DAGBLAD VOOR MIDDELBURG
f 250 JL 1150
f75
f60
Vrijdag 23 September 1921
Zeventiend© Jaargang
f Kfflfi bij levenslange
I O Uil öügsgcMeiii
Is er nog een Coalitie?
n (slot.)
ij verlies van f QR bij verlies van f IK bij verlies van
een duim i üJ een wijsvinger IIJ een anderen vinger
van
een band of voet
een oog
Hef geheim van hef kasteel Rocnoir.
BUITENLAND.
DUITSCHLAND
ENGELAND
ZWITSERLAND
HONGARIJE
POLEN
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
ll Vnl JeMUöWKIS W UB «BBBB «sgw— Directeur» J O 9. VAN DE QRIHNDT. Telefoon 207
Hoofdredacteur: J. W. VI E N I N G S. Tel,efo°"|g
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel, GOEb
Telegram-Adres: Nizeco. -r„. frw__ atja
Bijkantoor: MIDDELBURG. Markt 1 en 2. Telefoon 474
Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden, f 0.20 per week,
voor Post-abonnés f2.90 per 3 m. Advertentiën van 1 tot6 regel»
f 1.50, elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende korting
Abonnés zijn gratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze
Al onze
Vooral -wij, Katholieken, (lie zijn op-,
gevoed, en grootgebracht in de coahtie-
idee, zooals de namen van Sehaepman»
Kuyper en De Savornin Lobman ons die
verpersoonlijkten, moeten wèl ontbonden,
dat de samenwerking der christelijke par
tijen in ons vaderland, de Ncderlandsche
Katholieken heeft geëmancipeerd, d. w. z.
vrij' gemaakt en groot gemaakt, zoodat,
waar wij vóór 60, 70 jaren zoo goed als
niets wareh in ons land, thans een fractie
uitmaken van het Nederlandsche volk,
die or zijn mag, met een machtige, in
vloedrijke positie op elk terrein des pu-
blieken levens en niet het minst op poli
tiële terrein.
Aan onze samenwerking met de anti
revolutionairen en ehristelijk-historischen,-
welke samenwerking zeer zeker ons op
offers te staan kwam doch is otter-
vaardigheid niet ons adelsmerk n - is
hot te danken, dat de Katholieke Kerk m
[Nederland een vrijheid geniet en een oloei
beleeft als nergens andere in Europa, zelts
niet in België, dat langer dan een kwart
eeuw een Katholieke regeering" had. _1)
Deze reëele en tastbare baten in de
waagschaal te stellen voor de problema
tieke winsten, die ons het samengaan met
een der linksche partijen zou opleveren,
ware roekeloos. ,,Men moet geen oude
schoenen weggooien voor men nieuwe
heeft" is een spreuk van Oud-Hollandsche
wijsjieid, die overweging verdient. En wie
zegt, dat hier van oude schoenen in den:
zin van „verouderd", „versleten" sprake
is, dwaalt. Het levenwekkend beginsel der
rtchtsche politiek: „God het fundament
Tap wet, recht en orde in den Staat ver
oudert nooit, is altijd jong, is altijd nieuw,
dus behoudt de politiek, die in dat be
ginsel is gefundeerd, haar recht van be
staan. En dat te meer, waar bovengenoemd
beginsel feller dan goit wordt aangevoch
ten en het veler toeleg ishet Gods-
hecTip moet de wereld uit en het
instituut, dat Gods Naam verbreidt
en hoog houdt, het Christendom, moet
allen invloed op het openbare leven wor
den ontnomen. Luister naar hetgeen Mgr.
Dr. H. A. Po els op het Volks- en Werk-
lio denbonden congres te Nijmegen hierover
zeide
„Stelselmatig en geraffineerd wordt nu
door de loge-maunen gewerkt aan de radi
cale ontkerstening.
Geen katholiek ontkent, dat in vroeger
eeuwen in de Kerk groote misbruiken
waren ingeslopen, maar de wereld was
toch nog Christelijk. Tegenwoordig is het
omgekeerd. Men vermijdt zelfs den schijn
van tegen de Kerk te strijden. De huidige
vijanden praten steeds van vrijheid en
algemeene volkswelvaart.
Daarom moet volgens die vijanden de
godsdienst van het openhaar en wereldlijk
tooneel verdwijnen.
Men laat in ons land de Kerk met vrede
maar de Kerk, die men met vrede laat,
staat niet meer in de wereld! Het deert
den loge-mannen niet, of hier en daar nog
wat plechtigheden gebeuren, en 't volk
den Paus nog in eere houdt; hun doel is
h-t bezit van de wereld. Sluwere taktiek
had de vijand van het Christendom niet
kunnen toepassen.
De volslagen rust, die 'in de ïïoomsche
Kerk hecischt, maakt, dat velen veen er°*
hebben in het rumoer daarbuiten.
Van één preekstoel wordt de Christus
getoond, maar honderd menschen daar
omheen, dichters en schilders en musici
verheerlijken de heidensche schoonheid.
.Wie stoort zich aan het Christendom'?
Zeer velen helpen mede aan de ontkerste
ning der wereldde bioscoopdirecteuren'
met onzedelijke vertooningen evenzeer als
de directies der spoorwegen, die .goed-
overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen:
vinden, dat .de schandelijkste lectuur iu
elks hereik op stations wordt uitgestald.
Vanuit den toren der Roomsche Kerk
ziet' men do wereld als een woestenij^
waarin men slechts als een oaste ziet de
plekjes, waar nog een diep Christendom
leeftIn vollen bloei staat op he,
oogenblik bet. Christendom nergens!"
„Ja maar" zoo zegt men „in
andere landen, b.v. in Duitschland, zien
wij het toch gebeuren, dat de Roomsche
btaatslieden van „Het Centrum tezamen
regeeren met de socialisten. Wat daar dan
kan, waarom kan dat hier ook niet?:
Eilieve, lezer, sinds wanneer meet men
het gewone af naar het. buitengewone, den
regel naar de uitzonderingen?, En toch,
zoo doet men, wanneer men hier Duitsch
land in het geding haalt. In dat rijk toch
geschieden totaal excentrische dingen, be
staan geheel exceptioneele toestanden en
nooit gedroomde verhoudingen, als vrucht
va.n do geweldige politieke beroeringen,
die de oorlogscrisis na zich sleepte. Ten-
eiide greater kwaad te voorkomen, achtte
in de kritieke periode van Duitschland s
ineenstorting zich het Katholieke Centrum
verplicht, de leiding der openbare zaken
niet alleen in handen der socialisten te
mogen laten, maar door deel te nemen in
de regeering zooveel mogelijk te redden
wat nog te behouden viel. Daarom zegt
ook baron Van Wijnbergen in zijn mooi
artikel„rechtsche samenwerking" (zie
„De Maasbode" avondblad van 16 Sep
tember j.l.) terecht
„Waar zoo de zaken staan, is het toch
zonneklaar, dat wij o zeker van
onze Katholieke geloofsgenooten elders
gaarne aannemen, dat zij, onder de om
standigheden, waarin zij verkeeren, han
delen moeten, gelijk zij doen, doch hun
gestie niet tot navolgenswaardig voorbeeld
mag strekken aan ons, die in de gelukkige
mogelijkheid verkeeren een met onze be
ginselen meer overeenkomende Staatkunde
te voeren".
Of wij' dan geen eigen opinie mogen
hebben over z.g. vrije kwesties, inzike
vrijhandel of bescherming, inzake defensie
wezen, bedrijfsradenstelsel enz.1?
Ongetwijfeld. Trouwens ons program
van actie was altijd breed genoeg, om
ons de noodige vrijheid van beweging te
veroorloven, ook in het samengaan met de
andere reohtsche groepen, 't Is zoo waar
wat de heer Hermans in zijn openingsrede
op het Volks- en .Werkliedenbondenoongres
te Nijmegen zeide:
„In vrije kwestieswordt nergens zoo
Vrij van gedachten gewisseld als hij ons,
maar gaat het om' het princiep, Jan luis
teren wij op de eerste plaats naar het'
gezaghebbend woord va'n het episcopaat".
Welnu, het doorluchtig episcopaat
wenscht, dat wij in de politiek blijven
samengaan met de andere rechtsche groe
pen, wijl op die manier het bezit onzer
geestelijke goederen en met name van
onze godsdienstige vrijheid het beste ge
waarborgd is. En welk oprecht Katholiek
durft ontkennen, dat hem "dat bezit ten
slotte, boven alles gaat?
Wat vroeger herhaaldelijk geschiedde
zien wij ook nu gebeurenbij het naderen
der parlementaire verkiezing wordt van
links de doodsklok geluid over de coalitie
en met allerlei lokmiddelen getracht, de
machtige Katholieke partij los te scheu
ren van de anti-revolutionaire en cliriste-
lijk-historische. Tactische fouten, door die
partijen tegen ons gemaakt b.v. het on
hebbelijk optreden van het christelijk,
historisch orgaan „De Nederlander" in
de processiekwestie worden breed uit
gemeten, meeningsverschillen met ons toe
gespitst, enz. enz. En toeh, het zal met'
de coalitie die, zooals uit bovenstaande
blijkt, nog altijd bestaat, al is zij dan ook
geen stembus-coalitie meer ook' na de
FEUÏLLETOSM
33)
(Naar het Fransch)
XVII.
De ring.
Nauwelijks waïen de graaf en Laurent
den salon binnengetreden, toen ook de
gïavin binnentrad.
„Gij hebt het verlangen te kennen ge
geven, mij te spreken," zei zij uï't de
hoogte tot Laurent; „wat wilt ga van
mij? Ik -lacht, dat het jut duidelijk was.
dat wij na onS laatste onderhoud niets
meer met elkaar hebben uit te slaan."
„Mevrouw, men bneekt niet in één
oogenblik met een verleden van acht jaar,"
antwoordde Laurent.
„Weet, mijnheer," hernam! de gravin
met vuur, „dat ik sinds lang uw tegen
woordigheid kier slechts duld op uitdruk
kelijk verlangen van mijnheer den graaf.
Zonder mijn man zou ons huis voor al tijd
voor u gesloten 'zijn."
De graaf maakte een smeekend gebaar
trachtte zijn echtgenootó tot bedaren te
brengen.
„Dat bewijst," antwoordde Lauïent
kalm, „dat mijnheer de graaf beter zijn
belangen begrijpt dan gij, mavrouw."
verkiezing van 1922 gaan, zooals het
steeds is gegaan: „les gens que vous- tuez
se portent assez hien", „de lieden die
gij dood waant, maken het uitstekend."
De christelijke partijen in den lande zul
len er ook nu op uit zijn om zoo sterk
mogelijk in de Tweede Kamer te .ver
schijnen, opdat zij, tezamen de meerder
heid vormende, gezamenlijk kunnen arbei
den aan de doorwerking van hun gemeen
schappelijke beginselen in de wetten en
in het gansche staatsbestuur.
Daarom zal ook nu de groote, de alles-
bezielende strijdkreet, die ons tot een zoo
intens mogelijke verkiezingsaetie most
ontvlammen, deze zijnOp, voor het be
houd van het christelijk Kabinet en van
een christelijke meerderheid in 's lands
parlementMogen de onzen die kreet hoo-
ren en verstaan! Dan zullen zij' er naak
handelen en de zege zal in 1922 ïij'n aan
rechts. Dat geve God in! het belang van
land en volk!
1) In zijn correspondentie van 19.
Sept. j.l. deelt de Brusselsehe briefschrij
ver van „De Maasbode" mede, "dat zelfs
nu nog, viak voor de verkiezing van Octo
ber, de Katholieke partij in België hope
loos verdeeld is en geen positief program
van beginselen durft stellen. (Zie „Maas
bode", avondblad van 22 September j.l.).
„En wellicht minder goed wat zijn waar
digheid eischt."
„Maar zeker beter de rechten der dank
baarheid."
De graaf, buiten zich zelf, met wetende
wat te zeggen, wierp olie up het vuur,
toen bij zichi de woorden liet ontvallen:
„Manheer LaUremt heeft oins van den dood
gered."
„Wie zegt ons," herpam de ,'-avin,
een blik van minachting op Laurent wer
pend, „dat de hand. die ons uit den af
grond getrokken heeft, er ons met inwierp,
om zich den schijn van edelmoedigheid
te geven?"
„MevrouwI" Hep Laurent zwedend van
toorn.
„Hebt gij den markies, uw heer, ge
red?" vervolgde de gravin kalm. „Aan
hem hadt gij op de eerste plaats uw toe
wijding moeten toonen. En wat hebt gij
daan? Waar waakt gij, toen Lij uw hulp
inriep en alleen streed tegen hieit opge
wonden gepeupel?"
„Kon ik den geheelen adel van Fran
krijk redden? Uw hoogmoed maakt u
onrechtvaardig, mevrouw. De adel heeft
uitgedjend, de republikeinen zijn de over
winnaars...."
De gravin gewaardigde zich niet meer
Laurent te antwoorden, en vergenoegde
zich hem -een minachtenden blik toe te
werpen.
De ontploffing te Oppau.
Nadere bijzonderheden-
Men meldt aan de „N. R. Ct."
De ontplofing Was zoo geweldig, dat
steenblokken, Welke meer dan een cente
naar zwaar wogen, honderden meters ver
weggeslingerd zijn en op straat of op,
de daken der huizen zijn neergeploft,
waar zij geweldige schade aanrichtten. De
ontploffing Was zelfs te Frankfort en
Karlsruhe goed te hooren. In deze steden
dacht men aan een aardbeving1. In ver-,
séheidene fabrieken te Mannheim zijn ten
gevolge van de ontploffing schoorsteenen
en muren ingestort en ook1 hierbij zijn
dnode.n te betreuren geweest. De straten
van Ludwigshafen zijn bezaaid met groote
stukken steen, ijzer, enz. De slachtoffers
werden soms honderden meters vejr ge
slingerd. Hun lijken kwamen dikwijls af
schuwelijk verminkt in de omliggende vel
den terecht. Weenende vrouwen cn kin
deren zoeken naar de lijken van him
familieleden. De heele veiligheidspolitie
van Mannheim is ter plaatse, evenals do
brandweer en het personeel van den ge-
new-kundigen dienst. Ook te Mannheim
ziin alle ziekenhuizen en hospitalen prop
vol. Dikke rookwolken hangen boVen
Mannheim en Ludwigshafen. De mater!
eele schade, voorzoovpr de gevolgen van
de ramp te overzien zijn, wordt op 150
millioen mark' geschat.
Alle klokken te Ludwigshafen zijn van
ochtend om 7.33 stil blijven staan.
Op de plaats, van de ramp hangt een
dichte witte damp. Verscheidene fabrieken
in den omtrek hebben eveneens door de
ontploffing .groote schade geleden. De ge
meente Oppau is geheel verwoest. Alle
huizen zijn vernield. Oyeral liggen gewon
den cp straat. Kinderen zitten verlaten op
de puinhopen der huizen of trachten nog
het een en ander te redden. De straten
zijn vol vraehauto's met mannen van de
reddingsbrigades. Tal van automobielen
die voor het vjervoer dep dooden en gewon
den zorgen, vullen eveneens' de straten.
Af'deelingen bezettingstroepen trekken
naar de plaats van de ramp. In groepen
trekken mannen met spaden op de schou-
deri naar de plaats der ontploffing om
daar aan het opruimingsWerK mee te
helpen. Een der vier groote f'abpieks
Op 'dit oogenblik verscheen de bediende
van den graaf, Jasmin, in den salon, en
meldde, dat een jongeman .den graaf
wemschte te spreken.
„Hü veHangt dien u zelf te zeggen.
„Zeg hem! dan," zei de gravin, „dat
mijnheer de gTaaf de Villefort geen om
bekenden ontvangt."
„Dat heb ik hém' al gezegd, mevrouw,
maar hij bleef aanhouden," hernam' Jas
min. „Dre mieneer zei, dat hij zijn redenen
daarvoor had."
„Zeg hem, dat ik heit zeer druk heb,
hernam do graaf.
„Hij weet dat, mijnheer, hij .weet ook,
dat mijnheer de graaf in gesprek is met
mijnheer Laurent."
„Waarom hebt gij: dien vTcemdebn.,
•meegedeeld wat hier voorvalt?" vroee, de
gravin misnoegd.
„Pardon, mevrouw, hij wist het."
„Hij wist het! Wie kan dan die raan
Iz'ijn?" vroeg de graaf angsdg, «„Groote
God, 'zou het onderzoek weer opnieuw
beginnen? Of zou het een commissaris der
Republiek zijn? Zouden wij nieuwe geva
ren loopen?"
„G(j verontrust u zonder redenen," her
nam de gTavin. „Jasmin, zeg. aan dien
vreemdeling, dat hij zijn naam moet noe
men, indien hij wil ontvangen worden."
Eenige «ogenblikken later kwam Jas-
ain terug sa meldde„Mijnheer ae majr
icKoorsteenen is omgevallen; van den gas
houder is slechts het geraamte blijven
staan. Vergiftige gassen die over de plaats
van de ramp hangen, maken de hulpver
leening uiterst moeilijk.
Volgens jde laatste berichten aan de
,Msbd." zóu thans "vaststaan, dat men
reeds nu kan rekenen óp 1800 dooden en
gewonden, die aan de s ramp te Oppau
ten offer zijn gevallen.
Nog een «ntploffing-
Dinsdaenacht om half acht is hij het
afladen van munitie uit een spoorwagpn
te Kel9terbaeh aan de Main een ontplof
fing ontstaan, die zoo sterk was dat in
Frankfort de huizen op hun grondvesten
Wankelden, en duizenden vensterruiten
Sprongen. Men dacht eerst' aan een aard
beving.
De moordenaar» van Erzherger.
Te Frankfort a. d. Main is een gewezen
luitenant Heinz gevangeh genomen als
verdacht v,an medeplichtigheid aan dé
moord op Erzherger. De verdenking is
op hem gevallen, omdat bij den te Mün-
chen ingerekenden Killinger. die beschul
digd Wordt Schulz hij zijn vlucht te
hebben geholpen, brieven van Heinz zijn
gevonden. De aangehoudene nnKent ech
ter halsstarig in eenig opzicht hij den
moord betrokken te zijn.
De partijdag te Gorlitz.
De besprekingen Woensdagmiddag op
den paTtijdag te Görlitz begonnen met
een hegroetingérede van den Belgischen
gedelegeerde de B'rouckère, die luide toe
gejuicht, in het Franséh' een rede Hield..
De voornaamste rede van den (pig wak
die van den burgemeester van Neuren
berg, die uitvoerig den toestand in Beie
ren besprak. Hij viel de reactionnaire par
tijen uit den landdag scherp aan en deelde
mede, dat een hevige, strijd door de soci
aal-democraten in Beieren zal gevoerd'.
Worden. („Msbd.")
De ïersche kwestie.
Volgens een telerram uit G airlock is
het nu waarschijnlijk, dat het antwoord
aan de Valera niet voor do volgende
week zal verzonden Worden.
De bewoordingen van De Valera's schrij
ven worden als zoo twijfelachtig be
schouwd, dat het noodig zal zijn liet ant-
woord-ontwerp aan de kabinetsconfmissie
voor te leggen welke oplangs is aange
wezen voor het behandelen der Ierscho
kwestie.
Men seint nader flit Londen dato 23
dezer:
Een concept van hot antwoord, dat ge
zonden zal worden aan de Valera, is aan
alle ministers tcr goedkeuring toegezon
den. De „Daily Express" verneemt, dat
in het antwoord wordt verklaard, dat, in
dien de aanspraak betreffende de onaf
hankelijkheid van Ierland niet definitief
wordt opgegevon, een conferentie onmoge
lijk is.
De delegatie voor Washington.
Naar de „Daily Mial" verneemt, zijn.
aan Balfour, Bon ar Law, sir orthing-
ton Evans en lord Lee of Fareham. den
eersten lord der admiraliteit uitnoodi
gingen gericht om Engeland ter conferen
tie van Washington te vertegenwoordigen
als' technische adviseurs.
Graaf Beattv en generaal Henrv Wil
son. chef van den keizerlijke generalen'
staf, 2ouden eveneens' zijn Vertegenwoor
digd, om aan de conferentie deel te nemen.
De gedelegeerden zullen de laatzte week
van October of de eerste week van No
vember scheep gaan.
De V»Ik<*nb.;nds vergadering
De derde commissie voor de bewape
ning en de blokkade heeft een nieuwen
kies Fernand de Rocnoir?"
„.Fernand de Rocnoir 1" riep ae gravin.
„De zoon van mijn vriend!" zei de giro af
ontroerd.
„De zoon van dm markiets!mompel
'do Laurent verschrikt.
Fernand Denys, want die was het, die
zich onder den naam van Fernand'de Roc
noir had laten aanmelden, trad eenige
oosenblikken later de zaal binnen.
Hii was gekleed juist zooals vroeger
de markies de Rocnoir. De oude Nico-laa
.had terecht gedacht, dat die kleederen
aan de trekken van den markies zouden
doen herinneren en die beter in Fetrna^ji
zouden \loen uitkomen.
I „Dat -zijn de trekken van den mai'sies!
riep dei graaf ujjt, op dm zoon van zijn
vriend toetredend. 1
„En zijn fiere houding'," voegde do
gravin et bij.
„Staan de dooden dan uit hun graf
op!" vroeg Laulrent zich af.
„Ja, dat is het kind, dat wij zoo zeer
hebben liefgehad!" zei de graaf diep
ontroerd. i.
„O, mijnheer,!" riep Fernand uit, ,het
is mij alsof ik u een tweede vader terug
vind.
Laurent, door de plotselinge verschij
ning van den zoon van zijn omby, meester
in Met eerste oogenblik geheel uit het
veld geslagen, kreeg spoedig zijn gewone
tekst aangenomen van artikel 7, betref-i
fende het gebruik maken van economische
strijdmiddelen.
De nieuwe tekst machtigt den raad de
toepassing der blokkade uit te stellen
en beteTe maatregelen aan te wenden;
teneinde het doel te bereiken. Het' nieuwe
ontwerp beoogt tevens de verliezen, welke
uit een toepassing der economische maat»
regelen voortvloeien, te beperken.
De Pan» en de knip
aan Rusland.
Z. H. de Paus heeft aan den voorzitter
van den Volkenbond een telegram gericht'
om aan te dringen op spoedige en alge-'
meene hulp voor het Russische volk'.
Op voorstel van Karnebeek is dit tele-'
gram overgelegd aan de oommissie voor
politieke vraagstukken.
De „Daily News" publiceert- een teles
gram' van haar diplomatiek'en correspom-i
dent te Geneve, naar aanleiding van' de
ontvangst aldaar v;an den dringenden op
roep van den Paus' aan den president
van den raad yan den volkenbond, tot
het nemen van maatregelen voor de leni
ging van den hongersnood in Rusland-
welk verzoek door een millioen lire ver
gezeld wordt.
De correspondent Zegt, dat hij slechts
terloops wijzen kan op de politieke1 be-
teekenis van den oproep aan de Vortegen-i
woordigers' van alle staten, te Genève
verzameld, welke een Kroep doen op hun'
gevoel«ns van menschelijkheid en lirosder-i
schap, ten behoeve van hét ongelukkiger
Russische volk'.
De correspondent brengt in dit verband
het verzoek Van het comité van den!
oppersten raad naar voren, wolk comité'
vertegenwoordigers van alle naties uit-
noodigt om binnen 1-f dagen te Brussel
samen te komen, terwijl in dien tussehen-
tijd Weer duizenden nieuwe slachtoffers'
zullen gestorven zijn, zegt de correspon
dent. Er zijn immere competente afgevaar-i
den van schier alle naties ter Wereld nu ta
Genève aanwezig, voegt hij er bij.
Wij hebben reeds' het benoemen van!
een invloedrijke sub-commissie uit den!
volkenbond vermeld, welke sub'-eo-mmissie
aan Dr. Nan'sen als speciale commissaris'
van de Europeesehe hulpyersch'afPing a'an'
Rusland alle steun en medewerking zal'
verlecnen. Een besluit omtrent d«n op
roep van den Paus' zal heden door de
commissie van den volkenbond genomen'
WoTden. („Msbd.")
Het Oosten riikshc-Hou-
gaarseh ranfüct.
De „Corrière d'Italia"- verneemt, dat
de Italiaansehe ministerraad zich heeft
bezig gehouden met het Oostenrijkseh-i
Hongaarsche geschil.
Bonomi bevestigde het voornemen van
Italië om eerbied voor de beslissing der,
geallieerden af te dwingen. -Tevens ver
klaarde hij echter, dat Italië in geen'
geval troepen naar Burgenland Zou zenden.
liet nieuwe Kabinet.
Het nieuwe kabinet is als volgt samen
gesteld
PonikoWski: minister-president en mi1;
nister van eeredienst, openhaar ondejrwijsi
en schoone KunstenSkirmuntbuiten-
landsche zakenDownarowiosbinnen-
landsche zaken; generaal Sosnkowski:
oorlog-^ SobolsWski: justitie, Narutowio'ZS
publieke werkenSikorskispoorwegen
SteslowicZ: posterijen; DaroWskï: arbeid-;
TVzeinSki: minister van het oude Prui
sische Polen; Tyczoloski vervangt voor-
loopig Raczynskl als' minister van land--
houw en de staatsdomeinen; Markowski
vervangt den minister Van financiën.
kalmte terug. Die ziel was te bedolven,
om nog een edelmoedig gevoel te ander-
vinden.
„Mijnheer de' Villefort," zei hij, ,'uwi
göodhteid misleidt u;l"
„Waarlijk, mijnheer Fernand," zei de
gïavin, „ik had wel gelijk, toen ik onlangs!
tot mijn ecktgéuoot ;zêd, dat ik er een'
voorgevoel van had, spoedig mijnheer den'
markies weeg (e zien."
„U ook, mavrouw de gravin!" 'zea!
Lanrent Spottend.
„Moge de hemel uw wensnch verhocgeD,
mevrouw!" antwoordde Fernand.
Zou mijn vriend dood ziin?" vïoeg de
graaf angstig.
„Helaas! mijnheer de graaf, sedert zijn
vertrek naar de Vendee heb ik üam.niet
weergezien."
„Geiuikkig, -de markies is dood,i" zei
Laurent bijl! zich' zelf.
Deze man voelde, dat het oogenblik'
oor hem' gekomen was, om een greéteu
slag te slaan. Het ontbrak hem niet njip
vermetelheid. Hij keek Fernand de Roc
noir uit de hoogte aan, ep zea hem oo
minachtenden toon:
„Gij speelt hoog spel, jongeman, gij
zult een volleerde intrigant worden.!"
(Wordt rmolgd.)
