irant
TUURMAN
atschappij
stige
aan
lalve
verk.
WEERGEVONDEN
werk
zaak
(ortgene.
Nummer 103
Woensdag 3 Mei 1922
Achttiende Jaargang
Het Friesche voorstel.
FEUILLETON
rv^(otaai
Buitenlandsch Overzicht
BUITENLAND.
t£ COUR Aft?
Wetboek von ICocüfn
s doorliep,
tiddelburg verklaard©
nkelijk in zjjne vur-
kt art. 263 Ivoook.
ping zou zijn.
3 's-Graveahage was
stelde preening, vër.i
j ontvankelijk en wees
steld cassatieberoep
en Raad verworpen.
jpingen enz.
I Zaterdag werd alhier
verkochtEen nieuw,
Let: 2.2380. H.A,; of
fden bouwland. Perc.
|effc de schuujr) is gei
akker te Middelburg
tot en met 6 loor
Ikerke voor f2884.
en tuin te Grijps-
or dhr'. M. Oele voor
181/2 pet. onkosten,- Z
iDe Directeur der ge-,
fft heden aanbesteed
[grondwerken ter uit->
rise van de Wateirlai-
Ijver dhr. W5 O. Mal-
f 15900.—.
5n Verpacht'ngen
Hollmann.
en, Hollmann.
Hollmann.
Hollmann.
varen, Hollmann.
litwaren, Hollmann.
houtwaren Hollmann
Kerke, inspan De Kok.
landbouw, inspa^
1st.
|ein en boomgaard, van
JESTE VARINAS
clp. Kalf ons pakje
gelegenheid om hier
leid voor hare vloet
derde klasse eener
slijkstaanden cursus
hebben afgeloopen,
lit,ten wat Diploma
Wiskundige vakken
iggzonden door de
itschappij in „Het
3908-60
ïaartsdijksclie
e Wolphaarts-
0 beschikbare
8
ddag 12, nam.
10, nam. 13.30,
►rdt NIET per
uren zal worden
De R.-K. Rijkskieskring Friesland hpeft
een voorstel ingediond voor de aanstaande
Bondsvergadering der R.-K. Staatspartij,
cm voor de partij bindend te verklaren
dat, hoe ook de algemeene verkiezingen
uitvallen, de Katholieken niet met de
socialisten in één ministerie aan de re-
geermgstafel zullen plaats nemen.
Tegen dit voorstel is van verschillende
zijden bezwaar ingebracht en beriep men
zich op Duitsehland waar Katholieken en
Socialisten samen in de regeering zitten
en goed samenwerken.
Hu gaat dat beroep o.i. niet op, wijl da
toestand in Duitsehland gelijk in alle
landen die in den oorlog zijn gewéest,
eene exceptioneels is en men het norma l a
niet naar het abnormale heeft af te me
ten, zooals wij reeds vroeger in dit blad
uiteenzetten.
Dat wij wederom de aandacht onzer le
zers voor dit punt vragen, ligt iri het
-verschijnen van eene beschouwing dezer
kwestie door den Haagschen briefschrijver
van „De Tijd", een man, die om zijn
klaren blik in de politieke problemen, zijn
rustige van alle hartstochtelijkheid gei
speende betoogtrant en zijne soliedc be
ginselen een gezagvol schrijver is gewor,
den in ons oudste Katholieke dagblad.
Ook deze beschouwing verdient in rui
mer kring te worden verbreid en nemen
wij er het volgende uit over, overtuigd als
wij zijn daarmede velen een beteren kijk
te geven op onze politieke verhoudingen
hier te lande.
„De eene Katholieke Staatspartij is, het
worde tot vervelens verhaald, eene partij1,
die alle klassen en standen omvat. Zij' is
daarom noodwendig en van nature 'do
Ipartij Van het evenwicht. Zij is niet on-
feilbaar en zij heeft het evenwicht te zoe
ken met de beperkte middelen, waarmede
het menschenkmd dit vermag. De mo
gelijkheid, dat zij' den evenaar niet altijd
in het huisje weet te houden en ooit de
schaal hetzij naar de andere zijde zal
overslaan, is dus zeker niet uitgesloten.
Men heeft dan te doen met het onvol-
maakte, dat nu eenmaal van eiken men-
sehelijken arbeid onafscheidelijk is.
De Katholieke Staatspartij kan echter
niet, zonder eigen karakter te verlooche
nen, opzettelijk in' de eene schaal een
extra gewicht werpen, dat den cvemwiohts-
stand noodzakelijk verstoren moet. En dit
doet zij onvermijdelijk, indien zij, die alle
klassen en standen omvat, zich eenzijdig
verbindt met een partij, welke ook,
die de bewuste vertegenwoordigster is en
zich als zoodanig aandient van een enne-
le klasse of van een enkelen stand. Er is
in Nederland niet één zoo'n onnoozelb
bloed op politiek gebied, om niet te we
ten, dat de sociaal-democraten doelbewust'
zich noemen 'de partij ,vaU ééne klasset
Indien men dus deze partij eenzijdige
vertegenwoordigster van het niet-geloovig
deel van één enkele klasse verbindt aan
het geheel der Katholieke Staatspartij',
dan krijgt men als een geheel: het onge,
loovig en katholiek deel van ééne klasse
met uitsluitend het katholieke deel van
alle andere klassen. Dat dan de schaal
moet overslaan naar één zijde, niet meer
als gevolg van menschelijk'e onvolmaakt
heid, maar als 'gevolg van het opzettelijk
werpen erin van een extra gewicht, zal ter
wereld geen mensch betwisten.
Hetzelfde geldt, zij1 het niet zoo sterk,
van alle partijen der linkerzijde .in het
bijzonder van den Vrijheidsbond. Alle (léze
partijen zijn in meerdere of mindere mate
Jwwtifen van één klasse of één stand. Zij
zijn het, of zij het willen of niet, om dei
eenvoudige reden, dat de sociaal-d'emoera-
Naar Eet Frans ch van
RAOUL DE NAVERY.
bewerkt door L. M. VAN P., R.-K. P*.
291 1 o—
Hij werd als krankzinnig bij hel zien
v5!n zhlk een schat. Op, de dronkenschap
van den wijn volgde een nog gevaarlij
ker dronkenschap. Al zrjin slechte nei
gingen ontwtaklen iul heul, gelijk een
■nest adders, door -de koude verstijfd, maar
■door een zonnestraal weider verwarmd!
Paul Avene zeidp niets jncer, wat had hij
ook kunnen peggen dat welsprekender was
'daii het gezicht yah die ontzaggelijke
rijkdommen?
„Antwoord dan", zeide hij eindelijk,
terwijl hij een diamant tusschfen zijné
-vm^rs nam; walt is deze steen waard?
„Hen ,duizend pond minstens", ant
woordde Laurent met moeite.
„Ln. deze parel?"
vlekk^ *es duizend'."
•ten vantiemiivtn !?Uen' bondetd' diaman-
reien, rninrte^ ^d^K
Twee millioen SOOÖOO 5ndJ" C°nd
„Twee .millioen/-'- hérh'aate r
-met trillende stem. Laurcnt
tisehe partij van het ongeloovige deel
van Nederland, een. zóó groot stuk heeft
afgenomen aan den éenen kant, dat het-
stuk, hetwelk overbleef, noodwendig een
zijdig' moeten overhellen naar den anderen
kant. En daarom behoeft geen oogenblik
gesehroomd, hier uitdrukkelijk uit te spre
ken, dat een verbintenis met den vrij
heidsbond alléén eveneens zou zijn het
opzettelijk werpen van een- extra gewicht
zij het minder zwaar, omdat zij ïniiï-
der geprononceerd een klasse-partij is
in de eene schaal ,met het doelbewust
gevolg, dat daarmede de positie van het
cvenwiehtd der standen in de Katholieke
Partij/wordt verstoord.
Hetzelfde geldt daarentegen diet van de
anti-xevolutionnairen en christelijk-histo-
rischen, omdat dezen ieder voor zich en
leiden te zamen, het g'eloovig protes-
tantseh gedeelte iler bevolking in zijn ge
heel omvatten en zijn, evenals de Katho
lieke Partij, partijen van alle standen en
klassen en dus, verhonden met de Katho
lieke Partij, alle klassen of standen, welke
deze omvat, in zekeren zin evenredig aan
vullen. Het samengaan met anti-revolu-
tionnairen en christelijk-historischen, met
het geheele geloovig deel der Nederland1-
sehe bevolking, verstoort daardoor niet het
karakter der ééne Katholieke Staatspartij,
maar versterkt het. Dit samengaan lost
niet de Katholieke Partij haar positie van
evenwicht verliezen, maar maakt deze po
sitie van evenwicht steviger.
Theoretisch overwegingen van hoo-
ger orde blijven met opzet onbesproken'
zou hetgeen hier gezegd wordt van een'
samengaan met de anti-revolutionnairen
en christelijk-historischen, binnen zekere
grenzen ook gezegd kunnen worden van
een samengaan met de geheele linkerzijde',
omdat deze, het niet-geloovig deel der
bevolking in totaal omvattend, gezegd kan
'worden als een geheel alle standen te onu
vatten en dus alle standen, zooals' zij Ver
tegenwoordigd zijn in de ééne Katholieke
Staatspartij, evenredig aan te vullen.
Een samengaan met hetzij de sociaal
democraten alléén, hetzij met den Vrij
heidsbond alléén ,is echter om de aan
gegeven reden een politieke onmogelijk
heid zoolang de Katholieke partij één is
en één wil zijn. En dergelijk samengaan
zou alleen uit dien hoofde de ééne partij
zóó hopeloos kapot trappen, dat geen
krammen of lijmen ooit in staat zou zijn
er nog e,en vertoonbaar geheel Van t'e
maken. Een dergelijk samengaan zou dat
doen, zelfs al zou de geheele Katholieke
Kamerclub daartoe meeweruen, omdat zij,
daardoor kennelijk eenzijdig geworden, een
lichaam zou zijn zonder ziel en alle aan
spraak zou verliezen op geloof in haar en
vertrouwen op haar bij het geheel der
katholieke bevolking.
Wie kan nu aannemen, dat alle Katho
lieke Kamerleden, ja da.t maar één katho
liek Kamerlid, waar zij allen den mond
niet openen, zonder van de noodzakelijk
heid der eenheid te getuigen, daartoe zou
medewerken' 1,
Er zijn er echter, die haai' in dezen wan
trouwen en voor dat wantrouwen rede
nen naar voren kunnen brengen, die het
verklaren.
Een der eerste redenen is, dat er onder
de onzen zijn geweest man zag ze
vooraan op het jongste ersatz-conclaafje te
Utrecht die hun sympathie voor een
samengaan met socialisten niet onder stoe
len of banken hebben gestoken en ook
thans nog niet steken in tegenstelling
met de malcontenten, die, al misdreven!
zij in andere opzichten even erg, nooit
van een samengaan met den Vrijheidshond
hebben gerept.
Een tweede reden aan 3e eerste wel
licht niet vreemd is, dat de soeiaal-de-
„Dat wil zteggten, meier dam gij ooit in
uwe stoutste droomen gedacht' hajd te
bezitten. Tweie millioen, macht als een
koning in Parijs, want geld is .jnachb
'Alle weelde die gij kunt bedenken, de vol
doening van al ywe grillen. Eem-huwelijk,
flat u jn adelijke kringen brengt, .zelfs aalt
het itof. Twee millioen; de beste wijnen
vat) Frankrijk op uwe tafel
„Genoeg, genoeg, zwijjg," iéidö Lau-
rent.
„Gij zult naar mij' hoeren, want ik wil
uw geluk."
„Maiair die fortuin hoert mjj niet toe."
„Kom toch. Verbeeld u dat men me
vrouw De- Flessigny gesteld had voor de
keuze, gij 'ziult dit keffertje verliezien of
uwe dochter, wat zou zij dain geantwoomd
hebben?"
JZij zou zonder spijt het koffertje heb
ben opgeofferd."
„Welnu gij schat uw reddingswerk, zie
daar alles." r
„Neen, neen, ik zou een dief zijn."
„Gij zoudt een mhn zijn, behendig ge
noeg, om van een ongehoopte gelegenheid
gebruik te nfaken."
„En de graaf dan?" -
„Graaf De Flessigny weet .thans de
schipbreuk van de Terrible, en beweent
-zijln vrouw en kind/zonder aam diaman
den te denken, die maar een 'klein gedeel
te van zijn fortuin pitmaiken. Zijn wan
hoop is des te grooter daar al zijn geluk
mocraten steeds doorgaan ons achtsr-na
to loopen en ons met hunne liefdesver
klaringen te vervolgen en dat alle andere
patrijen het daarom yrij ronduit zeggen,
dat er toch wel iets Zal' zijn tusscheo
ons. De Katholieke Staatspartij' moet
denken zij wel een flirt, zijn, als er geen
tweede, is, om, als zij van deze vrijerij niet
gediend is, het niet zoo duidelijk te (hoen
blijken, dat de vrijer met een blauwe
scheen afdruipt.
Een derde reden die djtmaal geheel'
huiten ons ligt is, dat een deel der on:
zen nog' wel blijft beweren, dat de partij
laxipoogjes wisselt met de sociaal-demo
craten. 1
ligt er onder deze omstandigheden iets
meer voor de hand, dan dat meat openlijk
uitspreekt, hetgeen in aller harten leeft,
en men aan de geloofs- en partijgenooten,
die door alle deze dingen in dja war zijn
gebracht, duidelijk- en klaar, op n wijze,
die elk misver'staud uitsluit, zegd: weest
gerust, wij zijn en wij blijven do éétó#
Katholieke Staatspartij, "vertegenwoordig
ster van alle standen gn klassen, en zullen
ons daarom nooit afgeven met eene klasse-
partij, zooals de sociaal-democraten er een
vormen. Het is een eiseh van oprecht-)
heid tegenover onze tegenwoordige bond-
genooten niet alleen, maat ook tegenover
do sociaal-democraten en boven-al tegen
over onze eigen kiezers, maar het is niet
minder een eiseh van goede en gezonde
tactiek, om aan 'de malcontenten den wind
uit de zeilen te houden.
Het Friesche voorstel echt Frieseh,
omdat de Fries er van houdt de dingen!
te Zeggen, zooals hij voelt moge daarom
op den Bondsdag een groote meerderheid
vinden." a
Bet meerendeel der Kahoiieke Ieren met'
het episcopaat vooraan is op de hand van
Griffith én Collins, die eerlijk en loyaal
de overeenkomst willen uitvoeren welko
zij namens hunne landgenooten met En
geland gesloten hebben en welke aan
hun land een zoo volledig mogelijk .zelf
bestuur verschaft, vollediger darr Glad'
stone of Parnell net ooit hadden kunnen
droomen. De Valera en zijn aanhang, die
de minderheid in Ierland vormen, willen
met alle geweld Ierland als een vrije,
zelfstandige publiek zien, onafhankelijk
van Engeland. Teneinde een burgeroorlog
tusseheu beide partijen te vermijden had
Griffith een conferentie voorgesteld tus
seheu beide partijen om tot overeenstem
ming te geraken.
De partij van Griffith stelde voor- dat
een algemeene verkiezing zou worden ge
houden in Juni om uitspraak te doen'
over het Engelsch-Tersche verdrag en do'
constitutie van den nieuwen lers'chen Vrij
staat en dat waarborgen zouden worden
gegeven door de tegenover elkander staan
de partijen, de kiezers niet te belem
meren of vrees aan te jagen. Ind-'en het
resultaat gunstig was voor den lersehen'
Vrijstaat, z'ooals ivas bepaald door het'
Engelseh-Iersche verdrag, stelde de partij
van Griffith voor, dat het' nieuwe par
lement een constitutie zou vaststellen en
vervolgens, na een wet te hebben uitge
vaardigd he-treffende stemrecht voor vol
wassenen, zou worden ontbonden en dat
dan een nieuwe algemeene verkiezing zou
worden gehouden, gegrond op stemrecht
voor volwassenen. Al deze voorstelten nu
werden door Valera in hun geheel verwor
den. Zijn onverzoenlijke houding heeft
de conferentie doen mislukken en zijn
eigen prestige 'weer een paar graden
doen dalen.
Een officieele mededeeling, welke dezS
feiten meldt, eindigt aldus: „De Iersche
op eens yerdwjenen is. In die droefheid
maakt gij hem bekend dat zijte .dóchter',
zijne Dolores, gered is. In zijn vreugde
vergeet hij al wat h'ij geleden, heeft. Hij
dankt en zegent u, biedt u; de helft vair)
zijh laatste millioenem aan," gjj weigert
Ze grootmoedig. En nooit kan graaf De
Elessigny op .de gedachte komen, dat bij
een storm waarbij zijn scktgenoofo is om-
'gffcofnea, iemand dat koffertje gered heeft
„Ja, dat alles is waar, hij zou zijn
parelvisscherij van hét koningsland geven'
j-;oor Dolores. Maar het kind vormt een
gevaar.''
„Waarom
„Dolores heeft hét koffertje gezien, zjj
weet dat ik het hjeb medegenomen. Zij
bezit een merkwaardig verstand, bij de
.eerste vTaag van haar vader zal zrj'alleS
verhalen."
„Ja, dat kind kan praten. Maar het
kent alleen uw naam van Laurent, en
God weet hoeveel Laments er op de
wereld 'zrjh. Bovendien zou <jr nog cent
ander .middel zijn om dit gevaar té be
zweren."
„Welk dan?"
„Dit, om niet aanstonds aan haar va
der bekend te maken, dat Dolores gered
is; op djen leeftijd is het geheugen van
kinderen nog niet sterk; zij zou het ver
geten, en als gij niets! meer te vreezetn
hebt, zoudt gif haai' aan graaf de Fles-
fcignv kunnen teruggeven.
regeering heeft 'thans den plicht, t'e zer-
gen, dat het' volk vrij zal zijn' 'Je stem
men over hun goéd- of afkeuring van het
verdrag. Van dezen plicht Zal zjj zich
kwijten volgens de overtuiging van Abra
ham Lincoln, dat de wil van het volk de
hoogste, moet zijn." Juist, en niet de wil
van de Valera.
De voorloopige regeering van Zuid-ter-
land is an vast besloten- ,in Juni alge
meene verkiezingen uit te sehrijVen en
zich niet 'te storen aan het verzet van de
Valera c.s. De leiders zijin alleszias tevre
den over de toegenomen discipline in het
Vrijstaatleger, dat gedurende de beidje
laatste weken meermalen met succes' is
opgetreden.
De beslissing door Griffith namens de
voorloopige regeering genomen im de ver
kiezingen in 'Zuid-leria-nd-Zonder verdere
onnoodige vertraging te doen houden,
wordt door de Engelsche pexs goedge
keurd. Dé „Daily Chronicle" zegt, dat
het jammer is, dat de Verkiezingen ooit
zijn uitgesteld, omdat' liet' sedert het tle®-
kenen van het verdrag al noodig .was het
Iersche kiezerscorps te raadplegen om
trent zijn meening over hetgeen thans
een levenskwestie is geworden.
Blijkens een 'telegram uit Dublin heb
ben verschillende hooggeplaatste officie
ren en leden van politieke en militairs
lichamen, van de Dail Eireann en de voor
loopige regeering o.a. Michael Collins en
Richard Mulcahy, een verklaring getee-
kend, waarin zij aandringen op bet herstel
der eenheid van het leger. Deze Verklaring'
is het eerste waarneembare teelten van
afkeer tegen 'den burgeroorlog.
Te Genua is de hemel wel te ver
staan de conferentiekemel weer wat
opgeklaard. Barthou die eerst Zaterdag
naar Frankrijk zou vertrekken is tot giste
ren te Genua gebleven en inmiddels zijn
Engeland en Frankrijk het eens geworden
over de inleiding op het antwoord a.an de
Russische gedelegeerden. Ook moet Tsjit-
seherin een vriendelijken brief hebben ge
schreven aan Barthou.
Volgens den corx-espondent van de
Echo de Paris, heeft Engeland aangeboden,-,
om indien Frankrijk toestemt* in een ver
mindering van' de schuld, die het vaD'
Rusland te vorderen heeft, een evenredig
deel van de Fransehe ooi'log'ssc'huld aan
Engeland te schrappen. Met dit beginsel
als leidraad beeft de rechtsgeleerde com
missie ook een algemeene verzoeningsfor
mule ontworpen voor de oorlogsschulden
van de eene regeering aan de andere, vol
gens welke 'deze schulden hij een generale
liquidatie met 50 tot 60 pet. verminderd
zouden worden.
De kwestie van een bijeenroeping van
een raad van de groote en de kleinere en
tente ter beraadslaging over Duiuseh-
land's verplichtingen is nog altijd op
het doode punt, aangezien Frankrijk met
zijn antwoord op het aan Barthou over
gebrachte voorstel wacht.
Verder is het wachten op de- besluiten
die Barthou en Poincaré zullen treffen en
zoodoende valt er weinig positief nieuws
van de conferentie te vermelden. Wel zijn
er eenige min of meer sensationeele pers
berichten xxit' Franschen koker.
De correspondent b.v. van de „Petit
Parisien" te Genuai meent te weten, dat
in een onderhoud tusschen Lloyd Georg'e
en Barthou de eerste verklaarde ,dit! als
er geen overeenkomst 'tusséhen' de ver
schillende mogendheden in de Russische
ouaestie bereikt werd, Engeland zich voor-
behield, met Rusland een afzonderlijke
overeenkomst te sluiten.
De correspondent van het „Peti't Jour
nal" te Genua bericht, dat Amerika door
bemiddeliug van zijn officieuzen toehoor
der Lloyd George heeft laten mededeelén,
dat Amerika Sovjet Rjusland nooit zou
„Paul, zeide Lagpenl, doe de edfelge-
steenten weer in het koffertje, sla dei na
gels weer in de scharnieren, en....."
„En wij blijven, vroolijk als te voren....
Al klaar."
Avène begon gan het bevel van zijn'
vriend te voldoen maar toen hij! de handen'
naar de edelsteenen .uilslak, gnepe'n de
vingers van Laurent er naar. „Mij, mij
dat alles, riep hij uit. Gij hebt 'iet' ge
zegd, met stoutmoedigheid" zou men de
wereld veroveren. Ik heb in mijn leven
heel wat ongeoorloofde!' dingen gedaan
dan dit, om toch nog arm in mijn laioö
terug te komen. Mij die parelen, mij die
diamanten, die alle joden mrj ziouden wil-
'len 'afkoopen om er koninklijke kronen
van to maken."
„Moet ik ze weg-sluiten?" vroeg Paul.
„Nog niet, nog niet."
Maar Dolores?"
„Ja Dolores heeft gezien.,,."
„Er zou nog een middel zijn, namelijk'
■het kind naar hét 'klooster brengen, zOo-
als jnet uwe moeder overeongékomtei is',
zes maanden lang haar kostgeld bétalen,
en dan aan graaf De Flessigny séhrijvfeta''
„Mijne moeder zou den een of ahdeiea
dag naar het klooster gaan, zij zon spre
ken.
„Laten wij dan het irind ergens anders
Westeden."
„Mijne moeder zal hét onderzoeken.
„Houdt gij het kistje?" vroqg Avene
erkennen, zoolang het niet instond voor
al zijne schulden. Diat zal als 't^waar
:s Frankrijk genoegen doen!
Over Paul Desehanel van wien men og
grond van zijn schitterende prestaties'
als president der Fransehe Kamer veel
verwachtte als President der republiek,-
maar die door een 'ónverklaarbare geestes
krankheid aangetast, slechts korten iijd
den hoog'sten post in zijn vaderland mocht
bekleeden, werd bij zijn oVerlijden alge
meen waardeerend gesproken en geschre
ven.
Het dagblad „L'e Temps" wijst erop,
dat na Grévy niemand, zelfs Floqucfc eti
Brisson niet, den voorzitterszetel in dó
Kamer met zooveel gezag bekleed hebben.
Alle gaven, die de natuur aan Desehanel
zoo rijkelijk had toebedeeld, alles wat eea
veel omvattende studie en een grooté on
diervinding daaraan hadken toegevoegd,
ontplooiden zich op die plaats. In de on
rustigste vergdaeringen bezat hij het ze
kerste meesterschap. Hij vond het gees
tige woord, dat de zenuwen ontspant, liet
gelukkig trekje, dat het onweer dcnéÜ
bedaren. Of, wanneer hij zijn geluid moest
verheffen om het tumult baas te werden',
dan klonken er in zijn 'sonore en krachtige
stem, die een tegenstelling Vormde mefi
de ietwat fijne elegance a-an zijn lichaam,
aceenten, die z-oo welsprekend waren, dat
een ieder hun invloed onderging. Zelden
tr.aar maakte hij van het tot de orde roe
pen gebruik. En wanneer de onbedwing
bare ixeftigheid van een of anderen colle
ga, hem er toe verplichtte ,dan wist hij die
'geringe straf op te leggen met een wel
levendheid ,die het slachtoffer ontwapen
de, met een rechtschapenheid, die door
<lc vergadering werd goedgekeurd.
Tijdens den oorlog kwamen zijn eigen
schappen het schitterendst aan het licht!
De conferentie te Genua
Engeland en 's Pausen
schrijven-
LONDEN, 1 Mei'. (V. D.) Llovd Ge
orge heeft de volgende verklaring ter
publicatie afgelegd.
„De eerste minister Heeft met geno
gen. kennis genomen van het schrijven'
van den Paus en sjpreekt zijn Wewonde-
yinjg nit over de Wewoox-dingen ervan.
De Pans sptreekt met. de "beste kennis
van den bestaanden toestand in Oost-
Europa en de eerste minister gevoelt,
dat ten zoo duidelijke eu besliste uit
spraak van Zijne Heiligheid, ten gunste
van den vrede met Rusland een groote
aanmoediging is voor alle christelijke
volken van Europa'-'.
De „Daily Chronjc'le" zegt: „Het Va-
tic aan neemt deel aan de conferentie
in overeenstemming met de waardigh'eiJ
van. de grootste Christelijke Kerk en
zijn vertegenwoordiging heeft nauwelijks
minder béteekénis,. dan die van een der
groote mogendheden en werlct ten gunste
van -een alg'em'eene Europeesche vër-
zoenning."
LONDEN, 1 Mei. f„Msb'd.") De groote
tevredenheid, die de LondenseHe ochtend-
pers reeds aan- den dag legde over 'het
schrijven van Z. H. den Paus aan kar
dinaal Gasparri, k'omt hedenavond in de
bladen' opnieuw tot uiting. Bijzonder stél'
Jen de avondbladen in hét licht den'
ËracKtigien_ steun, dien Zijne Heiligheid
op deze wijze verleent aan de door Lloyd
George gevoerde vredespolitiek, zooals
deZe bij het diner der journalisten werd'
aan[gekbndigd.
Een Opperste Raadzitting te
San Rem»?
LONDEN, 1 Mei („Msbd.") De laat
ste berichten nit GeJnua melden, dat
niet oen. scherpen Mik op Laurent,.
„Maar Dolores?"
„Wij zullen gr ons van ontdoen."
„Bloed", riep Laurent vol ontzetting
uit.
„Neen, bloed laat vlekken achter. Ik btfJ
mijn plan,"
„Zeg het mij."
„Waarom? Als gij de steenen behoudt
zijn gij tot alles besloten."
„S&tah, riep Laurent mot schorre «tem''
„Goed. antwoordde Avène, mét een'
grijnslach. „Als men een verdrag .sluit met
den duivel, dan geeft hij u fortuin in ruiï
voor uwe ziel, ik maak u rijfk, jb'ijtia tege»
uw zin, geef mij mijn deel."
„Ziedaar het handgeld", zeide Lau
rent, en gaf Avène genoeg diamanten on
pawelen, om den behoorder eoa fortuin
verzekeren.
„Het is goed, hef is een waar genoflgeH
u goeden raad te geven. En laten, wijtkri*»
de edelgesteenten weer in het kistje doën.
en .zorgen geen enkelen' onzer paaiden hg
Janicotte achter te laten, en dan ver
trekken."
„Van avond nog? Ik dacht dat wij mor
gen zouden gaan?"
„Ja, valnavond. Alles is sedert een .paar
uren veranderd."
(Wordt vervolgd.)
*"*f-1
