voor NedeiMnd,
Zeventiende Jaargang
Maandag 24 October 1921
Nummer 244
Keizersgracht 482, 'AMSTERDAM.
S% PANpBRIEVEN a 97%
VerpJrchte jaarlijksche
uitloting 4 procent.
BUITENLAND
Telefoon 97
Westsingel, GOES
Telefoon 474
J*"
De juweclendiefstal1.
Het is thans uitgemaakt, dat 'le tan-'
Aieten, die op de L'ouisalaan te Brussel
up klaarlichten dag een juwelierszaaK
plunderden, voor niet minder dan 450.000
francs juweelen hebben gestolen. Omtrent
de daders van dezen brutalen diets tal
tast de politie nog in het duister.
(„Msbd.")
Nieuwe Loodshnnt.
Op de Cock-erillwerke te Hobdken (Ant-
werpen) is een nieuwe Joodsboot van sta
pel geloop®, welke daar voor rekening
van bet departement van marine gebouwd
werd. Deze nieuwe bo.ot, die voorzien is
van ntcrke motoren en een vlugge ver
wisseling van loodsen toelaat, zelfs bi'
zeer zwaar weer, heeft de Antwerpsehe
haven verlaten met bestemming naar Vlia-
vingen, om in dienst te worden genomen
door de Belgische loodsen aldaar.
(„Mshd
Die hoogc politiek der Bel
gische rcgcering.
Uit „De Schelde" van Antwerpen
„Eiken dag vermeerdert de Belgischi!
schuld met 20 millioen.
.Waaraan die besteed wordten1?
Aan allerlei onzinnige, militaire wer
ken i Aj
300.000 fr. voor een duivenkot! f
Millioenen voor paardenstallen
Millioenen voor herstelling van nutte-
looze, veroordeelde forten
Nu weer voor raspaarden, die tot sport
en vermaak van enkele officierkens dienen
moeten.
Die onzinnige geldverspilling ssrju het'
werk van Napoleon Devèze
Maar intusschen kunnen duizenden meii-
sc-hen geen huisvesting vinden en worj.t'
er niets gedaan om de oorlogsslachtoffers
uit hun hutten en barakken te helpen en
eischen duizenden handelaars en nijvar-
aars tevergeefs het bedrag 'der oorloirs-
reciuisities door den Êelgischen Staat ge
daan
bert. „Dit is de gevangenis van onzen
burcht!" zeide hij tot Rieinoud en liet de
ssen tastend langs don vochtigen, met
mos en klimplanten begroeiden muur gaan
„O, hier heb ik Robert zoo dikwiipj opge
sloten en hem er niet uitgelaten, voor
hij mij een zwaar losgeld betaald had,
juist zooals dei ridders van dien Riedstein
deden."
„Natuurlijk," riep. Robert, ,»ds. ik' u
den ridder van den Riedstein liet spelen!
Maar even dikwijls ook heb ik u gevangen
gezet en u in den kerkeir laten varhangler
la, dat is echt waar!" De laatst© woor
den sprak hij met veel nadruk, want de
twee anderen, barstten in een schaterlach
uit. Ook de bini.de vonjd het kluchtig,,
dat zijn broeder Gieïand in de akelige
gevangenis reeds eenjgo malen van hon
ger was gestorven. Lachend betastte hij
zijn arm en zijne wangen, als wilde hij
zich overtuigen, of hij hem als vleesch en
been en niet als een geest voor zich had.
Het kwam niet in Robert op, deze
spotternij kwalijk te nemen, en hij bleef
op zijne gewone hartelijke wijze doorpra
ten, terwijl den blinde alle heerlijkheden
van den Riedstein opgesomd en beschm
ven warden. Nu eens betastte deze do
slanke stammen dor sorbeboomen, dan
weer de takken der dichte struiken, nu
eens waren het waaiers van het varen
kruid dan weer wat mos of eene blcem
die men hem in de hand legde. Daarna
gjng men .ovsir tot verklaren, De kleine
beschrijvingen, zooals dei jongtens ze in de
school hadden geleerd, worden voor den
blinde herhaald, en deze knikte bevesti
gend, telkens als hij met zijne voorzichtig
tastende vingers aan den stengel of aan
het blad datgene ontdekte, wait hem welrd
verteld.
„Maal- nu willen we ook wat gaan spe
len, 'i' riep Robert eindelijk, terwijl hij' op
sprong. „Ik weet al, hoo we doen zullen.
En dat wordt nog veel aardigfer dan vroe
ger. Gerard is'de ridder van Riedstein, en
gij, Redncmd, zij-t de reizhnjde koopman
Gerard moet n beneden op den Wee over
vallen en uitschudden. Zoodra ik het gp-
schreeuw hoor, snel ik toe en red u!"
„Ja, en dan sluit ge den armen Gerard
in de gevangenis van den burcot en laat
hein daar weer van honger- atervenl"
riep Reinoujd vergenoegd en spottend teee.
lijk. Weder klonk het vroolijke lachen,
dtóen keer van alle drie, want ook Robert
had er schik in, dat de blinde zoo spoe
dig zijne schuchterheid aflegde en zich
een vrooHjken, opgewekten speelmakker
toonde.
Reinoud stelde: den reizende» koop
man voor. Op den rug droeg hij. teen uit
planten en takjos samengesteld' pak en
in d© hand een stak, die hem echter min
der tot steun op zijn verren, tocht, dan
als een onontbeerlijk middeli diende tot
vinden van het pad, dat door het kreupel
hout aan den voet van dietn Riedstein liep.'
Gierard kwam van dein butch t, «verviel
