OEN k Pijp" lurant. DAGBLAD VOOR ZEELAND 1500 N. :cr)t merh; IVERBLAD ARLEM- bij levenslange oen bij icn bij verlies tan I 7K bij verlies van f r»n bij verlies van f OK bij verlies van f IC bij verlies van 1 -• f £30 overlijden li OU een band of veel 1 lü een oog "U «en riuim I OU een wnsvinier lid JÊ8 p. half Pond ct. per ons ct, pet ons E COURANT 50NEEL Nummer 247 Donderdag 27 October 1921 Zeventiende Jaargang itsluitend Beste. IUWEPIIP" LKHEI5JE" it Blad ongeschiktheid overlijden een wijsvinger een anderen vinger De Roode Schooi in de praktijk. „En leid ons niet in bekoring" Buiteniandsch Overzicht BUITENLAND. DUITSCHLAND BELG.IE FRANKRIJK ENGELAND fflorflt vervolgd.] J 30 cents contant M. GOULMY erkiezingsstrijd. (Ier De 2e rtijwezen partementen 4677-60 adz. 8° Post I of per post- jing - Utrecht U van de Iteit. 3486-108 il bij het koopen onzer n een Bloemenplaatje laatjes, getiteld: „De ikelierv. Klaverblad's baar a 60 ets. per stuk lening zaak NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT A M M B as Direct.uri JOS. /AN DE GRIENDT. Telefoon 207 Hoofdredacteur: J. W. VI E N I N GS. Telefoon 97 Bureaux van Redactie en Administratie; Westsingel, GOES Telegram-Adres: Nizeco. Bijkantoor: MIDDELBURG, Markt 1 en 2. Telefoon 474 Directeur! JC - Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden, f 0.20 per week, voor Post-abonnés f2.90 per 3 m. Advertentiön van 1 tot 6 regel# f 1.50, elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende korting Al «B. Abonnés „n „.tl, «nrt.nl teg» »S...«» knel— om.t m„ „The Oc.» «»d Ge,rente. Cerpere.lo» Ltd.- te Amrtrtw. Roem 161, en «el veer de hinder ..nee d, bedrag. .Wanneer .socialisten, communisten, Bolsjefviki ,,e tutti quaati" der Roode familie 'het hebben over volksonderwijs [volksontwikkeling, praten zij alsof zij ook aangaande deze kwestie de wijsheid 111 pacht hebben en het.eerst dan goed wordt, Wanneer men hen laat begaan. Wat andere volksgroepen doen voor school- onderricht is lapwerk .en het onderwijs der., ^elericalen" deugt natuurlijk heelema-it niet, ofschoon de Historie getuigt, dat [Europa zijn huidige kennis en weten,- fechap te danken heeft aan de scholen' die het christendom1, met name de R.-R. Kerk, van den beginne af in| de la.denn van ons werelddeel stichtte'. Zelfs' de leuze, zoo vaak door de Rooden aange heven „kosteloos onderwijs voor teb volkskind" is niets nieuws en werd al aangeheven door de Pausen on dc con ciliën der Middeleeuwen. Hu mogen wij on. in zekeren zin ge lukkig rekenen, dat het Bolsjewistische Rusland, het „enfant terrible" der Roode [Familie, de roode school theoriëen he eft in praktijk gebracht. Dan kan men zien, waartoe men komt. Hetgeen zal blijken luit het volgende. Het Moskousche blad „Iswestia" be vatte in zijn nummer van 25 September dezes jaars een bericht vau den rooden Volkscommissaris Loenatsjarski, aldus lui idende „Het commissariaat van onderwijs zoekt naar een uitweg uit den ontstaken tra- gischen toestand. Twee groote gevaren dreigen den geheelen arheid voor het [volte, .uderwijs te niet te doen. Het eer- tets gevaar is het verval van de school', Rat zoover al is gekomen, dat men van, een catastrophe kan spreken. Het twee- kte is de natuurlijke zelfgenezing, waar naar in dorp en stad wordt .gestreefd, doordat burgers en kooplieden door ma- jteriëel'en .-.leun de school in hun hand krijgen, waarbij het onderwijzend perso neel hun meest van harte tegemoet kmot". Hieruit blijkt., zegt „Het Algernon Jlandolshlad",' dat op Loenatsjarlri's uitin gen de aandacht vestigde, dat van het communistische onderwijsp.rogram, waar van bij het begin der Sovjetrepubliek zoo jhooc werd opgeheven, niets ie terecht jgekomen. De mishandelde burgerlijke ele menten blijken dus op dit cultureel ge il ie (1 sterker dan de machtige commu nisten. Dat is te begrijpen, als men uit Loenatsjarki's schrijden verneemt, hoe [weinig in waarheid door de Sovjetregee- xing voor het schoolonderwijs is gedaan. Hij noemt het een schandaal, dat van het geheel der uitgaven slechts 3 pO't'. komen voer rekening van het commis sariaat van onderwijs. Tengevolge daar van was men den onderwijzers „dozijnen bnilliarden schuldig gebleven". Er zijn gouvernementen, waar de onderwijzers in 'den loop van het jaar absoluut geen sala ris Hebben bekomen. De groote Raad van Volkscommiss|a- xissen heeft op 20 Sept. beslo.ten, het percentage der dagelijksche uitgaVen Voor volksondeftvijs tot- 8 pCt. te vterhoo- jgen. Maar zelfs daardoor werd de vraag [van de voeding der onderwijzers, de vernieuwing van vervallen scholen en d© Verwarming van deze. niet opgelost. Daarom is door den Raad van Volkscom- taifsarissen een wiet. uitgevaardigd,"waar [bij ten behoeve van de scholen een plaat-1 gelijke „materiaal-belasting" wogdt inge voerd, een gedwongen levering dus' van Voor de school benoodigde materialen. Aan de kosteloosheid van de school, zen verklaart Loenatsjarski, moet men onvoorwaardelijk Vasthouden. Wie-ech- FEUILLETOK i 9) o- „Tijd?" vraagde Wagnw verwonderd,. „Een tweia urten voor u?" Wat wilt ge. dan, dat ik in dien korten tiid zal taaken?" Maar de Riedboer maakte ©ene afwe kende beweging met de band: „Niets: iztedde hij; kuchte en keek van uit het prieel Uaar de werkplaats, telrwijl Wagnfir onr.us- tig en in. spanning op 'zijne plaats heen en we©r schoof. „Kunt ga een uurtje weg?" vraagde d© Riadboar eindelijk. „Ik wilde verzoeken mij naar het naaste dorp' te VeTge:Ztell«n. Ik laat .ui met het riituig thuis brengen." Wagner Matte ieien verwonderd gezicht ter antwoordde niet onmiddellijk. „Ver gezellen naaste dorp thuis bren- klonk hieit nog in zijne ooiten. Hij kon maar niet radian, wat da Rield'boer rtan plan was. „Ik zal ii' pndeirwteg allte vertellen;": verklaard^ dez«; „zeg maar, of ge wilt!", Tt-" a +Ur ge| ma«drt me niauw^vigrig. Ik moet n echter verzoekèh, Moe lang te wachten, tot.'...", zieidia Wagnter, terwijl hij oen blik wierp op. zijn opgestroopte taouwen ten zijn schort. Be Rteaho-T knikte lachend, en stond pp. Terwijl de baas naar de werkplaats ter zal de onkosten dekken „Haaf als het uitsterven der onderwijzers, "de slui ting eter scholen, de ondergang van, het volksonderwijs in stad en land njet zul len voortduren, dan moet men andere hulpmiddelen tot onderhoud van de school ontdekken". ,„Kan men zich schrijft „Het Cen trum' een duidelijker bekentenis' van het bankroet voorstellen, dan deze wan hoopskreten van den Volkscommissaris Loenatsjarski, die de „liquidatie van het analphabcïis'me" h,ad gelast? (Thans zullen dus op het platteland be lastingen in natura (levensmiddelen, brandstoffen, enz.), in de steden, wat nog moeilijker is, belastingen in ..geld worden geheven ten behoeve van de scholen. Loenatsjarski z'elf echter betwij felt of de bevolking, en in het hij zonder de boerenbevolking, deze sc'hoolbelastin- gen met „hijzonder genoegen" zal be talen. Men kan van te voren zeggen) dat met het oog op de overige, zoo veelsoortige belastingen, die de holsjewiki voorne mens zijn in te voeren, van) de onderwijsl- bfl'astingcn Wel niet veel terecht, zal ko men. Niet alleen de hoogeschool en de mid delbare school, maag ook de volksschool is docr de bolsjewisten ten gronde gericht. Men kan wel met izlekerheid aannemen, dat er ook heden nog 80 a 90 pCt. anal- phabeten in Rusland zijn, evenals in den Tsaristiscken tijd. De veelbelovende vooruitgang van het volksonderwijs on der den djrang van de Rijksdoema in de laatste jaren vóójr den oorlog, is door de communistische vuist onderdrukt, zooals elk ander streven van het Russische volk. Hoe Vreeslelijk de geestelijke, moffe.el'fl verwonding is, die de holsjewiki door hun School onder de jeugd hebben aan gericht, kan men in het buitenland niet begrijpen. De holsjewiki wilden doojr de school zich ook de toekomst van het land verzekeren, zij wilden de kinderen met' oom monistisch en geest vervullen en van het gezin afscheiden. Daarom gaven zij ze alle vrijheid en ondermijnden ze met alle middelen het gezag in het huisgezin. [Te Petersburg volgde Lilina, de vrouw van Zinowjef, deze taktiek in uiterste Scherpte. .Wat de gevolgen zijn, is te Pe tersburg door onbetwistbare statis'tis'eke cijfers duidelijk gebleken. In een zitting van bet commissariaat van gezondheid (Narkomsdfav) werd geconstateerd, dat )vaü de 150 meisjes, in den leeftijd van' 8 tot 14 jaren, van een enkele school, bij Lett medische onderzoek 75 pCt. leden aan geheime ziekten. Het uiterlijk Verval van de school, die grool endeels ophoudt te bestaan, is dus nog niet het ergste. Veel ejrger is het te gronde richten van de jeugd door ds bolsjewistische school. Een groot deel1 van de jongste generatie is er tot in le kiem door verdorven en dit bederf blijft". Ziedaar dan. lezer, de roode school in de praktijk, oen bankroet over heel' de linie. „Aan de vruchten kent men den boom". Welnu, als de vruchten zóó slecht, zóó bedot-ven, zóó xot zijn,dan begrijpt men, dat ieder mensch, die nog iets voelt voor het verstandelijk en geestelijk wfel'zijn dei- kinderen, Van zoo'n boom 'walgt en al zijn best doet, om te 'beletten, dat hij ooit' zou worden overgeplant in onzen goeden Ne- derlandschen bodem. Ja, ja, die „dtèricalen? hebben het nog zoo mis niet, wanneer zij het onderwijs eerst dan voo/r een volkszegen en niet voor een volksvergif houden, Waifheer het uitgaat van het beginsel, zoo juist uit gedrukt in het bekende psalmvers,: „do vreeze des Heeren is het begin der wijs heid"-. terugging, om d© noo'dige aanwijzingen voor den tijd zijner afwezigheid te geven, keek de Riedboer met welgevallen naar de kleine nette woning met de ruime werkplaats, dis vlijt m spaarzaamheid zoo snel hadden doieti verrijiz'ên. „Vlijt en spaarzaamheid I" ze:lei de Riedboier zacht tot zich zalven. „Ja, ja, 't zijn toch een paai" machtige tooveiwpor- den. En wie ze goed weet te gebruiken, cUeii maken 'ze gelukkig. En Wagner weet het." Opmerkzaam ltetik hij door de openstaandiei deiur der werkplaats, die hij rondwandelende thans genaderd was, en verheugde zich' over de orde en netheid, die overal heerschten. Het langst 'rustte -zijn blik op da vergenoegde, vrolijk© gezichten der knechts, die in eerbieldig-ei bifuding voor hun haas standen en naar diens bevelen luisterden. Wat er. tussohen den haas en de knechts werd gesproten, kon de Reidbodr nauwelijks verstaan, Zij- spraken op' leetn kalme-n, yriendelijkeii toon, z'ooals de leden van een gezin, waarin eendracht en liefde heersehen, en de Riedboer moest zich bekennen, dat hij: plotseling, behalve) de twee reeds genoem de tooverwoorden nog ©en 'derde had Iee- ren kennein: „Vriendelijkheid.De ver houding tusschen d©n Rjgldboer en zijn dienstpersoneel liet ook wél niet te w'en- schen over, maar hij wilde toch v.rel er kennen, dat op Zijne hoeve en bij zijn volk eene zekere schuwe terughouding, bestond Evenals eertijds oveT de plaats der ver banning van Napoleon', wordt thans door door dé groote mogendheden beraadslaag,'d over de verbanningsplaats van den ex- lccizcr-koning Karei van Habsburg. In zooverre kan .liij zich dus vergelijken met „le petit eaporal". Voor de rest is heel zijn „Putsch5', of coup d' étaf, of hoe men zijn avontuur noemen) wil, eeu jaml- meTlijk'e mislukking geweest. De kop stukken onder zijn aanhanjgefs hebben, voot zoover zij niet gearresteerd zijn, de vlucht genomen en laten n.u Karei met de gebakken peren zitten. Toch zijn er, zelfs in Frankrijk, die het voor den Kabsburgelr opnemen, o.a, het blad „Lal Libre Pafole'i' (Het vrije Woord). Deze courant begint met te zeggen, dat de daajl van Karei en Zita, van kranigheid ge tuigt. Het gebeurt niet eiken dag, dat vorsten hun hachje wagen, „voofr hun, beginsel", zegt het blad. Het betoogt dan, dat Karei Van Habsburg altijd tegen da Pruisische ovefheersohing geweest is. De uiteenrukken van de Donau-monhJrolrie heeft vooral gestgekt om de eerzucht van een aantal huren, kleine staten, en ethno- gfa'fische groepen te bevredigen. Het is zeker begrijpelijk, dat de regeeringen .ta Boekarest, Praag en Belgrado en zelfs tc Rome ongerust woyden bij het denk- "beel'd jhun buit weer kwijt te .raken Maar men begrijpt minder goed, aldus de Libre Parole, dat een land als Frank rijk ar bij blijft volharden om in het Donau-bekken eensta,a.t van zaken, te hand-' haven, die toch geen levensvatbaarheid heeft en die noodzakelijerwijze ten zijuo nafleele moet keeren. Als Frankrijk o,ok maar eenig politiek begrip had, zou het de poging van Karei van Habsbufg aanmoe digen. In plaats daarvan blijven wij ods ma ar solitaif verklaren met de dwalingen, die in 1918 begaan zijn. Wij achten onj gebonden door verdragen, die aan alle kanten kraken en die alleen; tegen onze l'elgngen geldigheid hebben. Midden-Eu-' repa heeft behoefte aan een politiek een-' trum. Als men niet wil, dat Berlijn Weder dat centrum zal worden, moet men zorgen, dat Weenen het'wojdt. (Karei en Zita zullen nu vooirloopig- geïnterneerd worden in de abdij van- Ti- baiiy aan bet Platlenmeer in Zuidweste-, lijk Hongarije, totdat nadelr omtrent zijn lot zal zijn beslist. Gezien de eigenaardige, erv,a'ringen die Zwitserland met hem heeft' opgedaan —de Zwitsersche bondsjrafild heeft inmiddels de Habsburgsche familie voorgoed uitgewezen achten velen hel waarschijnlijk, dat aan den ex-koning en zijn gemalin een verblijf plaats wojrdt aan gewezen buiten Europa en Amerika b-vt op de Canarisehe eilanden of op bet eil'and Asemneion, dat nog onherbergzamer is dan. Sint Helena. Anderen weef zeggen, dat g-edacht wordt aan eeu eiland bij de Dalmatisdhe kust, dus toch in Europa;. Dit is zeker, dat de Geallieerden offi cieel de uitvoering van Karei door Hon garije hebb'en vegzocht.' Zij zijn er vol daan over, d,a.t admijraal Horthy zonder hulp van buiten er in geslaagd is, Kajrel's staatsgreep te vejrijdelen. Het is dus on juist wat Kleerekopeip 1n zijn „Oproe rige Krabbel''' in „Het Volk" van 25 October j.l. schrijft dat hij Karel's komst in Hongarije Horthy „welwillend glim lachend op den achtergrond stond omdat alfefe naar wensch vefliep". Trouwens heel deze krabbel vloeit ovef van onware vooi- stellingen en hatelijke insinuaties. In Duits'ckland nadert de xegeeringsi-. crisis haaf oplossing. Wirth heeft de opdracht van den rijkspresident tot vor ming van een nieuw kabinpt a,anvaard. Daar echtelr op het laatste oogenblik zoo wel. de Duitsc'he volkspartij van dj'. Strese- d«e hij door zijn op barschön toicm giegeven hevel nooit had ku'nnen verdrijven. Hij wist, dat ook in zijne afwezigheid op de hoeve alles -zijn gewonen gang ging. Hij Was ex echter ook van overtuigd, dat een zekere' angst het dienstpersoneel aandreef tot trouwe plichtsbetrachting en nat de knechts weer dan eens randgluurü--' i om te weten, of d© boer thuis was of niet. Rij dtez© gedachten viel hem het verschj tusschen de verhouding op zijn hoeve en die van de, knechts tot Kunnen baas in de eenvoudige timmermanswerkplaats steeds 'duidelijker in het oog. Hier scheen hel bijna, als verrichten de knechts uit eiglen beweging hunne taak en als ware de baas slechts hum bekwamer, meer ervar ren raadsman, naar wign -zij- gaarne lein bereidwillig luisterden. Op de Fdedhoeve daarentegen kwam het onderscheid tus schen meester en ondergeschikten meeï J# Misschien 'zou; de Rjeldhoer nog menige andere zaak op-gemwkt hebben, zoo niet juist Wagner mlet dei jas aan en den hioted op, naar buïtein geKOpien was en met d© woorden: „Klaar vriend!" dezen uil zijn gepeinzen had doen ops.chrikken. De Rieidbocr gToette de huisvrouw, die 'door het venster keek) en verzocht heit hem nie.t kwalijk te willen nemen, als de haas een half uurtje iap pr uitbleef, dan in het plan lag. Daarna, verwijderden de twee mannen zich. manals de democraten vooy een deel nemen in de nieuwe regeeriteg bedankten, zal de rijkskanselier moeten proheeren.. een „zakenministerie" uit centrum eil sociaaldelmocra.ten bijeen te kjrijgen. Van officieele zijde aldus een Tele graph-Union-bef icht uit Berlijn rekent men er op dat djr. .Wirth (centrum) fi nanciën zal houdeïi, Giesberts (ce-nfr.)- posterijen en dp. Braune (oentr-) arbeid. Ook acht men het niet uitgesloten, dat dr. Rosen ministefr blijft van huitenland- sc'ke zaken, Bauer (soc--dem.) ministeir van de sekatkist en vice-kajrselier en Hermeo (centrum) minister van voedsel voorziening. Binnenjandstohe zaken is nog vacant. Vast staat, dat dei portefeuille weer iu handen zal komen v.an) een sociaal-1 democraat, doch een „deskundige". Ook Ratkenau zou aanblijven. De eenige, die zeker aftreedt is1 Schiffer (dem. justitie). Vandaag of reeds1 gistepen komt de Rijks dag hijeen. i Terwijl Wfj dit s'ch.rijvten melden do bladen reeds de geslaagde samenstelling van het kabinet Wirth. Het ziet e,v eenigszins anders uit dan Wat hier boven werd gegist. (Wirth zelf wopdt weer rijks-kanselier, en neemt bovendien de portefeuiHe van bi'itenlandsche zaken (inplaats van finan ciën). Dr. Rosen zal geen lid zijn Vau het kabinet. Minister van- hinnenland^ch'e zaken wórdt Koster, de vroegere minister Van hufienlandsche zaken. Voor 't overige zal ar voiorloopig geen wijziging zijn in de samenstelling der jregeering. Dc Oppcr-Silezisclie kwestie. In een nota, welke Dinsdag .door den Po.olsehe-n gezant aan de gezantenconfe- re-ntie overhandigd is, aanvaardt de Pool- schc reg-eering de beslissing der gealli eerd-en .inzake Opper-Silezië. Zij heeft Plucinsky aangewezen als gedelegeerde der gemengde commissie, die over .de eco nomische overeenkomst moet onderhan delen. Dje overeenkomst van Wiesbaden. De „Westminster Gazette" meldt, dat' het tractaat, tusschen Louc'heur en Rathe- nau te Wiesbaden gesloten, vermoedelijk niet voor Januari in werking zal treden. Dan evenwel, zegt het blad, zal het aan alle belanghebbenden wtel duidelijk zijn,- dat Duitsehland wel in staat is zijh be talingen voort te Zetten. .Opheffing zomertijd. Maandagnacht om 12 uur is 'in België de normale tijd weer ingevoerd*. Herstel Gentsche entrepots. Zooals men zich herinneren zal, is in Juni 1919 het groote entrepot van de haven van Gent door brand vernield) waarbij' verscheidene personen omkwamen en 4 miHioen schade werd veroorzaakt. De opbouw der nieuwe entrepots is thans zoover gevorderd, dat zij 'in December gereed zullen zijn. .Waarschijnlijk zullen zij onder gïoot feestbetoon en in tegen-: .wcordigheid van den koning worden ge opend. Dan zal ook een feest plaats heb ben ter viering van de herleving van den Gentschen zeehandel na de vier jaren oorlog. („Msbd.") Dc eonrmiiinsti'li-aanslagen. De besprekingen, die sinds den misluk ten aanslag- op dan Amerikaanschen gezant en de relletjes in de zaal Wagram met Zwijg&nd gingen rij naast elkander v«ort. 'Uit de werkplaats klonken de luide sla gen der bijl en de wijs van een eenv-otud igi volkslied en geleidden do twee vrienden ■op hunne wandeling tusschem de .welige kore-nakkieirs. Wagner vraagde niets. Hij Het het nu aan rijn vriend over, met zijn gaah voor den dag te komiejn. Deze scheen echter weinig gfeneigd, «en gesprek aan te knoo pten. In dtep-e gedachten verzonken, met den blik op diein weg vooir hftin gericht, ging hij naast Wagner voort, Zoo lat ook dezie zich met zijn eigen gedachten herig hield, tot hij er eindelijk in 't geheel: niet moer aan dacht, .waarom hij: eigenlijk) zjjn werkplaats had verlaten en wie h'emi tot deze; wandeling; had doein. besluiten. „Hebt go -dat bosch daar ai >-■> is goed beteken?" vraagde de Riedboer eens klaps Wagner teek: op. Het bosch rag nu voor hen, binnen weinige minuten zouden zij het bereikt hebben. „Het bosch?" aarde Wagnar werktuige lijk; hij wist niet, oE diei vraag van rij'nj vriend mtat diens zaak in vorbanü stond. „Ia en nteenl" ging hij daarna' voort. „Zooais men als waglenmaikeraliiïd ©en bosch met tjmmieirhout bakjikt. Tri"- pai-tij goed verzorgde boomen doét het o-óg al tijd aangenaam aan. Da waande, die het ,da.ar voor ons iiggenJei vertegenwoordigd, is zeker niet gering." grooten ijver zijn ondernomen, hebben Dinsdag* een zeer merkwaardig resultaat; gehad. Men heeft n.l. een der jonge men sehen gevolgd, die tot de groote lawaait makers in de zaal Wagiram behoorde eol die. in een vergadering zou heb'ben gei zegd, dat binnenkort verscheidene poli tieagenten zonden worden „opgeblazen". Dat dit geen humbug van het 18-jarige jongmensch is geweest, bleek bij een huis zoeking,waarbij1 men in zijn lade .3 bonis men vond, henevens "de aoodige werkluis 'gen en het materiaal voor het vervaardi gen van handgranaten. Men kan begrijpen;, dat hij onmiddellijk op een veilige plaats is opgeborgen. („Msbd.") De onbekende soldaat1. Het lijk van den onbekenden soldaat is te Le Havre met groote plechtigheid aan bqord van den Amerikaanschen ifruiser „Olympic" overgebracht. Bij die jplecha tig-heid heeft de minister van pensioen wezen, de heer Maginot, namens Franks rijk een redevoering gehouden. Uit de Kamer. Uit Parijs wordt dd-. 25 October aan da „N. R. Crt." gemeld: „Na een rede van Magallon heeft' da; Kamer, ondanks het' late uur, Tardieu willen hooren. Deze gevaarlijkste bestrij der van Briand was buitengewoon op dreef, de heele Kamer, behalve de socia listen, luisterde aandachtig*. Telkens schalde van het centrum en rechts geestV driftig applaus. Tardieu keerde zich vooral tegen 'de enge socialistiseh-radikale poli tiek van vóór den oorlog. Zijn rede was een requisitoir tegen het blok der link'er- partijen. Af en _toe heersehte tusschen. uiterst rechts- en links een oorverdooveni'- spektakel van handgeklap en klappen met lessenaars. Tardieu verweet Briand 'd'e aan staande konferentie te Washington niet te hebben behandeld en niet te hebben ge sproken overeenkomstig 'den grondslag,- waarop 16 November 1919 de Kamer werd' gekozen. Ten slotte ontvouwde hij' zijn programma van Hnitenlandsche en binnea- landsche politiek. Wat de eerste aangaat bepleitte hij' een algemeene vrije gedaeh- tenwisseling- met Engeland, wat de binnen- landsche betreft fiskale Jiervorming." Na het antwbord van Briand nam de Kamer met 301 tegten 186 stemmen .pen motie van vertrouwen in de regeering aan. D|C Eng'clseh-Ierscke conferentie. In welk stadium zich uu de- vredess conferentie met Ierland bevindt, is on mogelijk te zeggenniemand blijkbaar kan de minste informatie dienaangaande ges ven. De Britsche en de Sinn Eein-ludejï schijnen overeengekomen te zijn, dat in' deze nieuwe crisis de grootst mogelijke geheimhouding zal worden betracht. Het korte officieele communique zegt'; dat de conferentie opnieuw -„verdaagd'1 is, daar 'n sub-commissie yan 4 leden nog niet met haar voorbereidende werk zaamheden gereed was. Deze sub'-eom-; mitsie was samengesteld uit Lloyd George.- Chamberlain, Collins en 'Griffith, Ze had! tot doel een „modus vivendi" te viuden, waarbij de conferentie zou kunnen Flijven. voortduren. Het is duidelijk, dat Lloy.d: George het uiterste doet, zonder op eenige verdere vormelijkheid te letten, om het: contract tusschen het Britsche kabinet en de Sinn Fein-leden niet .meer to doen. verbreken. Ook Coüins en Griffith sehij'- nen in dien -geest to .'Werken. .Wat er ook van zij, wij kunnen eonsta- teeren, dat er nog 'steeds .contact is "en dat de conferentie nog niet is opgeheven. En meer valt er op het oogenblik niot te zeggen. De dag nadert snel, dat Lloyd George Zwijgend hal de Riadboer naar het eenvoudige oordeel van zijn. vriend ge luisterd. „En het bosch is te koop", z©ide hij nu:. «Dat we&t ik," luidde het korte ant woord van Wagner. Doch Dlotsieiling sebs|en eetn vermoeden -der waalheid in hem op te komen. „En gij wilt zieide hij' snel, „Het bosch koo-piein". vulde de Hied- hoer aan. Wagner was op- d©n welg. blijven staan Hij keiek den Rielbo-er onderzoekend aan; daarna keerde hij zich' najar het bosch, waarvan zij den zoom1 bereikt hadden. Een poos bewaarden beiden het zwijgen. Eindelijk knikte Wagneir met het hoofd, monsterdei de hoog opgaand- stam men le'n scheen te rekenen. Nadenkend, liet -die Riedboer het ondeieinde van -zijn. stok door de licht© kiekjes gaan, die tus schen het gras aan dein zoom vau het bosch g'roeidön, als mopst hii al de knoip- pen lem ^knopjes tellen. Ondertu^schen wierp hij nu ©n dan --eri voorzichtigen blik op het gfezicht van zijn vriend, diei met ©en .ernstige uitdrukking zijn bereke ning vervolgd©. Nu ging Wagner verder, hel bosch in, iem de Riedboer volgde beur zwijgend. Hij bl©ef staan, als Wagnör staan bleief, en ging verder, als dezjei verder ging.

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1921 | | pagina 1