DAGBLAD VOOR ZEELAND
1500
UURMAN
itschappij
fiSfït—
Nieuwjaarsgroet
Eerste Ned. Iprtfabriek
COURANT
•pachtrngarc
10EDER,
VCIA'S
RMEEL
groeit als kool!
et geschiedt met
1
Woensdag 28 December 1921
Zeventiende Jaargang
bil Manie OCfl bij f IKfl bij verlies van f 7C bijierliasvan f rn bijmbestan I nc tij verlies ran f IR bij verlies van
I £0U overlijden j aUU een hand ofvoet I fJ eenoog 1 OU een duim I uu een wijsvinger I lu
ongeschiktheid
overlijden
HONGER.
FEUILLETON
HAAR OFFER.
BUITENLAND.
BELGIË
FRANKRIJK
ENGELAND
BILJART MONARCH
F*. J. ELSENBU
Ij»
Imann.
Lwsuren, HoM-
makers hout e«i
Beth.
loomen «V af-
f, HoITmana.
HoUmann.
|)utwa»an, Hoil-
Sin. houtwaren*.
|"en, HoUmioBi
en erven, Ha-
ef, v. SisseL
pmn.
uw- en wc8a«^.
[pan, i'tiaar.
II edel, v. DteseL
Holhnann.
span, HoUman»..
Izer groote stukken:
verzameling dezer'
ken winkelier van
60 cents per stuk.
fin maal
aby toediende,
natuurlijke voe-
of gedeeltelijk
J overtuigd van
kwaliteitzij
ook geen
K.G. f 0,16
2 4722-65
egenheid om hier
voor hare vloot
erde klasse eener
jkstaanden cursus
ebben afgeloopen,
tenwat Diploma
iskundige vakken
'zonden door de
chappij in „Het
3909-50
I 'per maand-
actijken voor de Pra(^_
leraren i/h Boekhouden.
wnMnVer^Vn'swrM^
e begin volgend'B
it 73, Amsterdam.
CHE COURANT
Hoofdredacteur: J. W. VI E N l N GS. Telefoon 9^
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel, GOES
Telegram-AdresNizeco.
Bijkantoor: MIDDELBURG, Markt 1 en 2. Telefoon 474
Directeur! JOS. /AN DE GRIENDT. Telefoon 207
Abonnementsprijs 1 2.50 per drie maanden, t 0.20 per week,
voor Post-abonnés f 2.90 per 3 m. Advertentiën van 1 tot6 regel»
f 1.50, elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende korting
Al onze Abonnés zijn gratis varzakerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen!
Met het oog op het tijdige zetten
van de NIEU WJAARSWENSCHEN,
verzoeken vrij Adverteerders de copie
vóór DONDERDAG a.s. te willen
inzenden, om van plaatsing ver
zekerd te z«n in het nnmmer, dat
op Oudejaars-avond verschijnt.
„Honger is een scherp zwaard", zegt
bet spreekwoord. Vooral de honger, die
jgeheele volken, teistert en hongersnood
heet, is een der vreeselijkste geesols, 'die
de menschheid' kunnen teisteren. He Kerk
telt dien onder de grootste rampen, wijl
Zij toch in haar meest officieel gebed
„de litanie van alle heiligen", God om
verlossing bidt van pest,, hongersnoad en
oorlog. Gansch de wereldhistorie door zien
•wii den hongersnood nu hier dan daar
optreden en als een onmeedoogen'dc ge-,
weldenaar huishouden en ook op menige
bladzijde der H. Schrift vinden wij die
plaag vermeld.
Sterk ommuurde, vast omwalde steden,
die maanden en maanden het geweld
van den belegeraar weerstonden, vielen
ter. leste door den honger cn God alleen
kimt het lijden, dat het tergend gemis
aan het allernoodzakelijkste voedsel den
rampzaligen slachtoffers van den honger
en. den hongersnood' berokkende. Men
•denke b.v. aan het afgrijselijk lot, dat
TJgplino en zijn zonen in den hongerloreh
te Pjsa verduurden en door Dante in zijn
(„Inferno" wordt beschreven, aan het lij
den der burgers van Haarlem, Leiden en
Alkmaar tijdens de Spaansche belegering,
aan
Doch waarvoor ons tot het verledepe
te wenden, waar het heden ons de meest
hartverscheurende tafereelen van den
hongersnood in het ongelukkige Rusland'
gééft te aanschouwen.
Het hart krimpt ineen van weedom en
ontzetting, als men leest van wat daar in
dé uitgestrekte gebieden van het voor
malige Czaxenrijk, vooral aan gene zijde
van de. [Wolga, wordt geleden door maan
nen vrouwen en kinderen, vooral door de
kinderen, die va.n alle voedsel verstoken
of mogen klei, stvoo en bladeren wel
aanspraak maken op den naam van voed
de! voor een mensch'.?, als muüzcmf
«terven.
Had de oorlog de gewone wegberei
der van den hongersnood Rusland reeds
deerlijk verarmd, ook' in de opbrengst
van zijn bodem, het Bolsjewistisch regeer-
systeem sloeg de productie totaal lam en
veuietigde de laatste sporen van volks
welvaart tot in dè kiem.
Ten slotte bracht de misoogst den ge
nadeslag toe 'en werd op een oppervlakte,
viermaal zoo groot als Engeland, niet het
minste geoogst, weigerde de uitgedroogde
bodem ook maar het minste voedsel op te
brengen. Bij de ontredderde volkshuis
houding kon er van georganiseerde staats
hulp geen sprake zijn en zoodoende wa
ren 30 millioen menschen tot den honger
dood veroordeeld. In geweldig gróote
massa's ontvluchten zij het oord der ver
schrikking, koers zettende naar het Wes
ten. waar zij meenen hulp te zullen vin
den, doch hun weg wordt geteekend door
de lijken der duizenden, die onderweg
'bezwijken aan honger en deszelfs tra
wanten: cholera, scheurbuik, typhus enz.
IWat het lot is dergenen die achterbleven,
tc zwak of te arm om de groote reis naar
het Westen te ondernemen, tart alle be
schrijving.
Dagbladcorrespondenten, die de lief
dadige Amerikaansche kulpeomité's op hun
tochten in het hongergebied vergezelden,
6) a
..Kom, va-dep," zei-Ie het kmfd, terwijl
ze sineekend tot hem. opkeek, „koon', noem
mij mee naar de kerk!"'
Verbaasd keek Stellen, het kind aan. Hij
kon haar smeekenden. Mitj niet Weer
staan, stond op en. maakte zich gereed pin
zich naar de kerk te begeven.
Eenïfls «ogenblikken later verlieten va
der en IA achter de woning. De moeder
tóxrb jiien met een droeven elimlach na.
Het kind had dit verzoek; tot haar vader
gericht. zlondeT dat de: knoedeit het daar
toe had aangespoo-rel.
„Zou Marietje Vermoeden. hoe het miet
haar vader is gesteld?" vraagde de moe
der kidh af; zij wist niet, dat het kind
gisterenavond neder woord van den, vader
had verstaan en dat het ondanks zijn ieug-
digen. leeitijd op het gezucht harer moeder
izorg en angst las en haar! rein, kinderlijk'
hart van ftzeiföe zorg was vervuld.
Marie trippelde naast haar vakier voort
en ihiield zijne hand vast,, alk vreesde zij,
dat men liem van hare Zijde zooi wegruk
ken. Reeds waren zij kort bij de kerk ge-
hébben een tipje opgelicht van den sluier
waarachter een zee van elLende verbor
gen ligt.
„In mijn vestzak heb ik oen klompje,
blauwe klei en ik' denk het nu cn dan
aan diners voor den dag te halen, om
mij zelf en anderen te herinneren aan
de menschen, die ik de laatste dagen in
Rusland 'heb ontmoet, waar zij aan
tafels van kade planken zitten", zoo
schrijft Sir Philip Gibhs uit Kazan,
m het Russische hongersnoodgebied',
volgens de '„Tel." aan de „Daily Ohro-
nicle".
Deze klei is afkomstig van oen heu
vel hij een plaats, genaamd Bilijarsk,
niet ver van de Wolga-oevers, cd wordt
verkocht voor 500 roebel het poed, on
geveer het zestigste deel van oen ton.
De vrouw, die haar mij, gaf, hield- me
een handjevol voor en weende er bij.
Ik 'durfde niet meer dan een klein
stukje nemen, want met deze klei hield
zij zich zelf en haar kinderen nog' een
pcosje in leven.
Duizenden menschen in het honger
gebied slikken dit goedje om zich zelf
het gevoel te geven, gevuld te worden,
hoewel "ten koste van vreeselijkë in
wendige pijnen. In sommige boeren
huizen die ik bezocht was geen ander
voedsel dan deze handvol harde klei
en een kleine pot met appeihoomblaren,
die tot poeder gemalen waren als een
soort meel'. In één huis ivas dat er zelfs
niet. Er was niets dan een Russisch ge
zin, dat stierf van den honger en'
dichter aan den dood toe was dan alle
andere buren.
In een dorp aan de overzijde vin de
.Wolga, ongeveer vijf mijlen van l'e-
tiusji, was bijna niemand op straat te
zien. D;e président van de gemeentelijke
sovjet vertelde van de ellende in de
honderden dorpen, die hij onder zich
had. Het volk Voedt zich met hooi,
gras en bladeren, maar nu de sneeuw
valt, zijn zelfs gras en ^bladeren' moei
lijk te krijgen. Er lieerschte veel ty
phus en er kwamen ook gevallen van
pest en cholera voor. Medicijnen voor
de zieken zijn er niet. Veel genees
heer en waren overleden.
lil een dorp, genaamd- Lubiinovka, zag
de correspondent de menschen -ju het
allerlaatste stadium. Met len plaatse-
lijken agent van de Amerikaansche keu
kens trad hij een woning' binnen. Een
man van middelbaren leeftijd 'stond op
als lazarus, verrijzend uit liet graf.
Hij was zoo mager, dat zijn kleeren van
zijn lichaam vielen. Hij had g'een
vleesch meer op het lichaam, alleen
geel vel. Hij bloedde uit den mond
■en was te zwak om te staan. Zijn oogen
lagen diep in de kassen en zijn gela.it
was niet meer dan een schedel.
Boven de kachel lagen een vrouw en
een meisje en bij het raam zat nog een
jongen van achttien. Zij waren allen te
zwak om te spreken. De correspondent
gaf den man wat geld, maar hij mom
pelde, dat liij er niets mee kon doen.
En dat was juist. Hij had hem 100.000
roebel gegeven en twee zwarte brooden
kostten 'SO-OOO roebel".
IV aar zóó intens geleden wordt, darv
zwijgen alle redeneeringen, door gemak
zucht, egoïsme enz. ingegevendaar
spreekt alleen liet medelijden. Daar zegt
men niet„het Bolsjewisme heeft die
ontreddering van de volkswelvaart ver
oorzaakt, het Bolsjewisme moet den boel
maar weer opknappen". Keen; het chris-:
teilhart luistert alleen naar het: „zalig'
zijn de barmhartigen" en naar liet woord
van den Goddelijken Heiland: -„IS wife
hongerig en gij' hebt Mij" gespijsd; Mij' in
Mijn ongelukkige en rampzalige broeders".
Daarom begrijpen wij, dat 'le Vader der
christenheid, tot in de ziel bewogen over
het lijden van het hongerende Rusland,
komen, toen ;een man bijl den vader bleef
staan en hem aansprak. Het whs Klaas
Marten, .dezelfde, die eens m dei herberg'
van het idiott-p' dook zijne grootspraak h'et
zlaad «lei ontevredenheid in het hart van
Bernard had gestrooid.
„Waar wilt ge heen?" vraagde Klaas,
terwijl hij verwonderd naar het kind en
het kerkboek keek. „Gij wilt toch met
naar; de kerk, Bernard? We hebben van
morgen wel wat gewiohijgers te doen, dan
op de knieën te kruipen. Weet ge niet,, dat
we dez-en morgen wilden bijeenkomen, om
te beraadslagen over de vergadering, die
we van. avond in de zaal vair N. zulten
'houden.'"
„Nu, 'ge 2|ult zonder mijl ook wel' klaar
komen." antwoordde Bernard, een blik
weipend'e op Mal'ia, als wilde hij den an
dere waarschuwen, voorzichtig te zijn in
rijn spreken.
„Zonder u klaar komen?" vraagde
Klaas, en een spottende glimlach speelde
om zijn mond; „weet ge dan niet meer,
dat ge er gisteren avond 'den voorzitter
onzer vereenigjing de band op gegeven
hebt. een der onzen te willen zijn en
deztea morgen ter vergadering te konten?
Hebt ge Zulk een kort geheugen, of hebt
ge ai spijt over uw besluit?"
voorging met royale-n, edeimoedigen steun.
Nog pas meldden de bladen, dat Z. H.
Je Paus een geheelen trein met meel naar
de geteisterde gebieden heeft gestuurd.
Dit heerlijk voorbeeld vindt alom navob
ging: corporation, vereenigingen cn co-
mité's verrijzen allerwege, om liet hon
gerende Rusland .bij te staan en voor
enkele dagen meldde een telegraphiscb
bericht uit Washington, dat het Ameri
kaansche Huis van Afgevaardigden 50
millioen gulden heeft gevoteerd voor do
hongerdistrieten in Rusland.
Iedereen begrijpter moet spoedig, eï
moet afdoende worden geholpen. Bij dien
edelen wedijver blijft, Gode zij dank,
het Centraal Bureau van de Katholieke
Sociale Actie in Nederland niet achter.
Wij ontvingen zoo juist een exemplaar
van een door dat bureau uitgegeven al-
hum over: „de ellende in Rusland" met
22 fotogïaphischo opnamen van honger
scènes uit de meest geteisterde streken
van liet Russische hongergebied. Vooral
het lijden van het door honger geteisterde-
kind wordt er in schrille maar ware kleu
ren beschreven. Terecht staat er op den
omslag:
Hoe zouden wij snakken naar hulp
en uitkomst als onze kinderen eens ten
prooi waren aan zulk een lijden
Laten wjj dan ook niet stilzitten,
terwijl daar ginds honderdduizenden
kleinen den hongerdood voor oogen
hebben.
Dat men nu bij massa's dat album
koupe. Dat plaatselijke comité's van Katli.
Scc. Actie, Katholieke Sociale Propa-
sandaclubs, Vincentiusvereenigingen cn
andere dergelijke charitatieve vereenigin
gen met dit album propagajideeren ten
hate van het hongerende Rusland. Dat
ccmité's zich vormen om de giften van
hét liefdadige Katholieke volk in te za
melen en dat inmiddels een ieder, 'al is
hei nog zoo weinig, tér leniging van den,
Riussischen hongersnood opzende naar het
Cent raai Bureau te Leiden (Oude Sin
gel 78).
Met vreugde nemen wij (te -woorden over
waarmede de samensteller van het boven
vermeld album namens het Centraal
Bestuur der IC. S. A. zij-n oproep om
steun besluit:
„Ter liefde van het Goddelijk Kerst-
-iindie, dat. ook in kommer en koude
werd gei ven, zendt ons uwe gave-.
Volgt hf-t voorbeeld van den H. Vader
en Iaat een ieder, arm of rijk, groot of
klein, hel zijne bijdragen om den nood
in Rusland te lenigen.
Dankbaar voor den vrede en de orde,
die bij ons bewaard bleven, wijdt Ne
derland zich aan de beoefening der lief
dadigheid ten opzichte van de volkeren,
die zwaar geslagen zijn. In deze in
tentie wil ieder Nederlander gaarne een
offeroje brengen en als allen daartoe
naar vermogen bijdragen, kunnen wij
nan Z. H. den Paus een som ter hand)
stellen, Nederland waardig".
Katholieken van Zeeland, geeft aan -die
roepstem, gehoorgeeft mild en overvloe
dig^ eii God, die zich in edelmoedigheid
nooit laar ov ertreff'-it. zal het n vergelden
met Zijn rijkste zegem'tin-eii
Eca lersihc dag.
De roomsch-katholieke studentenverec-
niging „Amic-it.ia" te Gent, zal in Januari
een ferschen dag houden. D;eze zal hoofd;
zakelijk bestaan uit oen mis voor de ge
sneuvelden in den lerschEngelschen -oor
log, met sermoen van den onlangs uit
Ierland teruggekeerden Vlaamscheu pater
„Ga maar vooruit, kind;" z,eide Ber
nard; hij wilde het kind-geen getuige laten
zijn van liet aandringen vajn zijn twijfel-
ach'tigen mend, „ik koau zoo-," voegde
hij er hij, toen liet kind hem beJi-oeftJ
aankeek.
Maar Marie week niet van zijn zijde.
Zij hield de hand' haars vadehs vast,' en
Kaar stem klonk zoo- sineekend, toen zij
Zeide„Vader, het wordt te laat, hei; heieft
reeds opgehouden met lujdeu. Kom, vader,
ga rne.e met mij!"
..Nu, nu, uw duifje schijnt goed afge
richt te zijn, dat het zoo bij u blijft:
spotte Klaas. „Ik zal' uwe kinderen eens
een boek meebrengen; als zlei dat lez»n,
zullen ze wel tot andere gedachten komen
Hel is tijd, dat ook/de loiindereii...."
„Ga nu, Marie", onderbrak Bernard
den spotter, terwijl hij een kleur kreie^, van
valsche schaamte. Het hinderde hem) dat
Klaas geloofde, dat hij zich door zijnd
vrouw liet behieerschen. Hij duwde het
kind vooruit en keerde zichi daarna weer
tot zijnen vried. Daardooir zag, hij uilet, hoe
de oogen van het kind j^ch met tranen
vulden, terwijl' h'et naar de kerk ging,
dkwijls omkijkend, oï haar vader haar
niet volgde. Maar neen, lajj bleef bij zijn
'vriend staan en was te laf, opi diens' spot-
Callewaert en een lezing met lichtbeelden
over den Iersehen. strijd door Jos. Ver
meulen, schrijver van -„De rerscho zelf
standigheid". („N. R. Crt.")
Een Bwlgiachlialiaansrhc
verloving?
Volgens een telegram uit Rome ioopt.
daar het gerucht, dat bij' gelegenheid van
het bezoek van den Belgischen koning en
de koningin te Rome officieel de verloving
bekend gemaakt zal worden van prinses
Yolande met den kroonprins van België.
B. T. A. seint e-ehter uit Brussel:
In offieieele kringen is niets- hekend
cmtrent een verlovin-gsplan van den her-
ltog' van Brabant'. Wij meenien te weten,
dat dit. nooit bestaan heeftl
Dc conferentie te Cannes.
Briand zal den 3den Januari 's avonds
naar Cannes vertrekken «u den 5den Ja
nuari met Lloyd George in conferentie
gaan.
De „Petit Parisian" publiceert liet
volgende telegram uit Londen:
De- „Times" zegt te kunnen mededeelen',
dat Lloyd George en Briand in princiep
besloten hebben, besprekingen te openen
met de sovjets en Tschitschetin en Lit-
Wincff uit te noodigen in het begin van
het volgen! jaar naar Londen te komen.
Men sprrclrt van 8 Januari.
De holschewistische leiders zouden uit-
genoNligd worden om nauwkeurige, in-
lichting'en betreffende zekere politiekb
kwesties van het hoogste belang tc ver
schaffen-
Briand aan liet Ameri-
kaauselic vul;'.
Door middel van de „Ass. Press" heeft'
Briand aan de groote Amerikaansche na
tie een Kerstgroet gericht.
De premier drukt daarin zijn beste
wenschen uit voor de verwezenlijking' van
haar vreedzaam ideaal. Hij voegt eraan
tee; dat Frankrijk hetwelk zooveel 'heeft
geleden van de gevolgen v«n den jongsten
oorlog, altijd zal werken aan het handha
ven van den vrede, daarbij apprecieerend,
dat het Amerikaansche volk zoo goed heeft
begrepen, dat zijn eigen veiligheid een
cesentieele voorwaarde ervan is.
Londenschc Bioscoop-theaters.
De correspondent Van „De Tijd" te
Londen schrijft
In Lenden kan men heel gerust de
bioscopen binnentreden, zonder té. vreezen,
dat men zich' zal ergeren aan' iets on
godsdienstigs of immoreels. Het reper
toire van die duizenden, volkstheaters die
er kj-ioelen in de straten meer dan in
eenige andere Wereldstad, kan men in drie
klassen rangschikken. De eerste i5 voor
de aristocratie; de tweede is meer be
paald Voor de „middle class" en ten laat
ste zién we hoe de minder gegoede standen
ook hun eigen filmen bezitten.
Eigenlijke biciscoop-tkeatérs voor hooge-
re standen bestaan er niet Veel'; 'f zijn
Veeleer de filmen, die speciaal zijn uitge
zocht voor de aristócratie en zulki een' film
wordt meeste! in een der g-rootsfe Variété
theaters opgevoerd. Deze filmen behande
len bijna uitsluitend onderwerpen met een
godsdienstigen of 'histoid sclien' aehter-
grond, waaromheen dan min of meer ro
mantisch een verhaal Wérdt geweven.
Dat dit niet er»1 in den smaak' valt
bij h'et gewone volk, is gemakkelijk te be
grijpen: de menschen g-aan er Van tijd tof
tijd Wel eens heen, om zich te laten' ver
bluffen door het.Vertoon van oude weelde,
die zé niet begrijpen. Doch' doode. historie
interesseert liun bitter weinig. (Jodsdien-
tige filmen komen nju en dan ook eens
voor den dag; de twee. beste voorbeelden
ervan waren „Qu-o Vadis" enkele jaren,
en „The Dawn of the World" een- paar
maanden geleden vertoond. Doch beide
zijn géheel mislukt als populaire filmen,
ternijen te verachten.
.„Bernard, ge ziijt toch' een man," zeide
Klaas, zijn spotlust bedwingend, „ge zult
toch niet naar uwe vrouw luisteren, als
het er op aankomt mee te strijden tegen
onze onderdrukkers! Want ik 'geloof ze
ker, dat de kleine door hare moeder is
onderricht, om' u de kerk in te leiden,
opdat ge toch' weer zou-dt leeren, u onder
'het oude zware juk te huigen.",
,.nl. .dergelijke dingen stoor iik mij niet
aan mijn vrouw," antwoordde Bernard
met een somber gëzicht, „maar ik wi)
niet, 'dat mijne kinderen iets hooren van
<nnze plahnen; daarom spreek ik er thuis
neit van."
„Een trouw aanhanger va.n onze zaak
zial zijn kinderen volgens zijn meemrigen
trachten «p te voeden," antwwoHde Klaas,
„en niets is gemakkelijker dan dat. Bin
nenkort zullen er boeken en tijiisch'riftea
verschijnen, waarin vertellingen'en Sprook
jes staan, uie -de jeugd; spelend \onze be
ginselen bijbrengen."
..Die zal ik mijnen kinderen nooit of
nimmer «n banden geven," antwoordde
Bernard heslist. De gedachte dat het ge
loof uit de hiarten zlijneï! onschuldige kin
deren zou gerukt worden, was hem, toch
te vreeselijk. Was hij zelf niet tevreden
AMSTERDAM N. Z. VOORBURGWAL 177
TELEPHOON 2699
OPGEFUéHT 1844.
SteecWT in voorraad
fijne Belajéche Biljartlakens, prima
ivoorenyfiallen, Tafel-Biljarts, Tafel-
lelen, Dam-, Schaak-, Tric-Trac-
sjMfhn, enz. 5009-20
niettegenstaande hun succes' in andere
landen hemelhoog" klom. ;Wil dit nu zeg
gen, dat het Eng'elsohe volk' niet gods
dienstig- genoeg is om er eenig belang in
te stéllen, otf, dat hét den godsdienst
te boog acht of hem door den film te laten'
„profaaieeren."
Deze laatste, onderstelling; is wel do
waarschijnlijkste, w:ant inj het algemeen!
kan men dek Engelschinan niet als ,cn-t
v. dsdienstig beschouwen.
Wie dit uu niet' aanvaardt, kan denken;
dat die ongunst aan, den oorsprong def
ft .men ligt; want ze kwamen! uit ttahë,
en werden door Italiaan'sclie firma'.-, dia
waarlijk iets groots kunnen pmesteeren',
ui tgéVeerd'.
Zij kwamen ook tof voor enkele weken'
ook alle historische filmen uit het' hüi-
tenbirid, die alleen, maar Vreemde historie
te zien gaven. Doch' nu heeft een Engel-
scbe vereenigin-g twee filmen'vervaardigd.,
die echt Egels'eh. zijn door de geschiedenis,
de -spelers', en de tooneelschïkfcing. waar
van de eerste (de Brand van. Lenden)
diGöi een veel' belovend Vlaamsch' talent,
mr. Frank Heyndrickx, van Meehélen, ge-,
sehilderd werd. Van deze Vennoolsehapi
weet ik sléöh'fs dat zij' fot nog toe na
twéé jaar bestaan reeds meer dan 200.00Q
p.st. uitgegteven heeft' zonder een cent
inkomenen van de filmen, dat de eene
de geschiedenis bév.at van den bracdv Van'
te mden in' 16W, en de andere de Kit-'
c.liciier-tragëdie van 1915 voorstelt Béide
filmen beloven een, groot- succes te wor
den en dit te meer, daar de censnur bef
opvoeren van den' Kitehener-film een tijd
verboden had. omdat naar het heette
hij Verraden bleek te zijn, door eeq'
zijner officieren. Met' Kerstmis had ech
ter de eerste opvoering toch' plaats.
De tweede rangs filmen slaan een heef
andere richting in: geen geschiedenis,
geen godsdienstig verhaal, doch een een
voudige liefde-historie is meestal' hef
thema,. Een roman, liefst een, exotische
werdt op 't' doek g-ehrackt. Alhoewel'
allen op dezelfde leest geschoeid, zijn
zij nochtans zeer uiteenloopend van vórm;
ze zijn doorweven van. avonturen, reis
verhalen, landschappen en fraaie natuur-
tafereelen. soms heel leerzaam- voor do
menigte. Dit genre is heel' populair erf
valt zeer in' den smaak van hef Eugelscha
volk, dat alhoewel uiterlijk kalm, toch'
graag op iets „exeitings" uit' is'.
Deze filmen, mede die der derdé klad
(waarmede ze overigens' heel' veel over
eenkomst Hébben) zijn bijna uitsluitend!
Amerikaanseh. BTeede horizonten, langa
en duizelingwekkende rennen, stoomen'dé
treinen, uitgestrekte velden' met' de wil-:
de natuur in vrijen staat be-wegend. spoor--
weg- of tramrampen, halsbrek'erijen van
allen aard: dit behaagt het meest' hef min
dere volk. Dit verlangt' veel leven, btewe--
ging en lucht..
Die wilde scenes geven hun: in tegen
stelling met huil gewoon; dagelijkfech, niet
Veel beleek'end leven een, paar oogenblik-
kiu illusies van de wijde wereld en, van-
grOutsehc beweging'.
met zijn lot, hij" had zijne kinderen toch te
lie], .om hen te laten bederven. De arme
man verkeerde nog; altijd in den waan,
dat de plannen d'er maainea; die heUi' vocte
hunne zaak hadden weten te winnjen
ook zonder het geloof aan God aan te tas
ten, verwezenlijkt konden woéden.
„Nu, koorts ge wilt," zeide KlOas dip
raadde, wat er in zijn vriend omging.
Daarom wachtte hij zich wel, nog latigét
aan te dringen. In zich! zélven echteh
dacht hij; „Geduld maar, mettertijd zal
ook hij wel teeren, zijn oud geloof oven
boord te welpen, en zijn kin leren vol-
gepsf 0ipe beginselen op te vuylen.'"
Na veel praten gelukte hét' Klaas Mai-
ten, Bernard te bewegen, in plaats van
zijn kind -i-n de kérk; te volgen, de verga
dering der gez^elten bij' te, wpmen,: waarin
beraadslaagd werd over de groote vergade
ring, die des avonds zou; gehouden wor
den en waarin een beroemd redenaar zot#
optreden, om. fl'en toehoorders zijn heil
brengende i-deeën voor te dragen.
(Wordt vervolgd. 1
r'i
te' i M
j v. j „jj