DAGBLAD VOOR ZEELAND H'-Sclielde Nummer 235 Maandag 9 October 1922 Achttiende Jaargang il 1923. 1923. i 1923 )23. M«t "L fttfi»-» 175"SS" (60"r.r I35ÜSS M5JS55. Buitenlandsch Overzicht FEUILLETON „BERAR, DE FAKIR" BUITENLAND, FRANKRIJK OUITSCHLAND BELGIË ZWITSERLAND COURAN1 v.m. 7.30 c 7.30 a 11.—d n.m. 2—e v.m. n.m. 6.35 f 2.30 g 5.55 b 3.30 g 10.15 i 12.45k v.m. n.m. 6.45 f 1.30 h 5.55 b 2.30 h 10.15 12.45 k v.m. n.m. 6.45 f 3.—1 5.55 b 4.—1 10.15i 12.45 k itsche Veer. Goes, corr. van 1.01 voorm. naar Goes, corr. van 3.18 voorm. naar uit Roosendaal ;e Goes. Goes, corr. van nam. naar Roo sendaal, en 1.48 n. uit Vlissingen te Goes. on Goes, (treinen naar Vlissingen). on Goes, (treinen naar Vlissingen). Goes, corr. van naar Roosendaal, n. uit Roosendaal te Goes. Roosendaal, corr. Goes, corr. van naar Roosendaal. inde omnibus ten stenjrijkscKe postze- zicht is dat vreemd zijn de paters te liking der postwet jostmerk beschouwt och'auLoohau nu is' de plaats -waar de een gjroot collega inemen, dat zij daar ir voor de Verschil) welken wij hier bewerkt Voor Hol- vervjaaydigen en ■ereld inzeilden. Wij ning Versterkt' door ider, hoe Zorgvuldig geheel vrij is va» in de schrijfwijze, tel b.v. niet gest'aam met een kleine h) maar „voor Neder- oewerkt. ender 1928* W. L. en J. Brusse mij. Rotterdam. stuk, deze wand- len, waard te plrijken udeervetrtrek of het U? buyeau, waar het harmonieert met de i het schild vain de- hlet met volle zeifn ade schip laat. zien, efd. In de zeilen zijn gebracht, waaronder w en St. Joris, den' indacht vragen, ling heen zijn in 16 rijk aangebracht de >renriem. Bat op .de" idbladen niet eenigp derheden zijn aange* rislelijke 'feestdagen, iet Koninklijk Hui3 uhe. Wat daarom treo? zelf staat afgebeeld ;h (jprrect, maar Yoor ker van den kalend^"1 kalender een zeer wat deze uitgevers waarvoor een woori norden onthouden. NIÉUWE ZEEUWSCHE COURANT KS M 1 W m M m m k li Abonnementsprijs f 2,BO per drie maanden, f 0,20 per weekt Hoofdredacteur: J. W. VI E N I NGS. rriM Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel. "Uts Interc Telefoon: Redactie No. 97: Administratie No. 207 Bijkantoor: MIDDELBURG.Markt 1 en 2. Telefoon No. 47-* voor Post-abonnés f 2,90 per 3 maanden. Advertentiën van 1 tot 6 regels f 1,50, elke regel meer f 0,251 Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager* A! onze Abonnés zijn qratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd.» te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen. De conferentie te Moedania is vom- loopig gestrand op de eischen der lurken die, zooals uit Èngelsche bron verluidt, buiten het kader der conferentie vielen. De Kemalisten zoulden namelijk hebben verlangd, aanstonds Thracië te bezetten fcoitilder garantie te geven voor de be scherming dei minderheden. Dat verkazen die geallieerde generaals niet en zij heb ben de beraadslagingen afgebroken o,m nader hunne regeeringen te polsen. Wat daarvan de vrucht is zal men elders onder ■„buitenland" vinden. Verder 'zou lord Curzon door1 de Engel- Skshe regeering naar Parijs wedden ge zonden, om niet Poincaré te confers eren. Vandaag keeren de keeren weer naar IMoedania terug. Nu zou het wel eene bijzondere gebeur, tenis geweest zijn indien men te Moe- Öania zoo maar aanstonds was klaar ge komen. Men moet niet vergeten dat de geallieerden met Oosterlingen te doen hebben, wien bet loven en bieden tot een tweede natuur is geworden. Eigenaardig is ook het Èngelsche be licht over éischen der Turken die „bui ten het kader 'der eigenlijke conferentie" vielen. Want de conferentie zelve is bui ten haar eigen kader gevallen. Oorspron kelijk zou. alleen v,an gedachten worden ge wisseld over het afbakenen van een lijn achter welke de Grieksche troepen in Thracië moesten terug trekken. Thans is daarbij gekomen le. de beraadslaging)over een wapenstilstand tusschen Turkije en Griekenland 2e. den vredespreliminajren. 3e. de terzijde stelling van het oorlogs gevaar voor de geallieerden. Nogl is, eigen aardig dat z'ij die het meeste belang bij Ide Conferentie hebben, de Grie ken, er zoowat niets, te vertellen hebben. De Grieksche generaal die er te elfder ure bijkwam, zat er vrijwel voor spek en boonen en Venizelos vangt met zijn bezoe ken aan de geallieerde regeeringen overal bot De Italïaansclie Fascisten, die als. partij een staat in den slaat vormen en zoo pas nog in. Tirol eigenmachtig Trentino en Bozen met hun gewapenden bezetten en de autoriteiten verjoegen, geven aan de Htaliaansche regeering handen vol werks. -(Want nu 'zijn de Fascisten wel weer uit Trentino vertrokken maar dat zegt niets De minister-,president heeft dan ook met den Koning, met Giolitti en niet zijn ambtgenooten over deze zeer neteligei kwestie geconfereerd. De Fascisten toch houden er een leger oip na, tip-top in jodde. Geleid door bekwame officieren. Opereert het naar strategische regelen in Speciale aanpassing niet de gesteldheid van het land. En de regeering' deed niets 'tgeenover die terreur m Zuid-Tim! Zoo bijvi. bij de bezeUing van de mooie Duits- eche school in Bozen. De regeering w-ist _dat dit- gebeuren, zou, maar verscherpte "de klejne bewaking niet, zoadat de irme tning spelenderwijze gebeurde. Na eeni- gen tijd kwamen de officieele regeerings- troepeh om zich te overtuigen, dat hst jgebouwi reeds door de troepen van het „inofficieele Italië" bezet was en daar mee alles in de beste orde ,1 Italië streeft er naar een eenheidsstaat: te zijn, bewoond door enkel Italianen, bprekerude de Italiaansche taal, en ik er reeds hierom op uit, v.au de Duitseh Tirolers Italianen te maken. Van de Itali- iaansche regeering kan mien wsl verwach ten, dat ze dat niet met ruw gewald kal doen, om de bevolking niet tot verzat te prikkelen, maar dat italianiseerings- proces' gaat den heerén Fascistan veel te langzaam. Daarom z,ijn z,e even in Bojzen verschenen om te toonen, hoe het proces Inoet worden versneld. Men kende hen idaar al van vroeger bezoek, een of twee Jaren geleden, toen ze op een feest- of marktdag wat handgranaten onder de menigte wierpen om hun het noodige ont zaag in te boezemen. Nu hebben ze ook ■■■■■■■■■■■■■■■""'a er AOVERTENTIE- j een visch op het g ijnen en sterven. S Naar het Fransch van L. B. 351 o, 'Zij had juist deze woorden gesproken, toen een ordonnance-oificier van den mili tairen gouverneur zien aanmeldde. Hij bracht de boodschap over, dat de bezet ting van het schip opgeheven en het aan .Ide passagiers geoorloofd was vrije com- jmiunatie te onderhouden met de stad. Nu 'zij dan eindelijk voet .aan wal intocht zeiten, deed mistress Claudia den jschipiper en. Johnny, den stuurman, ont bieden. De Franschman en de Yankee kwamen /zwijgend tot haar, geheel terneergeslagen van droefheid o-ver den dood van den meester dien zij liefhadden. „Vrienden, zei de jonge vrouw met zachte, bevende stem tot hen, „gaat. met mij mede, om tegenover uw heer uw laat ste verplichtingen te vervullen?" Beide mannen konden geen syllabe .hierop antwoorden, Uit vrees dat de ont roering die zich van hen had. meester gemaakt, hen zou doen uitbarsten in' laan de Italiaansche overheid Innres gs- leeiid 1 Ze 'zal de nieuwe onderdanen haidhandscher tot Italianen moeten ma ken. M.aar het fiere volk der TiroleiS is niet van het hout, dat zich makkelijk, laat versnijden. De historie heeft het getoond (denk aan Andreas Hofer) en ook Ide Fascisten zullen het nog wel merken. De Waden in Rome publicaérsn ge heime instructies der Fascisten, volgens welke de Fascistenclubs in het tijdperk van 22 October tot 4 November in de buurt van Rome zouden bijeenkjoptoa, onder voorwendsel, dat zij voor bun. ge noegen reisden. Ouder leiding van Muso- lini zou men dan een staatsgreep uitvoe ren, het parlementsgebouw bezetten en de regeering ten - val brengen, waarna nieuwe verkiezingen zouden worden ge houden en een voprloopige regeering zou worden benoemd. Misschien fantasie, maai' het aandringen van Musolini, den leider der Fascisten, op het uitschrijven van nieuwe verkiezingen, krijgt toch hoe langer hoe meer hot karak ter' van, een ultimatum1. Bovendien ver keert men in groote onzekerheid, wat de eigenlijke plannen der Fascisten zijn en of zij zich zullen neerleggen bij het resultaat van een verkiezing, als die hun eens niet het aantal zetels op Monte Cittorioi bracht, waarop zij rekenen en waarmede zij het landsbestuur naar hun hand zouden kunnen zetten. Men vreest, vermoedelijk niet hoels- maal zonder gioind, 'dat een nadeelige uit slag der stembus hun aanleiding zal zijn om da t resultaat desnoods met geweld te „corrigeeren", en dat een bezetting vian Rome een der eerste dingen zou Zijn, waar toe zij zouden overgaan. Voorloopig is het parool dóór Je lei ders uitgegevenwaarom' zouden wij vech ten, als de verkiezingen ons de rijpe vrtich tem in den schoot zullen doen vallen? Alleen als de verkiezingen op- de lange baan worden geschoven, zullen wij met kracht dienen op te treden. Veel kal nu afhangen van de besluiten waartoe het algemeen Fascisten-congres, dat deze maand in Napels bijeenkomt, Zal ko-men. Maar spannende dagen gaat Italië in ieder geval tegemoet. Brieven uit Frankrijk. XVI (Van onzen bijzonderen Correspondent) Kerkelijke regeling in Frankrijk- Een kort verblijf in het Vaderland heeft mij bewezen, hoe groot de belang- stelling ook in 'Holland is Voor liet katholiek-godsdienstig leven in Frankrijk. In het bijzonder werd mij gevraagd hos het staat met de regeling der diocesane vereenigingen en wat de verwachtingen in dezen zijn. Het komt mij niet onge- Wensch't voor hier ,op uitvoerig te ant woorden, waar voortdurend onjuiste ge ruchten de ronde doen en deze ook in (Nederland, naar mij bleek, zijn dooirge,-. drongen. De zaken staan er op het oogenblik .aldus voor. De .-congregatie, belast met .buitengewone kerkelijke zaken te Rome, heeft ruim zes weken geleden het vraag stuk der diocesane vereenigingen, in een zeer voltallige vergadefing van kardinalen onderzocht. Z. H, de Paus had uitdruk kelijk to ktennen .gegeven ,dat h:et zijn Wensch was, zooveel mogelijk alle kar dinalen tegenwoordig te zien. Een 16-tal nam dan ook aap. de beraadslagingen dteel. onder voorzitterschap van kardinaal Cas- parri, Hoewe löver deza beraadslagingen zelf, het volstrekste geheim .blijft be- iwaard, mag als vaststaande worden aan genomen, da,t (leze congregatie: meerdere en nieuwe gegevens heeft gevraa.g(d, in het bijzonder betreffende het economische deel van het voorstel. Hiermede in verband heeft de meejrder- h'eid van kardinalen, het. gowenscht ge- tranen, zwegen zij en be|>aalden zich tot ,een eerbiedige buiging. Vervolgens verlieten zij met hun vie ren het jacht, waarop, ten teeken van rouw, de vlag halfstok werd gehescheii. Op de kade wachtte het rijtuig van, iden consul. In vliegende vaart bracht het hen naar de gevangenis waar zij binnentraden met een gemengd gevoel van diepe droefheid, gloeiende veront waardiging en hevigen toorn. Inlusschen was om het doodsbed \-an 1 ennyless een geheele trits van genees- heeren bijeengekomen, ten einde een on derzoek in te stellen naar den staat Waarin zien het ljcnaarn bevond. Zij hadden weldra eenstemmig als hun meening te kennen gegeven dat de ?e- vangene dood was en er niets anders Overschoot dan hem te begraven- Toen was men krachtens een bevel van hoogerhauid begonnen aan d;e akelige zaal waar het lichaam lag, een meer waardig aanzien te geven. Over het bed was de Amerikaansche vlaig uitgespreid, die echter het hoofd Van den kapitein, miet zijn edele en fiere trekken en zijn bruinen haardos onbedekt liet. oordeeld, een definitieve beslissing te Ver dagen. Z. H. de Paus, die bij' het bestuur der katholieke kerk er aan vasthoudt, zooveel mogelijk op het advies der congregaties van kardinalen te steunen en in dit geval speciaal het advies had gevraagjd, h'eeft dan ook, dien overeenkomstig, Zijn beslissing tot later uitgesteld. Mij1 werd nog dezer dagen in wel ingelichte krin gen verzekerd da.t nog geruimen tijd zal voorbijgaan eer deze kan worden tege moet gezien. Het ontwerp, gelijk het hij de congregatie ter tafel kwam, is, zooals men weet, door de nunciatuur te Parijs en den Fransch'en gezant bij het Vaticaan voorbereid. Het is deze gezant Jonnart, die er ten zeerste prijs opstelde Zijn werkkring te Rome niet te Velrlateu, alvorens deze zaak, welke hij vpor Frank rijk van bet grootste belang acht, is' geregeld. Het is dan ook zeker te be- ItTëuren, dat de lange duug van deze zaalc liem om persoonlijke redenen niet in staat zal stellen tot de eindbeslissing cp zijn post te blijven. De poisitie dooï hem ingenomen in anti-clerioale kringen, zou het hem evtentueel vergemakkelijkten door het parlement een te Rome goedge keurde regeling van het wettelijk statuut del katholieke kerk te doen aannemen. In welk een aanzien Jonnart in Frank rijk staat bewijst wel het hem' deZer dagen gedane aanbod, Dubois als president van de Commissie van Herstel op, te volgen. Hij heeft dit aanbod aifgeslaj^n om de zelfde redenen die hem niet lang meer te Rome zullen houden. Deze Jonnart nu, acht de tijdsomstandigheden zoodanig ge wijzigd, dat hij de beste verwachtingen koestert. Immers toen Paus Pius X in 1906, de „associations cultuelles", gelijk de Pransebe wet ze omschreef, Weigerde te aanvaarden, grondde hij1 Zijn besluit op het feit, dat die weD was gemaakt in een geest Van gods'dielnsftbfesfoijldina'1 en Ket hiërarchisch kerkelijk' gezag aan tastte, om er een meer dembhra'fisehl beginsel voor in de plaats tie stellen. Die godsdienststrijd is heden ten dage, hoewel niet geheel, tooh zoo goed als teneinde en de erkenning Vooral van liet kerkelijk gezag in geestelijke zaken, blijkt' meer en meer Veld te winnen in regee- rïirgskringen. Het is daarom) dan ook dat Jonnart ..n mët bom zeer Veel katho lieken de tijd'en rijp achten, een regeling die Rome zal bevredigen, te treffen en zocidoeride daadwerkelijk een einde te ma ken aan toestanden, die slechts al te lang het katholieke Frankrijk hebben ont- eerd. Een Van de belangrijkste Vioojrdeelein der diocesane vereenigingen Zal zijn, dat dezö infc egenstelling meti da „cultuellles" aan wie de wet van 1905 hfet niet toe slaat', recht zullen hebben giften en le gaten te ontvangen, daar zij zich volgens de wet van 1901 als vereenigingen met rechtspersoonlijkheid kunnen foirmeeren. Bovendien zal een einde gemaakt kun nen worden aan de moeilijkheid, de ker- kr.lijkc goederen, waar over nog niet is (beschikt, te doen terugkeereii aan de reohithebbenclei), al zal, waar de telrmijn om teruggave te verzoeken, is verstre ken, een beslissing Van bet parlement noodig zijn, deze te verlengen. Hel staat vast, dat zoowel de kerk als de Frsnsch'e staat er naalr verlangen, dat een oplossing in verzoenenden geest komt. Men gevoelt Kier, dat er een einde moet komen aan de h'eillooze maatreg'elen, aan de .onrechtvaardige houding door de Pransclie regeering ïn VToegera jaren je gens de katholieke Merki aangenomen. Helaas is men nog niet genegen de katho lieken in alle opzichten voldoening te schenken, en hierin schuilt, naar mij! Van voortreffelijk ingelichte geestelijke zijde werd verzekerd, een yan dé redenen: dat Z. H. de Paus, over de diodesarife Vereenigingen nog geen. beslissing beeft wenscbcn te nemen. Het vraagstuk n.l. der congregaties in Frankrijk, baar orga- Daaromheen brandden tal van kaarsen en kandelabers, zoodat de zaal er eenigs- zins uitzag als een chapelle ardents. Bii het hoofdeinde 2aten twee clergyman tc- bidden: de aalmoezenier der gevange nis en zijn assistent. Toen de zwaarbeproefde vrouw bin nentrad in dit verblijf des doods, slaakte zit een doffen kreet en barstte uit in tranen. Zij viel naast het bed op haar knieën, vatte de verstijfde vingers van den geliefden echtgenoot en drukle in een aandoening van hevige smart herhaal de malen een kus op het ijskoude voor hoofd. „George.... geliefde George...." stamelde zij, „moeten wij elkander dan zoo weder- 'zienj" Ook de zeelieden waren ontroerd en snikkend op de knieën gezonken en zooo- ten in nun weerbarstig geheugen naai- een •of ander gebed, dat zij in hun kindsclie j'aren hadden geleerd. De twee geestelijken hadden zich :uit ■kieschheid verwijderd, en de jonge vrouw, hield nu, alleen met haar getrouwe die naren, de wacht bij het doodsbed. Zij kon daarom' niet nalaten het lichajajm, van haar nisatie en haar erkenning, Zou een inte- greerend deel uitmaken van de thans te Rome gevoerde onderhandelingen over de diocesane vereenigingen. Hoewel op zi-ch zelf staande, zou( Tiet verzet van de Fransche regeering om congregiaties' met het geven van onderwijs belast, We derom toe te laten ente erkennen, een beletsel zijn voor het' goedkeuren der- regeling inzake de diocesane vereenigin gen. Men kan er te Rome zeker geen genoegen mee nemen, datf uifzön'deringen worden gemaakt en slechts aan congrega ties met zuiver liefdadige strekking en aan missionarissen erkenning wordt ver leend. Ik Weet dat de regeering ex nog steeds het zelfde over 'denkt en alleen hierin .wijziging* wil brengen, dat aan congrega ties van missionarissen, zal worden toe gestaan een'ndvicaat in Frankrijk te ves tigen om gemakkelijker nieuwe leden ta krijgen.' Een concessie weliswaar, maar een on voldoende, die. bovendien alleen voorkomt uit eigen belang, waar de Fransche re- geering maar al te goed' in ziet, hoe gebrek aan Missionarissen, afbreuk doet aan den invloed in de koloniën ën hoe vreemden geroepen worden den taak der Pranschen over ta nemen.) Nog Werd mij' uitdrukkelijk vejzekerd, dat de Fransche Bisschoppen er meerdere malen te Rome de aandacht' op hebben gevestigd, dat indien de goedkeuring van het wettelijk statuut der kerk afhankelijk werd gesteld van een algemeene erken ning deT congregaties, de oplossing, ook van de diocesane vereenigingen, nog, langle jaren zou kunnen duren. Velen meenen dan ook, dat afzonder lijke behandeling der heide vraagstuk ken" is gaWensehit. Zeker is dat de meer derheid der Fransche Bisschoppen thans 'gunstig gezind' is ten opzichte van het ontwerp te Rome in behandeling en dat aUen niets liever verlangen dan een be slissing dcor Z. H. den Paus, die Zij' dankbaar zullen aanvaarden, hoe deze ook móge luiden. Nog is men in het on zekere of een eventueele goedkeuring der •diocesane vereenigingen voor alle Bis schoppen de verplichting zal mcebrengaii, er eene te stichten, maar men hoopt ook Kier omtrent ten volle te worden inge licht. Zóó staat op dit' oogenblik deze 'belangrijke kwestie en kan slechts met vol vertrouwen wogden afgewacht wa.t Het zichtbaar opperhoofd dejr katholieke kerk zal beslissen. Intussehen moeten wij hopen, dat de Fransche wetgeving binnen korten tijd zoodanig wordt geWij'zigid, dat een volko men godsdienstvrijheid is' gewaarborgd. Frankrijk Zal dan eerst met recht zich weer de eerste "katholieke mogendheid mogen noemen, indien Ket blijk geeft in derdaad 'die katholieke belangen ten volle te dienen. Het heeft de plicht goed le makpn wat heftige godsdienst bestrijders hebben aangerand, het heeft te toonen. dat de „Union sacrée" meer omhelst dan louter woorden. Het oogenblik is daar voor thans gekomen, hier en ook in het Oosten, waar Frankrijk hoven al is ge roepen een katholieke politek te voeren. Parijs, 4 October 1922. Mr. P. v. S. De wetgeving in Efzias Lotharingen. In een rede ,die B.artho.u in de openings- zitting van den consultarievenl raad voor ElzasLotharingen heeft gehouden, heeft hij verklaard, dat sommigen er zich! over hebben verwonderd, dat die aanpassing van 't b'estuur en de wetgeving; in Elzas Lotharingen a,an 't Fr.anschq regiemi niet 'zoo snel is gegaan als zij' verwachtten. Sedert de bevrijding zijn echter, zei|d(e hij, nauwelijks vier jaren verloopen, en er ■was een overgangsperiode noodig4, want uijftig jaren van vreemde overheerschïng echtgenoot nogmaals te naderen, boog zich over hem heen en verslond hem met t de oogen, als zocht zij onder dit onbeweeglijk en koud masker toch nog oen vonk van leven! Had de fakir haar ir'ot gezegd,!: „Gij moet blijven hopen tegen alle waarschijnlijkheid, tegen alle moge lijkheid jn?" Gepijnigd door een angstige onzekerheid en met gebroken hart kon 'zij het toch niet van zich verkrijgen een hoop prijis te geven, die door niets scheen te worden gewettigd'. Wat mén haar beloofd had, was iets wonderbaarlijks7\Iaar oiok iets onmoge lijks. De knapste geneesheeren hadden immers verklaard dat graaf De Solignac overleden wasIn de stad, buiten da kille en zwijg lende muren der gevangenis, was de ontroering onbeschrijfelijk. De gijzelaars, doodelijk bevreesd slo ten zich op in hun huizon, en barrica deerden die als het ware. De inboorlingen die de Hindoestad 'bewpinen, waren 'druk in de weer, blijkbaar bewerkt door geheime agenten. In de straten waar zich voortdurend een dichte, angstige menigte bewoog, die bij het geringste incident meende dat er tellen mede in het leven van een volk. Barthou herinnerde in. dit Verb'anidl. aan! bel'. Djiitsohe regie111 der dictatuur, waar door bij' tien wa.penstajstand( diem wteg vain) het Fransche bestuur met hindernis'sien was beiz'aaad. Millermnld' wildp toen niet's bruskeeren, en hij stelde een overgaaigs- regïem' in, waarbij' liij liet bestaande be stuur aan de Franschij vormen aanpaste.: Die Franëcha regeering is ook nu niet voornemens af ito zien van 'de werkwijze, welker nuf is aangetoond.' Zij blijft een beroep doen op hef' gezonidf verstand' vani den raad. daarbij de adlpiinistratiave assi milatie der herkregien prorvinciek gelei delijk voortzettende. Frankrijk dat) zijn beloften) houdt, zal steeds rekening houden met die plaatselijke .wenschen en hef p.axlernentj zal het laatste woord omtrent) net' regiem) hebben. Barthou besloot met de woorden: Er is en er zal zijn slechts één enkel Frankrijk, 'dat overal en te allen tijde beroep doet op alle Pranschen. Een pro test not a aan BseTgi'é. BERLIJN, 7 October. De Duilsche reg'eering heeft een nota aan de Belgische regeering gezonden in zake de maatrege len, welke tegen da D(uitsöherd getroffen zijn in verband met den moord te ObèrCas- sel.- Ofschoon tie Belgische regeering er kent, dat fla Belgen z'elf a,an dezen moord! schuldig zijh geweest, worden dó ^vergel dingsmaatregelen gehandhaafd-: Hiertegen protesteert de Piijt-sche nota.: Hubert! afgetreden. De heer Hubert, minister* van; kunsten en wetenschappen, heeft officieel' ontslag genomen in aan den| koning en aa,n deu eersten minister Pheunis overhandigde brie ven. Daarmede is de lang voorziene minis- terieele crisis geopend. Dp stquestergoederen. Op bevel van minïsfer-presiidenij Theu- nis heeft hef parket-generaal" maatrege len getroffen, om' over te gaan tot 't lic'hjien der secjuestiergoedieren in België, welker liquidatie, gelijk' men weetf eenigen. tijd) geleden werd! .opgeschort in verband met 'de onderhandelingen voor liet overnemen door Duitséhland' fier in België achterge bleven zes milliard! mark.; Een oerdeel over 'die gedenkschriften van ex-keizer Wilhelm. In de „Neue Ziirïcher Zeitung" werd onlangs aldus over do memoire^ Van ex- keizër "Wilhelm geoordeeeld'„Men moet den inhoud van dia zestien hoofdstukken lezenNiets in dertig jaar heeft de keizer verkeerd' gedaansteeds lieeft hij voor die fouten van zijn blinds kanseliers gewaar schuwd. Tevergeefs echterzii dwongeu hem, terwijl hfij tandenknarsend omtertee- ken'de. Bewijs: Bismarck verhinderd^ Idle ware sociale politiek van keizer Wil helm, von Caprivi de vernieuwing van het verdrag met Rusland; Hohenlohe dwong hem tot dq KTügerd,epèche, waar van hij de vernietigende werking voorzag? -Biilow dwong hem naar, Tanner te gaan echter tegen zijn wil, en heeft zijn inter view met de „Ilaily Telegraph" niet ver hinderd Bethmann heeft ond;a,nks 'de waarschuwingen van den keizer den' drei genden oorlog niet voorzien en heeft hem verhinderd het kiesrecht te hervormen, en Prins Max von Baden heeft hem eindelijk tegen zijn zin tot de vlucht naar Neder land gedwongen." AZIË. Die te WladiwBstook verdwenen wapenen. TOKIO, 4 October^ Het Kabinet 'heeft besloten op zeer krachtige wij'ze op te treden tegen hen, 'die vera|mtjwp;Or,d,elijk zijn voor het beschikken over groote hoe een aansla» gepleegd werd, circuleerden patrouilles infanterie en cavalerie. JRen vreesde een opstand, en de overheden hadden .alle maatregelen genomen om dien met geweld te onderdrukken De militaire comtmanldant der stad' achtte den toestand zelfs z,00' ernstig, dat hij het noodig oordeelde onverwijld, nog lien eigen, nacht, de begrafenis te doen jilaats 'hebben. Wel verre van Zich tegen dergelijk)© bepaling te verzetten, stemde de jonge vrouw daarmee ten volle in. Ja, het was veel heter,-op d;e wijze aan zooveel droef heid een spoedig einde te maken, Raln aanleiding te geven dat de pijnlijke plech tigheid missehien vergezeld zou g;aan van bloedige botsingen of van een mpordenairi'' op groote schaal. Weldra bracht men een doodkist. Het lichaam weid. erin gelegd door Marius en Johnny, die jegens hun kapi tein den laasten smartelijken pli hjt wilden vervullen, en daarbij, elke hulp van dj Engelschen beslist weigerden. De difec- teur der gevangenis, een rechter en een griffier woonden als officieele getuleen iTët droevige werk bij. (Wordt vervolgd,) j

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1922 | | pagina 1