;ken. DAGBLAD VOOR VLISSINGEN ESCHE .RING- PI J. dit Blad 1500 175 TJE8 (104.170.296.14 K- I. Ambacht overlijden hijyerüesvan I Pft bij verlies van f bij verlies van f IK bij verlies van eenoog I OU een duim I OU een wijsvinger 1 lü een anderen vinger f IKfi bij verlies van I IUU een hand of voel Hel geheim van het kasteel Rocnoir. BUITENLAND. ,HE COURANT RSONEEL KNGERXNG-SSPILLNEB, Gissinggia* Prangt zoo lijk één nette DiENST- naar den iche- en Hon- afgeschreven id met een itto premie. emiddeldj ie. IN NEDERLAND. ndertinge tschappij iM, Telephoon Zuid 9518, IN, Telephoon 553, lotdsttaat 32, t 120 Z. JINBOUW-BANK. den L. T. B. EIDEN. Bankzaken. Nummer 205 Donderdag 8 September 1921 Zeventiende Jaargang bij levenslange 1250 ongeschiktheid Buitenlandsch Overzicht FEUILLETON DUITSCHLAND FRANKRIJK ENGELAND RUSLAND ITALIË AMERIKA. s: 30 cents a contant f20,- per maand. SCHEULEK— Spillnbr, s Hertogenbosch, vraagt 10DE of .BUISHOUDSTER, ong gfezin. 3903-118 :b Drinkbakken, voorzien 55 cM. bodem 48 cM. ;M., i M. 16 doorsnede; cM., 72 cM. doorsnede. iok voor directe levering en bij partijen te koop Ambacht te bezichtigen. 3917-50 ONSTER - ROTTERDAM. ior EEN JAAR 5 T ior EEN HALF JAAR 4'/, een te komen, rqoeding 4 j Heeren Correspondenten DE J0HGE te Ovezand, A. 4239-40 NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT W Si ■Ban Directeur" J O 3. /AN DE GRIENDT. Telefoon 207 Hoofdredacteur". J. W. VIE N I N OS. T®',efo°"|g Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel. Telegram-Adres: Nizeco. -r„i0f„„n 474 Bijkantoor: MIDDELBURG. Markt 1 en 2. Telefoon 47 Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden, f 0.20 per week. voor Post-abonnés f 2.90 per 3 m. AdvertentliSn van 1 tot 6 regels f 1.50, elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende korting Al onze Abonnés zfjn gratis verzekerd tegen ongevallen krachtensonze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen: Nog eenmaal willen wij -ie aandacht onzer lezers meer uitvoerig bepalen op (Erzberger door uit de correspondentie van den Berlijnschen briefschrijver van „De Tijd" overienemen de magistrale rede voering die de „Rijkskanselier Wirth ge houden heeft op Erzberger, een waardig monument voor den vermoorde van Gries- bach. Erzberger aldus de kanselier heelt lang van te voren gezien, dat de ineensi or ting moest komen. Zijn waar-" fechuwingen vonden geen gehoor. Uitge lachen werd hij, gehoond. Gehoond. Die hoon herinnert mij aan de zware uren, toen de Duitsche delegatie den wegmoest aantreden naar het bosch van Com- piègne, om met maarschalk Foch den wapenstilstand af te sluiten. Erzberger "was de leider. Hij had zieh niet opge drongen, had een ander voorgesteld ,Zij, die de verantwoording hadden te dragen, 'zijn niet gegaan. Toen beriep prins Max van Baden Erzberger. Als een man, die in zware stonden zich niet onttrekt aan het christelijke patriotisme, is hij als man van plicht gegaan. In het bosch van Gompiègne schouwde hij heel den on- metelijken omvang der ineenstorting. Hij heeft den moed gehad, om oog in oog te treden voor den overwinnaar, voor Poeh. Zijn houding was ridderlijk en Duitsah, niet, zooals men gemeend heeft, hondscb en laf. Ook zijn hart bloedde in dit uur zoo zwaar. Hij heeft het bevel, dat men hem. had gegeven, opgevolgd en uitge voerd, zooals een eenvoudig soldaat het gegeven bevél uitvoert. Hij móést de voor waarden aannemen. Dit was voor Erzberger een stap met een sleep van gevolgen en het is wel niet te veel gezegd, als men verklaart, dat reeds deze weg eigenlijk' zijn doods'weg is gewetst. Maar dit is niet de eenige gelegen heid geweest, dat Erzberger zijn moed toonde. De tweede maal was hot in Wisi- max, toen het gold, den vrede te onder teekenen, toen men de consequentie had, te trekken uit oorlog en nederlaag. Die zich patriotten noemen, standen op zij van d»n weg. Centrum en sociaal-demo cratie namen op instigatie van Errherg-'.r dé verantwoording op zich. En de erbar melijke wichten, die nu beweren, dat Erz berger op aanvaarding heeft gedrongen, om het vaderland te verraden, mogen ver dwijnen en zich onzichtbaar maken. Zijn vijanden vervolgden hem met hun laat. Die haat ging tot over den Atlantischen Oceaan. En wat had Erzberger gedaan Hij was de vtaatsman, die de vraag zich voor legde, of werkelijk de uur moest komen, dat de yijand zou binnenrukken en het volk herooven van het laatste, wat het nog bezat. Wat badden wij nog? Niets anders dan de eenheid. Wapenen ha lden wij niet meer. Om, de eenheid te redden, Erzberger aan, den vrede te ondartee- kenen. Dat wapen de stormachtige dagen van iW eimar. En dan probeerde hij den dreigenden chaos Ie verhoeden door in het wanke lende Rijksgebouw nieuwe balken en stutten te voegen. Vroeger s'teunde het. Rijk op de dynastieën. Nu moesten nieuwe banden worden gezocht. Dit groot werlc komt ter uitdrukking in de democratische grondwet van Weimar. In de demooru,- cratiscbe staatsgedaehte. Aan haar wie"- stond Erzberger. Het was in den tijd. dat de roode vloed uit het Oosten Duitse? land dreigde te overstrooroen. Toen redde Erzberger de democratie- Dat is zijn daad. Dat is de gigantische grootte van zijn werk Hij was de schepper van de nieuwe weermacht. Hij bracht de mid delen bij elkaar voqr het eerste regiment. En dan stichtte' hij het nieuwe ééne financieele systeem voor heel het Rijk. Tot in de middeleeuwen moet men te ruggaan, om tot gedachten gekomen, Zoo als Erzberger die heeft gehad. Het is nu reels duidelijk' en klaar, dat Duitseh- land ineen was gestort onder den last zijner financieele verplichtingen, als Erz berger niet grondslag en organisme had geschapen als dragers der vervulling1 van die verplichtingen. Woekeraars en kettinghandelaara en oweeëis vloeken zijn werk, dat vrucht draagt. Zijn werk heeft de financieele ineenstorting verhinderd. Dan is hem nog gelukt, wat zelfs een Bismarck niet heeft klaargespeeld" een één post- en spoorwezen voor Duitsch- land. Het is een leugen, als gezegd wordt, dat hij een klein, erbarmelijk mensehje is geweest. Integendeel. Hij heeft allen be zield door den wijden blik' zijner ideeën en door de kracht, die hij er in legij. Hij 's ons allen altijd een paar jaar vooruit geweest. Hij heeft vele dingen gezien, die anderen te laat of heelemaal niet zagen Hij pakte de groote proble men aan als een staatsman, die zijn plan nen naar zakelijke gezichtspunten wil ver werkelijken, ook als het volk eerst niet mee wil. Dat was zijn opvatting als christtlrk staatsman. Hij heeft gewel dige offers in trouwe plichtsvervulling gebracht. Hij heeft in zijn leven veel tragiek beleefd. In de dagen van geluk en succes hoeveel vrienden had hijToen echter de vlam Van leugen, laster en haat tegen hem opkronkelde, kozen de meesten het hazenpad. Het is een ellendige leugen, dat Erz berger na zijn optreden nog in de minis teries is gedrongen, dat hij een bij-regee- ring1 hee'ft gesticht. Allen, die zeggen, dat hij de nieuwe belastinpen heeft gemaakt, spreken on waarheid. Onwaar is, dat hij het heft Weer. in de hand wilde nemen, dat hij de leiding van het Centrum op zich wilde nemen. Zooveel woorden, zooveel leugens. Niets als o pZweeping van den hartstocht, die zijn vervulling vond in den moord van Grietibach. Aan deze verschrikkelijke gebeurtenis kunnen wij slechts met treur nis en weemoed erkennen, tot Welke on heilvolle. ontzettende daden politieke harts'.echt voert. God zegene het werk van Mathias Erz berger". De Iersche kwestie is nog verre van opgelost. Braakénsiek, de bekende teeken aar van de „Groene Amsterdammer" fee- kende vorige week zeer juist den toe stand. Een circus. In de arena draven verschillende paarden, in vrijheid gedres seerd: Australië, Canada, Zuid-Afrika, Niouw-Zeeland, de z.g. „Dominions" met Ergelanl verbonden. In het midden <1 pique"ir Engeland. Al die paarden draven binnen de arena, maar het paard Erin (Ierland) springt er buiten en nu roept de pi'queur:: Hé, Erin, binnen het circus blijven! Engeland wil Ierland zelfbe stuur geven maar geen onafhankelijkheid.. Ierland w'l volledige afscheiding van En geland. Daar zit de knoop van de ver- wikkeJirig. Intuseében neemt de ongunstige kri tiek qp den brief van De Valera toe, ook' in kringen, waar men tot dusver sympathiek tegenover de Iersche zaak stond. Volgens de „Manchester Guardian", Je „Daily News" en andere bladen beeft deze brief in Ierland zelf groote onrust en verlepenheid veroorzaakt. Terwijl de gematigde Iersche elementen bereid zijn te erkennen, dat De Valera misschien gerechtvaardigd is in zijn pogingeu om een zoo goed mogelijken koop te sluiten, 27) (Naar het Fransch) De hoeve van Tremblay. „Goede vrienden," zei de graaf, „ik stel in uw panden het leven van graaf de Bouillancourt, die hier voor u staat, het leven van ziijn zo on en dat van den markies de Rocnoir, die zich. op eenige schreden van hier bevinden." „De markies de Rocnoir!" herhaalden «e iwee mannen als gcëlectiiceerd op '5 "Ooien van dien naam, die overall «oor de vrienden van altaar en troon met bewondering werd uitgesproken, i a) V6rvolgde de staaf, de mar- j e, Renoir, die gewond is en door achteTvoïgd wordt. Ik zie stean W6g naaJ de hocv;e Na een oogenblik nagedacht te hebt AHrJ dl0 ouft€..tot 4'n broeder: „Alfred, doe, wat mijnheer de oTaaf u .zal zeggen Breng hen bij moeder en zeg haar, dat zij de eer zal «ienljéien, den dapperen en roemrijken mark As dé Rocnoir onder haar dak te herbergen Zonder tijd te .verliezen begaf hij «éh geven zij er zich rekenschap van, dat zijn weinig belovende houding en zjfn agressieve toon een vergelijk op ,-rr.slige wijze bcnadeelen. Deze opvatting blijkt ook uit een in terview met sir Horace Plunkët.t, een Van de best bekende Ieren, die veel doorzicht heeft getoond. Hij eischt voor de lersebo minderheid het recht om een stem te heb ben in de beslissing en vraagt, dat men aan de bevolking vtan het Zuiden en het Westen van Ierland de gelegenheid zal geven om te heslissen, of t aanbod der Britsche regeering al dan niet moet wor den aangenomen. De „Times" zegt, dat het antwoord van De Valera een groote teleurstelling is geweest voor de groote meerderheid der Ieren. Zij hadden verwacht, dat op den dringerden brief Van Lloyd George een definitief antwoord gegeven zóu worden. Zij hebben nu gemerkt, dat, terwijl onder handelingen nog mogelijk zijn, de natio nale hoop loip vrede afhankelijk blijft van de toevallige incidenten in den toe stand, die er waarschijnlijk niet beter op zal "worden, naarmate er meer tijd verloopt. Tot dusver Jhad Ierland er op ver trouwd, zoo schrijft het blad, dat te zijner tijd een overeenkomst getroffen zou wor den. Dit vertrouwen was gebaseerd, niet zcozeer op redeneering, dan wel op de instinctieve weigering om te gelooven, dat men door dwaasheid of koppigheid, aan welifc zijde dan ook, zou toeslaan, dat Ierland wéér in den burgerooirlog terugviel. Thans beginnen de vrienden van deri vrede ongerust te worden en met gr ,ote bezorgdheid wacht men den uitslag van den ministerraad van W >»ns- dag af. Men verwacht, dat de regiering den ei.-sch van Dail Eireann tot. erkenning van de Iersche republiek1 zal verwer- epn en dat zij een bepaalden tijd zal vastsfeïlen voor het hervatten van eerlijk? onderhal, lelingen. Tnlu.-schen meldt men uit Londen De Valera heeft op den vooravond van de conferentie te Inverness een mede dueling aan do 'pers gezonden, waarin hij zegt de voor lellen der Britsche regcering slechts een vermomming is v.an haar wer kelijke bedoelingen. Hij daagt de Britsche regeer.)g uit hem ccn ultimatum te zen den en gaa+ in deze verklaring tevens door met te pleiten voor een „werkelijke en natuurlijke verbinding" met Groot-Brit - taivrjië. Verdpr verkloot hij, dat. hij er voor strijdt om deze eenheid werkelijkheicj te doen worden'. Hij spreekt verder van de naluuilijke krachten van de wéderzijd- sche belangen en het gemeenschappelijke doel, welke het Iersche en hot, Engelsche volk als -werkelijke vrienden in vrijwillige samenwerking zoude kunnen vereenigr.h. Kunstmatige scheidingen hebben deze volkeren, die op elkaar zijn aangewezen, steeds van elkaar gehouden. De Sinn Fein leider besluit zijn verklaring met de vol geude zinsnede„Wij willen vurig de toe stand van vrede tussdhen Ierland en Engeland" Draait dus De, Valera bij? naar de gendarmen om ben on to houden en de edellieden daardoor in ie ge legenheid te stellen, eon "cliuilplaafs te zoeken. De hoeve lag a,an den zoom van een woud. Van dien kant kwam men door een vlakte bij de hoeve. Dit was.; de eenige weg, waardoor men deze woning kon bereiken, die in de onrustige tijdien der middeleeuwen in een vesting was veranderd. Van bijna alle kanten was de woning dooï rotsen omgeven, die haar tegen een aanval! beschermden Twee stevige torens flankeerden de deur en vormden aldus een so- rt ci tadel. Om haar woning te bewaken, had de pachteres vijf zonen, die hun vade/r waar dig waren. Zij herinnerden zich 'dó ver maningen, die hij hun op Zijn sleribod gegeven had. „Weesl standvastig in het gevaar, bcefl alleen bij het zien der zonde." Allen hadden de woorden haas vaders in hun geheugen gegrift, en al' evenaar den niet allen hun vader in dapperheid en moed, niemand toonde zich' ten minste den naam, dien hij droeg, onwaardig. De revolutionnaire denkbeelden hadden niet in deze aartsvaderlijke woning Runnen doordringen. De jonge Alfred volgde den graat en De volkenbond vergadering te Genève. De toelating van Hongarije. Uit Genève wordt gemeld: Het wordt, steeds duidelijker, dat het verzoek van Hongarije om in den volkenbond te wor den opgenomen, zeer belangrijke debatten zal verwekken. De vertegenwoordigers der kleine en tente zouden besloten hebben om ingeval der toelating in naam van hun regeerin gen een gemeenschappelijke verklaring af dm, dat 24 uren na het oogenblik, dat een Habsburger op den troon van Hongarije zou hersteld zijn, de troepen der kleine entente Hongaaxsch grondgebied zouden binnenrukken om het verdrag te doen eerbiedigen. Frankrijk' en de ontwapening. In antwoord op een zinspeling op het antwoord der Fransche regeering inzake den op de volkenbondsvergadering van hel vorig jaar uitgedrukten wensch be treffende een vermindering der militaire uitgaven heeft de Fransche regeering me degedeeld, dat, ofschoon zij den weg van de beperking der bewapening blijft be wandelen, zij dezen wensch niet kan ver vullen. De Fransche regeering is van mee ning, dat de begrooting-en niet ais basis kunnen dienen om de betrekkelijke be langrijkheid der bewapening in haar j uis ter: omvang te beoordeelen. Bijeenkomst van Centrnms- gedclegeerden. Zaterdagavond is te Berlijn oen gedele geerdendag gehouden van de Centrums partij voor Berlijn, Brandenburg, Mecklen burg en Lübeck. De vertegenwoordigers waren van heinde en ver in grooten ge tale. opgekomen. Dr. Max Pfeiffer voerde het woord en ontwikkelde de aetueele politieke vraag stukken volgens het Centrumsstandpnmt. Gedurende de urenlange debatten kwam vooral de bezorgdheid tot uiting over dc machtsmiddelen der reactie, ea de partij leiding wérd vooral op het hart gedrukt haar aandacht te wijden aan de nationa listische beïnvloeding van de rijksweer en aan den bedenkelijken geest', welke zich ook bij Re rechtspraak openbaart. Aan de plaatselijke partijbesturen is de wenk gegeven meer dan ooit er voor te zorgen dat alle partijleden zieh door het lezen van een partijblad op de hoogte houden omtrent Je politieke verhoudingen. Tenslotte wer-d, in verband met den moord op Erzberger, een motie aange- ncaren. waarin de regeermg dank werd gebracht voor haar krachtig optreden te gen de noodlottige „verhetzung" van het volk. Een tekort. De Saksische minister-president ver klaarde in een rede, dat de Saksische be grooting over 1921 met een tekort van 848 millioen Mark sloot. Het conflict met Beieren. BERLIJN), 6 Sept. De Beiersche regee ring weigert het bevel der Rijksregeering om de „Müncher-Augsburgsche Abend- zeitung" te schorsen, na te komen. Dt Vakvereenigingen zullen een groote actie beginnen tegen de Beiersche ïegee- ring. Havas meldde Dinsdag uit Le Bourget, dat een vliegtuig, dat dienst deed tus- schen Parijs en Straatsburg, te pletter is gevallen. Vier passagiers werden gedood, de bestuurder werd gewond; hij is naar hel ziekenhui# overgebracht en is daar gestorven. De onderhandelingen niet Ierland. LONDEN, 7 September. (Maasbode.! De speciale correspondenten der bladen, dis naar Inverness gezonden zijn in verband met den ministerraad en de ernstige be slissing, welke deze te nemen zal hebben inzake Ierland, gaan door met beschou wingen over' de vermoedelijke hluding die de regeering zal aannemen. De correspondent van de „Daily Tele graph" meldt: „Ofschoon er groote op schudding is in de kringen van Lloyd' kwam bij den markies de Rocnoir. Om niet door de gendarmen te wor den gezien, leidde hij zijn gasten 'door het woud naar een kleine deur, achter klimopplanten verborgen. Hij klopte driemaal op bijzondere wijize aan. Na eenige oogenblikken van stilte weerklonken van binnen drie slagen. Al fred antwoordde door een zelfde teekën-. Aanstonds werd nu Je kleine deur geopend en traden de vluchtelingen bin hen. Zij bevonden zich' tegenover een vrouw van ongeveer zestig jaar, die er nog jeugdig ui'zag. „Weest welkom in de hoov© van Trein- blay, mijne heeren, zei zij. Maar toen zij den gewonden ma"kies bemerkte, keek zij haar zoon vragend aan. „Ik heb de eer mijnhser den rrarkies de Rocnoir in uw woning le ge'.eilen, moe der," zei Alfred. „Mijnheer de markies de Rocnoir? Is het mogelijk?.... Maar gewond, helaas 1..; „Uw edelmoedige gastvrijheid, goede vrouw," antwoordde de markies, ,is een balsem, die (Ie diepste wonde kan ge nezen." „Alles zal hier te uwer betschikking zijn, mijnheer de markies." Aldus spre kende waren zij de hoeve binnengetreden, en leidde de gosde vrouw haar gasten naar het logeervertrek. Maar toen Alfred haar in weinge wooir den had meegedeeld, dat hun gasten ver volgd weiden en dat de gendarmen bin nen eenige oogenblikken wellicht het huis zouden komen doorzoeken, zei de pach teres, na eenigen tijd te hebben nage dacht, als tot zich zelf sprekend: „Dat is het eenige middel .-m allen in veiligheid te brengen, indien te.i minste niet de een of andere verrader.... Maar neen, op Tremblay zijn geen verraders...' Op het oogenblik, dat ie twee gendar men met baa.r oudsten zoon binnentraden, geleidde de pachteres haar gasten naar een. geheime kamer, waarvan de deur voor oningewijden onzichtbaar was. Maar de revolutionnairen van 1793 hal den lynx-oogen om hum slachtollers te ontdekken. XIII. D'e overwonnen helden. De wonde van den marnes dwong hes gedurende twee maanden op de hoeve va: Tremblay te blijven. Het verblijf daar' was hem niet rjnlijk, integendeel het ontbrak, hem zelfs niet aan vertroosting;. Met hem in dezelfde geheime karr.er bevond zich een oude priester, de pastoor der parochie. George over het Sinn Fein-dooument, tnee- II L-n wij toch te weten, dat het antwoord aan Sinn Fein er een zal zijn met een onbepaalden termijn voor wederantwoord. Er zullen pogingen gedaan worden om het karakter van een ultimatum te voor komen. Lloyd George wil niet een houding aan nemen, die den wapenstilstand opeens zou doen eindigen, indien er ook maar eenig teeken is, dat Sinn Fein zijn eischen zal wijzigen. Hij is bereid den anderen kans te geven." De „Daily Mail"-correspondent" daar entegen zegt, dat Sinn%Fein voor een be perkten termijn zal geplaatst worden. Wanneer er een conferentie tot stand komt, dan zal daar een schema worden uitgewerkt, dat daarna aan een referen dum in Ierland zal worden onderworpen. De nieuwe samenzwering. Uit Petersburg wordt gemeld, dat 'ten gevolge van de ontdekking van een nieuwe samenzwering tegen de sovjet-regeering alle officieren van de Oostzee-vioot ten getale van ongeveer 400 gearresteerd en naar Moskou zijn gevoerd. Een aantal matrozen werden geïnterneerd. Onder de burgerlijke bevolking vinden talrijke ar restaties plaats. Sovjet-ambtenaren vermoord. Volgens een draadloos bericht der bol- schewiki 'heeft de verbitterde bevolking iu een aantal tusschen Oharkoff m Ros- toff gelegen plaatsen 215 bolschewistiséhe ambtenaren van den ravitailleeringsdienst vermoord. („Msbode".) I>ï nood in Rusland. De bijzondere correspondent van de „Daily News" in Rusland, van wiens er varingen wij reeds een en ander hébben meegedeeld, is thans te Samara aange komen, on 560 Eng. -mijlen ten Z.O. van Moskou. De crisis zal, naar hij meldt, niet vóór December haar toppunt, bereiken, en tenzij er hulp komt zullen duizenden den hnnderdood sterven. De pogingen om' de cbolera-opidemie te bestrijden hebben,, gelijk oök te ver wachten was, meer succes dan de pogin gen om het bongersnoodvraagstuk het* hoofd te bieden. Tm Samara waren er in Juli meer dan 6000 gevallen; thans wor den er dagelijks slechts 15 nieuwe geval len gemeld. De Britsche en Amerikaan- sche Kwaker-organisaties hebben een be langrijk aandeel in de bestrijding van de cholera. In een ander telegram lezen we nog: In de verlaten straten en stegen van Samara vallen de menschen ten gevolge van den hongerdood neer, zonder dat men er zich om bekommert. Het aantal vluchte lingen uit de hongergebieden, dat zieh in de nabijhbid der stad1 bevindt, w'ordit ge schat- op dertig a vijftig duizend. Zij 'nok ken samen in verlaten gebouwen en fa brieken, gescheurde tenten en wagons, 3ie opeengehoopt staan langs de Wolga. („Stand.") De betrekkingen van Italië met den H. Steel. ROME, 6 September. De Ministerraad, die tijdens de afwezigheid' van Bonomi vergadert, heeft aan Rodino de taak op gedragen om in overeenstemming met den minister van Buitenlandsche Zaken, Delia Torretta, een plan op te stéllen betref fende het regelen van de betrekkingen' met den H. Stoel. Het einde van de onlusten iu Virginia. NEW-YORK, 6 Sept. Nu door het krachtig optreden van de troepen de on- Deze oude herder had het n'et van z:ch kunnen verkrijgen, zijn kóutte geheel en al te verlaten. Indien hij (He pastorie ontvlucht was, was dit niet uit vrees voor den dood gf> schied, maar uit verlangen om zjjn. paro chianen nog nuttig te kunnen zijn in die tijden van oproer en wanotrde waarin zelfs de beJeining des priesters, vaak aan het sterfbed ontbrak. Behalve de H. Mis, die hij opdroeg) in een klein vertrek, door de pachteres van Tremblay in een kapel veranderd en die door de vertrouwdste vrienden werd bij gewoond, reikte de oude priester van trjd lot tijó de H. Communie aan de geïoovigén uit, nu eens in een schuur Jan in eeni grot of zelfs te midden der bajschen. De parochianen werden dan op geheim zinnige wijze door de bewoners d©r hoeve van Tremblay tot deze heilige vcrooni- ging bijeengeroepen. De markies deelde de angsten, 'de ver wachtingen, de smarten en de vreugde der bewoners van Tremblay. Maar in het diepste zijns 1 nrten go- voelde hij spijt, graaf de Bouillancourt en diens zoon niet te zijn gevolgd ..die ZicH weer bij het leger des konings haddien gevoegd. L (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1921 | | pagina 1