Nelle.
in Sinkel
lafé ma,
guiuHng
leLindeboom"
DAGBLAD VOOR ZEELAND
1590
Eerste Ncd. Biljartfabriek
Ijzerhandel
Mn de vruchten kent men den boom
FA. J. ELSENSURG
;he courant
k"
li nog
iaarin
in Ibe-
jTJES
HVERSEN
?eken voorf 1,50
*voor f2,-
ituigen
e UOOp:
iisds bokende
liouw-Mo]
6APP0N, Heinkenszand
ie Courant
Woensdag 17 Augustus 1921
Zeventiende Jaargang
Ab°°&7le?8iislaiM 4 OCH tij f 1Ef) bij verlies van f 7E bijverilesvan f fjn bijverliesvan f qc bij verlies van f IR bij verlies van
T £311 iverliiden I lüU een band ofveet I l3 eenoog I DU een duim dO een wijsvinger ISO
ongeschiktbeid
overlijden
een anderen vinger
feuilleton
Het geheim van het kasteel Rocnoir.
Buitenlandse!) Overzicht
BUITENLAND.
biljart monarch
rijs s 30 cents contam
en Rundvee gevraagd ter.
tot half November.
|gen te bekomen 'ijl
Terneuzen.
4035-20
hkenszand.
evragen bij den eigenaar
jXNMAM. 4H8-21
'■an 3 4042-12
VOOBp^MuLEVERBAAR
zonder wagen.
concurreerende prijzen
Handelsdrukkerij
Wissel?
telwerken
mkbetuigingen
Reclamekaarten
»n. Convocaties
Inveloppö
rvetteo
Drukwerken zijn
jaarne aanbevolen
NIÉUWE ZEEUWSCHE COURANT
-** a n ml nimrto„»r .lOS. VAN DE GRIENDT. Telefoon 207
Hoofdredacteur: J. W. VI E N I N GS. u^T'gOES
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel,
Telegram-Adres: Nizeco. Telefoon 474
■Bijkantoor: MIDDELBURG, Markt 1 en 2. Telefoon 474
Directeurs JOS. VAN DE GRIENDT. Telefoon 207
Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden, f 0.20 per week,
voor Post-abonnés f 2.90 per 3 m. Adverteniiën van 1 tot 6 regela
f 1.50, elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende korting
Al onze
b zijn gratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen:
!Wat uit Rusland eens Europa's!
Korenschuur aau berichten over den
aldaar heerschenden hongersnood tot ons
komt. is van zulk een ontzettende ijselijk
heid, dat het alle beschrijving tart. Volk
rijke steden zijn tot woestenijen geworden,
de menschen sterven langs den weg als
muizen, ouders werpen hun kinderen in
de rivier omdat zij het lijden rlier wurmen
niet kunnen aanzien, de wreede honger
dood grijnst millioenen tegen en het is
de vraag of de hulp die Europa en Amei-
Tika het hongerende Rusland willen bies
den nog op tijd komt. Nog eens. ontzeffi
tend is de ellende in het voormalige,
Czarenrijk, maar het is ten slotte dei
hittere vrucht van den rotten en be
dorven boom der revolutie. Zij toch is oor-
Baak", dat de levensbronnen der Russische
natie opdroogden en aan haar economisch
leven de doodsteek werd toegebracht. Zij
die voorgaf alles te zullen herstellen
en verbeteren in een nieuwen toekomst-
staat", heeft den chaos gebracht en de
verwildering gesticht.
„Menigmaal, zoo. schrijft iemand uit
Riga aan „De Standaard" heb ik' bij yer-
ëchiilende lezingen in ons land, wanneer
tnih de vraag gesteld werd of dan tem
slotte alle menschen in Rusland zouden
moeten sterven, volmondig „ja!" geant
woord. Het is de consequentie van de
Godloochening, tot heerschappij in het
staatswezen, en de logica h'eh ik er menig
maal van aangetoond. Do misdaad, tot
systeem verheven, k'an niet anders dan
op de vernietiging der menschen zelf uit
toepen. Waarom, zoo- vraag ik mij nog
immer of, is de geheele wereld in bewe-i
ging bij een jodenpogrom en waaroiri
wordt het bolsjewistische roovers- en
"moordenaarsnest gehandhaafd? Waar blij
ven de protesten en demonstraties door
een bewogen volksmassa tegen deZen Wreed
began en millioenenmoord Rusland, dat
millioenen tonnen graan uitvoerde om' ge
heel Europa te voeden, moet nu bij mil
lioenen tonnen graan invoeren, Hue uitende
de nog naar Christelijk'-eeonomisobc be-
griupen ingerichte staten om hulp en
redding. Een Maxim Gorki, die. zijn get-
heele leven gelamenteerd heeft tegen Chri
stelijke economie, «en der steunpilaren
van de revolutionairenKerenski, die de
vlammendste redenen hield tegen gezag
en wet en dus' door opheffing -en niet
handhaving der bestaande wetten, door
loslating van 400.000 misdadigers het
Russische volk in een chaos stortte, waar
uit op ,1e fundamenten hunner eigen be
ginselen de bolsjewieken optraden, zij
Zijn de bedelaars bij' de Staten, die ze
eveneens in de revolutie zouden willen
storten.
Komen ze nu schuldbelijdend over bun
verdwazing r Neen, nog juist als vroe
ger verheerlijken z'e de revolutie en ner
gens in de wereld ziet men het begins'el
veroordeeld Waaruit zooveel ellende voor
-de volkeren Voortvloeit. O'veral is de
misoogst de eenige schuld. De hardnekkig!*
heid, waarmede het beginsel in de geheele
wereld wordt, vastgehouden; de schaam
teloosheid, waarmede achtbare staatshoof
den met de aartsleugenaars, Godlooche
naars, dieven en moordenaars aan een gro©
ne tafel over bereikbare materieole voor
deden zitten te onderhandelen, is wel
het béste bewijs voor de totale 'degene-'
ratie der Christelijke Staten.
En al deze verwachtingen van Materieel1
voordeel, van herstel dér wereldorde, ja
van werkelijke hulp voor de millioenen
hongerenden blijven illusies zoolang niet
finaal gebroken wordt met het beginsel
der revolutie en op grond daarvhn de bols
jewistische rege-ering niet wordt Weg!-
SfeVaas-d.
14)
(Naar het Fransch)
De ontdekking.
„Niemand i:s mij meer waardig dan gij!"
antwoordde Jules eenvoudig. „Gij bezit
grooten zieleadel, en zijt daarenboven,
izeer voed onderwezen. Onlangs nog
spraakt gij mij over den landbouw met
zooveel vuur, dat ik' verlangend ben er
meer van te hooren. Gij badt mij' Reioofd',
het boek mee te brengen, dat die vraag-
stukken behandelt. Ik hoop dat gij liet
niet vergoten hebt."
„Neen, ik heb liet bij me."
„Laten wij. er dan samen wat uit lezen,
afe ge wilt."
„Graag."
De beide jongelieden zetten zicli op- een
bank van graszoden neer. Fernand sloeg
het boek open en las: i j
„De- landbouw is: het eerste, het nut
tigste en het meest verspreide dei' am-»
bachten._ Het is de boom', wa-mit een
groot aantal industrieën voortkomen, die
Z® Zijn sap, ieven. Is Het iaar
J v geweest, dan gaat alles goed,
e handel bloeit; is het jaar onvrucht
baar geweest, dan kwijnt alles. De land-
Is er dan geen misoogst? Natuurlijk
is die erl De Catastrophe is er zelfs
een ice jaren door verhaast. Do waarheid
var: het woord „Ik zal lachen wanneer
ITwe vreeze komt!" is er mede bevestigd.
Maar de catastrophe was reeds vóór
uit ie zien. Leniu zelf heeft ze voorzien,
en daarom werd hij contrarevolutionair
toen het reeds te laat was. Daarom decrej-
teerde hij Weer den vrijen hand-1Daarom
is privaatbezit weer geoorloofd. En dat
nadat hij eerst duizenden voor het uit
voeren van handelstransacties in 't groot
en in 't klein en duizenden privaatbczit'-
ters had. laten doodschieten. Hij werd
contrarevolutionair nadat hij even zoovele
contrarevolutionairen, die zich tegen zijn
praktijken verzetten, juist zooals hij zelf
er zich nu tegen verzet, het leven beno
men had. Maar het doel heiligt dé mid
delen. Altijd maar moorden; straks, wan
neer privaatbezitters weer vergaard hebó
hun, dan weer rooven en moorden. Milli
oenen menschen waren reeds .bozweklm
vaor hij contrarevolutionaire decreten uit
vaardigde, maar dat waren toen de offers
die het „sohoone ideaal der 'lyereldre.vo,-
lutie" wel waard zijn.
Het ging toen nog zoo ongemerkt. Maar
nu komt de catastrophe, die tengevolge
van zijn régime komen moest, en welke
catastrophe hij had willen voorkomen om
dat hij daarvoor hang- was. Met satanische
woede tegen den God, Dien hij en zijn
handlangers eenige jaren officieel hebben
mogen ho'onen, ziet hij nu toch die cata
strophe over hem komen, en millioenen ra-
zenden trekken op Moskou aau. Zijn com
munisten. het menschenmoorden gewend,
worden weggemaaid eu zullen nog worden
weggemaaid vóór ze in Moscou aankomen.
Het treurig overschot wat men nog aan
spoorwegmateriaal bezit, wordt gemo
biliseerd om de wanhopige schare over
verschillende gouvernementen te versprei'
den. Meel en brood hebben de communis!
ten noodig. Ze moeten hun beloften met
uitdeeling van brood ondersteunen, want
dikke woorden en leege voorspiegelingen
lielp.'en niet meer. Een doel hebben ze:
de schare der millioenen razenden moet
niet voor de poorten van 'Moseou Komen.
Vóór idien tijd moet er brood zijn. Do
Macht moeten ze houden.
Daarom is er geen andere, uitweg dan
Dij de Staten, die op het program van hun
vernietigingsproces staan, te emeoken om
hulp. Met den dolk' in den gordel, bestemd
voor den weldoener, zullen deze „edele"
communisten de hand kussen van de gel
vers, want ook1 dat middel is niet te laag
hartig om hun macht te handhaven. Alles
rullen ze onderteek'enen wat de weldoeners
verlangen; één punt niet. Dit namelijk!
dat ze hun zetels moeten ruimen, hun
macht prijsgeven. Maar dat verlangen de
Staten immers ook! niet De misdadigers
worden gehandhaafd en de imllioenenlj
moord k'a.n voortgezet worden. Zal men
nooit wijs worden? Wil men dan de we
reldrevolutie?,"
Het is zeer zeker de bedoeIing van den
schrijver van bovenstaand betoog niet,
kan het ook niet zijn, den bijstand tegen
te houden die men de hongerenden hn
Rusland wil bieden. De liefde telt niet, de
liefde meet niet, waar honger is' te stillen
en lijden te verzachten en het ware on
menschelijke, id e arme slachtoffers van
het Bolsjewistisch wanbestuur in den
.'teek te laten. De schrijver hepft alleen
willen doen uitkómen, dat al wat zich
thans in Rusland afspeelt, het spreek
woord bevestigt: „aan de vruchten kent
men den boom". Zoo opgevat heeft het
betoog onmiskenbaar zijn waa.rde.
Wij hebben in ons hoofdartikel van
heden het betoog verwerkt van ©eu ;n
houw is een wetenschap, die thans de
volmaaktheid heeft bereikt. Men heeft
slechts onvolledige aanteekeningen over
den toestand van den landbouw bij de
oude' volkeren. Eerst bestond de geheele
rijkdom van den landbouw uit groote
kudden vee, die men van de eeno streek
naar de andere dreef. Maar het menschep
lijk' geslacht vond, toen het zicli vermenig
vuldigde, daarin niet genoeg meer voor
zijn bestaan. Toen begon men den gpond
te bebouwen en ieder gezin had zijn
eigen grondgebied. Zoo ontstond de
eigendom."
„Te voren behoorde de grond dus aan
den eersten den beste?" vroeg Julbs
„Ja."
„Dat is vreemdI Ik geloof, dat, indien
onze jachtopzichter Andrë, die zich in
den tijd van Robespierre Scevo'd liet
noemen, in dat tijdperk .geleefd had, hij
zich een goed deel1 z:ou hebben toege
ejgend."
Fernand glimlachte en gkng toen voort.
„De. landbouw was in de goede dagen
van Egypte zeer in eefe. De Grieken'
ontvingen van de Egyptenaren de eerste
lessen en voorbeelden in de kunst om'
den grond te bebouwen. De Grieken en
Egyptenaren, die in Italië kolonies had
den gesticht, brachten den landbouw
naar Europa over
Fernand hield op.
Riga wonend Nederlander die beweert,
dat de Bolsjewistische machthebbers de
voedselvoorziening door Europa en Ameri
ka aan het hongerende Rusland aange
boden, willen gebruiken ten eigen bate,
om zich te handhaven in hun machts-
pcsitie. De man heeft blijkbaar goed ge
zien, want uit 'Berlijn* komt het navol
gende bericht
Naar uit Riga wordt bericht, heeft
'de Raad van Volkscommissarissen de
voorwaarde van Hoover om de aan Rus
land te verleenon hulp slechts aan do
hongerlijdende bevolking en niet aan hot
roode leger te doen toekomen, afgewezen.
Ook had Hoover de voedselvoorziening
afhankelijk gemaakt van de vrijlating van
de gevangen gehouden Amerikanen. Do
berichten die daarover uit Rusland ko
men geven eveneens te denken. Uit Riga
toch wordt gemeld: De Amerika.insche
commissie, die met de Sovjet-regeering
wil onderhandelen over de hulp void to
ning; heeft geconstateerd, dat nog slechts
zeven van de 70 in Rusland gevang-n
gehouden Amerikanen vrijgelaten zijn.
Dezen vertellen vreeselijke bijzonder
heden over hun gevangenschap. Ze kre
gen een ons brood per dag als voedsel
en iederen nacht werden er een aantal
dccd'gesehoten.
Scherp valt 'de Russische schrijver Me-
resjftowsKi in 'de „Müneh. Neueste N.ach-
richten" den nieuwen levensmiddelen
dictator, Maxim Gorki, aan in een open
hrief to't Gerard ITauptmann gericht:
Geloof toch niet aldus deze .schrij
ver aan Gorki's oprechtheid. Hij' is
He ergste vijand van het Russische volk.
In 'den oproep, van Gorki ziet Meresj-
kowslil slechts een middel om: zijn eigen
menschen voedsel en hulp te geven en zijn
aanhang daardoor te versterken. „Over
'de anderen blijft hij regeeren door mid
del van den hongersnood".
Maar ai wil Gorki nog zoo graag en al
'doet hij alles om de waarheid te verber
gen, de waarheid laat zich niet meer ver
bergen. „De waarheid' is deze, dat niet
alleen eenige millioenen Russen, maar het
geheele Russische volk den hongerdood
sterft. Er wordt een misdaad gepleegd zoo-
als sedert het begin der wereld niet is voor
gekomen een 'troepje misdadigers ver
moordt een groot volk en alle andere
volkeren wassehen hun handen in on
schuld of helpen mee".
„Rusland is niet te redden", vervolgt
hij, „of de dolk moet aan de moordenaars
eerst ontnomen worden. En hij spreekt
deze beschuldiging uit: „De honger is
dc dolk, in handen der bolsjewisten. Zij
gebruiken den honger, als de moordenaar
den dolk. Zij houden zich alleen door
honger staande. Zij geven hun eigen
menschen te eten en houden de anderen
tot juist op de grens van den honger
dood. Dat is het geheim van hun macht
en daarom zullen zij' den „honger" nooit
uit handen geven".
En Meresjkowsk'i besluit: Wanneer de
menschheid niet werkelijk tot bezinning
komt,- zal de dag niet verre zijn dat men
za! zeggen tot de berg-en: „valt op ons",
en tot de heuvelen: „bedekt ons".
Men tracht te Parijs de nederlaag, die
Briand tegenover Lloyd George heeft ge
leden, te bewimpelen door te doen alsof
men nog tevreden is. Zoo meldt men uit
Parijs- Het schijnt nog twijfelachtig' oi
de verwijzing der Silezisehe quaestienaar
den Volkenbond het inroepen van oen
scheidsrechterlijke uitspraak dan wel het
vragen van een advies beduidt. Daar ech
ter zoowel Rriand als Lloyd George zich
uitdrukkelijk bij "do komende uitspraak
hebben neergelegd, heeft, deze twijfel wei
nig praktische bcteelfenis.
Het verwijzen van de processen te
Lripzig naar een commissie wordt hier
als een afkeuring der Fransche gedrags-
„Wat is er?" vroeg Jules, opstu"nde an
om zich heen ziende.
..Het scheen mij toe, een gedcuisclf
in de struiken gehoord te hebben
Do jongelieden keken in het rond. maar
zagen niets verdachts.
„Ge zult je vergist hebben," zei Jules
eindelijk
..Ik weet zeker, dat ik' eeni'g gedruisch
gehoord heb."
„Nu; het beteekent ook niets, wij zijn
hier in 'het park volkomen veilig."
Fernand bad zich echter niet vergist.
Het gedruiscli m die struiken, dat hij had
gehoord, werd veroorzaakt door Brutus,
die, zooals wij verder zullen z en. het'
park was - binnengeslopen.
Op verzoek' van zijn vriend vervolgde
Feitiand:
..De Romeinen, die de meesters der we
reld waren, hielden den landbouw ook'
hoof in eere. Hij was het voorn, vauista
voorwerp der zorg van den wolgevsr die,
om aan het volk te toionen, hoe hoog hij
zef den landbouw schatte, bepaalde, dat
de priesters aa.n de goden de eerste vruch
ten der aarde zouden offeren. Hot lande
lijk leven was bij de Romeinen zóó zeer
bemind, dat men vaak mhnnen achter den
ploeg 'zag, die gewichtige rijksbetrekkingen
bekleedden. De dictators voor wie iedereen
beefde, en die over l'even en dood beschik-:
ten, hadden nauwelijks, de taak volbracht,
lijn opgevat, daar deze commissie alleen
'do reeds gevallen vonnissen zal nagaan
eu oordeelen of revisie noodig moet wor
den geacht.
Ook wordt de opheffing der economi
sche sancties reeds in de volgende maand
voorbarig geacht. Men verheugt zich
evenwel, dat Briand de opheffing der be
zetting van de kolenhavens aan den Rijn
nog heeft Weten te keeren.
Men meent in 't algemeen, dat Briand
onder de gegeven omstandigheden niet
anders kon handelen dan hij deed.
En het wekt voldoening, dat toch de
troepen in Silezië, ook de Brifsehe, zul
len worden versterkt.
Een ernstige teleurstelling is daaren
tegen weer gewekt door het berekenen
dc-r mijnen in het Saargebied" als door
Duitschland gedane betaling.
Daardoor krijgt Frankrijk niet de 300
millioen gouden Marken, waarop1 het. re
kende uit de eerste storting van één
milliard.
Mr. Van Gorlcom schetst in „De Tijd"/
de politiek van Frankrijk ten opzichto
van Duitschland als een „Tilsitt"-poli-
tiek en trekt 'de volgende vergelijking:
Frankrijk treedt op tegenover Duitsch
land, gelijk het deed na zijn overwinning
op Pruisen in den Napoleontiselien tijd,
na 'de slagen bij Jena en bij Friedland.
Het was bij den vrede van Tilsitt in 1.807,
dat Napoleon trachtte het geduchte Prui
sen van Frederik den Grooten, dat aan
Frankrijk' de smadelijke nederlaag aan
Ros bach (1757) toe had' .gebracht, voor
goed klein te krijgen, door het in grond
gebied belangrijk te verkleinen, door het
te ontwapenen en Hoor het op te leggen
een verpletterende oorlogsschatting, on
mogelijk te betalen, hetgeen mogelijk
maakte, dat Fransche troepen de belang
rijke punten van overwonnen land blij
vend bezetten.
Aan Pruisen werd ontrukt al-wat het
had ontvangen uit de Poolsche deelingen
en het vernietigde Rolen werd hersteld.
Ontrukt werd ook' aan Pruisen al wat
het bezat ten Westen van de Elbe en
daar werd gesticht, het Napoleontische
keninkrijk Westfalen, waarover Napole
on's broeder Jeróme zou gaan heers -hen.
Tn hel Oosten 'dus en in het Westen word
het koninkrijk van Frederik den Groot n
tol op een machteloozen romp besnoeid.
En dit is juist het treffende in de goj
sehiedkundige evenwijdigheid; welke zich
opdringt: ook thans wil 'Frankrijk zijn
doodsvijand zooveel mogelijk verzwakken,
door hem in het Oosten., en in het Westen'
te verminken, hetgeen tegelijk beteekcDt:
hem naar zijn levensorganen te snijden.
Tn het Oosten moet hem behalve liet ge-
heel-; Pruisisch-Polen ook nog Opper-
SiLzië uit zijn rug worden gezaagd; in
het Westen dreigt steeds de oprichting
van een nieuw koninkrijk Westfalen. van
een industrieel koninkrijk thans
waarvan Frankrijk zich de kroon op het
hoofd wil zetten, om da.n Duitschland
voorgoed te beheersehen; om 'dan waar
schijnlijk ook vast te kunnen stellen, -lat
hei TJuitsche Rijk zijn verplichtingen uit
het vredesverdrag niet nakomt en aldus
den linker-Rijnoever te kunnen blijven'
bezetten
Waarlijk, hoe men ook1 oord'eele over
de groote fouten der Duitsche staatkunde
in de voorgeschiedenis van den grooten
oorlog, wat men ook denke van de zware
vergrijpen der Duitsche oorlogvoering van
1914. men zal moeten huiveren bij ifé
gedachte aan wat 'het Duitsche volk zou
moeten overkomen, wanneer Frankrijk de
vrije hand hadde gekregen in de tenuit
voerlegging vaii den vrede van Versailles.
Al heeft De Valera de Engelsehe voor
stellen afgewezen, zoo blijft toch de stem
ming te Dublin hoopvol. De openbare,
meening verwacht, dat Sinn Fein de on-
waarvoor men hen aan hun landelijk' le
ven onttrokken had, of zij verlieten Rome
en het Forum, om terug te keeren i-t het
eenvoudige landleven en hun arbeid op de
velden weer ter hand te nemen.
„Maar later, onder het keizerrijk) toen
de weelde de zeden meer en mëër bedierf,
begon de landbouw to kwijnen en zijn luis
ter te tanen. Men liet aan de 'slaven de
zong over, den grond t© bebouwen
Plotseling stoorden het geblaf van een
kwaadaardigen hoard, een angstkreet en
bei "gedruisch van een strijd ooize jonge
lezers. Zij liepen naar den kant, van waar
het gedruisch kwam1, toen Jules de stem
van den portier va.n het kasleei herkende,
die riep: „Hier, Médor, hier!"
„O, het is vader Jacques," zei hij''
„Médor zal zeker dien .een of anderen
strooper in het park verrast hebben
Daar het gedruisch .dor schreden zich
verwijderde, hervatten zlij hun lectuur, zon
der zich over dit op, zich zelf onbeduid'enld
voorval' te bekommeren, dat echter voor
hen z!oo .groote gevolgen zou' hebben
Ziehier wat er gebeurd wa.s
Toen Brutus te Felenne was aangeko
men, zei hij bij zjich zel'f:
„Men moet in 't wespennest tasten oirn
dengene te vinden, 'dien men zoekt Maar
hoe zal ik m het kasteel komen? Wien teal
ik daar kunnen ontmoeten? Do graaf en
de gravin de Villefort wonen er tegon-
TELEPHOON 2699 N.
OPGERICHT 1844.
,f
Steeds iryvoorraad
fijne Belgische Biljartlakens, prima
ivooren Ballen, Tafel-Biljarts, Tafel
kegelspelen, bam-, Schaak-, Tric-Trac-
spelen, enz. 4010-20
der handelingen niet zal afbreken en weii
gert/te gelooven aan een nieuwen blqe-:
dyfèn burgeroorlog.
BELGIE
.Tonrualisf encongres.
.V
Dis. Belgische jonrnalistenbond heeft
Zon'd'ag te Namen zijn achtste congres
gehouden. In beginsel werd besloten lot
de oprichting van een hoogeschoolleer-
g'ang voor journalisten. De inleiders wa
ren van oordeel, schrijft de „Msbd.", dat
de inrichting van een dergclijken leer
gang noodzakelijk' was, daar het peil der
Belgische journalisten zeer ten achter
slaat hij 'd!e Engelsehe, Fransche en zelfs
bij d'e Nederlandsch© collega's.
Het congres sprak den wensch uit.
'dat aan de wet op het arbeidscontract het
volgende artikel zal 'worden toegevoegd:
,.De journalisten, die aan een dagblad
verbonden zijn, hebben in geval van ont
slag recht op een opzeggingstermijn van
drie maanden, indien het salaris minder
dan "1000 francs bedraagtop een op
zeggingstermijn van 8 maanden wanneer
het salaris meer dan 1000 francs be
draagt en op één van eèn jaar, indien het
salaris meer dan 2000 francs per miand
bedraagt; of indien de journalisten meet.
'dan 10 jaar aan dezelfde redactie ver-
Ionden zijn. De Zondagsrust za.1 van'
toepassing zij'n voor de journalisten, dié
rechis hebben op minstens drie weken va-
canfic''.
FRANKRIJK
Familie-drama.
In Ket dorp Chapelle-Onzerain bij Or
leans heeft zich een ontstellend familie
drama afgespeeld. Het dateert al' van een!
heelen tijd terug, maar is eerst thans door
klachten van buren aan 'het licht go-
komen
Gebleken is namelijk, dat een land
bouwer, .Par'daux geheeten, zijn 26-jar:gen;
zoon Charles met behulp van zijn oude
ren zoon Désiré heeft opgehangen.
Ch'arles was .'door zijn vader uitgezon
den met een tamelijk groot 'bedrag' om
rekeningen te betalen. Hij ging echter
naar Orleans en verkwistte daar het geld.
Toen hij terugkeerde, werd de jongen aan
een balk in den stal opgeknoopt.
Een buurman werd geroepen en deze
kreeg te hooren, dat de jongen zich had
opgehangen. Ziende, dat hij nog leefdo,
riep fuj: „Snijd hem af!" Maar Pars
daux antwoordde: „Het is zonde om zoon!
goed touw als dat door te snijden. Het
kan later nog gebruikt worden".
De buurman echter sneed' hét touw;
zelf door. Maar toen de vader zag, dat
zijn zoon nog leefde, riep Jiij uit: „Het
zou jammer zijn, als de schurk weer
bijkwam. Laten we hem nog maar eens
ophangen".
De buurlui, die zich met het geval be-
woordig.... Maar het zij z'oo het w-f. Satan'
zai me heipon!"
Na doze vreeselijce woorden richtte hij
zijn schreden naar 't kasteel Brutus zwierf
om 't gebouw zonder jemand te ontmoeten.
Hij aarzelde nog steeds, maar ten slotte!
sloop h'ij't park binnen Hij dwaalde er eenü-
gen tijd rond, toen eensklaps de lionkl
op. hem toesprong.
Toen hij. luid om hulp1 schreeuwde,
riep een stem: „Hier Médotr, liierl"
Maar het was te Iaat. De hond wierp,
zich op Brutus en beet hem veiwoed tn
den linkerarm1.
Toen de portier den vreemde! ng gena
derd was, betuigd© hij hém zijn leedwezen)
en beknorde den hond, die met hangeiytea:
staart volgde, terwijl zijn nmestc-r en
Brutus zich naar het kasteel L «gaven,
Het stomme dier had echter i!n zjjn in
stinct met meer voorzichtigheid gehandeld!
dan do oude ma.n. Hijl had don vijand vanj
het huis aangevallen, terwijl Zijn meester
hem' daar ging bannenleiden. Die tuinman
had Brutus gevraagd mee naar het. kas
teel te g'aan om zijn wonde ie verbinden^
aan w'eïk verzoek Brutus gretig gehbnltf
ÊSV.
(Wordt vervolg 1H
ST. w.
AMSTERDAM N. Z. VOORBURGWAL 177
