h I r
iNDBOUWER
3niass8flient
H GASFORNI
ONS GEZELLIG JEUGDKRINGETJE
i - :i
ilMPfii
V
Negentiende Jaargang
kolen, turf of hou'j
der keuken,
thtingen te bekome"
Om de groote ronde tafel
Onze Verjaringskalender
ïHfc COÜRANt
t tegen het voor]aai
tiet dan uw
ia. Heigeen U daJ
3 hebt,7 bestelt dal
t vertrouwdste, so
e en meest concur]
ndste adres, de va
ou zijn dat je hem
u de proef nemen
ierig om 'meer te hoo-
ik wist dat je uitste-
lachtMarkham moet
n Je moet 't 'n moe-
>eetje intrigueerde. En
over je vertrek begin
Vragend zag ze
ontweek deze.
'DE HEER
H. STOELINGA
Ineek, die 11 Jan. a.s.
jaren aaneen dezelfde
ithekerszaak heeft ge
diend.
sm ontvangen wil," zei
zou zoo graag hebben
ntmoeten."
Markham naar buiten,
;en onverschilligen gang
ihrikkelijk ernstig," zei
Donna Rina 'n lesje ge-
agen moet, en wat men
t eerst bij 'n Engelsche
i lesjes niet noodig," zei
i hand op zijn schouder
elk geval terugkomen,"
afmaken.trouwens,
mpulsief strekte hij de
^ina even, 'n klein warm
u," zei 't meisje.
'roeg Markham.
als er niets tusschen
ïen laten komen, Donna
ingen naar binnen, Rina
Zacht drukte mevrouw
meisje.
een gewillig aanvaard
imer. Twijfelingen over.
/"FEEST VAN DEN
S VAN SALES,
icy, Moutiers, Chambéry,
rlaten het klooster om
3te te begeven.
Beleefd aanbevelen11
ituAfiiikki
vielen haar. Zij was niet zeker van haar eigen gevoe
lens jegens Markham, en zij verlangde er naar van
Stones weg te komen, om klaarheid te vinden..
HOOFDSTUK XI.
Lady Ellington was alleen in de huiskamer, toen
Rina op Queen's Barn aankwam. Zij stond op, en
begroette haar nicht hartelijk.
„ik hoop," zei ze, na de. noodige informaties,
toen beiden gezeten waren, „dat ik je niet van 'n
plezier heb beroofd, door er op aan te dringen dat
je zoo gauw hier kwam Maar om je de waarheid
te zeggen, ik was over dat logeeren op Stones heele-
maal niet gerust. Je moeder had me niet geschre
ven dat je daarheen zoudt gaan en als ze mijn
meening gevraagd had zou ik beslist hebben afge
raden, de uitnoodiging af te wijzen."
„Mevrouw Proctor vroeg 't me al in Florence,"
zei Rina, 'n beetje onrustig, „en moeder zei dat 't
misschien zou kunnen als ik met u in Londen
was."
„Och," hernam Lady Ellington, „Helen is zóó
lang niet in Engeland geweest..ze kan zulke din
gen slecht voor je beslissen.Die zoon van me
vrouw Proctor was niet op Stones, hoop ik, toen
jij er was
„Jawel," sprak Rina, zoo rustig ze kon, „hij was
thuis."
„Hm.. .enfin, zoo'n paar dagen zal niet hinde
ren, ging de tante voort. „Maar toch moet ik je
bekennen, toen mevrouw Proctor me schreef of je
nog wat langer mocht blijven, vond ik 't mijn plicht
te weigeren."
„Mevrouw Proctor vond 't geloof ik jammer
dat ik wegging," zei Rina eenvoudig, „maar ik wou
toch ook liever hierheen." Dit althans kon zij in
volle waarheid zeggen.
,,'t Moet heel droevig voor haar zijn zoo'n zoon
te hebben," zei Lady Ellington peinzend. „Ik heb
gehoord dat hij niet thuis te houden is, en dat 't
goed eenvoudig verwaarloosd wordtMaar dat
is nog niet 't ergste.Hij gaat met allerlei gods
diensthaters om....met een afvallige zelfs, een
tweeden Judas!"
Rina zweeg, verslagen. AI had haar tante niets
gezegd dan de waarheid, die voor 't meisje al geen
geheim meer was toch trof haar dit onverdacht
getuigenis van een derde als een zwaardslag.
„Schildert hij goed Men zegt dat hij wel wat
talent heeft. Heb je werk van hém gezien vroeg
de tante verder.
„Niet veel Maar hij heeft mijn portret ge
schilderd. 't Is nog niet af daarvoor juist had
mevrouw Prootor zoo graag dat ik bleef."
(Wordt vervolgd)
Brieven en stukken, voor deze rubriek bestemd, gelieve men te adresseerenaan de redactie van „Ons Gezeilig Jeugdkringetje"
Hof 6, Alkmaar.
Sjonge, sjonge, wat is die Opa de laatste veertien
dagen weer in zijn nopjes. De goeie man is overblij,
dat zijn derde teekenwedstrijd zoo uitstekend
slaagt. Het is dan ook kolossaal, zooveel inzen
dingen als er binnenkomen. Elke post brengt sta
pels nieuwe Het loopt gewoonweg storm. Op het
postkantoor wisten ze er geen weg mee." Toen heb
ben we een deputatie van het postpersoneei op ons
bureau gehad, die dreigde met staking, als het
niet spoedig ophield, of als er weer eens zooveel
stukken voor ons adres bestemd waren. Opa en ik
hebben die heeren verteld, dat het hier inzendingen
voor een teekenwedstrijd gold en dat onze neefjes
en nichtjes en kleinkinderen zoo graag aan derge
lijk soort wedstrijden deelnamen. Toen maakten
de heeren in het geheel geen bezwaar meer. Als
het daar voor was Dat hadden ze eerder moeten
weten. Het personeel zou daarvoor zelfs extrawerk
over hebben. We vonden dit zeer aardig, maar
hoopten, dat het zoover niet zou komen. Intus-
schen kunnen jullie wel merken, dat men heel wat
met jullie op heeft. En dat Opa en ik daar trotsch
op zijn, ligt voor de hand, nietwaar
Uit bovenstaande weten jullie meteen dat Opa
a.h.w. onder de teekeningen bedolven ligt. Het
heeft wel wat weg van den Bibelebonschen rijst
berg, waar je jezelf doorheen moet eten. Ik zag er
dan ook in dat Opa niet klaar zou komen, als hem
geen hulp geboden wordt. En daarom zal ik hem
zijn taak verlichten, opdat we jullie zoo spoedig
mogelijk den uitslag bekend kunnen maken. Eer
het echter zoover is, moeten jullie nog eventjes
geduld oefenen. Dit wil ik jullie evenwel nog ver
zekeren zoodra het kan, vinden jullie den uitslag
in de krant.
En nu, ajuus hoor. Tot de volgende week
OOM PIET.
DE WINTER.
Zooals ik jullie reeds mededeelde, heb ik dezen
nieuwen teekenwedstrijd, waarvoor het dagelijks
inzendingen regent, speciaal belegd, omdat
ik jullie iets wilde bijbrengen van het mooie van
het natuurschoon dat de winter oris biedt. En ik heb
daartoe een besneeuwd winterlandschap uit de
omgeving van Alkmaar genomen. Een sneeuwland
schap is wel het meest sprekende voor wat de
eigenschappen van den winter betreft en daarom
ook het mooiste.
Het moge zijn, dat besneeuwde straten en pleinen
naderhand een ,,-heeleboel vuile rommel" meebren
gen, maar dat neemt niet weg dat sneeuw behoort
tot het mooiste, dat ons door de natuur geschonken
wordt.
Om daar nu eens speciaal de aandacht op te vesti
gen, heb ik hiernaast nog een winterfoto uit-Alk
maar opgenomen.
Deze foto is er een van een plaats die ieder Alk
maarder kent, en die door meest aller, unopvc-
merkt voorbij geloopen wordt. De winter heeft er
rhet zijn sneeuw een zeldzame schoonheid aan gege
ven, en wat meer zegt: het aanzicht zóó veranderd,
dat zelfs Alkmaarders niet direct kunnen zeggen
waar de foto genomen is.
Moge onze wedstrijd bij het jonge volkje liefde
kweeken voor het natuurschoon van den winter,
dan is bereikt het doel van - OPA.
14 Januari wordt Jan van der Ende, Kruis
weg, Monster, 7 jaar Alida Siemensma, Workum
(Fr.) A. 16, 6 jaarMarietje de Boer, Schoolstraat
6, Voorburg, 7 jaar; Henk Ladrak, Frans Hals
straat'26, Den Haag, 9 jaar; Jeanne Steijn, Haag-
weg 585, Loosduinen, 11 jaarNelly Langelaan,
Rietdijkstraat 68, Hoek van Holland, 11 jaar
Adriaan Berkhout, Westerhaven W.2. no.8l',
Medemblik, 7 jaar; Engelina Anna Knück, „Eigen
Haard" bij Balk, 11 jaar.
15 Januari wordt
Hazerswoude (Dorp)
van Baar, Westdijk
16 Januari wordt
Den Haag, 8 jaar
Scheepersstraat 158,
Maria van Staveren
Leonardus Nicolaas Rietveld
D. 223, 10 jaar Margaretha
19, Noord-Beemster, 10 jaar.
Ada Wartna, Molenstraat 30,
Johannes Gerardus Beurze,
Den Haag. 6 jaar; Martinus
Voorstraat 75, Poeldijk, 11
jaar; Frans de Winter, Scheen bij Joure, 12 jaar-
17 Januari wordtWilhelmus van den Akker,
Schoollaan 210, Wateringen, 9 jaar; Jacques de
Vries, Hoekstraat 137, Den Haag, 7 jaar.
18 Januari wordt Arnoldus Jacobus van Haas-
tert, Veurschestraatweg 2, Veur, 7jaar; Nelly Rijn-
ders, Vinkenlaan 36, Hillegom, 7 jaarAafke Ade-
ma, Noord-Workum (Fr.), 6 jaar.
19 Januari wordt: Jantje van der Kruk, Valken-
boschlaan 100, Leideschendam, 9 jaar Lena van
der Meer, Straatweg 46, Veur, 13 jaar; Johanna
van den Akker, Dorpsstraat 313, Wateringen,
12 jaar Cor Paardekooper, Cartesiusstraat 217,Den
Haag, 11 jaar.
20 Januari wordtJohannes Jacobus van Haas-
tert, Veurschestraatweg 2, Veur, 14 jaar.; Jo Duijve-
stijn, Haagweg 757, Loosduinen, 7 jaar.
Allemaal wel gefeliciteerd Wie jarig is in de
week van 28 JANUARI tot 4 FEBRUARI wil dit
wel evenVOOR AANSTAANDEN DONDERDAG
AVOND per briefkaart of prentbriefkaart (niet
per brief) laten weten. Op de kaart moeten staan
de naam, de voornamen (voluit), het juiste adres
met plaats, en straatnaam en huisnummer, de
datum van den verjaardag en hoe oud men dan
wordt.
f.' I K
I iJR yi- -•
i - As
V J.f
- -
kt'
V'V '-'t'.wV. f v* V Uf
f «E
sypm f,
't?. I Éi'
-V
BESNEEUWD
LANDSCHAP.
(foto P. Oelemarre, Houttil, Alkmaar.)
Vol vertrouwen op de behendigheid,
den moed en de vindingrijkheid der Thoe-
ga's, door Berax uitgezonden om de ont
voerders der gravin op te sporen, hoopten
op een, gelukkige en spoedjge oplossing.
De nacht begon te vallen toen een van
hen, zonder het minste gediumch te ma
ken, terugkeerde, plotseling te midden
v,an de groep, verscheen en tot Berar zeide;
„Daar ben ik!"
Dit geruischloos binnenkomen was zoo
zonderling en onverwacht, dat de 'kapitein
een kreet van verrassing slaakte,
u.\t XUfjn.a_/ txoxcj-r UVOVCqcHi UiV wiujsvrwx
vijftien wèlgeWapende mannen. Zij zijn
gekampeterd op minder dan een mijl af
stand van hier."
„„..Vreemd 1" prevelde Bejar. „Zij zou
den zich eigenlijkzooi haastig mogel ijk
moeten verwijderen en deze plaats, welke
door een ieder geschuwd wordt, moeten
ontvluchtenEn nu komen zij aan alsof
zij er ze'ker van waren ons te zullen
De fakir stelde onmiddellijk kapitein
Pennyless in kennjs van de feiten, hem
tfoor den Thoega medegedeeld, en wees
uipi narmuoivuu n
gen, en die Ijeden daar zullen, 'zonder
dat zij er iets van bemerken, omsingeld
zijn door een heirleger van Thoega's, die
gëen enkele van hen zullen laten ont
snappen."
Pennyless waardeerde dezen wijzen raad
en schikte zjch in het onvermijdelijke,
maar balde zijn vuisten bij de gedachte
aan het lang en pijnlijk wachten, dat nog
geëischt zou worden van een man van
de daad zooals hip
Intussehen was Berar, ondanks hetgeen
kijn boodschapper hem bericht had, «eer
„il.lt: IJ 1_, v t.'l 1.1 llt.l|ii ,.11J11111 mui
hij in de hoogte en nog nooit hadden ïe
vluchtelingen het beest zoo geweldig hoo-
ren snuiven en blazen.
Ook Bob gaf teekens van vrees, ljel
zijn staartje hangen en kwam 'zich angstig
aanvielen tegen zijn jeugdigen meesten.
Weldra nam nu de verschrikkelijke door
Bikanel ontketende symphonie een. aan
vang.
De Europeanen luisterden verbaasd toe.
Zij begrepen niet aanstonds de beteekcujs,
nog minder de oorzaak van dit nachtelijk
gehuil, maar gevoelden zjch toch, ondanks
De rijkleÜïg protosfeert plechtig toge»
fïe rechts- en verirasteschending door da
IgeWel'ldad' ge bezetting van het Roerden
bied. De rijksdag zal de regeering, hij hei
ii,vi:ie.n van doelmatige maatregelen tot he
tlïsteU tegenstand fcegen deke geWeldffa-.
den', met alle krachten steunen.-
De ktlen-kwegiiej
BERLIJN", 13 Januari;. Vogvns een
iterich'f uit Essen werd hij' de hedentnor-f
gen tusschen de Fransche ingenieurs-dom.^
missie en de vertegenwoordigers van de
Roemnjnen gevoerde besprekingten o.a etst
owereenlcómst bereikt, volgens Welke li»
verschillende Roertnijnen de brandstoffen^
1'evlerant'ies naar Frankrijk en België We*
der zullen herv'atten.-
Yoor de» leveringen zullen de reg'ee-
i'ingen v.oü deze beide landen bjj wijze va*t
voorschot betalen? 1
LONDEN, 13 Januari? Een Exchan-
glë-'tejea-ram uit Parijs meldt, dat Poiv»
cai'6, Maginot en De ITrocquer aan hbï
oranscho kabinet gerapporteerd hebWeh.
dat de conferentie mtet de eigfcnaars' digi-
steenkolenmijnen tie Essen eeln guhst'iü
verloop liadt
Over 'de houding) der kolenm'agnaten'
-Wer'd algembene voldoening' uiljgedruktif
ESSEN, 13 Januari.- In de hedenmor
gen alhier gehouden conferentie h'ebb'ea:
'de Duitschers er in toegbsteutd', de kol'en'-
'Jevexingen te hervatten volgens een vbor-
iiopia-e oviereenk'omWt, onder oontrol»
staan'de vjan een FralischDuitisbhle oo
missie.- 1
De pi-etesfoefcief
Heï gemeenschappelijk1 bestuur der Ven
«fehistte politieke partijen in beket gfebie'd.
publiceerde pon manifest. Waarin Wordt
ta'edëgedeeld, dat helden van 11 uur tot
half twaalf (Duife'dhe tijd) in alle be
drijven. ten fteeken van protest tegfeto'
ide' geweldpleging wan Frankrijk, in hel
bekettfe gkbied het Werk' Wordt neersjelegd»
.Alle zakbn, Winkels' enz.-, sluiten, ft»
winkels laten de, gordijnen neer.- De eleö-
ïa'ische treinen, tram's en andere Ver-
xbermiddelën stakbn het verkeer.-
De klokken-, kullen deze proiesltactM
inluiden en ook het iteeken vka het eind»
g'ewen?
Een ibder 'die zich om; 11 uur de#
ighten'ds op straat bevindt, kal' tw<ee mi-
ten blijven stilstaan en nadenken over
kle aaligledane simhad en gteWelidi, i
De mlBratfirinm -kWeHfie-
PARIJS, 13 Januari. De dommissie wan
herstel beeft vauochtend besloten, aan d»
Kriegslastencominidsion een schtijven fl»
kenden, waarin zal worden medegddeeldy
dat binnen enkele, dagen een besluit der
herstel commissie 'terzake van het Duitscihl»
moratorium-verzoek' kan wórden tegemoet
go zien
De commissie besloot voorts, bij wij'k»
van voorl jopigfen inaatfegiel, den verValdajV'
in den betalingtestlaat op 15 dezer viast-
gfes'teld. tot 31 Januari 'a.s. uit ta
styien?
Tiet we. iPfk (Ier Aonerikaansrli»
trsepen. r
Het werttek der Amerikaankch'e troe
pen uit Coblenk zal, naar men wprneem'ty
'to't 22 Januari worden uitgesteld; Er
Ig'aat een gerucht, dat het transport niet
oiver Antwerpen, doch via een andere
haven (Rotterdam' of Hamburg*) zbu plaat)*
hebbèn2
De Duitsche schepen te
te Antfwerpen.
ANTWERPEN, 13 Januari; Naar d»
Iblaiden melden, heeft de minister wan
buitkulanldsche zaken' den burgemeester
van AntWerpen de verzekering gegelven,
dat Duitkcihe ladingen en gtoedergn, die
te Antwerpen aangevoerd Wtorden, gem
gevaar toppen in beslag genomen ts
w, rden? t
hun beproefden moed, geenszins op hun,
gemak.
„Afschuwelijke muziek,!" moimjpeld»
Johnny, volgens gewoonte zijjn indxukl
weergevende in nieL meer dan een puac
woorden.
„Ja," verduidelij'kte Marios,.precies een
geluid alsof er een goederentrein over
0e viadupt wan Eandol, mijn geboorte
plaats, rijdt, gebrul en gepiep tegenlija.f'
„Misschien huilende apen?" veronder
stelde Johnny, wiens verbazing meer en
meer in ongerustheid veranderde.
„Best moglelijk," meende de Fransch-
mah. „Ik heb die genoeg gehoord i»
Guyana, toen ik daar op de Jtourvoyeur
als tnatrojos in, dienst was.'-'
„Dat zijn tijgers, niet waar?" vroeg
op zijn beurt de kapitein.
„Ja, Sahib." antwoordde de fakir lang
haam en ernstig, „dat zijn tijgers... En ik
vraag mij zeiven af, wat de oorzaak xan
wezen waarom deze verschrik&eliike die
ren in zulk een toestand van woeste
razernij zijn geraakt... alsof zij een prov
van menschenvleesch vopr zich za-
(Wordt r«r
1
