rïT3
laatschappij
STUURMAN
WEERGEVONDEN
Nummer 137
Woensdag 14 Juni 1922
Achttiende Jaargarag
als het geschiedt met
"?V
i RIJPSTE MaI^YCAMK
par half on*>f>«kja.
Het ministerie Ruys door een
tegenstander beoordeeld.
Buitenlandseh Overzicht
BUITENLAND.
DUITSCHLAND
t
iCHE CÖURAmf
N. V* ,„De
vordt in het opeab%M
st*an van Notaris 4 q.
7rijda-g 9 Juni 1953
16e lijai]
pel premie van f 30.00ft
11130 1494 7582 15111
S 7190 8012 9563 10333
9943 11823 18848 19847
12280 4727 4941 12911
1)303 18324 203313
lei d); 2404 2416 3525
1702 6135 6171 629Q
)474 7486 8522 9625
910 16713 16753 17608
P367 20268 20373 20395
1460 1463 1470 1494
1448 2463 3534 354S
p587 4622 4653 467^
6245 6273 6284 6300
6317 6320 6350 637S
7409 7415 7494 8564
8585 9607 9642 9646
14935 15878 15888 17681
IS480 18495 19320 19370
J0272 20274 20283 20298
10396
(Saterdag- 10 Juni 1922.
17e lijst.
I met premie yan f 3000
117134
IL6542
id): 546 2346 2580
13200 3746 5588 7980
JS479 9028 11030 11427
|1939 13350 13637 13685
'4341 14590 15754 16605
7767 19343
16127 6216 7408 9679
>908 14948 15811 20758
en Verpacht'ngen
lid, boomgaard, bouw- en
ua CleeC en Van Dis;el.
.der, huis en tuin, inboe-
|tn, Pilaar.
inboedel, huis dijk en
Kusse.
[ste Aroma
Is- p.^ Fonds pak.
1:1:14
aMï#
at gelegenheid om hier
pgeleid voor hare vloot
3 de derde klasse eener
de gelijkstaanden cursus
-olg hebben afgeloopen,
;ten.
toegezonden door de
Maatschappij in „Het
6466-60
Als men sommigen, ook onder de eigen
geloofsgenooten, hoort, dan kan er geen
kwaad genoeg worden gezegd van het
ministerie Ruys de Beerenbrouck.
Daarom is het zoo goed, eens te luiste
ren naar hetgeen door een onzer politieke
tegenstanders, die eerlijk en rond voor de
waarheid durft uitkomen, over dat mini
sterie wordt gezegd. Men zal dan 'zieii
en met die „men" bedoelen wij de tegen
■Buys en Aalberse opgezette Katholieken''
dat onder hjin bewind ons land er nog
zoo slecht niet aan toe was als' men wej
beweert en dat wil „men" verstandig
doen er alle reden voor is, aan dat mi
nisterie zijn vertrouwen niet te ontzeggen.
Wij geven dan het woord aan den „hoef
ijzer-correspondent" van „Het. Handels
blad" liberaal Amstei-dainsch orgaan
die aldus de vierschaar spant over het
ministerie Ituys de Beerenbrouck.
Het kabinet Buys is dit moet vóór
elke beschouwing gaan parlementair
etecüs in een moeilijke positie geweest. Het
bad slechts 50 van de 100 leden waarop
het rekenen kon. Geen meerderheid dus.'
Zijn la-acht stak in de eensgezindheid van
die 50 en in de totale verdeeldheiilpvan d'e
andere 50 In de kwaliteit dus van zijn
steuntroep en in het, gewoonlijk, ontbre
ken van een voldoende oppositie. D,eza
laatste vormde zich wel is waar allengs
als een herhaaldelijk spontaan samengaan
van vrijzinnig- en sociaal-democraten en
communisten waarbij dan vaak de twee
rechtsche eenlingen kwamen, maar dat was
nooit meer dan 30 of 33 nnfc- De 15 maiv
van den Vrijheidsbond voegden zich vaker
bij de 50 dan bij de 30. Maar als ze zielh
bij de 30 voegden en de eenlingen links, het
- fcvenzeer deden, dan. "beleefde het kabinet
ook zulke benauwde oogenblikken als bij
de beslissing over de Dienstplichtwet-Van
Dijk. Of ook wanneer de eensgezindheid!
rechts verstoord werd gelijk bij de beslis
sing over het voorstel-Pbp.
De moeilijkheden der parlementaire po
sitie van dit kabinet moeten wij dus voor
opstellen. Oritiek mag sleebtó onder deze
sourdine worden geuit.
Wanneer wij dat dan nu doen, dan vin
den wij, in het regeeringsbeleid der vier
jarige periode die nu met de Kauieront-
binding, is afgesloten, zw,akke, sterke en
tussehenliggende steeën.
Zwak is dat beleid geweest in defensie-
zaken en op het punt der financiën. Op
beide punten echter vertoont het verstevi
ging in het laatste parlementaire jaap..
Na het gesukkel met Marine onder de hee-
ren Naudin ten Date, Buys, Bijleveld, Van
IJsselsteijn en Pop (een gesukkel dat uiet
altijd aan de regeering was te wijten) en
nadat met Oorlog onder de heer'en Alting
van Geusau en Pop, heeft men eindelijk
in den heer Van Dijk een krachtigen leider
gevonden voor beide departementen. D.e
Vlootwet waaraan hij zijn handteeke-
ning gaf, ware, zonder de sterke verande
ring in onze internationale en nationale
omstandigheden, stellig een succes gewor
den. Gelijk^ wij zijn Dienstplichtwet ach
ten, die afgezien nog van de eigenlijke-
landsverdediging, ons in staat stelt, onze
internationale positie te handhaven en
onze beloft jegens België na te komen.
Zoo had het allicht ook in de financiën;
kunnen gaan, wanneer de heer De Geen
Wat vroeger was opgetreden. Zijn voor
ganger zullen wé overigens om diens falen
al te zware verwijten maken. iHpj
heeft te weinig geluisterd naar de waar
schuwingen van wijze financiers (ook uit
zijn allernaaste omgeving, naar wij mee-
nen te weten )en de heele regeering heeft
FEUILLETON
Naar Het Fraasch v*n
RAOUL DB NA VE Et Y,
Bewerkt door L. M. VAN E., R.-K. Pg.
5D o—
i 55) 0]
„Ja, Dolores, Dolores," herhaalde het
wilde meisje nogmaals.
„Zonder u was ik verloren geweest
Grand-Ame. Gij naamt mij' in uwe armen
en volgde van verre de sloepen. Roode
lichten schitterden op de kust en wij
richtten ons naar die lichten. Ik hoordé
tweemaal wanhopige kreten en meenend
dat het lot mijner ongelukkige mede
gezellen beslist en mijn kind verloren
-was, verloor ik het bewustzijn."
„Daarna, mevrouw, daarna?" vroeg
Btiennette.
Jn"^wsJIia,?,j *let overige *s zeer vaag
onduirLüiv ten' hei3 echter een
onduidelijke voorstelling van een kind
gekleed met °P blootc' ™*ten.
geweect met vuile lompen, maar prach
tig haar als goud op den rug dragend
Ik had een gevoel alsof dat kind mij
^hermde. Maar mijn hoofd was zee,
zwak Ik geloof zelfs dat ik 'n -soort
'hoi bewoonde, waaronder de zet
ruiscbte, en dat mijn jeugdige be.
trouwens met hem, de zaken te optimistisch
opgevat. Maar voor den strijd tegen dein
vreeselijken draak die allengs oprees, zou
een waje jfinaucieele St. Joris noofligf
zijn geweest. Een zéér buitengewoon man.
Dat was mr. S. de Vries niet.- En hij kreeg"
dat mag' óók niet worden vergeten1
volstrekt niet hulp uit de Tweede Kamer
in de bezuinigingskwestie; integendeel:
daar werd1, door alle partijen, om meer
uitgaven geroepenvoor onderwijs, voor
woningbouw, voor sociale wetten rvoor
salarissen en pensioenen bovenal. De
Tweede Kamer dat was eigenlijk het
hol van den draak -die millioenen ver
slond,
En minister D'e Vries heeft het beest
niet gedood, maai-i gevoederd'.
Hij was te goedig voor een geweldigen
St. Joris. Of voor "Minister van Financiën
in dezen tijd!
Sterk heeft dit kabinet zich gétponldi
in hef verzekeren der hinnenlandsche rust
en in de buitenlandsche politiek. Wa,t
het eerste aanbelangt, heeft het ministe
rie, in November 1918, na eenige aanvan
kelijke weifeling, zich voortreffelijk ge
dragen en is volkomen opgewassen ge
bleken tegen den plotselingen en niet/
weinig dreigenden toestttnd, die kalmte,
een helder oordeel en een stevige hand
vereischte. Deze .te hebben bezeten 'en
ons land' dus uit de revolutie en tevenld
in de evolutie te hebben gehouden, z'af
een der groote creditposten blijven voor
het ministerie-R.uys.
De andere is het buitenlandseh beleid.
.We leven zoo snel, dat menigeen allicht
reeds niet meer weet, hoe dreigend' de-
toestand in het begin van 1919 voor ons
was inzake Limburg en Zeeuwseh-Vlaan'3
deren. En hoe gelukkig wij aan die drei
ging zijn ontkomen door het optreden van
Minister van Karnebeek. De critiek, die
wij een enkele maal op het beleid- van
dien Minister hebben moeten oefenen, valt
geheel weg tegenover de vele uitstekende
kw'aliteiten in üat beleid, dat ook, Idoor
de wijze waarop de heer Van Karnebeek
ons beeft vertegenwoordigd te Parijs, te
Genève, te Washington en te Genua, het
aanzien van Nederland in den vreemtde
belangrijk heeft versterkt. Welke ook de
uitslag van de stembus en hoe ook het
lot van het Ministerie wezen zal, wij
hopen dat in elk geval dpzeMiujste#
zitten blijft'. Wij' kunnen ons kwalijk een
ietwat waarschijnlijke combinatie denken,
waarin zijn figuur iliet passen zou.
Wat de tusschenliggende punten be
langt, willen wif ons, in dit korte bestek,
tot een viertal bepalen: de sociale wetge
ving, het beleid van minister de Visser,
de Grondwetsherziening' en de crisisli
quidatie.
De heeren Aalberse en D'e Visser zijn
eigenlijk de programministers van dit ka
binet geweest, welk program in de Troon
rede van 1918 er was toen nog' oorlog!
op het stuk van de gewone wetgeving
alleen het invoeren der Talma-wetten en
het ontvoeren van het nieuwe art. 192 dei-
Grondwet bevatte. Beide beloften zijn na
gekomen, Minister Aaibars? heeft daarbij
Op gelukkige wijze den strijd tusscÜien-
dwangverzekering en Staatspensioen" tot'
een compromis gebracht door overneming
van het stelsel Oolijn. Daarna heeft hij, in
zijn Achturenwet, een werk geleverd, dat
in beginsel uitstekend, m zijn uitwerking
een zekere legislatieve overspanning toon
de en Waaraan dansook een caimans is toe
gediend. Hij is de. voornaamste drager ge
weest der evolutie-idée. Daarmee heeft hij
echter een zoo haastig tempo gekozen dat
hij' groote ontevredenheid in breede krin-
gen heeft) gewekt en ten slotte 'n breuk
geramd heeft in zijn eigen partij.
Minister Da Visser heeft de „Pacifica"
tie correct tot stand gebracht'. Dat ze
schermer zeer hang was, dat ik mijne
schuilplaats zou verlatenOp zekeren
morgen waagde ik mij: buiten de ope-
mng dier grotik ycxnd een mantel
en een doornen-stok op den grond, en
ik vertrok zonder oin te zien, zlonder
-,te vragen waarheen ik ging mime
dochter zoeken.
„Weet mevrouw de gravin den naam
niet van wie haar gered heeft?"
„Neen," antwoordde zij. „Maar hoe zijt
gij aan het gevaar ontkomen?"
„tfc wist den volgenden morgen, dat
n'ei het grootste gevaar, was.
Gedurende acht uren -worstelden de ka
pitein en ik o!p de overblijfselen van
■ons vaartuig; bij het aanbreken van den
dag was het ons mogelijk, de kust, te
bereiken,.. Zij was bedekt met wrak
stukken en de golfslag wierp er ver
scheidene lijken neder; maar toen ils
ïni) de herinneringen aan dien scfn-ik-
kelipcen nacht voor den geest riep, toen
ik de zekerheid kreeg, dat er geen'vuur
toren op die kust bestond, toen begreep
ik, waarom wij schipbreuk geleden had
den. De signalen, die ons gelokt hadden,
waren valstrikken.... De rotsen van pen!
'mark dienden tot schuilplaats aan een
Stajm van strnndrooversIk kWam met
mijn Ikjapitein dicht genoeg bij" het dorp
oto vage inlichtingen te krijgen, maar
niemand durfde de strandroovers beschul
digen; iedereen was overtuigd, dat die
ons nooit kon "doen juichen, ligt' niet aan
den heer De Visser, maar aan den heer
Gort van der Linden. De heer De Visser
heeft zich èen man van breeden geest ge
toond. Zijn hoofdverdiensten liggen, voor
ons, op kunstgebied. Zelden hebben wij
ons zóó vergist, als, toen wij bij' het op
treden van dezen minister, vreesden 'dat
de kunst in hot gedrang zou komen. Hef
tegendeel bleek het geval: Nog nooit'
heeft de kunst' zulk een belangb|fellijngi
en steun- van regeeringSwege genoten als
onder het bewind van minister De Visser.
Dat blijve zijn groote, niet te vergéfetf
verdienste.
De Grondwetsherziening', die voor reke
ning komt van den premier, heeft over
het algemeen eenige verbeteringen in onze
Constitutie georacbt waarvan de voor
naamste (inderdaad' zeer belangrijke) die
betreffende de troonopvolging is. 's Min
nisters beleid bij' de behandeling hééft
zich in hoofdzaak bepaald tot eenig ingrij
pen als het te erg dreigde mis te loopen.
Tegenover de Eerste Kamer heeft hij' ten
slotte een gelukkige oplossing gevonden.
Minister van IJsselsteijn is, door den
loop der omstandigheden, vrij1 spoedig cri-
sisliquidateur geworden. Een 'functie wel"
ke haast evenveel vat biedt aan critiek
als die van crisis'directeur die de heer
Posthuma uitoefende. De critiek is dan
ook niet uitgebleven, ook niet in ons blad.
Over het algemeen zouden wij' echter niet
willen zeggen dat een ander het heel veel
beter zou hebben gedaan. Evenals ten aan
zien van den heer Posthuma kan men zeg
gen Er zouden andere fouten zijh ge
maakt dan nu.
Wij resumeeren voorloopig als volgt:
Dit ministerie, dat door het ontbreken'
van een bepaalde meerderheid' voorzichtig
moet~regeeren, heeft dat, in het algemeen,
gedaan. De twee hoofdpunten van liet pro
gram wiaarmee het optrad, heeft het op
_zeer bevredigende wijze uitgevoerd. Het
heeft daarna zijn politieke onderwerpen
hoofdzakelijk moeten kiezen onder den
drang der tijdsomstaudighedfen. Zoo de
beteugeling van- het November-avontUur,
de crisisliquidatie, het vrouwenkiesrecht.
Enkele andere kon hot meer vrij1 ter hand
nemen: de militaire kwestie, de Grond
wetsherziening, de Achturenwet.
Het kabinet heeft tot dusver gefaald op
het finaucieele punt en, behoudens het
laatste jaar, ook op het militaire waarop
het zich echter ten slotte heeft hersteld.
Daarentegen mag het zich al verdien
sten aanrekenenhet afweren van de re-
volutiedreig-ing, en zijn buitenlandseh be-'
leid.
Het is eenmaal een rechtseh, zij' het
ook gematigd rechtscb, kabinet. Bepaald
verlangen dat bef gecontinueerd1 z.il wor
den, kan een liberaal dus kwalijk. Maar
anderzijds heeft het ons, als zoo-danig, ook
geen aanleiding gegeven tot veel bestrij
ding. Qnaud on n'a pas ce qu'on aime, il
faut aimer ce que l'on a. En er is al heel
Weinig kans op, dat de stembus zou bren
gen wat zij zouden willen.
Zoodat deze verkiezingen in ons oog
langs het ministerie heen gaan.
i En dit kabinet geen inzet van de stem
bus wezen kan.
In de Spa,ansche officiepenWierel'd was
in den laajsien tijd' een organisatie tolt
stand igeklomen vntn officiegen, die zich1
„juntas militaires" noemden en, door een
staat in den staat te vormen, de tucht
iu het leger bedreigden. Koning1 Alfonso
heeft nu onfapgs te Barcelona hij' een'
officferendiner eeae tafelrede g&houden die
veel indrukl heeft giemaflk't naar buiten,
iwijl de vorstelijke spreker zich! juist richt
te tegen de „juntas milifajres".
hoosdoeners het verlies van de „Ter
rible" veropa-zaait hadden, maar zonder
mijn kapitein zou er geen klacht 'zijn
ingediend. De justitie deed een inval
in de hut der gevloekten; zij vonden er
vjjf kleinzonen van den ouden Kermar,
maar de grijsaard zelf was met zijne
kleindochter FoUe-a-voine verdwenen.
Daarna vervolgden wjjl onzen tocht nam'
Nantes. Voordat wij ons inscheepten
naar Brazilië vernamen wij", dat de stam
der Kermars was opgehangen, uitgezon
derd de oude wiens spoor men verlorén
had en het meisje met de Monde haren
da,t door den pastoor van Plenmaifc uit
dat roovershol bevrijd was. Zeker heeft
mevrouw de gravin hare redding aan
Foille-avoine te danken."
„Moge God da,t kind op mijnen weg
plaatsen," zeide mevrouw De Flessigny.
Bij gebrek aan een fortuin, dat ik mis-
schien niet meer bezit, 'zal ik haar over
laden met alles wat dankbaarheid en
liefde kunnen uitdenken."
„Wanneer had die schipbreuk plaats?"
vroeg Antonin.
„In den nacht van 23 op 24 October
1721."
Mevrouw de flessigny voegde er a'ng-
,stig hij: „Hoeveel jaren zijn er sedert
verloppen?"
„Tien jaren."- 1
Zij uitte een kreet vain Smartelijke ver-
halzing en zeide, zich in een spiegel
'Hij deed een kjrach'tig1 beroep op' de
officieren, hen herinnerend aan hun eed,
dien zij vrijwillig hadden afgelegd, ter
wijl hij niet Wak geraadpleegd, toen Mj|
als koning geboren "Was. Niettemin had hij
getracht zijn plicht te vervullen op dei
zelfde wijze als, 'daapvjan Was hij zekér,
zij den hunne zouden nakomen'.
Gezien het feit, da.tf Barcelona de ba-
kfe,rma,t is v|ah de juntas1, kan de rede van
den koning -ajs gedurfd Worden beschouwd!
De moed en de oprechtheid Van den
Koning verWekten evenwel geestdrift bij
zijn toehoorders, "wier toejuichingen weL
eens volgens! den Timesmian dé'
doodsklok der juntas zouden kunnen rijn.
Reeds heeft een déél) v!an hét officiers
corps der trbepen in Marokko zich! v;an
de juntas afgescheiden - en nu, s'chijn't,
abt gevolg v-an 's kbuingk rede, de hoop
te hestalan, dat' het' heele corps alleen
gjronfrwettige rechten z,a! erkennen.
De petrs Hecht groot' gewicht a,ah de
jrede Vpn koning Alfonso. Hef groote pu
bliek ziet ei- een spontane daad in van'
de rijde Wan den hionin'g, de verontwaardi'-1
de uitba|rsting v,an den Burger, die, of
schoon Hooggeplaatst, even sehe'rp als
iedere Spanjaard, de onwaardigheid en
Het gevjaalr van den hiii-digen toestand
Wan Het leger gevoelt.
Na deze tafellede iets ©vier een poli
tieke :rede.
Tijdens Hun bezoek ,a.gn de W(u|rfcm-
bqrgsche regeering hébben "Wirth en Ra-
tlienau te Stuttgapf Voor een grorol audi
torium- toespraken gehóuden, -naldaf de
staatspresident', Dr. Hieber, <Je verzlek'e-
xing Had gegevpn van de absolute tro.u'W
aan hét rijk van hét .Wurtémbergslché
volk.
-Wirth W'ees erop-,dat-' Het doel' van
zijn politiek Was en bleef de welvaart
vap het Duitsché. volk en de instandhou
ding Wan de Duitsché eenheid. D'e gevagen
Vjoor een verstoring Van die rijklseenheid1
zijn no> niet ,geb,annen. Er rijn in Duitsch-
lajnd nog .altijd lieden, die de plannen'
Van den vijand in de hand Wef-kén. De
overweldigende meerderheid Van het Duit
sché VQjik- staa-t naast de iegeering ip
haag streven naar handhaving der eenr
beid. Men mag- van mëening velschillen'
ovér de methoden dier politiek', nfanr is
het eens over Het doel.
Over dp bui ténlahdSché politiek' s'rpe-
kende, betoogde Wirth, dat' Het geheel'e
Duitsché volk de voortdurende bezetting
Wain de drie HijlnSt'eden alfe' een bitter
onrecht voelt'. Door een politiek van eer
lijke ove'reenstemtaing' heeft men zich1 toch
ontwloirst'eld aan de atmosfeer waaruit
de politiek' dep sancties1 is géboren. Genua
heeft belwtezen, dat Duitsehlian'd weejr zich
zelf is. Het v'eirdrag' Van Genua is' hef
leeiste bewijs daarvan. Over de quaestie
v,an hef hef stel' is' in Genua' Wel' niet
officieel gesprokén, ma,a-r waar ernstigé
menschen hijeen hwjatoien, wejrd ovter d'e
Vraag het eerst van gedachten geWisséld.
iWiirth meende verder, dat men te Parijs
op dé biankïars'eonferentie niet het' oordeel'
Wan de' bank' van Engeland einde van het
Vdrige jaar zou Bunnen negeeren', nl
dat Dmtsehland onder de betalingsvjo-or-
Waafden v^n het idtimiatum' niet erediet-
wébrdig ié. i 1
Tenslotte besprak Wirth' de noodzake
lijkheid Amefrika! te winnen voor me
dewerking apn, de Europeesche problemen,
W[aa|rfoe alle maatSchap'pelijké richt'in'gfen!
in Volhardenden ijver moeten saim'ehtwter-
K'en.
Ra.tH'enau Verklaarde, dat men een
schrede g-,verderd is op den weg aalar
economisch juist inzicht do-oir de erken
ning, dat niet goud het Duitseha middel
tot betaling kan rijn, maag, waren. Hij
betoogde ,da.t de .volken tót hét in^vichil
wéren gekomen, dat men een oplossing
-boven den schoorsteen beschouwend:
„Ik herken mijl-zelve niet meer en nie
mand zou- mij! herkennen, zelfs- niet de
•echtgenoot dien ik beween en die onge
twijfeld van droefheid bezweken is. Tien
jaren van lijden en ontberingen hebb'en
van de meesteres' van het Koningseiland
een oude vrouw met witte haren gemaakt'
Maar Flavienne had met het geheugen
ook den moed teruggevonden en zeide:
„rk ben ondankbaar en onrechtvaardig,
de echtgenoot, dien Gij mijl gegeven hebt,
a Heer, is de beste en edelste der
menschen."
Dóch nauwelijks had zij die woorden,
die een zoete hoop voor ha/ar beWatten,
uitgesproken, of zij voegde er bij: „Hij
Is go-ed, maar rechtvaardige... Hij be
minde mij, maar aanbad zijn dochtertje...
Hij heeft Dolores in mijne armen gelegd
en Dolores is verloren. Die vrouw is gered,
maar waar is het kind?"
„Ik ben maar een matroos, me
vrouw," zeide Grand-Ame„ ,maar it be
oordeel de dingen volgons de waarheid
Gij hebt «mi u,w- Klein' engeltje te redden
alles gedaan wat menschelijkerwijze mo
gelijk was. Gij mocht Dolores in veilig
heid wanen in de armen van hem aian
wien gij haar had toevertrouwd. Maar
de strandroovers waren daar, de zee zal
het kind genomen hebben en de strind-
roovers het kistje. Voor God en uwen
echtgenoot zal ik zwieren, z.ooals ik thans
moot zien te Vinden voor een wedérzijii"
sches chuldvpïwiEkëling tuksehen de groo
te volken. In Den Haa|g: zal D-uitsohland
zich' niet opdringen, ma,er zich gereed hou
den voor eerlijken bemiddelingsarbéid en'
modewëïHïng. Wii hébben ons niet 'aiajï
het Russische economische stel'sel' gebon
den. De politiek' vjan het afgeloopen jaajr:
is niet Vruchteloos gewéestf Een poli
tiek' vén tegenstand zou zich bitter héb
ben gewjekén en in de eerste pla|ats'_de
eenheid y'nii volk en 'rijk' in -gevaar h'eb1-)
beu gebracht. De geschiedenis zal Duits'ch-i
land" hef 'getuigschrift geven, dat het een
heslis'senden stap heeft gedaan vooa- de
overwinning van den wolkénhaat en vooï
een nieuwen vrede. Het' geestetijké l'eVeh
heeft weliswaar geleden, maar is niet doo-
«elijk1 getroffen. Daprop is de lioop ge-i
bouwd op Duitséhland's toekómé'f.
Van de internationale leaning ten- be-
hgev-e van Duitschland zal niets! al
thans vooxloiopig niets Komen. De po
gingen da.alrtóe door de bankiiersoommiSsiel
in het wëj-k' gesteld, zijn mislukt, en
zelfs indieu do termijn vjan drie maanden
a,aa liet comitc den (wég vooir de uitgifte
eeneP Duitsché leening- in het buitenland
mocht effenen, zou ep- met de voorberei
ding daarvan te veel tijd in beslag wór
den genomen, claf ör althans voor dit jaaf
niet op een internationale leening! te re
kenen vp.lt. I
Nal bovenvermelde optimistische vér-
Iwiachtingeu vjan .Wirth' en Rathenau valt
dit in Duitschland bitter tegen. De bladiea'
Wijzep er op. dat-, daar de Duitselie regee
ring in haar amtwoord-nota dato- 29,
Mei ,a,an de Comtaissie Van Herstel!
de toezeggingen slechts gedagii Heeft op
•vjoo-rwaarde van Het tot' -stand Konwn!
eener voldoende internationale l'eening', er. -
thans ook' vgn Het voldoen aan die toezeg1"
gingen niets terecht' zal' kunnen komen-
Het opschorten der lfteningébes'prekingeïi!
beteekent op de eerste plants vooï!
Duitschland de voortzetting Van de maan"
delijk'sche deyjezen-bet'alingen ten bédrai-
.jgé vpn "50 millióen goudmarK; verder een
|w|aiajrdevermindering van de mark, een'
toenemende stijging vjan allé prijzen in
Dujiechland, een nieuWö ontreddering' vgh
hef budget-cVenWi-chf, en nieuwe infla
ties. Duitschland zal vierder papieren gelcE
blijven drukken om gouddeviesen Vo,oC
schadevfeïgoedingsdoeleinden te Koopen, en'
de Duitsché mark zal van maand toti
miaiand vérder dalten. En wanneer, zoo
concludeert de „Sozialistisché Kprresp-onv
dena" het le-eningscomité wederom bijeen
komt, fejal de kracht vgn den kreet om!
een nieuwe economische wereldorde ver-1
dubbél'd zijn.
Ten slotte nog ©en naklank' van de con
ferentie v(an Genua,
Prof. G us tav Caesel, die als Zwéedsch!
deskundige de conferentie te Genua, heef ij
bijgewoond, schrijft in een Stockhalmsch'
blad: „Wal mij het.meest Heeft getrof
fen, wlas het vurige verlangen naar,
vrede en de volstrekte verzoeningsgezind
heid jegensl de Vfoegere vijanden, die meh
overal aantrof. Het is een verblijdend'
verschijnsel, dat deze geest zich zoo spoe
dig pa. zulk' een gigoten oorlog1 heeft kun
nen ontwikkelen. Alleen in Frankrijkheefti
een politiek vjan weegwraak' en onderdruk
king nog de bovenhjand."
Jia, 'hét zal nog wel een poosje dupen,
alvorens de Gallschei haan zijn „revanche"
heeft uitgeBpaaid.
v Ka pp f
Te Leipzig is overleden dx. Kapp, do
leider van de befaamde contra-revolutie,
die zich onlanigs ter beschikking der Ju
stitie had gesteld'. 1 SJ sj!
d.o,e, dat gij! u niets te verwijten hebt."
„Dank," zeide mevrouw De Flessigny,
terwijl zij hem de hand drukte.
„En hoe is het met u gegaian, sindg
gij de grot verlaten hebt?" vroeg Ftien-
nette.
„Ik weet het niet ik ging! steeds?
voort, den naam vain mijn kind herha
lend en iedereen naar haar vragend. Ik
heb een vage herinnering, dat ik van
dorp tot dorp dwaalde, gebedeld brood
iof de bessen der struiken etend. Ik heb
een indruk vain heldere nachten met een
hemel vol sterren boven mijn hoofd en
van een aangenaime warmte op winter
avonden in stallen. Dat alles is zeer
vaag.... echter schijn ik sëdert een tijd,
dien ik niet juist kan bepalen, mijne ge-
dachten met minder moeite bijeen te
houden. Mijn verblijf alhier Heeft mij
een groote rust verschaft, mijn lichaam
sterker en mijn Hart kalmer dóen wor
den Met de kleederen, die mijne lom
pen vervingen, vond ik ook de herinne
ring terug aan mijn vro.egeren stand, z-m-
der mij! echter mijn= naam te kunnen
Herinneren, of de omstandigheden waarin
ik mijne dierbaren verloren heb. De ont
roering door 'het verhaal van Grand-Ame
(Opgewekt, heeft dat wonder bewerkt.'-'.
(Wordt vervolgd.)
i
w r «a-/ &p»
