M Jenever.
dit Blad
Tweede Blad
toosendaal
TE HULST,
COURANK
5 GS
aan den handel.
GOES
IEEKI
WBRIEVEN
101 °,o
c. YAM DER MIRRE.
in Effecten.
TiNQ.
[ran zitting la M
te Goes,
in.
ILLIJK.
ZATERDAG 24 JUNI 1922
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Buitenland
vussingen
ITALIË
nrsr-1»de sch°k^
RUSLAND
Kerknieuws
Het hoekje van humor.
Voor de Keuken.
BRBSaHHlBH
UITKP
Sby 20 hoofdprijzen,
■eëmailleerde Kook-
een stal wol wee
Varkens, waarde
s prijsAutomobiel,
inz. Trekking zonder
i per stuk, fr-.P-P°®J
:ist gratis hij JArs
J e 6682-30
6685-60
ikken van f 500
en flOOO.
6481-48
alle voorkomende
im drie uur in de
HULST.
a»holi9k(|«h'"ö kiezeres»'
J. BOMANS en JOS-
Amicitiae" van GroenendUk
ewerking.
iir nam. Vertrek Tasdljk
van K.-K. Kiesverenigingen
skring Middelburg-
De 5e Juli, dag der verkie
zing voor de Tweede Kamer,
nadert!
Wie zijn land en volk liet
heeft, stemt rechts. Dat wil
voor ons, Katholieke kiezeressen
en kiezers, zeggenstemt op de
candidatenlijst der Roomsch-
Katholieke Staatsparty
lijst No. 50, de laatste van het
Stembiljet en stemt op num
mer één van die lijst.
Zóó en zóó alleen stemt gij
goed en gelijk het behoort.
een
Een stad in doodsgevaar.
Een Nederlander in Zuid-Italië
schrijft aan „De Tijd".
In het Zuiden van Italië is een
stad in doodsnood. Het is Corato, in
de provincie Puglia/ dat zacht aan
leunend tegen de heuvels van Margia
tot een der bloeiende plaatsen be
hoorde van die streek. Het ligt in de
groote Puglianeeselie vlakte, waar de
olijven- en amandelboomen weinig
bloeien en groeien,.waar alles spreekt
van een nieuw, frisch vruchtbaar
leven, maar te midden van dit op
bloeiende leven moet Corato sterven
het is ten doode opgeschreven.
Corato, een stad van ruim 50.000
inwoners, is gebouwd als het ware
op een komvormige uitholling in de
kalkrots. Deze holte is aangevuld met
lagen van turfsteen en lei. Het water
dat door deze lagen stroomde, werd
vroeger opgevangen in putten en
reservoirs en door de bevolking als
drinkwater benut. Daar dit water
echter niet zuiver was, had het ge
bruik cholera epidemiën tengevolge,
die de bevolking decimeerde.
Eindelijk ging men over tot een
volledige kanaliseering van het water
der Sele, een bergstroom, die .langs
Corato stroomend, in de Golf van
Salerno uitmondt. Aan deze water
leiding, die in haar grootte en omvang
aan de Roineinsche „Acquaducten"
doet denken en op zich zelf een
meesterstuk is van technische kunst,
heeft de stad weliswaar haar zuiver
drinkwater, maar tevens haar onder
gang te danken. Het water namelijk,
dat gevoed door onderaardsehe bron
nen, door de bodemlagen vloeit en
dat sinds de kanaliseering der Sele
niet meer gebruikt wordt, wreekt
zich op de vreeselijkste wijze. Met het
ondoordringbare leisteen als onderlaag,
stijgt het zich ophoopende water door
het poreuse turfsteen steeds meer
naar de oppervlakte en ondermijnt
de fundamenten der huizen.
De eerste verschijnselen hiervan
deden zich voor in 1919, toen op
onverklaarbare wijze van enkele
huizen de muren begonnen te splijten,
ja, zelfs te waggelen, zoodat zij inder
haast gesteund moesten worden. Een
commissie van onderzoek werd be
noemd en deze maakte na eenigen
tijd plaats voor. een andere. Zoo volg
de de eene commissie op de andere.
Er werd veel onderzocht, veel bestu
deerd, veel besproken, en niet minder
dan 50.000 Lire werden voor het
onderzoek reeds uitgegeven. Maar
„deliberante Senatu perit Saguntum".
Terwijl de experts ijverig zochten en
druk onderhandelden ging de stad te
gronde.
Verleden week werd het vredige
stadje plotseling weer op de wreedste
wij ze opgeschrikt. Enkele huizen, waar
onder zelfs nieuwgebouwde, vielen
als door een tooverslag aangeraakt
op eens in elkaar, terwijl van ver
schillende andere woningen en ge
bouwen de muren van onder tot
boven waren gespleten.
De paniek was ontzettend! Allen
stormden, naar den Sindaco (burge
meester), alsof deze almachtig was
en de redding van hem afhing. Maai
de arme burgemeester, die de laatste
vier jaar voortdurend tevergeefs bij
het gouvernement om radicale hulp
had aangeklopt, was zelf in ver
twijfeling en kon niets doen dan zoo
spoedig mogelijk de dakloozen onder
brengen.
'In allerijl werden barakken samen-
gesteld, publieke gebouwen, zelfs
kerken ingeruimd voor de ongeluk-
kigen. De stad leek plotseling een
vluchtelingenkamp.; men voelde zich
bijna weer verplaatst in het midden
van den oörlog. Maar nu was de strijd
aangebonden tegen de elementen,
wier geheimzinnige oppermacht niet
te peilen noch te meten was.
Ka enkele dagen van doodelijke
en de bevolking van Corato kwam
weer eemgszins tot bedaren
Wie nu de plaats bezoekt staat
verbaasd over de kalmte, bedrieg
lijke kalmte helaas! die er heersebt
Het gewone leven, het luidruchtig
Italiaansche straatleven heeft zich
hervat. Op de balkons werken vrou
wen al babbelend aan haar kanten
en borduursels. Jonge moeders slen
teren door de stad, vergezeld van
uitgedoste voedsters, die slapende
zuigelingen op den arm dragen.
Handelslui venten luide hun koopwaar
de hoeken der straten en dienst
meisjes loopen ijverig druk rond om
inkoopen te doen.
Het was juist marktdag, toen ik
kijkje kwam nemen in het ge
teisterde Corato. Evenals vroeger
waren de banken, beladen met glas
aardewerk, opgesteld tegen de
muren, muren, die elk oogenblik in
elkaar kunnen vallen, maar dat ge
zicht alleen gaf den lcoopers ver
trouwen: als de koopman zijn broze
waar riskeert, dan kunnen de men-
scken toch hun leven wel riskeeren
De onbezorgde, optimistische Italiaan
lacht en koopt en praat verderzoo
lang zijn huis nog staat kan hij niet
eloovèn in een onmiddellijk gevaar.
Maar plotseling verandert de ge-
heele aanblik van de stad. Dof gon
zende stemmen verneemt men vanuit
de vertezij' naderen meer en meerd
en daar verschijnt om den hoek van
de straat een koorknaap met een
groot houten kruis, onmiddellijk ge
volgd door kinderen, die bloemen
strooien. Dan komt een lange stoet
van 'geloovigen met brandende kaar
sen, allen in het zwart, de vrouwen
met zwarte sluiers. De stoet wordt
gesloten door de Geestelijken van de
parochie. In één oogopslag is alles
veranderd. Koopers en verkoopers,
allen sluiten zich aan bij de „proces-
sione di penitenza", die als een lange
lijkstoet van rouwdragenden de ge-
heele stad doortrekt, luide biddend
in koor, dat de heilige Nicolaas en
alle heiligen Gods hun stad toch
mogen beschermen, dat God in Zijn
Goedheid hen toch verlosse van dit
dreigend onheil. Bij elk ingestort ge
bouw houdt de stoet een oogenblik
stil en bidt des te vuriger en hart
stochtelijker.
Daar ligt in puin behalve de vele
particuliere woningen het „Palazzo
di Franza", prachtige middeleeuwsche
constructie, waarvan één gevel slechts
is overgeblevenhet „Palazzo Nuovo",
eens een juweel van zestiende, eeuw-
sche architectuur, onderging hetzelfde
lot. En dan de kerkenFrappant was
de bouwval van de „Chiesa d<&k
Madonna", waar op de eenig over
gebleven gevel de Madonna Dolorante
troonde. Hier kon de stoet niet verder.
De mannen staarden omhoog naar
het beeld in doffe wanhoop, de vrou
wen knielden smeekend om hulp
terwijl de kinderen uit eigen beweging
bloemen strooiden aan de voeten van
de Moeder der Smarten. „Auxilium
Christianorum, ora pro nobis!" klonk
het weer smeekend en langzaam en
met groote, moeite schoof de processie
verder.
Nu zou men zeggen, dat de bevol
king van Corato, zoo bewust van het
dreigend gevaar, alles in het werk
zou stellen, om haven en goed te
redden, maar hiertoe kan men ze niet
bewegen. Zij, die nog het geluk heb
ben een ongeschonden huis te bezit
ten, kunnen niet gelooven in het
naderend onheil en de overige onge-
lukkigen er zijn nu al 400 dak-
looze families blijven zich nog
vastklampen aan de stad, waar zij
geleefd, gezwoegd en gewerkt hebben
en waaraan zij nu hun ongeluk
moeten wijten.
's Nachts wordt er voortdurend ge
waakt door de bevolking zelve, de
families wisselen elkaar af. Maar over
spannen door den angst der laatste
dagen, roepen zij alarm bij het minste
gerucht. Dan stuift een geheele buurt
op straat en brengt in vrees en beven
den ganschen nacht buiten door, tot
bij het aanbreken van den dag de
gerustheid terugkeert en een ieder
zijn werk weer hervat.
Zoo leven de inwoners van Corato
in een eindelooze bange chaos van
angst en hoop, van vrees en gerust
stelling. Elk oogenblik kan het dak
boven hun hoofd invallen, kan de
geheele stad verwoest worden. Het is
niet als bij een vulkanische aard
beving, die dikwijls in enkele minuten
zijn werk van vernieling volbrengt,
hier gaan de elementen tergend lang
zaam te werk: zeker van bun eind
doel, ondermijnen ze met sarrende
traagheid vandaag hier, morgen daar,
de fundamenten van de eens bloeiende
stad en het geluk van de arme slacht
offers totdat Corato één ruïne, één
bouwval is geworden.
Het Gouvernement heeft niet stil
gezeten, om hulp te verleenen. '14
millioen Lire zijn reeds toegezegd
voor het bouwen der barakken, sol
daten zijn behulpzaam met het redden
van den inboedel en liet afbreken
van de wankelende huizen. Maar het
volk is niet weg te slaan van de
geteisterde stad: zij blijven wachten,
zij blijven hopen, dat er nog een
omkeer ten goede kome, dat het ver
nielende water nog tot staan worde
gebracht en zij weer kunnen opbouwen
wat hun onbarmhartig werd afge
broken.
En onderwijl gaat het werk^ der
vernieling altijd voort, langzaam maar
zeker.
De stuiptrekkingen van het
Sovjetbewind.
De „Izwestia" van 31 Mei maakt
volgens de „N. R. Ct." een brief open
baar van 'de in hechtenis zijnde
sociaal-revolutionairen aan hun buiten-
landsche verdedigers van der Velde,
IC. Rosenfeld en T. Liebknecht.
De brief begint met een betuiging-
van leedwezen, dat do tegen de ver
dedigers door de bolsjowieksehe pers
„evoerde campagne aanleiding heeft
gegeven tot incidenten bij hun aan
komst op het station te Moskou. Het
Russische volk mag echter voor deze
gebeurtenissen evenmin verantwoor
delijk worden gesteld als het schuldig
is aan de politiek van bloedige terreur
en machtmisbruik, welke in Rusland
is gevoerd. De zoogenaamde veront
waardiging des volks, waarvan in de
bolsjewieksche pers sprake is, is op
touw gezet niet behulp van betaalde
agenten der Tsjeeka en van communis
tische propagandisten en deze uitge
lokte volksbetooging is voor het oog
der buitenwereld geheel misleidend.
Ofschoon de onderteekenaars van
den brief overtuigd zijn, dat de laster
en de Intriges der bolsjewiki op de
verdedigers geen uitwerking hebben,
meenen zij toch een woord van waar
schuwing te moeten doen hooren. Zij
achten het namelijk mogelijk, dat zulk
een betooging zich bij den aanvang
van het proces op grooter schaal zal
herhalen -en dat de verdedigers er
het slachtoffer van zouden kunnen
worden. Dit zouden de onderteeke
naars gaarne voorkomen. Wij zouden
liever", zoo eindigt de brief, „van
uwe verdediging verstoken blijven,
dan dat wij het internationale socialis.
tische proletariaat aan het gevaar
van verlies van eenige voornaamste
leiders zouden willen blootstellen".
De brief is onderteekend door een
en twintig in hechtenis zijnde sociaal-
revolutionairen uit de gevangenis
Lefertowsk.
De „Prawda" van 7 Juni maakt
een telegram openbaar van den vak-
vereenigingsraad uit de Krim, waarin
uit naam van 70,000 georganiseerde
proletariërs de doodstraf voor de
beschuldigde sociaal-re volutfonairen
geëischt wordt. Teveus wordt geëischt,
dat de buitenlandsche verdedigers aan
de algemeene verachting zullen wor
den prijsgegeven.
Hetzelfde nummer van de „Prawda'
brengt berichten van zijn eorrespon
denten over verschillende resoluties
in gelijken zin, welke werden aan
genomen door de soldaten van het
Kaukasische leger en de arbeiders
van Charkof.
Den 6en Juni heeft een voltallige
zitting van den Moskouschen sowjet
plaats gehad, waarin Radek het woord
voerde over het proces tegen de
sociaal-revolutionairen. Radek somde
al de door de sociaal-revolutionaire
begane „misdaden" op. „Welk vonnis
het volksgerecht ook moge uitspreken,
zoo zei hiL het zal onherroepelijk de
doodstraf moeten inhouden. Maar het
vonnis over de beschuldigden zal
tevens het vonnis over de verdedigers
zijn. De Russische arbeidersklasse
heeft hei vonnis reeds uitgesproken
en dit luidtde moordenaars van
Wolodarski moeten gedood worden
En nu moet men weten, dat te
Berlijn bij de besprekingen der drie
Internationalen diezelfde Radek de
toezegging deed, dat in geen geval
het leven der sociaal-revolutionairen
gevaar zou loopen.
Maar het proces schijnt te moeten
dienen om de eenheid van het com
munisme of althans den schijn dier
eenheid te herstellen. Want men
vreest geweldige beroeringen wanneer
Lenin mocht sterven. Een voorloopig
comité van bewind is gevormd, waarin
merkwaardigerwijze Trotzky géén
zitting heeit.
Een bericht uit Moskou aan het
„Journal des Débats" meldtintusschen
De opperbevelhebber van het roode
leger heeft een algemeene order uitge
vaardigd, behelzende dat de troepen
zich gereed moeten maken, om Europa
aan te vallen, met name Frankrijk,
dat meer dan eenig ander land de
Sovjet-republiek vijandig is.
De opperbevelhebber zegt verder,
dat Rusland nog niet genoeg Ameri
kaansche tarwe heeft, om zichzelf te
voeden en dat, indien men het voedsel
weigert, het dit dan elders moet gaan
halen. Sovjet-Rusland heeit een leger
van een millioen man, dat als voor
hoede zal dienen voor de honger
lijders.
Ook dit zal meer als lokaas voor
de soldaten dan als werkelijk uitvoer
baar plan zijn bedoeld. Maar men
kan nooit weten, welk onheil ook in
zijn laatste stuiptrekkingen het roode
gedrocht nog aanrichten kan. En Polen
heeft reeds togen invallen van ben
den geprotesteert.
Amerikaansche journalisten, die
eenige maanden in Sovjet-Rusland
hebben vertoefd, klagen steen en
been over de behandeling, die zij bij
hun werk'aldaar hebben ondervónden.
Terwijl het officieel heet, dat er geen
censuur bestaat, is de censor voort
durend met nieuwe bepalingen bezig.
Dit gaat zoover, dat telegrammen in
5 exemplaren moeten worden aange
boden, en gewoonlijk neemt dan Lenin
persoonlijk evenals de Tsjeka kennis
van den inhoud. Alle mededeelingen,
die niet berusten op berichten in de
Prawda" of andere regeeringsorganen
worden onherroepelijk geschrapt, om
dat zij onjuist heeten te zijn en zelfs
de mededeelingen van de regeerings-
pers worden niet steeds toegelaten.
Die censuur strekt zich niet alleen
uit tot de buitenlandsche bericht
geving, maar ook tot de binnenland-
sehe, en vaak mogen voor het volk
bestemde bladen verschillende be
richten niet opnemen, die wel in de
„Prawda" verschijnen. Dit verklaart
de enorme verscheidenheid in de
berichtgeving omtrent de, Russische
toestanden en het verklaart het
optimisme van verschillende bezoekers
van Rusland, die .voor hun informaties
op de pers afgaan.
Intusschen wordt toch wel een en
ander bekend, zoo dit:
Een door de bolsj ewistische regeering
benoemde speciale commissie, belast
met de inspectie der gevangenissen,
is met haar werk gereed gekomen
en heeft een rapport opgesteld, waarin
een verschrikkelijke schildering wordt
gegeven van het leven in de Russische
gevangenissen. De meeste gevange
nissen zitten zonder water en de ge
vangenen kunnen zich niet wasschen.
Reeds vijf jaar lang zijn de cellen
niet gereinigd en ze krioelen in één
woord van het ongedierte. Verder zijn
alle gevangenissen meer dan vol. Het
commissariaat voor justitie komt tot
de conclusie, dat er in Rusland 67.000
politieke en 48.000 andere gevangenen
zich in de gevangenissen bevinden
Op den derdeq Zondag na Pinksteren.
Epistel I. van den PI. Petrus. V. 6—11.
Allerliefstenvernedert u onder de
machtige hand van God, opdat Hij u
verheft'e ten tijde der bezoeking.
Werpt al uwe bekommernis op Hem,
want Hij is voor u bezorgd. Leeft
matig en waakt; want uw vijand
de duivel, ioopt rond, gelijk een
brieschende leeuw, en zoekt wien hij
zal verslindenwederstaat hem, ver
sterkt door het geloofweet dat het
zelfde lijden uwe broeders, die in de
wereld zijn, treft. Maar de God van
alle genade, die ons door Jesus Chris
tus tot zijne eeuwige glorie heeft
geroepen, zal u, na een kortstondig
lijden, zelf volmaken, versterken en
bevestigen. Hem zij eer en heer
schappij in alle eeuwigheid Amen
Evangelie, Lucas. XV. 1—10.
In dien tijde kwamen tollenaars en
zondaars tot Jesus om Hem te hooren
En de Schriftgeleerden en Farizeërs
morden, en zeidendeze ontvangt de
zondaars, en eet met hen. En Hi
zeide hun deze gelijkenisWat mensch
is er onder u, die honderd schapen
heeft, en, als hij er één van verliest,
de negen-en-negentig niet in de woes
tijn laat, en gaat naar hetgene ver
loren is zoeken, tot dat hij het vinde
En als hij het gevonden heeft, neemt
hij het met vreugde op zijne schoude
ren, en, te huis komende, roept hi
zijne vrienden en geburen bijeen, en
zegt: verheugt u met mij, want ik
heb mijn schaap, dat verloren was
wederge vonden. Ik zeg u, dat even
zoo in den hemel meerder vreugde
zal zijn over eenen zondaar, die boet
vaardigheid doet, dan over negen-en
negentig rechtvaardigen, die geene
boetvaardigheid noodig hebben. Of
wat vrouw, die tien drachmen heeft,
en er ééne van verliest, zal geen
licht ontsteken, het huis vegen, nauw
keurig zoeken, tot dat zij die weder-
vinde En als zij die gevonden heeft,
roept zij hare vriendinnen en ge
burinnen bijeen, en zegtverheugt u
met mij. want ik heb mijrudrachme.
die ik verloren had, gevonden. Aldus
zeg ik u,- zal bij de Engelen Gods
vreugde zijn over eenen zondaar, die
boetvaardigheid pleegt.
Z.Eni. Kardinaal Van Rossum over
de drie groote Missie-genootschappen
In het feestnummer van „Het Mis
siewerk" schreef Z. E. Kardinaal van
Rossum o.a.:
„Het werk tot Voortplanting des
Geloofs heeft niet minder recht
nu vooral door U geheel bijzonder op
den voorgrond te worden geplaatst
Reeds hebben de afgeloopen jaren
getoond, dat gij begrepen hebt, dat
dit werk voor alle andere moet be
vorderd worden, zoodat geheel het
Katholieke volk daaraan met gebed
en offers deelneemt. Zoo toch wordt
de missieactie wat zij op de eerste
plaats zijn moet algemeen en boven
natuurlijk. In de honderd jaren welke
PRACTISCH MIDDEL.
„Dat is zoo, mijn verloofde is heel
aardig tegen me, maar ik zou toch
wel eens willen weten, wat ze eigen
lijk van mij denkt".
„Ga morgen maar eens op haar
hoed zitten, dat weet je- 't in twee
minuten".
LIEVE SCHOONMAMA.
En hoe ging 't verder, toen je
tegen je schoonmoeder gezegd had,
dat zij zich met haar eigen zaken
moest bemoeien?
'k Zou 't je niet kunnen zeggen.
Toen ik weer tot bewustzijn kwam,
lag ik in het ziekenhuis.
DAT IS ZOO.
Slim: ,,'t Is wel opmerkelijk, als
iemand een organisch gebrek heeft,
dit door meerdere ontwikkeling van
eenig ander orgaan vergoedt wordt.
Een blinde, b.v. hoort en voelt scher
per dan een ziende".
Snugger: „Juist, dat heb ik ook
opgemerkt. Als b.v. iemand èén kort
been heeft, dan is altijd het andere
been langer.
EEN MIDDEL OM VLOT TE LEER EN
SPREKEN. -
Wie vlug wil leeren spreken, her-
hale 30 maal, zoo snel als 't maar
kan, 't volgende
Daar was 'n man, die drie zonen
had. De eene heette Schalk, de tweede
Schakschawerak, de derde Schakscha-
weraksiogoniminimi.
Daar was ook 'n vrouw, die drie
dochters had. De een heette Schrip,
de tweede Schripsiwolip, de derde
Schripsitvolipsipolineminimi.
En dp drie zonen trouwden met de
drie dochtersFn Schalk nam Schrip
en Schakschawerak nam Schripsiwolip
en Schakschaweraksiagoniminimimi
nam Schripsiwolisipolineminimi.
KAAS-SANDWICHES.
Snijd oud-bakken brood liefst
casinobrood in gelijke dunne sneed-
jes. Snijd er de korstjes af, besméer
ze dik met boter en leg op eenige
sneedjes een plakje (dik gesneden)
kaas, dat er juist op past. Leg op
andere sneedjes een passend plakje
ham en leg dan een sneedje met de kaas
op hét sneedje met de ham, zóó dus
dat ham en kaas op elkaar liggen.
Bak nu boter bruin in de koekepan,
leg er voorzichtig de kaas-sandwiches
in en bak ze aan beide kanten licht-,
bruin. Pas er met omkeeren op dat
de sneedjes niet verschuiven, dus
houd ze met vork en mes op elkaar.
Deze kaas-sandwiches kan men op
dienen aan de koffietafel of geven als
tusschengerecht ter vervanging van
croquetjes of schelpen.
HYGIËNISCHE WENKEN.
De meeste geneesmiddelen, en vooral
staal-praeparaten, laten zich het best
verdragen onder of na den maaltijd.
Bij het gebruik van staal of staal-
praeparaten neme men in acht dat
er minstens '/2 uur nog beter 1 uur
moet verloopen zijn dat men koffie
of thee gedronken heeft.
Na het gebruik van staal horstele
men steed de tanden of spoele min
stens eenige keeren den mond met
water.
Staal-praeparaten kan men nog beter
innemen, door opzuigen met een gla
zen buisje.
sinds de stichting van dat providen-
teele werk verloopen zijn, heeft het
reeds een groote uitbreiding en een
verblijdende vruchtbaarheid verwor
ven, maar in de toekomst moet met
inspanning van. alle krachten zelfs
algemeene verspreiding in korten tijd
bewerkt worden. Hoe eerder de drie
algemeene Missiegenootschappen het
Werk tot Voortplanting des Geloofs,
de H. Kindsheid en het Pauselijk
Liefdewerk van den H. Petrus over
geheel de Katholieke bevolking ver
spreid zijn, en daar ingang en steun
en medewerking hebben gevonden,
des te eerder zullen ook de andere
de bijzondere missiewerken ondervin
den, dat zij geen schade lijden, maar
integendeel door de algemeene opvoe
dende kracht der drie algemeene rijke
vruchten plukken".
Met genoegen kan zeker geconsta
teerd worden, dat in verre weg de
meeste parochies reeds een afdeeling
van de Voortplanting des Geloofs en
der H. Kindsheid bestaat. Het Pause
lijk Liefdewerk van den H. Petrus
begint thans ook meer bekendheid te
krijgen.
Het Bisdom Haarlem heeft reeds
meer dan 100 Afdeelingen, Utrecht
circa 90.
Het Pinkster-Triduum vaii 1922
moge de Missiën vele Inlandsche
Priesters schenken vanuit Nederland.
UTRECHTSCH MISSIE-COMITE.