Iele Moeders
rzekering bij de
DAGBLAD VD0R ZEELAND
f
achines en Motoren
NEH --
Nutriem
indermeel
eg.
n
IflieveiBlaiiM 4 ORn Ml f 1KO bij verlies van f 7c bijverliesvan f Pft bij verlies van f qc bij verlies van f ie bij verlies van
I lüU overlijden I luU een hand of toet I ld een 001 I OU een duim I dd een wiisvineer I ld
ongeschiktheid
overlijden
een hand of voet
een anderen vinger
'Iz K.G. pet 1 4 K.G.
10,30, 10,16.
.evensverzekering-
Maatschappij
Volksverzekering.
ien, enz.
/erlichting
|E SORTEERING
Viissingen
.UNDSCHE
tprijzen
KELIERS
EN EXPORT
Wzertiatici^I
URG 3801-20
ncjert - Tel. 141.
Nummer 168
Dinsdag 26 Juli 1921
Zeventiende Jaargang
„Rome"en de„Algemeene"
FEUILLETON
Het geheim van hef kasteel Rocnoir.
BUITENLAND.
DUITSCHLAND
FRANKRIJK
ZWITSERLAND
IERLAND
RUSLAND
ITALIË
ISCHE COURANT
ervaren dat jftf?
juiste voedsel is voor
lil' kindje, wanneer de
uurlijke voeding ge
el of gedeeltelijk, ont-
ekt. Het wordt onder
Idisch toezicht bereid,
|dus volkomen zuiver.
Prijs
Bij iederen Winkelier ver-
ijgbaar. 3828-58
e NIJMEGEN.
;n Maatschappij.
3450-40
msterdam
fsteeg 3
jel
in
a.d. Zaan
n. Planfenversieringert. Aanleg
an tuinen.
n naar alle plaatsen. 3717-20
Amsterdam
ichans 84
es: „Füléura".
N.G.A. Draad en Kabel,
BESTE FABRIKAAT
3918-60
ERTOGENBOSCH
NIEUWE ZEEUWSCH E COURANT
- hm h h rt:1 /aki nr flOieM r-i -r nf\rj
Hoofdredacteur: J. W. VI E N I N G S. ^Ief0^®g
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel, tauta
Telegram-Adres: Nizeco. ...„„o Tnlnfnnn 474
Bijtentoor: MIDDELBURG, Markt 1 en 2. Telefoon 4/4
Directeur? JO9. /AN DE GRIENDT. Telefoon 207
Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden^ f 0.20 per week,
voor Post^abonnés f2.90 per 3 m. Advertentiën van 1 tot6regel9
f 1.50, elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende korting
Al Abonnés zijn gratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen:
Het is niet de „Algemeene Maatschappij
van Levensverzekering", die in den but
sten tijd zooveel over de tong gaat, die
wij kier bij onze lezers willen inleiden,
maar de „Algemeene Proiestantcnvcrecni-
ging", die op ons hoofdartikel van 1 Juli
j.l,„In troebel water" reageereuie, ons
een verweer daarop deed toekomen van
de hand van den heer Berg, voorzitter
dier vereeniging, luidende als volgt:
Rotterdam, 14 Juli 1923
Mijnheer de Redacteur,
Ma.g ik Tl in Uw blad een plaatsje oer-
zoeken voor het volgende:
Door vriendenhanden werd mij jjozeï
dagen gezonden Ho. 147 van üe „Nieuwe
Zeeuwsche Courant", Vrijdag 1 Juli,
waarin een artikel voorkomt met het op
schrift: „In 'troebel water visschen'.
Mag ik ter rechtzetting eenige opmer
kingen maken
De advertentie werd niet gezet cm 111
te>e,bel water te visschen, want dat is
hot werk van gluiperds, maar het was als
een alarmsignaal luid' on schetterend zoo-
als ieder doet die in het openbaar wil
handelen, en dat heeft de Algemeene Pi">-
tf-si antenvereeniging altijd' gedaan. De
R.-K. Kerk is er op uit, en dat is haar
traditie, om Nederland onder dé macht
van dc R.-K. Kerk te brengen en zij zelf
zal het moeten billijken, dat de Protes
tanten ziek uit overtuiging daartegen ver
zetten. Wij worden nu al geregeerd door
een Ministerie .waarvan de w.n. i resident
zich een getrouw zoon der R. K. Kork
betoont en het is zijn recht dat hij tracht
de belangen van die Kerk voor te staan,
hoewel het in ons oog te eenzijdig is.
Dat de R.-K. Kerk in Nederland zoo
gelukkig is mannen te bezitten, die alles
0vee hebben voor de glorie der Kerk en
deze daarin gesteund worden door z.g.
Protestanten, wier ruggegraat verslapt is
door politieke inspiratie, is ol treurig
gt-nceg en mij dunkt dat ieder het zal
billijken dat er nog Protestanten zijn die,
met terzijdestelling van sectebelangen,
zich vereenigen om het drijven van Rome
tegen te gaan, terwille van onze aloude
vrijheid van Godsdienst, die bij Róme
niet geduld kan worden. Sta mij toe, om
niet over het werk van de Algemeene
Protestantenvereeniging; te 'spreken, wat
zij in 25 jaar gedaan heeft, het zij alleen
met voldoening gezegd, dat het in de
antj-processie-vergaderingen is gebleken,
dat de Protestantengeest nog wakker is
gebleven en dat 'belooft al voel voor de
toekomst. Al is hst in rustigen, nuchterst
geest, zoo zal de Algemeene Protestanten
vereeniging, zoolang God haar daartoe
sterkt, mede blijven helpen Jeu frisschen
geest van Protestantisme aan te wakke-"
ren en pile Protestanten toeroepen: blijft
vcreenigd in den strijd tegen Rome's ovcr-
heersohing en bevrijdt van haar in-
vlced.
-er. G. BERG,
Voorzitter Algemeene Pxotestauten-
sreeniging.
dit schrijven ademt den duffen,
muife'n geest, die de „faits et gestes" van
d'i „Algemeene' kenmerkt, den geest van
een benepen, kleinzielig anti-papisms, dat
zwji blind staart op een denkbeeldige
overheersching van „Rome" over de Ne-
di-riandsche I rotestanten en "voorbijziet,
hos de gemeenschappelijke zaak, die '"alien
christenen aanbelangtde handhaving van
de beginselen des Evangelies in het pri
vate en maatschappelijke leven meer en
meer in het gedrang dreigt te komen en
de uiterste krachtsinspanning vraagt van
alle gcedgezinien, onverschillig van welke
2)
(Naar het Fransch)
In bange verwachting.
Maar alles verdween nu, vopr de viees
haar echtgenoot te verliezen. Verdiept in
deze sombere gedachten, leunde de mir-
kie-zin tegen den stam van een der
eeuwenoude boojnen, die onder hun scha
duw zoovele personen hadden zien voor
bijgaan, vervuld met zoovele zoozeer vsr-
bchiUende gevoelens.
Be klok der dorpskerk luidde den Ange
lus en riep de markiezin to-L de werkelijk-
w terug. Zij knielde neer en hal met
gioote vurigheid. Daarna stond Zij- op, veiS
sterkt en veel kalmer.
p,: j' °ogenblik verguldde pen zonne-
a den wijden horizon, dien de mar-
0'°gen had, en dit stemde haar
e?g; Hel kasteel! Villefort, dat
i 0C'i halve mijl afstands bemerkte,
scheen m vuur Wie heeft nimmer zlulk
een schouwspel gezien? De «raten der
ondergaande mi die de kracht niet meer
bwittlen om de natuur te vernamen.
schijnen haar m vlam te ïetten
De graaf de Villefort was eên vriend
en bloedverwant van den markies; maar
confessie, opdat het christelijk erf bevrijd
blij ve van de besmetting met de nieuw -
heidensche theorieën en stelsels, die nfier
clen schoonschijnenden titel van modevne
ciilfuur den voorrang boven de christe
lijke beschaving voor zich opeischen.
Voorwaar, het ware heter, zoo tie leden
der „Algemeene", die met de Katholieken
de grondwaarheden des Christendoms be
lijden, welke ide Goddelijke ZaligmaKcr
op den avond vóór Zijn lijden, zoo ce-
teokenisvol samenvatte in de woorden
„Dit is het eeuwig leven, dat zij U keu-
nr-n, den eenig waren God en dien Gij
gezonden hebt, Jezus Christus!'' (Joan.
XVII 3), het ware heter, zeggen wij, zoo
zij schouder aan schouder met ous df.n
goeden strijd streden tegen den geest des
ongeloofs, die, helaas, juist in het orga
nisme van de van de Katholieke Kerk
afgescheiden kerken zoo schrikbarend
heeft ingevreten 1), in plaats van tijd cn
geld en energie te vermorsen met een
anti •Roomsche Hetze, welke om haar nega
tief karakter ten doode is opgeschreven,
liet Katholicisme in Nederland niet het
niiiistc in zijn Ontwikkeling vermag te
Wtniten en aan de Protestpntsehe zaak
zelve - reeds sinds de Aprilbeweging van
1853 meer schade dan Voordeel heeft ge
bracht en nog brengen zal.
Wat de heer Berg over Rome's heersch-
zucht en de Roomsclio actie -van den pre
mier Ruijs de Beerenbrouok debiteert, ge
tuigt weer van de onkunde ën het voor
oordeel, dat de meeste Protestantsebe spre
kers en schrijvers kenmerkt, zoodra zij
het hebben over de Roomsch-Katlnlieke
Kerk.
ïrtusschen ontkennen wij ten sterkste,
dat, hetzij de heer Ruijs als minister
president, hetzij andere voorname Ka
tholieke regeeringöpersonen, staatslieden:
hinge ambtenaren, .rechters «ar. enz. er
op uit zouden zijn, om bij hun ijveren als
goede Katholieken met huu geestelijke
overheid voor een vrij en bloeiend R.-K.
Kerkgenootschap in Nederland, r,an te
sfnren op de knechting en onderdrukking
van onze andersdenkende landgenootun, op
liet brengen van Nederland oadrr d.e
macht van „Rome". Geen haar van hun
hoofd dat er aan denkt. Waar zij wel aan
dennen dat is: den bloei der Nedarlami-
scho Katholieke Kerk dienstbaar te ma
len aan den bloei van het gemeenschappe
lijk vaderland, waarover Wilho.mina, bij
de gratie Gods Koninginne, den scepter
zwaait.
•Ja, maar, hooren wij den heer Berg
zeggen, de Katholieken hebben goed pra
ter. over gewetensvrijheid, omdat zij in
de minderheid zijn. Krijgen zij eenmaal
de macht in handen, dan is het uit met
de vrijheid, want hun geloof leert hun,
dat zij geen andere leer mogen dulden dan
de Katholieke. Het is. dus voor ois zaak
t» zorgen, dat zij nooit in de meerderheid
komen.
„Deze geheele redeneering berust c p een
misverstand, omdat men de kathdieke
leer niet volkomen begrijpt. Ik wil het
antwoord hierop niet zelve gevea, oplat
het den schijn niet hehbe, dat ik mijn
persoonlijk gevoelen op den 'voorgrond
stel. Ik zal Becanus laten spreken, de
greote godgeleerde, die op het laatste
der zestiende eeuw twee en twintig jaren
lang aan de Hoo'gescholen van Wiirzburg,
Mainz, en Weenen de katholieke Theo
logie onderwees, toen de strijd tussehen
Katholieken en Protestanten het neftigst
tigst was. Hij zegt, dat een vorst vrijheid
van godsdienst mag toestaan, om greater
onheil voor den Staat of de gemeenschap
te voorkomen. Hij mag zich zelfs verbin
den door een contract, waardoor liij deze
vrijheid aan zijne onderdanen waarborgt;
en is eenmaal zulk een contract aange
gaan, dan moet het stiptelijk, in alle pun
ten worden nagekomen, evenals iedere an-
hun karakter was Zeer verschillend. Ter
wijl de een de revolutie, die het koniiig-
schap w.lde vernietigen 01 alle maatschap-
pelijke -orde omverwerpen, bestreed hield
do ander zich op den achtergrond. Men
zou gezegd hebben, dat hij door zijn be
scheiden houding zijn bestaan wilde doen
vergeven. Hij liad meermalen den markies
zijn onvoorzichtigheden aldus betitelde
hij diens heldendaden verweten. Sinds
het vertrek van den markies was zijn
vrees verdubbeld, en kwam hij niet me'èi
op Rocnoir. De gravin gjng alleen haar
vriendin opzoeken en vertroosten Deze
vrouw was even moedig als aar man
vreesachtig.
Den dag, waarop ons verhaal' begint,
bevonden zich' verscheidene loeren in een
zaal van he,t kasteel Rocnoir, om de huur
van hoeve en landerijen aan Laurent den
rentmeester van den markies, te betalen.
Deze rentmeester, oen man met een on
gunstig uiterlijk, maar die liet onbeperkt
vertrouwen der markiezin bezat, nam de
de bedragen va.n de boeien, na controJ'ee-
ring hunner rekeningen in ontvangst. Hij
Was de nieuwe revolut'onaarerichting in
hel. geheim toegedaan, hoewel i ij Jaar
van in tegenwoordigheid der gravin niefs
liet merken Dan was hij steeds de on
derdanige. bijna kruiperige dienaar, zOo-
dat de markiezin mijnheer Laurent al
dus heette de rentmeester wel mach:
dc-re eerlijke en wettige verbintenis. Dit
is volgens Becanus en alle katholieke god
geleerden de zuivere katholieke loer over
uit onderwerp. Indien dus de Kathjlieken
cle meerderheid zouden verkrijgon in een
Staat, waar, krachtens de wet, aan allen
vrijh"id van godsdienst is toeg'estaan, dan
zou hun geloof zelve hen verplichten, om
dit recht hunner medeburgers te eerbie
digen. Welk gevaar zou er dan dreigen,
als de Katholieken hier ooit de meer
derheid vbrkregen Zulk' een dwaze vrees
moest in een eerlijk gemoed niet opkomen.
Het zou hier de plaats zijn, om nu het
helle licht der geschiedenis op do leer
enzer tegenstanders te werpen. Ik zou de
uitspraken der Hervormers zei ven kunï
nen aanhalen; ik zou land voor land 111
Europa kunnen nagaan, en met da stui
ken in de hand nawijzen, hoe „verdraag
zaamheid" altijd en overal een ijdel woord
in hun mond geweest is; ik zou in ons
Vaderland, „het klassieke land der vrij
heid", de jammerklachten onzer vaderen
kunnen opvangen, waarvan Ie Léiisehe
hoogleeraar Pruik gewaagt, en die hem
de bekentenis afdwingen: „Zij hadden
recht met bitteren spot te vragen of dat
de gewetensvrijheid was, waarvorr Néder-,
land immers de wapenen liad epgevat."
Dtch waartoe zou dit dienen?, I4 geef
alleen een korte uiteenzetting van de kat
holieke leer. Wie de kerkelijke Geschiede
nis beoefent, stemt in met den protest'unt-
schen geschiedschrijver K. A. Menzel, die
het eene leugenachtige voorstelling noemt,
dat het Protestantisme van oudsher door
verdraagzaamheid ?ijn tegenstanders zon
beschaamd hebbenwie er een vreemdeling'
in 'is, heeft voldoende voorlichting-, zoo
hij de juiste leer der katholieke Kerk
over dit punt kent." (2)
Wij zouden den keer Berg willen ra
den schud uw anti-papistischo .nacht
merrie af, zet den bestoven bril van uw-
anti-Roomsche voorooi'deelen van den
neus, zie met ruimen en nuchteren blik
do werkelijke wereld- in en reorganiseer
uw „Algemeene" in een kloek en vaardig-
corps, die het Hereuleswerk kap ondcr/
nemen van het reinigen van den Augias'-
stal der Protestantsohe kérken, Welker
kansels door ongodistische leeraars wor
den ontwijd, waar de een roeptde Chris
tus is hier en de ander: neen Hij is hier
cn waarvan de oprecht-geloovigen moeten
weeklagen en jammeren met Magdalen.i:
„zij hebben mijnen Heer' weggenomen en
ik weet niet waar zij Hem hebben gelegd".
1) De heer H. M. P. G. uit .Weesp ver
haalt in het Luthersqhe weekblad
„Wartb'urg" het volgende:
„Gisteren (Zondag 10 Juli) was ik" bij
een Gereformeerde familie te Rotterdam.
Uit vriendelijke beleefdheid tegenover den
gast werd voorgesteld met wij naar mijn
Luthersche kerk te gaan.
„Hoe heb ik mij geschaamd en be
droefd.
„Op den kansel kwam 'n heer (bedoeld
is ds. van der Chijs, een modern predi
kant hij de Evang'. Luth. Gemeente- te
Rotterdam) met een licht ve-st en 'n fant;a;-
siedas voor, die begon met te vertellen
eens gelezen te hebben 'n hoek van Georg-o
Eliott en getroffen' te zijn door enkele
daarin voorkomende gedachten, o.a. dal
'n man eerst volkomen was, wanneer hi)
vrouw eu kind had. Geen votum, geen
gebed.
„Dit toespraakje bleek 'n aanleiding
te zijn om een kind te doopen, aan welke
ouderWetsche gewoonte, zoo zeide hij, al-
tijd nog sommige mensoken hechten.
„Geen doopformulier, geen zegen.
„Daarna vertelde deze heer iets uit
een der boeken van Maxim Gorki, deelde
der gemeente mede in de afgeloopon
week een bioscoop te hebben bezocht,
waar de film liep: „Russische slaven,-
lijden. De zaak inziende riep- Laumt tot
een mail, die zich a-u 'n hoek afzi.jJig hield;
„Pierre, kom eens hier, j,k geloof dat je
rekening niet jiost is."
„Welnu," vroeg de rentmeester op
fluisterenden, loon toen Pierre naast hem
stond, „welk nieuws brengt gij mij?"-
„Ik heb in de club geweldig gesproken
tegen de edelen, die zich in weelde en
rijkdom baden ten koste van het zweet cn
bloed van het volk. Als het oogenblik'
zal gekomen zijn, zal de markies niet
ontsnappen."
„Gij hebt er toch zeker voor gezorgd,
el-k gevaar verwijderd te houden van het
hoofd van den graaf en de gravin de Vil
lefort?"
„Waarom: dat, bij den duivel? Wilt gij
die aristocraten red-den? O, wat de «avin
betreft..."
„Stil, daar is vader Nicolas, die naar
ons toekomt. Hij Zoekt steeds een voor
wendsel 0111 bij ons te komen als wij sa
men praten."
Daarna zijn stem verheffend, hernam
hij: „Ik neem je verklaringen aan, Pierre,
je rekening is m orde."
„Die vader Nicolas is geen zier te
vertrouwen," mompelde de Tontmeester.
„Hij brieft alles over. Hij moet verdwe
nen I"
„Mijnheer de rentmeester," zei Nicolas,
naderbij tredend, hier is mijn geld."
ketenen", die hij heel mooi vond en ook
nog dat liij den avond te voren een con
cert had bijgewoond in de Stads Doelen,
dat ook der moeite waard was. Bioscoop
en muziek' konden veel goed doen.
„Ten slotte hield hij "h voordracht,
die getiteld was „de man met de moe-de
cogen". Hiermede was de ja waafc
Godsdientsoefening wil mij niet uit
pen; enfin 't w-as gedaan. Geen -zegen,
niets; wij konden gaan.
„De Bijbel, was niet open geweest."
2) Zie „Het geloof onzer va-eren",
door kardinaal Gibbons, Nederlandsche
vertaling van pastoor Blaisse, 1908. Blz.
271—273.
Trimbern ernstig ziele.
BONN, 23 Juli. De bekende Centrum-
leider staatssecretaris a-. D. Carl Trimj-
born heeft een zeer ernstige operatie on
dergaan, die goed is gelukt, doek den
patiënt buitengewoon heeft verzwakt.
Het geschil niet Engeland.
PARIJS) 24 Juli. (Havas.) De secre
taris-generaal van hét Rransche minis
terie van buitenlandsehe zaken heeft aan
den Britsehen zaakgelastigde, die nieuwe
argumenten ktvam ontvouwen, door lord
Ourzon naar voren gebracht, medegedeeld,
dat hij opdracht had een einde aan het
tegenwoordig debat te maken, dat alleen
een procedure-debat is en vast te houden
aan de noodzakMijkheid om onmiddellijk
versterkingen naar Opper-Silezië te zen
den volgens "de wenschen der drie geal
lieerde commissarissen.
Hes de tijden veranderen.
Te- Solothum, den. zetel van deu lijs-
schop van Ba-sel, heeft een plechtigheid
v.oil beteekenis plaats- gevonden.
In den tijd, toen het liberalisme de
Kerk tol vasal van den Staat trachtte to
maken, wisten de vrijzinnige heeren de
afzetting door te drijven van mgr. La-
chat, den Bisschop van het diocees, dte
zich legen hun tyrannieke eischen kantte.
Bovendien werden nog negentig pas
toors afgezet en trachtte men do katho
lieken te beweren om tot de oud-katho
lieke nationale dus met-k'ath'olieke Kerk
toe te treden.
Dit gc-Iukte wel niet, doch de Jutu be
schouwde zjch -als buiten verbana met do
kerk en tot nu toe mo-est de bisschop
van Basel voor elke vcxiurois in dit ge
bied nog telkens toestemming van do
wereldlijke autoriteiten vragen.
In 1918 evenwel toen ook in Zwitser
land de revolutie dreigde, werden ter be
scherming derzel'fde autoriteiten katho
lieke troepen te liulp geroepen en thans
zijn drie Bomer kanunniken als >eoda-
door den bisschop van Basel op plechtige
wij'z!e geïnstalleerd
Het is volgens R I.P.A. voo-ral' de
bisschop mgr. Stammler zelf, die jaren
lang als pastoor te Bern stond én aller
achting verwierf, die dezen gang naar
Canossa van do Berner potentaten heeft
bewerkt. CS'r)
Verklaring van (le Valera.
DUBLIN, 25 Juli. (H.N.) De Valera
publiceert, een verklaring', dat van
de zijde der Sinn Fein geen enkele
mededeeling over den politieken toe
stand in den eersten tijd is te ver
wachten. De verschillende voorspel-
,,Goed, leg het daar maar neer."
„De rentmeester en Pierre spannen sa
men," dacht de oude Nicolas, do oudste
en getrouwdste pachter van het kasteel-'.
„Dat is all de derde maal, dat ik 'Lu ver
ras, terwijl zij geheimzinnig met elkaar
spreken. Tevergpefs trachten zij hun on
rust te verbergen Indien er tussehen hen
beiden niet de een of andere samenzwe
ring bestond, wat zou- dan de rentmees
ter van mijnheer den markies le maken
hebben met dien Pierre, die zoo'U treuri
ge vermaardheid in de revolutiounaire
clubs geniet?"
De rentmeester gaf de quitanties aan
de boeren, die ze nauwkeurig a .'keken
'Zij wilden heengaan toen de markiezin,
vergezeld van gravin de Villefort, door de
zkal ging om zich naar het pattc te be
geven
De. boeren, vader Nicolas en de Tent-
meester groetten haar eerbiedig, teïivijl
Pierre nauwelijks een kleine beweging
met het hoofd maakte.
„Goeden dag, vrienden," zei de markie
zin met welwilltenden glimlach. „Wij
sloren u toch niet,, mijnheer de rent
meester?"
„Kan mevrouw de markiezin lieden sto
ven, die geheel" en al te haren dienste
staan?v
„Gij vernedert u te Vbel, mijnheer Lau
rent".
lingen, waaraan men zich in de pers
heeft gewaagd moeten, daar zij niet
op feiten berusten, met de grootst
mogelijke reserve worden aanvaard.
De. ellende in RiisLnil,
Volgens den correspondent van de Daily,
Express te Riga. verlaten der tijg mil-,
boen bewoners der .Russische honger-,
gebieden, na zich langen tijd met katten
honden en ratten gevoed te hebben, hun
woonsteden in een wanhopige- poging-, om!
een welvarender gebied te vinden- De
algemeene uittocht neemt drie richifurgen,
een naar 'Siberië, een na-ar Zuid-Rusland
en een naar Moskou. AUe vee en graan
dat de Zw'ervers op him weg ontmoeten,
wordt verslonden. De horden vallen de
treinen aan en desorganiseeren den trein;-
loop volledig. Er is een beroep gedaan op
de troepen voor bescherming van de ste
den tegen de uit(gehongerden. Op ver-
„chiUende plaatsen Zouden gevechten
nlaats hebbén tussdheh troepen en door
honger Wanh-opijg geworden inensch-en-
maesa's.
Te Berlijn is' Kreinin, de voorzitter
van den hond van Joodsehe vereénigirjgein.
in Rusland, aangekbmeu. Hij rapporteert
naar de Vorwarts meldt dat af-
sehuWelijk'e uitbarstingen van haat der
Russische volk'smasa tegen de Joden plaat'
vinden. Het Rucsische volk is door den
honger tot krankzinnigheid gebracht.
De Ivestia, te Moskou meldt, dat' da
cholera zich over heel Rusland heeft ver
spreid. Vooral Roscof aan den Don en da.
Wolga-Jgouvernementen zijn zóó zWaar ge-
teisterd, als nog nooit te voren. De sani
taire toestanden zijn afschuwelijk. De ste
den zijn geheel v-erVuild. Stroomend water
ij er zoo goed als niet meer. Duizenden
hongerlijdende hoeren zijn uit hun dorpen
gevlucht en verspreiden op die wijze de
kiemen van ziekte en dood overal nja,ar
toe.
Volgens een niededeelhig van den cor
respondent der Echo de Paris blijven alle
verhalen nog héned-en de gruwelijke, wer
kelijkheid, en is de Sovjet-regeering ten
einde r aad.
De Burgeroorlog iu Italië.
Het was, zoo schrijft de Romeinseha
correspondent van de „Times" Zaterdag
een donkere dag in de geschiedenis van
den Ttaliaansohen burgeroorlog. ïc Car
rara en Sarzana waren enkele dagen ge*
leden een aantal faoisten gearresteerd.
Gisterenmorgen nu trok' een groep i'acis-
len. vierhonderd man sterk', naar Sar
zana, om de gevangenen te bevrijden.
Bij het station werden zij staande ge,,
houden door een kleine afdeeling mili
tairen onder hevel Van een kapitein. Do
kapitein 'weigerde de uitlevering van een
luitenant, beschuldigd een leider der racis-
ftn te hebben mishandeld. Hij verklaarde
zich echter bereid, oen tweetal faeisten
naar -de autoriteiten te brengen, opdat
zij om vrijlating van de gevangenen zou
den kunnen verzoeken. Tijdens de bespre
kingen Werd een schot gelost op den
kapitein, waardoor een soldaat word gei*
Jood. De andere soldaten schoten daarop
terug en vier 'faeisten werden gedood.
Volgens een ander bericht werd eerst
door de militairen geschoten, toen de fa<
cisten een dreigende houding aanujmeh.
Na enkele minuten werden de onder
handelingen hervat, en de faeisten beloof
den met een -extra-trein de stad te zullen
verlaten, doch tijdens het gereedmaken
van den trein was het meerendeel dar
faeisten op etafexpeditiee uit tegen de na
burige boeren, dip behooren tot de partij
der „arditi del popoio". De aangevallen
hoeren tracht ten een der faeisten levend
„Ik vind," zei de gravin, „Jat hij zijn
plicht opvat zboals het behoort."
„Niet waar, mevrouw de gravin?" zei
Laurent onderdanig, terwijl hij bij zich
dacht: „Wacht maar, trotsche gravin, ik
zal je weten te vernederen."
„Weet gij wellicht den een of .anderen
ongelukkige, dien wij: kunnen helpen, mijn
heer de rentmeester?" vroeag cfe markie
zin met goedheid.
„Mevrouw de markiezin ts zoo weldadig
en edelmoedig'," antwoordde de rentmees
ter, een buiging makend, „dat de ellcndo
te Rocnoir onbekend is."
„Gij vleit, mijnheer Laurent, ik geloof,
dat ik u moet gaan wantrouwen
„Ik wantrouw liem al' sinds lang,"
fcei de oude Nicolas bij zjch zelf, „en het
is niet zonder reden."
„Denk er steeds aan, goede vrienden,"
heiliam de .markiezin, „dat mijn beurs
nooit gestolen is voor hen die lijden.'-''
„Wij weten dit uit ondervinding, me
vrouw de mariuezij}," zei vader Nicolas.
„Leve de markiezin 1"
„Leve mevrouw de markiezin, leve me
vrouw do markiezin,!" herhaalden do
boeren om strjid.
(Wordt vervolgd.)