DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
DINSDAG 2 OCTOBER 1923
feuilleton
Karowski, de Nihilist.
BUITENLAND
DUITSCHLAND
ENGELAND
VAN HET VATICAAN
BINNENLAND
NUMMER 191
19°" JAARGANG
NIÉUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel, GOES
Interloc. Telefoon: Redactie No. 97; Administratie No. 207
Bijkantoor: MIDDELBURG, Markt 1 en 2; Telefoon No. 474
Abonnementsprijs f1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling
AdvertentiSn van 1 tot 6 regels f 0,90, elke regel meer f 0,15
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager
GEZONDE TAAL.
In deze tijden van malaise, pachter-
uitgang in zaken en werkloosheid doet
tidh zoowel in de kringen der apbeidl4
gavers nis der axbeidnemers de vraag
voor, of de arbeids&uujr niet dient ver
lengd te worden ter vermeerdering van
de productie en ter bestrijding van de
werkloosheid.
Om hierover een juist oerdeel te kun
nen vellen, heeft' m©n natuurlijk Cijfers
en gegevens noodig.
WatCijfers en gegevens t? Daarmede)
llhebben wij niets te maken, Zeide Sten-
Itkuie, de vooTzitter van het .Nationaal
[Verbond van Vakverenigingen' (N-V.V.)
op het jongste congres van genoemd Ver-
boud; wij strijden voor den 8-uren-dagl
uit overweging van klassenstrijd. Met
andera woorden: al zouden de arbeiders
bij honderdtallen aan werkloosheid, dus
bloedeloosheid, ten offer vallen, toch-
handhaven wij den 8-urigen arbeidsdag
Dit was dan soöialistischen senator
Henri Polak toch wat al te kras' en hij
beantwoordde Stenhuis als volgt: 1,
„Kan verlenging van arbeidsduur de
werkloosheid hier te land© vefmnndlerenf
of niet.
Kan zij dat niet, dan moeten alle
krachten ingespannen worden, om te be
letten dat de arbeidsweek meer dan 48
uren tellen a 1 Ka- zij dat wel, dan,
ben en blijf ik de meening toeged .an.
dat zij plaats moet hebben, opdat de
werkloosheid beperkt, het aantal haïer
slachtoffers verminderd worde.
Er zal dus moeten blijken, duidelijk en
afdoende, dat inderdaad vergrooting van
het coneurrentie-vermogen der Nederland-
sflhe nijverheid en dientengevolge uitbrei
ding van werkgelegenheid voor de Ne-
derlandsche arbeiders, van verlenging vin
arbeidsduur het gevolg zal zijn. Daartoe
zijn de exilomaties van den lieer Simon1
A. Maa§ niet voldoende, evenmin als de
betogen van mr. Kortenhorst, SS van'
welken anderen Werk geveirs-represan taait
ook. Daaru e is óók niet voldoende, het
geen de diresteur-genegaal van den arbeid,'
de heer Zaalberg, ter motivpering van zijn
Wilton-vergunning aan den MetaalbteWer-
kershond mededeelde. Daartoe moeten wij1
feiten en cijfers, afdoende gegevens heb
ben, die te contToleeren zijn ein waa|ropl
controle tiege'rien is. Zoolang deze niejt
gegeven worden, kin de arbeidersbewe
ging niets anders doen, dan zich ver/
jqetten, of, alsl het moet, in onmachff
berusten.
Ziedaar mijn standpunt.
Stenhuis (voorzitter van het N. V. V.)i
pdhter zegt, dit hij met deze dingen)'
niets te maken dat hij' geene gtegfevensj
noodig heeft. Daarvan is de noodzakelijke)
consequentie, dat hir zich' verzetten zou
■tegen verlenging van arbeidsduujr, óók als
hein zou blijken voor de werkenden, wejeik-
.gelegenheid voor de werkloozen door zou
verkregen wojrden. Want de „vervulling
van onze program'-eisehen" staa.t nog niet
voor de deur, evenmin als die „van de
socialistische internationale". Moeten nu
intusaohen onze arbteiders aan de wej-kloosJ
heid, aan hare geestelijke en stoffelijke)
ellende overgeleverd blijven Moeten zij1 in!
hun wanhop de proOi worden van het!
communisme:? Meet er aangestuurd wop-
den op het in het l'even roepen van'
gebeurtenissen als Duitsohland reeds zoo
herhaaldelijk te aanschouwen heeft ge
geven.? Moeten wij d©n lust tot fascisti
sche daden die ongetwijfeld bijl een deel
der bourgeoisie aanwezig is, vepgjrooten.1
en versterken.?, Leert Italië, en nu juist
weer Spanje, ons niet gënoeg?
Heeft de Werkloosheid ook niet de vak
beweging voldoende gieteisterd Heeft ook
het N. V. V. niet bij tienduizendtallens
leden verloren'?. Heeft niet in het land,'
waar de industriëele toestand vrijwel ge
lijk is aan de. onze, Engeland, de vakbe
weging hetzelfde ondergaan?: Hoe is de
4) o
Zoodra. ik met mijne vrouw1 alleen was,
gal ik haar kennis van het gebeurde. Zit
«deinsde terug, juist als ik! zulks gedaan
ka maar ik' stelde haar met deze woor-
'juwSen"1-"^13 ieb:l)ei1 het pakje met de
„Juweelck?'1 .Vroeg zie.
„Ja/' gaf ik ten antwoord, op mijn
schrijfbureau wijdende. J
„0dan niet getreurdDoch
luister eens, Markus, waarom, iki p tegen
kwam. Het meisje heeft hot papier laten
Kggen, waarmede zij hare depêche onti
cajferde. Lees u, zie ook eens!"
Ik'doorliep hjet bericht en verkree°- de
zen inhoud
Welk een geluk', uw adres te kennen
'Zoneven ontving ik eene tijding uit Mos^
'«ou welke bevatte, dat Karowski uwe
werblijfpjaate ontdekt heeftHij) wil
u gevangennemen en heimelijk terugvoe-
rengom onmiddellijk over, want ik
ben ongesteld en heb uwe zorg noodig
He 'zijt ni gevaar!"
Dit bernhj bracht ons beiden in angsti
beweging daardoor niet verzwaktZal zij'
niet nog zWakker Worden, indien de Werk
loosheid blijft zfeools zij' is, of nog hevi-'
gier wordt,?, Tot welke gr0ote daden zal
zij hij dezen voortduxenden achteruitgang
in staat zijn'? Hoe: zal zij' Aan „onze
progtam-edsüben" en „die van de socialis
tische internationale" verwezenlijken?.
Staan we soms nog op het standpunt,
dat, wij het van de Verelendung hebben!
moetenl? j
Indien dit zoo ware, dan zou onze'
vakbeweging een fout zijndan zouden
wij verkeerd doen te 6tïeven 'naar, te
strijden voor verbetering van arbeidsvoor
waarden; dan zou de eenige mogelijke
tactiel, zijn: alles te laten loopen, niets
te doen dat het arbeidersbot z0u kunnen
verbeteren.
Maar wij staan op dit standpunt niet
gelukkig. Derhalve kunnen wij ook' niet!
volstaan met een afwijzend gebaar, als
do vraag aan de orde komt, zou met)
verlenging van arbeidsduur aanmerkelijks
vergrooting van werkg|elegenheid verkre
gen kunnen worden!?.
Tot deelnemen aan het beantwoorden
dezer vraag moeten, wij ons befeid ver
klaren.
[Wordt ons dat e.chter niet toegestaan,
tracht men ons af te schepen met mhehts-
spreuken, met door geen enkel' feitelijk
gegeven gestaafde beweringen, dan leg1-
gen wij ons daarbij niet neer, doch verzet
ten ons, waar en Wanneer wij het kunnen.,
tegen iedere poging., om den arbeidsduur
buiten d e grens van aöht en veertig uïen
per week te brengen.
Tot zoover senator Polak. Wat Wie'
roode leider Zegt i© gewis gezondie taal'
■waarin veel Waars, of dit evenwél gel-
willige ooren zal vinden hij zijn partij®
genootenlB
De Bertijnsche correspondent v,an „De
Tijd" schrijft d.d. 25 September:
Hef is ten, hoogste tijd (daarop wijst
terecht een B©rlijnsah' blad) dat Duiteöh-'
land tot een ander financieel stekel kmm't.1
Ook al ,wordt daardoor niets' goedkooper.
De staat kan, (laten we. al het fraai's
onvertaald„Gold-onder Festmaj'k, Bo-
den-oder Roggeoitoark, Tal'ejr oder Guldein"
invoeren., Dat is alles van geen beteeke-
nis. Aileen klein, moet' de eenheid zijn,
de nullen moeten verdwijne» en tevens,
ai1 is hei, dan maar voor een korte pauze,
moet de bevolking jp adem komm, door
in het bezit te komen v,an een' klein,
beetje blijvende geldwaarde. Want de mil'-,
liarden-psychose. waaronder hier bijna, al
le® lijdt, begint voor het zenuwsysteejni
werkelijk erger en beJenkelijkér te wor
den dan ooit de oorlogspsychose is ge
weest. Alle huisvrouwen verkLaren, dat
alle die nullen, d?. bestaande en die eiken
dag er nog bij komen, haar gek maken.
Dat dit maar geen frase is, bewijst
het geval van een meubelhandelaar Liep»
mjann (wel' 'geen vrouw1, maar ook de man
nen, die voor het geld moeten zorgen,
worden idioot v,an zulk een plasregen
van nollen) uit de Kruminstrase in Char-
l'ottenburg. Een typisch geval. Daarom
wil ik het hier ytertelten.
Deze Liepmanr. schoot Zondagmorgen
zijn vrouw en zijn zeventienjarige "dochter,
terwijl zij sliepen dood. en 'joeg zich
toen zelf een kogel rloor het hoofd. Ten
overvloede had bij in de keuken de gas
kranen nog' *,pen gedraaid. Aangezien Lie(pl
munn op Zaterdag zijn zaak altijd dicht
hield, kwam niemand op de gedachte, dajt
zich' in het huis v,an den meubelhande
laar een tragoedie had afgespeeld. Schoten,1
had niemand gehoord. Des middags kw.alra
een broer van Liepmann op beZoek. Toen
het bleek, dat de gördijnen van de. slaap
kamer nog dicht Waren, kreeg men achter
docht en de politie verschafte zich' met
ge stemming.
„Wij moeten het pak openen!"- klonk
het luit één mond. Ik ontsloot mijn bureau
en trok het te voorschijn, terwijl mijne
yiouw de koorden Lossneed, waarmee het
was toegebonden. Het was eene doos, in
papieren gewikkeld, die enkele berichten
in 't Engelsch bevatten. De doos werd
geopend en welk eene Verrassing
De mhconste juweelen kwamen te voor-
schijtn, armbanden, brochen, haarspelden,
oorringenalle bezet met de fraaiste
brillontenHet eene kleinood bedekte het
andere ei kwam schier geen eind aan
de laatste waren al schooner dan de
eerste
Mijne vrouy? was ,als zinneloos en
had ik het toegestaan voorteeker z'ij: zpui
er zich mede behangen hebben. „Wij moe
tim voorzichtig zijh," ried ik ha,ai' aan, „en
alies wegsluiten
Zij deed hot ongaarne, doch vondj het
toch) raadzaam. Terwijl ik' den sleutel van
mijn schrijftafel omdraaide werd er ge
held. De meid deed), open en meldde oen
heer aan, die me wenschte te spreken. Hf
liet hem na,ar binnen kómen
Het was een persoon van verbazienden
omvang, met foaïkelendie oogen en zWart-
grijzen snorbaard. Zonder te spreken, nam
hij een stoel en zette zich neder, terwijl
geweld toegang. Do heide vrouwen waren
dood! en iyok Liepmann lag dood op den
grond. Het onderzoek wees nit, dat er al
leen sprake kon, zijn van een daad van
Liepmann. Niets in de woning Was in
waniorde, er was niets gestolen. -.
Gevallen van zelfmoord ten gevolge)
v,an slechten ecomomischen toestand, waar
bij de zelfmoordenaar zijn naastbestaandten
mede in den dood neemt, omdat hij hen
niet wil overlaten aan de drukkende zor
gen van den dag. Zijn helaas in Duitsch-r
land niet meer iets zeldzaams. Aanvankeej
lijk nam men aan, dat hier ook zulk een
geval' zich voordeed. Liepmann had het
motief voor zijn handelwij'ze niet op, pa
pier gebracht. Hij Was niet ziek. Hij'
leefde gelukkig met zijn vrouw. En zoo
wel] hij: als zijn vtouw hingen met de
grootste liefde, aan hun knap zeventieto-l
jarig! dochtertje, aan- hetWelk zij' een zeer
zorgvuldige opvpeding gaven. Reed!» een
oppervlakkige schatting der financdeelle)
aangclegenheden van Liepmann liet zien,'
dat hij; wellicht tegen Zijn eige11 opvat
ting m, zich in den allerbesten vermo
genstoestand bevond. Hij bezat „Saehwer-
te" in tanjelijk grooten omvnmg- Zijn
winkel] en w.cming Waren vol met waren,
moderne en ant'ieke meubel-en. Liepmlan
Was geheel' vrij van schulden en be
schikte nog over haar geld. WelisWaaït'
■was zijn omzet in den laatsten tijd ge
ring, omdat iedereen hier in DuitschLandl
.alleen maar het ahsoliuut noodzakelijke kaan
koopen. Wanneer Liepmani geldnood had:
gehad dan had hij toöh een of ander
meubeïstuki kunnen verkoopeu. Zorgen
voor Voedsel on onderhoud heeft de fa-'
milie nooit gehad.
De handelaar wordt ges'childejrd als een
bedaarde, rustige, arbeidzame mam Hiji
had geeu vijanden en in heel' de buurt
gold hij als fatsoenlijk zakenmlün. Nie
mand' had 'gedacht, dat hij tot zulk een
wanhoopsdaad in staat' z&u zijn, en nie
mand had er een normale -reden v»r
kunnen vinden-
Maar Liepmann had toch een reden'.
Hij leed onder de getaltaapsychose, hij
kon niet overWeg' met de 'duizeling-
Wekkende cijfers. Het schijnt, dat juist
de hersens der ouders menschen Liep
mann was om en om dé zestig te
gen den eijferswaanzin niet zoo Weelrstandsj'
krachtig zijn alsi die der jongeren (als
kinderen' ..winkeltje" of Zoo1 iet® spelen,
rekenen ze alleen nog moaaar met mill!/
loenenem milliardeULiepman schijnt te
hebben geloofd dat hij de mdllioenen- «n
milliardencijfers niet de haas kon btijKren.:
Hij] zag de cijfers en daarmede de, kos
ten van alle dingen in het onmetelijke
groeien. Hij gag geen stilstand. Hij1 naml
waarschijnlijk aan, dat het heelemaal!
géén doel meer had, om Waren te koppen
of te verkoopeii, dat, als hij voor een!
stuk twee milli,arden ontving, het levens
onderhoud al weer drie milliard zou.
eischen. En zoo voorts. Hij geloofde, dat
het absoluut omnpigelijk zou zijn. in de
toekomst, om omfeet en onkosten van zijn
zaak in overeenstemming te .brengen met
de levensbehoeften. Voor zijn opgiem rqzen
bergen op, van Cijfers'. Hij' meendei, dat
hij niet' meer Welvarend w'as', omdat zijn
hersenen den razenden loop van d'ea dol
lar niet meer konden volgen'. Eln daagr
door is de man er toe gekomen; hij', de]
rustige burger, om' het moordwapen! te
richten tegen zijn gezin en zich' zellflj
Dat. die milliardenpsychose hem pas in
den laatsten tijd heeft oVervallen, be
wijst het feit. dat hij' een paar wekeni
geleden nog zijn Woning en zaak gehepl
liet opknappen.
Men ziet thans in de straten van Ber
lijn telkens oude, behoeftige, menschen',
die van de milddadigheid! der passanten
in! hoofdzaak moeten leven. Je ziet, hoa
ze moeizaam hun papieren vodden hij
elkander houden en geen eind kunnen
vinden aan hun rekening. En soms vraagt]
ja een, of je evi&n kijken wil; hoe hbog
zijne blikken, het vertrek als doorboorden.
„Mijnheer," sprak hij1 eindelijk op bul
derenden .toon, „er is hier een meisje,
dat ik wensihté te spreken!-
Zijne dreigende houding' maakte me
woedend en haxsch klonk' mijn antwoord:
„Ik kan u niet zeggen, wien ik voor meen
te 'hebben; desniettemin verzoek ik ,u.
mijn hpis te Verlaten, en da,t wèl onmid
dellijk. Kom morgen terug, 't Is te laa,t
op ,den avond
Hi- zag mij vertoornd aan. „Mijnheer,"
sprak hij' opstaande, „ik ben Karowski van
Moskou, de chef der politie."
„Al was u de Czfciar ook,'! hernam ilc
bespottend, ,,ik' zou u niet' hjfer laten.
Noch .met u, noch met hem heb ik! iefe uit
te staan. Ook neem ik niet aan, dat uw
vorst' n gelast heeft, mij' zóó te behande
len."
„Ik eisch; freule Bartmann!" Honk nog
maals zijn stem.
„Nu goedTiep ik lachend, „wan
neer u flink doordraaft, kan u ze inha
len; ze is juist vertrokken."
„Waarheen?" Vroeg hij driftig.
„Dat gatait u niet aan l'1
..Mijnheer," ging hij Voort, „ikf haal de
politie.''
„Hektor, pak aian!" riep ik buiten inij-
zelven. „En scheur dezen Rus, aezen
iet cdjifer is van een bankbiljet, dat
hij net heeft ontvangen. De meestem de
zer armen kunnen zich nog altijd niet
voorstellen, dat bedragen van 500.000
of van miilioenen mark zoo, ma.ar op straat
worden Weggegeven. Noemt je dam hef
getal', clain schudden zfe met (hun oude
hoofden, en zeggen, dat' ze dachten, zich)
vergfst te hebben.
Een Duitsch collega vertelde: Een paar
dagen geleden kwam1 een oud moedertje in
een hakkerswinkel hinnengestrompeld, en
vroeg, om' hear uit te leggen', wat een!
millioem was'. Toen: men haar zeide, da,tl
een millioen gelijk stond met duizend!
biljetten van duizend mark, kwam een
gliains in haar oude, moede oogen. Zooveel;
zeide zij, krijg' ik du® uu in de maand'.
Niemand had moed aan het arm'e vrouw
tje te zeggen, dat zij. voor dit „zooveed"
nauwelijks 'twee kleine kadetjes kan',
koopen. I
Bloedige beloogingen (e
Bussel dorp.
Een demonstratie der Rijnlandsche se
paratisten d. W. z'. van lieden' die Rijn
land willen afscheuren van het Duitsöne
Rijksverbond te Dusseldorp op Zon
dag j.l. heeft tot bloedige hotsingen ge
leid waarbij' 16 dooden en homd|er<len ge
wonden zijtn te betreuren. Omtrent deze
onlusten worden nog de volgende bijzon
derheden gemeld:
Do oorspronkelijke bedoeling om drie
vergaderingten ,te houden, haddpn deg epa-
ratisten opgegeven. In plaats daarvan zou
is middags in een paar voorname straten
woTden gedemonstreerd. Het aantal dier
separatisten dat aan de betoogin'g deel
nam, wordt geschat op pl.m. 30.000. Zij
hadden een selhstschutz organisatie me
degebracht, henevens enlkóle stormtroepen.
Om! 4 luux waren op de HindenbUxgallee
drommen separatisten en toeschouwer® sa
mengepakt. Toen begonnen de bloedige
gebeurtenissen, hij het gedemkteeken vten
Bismarck'. Een stedelijk politiebeambte,
die in de menigte verdwaaldp, werd ge
slagen, ontwapend en getrapt. Een hand
gemeen ontstond daarop tusschen separa
tisten, burgers en selhstschutz1 politie, tot
een stedelijk politiebeambte, die zch tus
schen de menigte begeven had, door een
kogel dood neerviel en de stedelijke po
litie een grooten aanval begon, wat een
hevige botsing met. de Selhstschutz uit
lokte. Er werd vtee] geschoten en de auto
Van den chef van den generalen staf der
separatisten door de politie buitgemaakt.
Hiermede eindigden c?(e gevechten toen
voorloopig; de politie slaagde erin het
geheele demonstratieterrein te zuiveren
van separatisten, van wie velen in hech
tenis werden genomen.
Een verzoek der Dnit&che
regeering.
PARIJS, 1 October. (V-D.) De „Petit1
Parisien'1 meldt uit Berlijn, dat de Duit-
sclie regeering Frankrijk uitgenoodigd
heeft tot hot voeren van besprekingen
over de hervatting van den arbeid in het
Roergebied. („Msbd.")
Zal Engeland financieel
bijspringen?
In financieele Hingen te Londen hecht
men weinig' geloof aan het gerucht dat
Engeland bereid zon zijn Frankrijk een
belangrijke leening' toe te staan, in geval
een regeling met Duitsehland over de
schadeVeagoading wordt getroffen. In dis
eerste j laats gelooft men niet, dat Enge
land bereid is Frankrijk of eenig ander
land met een belangrijk bedrag bijl lie
staan zonder zeer goede wlaarhorgpn voor
rente en kapitaal te hebbten, en anderzijds
gelooft men dat bet zeer moeilijk zou zijn
het Engelschc beleggende publiek' tot in
schrijving op een leening- ten behoeve van
Frankrijk te krijgen, alvorens er aangaan
de de reeds bestaan^ Franscbe schuld aan
Engeland een regeling is getroffen.
schurk uit elkander
Bij hei booren van dien naam; vloog
mijn gTOole hond op. Hij bromde geweldig!
en ging op deD Rus ai, die 'angstig ver
dween.
Mijiie vrouw, scnoon bevreesd, kon
haar lach niet bedwingen. „Wat hebt gij
gedaan?" vroeg ze, ziek van het lachen'.
,,'t Is niets," was mijln antwoord. „Heb
hoegenaamd geen vrees!'
Re gelastte de meid, niet meer open te
Maken. 1
Alléén met mijn vrouw zijnde, verteldq
ik alles. Wij pakten het goed .uit, door de
■buurvrouw bezorgd, en vonden ook daarin
de schoonste juweelen. Het viel me nu
'zleer op, waarom! Miclha^le zjch geld Moest
verschaffen. Zij had toch die schatten. De
zaak werd verdachter en ik had et berouiwi
van, mij daarin gleinïengd te hebben.
Met Martha was 't anders. Zij was1 als
begeesterd door al de gehedhwn, waarin
wij gehuld waren, en scheen nog' genegjen,
het mleisje bij mij in een goed lioht te
stallen. Nu was zij met een .barer zake
doeken bezig. „Zie Markus," sprak zb,
„dezie ztikidoek! is zeer fijn en draagt eenef
Kroon. Ik' houd het er voor, dat de jufi-
filoujwl van adel, ja, miog'elijk vorstin is
of liever, 't is zeker. Aanvankelijk scheen)
tele een hulpeloos meisje, dat mot naai»
DENEMARKEN
Een belangrijke bekeering.
Den 7en October a.s„ aldus meldt Kipa.
teal H. Simöndson, professor aan de Uni
versiteit van Kopenhagen, in de bekende
Benedictijnerabdij St. Mauritius te Clerf
in Luxemburg, naar de Katholieke KerB
overgaan en het H. Doopsel ontvangen.
Het lijdt geen twijfel of de bekeering
van deizten in hoog aanzien, staanden gel
ieerde zal een diepen indruk maken op da
Deensche wereld.
Men miag deze bekeering wel als een
heerlijke vrucht beschouwen van de he
laas te weinig beklemde „Ge-hedsVereeni-
ging voor de bekeering der Scandinavische
landen," die door den verdienstelijken,
vromen abt Renau.din, den stichter van de
abdij te Clerf, werd opgericht ter bek'eo-
ring van de Scandinavische landen: Dene
marken, Zweden, Noorwegen en Finland.
De herinneringl aan den H. Ansgar, die als
Benedictijn ,ujt de Franscbe abdij Corbie
zijn 'krachten wijdde aan ;de heerlijke
taak van het Scandinavische Noorden voor
het ware geloof van Christus' Kerk( te win
nen, leidde tot deize stichting, die ih ge»
noemde abdij te Clerf haar Zetel heeft en
die door den H. Stoel miet rijke aflaten
werd begunstigd. (De Tijd.)
Kardinaal van Rossnm bij
den Paras.
ue H. Vader beeft kardinaal van Ros-
sum, prefect Van de Comgre.ga.tie der Pro
paganda, die van zijn Noordscha reis is
teruggekeerd, in audiëntie ontvangen.
Kardinaal van Rossum gaf den Paus
een uitvoerig overzicht van zijn Visitatie.
(„Msbd.")
Bestuursvergadering Algemeen ei Bond
van R.-K. RijkskieskTingorganisaties.
Het bestuur van den AlUemeemen Bond]
van R.-K. Kies'kringorganisaties Vekgaders
de op Zaterdaig 29 Septemb!er te. Utrecht,
Het bestuur was voltallig aaraWtezig.!
v N» ©peoing1 door den voorzitter, harcml
Van Wijnberglen. werd onmiddellijk overs
gegaan, tot de hóhandelingi van het raps
port der Conum'ssie-Bagge- Allereerst' weódl
besloten aam de commissie een dankheo
tuiging te zenden voor haren ,a,rbeid(
die voor de R.-K. Staatspartij' van zoo
groot belang is.
Na uitvoerige besprekiugeu Wegd beslo/
ten, dat de behandeling van het vast ta
stellen kiesreglement zal geschieden inl
twee termijnen.
Door het h'ondsbestuur werden eenigd
hoofdpunten- als zijn meeuing naar voren
gebracht, die in eene BondsvergadiegingJ
te honden in begin v,an Januari, al® bei
stunrsv oorstellen zullen wojden behan-'
deld. i I
Deze voorstellen zullen op den beschrij-i
vingslb'rief worden geplaatst ©n als zooi
danig in de verschillende kiesvereelni-!
gingen behandeld ©n besproken kunnen)
worden.
Na de Bondsvergadering! van Janualrii
zal aan de hand van de daar te ngmeii!
beslissingen en aaln de hand van het
door de Gommissie-Barga ontwofrpen kiest
reglement een kiesreglement wojrden ont-i
worpen ter behandeling in de bbndlsv|elt,lj
giadering van Mei 1924.
De hoofdpunten, bovenbedoeld, wlerdenl
voorloopig geformuleepd ©u zullen in eend
Bondsb'estuursvergadeping, einde October)
te houden, definitief! ,a)s voorstellen van]
het btestuur worden vastgesteld voof dep
te zenden beschrijvingsbrief.
De hoofdpunten, Waartoe deZe hbstuurs-l
vergadering kwam luiden als volgt:
1. De vergadering is van meening, dat
er een advies giegeyen moet worden, en!
dat dit advies aan iedere actie in dd|
kiesveréenigingen moet voorafgaan.
en borduurwerk den Kost moest'verdienen,
bSkar nu Komt het uit, dat Ze schatten
gouds rijk is. Diesmiettejmin neemlt Ze een
groote som) gelds op en 'maakt Zij gebruiM
van iémands beleefdheid, die haar geheel!
VTeeind is. Waarom toch niet de juweelen
verkocht?"
De -muid 'Klopte aan en hraéht het
souper. Wij .gingen aan tafel -en nauwelijks
Ihadden wij plaats genomen, of er werdl
weer geheld.
„Zou het Karowski zijn?" vroeg ik
een-igszins wrevelig. Ik besteeg! het balkon
en ontdekte een postbode.
„Alweer een -depêche!" riep ik tot
Mart'ha, terwijl ik van boven klwajml. Zij
■Maakte de deur open en nami het beridha
aan. f
De inihoud' was deze:
„Bewaar mjijne schatten en Verberg zó
ZorgvuldigKniet vertro,u|wen
Opheldering laterM. Bi. Keulen."
Het geheim werd steeds grooter. Ik' riedl
m(r(ne vrouyr aan, ons nergens mee in te
laten, doch zij oordeelde beter, dat alles
behoorlijk! en stipt onderztocht werld. Hiem
aan voldeed ik, en na eene lamlpi op mijto
kaimser gebracht te hebben, nalmlen wij
plaats. Ik' baalde het pak en de brieven
te Voorschijfa 'en legde ze voor me i
(Wordt Karvolgiï,
