Iele Moeders rzekering bij de DAGBLAD VD0R ZEELAND f achines en Motoren NEH -- Nutriem indermeel eg. n IflieveiBlaiiM 4 ORn Ml f 1KO bij verlies van f 7c bijverliesvan f Pft bij verlies van f qc bij verlies van f ie bij verlies van I lüU overlijden I luU een hand of toet I ld een 001 I OU een duim I dd een wiisvineer I ld ongeschiktheid overlijden een hand of voet een anderen vinger 'Iz K.G. pet 1 4 K.G. 10,30, 10,16. .evensverzekering- Maatschappij Volksverzekering. ien, enz. /erlichting |E SORTEERING Viissingen .UNDSCHE tprijzen KELIERS EN EXPORT Wzertiatici^I URG 3801-20 ncjert - Tel. 141. Nummer 168 Dinsdag 26 Juli 1921 Zeventiende Jaargang „Rome"en de„Algemeene" FEUILLETON Het geheim van hef kasteel Rocnoir. BUITENLAND. DUITSCHLAND FRANKRIJK ZWITSERLAND IERLAND RUSLAND ITALIË ISCHE COURANT ervaren dat jftf? juiste voedsel is voor lil' kindje, wanneer de uurlijke voeding ge el of gedeeltelijk, ont- ekt. Het wordt onder Idisch toezicht bereid, |dus volkomen zuiver. Prijs Bij iederen Winkelier ver- ijgbaar. 3828-58 e NIJMEGEN. ;n Maatschappij. 3450-40 msterdam fsteeg 3 jel in a.d. Zaan n. Planfenversieringert. Aanleg an tuinen. n naar alle plaatsen. 3717-20 Amsterdam ichans 84 es: „Füléura". N.G.A. Draad en Kabel, BESTE FABRIKAAT 3918-60 ERTOGENBOSCH NIEUWE ZEEUWSCH E COURANT - hm h h rt:1 /aki nr flOieM r-i -r nf\rj Hoofdredacteur: J. W. VI E N I N G S. ^Ief0^®g Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel, tauta Telegram-Adres: Nizeco. ...„„o Tnlnfnnn 474 Bijtentoor: MIDDELBURG, Markt 1 en 2. Telefoon 4/4 Directeur? JO9. /AN DE GRIENDT. Telefoon 207 Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden^ f 0.20 per week, voor Post^abonnés f2.90 per 3 m. Advertentiën van 1 tot6regel9 f 1.50, elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende korting Al Abonnés zijn gratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen: Het is niet de „Algemeene Maatschappij van Levensverzekering", die in den but sten tijd zooveel over de tong gaat, die wij kier bij onze lezers willen inleiden, maar de „Algemeene Proiestantcnvcrecni- ging", die op ons hoofdartikel van 1 Juli j.l,„In troebel water" reageereuie, ons een verweer daarop deed toekomen van de hand van den heer Berg, voorzitter dier vereeniging, luidende als volgt: Rotterdam, 14 Juli 1923 Mijnheer de Redacteur, Ma.g ik Tl in Uw blad een plaatsje oer- zoeken voor het volgende: Door vriendenhanden werd mij jjozeï dagen gezonden Ho. 147 van üe „Nieuwe Zeeuwsche Courant", Vrijdag 1 Juli, waarin een artikel voorkomt met het op schrift: „In 'troebel water visschen'. Mag ik ter rechtzetting eenige opmer kingen maken De advertentie werd niet gezet cm 111 te>e,bel water te visschen, want dat is hot werk van gluiperds, maar het was als een alarmsignaal luid' on schetterend zoo- als ieder doet die in het openbaar wil handelen, en dat heeft de Algemeene Pi">- tf-si antenvereeniging altijd' gedaan. De R.-K. Kerk is er op uit, en dat is haar traditie, om Nederland onder dé macht van dc R.-K. Kerk te brengen en zij zelf zal het moeten billijken, dat de Protes tanten ziek uit overtuiging daartegen ver zetten. Wij worden nu al geregeerd door een Ministerie .waarvan de w.n. i resident zich een getrouw zoon der R. K. Kork betoont en het is zijn recht dat hij tracht de belangen van die Kerk voor te staan, hoewel het in ons oog te eenzijdig is. Dat de R.-K. Kerk in Nederland zoo gelukkig is mannen te bezitten, die alles 0vee hebben voor de glorie der Kerk en deze daarin gesteund worden door z.g. Protestanten, wier ruggegraat verslapt is door politieke inspiratie, is ol treurig gt-nceg en mij dunkt dat ieder het zal billijken dat er nog Protestanten zijn die, met terzijdestelling van sectebelangen, zich vereenigen om het drijven van Rome tegen te gaan, terwille van onze aloude vrijheid van Godsdienst, die bij Róme niet geduld kan worden. Sta mij toe, om niet over het werk van de Algemeene Protestantenvereeniging; te 'spreken, wat zij in 25 jaar gedaan heeft, het zij alleen met voldoening gezegd, dat het in de antj-processie-vergaderingen is gebleken, dat de Protestantengeest nog wakker is gebleven en dat 'belooft al voel voor de toekomst. Al is hst in rustigen, nuchterst geest, zoo zal de Algemeene Protestanten vereeniging, zoolang God haar daartoe sterkt, mede blijven helpen Jeu frisschen geest van Protestantisme aan te wakke-" ren en pile Protestanten toeroepen: blijft vcreenigd in den strijd tegen Rome's ovcr- heersohing en bevrijdt van haar in- vlced. -er. G. BERG, Voorzitter Algemeene Pxotestauten- sreeniging. dit schrijven ademt den duffen, muife'n geest, die de „faits et gestes" van d'i „Algemeene' kenmerkt, den geest van een benepen, kleinzielig anti-papisms, dat zwji blind staart op een denkbeeldige overheersching van „Rome" over de Ne- di-riandsche I rotestanten en "voorbijziet, hos de gemeenschappelijke zaak, die '"alien christenen aanbelangtde handhaving van de beginselen des Evangelies in het pri vate en maatschappelijke leven meer en meer in het gedrang dreigt te komen en de uiterste krachtsinspanning vraagt van alle gcedgezinien, onverschillig van welke 2) (Naar het Fransch) In bange verwachting. Maar alles verdween nu, vopr de viees haar echtgenoot te verliezen. Verdiept in deze sombere gedachten, leunde de mir- kie-zin tegen den stam van een der eeuwenoude boojnen, die onder hun scha duw zoovele personen hadden zien voor bijgaan, vervuld met zoovele zoozeer vsr- bchiUende gevoelens. Be klok der dorpskerk luidde den Ange lus en riep de markiezin to-L de werkelijk- w terug. Zij knielde neer en hal met gioote vurigheid. Daarna stond Zij- op, veiS sterkt en veel kalmer. p,: j' °ogenblik verguldde pen zonne- a den wijden horizon, dien de mar- 0'°gen had, en dit stemde haar e?g; Hel kasteel! Villefort, dat i 0C'i halve mijl afstands bemerkte, scheen m vuur Wie heeft nimmer zlulk een schouwspel gezien? De «raten der ondergaande mi die de kracht niet meer bwittlen om de natuur te vernamen. schijnen haar m vlam te ïetten De graaf de Villefort was eên vriend en bloedverwant van den markies; maar confessie, opdat het christelijk erf bevrijd blij ve van de besmetting met de nieuw - heidensche theorieën en stelsels, die nfier clen schoonschijnenden titel van modevne ciilfuur den voorrang boven de christe lijke beschaving voor zich opeischen. Voorwaar, het ware heter, zoo tie leden der „Algemeene", die met de Katholieken de grondwaarheden des Christendoms be lijden, welke ide Goddelijke ZaligmaKcr op den avond vóór Zijn lijden, zoo ce- teokenisvol samenvatte in de woorden „Dit is het eeuwig leven, dat zij U keu- nr-n, den eenig waren God en dien Gij gezonden hebt, Jezus Christus!'' (Joan. XVII 3), het ware heter, zeggen wij, zoo zij schouder aan schouder met ous df.n goeden strijd streden tegen den geest des ongeloofs, die, helaas, juist in het orga nisme van de van de Katholieke Kerk afgescheiden kerken zoo schrikbarend heeft ingevreten 1), in plaats van tijd cn geld en energie te vermorsen met een anti •Roomsche Hetze, welke om haar nega tief karakter ten doode is opgeschreven, liet Katholicisme in Nederland niet het niiiistc in zijn Ontwikkeling vermag te Wtniten en aan de Protestpntsehe zaak zelve - reeds sinds de Aprilbeweging van 1853 meer schade dan Voordeel heeft ge bracht en nog brengen zal. Wat de heer Berg over Rome's heersch- zucht en de Roomsclio actie -van den pre mier Ruijs de Beerenbrouok debiteert, ge tuigt weer van de onkunde ën het voor oordeel, dat de meeste Protestantsebe spre kers en schrijvers kenmerkt, zoodra zij het hebben over de Roomsch-Katlnlieke Kerk. ïrtusschen ontkennen wij ten sterkste, dat, hetzij de heer Ruijs als minister president, hetzij andere voorname Ka tholieke regeeringöpersonen, staatslieden: hinge ambtenaren, .rechters «ar. enz. er op uit zouden zijn, om bij hun ijveren als goede Katholieken met huu geestelijke overheid voor een vrij en bloeiend R.-K. Kerkgenootschap in Nederland, r,an te sfnren op de knechting en onderdrukking van onze andersdenkende landgenootun, op liet brengen van Nederland oadrr d.e macht van „Rome". Geen haar van hun hoofd dat er aan denkt. Waar zij wel aan dennen dat is: den bloei der Nedarlami- scho Katholieke Kerk dienstbaar te ma len aan den bloei van het gemeenschappe lijk vaderland, waarover Wilho.mina, bij de gratie Gods Koninginne, den scepter zwaait. •Ja, maar, hooren wij den heer Berg zeggen, de Katholieken hebben goed pra ter. over gewetensvrijheid, omdat zij in de minderheid zijn. Krijgen zij eenmaal de macht in handen, dan is het uit met de vrijheid, want hun geloof leert hun, dat zij geen andere leer mogen dulden dan de Katholieke. Het is. dus voor ois zaak t» zorgen, dat zij nooit in de meerderheid komen. „Deze geheele redeneering berust c p een misverstand, omdat men de kathdieke leer niet volkomen begrijpt. Ik wil het antwoord hierop niet zelve gevea, oplat het den schijn niet hehbe, dat ik mijn persoonlijk gevoelen op den 'voorgrond stel. Ik zal Becanus laten spreken, de greote godgeleerde, die op het laatste der zestiende eeuw twee en twintig jaren lang aan de Hoo'gescholen van Wiirzburg, Mainz, en Weenen de katholieke Theo logie onderwees, toen de strijd tussehen Katholieken en Protestanten het neftigst tigst was. Hij zegt, dat een vorst vrijheid van godsdienst mag toestaan, om greater onheil voor den Staat of de gemeenschap te voorkomen. Hij mag zich zelfs verbin den door een contract, waardoor liij deze vrijheid aan zijne onderdanen waarborgt; en is eenmaal zulk een contract aange gaan, dan moet het stiptelijk, in alle pun ten worden nagekomen, evenals iedere an- hun karakter was Zeer verschillend. Ter wijl de een de revolutie, die het koniiig- schap w.lde vernietigen 01 alle maatschap- pelijke -orde omverwerpen, bestreed hield do ander zich op den achtergrond. Men zou gezegd hebben, dat hij door zijn be scheiden houding zijn bestaan wilde doen vergeven. Hij liad meermalen den markies zijn onvoorzichtigheden aldus betitelde hij diens heldendaden verweten. Sinds het vertrek van den markies was zijn vrees verdubbeld, en kwam hij niet me'èi op Rocnoir. De gravin gjng alleen haar vriendin opzoeken en vertroosten Deze vrouw was even moedig als aar man vreesachtig. Den dag, waarop ons verhaal' begint, bevonden zich' verscheidene loeren in een zaal van he,t kasteel Rocnoir, om de huur van hoeve en landerijen aan Laurent den rentmeester van den markies, te betalen. Deze rentmeester, oen man met een on gunstig uiterlijk, maar die liet onbeperkt vertrouwen der markiezin bezat, nam de de bedragen va.n de boeien, na controJ'ee- ring hunner rekeningen in ontvangst. Hij Was de nieuwe revolut'onaarerichting in hel. geheim toegedaan, hoewel i ij Jaar van in tegenwoordigheid der gravin niefs liet merken Dan was hij steeds de on derdanige. bijna kruiperige dienaar, zOo- dat de markiezin mijnheer Laurent al dus heette de rentmeester wel mach: dc-re eerlijke en wettige verbintenis. Dit is volgens Becanus en alle katholieke god geleerden de zuivere katholieke loer over uit onderwerp. Indien dus de Kathjlieken cle meerderheid zouden verkrijgon in een Staat, waar, krachtens de wet, aan allen vrijh"id van godsdienst is toeg'estaan, dan zou hun geloof zelve hen verplichten, om dit recht hunner medeburgers te eerbie digen. Welk gevaar zou er dan dreigen, als de Katholieken hier ooit de meer derheid vbrkregen Zulk' een dwaze vrees moest in een eerlijk gemoed niet opkomen. Het zou hier de plaats zijn, om nu het helle licht der geschiedenis op do leer enzer tegenstanders te werpen. Ik zou de uitspraken der Hervormers zei ven kunï nen aanhalen; ik zou land voor land 111 Europa kunnen nagaan, en met da stui ken in de hand nawijzen, hoe „verdraag zaamheid" altijd en overal een ijdel woord in hun mond geweest is; ik zou in ons Vaderland, „het klassieke land der vrij heid", de jammerklachten onzer vaderen kunnen opvangen, waarvan Ie Léiisehe hoogleeraar Pruik gewaagt, en die hem de bekentenis afdwingen: „Zij hadden recht met bitteren spot te vragen of dat de gewetensvrijheid was, waarvorr Néder-, land immers de wapenen liad epgevat." Dtch waartoe zou dit dienen?, I4 geef alleen een korte uiteenzetting van de kat holieke leer. Wie de kerkelijke Geschiede nis beoefent, stemt in met den protest'unt- schen geschiedschrijver K. A. Menzel, die het eene leugenachtige voorstelling noemt, dat het Protestantisme van oudsher door verdraagzaamheid ?ijn tegenstanders zon beschaamd hebbenwie er een vreemdeling' in 'is, heeft voldoende voorlichting-, zoo hij de juiste leer der katholieke Kerk over dit punt kent." (2) Wij zouden den keer Berg willen ra den schud uw anti-papistischo .nacht merrie af, zet den bestoven bril van uw- anti-Roomsche voorooi'deelen van den neus, zie met ruimen en nuchteren blik do werkelijke wereld- in en reorganiseer uw „Algemeene" in een kloek en vaardig- corps, die het Hereuleswerk kap ondcr/ nemen van het reinigen van den Augias'- stal der Protestantsohe kérken, Welker kansels door ongodistische leeraars wor den ontwijd, waar de een roeptde Chris tus is hier en de ander: neen Hij is hier cn waarvan de oprecht-geloovigen moeten weeklagen en jammeren met Magdalen.i: „zij hebben mijnen Heer' weggenomen en ik weet niet waar zij Hem hebben gelegd". 1) De heer H. M. P. G. uit .Weesp ver haalt in het Luthersqhe weekblad „Wartb'urg" het volgende: „Gisteren (Zondag 10 Juli) was ik" bij een Gereformeerde familie te Rotterdam. Uit vriendelijke beleefdheid tegenover den gast werd voorgesteld met wij naar mijn Luthersche kerk te gaan. „Hoe heb ik mij geschaamd en be droefd. „Op den kansel kwam 'n heer (bedoeld is ds. van der Chijs, een modern predi kant hij de Evang'. Luth. Gemeente- te Rotterdam) met een licht ve-st en 'n fant;a;- siedas voor, die begon met te vertellen eens gelezen te hebben 'n hoek van Georg-o Eliott en getroffen' te zijn door enkele daarin voorkomende gedachten, o.a. dal 'n man eerst volkomen was, wanneer hi) vrouw eu kind had. Geen votum, geen gebed. „Dit toespraakje bleek 'n aanleiding te zijn om een kind te doopen, aan welke ouderWetsche gewoonte, zoo zeide hij, al- tijd nog sommige mensoken hechten. „Geen doopformulier, geen zegen. „Daarna vertelde deze heer iets uit een der boeken van Maxim Gorki, deelde der gemeente mede in de afgeloopon week een bioscoop te hebben bezocht, waar de film liep: „Russische slaven,- lijden. De zaak inziende riep- Laumt tot een mail, die zich a-u 'n hoek afzi.jJig hield; „Pierre, kom eens hier, j,k geloof dat je rekening niet jiost is." „Welnu," vroeg de rentmeester op fluisterenden, loon toen Pierre naast hem stond, „welk nieuws brengt gij mij?"- „Ik heb in de club geweldig gesproken tegen de edelen, die zich in weelde en rijkdom baden ten koste van het zweet cn bloed van het volk. Als het oogenblik' zal gekomen zijn, zal de markies niet ontsnappen." „Gij hebt er toch zeker voor gezorgd, el-k gevaar verwijderd te houden van het hoofd van den graaf en de gravin de Vil lefort?" „Waarom: dat, bij den duivel? Wilt gij die aristocraten red-den? O, wat de «avin betreft..." „Stil, daar is vader Nicolas, die naar ons toekomt. Hij Zoekt steeds een voor wendsel 0111 bij ons te komen als wij sa men praten." Daarna zijn stem verheffend, hernam hij: „Ik neem je verklaringen aan, Pierre, je rekening is m orde." „Die vader Nicolas is geen zier te vertrouwen," mompelde de Tontmeester. „Hij brieft alles over. Hij moet verdwe nen I" „Mijnheer de rentmeester," zei Nicolas, naderbij tredend, hier is mijn geld." ketenen", die hij heel mooi vond en ook nog dat liij den avond te voren een con cert had bijgewoond in de Stads Doelen, dat ook der moeite waard was. Bioscoop en muziek' konden veel goed doen. „Ten slotte hield hij "h voordracht, die getiteld was „de man met de moe-de cogen". Hiermede was de ja waafc Godsdientsoefening wil mij niet uit pen; enfin 't w-as gedaan. Geen -zegen, niets; wij konden gaan. „De Bijbel, was niet open geweest." 2) Zie „Het geloof onzer va-eren", door kardinaal Gibbons, Nederlandsche vertaling van pastoor Blaisse, 1908. Blz. 271—273. Trimbern ernstig ziele. BONN, 23 Juli. De bekende Centrum- leider staatssecretaris a-. D. Carl Trimj- born heeft een zeer ernstige operatie on dergaan, die goed is gelukt, doek den patiënt buitengewoon heeft verzwakt. Het geschil niet Engeland. PARIJS) 24 Juli. (Havas.) De secre taris-generaal van hét Rransche minis terie van buitenlandsehe zaken heeft aan den Britsehen zaakgelastigde, die nieuwe argumenten ktvam ontvouwen, door lord Ourzon naar voren gebracht, medegedeeld, dat hij opdracht had een einde aan het tegenwoordig debat te maken, dat alleen een procedure-debat is en vast te houden aan de noodzakMijkheid om onmiddellijk versterkingen naar Opper-Silezië te zen den volgens "de wenschen der drie geal lieerde commissarissen. Hes de tijden veranderen. Te- Solothum, den. zetel van deu lijs- schop van Ba-sel, heeft een plechtigheid v.oil beteekenis plaats- gevonden. In den tijd, toen het liberalisme de Kerk tol vasal van den Staat trachtte to maken, wisten de vrijzinnige heeren de afzetting door te drijven van mgr. La- chat, den Bisschop van het diocees, dte zich legen hun tyrannieke eischen kantte. Bovendien werden nog negentig pas toors afgezet en trachtte men do katho lieken te beweren om tot de oud-katho lieke nationale dus met-k'ath'olieke Kerk toe te treden. Dit gc-Iukte wel niet, doch de Jutu be schouwde zjch -als buiten verbana met do kerk en tot nu toe mo-est de bisschop van Basel voor elke vcxiurois in dit ge bied nog telkens toestemming van do wereldlijke autoriteiten vragen. In 1918 evenwel toen ook in Zwitser land de revolutie dreigde, werden ter be scherming derzel'fde autoriteiten katho lieke troepen te liulp geroepen en thans zijn drie Bomer kanunniken als >eoda- door den bisschop van Basel op plechtige wij'z!e geïnstalleerd Het is volgens R I.P.A. voo-ral' de bisschop mgr. Stammler zelf, die jaren lang als pastoor te Bern stond én aller achting verwierf, die dezen gang naar Canossa van do Berner potentaten heeft bewerkt. CS'r) Verklaring van (le Valera. DUBLIN, 25 Juli. (H.N.) De Valera publiceert, een verklaring', dat van de zijde der Sinn Fein geen enkele mededeeling over den politieken toe stand in den eersten tijd is te ver wachten. De verschillende voorspel- ,,Goed, leg het daar maar neer." „De rentmeester en Pierre spannen sa men," dacht de oude Nicolas, do oudste en getrouwdste pachter van het kasteel-'. „Dat is all de derde maal, dat ik 'Lu ver ras, terwijl zij geheimzinnig met elkaar spreken. Tevergpefs trachten zij hun on rust te verbergen Indien er tussehen hen beiden niet de een of andere samenzwe ring bestond, wat zou- dan de rentmees ter van mijnheer den markies le maken hebben met dien Pierre, die zoo'U treuri ge vermaardheid in de revolutiounaire clubs geniet?" De rentmeester gaf de quitanties aan de boeren, die ze nauwkeurig a .'keken 'Zij wilden heengaan toen de markiezin, vergezeld van gravin de Villefort, door de zkal ging om zich naar het pattc te be geven De. boeren, vader Nicolas en de Tent- meester groetten haar eerbiedig, teïivijl Pierre nauwelijks een kleine beweging met het hoofd maakte. „Goeden dag, vrienden," zei de markie zin met welwilltenden glimlach. „Wij sloren u toch niet,, mijnheer de rent meester?" „Kan mevrouw de markiezin lieden sto ven, die geheel" en al te haren dienste staan?v „Gij vernedert u te Vbel, mijnheer Lau rent". lingen, waaraan men zich in de pers heeft gewaagd moeten, daar zij niet op feiten berusten, met de grootst mogelijke reserve worden aanvaard. De. ellende in RiisLnil, Volgens den correspondent van de Daily, Express te Riga. verlaten der tijg mil-, boen bewoners der .Russische honger-, gebieden, na zich langen tijd met katten honden en ratten gevoed te hebben, hun woonsteden in een wanhopige- poging-, om! een welvarender gebied te vinden- De algemeene uittocht neemt drie richifurgen, een naar 'Siberië, een na-ar Zuid-Rusland en een naar Moskou. AUe vee en graan dat de Zw'ervers op him weg ontmoeten, wordt verslonden. De horden vallen de treinen aan en desorganiseeren den trein;- loop volledig. Er is een beroep gedaan op de troepen voor bescherming van de ste den tegen de uit(gehongerden. Op ver- „chiUende plaatsen Zouden gevechten nlaats hebbén tussdheh troepen en door honger Wanh-opijg geworden inensch-en- maesa's. Te Berlijn is' Kreinin, de voorzitter van den hond van Joodsehe vereénigirjgein. in Rusland, aangekbmeu. Hij rapporteert naar de Vorwarts meldt dat af- sehuWelijk'e uitbarstingen van haat der Russische volk'smasa tegen de Joden plaat' vinden. Het Rucsische volk is door den honger tot krankzinnigheid gebracht. De Ivestia, te Moskou meldt, dat' da cholera zich over heel Rusland heeft ver spreid. Vooral Roscof aan den Don en da. Wolga-Jgouvernementen zijn zóó zWaar ge- teisterd, als nog nooit te voren. De sani taire toestanden zijn afschuwelijk. De ste den zijn geheel v-erVuild. Stroomend water ij er zoo goed als niet meer. Duizenden hongerlijdende hoeren zijn uit hun dorpen gevlucht en verspreiden op die wijze de kiemen van ziekte en dood overal nja,ar toe. Volgens een niededeelhig van den cor respondent der Echo de Paris blijven alle verhalen nog héned-en de gruwelijke, wer kelijkheid, en is de Sovjet-regeering ten einde r aad. De Burgeroorlog iu Italië. Het was, zoo schrijft de Romeinseha correspondent van de „Times" Zaterdag een donkere dag in de geschiedenis van den Ttaliaansohen burgeroorlog. ïc Car rara en Sarzana waren enkele dagen ge* leden een aantal faoisten gearresteerd. Gisterenmorgen nu trok' een groep i'acis- len. vierhonderd man sterk', naar Sar zana, om de gevangenen te bevrijden. Bij het station werden zij staande ge,, houden door een kleine afdeeling mili tairen onder hevel Van een kapitein. Do kapitein 'weigerde de uitlevering van een luitenant, beschuldigd een leider der racis- ftn te hebben mishandeld. Hij verklaarde zich echter bereid, oen tweetal faeisten naar -de autoriteiten te brengen, opdat zij om vrijlating van de gevangenen zou den kunnen verzoeken. Tijdens de bespre kingen Werd een schot gelost op den kapitein, waardoor een soldaat word gei* Jood. De andere soldaten schoten daarop terug en vier 'faeisten werden gedood. Volgens een ander bericht werd eerst door de militairen geschoten, toen de fa< cisten een dreigende houding aanujmeh. Na enkele minuten werden de onder handelingen hervat, en de faeisten beloof den met een -extra-trein de stad te zullen verlaten, doch tijdens het gereedmaken van den trein was het meerendeel dar faeisten op etafexpeditiee uit tegen de na burige boeren, dip behooren tot de partij der „arditi del popoio". De aangevallen hoeren tracht ten een der faeisten levend „Ik vind," zei de gravin, „Jat hij zijn plicht opvat zboals het behoort." „Niet waar, mevrouw de gravin?" zei Laurent onderdanig, terwijl hij bij zich dacht: „Wacht maar, trotsche gravin, ik zal je weten te vernederen." „Weet gij wellicht den een of .anderen ongelukkige, dien wij: kunnen helpen, mijn heer de rentmeester?" vroeag cfe markie zin met goedheid. „Mevrouw de markiezin ts zoo weldadig en edelmoedig'," antwoordde de rentmees ter, een buiging makend, „dat de ellcndo te Rocnoir onbekend is." „Gij vleit, mijnheer Laurent, ik geloof, dat ik u moet gaan wantrouwen „Ik wantrouw liem al' sinds lang," fcei de oude Nicolas bij zjch zelf, „en het is niet zonder reden." „Denk er steeds aan, goede vrienden," heiliam de .markiezin, „dat mijn beurs nooit gestolen is voor hen die lijden.'-'' „Wij weten dit uit ondervinding, me vrouw de mariuezij}," zei vader Nicolas. „Leve de markiezin 1" „Leve mevrouw de markiezin, leve me vrouw do markiezin,!" herhaalden do boeren om strjid. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1921 | | pagina 1