M Jenever. dit Blad Tweede Blad toosendaal TE HULST, COURANK 5 GS aan den handel. GOES IEEKI WBRIEVEN 101 °,o c. YAM DER MIRRE. in Effecten. TiNQ. [ran zitting la M te Goes, in. ILLIJK. ZATERDAG 24 JUNI 1922 NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Buitenland vussingen ITALIË nrsr-1»de sch°k^ RUSLAND Kerknieuws Het hoekje van humor. Voor de Keuken. BRBSaHHlBH UITKP Sby 20 hoofdprijzen, ■eëmailleerde Kook- een stal wol wee Varkens, waarde s prijsAutomobiel, inz. Trekking zonder i per stuk, fr-.P-P°®J :ist gratis hij JArs J e 6682-30 6685-60 ikken van f 500 en flOOO. 6481-48 alle voorkomende im drie uur in de HULST. a»holi9k(|«h'"ö kiezeres»' J. BOMANS en JOS- Amicitiae" van GroenendUk ewerking. iir nam. Vertrek Tasdljk van K.-K. Kiesverenigingen skring Middelburg- De 5e Juli, dag der verkie zing voor de Tweede Kamer, nadert! Wie zijn land en volk liet heeft, stemt rechts. Dat wil voor ons, Katholieke kiezeressen en kiezers, zeggenstemt op de candidatenlijst der Roomsch- Katholieke Staatsparty lijst No. 50, de laatste van het Stembiljet en stemt op num mer één van die lijst. Zóó en zóó alleen stemt gij goed en gelijk het behoort. een Een stad in doodsgevaar. Een Nederlander in Zuid-Italië schrijft aan „De Tijd". In het Zuiden van Italië is een stad in doodsnood. Het is Corato, in de provincie Puglia/ dat zacht aan leunend tegen de heuvels van Margia tot een der bloeiende plaatsen be hoorde van die streek. Het ligt in de groote Puglianeeselie vlakte, waar de olijven- en amandelboomen weinig bloeien en groeien,.waar alles spreekt van een nieuw, frisch vruchtbaar leven, maar te midden van dit op bloeiende leven moet Corato sterven het is ten doode opgeschreven. Corato, een stad van ruim 50.000 inwoners, is gebouwd als het ware op een komvormige uitholling in de kalkrots. Deze holte is aangevuld met lagen van turfsteen en lei. Het water dat door deze lagen stroomde, werd vroeger opgevangen in putten en reservoirs en door de bevolking als drinkwater benut. Daar dit water echter niet zuiver was, had het ge bruik cholera epidemiën tengevolge, die de bevolking decimeerde. Eindelijk ging men over tot een volledige kanaliseering van het water der Sele, een bergstroom, die .langs Corato stroomend, in de Golf van Salerno uitmondt. Aan deze water leiding, die in haar grootte en omvang aan de Roineinsche „Acquaducten" doet denken en op zich zelf een meesterstuk is van technische kunst, heeft de stad weliswaar haar zuiver drinkwater, maar tevens haar onder gang te danken. Het water namelijk, dat gevoed door onderaardsehe bron nen, door de bodemlagen vloeit en dat sinds de kanaliseering der Sele niet meer gebruikt wordt, wreekt zich op de vreeselijkste wijze. Met het ondoordringbare leisteen als onderlaag, stijgt het zich ophoopende water door het poreuse turfsteen steeds meer naar de oppervlakte en ondermijnt de fundamenten der huizen. De eerste verschijnselen hiervan deden zich voor in 1919, toen op onverklaarbare wijze van enkele huizen de muren begonnen te splijten, ja, zelfs te waggelen, zoodat zij inder haast gesteund moesten worden. Een commissie van onderzoek werd be noemd en deze maakte na eenigen tijd plaats voor. een andere. Zoo volg de de eene commissie op de andere. Er werd veel onderzocht, veel bestu deerd, veel besproken, en niet minder dan 50.000 Lire werden voor het onderzoek reeds uitgegeven. Maar „deliberante Senatu perit Saguntum". Terwijl de experts ijverig zochten en druk onderhandelden ging de stad te gronde. Verleden week werd het vredige stadje plotseling weer op de wreedste wij ze opgeschrikt. Enkele huizen, waar onder zelfs nieuwgebouwde, vielen als door een tooverslag aangeraakt op eens in elkaar, terwijl van ver schillende andere woningen en ge bouwen de muren van onder tot boven waren gespleten. De paniek was ontzettend! Allen stormden, naar den Sindaco (burge meester), alsof deze almachtig was en de redding van hem afhing. Maai de arme burgemeester, die de laatste vier jaar voortdurend tevergeefs bij het gouvernement om radicale hulp had aangeklopt, was zelf in ver twijfeling en kon niets doen dan zoo spoedig mogelijk de dakloozen onder brengen. 'In allerijl werden barakken samen- gesteld, publieke gebouwen, zelfs kerken ingeruimd voor de ongeluk- kigen. De stad leek plotseling een vluchtelingenkamp.; men voelde zich bijna weer verplaatst in het midden van den oörlog. Maar nu was de strijd aangebonden tegen de elementen, wier geheimzinnige oppermacht niet te peilen noch te meten was. Ka enkele dagen van doodelijke en de bevolking van Corato kwam weer eemgszins tot bedaren Wie nu de plaats bezoekt staat verbaasd over de kalmte, bedrieg lijke kalmte helaas! die er heersebt Het gewone leven, het luidruchtig Italiaansche straatleven heeft zich hervat. Op de balkons werken vrou wen al babbelend aan haar kanten en borduursels. Jonge moeders slen teren door de stad, vergezeld van uitgedoste voedsters, die slapende zuigelingen op den arm dragen. Handelslui venten luide hun koopwaar de hoeken der straten en dienst meisjes loopen ijverig druk rond om inkoopen te doen. Het was juist marktdag, toen ik kijkje kwam nemen in het ge teisterde Corato. Evenals vroeger waren de banken, beladen met glas aardewerk, opgesteld tegen de muren, muren, die elk oogenblik in elkaar kunnen vallen, maar dat ge zicht alleen gaf den lcoopers ver trouwen: als de koopman zijn broze waar riskeert, dan kunnen de men- scken toch hun leven wel riskeeren De onbezorgde, optimistische Italiaan lacht en koopt en praat verderzoo lang zijn huis nog staat kan hij niet eloovèn in een onmiddellijk gevaar. Maar plotseling verandert de ge- heele aanblik van de stad. Dof gon zende stemmen verneemt men vanuit de vertezij' naderen meer en meerd en daar verschijnt om den hoek van de straat een koorknaap met een groot houten kruis, onmiddellijk ge volgd door kinderen, die bloemen strooien. Dan komt een lange stoet van 'geloovigen met brandende kaar sen, allen in het zwart, de vrouwen met zwarte sluiers. De stoet wordt gesloten door de Geestelijken van de parochie. In één oogopslag is alles veranderd. Koopers en verkoopers, allen sluiten zich aan bij de „proces- sione di penitenza", die als een lange lijkstoet van rouwdragenden de ge- heele stad doortrekt, luide biddend in koor, dat de heilige Nicolaas en alle heiligen Gods hun stad toch mogen beschermen, dat God in Zijn Goedheid hen toch verlosse van dit dreigend onheil. Bij elk ingestort ge bouw houdt de stoet een oogenblik stil en bidt des te vuriger en hart stochtelijker. Daar ligt in puin behalve de vele particuliere woningen het „Palazzo di Franza", prachtige middeleeuwsche constructie, waarvan één gevel slechts is overgeblevenhet „Palazzo Nuovo", eens een juweel van zestiende, eeuw- sche architectuur, onderging hetzelfde lot. En dan de kerkenFrappant was de bouwval van de „Chiesa d<&k Madonna", waar op de eenig over gebleven gevel de Madonna Dolorante troonde. Hier kon de stoet niet verder. De mannen staarden omhoog naar het beeld in doffe wanhoop, de vrou wen knielden smeekend om hulp terwijl de kinderen uit eigen beweging bloemen strooiden aan de voeten van de Moeder der Smarten. „Auxilium Christianorum, ora pro nobis!" klonk het weer smeekend en langzaam en met groote, moeite schoof de processie verder. Nu zou men zeggen, dat de bevol king van Corato, zoo bewust van het dreigend gevaar, alles in het werk zou stellen, om haven en goed te redden, maar hiertoe kan men ze niet bewegen. Zij, die nog het geluk heb ben een ongeschonden huis te bezit ten, kunnen niet gelooven in het naderend onheil en de overige onge- lukkigen er zijn nu al 400 dak- looze families blijven zich nog vastklampen aan de stad, waar zij geleefd, gezwoegd en gewerkt hebben en waaraan zij nu hun ongeluk moeten wijten. 's Nachts wordt er voortdurend ge waakt door de bevolking zelve, de families wisselen elkaar af. Maar over spannen door den angst der laatste dagen, roepen zij alarm bij het minste gerucht. Dan stuift een geheele buurt op straat en brengt in vrees en beven den ganschen nacht buiten door, tot bij het aanbreken van den dag de gerustheid terugkeert en een ieder zijn werk weer hervat. Zoo leven de inwoners van Corato in een eindelooze bange chaos van angst en hoop, van vrees en gerust stelling. Elk oogenblik kan het dak boven hun hoofd invallen, kan de geheele stad verwoest worden. Het is niet als bij een vulkanische aard beving, die dikwijls in enkele minuten zijn werk van vernieling volbrengt, hier gaan de elementen tergend lang zaam te werk: zeker van bun eind doel, ondermijnen ze met sarrende traagheid vandaag hier, morgen daar, de fundamenten van de eens bloeiende stad en het geluk van de arme slacht offers totdat Corato één ruïne, één bouwval is geworden. Het Gouvernement heeft niet stil gezeten, om hulp te verleenen. '14 millioen Lire zijn reeds toegezegd voor het bouwen der barakken, sol daten zijn behulpzaam met het redden van den inboedel en liet afbreken van de wankelende huizen. Maar het volk is niet weg te slaan van de geteisterde stad: zij blijven wachten, zij blijven hopen, dat er nog een omkeer ten goede kome, dat het ver nielende water nog tot staan worde gebracht en zij weer kunnen opbouwen wat hun onbarmhartig werd afge broken. En onderwijl gaat het werk^ der vernieling altijd voort, langzaam maar zeker. De stuiptrekkingen van het Sovjetbewind. De „Izwestia" van 31 Mei maakt volgens de „N. R. Ct." een brief open baar van 'de in hechtenis zijnde sociaal-revolutionairen aan hun buiten- landsche verdedigers van der Velde, IC. Rosenfeld en T. Liebknecht. De brief begint met een betuiging- van leedwezen, dat do tegen de ver dedigers door de bolsjowieksehe pers „evoerde campagne aanleiding heeft gegeven tot incidenten bij hun aan komst op het station te Moskou. Het Russische volk mag echter voor deze gebeurtenissen evenmin verantwoor delijk worden gesteld als het schuldig is aan de politiek van bloedige terreur en machtmisbruik, welke in Rusland is gevoerd. De zoogenaamde veront waardiging des volks, waarvan in de bolsjewieksche pers sprake is, is op touw gezet niet behulp van betaalde agenten der Tsjeeka en van communis tische propagandisten en deze uitge lokte volksbetooging is voor het oog der buitenwereld geheel misleidend. Ofschoon de onderteekenaars van den brief overtuigd zijn, dat de laster en de Intriges der bolsjewiki op de verdedigers geen uitwerking hebben, meenen zij toch een woord van waar schuwing te moeten doen hooren. Zij achten het namelijk mogelijk, dat zulk een betooging zich bij den aanvang van het proces op grooter schaal zal herhalen -en dat de verdedigers er het slachtoffer van zouden kunnen worden. Dit zouden de onderteeke naars gaarne voorkomen. Wij zouden liever", zoo eindigt de brief, „van uwe verdediging verstoken blijven, dan dat wij het internationale socialis. tische proletariaat aan het gevaar van verlies van eenige voornaamste leiders zouden willen blootstellen". De brief is onderteekend door een en twintig in hechtenis zijnde sociaal- revolutionairen uit de gevangenis Lefertowsk. De „Prawda" van 7 Juni maakt een telegram openbaar van den vak- vereenigingsraad uit de Krim, waarin uit naam van 70,000 georganiseerde proletariërs de doodstraf voor de beschuldigde sociaal-re volutfonairen geëischt wordt. Teveus wordt geëischt, dat de buitenlandsche verdedigers aan de algemeene verachting zullen wor den prijsgegeven. Hetzelfde nummer van de „Prawda' brengt berichten van zijn eorrespon denten over verschillende resoluties in gelijken zin, welke werden aan genomen door de soldaten van het Kaukasische leger en de arbeiders van Charkof. Den 6en Juni heeft een voltallige zitting van den Moskouschen sowjet plaats gehad, waarin Radek het woord voerde over het proces tegen de sociaal-revolutionairen. Radek somde al de door de sociaal-revolutionaire begane „misdaden" op. „Welk vonnis het volksgerecht ook moge uitspreken, zoo zei hiL het zal onherroepelijk de doodstraf moeten inhouden. Maar het vonnis over de beschuldigden zal tevens het vonnis over de verdedigers zijn. De Russische arbeidersklasse heeft hei vonnis reeds uitgesproken en dit luidtde moordenaars van Wolodarski moeten gedood worden En nu moet men weten, dat te Berlijn bij de besprekingen der drie Internationalen diezelfde Radek de toezegging deed, dat in geen geval het leven der sociaal-revolutionairen gevaar zou loopen. Maar het proces schijnt te moeten dienen om de eenheid van het com munisme of althans den schijn dier eenheid te herstellen. Want men vreest geweldige beroeringen wanneer Lenin mocht sterven. Een voorloopig comité van bewind is gevormd, waarin merkwaardigerwijze Trotzky géén zitting heeit. Een bericht uit Moskou aan het „Journal des Débats" meldtintusschen De opperbevelhebber van het roode leger heeft een algemeene order uitge vaardigd, behelzende dat de troepen zich gereed moeten maken, om Europa aan te vallen, met name Frankrijk, dat meer dan eenig ander land de Sovjet-republiek vijandig is. De opperbevelhebber zegt verder, dat Rusland nog niet genoeg Ameri kaansche tarwe heeft, om zichzelf te voeden en dat, indien men het voedsel weigert, het dit dan elders moet gaan halen. Sovjet-Rusland heeit een leger van een millioen man, dat als voor hoede zal dienen voor de honger lijders. Ook dit zal meer als lokaas voor de soldaten dan als werkelijk uitvoer baar plan zijn bedoeld. Maar men kan nooit weten, welk onheil ook in zijn laatste stuiptrekkingen het roode gedrocht nog aanrichten kan. En Polen heeft reeds togen invallen van ben den geprotesteert. Amerikaansche journalisten, die eenige maanden in Sovjet-Rusland hebben vertoefd, klagen steen en been over de behandeling, die zij bij hun werk'aldaar hebben ondervónden. Terwijl het officieel heet, dat er geen censuur bestaat, is de censor voort durend met nieuwe bepalingen bezig. Dit gaat zoover, dat telegrammen in 5 exemplaren moeten worden aange boden, en gewoonlijk neemt dan Lenin persoonlijk evenals de Tsjeka kennis van den inhoud. Alle mededeelingen, die niet berusten op berichten in de Prawda" of andere regeeringsorganen worden onherroepelijk geschrapt, om dat zij onjuist heeten te zijn en zelfs de mededeelingen van de regeerings- pers worden niet steeds toegelaten. Die censuur strekt zich niet alleen uit tot de buitenlandsche bericht geving, maar ook tot de binnenland- sehe, en vaak mogen voor het volk bestemde bladen verschillende be richten niet opnemen, die wel in de „Prawda" verschijnen. Dit verklaart de enorme verscheidenheid in de berichtgeving omtrent de, Russische toestanden en het verklaart het optimisme van verschillende bezoekers van Rusland, die .voor hun informaties op de pers afgaan. Intusschen wordt toch wel een en ander bekend, zoo dit: Een door de bolsj ewistische regeering benoemde speciale commissie, belast met de inspectie der gevangenissen, is met haar werk gereed gekomen en heeft een rapport opgesteld, waarin een verschrikkelijke schildering wordt gegeven van het leven in de Russische gevangenissen. De meeste gevange nissen zitten zonder water en de ge vangenen kunnen zich niet wasschen. Reeds vijf jaar lang zijn de cellen niet gereinigd en ze krioelen in één woord van het ongedierte. Verder zijn alle gevangenissen meer dan vol. Het commissariaat voor justitie komt tot de conclusie, dat er in Rusland 67.000 politieke en 48.000 andere gevangenen zich in de gevangenissen bevinden Op den derdeq Zondag na Pinksteren. Epistel I. van den PI. Petrus. V. 6—11. Allerliefstenvernedert u onder de machtige hand van God, opdat Hij u verheft'e ten tijde der bezoeking. Werpt al uwe bekommernis op Hem, want Hij is voor u bezorgd. Leeft matig en waakt; want uw vijand de duivel, ioopt rond, gelijk een brieschende leeuw, en zoekt wien hij zal verslindenwederstaat hem, ver sterkt door het geloofweet dat het zelfde lijden uwe broeders, die in de wereld zijn, treft. Maar de God van alle genade, die ons door Jesus Chris tus tot zijne eeuwige glorie heeft geroepen, zal u, na een kortstondig lijden, zelf volmaken, versterken en bevestigen. Hem zij eer en heer schappij in alle eeuwigheid Amen Evangelie, Lucas. XV. 1—10. In dien tijde kwamen tollenaars en zondaars tot Jesus om Hem te hooren En de Schriftgeleerden en Farizeërs morden, en zeidendeze ontvangt de zondaars, en eet met hen. En Hi zeide hun deze gelijkenisWat mensch is er onder u, die honderd schapen heeft, en, als hij er één van verliest, de negen-en-negentig niet in de woes tijn laat, en gaat naar hetgene ver loren is zoeken, tot dat hij het vinde En als hij het gevonden heeft, neemt hij het met vreugde op zijne schoude ren, en, te huis komende, roept hi zijne vrienden en geburen bijeen, en zegt: verheugt u met mij, want ik heb mijn schaap, dat verloren was wederge vonden. Ik zeg u, dat even zoo in den hemel meerder vreugde zal zijn over eenen zondaar, die boet vaardigheid doet, dan over negen-en negentig rechtvaardigen, die geene boetvaardigheid noodig hebben. Of wat vrouw, die tien drachmen heeft, en er ééne van verliest, zal geen licht ontsteken, het huis vegen, nauw keurig zoeken, tot dat zij die weder- vinde En als zij die gevonden heeft, roept zij hare vriendinnen en ge burinnen bijeen, en zegtverheugt u met mij. want ik heb mijrudrachme. die ik verloren had, gevonden. Aldus zeg ik u,- zal bij de Engelen Gods vreugde zijn over eenen zondaar, die boetvaardigheid pleegt. Z.Eni. Kardinaal Van Rossum over de drie groote Missie-genootschappen In het feestnummer van „Het Mis siewerk" schreef Z. E. Kardinaal van Rossum o.a.: „Het werk tot Voortplanting des Geloofs heeft niet minder recht nu vooral door U geheel bijzonder op den voorgrond te worden geplaatst Reeds hebben de afgeloopen jaren getoond, dat gij begrepen hebt, dat dit werk voor alle andere moet be vorderd worden, zoodat geheel het Katholieke volk daaraan met gebed en offers deelneemt. Zoo toch wordt de missieactie wat zij op de eerste plaats zijn moet algemeen en boven natuurlijk. In de honderd jaren welke PRACTISCH MIDDEL. „Dat is zoo, mijn verloofde is heel aardig tegen me, maar ik zou toch wel eens willen weten, wat ze eigen lijk van mij denkt". „Ga morgen maar eens op haar hoed zitten, dat weet je- 't in twee minuten". LIEVE SCHOONMAMA. En hoe ging 't verder, toen je tegen je schoonmoeder gezegd had, dat zij zich met haar eigen zaken moest bemoeien? 'k Zou 't je niet kunnen zeggen. Toen ik weer tot bewustzijn kwam, lag ik in het ziekenhuis. DAT IS ZOO. Slim: ,,'t Is wel opmerkelijk, als iemand een organisch gebrek heeft, dit door meerdere ontwikkeling van eenig ander orgaan vergoedt wordt. Een blinde, b.v. hoort en voelt scher per dan een ziende". Snugger: „Juist, dat heb ik ook opgemerkt. Als b.v. iemand èén kort been heeft, dan is altijd het andere been langer. EEN MIDDEL OM VLOT TE LEER EN SPREKEN. - Wie vlug wil leeren spreken, her- hale 30 maal, zoo snel als 't maar kan, 't volgende Daar was 'n man, die drie zonen had. De eene heette Schalk, de tweede Schakschawerak, de derde Schakscha- weraksiogoniminimi. Daar was ook 'n vrouw, die drie dochters had. De een heette Schrip, de tweede Schripsiwolip, de derde Schripsitvolipsipolineminimi. En dp drie zonen trouwden met de drie dochtersFn Schalk nam Schrip en Schakschawerak nam Schripsiwolip en Schakschaweraksiagoniminimimi nam Schripsiwolisipolineminimi. KAAS-SANDWICHES. Snijd oud-bakken brood liefst casinobrood in gelijke dunne sneed- jes. Snijd er de korstjes af, besméer ze dik met boter en leg op eenige sneedjes een plakje (dik gesneden) kaas, dat er juist op past. Leg op andere sneedjes een passend plakje ham en leg dan een sneedje met de kaas op hét sneedje met de ham, zóó dus dat ham en kaas op elkaar liggen. Bak nu boter bruin in de koekepan, leg er voorzichtig de kaas-sandwiches in en bak ze aan beide kanten licht-, bruin. Pas er met omkeeren op dat de sneedjes niet verschuiven, dus houd ze met vork en mes op elkaar. Deze kaas-sandwiches kan men op dienen aan de koffietafel of geven als tusschengerecht ter vervanging van croquetjes of schelpen. HYGIËNISCHE WENKEN. De meeste geneesmiddelen, en vooral staal-praeparaten, laten zich het best verdragen onder of na den maaltijd. Bij het gebruik van staal of staal- praeparaten neme men in acht dat er minstens '/2 uur nog beter 1 uur moet verloopen zijn dat men koffie of thee gedronken heeft. Na het gebruik van staal horstele men steed de tanden of spoele min stens eenige keeren den mond met water. Staal-praeparaten kan men nog beter innemen, door opzuigen met een gla zen buisje. sinds de stichting van dat providen- teele werk verloopen zijn, heeft het reeds een groote uitbreiding en een verblijdende vruchtbaarheid verwor ven, maar in de toekomst moet met inspanning van. alle krachten zelfs algemeene verspreiding in korten tijd bewerkt worden. Hoe eerder de drie algemeene Missiegenootschappen het Werk tot Voortplanting des Geloofs, de H. Kindsheid en het Pauselijk Liefdewerk van den H. Petrus over geheel de Katholieke bevolking ver spreid zijn, en daar ingang en steun en medewerking hebben gevonden, des te eerder zullen ook de andere de bijzondere missiewerken ondervin den, dat zij geen schade lijden, maar integendeel door de algemeene opvoe dende kracht der drie algemeene rijke vruchten plukken". Met genoegen kan zeker geconsta teerd worden, dat in verre weg de meeste parochies reeds een afdeeling van de Voortplanting des Geloofs en der H. Kindsheid bestaat. Het Pause lijk Liefdewerk van den H. Petrus begint thans ook meer bekendheid te krijgen. Het Bisdom Haarlem heeft reeds meer dan 100 Afdeelingen, Utrecht circa 90. Het Pinkster-Triduum vaii 1922 moge de Missiën vele Inlandsche Priesters schenken vanuit Nederland. UTRECHTSCH MISSIE-COMITE.

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1922 | | pagina 5