NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
9e Katakomben van Gaëta.
DONDERDAG 19 JULI 1923
„Rechtsontaarding"
JjEUlLLETON
BUITENLAND
Frankrijk en Duitschland
BELGIE
NUMMER 160
19db JAARGANG
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel, GOES
Interloc. Telefoon: Redactie No. 97; Administratie No. 207
Bijkantoor: MIDDELBURG, Markt 1 en 2; Telefoon No. 4-74
Abonnementsprijs f1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling
Advertentiën van 1 tot 6 regels f 0,90, elke regel meer f 0,15
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager
GROOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT GELEZEN
IN ALLE KRINGEN
(Slot.)
Het Duitsche leger wjas in 1913 het
grootste, in Europa,, het telde 647000 man.
Reeds in 1921 bedroeg het Fnansche le
ger 800.000 m'antoch telt h'et Duitsche
Rijk 60.000.000, het Frlansche volk slechts
40.000.000 zielen.'
Frankrijk' heeft h,et toonaangevend,
machtshebhend Europa zoo ver gedreven
op den weg 'der rechtsonhaarding, dlat het
alleen vertrouwen stelt op stoffelijke
ffijarfit en wapengeweld.
„Alleen versterkingen, strategische gren
zen, ontwapende gordels hebben waarde
en, moeten even zorgvuldig! verworven ia,ls
den vijiand onthouden woridlen. Waar zulk
een geest heerscht en niet door sterker te
genwicht wordt bedwongen, is de hoop op
vrede en herstel ijdel, de toekomst duister
en het lot van Europa aan de grootste ge-
Varen blootgesteld. Want de geest van
Frankrijk is niet binnen de Fransche gren
zen beslotn. Hip wiaart rond in den om
trek, wekt sluimerende begeerten, Vindt
weerklank in het oosten en prikkelt pas
aian ijzeren band ontkomen volkten tot heb
zucht en eigen w]a»n."
Toch is prof. De Louter niet geheel zon
der hoop op een kentering ten goede. Hij
Verwacht veel van de bescheiden maar
daarom nog niet onbeteekenende r.il der
neutrale landen voor de loutering der
rechtsideeën, meer nog v)a,n de openbare
meeting en via» het gezond verstand der
geestelijke Voorm|annen in de verschillende
landen, die der ould-combattanten niet uit
gezonderd. i|
„Mannen als Maqnard Deynes, Norman
Angell, Ed. Morel en vele anderen vinden
meer en meer gehoor in Engieljaind, Italië
komt tot inkeer, de oogen gaan open in
Amerika, en zelfs in Frankrijk' bespeurt
men flauwe sporen van bezinning.
Geen geldelijke of stoffelijke middelen,
veel min gewapende troepen, kunnen het
beoogde doel bereiken, indien zij niet
worden gedragen door geestelijke motie-1
ven, die den toets v,an rede en geweten
kunnen doorstaan en daardoor de open-
bare meeting tot richtsnoer strekken.
Broodnoodig is eene spoedig'e omkeer op
den noodlottigen weg, die Europa, van
kwaad tot erger Voert en moet eindigen is-
«en volslagen ondergang v,an alle stoffe
lijke en zedelijke goederen, welke het in
de laatste eeuwen móeizlapirt Verwierf."
Trof. de Louter eindigt zijne uiteen
zetting aldus
hang is 'de weg tot een algeheel hlerste]
Van recht en rede. Daartoe is herziening'
Van den Vrede van Versailles onvermijde
lijk Deze is geen onaantastbaar heilig
dom^ gebleken, mja,ar een .aan een ontwa
pend en stuiptrekkend volk opgelegd juk
en ontwrongen onderwerping; v|a» niet
Weer wjaarde dan Galilteï's Vermaarde be
kentenis „E pure si muove". Toch draait
met alleen de aarde om' de zon, maar ook
on zelfzuchtige politiek van
tijdelijke machthebbers om de eeuwige zon
er gerechtigheid. Sol justitiae, illustra
nos
1 olgaarne scharen, wij ons onder de be
wonderaars van dezen schrijver, die zoo
waardig cn kloek' zoo duidelijk en voor
i r verstaanbaar protest laat kïin-
aen tegen de ontaarding Van het Recht,
a zoo treffend den grondslag der riiken
genoemd wordtjustitilai fundamentum
coot urn. Gretig en met volle bund bie-
den wij hem den cijns onzer buide. Toch'
Jn wij niet geheel Voldiaian. Allereerst
erwondert het ons da,t een geleerde als
W°-' de fouter n°g spreekt vjan Ga-
ei s „vermaarde" bekentenis „E pure si
^0C'1 zij' zich) die toch'
s 7 door de historische kritiek' is
rwezen paar het rijk der fabelen.
1} -OW.
p Bij den Patriciër Fl»vius.
ii /CW,la slaapf dus nog?, Nu, laten'
J aan hare rust niet storen." Zoo sprak
rnr'n?»^11 °^cikr«intt Veertig jaren. Hierop
laar niJ? zac'1 de gaanderij?
"hen de planten, met zorg tus-
lixenn 011 0P®6steldl, en een vnort-
mi,l?rl^ende ^on zelf^1 <1® groot-
eldS^J® ,eeIle Verkwikkende en
Ditr 'l°0 deden heerschen.
'eftallio. op zachte kussens, een
en. Aan ^an vijftien ja-
en dio rVf6. waakten, twtoe Vrou-
arèn TT C sti)al,e handwerken bezig
1 bii de eST°adigé kleedij stak' sterk
ijke kleedin'v d' di? haAr 0T^aA en de
en hun- s ?r slapende. Dezie! droeg
et ve?lt?eW^a v™ lichtblauw® zijde,
naaldwerk bestikt. Te
rdeelen
"t werk
naar de oVereemkolmót, wteitke
d met dat in de) handen dór
toe Was to®11, zeggen, dat het 't
ouwen .tobhjkelijk Waren genoemde
udste j- Vlmiei1 des huizes'. Terwijl de
en Van 6 y?£ev©er vijftig jaar kon wek
onde a®Eolm'st schee» te rijn,
ne zekpJ01?^ in gelaat em houding
ij iiet o. e deftigheid en waardigheid.
handen iin den schoof rusten',
Da» eindigt de professor zijn betoog,
met de woorden „Sol justiti|ap LUustra nos
„Zon der Gerechtigheid, verlicht ons!",
de zinspreuk der universiteit waaraan dr.
De Louter doceert. Indien met dien „Sol"
die „Zon"', 'bedoeld worjdt Hij! die d|e bron
Van alle recht, ja de Rechtvaardigheid'
zelve ,isGod Almlachtig, dan hebben wij
er vrede mede. Zoo niet, da» is bet een
zinledig woord. Verder zVvijlgft professor Öe
Louter in ganscib zijn betoog van dat
geestelijke instituut, d|ait zoo ontzaiglgelijk
veel vermag voor de handhaving van vre
de en recht, de Roomseh; Katholieke Kerk.
Dit jaWhten wij een groot© lacune in
's professors betoog. Tenzij! hij! zich op
zettelijk blind houdt Voor wiat de historie
leert moet hij weten, dia.fc, ware de Katho
lieke Kerk' er niet, (alle recht sinds laag
tot een aanfluiting zou zijn geworden,
alle macht sinds lang zóu rijln.' uitgegroeid
tot onduldbaj-e tirannie, alle Vrijheid sinid's
lang zou zijn vermoord en vervangen, door
de metst onduldbare slavernij, zoowel
maatschappelijk als geestelijk'. Van stonde
■af aan, dat de oorlogsfbkkfel zijn giftige»
w,ailm sloeg over de landen der ouldte en
nieuwe 'Wereld, hebben de Roomisehe Op
perpriesters onophoudelijk hunne stem
doen klinken voor Vrede en Rtec'ht. Zijn
zljt ,och opperherders dier Kerk, welke
steunt op Gods Woord wiaarin da,t betes-
kenisvolle gezegde voorkomt: Rechtvaar
digheid en Vrede hebben elkla,ar omhelsd
Maar de wereld (d. w. z. idle kabinetten,
de diplomatieke miHieu's1, de 'dleielnem'ers
laan vele en velerlei congressen) heeft hajar
oor voor de Pauselijke sten geslotengeen
Va.tikaan bij de besprekingen en be
raadslagingen. En zoo is dat andere woord
der Schrift in vervulling gegaan: „Zij
roepen vrede, vrede en dia»r is geeta'
vredeI
En zoo zial bet zijn, zoolang de toon
aangevende wereld doof blijft voor 's Pau
sen roepstem. Leibnitz, geen Katholiek
ma,ar wel een geleerde en wel zulk een
voor wien ook dr. de Louter gaarne het
hoofd buigt, heeft gezegd„de vierschaar
des Pausen, zetelend te mididlen der vorsten
zou ons de gouden eeuw terugbrengen.
Eerst va» den dag ,af aan, dat vorsten en
ministers, diplomaten en staatslieden op
hunne congressen een pla;ats zulle» inrui-"
men voor den grijsaard van het Vatikaam
of diens gemlaphtigde zal me» miet zekerheid
kunnen verwachten, dat Rechtsverkrach
ting aal plaats maken Voor Rechtsverdedi-
gingl en Rechtsonfaiarding Voor Rechtsher
stel. Slechts op die voorwaarde douwt
Gods zegen op het edele pogen van man
nen lajö prof. De Louter, om' 'het zinkende
Europa! te redden uit het moeras.
V Het begin van het einde?
In twee provinciën, Noord-Holland en
Friesland, heeft bij de verkiezing van le
den van Gedeputeerde Staten 'door d©
respectievelijke Provinciale Staten geen
samenwerking plaats gehad tusschen de
oude coialitiegroepenKoomsch-Katholïe-
ken, Antirevolutionairen en Christelijlk-
Histonschen. Dit is te betreuren, ook
lal Viel' de vrucht van da,t niet-samenwer-
lren ons, Katholieken, in den schoot.
Sinds de Evenredige Vertegtenwoordli-
ginig in ons kiesstelsel is ingevoerd, gtajan
de R.-K'. de A.-R. en de Ch.-H. niet meer
samen op ter stembus. Wel bleef1 de co.ali-
tie bestaan, inzooverre de gekozenen der
zoo juist genoemde stjaiatkundigle groepen
ééne rechterzijde vormden, welke, zoodra'
zij' de meerderheid Ito Kalmer vormde, hst
aanzijn gaf aan een kabinet uit vertegen
woordigers dierzelfde giroepen, op een ge
meenschappelijk regeexingsprogram' sa
mengesteld. Mlaiar, wie ook mlaiar ceniiger-
m'ale tüuis is in de parlementaire geschie
denis der laiatste jaren, Weet, dat Idioor de
en staarde peinzend vpor zich toen zij
verrast werd dloor haren meester, die
andermaal naderbij kwam om naar het
rustig slapende meisje te zien. Hij! was'
hoog van gestalte, had iets' gebiedends1 ini
zijne houding en strengs in zijn edele
trekken. De jonge slavin sidderde e. deize
onwillekeurige betWeging, Was oorzaak', dat
de schaar van bare knieën op den' mar-
m'ervloer viel.
Op het rinkelend geraas opende Glyce
rin plotseling de oogen «n staarde 'Ver
ward om' zich heen. Zo berkeride haren!
v'ader en de slavinnentoen do eerste
schrik voorbij Was, speelde een' vriende-0
lijk lachje om hare lippen. „Was dat
schrikken", sprak ze; „ik sliep! zoo ge2
rust."
,Dat domme wezen heeft u wakker ge
maakt, lieve Glyoeria", viel de patriciër
in. „Ik zial 'haar laten geeseleu'." i
„Neen, vader, voor ditmaal niet! Zie,
ik ben nu blij, dat ik ontwaakt ben, Want'
ik zou zoo gaarne m'et u gaan wandelen."
Het jonge meisje sloeg haren arm' in! dien
'haars vaders en trok herni mede maar den
tuin.
De barsebe toon des patriciërs' en Vooral
de schimpende benaming, welke hij' haar
gat', hadaen de wangen der jongste slavin,
met een hoog rood gekleurd' en een vonk
van toorn glom in haar oog. Doch met)
sterke Wilskracht had zij' haar opbrui
send gemoed tot zwij'gen gebracht. Het
woord van Glyeeria's lippen hald den'
ïeclhtsche groepen in de Kamer niet altijd
die geaam'enlijke steun aan de Regteering
werd verleend, Welke, noodig wjas, om
wetsontwerpen, door die RSegeierimgl uiar
den geest van het .gezamenlijk regeerimgs-
progriam' geformuleerd, in Veilige haven
te .brengen. Men denke b.v. aian de bios
coopwet.
Dit vindt voor een groot deel zijn oor
zaak in hetgeen wij hierbovten zeidenhet
niet meer in coalitie opgaan ter stem
bus Daardoor sterft èn bij kiezers èn bij
gekozenen der rechterzijde het geVoel van
saiamihoorigheid af, da.t hen Vroeger deed'
optrekken voor 'het ééne groots doel: de
zegepraal van het Christelijk feglinsel in
de Staatkunde. En gaandeweg vergeet
men, vooral de kiezers en gekozenen
van het jongere geslacht, dat, Waar noch
de Roomsch-Katholieken, noch de Anti-
ervolutionairen noch de Christelijk-Hista*
torischen afzonderlijk hunne politieke de
siderata kunnen zien verwezenlijkt, zij
gezamenlijk een groot deel daarvan kun
nen realiseeren, al' moeten zij somssl in
onderdeelen iets van hun idealen, verlan-
geus ;en wensche® prijsgeven. De drie
greoto politieke voortrekkers, die Bian de
coalitie net ganzijn gaVen, hebben dat zeer
goed ingezien. En daarom hebben zij:
Sdhfjjgptoian, Kuijper, Lohman, slechts liet-
tendejOp w|a.t de R.-K., A.-R. 'en C.-H!. Ver
eent, (het klaargespeeld zij h|et odk niet
da» met veel moeite en onder veel tegen
werking de beide groote Protestantsche
groepen met de Katholieke te spannen in
één gareel en den politiiefcen waglen uit
het liberale spoor over te brengen in liet
rechtsehe spoor en aan ons in meerder
heid geloovig vólk zulk eien aandeel toe "te
kennen in de behartiging van 's lands be
langen, dat op de binnenllandsche staat
kunde het christelijk stampei' kbn worden
ge'z'et. Dientengevolge zjjn politieke vraag
stukken, die de .R- K. of A.-R. of C.-H-
allleen nooit tot oplossing zouden hebben
gebracht, tot een bevredigende oplossing
gekomen, men d'enkfe W.V. alan het' kapitale,
sch oolv»aiagstuk, en is door het g|ez!am©n-,
lïjk optreden der drie redhtsohe groepen
aan elk 'dez'er een passende invloed, „in
politicis" bezorgd. T,
Dit alles stond den rechtseben kieZers,
die vroeger gezamenlijk de hitte van den
stembusstrijd doorstonden, voor elkanders
cjandidaten in het vuur gingen, levendig
voor oogen, gaf bezieling aan hun poli
tieke actie en werkte nog langen tijd wel-
d-dig.na. Het is bïj' al de voorttelen va»
de Evenredige Vertegenwoordiging! een se
rieus nadeel, dat dit thans niet meer het
geval is, all tracht men dat Man ook
met [aanhaling Van Von Moltke's wöord:
„getrennt marschieren, vexejnigt schlagen"
te bemantelen en te btewimlpeien.
Van 'harte is het te hopen, dat wat in
Noord-Holland en Friesland voorviel
slechts een incident zij, een los' gebeuren
en geen verschijnsel van een zich l'ang1
ziaajh' doch zeker voltrekkende breukfe der
coalitie. Dat zouden wij een ramp achten.
Dat elk der coalitiepartijen de hand in
eigen boezem' .steke en niet aarzfele, om
bij het bevinden van m'edeschuld in dez!e
een vrijmoedig „mea culpa" te srpekten
*met het Vaste voornemen terug te keeren
vim de dwalingen hianrs weejgjs. D© teeke
nen des tijds toch zijn van dien aard, dat
al wie het goed meent met zijn volk en
land slechts heil ziet in een zoo nauw mo
gelijke samenwerking' van die staatkundige
groepen, welke de eere Gods en de kerste
ning der natie, ook in het staatkundige, od
het voorbeeld v.an h(et illustre drieman
schap: Schaepman-Kuijper-Lohman trouw
hartig,nastreven. Dat men daarbij' vooral
z'ich niet blind sliaire op wat ons vtan el
kander.seiheidt, maiar integendeel open oog.
ihe'b'be voor w'at ons verbindt.
Moge de toekomst ons leeren, dat wat
storm' geheel bedaard.
Op het oogenblik dat het jonge mteisje
met haren vader de trappen van' den zui
lengang wilde afstiji»)ein vertoonde zich'
een dertigjarige vrouw. Zij Was schoon
van gPötalte en van zöo in 't oog vallend©
gelijkenis met Glyoeria. dab men ze aan
stonds vOar hare moeder erkendu Hielt
kind snelde haar tegemoet en kuste haar
teerder, ook do patriciër naderde vriende
lijk en m'et hun drieën begonnen zij aen
druk gesprek. i
De oudste slavin had haar tank weder
opgenimlen doch de jongste bleef! werke-'
loos zittlenhane oogen hechten zich .aan
de gelukkige groep, die slechts' eeniglej
schreden Verwijderd stond, en vulden zióh
met tranen.
De mteestereS bemieirkte dit. Zij traid
nader, legdfe hare hand opi den' schoudleir
der slavin en z'egdle Streng en bars'c'h':'
„Nog steeds in uwte nuttelooze drt>omterij(elni
Verzonken Andreia? Ge Weet toch dat dielz'e
tunica v'an avb®d klaar móet Zij» 'en'
u anders eane strenge strati te wachten
staat? Hoe Ver zijt ge mlet uw! (werk1?"
Andrea verbletekte licht. Zij ston'd op
en legde 'de vouwen der stofl open. Een
tamelijk breed© rand bleef nog te -be
stikken.
„Deze tunica kan inórge» zeker niet
gebruikt Worden," zegde de mlatronb ver
drietig, ,.en toch moet ik ze bij de ont
vangst des' keizers aanhebben. Waf hebt
ge sinds gisteren gedaan'?"
wij als een vraag boven dit artikel zet
ten, niet meer dan een vraag was, welke
beslist ontkennend moet worden beant
woord.
DB BEZETTING IN HET
ROERGEBIED.
Engelands antwoordnota.
LONDEN, 17 Juli. Het ontwerp voor
de Britsehe anhwoord-nota aan Duitsch
land is nog steetfe niet góreed. Het is
eóhter waarschijnlijk, - dat het stuk1 in
den loop- Van mórgen Wel voltonfld zal
zijn en dan aan de goedkeuring Van het
kabinet kan wórden onjderworpen. VerA
der gelooft me» dat het stuk telgen hó1
einde van do week aan de 'bondgenoo
ten ter bestudeerinig en commentaar zal
Worden toegezonden.
Wat de Britsehe regeering betreft, Zal
alle onnoodig© uitstel worden vermeden
en m'en hoopt, dat ook de Idaarop' vol
gende beraadslagingen niet tte zoer zullen,
worden gerekt, in Verband' met derf 'drin
genden aaüd Van het probleem', waar-;
over men hói hier volkomen eens is.
LONDEN. 18 Juli. Zoowel de ..West-
minster GaZetiee'' als de „Manchester
Guardian" verwachten, dat het voorstel
Svan Engeland mót betrekking tot dó
Duitsche schuldregeling een bemiddelend
karakter zal hebben en dat En'geljajriWI
Wt voorstellen de te benoemen commisi2
sïe Van internationale fSnanoieele deskun
digen te mlaken tot een aidViseeren'd
Hohaam ten belhoeve van de Commissie
van Herstel, teneinde zoodoende tegeanbèt
te komen aan de Fransche bezwaren-,
dat dezte offficdeele commissie uit haar
functie woTdt gedromgen.
LONDEN, 18 Juli. Naar verluidt, be
staat het ontwerp der Engels'che ant-
woord-notai aan Duitschland uit een be
antwoording. punt Voor punt, van de
vragen, door Duiischland' opgeworpen,
benevens uit een m'antel-nota, die allteen
aan de geallieerde regóeringjetn is gericht,
benóVems aan de V©reenigde Stajlfen.
Het hóet dat alleen' iu de mlahtel-'
nota getproken wordt v'an de staking
van het lijdelijk verZe'f, echter niet in
de nota. zelf'. Do tekst dieniaangaia»'da
zou behelzen, dat', daar Engelahdl do
Roerbezetting als onrechtmatig Weteehouwt
htet niet kan verwachten, dat Duitsch
land zij» passieven tegentetand opgeeft!,
zonder dat Duitschland Vooraf de zeker
heid hedft. dat ook die beZetting 'zal
wórden beëindigd.
Men mteont Verder te weten, dat En
geland zich' zOu hebben Verztekerd van' de
toezegging uit Berlijb dat alle beVelten
in verband m'et het lijdelijk verzet aan
ambtenaren, enz'., onmiddellijk Zulfen worJ
der herroepen, Zoodra het blijkt, dat er
een basis is' gevonden. Waarop onlderhain-'
lïngen tussehe» BterlSj» en de entente!
mogelijk worden.
Noóhl officieel, nfoch' officieus is in
middels ©enige b©vestigin|g deZer gferuch-
fen te Verkrijgen hbewei 'de m'edfejdfeelingenf
uit goedingelich'fe bronnen heeten te kó
men.
LONDEN, 18 Juli. Ourzon heeft
Stham'er 'hedenmiddag op het foreign offi
ce ontvangen.
De nota aan Duitschland zal mbrgen
in' den ministerraad' besproken worden.
De> doodvonnissen.
BERLIJN, 17 Juli. Van de 15 dood2
vonnissen, door de Fransohen en Belgen
uitgesproken -werd er slechts, een vol
trokken. Men m'eent, dat deZ© gunstige
wending aan de démarchó Van sommige
„Dït" fluisterde. Andrea, terwijl' ze een!
kunstig bloemstuk toonde
„Dat is ontegemzegelijk schoon, maar
toch m 'fc geheel niet moeilijk. Ga hebt
Veel tijd verbeuzeld. Ik zal dus Mar-
cia laten Zeggen dat' ze u /Vian aVonH,
bij uwe terugkom'st in 't slaVenktVartier
eens duchtig afranselt."
Na deze bittere verwijtingen ging zij
weer naar haren gemiaal en hare dochter,
die op de marmeren balustrade geleuhd',!,
hun gesprek Voortzetten.
In de trekken van- Andrea, die wedSer
op het drietal tuurde, lag bitter hartzeer
en diep© smlart. doch het duurde niet lang.
De slavin m'aakte een© vreemdsoortige beJ
weging: met don duim' teekendie. zij! een
kruisje op de borst, Wendde dan moedig
haaT gelaat van de haar opwekkende per
sonen af: en ging weder aan het werk.
Kort daarop Verdwenen Flavius, Fau
stina en Clyeeria achter het struikgewas
Van den tuin.
Zoodra de oudere slavin hen ver genoeg
Verwijderd oordeelde, zegde, zij op1 deel
nemende» toon tot hare jonger© gezellin
„Dus weer bestraft en onireehtMaakdig
bestraft. Maar waarom' zeidet g© dan niet,
dat Glyoeria u zoo dikwijls opgehouden
heeft om hare grillen telkens opnieuw te
bevkedigen'?"
Omdat dit foch nutteloos is en 'dk
evengoed uitgescholden zou Worden, wijl
ik een zoo. gewichtig Werk ter wille van
een kind in den steek gelafe» heb."
neutralen te danken is en noemt in dit
voroand m'et groote erkentelijkheid' H.Mo
de Koningin.en den Koning van' Spanje,'
die voor de veroordeelden tusschtenbeido
zouden gekomón zijn.
Het optreden der .bezetting.
BERLIJN, 17 Juli. De Fransehen bte-i
ginnen zich meer en meer meestjer ÖW
m'aken van de kolenvoorrajden, die in de
Versclullende groote fabrieken opgesta
peld liggen, onlversehilligi voor de daar
uit natuurlijk voortviljoeiende werkloos
heid. De inslagnemingen wijzen erop, dat
de reusachtige hoeveelheden brandstof
fen, welke bij de mijnschachten opge
stapeld lagen, uitgeput beginnen te Se-
raken. Wanneer deze uitputting een vóD
dongen feit Zal zijn, wordt het ntuh
der Roerbezetting als productieve maat
regel geheel en al problematiek. I
Optiatistisehe verklaring va.ni B«nn«B»
PRAAG, 17 Juli. De Parijschó cbr-
respondent va» de „Prager Pressó" ha'dl
©en onderhoud m'et Be»eS. De'Ze wasf zteteir
vóldaan over de resultaten zijner reist
en den poiitïeken toestand.
Er Was hoop. dat het hersteüvraagstub!
tegen den herfst' Zal worden geregfeld'.!
Ondanks de mtecningsVerschillen der Fran-
sóhe .en Rritsdhe reg'eerinig liad BeneiSl
over hlët algemeen op zijp reis geen pes'-
simïs.isoh'en indruk opgedaan.
De Lcgerwrt.
BRUSSEL. 17 Juli, (Msb.) De Ka
mer Beóflt heden het debat op 'de mili
taire RecruteeringSWet voortgeket-
Verschillende incidenten deden zióH
voor bij de bespreking van art, 3 betref-
'Senile den duur van den militairenj'ctiensti
t'ijd. Een socialistisch amonlclement.waiar-
in voor de Infanterie de diensttijd !»p
6 maanden Werd gesteld, werd verwor
pen mlet 97 tegen 60 stemme» ten 67
onthoudingen.
Dan ontstond een hachelijk oogenblik!
Voor de regeerïhg bii de Wesprekinjg! Van}
het amendement vlan het KatholiekeVl'aami
sche lid mr. March, den diensttijd dor
Infanterie op 8 maanden bepalende. Ver
schillende! Katholieke Vlamingen, waar
onder Van Cauwelalert', lieten Mareïd
echter in den steek, ondanks het 'feit
dat zij vroeger zelf een diensttijd van
6 maanden hebben voorgestaan. Het amen-
detoent-MaTck werd slechts met een kleind
meerderheid Verworpen n.l. 86 stem'mea
voor (Katholieken Walen, liberalen en'
Katholieke VLaam'seha „Belgieïsten"), te
gen 78 stemlmen (socialisten en Katho
lieke radicale elementen) 6n' 5 onthemdin-
ge».
De socialisten verdedigden vervol'gtensl
een nieuw amtendement, een diensttijd
Va» 10 maanden Voolr de infanterie be-'
oogende, en dat niet mteer was dan oeh
bepaling uit een Vroeger door niemand
minder dan minister DeVèze zelf inge
diend voorstel. Dit tweede socialistische
amendement werd eveneens VerWorplein!
met 103 tegen 55 stemto'eni en 8 onthou
dingen.
Ten slotte Werd met 86 tegem 76 stem
men en 5 onthoudingen in eerste lezing
art. 3 aangenomen volgens den tekst: der
regeering, die zooals men Weet', den.
diensttijd bepaalt van 12 maanden Voor.
de infanterie en 15 maantden Voor 'de
cavalerie, de bereden artillerie etu da
"transportlroepen.
In dit artikel is niet begrepen .da
suppletoire diensttijd van twee maanden,
die voorzien wordt, zoolang de Roerbe-
'Zettïng zal duren. Deze zal' later aan' de
orde komen.
Gedurende dr- herrie, die zich bij' da
besprekingen voordeed, riep. op. een gó-
gejven oogenblik de gewezen socialisti-i
„Faustina. weet altijd iets te vin/denj
om u te laken. Haar haat tegen n moet
wel diep geworteld zijn, ofschoon ik niet
inkie, Waarom', en evenmin begrijp ik, dat
ge zoo voor Glyoeria in de weer zij't,
dat ge zooveel van dat nukkige land!
houdt. Ge ziet tóch hoe onejorschi 11 ig
haar hart voor u blijift. Het kostte ha,ar
slechts één woord om die onbillijke Ver
wijten te voorkomen en de strajfl af be>
wenden en zij beefflt het nilelt gesproken.
Zij" Weet toch zeer goed dat dit geidn'
gevaar voor haar oplevert."
,,Zij' heeft geen acht geslagen op. dóf
wóórden barer móeder Paula. Ik ben er
Van overtuigd dat zij' rechtvaardig gje©
nocg is om' mij niet onVferdienjd' te laten'
beschuldigen."
,D,at wil m'et andere .wóórden' zeggen^
dat ge niet hebben wilt, dat miem! iets bel
haren nadeel® zegt en daarom zal' ik er
mijn mond over toe houden, ofschoon ik'
het goed mteen. Kom ik' zal u een handjfel
helpen, arm kind, en mijn© taak, die ver
genoeg gevórderd is, zoolang laten liggen.
Misschien kunnen We samen de uwe nov
Voor den avond gereed krijgen."
,,Ge zïjt goed, Paula, en ik ben u zeer
dankbaar, zeide Andrea geroerd, terwijl'
ze de hand der góede vrouw hartelijk
drukte, ;,m'aar wat ik bidden mlag, stel
u om mijnentwil niet aan onaangenaamhe
den bloot."
(Wordt vervolgd).