EEP
>ak
Pijp"
at Beste.
AUWEPIJP"
DAGBLAD VOOR ZEELAND
1150 «sa 175"Sir igor,r nsas fis
f250
f60
COURANT
JES
3NEEL
JURMAN
tschappij
per maand.
uitsluitend
p. half Pond
et. p ons
et oei ons
bij levenslange
ongescfiiktbeid
bij
overlijden
f 7 R bij verlies van
I I J een oog
een duim
een wijsvinger een anderen ving#
Dringendjerzoek.
.ALLERZIELEN"
„En leid ons niet in bekoring"
Buitenlandsch Overzicht
BUITENLAND.
DUITSCHLAND
O cents oontast
jky-dér^Ttegenwoor-
IENSTBODE
Drijdijk, Ovezand
Meisje^, ruim 28
inhuish.,
kór winkel behulpz.
L746 bur. v. d. Blad.
igenheid om hier
voor hare vloot
ïrde klasse eener
kstaanden cursus
|ehhen afg'eloopen,
;enwat Diploma
skundige vakken
zonden door de
ihappij in „Het
3900-50
ctijken voor de practijk
sraren i/h Boekhouden.
eraren M. 0. Boekhouden.
S verstrekt.
ven zonder prijsverhooginj.
j tegin. volgftniö maaiti
3800-30
it 73, Amsterdam.
iep.
ing met de
a-schriften der
ene, gefabri-
die hiervoor
£d xj.it de zu -
)vendien nog
erdermet een
parfum bereid,
fabrieksmerk
LDE"
Ate Bisschop)
LBRIEK
RBLAD"
a.
|t U van de
liteit.
Na 3486-108
Hoofdredacteur: J. W. VI E N I N G S.
Bureaux van Redactie en Administratie
Telegram-Adres: Nizeco.
Bijkantoor: MIDDELBURG, Markt 1 en 2
Telefoon 97
Westsingel, GOES
Telefoon 474
Directewrr J OS. MN DE GRIEND T. Telefoon 207
Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden, f 0.20 per week,
voor Post-abonnés f 2.90 per 3 m. Advertentiën van 1 tot 6 regel»
f 1.50, elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende korting
Biitontoor: MIDDELBURG, Markt 1 en 2. i eieiou..
7" afI, Sflrzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd.» te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen,
Met het oog op de extra-verspreiding
van ons Dagblad des Zaterdags, ver
zoeken wij heeren Adverteerders hunne
advertentiën voor de Zaterdagnummers
steeds zoo vroeg mogelijk in te zenden.
Van advertentiën, die later dan
Vrijdagavond binnenkomen, kan de
plaatsing niet worden gegarandeerd.
DE ADMINISTRATIE.
SS'
II (Slot.)
Gelijk de bewierook'ers der reformato
ren Luther, Calvijn e. a. hun werk met
den aureool van voortreffelijkheid, juist
heid en volmaaktheid omkransen, daar
tegenover „les faits et ges te»" van ,,Rome"
als doemwaardig en uitgaande van een
<loor en door verrot lichaam afschilderen,
zoo wordt ook in „Allerzielen" het socia
lisme als nieuwste wereldhervormer in
het volle licht geplaatst, „het do^ma"
■daarentegen en de Katholieke Kerk, de
verpersoonlijking van „het dogma", in
diepe en zwarte schaduwen gehouden.
Wat Heijermans den toeschouwers van
het Katholicisme doet zien, is een verminkt
beeld, een caricatuur, een antiquiteit, een
verlepte „Weltanschauung", die het te
gen de frissche, nieuwe denkbeelden van
het socialisme moet afleggen. Althans
füae indruk wordt den toeschouwers ge
suggereerd. En de meesten slikken dit on
gare gerecht, dat, met een sausje van al
gemeene* menschenliefde en broederschap
overgoten, hun nog zoo kwlaad niet smaakt,
wijl zij den smaak van gezonden geestes-
1tc&k verloren hebben.
Daarom juist dienen wij onze geloofs-
genooten voor „Allerzielen" te waar
schuwen en wij zouden onzen plicht van
voorlichter der publieke opinie Verzakkn,
wanneer wij anders deden. Dat stuk,
valsch in zijn opzet, eenzijdig in zijn ont
wikkeling, verkeerd in zijn tendenz, deugt
niet voor Katholieke pogen en oor en, alle
fanfaronades van „Het Volk" en zijn
adepten ten spijt. Het leert de Katholieke
Kerk en haar leer niet waardeeren, in
tegendeel; maar wel bazuint het 't socia
lisme uit als den nieuwen verlosser cn
heilaanbrenger van het menschdom, waar
bij het zich dan nog. Wel in 'het' stuk
komt dit meermalen uit op "den Godde-
lijken Verlosser als een soort van Groot-
Socialist durft beroepen. En juist omdat
dat alles is ingekleed in pen zinnebeeldig
spel, waarin levende menschen de geschre
ven theorieën door hun Woord en gebaar
als tot vleesch en bloed doen Worden,
is de uitwerking van het stuk des te ge
vaarlijker: de 12-karaats-katholiek ver
liest door de bijwoning van het stuk zeker
nog een karaat of 10 van zijn katholici
teit, de onverschillige komt er door tot
de conclusie, dat ai dat kerkgeloof maar
rommel is,- en de rood aangestokene vindt
er voedsel in voor zijn socialistische
aspiraties.
Van zijn standpunt heeft „Het Volk"
gelijk, de opvoering van Heijermans'
„Allerzielen" te bevorderen, want er
steekt een mooi brok' propaganda in voor
de Sociaal-Democratie. Wat meer is, het
is een soort socialistische geloofsbelijde
nis. Kleerekoper spreekt dan ook in zijn
„Opxoerigen krabbel" van 31 October j.l.
in „Het Volk" van: ,,de geloofsvervolging
tegen Allerzielen".
Met dat stuk van Heijermans heeft de
Scciaal-DemocTatie niet alleen, de pers en
de tribune maar ook het tooneel weten
dienstbaar "te maken aan haar reclame
voor het Kpode Evangelie, dat o,
FEUiL LE.TO
12) -o—
Ken uu'tr ïater verlieten de twee "asten
de herberg. Do Riedboer begaf zien nog
maals naar den stal, om naar da paarden
te zien en <len knecht eenjge aanwijzingen
te gaven over de behanüeling der dieren-,
daarna ging hij met Wagner de stad in.
Wagner wild© zijn geld haten, terwijl de
Riedboer neit een 'en ander voor zijne
vrouw en zijn zoontje ging koopen. In de
herberg zouden zij. elkaar' weer trieiften. Het
was middag geworden. De Riedboer zat
reeds lang weer in de herberg
bij het venster en keek mieit een
verdrietig gezicht door de ruiben Om' de
verveling tó verdrijven greep hij nu naar
het etane dan naar het andere pak, opendia
hjeiij, bt&eefc» «ib gekochte voorwerpen en
pakte ziei opnieuw in sloeg er de touwen
wear om en legde er 'n knoop in; intusschen
echter wierp hij telkens een blik naar bui
ten, zoo vaak eene schaduw langs het
venster gleed.
"W'agner liet lang op zien wachten. De
Ried bow onderdrukte een zucht, vreep
naar het voor hem staande wijnglas om
het in hem opkomende ongeduld te onder
drukken en liet het bovenlijf tegen de
erbarmelijke „Ersatz" -den menschen
in plaats van het ware Evangelie wordt
opgedrongen.
Maar zullen wij', Katholieken, die ons
geloof liefhebhen en weten, dat die Kerk,
welke onze moeder is, ook de moeder is
der volkeren, de brengster der ware be
schaving, de predikster van het ware ge
luk en de bode der waarachtige Vrij
heid, gelijkheid en broederschap, zuIIcd
wij aan een dergelijke propaganda mee
doen, door de vertooningen van zoo'nstuk
bij te wonen of te begunstigen Nooit, zoo
wij ons zeiven respecteeren. En nu moge
men ons van roode zijde voor dompers,
achterlingen, kleinzieligen enz. enz. schel
den, dat raakt onzekoude kleeren niet.
Maar wat ons wèl raakt, dat is iedere
aanval, hetzij openlijk of in 't geniep, op
ons geloof en hetzij de pijlen uit het roode
kamp kbmen van het spreekgestoelte of
uit de pers of van het tooneel, wij vangen
ze op op het schild van ons beginsel cn
schieten terug en strijden en kampen zoo
lang God ons adem geeft.
En om nu ten slotte den lezer te doen
zien, dat wij in onze veroordeeling van
„Allerzielen" niet alleen staan, maar
daarmee de algemeene opinie in bet ka
tholieke kamp weergeven, laten wij hier
een beoordeeling volgen, die wij vinden
in Jaargang! I vjain „Tooneel en Bioscoop'-'.
„Wat is er in vrijzinnige en socialistische
•kringen niet een woede losgebroken, om,
dat de katholieken zich verstoutten ta
verklaren, dat Heijermans' „Allerzielen"
niet deugt en op onwaardigen bodem rust.
Voor en na de strijd dateert al van
meer dan tien jaar terug is bewezen,
dat het stuk een geheel valsch idee geeft
van de katholieke .kerk en nog houden
onze tegenstanders vol, dat het „geniale"
„Allerzielen" absoluut niets tegen het ka
tholicisme heeft. Zou men daar werkelijk
niet beter weten of houdt men zich van
den domme
In elk geval, hoe befaamd het „zinne
beeldig spel" ook is, hier in deze por
trettengalerij mogen ook de beruchtste
sujetten niet ontbreken. Daarom een korte
bespreking en natuurlijk weer een ver
oordeeling.
Heijermans trachtte 'in dit stuk het
conflict te stellen tusschen de christelijke
liefde eenerzijds en het kerkelijk gebod
en de zorg voor den goeden naam ander
zijds. Hij koos daartoe de volgsnde
fahel:
In storm en ontij vindt de pastoor,
Nansen genaamd, van een klein dorpje
aan de zee, voor de deur zijner parochie
een doodzieke, stervende, jonge vrouw.
Met behulp van zijn huishoudster draagt
hij de vrouw binnen, staat haar zijn ka
mer en bed af en ontbiedt den dokter.
Deze verbiedt, haar te vervoeren, de naaste
huizen zijn trouwens te Ver weg. Na
vreeselijke smarten bevalt de vreemdo
vrouw in de pastorie, met het gevolg, dat
ze er een paar weken moet vertoeven.
Het dorpje komt in opspraak, :1e protes
tanten maken relletjes. Pastoor Nansen
stoort zich aan niets en gaat onveranderd
door met de "beoefening der christelijke
liefde. Evenmin laat hij zich gelegen lig
gen aan de scherpe kritiek en vermaning
van zijn collega uit de naburige parochie,
pastoor Bronk. Wij krijgen nu uitvoerige
debatten tusschen de twee pastoors, waar
bij de eene voorop zet, dat de christelijke
liefde voorgaat en dat hij die, waar er
geen andere wijs op is, in de parochie
moet beoefenen en de andere de kerkelijke
tucht en de zorg voor den sneden naam
der geestelijkheid laat primeeren. De vroe
gere vrienden worden vijanden, Bronk
gaat naar den Bisschop enNansen
wordt geschorst. Deze zorgt eerst nog, diat
de stervende vtouw welke "hij tever
geefs tracht te bekeeren haar stervend
kindje, hetwelk uitbesteed werd, kan be-
stoelteuning rusten, terwrjl hij zijne dikke
handen over den ronden buik vouwde.
Zoo kon hij het wachten wel een rijd lang
voihoudeu. Maar daar Lrad Wagner bin
nen. Hij scheen geen haast te hebben,
en op zijn gelaat lag niet de uitdrukking
van tevredenheid, welke de gelukkige af
doening -eener zaak daarop gewoonlijk ta
voorschijn roept.
„Nu?" vraagde de Riejdboer zich uit
zijne gemakkelijke houding oplichtend.
Zjjne vingers speelden zenuwachtig met
het ledige glas, en zijn gespannen blik was
onderzoekend op den binnentredende ge
richt. i
Wagner haalde de schouders op, trok
oen stoel naderbij en zette zich neer tegen
over den Riedboer. Eerst vlo-pg zijn blik
nog eens naai- de straat, daarna 'liet hij
heim door idle kamer zweven. „De notaris
is niet thuis," zieide hij spijtig. „Ik had de
zaak maar liever onmiddellijk afgedaan."
De Riedboer zweeg. De kastelein trad
binnen eti bracht voor Wagner een glas
Daar hij aan de peinzende uitdrukking
der twee mannen zeer wel bemerkte, nat
zij iets te bespreken hadden, verbet bij
de herberg, en nu was het weder stil.
„En wanneer., is de notaris te spreken?"
vraagde Ide Riedboer eindelijk.
„Na den middag misschien!" anf
woord.de Wagner. „Doch dit is ook niet
zoeken.
Men ziet aanstonds, waar het hem ha
pert. Heijermans laat het voorkomen, alsof
in de kath. klerk de christelijke liefd'e
achterstaat bij het dogma hij zegt
„dogma" maar bedoelt „regeltucht"
als het dogma in gevaar 'is hebben de on-
gelukkigen niets meer dan de gruwelijk
ste hardheid te verwachten. De hardvoch
tige pastoor Bronk zulk een type heb
ben wij nog nooit ontmoet tusschen de
vele geestelijken, die we kennen krijgt
aanstonds gelijk en Nansen, de man der
barmhartigheid, wordt door den Bisschop
gevonnist.
En zoo wordt meteen de Katholieke
Kerk die zeer zieker „la grande école du
respect" is en waar ook als regel geldt:
„curam habe de bono nomine", „draag
zorg voor uw goeden naam", ma.ar die
toch met haar stichter de liefde tot God
en den evennaaste als nummer 1 op haar
pro .gram heeft een schop gegeven.
Zon Heijermans zich werkelijk niet be
wust zijn, welk een caricatuur hij hier
leverde'? De gasthuizen, de gestichten
voor ouden van dagen, blinden- en doof-
stommeninstituten, huizen voor gevalle
nen, weeshuizen, sanatoria en andere ge
stichten van alterlei aard, groeiend en
bloeiend in den tuin der christelijke chari-
tas, zouden hem anders wel richtsnoer
kunnen zijn. (Als hij de christelijke cha-
ritas eens tegenover liberaal individua
lisme en egoïsme had gezetMaar
het is waar, er wordt ter linkerzijde
zoo georakeld over „dogma" en „clerica-
lisme", dat zelfs wie goed wil, daar wel
van de wijs moet raken".
Tot- zoover „Tooneel en Bioscoop" Wij
gc-looven, dat, na al hetgeen in dit artikel
over Heijermans' „Allerzielen" is gezegd,
voor eiken Katholiek, waardig dien naam
te dragen, de conclusie vast staat: ..Aller
zielen" deugt niet. En al zou het nu ook
duizend- maal worden opgevoerd, dan
klinke duizend' maal het katholieke pro
test tegen dat stuk als fegen een aanslag
op datgene wat "den Katholiek bet hei
ligst €n üerbaar is: zijn geloof.
Dezer dagen verklaarde het Fransche
blad „Le Journal des Débats", dat de
politieke horizont opklaart. Immers, de
tweede po-ging van ex-keizer Karei, r.m
met .geweld den Hongaarschen troon we
derom te beklimmen, is zoo snel en zoo
geheel mislukt, dat de algemeene poli
tieke toestand in Hongarije geheel en ai
is opgeklaard,- en 'dat het slechts weinig
wilskracht en gezond verstand' zal eischen
om in Oentraai-Europa de kalmte, welke
het zoo zeer noodig heeft, terug te
brengen.
Ook in Duitschland, waar het k'ahinet-
Wirth, alhoewel eenig-szins gewijzigd,
wederom is opgetreden, ,en zich voor de
uitspraak van den Volkenbondsraad
heeft gebogen, wordt de politieke roe-
stand langzamerhand- heter. Deze feiten,
gevoegd bij de groote meerderheid welke
Briand voor zijn politiek in de Kamer
heeft gekregen, zijn gunstige teekenen
voot de toekomst.
Briand heeft zich aan boord- van het
stoomschap „La Payette" ingescheept, om
zich naar de conferentie te Washington
te begeven. De Fransche delegatie is als
volg-t samengesteld: Briand, Yiviani, Sn-
reau, minister van koloniën; Jusserand,
Pranseh gezant te "Washington.
Lloyd George zal niet naar Washington
gaan, want de Iersche kwestie houdt hem
aan Engeland gekluisterd en die kwestie
beeft tot nu toe nog niet veel tot opkla
ring van den politieken horizont bijge
dragen. Wel heeft het Engelsche parle
ment de gedragslijn der regeering inzake
haar confereeren met Sinn-Fein met over-
zek'er. Maar kom! Het is warm m de kb
inlek. I aat ons in dan tuin gaan zitten en
een frisch glas drinken."
B-eiden verlieten zwijgend huln plaats,
o-m die met een gezellig hoefcjo van dien
schaduwrijken tuin te verwisselen. Daal
zaten zij dan weer en dronken een frisch
glas. Maair het wilde niet goed smoken,
en ook m-pt het aanknoopen van een ge-
spiek wilde het niet goed vlotten.
De lucht was inderdaad warm ep
drukkend, en buiten de stad brandde de
zon op velden en wegen. Doch nu deedi
die natuur een ademtocht, en een lichte
windvlaag dreef de hovenste looistof van
de zandige wegen weg en legde zie neer
op de dorstige bladeren der veldgewassen.
Aan den horizon hingen onlm''"e'tend
donkere wolken.
In den tuin der herberg bemerkte men
van dit alles niieits, ofschoon dei kruinen
'der hooge boomen zicb zachtjes begonnen
ta bewegen.
„Dat treft toch werkejijk' -zeer stechtl"
zeide de Riedboer en op nog za/h teren
toon voegde hij er bij: „Maandag wilde ik
het boseh koopen en betalen."
„Het geld heb ik!" verklaaidA Wagner,
„ge hebt het maar te nemen."
De Riedbo^r schudde het Hoofd. „Als
'die totalis met
„Dwaasheid I" vief Wagner hem in de
weldigende meerderheid goedgekeurd!, maar
Sinn Fein blijft balsturig en brengt de
conferentie in gevaar. Het weigert de
Britsche kroon als .wettige overheid te
erkennen en eischt dat Tyrone en Fer
managh, twee Iersche graafschappen met
een Katholieke meerderheid, aan 'het par
lementair gezag van Noord-Ierland (het
Protestantsche Ulster) worden onttrokken
Lloyd Georgie durft Ulster niet aanj hoes
veel er ook uit hillijkheidsoogpunt voor
dezen eisch van Sinn Fein te zeggen
valt. Doch zoo Lloyd George hierin toe
gaf, de Weigering van Sinn Fein om aan
den 'Engelsche koning trouw te beloven,
zou het gToote struikelblok blijven voor
het Welslagen der conferentie en doet hare
mislukking vreezen. Mislukt de zaak, dan
is het zoo- goed als zeker, dat Lloyd
George algemeene verkiezingen zal uit
schrijven vooraleer "tot drastische maat
regelen in Ierland Wordt overgegaan. De
stembus zal dan het laatste woord- moe
ten zeggen over de te volgen .politiek in
Ierland.
Algemeen vermoedt men voorts, dat
Lloyd George als premier zalaftreden,
wanneer de Iersche conferentie mislukt,
wegens een geschil met Ulster over het
door Sinn Fein verlangde afstaan va.n
de "beide genoemde provincies. Er zijn
dus wel belangrijke beslissingen op komst,
en critiek is de toestand' van het oogen-
hlik ongetwijfeld-
De 'Hongaarsche regeering heeft voor
Donderdag de nationale vergadering bij
eengeroepen, ter indiening yan een wets
ontwerp om het geheele Habsburgsohe
Huis van den troon vervallen te verkla
ren, zooals de groote Entente dit verlangt
en eischt. Wel is waar, is .de eis'ch be
treffende de vervallenverklaring van het
Habsburgsche Huis niet met het vredes
verdrag vlan Trianon is overeen te brengen,
maar noch de regeering, noch de nationale
vergadering zijn in staat, dit of een an-ler
re chtsstandpunt te laten gelden, en der
halve verwacht men, dat eene wet :n
Ik.vengenoemden geest zal worden aange
nomen.
Men hoopt nu nog maar, dat de groote
Entente er in zal slagen, de overig'!
eischen der kleine Entente, die Hongarije
ook economisch te gronde zonden richten,
onmogelijk te maken.
Volgens berichten uit Berlijn, begint de
kleine Entente echter al in te hinden.
Het oorlogsgevaar wordt, in ieder geval
veel geringer geacht.
Wij spraken daar zoo juist over het
vertrek der Fransche 'delegatie naar dn
conferentie te Washington. De lezer her
innert zich het oordeel van Japansehe
zijde over die conferentie, dat wij onlangs
in ons huitenlandsch overzicht aanhaal
den. 't Ook wel interressant te vernemen,
hoe men er in Ohina, dat met Japan nog
een Sjantoengkwestie heeft af te wikke
len, er over denkt. Welnu, Dr. Welling
ton Koo, Chineesch gezant te Einden en
lid van de Chineesche delegatie ter Wps-
hingtonsche conferentie, drukte, alvorens
de reis naar Amerika te aanvaarden, te
genover de vertegenwoordigers der pers
zijn vertrouwen uit, dat een beperking
der bewapening afhing van rle -"kenning
van het feit, dat de verzoening der tegen
gesteld!; politiek in het Oosten -en nood
zakelijkheid was. China, voegde hij er
aan toe, begaf zich naar de conferentie
met hoogvolle, verwachtingen, maar ook
met het bewustzijn van de ingewikkeld
heid van de situatie. De - Chineesche de
legatie zou geen poging nalaten om hij
te dragen tot het succes der conferentie,
door openhartige besprekingen en een
loyale beraadslaging over 'alle draagstuk
ken, welke aan de conferentie zullen wor
den voorgelegd.
Ook Lord Lee, En.gèlsch vertegenwoor
diger ter conferentie te Washington, .is
rede. Tusschen ons beiden is een eenvou
dige handteekening imimers voldoende. De
notarieels overschrijving kan toch" l'ater
wel plaats hebben."
„Dat wel I" 'zeide de Riedboer.
„Welnu, neem dan het geld j" Met deze
woorden! was Wagner opgestaan, oan in
de,herberg pen en inkt te halen.
De Riedboer keek zijn vraiénd na, tot
ddzfe de deur achter zich sloot, daatoa hief
hij den blik op naar de boo|men van den
tuin. Met schrik benoerkte hij: het op-
'klolmtend© onweder, dat zich reeds door
eenige sterkere windstaoten door da hoo-
gere kruinen aankondigde.
„Dat belooft watl" riep Wagner, naar
de onweerswolken wijizend, maar toch
vToolijk gesteimd, omdat zijn vriend op
zijn aanhouden toegaf en het verlangde
en voor het oogenblik zoo nóóoige geld
van hem wilde aanneimen. Hij' plaatste
het schrijfgereedschap voor hem op de
tafel, en de Riedboer schreef den schuld
brief. Wagner las hem aandachtig, door,
knikte tevreden, vouwde het blad te iZar
men en reikte 'Zijn vriend fle narud.
Zwijgend telde hij daarna de bank
noten op de tafel, en de zaak was afee-
daan._ Werktuigelijk bladerde nu de Ried
boer ïn zijnei portefeuille en ue vow hem
liggende papieren. Wagner lias in zijne
brieven, die hij met zong rangschikte. Hij
vol goeden moed'. Hij' had vóór zijn vers
trek naar Amerika een onderhond' met de
vertegenwoordigers der pers, aan wiea
hfj mededeelde, dat hij met vol vertrouwen!
in een goeden uitslag der conferentie de
reis aanvaardde. De belangen die op het
spel stonden, zeide hij', Waren van zoo
veel levensbelang voor de toekomst der
wereld, dat hij er niet aan wilde denken
dat de conferentie een mislukking zou
zijn. Zijn vertrouwen was gegrondvest
op de eerlijkheid' en het gezond verstand
der groote mogendheden, .welke aan de
conferentie deelnamen.
Jawel, maar toch is het niet zoo slecht
gezien van den Amerikaanschen corres
pondent van de „N. R. Crt., wanneer hij
'zegt in zijh jongsten brief aan zijn blad:
Wat mogelijk zal blijken te zijn op het
gebied van ontwapening, zal slechts af
hangen van wat kan bereikt worden in d©
StiUe Zuidzee en dit beteeken t weer niets
anders dan: in hoeverre is Engeland ge-1
neigd, zich te plaatsen aan de zijde van
deze Staten, tegenover Japan, met be-:
trekking tot de „open deur" en de „inte^
griteit" van China. En wat zal dat db
Ver. Staten kosten'? Zeer zeker heel veel'
van wat het niet wenscht af te staan.
En zoo kan dan in elk geval worden'
vastgesteld, voor wat betreft de agendal
van de Conferentie, dat de kwestie van
ontwapening eerst dan zal ter sprake ko
men, als de Stille Zuidzee-kwesties deug*
delijk zijn beslecht.
Laten we hopen, dat de ontwapenings
kwestie daarna nog zal worden aange
roerd.
Be Qpper-Silezbriie kwestie-
De gezantenraad heeft Maandag de vol-1
gende nota aan den Duitschen gezant
te Parijs overhandigd: De aandacht van'
den gezantenraad is op de gevaren ge
vestigd, welke de aanwezigheid van
vreemde elementen in Oppe.r-Silezië voor
de handhaving van de orde in dit gebiéd'
kan hebben.
De raad is ervan overrtuigd, dat de
rust, die op het oogenblik in het volkd-'
stemmingsgehied heerscht, en Waarvan de
voorttdu,ring van groote waarde is, niet
verstoord zal worden, tenzij de bevolking
door vreemde elementen wordt aangezet
om haar kalme houding te laten va;ren.
De gezantenraad meent derhalve, dat
het Je plicht van uw regeering is, om!
in uw gebied en meer in, het bijzonder
in de deelen, die aan het volksstemmings-
geibed grenzen voor een voortdurende be-
waning zorg te dragen, teneinde de toe
gang tot Opper-Silezië aan gevaarlijke
elementen te beletten. Onder deze omstan
digheden zou de raad uw regeering in
hooge mate verantwoordelijk beschouwen,
indien er door uit Duitschland komende
pir^on'en aanleiding tot onlusten werd
gegeven.
Het rijkskabinet is bezig de algemeene
insttind'ies vast te stellen voolr de com
missie, Welke de onderhandelingen met'
.Polen over het vooTloopig statuut van
Opper-Silezië zal moeten voegen.
Daar men daarbij voor een ingewik
keld complex van zeer epineuse kwestted
staat, zal het resultaat eerst' over eënige
dagen te verwachten zijn.
Ministercrisis in Pruisen.
Het Pruisische staatsministegie is af
getreden, nadat alle pogingen van, den'
minister-president, om, door reorganisatie
van het kabinet, op zoo breed mogelijkeu
grondslag, een nieuWe jegeering te vor
men, mislukt waren.
Men neemt aan, dat de onmiddellijke
was daarmee echter neg niet gereed,,
toen plotseling een windvlaag over de
tafel streek en de lichte, nog daarop lie
gend© papieren dreigde mee wieg te voe
ren. Verschrikt raapten de twee gasten de
bladen bijeen en staken ze in den zakt.
Juist vielen de eerste zware regendrup
pels, toen zij door den tuin naar de her
berg liepen, om alles voor de terugreis ge
reed te_ maken. „Men kan nooit weten,
wat er intusschen thuis gebeurt, en welke
ongelukken het onweder aanricht!" zeide
de Riedboer. Met deze woorden begaf
hij zich naar den staf.
Weinige minuien later rolUe het lichte
rijtuig de stad uit.
Het onweder was intusschen reeds los
gebarsten. Feite bliksemflitsen schoten
door de zwarte wolken, en de hoornen
aan weerszijden van den weg kreunden
«n bogen onaer den druk van den stomu.
De zware regendruppels hadden de dikke
laag stof nog niet geheell nat gemaakt, ea
dichte wolken van het opgejaagde stof
sloegen de paarden en de in het rijtuig zit
tende mannen tegen, zoodat zij nauwelijks
de oogen epen konden houden.
ÉWxmSt vervolgd.)
