;ken.
DAGBLAD VOOR VLISSINGEN
ESCHE
.RING-
PI J.
dit Blad
1500
175
TJE8
(104.170.296.14
K-
I. Ambacht
overlijden
hijyerüesvan I Pft bij verlies van f bij verlies van f IK bij verlies van
eenoog I OU een duim I OU een wijsvinger 1 lü een anderen vinger
f IKfi bij verlies van
I IUU een hand of voel
Hel geheim van het kasteel Rocnoir.
BUITENLAND.
,HE COURANT
RSONEEL
KNGERXNG-SSPILLNEB,
Gissinggia* Prangt zoo
lijk één nette DiENST-
naar den
iche- en Hon-
afgeschreven
id met een
itto premie.
emiddeldj
ie.
IN NEDERLAND.
ndertinge
tschappij
iM, Telephoon Zuid 9518,
IN, Telephoon 553,
lotdsttaat 32,
t 120 Z.
JINBOUW-BANK.
den L. T. B.
EIDEN.
Bankzaken.
Nummer 205
Donderdag 8 September 1921
Zeventiende Jaargang
bij levenslange 1250
ongeschiktheid
Buitenlandsch Overzicht
FEUILLETON
DUITSCHLAND
FRANKRIJK
ENGELAND
RUSLAND
ITALIË
AMERIKA.
s: 30 cents a contant
f20,- per maand.
SCHEULEK— Spillnbr,
s Hertogenbosch, vraagt
10DE of .BUISHOUDSTER,
ong gfezin.
3903-118
:b Drinkbakken, voorzien
55 cM. bodem 48 cM.
;M., i M. 16 doorsnede;
cM., 72 cM. doorsnede.
iok voor directe levering
en bij partijen te koop
Ambacht te bezichtigen.
3917-50
ONSTER - ROTTERDAM.
ior EEN JAAR 5 T
ior EEN HALF JAAR 4'/,
een te komen,
rqoeding 4
j Heeren Correspondenten
DE J0HGE te Ovezand, A.
4239-40
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
W Si ■Ban Directeur" J O 3. /AN DE GRIENDT. Telefoon 207
Hoofdredacteur". J. W. VIE N I N OS. T®',efo°"|g
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel.
Telegram-Adres: Nizeco. -r„i0f„„n 474
Bijkantoor: MIDDELBURG. Markt 1 en 2. Telefoon 47
Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden, f 0.20 per week.
voor Post-abonnés f 2.90 per 3 m. AdvertentliSn van 1 tot 6 regels
f 1.50, elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende korting
Al onze Abonnés zfjn gratis verzekerd tegen ongevallen krachtensonze
overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen:
Nog eenmaal willen wij -ie aandacht
onzer lezers meer uitvoerig bepalen op
(Erzberger door uit de correspondentie
van den Berlijnschen briefschrijver van
„De Tijd" overienemen de magistrale rede
voering die de „Rijkskanselier Wirth ge
houden heeft op Erzberger, een waardig
monument voor den vermoorde van Gries-
bach.
Erzberger aldus de kanselier
heelt lang van te voren gezien, dat de
ineensi or ting moest komen. Zijn waar-"
fechuwingen vonden geen gehoor. Uitge
lachen werd hij, gehoond. Gehoond. Die
hoon herinnert mij aan de zware uren,
toen de Duitsche delegatie den wegmoest
aantreden naar het bosch van Com-
piègne, om met maarschalk Foch den
wapenstilstand af te sluiten. Erzberger
"was de leider. Hij had zieh niet opge
drongen, had een ander voorgesteld ,Zij,
die de verantwoording hadden te dragen,
'zijn niet gegaan. Toen beriep prins Max
van Baden Erzberger. Als een man, die
in zware stonden zich niet onttrekt aan
het christelijke patriotisme, is hij als
man van plicht gegaan. In het bosch van
Gompiègne schouwde hij heel den on-
metelijken omvang der ineenstorting. Hij
heeft den moed gehad, om oog in oog te
treden voor den overwinnaar, voor Poeh.
Zijn houding was ridderlijk en Duitsah,
niet, zooals men gemeend heeft, hondscb
en laf. Ook zijn hart bloedde in dit uur
zoo zwaar. Hij heeft het bevel, dat men
hem. had gegeven, opgevolgd en uitge
voerd, zooals een eenvoudig soldaat het
gegeven bevél uitvoert. Hij móést de voor
waarden aannemen.
Dit was voor Erzberger een stap met
een sleep van gevolgen en het is wel niet
te veel gezegd, als men verklaart, dat
reeds deze weg eigenlijk' zijn doods'weg is
gewetst.
Maar dit is niet de eenige gelegen
heid geweest, dat Erzberger zijn moed
toonde. De tweede maal was hot in Wisi-
max, toen het gold, den vrede te onder
teekenen, toen men de consequentie had,
te trekken uit oorlog en nederlaag. Die
zich patriotten noemen, standen op zij
van d»n weg. Centrum en sociaal-demo
cratie namen op instigatie van Errherg-'.r
dé verantwoording op zich. En de erbar
melijke wichten, die nu beweren, dat Erz
berger op aanvaarding heeft gedrongen,
om het vaderland te verraden, mogen ver
dwijnen en zich onzichtbaar maken. Zijn
vijanden vervolgden hem met hun laat.
Die haat ging tot over den Atlantischen
Oceaan.
En wat had Erzberger gedaan Hij
was de vtaatsman, die de vraag zich voor
legde, of werkelijk de uur moest komen,
dat de yijand zou binnenrukken en het
volk herooven van het laatste, wat het
nog bezat. Wat badden wij nog? Niets
anders dan de eenheid. Wapenen ha lden
wij niet meer. Om, de eenheid te redden,
Erzberger aan, den vrede te ondartee-
kenen.
Dat wapen de stormachtige dagen van
iW eimar.
En dan probeerde hij den dreigenden
chaos Ie verhoeden door in het wanke
lende Rijksgebouw nieuwe balken en
stutten te voegen. Vroeger s'teunde het.
Rijk op de dynastieën. Nu moesten nieuwe
banden worden gezocht. Dit groot werlc
komt ter uitdrukking in de democratische
grondwet van Weimar. In de demooru,-
cratiscbe staatsgedaehte. Aan haar wie"-
stond Erzberger. Het was in den tijd.
dat de roode vloed uit het Oosten
Duitse? land dreigde te overstrooroen.
Toen redde Erzberger de democratie- Dat
is zijn daad. Dat is de gigantische grootte
van zijn werk Hij was de schepper van
de nieuwe weermacht. Hij bracht de mid
delen bij elkaar voqr het eerste regiment.
En dan stichtte' hij het nieuwe ééne
financieele systeem voor heel het Rijk.
Tot in de middeleeuwen moet men te
ruggaan, om tot gedachten gekomen, Zoo
als Erzberger die heeft gehad. Het is
nu reels duidelijk' en klaar, dat Duitseh-
land ineen was gestort onder den last
zijner financieele verplichtingen, als Erz
berger niet grondslag en organisme had
geschapen als dragers der vervulling1
van die verplichtingen.
Woekeraars en kettinghandelaara en
oweeëis vloeken zijn werk, dat vrucht
draagt. Zijn werk heeft de financieele
ineenstorting verhinderd.
Dan is hem nog gelukt, wat zelfs een
Bismarck niet heeft klaargespeeld" een
één post- en spoorwezen voor Duitsch-
land.
Het is een leugen, als gezegd wordt, dat
hij een klein, erbarmelijk mensehje is
geweest. Integendeel. Hij heeft allen be
zield door den wijden blik' zijner ideeën
en door de kracht, die hij er in legij.
Hij 's ons allen altijd een paar jaar
vooruit geweest. Hij heeft vele dingen
gezien, die anderen te laat of heelemaal
niet zagen Hij pakte de groote proble
men aan als een staatsman, die zijn plan
nen naar zakelijke gezichtspunten wil ver
werkelijken, ook als het volk eerst niet
mee wil. Dat was zijn opvatting als
christtlrk staatsman. Hij heeft gewel
dige offers in trouwe plichtsvervulling
gebracht. Hij heeft in zijn leven veel
tragiek beleefd. In de dagen van geluk
en succes hoeveel vrienden had hijToen
echter de vlam Van leugen, laster en haat
tegen hem opkronkelde, kozen de meesten
het hazenpad.
Het is een ellendige leugen, dat Erz
berger na zijn optreden nog in de minis
teries is gedrongen, dat hij een bij-regee-
ring1 hee'ft gesticht.
Allen, die zeggen, dat hij de nieuwe
belastinpen heeft gemaakt, spreken on
waarheid. Onwaar is, dat hij het heft
Weer. in de hand wilde nemen, dat hij de
leiding van het Centrum op zich wilde
nemen. Zooveel woorden, zooveel leugens.
Niets als o pZweeping van den hartstocht,
die zijn vervulling vond in den moord
van Grietibach. Aan deze verschrikkelijke
gebeurtenis kunnen wij slechts met treur
nis en weemoed erkennen, tot Welke on
heilvolle. ontzettende daden politieke
harts'.echt voert.
God zegene het werk van Mathias Erz
berger".
De Iersche kwestie is nog verre van
opgelost. Braakénsiek, de bekende teeken
aar van de „Groene Amsterdammer" fee-
kende vorige week zeer juist den toe
stand. Een circus. In de arena draven
verschillende paarden, in vrijheid gedres
seerd: Australië, Canada, Zuid-Afrika,
Niouw-Zeeland, de z.g. „Dominions" met
Ergelanl verbonden. In het midden <1
pique"ir Engeland. Al die paarden draven
binnen de arena, maar het paard Erin
(Ierland) springt er buiten en nu roept
de pi'queur:: Hé, Erin, binnen het circus
blijven! Engeland wil Ierland zelfbe
stuur geven maar geen onafhankelijkheid..
Ierland w'l volledige afscheiding van En
geland. Daar zit de knoop van de ver-
wikkeJirig.
Intuseében neemt de ongunstige kri
tiek qp den brief van De Valera toe,
ook' in kringen, waar men tot dusver
sympathiek tegenover de Iersche zaak
stond.
Volgens de „Manchester Guardian", Je
„Daily News" en andere bladen beeft
deze brief in Ierland zelf groote onrust
en verlepenheid veroorzaakt. Terwijl de
gematigde Iersche elementen bereid zijn
te erkennen, dat De Valera misschien
gerechtvaardigd is in zijn pogingeu om
een zoo goed mogelijken koop te sluiten,
27)
(Naar het Fransch)
De hoeve van Tremblay.
„Goede vrienden," zei de graaf, „ik
stel in uw panden het leven van graaf
de Bouillancourt, die hier voor u staat,
het leven van ziijn zo on en dat van den
markies de Rocnoir, die zich. op eenige
schreden van hier bevinden."
„De markies de Rocnoir!" herhaalden
«e iwee mannen als gcëlectiiceerd op
'5 "Ooien van dien naam, die overall
«oor de vrienden van altaar en troon
met bewondering werd uitgesproken,
i a) V6rvolgde de staaf, de mar-
j e, Renoir, die gewond is en door
achteTvoïgd wordt. Ik zie
stean W6g naaJ de hocv;e
Na een oogenblik nagedacht te hebt
AHrJ dl0 ouft€..tot 4'n broeder:
„Alfred, doe, wat mijnheer de oTaaf u
.zal zeggen Breng hen bij moeder en
zeg haar, dat zij de eer zal «ienljéien,
den dapperen en roemrijken mark As dé
Rocnoir onder haar dak te herbergen
Zonder tijd te .verliezen begaf hij «éh
geven zij er zich rekenschap van, dat
zijn weinig belovende houding en zjfn
agressieve toon een vergelijk op ,-rr.slige
wijze bcnadeelen.
Deze opvatting blijkt ook uit een in
terview met sir Horace Plunkët.t, een Van
de best bekende Ieren, die veel doorzicht
heeft getoond. Hij eischt voor de lersebo
minderheid het recht om een stem te heb
ben in de beslissing en vraagt, dat men
aan de bevolking vtan het Zuiden en het
Westen van Ierland de gelegenheid zal
geven om te heslissen, of t aanbod der
Britsche regeering al dan niet moet wor
den aangenomen.
De „Times" zegt, dat het antwoord van
De Valera een groote teleurstelling is
geweest voor de groote meerderheid der
Ieren. Zij hadden verwacht, dat op den
dringerden brief Van Lloyd George een
definitief antwoord gegeven zóu worden.
Zij hebben nu gemerkt, dat, terwijl onder
handelingen nog mogelijk zijn, de natio
nale hoop loip vrede afhankelijk blijft
van de toevallige incidenten in den toe
stand, die er waarschijnlijk niet beter
op zal "worden, naarmate er meer tijd
verloopt.
Tot dusver Jhad Ierland er op ver
trouwd, zoo schrijft het blad, dat te zijner
tijd een overeenkomst getroffen zou wor
den. Dit vertrouwen was gebaseerd, niet
zcozeer op redeneering, dan wel op de
instinctieve weigering om te gelooven,
dat men door dwaasheid of koppigheid,
aan welifc zijde dan ook, zou toeslaan,
dat Ierland wéér in den burgerooirlog
terugviel. Thans beginnen de vrienden
van deri vrede ongerust te worden en
met gr ,ote bezorgdheid wacht men den
uitslag van den ministerraad van W >»ns-
dag af. Men verwacht, dat de regiering
den ei.-sch van Dail Eireann tot. erkenning
van de Iersche republiek1 zal verwer-
epn en dat zij een bepaalden tijd zal
vastsfeïlen voor het hervatten van eerlijk?
onderhal, lelingen.
Tnlu.-schen meldt men uit Londen
De Valera heeft op den vooravond van
de conferentie te Inverness een mede
dueling aan do 'pers gezonden, waarin hij
zegt de voor lellen der Britsche regcering
slechts een vermomming is v.an haar wer
kelijke bedoelingen. Hij daagt de Britsche
regeer.)g uit hem ccn ultimatum te zen
den en gaa+ in deze verklaring tevens door
met te pleiten voor een „werkelijke en
natuurlijke verbinding" met Groot-Brit -
taivrjië. Verdpr verkloot hij, dat. hij er
voor strijdt om deze eenheid werkelijkheicj
te doen worden'. Hij spreekt verder van
de naluuilijke krachten van de wéderzijd-
sche belangen en het gemeenschappelijke
doel, welke het Iersche en hot, Engelsche
volk als -werkelijke vrienden in vrijwillige
samenwerking zoude kunnen vereenigr.h.
Kunstmatige scheidingen hebben deze
volkeren, die op elkaar zijn aangewezen,
steeds van elkaar gehouden. De Sinn Fein
leider besluit zijn verklaring met de vol
geude zinsnede„Wij willen vurig de toe
stand van vrede tussdhen Ierland en
Engeland"
Draait dus De, Valera bij?
naar de gendarmen om ben on to houden
en de edellieden daardoor in ie ge
legenheid te stellen, eon "cliuilplaafs te
zoeken.
De hoeve lag a,an den zoom van een
woud. Van dien kant kwam men door
een vlakte bij de hoeve. Dit was.; de
eenige weg, waardoor men deze woning
kon bereiken, die in de onrustige tijdien
der middeleeuwen in een vesting was
veranderd. Van bijna alle kanten was de
woning dooï rotsen omgeven, die haar
tegen een aanval! beschermden
Twee stevige torens flankeerden de
deur en vormden aldus een so- rt ci
tadel.
Om haar woning te bewaken, had de
pachteres vijf zonen, die hun vade/r waar
dig waren. Zij herinnerden zich 'dó ver
maningen, die hij hun op Zijn sleribod
gegeven had.
„Weesl standvastig in het gevaar, bcefl
alleen bij het zien der zonde."
Allen hadden de woorden haas vaders
in hun geheugen gegrift, en al' evenaar
den niet allen hun vader in dapperheid
en moed, niemand toonde zich' ten minste
den naam, dien hij droeg, onwaardig. De
revolutionnaire denkbeelden hadden niet
in deze aartsvaderlijke woning Runnen
doordringen.
De jonge Alfred volgde den graat en
De volkenbond vergadering te
Genève.
De toelating van Hongarije.
Uit Genève wordt gemeld: Het wordt,
steeds duidelijker, dat het verzoek van
Hongarije om in den volkenbond te wor
den opgenomen, zeer belangrijke debatten
zal verwekken.
De vertegenwoordigers der kleine en
tente zouden besloten hebben om ingeval
der toelating in naam van hun regeerin
gen een gemeenschappelijke verklaring af
dm, dat 24 uren na het oogenblik, dat een
Habsburger op den troon van Hongarije
zou hersteld zijn, de troepen der kleine
entente Hongaaxsch grondgebied zouden
binnenrukken om het verdrag te doen
eerbiedigen.
Frankrijk' en de ontwapening.
In antwoord op een zinspeling op het
antwoord der Fransche regeering inzake
den op de volkenbondsvergadering van
hel vorig jaar uitgedrukten wensch be
treffende een vermindering der militaire
uitgaven heeft de Fransche regeering me
degedeeld, dat, ofschoon zij den weg van
de beperking der bewapening blijft be
wandelen, zij dezen wensch niet kan ver
vullen. De Fransche regeering is van mee
ning, dat de begrooting-en niet ais basis
kunnen dienen om de betrekkelijke be
langrijkheid der bewapening in haar j uis
ter: omvang te beoordeelen.
Bijeenkomst van Centrnms-
gedclegeerden.
Zaterdagavond is te Berlijn oen gedele
geerdendag gehouden van de Centrums
partij voor Berlijn, Brandenburg, Mecklen
burg en Lübeck. De vertegenwoordigers
waren van heinde en ver in grooten ge
tale. opgekomen.
Dr. Max Pfeiffer voerde het woord en
ontwikkelde de aetueele politieke vraag
stukken volgens het Centrumsstandpnmt.
Gedurende de urenlange debatten kwam
vooral de bezorgdheid tot uiting over dc
machtsmiddelen der reactie, ea de partij
leiding wérd vooral op het hart gedrukt
haar aandacht te wijden aan de nationa
listische beïnvloeding van de rijksweer
en aan den bedenkelijken geest', welke
zich ook bij Re rechtspraak openbaart.
Aan de plaatselijke partijbesturen is de
wenk gegeven meer dan ooit er voor te
zorgen dat alle partijleden zieh door het
lezen van een partijblad op de hoogte
houden omtrent Je politieke verhoudingen.
Tenslotte wer-d, in verband met den
moord op Erzberger, een motie aange-
ncaren. waarin de regeermg dank werd
gebracht voor haar krachtig optreden te
gen de noodlottige „verhetzung" van het
volk.
Een tekort.
De Saksische minister-president ver
klaarde in een rede, dat de Saksische be
grooting over 1921 met een tekort van
848 millioen Mark sloot.
Het conflict met Beieren.
BERLIJN), 6 Sept. De Beiersche regee
ring weigert het bevel der Rijksregeering
om de „Müncher-Augsburgsche Abend-
zeitung" te schorsen, na te komen.
Dt Vakvereenigingen zullen een groote
actie beginnen tegen de Beiersche ïegee-
ring.
Havas meldde Dinsdag uit Le Bourget,
dat een vliegtuig, dat dienst deed tus-
schen Parijs en Straatsburg, te pletter is
gevallen. Vier passagiers werden gedood,
de bestuurder werd gewond; hij is naar
hel ziekenhui# overgebracht en is daar
gestorven.
De onderhandelingen niet Ierland.
LONDEN, 7 September. (Maasbode.! De
speciale correspondenten der bladen, dis
naar Inverness gezonden zijn in verband
met den ministerraad en de ernstige be
slissing, welke deze te nemen zal hebben
inzake Ierland, gaan door met beschou
wingen over' de vermoedelijke hluding
die de regeering zal aannemen.
De correspondent van de „Daily Tele
graph" meldt: „Ofschoon er groote op
schudding is in de kringen van Lloyd'
kwam bij den markies de Rocnoir.
Om niet door de gendarmen te wor
den gezien, leidde hij zijn gasten 'door
het woud naar een kleine deur, achter
klimopplanten verborgen.
Hij klopte driemaal op bijzondere wijize
aan. Na eenige oogenblikken van stilte
weerklonken van binnen drie slagen. Al
fred antwoordde door een zelfde teekën-.
Aanstonds werd nu Je kleine deur
geopend en traden de vluchtelingen bin
hen. Zij bevonden zich' tegenover een
vrouw van ongeveer zestig jaar, die er
nog jeugdig ui'zag.
„Weest welkom in de hoov© van Trein-
blay, mijne heeren, zei zij.
Maar toen zij den gewonden ma"kies
bemerkte, keek zij haar zoon vragend aan.
„Ik heb de eer mijnhser den rrarkies
de Rocnoir in uw woning le ge'.eilen, moe
der," zei Alfred.
„Mijnheer de markies de Rocnoir? Is
het mogelijk?.... Maar gewond, helaas 1..;
„Uw edelmoedige gastvrijheid, goede
vrouw," antwoordde de markies, ,is een
balsem, die (Ie diepste wonde kan ge
nezen."
„Alles zal hier te uwer betschikking
zijn, mijnheer de markies." Aldus spre
kende waren zij de hoeve binnengetreden,
en leidde de gosde vrouw haar gasten
naar het logeervertrek.
Maar toen Alfred haar in weinge wooir
den had meegedeeld, dat hun gasten ver
volgd weiden en dat de gendarmen bin
nen eenige oogenblikken wellicht het huis
zouden komen doorzoeken, zei de pach
teres, na eenigen tijd te hebben nage
dacht, als tot zich zelf sprekend:
„Dat is het eenige middel .-m allen in
veiligheid te brengen, indien te.i minste
niet de een of andere verrader.... Maar
neen, op Tremblay zijn geen verraders...'
Op het oogenblik, dat ie twee gendar
men met baa.r oudsten zoon binnentraden,
geleidde de pachteres haar gasten naar
een. geheime kamer, waarvan de deur voor
oningewijden onzichtbaar was.
Maar de revolutionnairen van 1793 hal
den lynx-oogen om hum slachtollers te
ontdekken.
XIII.
D'e overwonnen helden.
De wonde van den marnes dwong hes
gedurende twee maanden op de hoeve va:
Tremblay te blijven.
Het verblijf daar' was hem niet rjnlijk,
integendeel het ontbrak, hem zelfs niet
aan vertroosting;. Met hem in dezelfde
geheime karr.er bevond zich een oude
priester, de pastoor der parochie.
George over het Sinn Fein-dooument, tnee-
II L-n wij toch te weten, dat het antwoord
aan Sinn Fein er een zal zijn met een
onbepaalden termijn voor wederantwoord.
Er zullen pogingen gedaan worden om het
karakter van een ultimatum te voor
komen.
Lloyd George wil niet een houding aan
nemen, die den wapenstilstand opeens zou
doen eindigen, indien er ook maar eenig
teeken is, dat Sinn Fein zijn eischen zal
wijzigen. Hij is bereid den anderen kans
te geven."
De „Daily Mail"-correspondent" daar
entegen zegt, dat Sinn%Fein voor een be
perkten termijn zal geplaatst worden.
Wanneer er een conferentie tot stand
komt, dan zal daar een schema worden
uitgewerkt, dat daarna aan een referen
dum in Ierland zal worden onderworpen.
De nieuwe samenzwering.
Uit Petersburg wordt gemeld, dat 'ten
gevolge van de ontdekking van een nieuwe
samenzwering tegen de sovjet-regeering
alle officieren van de Oostzee-vioot ten
getale van ongeveer 400 gearresteerd en
naar Moskou zijn gevoerd. Een aantal
matrozen werden geïnterneerd. Onder de
burgerlijke bevolking vinden talrijke ar
restaties plaats.
Sovjet-ambtenaren vermoord.
Volgens een draadloos bericht der bol-
schewiki 'heeft de verbitterde bevolking
iu een aantal tusschen Oharkoff m Ros-
toff gelegen plaatsen 215 bolschewistiséhe
ambtenaren van den ravitailleeringsdienst
vermoord. („Msbode".)
I>ï nood in Rusland.
De bijzondere correspondent van de
„Daily News" in Rusland, van wiens er
varingen wij reeds een en ander hébben
meegedeeld, is thans te Samara aange
komen, on 560 Eng. -mijlen ten Z.O. van
Moskou. De crisis zal, naar hij meldt, niet
vóór December haar toppunt, bereiken, en
tenzij er hulp komt zullen duizenden den
hnnderdood sterven.
De pogingen om' de cbolera-opidemie
te bestrijden hebben,, gelijk oök te ver
wachten was, meer succes dan de pogin
gen om het bongersnoodvraagstuk het*
hoofd te bieden. Tm Samara waren er in
Juli meer dan 6000 gevallen; thans wor
den er dagelijks slechts 15 nieuwe geval
len gemeld. De Britsche en Amerikaan-
sche Kwaker-organisaties hebben een be
langrijk aandeel in de bestrijding van
de cholera.
In een ander telegram lezen we nog: In
de verlaten straten en stegen van Samara
vallen de menschen ten gevolge van den
hongerdood neer, zonder dat men er
zich om bekommert. Het aantal vluchte
lingen uit de hongergebieden, dat zieh in
de nabijhbid der stad1 bevindt, w'ordit ge
schat- op dertig a vijftig duizend. Zij 'nok
ken samen in verlaten gebouwen en fa
brieken, gescheurde tenten en wagons, 3ie
opeengehoopt staan langs de Wolga.
(„Stand.")
De betrekkingen van Italië
met den H. Steel.
ROME, 6 September. De Ministerraad,
die tijdens de afwezigheid' van Bonomi
vergadert, heeft aan Rodino de taak op
gedragen om in overeenstemming met den
minister van Buitenlandsche Zaken, Delia
Torretta, een plan op te stéllen betref
fende het regelen van de betrekkingen'
met den H. Stoel.
Het einde van de onlusten
iu Virginia.
NEW-YORK, 6 Sept. Nu door het
krachtig optreden van de troepen de on-
Deze oude herder had het n'et van
z:ch kunnen verkrijgen, zijn kóutte geheel
en al te verlaten.
Indien hij (He pastorie ontvlucht was,
was dit niet uit vrees voor den dood gf>
schied, maar uit verlangen om zjjn. paro
chianen nog nuttig te kunnen zijn in die
tijden van oproer en wanotrde waarin
zelfs de beJeining des priesters, vaak aan
het sterfbed ontbrak.
Behalve de H. Mis, die hij opdroeg) in
een klein vertrek, door de pachteres van
Tremblay in een kapel veranderd en die
door de vertrouwdste vrienden werd bij
gewoond, reikte de oude priester van trjd
lot tijó de H. Communie aan de geïoovigén
uit, nu eens in een schuur Jan in eeni
grot of zelfs te midden der bajschen.
De parochianen werden dan op geheim
zinnige wijze door de bewoners d©r hoeve
van Tremblay tot deze heilige vcrooni-
ging bijeengeroepen.
De markies deelde de angsten, 'de ver
wachtingen, de smarten en de vreugde
der bewoners van Tremblay.
Maar in het diepste zijns 1 nrten go-
voelde hij spijt, graaf de Bouillancourt en
diens zoon niet te zijn gevolgd ..die ZicH
weer bij het leger des konings haddien
gevoegd.
L (Wordt vervolgd.)