DAGBLAD VOOR ZEELAND 1500 UURMAN itschappij fiSfït— Nieuwjaarsgroet Eerste Ned. Iprtfabriek COURANT •pachtrngarc 10EDER, VCIA'S RMEEL groeit als kool! et geschiedt met 1 Woensdag 28 December 1921 Zeventiende Jaargang bil Manie OCfl bij f IKfl bij verlies van f 7C bijierliasvan f rn bijmbestan I nc tij verlies ran f IR bij verlies van I £0U overlijden j aUU een hand ofvoet I fJ eenoog 1 OU een duim I uu een wijsvinger I lu ongeschiktheid overlijden HONGER. FEUILLETON HAAR OFFER. BUITENLAND. BELGIË FRANKRIJK ENGELAND BILJART MONARCH F*. J. ELSENBU Ij» Imann. Lwsuren, HoM- makers hout e«i Beth. loomen «V af- f, HoITmana. HoUmann. |)utwa»an, Hoil- Sin. houtwaren*. |"en, HoUmioBi en erven, Ha- ef, v. SisseL pmn. uw- en wc8a«^. [pan, i'tiaar. II edel, v. DteseL Holhnann. span, HoUman».. Izer groote stukken: verzameling dezer' ken winkelier van 60 cents per stuk. fin maal aby toediende, natuurlijke voe- of gedeeltelijk J overtuigd van kwaliteitzij ook geen K.G. f 0,16 2 4722-65 egenheid om hier voor hare vloot erde klasse eener jkstaanden cursus ebben afgeloopen, tenwat Diploma iskundige vakken 'zonden door de chappij in „Het 3909-50 I 'per maand- actijken voor de Pra(^_ leraren i/h Boekhouden. wnMnVer^Vn'swrM^ e begin volgend'B it 73, Amsterdam. CHE COURANT Hoofdredacteur: J. W. VI E N l N GS. Telefoon 9^ Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel, GOES Telegram-AdresNizeco. Bijkantoor: MIDDELBURG, Markt 1 en 2. Telefoon 474 Directeur! JOS. /AN DE GRIENDT. Telefoon 207 Abonnementsprijs 1 2.50 per drie maanden, t 0.20 per week, voor Post-abonnés f 2.90 per 3 m. Advertentiën van 1 tot6 regel» f 1.50, elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende korting Al onze Abonnés zijn gratis varzakerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen! Met het oog op het tijdige zetten van de NIEU WJAARSWENSCHEN, verzoeken vrij Adverteerders de copie vóór DONDERDAG a.s. te willen inzenden, om van plaatsing ver zekerd te z«n in het nnmmer, dat op Oudejaars-avond verschijnt. „Honger is een scherp zwaard", zegt bet spreekwoord. Vooral de honger, die jgeheele volken, teistert en hongersnood heet, is een der vreeselijkste geesols, 'die de menschheid' kunnen teisteren. He Kerk telt dien onder de grootste rampen, wijl Zij toch in haar meest officieel gebed „de litanie van alle heiligen", God om verlossing bidt van pest,, hongersnoad en oorlog. Gansch de wereldhistorie door zien •wii den hongersnood nu hier dan daar optreden en als een onmeedoogen'dc ge-, weldenaar huishouden en ook op menige bladzijde der H. Schrift vinden wij die plaag vermeld. Sterk ommuurde, vast omwalde steden, die maanden en maanden het geweld van den belegeraar weerstonden, vielen ter. leste door den honger cn God alleen kimt het lijden, dat het tergend gemis aan het allernoodzakelijkste voedsel den rampzaligen slachtoffers van den honger en. den hongersnood' berokkende. Men •denke b.v. aan het afgrijselijk lot, dat TJgplino en zijn zonen in den hongerloreh te Pjsa verduurden en door Dante in zijn („Inferno" wordt beschreven, aan het lij den der burgers van Haarlem, Leiden en Alkmaar tijdens de Spaansche belegering, aan Doch waarvoor ons tot het verledepe te wenden, waar het heden ons de meest hartverscheurende tafereelen van den hongersnood in het ongelukkige Rusland' gééft te aanschouwen. Het hart krimpt ineen van weedom en ontzetting, als men leest van wat daar in dé uitgestrekte gebieden van het voor malige Czaxenrijk, vooral aan gene zijde van de. [Wolga, wordt geleden door maan nen vrouwen en kinderen, vooral door de kinderen, die va.n alle voedsel verstoken of mogen klei, stvoo en bladeren wel aanspraak maken op den naam van voed de! voor een mensch'.?, als muüzcmf «terven. Had de oorlog de gewone wegberei der van den hongersnood Rusland reeds deerlijk verarmd, ook' in de opbrengst van zijn bodem, het Bolsjewistisch regeer- systeem sloeg de productie totaal lam en veuietigde de laatste sporen van volks welvaart tot in dè kiem. Ten slotte bracht de misoogst den ge nadeslag toe 'en werd op een oppervlakte, viermaal zoo groot als Engeland, niet het minste geoogst, weigerde de uitgedroogde bodem ook maar het minste voedsel op te brengen. Bij de ontredderde volkshuis houding kon er van georganiseerde staats hulp geen sprake zijn en zoodoende wa ren 30 millioen menschen tot den honger dood veroordeeld. In geweldig gróote massa's ontvluchten zij het oord der ver schrikking, koers zettende naar het Wes ten. waar zij meenen hulp te zullen vin den, doch hun weg wordt geteekend door de lijken der duizenden, die onderweg 'bezwijken aan honger en deszelfs tra wanten: cholera, scheurbuik, typhus enz. IWat het lot is dergenen die achterbleven, tc zwak of te arm om de groote reis naar het Westen te ondernemen, tart alle be schrijving. Dagbladcorrespondenten, die de lief dadige Amerikaansche kulpeomité's op hun tochten in het hongergebied vergezelden, 6) a ..Kom, va-dep," zei-Ie het kmfd, terwijl ze sineekend tot hem. opkeek, „koon', noem mij mee naar de kerk!"' Verbaasd keek Stellen, het kind aan. Hij kon haar smeekenden. Mitj niet Weer staan, stond op en. maakte zich gereed pin zich naar de kerk te begeven. Eenïfls «ogenblikken later verlieten va der en IA achter de woning. De moeder tóxrb jiien met een droeven elimlach na. Het kind had dit verzoek; tot haar vader gericht. zlondeT dat de: knoedeit het daar toe had aangespoo-rel. „Zou Marietje Vermoeden. hoe het miet haar vader is gesteld?" vraagde de moe der kidh af; zij wist niet, dat het kind gisterenavond neder woord van den, vader had verstaan en dat het ondanks zijn ieug- digen. leeitijd op het gezucht harer moeder izorg en angst las en haar! rein, kinderlijk' hart van ftzeiföe zorg was vervuld. Marie trippelde naast haar vakier voort en ihiield zijne hand vast,, alk vreesde zij, dat men liem van hare Zijde zooi wegruk ken. Reeds waren zij kort bij de kerk ge- hébben een tipje opgelicht van den sluier waarachter een zee van elLende verbor gen ligt. „In mijn vestzak heb ik oen klompje, blauwe klei en ik' denk het nu cn dan aan diners voor den dag te halen, om mij zelf en anderen te herinneren aan de menschen, die ik de laatste dagen in Rusland 'heb ontmoet, waar zij aan tafels van kade planken zitten", zoo schrijft Sir Philip Gibhs uit Kazan, m het Russische hongersnoodgebied', volgens de '„Tel." aan de „Daily Ohro- nicle". Deze klei is afkomstig van oen heu vel hij een plaats, genaamd Bilijarsk, niet ver van de Wolga-oevers, cd wordt verkocht voor 500 roebel het poed, on geveer het zestigste deel van oen ton. De vrouw, die haar mij, gaf, hield- me een handjevol voor en weende er bij. Ik 'durfde niet meer dan een klein stukje nemen, want met deze klei hield zij zich zelf en haar kinderen nog' een pcosje in leven. Duizenden menschen in het honger gebied slikken dit goedje om zich zelf het gevoel te geven, gevuld te worden, hoewel "ten koste van vreeselijkë in wendige pijnen. In sommige boeren huizen die ik bezocht was geen ander voedsel dan deze handvol harde klei en een kleine pot met appeihoomblaren, die tot poeder gemalen waren als een soort meel'. In één huis ivas dat er zelfs niet. Er was niets dan een Russisch ge zin, dat stierf van den honger en' dichter aan den dood toe was dan alle andere buren. In een dorp aan de overzijde vin de .Wolga, ongeveer vijf mijlen van l'e- tiusji, was bijna niemand op straat te zien. D;e président van de gemeentelijke sovjet vertelde van de ellende in de honderden dorpen, die hij onder zich had. Het volk Voedt zich met hooi, gras en bladeren, maar nu de sneeuw valt, zijn zelfs gras en ^bladeren' moei lijk te krijgen. Er lieerschte veel ty phus en er kwamen ook gevallen van pest en cholera voor. Medicijnen voor de zieken zijn er niet. Veel genees heer en waren overleden. lil een dorp, genaamd- Lubiinovka, zag de correspondent de menschen -ju het allerlaatste stadium. Met len plaatse- lijken agent van de Amerikaansche keu kens trad hij een woning' binnen. Een man van middelbaren leeftijd 'stond op als lazarus, verrijzend uit liet graf. Hij was zoo mager, dat zijn kleeren van zijn lichaam vielen. Hij had g'een vleesch meer op het lichaam, alleen geel vel. Hij bloedde uit den mond ■en was te zwak om te staan. Zijn oogen lagen diep in de kassen en zijn gela.it was niet meer dan een schedel. Boven de kachel lagen een vrouw en een meisje en bij het raam zat nog een jongen van achttien. Zij waren allen te zwak om te spreken. De correspondent gaf den man wat geld, maar hij mom pelde, dat liij er niets mee kon doen. En dat was juist. Hij had hem 100.000 roebel gegeven en twee zwarte brooden kostten 'SO-OOO roebel". IV aar zóó intens geleden wordt, darv zwijgen alle redeneeringen, door gemak zucht, egoïsme enz. ingegevendaar spreekt alleen liet medelijden. Daar zegt men niet„het Bolsjewisme heeft die ontreddering van de volkswelvaart ver oorzaakt, het Bolsjewisme moet den boel maar weer opknappen". Keen; het chris-: teilhart luistert alleen naar het: „zalig' zijn de barmhartigen" en naar liet woord van den Goddelijken Heiland: -„IS wife hongerig en gij' hebt Mij" gespijsd; Mij' in Mijn ongelukkige en rampzalige broeders". Daarom begrijpen wij, dat 'le Vader der christenheid, tot in de ziel bewogen over het lijden van het hongerende Rusland, komen, toen ;een man bijl den vader bleef staan en hem aansprak. Het whs Klaas Marten, .dezelfde, die eens m dei herberg' van het idiott-p' dook zijne grootspraak h'et zlaad «lei ontevredenheid in het hart van Bernard had gestrooid. „Waar wilt ge heen?" vraagde Klaas, terwijl hij verwonderd naar het kind en het kerkboek keek. „Gij wilt toch met naar; de kerk, Bernard? We hebben van morgen wel wat gewiohijgers te doen, dan op de knieën te kruipen. Weet ge niet,, dat we dez-en morgen wilden bijeenkomen, om te beraadslagen over de vergadering, die we van. avond in de zaal vair N. zulten 'houden.'" „Nu, 'ge 2|ult zonder mijl ook wel' klaar komen." antwoordde Bernard, een blik weipend'e op Mal'ia, als wilde hij den an dere waarschuwen, voorzichtig te zijn in rijn spreken. „Zonder u klaar komen?" vraagde Klaas, en een spottende glimlach speelde om zijn mond; „weet ge dan niet meer, dat ge er gisteren avond 'den voorzitter onzer vereenigjing de band op gegeven hebt. een der onzen te willen zijn en deztea morgen ter vergadering te konten? Hebt ge Zulk een kort geheugen, of hebt ge ai spijt over uw besluit?" voorging met royale-n, edeimoedigen steun. Nog pas meldden de bladen, dat Z. H. Je Paus een geheelen trein met meel naar de geteisterde gebieden heeft gestuurd. Dit heerlijk voorbeeld vindt alom navob ging: corporation, vereenigingen cn co- mité's verrijzen allerwege, om liet hon gerende Rusland .bij te staan en voor enkele dagen meldde een telegraphiscb bericht uit Washington, dat het Ameri kaansche Huis van Afgevaardigden 50 millioen gulden heeft gevoteerd voor do hongerdistrieten in Rusland. Iedereen begrijpter moet spoedig, eï moet afdoende worden geholpen. Bij dien edelen wedijver blijft, Gode zij dank, het Centraal Bureau van de Katholieke Sociale Actie in Nederland niet achter. Wij ontvingen zoo juist een exemplaar van een door dat bureau uitgegeven al- hum over: „de ellende in Rusland" met 22 fotogïaphischo opnamen van honger scènes uit de meest geteisterde streken van liet Russische hongergebied. Vooral het lijden van het door honger geteisterde- kind wordt er in schrille maar ware kleu ren beschreven. Terecht staat er op den omslag: Hoe zouden wij snakken naar hulp en uitkomst als onze kinderen eens ten prooi waren aan zulk een lijden Laten wjj dan ook niet stilzitten, terwijl daar ginds honderdduizenden kleinen den hongerdood voor oogen hebben. Dat men nu bij massa's dat album koupe. Dat plaatselijke comité's van Katli. Scc. Actie, Katholieke Sociale Propa- sandaclubs, Vincentiusvereenigingen cn andere dergelijke charitatieve vereenigin gen met dit album propagajideeren ten hate van het hongerende Rusland. Dat ccmité's zich vormen om de giften van hét liefdadige Katholieke volk in te za melen en dat inmiddels een ieder, 'al is hei nog zoo weinig, tér leniging van den, Riussischen hongersnood opzende naar het Cent raai Bureau te Leiden (Oude Sin gel 78). Met vreugde nemen wij (te -woorden over waarmede de samensteller van het boven vermeld album namens het Centraal Bestuur der IC. S. A. zij-n oproep om steun besluit: „Ter liefde van het Goddelijk Kerst- -iindie, dat. ook in kommer en koude werd gei ven, zendt ons uwe gave-. Volgt hf-t voorbeeld van den H. Vader en Iaat een ieder, arm of rijk, groot of klein, hel zijne bijdragen om den nood in Rusland te lenigen. Dankbaar voor den vrede en de orde, die bij ons bewaard bleven, wijdt Ne derland zich aan de beoefening der lief dadigheid ten opzichte van de volkeren, die zwaar geslagen zijn. In deze in tentie wil ieder Nederlander gaarne een offeroje brengen en als allen daartoe naar vermogen bijdragen, kunnen wij nan Z. H. den Paus een som ter hand) stellen, Nederland waardig". Katholieken van Zeeland, geeft aan -die roepstem, gehoorgeeft mild en overvloe dig^ eii God, die zich in edelmoedigheid nooit laar ov ertreff'-it. zal het n vergelden met Zijn rijkste zegem'tin-eii Eca lersihc dag. De roomsch-katholieke studentenverec- niging „Amic-it.ia" te Gent, zal in Januari een ferschen dag houden. D;eze zal hoofd; zakelijk bestaan uit oen mis voor de ge sneuvelden in den lerschEngelschen -oor log, met sermoen van den onlangs uit Ierland teruggekeerden Vlaamscheu pater „Ga maar vooruit, kind;" z,eide Ber nard; hij wilde het kind-geen getuige laten zijn van liet aandringen vajn zijn twijfel- ach'tigen mend, „ik koau zoo-," voegde hij er hij, toen liet kind hem beJi-oeftJ aankeek. Maar Marie week niet van zijn zijde. Zij hield de hand' haars vadehs vast,' en Kaar stem klonk zoo- sineekend, toen zij Zeide„Vader, het wordt te laat, hei; heieft reeds opgehouden met lujdeu. Kom, vader, ga rne.e met mij!" ..Nu, nu, uw duifje schijnt goed afge richt te zijn, dat het zoo bij u blijft: spotte Klaas. „Ik zal' uwe kinderen eens een boek meebrengen; als zlei dat lez»n, zullen ze wel tot andere gedachten komen Hel is tijd, dat ook/de loiindereii...." „Ga nu, Marie", onderbrak Bernard den spotter, terwijl hij een kleur kreie^, van valsche schaamte. Het hinderde hem) dat Klaas geloofde, dat hij zich door zijnd vrouw liet behieerschen. Hij duwde het kind vooruit en keerde zichi daarna weer tot zijnen vried. Daardooir zag, hij uilet, hoe de oogen van het kind j^ch met tranen vulden, terwijl' h'et naar de kerk ging, dkwijls omkijkend, oï haar vader haar niet volgde. Maar neen, lajj bleef bij zijn 'vriend staan en was te laf, opi diens' spot- Callewaert en een lezing met lichtbeelden over den Iersehen. strijd door Jos. Ver meulen, schrijver van -„De rerscho zelf standigheid". („N. R. Crt.") Een Bwlgiachlialiaansrhc verloving? Volgens een telegram uit Rome ioopt. daar het gerucht, dat bij' gelegenheid van het bezoek van den Belgischen koning en de koningin te Rome officieel de verloving bekend gemaakt zal worden van prinses Yolande met den kroonprins van België. B. T. A. seint e-ehter uit Brussel: In offieieele kringen is niets- hekend cmtrent een verlovin-gsplan van den her- ltog' van Brabant'. Wij meenien te weten, dat dit. nooit bestaan heeftl Dc conferentie te Cannes. Briand zal den 3den Januari 's avonds naar Cannes vertrekken «u den 5den Ja nuari met Lloyd George in conferentie gaan. De „Petit Parisian" publiceert liet volgende telegram uit Londen: De- „Times" zegt te kunnen mededeelen', dat Lloyd George en Briand in princiep besloten hebben, besprekingen te openen met de sovjets en Tschitschetin en Lit- Wincff uit te noodigen in het begin van het volgen! jaar naar Londen te komen. Men sprrclrt van 8 Januari. De holschewistische leiders zouden uit- genoNligd worden om nauwkeurige, in- lichting'en betreffende zekere politiekb kwesties van het hoogste belang tc ver schaffen- Briand aan liet Ameri- kaauselic vul;'. Door middel van de „Ass. Press" heeft' Briand aan de groote Amerikaansche na tie een Kerstgroet gericht. De premier drukt daarin zijn beste wenschen uit voor de verwezenlijking' van haar vreedzaam ideaal. Hij voegt eraan tee; dat Frankrijk hetwelk zooveel 'heeft geleden van de gevolgen v«n den jongsten oorlog, altijd zal werken aan het handha ven van den vrede, daarbij apprecieerend, dat het Amerikaansche volk zoo goed heeft begrepen, dat zijn eigen veiligheid een cesentieele voorwaarde ervan is. Londenschc Bioscoop-theaters. De correspondent Van „De Tijd" te Londen schrijft In Lenden kan men heel gerust de bioscopen binnentreden, zonder té. vreezen, dat men zich' zal ergeren aan' iets on godsdienstigs of immoreels. Het reper toire van die duizenden, volkstheaters die er kj-ioelen in de straten meer dan in eenige andere Wereldstad, kan men in drie klassen rangschikken. De eerste i5 voor de aristocratie; de tweede is meer be paald Voor de „middle class" en ten laat ste zién we hoe de minder gegoede standen ook hun eigen filmen bezitten. Eigenlijke biciscoop-tkeatérs voor hooge- re standen bestaan er niet Veel'; 'f zijn Veeleer de filmen, die speciaal zijn uitge zocht voor de aristócratie en zulki een' film wordt meeste! in een der g-rootsfe Variété theaters opgevoerd. Deze filmen behande len bijna uitsluitend onderwerpen met een godsdienstigen of 'histoid sclien' aehter- grond, waaromheen dan min of meer ro mantisch een verhaal Wérdt geweven. Dat dit niet er»1 in den smaak' valt bij h'et gewone volk, is gemakkelijk te be grijpen: de menschen g-aan er Van tijd tof tijd Wel eens heen, om zich te laten' ver bluffen door het.Vertoon van oude weelde, die zé niet begrijpen. Doch' doode. historie interesseert liun bitter weinig. (Jodsdien- tige filmen komen nju en dan ook eens voor den dag; de twee. beste voorbeelden ervan waren „Qu-o Vadis" enkele jaren, en „The Dawn of the World" een- paar maanden geleden vertoond. Doch beide zijn géheel mislukt als populaire filmen, ternijen te verachten. .„Bernard, ge ziijt toch' een man," zeide Klaas, zijn spotlust bedwingend, „ge zult toch niet naar uwe vrouw luisteren, als het er op aankomt mee te strijden tegen onze onderdrukkers! Want ik 'geloof ze ker, dat de kleine door hare moeder is onderricht, om' u de kerk in te leiden, opdat ge toch' weer zou-dt leeren, u onder 'het oude zware juk te huigen.", ,.nl. .dergelijke dingen stoor iik mij niet aan mijn vrouw," antwoordde Bernard met een somber gëzicht, „maar ik wi) niet, 'dat mijne kinderen iets hooren van <nnze plahnen; daarom spreek ik er thuis neit van." „Een trouw aanhanger va.n onze zaak zial zijn kinderen volgens zijn meemrigen trachten «p te voeden," antwwoHde Klaas, „en niets is gemakkelijker dan dat. Bin nenkort zullen er boeken en tijiisch'riftea verschijnen, waarin vertellingen'en Sprook jes staan, uie -de jeugd; spelend \onze be ginselen bijbrengen." ..Die zal ik mijnen kinderen nooit of nimmer «n banden geven," antwoordde Bernard heslist. De gedachte dat het ge loof uit de hiarten zlijneï! onschuldige kin deren zou gerukt worden, was hem, toch te vreeselijk. Was hij zelf niet tevreden AMSTERDAM N. Z. VOORBURGWAL 177 TELEPHOON 2699 OPGEFUéHT 1844. SteecWT in voorraad fijne Belajéche Biljartlakens, prima ivoorenyfiallen, Tafel-Biljarts, Tafel- lelen, Dam-, Schaak-, Tric-Trac- sjMfhn, enz. 5009-20 niettegenstaande hun succes' in andere landen hemelhoog" klom. ;Wil dit nu zeg gen, dat het Eng'elsohe volk' niet gods dienstig- genoeg is om er eenig belang in te stéllen, otf, dat hét den godsdienst te boog acht of hem door den film te laten' „profaaieeren." Deze laatste, onderstelling; is wel do waarschijnlijkste, w:ant inj het algemeen! kan men dek Engelschinan niet als ,cn-t v. dsdienstig beschouwen. Wie dit uu niet' aanvaardt, kan denken; dat die ongunst aan, den oorsprong def ft .men ligt; want ze kwamen! uit ttahë, en werden door Italiaan'sclie firma'.-, dia waarlijk iets groots kunnen pmesteeren', ui tgéVeerd'. Zij kwamen ook tof voor enkele weken' ook alle historische filmen uit het' hüi- tenbirid, die alleen, maar Vreemde historie te zien gaven. Doch' nu heeft een Engel- scbe vereenigin-g twee filmen'vervaardigd., die echt Egels'eh. zijn door de geschiedenis, de -spelers', en de tooneelschïkfcing. waar van de eerste (de Brand van. Lenden) diGöi een veel' belovend Vlaamsch' talent, mr. Frank Heyndrickx, van Meehélen, ge-, sehilderd werd. Van deze Vennoolsehapi weet ik sléöh'fs dat zij' fot nog toe na twéé jaar bestaan reeds meer dan 200.00Q p.st. uitgegteven heeft' zonder een cent inkomenen van de filmen, dat de eene de geschiedenis bév.at van den bracdv Van' te mden in' 16W, en de andere de Kit-' c.liciier-tragëdie van 1915 voorstelt Béide filmen beloven een, groot- succes te wor den en dit te meer, daar de censnur bef opvoeren van den' Kitehener-film een tijd verboden had. omdat naar het heette hij Verraden bleek te zijn, door eeq' zijner officieren. Met' Kerstmis had ech ter de eerste opvoering toch' plaats. De tweede rangs filmen slaan een heef andere richting in: geen geschiedenis, geen godsdienstig verhaal, doch een een voudige liefde-historie is meestal' hef thema,. Een roman, liefst een, exotische werdt op 't' doek g-ehrackt. Alhoewel' allen op dezelfde leest geschoeid, zijn zij nochtans zeer uiteenloopend van vórm; ze zijn doorweven van. avonturen, reis verhalen, landschappen en fraaie natuur- tafereelen. soms heel leerzaam- voor do menigte. Dit genre is heel' populair erf valt zeer in' den smaak van hef Eugelscha volk, dat alhoewel uiterlijk kalm, toch' graag op iets „exeitings" uit' is'. Deze filmen, mede die der derdé klad (waarmede ze overigens' heel' veel over eenkomst Hébben) zijn bijna uitsluitend! Amerikaanseh. BTeede horizonten, langa en duizelingwekkende rennen, stoomen'dé treinen, uitgestrekte velden' met' de wil-: de natuur in vrijen staat be-wegend. spoor-- weg- of tramrampen, halsbrek'erijen van allen aard: dit behaagt het meest' hef min dere volk. Dit verlangt' veel leven, btewe-- ging en lucht.. Die wilde scenes geven hun: in tegen stelling met huil gewoon; dagelijkfech, niet Veel beleek'end leven een, paar oogenblik- kiu illusies van de wijde wereld en, van- grOutsehc beweging'. met zijn lot, hij" had zijne kinderen toch te lie], .om hen te laten bederven. De arme man verkeerde nog; altijd in den waan, dat de plannen d'er maainea; die heUi' vocte hunne zaak hadden weten te winnjen ook zonder het geloof aan God aan te tas ten, verwezenlijkt konden woéden. „Nu, koorts ge wilt," zeide KlOas dip raadde, wat er in zijn vriend omging. Daarom wachtte hij zich wel, nog latigét aan te dringen. In zich! zélven echteh dacht hij; „Geduld maar, mettertijd zal ook hij wel teeren, zijn oud geloof oven boord te welpen, en zijn kin leren vol- gepsf 0ipe beginselen op te vuylen.'" Na veel praten gelukte hét' Klaas Mai- ten, Bernard te bewegen, in plaats van zijn kind -i-n de kérk; te volgen, de verga dering der gez^elten bij' te, wpmen,: waarin beraadslaagd werd over de groote vergade ring, die des avonds zou; gehouden wor den en waarin een beroemd redenaar zot# optreden, om. fl'en toehoorders zijn heil brengende i-deeën voor te dragen. (Wordt vervolgd. 1 r'i te' i M j v. j „jj

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1921 | | pagina 1