abonneert U!
i!
i\
IJuli. Geslaagd voor A.S
Runia te Arnemuiden.
Nieuwe Zeeuwsehe Courant
nieuwe zeeuwsche courant
zaterdag 7 juli 1923
;he courant
Ienhoek.
ER WIJS
Iiren: 4, Jannjai MagdalenS,
Schipper ,en Mari|a( Paauw».'
?T EN SPEL°
^bërïchten
rteereTdoeT verRoopen.
tandarts
VAN DE VELDE
Voor de Keuken.
Gemengd Nieuws.
Uit de Pers
SSÊj "os-sa
-Nieuwsblad voor Zeeland
tot biechten, 's avonds
let Rozenhoedje.
■en H. Willibrordus.
Ildags te 1.30 uur Je
Ispers met Rozenhoedje,
londer de volkeren,
jelijks de gewone Cate-
Ite 6 uur wordt de Hu
leikt.
1st van de H. Maxtelare*
.5 Middags te 2 uur wor»
'i van de Broederschap
.1 de pastorie verwachte
iddags te 3 uur Loi ter
ld'. Gezongen zullen wor»
3, 13, 37 en 74.
Middags gelegenheid 01»
—6 uur.
'EZAND.
ouw Tenhemelopneming
Zondag na Pinksteren,
feest van Kerkwijding
Irocihie. Communie-uitreis
j na de Vroegmis van
Hoogmis. Onder de Hïï.
lelijksche collecte voor dtt
de behoeften der paro-
kwartier na de Hoogmis
- kinderen moeten kennen
_i 2 uur de Kruisweg en de
Krnisrelikwie.
Jet feest der 19 HH. Mar-
f.-kum. Om 8 uur de geat
la levende en overledene
llerschap van de HH. Mal»
Irkum, afdeeling Ovezhndt
lm 8 uur gezi H. Mis.
liechten de -jongens.
Om bij negen de Cate»
Ie kinderen der a.s. Plecht
linie. Om 7 uur Marialoï
Uje, daarna biechtgelegea-
rLAND-BATH.
kkerk van den H. Jozief.
HH. Missen om' 7 en 10
|ddag om half drie Lof.
de HH. Missen om kwart
half 8 uur.
fnen M. TJ. L. O.
Juli. Geslaagd voor As
Iruel, Jolia. Catha. Mon»t
S. Plankeel, pillen te Mid*
Corna. N. vpp Dissel Vel
Olijke stand
VOETBAL.
pi. IAchille I.
Ijax II1 Z. BI. H.
IA, 6 J,uli. Nabij' Drammen1
Jn een scherpe höcht Vlajn de«'
f, trein ontspoord. Bij! het on*
een pasqagder en pen spoor»
leven verloren en zijn J3
Itig gewond.
|ren en Verpachtingen
bessen, E. C van Dissel
ïskerke, vrachtrrjdersinspan,
13 en Heijhoer.
It eiken DINSDAG te
|S spjpéekuor van
unf ten huize van
ÏKHARDT, Korte
SÜstraat 5. 9656-12
de groots** «s
donkerste verdwijnen i
dooréén pot SPRUTOlT
I Verkrtgb. bil alle drogisten t
ft C; M
126
lverteeren in de „NIEUWE
EUWSCHE COURANT" wil
ggen, dén weg gevonden
hebben om aan zijn zaak
in meesten verkoop en
ndabiliteit te verzekeren
MAGERE BLOEMKOOLSOEP.
l'/a L- water, waarin bloemkool
gekookt is.
Eenige kleine stukjes bloemkool.
60 gram boter.
50 gram bloem.
1 d.L. melk of room.
1 a 2 eieren.
Nootmuskaat.
1 lepel fijngehakte peterselie.
1 theelepel Maggi's Aroma.
Bereiding: De boter in een pan
smelten, daarbij de bloem voegen en
langzaam het kokende bloemkoolwater.
Dit alles roerende 10 minuten door
laten koken. De eierdooiers in de
soepterrine flink kloppen, met een
weinig geraspte nootmuskaat, daarbij
de room of de melk voegen en lang
zaam de kokende soep. Het laatst
een theelepel Maggi's Aroma, de
stukjes bloemkool en de fijngehakte
peterselie er door roeren.
SLIERASPERGES.
3 bossen asperges.
3 a 4 eieren.
Nootmuskaat.
Gesmolten of gewelde boter.
Bereiding: Van de asperges de
harde ondereinden afbreken, ze daar
na voorzichtig afschillen en de kopjes
afschrappen. De asperges in bosjes
van 8 of 10 stuks bij elkaar binden
en ze gaar koken in kokend water
met zout, ongeveer 3/4 a 1 uur, dit
hangt af van de dikte der asperges.
Zoodra ze gaar zijn, worden ze met
een schuimspaan Hit het kooknat ge
nomen, de touwtjes er van verwijderd,
daarna worden ze op een schaal ge
legd met de koppen naar dcnzeltden
kant.
De hard-gekookte eieren worden
doormidden gesneden en er om heen
geschikt. Men presenteert de asperges
met gewone gesmolten of gewelde
boter en met wat geraspte nootmus
kaat. Gesmolten boter is smakelijker
maar minder voordeelig om bij de
asperges voor te dienen.
GEWELDE BOTER.
150 gram boter.
1 a l'/2 d.L. warm water.
Bereiding: De boter in een kom
doen en met een houten lepel of een
garde zoolang roeren of kloppen, tot
ze roomachtig is geworden.
Onder voortdurend roeren voegt
men er dan telkens een scheutje van
het heete water bij, tot men ongeveer
alle vloeistof in de boter verwerkt.
De boter moet dan zeer gebonden
zijn en is in uiterlijk zeer vermeer
derd. De gewelde boter mag niet lang
voor het opdienen gemaakt worden,
omdat ze moeilijk is warm te houden,
want de boter mag volstrekt niet gaar
smelten.
Een overgrootmoeder van 44 jaar.
Een overgrootmoeder van 44 jaar
is natuurlijk alleen in Amerika be
staanbaar. Het is mrs. Florence Bell
Dixon te Los Angeles, die er aan
spraak op mag maken de jongste over
grootmoeder ter wereld te zijn. Zij is
44 jaar oud. Zij huwde op haar 12de
jaar, haar dochter, nog geen jaar na
het huwelijk gehoren, wachtte tot
haar 14de jaar, en haar kleindochter
trad zeer laat in het huwelijk, n.l.
eerst op haar 15de jaar. Ook deze
heeft thans het leven aan een kind
geschonken, zoodat de 44-jarige stam
moeder reeds drie geslachten achter
zich heeft.
De Engelsche bladen maken gewag
van een wonderlijk zwemavontuur,
dat is overkomen aan mej. Black, een
leerling-verpleegster te Milford on
Sea, aan de kust van Hampshire.
Mej. Black was gaan baden aan het
strand en merkte toen, dat zij door
het getij werd meegezogen. Zij be
greep, dat het onmogelijk voor haar
zou zijn tegen den ebstroom in naar
land terug te zwemmen en besloot
zich met den stroom mee te laten
drjjven, in de hoop, dat zij wel een
iboot zou tegenkomen om haar op te
pikken. Na twee uur drijvens had zij
nog geen boot gezien, doch was zij
zoo dicht bij de kust van Weght, dat
zij besloot er heen te zwemmen,
waarin zij slaagde. Zij wandelde naar
het naburige fort Victoria, waar de
bewaker haar in dekens wikkelde en
versterkingen aanbood. Een sleepboot
van het rijk zette haar toen weer de
Solent over, waar haar bij Hurst Castle
een auto wachtte, die haar naar
Milford terugbracht. De stoutmoedige
zwemster heeft van haar spannend
avontuur geen nadeel geleden.
Bij de politie te Aberystnyth heeft
zich een landlooper aangemeld, die
30 jaar geleden op een nachtwaker
geschoten had en weggeloopen was
zonder te weten of hij zijn slacht-
offer al dan niet gedood had. Zijn
verhaal bleek juist te zjjn. De waker
had een schot in de kaak gekregen,
doch herstelde en is tien jaar geleden
een natuurlijken dood gestorven. De
politieagenten, die proces-verbaal van
de zaak hadden opgemaakt, zijn even
eens overleden, zoodat de landlooper
zijn laat berouw wel niet meer zal
behoeven te boeten.
De bladen maken met eenigen
ophef gewag van het overlijden van
„Hefty Master Grumpy", een twee
jarige bulldog, waarvan de waarde
op ten naastebij f12.000 wordt ge
schat. Het beest, dat al vijf kampioen
schappen had behaald en over de
100 prijzen, is bij het vervoer in den
trein door verstikking om het leven
gekomen. Hij was in een van de
modernste hokken in een bagage
wagen gezet, doch men had zooveel
koffers voor en op het hok gestapeld,
dat het beest gestikt is. De eigenaar,
die aan een van de tusschenstations
eens naar zijn hond ging kijken,
moest vijf mailkoffers wegzeulen om
het hok te bereiken. Pogingen, een
kwartier lang aangewend om de
levensgeesten weer op te wekken,
mochten niet baten.
Een liol ontdekt.
Aan een verlaten weg nabij het
dorp Raust, tusschen Antwerpen en
Broachem ligt een gebouw, dat als
kostschool dienst deed en er uiterlijk
heel goed uitziet.
Doch reeds lang liepen geruchten,
dat het daarbinnen niet pluis was,
zoodat de justitie besloot, een onder
zoek in te stellen. En wat zij ont
dekte, was vreeselijk. Er bleken in
't betrekkelijk kleine gebouw niet
minder dan 90, zegge 90 kinderen
te zijn ondergebracht, van 8 tot 14
jaar, bijna alle jongens, met een enkel
meisje.
Gezien de nederige woning zeer
weinig plaatsruimte bood, sliepen de
kleine slachtoffers zijde aan zijde, tot
zelfi in den kelder en op zolder!
De meeste kleinen waren kinderen,
door hun ouders verlaten.
Niet alleen was de voeding ontoe
reikend, en de woongelegenheid weer
zinwekkend, doch het onderzoek wees
al gauw uit dat de bestuurder Sch.
en de leeraar S. zich aan onnoemlijke
daden op de kinderenschuldigmaakten.
Toen het parket onverwacht ver
scheen was een werkvrouw in de
keuken het eten aan het bereiden,
voor zoover men de zwarte brij, waar
in de vrouw met de handen „werkte",
eten kan noemen. Het bleek een soort
van pap te zijnwater met wat groen
ten, aardappelen en wat rijst.
Bevreesd door de aanwezigheid van
de magistraten, haalde de vrouw een
stuk vleesch van 1 kilogram uit de
kast en sneed dit in kleine stukjes
in de brij. Waarschijnlijk was dit
vleesch 10 gr. per kindvoor
eerst nog bestemd geweest voor de
bestuurders en den leeraar.
Naast de slaapsteden, waarin de
kinderen gedrieën moesten rusten,
bevonden zich, sedert weken waar
schijnlijk, de uitwerpsels van de
kleinen. Op den zolder lag een hoop
uien te kiemen. De oorspronkelijke
kleur van de lakens was niet meer
te herkennen; de dekens, overigens
zeer zeldzaam, waren bevuild en ge
scheurd. Overal kruipt ongedierte!
In dit pesthol loopen de kinderen
nu rond, met angstige oogen en ge
bogen rug. Niettegenstaande de vrien
delijkheid van dokter Boruchowitz en
de zorgen van mevr. Meis, kropen
de meeste kinderen in een hoek en
durfden niet antwoorden op de ge
stelde vragen. De kinderen stellen
geen vertrouwen meer in de menschen.
Eenige kinderen worden uitgekleed
het lichaam is ongewasschen, en veel
tijds bedekt met puisten.
Een kleine van een tiental jaren
heeft zich ernstig gewond aan de
hand. Zijn beulen hebben er een
onzindelijke lap omgewonden, gansch
de hand is nu ontstoken.
Onder de kinderen bevindt zich
een kleine oorlogswees. De andere
ongelukkigen zijn meestal onwettige
kinderen, kinderen uit een eerste
huwelijk of van arme ouders, die hun
kinderen thuis niet kunnen verzorgen.
De magistraten vernamen, dat
eenige maanden geleden een jong
kind was gestorven. Het lijkje bleef
den ganschen dag naast de makkertjes
liggen
Onder de kinderen, in het Spruiters-
hof geplaatst, waren een vijftiental
vreemdelingen, vooral Franschen en
Nederlanders. Twee Engelsche knaap
jes, E. en James Wesby, 8 en 10 jaar
oud, verklaarden sedert twee jaar
zonder nieuws te zijn van hun ouders
de twee arme kereltjes waren in het
gesticht met al het vuilste werk
belast.
Het kostgeld bedroeg 600 frank
per jaar. Het zou bewezen zijn, dat
zekere ouders opzettelijk hun kinderen
aan het gesticht toevertrouwden en
niet hebben omgezien naar de klachten
van hun kleinen; anders kan men
zich de nalatigheid van die ouders
niet verklaren.
Deze mochten trouwens volgens de
regelen van het gesticht hun kinderen
niet bezoeken.
Mijnheer de Directeur hield zich
ziek, doch de dokter bevond, dat hem
niets scheelde, zoodat hij naar de
gevangenis werd overgebracht, waar
ook een der „professoren" reeds zit.
Beiden waren in het dorp bekend
als dronkaards. Een ander leeraar is
gevlucht.
Het gemeentebestuur van Raust
heeft voorloopig de leiding van het
gesticht overgenomen.
WianlMalers.
Een lezer schrijft aan De Tijd
Met veel deelneming zullen velen gele
zen hebben van het ongeluk, een Haag-
sche restaurateur overkomen, tengevolge
van hot ongeregeld crediet geven aan
voorname klanten. Het wijst op een'euvel.
dat al 'zoo vaak is besproken maar waar
aan geen einde schijnt te kunnen wor
den gemaakt. Laat mij als afschrikwek
kend voorbeeld eens vertellen, wat mij
zelf overkwam in voor-oorlogstijd toen
alles nog koek-en-ei was in het bedrijfs
leven.
Mijn drukbeklantc zaak, een vleeseli-
hoüwerij, marcheerde goed. Ik had he-
halve de dagelijksche klandizie uit mijn
buurt een 30-tal gezinnen te bedienen op
Ileeren- en Keizersgracht. Het waren dok
ter, advocaten, notarissen, bankiers en
voornahie winkeliers, die maandbriefjes
kregen, 'maar de betaling! zoo lang uitstel
den, dat ze voor sommigen ver over het
jaar, mij 'n wel over de twee jaar liepen.
Hoewel de afrekeningen vrij geregeld gin
gen, had ik doorgaans aan het. eind van
ieder jaar 8 a 9000 gulden onder mijn
klanten staan.
Plotseling werd ik genoodzaakt het huis,
waarin ik 'mijn zaak had en woonde, van
den eigenaar die naar het buitenland ver
trok, te koopen. De prijs was niet onbil
lijk en ik! kon een flinke 'hypotheek
krijgen. Voor de afbetaling dacht ik de
rest uit 'mijn verkoopboek te kunnen halen
Het was Januari en aan mijn klanten,
die het ergst in het krijt stonden, schreef
ik een beleefd briefje, waarin ik open
hartig de oorz'aak blootlegde, waaromi ik
geld noodig had en om spoedige afreke
ning verzocht. Het resultaat was 'ver
rassend. Slechts enkelen kwamen onmid
dellijk betalen, sommigen met een vrien
delijk woordje van gelukwensch met mijn
nieuwen aankoop. De meesten echter ant
woordden niet en betaalden bij het dispo-
neeren wel meer dan zij gewend waren,
maar bleven toch ettelijke maanden ach
terstaan. Een 'klant, die over de 2 iaar
vleesch te betalen had, en die mij bijl de
f 3000 sdhuldig was, gaf geen asem, maar
ging geregeld viermaal per week met haar
bestellingen door. Een tweede briefje aan
mevrouw, dn alle nederheid en in 'la
beste vormen gesteld, had evenmin suc
ces. En het was juist op dezen vethaan
dat ik 'mijn betalingbcapaciteit gebaseerd
had. Toen werd ik een beetje kribbig en
begaf :m-ij met een quitantie gewapend
naar het kantoor en vroeg mijnheer te
spreken. Na eenige bedienden te hebben
om'vergeredeneerd, die mij de reden van
mijn komst afvroegen, werd ik in hef
particulier kabinet van mijnheer toege
laten. Hij hoorde zonder een woord te
spieken of een spier te vertrekken, mijn
voordracht aan. Als eenig antwoord vroeg
hij blij de quitantie, drukte op een schel-
knopjo en gelastte den binnenkomenden,
bediende het door mij gevraagde bedrag
uit- 'de kas te halen en binnen te brengen.
Ik Was betaald en er viel een steen van
mijn hart; want met de rest van mijn
debiteuren kon ik nu genadig zijn.
Aan het einde van de loopende maand
werd mijn nieuwe rekening terstond be
taald met de boodschap erbij, dat me
vrouw verder niets meer noodig had. Den
daarop volgenden Maandag vernam' ik van
een collega op> de markt, dat hij haar tot
klant gekregen had, met de uitdrukkelijke
conditie dat iedere week over het gelever
de vleesch moest worden gedisponeerd,
Er had naturlijk wat gezwaaid tusschen
mijnheer en mevrouw. Maar ik was er
de dupe van geworden en mijn collega
bedient het rijke stelletje nog.
Een harde dktod.
In Den Haag is een zeer goed bekend
restaurant in staat van faillissement ver
klaard. D'en naam van het restaurant wil
len we nu, niet, noemen, zegt „D'e midden
standsbond, om hetgeen we van dit droe
vig ongeval zeggen willen. Maar gezegd
zij, dat het een goeden klinkenden naam'
had in de Hofstad. Het was een eerste
klas zaak, bezocht door de beste families}
van de stad.
Misschien, dat dit juist de oorzaak was
van de ellende van het restaurant, waar
in het nu is gedompeld. Het is ons name
lijk bekend, dat een Incassobureau eenige
vorderingen op den eigenaar van het res
taurant te behandelen kreeg. Toen een
vertegenwoordiger van het bureau met
die vorderingen bij dien eigenaar kwam,
Ztoi deze: „meneer, ik zou niets liever
Willen, dan onmiddellijk betalen, en jk
zou het ook wel kunnen, als ildz'elf het
geld binnen kreeg, dat ik van anderen te
vorderen heb".
En hij haalde uit zijn bureau een pak
onbetaalde rekeningen, allemaal vorderin
gen op baron zus-en-zoo, jonkheer die-en-
die, en leden van voorname Haagsche
families.... De vertegenwoordiger van het
Incasso-bureau heeft die paperassen met
een maar meegenomen en zoowaar er
heel wat honderden guldens van betaalt)
gekregen, waarmee hij die andere vorde
ringen op bedoelden eigenaar weer mochl
voldoen.
Dit heeft het faillissement van het ress-
taurant echter niet kunnen verhinderen.
Eenige maanden heeft de eigenaar zich
nog staande .gehouden, maar ten slotte
kon hij 'tniet meer.
Het einde moest komen.
Hard is het, dat einde, in de eerste
plaats oml den ouden naam van het res
taurant. Het is altijd liard iets te gronde
te zien gaan, dat te goeder naam en
faam jarenlang bekend heeft gestaan en
een bijzondere plaats in het leven van een
groote stad heeft ingenomen. Maar het
is ook hard, heel hard zelfs, omi de oor
zaak, of liever een voornaam deel van de
ooi'zlaak; de schuldmakerijen van voorna
me lieden, die zich in het restaurant na
tuurlijk gedragen hebben als ongenaak
bare, hautaine wezens aan wie het niet
past om contante betaling te vragen,
Zelfs niet voor.... eten.... Maar die zich
aanwenden hun schulden voor fijne li
ners.... te vergeten.
De eigenaar van het restaurant draagt
echter 'zelf ook schuld, lijkt ons, -voor
ddzen gang van zaken. Hij had. niet voor
niets moeten laten eten. Het eigenaardige
karakter van zijn zaak bracht wel mee,
dat sommigen, als „oude bekenden" erin
meenden te mogen handelen als zij wil
den. Maar hij had dan toch maar liever
met die „oude beeknden" moeten breken,
dan te risqueeren.... wat hij nu heeft ge
kregen. -
Dit dit geval moeten de middenstan
ders pogen te leeren. Het is beter op tijd
menschen los te laten, al zijn ze nog zulke
goede klanten... geweest. Winkeliers en
restaurants zijn geen philanthropen, maar
Zakenlieden.
Inbraak in een Postkantoor.
Maandagmiddag heeft men op klaar
lichten dag inbraak gepleegd in het
postkantoor in de drukke Osbornstreet
te Londen. De man kwam het post
kantoor binnen, terwijl een tweede
buiten de wacht hield. Ofschoon het
kantoor druk bezocht was trok de
binnengekomene met een van een
haak voorzienen stok voor een waarde
van 360 pond sterling aan verzeke
ringszegels door het ijzeren traliewerk
heen en maakte zich uit de voeten.
De directrice van het postkantoor,
die het geval had gezien, rende den
dief achterna en greep den man. Zij
worstelde eenigen tijd met hem, doch
moest toen loslaten. Een politieman
wist tenslotte een der ontsnappende
mannen te grijpen. Aan een vertegen
woordiger der „Daily Chron." vertelde
de directrice, die een kleine en
tengere vrouw is, dat zij in het geheel
geen hulp van het publiek had ge
kregen, dat zich rond de worstelaars
had verzameld.
Fabriek ingestort.
In het Vlaamsche stadje Temsche
heeft een vreeselijke ramp heel de
bevolking in opschudding gebracht.
Van een jutefabriek was de zoldering
ingestort, alle machinerieën en het
daargelegen materiaal met zich mee-
sleepend. Onder de arbeiders ontstond
een paniek. Een vrouw werd dood
onder de puinen gevonden. Zeven
arbeiders zijn gewond. De oorzaak
van de ramp is nog onbekend.
De laatste phase van het
Midden-Damterrein.
Clinge Doorenbos dicht in „De
Telegraaf' naar aanleiding van het
feit, dat nu al aan drie zijden van
den Dam te Amsterdam kleeding-
magazijnen verrezen zijn, de volgende
aardige woordspeling:
Is de teerling weer geworpen
Voor het Middendamterrein?
Komt op dat historisch plekje
Nog een kleedingmagazijn?
Nog meer lamme, laffe poppen
In een mooie overjas,
Met zoo'n stillen, dollen glimlach
Op dat roze snuit van was?
Aan den éénen Dam-kant zie je
Kleeren, kleeren, anders niet
En precies daar tegenover
Alles kleeren wat je ziet
Derde zijde (Damterreintje)
Wéér een broekenfabrikant
Amsterdam heet binnenkort nog
N ieu w-Groot-Broek-in W aterland
Vierde zijde van den vierhoek
Is 't paleis der Koningin.
Maak de zaak nu maar volledig,
Daar kan óók een broekhuis in.
Er is wel een Kleine Dias,
Die 't paleis voor tien jaar huurt,
En dan heet de Dam geen Dam meer
Dan is het de Broekenbuurt.
Een goede chauffeur.
In de omgeving van Paen in Frank
rijk is dezer dagen door de koel
bloedigheid van een chauffeur het
leven van een elfjarig meisje gered.
Het kind reed op een fiets langs
een niet al te breeden weg. Toen zij
een auto achter zich hoorde, werd
zij zenuwachtig en verloor haar stuur.
Ofschoon de auto met een kalm
gangetje reed, scheen een ongeluk
onvermijdelijk, toen het meisje op
eenige meters voor den auto plotse
ling den weg overstak.
Er was maar één middel om een
ongeluk te voorkomen, n.l. het stuur
geheel naar links omgooien. Daar
stond evenwel 'n huis. De chauffeur
bedacht zich echter geen oogenblik.
Een hevige botsing volgde en de
auto, zwaar beschadigd, stond half
in den voorkamer van het huis, te
midden van een kalkregen. Er was
een bres van niet minder dan twee
meter in den muur gestooten.
Het spreekt vanzelf, dat de schoen
maker die dit huisjejbewoonde, niet
weinig ontsteld was door deze onver
wachte gebeurtenis. Het meisje lag
half bewusteloos van schrik aan den
kant van den weg. De auto had haar
nog even geraakt, waardoor zij enkele
schrammen had opgeloopen..
De chauffeur had wonden in het
gelaat, veroorzaakt door de glas
scherven der gebroken vooruit.
Toen men hem uit zijn benarde
positie verloste, was zijn eerste vraag
naar 't kind en hij was zichtbaar
verheugd te vernemen, dat zijn moe
dige daad haar het leven had gered.
Waarschuwing*®"
J. \V.. H. schrijft in ,.D©
27(£kV£lRWk gebied woidtwM^s.
nr, een n"»™' gespeculeerd en e« .recpnti
Voorbeeld daarvan is dB houding va» het
meerendeel aer Tweed®. Kamerleden bljto
vaststelling hunner eag®
schijnt hun te zijn ontgaan, datreed3
koudbloedige manier, waaropzij- hö»bm
medegewerkt aan hun pas Verhoogde stita,-
den lande groote ergernis jheeflfc gewekh
Fr ziih hij de jongste oandidaatslbelUriS
weinig woorden over gewisseld, mimro.
kun hart hehlbbn duizenden *£^5
kiezers, die in deze dagen i» j
en gezinnen het eene einde bijna, niot mjqer
aan® het andere kunnenvastknoopKde
welgeordende naastenliefde van de Twee
de Kamerleden, die bij! hen-zelv^ begon,
misprezen. De „Katholieke Staafe^
echter verlangde dOembedige onderwar
ping aan de beslissing der BondsMergadle-
ring en der kiesverenigingen en men
stapte er overheen.
Thans echter is er weer oen niedwe
grieft! gekomen bij' de oude, omdat er nmt
minder dan 20 Kamerleden hebben be
werkt, dat een voorstel van de Regcerin|,
hetwelk een noodzakelijke
tegen de bevoorrechting vlan Rijh&unbte
naren, die Kamerlid werden, Voor de huG
dige zittende leden met tot Zijn recht
kWam. Zij hebben de goede gelegfenlheali
laten voorbijgaan, oim! nu eens c«hun
spijkertje Im'et 'n kop M-"™-
gedaan zooals het •vijfHjal, het ameridemcnG
Troelstra ware m'et 31 tegen 29 Verworp
e-eworden. Wij nemen nu aan, dat ook
Regeering in deze „teere quaesti|e slapjep
optrad en dat het niet ptettag is
zekere eischen van kamieraderie te vot-
waarloozenmaar het geWde is toch
zooals de schrijver onzer Haa^dhe Bri^
ven" reeds hoeft opgemerkt, te mi het oog
loopend een bewijs Man vpradhtmg der
"ïntuss'clmn is deze niet geheel mhcht'c-
loos. Maar zij moet zich dani openbaren
op de juiste manier en op hot juiste oogen-
bliik. Dat is er thans niet, maar moet)
•worden vastgesteld (degen 1925, als! de
Verkiezing voor een nieuwe Tiweede P-a-
mer wordt voorbereid. Iefl,e|ro partij, en
■wij meenen in de 'eerste plaatst de katho
lieke, beeft dan o.i. te doen waf een goeda
hurgerschap Vordert. Zij heeft af te rekenen
met het stelsel, om' ambtenaren in
dienst candidaat te 'stellen vjoqr de Tweede
Kamer. Ook zittende leden, 'die non-adtiv,i-
teitstraotjement gemeten en zich dit nu
Verzekerd hebben zoolang zij"! zitten, moe
ten van de candidatenlijsten (worden ge
weerd. Dit is dan het plebisciet, het ref e
rendum', de volksstemming over een daad,
die thans zooveel ergernis geeft eoi waar
door d'e stemming van Vrijdag 12 Jum
wordt gerectificeerd, althans wanneer ook
de Eerste Kamer Vooraf! al geen spaak in'
het wiel steekt'.
Door zulk een zuivering zou tegelijker
tijd een andere uitspraak worden Vertoe-
gen. Er zijh m.l. redenen genoeg!, Dln de"
Rijksambtenaar uit te sluiten vajn een col
lege, dat het volk heet te vprtegtanlwoordi-
gen bij de Regeering, inlaax dat hoe lan
ger hoe mteer meeregöeirt en de functie Ver-
richt Van een ministerie in hooglsb» in-
stanfie. Gemeenteambtenaren mjn prak
tisch van het lidmaatschap vpn hun ge
meenteraad uitgesloten, omdarti dit te wei
nig geld oplevert, doch het Tweed© Ka
merlidmaatschap 'is thanS te begeerlijk
voor ambtenaren. Zij behoore» dus bij him
ambt te blijven en trachten daarm 'stands
belangen naar West vermogen te beharta-
gen De Staatscommissie voor de herzier'
ning der Gemeentewet wil zelfs bezoldig
de beambten van gem'eente-ambtenaren- ©n
werkliedenorganisaties uitsluiten.
Het is nu nog Vroeg genoeg vjoor
iedere partij', om zich met 't denkbeeld
Vertrouwd te makendat er toch eindelijk
eeus paal ©n perk dient te worden gesteld'
aan een zelfbeschikkingsrecht, waarvan
onze Tweede Kamerleden op zoo on'gelegien
tijd 'als nu en. dan in zoo diversie! vormeh
gebruik plegen te maken. Als er dan in
1925 nog ambtenaren- blijven zitten, die de
huidige Tweede Kam'er denkt levenslang
te hebben verzorgd, dan ds er een
los aan de leiding hunner partij en wordt
er met de kiezers gegekt.
Men hoede zich dan hij ons om' wat
zeker niet door den heugel kan, te tooien
met 'de benaming „katholiek" of er onze
„eenheid" en onze „kerkelijkheid' Voor
in 't gelid te roepen. Het zou voor de
partij op een debacle kunucn uitloopien,
waarbij'dat Van de Hanzebamken nog maar
kinderspel was- Ons volk is h'eel gedWee,
geduldig, Vergevingsgezind en goedhartig
maar men drijve de beproeving met te
Lezer die voor de eerste maal
met dit Blad, de
kennis maakt, lees het aandachtig
door en bevalt zij U, laat het dan
niet bij de kennismaking, maar
