de Oppervrui
dubbel W00
Dinsdag 28 August
Vrijdag 24 Augustu:
en 5 boomen andere
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
ZATERDAG 18 AUGUSTUS 1923
s<
Letteren en Kunst.
Gemengd Nieuws.
Advertentie
publiek verkol
ïpenbare Verko
verkj,.
Eenige versch geka
aan de rekening
Melkkoeien,
verkoopen
met Schuur, Varke|
Kippenhokken en B
leubilaire Goei
Te koop bij inschi
de streep Af
3 boomen Jt
Te koop bij
inschi
Nissen tc Kap p ei ie
de Oppervruc
120 J
met eli
1 }/i d.
roerend
wilt zo
fijngieün;
geh'j;kt<
m|a,ssa
deleten.
Twee
fen z'U
blauwat
hroodjei
ken. Zij
vet gen
1 pier lja,r
goed w|
Motie
De V
overw
welke te
opzichte
verslind
result,at
la
in
<g op laan i
n- neraal
rapk'en.
Zoo
Islechts
G beoordeel
8i der kost,
b] En is
ZÏ in den
bt iwemencl
JY; ZÓÓ luid
v ben g:er< j
r vpp der
het hiard
gcschree
Ja
Hot 1
b'ewegïn,
king hp!,
•heden vr
11 orgianisa
h De in
d doende,
d zaamhed
n In de,8
n er moeti
jj lingsbcef
j;,met beti
0 noch kot
Hoe zi,
11 den teri
"/personen
t'-wji ren zi
t'noeh heea
1 die zand
a, weging
.•Jhun lid
'Imiairkten
Hoewi
2 zoovele»,
/Weteek'en
t; hebben v;
ilgèenszï.a
l-'vun zoo,
lijkt' bei
C De K
gezond!
g
Gelijk
'Vonflïcted
'4 ui ze V,;i
dln staat 1
groote cc)'
a (jaialindui!
Textiel ir1,
in de '1'
j de Bouw
aan nog1
de V-afkh
%ius bij»;
Onze.
billijkt, o.
Jgiropte .ui
'haar ver,.;
jt' 1.175.5
hetf 1
werd een;
v,ap 1 3.8"
Onze 'j
blijkt
loop van,»
ntóaltie t,
den orgi-il
rep,» zóó;,
seerde 1
meer ja,ai
woorden.
£r is
om pl aaj
tonisch i
Vpikafdet
sluiten 1
Nu wjj' 'e
één vian
helpen e
tionneerc
hij plaat:
,jals los si
Htendigd
zijn tuss
lingcn e,
jvoor de
jfie, kwaï
(lossing;
Ujgende i
•J
Onze
Iblijkt oo:
ka,ar in
ten heeft-
rj In 191
laar. Hoi
leeftijd! Het 1 icb.aam wordt groot en stevig
en neemt de mpinnenhouding aan. Het ver
sland, de. geest ontwikkeld zich Snel, het
denkvermogen openbjaprt zich meer en
meer. De jongeling is het kind niet yam
vroeger. Hij voelt zich tot de volwassenen
getrokken en wil lajlB man behandeld wor
den. Hij denkt voor 't eerst a,au zijn toe
komst, a.an een beroep, aan een levens-
staal, aan het toekjomstig dagelijksch
brood; liefde-hartstochten maken zich van
enkelen meester, terwijl velen te kampen
hebben met geloofstwijfel en zinnelijke
moeilijkheden. Een zware» tijd beleeft de
jongeling, een bijzondere zorg heeft hij
noodig, die hem meermalen niet geschon
ken wordt. Zijn ki-jachtig-wordendl gestel
vrajigt krachtbeweging; doet hem naar
onafhankelijkheid streven en een zucht tot
tegenspreken openbaart zich. De verbeel
ding wordt levenjdiig, zij is 'nooit in rust en
wordt nog geprikkeld dloor allerlei lec
tuur. (1) Hij dToomt zic'h een toekomst
v-arn geluk' en de harde maatschappij be
reidt den o.nnia|denkend(e teleurstelling,
tegenslag op tegenslag. Moedeloosheid
grijpt hem aan, droefgeestig wordt hij en
ten laatste is hij soms het Leven zat. Op
beuring, troost, leiding heeft de jongeling
in deze jaren bijzonder nooldig. OuJ|ers
dienen meermjajen vertrouwelijk met hen
te spreken, misschien vqaagt de toestand
van hun kind, dat zij een geestelijke of
geneesheer raadplegen.
De jongeling zoekt mjapr troost; hij
zoekt »u:ar iemand, die hem verstaat, die
hemj bemint. Liefde, vriêndschjaip is een
der gevoelens, die zich in dieze levenspe
riode bijzonder openbaart. Vriendschap is
deze jiaren aangeknoopt, blijft dikwijls
lang bestaan. Ouders en opvoeders mogen
dit niet vergeten. V|ap,k' zijn ze een weinig
hard voor den jongeling. Zijn zucht tot
tegenspraken, tot verzetzijn ondankbaar
heid, zijn wispelturigheid stooten terug;
misai dit kan voor hen geen reden zijn,
hem te weigeren, Wja,arnaar zijn hart ver
langt. De ouderfijkó liefde moet laar
goedheid Idoen schijnen (als die zon. s Mor
gens giet deze enkele strplen over iet
•aardrijk uit, bij 'het vorderen van dien ,dia.g
nemen de strialen in kracht en in aantal
toe, des middags idlpet zij het aardrijk van
haar weldadig licht en warmte volop ge
nieten. Z,oo moet de liefde Idler Ou|dlers ook
met de jaren der k'inldleren toenemen en
zij moet haar grootste Kracht hebben, zij
moet op Jiet hoogste punt stjaan als de jon
geling en de jonge dochter ze zóó noodig
hebben, er zóó npar verlangen. De ouders
moeten die zudht npiai vriendschap be
vredigen, en da,arom' moeten "zij. er naar
streven, dab hun zoon on dochter alles
vinden, wia,t zij verlangen, in hen. Die lief
de ajl hun het hart van de k5|n)dieren schen
ken en zij zullen lja|ter honderdvoudig be
loond worden. De jongeling en die jonge
dochter vergeten de zorgen niet, ipn hén
besteed.
TsMenschen hlart heeft evenwel geftn
volkomen rust, tenzij hot ruste in God.
Goda Heen kan 't bevredigen en laar om
zullen Ouders en Opvoeders waken, dp.t de
jongeling' en de jonge dochter hun gods
dienstplichten trouw vervullen, de .levy-
ties hunner kinderjaren behouden. Deze
jeugdige menschen worden en klit is
eigenlijk natuurlijk op bijzondere wijze1
tot God en zijn dienst getrokken; in Godt
vindt hun zwakheid een almachtige, steun
in God vindt hun zucht naiad overwinmmg'
een getrouwen bondgenoot, die hun Idle
victorie zeker doet behailen in God vin,dit
hun verlangen naar' wetenschap bet laat
ste wiiarom van allesin God veree'nigt
hun hart zich met hpt Goed, dat zich zon-
der mil,at mededeelt; hun liefdp voor het
sehoone ontmoet de Schoonheid, diie men
niet genoeg kian beminnen. Die liefde tot
God geeft aan !d'e jongelingen en de jonge
dochters den edelen mioed(, den offerviaar-
digen geest, zich geheel ia»n den dienst
van den Schepper te wijden. In cllie jaren
wordt het groot besluit gevormd, zich
lal» priester of religieus geheel aan den
dienst vu® God en dien naaste te schen
ken. De jongelingenjaren zijn de gewich
tigste mpiar ottfc de gevaarlijkste tijd dies
levens. Het zijn de jaren, waarin de eerste
jeugd voortdurend! meer en meer den over
gang moet maken tot den mannelijken en
meer gevestigden leeftijd. In deze jjren
moet de jeugd gevormidi word|en en be
kwaam gemaakt voor don staat of den
stand, welken zij in de wereld! zal inne
men en voor den strijd, diie haar dixar
wiacht. In deze jaren moet zij beschermd
en beveiligd worden tegen afwijkingen en
gevaren, die haar meer dan ooit van alle
kanten dreigen door jeugdige onbezon
nenheid, door gebrek' laan ondervinding,
door het ontgloeien der hartstochten, door
de verleiding v,an verkeeridie vrienden,
door het mensehelijk opzicht, waartegen
zoo weinigen bestand zijn, door meel ve
willen zijn da,n men werkelijk is en zoo
vele andere dingen, waarvoor het jeugdig
•hart zoo' gevoelig is en waardoor het zich
zon gemakkelijk ten kwade laat medesle
pen. Wie dezen tijd gelukkig doorkomt,
is voor een goed deel verzekerd: van zijn
toekomst, zoowel vjap dit als van net vol
gend leven. (2)
Met) recht worden deze ja,ren als het
gouden tijdv|ak des levens als een tweed'?
geboorte beschouwd. De Ouders en /Op-,
voeders moeten zich pile moeiten en op
offeringen getroosten ,om de jongelingen
en jonge dochters dien 'tijd! gelukkig te
doen beleven. Met een flinke en verstan
dige tucht eB door groote waakzaamheid
zullen zij hen in deze levensperiode o-p
het goede levenspad houden.
Deze strengheid zal door hun liefidle
en zachtheid niet gevoeld wordlenhun
devies zij,,Fortiter et suia,viter"- d.w.z.
kracht en zachtheid. Daar de lichamelijke
ontwikkeling een krachtige lichamelijke
oefening vraagt, zullen zij toestaan, wat
zij op dit gebied kunnen en nuogen 'ge
ven. (3) Zij zullen zich steeds' herinneren,
vrii.t dr. Roffmann zegt; Het voornaam
ste in deze jaren is, dat de opgroeiend!»
jeugd te midden eener vroom geloovige
omgeving staat; deze godsdlienstwarrate
neemt ze over en verwerkt ze in eieren
b-.
wezen. D<a,t is de hoogste eiscK in deze
jaren".
Wilt gij", dierbjare jongelingen, uw ge
loof behouden, sterken; wilt gij kuisch,
krachtig, edelmoedig zijn; wilt gij u op
gewekt voelen tot een ijver, die zich zielf
opoffert en vergeet!" vraagt Z.Em. Kar
dinaal Mercier. „Communiceert dan dik
werf, ja communiceert dan dagelijks. Die'
genen onder mijn vrienden en leerlingen,
die zoo grootmoedig wjaren, om Christenen
te zijn, niet in het oog der wereld, mpiar
in den grond vian hun hart, voor Gold! en
voor Christus, dien zij wilden beh|agetn,
voo,r hun geweten, dat zij involgen wil
den, en die, luisterend naar il)e leiding,
die hun werd gegeven, met Idle l|agelijk'-
sche Communie zijn begonnen, en dparaan
getrouw zijn gebleven door lal de wissel
valligheden va.n het leven heen, zijn .allen
onwankelbaar standvastig gebleven in autf
geloof, zij' hebben niet gekend w|att de an
deren noemen de crisis v|an het geloof en
v|an de jeugd, en, wat m'eer is, zij zijn
ontsnapt aan dat onsamenhangende, wis
pelturige, aarzelende in opvattingen en
gedr,ag, dat hij zoovele jongelingen uit
loopt op ontmoediging en verllaïnming van
'al le werkkracht".
„Komt dian, jongens en meisjes", aldus
de Bisschop Van Valence, „kómt dan ter
II. Tafel, gij, die nu nog zijt als engelen.
De zuiverheid van Jezus, zal u omklee
den met onschuld en .kra.cht. Gevoed' d|oor
Zijn maagdelijk Vleesch, zult gij den
br.and der hartstochten in u voelen min
deren en de kieschheid Voelen verfijnen
eener ziel, die door die go|d|delijke schoon
heid getroffen, onoverwinnelijk', ên on
willekeurig, ials 't ware, walgt van ale
laagheden". (4)
(„Centrum") J. BERGMANS.
(1).Zie „Jeugd en Lectuur" no. 11 der
Opvoedkundige Brochureinreeks.
(2) Vastenbrief Mgr. W. v. d. Ven,
1908.
(3) Zie „Moderne Sport- en Lichaams
cultuur", no. 4 der Opvoedkundige Bro-
churenreeks.
(4) De Haigelij'ksc.he Communie. De stem
van iet Episcopaat.
„DE GOESSCHE MART' -
't Ouwe mensch, de k'ermisse
Komt ons daoken wee verfrissche
Mie t'r ouwen omslagdoek',
Komt ze nog is uut den oek.
De ouwe ziele is glad verslete
Kosjes kan ze nie mir ete.
Pap en ries dat kan nog geè;
Mie de rest is 't niks adleè.
Ze ei gin èr mir en gin tangen
Eu gin macht mir in der angen.
Piene in d'r ood en riemetiek;
Ecl d'r toestanld1 is critiek'.
Dat ze ons nog is kómt bezoeke,
Magge me gerust wè boeke.
Ieder jér toch oor je 't weer:
„Noe is 't voe de leste keer."
Wat ze ons noe weer voor za zette;
Ochje mot er mer op lette
Kosjes uut den ouwen tield;
Je eit genoeg as je zte ziet.
Appels, peren, jikk'emienen,
Oliebollen, applesienen;
Allerhande soort kleingoedl,
Rozen, blommen voe je 'n oed.
Curesels, comedies, spillen
„Wilde" diie kernienem ville
En ze vrete as kfentebrood,
Ok' al bin ze nog nie dood!.
Nog meer ouwerwetsche diengen,
Zal ons kermisw.uufje btriiange.
Wiat ze briengt, of' wat ze geeft,
't Ouwe mensch is op'eleefd.
'k' Wil zo graag 'n kruisje geve,
Want ze zal nie lange mir leve.
Ieder zeit 't zondier spiet:
't Kermiawuufje is uut den tied!.
P. VAN ROTTERDAM.
Augustus 1923.
Jnliilennilandkaiirt v«»r Nederland-
Onder d!e vele en velerlei uitgaven van
boeken, liederen, platen, kaarten, enz. ter
gelegenheid van het zilveren regeeriags-
jubileum van H. M. de Koningin neemt
de juliieiimkaart van J. Smulders en Ce-,
steen- en boekdrukkers te "s-Gravenhage,
zoowel door conceptie als uitvoering eene
eervolle plaats in. De ontwerpers zijn er
volkomen in geslaagd, om, met behoud
van het practische nut als kaart, door
hare kleuren en decoratieve rand diezlelve
geschikt te maken als artistieke wand
versiering ter herinnering aan het Regee-
rings-jubileum van H. M. de Koningin
Wilhelmina.
Wij laten eene korte beschrijving vol
s'611
Op de lrics, 'diie d(e kaart bekroont, do-
mineeren de 2 groote figuren, idlie als 't
ware de Regeering van H. M. het best
symboliseeren, n.l. de Vreldle en d(e Ge
rechtigheid.
In 'l middendje wapens van Neder
land, Nederlanid^ch Oost-Indië en Wiest-
Indië, gehouden ,d|por een paar ,als wa
pen-herauten gekleede kindleren, die in
samenwerking met een Surinaamscli en
Javaansch meisje in hunne kleurige en
karakteristieke kleeding idiez'e 'drie wa
penschilden met rozenguirianidies omwin
den.
Hierboven de met laurier omlijste beel
denaar van H. M. de Koningin, gcdi'-k't
met den Koninklijken Kroon en gehuldigd
met Olijf- en lauriertak door Vred:e en
Gerechtigheid.
Buiten hunne vleugels links en
rechts staan de horizonten in vlammen
en de rookkolommen ballen z'ich tot on
heilspellende figuren; idle haat en d(e heb
zucht van den oorlog. Door houding, ge
baar en a'ttributen wordt idle bewarendie
cn verderf-werende kracht van Vrede en
Gerechtigheid tot uitdlrukking gebracht.
De kindergroep links, een visschersjon
gen met zijn botter en een Zeeuwsch meis
je Zeeland verbeeMienldl, Zoeken hulp en
bescherming bij den Vreidle. De kinder
groep rechts, een jongen als mijnwerker,
Limburg symboliseerend, stelt zich onder
bescherming van de Gerechtigheid'. De
aparte bescherming, welke deze beide
provinciën inroepen, heeft zin, als men
bedenkt Idat zij dpor a-nnexionistisciae drij
vers iu het buitenland worden bedreigd
met afscheuring van een deel van hun
gebied. Ook' dó waalizaamheidl van Lo.ger
en Vloot gedurende ,d|e mobilisatie wordt
door een paar figuren levcnkilig in beeld'
gebracht. De fries wordt boven afge
sloten door opschrift en jaartallen.
Ter weerszijden en beneldlen kómen de
wapens der provinciën, op stanldjaardien
gedragen dioior heral(d|iek'e Kinderfiguren,
waarbij tevens v,a» elk'e provincie het
meest karakteristieke of' belangrijkste
door eeni,ge idjuidjelijke atltrib'uten in beeld
wordt gebracht. De provinciën bielden
allo een krans aam de jubileeremJdja- Konin
gin aan, welker beeltenis dc ka,art be
kroont.
De eigen Saezeni-
B'e heer G. Nypeis, schrijft aan het
Hbld.
Sedert ik voor erilc'ele dagen in hot
vaderland teru" ben, heb ik al heel wat
gehoord en gelezen over de vijandelijke
houding; der Buiisctieis tegenover Neder
landers, en ov r de onhebbelijkheden,
waaraan landgenooten, die in Duitschland
reisden, blootstonden.
Persoonlijk heb ik, den laatsten tijd
vooral, om meg heen de, natuurlijke, af
gunst op die zorgelooze valutavree.mtlö-
lingen voelen groe-'en; maar, niettegent
staande wij ons nu al liaust een jaar zeer
veel onder de bevolking' der groote stad
en van liet platteland in Duitschland be
wegen, en steeds onder elkaar Hollandsch
praatten, of wanneer er buitenlandsohe
vrienden bij waren andere talen, (dik'-,
wijls zelfs Pransch), hebben wij nooit
eenigen last ondervonden.
Daarentegen wil ik krachtig protestse-
ren tegen de ontvangst, die aan onze
eigen erens, tenminste in Bentheim en
Oldenzaal, door soihmige onzer grensbefi
ambten den vreemdeling en landgenoot
bereid wordt.
Dat begint al te Benthejm. Dus eigenlijk
nog in DuHscbland, maar waar men reeds
met Nedcrlandsche stationsbeambten te
doen krijg't, omdat de spoorlijn naar Ne
derland daar reels in Nederlandscbe ban
den is.
De Duitsche douanebeambten van Bent-
heimi' eens de schrik van alle reizii-
gers! zijn thans zéér ten goede ver
anderd. Ze z'ijn ook volgens het oordeel
van de andere reizigers, die ik sprak,
uiterst meegaand en beleefd geworden, en
voor je het zelf wKet, is bagage en pas
gecontroleerd.
Maar aan het loket vraagt de man „af
gepast geld"! Wie komt er uit Duitschland
of via Duitschland uit nog verdere landen,
met dubbeltjes en kwartjes in zijn zak?
Van al de menschen, die Woensdag 1
Augustus met mij voor het loket stonden'
blijkbaar niemand. De een kwam met
een bankbiljet van tien gulden, de ander
met 'zilverbons, maar niemand had de ge-
eischte dubbeltjes en kwartjes. Maar zon
der afgepast geld geen kaartjes!
Ik vroeg bijv. mijn drie kaarljes naar
Oldenzaal en legde een bankje van tien
ghlden neer. „Eén gulden, vijftien cents
Heeft u 15 cents? Met afgepast geld
betalen, anders kan ik u die biljetten
niet geven."
„Dan zal ik u honderdduizend mark
geven! (Toen nog le Berlijn ca. 20 cents.)
ISpottend antwoordt de „vijand" achter
het loket, „dat je in Holland al zeshon
derdduizend mark voor één gulden kunt
krijgenI", waarop ik dan gelaten twee
honderdduizend mark voor die 15 cent
bied.
„Neen mijnheer, ik neem alleen Hol
landsch geld. Als u die vijftien centk
niet beeft, mioet u maar ergens zien te
wisselen!"
Weg gaan mijn drie kaartjes en do
„vijand" kijikt al naar hot volgend slacht
offer, die ook geen kleingeld blijkt te
hebben.
Ik heb dien man toen, razenddat
ik zoo onverwacht mijn trein ging missen,
mijn visitekaartje door het loket toege
worpen en hem gezegd, dat ik het ge
val zou in mijn krant vertellen
waarop al spoedig twee handen vol dub
beltjes en kwartjes in het wisselbakje ge
stort Werden en ik mijn kaartjes ineens
Weer wel kon krijgen.
In den trein terug, vernam ik'; van mijn
slaapw!agengenoot een D'uitseher, die vol
gons zijn zeggen gerepeld tuss oil eu Ber
lijn en Den Haag1 reist dat in' Bent!
heim steedsl hetzelfde drama met "flalt)
wisselgeld whs. i
„Die rekenen er op, dat de reizigers',
uit angst hun trein, te -zullen missen,
geld in den steek laten."
Ik hoop dat deze teschuldigin.g,
vlalseh is.
Oldenzaal.
Twfeede bedrijf' v.an de „hartelijke ont-
vhngst in hot vaderland
liet „reelit" is waarsehijnfiik ook hier
weer geheel aan- de zijde der beschuldig
den, -w,ant i» elke spoorweesfjdceling l'igt'
een papier, w.aarr>m o.n. in drie talen te
lezen staat, dat men óf in de wagons
imoet blijven, óf1 d»or de visitatiezaal
moet gaan, daar men niet' op het- per
ron mag staan.
Zoo is het vrijwel in alle landen-.
Maar daa» heeft, men baast overai geïune-
deVijke menschen, en geen prinoipiecle
vijanden van het publiek, met de handout-
ving van dezen rcgei belastmenschen,
die een Weroepssmokkelaar van een bona
fide reiziger onderscheiden kunnen. Te
Oldenzaal zette men blijkbaar ambtena
ren zoo hard! als1 een gouill jtinemes em
ook even vriendelijk van uiterlijk.
Nadat in mijn coupé pas en bagage
gevisiteerd waren, moest ik zien té* \ve.tc|n
te komen, hoe ik van Oldenzaal. ju Maas
tricht kon komen. Dat had ikl in Duitsch
land nergens kunnen vinden en mijn Dui t-'
scheu slaapwfagenconducteur wisi. het ook
niet; het is initaers ook' minstens eVbn'
ingewikkeld als Amsterdam-Wladilwo-
stoklen baast even duur.
Ik ga dus naar een spoorwegman op
het perron. Juist wil dc2e het heel VooH
komend voor mei nakijken, of het eerstó
gouillotinemies vliegt op me af en be-'
Veelt: in- den wagen blijven, óf door
de visitatiezaal!
„Ja, maar ik moet n'aar Maastricht
en ik weet nieti of ik in dezen treinl
Wijven kan, oïl niet
„Niet-g mee te maie.n! In den wagen
bfijven of! door dei visitatiezaal....!"
Ik ga naar gouillotinemies nummer twee,
die voor den ingang van de visitate-
zaal staat; leg het geval uit: vrouw, kintP
en veel bagage zijn nog in den sla.ap'wa-l
gen, passen en bagage zijn reeds lang
gevisiteerd...."
„In den wlagem, ofl door de visitatie-i
zaalniemand mag on het perron blij
ven
De -eeinige conrejsie, die ik eindelijk
krijgen kan, is, dat ik mijn vronw. kind
en veel bagage ma.2" gaan halen. Maar,
door den trein) heen! ("niet over het per
ron(Voor veertien dagen is zoo een
van mijn vrouwelijke familieleden, wieT
main met deni gemeenschappelijkeri pas in
de coupé Wij' dei bagage geblevten waa cn
die een telegram) naar huis wilde opge
ven, niettegenstaande al haar uitleggin
gen, als zijnde „zonder paspoort" aange
troffen in een kamer opgeslöt'en, tot
dat ze in haar vertwijfeling zoolang te
gen dc deur getrapt beeft, dat men
haaf im tranen naar li aar wagon Tietl
teruggaandoor den trein niet over
het perron 1 Eerst toen ik met de fam i
lie door de visitiatic-zaal gegaan "was,
mócht ik' inlichtingen inwinnen over mijn
verdere reis!
De haxtle overgang van het land, waar
mijn drie slaapplaatsen MunchenBerlijn
en nog eens drie BerlijnDen Haag, mits
gaders dc daarb'ijl hc-hoorende twee maal'
twlee en een halve spoorkaartjes, nog! geen
•vijlt! guldens kostten, tot dat. waar 01-
den'zïial'Maastricht', met zijn tWóe cn
een half, tw'eede, klasóte, 21 gulden kost,
en Iwlaar men voor can broodje m-et zalm1
'f' 1.25 rekent -moest na. i. door een over-
loopen van vriendelijkheden' en attenties
zoovéél mogelijk verzacht Worden, Hetf
is Voor alle Markemhezitters of aan Mar
ken gewienden heusch' al hard genoeg,
voet op Neerlands dierbaren mhar duren
bodem te zetten.
Inplaats daarvan, verklaar ik' de
meest, meegaande en makkelijke reiziger,
waar ooit spoor- óf grensautoriteiten mee
te doen kregen, -dat, ik in jaren ner-'
geus, zelfs niet in Servië, zulk' een! nooJ
deloos onvriendelijke ontvangst heb móe-
gemlaakt als dit keer in het vaderland'.
Hij had berenw.
Pratnian, een gemeente-ambtenaar jn
AurilUc, was tegen het einde van den
oorlog gehuwd met een oorlogsweduwe,
Muric Anglade. Het heftig karakter van
den mm werd al s.poeldjig 'die oorzaak' van
dagelijksthe scènes, die altijldi heviger wer
den. Den 8ste» Juni j.l. kwiam '.iet tot een
toonoel, dat alle a.nldere in heftigheid!
overtrof'. Pratnian uitte de meest ei-nslige
bedreigingen tegen zijn vrouw en haar
heide 'kinUcxen. In haar wanhoop greep de
arme vrouw een op tafel liggend sclieer-
mes en bracht den man een «Hippe snecte in
den hals toe.
Daarna vluchtte zij met haar kinderen
het huis uit en Verborg zich hij1 de buren,
waar zij' eenigen tijd later dloor die politie
gearresteerd werld,.
Dezer dagen kwam de zaak vo,oi' het
Assisenhof van Cantal. Alle opgeroepen
getuig-en verklaarden, ld|at d# beklaagde
een uitstekende huisvrouw jen een zeer
trouwe cchtgeuoiote was, die die verwijten
van haar man absoluut niet verdiende.
Deze, die binnen enkele dagen va» de
wonde hersteld! was, kwam Hans ook
verklaren, dal zijn vrouw eigenlijk' „de
beste vrouw van de wereld" was, en hij
zelf een ellendeling, en haar toewijding
niet w&ard. Als ik te veel gedronken heb,
hen ik een heest", zeide hij.
„Zij is een eng'el, en ik' bezweer u„ ver
volgde 'de ruziemaker, terwijl hij zich met
tranen in de oogen tot de jury wendde,
geeft haar de vrijheid wedpr, en straf hi.-ir
niet. Ik zal niet meer drinken en don z.U
ook mijn gedrag tegenover haar onberispe
lijk zijn."
De jury voldeed toen aan het verlangen
van den berouwvolle» zondaar en sprak
de vrouw vrij.
De dpmocratie en het recht.
Het Handelsblad1 van Antwerpen
schrijft
De tijd heeft bestaan, «dat d|e vorsten
zich belasten met te beslissen over de
interpretatie van 't Recht. Dezte tijd is
zoo lang nog niet geleden. "Werd met t-e
Wcenen op ihet Congres van 1814'15, na
een wereldoorlog van langeren duur d|an
de huidige, maar van niet minjdfcren om
vang als die welke het eerste Keizerrijk
kenmerkt, een beroemd verdirag gesloten,
waarin de kaart van Europa werd! her
zien". Bin in 1815 (20 Nov.) de vredle
van Parijs, waarbij het lot werd bezegeld
van Frankrijk, dat heel Europa, h'a'di dóen
boven.2
Dat waren diplomatieke instrumenten
van de oude school, uit d(m tijd der .abso
lute Monaréhiën, wat men nu eenmaal
voor „imperialisme" uitmaakt en op so
ciaal gebied voor „reactie" houldt.
Welnu, die tijd gaf, wat er in zat...
gelijk de onze ook. En op internationaal
gebied moeten wij bekónnen, dlat db maca-
tige monarchen van vroeger met hunne
beroepsdiplomaten er an|d!ers goed voor
berekend waren, om orldle te brengen in
de zjiken van Europa, na een grooten oor
log-, als tnans onze moderne dlemocratieën.
En nochthans eene democratie rs in
haar bestaan aangewezen op vrede. En
nu er een werk van vrede hij uitnemenI-
heid inoet opgebouwd, worclfen, komt de
proefneming faliekant uit en schieten de
krachten te kort.
Verweet men vroeger den Vorsten, dlat
rij al te. veel persoonlijKe politiek' dreven
en zij kleingeestige opvattingen hadden,
dan zijn wij op 't oogenblik' waarlijk' niet
veel verder. Aan beildle kanten van «len
Rijn zijn tnans machtige democraten be
zig elkaar hetzelfde verwijt toe te sturen,
maar met meer bitterheid dhn in dón
tijd der koningen en keizers, die dan toch
nog voor 't fatsoen olkaar „neef' noem
den.
En de groote smaald', d(je men vandaag
elkaar kan toeschrijven, bij de een zoo
wel als bij de andlere Republiek, in van
geen Republiek te zijn, maar aan verklapt
imperialisme te doen. Zonderlinge men
taliteit 1 En toch sluit men de „royalisten
in diezelfde Republieken op, als gewone
communisten.
En w.aju-lijk', als men de groote vredes
onderhandelingen uit d|en tijd der „reac
tie" vergelijkt m'et de mislukkingen uit
dezen tijdl van democratie, waarbij de oude
diplomatie aoio goeld! als uitgeschakeld
en alleen als brievenbus dient en de vol
keren rechtstreeks onderhandelen van Re
geering tot Regeering, en elkaar toespre
ken van tribune tot tribune in Pers e»
Parlementja, dan moeten wij beken
nen, dat er niet veel vooruitgang ge
daan werd op d^t stuk'.
Degene, die 'dó geschiedenis der groote
tractaten nagaat en die Euroepesche moei
lijkheden, die destijds niet minder groot
waren dan nu, in verhouding tot tijd
entconeel, moet bekennen, dat groote
verdragen als IJ'ie van Munster, van
Utrecht, van Weenen en Parijs in de 17e,
18e en 19e eeuw, in hunne gevolgen al
thans gelukkiger waren voor den vréde
van Europa, dan Idiie v,an Versailles, Neuil-
ly, Sèvres en Trianon van onzen tijd,
waarvan één .al niet meer bestaat en ver
scheurd dloor d|e Turken op onoverkome
lijke bezwaren stooten.
En toch was er geen enkele vórst aan
wezig bij de palabers van 1919 en het. was
de geest van democratie, cj|ie de- plaats
innam van de heraldische klimmende
leeuwen en klauwende adelaars van voor
heen."-
Het is mogelijk, dat die politieke stui
pen, die wij beleven, tot idle kindierziekte
der democratie b-ebooren. Dat het demo
cratisch systeem, wat de verdragen be
treft, tekort geschoten is, staat buiten
kijf. Maar men vergete dan ook niet, dat
Eurona feitelijk finds 1648 geen vreie
van langen duur meer heeft gekend.
Het verdrag- van Munster was het eerste
waaraan de Paus van Rome zijn goedkeu*
ring met hechtte, maar waarvan hij
schreef: „dat is geen recht en zal het
nimmer zijn!" Men 'heeft geien waarde ge
hecht aan dat woord en toch d(e onder
vinding heelt het bewezen: de Pausen lie
gen niet! Het recht, losgemaakt van de
eeuwige door God gegeven wetten, is ver
dwenen: ons internationaal recht eu het
Staatsrecht van alle volken rijn bouw
sels op zand, die ondier den vuist van het
onree-nt keer op keer bezwijken.
Niet het recht, maar de macht heerscht:
dat is dó verschrikkelijke, maar logische
consequentie der los-van-Godl-moraal. Niet
dc vorsten maakten het recht, niet d!e
democratie maakt het onrecht: maar de
hedendluagsche mensch, Hpe dwaas genoeg
is te meenen, het recht te kunnen hand
haven zonder Ide absolute vormen, ge
steld door Dengene, d|por wien de ko
ningen heerschen en de rechters dóen, w.at
recht is!" .[II
Een geval te* waarschuwing-
De begeleider van een 180 weeskin
deren, afkomstig uit Birmingham, hald'
dezer 'dagen van d|en „coroner" Llewellyn
Jones, die te Prestatyn (Noorldl- Wales) dp
gebruikelijke reöhtsformaliteit leid'dle van
du officieele vaststelling Idler doodsoor
zaak V3a een 12-jarigem wees, een ern
stige vermaning in ontvangst te nemen.
Gelijk vaak bij kinderuitstapjes ge
beurt, had de begeleider van het vroo-*
lijke troepje de kinderen gezamenlijk
laten baden. Het was laag water on ei
scheen niet het minste gevaar.
De bovenbedoelde jongen echter ver
dween plotseling in idle djiepte, in tegen
woordigheid van overige kinderen, zon
der dat men er in kon slagen hem te red
den. Er bevond zich ter plaatse, waar
de jongen baadid|3 namelijk een diepe kuil,
zoodal Id'e jongen plotseling geen grond
meer onder die Voeten had( en als het ware
werd weggezogen dbor dón kolkstroom.
De „coroner" drukte er zijn verbazing
over uit, dat een leiidler van 180 kindteren,
deze en massa liet hadlen zond|er zien
terdege te vergewissen of het balden ter
plaatse geen gevaar opleverde.
Een baby „d«|figevoerd"-
Ook onder (die eenvou|d|ige goede Hol-
landscbe liuismoeidlers bestaat vaaK een
manier om ha,ar jangaten spruiten korstjes
toe te dienen, Idiie voor hun teere maagjes
veel te zwaar zijn. Met trots' verkondigen
zij dan a,a,n vriendinnen en gebureu dlat
het kind „nu letterlijk' alles eet".
Dat. deze eigenwijze, methodie van voe
ding d'e ergste gevolgen moet hebben,
werd 'dezer dagen duidelijk1 geïllustreerd,
door het l'eit, dat een meisje van 14 maan
den te Hoxton (Engeland), er het leven
dnor verloor.
Men had de kleine meenen te mootan
„op-sterken met aalbessen, bananen en
zwaar eiergebak.
De rechtbank laakte het in den -dokter,
die -net 'kin'd behandeld -had, dat liij wel
medicijnen voorschreef, maar geen aan
wijzingen gaf yopr de voeding, zoodoende
wel aan het symptoom, m-agr niet aan de
oorzaak der ziekte zijn aandacht en zorg
wijdend.
Op do. allereerste plaats, meende die
rechtbank, moesten de dokters adivies cn
leiding geven «n, waar mogelijk gedrukte
aanwijzingen voor moeders ter lezing 'doen
ophangen in wachtkamers, verplegingalo
kalen, enz.
GOES. Huw. aang.16,
Flipsen, 27 jr. jm. en
jr. jd.16, Pieter de Bini
Janna, Imam®, 24 jr. ji
Gehuwd16, Jan G
23 jr- jm- 611 Cornelia
(Veer, 22 jr. jd.
Van 1517 A
MIDDELBURG- -Onder
ke, 40 en J. C. II
Broekhuijsen, 27 j. en
Getrouwd: J. Hooftm
Stnoor, 21 j.; P- deni T
C. Adriaanse, §6 j,.; M
van Moolenbroek, 21
Bevallen: C- de Boki
Ci W. B. Keiler, geb
Sinke, geb. Batens, d.;
Looise, a; P- Rooij, geil
Overleden: W. M- Mo'
E. J. Leempoel, 72 j.
Van 9—15 Au
VLISSINGEN. Onde
Seijbel, 22 j. en M. J.
J. Donia, 37 j. en Th. v
[\Vi. E- Sprengen, 27 j.
26 j.K. de Boer, 25 j.
zer, 24 j.; J- J-.de Veaj
Hingemanse, 19 j-
Wegens vertrek fl
Gemeente zeg ik bij J
Lidmaatschap op val
schillende verepnigm
ter stede met-de daail
bonden donaties, coij
enz.
ELISE M. J. S'
.ööes, 18 Aug. '23.
De Notaris E. C. VAï|
te Goes, zal op
des nam. 3 uur (N. T.)
het „Schuttershof" op dq
markt a contant
wassende in de vprwhill
gaarden te GoeSj 's-Hbei-
K!oetin0e, Ellewoutsdïjk, 0
's Heareuhoek, ten verzoe.,
heeren I. I), Fransen van[
Burg. Armbestuur van G
Boonman/ P. Oele Jz„ 5'
C. Boonman Cz.
Het ZMolentje" is te b(
Zaterdag en Maandag vot
koojting van 13 uur.
Breeder bij biljetten, di
v.raag verkrijgbaar zijn.
DE WILDE HEIJBOE
pullen op
Pes namiddags om 1 ul
het café „Tivoli" tq/Gi
l thphreeks afkomstig uit
letaal dag 1 Januari 15:
I De Notaris VAN CLEE!
om 10 uur (N. T.) bij de 1
berkreeke te Niéuwdorp/
te Nieuwdorp groot 20 A.
Aanvaarding bij betalin'
ip 21 September a.s.
Onmiddellijk daarna aai:
and, om contant geld
find- en Peeënmolen, Rolb
ragens, Bascule, Arbeide
phap, 2 Melkgeiten, 27 Ki;1
Dagelijks te bezichtigen
k contant van Mej. de Wed.
te 's Gravenpolder (Zwake)
baast den boomgaard van
(reserve 30 K.G.)|
bij de hofstede. In 2 perce
Ins£hrij vingen vóór of op'
fefL3tt°et4,es.rbijNOt
contant van den heer d
^passende in de navolgen
gaarden te Kapelle1 B
rrrD bestuur, 2 Sterksbosct
•tee met pyramiden, 4
Boomgaard, 5 Boomgaar
Hofstede, 6 Boomgaard
finderen.
ïnS„rij vingen vóór of op
^„qpT ',t01 4 uur bij Not
[iobr.iL» te Goes.
