Nelle
eeren
ring bij de
iepr
DAGBLAD VOOR ZEELAND
svsstj-sm
Eerste Ned. Bili
p« ons
per ons
"JES
Het geheim van het kasteel Rocnoir.
F\J. ELSENBURG
COURANT
Nummer 228
Woensdag 5 October 1921
Zeventiende Jaargang
'kende
ONEEL
necht genaagd
AMSTERDAM.
verzekering-
atschappij
1JMEGEN.
tschappij.
sverzekering.
i cTnllwlw OKrt >ij f IRfl bij verlies van 4 7C fcijvariiesvan f pfj hij verliasvan f qc bij ïarjles ran f IR bil verlies van
500 «SS I ZOU overlijden 1 lüU een Hand ofvoel I IJ eenoog I OU een duim I 03 eenwiisvinier 113
een
Bij Schaepman's Graf.
FEUILLETON
Buitenlandse!) Overzicht
BUITENLAND.
DUITSCHLAND
BELGIE
ENGELAND
BILJART MONARCH
^1'
4511-165
10 cent» i contaoe
stond
OVE, Slagerij, Goea
nieuw met
ikaansche)
leurzeep)
ikken van welke
wordt gebruikt
fleer en mooter dan
beslist niet af aan
nerk „DYFOAM"
dan 50 cent per
uk met gebruiks-
THIEME, Drogisterij
3 4479-50
3460-40
van de
3486-108
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
- Bb a. «l cn BH est M (U CPA Directeur? JOS. /AN DE GRIENDT. Telefoon 207
Directeur? J OS. /AN DE GRIENDT. Telefoon 207
Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden, f 0.20 per week,
voor Post-abonnés f 2.90 per 3 m. Advertentiën van 1 tot 6 regels
F 1.50, elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende korting
HoofdredacteurJW. VI E N I N G S. Tetef.Don 97
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsi g
Telegram-Adres: Nizeco. Toi«fnnn 474
Bijkantoor: MIDDELBURG. Markt 1 en 2. Telefoon 47
r verzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedrageni
Het wordt zoo zachtjes aan als een
stille afspraak', dat wie van ons, Katho
lieken, uit het lage land aan de Noord
zee naar Italië's zonnige dreven trekt,
hetzij godsdienst of„ kunst, handel of
uitspanning 'het mot iet vprmt der reis,
een bezoek brengt aan Schaepman's giraf
op het „Campo Santo" te Rome.
En terecht. Want zoo op iemand, dan
is op den „doctor" het woord van toe
passing: „gestorven spreekj. hij nog.''
Zijn naam is nog altijd een leuze, die
bezielend Werkt op de ouderen cn de
jongeren, die Neëjl&nd's Katholieken met
geestdrift doet kampen voor de hand
having hunneij, rechten en de verovering
vlan de godsdienstige en politieke vrijheid,
Waarop zij aanspraak meenen te mogen
maken. En dat die strijd (reeds in zoo
menig opzicht met de zege is gekroond,
is wel hieraan te danken, dat Katholiek
Nederland vol vertrouwen den weg heeft
ingeslagen, die Schaepman het met zijn
reuzenkracht en door alle moeilijkheden
en hindernissen hun heeft gebaand. Zoo
blijft deze machtige emancipator ook na
zijn dood ons aller vioop- en toonbeeld,
als strijdbaar christen, als Katholiek van
de daad, als kind des Pausen, d.W.Z,
ten nauwste verbonden met het een trum
der Katholieke eenheid. Begrijpelijk is
het dus, zooals wij hierboven zeiden, dat
de Roomsche Nederlander, die Italië be
reist, ongaarne huiswaarts keert, alvjo-
rens de plaats te hebben bezocht, waak
het afgestreden lichaam V|an dir. Schaep-
man onder de schaduw van de St. Pie-
ter den Dag der Opstanding verbeidt.
Zoo dacht er ook het Nederlandsehe reis
gezelschap over, dat vorige maand naan
Bologna trok om eir den zevenhonderdf-
jarigen gedenkdag van St. Dominicus dood
te herdenken. Men zou niet naak Holland
terugkeegen, alvorens Schaepman's graf
te Rome bezocht te hebben.
De Romeinsche correspondent van „Het
Centrum", Schaepman's lijfblad inder
tijd, beschrijft in die eonirant (nummer
van 1 Oct. j.l.) dat bezoek waarvan het
hoofdmoment zeer zeker de rede was,
welke de WelEerwaayde pater A. Win
kel van het college Angelico der Domini-
kanen, voor de ontroerde pelgrims hield
en die wij met gTaagte hiep overnemen,
temeer omdat wat patejr Winkel van
Schaepman zeide, feitelijk het geheim' be
hoort te zijn van de levensactie Van elk'en
Katholiek, die 'zich zijn geloof niet
schaamt.
De sprektfr begon met er op te wijZen
dat, geschaard rondom het gr,af van den
grooten dichteir-staatsman het. niet noodig
was in scherpe lijnen te teekenem em uit
te heelden dien man, dien ridder, van het
ideaal, die nog zweeft vpor ons alle!r ver
beelding in zijn Ware grootheid en wienS
machtige scheppingsgeest en groot ge
loof thans meer dan ooit Weep naar voren
treedt tejr plaatse W,aar hij rust' in do
schaduw Van St. Pieter.
Wil men Schaapman toch begrijpen,
dan moeten wij ons stellen op het stand
punt, vanwaar ook hij zijn actie voerde.
Hij met zijn scherp vfepstand begreep,
dat, zoo .er iets bereikt moest worden
het moest geschieden langs de lijnen,
die uitgaan v,an het centrum, gesymboli
seerd doo,r den zWevendeu koepel van
Michel-Angelo. Hier in het Rome heeft
Schaepman hij was nog jeugdig pries-
ter toen nij het Vioofr het eerst betrad
geleerd dat slechts de eeiïwige, onvè/b-
anderlijkë beginselen den mensch, en met
den mens'dh de wereld tregeeren, maar
ook, dat de toepassing dier zelfde be
ginselen een band moet zijn die om Velen,
om zeer velenja liefst om allen ge
slagen moet worden. Hier te Rome is
(Naar hef Fransch)
f 38) -o,-
Fernand, en Jules vielen op dé knieën
en baden. Hector, wren zijn vader' slechts
lasteringen lenen den hemel geleerd had,
volgde nochthans het voorbeeld zjjner
twee vrienden.
„0, vader!" bad Fernand vurig, „bid
voor mij uit de hoogte dos hemels, waar
gij u bevm-lt opdat ik mijn arme moeder
mose weierzi^.a
kus /len ,m^nulen. die hun een eeuwig-
raai zet Jeanne Maine, de meester
knecht „God 'zij geloofd 1"
„We zijn gered!" nep. Hector.
"t °nSe:leeT,J? mijnheer de
graaf? vtoeg Jeanno-Marie.
i hebb&n van drieën eenia
letsel betomen.
„Goddank, wij komen u redden."
Alvorens het reddingswerk aan te van
gen, legde Jeanne-Mane aan de werklie
den den toestand uit. Als oen cenaraal
vóór de bestorming van een moeilijk te
herhopen en gegroeid tot intenser groot
heid zijn geestdriftige bewondering, zijn
goddelijk enthousiasme voor al wat su
bliem en edel is en bovenal voor de
schoonste, grootste en heerlijkste ver
schijning- hier op aajrde, de Kerk v,an
Jezus, sn haar ziehtbaalf Opperhoofd,
den Paus'. Hij was met recht de paladijn
van den Paus, wiens geestdrift ont
sprong aan het juiste inzicht en het zui
verste gevoel. De Paus was Schaepman s
devbtie; als man van den Paus was hij
geboren. Het zijn de eigen woorden van
dr. Schaepman, als hij zegt: „Het laat
ste woord dat de Paus mij toeriep, was:
Corjraggio, figlio mi. ik herhaal dat
woord: moed, mijn zoon; moed is plichts
besef, moed is kracht, moed is geest
drift. En hoe dikwijls is Schaepman ook
in later ja|jen niet opgetrokken naar
die Eeuwige stad. Het was in die mo
menten, in die uren dat hem drukte het
kruis dep tegenspraak. Hij ging dan heen
naar zijn Vader, en diens levenwekkend
Woord, het woopd van den opvolger van
Petrus, Was vpop hem een lichtbaak in
de duisternis, en gaf hem moed voojr den
vierdefen zwaren strijd. Na te hebben
aangestipt hoe dr. Schaepman, telken
male dat hij naar de Eeuwige Stad pel
grimeerde zich ergerde, omdat hij er ge
tuige van moest zijn hoe telkënmate op
nieuw iets aan h,a,ar ouden luister werd
ontnomen, toonde de eerw. spreker aan
dat Schaepman ook vpor zijn volk is ge
weest de Romeinsche Schaepman, die
den blik ernstig en rustig gericht heeft
naar het centrum der wereld, naar de
heersehejesse der wereld. Zijn werkzaam
heid in het- vaderland, heel zijn optreden
was een hymne vpor den Paus, voojr w'ipn
hij de koele harten in het Nooyden deed
gloeien door het pythrne zijner verzen en
de donderende kpacht zijner Woorden.
En toen zijn leyen vervuld was. zijn
taak was vplbracht, toen is hij heenge
gaan yan uit de lage landen aan de zee
naar zijn geliefden Va.dep in Rome, om
daar in de schaduw yan St. Pieter het
moede hoofd ter puste te. leggen. Wat
Was hij blij, hier in Rome te mogen' ster
ven. „Hier," zeide hij, „is 't het best te
rusten."
De sprekëp Verzocht nu de krans op
het graf Van Schaepman _neder te leggen
en daarna, eenige oogenblikken te bid
den vpor zijn zielerust.
De Iersche kwestie blijft nog altijd het
groote vraagstuk van den dag, vooral nu
een conferentie tusschen Sinn-Fein en het
Engelsche gouvernement aanstaande is.
Thans wordt in politieke 'kringen ernstig
besproken, hoe lang zij waarschijnlijk zal
duren en hoe zij zal plaats hebben. Alom
geeft men toe, dat de conferentie lang en
haar vorderingen moeilijk moeten zijn,
maar men is algemeen van oordeel, dat
het feit zelf, dat zij gehouden wordt, een
belangrijken stap voorwaarts beduidt.
Naar men verneemt, zal de conferentie
plaats vinden op het offieiëele bureau
van den Premier in Downingstreet en zul
len de vertegenwoordigers van beide par
tijen gevolmachtigden zijn met uitgebreide
bevoegdheden.
Er bestaat geen twijfel aan, of de meer
derheid van het parlement en het Britsche
volk zullen elke regeling steunen, welke
de Britsche gevolmachtigden totstand
zullen brengen, doch er wordt op ge
wezen, dat de Sinn Fein-gevolmaehtig-
den zich in een verschillende positie be
vinden. Het Dail-Eireann, door hetwelk
zij met gezag bekleed zijn, verlangt een
onafhankelijke republiek. Een regeling zou
beteekenen het verlaten van het standpunt
«n het blijven van Ierland binnen het
Rijk op nagenoeg dezelfde grondslagen
nemen positie, overlegde hij, na de moei
lijkheden onderzocht te .hebben, wat er
gedaan moest worden, om dn, te over
winnen.
„Mi>eü, viirendein," zwj hij, „maar voor
zichtig, voorzichtig!"
Daarna zich tot Jules wendon l, zei
hij:: „Wij zullen de werkzaamheden be
ginnen om een doortocht te maken. Hit
vrees voor een nieuwe instorting, zullen
wij slechts langzaam vorderen. Heb dus
geduld."
Onze jonge vrienden namen nu 'de dooi
Jeanne-Mariw aangewezen plaats in en hel
hevrjjoangswerk begon. Het doel was een
gat lui de steenmassa te kappen, groot
genoeg om de gevangenen ïa vertossen.
'Maar spoedig zag men in, dat men aldus
nooit tot het doel zou kómen, daar hel
gat zoodra men het gemaakt had, aan
stonds weer door andere steerucoolblók-
ken gevuld werd.
„Vrienden,'' z«i de Ineesterknecht, de
nutteloosheid der pogingen inziende, vrien
den, wij_ zullen overgaan tol d« geheelo
wegruiming der instorting. Maar voor
zichtig 1 Be minste onvoorzichtigheid zou
voor ons allen noodlttig kunnen wórden."
Een uur ]ang werkten do amoiders
reeds onder de leiding van Jeanne-Marie.
„Nog Hen minuten, mijnheer de graaf,"
zfei hij, „en gij zijt uit uw sojmbeire ge-
als Australië of Zuid-Afrika. Eén over
eenkomst op dit fundamcnteele beginsel
sal, naar men verneemt, de eerste quaestie
zijn, waarmede de conferentie zich zal
bezighouden, en het kan noodzakelijk zijn
voor Daal Eireann, zijn onderhoorigen te
raadplegen door middel van een referen
dum, voordat de Sinn Fein gevolmach
tigden de overeenkomst kunnen teekenen,
welke het opgeven der republik'einsche
eischen in zich sluit.
Ue verkiezingen voor het Zweedsche
parlement, waarvan men 'de resultaten
onder Buitenland in dit nummer vindt,
leeren, dat een rechterzijde, die niet, zoo
als in Zweden geschiedt, een principieel
christelijke politiek voert, langzamerhand
afbrokkelt en de kiezers in de armen drijft
van het socialisme. In een corresponden
tie aan de „N. R> Crt." wordt geze.gd,
dat de socialistische vrouwen beter naar
de stembus zijn opgetrokken dan de overi
ge kiezeressen. Indien dat waar is dan ligt
daarin een waarschuwing voor ons, om
met onze propaganda onder onze vrouwen
niet te verslappen, want anders zou het
vrouwenkiesrecht ons wel eens een teleur
stelling in stede van een winst kunnen be-
zogren.
De bemiddelingspoging van Tsjecho-
Slowakije in de kwestie .van het ..BurgenV
land" den twistappel tusschen Oosten
rijk en Hongarije blijft ook' nog veel
«tof opjagen. De correspondent vin de
officieuse Prager Presse te Belgrado
meldt, dat de samenkomst Benesj-Bauffy
in zake het Burgenland aanleiding ,ge-
geven heeft tot een levendige gedichten-
wisseling tussebeaa de regeeringen der
Kleine Entente, in het bijzonder tusschen
Praag en Belgrado. De beide laatste da
gen der week zijh in verhand hiermee
verscheidene besprekingen gevoerd tus-
echen de diplomatieke vertegenwoordigers
van de Kleine en de Groote Entente. De
gezanten van Frankrijk, Italië, Roemenië
ei Tsjecho-Slowakije confereerden her
haaldelijk met Pasitsj, waarop een minis
terraad gehouden werd. In diplom itieke
kringen te Belgrado is men van oordeel,
dat het oogénblik voor krachtig optre
den tegen Hongarije thans gekomen is.
Een oud-Oostenrijksehe figuur van b'e-
teekenis in vroeger dagen, prinses Pau
line van Metternich, tusschen 186_Q en
1870 eehtgenoote van den 'Oostenrijlfsehea
gezang aan het keizerlijk hof- van Na
poleon III, is dezer dagen op "86-jarigen
leeftijd gestorven, na "de laatste jaren'
van haar leven in dienst te 'hebben ge
steld van de liefdadigheid. Zoowol in
de Duitsehe als in de Frausche pars
wordt zij besproken, die eenmaal in de
Parijsche hofwereld een voorname rol
speelde en veel wist te verkrijgen, waar
toe anderen niet' in staat' waren. Zoo wist
zij te bewerken dat voor de eerste maal
Wagner's Tannhauser te Parijs word op
gevoerd, waardoor zij' aan dezen toen nog
vrij onbekenden componist, afkomst en
naam wist te bezorgen.
Zij moet buitengewoon 'evend'g en be
wegelijk zijn g-eweest, echt wat men noemt
een opgewonden standje. Een snofblad,
de Charivari, st.ak nogal eens Jon gjek
met haar uitbundigheid. Bekend gehle-
vln is de aardigheid: „Men heeft niet
alleen de Leidsche Flesch, men heeft ook
mevrouw de Metternich"/
„De Tijger", deze lieve bijnaam behoort
aan den oud-ministerpresident van Frank
rijk, Clemenceau, heeft reeds bij zijn leven
een standbeeld gekregen. Een enorme
menigte woonde Zondag te Sainte Her
mine de onthulling ervan bij' door Clemen-
ceau zelf, waarbij onder meer tegenwoor
dig waren de oud-minister Klot.z, Tardieu
en Mandel, en vele persoonlijke vrienden
Van den „tijger". Clemenceau, met zijn
hoed op één oor, nam qp de hekendo
wijze het gejuich van de menigte in ont
vangst. Een groot aantal vereenigingen
vaiigeitto verlost!''
„Dank, eoede Jeannö-Marie, dank, vrien
den," zei Jules tót d© mijnwerkers, die een
ooge-nblik van den vermoeienden arbeid
uitrustten.
..Mped, kameraden!" hernam Jea.nne-
Mame.
Alles gjng gedurende eenige minuten
nog goed, maar plotseling vul Je een on
verwachte instorting voor £en groot ge
deelte de opening, die bijna voltooid was.
Jules', die met ongeduld den voortgang
der werkzaamheden volgde, slaakte een
zucht van moedeloosheid.
Maar Jeanne-Miarie gaf uen moei niet
opj hij spoorde zijn werklieden aan. Nog
maals hervatten de stoere mijnwerkers
den zwaren arbeid. Maar plotseling dreun
de het gewelf; een werkman had zijn hooir
weel in een steenklomp geplant, waarop
heil gewelf ruslte. Jeanne-Maïie zag onmid
dellijk het gevaar, dat allen bedreigdg
Hal geheele gewelf zou binnen eenigp
seconden boven hun hoofden instorten.
„Vljfcht!" liep hij lot zijn makkers.
De meesterknecht was de laatste, die
de vlucht nam. Het was tijid, een oogenblik
latei- stortte het gewelf in. Jeanne-Mane
werd nog door eon steen getroffen, doch
met ernstig.
Toen de eerste ontsteltenis aeweken
was, keerden de mijnwerkers, door den
en leerlingén van scholen was aanwezig.
Onder het spelen van de Marseillaise viel
het doek, waarna de burgemeester van
Sainte Hermine den gehuldigde toesprak.
Het standbeeld stelt Clemenceau voor,
staande op den rand van een loopgraaf,
terwijl achter hem Zich de onsterfelijke
poüus scharen, in vertrouwen naar hem
opziende.
Verschillende overheidspersonen hielden
na den burg'emeester nog toespraken,
waarop, onder g-cweldig gejuich, Ctemen-
ceau opstond om een patriottische rede ie
houden, die Zondagmorgen aan de ge-
heele Fransche pers is verstrekt en die
Clemenceau ook van het paleis voorlas.
Des namiddags had een banket plaats,
waaraan 650 personen deelnamen en waar
Clemenceau opnieuw het woord voerde.
Ditmaal improviseerde hij. Hij' deed een
beroep op de eenheid en broederschap
van de. Franschen, haalde veel herinnee
ringen uit den -oorlog op en sprak dan vin
zjjn rol bij' den wapenstilstand. Hij zeide
o. a.„Als men naar mij geluisterd had
bij den wapenstilstand, dan zou men heel
wat verder zijn gegaan". Ieder verwachtte
op dit oogenbHk sensationeele onthullin
gen, maar Clemenceau liet het daarbij.
Na nog betoogd te hebben, dat beter
voor den economischen toestand moet wor
den gezorgd, wil men de overwinning niet
in een nederlaag zien verkeeren, besloot hij'
met een beroep op de publieke opinie^
ten einde 'Frankrijk's rechten in de we
reld heter geëerbiedigd te zien. Verschil
lende andere sprekers voerden nog1 het
woord, waarop Clemenceau met een enkel*
woord heeft bedankt. Daarbij- sprak' hij
de volgende woorden, die waard zijn op-
geteekend te worden. „Ik heb: u niets te
vragenIk 'ben geen candidaat. Ik
keer- dadelijk terug naar mijh nederige
stulp op mijn duinniettemin, als men,
voor het werk der liefde en verzoening,
dat ik ondernomen zou willen zien, mijn
medewerking noodig mocht oordeeleii; zal
men mij tot den dag, dat ik den laatsten
adem zal hebben uitgeblazen, bereid
vinden".
De Ojiper-Silezisfhe kwestie.
De Fransche avondbladen bevatten tele
grammen uit Genève, dat het advies van
den raad v,an den volkenbond ovelr 'de
Opper-Silezisëhe kwestie tegen Zateir-
dag of uiterlijk Zondag zal kunnen wop-
den verwacht.
De ontpit ff in g te Oppan.
Volgens de achtste en negende Oppau-
sche doodenlijst is hot aantal geïdentifto
ceerde dooden tot 373 gestegen. Nog niet
herkend zijn 75 dooden. Bovendien woe
den nog 177 personen vermist. Het totaal
aantal dooden zou dus' 625 bedragen.
Kerenski te Brosse!.
De oud-minijter van Rusland, Kerenski,
is te Brussel aangekomen en had Maan
dagmorgen een ondejrhoud met den mini-
Ster van justitie, Vande,rvelde.
De aanwezigheid vjan Kerenski te Brus
sel staat waarschijnlijk in vo|rband met
de aanstaands bijeenkomst van de confe
rentie ovelr de hulp aan Rusland.
Vliegongeluk.
Vijf personen verbrand-
Op bet eiland Thanet aan de Teems:-
monding had Maandag een verschrikke
lijk vliegongeluk plaats. Bij het naar om
laag sturen stortte de vliegmachine van
luitenant Real, met 4 andere inzittende
militairen aan boord ter aarde.
meesterknecht voorafgegaan, najar de in
storting terug.
Weldra zagen zij, dat er twee' dagen
■zaulden noo[dig zijn, om eein doói tocht in
de instorting te maken. Tech besloten Jean-
ne-Maxue en zijn makkers zich 'onmiddel
lijk aan het werk t© /etten.
Maai' eerst ncn.en zij, om te vernemen
of tie graaf en zijn vrienden nog in leven
waren. Tevergeefs luierden de weiklie-
den, geen énkel gedru-s-l Jroing tot hen
daor.
Toch wanhoopten zij niet: die mannen
Iwulden te1 vaak te-ren den dood gestreden
om zich te laten ontmoedigen. Zij nepen
hun makkers der naburige putten te hulp,
opdat het werk dag en nacht zou, kujmea
wordew voortgezet.
De arbeiders knielden eerbiedig neei
bij de nad-mm» van een priester in koor
kleed, voorafgegaan door een misdtonalar.
Het cerinkel dier schel kondigde de
tegenwoordigheid van den God van barm-
barifehrid aan. gedragen door 2h*n dienaar.
Hef was de pastoor van We-llin, die in
aller haart bij de slachtoffers der instor
ting was geroepen.
Toen de arbeiidelrs. die hun ijver en
voorzuehtieheiu vfirilubbelden, gehoord
hadden dat de graaf nog in leven was,
j-unchteii zij luide. Maar Jules maTgd©
AMSTERDAM N. Z. VOORBUR0WAL177
telephoon 2699 n.
opgericht 1844.
Steeds in voorraad
fijne Belgische Biljartlakens, prima
ivooren Ballen, Tafel-Biljarts, Tafel
kegelspelen, Dam-, Schaak-, Tric-Trac-
spelen, enz. 4459-20
Onmiddellijk daarop sloegen van alla
zijden de vlammen uit de machine. Per-:
sonen, die kwamen toegesneld, konden het
brandende ,wrak' niet naderen door da
groote hitte en de uitslaande vlammen.
De lijken der verongelukten zijn nog
niet gevonden. yi ('|fS
Dc,Quest" in noed.
De „Quest het Zuid-Poolschip yari
sir E(rnest Shackleton, heeft op de kust
van Portugal met ,ruw stormweer te kam
pen gehad, zoodat het heeft moeten sei
nen om hulp. Een sleepboot is terstond
van Lissabon afgevaren om het schip
ter hiilp te komen. „Msbd."
De Iersche kwestie.
De aankondiging, dat de „Dail Eire*
ann" voornemens is een nieuw- dagblad!
uit te geven, wordt als een bewijs, be
schouwd dat er verwacht wordt, dat
het resultaat van de -aanstaande confe
rentie te Londen gunstig zal zijn. Zulk
een kostbare onderneming toch zou, tenzij
de politieke omstandigheden gunstig zijn.
oj) een onmiddellijk fiasco uittoepen, daar
de toon van zulk een ergaan wel onmiddel
lijk den censors tot opheffing van het
blad zou doen besluiten.
Het bericht, dat James Craig, eerste
minister van het Ulster-kabinet, even
eens op 11 October was nitgenooJigd,
om aan de Iersche conferentie deel te'
Demen, is onjuist.
In de houding v,an Ulster, welke van
Veel gewicht zou zijn, wordt geen ver
andering verwacht. Ulster zou in eik
geyal zijn autonomie willen behouden en
beschouwt de conferentie als een aan
gelegenheid, welke haar niet aangaat ën
uitsluitend tusschen het Lloyd Georg'e-
kabinet en Zuid Ierland van piyactisch!
nut kan rijn. „Msbd."
FRANKRIJK
De opheffing der Sancties.
De meening van Poinearé.
Poincahé schrijft in de „Matin" „De
economische sancties zijn dus opgebe-
vien. Dat is zelfs geschied, vóórdat men
tijd heert gehad, om met heu Duitsehe rijk
een aceoord te treffen over de wijze van
optreden van de controle-commissie.
Wij zulten weldra weten. hoe. het ye-
publikeinsche Duitschland, dat nog altijd
als een zuster gelijkt op het monarchis
tische Duitschland, ons vior de nieuwe
beleefdheid zal b'eloonen. In afwachting!
hebben wij dan slechts de oogen te ope
nen om te zien, waar het ons heen IjrachtJ
te leiden. Onder het voorwendsel een
gebrekkig tlraetaa.t te verbeteren, hebben!
de bondgenocten niet opgehouden het te
verslechteren. „Msbd."
Vrijlating van Fransche gevangenen-
De Fransche fegeering heeft thans van
de regeeiring van Angora de onmiddellijke
Vrijlating vejkregen van alle Fransche
gevjangenen, die het la,atste jaar in handeri
der Tujrkën zijn gevtallen.
Sedert lang wapen door de Fransche
spoedig hun vreugde door hun te zeggen
dat Hector het slachtoffer der instorting
was geworden ein n-iet in staat was zich tö
bewegen.
Ondanks den ijver en de toewijd' del)
welktoeaiein, duurde het vier en derligyuur,
©er men een doortocht 111 de massa, steen
gemaakt had.
De gedachte aan den dood, die hem be
dreigde, verlevendigde in den g'eert van
Hector de godsdienstige gevoelens zijnet
jeugd.
..Vrienden," zei hij tot de werklieden,
„gaat spoedig een priester halen."
Toen men een opening in den b,erg van
steen en erts gemaakt had, weigerde Hec
tor Üi et gedeelte der instorting, waaronder
hij zich nie-t bewegen kon, te laten ver
wijderen, alvorens zjah mot God vereoemcl
te hebben. Hij vïeesaë, dat een nieuwe
instorting hem geheel zou begraven.
Toen Jules door Je werklieden bevrijd!
wa's!, bedankte hij hen 111 vurige, bewoor
dingen,
..Love de. graail Leve de m'akkiuea!''
riepen de arbeiders.
„Stilte, vrienden;!zei Jules, „er is
hier iieimand, die lijdt."
(Wordt vervolgd.)
