i. MENHEERE, 's STEU Tweede Blad WINTERGC Kleeding' Karowski, de Nihilist. A. W. VERSCHOj Speciaal, ate voor vl Hem- en Jnnptem 'Kindeijasjej Werkmanspedeieii - Speciaal adres voor ZATERDAG 3 NOVEMBER 1923 NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Buitenland FEUILLETON Binnenland Kerknieuws Gemengd Nieuws. NIEUWE ZEEUWSCHE HEEREN MODE-HUIS JONGENS-ULSTERS JONGENS-JEKKERS MANS-JEKKERS fl Zeer zware HEERE de nieuwst Verder een uitgel als: Blauwe en Zi| WINTERJASSEN, Ut aan de nieuwste eni Een pr^ntsc Belgische OASSE5 Steeds buitengewone schillende jpkrtikeien Lappen ViJRAGE), dï Hinkel voor |édereen rendai 35-jarige ervaring enj U borg voor een scl Aanbeveleil FOTO-ATELIEf Ruim gesorteerd in alle si KLOKSTRAAT. Deen griep oi UREN MODE-HUIS iW 1 SPANJE Veranderingen in Barcelona do-oï de militaire dicftatunr. Uit Barcelona, schrijft men aan de N.R.Ct.: Ik1 schreef al in mijin eersten brief, 'laltf Spanje zich bevonden lfpd op den raad' van den afgrond,e| n hoe meer iïï over den toestand hoor, des te moeilijker valt het me om een begin met de beschrijving er van te mjkon, zóóveel v.as er verdorven, en zóó dicht was alles dien afgrond ge naderd. Het was niet slechts het politieke leven, dat rot Was, ook de burgers zelf waren verdorven. „U kunt zich geen zon de ter wereld bedenken, dje niet tot voor een maand in Barcelona, tof in Zijd fines ses bedreven werd", zoo begon een pro fessor van de universiteit daar, zijn ge sprek'; „tot voore en maand, zeg ik1, want sinds dien heeft idle militaire dictatuur met ijzeren hand ingegrepen, en ze heeft hel volbracht aan dat alles een einde te maken". Hoe w.as zoo iets nu mogelijk' in deze stad met haar bekend groote politiemacht. De algemeene jambtenaarscorruptie bad ook! de rechtelijke macht .aangegrepen, en mede doer de jury's Werden sins lang om zco te zeggen geen misdadigers meer veroordeeld. Zoo verloor ook' de politie den moed, het was niet aangenaam van daag een of ander delinquent te hebben gearresteerd, met als ©enig gevolg, dat hij twee wekten later triumfamfelijk vrij weer 'in de straten rondwandelde. De ab solute passiviteit vian de politie, die hier op volgde, maakte van. Barcelona een vrij haven voer al h^t internationale gespuis. Controle bestond niet mteer, men kbn' weken lang in een hotel' vertoeven, zonder dat men naar zijn naam' gevraagd werd. Die vrijheid bracht dus massa's onge- wenschte elementen naar Barcelona. Door gebrék' aan toezicht liep ook' iedereen vrij rond met wapens, en een ieder had zijn geweer met munitie en revolver. Zoo waren overvallen op Klaarlichten dag, schering en inslag. Ex werd geplunderd en geroofd sans gêne, en zonder eenig risico wat bestraffing betreft. Een ander gevolg van de laksheid van politie en justitie was het spel. Wias er vroeger in Barcelona slechts één club geweest waar gespeeld Werd, thans werd in1 elke bar en in elke club' zonder limiet gespeeld, zoodat ,alle kringen der bevol king werden aangetast door den duivel „spel" en de werkman evenals de beambte Zondags zijin verdiende gtelld) vergok'tp het gevoljg was bjonger thuis en ontevre denheid in alle gezinnen. .Nu waren er naast misdadigers' in de eoniri ie-vrije stad Barcelona nog andere minder gewenschte elementen binnenge komen, ml., revolutionairen en communis ten, Russische afgezanten. In de dooT gebrek aan geld en daardoor honger lij dende gezinnen vonden zij ecu ruim eu vruchtbaar arbeidsveld. Zoo kwam Barcelona, zooalsl begrijpelijk' is dan chaos «n ineenstorting Steeds nader- Aan deze toekfanden heeft nu de, zich tot dictator verheffende, militaire gou verneur van Barcelona, generaal de Ri vera, in korten tijd een eind gem&|akit.i De, rechtspraak' werd den militairen rech ter toevertrouwd, en aan de jury ont nomen; de politie werd weer tot arbeid gedwongen; een streng toezicht op het bezitten van Wapenen werd ingevoerd. Het in bezit hebben van Wapens werd streng strafbaar gesteld1 en inderdaad) ook streng bestraft. Komt men thahs te Bar celona ,d.an moot men zich nauwkeurig lcgimiteeren. Men wordt ook op straat en in den trein zleer nauwgezet, maar zéér hoffelijk, door de politie gecontroleerd, wat het hpbben van een pas en het dragen van wiajpens betreft'. Gespeeld wordt er in Barcelona niet meer; bediend wordt men in eetgelegenheden weer door fat soenlijk! aangekleede meisjes en terwijl men vroeger in de dansinrichtiugen vaak de kleeding pcheen vergeten te hebben, is ook daar nu het geheugen sterk' opge- frischt. Zco begrijpt men, dat ieder fat soenlijk mensch generaal' De Rivera dank baar is, voor Wat hij gedaan hjeeft, en nog doet. De verandering is zoo snel gegaan, dat een ieder het ajngtetige gevoel heeft, 'zal het Zoo blijVen» Dat was de angstige slotvraag, die ik' bij ieder antwoord wieer hoorde. Het militaire directorium heeft nu ver klaard. slechts tijdelijk te yillen zijn, en zeadra mogelijk zijn gezag te willen 16) o— „Goed," luidde het antwoord. „Ik zal het beproevien. Maar wad het niet raad zaam, vooraf bij' de anjderen een onder- Zoek in te stellen, opdat ook die buit ons niet zou ontvallen?. Gouverneur, weet het wel'! Er schuilen vepraders onlder ons volkje, ja zelfs plunderaars eif die ven, waarvan ik reeds de dupe ben.'' „Karowfeki, Wees in 't vervolg wat voorzichtigerklonk het vermanend, „en gebruik uwe oogen! In Rusland is men' geen oogenblik veilig: vandaag nog be zit men Vermogen en aanzien en! mórgen en aanzien en mnrglen welliciht zucht' men in de gevangenis1. Wij' moeten ons haasten,- om schatten bijeen te krijgen. Nog drie maanden kan ik mijn rol blijven voort- spelen, maar dan wordt het tijd, de bie zen te pakken. Verwijder u nu!" Karowski verliet het keizerlijk! paleis, verheugd en tevreden over den gunstigCh afloop, want zeker had hij eene berisping verwacht. Hij spoedde ai oh rechtstreeks naar het station. I ft m 1» g Hier eindigt het vjerh'aal van Marcus afstaan aan de burgerlijke overheid. „OehV zeido men, „zou er nog wel een eerlijk- politicus te vinden zijn? We moeten er één krijgen, maar wiaar hem van daan te halen Een weldaad gestraft. Ja, zoo iets gebeurt door onzen fiscus. Het „Kompas" vertelt daarvan het vol gende baarstraubendie staal: In het jaar 1921 stierf A„ die langt; jaren bij eenzelfden werkgever in dienst was geweest. De weduwe van A. bleef onbemiddeld achter. De Werkgever schreef aan die weduwe, dat hij', waar A. nem vele jaren zou trouw had gediend, beslo ten hp.d haar elke drie maanden f 300.— te zullen uitfceeren, voor h|et eerst op 31 Mei 1921 voor de maanden Mei, Juni en Juli van da,t jaar. Een mooie daad van dien werkgever. Een pak van hjet hart der bedroefde weduwe. Twee jaren gaan voortij en plotseling' verschijnt de fiscus ten tooneele. Hij is te weten gekomen vermoedelijk' uit de aangifte voor de inkomstenbelasting dat de weduwe van A. per jaar f 1200. toelage heeft ontvangen van A.'s vroe- geren werkgever. Er hjeeft dus „een schen king" plaats gevonden. Van een schen king is „Techt" (belasting) verschuldigd. De betrokken rijksambtenaar schrijft 23 Mei 1923a an den werkgever en verzoekt hem aangifte te doen van de ljedragten door hem onverplicht uitgekeerd aan de weduWe. Deze meldt per brief van 5 Juni 1923, hoeveel de uitkeeringen hebben bedragen. 6 Juni 1923 antwoordt' de ambtenaar, dat er een aangifte moet worden inge diend voldoende aan die eiseben der wet, eraan toevoegende „Misschien bestaan er termen om aan Haro Majesteit kwijtschelding van het verschuldigde recht te vragen, naar art. 82 no. 3, maan dat is een gratie, die eerst later a,an de orde komt." 13 Juni 1923 antwoordt de werkgever, dat hij die uitkeering heeft gegeven ,als een gevolg van de talangrijkte diensten door wijlen den man bewezendit der- gelijke uitkeeringen meer zijn gedaan aan achtergebleven weduwen; dat ac vertoon-1 ding- van het personeel tot de zaak' nem tot de uitkeeringen verplicht; dat aij daarom meent niet tot aangifte verplicht te zijn. Mocht zoo schrijft hij den ambtenaar, u onze opvattingen niet deelen, dan gelieve u het geval aan !h®i Hoofdbestuur der Registratie te onderwerpen. Nu wordt de ambtenaar krasser in zijn optreden. Hij schrijft 15 Augustus 1923, den laatsten brief te beschpuwen q,ls een weigering tot het .doen der aangifte, om dan te laten volgen: i „Dientengevolge wordt in den loop Van deze; week' een dwangschrift' ;aan u hetiee- k'end tot betaling van f 5000.behou dens vermeerdering of vermindering vol gens latere regeling". De schrik slaat den humanen werkge ver om het -hart. Hij schenkt in- 2 jaren tijds a,an oen weduwe, om haar leven wat te verlichten, f 2400.en zal' nu moeten betalen f5000.aan den Staat! 30 Augustus 1923 dient Mj de aangifte in en stuurt 3 September 1923 aan Hare Majesteit hpt in apt. 82 sub 3 bedoelde verzoek' om kwijtschelding. Hij' leeft nu in afwachting! En wat zal het lot der weduwe zijn? Zal de werkgever doorgaan met jaar lijks f 1200.aan de weduwe uit te keeren, met de vrees voor oogen dat de fiscus hem na twee jaren weer aangrijpt Hij denkt er niet over- Hij1 is veront waardigd over zulk eene wetgeving en heeft apn de weduwe geschreven, dat hij voortaan die uitkeeringen niet mteer zal doen. Voorts zal hjij zicih Wel wachten hij sterfgevallen onder zijn groote personeel ooit weer zijn goede hjart te laten, spreken, Nu hij heeft ervaren op Wglkg Wijze de Staat van zulke menschjlievendde en maat schappelijk' toe te juichen daden wCnscht te profiteeren. Op den vierden Zondag na Drie- Koningen. Epistel van den H. Paulus tot de Romeinen. XIII. 810. Broederszijt niemand iets schuldig, dan elkander te beminnen; want die zijnen naaste bemint, heeft de wet vervuld. Trouwens, gij zult geen over- Schifflein, hetwelk, schoon uiteengezet, toch stipt met den inhoud der brieyen overeenkomt. Martha's verbazing viel' niet te beschrijven: nog nooit had zij zulk een vertelling gehoord, vertelling, zeg ik, wijl zij niet kon gelooVen, dat' die fei ten slechts zuivere Waarheid bevatte'n. V. Mijne vrouw en ik verkeerden nog altijd in zonderlinge stemming en konden snaar niet aannemen, dat er zóióvele slechte, en boosaardige wezens op de Wereld' wa ren. Tot den middag hielden wij ons over het geleZene bezig en hoe dieper wij doordrongen in al die geheimen, desl te meer ook werd onze nieuwsgierigheid ge prikkeld. Na het middagmaal kwam KproWslu ons een tweede bezoek brengen. Met de barsehheid, hem eigen, verlangde hij' we derom de noodige inlichtingen omtrent het. vertrek van de Russische dame. Zelfs dorst hiji het wagen, bedreigingen te bezigen en ons mét zijn, -vuisten den schrik aan te jagen. Maar dit viel' hemi niet naar' bcrekc-t ning uit. „Mijnheer,- sprak ik foolrnig, „in Rus- land is het wellicht de g)e(wbonte, den bur^ igers met geweld den mond te djren openen, in Duitsehland echter is dat niet het tgevall Bovendien móet je weten ,'daf ik spel bedrijven; gij zult niet doodslaan gij zult niet stelengij zult. geene valsche getuigenis geven; gij zult niet begeerenen hetgene verder ge boden wordt, is begrepen in dit woord gij zult uwen naaste beminnen, gelijk u zeiven. De liefde des naasten werkt geen kwaad. De liefde is derhalve de vervulling der wet. Evangelie, Mattbeus. VIII. 2327. In dien tjjde, als Jesus in het schip gestegen was, zijn zijne leerlingen Hem gevolgden zie, op zee ontstond een zware storm, zoodat het schip van de golven overdekt werd, en Hij sliep. Zijne leerlingen kwamen dan tot Hem en wekten Hem, en zeiden Heer, behoed ons wij vergaan. En Jesus zeide bun: wat vreest gij, gij kleingeloovigen. Hij stond toen op gebood de winden en de zee en het werd zeer stil. De menschen waren dan verWonderd en zeiden: wie is Hij, wijl de winden en de zee Hem gehoorzamen Internationaal Eucharistisch congres. „Adauge fidem omnium iu te creden- tium". Hoe vaak' reeds galmde de zbete melodie aier Eucharistische smeekbede in het plechtig „Adoro Te" door onze ker ken. Vermeerder het geloof van allen die ra U gelooven! Een feil van beteektenis, voor Katholiek- Nederland gaat in 1924 werkelijkheid Wor den. Van 22 lot 27 Juli z)ali in Amsterdam; het 27o Internationaal Eucharistisch Con gres plaats vinden. Nederland heeft altijldl .aan de spits gestaan, Waar het arbeid, liefde en offer gold vcor God en den naaste. Heel' d(e: Katholieke Wereld ziet nu met spanning uit naar de a.s. grootsche wereld-hulde aan den Rex Eucharfsticus, voor het eerst in Nederland. We zullen ze daar zien samenstrcimen, Roomschen uit alle -wind streken naar de H. Stede. Kardinalen, Bisschoppen, priesters en mannen, vrou wen zoo goed als de kinderen van allen rang en stand, in een bonte schakeerfing van taal en Meur. Allen zullen hier ko men om hun onwrikbaar geloof te betui gen in de H. Hostie, het Centrum, ate Magneet van ons H. Geloof. Al wordt ons Katholiek volk dan nog zoo dikwijls vöo-r lauw uitgemaakt, wanneer er sprake is van de H. Eucharistie dan ontvlammen de harten, dan springein onze mannen en vrouwen op den bres, desnoods ten koste van hun leven. We hebben het gezien -aan onze Eucharistische Martelaren. We zijn ervan overtuigd geworden op de Eucharis tische Congressen in A'dam en 's Bosch, verleden jaar en op de Eucharistische Katholiekendag te Bergen-op-Zoom in Juli 1.1. gehouden. Nederland heeft maje stueuze kerkgebouwen. Nederland heeft een klooster, waar eeuwigdurende aan bidding' is voor het Allerheiligste, dat er dag- en nacht plechtig- staat uitgesteld. Nederland is bewoond djoor 5 bij uitstek- Eucharistische Congxega,tie's. Nederland heeft, duizenden abonné'S op, 6 Nederlaud- sc-he en vele buitenlandschje Eucharisti sche tijdschriften. Nederland telt een twintigtal Eucharistische, vereenigingen en allerlei Eucharistische werkten, waar onder na, de pxiestervereenigingen, vooral de Eucharistische Bond, de Eucharisti sche Kruistocht, de Altaarwiacht en de Eucharistische Volkenhond in den ti'. Geest verdienen gtenoemd te worden. Een laatste bewijs van Eucharistisch geloof en liefde in. ons land is Wel de monstrans, voor enkele weken geplaatst óp de H. Landstichting, Het is zeer zeker een aer kostbaarste ter Wereld. Den heiligen en vooral Euchpristiscihen Pius X heeft hpt zoo verheugd dat zijn Nederlanosohe zonen en dochters vooraan stonden,t oen de Decreten over de veel vuldige H. Communie en^over de Kinder- Communie de wereld waren ingezonden. Waarom ons land zoo Eucharistisch, is? Het i s door een bevoorrechte liefde van Jezus Christus zelf! Niet mradei dan 27 opgeteektende Eucha ristische wonderen hpbben sinds de 8e tot aan de 18e- eeuw in Nederland plaatsl gehad. j j I Waardeeren wij dan de Gave Godfe-l Nederland, Katholiek Nederlapdj houdt hoog uw na,amHolland let op uw saack Wij allen Weten dat een Eucharistisch! Congres is een groei® hïjéten'kómst van priesters en leekten om het Allerh. Sa crament wijder en dieper tje hestudeere-n en tevens om door een grootsche mani festatie openlijk getuigenis af' te leggen van ons onwrikbaar geloof in de wezenlij heer en mteester in mijn eigen Kuis ben en dat ik Verlangt dat u| aanstonds yin hier gaat!" Hij scheen zeer genegen, om Weer stand te bieden, mlaar, na leenen blik uit het venster geworpen te hebban, waar voor hij had plaats genomen, ijldei hij heen zonder een woordje te uiten., Blijk baar had hij op straat ie!m]a|nd opgemerkt, 'dien hij wenscihte te spreken. Nieuwsgierig namen wij plaats vóór het venster en blikten op straat. Ka rowski hield zich in een gijsteegje schuil, de oogen onafgewlend op- de Wóningl ge vestigd va.n mijn buurvrouw Albértina. Daar Vertoonde zich oen man vólór 't geopende venster, die met mijne buur- vrouw in onderhandeling scheen te zijn' over 't huren van kam'ejrs, ten minste hij haalde een geldzak te voorschijn en reik te haar geld over. Vervolgens vloog; hij in aller ijl de deur uit; Karowski volg,lei hem en heidón waren in een oogtenblik Verdwenen. Albertina braakt ons' dien avond een bezoek en deelde osn méde, dat) ze weer c-enen huurder had, die geen 'Duitech woord verstaan kon. Desniettemin had' zij de teekens begrepen, die hjjl gegeven had. De m'am bezat veel geld, want liijl had haar vooruit betaald en een m'enigitó goudstukken en muntbiljetten laten zien.' Kc-t egenwöordighjeid van Jezus- Christus in de H. Eucharistie, h!et Centrale Ge heim van onzen heiligen godsdienst. Wan neer wij dat weten, dan Kunnen wij ook gemakkelijk hegrijpen, welk een groote zorg aan de voorbereiding! ervan moet worden besteed. Gezien d-e algemeene on verschilligheid, vooral coram Socratissi- mo,i dan is het duidelijk, d|a,t wij nog niet ten volle kunnen zeggen „Credo Domine" Dat moet veranderen! Oportet IUtun reg- nare! Ons geloof in de H. Eufflhiaristiiei moet grooter, ons vertrouwen vaster en onze liefde warmer worden. Ons teven dient meer Eucharistisch; te zijn! De Vre- des-engel wordt nog steeds d|por het atag- zwa,aTd bedreigd. Welnu vrede zal -er heersc-l^en, liefde in de huisgezinnen, levensgeluk alom, ató Jezus' Christus hpersc'Kt door Eijn Godde lijk' Hart in de H. Eucharistie. Daarom moet en zal het pis. Eucharistisch Con gres een ongekende triomf worden voor het Hoogwaardig; Altaar-Sacrament. Reeds is een Comité van voorbereiding benoemd. Ieder Diocees van Nederland; Heeft haar vertegenwoordiger. Van verschillende zijden hoorden we van voorbereiding tot collectieve deel name a.a,n het Congres. Vooral de groote steden behoor-en schitterend vertegenwoor digd te zij'n. Geen sociale of gódsidiienstige vereeniging blijve ten achter- Zeker dui zenden buitenlanders zullen aanwezig zijn. Nederland moet d-e hoofdplaats innemen. Uit ieder gezin ga minstens één lid op naar Amsterdam. Men besprek'e dat nu reeds, men spar© daar zoo noodig voor. Wat we vandaag doen kunnen, laten we dat niet uitstellen tot morgen, laten we daarom allen, ieder in zijn of haar om geving het CongTes voorbereiden. All'en moeten wij meedoen, niemand blijve ach ter. Herhaalde malen hpKWem we iu de couranten gelezen „Vrouwen wat doet gij Ik' vraag U nu mannen en vrouwen, wat doet gij Allen moeten wij meedoen, niemand blijve achter! Er is nog volop tijd, doch dien tiijid| moet ook! volop gebruikt worden. Drie zaken, zijn hier onmisbaar en wel: gebed, offer en arbeid. Ie. Bidden moeten wij en veel biddjen tot! welslagen van het Congres. Vraagt en gij zult verkrijgen. Gods zegen zal' niet uitblijven, Wanneer wij, er Hem met aan drang om Vragen. Immersi het gaa,t nu om den a.anbiddelijken Persoon van Jezus Christus zelf. Een gebeds-a-ctie moet er komen en zal er ook komen, we vernamen er reeds iets over. Geboden moet er wor den in de husgezijnnen, in de schjolen (het k'indergebed is zoo machtig), in de pensi onaten, overal. Vooral daar waar de In- tronisatie van het H. Hart heeft plaarts gehad. Baten wij in dezte maanden van voorbereiding ook' eens wat vjak'er, wat vuriger communiceeren. 2e. Offers moeten er worden gebracht. Offers in dezén tijd? Ja, juist in dezen tijd, nu het offer ons zwaarder, Gode aangenamer zal zijn. Hoe mooi -en buiten verwachting schitterend is 'het jubileum feest van Hare Majesteit onze beminde Koningin geslaagd. Niemand is dan ook teruggedeinsd voor offers. Het volgend ja,ar Zal het gelden een feest voor den reeds eeuwen jubileerenden Koning, voor Wiens H. Eucharistie wij' nooit genoeg kunnen doen. Gaarne moeten wij' ons geld offeren. Nog veel meer moeten wij tot welslagen van het Congres het .offter var» ons zelf geven. Onze zin eens niet door drijven, enz. Een kleine versterving iene- ren dag zou zeer veel ten goede uitwer ken. 3e. Arbeid. Gewerkt moet er worden door ons allen. W|e moeten niet zeggen, daar zorgen anderen wel voor. Zoo wa lichamelijk' of zinnelijk winst kunnen he. halen la ten we dat ook' niet aan anderen over. Het Comité van voorbereiding z'al werk te over hebben. Neen, eensgezind moeten onze Room- sche mannen en vrouwen de b|anden uit de mouwen slaan- (we veronderstellen, dat de dames nog mouwen hebben). In deze voorhereidingsmaanden moeten we schrij, ven over de H. Eucharistie in de tijd. schriften, niet minder in de dagbladen. Treffen we nu reeds maatregelen, om onze vereenigingen mtet vaandels, vlag. gen en zooveel' mogelijk! mteasc-hen te doen opgaan naar de H. Stede. Lezen we veel en doen we lezen over de H. Eucharistie; Spreken willen we er over door in ver- gaderingen en bijeenkomsten, vooral ook in particuliere gezelschappen de aandacht te vestigen op deze luisterrijke gebeur tenis. Een ware voldoening zullen wij liet mogen noemen, zóo het Congres mede door ons .aandeel in de voorbereiding, schitterender slaagt dan alle voorgaande. „Het moet een bekende van Karowski zijn, verklaarde mijn vtouw, „Wtat deze volgde hem.". De weduwe bleef uo-g een wijl zit ten keuvelen e-n verliet ons' vervolgens. Ik had groeten lurf, op- de Russen te ;loereu en hen te bespieden. Mijn besluit (was genomenik kleedde mij aan en be ga! m'e- op weg. Het duurde niet Lang jpf ik bad hen gevonden. Beiden wan delden op eenigeu afhthnd van elkander voert door het park onzer stad van tijö tot tijd vol argwaan en achterdocht om- blikkerde. Haastig verborg ik' mij in ;het dichtbegroeid struikgewas en luis terde aandachtig. Karowski stond thans tegenover zijn landgenoot. Deze werd doodsbleek en scheen te ontstellen. Die verandering van! kleur ontging eerstatenoem'de niet maar Karowski deed, alsof hij niets opmerkte! Van al wat gezegd wterd, 'verstond' ik geen letter, wel zag ik, dat bei-den el kander de hand' drukten, doch overigens niets. Later heb ik. bij een; Zekere^ te- legcn-heid, het volgen'de vernomen, dat zeer stipt overeenkomt met hetgeen Zij gesproken hebben. Verhalenderwijs Zil ik alles zien weer te geven „Ei, ei," zeide Karewski, heta vriende= lijk de hand drukkend, hoe raakt gij; hier verzeild?. Zijt ge Badhow dan niet, die Wanneer we alle Kerkten open wietaschen te zien, Wanneer we erkennen moeten dal er betrekkelijk nog weinig geloovjgen de veelvuldige en dagtelijüfeche H. Com. munie in beoefening brengen, Wanneer we eindelijk' er naar verlangen onzten Emmanuel door de straiten, te dragen, dan moet nrodzokélijk' eerst het geloof ver- ,meerderen van allen, die in da H. Eucha ristie gelooven. .„Adaug-e fidem qjpraiusi in Te credentium!" Dat ssve het al.s'. Eucharistisch Congres in de Mirakelstad! Ginneken. iW. J. A. de V', SpearWegingeliiljf. In razende vaart stoof de trein over de glad'tje r.afls. De seinlichten wieren door de dikke duisternis den veitigten weg, waar mannen -waakten tegen moge lijk' onheil'. Plotseling een gevoel als Zwteefde men los van de aarde, een gekfaak', en d|e trein viel van den dijk, Waar d)e grond verzakt Was, en de rails geen steunpunt boden. Eu uit de ruïne van verbrijzelde wagens klonken wanhoopskreten. Van alle zijden snelde men toe om' té helpen en te reddlen wal men ken. De machinist lag onder zij'n machine zwaar verwond. Men wilde ook hem helpen, maar hij riep„Redt ten minste den volgenden trein" 1 Van menigeen ontspoort de leveuBfrein, omdat door dten alcohol zijh gezondheid, verstand, welv-aarf weggespoeld zijln. En de volgende trein, djat zijn de kinderen en kleinkinderen. Menigeen, wiens leven door den alco hol in een catastrophe eindigt, zegt of denkt tenminste: „Mocht mijn kinderen deze ramp bespaard wor|djen!'! Zulke rampen voorkómen tenminste voor de kinderen, het geslacht 6)er toe komst, ligt in onze Macht. Wij bestrijden het aleohplisme niet met het oog op hiet heden alleen, maar ook' en vooral omwille der kinderen, dte hoop der toekomst. Onze spaorbrtiggen. Met den chef vam die -afHgeling bruggen bij den dienst voor Weg en .Werkten, ir. Joosting, had hpt' „Rott. Nbld.'J in het statig paleis van het Spoorweghtestuur te Utrecht over de veiligheid van het ver- Keer over onze spoorbruggen een onder houd, dat ,alien twijfel .(Daaromtrent kbn wegnemen. Onze in-gtenipurs hebben nog niet lang geleden alle spoorbruggen in ons land nauwkeurig laten opmeten, en met hun sinds den bbuW dier bruggleu' sterk toegenomen kennis omtrent de be rekeningsmethoden voor elke brugi na gerekend wat de uiterste belasting is, clie er volgens de Wettelijfkte cijfers op Ban worden toegelaten. Men heeft daarvan een register aange legd dat het gemakkelijk maakt onmid)- dellijk! na te zien of een door d|pn dienst' der traotie gewtenschte vterkpogde; belas ting op een bepaald haanvak' mogelijk is. Is dat niet zoo dan wondlen de zWaarfkire machines niet op zoo'n lijn toegelaten vóór dc bruggen voldoend^ zijn versterkt. Wat in dezen tijd v,an bezuiniging1 wel eens op jaren uitstel neerkomt. Wat de fundatie dpr bfuggen aangaat, die is soliede genoeg. H)ett groote eigen gewicht der constructie, waarmee die fun- ileering is heiast, maakt bovendien, <jpt het zwaardere rollend materiaal, dte be lasting percentsgewijs niet zoo sterk doet toenemen. Ook wat dat aangaat profitee ren we van de soliditeit onzer vaderen, en aangezien er vooxloopig; geen spraikla meer is van onverwacht groote giewich,te- toenamebij de locomotieven, die zoo zoet jes aan hun maximum-grootte) wel hjebben bereikt, is de j-cst van het vjerminderd! veelvoud aan zekbrheid, waarmee omzie grootvaders rekenden, nog ruimschoots voldoende. Temeer omjdpt wij! het bereke nen der constructies veel beter hebben geleerd cn dus mimdier in het ongewisse verk'eereu omtrent Wat eventueel zou kun nen gebeuren. Gevaar zou kunnen ontstaan door de verwaarfoozing van de beschuttende vterf. la,ag,t e meer omdat gebrekten, die daar onder in het verborgene ontstaan, zouden Kunnen voortwoekeren tot ze gtevaarfijk Werden. Di s rem worden de spoorbruggen en via ducten regelmatig roestvrij gemaakt en hij' dat werk is een premie gesteld op die ontdekking van scheurtjes of bjarstjies, zoo dat het bestaan daarvan regelmatig; ter kennis komt van de opziphterd en inge nieurs, die in verband idtiarmee dan weer hun maatregelen tot herstel 'khnnten tref fen. naast me gewoond heeft op den. straat-f weg van Petersburg? Ja, ja, ik hefkeil U....1 maar hoe komt ge hier.?/' „Diezelfde vraag wou ik juist tot u richten," gaf Raehow ton antwoord, doch ik oordeelde boter, daarover te zwijgen.** „Te zwijgen'?.... Waarom- zulks? Gfj! weet toch, mijn vriend, dat die vraag altijd welkom is, Wanneer men een land genoot in den vreemde mag aantrefffient?, VVat mij betreft, ik zal u -het antwoordt niet schuldig blijven. Ik spoor namens Rusland de vorstin van Tabor, alsook haar gemaal, op. De vorstin heeft) zich hier een geruime poos schuilgehouden, onder de naam freule Bartmaira. Nu- zegt men, dat zij de vlucht heeft genomen, ■nfaar ik neem zulks niets aan, detvijl: ik verzenen: ben, dat ze altijd nog hier is. Help mij. haar op te sporen." „De damt heeft -nooit jegens mij iets (misdrevenhoe kan ik dan meewerken ,tot hare gevaugenineming? Neen, Ka rowski dat nimtaer Maa(r Wat hee'ff zij misdaan'?'' „Zij wordt beschuldigd, nihiliste te' 2Üjto.i" „Dat kan mij niet schelen." „Kan u dat niet schelen!? Rach'ow, Raehow, herroep; dezte woerd,,,n 1" OEortt T.ervolgd). LONDON", Middelburg. Feep, Wollen Sokkej met mod. reclameprnte f 1.25. Zijde SokKen effen 1 fl.10. ruiten f2. Wol Sokken f 1,10, f 1,65. Gekl. Wol. Sokken de allernieuwste patronen fl.65, f2. Pr. Zwarte Wollen f 1,20, f 1,65. Zeldzame sorteering LANGE VORSTSTRAAT j TELEFOON 44 Steeds aan huis te onl U vindt bij ons st« ruime sojnSeer VRAAGT STALEN VOOR B ^r,:- rpeer, want door 't gebruik van W< P-n WortelboerVéltïen vail .TAP* pOER, (Jude-Bekela, zijt ge spoedig, Qverai verkrijgbaar a 60 >NDON", Middelburg. Prima Zephü' z/boord f 1.75. Prima Zephir m,'boord f2.

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1923 | | pagina 4