DAGBLAD VOOR ZEELAND
H'-Sclielde
Nummer 235
Maandag 9 October 1922
Achttiende Jaargang
il 1923.
1923.
i 1923
)23.
M«t "L fttfi»-» 175"SS" (60"r.r I35ÜSS M5JS55.
Buitenlandsch Overzicht
FEUILLETON
„BERAR, DE FAKIR"
BUITENLAND,
FRANKRIJK
OUITSCHLAND
BELGIË
ZWITSERLAND
COURAN1
v.m.
7.30 c
7.30 a
11.—d
n.m.
2—e
v.m.
n.m.
6.35 f
2.30 g
5.55 b
3.30 g
10.15 i
12.45k
v.m.
n.m.
6.45 f
1.30 h
5.55 b
2.30 h
10.15
12.45 k
v.m.
n.m.
6.45 f
3.—1
5.55 b
4.—1
10.15i
12.45 k
itsche Veer.
Goes, corr. van
1.01 voorm. naar
Goes, corr. van
3.18 voorm. naar
uit Roosendaal
;e Goes.
Goes, corr. van
nam. naar Roo
sendaal, en 1.48
n. uit Vlissingen
te Goes.
on Goes, (treinen
naar Vlissingen).
on Goes, (treinen
naar Vlissingen).
Goes, corr. van
naar Roosendaal,
n. uit Roosendaal
te Goes.
Roosendaal, corr.
Goes, corr. van
naar Roosendaal.
inde omnibus ten
stenjrijkscKe postze-
zicht is dat vreemd
zijn de paters te
liking der postwet
jostmerk beschouwt
och'auLoohau nu
is' de plaats -waar de
een gjroot collega
inemen, dat zij daar
ir voor de Verschil)
welken wij hier
bewerkt Voor Hol-
vervjaaydigen en
■ereld inzeilden. Wij
ning Versterkt' door
ider, hoe Zorgvuldig
geheel vrij is va»
in de schrijfwijze,
tel b.v. niet gest'aam
met een kleine h)
maar „voor Neder-
oewerkt.
ender 1928*
W. L. en J. Brusse
mij. Rotterdam.
stuk, deze wand-
len, waard te plrijken
udeervetrtrek of het
U? buyeau, waar het
harmonieert met de
i het schild vain de-
hlet met volle zeifn
ade schip laat. zien,
efd. In de zeilen zijn
gebracht, waaronder
w en St. Joris, den'
indacht vragen,
ling heen zijn in 16
rijk aangebracht de
>renriem. Bat op .de"
idbladen niet eenigp
derheden zijn aange*
rislelijke 'feestdagen,
iet Koninklijk Hui3
uhe. Wat daarom treo?
zelf staat afgebeeld
;h (jprrect, maar Yoor
ker van den kalend^"1
kalender een zeer
wat deze uitgevers
waarvoor een woori
norden onthouden.
NIÉUWE ZEEUWSCHE COURANT
KS M 1 W m M m m k li Abonnementsprijs f 2,BO per drie maanden, f 0,20 per weekt
Hoofdredacteur: J. W. VI E N I NGS. rriM
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel. "Uts
Interc Telefoon: Redactie No. 97: Administratie No. 207
Bijkantoor: MIDDELBURG.Markt 1 en 2. Telefoon No. 47-*
voor Post-abonnés f 2,90 per 3 maanden.
Advertentiën van 1 tot 6 regels f 1,50, elke regel meer f 0,251
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager*
A! onze
Abonnés zijn qratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd.» te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen.
De conferentie te Moedania is vom-
loopig gestrand op de eischen der lurken
die, zooals uit Èngelsche bron verluidt,
buiten het kader der conferentie vielen.
De Kemalisten zoulden namelijk hebben
verlangd, aanstonds Thracië te bezetten
fcoitilder garantie te geven voor de be
scherming dei minderheden. Dat verkazen
die geallieerde generaals niet en zij heb
ben de beraadslagingen afgebroken o,m
nader hunne regeeringen te polsen. Wat
daarvan de vrucht is zal men elders onder
■„buitenland" vinden.
Verder 'zou lord Curzon door1 de Engel-
Skshe regeering naar Parijs wedden ge
zonden, om niet Poincaré te confers eren.
Vandaag keeren de keeren weer naar
IMoedania terug.
Nu zou het wel eene bijzondere gebeur,
tenis geweest zijn indien men te Moe-
Öania zoo maar aanstonds was klaar ge
komen. Men moet niet vergeten dat de
geallieerden met Oosterlingen te doen
hebben, wien bet loven en bieden tot
een tweede natuur is geworden.
Eigenaardig is ook het Èngelsche be
licht over éischen der Turken die „bui
ten het kader 'der eigenlijke conferentie"
vielen. Want de conferentie zelve is bui
ten haar eigen kader gevallen. Oorspron
kelijk zou. alleen v,an gedachten worden ge
wisseld over het afbakenen van een lijn
achter welke de Grieksche troepen in
Thracië moesten terug trekken. Thans is
daarbij gekomen le. de beraadslaging)over
een wapenstilstand tusschen Turkije en
Griekenland 2e. den vredespreliminajren.
3e. de terzijde stelling van het oorlogs
gevaar voor de geallieerden. Nogl is, eigen
aardig dat z'ij die het meeste belang bij
Ide Conferentie hebben, de Grie
ken, er zoowat niets, te vertellen hebben.
De Grieksche generaal die er te elfder
ure bijkwam, zat er vrijwel voor spek en
boonen en Venizelos vangt met zijn bezoe
ken aan de geallieerde regeeringen overal
bot
De Italïaansclie Fascisten, die als. partij
een staat in den slaat vormen en zoo pas
nog in. Tirol eigenmachtig Trentino en
Bozen met hun gewapenden bezetten en
de autoriteiten verjoegen, geven aan de
Htaliaansche regeering handen vol werks.
-(Want nu 'zijn de Fascisten wel weer uit
Trentino vertrokken maar dat zegt niets
De minister-,president heeft dan ook
met den Koning, met Giolitti en niet zijn
ambtgenooten over deze zeer neteligei
kwestie geconfereerd. De Fascisten toch
houden er een leger oip na, tip-top in
jodde. Geleid door bekwame officieren.
Opereert het naar strategische regelen in
Speciale aanpassing niet de gesteldheid
van het land. En de regeering' deed niets
'tgeenover die terreur m Zuid-Tim! Zoo
bijvi. bij de bezeUing van de mooie Duits-
eche school in Bozen. De regeering w-ist
_dat dit- gebeuren, zou, maar verscherpte
"de klejne bewaking niet, zoadat de irme
tning spelenderwijze gebeurde. Na eeni-
gen tijd kwamen de officieele regeerings-
troepeh om zich te overtuigen, dat hst
jgebouwi reeds door de troepen van het
„inofficieele Italië" bezet was en daar
mee alles in de beste orde ,1
Italië streeft er naar een eenheidsstaat:
te zijn, bewoond door enkel Italianen,
bprekerude de Italiaansche taal, en ik
er reeds hierom op uit, v.au de Duitseh
Tirolers Italianen te maken. Van de Itali-
iaansche regeering kan mien wsl verwach
ten, dat ze dat niet met ruw gewald
kal doen, om de bevolking niet tot verzat
te prikkelen, maar dat italianiseerings-
proces' gaat den heerén Fascistan veel te
langzaam. Daarom z,ijn z,e even in Bojzen
verschenen om te toonen, hoe het proces
Inoet worden versneld. Men kende hen
idaar al van vroeger bezoek, een of twee
Jaren geleden, toen ze op een feest- of
marktdag wat handgranaten onder de
menigte wierpen om hun het noodige ont
zaag in te boezemen. Nu hebben ze ook
■■■■■■■■■■■■■■■""'a
er AOVERTENTIE- j
een visch op het g
ijnen en sterven. S
Naar het Fransch van L. B.
351 o,
'Zij had juist deze woorden gesproken,
toen een ordonnance-oificier van den mili
tairen gouverneur zien aanmeldde. Hij
bracht de boodschap over, dat de bezet
ting van het schip opgeheven en het aan
.Ide passagiers geoorloofd was vrije com-
jmiunatie te onderhouden met de stad.
Nu 'zij dan eindelijk voet .aan wal
intocht zeiten, deed mistress Claudia den
jschipiper en. Johnny, den stuurman, ont
bieden.
De Franschman en de Yankee kwamen
/zwijgend tot haar, geheel terneergeslagen
van droefheid o-ver den dood van den
meester dien zij liefhadden.
„Vrienden, zei de jonge vrouw met
zachte, bevende stem tot hen, „gaat. met
mij mede, om tegenover uw heer uw laat
ste verplichtingen te vervullen?"
Beide mannen konden geen syllabe
.hierop antwoorden, Uit vrees dat de ont
roering die zich van hen had. meester
gemaakt, hen zou doen uitbarsten in'
laan de Italiaansche overheid Innres gs-
leeiid 1 Ze 'zal de nieuwe onderdanen
haidhandscher tot Italianen moeten ma
ken. M.aar het fiere volk der TiroleiS
is niet van het hout, dat zich makkelijk,
laat versnijden. De historie heeft het
getoond (denk aan Andreas Hofer) en ook
Ide Fascisten zullen het nog wel merken.
De Waden in Rome publicaérsn ge
heime instructies der Fascisten, volgens
welke de Fascistenclubs in het tijdperk
van 22 October tot 4 November in de
buurt van Rome zouden bijeenkjoptoa,
onder voorwendsel, dat zij voor bun. ge
noegen reisden. Ouder leiding van Muso-
lini zou men dan een staatsgreep uitvoe
ren, het parlementsgebouw bezetten en
de regeering ten - val brengen, waarna
nieuwe verkiezingen zouden worden ge
houden en een voprloopige regeering zou
worden benoemd.
Misschien fantasie, maai' het aandringen
van Musolini, den leider der Fascisten, op
het uitschrijven van nieuwe verkiezingen,
krijgt toch hoe langer hoe meer hot karak
ter' van, een ultimatum1. Bovendien ver
keert men in groote onzekerheid, wat
de eigenlijke plannen der Fascisten zijn
en of zij zich zullen neerleggen bij het
resultaat van een verkiezing, als die hun
eens niet het aantal zetels op Monte
Cittorioi bracht, waarop zij rekenen en
waarmede zij het landsbestuur naar hun
hand zouden kunnen zetten.
Men vreest, vermoedelijk niet hoels-
maal zonder gioind, 'dat een nadeelige uit
slag der stembus hun aanleiding zal zijn
om da t resultaat desnoods met geweld te
„corrigeeren", en dat een bezetting vian
Rome een der eerste dingen zou Zijn, waar
toe zij zouden overgaan.
Voorloopig is het parool dóór Je lei
ders uitgegevenwaarom' zouden wij vech
ten, als de verkiezingen ons de rijpe vrtich
tem in den schoot zullen doen vallen?
Alleen als de verkiezingen op- de lange
baan worden geschoven, zullen wij met
kracht dienen op te treden.
Veel kal nu afhangen van de besluiten
waartoe het algemeen Fascisten-congres,
dat deze maand in Napels bijeenkomt,
Zal ko-men. Maar spannende dagen gaat
Italië in ieder geval tegemoet.
Brieven uit Frankrijk.
XVI
(Van onzen bijzonderen Correspondent)
Kerkelijke regeling in Frankrijk-
Een kort verblijf in het Vaderland
heeft mij bewezen, hoe groot de belang-
stelling ook in 'Holland is Voor liet
katholiek-godsdienstig leven in Frankrijk.
In het bijzonder werd mij gevraagd hos
het staat met de regeling der diocesane
vereenigingen en wat de verwachtingen
in dezen zijn. Het komt mij niet onge-
Wensch't voor hier ,op uitvoerig te ant
woorden, waar voortdurend onjuiste ge
ruchten de ronde doen en deze ook in
(Nederland, naar mij bleek, zijn dooirge,-.
drongen.
De zaken staan er op het oogenblik
.aldus voor. De .-congregatie, belast met
.buitengewone kerkelijke zaken te Rome,
heeft ruim zes weken geleden het vraag
stuk der diocesane vereenigingen, in een
zeer voltallige vergadefing van kardinalen
onderzocht. Z. H, de Paus had uitdruk
kelijk to ktennen .gegeven ,dat h:et zijn
Wensch was, zooveel mogelijk alle kar
dinalen tegenwoordig te zien. Een 16-tal
nam dan ook aap. de beraadslagingen dteel.
onder voorzitterschap van kardinaal Cas-
parri, Hoewe löver deza beraadslagingen
zelf, het volstrekste geheim .blijft be-
iwaard, mag als vaststaande worden aan
genomen, da,t (leze congregatie: meerdere
en nieuwe gegevens heeft gevraa.g(d, in
het bijzonder betreffende het economische
deel van het voorstel.
Hiermede in verband heeft de meejrder-
h'eid van kardinalen, het. gowenscht ge-
tranen, zwegen zij en be|>aalden zich tot
,een eerbiedige buiging.
Vervolgens verlieten zij met hun vie
ren het jacht, waarop, ten teeken van
rouw, de vlag halfstok werd gehescheii.
Op de kade wachtte het rijtuig van,
iden consul. In vliegende vaart bracht
het hen naar de gevangenis waar zij
binnentraden met een gemengd gevoel
van diepe droefheid, gloeiende veront
waardiging en hevigen toorn.
Inlusschen was om het doodsbed \-an
1 ennyless een geheele trits van genees-
heeren bijeengekomen, ten einde een on
derzoek in te stellen naar den staat
Waarin zien het ljcnaarn bevond.
Zij hadden weldra eenstemmig als hun
meening te kennen gegeven dat de ?e-
vangene dood was en er niets anders
Overschoot dan hem te begraven-
Toen was men krachtens een bevel van
hoogerhauid begonnen aan d;e akelige zaal
waar het lichaam lag, een meer waardig
aanzien te geven.
Over het bed was de Amerikaansche
vlaig uitgespreid, die echter het hoofd
Van den kapitein, miet zijn edele en fiere
trekken en zijn bruinen haardos onbedekt
liet.
oordeeld, een definitieve beslissing te Ver
dagen.
Z. H. de Paus, die bij' het bestuur der
katholieke kerk er aan vasthoudt, zooveel
mogelijk op het advies der congregaties
van kardinalen te steunen en in dit
geval speciaal het advies had gevraagjd,
h'eeft dan ook, dien overeenkomstig, Zijn
beslissing tot later uitgesteld. Mij1 werd
nog dezer dagen in wel ingelichte krin
gen verzekerd da.t nog geruimen tijd
zal voorbijgaan eer deze kan worden tege
moet gezien. Het ontwerp, gelijk het
hij de congregatie ter tafel kwam, is,
zooals men weet, door de nunciatuur te
Parijs en den Fransch'en gezant bij het
Vaticaan voorbereid. Het is deze gezant
Jonnart, die er ten zeerste prijs opstelde
Zijn werkkring te Rome niet te Velrlateu,
alvorens deze zaak, welke hij vpor Frank
rijk van bet grootste belang acht, is'
geregeld. Het is dan ook zeker te be-
ItTëuren, dat de lange duug van deze
zaalc liem om persoonlijke redenen niet in
staat zal stellen tot de eindbeslissing
cp zijn post te blijven. De poisitie dooï
hem ingenomen in anti-clerioale kringen,
zou het hem evtentueel vergemakkelijkten
door het parlement een te Rome goedge
keurde regeling van het wettelijk statuut
del katholieke kerk te doen aannemen.
In welk een aanzien Jonnart in Frank
rijk staat bewijst wel het hem' deZer dagen
gedane aanbod, Dubois als president van
de Commissie van Herstel op, te volgen.
Hij heeft dit aanbod aifgeslaj^n om de
zelfde redenen die hem niet lang meer te
Rome zullen houden. Deze Jonnart nu,
acht de tijdsomstandigheden zoodanig ge
wijzigd, dat hij de beste verwachtingen
koestert. Immers toen Paus Pius X in
1906, de „associations cultuelles", gelijk
de Pransebe wet ze omschreef, Weigerde
te aanvaarden, grondde hij1 Zijn besluit
op het feit, dat die weD was gemaakt
in een geest Van gods'dielnsftbfesfoijldina'1
en Ket hiërarchisch kerkelijk' gezag aan
tastte, om er een meer dembhra'fisehl
beginsel voor in de plaats tie stellen.
Die godsdienststrijd is heden ten dage,
hoewel niet geheel, tooh zoo goed als
teneinde en de erkenning Vooral van liet
kerkelijk gezag in geestelijke zaken, blijkt'
meer en meer Veld te winnen in regee-
rïirgskringen. Het is daarom) dan ook
dat Jonnart ..n mët bom zeer Veel katho
lieken de tijd'en rijp achten, een regeling
die Rome zal bevredigen, te treffen en
zocidoeride daadwerkelijk een einde te ma
ken aan toestanden, die slechts al te
lang het katholieke Frankrijk hebben ont-
eerd. Een Van de belangrijkste Vioojrdeelein
der diocesane vereenigingen Zal zijn, dat
dezö infc egenstelling meti da „cultuellles"
aan wie de wet van 1905 hfet niet toe
slaat', recht zullen hebben giften en le
gaten te ontvangen, daar zij zich volgens
de wet van 1901 als vereenigingen met
rechtspersoonlijkheid kunnen foirmeeren.
Bovendien zal een einde gemaakt kun
nen worden aan de moeilijkheid, de ker-
kr.lijkc goederen, waar over nog niet is
(beschikt, te doen terugkeereii aan de
reohithebbenclei), al zal, waar de telrmijn
om teruggave te verzoeken, is verstre
ken, een beslissing Van bet parlement
noodig zijn, deze te verlengen.
Hel staat vast, dat zoowel de kerk
als de Frsnsch'e staat er naalr verlangen,
dat een oplossing in verzoenenden geest
komt. Men gevoelt Kier, dat er een einde
moet komen aan de h'eillooze maatreg'elen,
aan de .onrechtvaardige houding door de
Pransclie regeering ïn VToegera jaren je
gens de katholieke Merki aangenomen.
Helaas is men nog niet genegen de katho
lieken in alle opzichten voldoening te
schenken, en hierin schuilt, naar mij!
Van voortreffelijk ingelichte geestelijke
zijde werd verzekerd, een yan dé redenen:
dat Z. H. de Paus, over de diodesarife
Vereenigingen nog geen. beslissing beeft
wenscbcn te nemen. Het vraagstuk n.l.
der congregaties in Frankrijk, baar orga-
Daaromheen brandden tal van kaarsen
en kandelabers, zoodat de zaal er eenigs-
zins uitzag als een chapelle ardents.
Bii het hoofdeinde 2aten twee clergyman
tc- bidden: de aalmoezenier der gevange
nis en zijn assistent.
Toen de zwaarbeproefde vrouw bin
nentrad in dit verblijf des doods, slaakte
zit een doffen kreet en barstte uit in
tranen. Zij viel naast het bed op haar
knieën, vatte de verstijfde vingers van
den geliefden echtgenoot en drukle in
een aandoening van hevige smart herhaal
de malen een kus op het ijskoude voor
hoofd.
„George.... geliefde George...." stamelde
zij, „moeten wij elkander dan zoo weder-
'zienj"
Ook de zeelieden waren ontroerd en
snikkend op de knieën gezonken en zooo-
ten in nun weerbarstig geheugen naai- een
•of ander gebed, dat zij in hun kindsclie
j'aren hadden geleerd.
De twee geestelijken hadden zich :uit
■kieschheid verwijderd, en de jonge vrouw,
hield nu, alleen met haar getrouwe die
naren, de wacht bij het doodsbed. Zij kon
daarom' niet nalaten het lichajajm, van haar
nisatie en haar erkenning, Zou een inte-
greerend deel uitmaken van de thans
te Rome gevoerde onderhandelingen over
de diocesane vereenigingen. Hoewel op
zi-ch zelf staande, zou( Tiet verzet van
de Fransche regeering om congregiaties'
met het geven van onderwijs belast, We
derom toe te laten ente erkennen, een
beletsel zijn voor het' goedkeuren der-
regeling inzake de diocesane vereenigin
gen. Men kan er te Rome zeker geen
genoegen mee nemen, datf uifzön'deringen
worden gemaakt en slechts aan congrega
ties met zuiver liefdadige strekking en
aan missionarissen erkenning wordt ver
leend.
Ik Weet dat de regeering ex nog steeds
het zelfde over 'denkt en alleen hierin
.wijziging* wil brengen, dat aan congrega
ties van missionarissen, zal worden toe
gestaan een'ndvicaat in Frankrijk te ves
tigen om gemakkelijker nieuwe leden ta
krijgen.'
Een concessie weliswaar, maar een on
voldoende, die. bovendien alleen voorkomt
uit eigen belang, waar de Fransche re-
geering maar al te goed' in ziet, hoe
gebrek aan Missionarissen, afbreuk doet
aan den invloed in de koloniën ën hoe
vreemden geroepen worden den taak der
Pranschen over ta nemen.)
Nog Werd mij' uitdrukkelijk vejzekerd,
dat de Fransche Bisschoppen er meerdere
malen te Rome de aandacht' op hebben
gevestigd, dat indien de goedkeuring van
het wettelijk statuut der kerk afhankelijk
werd gesteld van een algemeene erken
ning deT congregaties, de oplossing, ook
van de diocesane vereenigingen, nog, langle
jaren zou kunnen duren.
Velen meenen dan ook, dat afzonder
lijke behandeling der heide vraagstuk
ken" is gaWensehit. Zeker is dat de meer
derheid der Fransche Bisschoppen thans
'gunstig gezind' is ten opzichte van het
ontwerp te Rome in behandeling en dat
aUen niets liever verlangen dan een be
slissing dcor Z. H. den Paus, die Zij'
dankbaar zullen aanvaarden, hoe deze
ook móge luiden. Nog is men in het on
zekere of een eventueele goedkeuring der
•diocesane vereenigingen voor alle Bis
schoppen de verplichting zal mcebrengaii,
er eene te stichten, maar men hoopt ook
Kier omtrent ten volle te worden inge
licht. Zóó staat op dit' oogenblik deze
'belangrijke kwestie en kan slechts met
vol vertrouwen wogden afgewacht wa.t
Het zichtbaar opperhoofd dejr katholieke
kerk zal beslissen.
Intussehen moeten wij hopen, dat de
Fransche wetgeving binnen korten tijd
zoodanig wordt geWij'zigid, dat een volko
men godsdienstvrijheid is' gewaarborgd.
Frankrijk Zal dan eerst met recht zich
weer de eerste "katholieke mogendheid
mogen noemen, indien Ket blijk geeft in
derdaad 'die katholieke belangen ten volle
te dienen. Het heeft de plicht goed le
makpn wat heftige godsdienst bestrijders
hebben aangerand, het heeft te toonen. dat
de „Union sacrée" meer omhelst dan
louter woorden. Het oogenblik is daar
voor thans gekomen, hier en ook in het
Oosten, waar Frankrijk hoven al is ge
roepen een katholieke politek te voeren.
Parijs, 4 October 1922.
Mr. P. v. S.
De wetgeving in Efzias
Lotharingen.
In een rede ,die B.artho.u in de openings-
zitting van den consultarievenl raad voor
ElzasLotharingen heeft gehouden, heeft
hij verklaard, dat sommigen er zich! over
hebben verwonderd, dat die aanpassing van
't b'estuur en de wetgeving; in Elzas
Lotharingen a,an 't Fr.anschq regiemi niet
'zoo snel is gegaan als zij' verwachtten.
Sedert de bevrijding zijn echter, zei|d(e
hij, nauwelijks vier jaren verloopen, en er
■was een overgangsperiode noodig4, want
uijftig jaren van vreemde overheerschïng
echtgenoot nogmaals te naderen, boog
zich over hem heen en verslond hem
met t de oogen, als zocht zij onder dit
onbeweeglijk en koud masker toch nog oen
vonk van leven! Had de fakir haar ir'ot
gezegd,!: „Gij moet blijven hopen tegen
alle waarschijnlijkheid, tegen alle moge
lijkheid jn?"
Gepijnigd door een angstige onzekerheid
en met gebroken hart kon 'zij het toch
niet van zich verkrijgen een hoop prijis
te geven, die door niets scheen te worden
gewettigd'.
Wat mén haar beloofd had, was iets
wonderbaarlijks7\Iaar oiok iets onmoge
lijks. De knapste geneesheeren hadden
immers verklaard dat graaf De Solignac
overleden wasIn de stad, buiten da kille
en zwijg lende muren der gevangenis, was
de ontroering onbeschrijfelijk.
De gijzelaars, doodelijk bevreesd slo
ten zich op in hun huizon, en barrica
deerden die als het ware. De inboorlingen
die de Hindoestad 'bewpinen, waren 'druk in
de weer, blijkbaar bewerkt door geheime
agenten.
In de straten waar zich voortdurend
een dichte, angstige menigte bewoog, die
bij het geringste incident meende dat er
tellen mede in het leven van een volk.
Barthou herinnerde in. dit Verb'anidl. aan!
bel'. Djiitsohe regie111 der dictatuur, waar
door bij' tien wa.penstajstand( diem wteg vain)
het Fransche bestuur met hindernis'sien
was beiz'aaad. Millermnld' wildp toen niet's
bruskeeren, en hij stelde een overgaaigs-
regïem' in, waarbij' liij liet bestaande be
stuur aan de Franschij vormen aanpaste.:
Die Franëcha regeering is ook nu niet
voornemens af ito zien van 'de werkwijze,
welker nuf is aangetoond.' Zij blijft een
beroep doen op hef' gezonidf verstand' vani
den raad. daarbij de adlpiinistratiave assi
milatie der herkregien prorvinciek gelei
delijk voortzettende.
Frankrijk dat) zijn beloften) houdt, zal
steeds rekening houden met die plaatselijke
.wenschen en hef p.axlernentj zal het laatste
woord omtrent) net' regiem) hebben.
Barthou besloot met de woorden: Er is
en er zal zijn slechts één enkel Frankrijk,
'dat overal en te allen tijde beroep doet
op alle Pranschen.
Een pro test not a aan BseTgi'é.
BERLIJN, 7 October. De Duilsche
reg'eering heeft een nota aan de Belgische
regeering gezonden in zake de maatrege
len, welke tegen da D(uitsöherd getroffen
zijn in verband met den moord te ObèrCas-
sel.- Ofschoon tie Belgische regeering er
kent, dat fla Belgen z'elf a,an dezen moord!
schuldig zijh geweest, worden dó ^vergel
dingsmaatregelen gehandhaafd-: Hiertegen
protesteert de Piijt-sche nota.:
Hubert! afgetreden.
De heer Hubert, minister* van; kunsten
en wetenschappen, heeft officieel' ontslag
genomen in aan den| koning en aa,n deu
eersten minister Pheunis overhandigde brie
ven. Daarmede is de lang voorziene minis-
terieele crisis geopend.
Dp stquestergoederen.
Op bevel van minïsfer-presiidenij Theu-
nis heeft hef parket-generaal" maatrege
len getroffen, om' over te gaan tot 't lic'hjien
der secjuestiergoedieren in België, welker
liquidatie, gelijk' men weetf eenigen. tijd)
geleden werd! .opgeschort in verband met
'de onderhandelingen voor liet overnemen
door Duitséhland' fier in België achterge
bleven zes milliard! mark.;
Een oerdeel over 'die gedenkschriften
van ex-keizer Wilhelm.
In de „Neue Ziirïcher Zeitung" werd
onlangs aldus over do memoire^ Van ex-
keizër "Wilhelm geoordeeeld'„Men moet
den inhoud van dia zestien hoofdstukken
lezenNiets in dertig jaar heeft de keizer
verkeerd' gedaansteeds lieeft hij voor die
fouten van zijn blinds kanseliers gewaar
schuwd. Tevergeefs echterzii dwongeu
hem, terwijl hfij tandenknarsend omtertee-
ken'de. Bewijs: Bismarck verhinderd^ Idle
ware sociale politiek van keizer Wil
helm, von Caprivi de vernieuwing van
het verdrag met Rusland; Hohenlohe
dwong hem tot dq KTügerd,epèche, waar
van hij de vernietigende werking voorzag?
-Biilow dwong hem naar, Tanner te gaan
echter tegen zijn wil, en heeft zijn inter
view met de „Ilaily Telegraph" niet ver
hinderd Bethmann heeft ond;a,nks 'de
waarschuwingen van den keizer den' drei
genden oorlog niet voorzien en heeft hem
verhinderd het kiesrecht te hervormen, en
Prins Max von Baden heeft hem eindelijk
tegen zijn zin tot de vlucht naar Neder
land gedwongen."
AZIË.
Die te WladiwBstook verdwenen
wapenen.
TOKIO, 4 October^ Het Kabinet 'heeft
besloten op zeer krachtige wij'ze op te
treden tegen hen, 'die vera|mtjwp;Or,d,elijk
zijn voor het beschikken over groote hoe
een aansla» gepleegd werd, circuleerden
patrouilles infanterie en cavalerie. JRen
vreesde een opstand, en de overheden
hadden .alle maatregelen genomen om
dien met geweld te onderdrukken De
militaire comtmanldant der stad' achtte
den toestand zelfs z,00' ernstig, dat hij
het noodig oordeelde onverwijld, nog lien
eigen, nacht, de begrafenis te doen jilaats
'hebben.
Wel verre van Zich tegen dergelijk)©
bepaling te verzetten, stemde de jonge
vrouw daarmee ten volle in. Ja, het was
veel heter,-op d;e wijze aan zooveel droef
heid een spoedig einde te maken, Raln
aanleiding te geven dat de pijnlijke plech
tigheid missehien vergezeld zou g;aan van
bloedige botsingen of van een mpordenairi''
op groote schaal.
Weldra bracht men een doodkist.
Het lichaam weid. erin gelegd door
Marius en Johnny, die jegens hun kapi
tein den laasten smartelijken pli hjt wilden
vervullen, en daarbij, elke hulp van dj
Engelschen beslist weigerden. De difec-
teur der gevangenis, een rechter en een
griffier woonden als officieele getuleen
iTët droevige werk bij.
(Wordt vervolgd,) j