DAGBLAD VOOR ZEELAND
STUURMAN
aatschappij
IINBOUW-BANK.
efoon 189, Zaandam
D04.IT0.296.I4
■IANZEBANK"
Q1, Middelburg.
een anderen vinger
Het geheim van hef kasteel Rocnoir.
IE COURANT
Nummer 200
Vrijdag 2 September 1921
Zeventiende Jaargang
LSCHE
RING-
5 IJ.
laar den
liddeld]
NEDERLAND.
lerlinge
chappij
Telephoon Zuid 9518,
Telephoon 553,
istraat 32.
den L. T. B.
.E1DEN.
Bankzaken.
bij leveijslanp f OKfl bij f ICfi bij verlies ran f 7C tüjnAsnn f rn dijrerliesran f OR bij verlies ran ie bij verlies van
i lUU overlijden 8 SulJ een hand of voet 8 f eenoog 8 Ou een duim uö een wijsvinger iD
ongeschiktheid
Buitenlandsch Overzicht
FEUILLETON
BUITENLAND.
zLfte Fnt I"0™? /lekies ^bonTen,
DUITSCHLAND
ie- en Hon-
Tgeschreven
met een
premie.
3903-118
gelegenheid om hier
ïleid voor hare vloot
Ile derde klasse eener
gelijkstaanden cursus
g hebben afgeloopen,
ezittenwat Diploma
Wiskundige vakken
.oegezonden door de
laatschappij in „Het
3900-50
■enbosch.
Iig 9 Augustus.
j J. Kegelaar
ij Wed. J.Boeykens
ij FirmaV.E.galle
ij J. B. v. d. Hemel
j R. Kerckhaert
ij G. Voerman
ij W. Adriaanseks
)ij P. van Mieghem
lij Ern. Drerick
Bankzaken.
DE DIRECTIE.
flONSTER ROTTERDAM.
Ivoor EEN JAAR i T
Voor EEN HALF JAAR 4'/,
reen te komen.
ergoeding 4%
de Heeren Correspondenten
DE JONGE te Ovezand, A.
4032-40
fd fabrieksmerk. Huishoudzeep,
Zeepen, prima qualiteit,
4015-20
r Zeeland
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
H K Mn». nirAnt»,,»» .ins /AN np GRIENDT. Telefoon 207
Hoofdredacteur: J. W. VI E N I N GS. Telefoon 97
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel, GOES
Telegram-Adres: Nizeco.
Bijkantoor: MIDDELBURG, Markt 1 en 2. Telefoon 474
Directeurt JOS. /AN DE GRIENDT. Telefoon 207
Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden, f 0.20 per, week,
voor Post-abonnés f 2.90 per 3 m. Advertentiën van 1 tot regels
f 1.50, elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende korting
Al onze Abonnés zijn gratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen-
mij iuiiivv vuii
Ovrr het ontruimen van West-Hon
garije door de Hongaren en het overgeven
van die streelt aan Oostenrijk, alles vol
gens de bepalingen van bet vredesver
drag, zijn ernstige geschillen gerezen tus-
schen beide landen, terwijl bloedige bot
singen tusschen de bevolking en de Oos-
tenrijksthe gendarmerie plaats grepen.
Hongarije wenscht, alvorens de laat
ste zone van West-Hongarije met inbe
grip van O denburg te ontruimen, waar
borgen, als daar zijn: 1. Overname der
gemeenschappelijke schulden, die ien laste
van Oostenrijk' komen. 2. Regeling der
oorlcgrïeening. 3. Regeling der Bank'-
sehuldm in de valutaquaestie. 4. Over
name, resp. pensioneering der West-Hon-
gaarsche staatsbeambten door Oostenrijk.
5. Schadeloosstelling voor de in West-
Hongarije over te geven eigendommen van
-den Hongaarschen staat.
Deze quaestiën bebooren naar .len geest
van het verdrag van Trianon noch voor
den Oppersten Raad, noeh voor de com
missie voor schadeloosstelling gebracht
te worden, maar moeten door de staten
onderling geregeld worden, zoodat Hon
garije er op moet blijven aandringen,,
hierover met Oostenrijk' eene overeen
komst aan te gaan. Hiervan is ook de
Entente in kennis gesteld.
De Opperste Raad zal er zioh echter
■wel mee bemoeien en, volgens mededei-
lingen wit Weenen, aan de regeering van
Hongarije opdragen, de bevelen der in-
tergeallioerde commissie te Odenburg ter
stond op te volgen en het Burgenljnd
over te genen. De Opperste Raad zal
de regeering van Hongarije verantwoorde
lijk stellen - beeft deze geen gezag genoeg,
om -orde te scheppen, zou er een Hongiir-
sche c-abtnetswisseling moeten plaats heb
ben.
De Entente wil eene militaire actie ver
mijden. Generaal Garton van de commis
sie ie Odenburg heeft verklaard, dat
Oostenrijk moet wachten, tot Hongarije
zijn verplichtingen nakomt en de gene
raals het Burgenland aan Oostenrijk kun
nen overgeven. Hij hoopte, dat binnen
kort een vreedzame oplossing zou plaats
vinden.
't Te te hopen dat die oplossing even-
vlot verloopt als die welke te Wiesbaden
de onderhandeling tusschen Loucheur en
Von Ratenau aan gaande de Duitsche
schadeloosstellingen hebben gebracht. Vol
gens de Baseier Nachrichten is in de
Eransche openbare meening eem omkeer
merkbaar hij de 'bespreking der onder
handelingen te Wiesbaden. Dat een weg
van prar.tische politiek' tegenover Duitseh-
la-nd zal worden bestreden, kan ook uit
verklaringen der pers worden vastge
steld, zelfs bij de ree.htsche Figaro, die
de onderhandelingen zeer interessant
noemt. De bladen begroeten bovenal her
feit, dat eindelijk een resultaat bereikt
word, en hopen heimelijk op uitzichten, de
quaestie der schadeloosstellingen te rege
len, zonder dat daarbij lastige geallieer
den warden betrokken.
Daarentegen schrijft de diplomatieke
berichtgever van de Daily Telegraph, dat
in Brilsehe kringen de grootste terug
houding lieersoht ten opzichte van de
overeenkomst te Wiesbaden. Het geheele
plan moet zorgvuldig door Engelsche des
kundigen onderzocht worden.
De maatregelen, die de Duitsche rijks-
regeering verordend heeft tegen de op
hitsingen en aanslagen der Conservatie
ven en Al-Duitse'hers blijven niet tot
het papier beperkt: bereids is aan acht
conservatieve persorganen verboden ge
durende de 'eerstvolgende paar weken to
verschijnen. Daaronder was er een, het
Spande ur Tageblatt, dat een artikel
over Jan moord o-p Erzberger den volgen
den titel had gegeven: „Op het schavot!
Het tweede slachtooferHelmut^ von
24)
(Naar het Fransch)
Op de vlucht.
„Bij den duivell" riep de verrader uit,
„het nest van den aristocraat is nog
warm."
„Waar is hij dan?" vroeg de sergeant.
„Laat een van je manschappen met
de i bajonet op het geweer aan de deur
post vatten. Wij zullen den vijand der
republiek wel vinden.'"
Aldus bracht men m 1793 de zinspreuk:
vrijheid en broederlijkheid in (>ractij)r.
„Hoort o-ij duivel1, van een m is to
- craat? riep de verrader wrinnoken-d uit.
Terwijl men den stal doorzocht, smeekte
de pachteres, dat de ongelukkige, die haar
-.om nachtverblijf gevraagd had, de gast
vrijheid die zij hem verleend had, niet
inet zijn hoofd zou boeten.
Maar zoodanig was de schrik, die toan
heerschte, dat de pachteres niet durfdla
proteeteexèn tegen de schending van haar
huisz,ij mocht zich gelukkig achten,
dat de tegenwoordigheid van een aristo-
Gerlach" (de uitgever v.an de „Welt am
Montag").
Ook hebben Wirth, von Ratenau -en
von Gexlach dreigbriovlein ontvangen
waarin zij met den dood bedreigd worden.
Er zijn daarom dan ook menschen in
Duifeclnland, die tot veel straffer maat
regelen hun toevlucht zouden willen ne
men, de verbanning n.I. van de nög aan
wezige Hohenzollern'fi en van de maar
schalken en generaals als1 Ludendorff,
Von Lettow-Vorbeek' enk. laatstge
noemde werd indertijd om zijn hardhandig'
optreden als koloniaal bevelhebber in
Afrika- heftig door Erzbergefc in den
Rijksdag gekapitteld. Dit zou echter on
verstandig Zijn, want daarvoor is de repu
bliek' nog niet genoeg uitgegroeid. Do
pijlers zoo lezen wij in een blad
waarop 'zij rust zijn dezelfde, die de
monarchie droegen, namelijk' het oude mo
narchale ambtenarencorps. Het is, of men
een oud en eerbiedwaardig gebouw heeft
afgebroken, maar op zijn grondvesten een
lichte noodwoning heeft opgetrokken, dio
een stormvlaag omver zou kunnen werpen.
Erzberger is martelaajr geworden, en
de democratie kan daar blijvend gewin
uit halen, mits zij aan den kant van de
reactie nu ook geen martelaren schept..
In de hulp aan het hongerende Rus
land begint nu meer systeem te komen'.
Elfhonderd ton levensmiddelen zullen
deze week" van uit Engeland naai' Riga
worden gezonden voor de hongerlijden
de kinderen in Rusland. De Britsche af
deeLng van het „Kinderen reddings1-
ïondsverklaart, da,t zij in staat zal
zijn, onmiddellijk' de voeding van
100.000 kinderen op zich te nemen.
Eene deputatie onder den he?r Web
ster, die een groote ondervinding van
Rusland heeft, verlaat deze week Enge
land, om te Waken over (Je distributie)
der levensmiddelen, onder algemeono lei
ding van dr. Mansen, die de door dit
fonds verschafte ondersteuning- toegewe
zen heeft aan de provincie Sa.ratow, die
geacht wtordt in den ongunstigsten tóe
stand te verkëeren. Kansen Zal morgen te
Londen aankomen op zijn terugkeer uit
Moskou.- Hij deelt mede, dat hij een, hem
bevredigende, overeenkomst heeft geslo
ten met de Sovjet overheden, gegrond op
de rejds gesloten overeenkomst tusschen
het Amerik'aansdhe steuncomité en de
Sovjets, waarbij een behoorlijke distri
butie wordt gewaarborgd van de pro
ducten, die onder zijn toezicht naar Rus
land gaan.
Te Belfast hebben wederom orangisti-
sche woelingen plaats, welke met bloed
storten en straatgevechten gepaard gaan.
Men zegt, dat de aanstokers hopen op
deze wijze de onderhandelingen tusschen
Sinn Fein en England in de war te
sturen en een nieuwen burgeroorlog to
ontketenen. Inmiddels begint het prestige
van het orangistische Noorderparlement
danig te verminderen. Het is toch een
feit, dat de twee graafschappen -Tyrone
en Fermanagh, twee van de zes die nog
onder het gezag van het noordelijke par
lement, staap, hij monde van een deputatie
voor de Valera uiteengezet hebben, dat
de meerderheid van de bevolking daar
tegen verdeeling van Ierland is. Hetzelfde
hebben ook de gemeenteraad van London
derry, in het graafschap van denzelfden,
naam, en de distrietsraden van Dungan--
non, Ocokstow en Strabane verklaard.
Daardoor treden de onlusten in des
te hatelijker daglicht.
Brieven uit Frankrijk
IV.
(Van onzen bijzonderen correspondent.)
„Mont-Marirre".
Meer en meer verdwijnt het oude „Mont-
Martre" om plaats te maken voor nieuwe
craat haar met als een misdaad werd
aangerekend.
De gendarmen, door den verrader aan
gespoord, zetten hun nasporingen voort,
en gingen den kant uit, waar de markies
zich had verscholen.
Deze voelde weldra het gewicht van
de laarzen van den sergeant, die hera
bijna het hoofd indrukte.
De vrees echter van ontdekt te wor
den weerhield den smartkreet, die op
zijn lippen zweefde.
Toen de gendarmen den geheeien zol
der hadden afgezocht en zagen, dat al
hun nasporingen vruchteloos waxen, -zei
den zij tot den verrader:
„Wij hebben overal' gezocht, laat ons
gaan, de aristocraat is hïer waarschijn-
lijk met meer."
De markies ademde ruimer; ie dood
scheen zich van hem te verwijderen. Me>n
hoopt zoo gaarne!
Doch het gevaar was verre van ge
weken, het keerde nog dreigender terug.
Woedend door zijn vxuchtelaaze po
gingen, slak de verrader driftig zijn bajo
net in het hooi. Een trilling voer den
markies door de leden; het was, alsof
hij reeds het koude staal door, zijn lichaam'
voelde gaan.
gebouwen, die er niet toe bijdragen, de
schoonheid van dit stadsgedeelte met zijn
historisch Verleden, te verhoogen. leder
huisje had er zijn herinnering aan ver
vlogen tijden, aan beroemde kunstenaars,
die er gewerkt, aan bekende persoonlijk-
heden, die er gewoond hebben. Een van
die gebouwen, waaraan meer nog dan
aan vele anderen de historie is verbon
den, gaat verdwijnen. Weinig doet thans
meer vermoeden, dat deze ruïne eens een
kapel was, waar- des Zondags de H. Mis
werd gelezen. De tand des tijds, die aan
alles knaagt, zeker als iets' niet onder
houden wordt, heeft hier zijn werk vol
bracht en het is 'begrijpelijk, dat sloopers'-
bannen de muren omver gaan halen. Zie
hier ld het kort de geschiedenis van deze
kapel, die de laatste jaren, zoo geheel in
strijd met het oorspronkelijk doel, dfende
voor cabaret artistique en zelfs een tijd
lang als verenigingslokaal voor revo
lutionairen wend gebruikt. Waardiger dan
deze beiden was zelfs nog de vodden
koopman die er tijdelijk zijn brood verdien
de. Deze kapel dan werd in 1579 gebouwd
door Jacques Ligier, die heer van Mont
Martre was, en tevens schatbewaarder
vair den kardinaal de Bourbon. Op Zon-
ca feestdagen werd de H. Mis er opge
dragen door den pastoor van- Mont Martre.
De bisschop van Parijs had deze gunst
toegestaan met het oog op de slechte
gezondheid van den schatbewaarder, die
hem belette geregeld' in de parochiekerk
de H, Mis bij te wonen. Deze gunst -old
echter sjreciaal hem en zijn gezin, wint
uitdrukkelijk had de bisschop er bij ver
meld, dat de bewoners van Mont Mirtra
dooi- een bezoek aan 'de-ze 'kapel van o'e
D. Drievuldigheid, niqt werden vrijze,
stola van het bijwonen der diensten in
bun parochiekerk. In 1581 is Jacques
Ligier overleden en te Saint-Severin be
graven. Zijn zoon die hem opvolgde, vjr-
zoeht en verkreeg, dat dagelijks- de H.
Mis in die kapel werd opgedragen. Ge
durende twee eeuwen gold deze kapel
eveneens als halteplaats voor de proces
sie van St. Denis, die eens in de zeven
jaar Mont-Martre bezocht
He reiolutie van 1792 maakte een einde
daar gehouden godsdienstige
plecbügbpden. Sedert dien tijd gino- w
oude gebouw een zekere ondergang re
„emoet, al bewees het eenige jaren no°-
we^6 dn.i!,ten,als onderdak van de brand*-
Tn eó j gebouw nu gaat verdwijnen
-n d„ steeds meer terrein winnende cine
ma, zal er voor in de plaats komen. Deze
MwmV -C' Waar eens de heeT
Mont-Maxtre in stille devotie neerknielde,
zal chans ontwijd worden door een van
allLn vrn ?026 bloseo°PPaleizen, die niet
alleen v<m ..innen, maar ook uiterlijk vaak
oo weinig goeden smaak verraden. Het
leider We*sch™ dat de
t»>* u, nieuwe inrichting, de
taxt zal hebben, zijn bioscoop geen "naam
van dT^' f,aa.n bet schoone verleden
van do kapel herinnert. Het is beter aan
de vergetelheid te worden prijsgegeven
dan op deze wijze voort te leven bij bet
tegenwoordige en komende -geslacht.
de o if u-g iwas ideze kapel maar -5én Tal
de geheiligde plaatsen qp Mont-Martie
van^H nH°°V"aaa de basili-qué
t R',Hart Zlch ho°S boven Parijs
op Mont-Martre, verheft. Meer dm dé
roem der kunstenaars, de oude herinne-
zal lu de toekomst dit grootsche kerk-
gebouw de roem en de trots van dit
-tadsdeei uitmaken. Heerlijk rijst dit
Romaansch-Byzantijnsche kunstwerk, in
wl ^Tn' V°°r °ns °P' aanschoa-
J wij het op menige plaats in de be
nedenstad. Temidden van het gewemel
ee, h®yumoer ,der wereldstad, voert ons
een blik naar dien tempel Gods omhoo"-
naar de stille rust, waar ter eeuwig°
uïtgefteld^ Allerheiligste
Rog niet geheel gereed is dit kerk;
De moedigste man zelfs kan zekere
ontroering niet bedwingen, als hij lano-
zaarn een wreeden dood voor oogén ziét
„Doe evenals rk," riep de verwoede re-'
pubi-ikem tot de gendarmen.
En hij stak links en rechts met groote
dnft zqn bajonet in het hooi
Het koude staal ging rakelings langs
het hoofd van den markies door zijn
haren.
Eén duim Jager en de markies was
gedood!
- „Steekt, steekt toë!" nep de veirader
woodend, wiens toom toenam met de
vruchteloosheid zijner nasporingen, we
aullen den aristocraat wel ergens'treffen':
De markies begreep, dat hij verloren
walgde uitetSte ^4
Langzaam stak hij het hoofd tusschen
bik6 oTSün hStTJ W,irp e.en angstiger.
dakvenster bemerkte
Eén oovenhlik geloofde hij, dat hp
gered was.
Maar o, teleurstelling; het was te vree-
zen, dat hjj het dakvenster niet zou be
reiken, of dal hij bemerkt zou worden
alvorens hg bij de opening was.
n bij wellicht niet den doo(d vin
gebouw, dat als een waarschuwend tee-
ken voor het rondom liggende Parijs,
ver boven alles uitstekend, den wereld-
ling vermaant, zijn oog omhoog te rich
ten. Meer dan 30 millioen ïs reeds aan
deze basilique ten koste gelegd, maar
nog- steeds gaat men voort in- en uit
wendig te verfraaien, terrassen aan te
lchgen en het geheel te voltooien. Een
wlydsche koepel van 80 Meter hoogde
kroont het gebouw.'
In 1891 werd voor het eerst dit Gods
huis voor den dienst opengesteld en van-
al dat oogenblik hebben, de geloovigen
niet opgehouden bij dag en bij nacht
hun hulde aan den verborgen God der
altaren te brengen. 'Eerewaohten hebben
zich gevormd om in de stille uren, als
hel duister over Parijs is gevallen, daar
neer te knielen en te waken bij 'het
Heilig Sacrament. Geen nacht is voorbij
gegaan of minstens een tiental geloovi
gen offerde de rust op, om van hun liefde
te doen blijken, maar ook de nachten dat
er honderden neerknielden, warsu niet
zeldzaam. Men moet er zelf in die uren
geweest zijn om te weten, welk.een die
pen Indruk zulH een bezoek teweegbrengt
boe men er doordrongen wordt van de
heerlijkheid Gods en de vreugde dat deze
tempei steeds openstaat om eerbiedige
hulde aan het Opperwezen te kunnen be
tuigen. Zoo dikwijls voert mijn weg na-ir
deze basilique op de meest verschillende
uren, en telkens tref ik velen aan, die er
eenjge oogenblikken komen 'bidden; de
groc-te afstand is geen beletselhet 'klim
men "weerhoudt hen niet, een plechtige
oefening hij te wonen of in alle stilte
neer te knielen. Schooner van architec
tuur. belangrijker door historisch verle
den. zijn vele kerken in het oude Parijs,
maar geen die, zooals deze „basilique ilu
feacré Coeur", met geheel Parijs aan haar
voeten, ons oproept om haar te bezoeken,
steeds gereed, ons' met groote liefde te
ODtvangen.
En in overeenstemming met het schouw
spel door liefde daarbinnen, is het pano
rama, dat zich in alle grootheid aan
onze blikken vertoont, als wij 'het kerk
gebouw verlaten. Juist in de scbeppiugen
Gods ontwaren wij 'Zijn grootheid "en,
diep doordrongen van Zijn almacht, da
len wij af langs de trappen, die ons terug- I
voeren naar het rumoer van het dagë-
liiksche leven. Mr. P. v S
Erzbcrger's uitvaart.
Aan een particuliere beschrijving van
de uitvaart en begrafenis van Erzberger;
die Woensdag j.l. plaats vonden, ont-
leenen wij
Hhet kleine mooie stadje Bieberach is
Matthias Erzberger begraven. Twaalf jaar
geic-den hadden*- de katholieken uit dit
«tadje -hem voor de eerste maal naar den
Rijksdag gestuurd. In de oude kerk was
de eikenhouten kist, die met mooi snij
werk versierd en door hooge palmen was
omgeven, ondergebracht. De kerk zelfwas'
met zwarte 'draperieën behangen. De kist
was met talrijke fraaie kransen bedakt.
Bovenop^ de krans van de christelijke vak-
verecnigmgen van Baden en van de Ba-
t sche ste-atsregeering. Het was marktdag
e Bieberach en de plattelandsbevolking
was in dichte drommen naar het stadje
gekomen om de begrafenis van Erzberger
bi| te wenen. De requiemmis zelf zou om
10 uur worden gecelebreerd, maar de bij
zondere trein van rijkskanselier Wirth
kwain met 10 minuten vertraging te Bi-
erach aan, zoodat de plechtigheid eerst
later kon beginnen. Aan het station werd
ae Rijkskanselier öntvangen door het lid
van den Rijksdag Hauser. De rijkskanse
lier «1 de 'andere autoriteiten, die met
kern uit Berlijn waren overgekomen, be
gaven zich vervolgens naar de kerk'. De
Rijksdag was door voorzitter Loebe en
tloor den bestuurder van den Rijksdag
den door uit het dakvenster te springen?
Deze "edachtcn vlogen met de snelheid
van den bliksem door het hoofd van
den markies.
Het gedruiscb oer bajonetten, die onop
houdelijk in het stroo werden gestoken
deed den markies beven. Indien hij daar
fAg bij: -zeker een wissen dood te
gemoet. En welk een doodt
vl Terwijl! de verrader en de genda-men
j ?P eenigen afstand van hem bevon-
den, kroop hij zacht vooruit en bereikte
het dakvenster. Met de kracht der wan
hoop klauterde hij er tegen op.
Een kreet van woede weerklonk. De
V°tÏ? in 'y,.den vluchteling' bemerkt.
De ellendeling legde zijn eew.eer op
den markies aan on trof hem in den
arm op het oogenblik, dat hij zich van
een hoogte van twintig voet stortte-
Het dakvenster was zeer eng, ue mar
kies moest zich met het hoofd vooruit
naar beneden werpen.
Toen hij op den grond neerg 1 brak
hij den arm, waarin de kogel van den
verrader was gedrongen. Die markies stond
echter onmiddellijk op en nam de vlucht.
Maar de republikein snelde naar het
dakvenster. Op het oogenblik, dat aan
de hoeve grensde, schedule, schoot do
geheimrat Jungheim vertegenwoordigd, de
Centrumsgroep zelfs had vier afgevaar-i
digden gestuurd. Ook de onafhankelijke
socialisten waren vertegenwoordigd.
De Regeering van Baden was vertegen-:
woordigd door Bolz, minister van justitie,
Graf, mimster van binnenlandsche zaken,
en "Liesching, minister van financiën.
Ac-hter den rijkskanselier volgde een bode,
'die een grot te krans lila's en witte chry-.
sinten droeg, welke door de 'Rijk'sregee-:
ring was gestuurd.
De lijkmis begon om half èlf. Dele-
brant wao kapelaan Vogt, die een oud en
intiem vriend van Erzberger ivas. Op de
eerste rij zaten de weduwe, de kinderen,
de zuster en de heide broeders van den
vermoorden afgevaardigde.
Om 1 uur werd' de stoet gevormd, die
het lijk naar het'buiten de stad gelegen
Roomsch-Katholieke berkhof "zou verge
zellen. Nadat de godsdienstige- plechtig
heden hier waren verricht, nam rijks
kanselier Wirth het woord om te wijzen
op de verdienste van Erzberger voor het
Rijk en voor de 'Duitsche eenheid. Hij
roemde de ongekende arbeidskracht van
Erzberger en hoopte, dat het nageslacht
hem heter zou jvaardeeren dan een deel
der tegenwoordige generatie dat doet. Na
den rijkskanselier hebben nog verschil
lende sprekers het woord gevoerd. Er
werden ook een paar kóren gezongen en
vervolgens legden de verschillende dele
gaties de kransen op het gTaf neer.
BF.RLTJN', 1 Septemer. (Maasode). De
rijkskanselier, Wirth', heeft een schitte-*
rende red-e gehouden gisteren hij de be
grafenis van Erzberger.
Erzberger heeft den overwinnaar in
de oogen moeten zien, den blik1 van Foch
moeten doorstaan, aldus Wirth, en hij
heeft het gedaan, ridderlijk cn op .echt
Duitsche .manier.
Erzberger heeft Duitsehland gered van
een finaneieele debacle. Hij heeft den
goelen strijd gestreden; laster en vijand
schap hebben geen smet kunnen werpen
op zij Ti blazoen.
WaaK, Duitsche volk! Weer af dege
nen, wie zij ook zijn, die u voeren willen
naar nieuwe beproevingen. Volg de ster
der nieuwe staatsgedacht-e, den weg tot
nieuWe vrijheid.
Do Voorzitter van den rijksdag, Löbe,
herdacht eveneens den overledene en voor
spelde dat de geschiedenis Erzberger ge
ven zou, wat hem tijdens zijn leven ont
houden werd.
BERLIJN, 1 September. (Maasbode).
De centrumpartij zal Zondag a.s. een
groote betooging houden. De rijkskanse
lier zou bij die gelegenheid een rede
houden.
BIEBERACH, 31 Aug. (Wolff.) De
Wurtemhergsche en de Badensche Cen
trumsfractie hebben een manifest uitge
geven, waarin zij opwekken tot het stich
ten van een eenvoudige kapel op de
plaats. ,waar Erzberger zijn bloed voor
zijn idealen vergoten heeft". Verder stel
len zij voor om hij den denneboom. onder
welken hij den laatsten adem uitblies,
een gedenkteek'en op te richten. Jaarlijks
op 26 Augustus zal daar een gedenkplech-
tighcid plaats vinden.
Na den moord op Erzberger.
BERT.TJN, 31 Aug. In de laatste da-,
gen zqn reeds meer dan 50 personen
geuricsteerd, op wie het signalement der
moordenaars van Griesbaeh paste. Resul
taten heeft het onderzoek echter nog niet
opgeleverd. Men acht de mogelijkheid,
dat de werkelijke moordenaars zullen ge-,
vonden woTden, gering. („Msbode").
De Katholiekendag.
De Katholiekendag is Woensdag ge
sloten. De vergadering legde een plechtige
verklaring af, dat de Duitsche katholie
ken aan het Rijk verknocht zijn. Voorts
Wees de vergadering er op, dat de lc'atho-
verrader opnieuw op den vluchteling.
De markies verdween in de sloot.
„Leve de vrijheid, gelijkheid en broe
derschap I" brulde de republikein, met het
nog rookende geweer in de hand.
De ellendeling verloor echter geen enkel
oogenblik; met helsche woede daalde
hij de trap al, terwijl hij 'den mendarmen
riep hem te volgen.
Gelukkig voor den markies waren de
twee gendarmen, die den verrader verge
zelden, soldaat geweest, en voerden
slechts met tegenzin de bloedige bevelen
uit, die men hun gaf. Zij hadden er eea
afkeer van, onschuldig bloed le vergieten.
De gendarmen hadden medelijden met
den vluchteling en hoopten zonder
nochthans hun gedachten te durven uiten
dat de arme markies aan de woede
van den republikein mocht ontsnappen.
Alk een tijger op bloed belust, stormde
de ellendeling vooruit, slechts van verre
door de twee politiedienaren gevolgd-
Weldra kwam hij" bij de sloot, waar hij
den markies, badend in zqn blood, hoop
te te vinden. Groot was zrin verwonde
ring en woede, toen hij zijn slachtoffer
nergens ontdekte.
(Wordt vervolgd.)
