DAGBLAD VOOR MIDDELBURG
IMummer 180
Dinsdag 9 Augustus 1921
Zeventiende Jaargang
A hiTlsyenslanga I qefi .bij I IKfS bij verlies van f 7C bij yerüesvan f nn bij verlies van f OK bij verlies van f IR bij verlies van
1 £011 overlijden 1 1 OU een hand of voet I fJ eenoog I OU een duim a yu een wijsvinger I iü
ongeschiktheid
overlijden
een hand of voet
een anderen vinger
Een vrucht der Reformatie?
FEUILLETON
Het geheim van het kasteel Rocnoir.
BUITENLAND.
DUITSCHLAND
OOSTENRIJK
FRANKRIJK
IERLAND
RUSLAND
SPANJE
AMERIKA.
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
^2ÜS-' mm m rn .ins VAN DÈ GRIEND T. Telefoon 207
Hoofdredacteur: J. W. VI E N I N GS. GOES
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsing
Telegram-Adres: Nizeco. Telofoon 474
Bijkantoor: MIDDELBURG, Markt 1 en 2.
Directetrrr JOS. VAN DË GRIENDT. telefoon 207
Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden, f 0.20 per week,
voor Post-abonnés f2.90 per 3 m. Advertentiën van 1 tot6 regels
f 1.50, elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende korting
Al onze
A' nnes zijn gratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee CorporationJLtd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen!
Toen kort geleden hier te lande in anti-
paapsoke kringen een waar Indianenge-
huil tverd aangeheven oviei' de voorge
nomen grondwetsherziening, die o.a. den
katholieken vrijheid v.an godsdienstoefe
ning', ook huiten de kerkgebouwen, ver
zekerde, kon man in de liberale per^
menigen toon opvangen, die van verdraag
zaamheid getuigde en van afkeuring van
het anti-papistisch kabaal.
Zoo verwees „De Tijd" met ingenomen
heid naar een artikel in de „Nieuwe Cou
rant", waarbij ;de bedoeling voorzat, om
ware verdraagzaamheid te zoeken hij het
liberalisme, dat v,anaf de Fransche revo
lutie de ware tolerantie, doet dagteekr.nen.
Hierover werd het Katholieke Amster-
damsche orgaan lichtelijk gekapitteld door
het antirevolutionaire dagblad ,,De Stan
daard", die zelf tegen alle anti-Roomsche
„Hetze" gekant, het niet goed kon ver
dragen, dat alleen wierook werd gebrand
voor de liberale Verdraagzaamheid en
daarom in zijn nummer van 1 Augustus
j.l. er op wees, „dat het liberalisme op
het stuk van verdraagzaamheid al heel
weinig gegeven heeft en ook krachtens
zijn beginsel weinig kon geven. „De ge
wetensvrijheid" zoo ging „De Stan
daard" voort „is een vrucht viiu de
beginselen der Reformatie, waarvan de
revolutie voor meer dan vijfk'wart «uw.
de bedriegelijke earicatuur gaf".
De door ons vet gedrukte voerden,
vormen eene stelling, die in den samen
hang van het betoog van „De Standaard"
niets anders kunnen befceekenen dan dit:
de verdraagzaamheid is een vrucht van
de beginselen der Reformatie.
.Wij willen deze stelling eens toetsen
aan de feiten der Historie en merken
vooraf op, dat Wij de verdraagzaamheid
hier verstaan, niet als theoretisch» of
dogmatische verdraagzaamheid, maar als
practisclie verdraagzaamheid, waardoor
burgers van eenzelfden staat vreedzaam
naast elkander kunnen voortleven, zon
der in hunne godsdienstige overtuiging
en hunne regilieuze belijdenis, hoe ver
schillend die ook' zij, gehinderd te wor
den 1). Welnu, dan zeggen wij met den
Protestantsehen geschiedschrijver Menzel,
dal daar, waar het Protestantisme de
overhand had, ook de onverdraagzaamheid
heerschtc. En wij bewijzen het met de
Geschiedenis in de hand.
Maarten Luther, de vader Van het
Protestantisme, beval openlijk aan zijne
volgelingen „den hemel te winnen duor
het Zwaard te gebruiken en op bergen
van lijken tot God op te klimmen."
Zijn oorlogskreet was„Leve de Bijbel
Dood aan de Papisten!" In de narede
van een zijner werken hitste hij zonder
omwegen tot den godsdienstoorlog tegen
Rome ,op met de woorden: „De dieven
straffen wij met de galg, de moordenaars
met het zwaard, de ketters met het vuur;
waarom vallen wij dan niet veeleer met
alle wapenen deze leeraars des verderf's
aan, die kardinalen, die pausen Dn heel
dat gebroed van het Roomsche Sodoma,,
die zonder ophouden de Kerk Gods ten,
ondergang voeren. Waarom wjssohen wij
onze handen niet in hun bloed?"
In een brief aan Johan Lange schreef
Luther den 18en Augustus 1520 het vol
gende „Wij zijn overtuigd dat het paus
dom de zetel van den waren en werke-
lijk'en anti-okrist is en houden ons over
tuigd. dat ons, .om het te misleiden en ten-
ondergang te brengen, voor het heiï der
zielen' alles geoorloofd is." „Willen wij
tegen de Turken strijden", zoo schreef hi]
in zijn zendbrief aan den Duitsdhen adel,
laat ons dan hier beginnen, Want zij
(Naar het Fransch)
De y1 uelit.
9] f)
Tot het vreeselij'ke van zijn toestand
teruggeroepen^ dacht de markies er eerst
^an, zich met den degen en hst pistool
in de hand een weg door de vijanden te
hanen.... Maar wie zou zijn zoon redden?
Hij keek om zich heen. Aan alle zijden
vijanden, niets dan razende menseken,
die zijn bloed, zijn leven eiscken
Door de vlammen omgeven, bewogen
door de kreten van zSfn kind, druil e'hij
el met de eene hand tegeu zijn borst
tt" ce ,e met midere zijn degen,
Haj begat zich naar de deur om een wissen
dood te gemoet te gaan, toen plotseling
een luik geopend werd. Vader Ni-cola,as
verscheen als de beschermengel dek
familiek
De markies wendde z,jch om. en bleef
van verbazing een oogenblik staan.
„Vlucht, mijnheer de markies, vlucht
door deze ondoraardsche gang, wa.ar ik
in mijn jeugd met mijnheer den markies!,
uw vader, zoo dikwijls ben doorgegaan
Maar waar is mevrouw de markiezin?"
Helaas!" zuchtte de markies, op zijn
(de Paus en zijn aanhang) zijn ds ergst/feu
van allen".
En- dat ILtuther met die ophitsingen
aan geen doovemans oor klopte, leert ons
de Geschiedenis: het plunderen van kér
ken en kloosters, het rooven v.an kerke
lijke goederen, de gewapende opstand, het
vermoorden va n tallooze ongelukkigen,
ziedaar de daden waarmede het Protes
tantisme in Duitschland bewees, dat „ver
draagzaamheid een vrucht is clev Refor
matie".
Van Duitschland naar Zwitserland
gaande, is het schouwspel der Profes-
tantsfihe verdraagzaamheid al eveu treu
rig. Zwingli, die er het eerst de vaan
des opstands tegen „Rome" verhief,
Schreef op 2 Mei 1525 aan Ambr. Blau-
rer, dat het geoorloofd is de priesters te.
vermoorden, als daardoor bewerkt wordt,
dat de Mis en de beeldendienst worden
afgeschaft.
En de „vrome" Calvijn, die te Genève
als een Ware dwingeland heerschta,
schreef hij niet een heel hoek", cm te
bewijzen, d at men de dissidenten ter load
moet brengen?
Voegde hij niet de daad bij het woord
door Michel Sewet wegens „ketterij" le
vend te laten Verbranden? Woonde hij;
niet zelf de terechtzitting bij? Valentin
Gen tills ontsprong den dans door een;
tijdige herroeping zijner dwaling-, doch-
werd kort daarop door het Protestantsche.
stadsbestuur van Bern tot den dood door
het zwaard verwezen, omdat hij in oen
an,cro ketterij was hervallen. .Uniques
Grim:G op verschrikkelijke wijze w°rd
gemarteld, Bolsee, Castellipn, Oehino. Al-
cioti, b.cettimet dood of ballingschap
bun v ê.'-n,telheid, iets anders te gelooven,
dan Calvijn gedoogde. Het niet bijwonen
oer Cvvmi ibe godsdienstoefeningen,'
liet wevr. 'ren uit de preek of van het
a* >r,dm*,ai. was een misdaad van ióog-
veiaaa'c1. en werd streng gestraft. „C.iD
vijn aldu; Galiffe, een Protestants,jé:
schrijver van Genève vestigde een rijk
van ruwe onverdraagzaamheid, van do ir
b.jgeolof en van de móest goddeldoze leer.
Hij slaagde daarin eerst door list, ver Vól
gens door gewelddie lage ziel had
behoefte aan bloed." Andin in zijn ,,h*s'-
toire de la vie des ouVrages et des doctri
nes de Calvin", drukt zirih niet minder
beslist uit. ..In de wetgeving van Calvijn,
„zoo zegt hij, hoort men slechts één
weordDoodBloed vindt men overal
de galg oi' de brandstapel strafte iederen
tegenstand". 2)
11 Over de dogmatische verdraagzaam
heid van het Protestantisme zeg( J. J.
Rousseau„De Protestantsche gödsdieirrt
is uit beginsel verdraagzaam (d. i. bij laat
verschillende geheel tegenstrijdige leerin-
igen toe) 't behoort tot zijn wezen v'erdraa-g-
Izaam te zijn en hij is dat, zooveel maar
mogelijk is, daar hot èenige dogma dat
het niet toelaat het dogma, dor onver
draagzaamheid is".
D eze lofprijzing behelst tegelijkertijd
de meest vernietigende kritiek op het
Protestantisme, want wanneer dit d'e ware
leer van Christus bevatte dan zou die leer
zich uitteraard niet kunnen verdragen
met eene andere aan haar geheel tegen
strijdige leer. Dfh ware godsdienst toch
moet onverdraagzaam zijn, gelijk iedere
wetenschap onverdraag'zaam is, wijl zij
op zekere' onveranderlijke grondbeginselen
berust.
Oorspronkelijk waren echter de Prote
stanten besliste tegenstanders der dogma
tische verdraagzaamheid. Uit hun voor
naamste belijdenissen blijkt, da.t zij liet
zelfs als een strengen plicht der regee
ring beschouwen, dissidenten en onge-
loovigen door de zwaarste straffen te
beteugelen.
gemalin wijzend, dje roerloos op den
grond lag.
Dood Hjjroote God, heb medelijden
met ons 1 zei de trouwe dienaar.
Een brandende balk viel en schei,ld|o
hen van die markiezin. Tevergeefs wilde
de markies het lichaam zijner vrouw aan
de vlammen betwisten.
„Vlucht, mijnheer de markies, ik zal
«trales terugkeeren om1 de laatste eer aan
mevrouw de markiezin te bewijzen," zei
vader Nicolaas.
De marikes nam zijn zoon dn de
armen en snelde de onderaandsche gang
door. „Red ten minste wat van haar nog
overblijft" riep hij opgewonden, zijn kind
tegen de borst drukkend.
Da oude dienaar volgde hem en sloot
den geheimen toegang, dien niemand
kende, achter zich.
Terwijl dit in het paviljoen voorviel,
danste- de bende, door Brutus aangeveerd,
m het schijnsel van den brand, dien zij
had aangestoken. De woestel'ngmi ver
heugden zich, 'zij meenden dat de marlded
levend verbrandde. De verkoolde balken
stortten onder het gejuich der opgewon
den menigte neer.
Langzaam verminderden de vlammen.
Het vuur doofde uit bij gebrek aan voed
sel. Toen Jachten die mannen eerst aan
hetgeen zij gedaan hadiden, aan do af
schuwelijkheid van de daad, die de
nit is zoo waar, da,t nog onlangs de
Iférkeraad der Nederduibseh Hervormde
Gemeente te Amsterdam in zijn bezwaar:
schrift aan de Regeering' en de Volks
vertegenwoordiging over de vrijlating der
processic-s huiten de kerkgebouwen, ziclr
beriep op „de belijdenis' der (Protestan|-
sëhe) vaderen" die in art. 36 zegt, da,t
het 't ambt der overheid is, „oir tie
woreu en nit te roeien alle. afgoderil
en valschen godsdienst."
Zie: apologie des Christendoms van
G. Deviviier S. J., bewerkt door dr)
R. van Onpenraay S. J. (1919) blz. 313—
320
Kapitein Patzig,
De „Ieipziger Abendpost" bericht, dal
lult. lrapt. Patzig, de U-boot-commandant,
die o „Llandovery Castle" deed zinken
en die zich in Zuid-Amerika gevestigd
heeft, toen hij 'de veroordeeling van Zijn
beide makkers te Leipzig vernam, ver-
kltiprd heeft naar Duitschland te zuilen
ga-;n om voor het rijksgerecht te ken
nen te geven, dat hij' alleen de verant
woordelijkheid draagt voor de gebeurte
nissen bij den ondergang van de „Llan-
'dov. y Castle". Boldt en Drtrn ir hebben
slechts zijn bevelen opgevolgd, daar zij
anders wegens het weigeren van gclioor-
zaamheid zich voor een krygsraid had
den m eten verantwoorden.
Nacr de „Voss. Ztg." echter uit krin
gen van vroegere duikbootoifieieren ver
neemt, wordt daar het bericht van de
„Leipz. Abendp." als uiterst ónwaar
schijnlijk'beschouwd. Buitendien zou Pat-
zig's verschijning' voor het rijksgerecht
méts meer aan het eenmaal gevelde von
nis kunnen veranderen.
Ongunstige toestand in Oostenrijk
De. laatsïe dagen bleef de stijging vnn
de prijzen der huitenlandsche 'betalings
middelen voortduren; Vrijdag stegen mei
uitzondering v.an de Hongaarsche kram
en de Poolsc-he mark allo vreemds va
luta tot den hoogsten, ooit vermelden
stand.
Toonaangevende kringen, die deze ge
beurtenissen met ji'e .grootste opmerk
zaamheid nagaan, noemen als Hoofdoor
zaak van de abnormale stijging) der de-
visenprijzen op, de "Weensche markt de
voortwerkende teleurstelling weg'ens/hét
voorloopig uitblijven van buitenlandsche
creJicten voor Oostenrijk.
In een opmerkelijk! artikel in ie „Neus
Freie Presse" bespreekt de voormalige
minister van financiën, Engel, den rerag'
slag van do, stijging der valuta ap hét
staatsbudget en komt "tot de aio's im.
dat, met het oog op de enojsne stijging
der .huitenlandsche valuta sedert d'e vast
stelling van het laatste budget, gere
kend kan worden op1 een verhooging der
uitgaven voor levensmiddelen met meer
dan 50procent tengevolge van de min
dere geldswaarde, voor welke geen vol
doende inkomsten te scheppen zijn. Dit
verschijnsel pleit weder voor _üe nood-'
zakelijkheiden inzonderheid voor den
spoed van huitenlandsche crediethutp voor
Oostenrijk.
De Opperste Raad.
De verschillende gedelegeerden zijn te
Parijs aangekomen. De eerste bijeen
komst zou gisterenmiddag té 3 uur aan
vangen, tengevolge van de late aankomst
van den Italiaanschen gedelegeerde Bo-
nonu.
Lloyd George had gisterenmiddag een
drank hen had doen bedrijven door hun
vorötand te benevelen en hun hartsloch-'
ten aan te wakkeren. Velen tradon ont
steld terug, anderen bleven bewegingloos,
als versteend over hun afschuwelijke mis
daad. Slechts eenigen, door Brutus aange
spoord, volgden hem in het payiljoen.
Het lichaam der maerkiezin vertoonde
zich aan hun blikken; de vlaïnmen hadden
bet niet bereikt. De neergestorte balk had
het beschermd. Brutus wierp de puinhoo-
pen dooreen en doorzocht alle schuilhoe
ken, om het lijk van den markies en diens
zoon te vinden Vruchteloos was echter
al zijn zoeken. De toeschouwers waren
ontzet. Deze verdwijning niet kunnende
verklaren, dachten zij in hun Opgewonden
toestand, dat de markies dooi' de tusschen-
kornst van een bovenmenschelijke macht
was gered, om' hen voor hun misdaad te
straffen. Het volk valt gemakkelijk van het
eene uiterste in het andere; le men'sche#
zullen altijd bijgeloovig zijn, zij laten zfch
gewoonlijk door hun indrukken, niet dooï
hun verstand beheerschen.
De natuur scheen mede te helpen .om
hun angst aan te jagen. Een bliksem-
s'chiioht doorkljefde de lucht, de dowdif
rommelde. De bliksem was voor de me
nigte het teeken van Gods toorn.
De wolken scheurden bij bet geweld
van den donder vaneen, als bataljons op
de vlucht voor het vijandelijk kanonvuur.
onderhoud met de Engelsche expirten,
die aan het voorbereidend onderzoek in
zake Opper-Silezië deelnamen.
Het schijnt, dat van Engelschen kant
het verlangen is kenbaar gemaakt om
'dcor een directe entente de aiwijkende
Ergclsche en Fransche gezichtpunten te-
treffende de verdeeling van Oppern-SUe-
zië tot elkaar te brengen.
De publieke opinie in Frankrijk en
Engeland wenscht eveneens een oplossing,
waarbij de entente cordiale wordt ge
handhaafd»,
De Sinn-Feiii-gcving'inen.
In de Iersch-Engelsche verhoudingen
is plotseling een ernstige moeilijkheid
gerezen. Zooals bekend, had de Etigel-
sche regeering besloten, de leden van do
Dail Eireann in vrjjheid te stellen, zoo
dal ze zoudei#kunnen deelnemen aan de
bijeenkomst van "het Sinn Feinparloment.
Het aantal dier gevangen gehouden le
den bedroeg 38, meldt de ,;'Maisbode".
Op Zondag nu heeft de regcermg van
Dublin Castle bij proclamatie aangekon
digd, dat om den vrede in Ierland te be
vorderen alle leden van de Dail Eireann
terstond in vrijheid zullen worden ge
steld, ook die. leden, die vonnissen te on
dergaan hadden van dwangarbeid m" ge
vangenisstraf, doch dat de xegeering be
sloten heeft, 'dat het lid J. Mac
Keowen, een der hoofdleiders van het
lersehe leger tegen wien een ter-dood-
vei'oordeeling wegens moord is uitgespro
ken, niet in vrijheid: gesteld kón worden.
Indien dit laatste niet geschiedt, is er
kans, dat de wapenstilstand van Snin-
Fein binnen 48 uur wordt opgezegd.
Smuts aan De Valera.
Generaal Smijts zond vóór zijn ver
trek naar Zuid-Afrika een brief aan De
Valera, waarin hij hem den raad goeft,
de Britsehe voorstellen te aanvaarden,
daar geen betere te verwachten zijn en
de thans gedane den Ieren een veet groo-
ter zelfstandigheid geven dan aan dó
Boeren in Zuid-Afrika is toegekend.
De hongcr-catastrofc.
De vrouw van Maxim Gorki, die op
het oog-enblik in Berlijn vertoeft, heeft
aan een persvertegenwoordiger een be
schrijving gegeven van de groote volks
ver) inzing, die bij het uitbreken van dén
hongersnood begon.
Toen de grond door de voortdurende
hitte" en droogte begon te splijten en hei
graan op de velden verdorde, soodafc 'dó
boeren niets moer konden oogsten, beslo
ten de ongelukkigen met hun gezinnen
weg te trekken.-
Twee of 'drie dorpsbewoners, dia ais da
verstandigste bekend staan, worden in
zoo'n geval als „voortrekker" aange
wezen, die nieuwe levensmogelijkheden
moeten ontdekken.
Op een kleinen afstand van hen volgt
dan heV heele dorp. De droevjge „kara
vaan' die slechts een kleine hoeveelheid
levensmiddelen meegenomen heeft, geraakt
sjxiedig in den grootsten nood.
Eerst" worden dan de meegenomen dies
ren geslacht om als voedsel te tlisucn.
Maar spoedig daarop begint reeds hst
aid terblijven en sterven van énkelen.
Vaak wórden bij deze „hongertochten"
duizenden wersten afgelegd en van de
200 ot 300 menschen, die uit eon clörp
wegtrokken, komen er misschien slechts
2.0 of 30 op de plaats hunner bestemming'
aan.
Vroeger trokken de ongelukkigen mest.
al naar het Oosten, naar Siberië, thans is
een strenge drang naar hef Zuiden te
bespeuren.
Do berichten, die van een- milll-jenon
Dikke duisternis omhulde weldra de val
lei der Loage, het park, het kasteel en
zelfs de plaats der verwoesting, die alleen
zichtbaar werd, als een bliksemstraal uit
-do wolken schoot. De verschrikte menigte
sloot de aogen, om haar werk vr.n ver
woesting niet te zien, opi het noimjnblik,
dat de goddelijke toom ha,ar wellicht ging
straffen. Die mannen, vóór weinige oogen-
blikken nog zoo luidruchtig en wraakgie-'
rig, beefden nu en drong'en zwijgend tegen
elkaar aan. De vermetelslen van zoo even
waren thans de lafhartigsten.
Een enkele man beefde niet. Deze was
niet schuldig- Ue toewijding deed door
zijn oude, verstijfde leden weer het bloed
'der jeugd jagen. De oude dienaar bevond
zich bij zijn meesteres....
Do donder knetterde steeds met grooter
geweid; de hemel scheen op de a ipde te
^zullen neerstorten. Tongen van vuur scho
ten uit de wolken en vielen kkonketend
op het kasteel Rocn'oir, da.t een prooi deï,
vlammen werd.
Langzamerhand nam het onweer af. De
meest verschrikten duidden eindelijk Weeir
om 'zjch heen kijken. Zij waren meer ver
licht door het schijnsel van den brand van
'het kasteel' dan dooi' het licht der ron,
die slechts bleeke, vale stpilen wierp;
in overeenstemming met de natuur, die uit
het graf scheen op te staan.
De brandklok van het ka3teel luidde en
trrht naar Moskou spreken, moet men als
valsch bestempelen.
luist de boereu weten door hun ver?
pl'cliting om hun producten aan de ste-i
den te leveren heel goed', hoe het. in da
steden gesteld is.
Door de slechte verkeerstoestanden is
de t estand in de industriesteden nog' veel
ernstiger. De adgemoene ondervoeding ver-
jarr.t alle energie.
Het ergste echter zijn de kinderen er
atn toe. Het gebrek aan de noedigste
levensmiddelen werkt vernietigend op hun!
ontwikkeling. Reeds ter wille van de mil-
Iiocnen ongelukkige "kinderen moet men
snel helpen.
Bet grootste gevaar wordt veroorzaakt'
'door de epidemieën, die zich met (Hifi
snelheid uitbreiden als slechts door da
groote verzwakking der volksmassa mo-;
gelijk is.
Behalve cholera komt ook! builenpest
'.-001'
In Rusland zelf, zoo besloot mevrouw;
Gorfii is het' onmogelijk', in Je huidigs
omstandigheden een hulp_actie van bete*-,'
kenjs te organiseeren.
„,11e politieke overwegingen moetbn op
den achtergrond gedrongen worden door
de écne gedachte: een volk te heipen, dab
kind's 7 jaren geen rust gekend heeft en!
thans naast politieke en econo.mische moeis
lijkhéden ook honger en ziekte te 'dragen
hc-eït. („Maasb.").
De toestand iu Marokko.
GcneraaG Navarro en de troepen van
den berg Arruit schijnen erin geslaagd
te zijn 't omsingelingscordon van den:
vijand te doorbreken. Generaal Sylvester
zou volgens zeggen van de inboorlingen;
niet. dood zijn, maar door de vijanden
gevangen gehouden worden. Maura had'
Zatrndag een onderhoud met den kon-ng
dat twee uren duurde. Na illoop vers
klaarde hij: Wij hebben niet over een1
ministercrisis gesproken, want deze is er.
niet, maar over de gebeurtenissen té Mé?
liila, waaromtrent ik advies ne6 gegeven.
Muiterij op een (roepensthip.
A au boord van het Spaaiische troepen?
schip aiencia", dat versterkingen naar
Marokko overbracht, is ernstige muiterij
onh-laan. Om de muiters tot rede ta
brengen, moesten er twee torpedojagers
ontboüen worden, die hun kanonnon op.
het transportschip richtten, om 'dit in,
der. grond te boren, waarna de muiterij
onmiddellijk ophield.
Amerika en Jspau.
Naar gemeld wordt, is 'de mogelijk?
hei 1 met uitgesloten, dat 'do kwestiesl
van Tap en Shantung nog vóór de bij?
eenkomst van de ontwapeningsconferentia
o,p 11 November a.s. langs diplomatieken1
weg tusschen Japan en de Ver. Staten zul?
Ion wr.rden opgelost.
Japan, dat altijd van meening was,
dat de aangelegenheid van Shantung
reeds door het verdrag van Versailles ge?
regela was en dat de "kwestie van Map
alleen Japan en Amerika aangaat, heelb
tlians in Washington voorstellen gedaan)
die waarschijnlijk tot een bevredigends
OT.Cssing van de kwestie zullen leiden.
De „Hcnry Marshall".
Ma een langdurige gedachtenwisseiing
over de vraag wat er zou moeten gebeuren'
met 'den Schoener Henry Marshall", dis
binnen de 3 mijllinie in beslag was genos
m n onder verdenking van smokkelen Van'
whiskey, heeft thans de procureur-gene-
raai besloten de vervolging tooh' te ge-
lasten.
Het departement van justitie heeft vers
der bevolen, dat de drie mijlen grens toS
luidde en riep, de dorpelingen te hulp.
Maar de vlammen schenen bij dien oproep)
haar verwoestingen te verdubbelen en!
tegen de brandklok zelf te worstelen Zij
bereikten haar en met groot g'eweld stortta
de' klok neer....
Terwijl de dorpelingen zicli Jmijverdenl'
te, redden wat nog te redden Viel, gaf da
bende van Brutus) zicli aan de plundering
over. Alles werd een prooi der vlammen'
of gestolen door de Dlunderaars en rinoh
vers die men al te raak verward heeft meï
do ware vrienden der vryheid
Ongevoelig voor al hetgeen om henj
Ween voorviel, boog vader NicoDs zicli
over de markiezin. Hij trachtte haar (of
hel leven terug te roepen. Om haar te ver»
warmen, stak hij, de overblijfselen van den'
brand aan. Zijn ruwe haiid rcilte zacht
op de borst der markiezin.
„Laat haar leven mijn God, en Iaat mij
sterven l"
Dat was het gebed Van dSn ouden, trom
wen dienaar.
Plotseling: verhelderde ziijn gelaat.
„Heb dank, mijn God,"- 'rep hij, op dn
knieën vallend, „zij aderrit...' Zij leeft!..'.!
(Wordt vervolgd.)
,.i
