Tweede Blad
ZATERDAG 22 APRIL 1922
Rotterdamsche Brieven.
Kerknieuws
Voor onze vrouwen.
Gemengd Nieuws.
Het hoekje van humor.
Voor de Keuken.
liet was iii den laatsten tijd betrekke
lijk stil in onze groote handelsstad. En wel
op allerlei gebied. De haven, hoewel eenig
zins bekomen van de gevolgen van den
wereldkrijg vertoont wel eenige bedrij
vigheid, maar is nog lang niet wat het
was vóór den oorlog. Vandaar ook de nog
groote werkloosheid en de daaruit voort
spruitende malaise in handel en bedrij
ven. Zelfs de bioscopen beginnen te Ha
gen en het is te vreezen, dat wlajm&ev
niet spoedig' verandering intreedt-, som
mige ondernemers van de tonnen gouds
verslindende bioscoo-ppaleien 'n knellen
de strop missehien wel 'n worgstrop
zullen halen.
Wie nog niet veel te klagen hebben, dat
zijn de herbergiers, hoofdzakelijE de proef
lokalen, waarin natuurlijk' meer wordt
gedaan dan „geproefd Uit voor degenen
die. de beteekenis van het woord „proef
lokaal" nog niet sna-ppen. Er wordt zelfs
vertelt dat de tappers weigerden om
den aangeboden lageren Kiprprijs door den
brouwer te aanvaarden. Ze .rekenden zoo
als de bronwer z'nj bierprijs verlaagt
zullen wij tappers de bierprijzen moeten
verlagen, veel meer en grooter plas bie"
moeten tappen en maar evenveel ver
dienen. We kunnen ejr dus niets mee
winnen en tappen liever weinig basa
als we maar genoeg er aan verdienen-
'n Eigenaardige opvatting, die echter niet
getuigt van medelijden met de bierver
bruikers.
Den lsten April bracht nog 'n beetje
vertier in onze stad; d. w. zeggen, wat
meer drukte, dan 'n gewonen werkdag
Dank zij den optocht, van het Oomité
van het vrijheids- of te wel onafhanke-
lijlfhcidsfeest, ook wel Wat ergeuzen feest
genoemd, wafen er nogal wat mensclien in
in Zondagsdos op pad. Blijkbaar hadden
ze heel wat verwacht; wat over 'fc geheel
genomen niet is meegevallen.
Onder de deelnemers aan den stoet
zag men tronie's zoo gemeen en zoo scho
rem, dat we als schooljongens nooit heb
ben kunnen droomen, dat die als vrijheids
helden geschilderde Watergeuzen er zoo ge
meen en schrikwekkend hebben uitgezien
als ze in .Rotterdam op 1 April werden
voorgesteld in den optocht. Toch had
het stelletje nog heel wat bekijks, want
de Rotterdammer heeft niet veel aanlei
ding noodig om de Zondagselie. plunje
voor den dag te halen en ec-ns op stap
te gaan.
fiat die beroemdef Watergeuzen geen
brave jongens, maar voor 'n groot deel
een saamgejraapte bende "Belgische en
JfranBche avonturiers was, die voor 'n
flinke belooning tot alles in staat was,
wisten we intusschen reeds lang. Dat
niet alle Rotterdammers op de hoogte
zijn van onze historie, bleek uit de straat-1
pa-aatjes die wij konden afluisteren tij
dens 't passeeren van den stoet.
'n Jonge moeder met 'n kind op dein
eenen en manlief aan den anderen arn#
vroeg aan haar baaszeg Aaibeune die
zouaven d'r ook weer bij 7 ;je weet wel,
die soldate met die wije broeken, die
met dien Roomschen .landdag mee hepe
en waarom me zoo gelachen ebba.ü
Wijf, hen, jij bed antwoordde lui-.ir
echtvriend, die. zouave dat. ware soldaten
van den Paus, die in den FranachDuit-
schen oorlog van '70 hebbe meegevochte.
Dit zijn de bet-oemde Watergeuzen en
hun aanvoerders, die ons land hebben
vrijgcvochte van die Spanjolen, die gru
welijke moordenaars; die hebben dien beul
van 'n Alva met z'n bril er toen uit-
geden die de pastoors die 't
met dien ploert, hielden, hebben latep
ophangen. Die .Waterge,uzen hebben ons
de vrijheid gebracht. Vóór dien tijd wer
den de menschen hier allemaal gedwongen
om kr'nisjes en allerlei andere poppen-
kasterij te maken, en dat was toen uit.
'n Schooljongen vroeg aan zn moeder:
zeg moe, is Hat nou 'n poUetieae stoet.?
zijn Troelstra, Ter Laan en Wijnkoop er
ook bijWelke zijn nou de Kranenburgers
waarover we in 't Kotterd1. Nieuwsblad
hebbe geleze.?, Schei uit stoinmert
Zegt moederweet je dan niks van de
Vaderlandsche geschiedenis? Wat leer jij
dan op, school?. .Weet je nog niet, dat de
.Watergeuzen 'indertijd den Brial hebben
ingenomen.?, ga dan je schoolgeld maar
terug vragen, kaffer da je bent.
Dergelijke praatjes kon men bij 't pas
seeren van den stoet hooren; maar 't alge
meen oordeel was: ,,'n schorem zoodje'.
Op 't gebied der politiek was 't in
den laatsten tijd vrij kalm. De Vrijheids
bond is wel 't felst ia aetie. Die houdt
vergaderingen met sprekers en strooide
op; 1 April, zeker bij wijze van Aprilgrap,
oen Oranjekleurig strooibilje.L waarin ge
wezen werd op den 10 penning die Al va
indertijd nam en de hooge belastingen
die we thans moeten dokken. Als de man
nen van den Vrijheidsbond nog eens aan
ff; goer komen, za1 'Lil betalen wel op
houden, want die heeren doen alles
voor 'n koopje. Toen ze zich nog Econo
mische bonders, Vrijliberalen, Unie, Oud
liberalen of nog anders noemden, deden
ze 't immers alles voor niks. Je
die lui maar proeven. Dat alles stond
wel niet op 't OranjebRjet te lezto,
maaft' ze doen toch uet' of Zij we.l iu staat
zijn om beter te regeeren dan onze huidige
bewindvoerders. In Rotterdam gelooven
ze, er intusschen niet veel van.
van Van Cranenburgh actie is hier
nog niets te. bespeuren. De Rotterdam
sehe Katholieken zijn nogal kalm aange
legd en hiflfben zich bij de stemming
voeg- de. xMnglijst der candidatcn op 12
Maart uitstekend gehouden. Toch was
de opkomst naar de stembus evenals naar
naar de vergaderingen der kiesverenigin
gen nog veel te gering. Dat de vrouwen
nog beter opkomen dan de mannon bewijst
inderdaad, dat ze vrijgoed begrijpen waar
het straks aan de stembus om gaat.Ze
geven hier over 't algagieen de mannen
een beschamend voorbeeld, vooral ook in'
sommige propagandaclubs. Van ter zijde
hooren we, dat de „rooden" reeds hopen
op een Regeering van Roomsch ett Rood,
waajrvoor de Cran,enbu rgheTs z«o bang kij
ken. Als de „rooden" hun leelijke leuzen
maar willen opbergen en wat tammer
willen worden dan zal Roomsch missehi-m
ooit wed eens bereid worden gevonden
om met hen te pratenthans blijven we
zoggen met van Speijk: „dat nooit!'
B.
Op (len eersten Zondag na Paschen.
Epistel van den H. Joannes. V. 410.
Allerliefstenal lietgene uit God
geboren is, overwint de wereld, en
de overwinning, welke de wereld
overwint, in ons geloof, Wie toch
overwint de wereld, dan hij, die ge
looft, dat Jezus de Zoon Gods is;
Hij, Jesus Christus, die geboren is in
water en bloedniet in water alleen,
maar in water en bloed; en het is
de Geest, die getuigt, dat Christus
de waarheid is. Want drie zijn er,
die getuigenis geven in den hemel:
de Vader, het Woord en de heilige
Geest; en deze drie zijn één; en drie
zijn er, die getuigenis geven op aarde
de geest, het water en het bloed, en
deze drie zijn één. Indien wij de ge
tuigenis der menschen aannemen,
Gods getuigenis is immers meerder.
Nu de getuigenis van God, welke
grooter is, is degene, die Hij van
zijnen Zoon heeft gegeven. Die in
den Zoon Gods gelooft, heeft Gods
getuigenis in zich.
Evangelie. Joannes. XX 1931.
In dien tijde, als het avond was
op dien dag, zijnde de eerste dag
der week, en de deuren, daar de
Leerlingen bijeen waren, uit vrees
voor de Joden gesloten waren, kwam
Jezus en stond in het midden, en
zeide hun: vrede zij U! En als Hij
dit gezegd had, toonde Hij hun zijne
handen en zijde. De Leerlingen waren
dan verheugd, dat zij den Heer zagen.
Hij zeide hun dan wederomvrede
zij U! Gelijk de Vader mij gezonden
heeft, alzoo zend ik U. En dit gezegd
hebbende, blies Hij over hen, en
zeide hun: ontvangt den Heiligen
Geest: aan wicn gij de zonden zult
vergeven, dien worden zij vergeven,
en aan wien gij de zonden zult hou
den, dien zijn zij gehouden. Maar
Thomas, een van de twaalf, die ge
noemd wordt Didymus, was niet bij
hen, toen Jezus kwam. De andere
Leerlingen zeiden hem danwij heb
ben den Heer gezien. Maar hij zeide
hun: tenzij ik in zijne handen de
gaten der nagelen zie, en mijnen
vinger in de plaats der nagelen steke,
en mijne hand in zijne zijde legge;
ik zal het niet gelooven. En acht
dagen daarna waren de Leerlingen
wederom binnen, en Thomas met hen.
Jezus kwam toen met geslotene
deuren, en stond in het midden, en
zeidevrede zij UDaarna zeide Hij
tot Thomas; steek uwen vinger hier
in, en bezie mijne handenen neem
uwe hand, en steek die in mijne
zijde, en wees niet ongeloovig, maar
geloovig. Thomas antwoordde, en
zeide hemmijn Heer en mijn God
Jezus zeide hem: omdat gij mij ge
zien hebt, Thomas, hebt gij geloofd;
zalig zijn zij, die niet gezien, en toch
geloofd hebben. Jesus Iieeft nog vele
andere teekenen in het bijzijn zijner
Leerlingen gedaan, die in dit boek
niet geschreven zijnmaar deze zijn
geschreven, opdat gij zoudet gelooven,
dat Jezus Christus de Zoon van God
is; en opdat gij, geloovende in zijnen
naam, het leven zoudet hebben.
Vrouwelijke senator.
Mevrouw .SpaakJanson, die voor
aan op de socialistische senaatlijst
stond, is als eerste vrouw in den
Belgischen senaat gekozen. Zij was
reeds lid van den Brusselschen ge
meenteraad.
Vrouwen-organisaties in Zwitserland.
In geen land is een zoo groot
•percentage der vrouwen in vakver-
eenigingen georganiseerd als in Zwit
serland. Het bedraagt 19.5 terwijl
het in andere landen gemiddeld 4.5
minder bedraagt. Sommige beroeps
verenigingen nemen zonder meer
vrouwen als gelijkberechtigde leden
op, o.a. de bond van katholieke
employe's en beambten en de Zwit
sersche vereeniging van kooplieden.
Hetzelfde geldt voor den werkgovers-
bond, terwijl vereenigingen van
intellectueelen, zooals de Zwitsersche
persvereenxging en de vereeniging
van Zwitsersche schrijvers, onder be
paalde voorwaarden vrou wen toe
laten. Dezen moeteen dan echter ook
lid zijn van de vereeniging van
vrouwelijke schrijfsters, journalisten,
enz., die 414 leden telt.
Onder de vrouwenverenigingen is
de Zwitsersche katholieke bond van
aibeidsters xhet 23.000 leden en 102
afdeelingen de grootste daarop volgt
de bond van vereenigingen van
vrouwelijke employé's met 2000 leden
deze beperkt zich tot Duitsch-Zwitser-
land; iu de Fi'ansche kantons zijn de
onderwijzeressen bij hare mannelijke
collega's aangesloten. De vereeniging
van arbeids-onderwijzeressen bestaat
uit 1000, de vereeniging van katho
lieke onderwijzeressen uit 900, de ver
eeniging van huishoud- en huisvlijt-
ondci'wijzei'essen (de jongste organi
satie) uit 380 leden. Zeer krachtig in
bloei toegenomen is de eerst in 1920
gestichte Zwitsersche bedrijfsbond
van vi'ouwen, waarbij 750 leden zijn
aangesloten, en die reeds een aantal
werkgeefsters heeft afgeleverd."
Op het vi'ouwencongres tc Bern
werd de vraag besproken, of zuivere
vrouwen-bei'oepsoi'ganisaties de voor
keur vei'dienen boven gemengde
vereenigingen.
Deze vraag werd in bevestigenden
zin beantwoord. („Msbd.")
Duitsclie Rentenierstci's en de duurte.
De waardevermindering van liet,
Duitsche geld is oorzaak, dat vele
kleine renteniersters in Duitschland
zich gedwongen zien een beroep te
kiezen. Gemakkelijk valt haar dit
niet, daar zij vaak boven don geschik-
ten leeftijd zijn en niet over de
noodige praktisc-lie kennis beschikken.
Het arbeidsbureau te Stuttgart heeft
een bijzondere afdeeliug gesticht,
welke ten doel heeft deze vrouwen
aan een werkkring te helpen. Dit
bureau heeft bijna uitsluitend met
volkomen ongeschoolde krachten te
doen en ziet zich dus voor een moei-,
lijke taak geplaatst, Behalve bij indus-
trieele bedrijven en op bureaux,
tracht het vooral voor de ingeschreven
vrouwen plaatsing te vinden in maga
zijnen en hotels, en ook in particu
liere beti'ekkingen (als huishoudster,
kinderjuffrouw, enz.), waarvoor zij
doorgaans de meeste geschiktheid aan
den dag leggen.
Hoeveel kleuren mag een vrouw
koopen
Telkens komen nu voor den Engel-
schen rechter quaesties betreffende
de betaling van dooi' mevrouw ge
kochte goederen, welke door haar
man te duur of te veel worden ge
acht.
Het schijnt wel, dat juist de dames
zeer moeilijk tot het besef komen van
veranderde tijden en omstandigheden,
en maar liefst op den ouden weg
doorgaan, ook al is die zooveel smal
ler geworden.
Onlangs kwam er een zaak voor
de rechtbank van een vrouw, die in
vier jaar tijds een rekening had ge
maakt van 360 pond sterling; dus
een kleine duizend gulden per jaar,
welke haar echtgenoot weigerde te
betalen. De dame pleitte, dat het toch
lieusch niet zooveel was geweest en
er zullen zeker wel vrouwen zijn,
die nog vrij wat meer aan haar toilet
besteden.
En hoe zal men precies uitmaken,
wat in een bepaalden stand als nood
zakelijk kan gelden?
Welnu: de rechter velde toch een
oordeel, zijn grooten collega Salomo
waardig.
„Men.koopt te veel, als men iets
koopt, wat men niet kan betalen."
Het ware goed, deze spreuk in alle
huishoudboeken en boven alle maga
zijnen met vette letters aan te bren
gen.
De vi'ede in de gezinnen zou er
wél bij varen, als ze overal werd
nageleefd.
Ook een wereldliervormster.
Een zeer geleei'de Fransehe vrouw,
Celine Renooz, die o.m. Darwin ver
taald heeft, reeds vele wetenschap
pelijke kwesties heeft trachten op te
lossen en menige theorie de wereld
ingeworpen, waagt zich thans aan
een poging tot oplossing van het
gi'oote h uwelij ksprobleenx.
Alleen bij een geheelen ommekeer
in de huwelijksverhoudingen acht zij
den opbloei van een gezond maat
schappelijk leven mogelijk.
Het huwelijk, zegt zij, is thans een
overeenkomst, waardoor de man een
aangenaxxxe levensgezellin krijgt voor
weinig kosten. Dit mag misschien
een beetje sterk lijken, maar het is
toch juist. Vraag eiken vrijgezel, die
op comfortabele wijze leeft, maar eens,
of hij niet goedkooper zou uitkonxen,
wanneer hij een vrouw had en niet
meer naar zooveel eet-, drank- cn
sociëteits-gelegenheden hoefde te
gaan.
De xxxannen zijn wél verstandig ge
weest, vervolgt zij. Zij voxxden het
prettig om een vrouwtje te hebben,
dat bij den haard op hen wachtte,
terwijl het middagmaal, dat zij bereid
had, gei'eed was. In plaats vaxx de
vrouw te vertellen, hoezeer hij haar
noodig had, begon de man, niet onver
standig, haar wijs te maken, dat hij
haar een gx-oote gunst bewees, dat
hij haar onderhield en op grond daar
van haar gehoorzaamheid en onder
werping vi'oeg. Door deze fout zijn
de verhoudingen tusschen man en
vrouw bedorven.
De verhouding tusschen man en
vroxxw moet veranderen, betoogt Celine
Renooz en bij den opbouw van haar
nieqwe huwelijk-hypothese zegt zij,
dat. elke vrouw een eigen huis
moet hebbenwaarin zij de meesteres
xnoet zijn en waaruit geen macht ter
wer-eld haar zou kunnen vexvhïjven.
In haar „home" zou zij haar echt
genoot kunnen ontvangenhaar man
zou in het huwelijk in haar ondei"-
houd moeten voorzien, maar zij zou
het hoofd van de huishouding blij vexx.
Bij dit nieuwe systeem zou de
vi'ouw onafhankelijk worden en het
zou een privilege voor den man zijn
oxn in het huis der vrouw te worden
toegelaten.
Waar die man blijven moet, wan
neer zijn dierbare eclitgenoote hem
belet geeft, wordt niet vermeld.
Misschien vindt de geleerde dame
het dan maar het beste, dat hij onder
dak zoekt in een politie-bui'eau.
(„Centrum.")
l)e veiligheid in het tegenwoordige
Berlijn.
De moorden en beroovingen zijn
te Berljjn tegenwoordig aan de orde
van den dag. Men waant zich niet in
een geciviliseerde stad, maar in de
een of andere nederzetting van avon
turiers in het wilde westen van
Amerika. De Berlijnsehe briefsebrij ver
van de „N. Rott." noemt het dan ook
een „Wild-West" beweging en geeft
ei' het volgende staaltje van.
Aan de Potsdamer Ghaussee in
Zehlendorf, het onmiddellijk vervolg
op de welbekende Potsdamer Strasse,
die onder de namen Rlieinstrasse en
Schlossstrasse door eenigë voorsteden
verder loopt, posteeren zich drie
jongelui, tuk op „bijverdienste", achter
de boomen aan den kant van den
weg. Het is zoowat 8 uur 's avonds.
Er zijn dus nog heel wat voorbij
gangers te verwachten. Aanvankelijk
gaat alles goed. Ettelijke voerders
van groentewagens en dergelijke wor
den gemakkelijk uitgeroofd. De positie
op den bok van een wagen is in
zulke omstandigheden niet voordeelig.
Dc eerste ontmoeting met een
intellectueel brengt echter de eei'Ste
kink in den kabel, wat te interes
santer is, wijl deze intellectueel heel
gek deed, wat overigens van een
intellectueel in physiek gevaar vex'-
wacht mag worden. Er is daar aaxx
den weg een gebouw, dat tot de
medische faculteit behoort. Daar komt
een professor uit, vergezeld van zijn
assistente. Het tweetal heeft nog geen
drie stappen buiten gedaan, of de
prof. ziet een pistool dreigend op zijn
borst gericht. Wat doet de goede
man? Hij spi'ingt over hét hekje in
den voortuin van de kliniek terug,
de verpleegster met zich meetrekkend,
die daarbij jammerlijk aan het
schreeuwen slaat. Gelijk wilde dieren
blijken ook struikroovers soms vrees
tc hebben voor hetgeen zij niet be
grijpen. Althans zetten zij het xxiet
zijn drieën op een loopen of de duivel
hun op de hielen zit, en houden eerst
op op een plein in de naastbijzij nde
voorstad Dahlem. Daar komt een heer
uit de tunnelspoor en begeeft zich,
in gedachten verdiept, naar zijn nabij
gelegen landhuis. Plotseling weer het
pistool. Nu echter volgt het conflict
tusschen de Wild-West en de boks-
beweging, van welke deze heer een
aanhanger is. Nog voor hij wat zeg
gen kan wordt namelijk de geopende
mond van den struikroover door dè
vuist van dezen ixxeneer gesloten, en
dat wel zoo ter dege, dat niet alleen
eenige tanden van zijn uit het lid
geschoten ondei'kaak zijn bovenlip
dooi'boren, maar dat hij zich ook voor
den eersten tijd niet meer kan herin
neren wat opstaan is. Na deze min
of meer onwillekeurige reflexbeweging
neemt de meneer van de boksbe-
weging schielijk de vlucht, vermits
de twee andere struikroovers een
hagel van kogels op hem afschieten,
hetgeen vooral daarom niet onschuldig
mocht heeten, omdat eenige omwonen
den, de schoten vernemende, uit hun
venstei's xxxee gaan schieten, bijwijze
van manisfestatie, voor alle zekerheid,
in geval dat het schieten soms op
hun huis betrekkiug mocht hebben.
De politie, intusschen op zijn minst
twaalfmaal gealameerd, maakt zich
al dien tijd hoogst verdienstelijk, door
een ondex'zoek ter plaatse van de
vorige misdaad, terwijl de volgende
een eindje verdei'op bedreven wordt.
Wat er daarna nog allemaal in uien
nacht gebeurd is, moet ik overslaan,
ik vertel U alleen nog het slot van
het drama. Den volgenden avond
wai'en de jongelui door een valluik
een wijnkelder binnengeslopen. De
baas van dezen wijnkelder sloop toe,
zette de deur op een kier en begon
daardoor zoo geanimeerd te schieten,
dat de inbrekers het geraden achtten
de plaat te poetsen, waarbij een van
hen aan het prikkeldraad van de
tuinomheining bleef hangen.
In die positie ontving hij een duch
tig pak ransel van den bezitter des
wijnkelders, die ten dezen de wel-
v EEN LASTIGE VRAAG.
„Pa, want zijn voervaderen vraagt
Mein|te Piet.
„Vooirva leren, mijn jongen", zegt pa,
„zijn onze vaders. Ik' bijvoorbeeld, ben
een voorvader van jou."
„Ja maar, pa, waarom zijn de men
schep. dan eigenlijk trotscli op hun voor-
vacle-yeiG"
DAN VERTROUWDE HIJ 'T WEL.
„Kunt u noten kinken, oma vroeg
het ventje.
„Neen, jongen, ik ben mijn tanden al
lang kwijt."
„Heel goed", zei de slimme kleinzoon,
tcjrwijl hij haar een half dozijn not'e.n
in d-e hand stopte. „Dan mag u ze wel
voor me bewaren."-
SINAASAPPEL-ABRIKOZENJAM.
Neem 20 a 25 sinaasappels, al na,ar vde
groote, en 5 citroenen. Zet ze op mlet
zoo veel water als over alle ixeen kan
koken e.n kook ze tot de schillen zacht
zijn.
Neem ze uit het vocht, breng daarin
2 pond vooraf geweekte gedroogde abri
kozen aan de kook.
Dc sinaasappelen en citroenen worden
intusschen opengesneden, de pitten' ver
wijderd, de schillen ontdaan van het
vruehtvleesch (omdat te voren liet sap
de bewerking moeilijk zou maken) en
worden dan door de vleesclimolen ge
draaid.
Dat gaat alles (behalve de pitten.)
weer hij de abrikozen, men doet er 10
pond suiker hij en laat doorkoken tot de
jam de vereischte dikte heeft.
PRACTISCHE "WENKEN.
Bij het koken van jam zorge men: dat
de potjes ringen en deksels gereinigd
zijn met, sterk soda-water (indien men ze
niet uitkookt).
Men vult, zoo vol mogelijk en sluit
direct afdit, is heter dan eerst laten
bekoelen.
IJzeren vork of lepel en aardappel
mesjes kan men keurig blank krijgen
en van vlekken of roest ontdoen door
ze af te sehuiren. met, puimsteen en water.
A lekken uit .terrazo,-vloeren of aan
rechten kan men verwijderen met. puim
steen, water en Brusselsch zand.
willende nxedewei'kiixg van fvoorbij-
gaxxgers geniet. Gevaar is er nu toch
niet xneer bij. Ten slotte gelukt het,
een politieagent ter plaatse tcbi'engen.
De inbreker wordt door zijn wonden
aan de lip geïdentiflceei'd met den
struikroover van den vorigen avond
en hij verraadt zijn beide kameraden,
die nu eveneens worden gevat.
„Koekjes uit Genua."
De correspondent van „De Tijd"
te Genua schreef dato 10 April aan
zijn blad
't Is Palmzondag. De klokken der
kerken zenden hun galmen uit over
de stad. In de kerk van Maria di
Carignano gaat het volgens ons begrip
eigenaardig toe. De meeste geloovigen
komen en gaan zonder mis te hebben
gehoord, (Maar misschien wonen de
Italianen meei'dere H.H. Missen bij
op eenzelfden ZondagVoor zoo
veel ik zag, bidden ze wat, vaak
heel eerbiedig, maar van op tijd
konxen, of wachten tot het einde is
geen sprake. Slechts enkele banken
bieden vaste plaatsen in de kale
ruimte, die door tal van altaren in
kleine kapellen is omgeven. Aan elk
altaar wordt de xxxis gelezen, soms
aan twee, drie tegelijk. Een grijze
Italiaansche met zwartkanten hoofd
doek deelt de stoeltjes uit, en men
stelt zich op, waar men wil. Er zijn
bijna uitsluitend vrouwen, en de
enkele aanwezige mannen knielen
niet. Bij den ingang, zoowel buiten
als binnen de kerk strekken grijsaai'ds
en vrouwen hun bedelende lxandexi
uit, „uno centesimo" vragend. Doclx
zou men ze wezenlijk met één cente
simo afschepen, ze zouden hexn xx
onder een vloed van scheldwoorden
voor de voeten wei'pexi. Gewoonlijk
echter kxijgen ze niets. Het steriotiepe
antwoord van den Italiaan aan den
vragenden bedelaar luidt „Domani"
(morgen), en morgen is het wederonx
en zoo beloven ze van dag tot dag,
doch geven geen enkelen centesimo.
Niettemin schijnt het bedelen toch
een loonend vak te zijn, in aanmei'king
genomen het enorme aantal van hen,
die dat vak beoefenen.
Bij het communiceeren geven de
communicanten aan elkaar een zilveren
schaal door welke zij, gelijk bij ons
de priesters de pateen, onder dc kixx
houden.
Hinderlijke collecten met rinkelen
de zakjes kent men bier niet; er is
ti'ouwens ontstichting genoeg. In plaats
van de in noordelijke landen op
gebruikelijke buxtakjes, ontvangt nxen
hier uit de hand des priesters geel
groene sprieten van den waaierpalm
ïxiet papier cn linten verierd. Overal
op sti'aat ziet mexx de kinderexx en
vrouwen er ince loopen. Bij het uit
gaan vaxx de kex'k was ik getuige van
een karakteristiek tooneeltje. Twee
jongens hadden om een of andere
reden ruzie gekregen. Het was een
