i
DAGBLAD VOOR ZEELAND
PAUS BENEDICTUS XV
Nummer 18
Achttiende Jaargang
1854-1922
N 1922
ïumor.
een.
teren
Maandag 23 Januari 1922
bij levenslange f bi] f |g^f| öij verlies van^ f f JJ bij verlies van f gf| bij verlies van jg bij verlies van j |g bij verlies van
ongeschiktheid
overlijden
een band of voet
een oog
een duim
een anderen vinger
IN MEMORIAM
■ijaÉiki
|VfEER.
werkzaam,
hij zbeiki
jmtinoet' de
den, werk-
Jrit je man
er, hij lieeft
limeente!
larietje
pelen
ouwtjeen
e toch wel
pt juist rui
Ii suiker, 1/2
jes kruisen
oken tot ze
ze daarna
Wanneer do
fe door een
net de sni-
le.
end roeren,,
de suiker'
Istijfkloppen
bekoeld is,
daarna, ini
eheel koud
|:dote,
vertelt in
historische
Lat Marie-
peed en dat
s Boulogne.
Irijdier een
n het gras
dien lust
|bben afge-
l had zich
;nde zitten,
-ernstig dat
Ceremoniën
Ie plechtige
ie étiquette
kwam en
|;teltenis en
het gras
Illende ezel.
i-Antoinette
b U doen
ragen. Wat
ar als de
n haar ezel
e moet dan
jeen
lij.
Paulowna-
het monu-
aldaar ver
schrijft dr.
„Opgang"
Jk wij het
!ig geleden,
er Pransche
i Oosterhout
Iilangs door
lypers werd
en aanbouw
td vooral de
van dit ge-
indruk op
uitsluitend
en, zelfs in
nt alle hulp-
I" door pro-
1 baksteen
lijkbaar ter
ad, hetgeen
Isle massieve
lm zwakheid
louwmeester,
en geest den
idend, had,
udie aan de
te Parijs, de
anvaard, en
opgenomen,
alenten, dat
nlijke wijze,
ft verwerkt,
F nek, gewoon-
waardeering
i overtuiging
Iuw vertoont,
msttussehen
uitwendige
Iden eersten
erderen trap
1 een bouw-
men kennis
al en boven-
,rtoe noodige
3ft weten te
ïr bijzonder
nog
Se bekoring,
iie hem zelfs
lenstellingen
ir, als eigen-
NltUWfc /EEUWSCHF nhllMl
Hoofdredacteur: J. W. VI E N I N GS. Telefoon 97
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel, GOES
Bijkantoor: MIDDELBURG, Markt 1 en 2. Telefoon 474
Directeur J OS, /AN DE GR1ENDT. Telefoon 207
Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden, f 0.20 per weak.
voor Post-abonnés f 2.90 per 3 m. Advertentiën van 1 tot6 regain
f 1.50, elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende kort'flfi
At onze Abonnés zijn gratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen3
Nadat herhaaldelijk zich berichten
en tegenberichten hadden gekruist
over het overlijden en nog niet over
leden zijn van den Paus, valt er
thans niet meer aan te twijfelen:
Zijne Heiligheid Paus Benedictus XV
is gestorven, de slag is gevallen, de
Katholieke wereld staat verweesd bij
de lijkbaar van haar Oppersten Her
der en Vader. Vrij spoedig, naar
menschelijke berekening' te spoedig,
heeft de dood een einde gemaakt aan
het leven van een Paus, wiens werk
zaamheid èn als zichtbaar Hoofd der
Roomsch Katholieke Kerk èn als
vredestichter en bemiddelaar tusschen
de volken nog langen tijd een lich
tend spoor zal nalaten en hem door
alle weidenkenden zal doen prijzen
als den „Benedictus", den gezegende,
die kwam in den Naam des Heeren,
om de bedroefden van harte te troosten
en het menschelijk leed en lijden,
dat de gruwzame oorlog over de
wereld uitstortte, naar zijn best ver
mogen te lenigen.
Niet zonder eene bijzondere be
schikking van Gods voorzienigheid
is Benedictus de man geweest, die
aan de wereld moest toonen, hoe de
Kerk het werk van Haren Godelijken
Stichter weet voort te zetten, dat
Deze zoo heerlijk, schetste in den
parabel van den barmhartigen Samari
taan: het werk der opofferende, on
baatzuchtige naastenliefde, welke
zich niet afvraagt wie degene is, die
geholpen moet worden, maar alleen,
wie geholpen moet worden. Het stand
beeld van Paus Benedictus XV, dat
zich thans te Constantinopel, de hoofd
stad der Muzelmansche wereld, ver
heft, is het beste bewijs van 's Pausen
absolute onpartijdigheid waar het gold
wel te doen, zonder aanzien des per-
soons.
Terecht werd dan ook door den
voorzitter van den Duitschen Rijks
dag zij het in een voorbarige lijk
rede op 's Pausen dood erop ge
wezen, hoe Benedictus tijdens den
oorlog de moreele macht van zijne
functie en al zijn krachten heeft ge
bruikt, om het menschelijk lijden te
verzachten, den haat tusschen de
volkeren te doen verdwijnen en eene
verzoening mogelijk te maken. Zijne
vele en veelzijdige bemoeiingen voor
het herstel van den vrede zijn bekend
en al is het aan de machinatiën van
duistere machten gelukt, hem te
weren van de conferentiën der
regeerders, waar het herstel der door
den krijg geschokte en ontwrichte
wereld werd beproefd maar niet
verkregen, want Benedictus is gé-
storven, voordat de ware vrede in
Europa is weergekeerd niet is
belet kunnen worden, dat de pas ont
slapen- Pontifex voor altijd den schoo-
nen eere-naam zal dragen van
Vredes-Paus". En de liefelijke glans
van dezen nimbus, die zijn eerbied
waardig hoofd omstraalde, miste reeds
bij zijn leven zijn weldadigen invloed
niet, want bij alle volken wies de
beteekenis en het gewicht van het
Pausdom en van de met het Pausdom
vereenzelvigde Roomsch-Katholieke
Kerk, zoodat tal van niet-Katholieke
natiën hare betrekkingen met het
Vatikaan óf herstelden waaronder
Nederland óf aanknoopten, terwijl
Frankrijk „la fille année de l'Eglise",
„der Kerke oudste dochter", dat onder
sectarische invloeden de eeuwenoude
banden met den Heiligen Stoel had
verscheurd, die opnieu,w heeft vast
gehecht.
Doet alhetgeen wij hierboven zei
den, het beeld van den gestorven
Opperherder in grooten luister stralen,
nog hooger glans gaat voor ons,
Katholieke Christenen1), uit van de
even indrukwekkende als sympa
thieke figuur des Heiligen Vaders,
wanneer wq hem beschouwen als
Stedehouder Gods, als zichtbaar
hoofd der Kerk van Christus, als
tweehonderd een-en-zestigsten opvol
ger van den H. Petrus.
Volgens de voorzeggingen van den
Ierschen Bisschop Malaehias zou
Benedictus' pontificaat staan in het
teeken van „religio depopulata" van
den ontvolkten godsdienst". Men moge
aan deze profetieën hechten of niet,
zeker is het, dat 't tijdsgewricht,
waarin de toen 59-jarige Kardinaal
Giacomo della Chiesa de teugels van
het bewind der Kerk ter hand nam,
het ongeloof en het zedenbederf, ge
paard met een algehéele geestelijke
eu moreele verwildering, geduchte
bressen sloeg in de rijen van hen die
tot de kinderen der Kerk mochten
gerekend worden. Dit alles .gevoegd bij
de ontvolking, welke een wreede en
niets ontziende wereldkrijg aan
richtte onder de natiën, stelde Paus
Benedictus voor een toestand, welke
hem met den profeet mocht doen
uitroepen: desolatione desolata est
terra", met verwoesting is de aarde
alom overdekt". Toch versaagde
Benedictus niet, overtuigd als hij was
van de immer jeugdige levenskracht
der Kerk, aan wie Christus Zijn bij
stand heeft toegezegd tot aan het
eind der tijden en zeker als hij-was
van den bijstand der Heiligen Geestes,
die na zich zoo providentieel getoond
te hebben bij zijne uitverkiezing tot
Opperherder der geloovigen2) hem
ook niet zou verlaten bij het bestuur
van Petrus' schip op de fel bewogen
zee dezer hachelijke tijden.
Als leerling en vriend van den
grooten Rampolla, opgevoed in de
school van Leo XIH, dat groote licht
op den Pauselijken Stoel, als groote
vereerder van zijn heiligen voor
ganger Pius X, paarde Benedictus de
wijsheid van den eersten aan de
vroomheid van den laatsten en zoo
wist hij zijn pontificaat te adelen
met het keurmerk, dat ons de H.
Geest zelf vertolkt in 's Heeren woord,
waar Hij zegt: „De Heer sloot met
hem een verbond van vrede en
maakte hem tot opperhoofd, opdat
de waardigheid des opperpriesterschap i
in eeuwigheid aan hem zijn zou"
(Eccli 45.)
Voorwaar, bij de groeve van
Benedictus XV mag getuigd worden,
wat de H. Geest op eene andere plaats*
van hetzelfde Bijbelboek spreekt:
„Ziehier den hoogepriester, die in
zijne dagen aangenaam was aan God
er is geen gevonden, hem gelijk in
het onderhouden van de geboden des
Allerhoogsten" (Eccli 41) 3)
Gewis, God verlaat zijne Kerk niet.
Niet lang zullen wij verweesd staan,
eerlang zal de jubelkreet schallen
over de Katholieke wereld: „habemus
pontificem", wij hebben weer een
Paus. Toch belet dit niet, dat wij op
recht treuren over het groote verlies
dat de Kerk thans lijdt in den dood
van den onvergetelijken Paus Benedic
tus XV, den gezegende bij uitnemend
heid.
Aller geest en hart richt zich dan
ook in deze ure tot den Vader des
Lichts, in het roerend en innig ge
meend smeekgebed: „Heer, geet
aan de ziel van Uwen dienaar, onzen
Heiligen Vader Benedictus de eeuwige
rust. Dat het Eeuwige licht hem ver
lichte en hij in vrede rusteAmen 1"
Wij herinneren hier aan hetgeen de
overleden Paus in zijn eerste encycliek den
geloovigen voorhield, waar hij zeide„Een
ieder hebhe voldoende aan dezen belijdenis:
mijn naam is Christen en mijn bijnaam is
Katholiek".
2) Bij de buitengewoon moeielijke en
gecompliceerde wereld-toestanden, waarvoor
de Kerk stond bij den dood van Pius X,
mocht het inderdaad providentieel, d.w.z.
door de Voorzienigheid beschikt heeten,
dat het conclave den staatkundig hoogst
inteliigenten en bekwamen Delia Chiesa
tot Pans koos, niettegenstaande deze nog
maar drie a vier maanden Kardinaal was.
3) Van zijn vruchtbare werkzaamheid in
het belang der Kerk stippen wij aan: de
invoering op 28 Juni 1917 van het nieuwe
Kerkelijke wetboek van het kanoniek recht,
de regeling van de betrekking van het
Bijbel-instituut en de Vulgaatcommissie met
de Pauselijke Bijbelcommissie, de vredes-
encycliek, de encycliek tot verbetering der
prediking, de vele werkzaamheden tot uit
breiding des geloofs, enz.
