DAGBLAD VOOR ZEELAND 500 mS ZÖG overlijden I 13Ü een hand ef voet I f3 een oog I DU een duim I Ü3 115 rnHiM» iORn W f fKfl bij verlies van f TK bijïeiliesran f M bijveriiesuan f 9K bij verlies van f IR bij verlies van een Éim een wijsvinger een anten vinger Het geheim van het kasteel Rocnoir. F\ X ELSENBUI Nummer 181 Woensdag 10 Augustus 1921 Zeventiende Jaargang Een vrucht der Reformatie? FEUILLETON BUITENLAND. ENGELAND IERLAND OOSTENRIJK NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT w TÏÏ» «a ms&sw ViSfc,* E* Em. w~, «na na n n bfobw Diraeteues JOS. /AN DE GRIENDT. Telefoon 207 Hoofdredacteur: J. W. VI E N I N GS. ..inMl^GiOES Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel. Telegram-Adres: Nizeco. Tnlofnnn 474 Bijkantoor: MIDDELBURG, Markt 1 en 2. Telefoon Directeur-s JOS. /AN DE GRIENDT. Telefoon 207 Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden, f 0.20 per week, voor Post-abonnés f 2.90 per 3 m. Advertentiënvan 1 tot 6 regels f 1.50, elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende korting Al onze - veraekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen: II (Slot). Beschouwen wij na Zwitserland Frank- rijk. De Hugenooten ontketenden daar, om het Calvinisme te verbreiden, een blots- digen burgeroorlog-, plunderden de steden Orleans, Nimes, Aesxerre, Bourges, Montr pellier en in de streken waar zij doortrok ken verwoestten zij do kerken, brachten priesters en kloosterlingen om het Jeven. Te Ortïïéz b.v. werd de geheele Katb.o.: lieke bevolking ten getale van 3000. per sonen, uitgemoortj. Volgens eigen beken tenis doodden zij in het enkele jaar 1:>62, 4000 geestelijken en verwoestten 2000 kerken en 90 hospitalen. „Wie kent niet zegt Bossuet in het 10e boek van zijn Hi store des variations des églises proi* testsuites" de wreedheden, die de Cal vinistische koningin van Navarre cp de priesters en kloosterlingen pleegde Men toont nog heden de torens, van Waar men .do papen" naar beneden wierp en de afgronden waarin men ze ter neer deed Storten." Ja waarlijk', in Frankrijk was ,.de verdraagzaamheid" wèl de vrucht der Reformatie!" Hoe smaakte die vrudht den Kathb',- iiekcn van !de Scandinavische landen?/ Ais raen weet, dat koning Ohristiaau II die in Denemarken de Reformatie invoer de. „de Nero van het Noorden" werd ge noemd, heeft men meteen het antwoord op de vraag. Zijn opvolger Frederik I -maakte het. nog bonter- De Protestantsohe 'historicus Mallet zegt in het Be deel van zijn boek'; „Histoire de Dan'emaxk" „in geen der landen waar de Hervorming ingang vond, hadden de monniken zóó zware kwellingen te verduren als in De nemarken". In Zweden, dat door Gustaaf W.asa L'uthersch werd gemaakt, was de vervol ging der Katholieken door dien vorst zóó gruwelijk wreed, dat zelfs Luther, erover verontwaardigd was'. Engeland dankte do Reformatie aan den toorn van den wulpschen Hendrik VIII over de weigering der Pausen om zijn wettige echtverbintenis met Catha- rina van Arr.agon to verbreken om met zijn boeleerster Anna Bolijn te kunnen1 trouwen. Twee koninginnen, twee kar dinalen, twjntig aartsbisschoppen over de 500 abten, priors en monniken en eeg menigte hertogen, graven, edellieden; doc toren om van andere Katholieken te zwij gen, deed deze tiran op het schavot om brengen. De Anglikaansche- kerk werd geboren in een zee van mensehenbloed! Alles omwille van „de vrijheid des ge wetens", die „de vrucht der Reformatie'' is. Koningin Elizabeth, de „maagdelijke", de „goede" bijgenaamd, was in het stiel der Katholieken, vervolging niet min der bedreven dan haar vader, zij gaf zich over aan wreedheden, die de ba.r1- baarschheder, van het oude heidendom nabij komen. (Wie er het juiste van weten wil door echte bescheiden gestaafd, raad plege bet uitmuntende werk van Spill'- manTi: D;e Englischen Martijrer ruiter Elisa.ietb, uitgegeven door Hnder in Frei burg). En wat gebeurde er ten slotte in ons eigen land, nadat het Calvinisme er zich de overheerséhende positie had weten te verschaffen? Moeten wij in alle détails de „zegeningen" blootleggen vin den „plaecaetentijd",' van het* tijdperk der schuurkerkjes, der achteruitzetting, ver drukking en vervolging onzer Katholieke vaderen meer dan 200 jaren lang, zoodat de Protestantsche hoogleeraar Truin in zijn hóek: „Tien jaren uit den taehtig'- iarigen oorlog", die Katholieken, leven le onder den druk der Calvinistische staats kerk, gelijk weleer de Israëlieten in het (Naar het Fransch) 10) o_ V. Herinneringen. Acht jaar later. De revolutie had alles op haar weg "weggevaagd, zonder het goede en het kwade te onderscheiden, de orde met de wanorde, de rechten met de misbruiken. De bijzondere vrijheid werd vernietigd in naam der algemeene vrijheid, die in dwin gelandij ontaardde. De Jacobijnen, de Girondijnen, het Directoire hadden alleen puinhoopen, tranen en wraakzu-et achter gelaten. Deze regeeringen, indien men dezen naam aan die machten mag geven, die zich alleen deden gehoorzamen met het zwaard m de hand en de voeten in net bloed badend, hadden eigenlijk plaats mofeten maken voor den consul Bonaparte. Tevergeefs spanden de revolutionnarren al hun krachten in, om dengene tan onder te brengen, dien het volk zjin be!;eeste, ring den redider van het vadeiiana noem de. Hun handen, met bloed bevlekt, boe zemden afschuw in, terwijl de beloften Egyptische diensthuis, aldus beklaagt „Zij hadden recht met bitteren spot te vragen of dat de gewetensvrijheid was, Waarvoor Nederland de wapens had op gevat". 1) Nog een andere Protestantsche schrijver, Kerroux, verhaalt in het tweede dieel van zijn: Abrégé de l'hiscoiro de la Hollande (verkorte geschiedenis vpn Holland) over de vervolgingen die de Katholieken in Nederland van dei aan." hangers der „gezegende Hervorming" te verduren hadden. -Wat er aan wreedheden ipi, ens priesters en kloosterlingen door Sonno-y en andere bóestmenschen is ge pleegd, zou men voor onmogelijk houden, zon de meest onwraakbare oorkonden niet bewezen, dat zij werkelijk hebben plaats gehad. Wij willen hier eindigen. Hetgeen wij zeiden is meer dan voldoende om do vraag te wettigen, die wij aan „De Standaard" deen: hoe durft gij met dergelijke histo rische feiten, door Protestantsche getui gen gestaafd, voor oogen, de stelling poneeren: „de gewetensvrijheid is cm vruoht van de beginselen der Reforrna,- tie". Wij voor ons zijn althans overtuigd, dat daar achter een dik' vraagteeken past en zeer zeker zijn vele lezers met ons van het zelfde gevoelen. Zeker, er zijn Katho lieke vorsten geweest, die, hetzij uit ver keerden ijver hetzij uit politieken harts tocht, zich hebben schuldig gemaakt -aan lakcnsVaardigen willekeur jegens en wrede vervolging van andersdenkenden. De Katholieke kerk heeft dat altijd af gekeurd en veroordeeld en zij zal het altijd afkeuren en veroordeelen. Zij doemt der, Bartholomeusnacht, zij doemt de „dragonnades" van I.-odewijk XIV en men kan haar niet verantwoordelijk stellen voor hetgeen zij veroordeelt. Maar geheel anders is het gesteld met de geloofsvervolgingen van het Protes'- tantisme; die gingen uit van de grond leggers en voormannen deir Reformatie zeiven. Daarmede werd het offieieele stempel der onverdraagzaamheid de Re formatie als het w'are in. het vleesdh' gebrand. Hoezeer wjj ons dan ook verheugen over het feit. dat ,,De Standaard" -en diens geestverwanten tegenover ons, Roomschc Nederlanders andere princiepen huldigen als de .„Calvinistische yaderen". Zij kunnen zich voor hun tolerantie nooit beroepen op de gewetensvrijheid, als vrucht der beginselen van de Reformatie. 11 Er mag nog wel eens aan herinnerd worden, dat toen Alva met ziin onlerh tcekening van het tiende pennih^g-decrest f31 Juli 1571) een storm ontketende, die zou leiden tot afval der Nederlanden van Spanje, de bevolking van ons land, dat de wapenen opvatte, vpor negen tiende Rcomsrk Katholiek was, ja, dat ter. tijde van het 12-jarig bestand de niet Katho lieken hier ter nauwernood één vierde der bevolking uitmaakte. De worstelstrijd onzer vaderen" is in hoofdzaak door de Katholieken gevoerd, maar zij kwamen van den regen in den drup: Filips II had hen met geesels geslagen, de Calvi nisten kwamen hen met scorpicsnen geeselen' Brieven uit Frankrijk IV. (Van onzen hijzonderen correspondent.) „Parijs zien in enkele dagen". Parijs is op het oogenblik' vreemdelin gen stad. Het Engelsch vooral viert er hoogtij, maar ook alle andere landen (zelfs door een enkeling het zoo verafschuwde Dmtschland) zijn er ruim vertegen vroor, digd. Het is geen uitzondering op. één van het nieuwe staatshoofd met gejuich werden begroet. Na elf jaren van opge wondenheid en oproer verlaadde Frank rijk naar rust. De mannen der revolutie, die zich het meest door hun haat en woedde haididen noen kennen, haastten Zich Parijs, te ver laten. Onder dit getal was Laurent, de oud-rentmeester van den markies de Roc noir. Hij, trok zich] terug in de rijke woning die hij te Rocnoir had laten bouwen, niet ver van de plaats, waai' vroeger hét kasteel van den markies gestaan had. Daar hij wist, dat de bewoners van Rocnoir hun vroegeren heer betreurden, had bij Brutus, zijn medeplicb'ige, ten heerste aangeraden, voorzichtig te zijn. Hij vreesde, dat de buitensporigheden van zijn handlanger hem in het verderf zouden storten. Maar Brutus begreep niet, da't hij, na lange jaren alles gewaagd te heb ben, thans plotselng op den achte.-griond moest terugtreden. Doch de dreigende Mik ken der boeren, die met het herstel der orde weer hun moed terugkregen, waren welsprekender dan lange redevoeringen. De gelegenheid deed zich spoedig aan de publieke opinie vow om zich te uiten. Verre van zich schuil te houden, daagde Brutus1, verlangend zich met zjjn tegen standers te nieten, hen uit. Bij het pavilbjen, dat .vóór ;.cbt jaar middag een tiental Hollanders tegen hei lijf te loopen (in figuurlijken zin natuur lijk) en zéker is men in deze zomermaan den op het beroemde terras van het café „Je la Paix" een landgenoot aan te tref fern. De groote bedevaart naar Lourde.-: die kort geleden plaats vond, liet ,ook eenige Hollanders achter die van de ge: tegenheid gebruik maakten oen blik in de wereldstad te slaan. Ik had het voor recht eénigen -er van, die mij dit, hoewel jk hen persoonlijk niet kende, als corres pondent van katholieke bladen, hadden gevraagd, rond te leiden. Met greota vreugde heb ik daaraan voldaan en ge tracht in zoo kort mogelijken 'tijd, dit gezelschap, waaronder een zeer bekende rector en voorman op middenstands ge- bied. zooveel mogelijk te doen zien. Het kan zijn nut hebben om in het kort eens een dergelijk program uit -een te zetten voor de vele landgenooten die slechte enkele dagen beschikbaar hebben om een indruk van Parijs in zioh op te nemen. Maanden, jaren zelfs zijn er noodig om Parijs docr en door te leeren kennen, een overzicht te krijgen v.an al de kunst schatten die het bevat, te genieten van de omstreken die in den zomer zoo be koorlijk zijn. De buitengewone hitte die- een verblijf in de stad de laatste weken wat minder prettig maakte, zullen wij maar buiten beschouwing laten. Deze behoort ook in de „ville lumière" tot de uitzonderingen en wij genieten alweer van een tempera tuur, die bijzonder aangenaam is. Zij (lie in 4 cif 5 dagen een algemeenen kijk op Parijs willen krijgen, kunnen niet beter doen dan een morgen en een middagtoeht' door de stad te maken met de Cook auto's, die dagelijks van af. de „place do la madeleine" vertrekken. Hoewel beide toeren zeer goed op één dag zijn te ver. eenigen en de prijs dan een kleinigheid minder bedraagt, r,aad ik toch liever aan deze tochten over twee- dagen te Ver- dpclen. Behalve een ovlerzieht van de mefi-ft belangrijke stadsgedeelten, geeft ons dn morgenrit een kijkje in het „Troeadéro" met een van de mooiste vergezichten over de geheele stad en waar ons tevens yan nabij een blik' op de beroemde „EifW- toren" wordt gegund. Nog steeds leeft de 92 jarigen architect van deze 30(J meter hoogen toren, die tegenwoordig als station van draadlooze telegraphic, nuttige diensten bewijst: Men bezoekt bet „Hotel des Invalides", wa-aryer- minkte militairen een tehuis vinden en de „dóme des Invalides", waar de graftombe van Napoleon zich bevindt. Het „oor- lrgs Pantheon" doet ons een panorama van ontzaggelijke afmetingen bewonderen dat eeD beeld geeft van alle bekende per- soDen en van alle landen, die aan den vereldkrijg, aan de zijde der geallieerden hebben deelgenomen. De middagrit voert ons langs de groote boulevards, laat de „Madeleine" en de „Nótre Dame" van binnen aanschouwen evenals de „Sainte ChapeUe", dat meesterwerk van arfcistie- ken smaak, waarvan zoowel de architector nisc-he lijnen als de schoonheid der ge schilderde vensters, ons oog verrukken. Zij vormt een geheel met hef niet minder bezienswaardige „paleis van Justitie". Het „Pantheon" met merkwaardige muur schilderingen en als rustplaats ingericht voor Prankrijks groote mannen vraagt vervolgens onzen aandacht. Nog meerdere historische gebouwen doet men aan om te hesluiten met een bezoek aan het uitgestrekte kerkhof van Parijs „Père Lacbaise", dat men gerust een doodenstad mag noemen. Eén morgen dient men mins!- tens aan het „Louvre museum" te wijden, cm een kleine indruk van dit ontzagge lijke kunstpaleis te krijgen. Stel u niet veor in die enkele uren een algemeen' de bende onider aanvoering van Brutus in de asch gelegd had, verhief -'ch een kruis, door de godsvrucht eu dankbaar heid der bewoners van Rocnoir opaenent Daar ontmoette Brutus op, zekeren dag verscheiden boeren, die den ouden Nico las vergezelden, den trouwen dienaar, die ei- in- geslaagd was, den markies te rad don. Deze personen maakten een kruis- teeken toen zij) voorbij het kruis- kwamen. In plaats van hun blikken te vepnijden, naderde Bfutus hen, en zjch tot vader Nicolas wendend, zfei.hij spottend en uil- dagend „Maakt ook gij met schrik een kruis, burger Nicolas, als gij het graf van burger de Rocnoir voorbij gaai? Hecht ook 'gij geloof aan de p-raatjes; der oude vrou wen, die aan spooken gelooven en ver tellen, dat de ex-ma,rkies van tijd lat t.i|d in de puinhoopen van het kasteel ver schijnt en degenen met zijn toorn be dreigt, die gebrek aan eerbied toonen voor zijn nagedachtenis? Hij is echter niet erg te duchten, want hij is reeds acht jaar dood en ik ben nog in leven 1" „Wie kent de toekomst? Maar mijnheer de markies is steeds goed en barmhartig geweest, zelfs voor de schuldigen. Zjjn geest zou het ook zijn, en gelukkig1 voo-i u, Pierre!" „Noem mij Brutus, dat is de naam, overzicht te ontvangen; als men weet dat twee uren noodig zijn, alleen om de zalen door te ioopen, zonder aan-, dacht aan de meesterwerken, daar aan wezig, te schenken, zal men begrijpen hoeveel tijd een eenigzins aandachtigs beschouwing vraagt. Men doet m. i. het beste de eerste verdieping te bezoeken, waar de oude schilderkunst een plaats hoeft gevonden -en ook de wereld beroemde „G-iocónda" haar eeuwigen glimlach aan ons toont. Een wandeling door de tuinen der „tuil- lerieën" is na afloop aan fe bevelen. Een middag bezoek aan de „Saeri C-oeni" de machtige kathedraal van Mont Martj mag op bet programma, niet onthrei YersaiUes" verdient ten volle, d^ftnen er een geh-eelen dag aan wijdt, ^ET zullen dit jaar door de droogte de w'atarwerkcn niet in bun volle glorie zijn 4e aanschou wen. Wie niet op eigen houtje dezen tocht wil doen, kan weder gebruik mak-n van de groote anto car van Cook. Natuurlijk heb ik slechts de meest belangrijke be- zicns'waardigbedeh -genoemd; wie meer tiid heeft ma.g niet verzuimen het „Luxem bourg" te b ezichtigen, het museum,,Clu- ny" en de schitterende coUeetie beeld werk van Rodin te bewonderen. Een toer door bet ,,Bois' de Boulogne" met Óen huldebetuiging aan den „poilu ineonnn" ïustend onder den „Are de Triomphe", een bezoek aan Longchamp en het p,are Moneeau, het zijn alle tochtjes die aan beveling verdienen. Heeft men al het bo vengenoemde, zij het dan ook' vluchtig, in zich opgenomen, dan kan men gerust zeggen een vrij aardig overzicht, bij een kort bezoek te hebben gekregen. Op het gebied van mode-magazijnen „Printernps, Louvre" en ook anderen, wel heel belang rijk voor onze vrouwelijke landgenooten, zal ik mij maar niet beWegen, evenmin als ik bet zal wagen bepaalde restaurants aan te bevelen. Men vindt ze in ,aHe soorten en in alle prijzen en een ieder weet zelf het beste wat zijn beurs in dit opzicht voorschrijft. Op één belang rijk punt wil ik, vooral in dit drukke reicseïzoen, nog wijzen. De-laatste -lagen hebben mij getoond hoe nuttig dit kan zijn. Men late niet na minstens -een dag van»te voren zijn reisbiljet naar Holland te nemen en met dit biljet gewapend in het bureau „des renseignements" aan het zelfde station ,.du Nord" zijn plaats te bespfeke-n. De kleine kosten van 2 frs. daarvoor verschuldigd, wegen ruim op te gen het gevaar geen plaats te vinden of minstcjis een uur voor het vertrek aan wezig te moeten zijn. Herhaaldelijk is' in dezer tijd den morgen trein naar Hol land over bezet. Een volgende maal wel-" licht eenige nuttige wenke.n, die een ieder die Parijs voor den eersten maal hezo-kt, van pas zullen komen, wil hij zoo goed koop en goed mogelijk van zijn korten tijd gebruik maken. Parijs, 2 Augi 1921. Mr. P. v. S'. FRANKRIJK De Opperste Raad. De eerste zitting van Jen Oppersten Raad heeft Maandagmiddag tc '3* uur plaats gehad en heeft geduurd tit des avowïu 6 uur. Men heeft direct d'e (toe hij de horens gevat. De Opper-Siiezische kwestie, die reeds geruimen tijd veet ster heeft doen opwaaien, bra-ht ook dé gemoederen in deze eerste zitting in roering. Hngclatid blijft bij de meening, dat het industrie-gebied van Opper-Silezié een on deelbaar geheel is, dat aan Duitschiand gelaten moet worden, met uitzondering van de districten van Pless en Rybhik, die aan Polen moeten komen. De Bngelschen vreezen, dat elke andere oplossing in Oost-Europa een soort Ttlzas- dien de eene en ondeelbare Ropur-iiek mij gegeven heeft. Daar wij de vrijheid bezit ten zooals Rome die bezat, hebben wij de namen gekozen, welke aan burger-deug den herinneren." „De naam1, dien gij je hebt toegeëigend, lean mij weinig scheien. Eerbiedig echter de nagedachtenis der weldoeners van het dorp. Ondankbare-, gij spot met den mar kies de Rocnoir, die u }iet weinirja p-p- voeding, dat gij bézit, heeft doen geven.')' „Denkt gij, dat ik hem dank weet, dal hij mij een meer dan gewone opvoeding heeft gegeven?" vroeg Brutus brut.cl. „Dankbaarheid bij u züiu mij zeer ver wonderen," zei vader Nicolas kalm ïandelde hij in mijn belang? Neen, zieker niet. Hij had het plan, van mij, een slaaf van zijn luimen en verlangens te maken. Hij onderwees: mij alleen, opdat ik (hem van meer nut zou klunnen zijn. Maar de roemrijke republiek heeft die tirannen vernietigd, die in weelde leefden en eén kaste wilden vormen buiten het msnsche- lijk geslacht." „Zijn zij, die hen hebben veryangen, beter?" „Nieman heeft hen vervangen Leve de vrijheid! Leve de gelijkheid!"" „Zijn wij dan allen even -ijjk? Beziit mijnheer Lautent niet de eigendommen van mijnheer den markies, wiens rent- BILJART IVÊONARCH AMSTERDAM N. Z. VOQRBUR®) 177 TELEPHOON 2699 CHT 1844. iiéds in voorraad fijM- Belgische Biljartlakens, prima oren Ballen, Tafel-Biljarts, Tafel kegelspelen, Dam-, Schaak-, Tric-Trac- spelen, enz. 4010,20 Lctüaxingen zou scheppen, waaruit, aller lei conflicten zouden voortkomen. Dp Franschen, die oorspronkelijk ook op Het standpunt der ondeelbaarheid ston den, maar ten gunste van P.oten, zijn tiiaps voorstanders van een vsrdee'ing afs indertijd voorgesteld werd door Sfor- za, zi] het ook met enkele wijzigingen ten gunste van de Polen. De deskundigen van heide ianlen zet ten hun meeningen scherp tegenover el- haar. De Italiaansche gedelegeerde' heeft ook gesproken, maar heeft over de eigenlijke kwestie weinig of niets gezegd. Hij schijnt eeist het katje eens uit den boom te wil len kijken, alvorens zijn meening over deze delicate kwestie mede tc deelen. Hit hetgeen hij echter gezegd heeft zou men kunnen opmaken, dat Ttaii'j over helt naar de Engelsehe meening. Gisterenmorgen werd de zitting voort gezet. De drie commissarissen .der ge allieerden in Polen hebben gisteren het wco'rd gevoerd. In de Fransche pers komt een zekere tcitsiïrstelling tot uiting over 'Ho weinig hoopvolle verwachtingen, door de opes nixgszitting van den Oppersten Raad ge wekt. Ais 'de Opperste Raad het. niet eens kan worden over de punten van gesahil, zal Amerika in gegn geval als arbiter op treden. (ironie brand1 ie Londen, Te Statford in Oost-Londen woedt een hevige brand, in groote houtstapelpiaat-, sen, welke aan een firma uit GligMed tos- hehc-oren. De houthergplaatsen beshon een oppervlakte van 20 acres en het opgestapelde hout vertegenwoordigt een' waarde van ongeveer 1 milhoen pond ster ling. Het grootste gedeelte van dezen fw.-utvoorraad is reeds in vlammen opgo- gaap en 'de brandweer werkt wanhopig cm de omliggende eigendommen voor hét om zich heen grijpende vuur te behoeden. Berichten zijn ontvangen, dat het vuur is aangestoken door werkloozen, uil' wraak, omdat zij hij de houtmaatschappij geen werk konden bekomen. De firma helft echter deze berichten ten stoiïigste tegengesproken. De vrijlating van de Sinn- Foin-gcvangenen. R. O. seint thans uit Londen, dat ook Mao Keowen onmiddellijk zal 'worden vrijgelaten. Reeds verschillende Sian- Fein-gevangenen zijn vrijgelaten en" wer den door De Valera terstond ontvangen. Alles gaat dus tot op heden naar wensch. 16 Augustus zal het Sinn-Fein-departe- ment bijeenkomen en zal waarschijnlijk c int rent de aanname van de Lngeisehe v c-rstellen wel iets naders bekend wor-, Oostenrijk en Tsjecho-Slowakic. De conferentie der presidenten. Hélen zal te Hallstadt een ontmoeting- meester hij alleen was?" „Dat is zijn recht De staat beeft ze te koop geboden en hjj heeft ze gekocht!" „Zijn wij daardoor rijker? On.iej'steunc mijnbeer Laurent beter do behoeftigen en ongelukkigen? Voedt en kleedt hij meer armen dan mijnheer da markies deed?" „Er rijn geen armen meer!Léve da broederschap „;Wij rijn allen broeders in woorden. Terwijl mijnheer Laurent op hel zachte bed van mijnheer den mdrkies rust, ster ven andere republikeinen op Mrooi Is dat gelijkheid Er blijft ons slechts één zaak over: namelijk dat wij allen ongeluk kig 'rijn." De boeren juichten vader Nyolas toe, dien de liefde voor Zijn meester welspre kend bad gemaakt. Brutus grinnikte om zich' goed te hou den. Gij beieedigt de republiek, vader Nico las," zei hij na een poos. „En gij onteert de republiek, door in haar naam allerlei misdaden te bedrij ven." „Dat h'adt gij mij den 18en Brumairo niet in het gezicht durven zeggen." „Ik geloof dat giraag; toen hhddtn ver metele schurken en booswichten alleen het woord." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1921 | | pagina 1