DAGBLAD VOOR ZEELAND
f
f75
f60
f 35
f 15
bij levenslange 250 11 f 150 öi',e,lies'a11 7K bijrerliesvan Cfl bijveriiesvan f qr hij verlies vin
ongeschiktheid
een hand of voet
een oog
een duim
een wijsvinger
een anderen vinger
WEERGEVONDEN
'an humor.
Keuken.
Nummer 95
Maandag 24 April 1922
Achttiende Jaargang
V Een kaakslag?
FEUILLETON
Buitenlantisch Overzicht
iHYPOTttEEKBrtNK
BUITENLAND.
DUITSCHLAND
ITALIË
COURANT
VRAAG,
tvaderen vraagt
nongen", zegt pa,
bijvoorbeeld, ben
l-rom zijn de men-
lotsch op hun voor-
|)E HIJ 'T WEL.
I.Icen. oma vroeg
pen mijn tanden al-
slimme Kleinzoon,
half dozijn noten
3an mag n ze wel
13.RIK DZEiNJ A M
lasappels, al paar .tie
lm. Zet ze op mle.l,
Tver alle neen kan
It do schillen zacht
focht, breng daarin
lite gedroogde abri
citroenen worden
|len, de pïtten ver-
ontdaan van het
te voren liet sap
Ijk zou maken') en
Ie vleeschmolen ge-
■(behalve de pitten,)
len, men doet er 10
pat doorkbkea lot de
jrt© heelt.
"WENKEN.
|jam zorge men: dat
deksels gereinigd,
pater (indien men ze
mogelijk en sluit
[Iter dan eerst laten
lepel en aardappel-
|eurig blank krijgen
roest ontdoen door
puimsteen en water.
|azoi-vloeren of aan-
rwijderen met puim-
sselsch zand.
firing- van [voorbij-
Waar is er nu toch
slotte gelukt liet,
Ir plaatse, te brengen.
Slt door zijn wonden
pntifieeerd met den
J den vorigen avond
Én beide kameraden,
1 worden gevat.
ioekjes uit Genua."
ïnt van „De Tijd"
dato 10 April aan
tg. De klokken der
an galmen uit over
kerk van Maria di
lit volgens ons begrip
|>e meeste geloovigen
|:onder mis te hebben
ïisschien wonen de
lire H.H. Missen bij
pndagVoor zoo
lden ze wat, vaak
Imaar van op tijd
:en tot het einde is
Jhts enkele banken
atsen in de kale
(tal van altaren in
s omgeven. Aan elk
mis gelezen, soms
tegelijk. Een grijze
zwartkanten hoofd-
oeltjes uit, en men
|iar men wil. Er zijn
vrouwen, en de
ge mannen knielen
gang, zoowel buiten
k strekken grijsaards
bedelende handen
10" vragend. Doch
enlijk met één eente-
ze zouden hem u
van scheldwoorden
werpea. Gewoonlijk
Is niets. Het steriotiepe
llen Italiaan aan den
laar luidt „Domani"
|)rgen is het wederom
ze van dag tot dag,
enkelen centesimo.
lijnt het bedelen toch
te zijn, in aanmerking
orrne aantal van hen,
efenen.
ïuniceeren geven de
tan elkaar een zilveren
te zij, gelijk bij ons
pateen, onder de kin
ollecten met rinkelen-
men hier niet; er is
hting genoeg. In plaats
tordelijke landen op
ixtakjes, ontvangt men
nd des priesters geel-
van den waaierpal m
linten verierd. Overal
men de kinderen en
1c loopen. Bij het uit-
erk was ik getuige van
tiek tooneeltje. Twee
n om een of andere
kregen. Het was een
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
r—m tÊKm mam mme m M M CM 1Mb. Abofm&m&ntSDliïS f2.50 eer drie maanden, f 0.20 oer waakt
Hoofdredacteur: J. W. VI E N I NGS.
Redactie en Administratie: Westsingel, GOES
UteTc"Telefoon: Redactie No. 97; Administratie No. 207
Bijkantoor: MIDDELBURG.Markt 1 en 2. Telefoon No. 474
A! onze Abonnés zijn gratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedrageni
Abonnementsprijs f 2,50 per drie maanden, f 0,20 per weekt
voor Post-abonnés f 2,90 per 3 maanden.
Advertentiën van 1 tot 6 regels f 1,50, elke regel meer f 0,25}
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager-
In liet aparte taaltje, dat „Heit Volk
lep op. sa houdt, noemt 'het de verwerping
van hoofdstuk IH de,r. herziene Grond
wet „een kaakslag dep reactie voort
spruitend uit' „het verzet tegen de de-
moeïatiseering van de wijze van verkie-
zirjgen samenstelling-der Eerste Kamer".
Alfemaal gj-oofe woorden. zonder pit
of zin. Er is noch van Kaakslag- noch!
van .reactie sprake. Alleen heeft' de Eerst»
Kantor door de verwerping- van Hoofdstuk!
III der herzienle Grondwet willen zeg
gen nan-.toa&ft men de Eerste Kamer
als aumen stellend deel van de. Btaten-
Generaal, dan moet de mogelijkheid wor
den geschapen, dat in die Kaniep leden
wotrden gebracht die zonder vrees voor
de kiezers desnoods weerstand kunnen'
bieden aan den waan van den dag,
wauneea- het landsbelang en de -continuï
teit in de wetgeving dit eischen. Hieraan'
wu voldeed Hoofdstuk' III detr herziene
Grondwet niet.
Dat toch schjreet' vóór: dat da ieden
dei' Eerste Kamer niet meer voor negen
jagen, doch juist gelijk die der Tweede,
vooir vier jaren zullen worden verkozen
dat zij njet in drie gedeelten, doch gelijk
tijdig aft,reden; dat bij eventueel© ontbin
ding der Eerste Kamer ook bet kieseJol-
tteg-e de Provinciale Staten, wendt ont
bonden; dat bij 'de verkiezing voor de lé
den der Eerste Kamer, evenals voor de
Tweede, de evenredige vertegenwoordi
ging en het lijstenstelsel zullen worden
toegepast.
Hie-rmede werd de Eerste Kamer een
verdubbeling der Tweede met dit eenig-e
verschil, dat niet' alle kiezers maar dc
Statenleden dije echter ook bij algemeen
stemrecht' zijn, gekozen de Eerste Ka
mer kiezen,. Troelstra zelf schreef in
„Het Volk"- (10 October 1921).
„Het eigenpaïdige echter is, dat voor
een orgaan als de Eerste Kamer geen
reden meer bestaat, zoodra. het aan dezelf
de veireise'htier) voldoet' als de Tweede
Kamer...." Era verder „De afschaffing der
Éérste Kamer int. de grondwet te erken
nen is dan (nadat zij een doublure der
Tweede, is gfewblrden. (Red.) niet nieor
dan bet pegistreeren der werkelijkheid.
Mei andere woordenmaakt ge van
onzen Senaat -e!en copie der Tweede Kil
mer, doek' hem dan, liever opwenscht gij
den Senaat te behouden, g'eef hem dan
het specifiek karakter, (lat hem van, de
lEepstc. Kam6r onderscheidt'. Maar daar
om is meli met dit' te verklaren geen'
ractionair. Degenen, die in onzen Senaat
Hoofdstuk UI wspwie/pen-, hebben daar-
om hun' haft nog niét verpand aan het
huidig© kiesstelsel Vooir de Eerste Kanier,
een stelsel, zóó 'gebrekkig, dat', om maar
eens iets te noemen, zoo- in 1928 in de
Zuid-Holl'andsche Staten 2, zegge »n seÏÏrij-
v© twee, 'rechtsehe Zefpls naar links om
slaan, Noo-rd- en Zuid-Holland met 86
linjkkche Statenleden 19 senatoren dus
bijltp, 2/? van de heel© Eerste Kamer kie
zen, terwijl de stemmen van 73 recht's'ch'e
Statenleden in die twee provinciën ron
der invloed blijven. Terecht vestigde
daarop de ChristelijK-Historische ..Ne
derlander" in d»n mond van „Het
Volk'- Miatuujlijk ook een ..reactionair''
orgaan tie aandacht.
Er is zeer goed ©en, rechtvaardiger en
meer democratische samenstelling van d'
Eerste Kamer mogelijk, ook buiten bet
zoo pas flortr de Eerste Kamer verworpen
stelsel. „Do Tijd" wees onlangs op België,
waair de socialisten-, in de reg-cering zitten
en' toch de Senaat blijft gébhndhaafd1.
Daar zat mén bij de. jongste Grondwets
herziening met dezelfde moeilijkheid'.
Toén heeft de regeering- in samenwerking'
mtet 'katholieken^ libéralen en sociaal-
democraten, gezocht naar een compromis,
dat blijkbaar allen bevredigt. Daar te
Naar Eet Fransch va»
RAODL DE NAVERY.
bewerkt door L. M. VAN P., R.-K. P*.
25) —o—
Marianne durtde njet aanstond' haat'
huis binnengaan, hare vreugde benam
haar die gewone kalmte. Zij nam de kra
len van haren rozenkrans ter hand. en
herhaalde voortdurend tot Josepha:
Dezen avond weldra zal hij konten.
Zij dacht er aan dat de schipbreukeling
honger en koude zou hebben, daarom
gaf zij Josepha last een avondeten klaar
te maken, zooals in langen tijd niet meer
op hare tafel' geweest was. Toen alles ge
reed was en het vuur vlamde in den
haard, viel zij op een bankje- neder en
luisterde naar alle selulden van den weg
Het weerklinken van een vluggen! stao op
-de steencn, -deed haar sidderend uitroe
pen: Hij is het. En met geononde ar
men liep zij naar de deur.
La,urent zag haar, -zette Dolores, die hij
■op den arm droeg nedeir en drukte agné
lande wordt volgens de nieuwe Grond
wet een zeker aantai leden van den See
n^at difeoti door het volk gekozeneen
tweede aanjtal wbfdt gekozen door de
Provinciale Staten en d© aldus voor on
geveer 2/3 verkozen- Senaat vult rich zelf
aan doo-j- coöptatie. De eerste groep ver
tegenwoordigt in den Senaat de vox po-
puli; cle'tweede bpengt' er het provin
ciaal', oivganjsch eicmnnt eu verteo-euwoor-
di'gt dé gew-estielijkc belangen en de derde;
gk-oep bestaat uit eininpntc vreuwen en
manpen uit de klingen van handel en in*
dustjié, k'nnjst eu wetenschappen, die bui
ten dc kiezejs om' tot hun hoogt: waardig
heid gepoepen, als arbiters op Je wip zit
ten en zondof vrees, tegen den waan van
den dag voor het landsbelang, zoo-als'
zij dit ziett). kunnen opkomen. Deze coöp
tatie heeft niets ondemocratisch'. Naar
uien weet zijn op die- -wijze onder andoren
de ook in 'Nederland bekende pater C.
Rutken O.P.. de leider der Katholieke
vakbeweging, -en de litterator prof. Aug.
Vegm'eylen;, die tot de socialisten wordt
gerekend, tof leden v:m den Belgischen
Senjiat benoemd.
Met gj-oofe woorden,' ais „een kaakslag
deij- reactie" en „remfocstel van con
servatisme en reactie" r.n dergelijke
windt men het volk' op. maar maakt
het niets wijzer, noch geeft men liet, een
juist inzicht in de politiek'. Dus'....
bedriegt men,hef. Of is liet soms st.mbuP'-
taofiek' met hei oog- op de aanütaanfd»
verkiezingen Maar dan toch een tactiek
van zeejr lmg gehalte.
lïbbe en vloed, op en near, zoo- gaat het
met de conferentiesfemming, .Het onweer
door het Duitsch-Russische verdrag ge
wekt dat nu in de Italiaansche pers1
pers den overigen mogendhedati als een
voorbeeld ter navolging wordt voorge
houden, hoe hun schulden met elkaar
te vereffenenschéén door mooi weer
te worden gevolgd, toen Duitschlandeen
antwoord indiende op de notai Ier gealli
eerden, 1 waarin Werd. verklaard, dat
Duitschland met de overeenkomst met
Rusland slechts -door den geest v.an we-
deïzijdsche vredelievendheid bettield was
en het medewerken aan het gemeenschap
pelijk doel der conferentie ctp het oog
had en niet bedoelde eön af'"nderiijli)0
politiek te volgen.
Ook de Russische gedelegeerden had
den hun antwooirld «p de Lopdenscha me
morie ingediend, waarin zij verklaarden;
le. De Russische oorlogsschulden et)
achterstallige interest zullen worden ver
minderd, en 2ec dat een hého-pilijké fi-
nancieele hulc aan Rusland zal wordelpi
verleend om liet te helpen hij het zich
oprichten uit zijn huidigen econoinischcm
toestand, zoo spoeditn als mogeliil; is-.
Op deze voorwaarden zon d,e Russi
sche- vegeering geneigd zijn, aan da vroe
gere eigenaars het gebruik terug te ff»
ven van het genationaliseerd bezit, of
bun vergoeding daarvoor te geven.
De Russische afvaardiging verklaart
echter, dat 'Je Russische regeering geener-
lei verplichting op zich kan nemen met
betrekking lot de schulden van haar
voorgangers, totdat zij officieel en rech
ters erkend is doo-r de helanghébbend®
mogendheden.
Zoowel het antwoord der Duitschéi's
als dat der Russen scheen abonnet»)»
voldoening te wekken en de zon eenetr
vreedzame gezindheid opnieuw o-vér de
conferentie te zijn opgegaan. Helaas, 't
was "maar schijn. Eén was er, die zich
niet voldaan toonde over DuitschlanA's
antwoord en dat was natuurlijs Frank
rijk, dat door middel van zijn vprtegein-
woo-rdiger Barthou die op een wenk
vanuit Parijs schijnt gehandeld te hebben
een scherpe nota aan Facta, den
moeder met ware teederhaid a au ziin
lxart.
„Eindelijk' zijt gij er, sprak zij."
Hoe koud Laurent ook wa.s. Iroe on-
verschillig de strijd om het bestaan hem
ook gemaakt had. een oprechte aandoe^
ning maakte zich' van hem me» ter. Hij
begreep op dat oogenblik de bewonderens
waardige opoffering zijher moeder, hij zag
hare armoede, die zijn werk was en be
schuldigde zich zeiven dat hij haar zoo
veel tranen nad doen storten. Hij bracht
zijne moeder vol bezorgdheid naar bin
nen terwijl Dolores, in dat eerste oogen
blik vergeten, de kleine hand van Jose-
pha greep. Een oogenblik later stak de
doo-fstomme de lamp aan eu Mariano ei
nam naast ita.ar zoon plaats aan tafel,
„Daar heb ik u nog niet van Dolores
gesproken, zeide Laurent, het kind van
een passagier, mij door hare moeder toe
vertrouwd, toen het schip ging zinken.
„En gij hebt het kind géred? Dat is
braaf", hernam de blinde.
Marianne stak hare hand uit on legde
die op het voorhoofd van Dolores.
„Mevrouw, vrcea deze, zal ik weldra,
mama terugzien?"
De wijze waarop Laurent de Hand zijner
moeder drukte, deed deze begrijpen dat
vOOPNEDERIdflNJEL
I Ke<xer*«r«chV. 452 i&fom.
president der conferentie-1 richtte op
den eigen Zaterdagmorgen dat vraiigcta-
schoten te Genua de komst des koningé
verkondigden waarin de beweringen
der Duitschers leugenachtige voorstellin
gen worden genoemd, de Jrauscbe dele
gatie verklaart Duitschland's houding niet
goed te keuren en een nieuwe bij8?p]-
komst eischt der mogendheden, die de
nota ,aan Duitschland opstelden.
Deze houding van Frankrijk dooi'
Poincaré geïnspireerd -heeft groot® ont
steltenis bij- de conferentie gewekt, mén
"sprak er reeds van, dat een afbrefcénj
der conferentie liet gevolg er van zou
zijn.
Hierbij voegde zich nog een ander
belangrijk leit: de Russen kwamen op
hun eens gegeven antwoord terug wegens
een onjuiste vertaling van den Eg'gel-
schen tekst in het Fransch, de taal dei-
conferentie. Zaterdag overhandigde de
Russische delegatie aan hef. algeméén
secretariaat van de conferentie een lang
financieel memorandum werkelijk, dat
volkomen iu tegenspraak is met de voor
waarden van Cannes eni evez-eer mtet
den brief .van Tschjtscherin aan Lloyd
George.
De 'sovjet-delegatie is reeds op dit
punt ondervraagd en heeft verfaard, dat
het memorandum anders was da» de
brief van Tschitsche'rin. Men vraagt zich
dus a£, welke heteekenis- eraan ma.et gé-
geven. worden. Houdt de delegatie zich'
aan het memorandum of aan den tekst
van den brief van Lloy-l Geo-rge?
Lr dit memorandum vraigen de Russen
niet vermindering hunnier oorto.asschol-
den, maar annuleering daarvan Van een
foutieve veitaling is evenwel geen sprak»,
want zij hadden geschrevien written
down", wat zeggen wil: beperken, vermin
deren. Hadden zij- vernietiging bedoeld,
dan hadden zij moeten schrijven„written
of'.-
Met. dat al i* -;fe toestand wederom'
geheel vertoebeld. 01 dé conferentie nog
nuttig werk zal kunnen verrichten en
-rustig arbeiden, hangt in de eerste plaats
van de Fransehén af, die mét den gang
der conferentie absoluut niet tevïecfon
Z'ijn. Een neutraal vertegenwoordiger vat
te zijn meening aldus samem dat de
conferentie waarschijnlijk nog veel kri
tieke oo-geiiblik'ken zal hebben door la
maken. Enfin, dat is zooi erg „niet, als-
ten slotte alles nog maar kei-echt-komt.
De conferentie te Genua
Een nieuw incident (er conferentie,
GENUA, 22 April. („Msbd.'1) De con
ferentie schijnt maar niet tot rust le hun
nen konten. Leek' het gisteren dat er een
einde, gekomen was aan alle onstemming
en opwinding- over het Duitsch-Russi.ifch
verdrag en dat het incident ihdr-rdaadj
zooals Lloyd George verklaarde, gesloten
ten was. Heden is de storm onmeuw op
gestoken.
De Fransehen schijnen een zeer o-nver-
zij het kind moest geruststellen, en -zij
antwoordde dus: „ïa, spoedig."
Toen het maal geëindigd, was, bracht
Josepha het kind weg en legde het, in
haai eigen bed té ruste. Laurent en zijne
moedor- wal-en alleen.
De schrikbeelden van den vorigen nacht
waren verdwenen, de schaduw van den
duivel ontvluchtte het huis der bravo we
duwe. Als er in den geest van Laurent
nog eenig spoor der noodlottig© raadge
vingen van Paul Avène was overgeble
ven, dan werd dit nu uitgewischt.
Marianne bracht een langen avond door
met luisteren naar de verjialen van haar
zoon. Zij trachtte in den geest Je land
streken te zieh, die hij- haar möt eien !zb-
kere welsprekendheid afschilderde. Zij
beefde als hij verhaalde van zijn gevaar
lijke jachtavonturen, als hij berekende
hoeveel duizend v-oet hij iu de- ingewan
den der aarde was doorgedrongen, en
welk een. massa water boven zijn hootd
stond toen hij te Guayaquil naar patelen
vischte.
„Dat alles is voorhij, en schijnt mij ver
wee," keide de blinde, „maar uwé schip
breuk is van gisteren."-
„Wie ,had tt de ramp van de Terrible
medegedeeld?"
zoenlijke houding te willen aannemen.
Dat juist heden, nu wij in den vroegen
morgen gewekt werden door vreugd!»---ho-.
ten, die 'de komst van den Koning VfipJ
Italië aankondigden en buiten in ue stra
ten de schilderachtige uniformen va-n da
l'taliaansche troepen vroolijfc glansden in
de hier overigens te zeldzame mntezon,
zich aan den politieke» hemel der con
ferentie zoo onheilspelend donderkoppen
moesten vertoonen.
Barthou gaf in een scherpe nota, waar
schijnlijk op instigatie van Parijs., uiting
aan de Fransche ontstemming' over de
Duitsehe antwoordnota- Hij wijst erop,
hte Frankrijk den aanval van Duitgeld uid
op de geallieerde politiek ten opzichte van
het Russische vraa.g'stuk niet kan go .d
keuren en verzoekt' tenslotte den voorzit
ter der conferentie, een nieuwe vergade
ring van de mogenheden, die de bekende
nota aan Duitschland onderteeKenden bij
een te roen, teneinde 'het nieuw,e pro
bleem te bespreken.
Deze frontverandering", verklaaa'dende
de Franschen gisteren niet', dat het inci
dent althans ter conferentie gesloten was.
doet wel vermoeden, dat' Barthou een
ernstigen wenk uit Parijs ontvangen
heeft.
Dat dit optreden van de Franscheaï
g'roote op-winding veroorzaakte is wel te
hegrijpen en do meest sinistere geruchten
doen dan ook reeds de ronde: ,.De Fran
sche delegatie zou hedenavond nog ver
trekken; de conferentie zou worden' opge
heven" enz.
Nu is het zeer zeker waar, dat wij de
heteekenis van deze Fransche actie niet
moeten onderschatten, maar dat zij al aan
stonds tot gevolg zou hebben een afin-eken
der conferentie, hetgeen, daarover zijn
allen het cans tot de mees't noodlottige
gevolgen zou leiden voor alle. partijen,
kunnen we vooralsnog niet gelooven. Ern
st! c is dc toestand zeer z'dkcr.
PARIJS, '22 April'. („Msbd.") Heden
middag- .om drie zouden de verschillen'dja
gedelegeerden, die onderteekna-ars zijn van
de nota van 18 April aan den Duitschen
kanselier bijeenkomen.
H»t Fransche standpunt kunnen wij
niet tefer weergeven dan door den tekst
weei- te geven van den brief van Barthou
aan Facta: „ik ken slechts door dc pers,
aldus Barthou den - tekst van de. pota.
dié de Duits-che kanselier heden aan .uw
excellentie heeft overhandigd. Ik lvooht: ei-
echter aan, om zonder uitstel het meest
besliste voorbehoud, dat ons dat document
ingeeft, te maken daar ik het ontoelaat
baar acht, dat de Duitsehe delegatie het
Dnitsch-Russisch tractaat als gewettigd
'dc-et voorkomen. De Fransche delegatie
mtent, dat, zelfs zonder te spreken van
andere conventioneel© verplichtingen van
Duiischland, dit tractaat de beginselen
van Cannes schendt. Van den anderen kant'
zijn dc geallieerden, constateereiid, dat
het Duitsch-Russisch tractaat den gees',
van wedei-keerig: vertrouwen, noodzakelijk
voor de internationale samenwerking ver
nietigt, unaniem geweest in dc verklaring,
dai hun waardigheid hen biet meer z'ou
toestaan, met de Duitsehe gedelegeerden
samen te werken in de commissie, belast
met de Russische zaken.
Het is niet hier de plaats, om in bij
zonderheden te treden over de beweringëri
door de Duitsehe delegatie geformuleerd t
het zijn leugenachtige Voorstellingen, 'die
de loyale en franke houding der uitnoodi-
gendc mogendheden voldoende tegen
spreekt.
Ik heb de overtuiging, dat uw excel
lentie, evenals ik, de noodzakelijkheid zal
erkennen om 'de chefs der delegaties bijeen
te roepen, die vereenigd onder uw voorzit:
t'crsehop de nota van 18 April hebben
geteekend, om te beraadslagen over den
toestand ontstaan door het Duitsehe ant
woord. Deze beraadslaging, wil zij nut
hebben zou zoo spoedig mogelijk moeten
plaats hebben.
„De pastoor had juist van morgen een
brief van ©en zijnet- vrienden uit Parijs,
een oom van Gaspard Tavanec. ©ntvUjrsen
waarin de tijding hem werd rned»sedéeld
zoodat ik éfén oogenblik, maar 'lat mt.i
een eeuw toescheen, meémd© u voor se-?!
verloren te hebben".
„Maar gij stond mij toch' aan 'de deur
a£ te wachten?"
„Ja. en daarvoor kan ik Paul Avène
niet dankbaar genoeg zijn."
„Paul Avène? Hoe kwam hij hier?"
„Hebt gij hem niet ontmoet in de kei-
berg van Jahieotte?".
„Ja", antwoordde Laurent op bijna som
beren toon.
„Welnu, de goede jongen wilde dat.ik
twee uren vroeger blijde kon zijn en ilaat-
om is hij, door -de velden gaande in
plaats van langs' den grooten weg, mij
uw terugkomst komen molden toe;n lii
pastoor mij' yap qe schipbreuk verhaalde,
ïk had hem dezen avond hier willen
honden".
„Gij hebt gelijk gehad, hem niet uit te
noodieen, moeder".
„Zeker, van avond is Eet beter dat wij
samen zijn. Maar morgen is; Het wat
anders. Hij heeft mijne uitnoodjging voor
moTgen aangenomen".
De schulden van O 6 sten riff.
Ter conferentie van dc staten', ilio
schuideischers zijn van Oostenrijk, is op
voorstel vsui Schanzer bestolen een mora-t
trium te verleenen voor de Oostenrij'ksche
Schulden. Tevens werd besloten, geen hy
potheek te leggen op Oostenrijksche bezit
tingen om het verkrijgen van verdere ere-,
diëten mogelijk te maken.
Tig politieke moord te Berlijn.
In verband met den moord in de 1 Th-
laiKlstrasse zijn weer acht Armeniërs gear-,
resteerd.
D,e moord op ErzVerger,
Het proces tegen TiResen, die beschul
digd wordt van medeplichtigheid aan d|eu
moord op Erzherger, zal 15 Mei aa»vttn-
gen. Men verwacht, dat het 1.0 dagen zul
duren.
l&paltii.
Rapallo, de stad waar 't famtiuzV
Duitsch-Russische verdrag is gesloten om
dat te Rapallo de Russische gedelogeer'
den logeerden, 'is-1 door den Genueósteh-eii
"c-rrfspondent van „Dc Tijd" 'bezócht',
die er het volgende van vertell
Gisterenmiddag Hen ik naar Rapallo ge
weest het mooiste der omliggende plaatjes.
Men moet meer dan een nut- door val van-
tunnels met den trein rijden' om' het, -te
bereiken, ofschoon het slechts 33 Iv.M)
van Genua af ligt. De «u-zaak hiervan is,
dat alle „diréttissimi" (het eenig© soort
treinen, dat in snelheid aan redelïike ver->
keerseischen voldoet) in die richting' voor
de heeren gedelegeerden zijn gereser
veerd. Men moot zich derhalve met -ve
„espresso", tevreden stellen, welke uaain
c.en euphemism© voor onze, boemels is.
De Ttaliaansche riviera overtreft in schoon
heid der Fransche. Als heerlijke lusthoven'
eien "de palmcnrijke 'Kustplaatsen Sturla,!
Quarto enQuinto a.1 mare, Nervi. Reeco
en Sta. Margherita op de zee.uit.
R.appallo aan do Golfo Tigulio heeft!
zijn vermaardheid niet onkel te danken
aan het aldaar gesloten vredesverdrag,
maar voornamelijk aan zijn feeërieke lig
ging, dat het- maakt, tot een gewilde bad
plaats zoowel voor Italianen als voor toe
risten. Ook als haven eu door zijn handel
in olijfolie heeft het heteekenis, terwijl'
'de kantkloss-cvij er druk wordt beoefend-
Rondom zijn centrum de Piazza Cavour,
het punt van samenkomst der hoofdwe
gen, is het tegen de bergen ,-iangehonwd
in een halven cirkel als een uitgeslagen
waaier van huizen. Hoe hoo.ger men langs
de steile straatjes tusschen met paarsche-'
regen overgoten muren omhoog klimt, hoe
verrukkelijker het warm-blauwe zeege
zicht wordt hoe grootschev do atuifeg.
der rijke villa's zich uitstrekt. Donkere
cedel-groepen en kuiven van sparren hef
fen zich op uit de tuinen, die als vloeren
van bloemen-mozaïek hun warm chloriet'
in de brandende zon-doen schitteren. Bcne-i
'den hij 'de haven echter verkleinen en ver
vuilen de huizen weder tot hot gewone
Italiaansche havenplaatstype, waar de en-,
kele hotels voornamer en aanzienlijker tus
schen hun minderen staan.
Aan zee, met het uitzicht op dc. witte,
slanke schepen, dc hooge rotsen, de rian
te huitenverblijVen en de licht- doorvlokfe
lucht, heb ik voor de grap of oni het
ipoëtische genoegen'? de dunne, met
Paarmesaans'che kaas overp-oederde ma
caroni gegeten. Het blijkt een heele kunst;
om de macaroni te eten, tenminste indien
men het 'doen wil, zooals de pchte Italiaan-.
sehe. macaroni-maniakken nel- voorschrij
ven. Volgens de regelen dier kunst móet
men zich over het bord heen buigen en dan
de lange 'slierten met de viork naar binnen
zien te werken en -wel zóó, dat geen euEela
maal de verbinding tusschen bgrd en
mond wordt verbroken. D,a.ar echter dit
vooroverzitten vermoeiend is en men ge-
„Zoo," zeide Laurent, din wil zjjn.e
poging Herhalen".
„Wat bedoelt gij?"
„Wel moeder, Avène- boezemt mii g:«n
sympathie en vertrouwen in".
„Gij overdrijft zijne fouten".
„Ik schrijf hem zelfs ondeugden toe",
„Als hij u niet bevalt, behoeft gij: niet
met hem- om te gaan, maar ohl-yang be'm
morgen goed uit liefde voo-r mii"
„Ik beloof het u moeder".
„Ert spreek mij thans eens over het
engeltje, dat gij hebt meegébracht
„Hare moeder is bij 'den sto-rm omge
komen, maar haar vader wo- ut op het
Kouingseiland. Hij zou dat eiland binueii-
kort verlaten, de tijd van zijn te'fugkeetr
naar Frankrijk hing af van é-en tijding
zijne-r echtgenoote -omtrent een zaai di©
is niet weet, maar die op een ernstig»
famiüéomstaiidigheid betrekking' heeft'1.
„Dus zal dit kind rijk zijn?"
„Millioenen, de gravin Heeft mij eöu
koffertje toevertrouwd met da wc rd«n
„Ziehier het erfdeel van Dok>r«3'"
„Bebt gij dat koffertje geopend?"
„Br meende niet er liét récht toe te
hebben".
(Wordt yiervolgd.j t
