NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS 9e Katakomben van Gaëta. DONDERDAG 19 JULI 1923 „Rechtsontaarding" JjEUlLLETON BUITENLAND Frankrijk en Duitschland BELGIE NUMMER 160 19db JAARGANG NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel, GOES Interloc. Telefoon: Redactie No. 97; Administratie No. 207 Bijkantoor: MIDDELBURG, Markt 1 en 2; Telefoon No. 4-74 Abonnementsprijs f1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling Advertentiën van 1 tot 6 regels f 0,90, elke regel meer f 0,15 Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager GROOTE WAARDE VAN PUBLICITEIT WORDT GELEZEN IN ALLE KRINGEN (Slot.) Het Duitsche leger wjas in 1913 het grootste, in Europa,, het telde 647000 man. Reeds in 1921 bedroeg het Fnansche le ger 800.000 m'antoch telt h'et Duitsche Rijk 60.000.000, het Frlansche volk slechts 40.000.000 zielen.' Frankrijk' heeft h,et toonaangevend, machtshebhend Europa zoo ver gedreven op den weg 'der rechtsonhaarding, dlat het alleen vertrouwen stelt op stoffelijke ffijarfit en wapengeweld. „Alleen versterkingen, strategische gren zen, ontwapende gordels hebben waarde en, moeten even zorgvuldig! verworven ia,ls den vijiand onthouden woridlen. Waar zulk een geest heerscht en niet door sterker te genwicht wordt bedwongen, is de hoop op vrede en herstel ijdel, de toekomst duister en het lot van Europa aan de grootste ge- Varen blootgesteld. Want de geest van Frankrijk is niet binnen de Fransche gren zen beslotn. Hip wiaart rond in den om trek, wekt sluimerende begeerten, Vindt weerklank in het oosten en prikkelt pas aian ijzeren band ontkomen volkten tot heb zucht en eigen w]a»n." Toch is prof. De Louter niet geheel zon der hoop op een kentering ten goede. Hij Verwacht veel van de bescheiden maar daarom nog niet onbeteekenende r.il der neutrale landen voor de loutering der rechtsideeën, meer nog v)a,n de openbare meeting en via» het gezond verstand der geestelijke Voorm|annen in de verschillende landen, die der ould-combattanten niet uit gezonderd. i| „Mannen als Maqnard Deynes, Norman Angell, Ed. Morel en vele anderen vinden meer en meer gehoor in Engieljaind, Italië komt tot inkeer, de oogen gaan open in Amerika, en zelfs in Frankrijk' bespeurt men flauwe sporen van bezinning. Geen geldelijke of stoffelijke middelen, veel min gewapende troepen, kunnen het beoogde doel bereiken, indien zij niet worden gedragen door geestelijke motie-1 ven, die den toets v,an rede en geweten kunnen doorstaan en daardoor de open- bare meeting tot richtsnoer strekken. Broodnoodig is eene spoedig'e omkeer op den noodlottigen weg, die Europa, van kwaad tot erger Voert en moet eindigen is- «en volslagen ondergang v,an alle stoffe lijke en zedelijke goederen, welke het in de laatste eeuwen móeizlapirt Verwierf." Trof. de Louter eindigt zijne uiteen zetting aldus hang is 'de weg tot een algeheel hlerste] Van recht en rede. Daartoe is herziening' Van den Vrede van Versailles onvermijde lijk Deze is geen onaantastbaar heilig dom^ gebleken, mja,ar een .aan een ontwa pend en stuiptrekkend volk opgelegd juk en ontwrongen onderwerping; v|a» niet Weer wjaarde dan Galilteï's Vermaarde be kentenis „E pure si muove". Toch draait met alleen de aarde om' de zon, maar ook on zelfzuchtige politiek van tijdelijke machthebbers om de eeuwige zon er gerechtigheid. Sol justitiae, illustra nos 1 olgaarne scharen, wij ons onder de be wonderaars van dezen schrijver, die zoo waardig cn kloek' zoo duidelijk en voor i r verstaanbaar protest laat kïin- aen tegen de ontaarding Van het Recht, a zoo treffend den grondslag der riiken genoemd wordtjustitilai fundamentum coot urn. Gretig en met volle bund bie- den wij hem den cijns onzer buide. Toch' Jn wij niet geheel Voldiaian. Allereerst erwondert het ons da,t een geleerde als W°-' de fouter n°g spreekt vjan Ga- ei s „vermaarde" bekentenis „E pure si ^0C'1 zij' zich) die toch' s 7 door de historische kritiek' is rwezen paar het rijk der fabelen. 1} -OW. p Bij den Patriciër Fl»vius. ii /CW,la slaapf dus nog?, Nu, laten' J aan hare rust niet storen." Zoo sprak rnr'n?»^11 °^cikr«intt Veertig jaren. Hierop laar niJ? zac'1 de gaanderij? "hen de planten, met zorg tus- lixenn 011 0P®6steldl, en een vnort- mi,l?rl^ende ^on zelf^1 <1® groot- eldS^J® ,eeIle Verkwikkende en Ditr 'l°0 deden heerschen. 'eftallio. op zachte kussens, een en. Aan ^an vijftien ja- en dio rVf6. waakten, twtoe Vrou- arèn TT C sti)al,e handwerken bezig 1 bii de eST°adigé kleedij stak' sterk ijke kleedin'v d' di? haAr 0T^aA en de en hun- s ?r slapende. Dezie! droeg et ve?lt?eW^a v™ lichtblauw® zijde, naaldwerk bestikt. Te rdeelen "t werk naar de oVereemkolmót, wteitke d met dat in de) handen dór toe Was to®11, zeggen, dat het 't ouwen .tobhjkelijk Waren genoemde udste j- Vlmiei1 des huizes'. Terwijl de en Van 6 y?£ev©er vijftig jaar kon wek onde a®Eolm'st schee» te rijn, ne zekpJ01?^ in gelaat em houding ij iiet o. e deftigheid en waardigheid. handen iin den schoof rusten', Da» eindigt de professor zijn betoog, met de woorden „Sol justiti|ap LUustra nos „Zon der Gerechtigheid, verlicht ons!", de zinspreuk der universiteit waaraan dr. De Louter doceert. Indien met dien „Sol" die „Zon"', 'bedoeld worjdt Hij! die d|e bron Van alle recht, ja de Rechtvaardigheid' zelve ,isGod Almlachtig, dan hebben wij er vrede mede. Zoo niet, da» is bet een zinledig woord. Verder zVvijlgft professor Öe Louter in ganscib zijn betoog van dat geestelijke instituut, d|ait zoo ontzaiglgelijk veel vermag voor de handhaving van vre de en recht, de Roomseh; Katholieke Kerk. Dit jaWhten wij een groot© lacune in 's professors betoog. Tenzij! hij! zich op zettelijk blind houdt Voor wiat de historie leert moet hij weten, dia.fc, ware de Katho lieke Kerk' er niet, (alle recht sinds laag tot een aanfluiting zou zijn geworden, alle macht sinds lang zóu rijln.' uitgegroeid tot onduldbaj-e tirannie, alle Vrijheid sinid's lang zou zijn vermoord en vervangen, door de metst onduldbare slavernij, zoowel maatschappelijk als geestelijk'. Van stonde ■af aan, dat de oorlogsfbkkfel zijn giftige» w,ailm sloeg over de landen der ouldte en nieuwe 'Wereld, hebben de Roomisehe Op perpriesters onophoudelijk hunne stem doen klinken voor Vrede en Rtec'ht. Zijn zljt ,och opperherders dier Kerk, welke steunt op Gods Woord wiaarin da,t betes- kenisvolle gezegde voorkomt: Rechtvaar digheid en Vrede hebben elkla,ar omhelsd Maar de wereld (d. w. z. idle kabinetten, de diplomatieke miHieu's1, de 'dleielnem'ers laan vele en velerlei congressen) heeft hajar oor voor de Pauselijke sten geslotengeen Va.tikaan bij de besprekingen en be raadslagingen. En zoo is dat andere woord der Schrift in vervulling gegaan: „Zij roepen vrede, vrede en dia»r is geeta' vredeI En zoo zial bet zijn, zoolang de toon aangevende wereld doof blijft voor 's Pau sen roepstem. Leibnitz, geen Katholiek ma,ar wel een geleerde en wel zulk een voor wien ook dr. de Louter gaarne het hoofd buigt, heeft gezegd„de vierschaar des Pausen, zetelend te mididlen der vorsten zou ons de gouden eeuw terugbrengen. Eerst va» den dag ,af aan, dat vorsten en ministers, diplomaten en staatslieden op hunne congressen een pla;ats zulle» inrui-" men voor den grijsaard van het Vatikaam of diens gemlaphtigde zal me» miet zekerheid kunnen verwachten, dat Rechtsverkrach ting aal plaats maken Voor Rechtsverdedi- gingl en Rechtsonfaiarding Voor Rechtsher stel. Slechts op die voorwaarde douwt Gods zegen op het edele pogen van man nen lajö prof. De Louter, om' 'het zinkende Europa! te redden uit het moeras. V Het begin van het einde? In twee provinciën, Noord-Holland en Friesland, heeft bij de verkiezing van le den van Gedeputeerde Staten 'door d© respectievelijke Provinciale Staten geen samenwerking plaats gehad tusschen de oude coialitiegroepenKoomsch-Katholïe- ken, Antirevolutionairen en Christelijlk- Histonschen. Dit is te betreuren, ook lal Viel' de vrucht van da,t niet-samenwer- lren ons, Katholieken, in den schoot. Sinds de Evenredige Vertegtenwoordli- ginig in ons kiesstelsel is ingevoerd, gtajan de R.-K'. de A.-R. en de Ch.-H. niet meer samen op ter stembus. Wel bleef1 de co.ali- tie bestaan, inzooverre de gekozenen der zoo juist genoemde stjaiatkundigle groepen ééne rechterzijde vormden, welke, zoodra' zij' de meerderheid Ito Kalmer vormde, hst aanzijn gaf aan een kabinet uit vertegen woordigers dierzelfde giroepen, op een ge meenschappelijk regeexingsprogram' sa mengesteld. Mlaiar, wie ook mlaiar ceniiger- m'ale tüuis is in de parlementaire geschie denis der laiatste jaren, Weet, dat Idioor de en staarde peinzend vpor zich toen zij verrast werd dloor haren meester, die andermaal naderbij kwam om naar het rustig slapende meisje te zien. Hij! was' hoog van gestalte, had iets' gebiedends1 ini zijne houding en strengs in zijn edele trekken. De jonge slavin sidderde e. deize onwillekeurige betWeging, Was oorzaak', dat de schaar van bare knieën op den' mar- m'ervloer viel. Op het rinkelend geraas opende Glyce rin plotseling de oogen «n staarde 'Ver ward om' zich heen. Zo berkeride haren! v'ader en de slavinnentoen do eerste schrik voorbij Was, speelde een' vriende-0 lijk lachje om hare lippen. „Was dat schrikken", sprak ze; „ik sliep! zoo ge2 rust." ,Dat domme wezen heeft u wakker ge maakt, lieve Glyoeria", viel de patriciër in. „Ik zial 'haar laten geeseleu'." i „Neen, vader, voor ditmaal niet! Zie, ik ben nu blij, dat ik ontwaakt ben, Want' ik zou zoo gaarne m'et u gaan wandelen." Het jonge meisje sloeg haren arm' in! dien 'haars vaders en trok herni mede maar den tuin. De barsebe toon des patriciërs' en Vooral de schimpende benaming, welke hij' haar gat', hadaen de wangen der jongste slavin, met een hoog rood gekleurd' en een vonk van toorn glom in haar oog. Doch met) sterke Wilskracht had zij' haar opbrui send gemoed tot zwij'gen gebracht. Het woord van Glyeeria's lippen hald den' ïeclhtsche groepen in de Kamer niet altijd die geaam'enlijke steun aan de Regteering werd verleend, Welke, noodig wjas, om wetsontwerpen, door die RSegeierimgl uiar den geest van het .gezamenlijk regeerimgs- progriam' geformuleerd, in Veilige haven te .brengen. Men denke b.v. aian de bios coopwet. Dit vindt voor een groot deel zijn oor zaak in hetgeen wij hierbovten zeidenhet niet meer in coalitie opgaan ter stem bus Daardoor sterft èn bij kiezers èn bij gekozenen der rechterzijde het geVoel van saiamihoorigheid af, da.t hen Vroeger deed' optrekken voor 'het ééne groots doel: de zegepraal van het Christelijk feglinsel in de Staatkunde. En gaandeweg vergeet men, vooral de kiezers en gekozenen van het jongere geslacht, dat, Waar noch de Roomsch-Katholieken, noch de Anti- ervolutionairen noch de Christelijk-Hista* torischen afzonderlijk hunne politieke de siderata kunnen zien verwezenlijkt, zij gezamenlijk een groot deel daarvan kun nen realiseeren, al' moeten zij somssl in onderdeelen iets van hun idealen, verlan- geus ;en wensche® prijsgeven. De drie greoto politieke voortrekkers, die Bian de coalitie net ganzijn gaVen, hebben dat zeer goed ingezien. En daarom hebben zij: Sdhfjjgptoian, Kuijper, Lohman, slechts liet- tendejOp w|a.t de R.-K., A.-R. 'en C.-H!. Ver eent, (het klaargespeeld zij h|et odk niet da» met veel moeite en onder veel tegen werking de beide groote Protestantsche groepen met de Katholieke te spannen in één gareel en den politiiefcen waglen uit het liberale spoor over te brengen in liet rechtsehe spoor en aan ons in meerder heid geloovig vólk zulk eien aandeel toe "te kennen in de behartiging van 's lands be langen, dat op de binnenllandsche staat kunde het christelijk stampei' kbn worden ge'z'et. Dientengevolge zjjn politieke vraag stukken, die de .R- K. of A.-R. of C.-H- allleen nooit tot oplossing zouden hebben gebracht, tot een bevredigende oplossing gekomen, men d'enkfe W.V. alan het' kapitale, sch oolv»aiagstuk, en is door het g|ez!am©n-, lïjk optreden der drie redhtsohe groepen aan elk 'dez'er een passende invloed, „in politicis" bezorgd. T, Dit alles stond den rechtseben kieZers, die vroeger gezamenlijk de hitte van den stembusstrijd doorstonden, voor elkanders cjandidaten in het vuur gingen, levendig voor oogen, gaf bezieling aan hun poli tieke actie en werkte nog langen tijd wel- d-dig.na. Het is bïj' al de voorttelen va» de Evenredige Vertegenwoordiging! een se rieus nadeel, dat dit thans niet meer het geval is, all tracht men dat Man ook met [aanhaling Van Von Moltke's wöord: „getrennt marschieren, vexejnigt schlagen" te bemantelen en te btewimlpeien. Van 'harte is het te hopen, dat wat in Noord-Holland en Friesland voorviel slechts een incident zij, een los' gebeuren en geen verschijnsel van een zich l'ang1 ziaajh' doch zeker voltrekkende breukfe der coalitie. Dat zouden wij een ramp achten. Dat elk der coalitiepartijen de hand in eigen boezem' .steke en niet aarzfele, om bij het bevinden van m'edeschuld in dez!e een vrijmoedig „mea culpa" te srpekten *met het Vaste voornemen terug te keeren vim de dwalingen hianrs weejgjs. D© teeke nen des tijds toch zijn van dien aard, dat al wie het goed meent met zijn volk en land slechts heil ziet in een zoo nauw mo gelijke samenwerking' van die staatkundige groepen, welke de eere Gods en de kerste ning der natie, ook in het staatkundige, od het voorbeeld v.an h(et illustre drieman schap: Schaepman-Kuijper-Lohman trouw hartig,nastreven. Dat men daarbij' vooral z'ich niet blind sliaire op wat ons vtan el kander.seiheidt, maiar integendeel open oog. ihe'b'be voor w'at ons verbindt. Moge de toekomst ons leeren, dat wat storm' geheel bedaard. Op het oogenblik dat het jonge mteisje met haren vader de trappen van' den zui lengang wilde afstiji»)ein vertoonde zich' een dertigjarige vrouw. Zij Was schoon van gPötalte en van zöo in 't oog vallend© gelijkenis met Glyoeria. dab men ze aan stonds vOar hare moeder erkendu Hielt kind snelde haar tegemoet en kuste haar teerder, ook do patriciër naderde vriende lijk en m'et hun drieën begonnen zij aen druk gesprek. i De oudste slavin had haar tank weder opgenimlen doch de jongste bleef! werke-' loos zittlenhane oogen hechten zich .aan de gelukkige groep, die slechts' eeniglej schreden Verwijderd stond, en vulden zióh met tranen. De mteestereS bemieirkte dit. Zij traid nader, legdfe hare hand opi den' schoudleir der slavin en z'egdle Streng en bars'c'h':' „Nog steeds in uwte nuttelooze drt>omterij(elni Verzonken Andreia? Ge Weet toch dat dielz'e tunica v'an avb®d klaar móet Zij» 'en' u anders eane strenge strati te wachten staat? Hoe Ver zijt ge mlet uw! (werk1?" Andrea verbletekte licht. Zij ston'd op en legde 'de vouwen der stofl open. Een tamelijk breed© rand bleef nog te -be stikken. „Deze tunica kan inórge» zeker niet gebruikt Worden," zegde de mlatronb ver drietig, ,.en toch moet ik ze bij de ont vangst des' keizers aanhebben. Waf hebt ge sinds gisteren gedaan'?" wij als een vraag boven dit artikel zet ten, niet meer dan een vraag was, welke beslist ontkennend moet worden beant woord. DB BEZETTING IN HET ROERGEBIED. Engelands antwoordnota. LONDEN, 17 Juli. Het ontwerp voor de Britsehe anhwoord-nota aan Duitsch land is nog steetfe niet góreed. Het is eóhter waarschijnlijk, - dat het stuk1 in den loop- Van mórgen Wel voltonfld zal zijn en dan aan de goedkeuring Van het kabinet kan wórden onjderworpen. VerA der gelooft me» dat het stuk telgen hó1 einde van do week aan de 'bondgenoo ten ter bestudeerinig en commentaar zal Worden toegezonden. Wat de Britsehe regeering betreft, Zal alle onnoodig© uitstel worden vermeden en m'en hoopt, dat ook de Idaarop' vol gende beraadslagingen niet tte zoer zullen, worden gerekt, in Verband' met derf 'drin genden aaüd Van het probleem', waar-; over men hói hier volkomen eens is. LONDEN. 18 Juli. Zoowel de ..West- minster GaZetiee'' als de „Manchester Guardian" verwachten, dat het voorstel Svan Engeland mót betrekking tot dó Duitsche schuldregeling een bemiddelend karakter zal hebben en dat En'geljajriWI Wt voorstellen de te benoemen commisi2 sïe Van internationale fSnanoieele deskun digen te mlaken tot een aidViseeren'd Hohaam ten belhoeve van de Commissie van Herstel, teneinde zoodoende tegeanbèt te komen aan de Fransche bezwaren-, dat dezte offficdeele commissie uit haar functie woTdt gedromgen. LONDEN, 18 Juli. Naar verluidt, be staat het ontwerp der Engels'che ant- woord-notai aan Duitschland uit een be antwoording. punt Voor punt, van de vragen, door Duiischland' opgeworpen, benevens uit een m'antel-nota, die allteen aan de geallieerde regóeringjetn is gericht, benóVems aan de V©reenigde Stajlfen. Het hóet dat alleen' iu de mlahtel-' nota getproken wordt v'an de staking van het lijdelijk verZe'f, echter niet in de nota. zelf'. Do tekst dieniaangaia»'da zou behelzen, dat', daar Engelahdl do Roerbezetting als onrechtmatig Weteehouwt htet niet kan verwachten, dat Duitsch land zij» passieven tegentetand opgeeft!, zonder dat Duitschland Vooraf de zeker heid hedft. dat ook die beZetting 'zal wórden beëindigd. Men mteont Verder te weten, dat En geland zich' zOu hebben Verztekerd van' de toezegging uit Berlijb dat alle beVelten in verband m'et het lijdelijk verzet aan ambtenaren, enz'., onmiddellijk Zulfen worJ der herroepen, Zoodra het blijkt, dat er een basis is' gevonden. Waarop onlderhain-' lïngen tussehe» BterlSj» en de entente! mogelijk worden. Noóhl officieel, nfoch' officieus is in middels ©enige b©vestigin|g deZer gferuch- fen te Verkrijgen hbewei 'de m'edfejdfeelingenf uit goedingelich'fe bronnen heeten te kó men. LONDEN, 18 Juli. Ourzon heeft Stham'er 'hedenmiddag op het foreign offi ce ontvangen. De nota aan Duitschland zal mbrgen in' den ministerraad' besproken worden. De> doodvonnissen. BERLIJN, 17 Juli. Van de 15 dood2 vonnissen, door de Fransohen en Belgen uitgesproken -werd er slechts, een vol trokken. Men m'eent, dat deZ© gunstige wending aan de démarchó Van sommige „Dït" fluisterde. Andrea, terwijl' ze een! kunstig bloemstuk toonde „Dat is ontegemzegelijk schoon, maar toch m 'fc geheel niet moeilijk. Ga hebt Veel tijd verbeuzeld. Ik zal dus Mar- cia laten Zeggen dat' ze u /Vian aVonH, bij uwe terugkom'st in 't slaVenktVartier eens duchtig afranselt." Na deze bittere verwijtingen ging zij weer naar haren gemiaal en hare dochter, die op de marmeren balustrade geleuhd',!, hun gesprek Voortzetten. In de trekken van- Andrea, die wedSer op het drietal tuurde, lag bitter hartzeer en diep© smlart. doch het duurde niet lang. De slavin m'aakte een© vreemdsoortige beJ weging: met don duim' teekendie. zij! een kruisje op de borst, Wendde dan moedig haaT gelaat van de haar opwekkende per sonen af: en ging weder aan het werk. Kort daarop Verdwenen Flavius, Fau stina en Clyeeria achter het struikgewas Van den tuin. Zoodra de oudere slavin hen ver genoeg Verwijderd oordeelde, zegde, zij op1 deel nemende» toon tot hare jonger© gezellin „Dus weer bestraft en onireehtMaakdig bestraft. Maar waarom' zeidet g© dan niet, dat Glyoeria u zoo dikwijls opgehouden heeft om hare grillen telkens opnieuw te bevkedigen'?" Omdat dit foch nutteloos is en 'dk evengoed uitgescholden zou Worden, wijl ik een zoo. gewichtig Werk ter wille van een kind in den steek gelafe» heb." neutralen te danken is en noemt in dit voroand m'et groote erkentelijkheid' H.Mo de Koningin.en den Koning van' Spanje,' die voor de veroordeelden tusschtenbeido zouden gekomón zijn. Het optreden der .bezetting. BERLIJN, 17 Juli. De Fransehen bte-i ginnen zich meer en meer meestjer ÖW m'aken van de kolenvoorrajden, die in de Versclullende groote fabrieken opgesta peld liggen, onlversehilligi voor de daar uit natuurlijk voortviljoeiende werkloos heid. De inslagnemingen wijzen erop, dat de reusachtige hoeveelheden brandstof fen, welke bij de mijnschachten opge stapeld lagen, uitgeput beginnen te Se- raken. Wanneer deze uitputting een vóD dongen feit Zal zijn, wordt het ntuh der Roerbezetting als productieve maat regel geheel en al problematiek. I Optiatistisehe verklaring va.ni B«nn«B» PRAAG, 17 Juli. De Parijschó cbr- respondent va» de „Prager Pressó" ha'dl ©en onderhoud m'et Be»eS. De'Ze wasf zteteir vóldaan over de resultaten zijner reist en den poiitïeken toestand. Er Was hoop. dat het hersteüvraagstub! tegen den herfst' Zal worden geregfeld'.! Ondanks de mtecningsVerschillen der Fran- sóhe .en Rritsdhe reg'eerinig liad BeneiSl over hlët algemeen op zijp reis geen pes'- simïs.isoh'en indruk opgedaan. De Lcgerwrt. BRUSSEL. 17 Juli, (Msb.) De Ka mer Beóflt heden het debat op 'de mili taire RecruteeringSWet voortgeket- Verschillende incidenten deden zióH voor bij de bespreking van art, 3 betref- 'Senile den duur van den militairenj'ctiensti t'ijd. Een socialistisch amonlclement.waiar- in voor de Infanterie de diensttijd !»p 6 maanden Werd gesteld, werd verwor pen mlet 97 tegen 60 stemme» ten 67 onthoudingen. Dan ontstond een hachelijk oogenblik! Voor de regeerïhg bii de Wesprekinjg! Van} het amendement vlan het KatholiekeVl'aami sche lid mr. March, den diensttijd dor Infanterie op 8 maanden bepalende. Ver schillende! Katholieke Vlamingen, waar onder Van Cauwelalert', lieten Mareïd echter in den steek, ondanks het 'feit dat zij vroeger zelf een diensttijd van 6 maanden hebben voorgestaan. Het amen- detoent-MaTck werd slechts met een kleind meerderheid Verworpen n.l. 86 stem'mea voor (Katholieken Walen, liberalen en' Katholieke VLaam'seha „Belgieïsten"), te gen 78 stemlmen (socialisten en Katho lieke radicale elementen) 6n' 5 onthemdin- ge». De socialisten verdedigden vervol'gtensl een nieuw amtendement, een diensttijd Va» 10 maanden Voolr de infanterie be-' oogende, en dat niet mteer was dan oeh bepaling uit een Vroeger door niemand minder dan minister DeVèze zelf inge diend voorstel. Dit tweede socialistische amendement werd eveneens VerWorplein! met 103 tegen 55 stemto'eni en 8 onthou dingen. Ten slotte Werd met 86 tegem 76 stem men en 5 onthoudingen in eerste lezing art. 3 aangenomen volgens den tekst: der regeering, die zooals men Weet', den. diensttijd bepaalt van 12 maanden Voor. de infanterie en 15 maantden Voor 'de cavalerie, de bereden artillerie etu da "transportlroepen. In dit artikel is niet begrepen .da suppletoire diensttijd van twee maanden, die voorzien wordt, zoolang de Roerbe- 'Zettïng zal duren. Deze zal' later aan' de orde komen. Gedurende dr- herrie, die zich bij' da besprekingen voordeed, riep. op. een gó- gejven oogenblik de gewezen socialisti-i „Faustina. weet altijd iets te vin/denj om u te laken. Haar haat tegen n moet wel diep geworteld zijn, ofschoon ik niet inkie, Waarom', en evenmin begrijp ik, dat ge zoo voor Glyoeria in de weer zij't, dat ge zooveel van dat nukkige land! houdt. Ge ziet tóch hoe onejorschi 11 ig haar hart voor u blijift. Het kostte ha,ar slechts één woord om die onbillijke Ver wijten te voorkomen en de strajfl af be> wenden en zij beefflt het nilelt gesproken. Zij" Weet toch zeer goed dat dit geidn' gevaar voor haar oplevert." ,,Zij' heeft geen acht geslagen op. dóf wóórden barer móeder Paula. Ik ben er Van overtuigd dat zij' rechtvaardig gje© nocg is om' mij niet onVferdienjd' te laten' beschuldigen." ,D,at wil m'et andere .wóórden' zeggen^ dat ge niet hebben wilt, dat miem! iets bel haren nadeel® zegt en daarom zal' ik er mijn mond over toe houden, ofschoon ik' het goed mteen. Kom ik' zal u een handjfel helpen, arm kind, en mijn© taak, die ver genoeg gevórderd is, zoolang laten liggen. Misschien kunnen We samen de uwe nov Voor den avond gereed krijgen." ,,Ge zïjt goed, Paula, en ik ben u zeer dankbaar, zeide Andrea geroerd, terwijl' ze de hand der góede vrouw hartelijk drukte, ;,m'aar wat ik bidden mlag, stel u om mijnentwil niet aan onaangenaamhe den bloot." (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1923 | | pagina 1