdier in het ongewisse
verk'eereu omtrent Wat eventueel zou kun
nen gebeuren.
Gevaar zou kunnen ontstaan door de
verwaarfoozing van de beschuttende vterf.
la,ag,t e meer omdat gebrekten, die daar
onder in het verborgene ontstaan, zouden
Kunnen voortwoekeren tot ze gtevaarfijk
Werden.
Di s rem worden de spoorbruggen en via
ducten regelmatig roestvrij gemaakt en
hij' dat werk is een premie gesteld op die
ontdekking van scheurtjes of bjarstjies, zoo
dat het bestaan daarvan regelmatig; ter
kennis komt van de opziphterd en inge
nieurs, die in verband idtiarmee dan weer
hun maatregelen tot herstel 'khnnten tref
fen.
naast me gewoond heeft op den. straat-f
weg van Petersburg? Ja, ja, ik hefkeil
U....1 maar hoe komt ge hier.?/'
„Diezelfde vraag wou ik juist tot u
richten," gaf Raehow ton antwoord, doch
ik oordeelde boter, daarover te zwijgen.**
„Te zwijgen'?.... Waarom- zulks? Gfj!
weet toch, mijn vriend, dat die vraag
altijd welkom is, Wanneer men een land
genoot in den vreemde mag aantrefffient?,
VVat mij betreft, ik zal u -het antwoordt
niet schuldig blijven. Ik spoor namens
Rusland de vorstin van Tabor, alsook
haar gemaal, op. De vorstin heeft) zich
hier een geruime poos schuilgehouden,
onder de naam freule Bartmaira. Nu- zegt
men, dat zij de vlucht heeft genomen,
■nfaar ik neem zulks niets aan, detvijl:
ik verzenen: ben, dat ze altijd nog hier
is. Help mij. haar op te sporen."
„De damt heeft -nooit jegens mij iets
(misdrevenhoe kan ik dan meewerken
,tot hare gevaugenineming? Neen, Ka
rowski dat nimtaer Maa(r Wat hee'ff
zij misdaan'?''
„Zij wordt beschuldigd, nihiliste te'
2Üjto.i"
„Dat kan mij niet schelen."
„Kan u dat niet schelen!? Rach'ow,
Raehow, herroep; dezte woerd,,,n 1"
OEortt T.ervolgd).
LONDON", Middelburg.
Feep,
Wollen Sokkej
met mod.
reclameprnte f 1.25.
Zijde SokKen effen
1 fl.10.
ruiten f2.
Wol Sokken
f 1,10, f 1,65.
Gekl. Wol. Sokken
de allernieuwste
patronen fl.65, f2.
Pr. Zwarte Wollen
f 1,20, f 1,65.
Zeldzame
sorteering
LANGE VORSTSTRAAT j
TELEFOON 44
Steeds aan huis te onl
U vindt bij ons st«
ruime sojnSeer
VRAAGT STALEN VOOR B
^r,:-
rpeer, want door 't gebruik van W<
P-n WortelboerVéltïen vail .TAP*
pOER, (Jude-Bekela, zijt ge spoedig,
Qverai verkrijgbaar a 60
>NDON", Middelburg.
Prima Zephü'
z/boord f 1.75.
Prima Zephir
m,'boord f2.