:EP
DAGBLAD VOOR ZEELAND
1500
kering bij de
WEERGEVONDEN
E COURANT
n Veeteelt
lerichten.
rtberich ten.
;e Stand.
te Aroma
p.^ Ponds pak.
nsverzekering-
flaatschappij
Iksverzekering.
enz.
het geschiedt met
HUURMAN
aatschappij
Nummer 88
Vrijdag 14 April 1922
Achttiande Jaargang
bij levenslangs
ongeschiktheid
bü
overlijden
van
een hand of voet
bij verlies van
een oog
bij verlies van
een duim
van
een wijsvinger
van
een'anderen vinger
Onder 't Kruis.
FEUILLETON
Buitenlandsch Overzicht
BUITENLAND.
De conferentie te Genua
Llanwzeer.
*1- en Klauwzeer in
d-e week van 2$,
1922.
Aantal
ïslagen. Gemeenten.
1 1
airsloonen.
Heerlen::
:en 1 Mei a.s. bij tie
aangekondigde loone
is door de directie?
Gepasseerd na leien
stemd voor:
Meijer; Stad Ostende,
lohanna; et. Davot;
ie, RuperusLouis,
Ondertrouwd: H.. van
A. M. J,: Hl V( M
ridse-Meliefste, d.
ig met de
ichriften der
ie. gefabri-
Ue hiervoor
d uit de zu -
rendien nog
•der met een
rfum bereid,
ibrieksmerk
DE"
ite Bisschop)
JRIEK
BLAD"
NIJMEGEN.
3460-40
rupste'Maryund;
per balf on<gp«hJc
gelegenheid om hier
sleid voor hare vloet
le derde klasse eener
gelijkstaanden cursus
g hebben afgeloopen,
ezittenwat Diploma
Wiskundige vakken
jegezonden door de
latachappij in^et
nieuwe zeeuwsche courant
n m fit Abonnementsprijs f 2,60 per drie maanden, f 0,20 per week)
Irt Mh Si iSn INk Si H firm bvC BS JE. OM H BI BA IH H H IR i—l f O Gn nn. O m oonrion
HoofdredacteurJW. VI E N I N G S.
Redactie en Administratie: Westsingel, GOES
Bureaux van
„n.ero Telefoon: Redactie No. 97; Administratie No. 207
Bijkantoor; MIDDELBURG,Markt 1 en 2, Telefoon No. 474
Al onze
voor Post-abonnés f 2,90 per 3 maanden.
Adveiientiën van 1 tot 6 regels f 1,50, elke regel meer f 0,25j
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager*
Abonnés zijn gratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze
Kén alleen die zonder poozen
Niet zal wijken noch vertsagen;
„Stabat''; sterk ons, wankelooze,
Bij het weiflen onzer dagen.
Felix Kutten
Het eerste boek van Gods! openbaring"
en het laatste; de eerste bladziïdfen
ider *H. Schriftuur en de laatste, zijn
•op bizondere wijze gewijd aan eene Moe
der en haar Kind, aan "Mar"", en Jezus
als voorspel en naspel van de bloedige
[passie onzes Heeren Jezus Christus.
Duizenden jaren liggen tussehen de
ÏParadijsbeloften en de visioenen op I'atli-
mos en daartusschen op- een lioogen heuvel
buiten Sion, wörd't het levensdrama afge<
Tv ikk e lrl, waarin Moeder en Kind de
hoofdrollen vertolken.
„Ik zal vijandschap stellen tussehen
u en de vrouw, uw kroost en het hare
zij zal u den kop verpletteren", zoo luidt
Ide troostende Paradijsbelofte en 't bran
dend Eden doet vanzelf de gediaehtan
gaan naar 't Morgenrood van nieuwe
tijden, wa.arop de sterre des Hemels)
Maria. komen zal, en met haar de „komst
van Gerechtigheid," Christus.
En in den laten avondtijd van Gods
Openbaring aanschouwt de lievëling des
Heeren, Joannes, in de glans en van 't
volle avondrood diezelfde Vrouwe met'
haar Kind en tegen beide weer, zooals in
't vroege Paradijs de kruipende draak', de
slang der hel. En tussehen beide polen
dier eeuwengeschiedenis zien we gebeu
ren wat beide plaatsen aanduiden, en
hooren we 't woord der Evangelisten
„naast liet kruis van Jezus stond zijne
Moeder".
Stabat mater dolorosa
Juxta crucem laerymosa
üum pendebat Filius.
Naast het kruis met schreiende ooaen
Stond de Moeder, diep: bewogen,
.Waar'haar Zoon te sterven, hing.
Eene Vrouwe met haar Zoon. Moeder
en Kind zou Innig samfeM ia 't bloedig
snel van *s menschen verlossing, waat
ide Moeder in* haar ziel leed wat haar
Kind1 in t' lichaam doorstondwaar de
Moeder in haar offergeest zoo geheel!
één was met de priesterlijke offergedaeh-
iten van haren Jesus.
„Ecco vcnio", zie ik kbm zoo geeft
St. Paul us in zijn Hebreeënbrief de ofi'er-
gesteltenis weer van Christus bij diens
liómste in deze wereld en de aanvaarding
van Zijn bloedig" hoogpriestelijk ambt.
„Fiat", mij geschiede naai' uw1 woord:
vertolkt de sacrifieale stemming der Moe-:
Ider, die door 3it woord' topstemfc in 't
Goddelijk moederschap, maar ook in een
moederschap "dat omsloot het opvoeden;
Ide paedagogie van haar Kind tot 't Kruis
van Golgotha!!!.
Hoe onuitputtelijk zijn de rijkdommen
tóer gedachten, die zich ontkluiten als we
■vandaag de blikken slaan op !t Kruis
met zijn stervenden Heiland, en op, de
Moeder die daar staat. Moeder en Kind,
één in lijden één in offergeest, één in
Blies omvattende liefde voor de wereld,
[waarvan de dwarsbalk van 't Kruis en
Christus' uitgestrekte armen de sprekende
isvmboliek zijn.
Het tweede boek Samuëi verhaalt ons
pns van koningin Rsspha, Saul's weduwe,
idie maanden lang stond onder de zeven'
kruisen te Gibeou, wagraau twee zoons
en 5 kleinzoons van Israel's eersten koning
gestorven waren; eu diepe ontroering
jgrijpt ons aan, wanneer we staren, op
het schilderstuk van Léon Géróme, die ons
Idit voorbeeld van sterke moederlief die
schilderde.
Doch het passietafereel van Moeder
■en Kind op Goeden Vrijdag", niet op Gibe-
Wn's gebergte, maar op Kalvaiuë ont
roert onze ziel oneindig meer, omda-ti
beider offergeest en .offerliefde zooveel
Naar het Fransch van.
RAOOL DE NAVERY-
bewerkt door L. M. VAN P., R.-K. Pt.
19) o—
„Paul Avène." antwoordde de reiziger.
„Van waar komt gijl? Wat hebt gij uit
gevoerd?"
„Welkeen zonderling!?, ontmoeting,"
hernam Laurent, „ik dacht lat gij te
Parijs waart."
„Én ik dacht dat gij Peru ontdekt had".
„En ik ga. er heen."
„Naar Peru.?"
„Neen, naar Parijs."
„Dat is een beter id-ele," antwoordde1
Laurent.
Een wemig gerustgesteld ten opzichte
S-an den reiziger, doo:r te hooren dat hij'
een bekende was van ©am barer klan
ten, bezorgde Janico-tte weldra biet avond
eten voor het meisje ön toen het kind
gegeten had, bracht zij het in haar eisen
feed.
„Wie is dat knfd?" vroeg Paul Avène.
„Bijna een wees,'! antwoordde Laurent.
hooger staan en alles vrijwillig was aan
vaard tot heil van alle geslachten.
Ecco venio. Hij kwam en gin-1' naar
Golgotha.
p"jat i Het geschiede!...,- en de
Moeder voedde haar Kind op voor 't
'Kruis.
Het „Treurspel aller Treurspelen" is
op meesterlijke wijze volbracht door een
Zoon met zijne Moeder. Naast den „Man
van smarten" gaat ook „de Vrouw" den
lijdensberg op en zijn daar onafscheidelijk
samen als de balken van het kruis.
En voortdurend bij 't voorbijsnellen der
eeuwen, zien we dit feit verhaald, dat
God Zijne groote "Werken in de natuur maar
vooral in de genade door beide voltrekt.
Dankbaar herdenkt de diep ontroerde
ziel op dezen heiligen dag,wat Christus
en "Zijne Moeder voor ons deden bij 't
drama der Verlossing.
Maar laat deze dag- van „rouWe om
de passio Christi" ons ook deze gewich
tige les openbaren, dat er voor de maat
schappij geen redding te verwachten is.
wanneer ze „bij het weiflen onzer dagen"
geen moeders heeft leeren kweekeu mët
offergeest en allesomvattende, belanglooze
liefde.
Maria had van God haar eenigst Kind
ontvangen: Ze wist waarvoor: voor 't
kruis en de zaligheid der menschen. En
in die richting gïng voortaan haar stre
ven, haar gedachte, totdat de dag kwam
en Zij ging met Hem en staan oleef onder
't kruis.
Wanneer de moeder onzer dagen weet,
dat ze haar kinderen van God ontvangt,
niet als zelfverheerlijking of IJdele pronk
sieraden, maar als medehelpers aan de
redding fVr Maatschappij, door levend
geloof, door voorbeeldigen levenswandel,
dan zal ook zij de offers niet tell'eiu
die leiden naar dat doel.
Dan kan ook zij' na volmaakte levens
taak onder 't kruis van Golgotha met
Jezus' Moeder de woorden van den ster
venden Heiland tot "t hare maken.
Consummatum est
Het is volbracht.
De -Wereld is haar redding nabij.
P. CONSTANTiNüS.
Wat wij tot heden toe onder buiten
land over de conferentie te' Genua sinds
hare. opening- publiceerden is zooal het
voornaamste wat er voor de outen wereld
te vermelden viel. Immers ,na de ope-
ningszitting is men uiteengegaan om m
commissies en sub-commissies Je zaken
verder af te doen en zal uitteraard slechts
weinig daarvan naar buiten doordringen.
Wel staan de gr,bote bladen vol niet!
allerlei beschouwingen en jir'ïïeken over
de conferentie, waartoe het merkwaardig
debat tussehen Barthou en Tsjits'jerin
en de afkeerige ho-uding van de Russische
delegatie tegen Japon en Rum en'gareede
aanleiding gaven ,maar meer dan beschou
wingen zijn dit ook niet. Vooral de hou
ding die de geallieerden tegenover Rus
land zullen aannemen in zake de feitelijke
erkenning van dat land als gelijkberech
tigde met de overige staten, is het onder
werp dier beschouwingen. Terwijl over
het algemeen de Engelsche en Dnitsche
persstemmen geen ongunstig geluid ten
opzichte van Rusland doen hooren, is de
Fransche pers argwanend tegenover Rus
land. De 'Revue de Paris b.v. noemt het
Optreden van Rusland tegenstrijdig en on
duidelijk. En dit niet geheel zonder grond.
Want van de eene zijde betuigen tie
Russische .gedelegeerden de vredelieven
de lgezindheid der SovjetrepublicK, terwijl
van de andere zijde Moskou er ernstig
op wordt aangezien een nieuw offensief
tegen Polen en R,umenië voor te bereiden,
als' men ten minste de personen die uit
„Waar brengt gij het heen?"
„Naar mijne moeder".
„Gij moet veel te vertedien hebben",
zeide Paul; „ais uwe verhalen mieier be
langrijk zijn, 'zijn zij waarschijnlijk al niet
vroolijker dan de mijne. Maar wie weet
of wij samen niet een goled plan voor
de 'toekomst kunnen bouwen.
Als gij mij vertrouwt dan moet gij',
inplaats van de kamer te nemten die Jam-
cotte u zal geven, de mijne met mij de©-
len; wij denken toch beiden nu niét aan
slapen en wij zullen met elkander nraten,
totdat gij o-p weg gaat na&r Mézières."
„Aangenomen," zei Laurent.
Toen de weduwe Janicolte üeiruvkwam
krees zij bevel hare Barste schikkingen,
te veranderen en telgde lakens op het
tweede bed van de blauwia kamer. Een
oogenblik daarna waren de jongemannen
alleen. Paul Avénè eon weinig longer dan
Laurent, scheen nog meer vermoeid door
den strijd om het bestaan. De stempel der
ondeugd was nog duidelijker afgedrukt op
zijn gelaat, 'zijne handen beefden ails van
koorts. De hartstochten van zjjin geest
toonden zich i.n zljhe oogen. Zijn mond
was scherp, zijn oog somber. De gouddorst
en de lust naar verlagend gtenot konden
hem in den afgrond werpen. Laurent ver-
Moskou komende, dit nieuws medebrach
ten, mag gelooven. Ta verwonderen .is het
echter niet, dat de mogendheden tegenover
Rusland wel eens denken aan het spreek
woord: „een vos verliest wel zijn haren
maar niet zijn streken."
In tussehen is aan'de Russische «-edele-
geerd'on -een memorie der Geallieerden
overhandigd waarin de eischen ten aanzien
van de buitenlandsche schuld cn de bui-
tenlandsohe rechten zijn vervat. Zoo b.v.
dat Rusland alle s'chulden zal ericenneu,
ook die van de plaatselijke overheden,
de spoorwegen eu de openbare instel
lingen. Alle schade, veroorzaakt door na
latigheid der sowjets of andere overheden,
dient vergoed. De oredieten der voriac
Russische regeeringen in het buitenland
worden, met in achtneming van de rechten
van derden, eveneens tegenover eischen
van het buitenland afgewikkeld. Er wordt
een commissie voor de schulden ingesteld,
welke zal bestaan uit Russen en buiten
landers, onder onzijdig voorzitterschap.
Zij zal bons uitgeven voor alle erkende
vorderingen en houdt voor de nakoming
der verplichtingen toezicht op de inkom
sten van den staat. Dit toezicht eindigt
echter, zoodra de Russische begrooting
in den dienst der schulden zal voorzien.
De oude Russische schuidbekcntenis'seiii
in buitenlandsche muntwaarde worden op
nieuw van kracht. De onbetaalde ren ten
en amortisatie worden gefundeerd. Dei
regeering moet voor alles instaan, onver
schillig of de vroegere reg'eeringlen de vor
deringen gewaarborgd hadden of niet.
Leeningen in roebels en obligaties' van
allerlei, aard. voorzoover zij sinds de
betaling heeft opgehouden in vreemd be
zit zijn, kunnen tegen de nieuwe obliga
ties worden ingeruild. Zij zullen eerst
worden berekend ïn roebels en daarna
in buitenlandsche munt worden, gecon
verteerd. 'De benadeelde vreemdalingen
kunnen him bezittingen terugeisehen. Deze
zullen, voorzoover nog aanwezig, met
schadevergoeding- Worden teruggegeven on
voorzoover zulks niet het geval is door
gelijksoortig bezit of in obligaties ver
goed worden.
Ook de bepalingen van de verzekering
van de rechten der vreemdelingen laten
aan duidelijkheid niets te wensehen over.
Zij schrijven een moderne rechtspraak
voor tot in bijzonderheden. "Voorts zui
len buitenlandsche vonnissen in Rusland
uitvoerbaar zijn. Oude overeenkomsten,
waaraan Rusland deel heeft ue,nomen,
worden opnieuw van kracht. Bij buiten
landers zal geen huiszoeking of aanhou
ding mo-gen plaats hebben, zonder toe
stemming van den betrokken consul.
Strafrcchtvonnissen zullen alleen met toe
stemming van den consul uitvoerbaar zijn.
Voor politieke misdaden zal alleen uit
wijzing als straf mogen worden toegenist.
Vreemde ondernemers zijn alleen aan de
sociale wetten onderworpen, vaorzoover
deze ook in het buitenland gebruikelijk
zijn.
Over déze eischen waren naar :1« ster-
oorr. aan 'de N. R. Ct.- meldt de Ru-ss'en'
niet al te best te spreken en zij zulïén
er zich met kracht tegen verzetten. De
Engelsche memorie heeft volgens deozeif-
den zegsman op de Russen een verschil
lende uitwerking gehad. De voorstelten
zijn er op berekend een moratorium (op
schorting van betaling) mogelijk te maken,
dat men algemeen als onvermijdelijk er
kent. De goede bedoeling waardeert men
ook van Russisehen kant. Dientengevolge
moet Tsjitsjerin niet gehejel afwijkend
staan tegenover het financieels ge deel ia
der memorie. Litwinof daarentegen is ej
Voor haar zonder meer van de hand ta
wijzen. Alle Russen zijn echter gekant
tegen de scherpe bepalingen inzake de
consulaire rechten ten aanzien vau mis
drijven door buitenlanders gepleegd.
Als nu het moratorium maar <aiio(i
al te lang duurt, b.v. geen 20 of 25 jaar-
borg miss.chien even slechte neigingen
maar een zeker aangeboren beschaving
hield ze bedekt. Hij bekat meer hearsc-h-
zucht dan ondeugd. Gevormd door 'zijn
reizen, dikwijls mi gezelschap van ledén
die ver boven hem uitstonden, Verschil
lende talen sprekend, was hij' Ver boven
zijn ouden makker verheven-
Hij vond hem terug met een zietae
vreugde, want de herinneringen der eerste
jaren worden moeilijk uitgewrscht, maar
ook een gevoel van Onbestemde' vrees. Het
was echter zoo: lang geleden dat hij1 zijn
hart eens had kunnen uitstorten aain een
wezen, dat de helft van zijn vroegste
geheimen bezat, dat hij' wérkelijk oprecht
was, toen hij' aan Pa,ul Avène herhaalde,
wat hij hem reedo gezegd had in da. zaal
der herberg; „Ik ben blijde u 1e- zien."
„Het is tien jaren gel'ectan, dat gij' her
land verlaten hebt." hernam Avène. „gij
zijt weder de held geweest van menig
belangrijk avontuur?"
„Dat is waar en ik ben slecht afgeko
men van het laatste; maar daar mijn ge-
schedienis zeker langer zal zijn dan dw
uwe, zoo verhaal mij eerst wat gij sinds
mijn vertrek beleefd hebt."
„Het zou beter zijd mg te vragen wat
1 ik niet beleefd heb. Vooreerst het kleine
want dan zal er van de afbetaling niet
veel terecht komen.
Die Russische schulden zijn allesbe
halve een peulschilletje.
Die van vóór den oorlog' beloopcr, vol
gens de becijfering van het Sovjetbewind
5Vg a 6 milliard' gouden roebel. De oov-
log'sschulden bedragen: aan Groot-Brit-
tannië 568.2 millioen pond' sterling, aan
Frankrijk' 3.930 milioen frank, aan de
Ver. Staten 283.1 millioen 'dollar, aan
Japan 255 millioen jen, aan italië 100.
millioen lire. Rerekent men dit in roe
bels, dan komt dit neer op een bedrag
van 7.680.459.833 gouden roebel of te
zamen met de schuld van vóór -leu oorlog
13 milliard gouden 'roebel. Laten de
sclmldeischers van Rusland dus maar niet
meeDen, dat er in de eerste jaren' van
betaling der rente iets' komen zal. De
„erkenning" zonder meer brengt hun geen
geld in den zak.
De Fransche gedelegeerde Barthou die
iii de openingsiitting' reeds zoo fel van
«ieh afbeet, heeft. iD de politieke com
missie tegen Duitschland uitgepakt. Hij
zeide, van Poincaré instructie had ge
kregen om de uitsluiting van Duitschland
uit de politieke commissie te eischen,
daar de beslissing der commissie van
herstel ten nadee-le van Duit-schlaud was
uitgevallen en men dus in Mei, na afloop
van den aan de Duitsche regeer-ng ge-
stelden fermij'n, gemeenscnappelijke
'dwangmaatregelen tegen Duitschland kon
veiWachten. Het kwam 'daarop tot een
zeer opgewonden uiteenzetting' tussehen
Iloyd George en Barthou. Eerstgenoemde
keerde zich tegen den Franschen eisch' en
verklaarde, dat hij, alvorens zijn toestem
ming te geven naar Londen wilde gaan
om zijn ambtgenooten te raadplegen.
Op zoo'n manier zal Frankrijk, dat
toch al niet veel sympathie op ilte con
ferentie ontmoet ook Hat. 'wéinigje nog
Verspelen en dén verslaggever van de
Berliner Zeitung gelijk geven, Jit schreef!
dat de Franschen steeds dieper vasl;-:
loopen in lmn merkwaardige politieke
onbekwaamheid, als onvermijdelijk' gevolg
van hun verkeerden politiekén grond
slag, daar zij niet aan de economische
wereldsolidariteit, maar slechts aan den
voorrang van- hun groot 'eger gelooven.
Daarom zijn ze in Frankrijk, d.W.z. in
de kringen van Poincaré en consorten!
hoos op den Paus die in zijn bóodschaji
aan den aartsbisschop van Genua zeide,
dat de vrede niet op die bajonetten maai
op onderling vertrouwen steunt. :t Beste
bewijs dat Pius1 XI hier spijkers met
koppen sloeg en de waarheid sprak.
Om nu nog even op '<te commissies!
terug te komen, waarin de conferentie is
verdeeld, er zijn er vijf van 42 leden elk
Zij kunnen geen bindende besluiten ne
men. Die blijven aan de voltallige ver
gaderingen voorbehouden.
Iedere commissie ia in veie subcommissies
onderverdeeld. De voornaamste is de com
missie voor toepassing der besluiten van
Cannea, commissie no. 1 gnheeten. Zij
heeft het aecoord met Rusland uit t'e
Werken. Commissie no. 2 is de financieel©-
'die zich met de bovenvermelde finaneieele
eischen aan Rusland zal hebben te be
moei en. De derde commissie zal de kwes
ties behandelen betrekking hebbende op de
hervatting van den handel en het herstel
van "de economische betrekkingen, de
vierde de kwesties betreffende het ver
voer en de vijfde blijkbaar alles Wat er
'daarna nog aan financieele en economische
zaken overschiet. Nederland heeft zijn
behoorlijk deel van het werken in de
sub-commissies. De gedelegeerden van ons
land hadden afstapd gedaan van een,'
canHidatuui' voor de eerste (politieke)
(sub-commissie. Nietemin kregen zij bij
de stemming hiervoor nog acht stemmen
en waren dus °b'ij!na gekozen. Daaré|>
kwamen ze met 19 stemmen (het hoogst
erfdeel van mijn grootvader js zoo snel
weggesmolten, dat ik hefesmij nauwelijks
meer herinner. Na balen Zwitsersc.ie zijde
verkocht te hebben, ben jk aan sniok'Ke-
larij op de grenzen gaan doen. In net gune
jaargetijde neb ik gestroopt. Een maand
geleden wilde ik, ten «mde raad; soliaa.;
worden; daarna was ik van plan de
herberg van de weduwè Jan'icottie; 'te hu
ren. De politie heeft mter dan ©ems twist'
met mij' gehad en ik begrijp dat aet tii'd
is mij te vestigen."
„Dus", zeide Laurent „gij zijt niet ge
slaagd?"
„Wat wilt gij? Het 3chijnt mii toe dat
ik nooit een toepeel mijner waardig ge
vonden heb. Ik heb mijn krachten verspild
aan nietigheden en ik ben beikwaam vooi
do gewaagste onjlernèminglen."-
„Men maakt zich dergelijke illusies
antwoordde Laurent, „men gelooft zich al
tijd geboren oer een groo te rol te spelen.
Ik ken da t ook. Twintig jaren oud. ben ik
getrokken naar bet !a,n<l mijner droomea,
naar Amerika, waa,r het goud mij ver het
oprapen scheen. Ik heb aan alle rivieren
goud gewasschen. Mijne begteterige "handen
gestoken in hun golven, die getel waren
van het goudzand. Ik ben afgedaald, ia de
diepte der mijnen, zoo di'ep; dat men 'zou
bereikbare aantal) in de financieele com
missie.
Zij deden ook afstand van een can'dida-
tuur voor de 'transpott-eommis'sie c-n kwa
men daarop met 17 stemmen in de econo
mische sub-commissie.
Men weet dat Facta een maand (alp
termijn heeft gesteld voor de afdoening-
van het voornaamste werk. Mem
fepreekt er eoht'er reeds van, dat
de conferentie 8 weken zal duren, daar
men zich van een lang vergadieren der
vertegenwoordigers van verschillende na-
tionaltieiten. Hie elkander anders niet
hebben leeren kennen, de beste uitwerking
voor een algemeene overeenkomst voor
stelt. In elk geval 'schijnt het beginsel,
dat er geen overwinnaars en overwonnenen
meer zij'n, niet meer te kunnen Wordlen1
aangetast. c
AI thans één voordeel.
Nederland en de Commissies*
De .Msbd.' -redacteur seint dato 12
dezer
Bii de lieden gehouden besprekingen'
is Nederlan-i inderdaad erin geslaagd in
de subcommissie voor de regeling deir
vur-lAaamhoden van de -economische eom-
misfïe een plaats te verwervei^ Dit i" du"
één Van 'do vier plaatsen, die in zulkle
Commissies voor de klein,ere Haten naa^t
'de groote mogendheden cn Duits'chland
tn Rusland gereserveërd ZÜB- ^ezê
subscommis-ie zullen door de verschH-
lende onderwerpen wfee'r kleinere com
missies gevormd worden.
Het voorstel van' Nederlandsche zijde
om met hef oog hierop deze commissie
uit fe breiden kfon edhter geen m'eelr-
'dej-heid vinden.
Naar wij vah betrouwbare zijde ver
nemen, wordt er rntet' eirnst aan een Ne-
'd-erlandsche tfinancieele- spe-cialitèR' ge
dacht om een' plaats in te niemen onder de-
ohzildigén in de commissie, die samenge
steld zal worden kk-achtens de- beslisHng
der hei'steloom'misftic, om een onderzoek!
te doen naar de lèening. die aan Duitsch
land zal worden toegekend.
De Nedeida nils ril eBelgisch0
kwestie.
Ten aanzien van de Nederlandsch-Bel-
gisc'he kwestie is er reed® herhaaldelijk
ook in de Belgische pers; gedoeld op een
mogelijk onderhoud tussehen van Kar-
B:ebeek en .Taspar om tot' een definitieve
oploking dier 'kwestie te komen en Welk
onderhoud ter gelegenheid van de confe
rentie van Genua zou plaats vinden. Wij
kunnen hieromtrent' mededeelen, dat toi;
heden nog geen besprekingen gevoerd
7im over 0en eventueel onderhoud, jal
blijft de mogelijkheid hiertoe niog zeer
wel bestaan.
Amerik]a4nsche koersverandering?
Dit Washington Komt het interessante
bericht dat' wij in'tus'sch'en voor 'reSei-
ning viaa „Central' News" laten dat
aenjator France, de h'e'Kendc, leidêr van de
Duitseh-Amerik'aansehe en Ierseh-Ameri-
Kaansehe fractie in den senaat, zich ge
reed maakt voor een' vertrek' naar Genua
Naar wordt gemeld, heeft' hij reeds eeA
telegl'-am aan Lloyd George en andelre
voorngme gedelegeerden gezonden met het
verzoek opnieuw tezamen de resolutiee
Kwestie 'te bespreken; en een nieuwe re
solutie vast te stellen; waarhij ook! de
regeerinjg delg Vereenigde Staten op haar
ge,Tii0nipn besluit om geen vertegenwoor
digers njaar Genua te zenden k'an terug
komen'.
Senator France heeft deze 'wij-ze van
doen uitgekozen, daar hij deze conferen
tie van, te groot belang acht, dan dat men
zou toelaten, dat er eenige regeling wolrdt
ir.eenen in de ingewanden, der aarde doolr
te dringen. Eens verzamelde ik een hoep
goud en den volgenden dag verloor ik
het bij het spel. Weken lang voerde ik!
het leven van millioenair mi öein raalamd
later moest ik bedelen. Ik tob twintig (am
bachten beproefd en ben voiou" geen enkel
geschikt. Ik had slechts één wensch rrik!
te worden, en ik kom terug ais- bedelaar,."
„Onze geschiedenissen gelijken m me
nig opzicht op elkander," zeide Paul
Avène; „gijl hebt in het groot gedaah wat
ik in het klem beproefde. Wij, hebban
geen van beiden geluk gjeihad ©n toch
ontbrak het ons geen van heiden atan ver
stand noch
„Nog aan durf," voltooide La-urer.t.
„Ik ben den strijd moede en weet niet
of ik nog den moed zou hebebn om op
nieuw- te beginnen.
„Dus zult gijl vrouw Janicotte huwen?'-'
„Het is mogelijk. Hare landerijen Bn
haar herberg zouden mij doen levteti en ia
heb het nooit verder jsunneb. breingea iian
bijna te sterven van honger. Maar a pro
pos. zijt gij; gehuwd?"
„Ik, welk een idee,"- antwoordde Lau
rent.
„En dat meisje dan?"
(Wordt vervolgd.} J
