PPELS
fgoederen
i4 GOES
Tweede Blad
14, GOES
NI NJB*S"
de „HU"
Karowski,de Nihilist.
L)
leren, enz.
trekt
N SPEL
Buitenland
FEUILLETON
Kerknieuws
Wetenschap en Kunst
Gemengd Nieuws.
ij
E COURANT
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
ZATERDAG 27 OCTOBER 1923
Brons, Groen,
Ituums, Dames-
ixtra goedkoop
10366-66
mntant.'
voor de schuld-
In der parochiekerk.
plaatsengelcï» aal
lan op Zondag 11
[k1 zullen do heeren
hunnen halfjaat-
Jen in de parochie.
inzameling u allen
hdug 4 Nov. e.K. zal
Zon- en Feestdagen
6.45 uur. (kwartier
|:mis begint dan om
lis om 10 uur (orm
l'ielelijst).
pingen enz,
IK®. Alhier Werd'
lifis Pilaar publiek
|en Winkelhuis', erf
A. 61' o.A., aanl
12760.
Ilctober. Op den ah
|an Dissel te Goes
het huisl, söhuur
|singel 84. Sectie B
er erf, gtooh 1 A.-
len erf, groot) 11 A.
(2 A. 70 4'Ai); hoe-i
de familie M. van'
|ie heer Jacobusl dg
eider te Borsselen
1.730.
)NDENTIE
i
lendkerke', De uaalml
'as door omd reeds
Iteu opgenomen. i
TBALiBOND.
Basse A.
ondagtaiddag speelO
achter de Meelfa-i
;en oomlpetitie-wed-
ijke 3e klasse vaa
Voetbalbond tegen
>ETB AL-BOND.
rndag
:1a see.
lasse A.
(Middelburg)).
Verpachtingen
achting bouW en wbi
ietvelden en ondier a
issel.
Ziekenhuis
succes aan-
stlustopwek-
gsmiddel.
Dr. Zuckerkandl,
Weenen.
,n f
Vrugt i B4wttntlttan«'
m adrertMrt nu* sa*®**
In
FRANKRIJK
Het plein met de zeven namen.
Op den hoeli van de Rufi Boissy-d'An;-
glas en de Place de la Concorde in Parijs
k'an men, zoo meldt de „Tel.", met witte
letters op een blauiw bojd lezlen den naam
van dit grootste plein van Parijs. De
naam staat- daar zoover monechenheugenis
reikt. Wat weinige voorbijgangers tot
dusver hadden bemerkt, is dfe naam „Pla-
co de Louis XVI" onder het blauiwe
bord, in zwarte letters op een wit bord,
dat omgeven is door een groene lijst.
Place de Louis XVI? vraagt een
Fransch blad, waaraan wij dit on tl een en.
Place de Louis XV dat zou nog gaan:
met weet, dat het plein zoo heette, voor
dat de revolutie het omdoopte in Place d|e
li Concorde. Maar welke brutale royalist
heeft het. in zijn 'hoofd geaaid, thans zoo
wel de republiek als de geschiedenis van
Frankrijk1 te tarten? Deze vraag lag se
dert eenige dagen bestorven op de lippen
van ettelijke republikeinen.
De inscriptie heeft echter niets con-
Ira-revolutionnairsmen heeft alleen
maar met een penseel de letters opgehaald,
welke het Hotlel Crillou op deze plaats
sierden, lang voordat er 'gasten geher
bergd werden. De naam van Bodewijk
XVI zoowel als die van Lodewijk XV
behoort aan de Place de la Concorde. In
derdaad heette het plein achtereenvolgens
„Place de Louis' XV" van 1757 toti 1772;
„Place de la- Révolutiom" in 1792; Place
de ia Concorde" in 1795; „Place de Louis
XV" iu 1814; „Place Louis XVI" in
1826; „Place de Louis XV" voor de
derde maal in .1828„Place die la Concor
de"- in 1830 voor de tweede en laatste
maal. j'
De te voorschijn gebrachte inscriptie is
dus niets .anders dan de restauratie van
een document uit den tijd d|pr „Restau
ratie".
POLEN
De waarheid omtrent den Me
tropoliet Szeptyeky.
De. Poolsche correspondent van „De
Tijd" schrijft:
Niet onbekend aan de Katholieken in
Nederland is de Rutheensche metropoliet
Andreas Szeptycki uit Lwow in Polen.
Hij' heeft immers in Holland vertoefd en
een van de jongere HolLandsche geeste
lijken is hem gevolgd. Ook in zijn Re
demptoristenklooster te Zhoiska bij Lwow
heb ik' Hollandsche kloosterlingen aan
getroffen. Trouwens, waar in de Katho
lieke wereld is hij niet bekend
Ja, de maatregelen, die de Poolsthe
regeering tegen hem nam, hebben de
oogen der Katholieken weer op hem ge
richt. Is de Poolschie regeering' den f-nta-
Katholiek gezind, dat ze optreedt tegen
een Katholieken Aartsbisschop In het
geheel niet! Het is immers de regeering
van een Katholiek Volk, dat zich dit voor
jaar van het socialist] steh bewind heeft
vrijgemaakt. De kern van de zaak is
deze
De Aartsbisschop is bet hoofd van de
Ruthenea, waarvan het grootste deel
(3.340.000) in het Oostelijk' deel van
Klein-Polen woont. Ze zijn geünieerd,
deels sedert de zestiende, deels sedert dé
achttiende eeuw. Ze wilden het na,ar be
schaving Poolsche Lwow aan zich trek
ken, en namen in 1918 de stad in bezit.
Het kwam tot .afschuwelijke straatge
vechten, waarbij vooral bet bloed van
studenten vloeide. Ik vernam te Lwow uit
betrouwbare bron het volgende feit.
Gedurende de straatgevechten stuwdje
de Nuntius te Warschau, Mgr- Ratti, de
tegenwoordige Paus, brieven ia,an den La-
tijnschen Aartsbisschop Bdltschersiki en
aan den metropoliet Szeptyckl, om ue
strijdende partijen tot wapenstilstand te
bewegen. De Latijmsche Aartsbisschop Het
zijn brief voorlezen, maar de geünieerde
(leed het niet, daar bjj %dht: Het Oos
telijk Klein-Polen behoort nog niet tot
de Poolsche Republiek.
Daarom wordt hem ook' vjan Poolsche
zijde verweten, dat hij' hij verschillende
regeeringen, vóór het besluit van den
Volkenhond, intervenieerde tegen de an
nexatie van Lwow hij Polen.
Zoo kwam het, dal de stemming van de
Poolsche bevolking, in het bijzonder te
Lwow, zich tegen den metropoliet richtte?
De regeering vreesde Zelfs voor onregel
matigheden bïj zijn terugkeer- Daarom
hield men hem bi} de grens aap, niette7
genstiande hij een pas had en verwees
13) -o-
„Zie eens onder het bed!" Verzocht
Karowski plotseling. Iwlan stak een kaars
aan en lichtte .Men vond een papier en'
eenige houtspaanders. Karoiwlski stak het
papier ,in den zak,"Heek nogmaak) nauw-,
keurig, m'aar ontdekte niets meer.
„Bewaar het huisbeval hij ten laat
ste. „Ik ga onderzoeken, wie den' dief-
skal. gepleegd heeft en kom' hoogstwaar
schijnlijk voor vannacht niet terug." Hij'
kleedde zich aan. en verliet het huib.
Iwan nam het papier uit de jas, die
zijn heer juist had uiteetrokken, stak' een
ander in de plaats en sloot het vertrek.
Het briefje bevatte de volgende wóór
den: „Raehow, wachtwoord voor heden
Nioolaas!"
Beze woorden vervulden den kok met
een blijdschap, die men nauwlelijks be
schrijven kan, Want rij waren gejrieht
"dienaar der dlub," en, dat Wel'
i oor Ka row'ski. Slechts Raehow kon dus
den diefstal gepleegd hebben.
„Gelukkig, dat Woronzoff! het papier
met ontvouwde," fluisterde Iwan. ,,Ik'
ga nu naar Raohowt; in elk geval moet'
hem' naar PoZnan, waar fyij in het hospi
taal van da Zusters van St. Vincentius
een onderkomen vond en als zieke een
goede verpleging genoot.
De metropoliet heeft een herderlijk
schrijven uitgevaardigd. Hij spTeekt daar
in, de woorden van den H. Paulus aanha
lend, van de gehoorzaamheid aan het ge
stelde gezag. Toen men van hem nog een
verklaring van loyateit verlangde, wilde
hij die niet afleggen; terwijl hjj naar Ro
me verwees, beweerde hij, dat hij alles zou
doen, wat da Paus hem zou bevelen.
In de pers zijn de meeningen over de
maatregelen der Tegeering tegenover oen
metropoliet verdeeld: de linkerrijdie valt
de regeering heftig aan, de "rechterzijde
daarentegen gaat van thjlcL toft tijd te ver in
haar aanklachten tegen den armen ziek'e.
Overigens is de geheele Zaak een moei
lijk te ontwarren kluwen; eerst de ge
schiedenis zal dit alles ophplderCn.
ROEMENIË
Complot tegen den Staat.
Blijkens een door generaal Nicoleanu
geleid onderzoek in de samenzwering, dpr
Fascisten heeft) aan het licht gebracht,
dat het complot niet alleen tegen de leden
van het K,ahinet gericht was, doch een
veel grootere omvang heeft gehad.
De samenzwering strekte zich over het
geheeJe land uit. In talrijke steden, o.a.
Jassy, Cluj, Kliausenburg en Ploestia
vonden arrestaties plaats. In PloestiC
werden manifesten uitgestrooid, onder-
teekend door den reserve-officier Joan
Negoicescu en waarin de proclamatie,
waarin keizer Wilhelm zijn aftreden be
kend maakte, gereproduceerd werd. De
autoriteiten zien in dit manifest een de
monstratie tegen koning'Ferdinand. In
Cluj werden eenige Univtej-siteitsprofes-
toreu en minderheidleiders vermoordt
Een aantal deelnemers aan het .eomlplot
zijn in automobielen gevlucht.
Het onderzoek leidde tot dje ontdekking
van een terreur-organisatie in Zevenbur
gen!. Ook in Czernowitz was een terreur
organisatie gesticht. In alle grootere pro
vinceisteden zouden tegelijkertijd aanval
len plaats gehad hebben.
Het staat vast dat de over geheel Roe
menië vertakte organisatie van Fascis-
tische-Anti-Semitische personen de putsch
heeft voerbereid. De aanval ap de leden
van het Kabinet was zoodanig voorbereid,
dat zich een studentenldleputa.tie met Co-
dreanu aan het hoofd bij den president
van. rd;en ministerraad zou aandienen om
den minister-president. Bratianu een adres
te overhandigen. Bij deze samenkomst
zouden Bratianu met zes zijner ministers
doodgeschoten worden.
De met revolvers gewapende studenten
Zouden de deuren tot d;e zittingszaal be
waken. Tegelijkertijd zouden eenige Jood-
sehe Boekarester bankdirecteuren en jour
nalisten vermoord worden. Onder die ge
arresteerden bevindt zich ook de va|die>r
van den atuo'ent Codreanu, een universi
teitsprofessor in Jassy.
Bij den bekenden professor Cuza werd
een huiszoeking gedaan en veel beZwa-
rend materiaal in beslag glenomen.
Gemeld wordt, dat' in Boekarest groote
hoeveelheden ekfasit gevonden zijn, die
door ae complottisten in brand Zouldlen ge
stoken worden, zöodat een geweldige ont
ploffing ontstaan zóu rijn.
De Fascistische organisaties en de ver-
eenigingen van oud-strijders verklaren
niets met deze complotten te maken te
hebben.
De regeering zoekt ijverig! naar de aan
stichters v^n dit complot. Een bekende
advocaat te Boekarest is reeds gearre
steerd.
De Minister-President Bratianu zal
trots al deze tegenwerking en onrust de
voorgenomen ministerwisseling doorvoe
ren. De met de Liberale Partij gevoerde
besprekingen hebben tot overeenstemming
geleid.
Op den 23sfen Zondag nas Pinksteren.
Epistel van den H. Paulus
tot- de Philippijnen.
III. 17—21 en IV. 1 3.
Broeders! woest mijne navolgers en let
op hen, die wandelen volgens het voor
beeld hetwelk gij in ons hiebt. Want velen,
van welke ik u dikwijls heb gezegd en
nu il wecnende zeg, wandelen als vijan
den van Christus kruishun einde is de
verdoemenis, hun buik' is hpn God en
hun roem is- in hunne schandeziji stellen
alleen hunne zinnen op aardsche dingen.
Maar onze wandel is in den hemel, van
wa:ar Wij' ook den Zaligmaker verwachten,
ik deel aan den buit hebben."
Eiu ofschoon hem zij!n meester ten streng
ste bevolen had het huis te bewlaken,,
zoo besloot hij desnietttemin, den schrijn-
'wterker in zijne Werkplaats op tel zoeken.'
Hij vond hem als straks, op( zijn rust-
bed gezeten en ernstig nadenkende.
„Vriend," ving de kok aan, ^vamnior-
gen beloofde ik', u het plan nuee te dee
len. hetwelk ik gemaakt had, miaax, fflaïar
het mij voorkomt, zijt gij me vqor ge
weest, of liever hebt ge hetzelve; reeds
uitgevoerd,"
„Welk plan?" vroeg de schrijnweT-
terwijl hij verbleekte. Dit vepbleeken toon
de clen kok duidelijk aan, dat Raehow' ae
dief was. i
„Vriend," ging Iwlan voort, ^tfachfl
me niet te bedriegen; uw' nachtelijk avon-.
tuur is mij zeer goed bekend, zélfs zoo
goed. alsof ik mét u ingebroken en onder
het bed in de slaapzaal gelegen had".
'Ja, vriend, ge kunt van geluk medesprei
ken, Want Karows'ki laat zelden zijn schat
kist geopend."
Raehow Was niet in staat, een woord
uit te brengen, maar legde desniettemin,
de bekentenis niet af, dat hij diefstal' ge
pleegd had.
„Dwaas," sprak de kok lachend, „het
was mij niet Zw"aar gevallen, u van bo
ven uit het venster naar beniejden te iweg'-
ouzen Heer Jezus Christus, die ons ver
nederd heha,am zal' hervormen en het aan
rijn glorierijk' lichaam' gelijkvormig ma
ken. door dc werkende kracht waarntedje
Hij zich alles kap onderwerpen. Zoo dan,
mijn welbeminde en teedergeliefde broe
ders, mijne vreugd en mijne Kroonstaat
dus, allerliefsten, onWrikbaar in den Heer.
Ik bid Evodia en smeek' Syntyche, dab zij
eensgezind zijn in den Heer. IK bdjd u ook,
mijn oprechte medehelper, help haar, die
met m'ij, mei' Clemens en mijne andere
medehelpers, in het Evangelie gearbeid
hebben. Hunne namen staan in h,et boek
des levens.
Evangelie, Maftheus IX. 1826.
In dien tijde, terwijl Jezlus tot het volk'
sprak, zie daar kwam een overste die
Hem1 aanbad, en zeideHeer, mijne doch
ter is nu overleden; maar Kom, leg uwe
hand op haar, en zij' zal leven. En Jezus
stond c-p en volgde hem met zijne Leer
lingen. En ziet, eene vrouw, die twaalf
jaren lang aan eene bloedvloeiing leed,
kwam van achter en raakte den bbord
van zijn kleed aan, en zeide bij' haan
zelve: indien ik slechts zijn kleed mag
aanraken, dan zal ik' genezen zijn. En
Jezus keerde zich om, en ka,ar ziedde,
zeide Hij: betrouw, (Modifier, uW geloof
heeft u genezen. En van dat uur .act' was
de vrouw gezond. En toen Jezus in het
huis van den Overste Kwam, en de treur-
pijpers en de woelende menigte zog, zei
de Hij: gaat van hier; want het docatertje
is niet dood, maar het slaapt. En zij
lachten Hem uit. En als de menigte uit
gedreven was, trad Hij' binnen en vatte
hare hand. En het dochtertje stond op, en
dit gerucht verspreidde zich dfeor die ge
heele landstreek.
Schilderij-restauraties. i
Men weet, dat voor eenigen tijd een
reeks oude schilderstukken in het raad
huis van St.-MaflltensdijK is ontdek't.
Deze zijn ter restauratie toevertrouwd
aan de zorgen van den heer O. van Bo-
hemen, den expert op dit gebied;, te
's-Gravenhiage.
Ik! ben du# eens na,a,r de Helmiersstraat!
getogen om de Ma,aj-tlenpdijkische schil
derijen te zien, zoo schrijft men aan Jiiet
„Vad." Om kort te gaande schilderijen
uit Maartensdijk zijn niet zoo buitenge
woon belangrijk. Het zijin copieën eu vrij
grove copieën ook'. Nu is deze uitspraak
misschien- niet heelemaia! rechtvaardig
Want in het algemeen is met oude
Kunst in der eeuwen loop erg raar omge
sprongen de bewuste schilderijen heb
ben verbazend geleden. Zij' zijn op liout
geschilderd en dat hjput is d|por ae opeen
volgende geslachten van stadhuis-bodes en
-schoonmaaksters afgezeept en a-fgeboend.
Om zoo te zeggen is alleen de „grond
verf ^overgebleven, de fijne bovenlaag',
die misschien tintelend en genuanceerd
is geweest, is absoluut verdwenen. Wat
overbleef is bij 't brutale al', hier erger,
daar minder. Het kbm't me voor," dat dp
heer v. Bohemen er weinig a,an zal kun
nen doen.
Geheel anders is het giestield met de
schilderijen uit de Kerk' van Vfanen. On
herkenbaar, vuil, blind door het gerim
peld en verdoft vernis; Kwamen zjj onder
de handen van den restuureur. Nu zijn
ze ontpopt tot prachtige minitieuze en
levende portretten. Nog is nipt met zer-
Kerheid vastgesteld wie ze voorstellen,
wie de schilders zijn gteweest. Vast stjaut,
dat er één van Ravesteyn onder is. De
rijkdom dezej portretten is werkelijk
groot.
Twee der Maartendijlksehe schilderijen
ga,an eveneens boven het middelmiatigte uit
Het zijn de portretten van 'Jacoba van
Beleren en Frank v. Borselen .en ondanks
het feit', dat ze "partieel zijin overgeschil
derd (door een vrij lompe hanjdj) openen
ze het uitzicht op een verrassend démias-
qué.(ZG
Uit de Sovjefhel veriosl.
Eenige maanden gteledien kwlam1 te Riff'
(Algerië) een inboorling, met name Ab-
doun Moussa ben Mestend, uit Rusland
terug, in gezelschap eener Russische
vrouw, met wie hij' thjans in het huwelijk
is getreden.
Ahdoun Moussa was tijdens den oorlog
in een Fransch regiment ing'elijfd ge
weest en naar het Zuiden van Rusland
verzonden, waar hij kennis aanknoopte
met Clara Michaurina, dia later zijn .eclit-
genoote moest worden.
pen, maar ik wilde u sparen, omdat ge
mijn vriend rijt. Jammer, dat ge te vroeg
zijt begonnen! Karowfeki schatkist w'ordt
iederen 'dag zwtaarder, want -nieuwnd ter
wereld verstaat beteir de kunst, oml dief
stal te plegen. Doch troost u, mijn vriend,
als er Wéér iets te halen valt, zafi'
'ik u kennis geven. Laat hèm) voortaant
m'aar plunderen... Wij zullen zijn buit
deelen!'-'
Raehow begreep, dat er niet ineejr te
veinzen viel want Iwlan wist alles. Toch
Was hij niet voornemens den kuit ta
-verdeelen.
„Gij hebt uwe oogen wel' den kóst'
gegeven", gaf hij ten antwoord, „ik zal!
•ii ean fooi geven."
„Neen, vriendje, zoo mieeh ik het niet,;"
verklaarde de kok lachend', „ge moeti mot
me deelenHet kost me geen moeite, iu
ginds heen te voeren, ge weet wel, Waar-i
heen. Beken maïj, wat ge den schurk'
hebt ontstolen en duid mij de plaats aan,
w'aar het verborgën ligt!'"
„Later, sprak Rachowi, w'annecr het
gelukt is, nog meer bij elkaar te Krijgen
„Gij wteigert het dus?"
„Hoor Iwan", hernam hijj „ik mag'
vóór vannacht deze plaats' niet verlaten,
wan ik moet nu hiel' de wacht hou
den. Zorg echter vóó;r twtee; uur ter
plaatse te zijn, die ik zal aanduiden.
De Algeriaan werd in 1919 met tachtig'
man van zijh blataljon en talrijke solda
ten van andere jsegim.enlte'ri, door het
Roode leger gevangen genomen. Hij Was
toen ooggetuige van een gruwelijk feit:
een bevelhebber der artillerie, hpewel' ins-
gelijks in gevangenschap, werd door de
bolsjevisten met revolverschoten neerge
veld. Zijn lotgenooten en hij werden ver
volgens naar Odessa" vervoerd, waar men
de ongelukkig'en een voor een voor ae
menigte deed verschijnenelk slachtoffer
werd op rijn beurt met een geweerschot
gedood en zijin lijk in de zee geworpen.
Abdöun echter ontsnapte (als door een
mirakel aan den dood. Terwijl dfe aan
dacht van den schjldwaciht op iets anders
gevestigd was, kón de Algeriaan door dfe
menigte sluipen en had hjij het onverwacht
geluk' dat iemand hem een hoed en een
overjae bezorgde.
De verontwaardiging der menigte wlas
iutusschen bij die mensChjenslaoihtóng zoo
danig gestegen, dat de Sovjetten hunne
moordenarijen staakten, en zoo kwamen
verscheidene andere gevangenen vrijt
Abdoun kon zich gedurende d|rte maan
den in de woning zijher verloofde, Clara
Michaurina, s>ch,uil houden. Zijn schuil*
plaats werd echter aan de Sovjetisoh|e
overheid verklikt; hjij werd terug aange
houden, rpgesloten te Odessa en vervol
gens1 te Mcscou, waara an zijh beminde
toelating werd verleend hem te komten
bezoeken. -w
Na zeven maanden opsluiting wCrd hij'
op vrije voeten gezet, doch men verbood
hem' Rusland te verlaten. Frankrijk werd
trouwens .afgeschilderd aid een land ten
prooi aan den hongersnood. Trots alleö
slaagde hij er evlenwell in zich( niet to laten
inlijven bij' het Roode leger.
Men zond hem naar Odessa, waar
hij scb,oenpoetser Wterd. Een ziekere dag
sloeg het geluk hiem mee: hij' poetste de
schoenen van een Zwitsersteh consul. Deze
stelde belang in het' lot van den Afrikaan.
Hij bezorgde liem de noodig'e stukken om
eerst in het huwelijk te tjeden met Clara
Michaurina en na de plecfhdigheid op een
Engelsch schjp de zee over te steken naar
Constantinopel.
Daar hoed Abdo-un zich aan. bij' de
Fi'ans'che gendarmerie, die er voor Zorgde
dat hij' met zijn vrouW naiar zijh geboorte
land kon vertrekken.
De ontsnapte aian de Sovjethei Ifeeft
thans gelukkig met zijn wederhelft, na
een Ijng avontuurlijk levpn, da.t steeds
vol was van gevaren.
Een Proleslantseh oordeel over Rome
Een Protestantsch weekblad uit Chris'-
tiania; in Noorwegen, bet „Kjristielig Uke-
hladgeeft naar de „Msb'd." bericht, on
der het opschrift „Wereldbeeld" de vol
gende beschouwing over de Katholieke
Kerk'
De Roomschje Kerk heeft tijdens en na
den' Wereldoorlog iets" van een grootheids
periode doorgemaakt. JZij" bewijzen
afgelegd v,an inwendige krusht en sterkte
en zij geniet een aanzien, waarmede reke
ning valt te houden. Tijdens den oorlog
zond de Paus herhaaldelijk zijin herderlijke
brieven de wereld in en naar die Pause
lijke brieven werd geluisterd. Herhaal
delijk' deed Hij pogingen tot vrede en men
sprak en discuteerde over "die pogingen.
Verschillende politieke dra-den gingen
over Rome. Vele m'alen wlerdi 's Pausen in
terventie gevraagd.
En het kan niet ontkend worden, üat dje
Roomsche kerk, tijdens den oorlog en
de revolutie, veel ..goeds gesticht heeft
en veel nood gelenigd.
Toen de revolutie in Duitsc'bland uit
brak en er gevaar was voor de k'erlc, met
name voor bet godsdienstonderricht in
de scholen, was Rome onmiddellijk' op zijn
past. De ministertafel lag vol met pro
testen van kathplieken, voor de Evange
lische kerk er aan dacht, iets te doen.
Men kan met zekerheid zegigien, dat
in Duiisc-hland de Roomsche Kerk djaor
haar eenheid, haar organisatie en ha|ar po
litieke partij' het centrum, het godsdienst
onderricht in de scholen voorloopig ge
red heeft. De Katholiek®, Berk heeft zelfs
in dat land een veel viastete en hetere
positie dan de Evamgelischje Kerk', die
verdeeld is.
Maar juist door hjaor vastheid, 'haar een
heid en organisatie heeft dan' ook de
Roomsche Kerk in de laatste woelige ja
ren een beduidenden vooruitgang' ge
maakt- Oveml in de verschillende we-
relddeejen worden nieuwe parochjes ge
sticht, kerken gebouwd, overal worden
nipuwe bekeeringen tot stand gebracht.
Br valt een drang naar deze kerk! te con-
stateeren in protestants'che landen, zoo-
isl in Duitschland. Het kardinanlspurper
Niet ver van de stad, evten buiten de
spoorbrug, ligt een nede.rig, buisje, Waarin;
ik mijn kamers heb. Daar z|ap| ik u ailwlauh'-'
ten. Wees echter voorzichtig, geen op
zien telwCeg te brengen of noodeloos! gle-
ruisoh te maken. Breng zoo gei het kunt
eene hakbijl mede; ik zal voor, een schop
zorgen. Weet ge ®en plaats', w'aar de
schat kan verborgen w|o;rden
„Tien tegen één", verklaarde de kok';
tot vannacht dus, RacboM!'"
„Goed. en zorg voor de bijl."
IwUn ging heen, verblijd ais een kind»
Wanneer hij geweten had dat RachoW
op lisf zon, voorzeker, hij' zou niet zoo
vrooiijk zijn heengegaan. Nu eöhter floot
hij een lustig deuntje, terwijl hij! fluks
voortstapte.
Beiden verwachtten met ongeduld den
avond. RuciholW' had reeds het besluit) ge
nomen, zijn biezen te pakken, maar wist
nog niet, of hij per spoor zou vertrekken,,
of Wel met de boot. Teni laatste blesloot
hij, het eerste te kiieze®. Ook wdst hij
nog- niet, of de buit wel' toereikend w'aöj
om stil te gaan leven; hiji moest het dus
afwachten, wat hem later te doen stond.
Hij groef zijnen sdhat op en Wendde een'
poging aan, hem' in zijne zakken geheel)
te verbergen, mHhr zulks was niet moge
lijk. Hij verbórg hem dus 'wedey,. op de
vorige plaats, stak eenige goudstukkeni
ziet men thans overal en overal heeft men
er eerbied voor, ook daar, waar men er
zich vroeger niet om bekommerde
Ook de Seandinaviscikei landen, en daar
onder Noorwegen, hebben immers; dit jaar
een kardinaal mogen begtoeten, den eer
sten keer sinds 1247, toen (Wilhelm van
Sabina Haak'en Hoak'onsön kroonde in
Bergen. Hetzelfde jaar en denzelfden zo
mer, dat in Noorwegen een liberale bis
schop werd gewijd, heeft kardinaal Van
Rossum Noorwegen bezocht. Deze twee
dingen staan natuurlijk niet in rech.t-
streeksch verband met elkjaar, ma*r, indi
rect is er toch eenige samenhang. Do
voorrang der liberale theologie ie van
invloed op den voortgang der Katholieke
Berk. De Katholieke Kerk oogst (liar,
waar de liberale theologie onrust en twee-
dracht "heeft gebraöht en Waar het kerke
lijk loven wordt vernietigd, door een niet
kerkelijk leven. Maar van grootere betee-
kenis dan dat de nieuwe parochies en
kerken en de aanwinst van zielen, zoo
gaat de schrijver voort, is voor de Katho
lieke Kerk „kaar vernieuwde en toene
mende politieke mankt en invloed".
Het is natuurlijk belangrijk.genoeg, da-t
heb Katholicisme vooruit en het protes
tantisme achteruit gaat in het land van
Lutber zelf, dat het getal der Katho
lieken in Engeland, Holland en Zwitser
land altijd maar stijgt, dat alleen iu 19.19
in Amerika 23625 mensöhen tot de Katho
lieke Kerk overgingen en dat de Katho
lieke Kerk in Amerika nu tweemaal zoo
groot is als een der aindere christelijke
kerken. Maar van grootere beteekenis is,
volgens schrijver, dat het centrum in
Duitschland nu een zoo groote rol Bpeelt;
van grooter beteekenis is ijet, da.t da „de-
ricale partijen", de Katholieke of Chris
telijke volkspartijen altijd meer en meer
aanh(ang en groote macht krijgen. .We
kiunnen hier wijzen op de Volkspartij in
Italië van de allergrootste beteekénia
acht het blad de goede verhoud|ing en dei
hervatting der diplomatieke betrekkingten
tusscben het Vatica.au en Frankrijk. Zelfs
de strijd tusschen Vatieaon en Quirinaal
loopt ten einde. E|en vertegenwoordiger
van den Paus werd uitgenoodigdt tot de
Genua-conferentie en 'kardinaal Gasparri
was tijdens die conferentie volijverig m
actie voor hiet recht der Katholieke Kerk
in Rusland.
De Roomse hp Kerk heeft nu vasten
voet in Rusland, vervólgt schyijVer, en
heelt er nu de beste kansen om invloed .tie
winnen. Dan spreekt het toch ook' Van
zelf, dat de Rathplieké Kerk ook ,aan
Noorwegen denkt. Een tijd geleden is er
een St. Olavsverbond gesticht, met het
doel het apostolisch vicariaat te steunen
bijl de missie-actie.
Het is duidelijk, dat Rome in aöntacht
is(De Tijd)
Een duizendtal jonge moeders uit de
Parijsche wüjk Plaisance zijn het slacht
offer geworden eener hoogst eenvaudise,
Pïaar daarom1 niet minder geraffineerde
oplichterij. Op straat werden z!ri staande
gehouden door sternimiig in 't fzjwart gleWöe-
de dafmfes, die 'zich voorstelden als agen
tessen Van dein „Bond van Fransohe moe
ders", en met bijzondere belangstelling
vroegen om' even de 'baby in den wagen
of aan moeders hand nader te mogen be
wonderen. Bijna altijd oopfstte de jongo
moeder een compliment over de schoon
heid van haar baby, die ongetwijfeld op
de v,kinder-tentoonstellingi", die de da
mes aan bet inrichten waren, een hoogen,
zoo niet den eersten prijs zoude behalen.
Op deze eenigszins zonderlinge kennis
making volgde gewoonlijk huisbezoek en
de meeste gelukkige jonge moeders waren
wel zoo goed 15 franc als „inleggpM''
aan de sympathieke dames te overhandi
gen. Op deze wijze wisten de echttiejn
geassocieerde agentessen binnen, tien da
gen een som van 15,000 frank (oftt die wijk
Plaisance te halen, waarna ze het terrein
harer werkzaamheden wijsefrjk; een eind ja
uit de buurt verplaatsten.
Toen de gedupeerde moeders noch. van
de tentoonsteUjng> noch van den Bond van
Fransche moeders verder iets vernamen,
volgde aangifte bij1 de politie., die spoedig
constateeren kon, dat zoowel bond als
tentoonstelling slechts in den mCmd van
de dames hadden bestaan, jlet gelukte de
politie echter de plaats van bijeenkomst
der agentessen ,uit te visschen en ze wier.
den alle achttien gearresteerd juist .toen
Ze bezig waren met het verdeelen yan den
buit. Ofschoon dit bericht wel .als een
pleister op de wonde werkte, is toch
Plaisance nog niet geheel, tot zijin normale
buitenwijk-leventje teruggekeerd, daar on
beslist is gebleven wie er jle schoonste
baby bezat. (N, R. Ct.)
in zijnen zak en verliet zijne wierkjplaate.
Niet ver daar van daag bevond) zich een
winkel, dien hij ongemerkt insloop en
w'aar hij een mantel, die tot aau rijmel
voeten reikte, en een pels opdeed. Hij
schafte zidh bovendien eem volledig kos
tuum aan en liet alles inpakken. Dan-
.verliet hij den winkel en keerde naar
zijn werkplaats terug'.
Tegen den middag toen hij' zich haas
tig naar huis begaf ontmoette hèmi Iwan,
„Vriend," fluisterde dezei, ,ihet Wegber
gen der schatten vereischt alleszins Spoed,
want KaroWski laat alom een onderzoek
instellen. Wat dunkt u, als ik ze eend
mede na,ar huis nam1? Zijn woning heeft
Karowiski geheel' onderzocht en ik ben
er verzekerd van, dat niemand daar k)wja|de
vermoedens zal opvatten."
„Om de waarheid te zeggen, dacht; ik
aan. vluchten. 5 gaf RachoW ten antwóord,
„doch nu vind ik heter, uiwi raad' op te
volgen. Men kan altijd vluchten, wanneer
er gevaar is. Uw vocirsfel bevalt mijl Kom'
vannacht op bepaald uur en ik zal mij'aen
buit aan uw' zorg toevórtgoijwlen." 1
Zij verlieten elkander en Rac'howl lachte
den kok hartelijk1 uit.
(Wondt uervolgd).
r
