TEVISCH
DAGBLAD VOOR ZEELAND
1500
ACOBS
aat, hoek Markt
N - Bloemisten
IIINBOUW-BANK-
f K.
SCHE COURANT
c<&T2>4.
NTJE8
PERSONEEL
>n Tel. 141.
GOES
G!
jerpond
3 et. per
isch 75 et. per K.G»
den L. T. B.
EIDEN.
Bankzaken.
verkoopen.
Maandag 18 Juli 1921
Zeventiende Jaargang
lii levenslange f OKfl bij f IRfl bij verlies van f 7 E bij verlies van f gn bij verlies van f QC bij verlies van f IK bij verlies van
i £311 overliiden 1 s OU een hand of voet i iü eenoog I OU een duim I UU een wijsvinger I 8U
ongeschiktheid
een anderen vinger
Buitenlandsch Overzicht
FEUILLETON
Een Offer
BUITENLAND.
DUITSCHLAND
BELGIE
ENGELAND
ïx&r
-
3749-84
Prl|s: 30 cents a contant
Terstond gevraagd
N NET DAGMEISJE
A. van Stee, 's Heer Hen-
derenstraat D 95, Goes.
;d voor de maand Augustus
ik MEISJE om met de kin-
in te gaan, niet beneden 15
iresGanzepoortstraat 5.
intenversieringen. Aanleg
inen.
ir alle plaatsen. 3717-20
afels, Eiken-
s, IVIahonie-
Nlatrassen,
AHovernets,
nkleeden
IS
3748-46
ONSTER - ROTTERDAM.
oor EEN JAAR 5
oor EEN HALF JAAR 4'/j
reen te komen,
rgoeding 4
e Heeren Correspondenten
DE JONGE te Ovezand, A.
3753-40
Hoofdredacteur: J. W. VI E N I N G S. w..(„:nXp|8'°QOES
Bureaux van Redactie en Administratie, g
Telegram-Adres: Nizeco. ...„„o
Bijkantoor: MIDDELBURG, Markt 1 en 2.
Telefoon 474
EEUWSCHE
Directeur! JOS. /AN DE GRIENDT. Telefoon 207
Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden, f 0.20 per week,
voor Post-abonnés f 2.90 per 3 m. Advertentiën van 1 tot 6 regels
f 1.50, elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende korting
Al onze
Ab nnés zijn gratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen:
Over de Wielingenkwéstic doet da
Brusselsche correspondent Van „De Tijd
interessante mededeelingen, waaruit blijkt
ifat het Belgisch bezet van de Wielingen
moet worden dienstbaar gemaakt aan het
BelgischFransch militair verhond, dat
gericht is op een toeekiomstig zich teweer
stellen tegen Duitschland en Enge
land, dat men nu mog als „cher allié",
als dierbaren bondgenoot in het gevlei
komt.
De correspondent schrijft o. a. het vol
gende:
Tegen Engeland moeet Zeehrugge als
oorlogshaven worden ingericht Onze
lezers herinneren zich nog wel hoe de
mislukte zeehaven van Zeehrugge- tijdens
■den oorlog door de Duitschers is gebruikt
als een duikbootbasjs- welke voor Enge
land een heel wat grooter gevaar betee-
kende dan „le pistolet chargé", die Napo
leon van Antwerpen had gemaakt.
Wat Zeehrugge eenmaal was in handen
van de Duitschers, moet het nu worden
in handene van de Franco-Belgen. België'3
militaire basis moet in het kader van het
Fransch Belgisch militair verhond deel
uitmaken van Frankrijk's strategische po-
eitie tegen Engeland.
Wie op ons kaartje de ligging van
Zeehrugge even gadeslaat, zal onmiddel
lijk getroffen worden door "een naam,
daar in de onmiddellijke nabijheid, een
naam, die op het oogenblik een groote rol
speelt in de buitenlandsehe politiek van
België: de Wielingen.
Een enkele oogopslag op de kaart maakt
het duidelijk, dat het niet mogelijk is om
van Zeehrugge een ernstige militaire basis
He maken als de Wielingen niet in het
volledig bezit zijn van België, dat wil
ïeitelijk. zeggen van het Fransch-Belgisch
militair verhond.
- In dit licht beschouwd is het duidelijk,
idat- heel de twist betreffende' de souvee
reiniteitjaoKer de Wielingen- niets anders
is dan een militaire kwestie en juist"
hierdoor is het te verklaren, dat feitelijk
België, dat Frankrijk achter zich heeft
Staan, noch Holland dat in deze zaak' na
tuurlijk op den steun van Engeland mag
mag rekenen, een stap nader tot elkander
hunnen komen. De onderhandelingen over
"de Wielingen zijn op een dood punt ge
komen en hei zal waarschijnlijk wel een
maehtskwestie tusschen Frankrijk en En
igeland moeten worden om uit te makten
Èwie hier zal moeten toegeven.
Men begrijpt toehh wel, dat men over
deze schijnbaar zoo eenvoudige Wielingen,-
kwostie, welke België ter elfder ure heeft
te berde gebracht, gemakkelijk een voor
.elke partij aannemelijk accoord had kun-
Jatn vinden, ware het niet, dat hier bei
langrijke strategische belangen op het
Ispel staan. Voor Holland zijn de \Vielinl-
g-cn de toegang tot Vlissingen, voor Frank1-
rijk'-België zijn zij de toegiang tot Zee
hrugge. Als men dit bedenkt, zal men.
grijpen Waarom België zelfs niet eens
fvreae kan hebben met een verdeeling
van de Wielingen tusschen heide landen
fin nipt wil hooren van arbitrage, in welk
igeval altijd de mogelijkheid open blijft,
dat de Wielingen voorgoed aan Holland
[worden toegewezen en Zeehrugge als
Kriygihavpn alle Waarde Verliest.
Het Wielingen-vraagstuk, dat men tot
dusver meestal als een Hollandsch-Belgisch.'
geschil heeft beschouwd, is in den grond
een vraagstuk van de hoogste beteeekenis'
in de West-Europeesehe politiek. Het is,
als dekmantel voor het feitelijke Zeer
ibrugge-vraagstuk, een twistappel tus-
6-ken Frankrijk en Engeland, waarbij
België en Holland de rol van pionnen-
op het politiek «.schaakbord vervullen.
Wanneer wij het" Hollandsch-Belgisch
geschil aldus gaan beschouwen als een in
de eerste plaats militair geschil (de an-
Naar het Duitsch
U)
Het jonge paar had na zijn terugkeer
S'an de huwelijksreis zich in de kleiao
ivilla op den Uhlenvorst gevestigd, die tot
3e nalatenschap van den ouden Söderl&ad
behoorde.
Paul Winterslieim was niet alleen ge
durende de wittebroodsweken de leedersle
tochtgenoot geweest; ook gedurende de
daaM.p volgende maanden en jaren had
niet de minste verandering! in zijn gevoe
lens pllaats. Al zlijn streven scheen geen
ander doel' te hebben dan dagelijks wat
nieuws te bedenken, waarmee hij zijn
Vrouw een genoegen kon doen. Elk hare-r
Iwenschen, zelfs elk barer luimen, werd
aanstonds ingewilligd. Mevrouw Madwig
prees hem van den morgen tot den avond
nog nooit had een moeder zich in zulk
een schoonzoon mogen verheugen. Aan
stonds in het begin van zlijn eebtyereeni-
ging had Wintershei-m1 voor zijn vrouw
leen aanzienlijk kapitaal1 vastgezet, een
voorzorg, die hem nog meer in de achting
fran Mevrouw Madwig deed stijgen.
nexatieplannen van Hollandseli Limburg
en ZeeuWsch Vlaaanderen zijn tenslotte
ook' niets anders dan, militaire oogmerken),
dan krijgt de houding der beide landen
eeeen geheel andere beteekjenis en dan
wordt veel van wat in het Hollandseji-
Belgiseh conflict op het eerste gezicht
onbegrijpelijk zou lijken, bijna vanzelf
sprekend.
Dit over de Wielingenkwestie. Nu over
wat anders.
Socialisten en Communisten hebben al
tijd den mond vol over het militairismé
der kapitalistische maatschappij'. Moet
m'en deze heeren geloovem dan is' er in den
Communistischen staat geen spraak van
militairisme, geen spraak' van leger en
soldaten. Alles pais' en vreê.
Jawel maar het AntWerpstehe hlJi:
„Neptune" ontving van zijn corresjmrfdent
te Beval bericht, dat volgens autjjrcntiek'e
s-vjr-t-documenten het roode leger op het
oogenblik een millioen infanterie-strijders
telt, die de oorlogskunst reeds verstaan.
De technische troepen en de genie tellen
840.000 man, de cavalerie 110.000, Waar
van de meesten al eertijds tot de cavale
rie behoorden; de artillerie beschikt over
3350 kanonnen en 14.000 mitrailleuses.
De bevelvoerende commandanten zijn
op het NoordWestfront generaal Tsjerc-
missoff; op het Westfront kapitein-com
mandant Trousjatsjefskiop het zuid-
■wtee.stfr.cmt kapitein-commandant Legorsy.
sehe raad wordt voorgezeten door Trotsky
en de republikéinsch-e commissie van de
fensie door generaal Broussiloff. De gene
rale staf telt 72' pCt. der officieren van
den vroeegeren keizerlijken generalien staf
een verscheidene Duitsche specialiteiten,
die toegevoegd zijn als' deskundigen.
Nog een staaltje van communistisch
bedrog: In de „Bothe Fane", het or
gaan der Duitsche Bolsjewikischreef
de redactie dezer dagen:
„Tn Sovjet-Eusland hongert reeds se
dert een jaar geen arbeider, die zij'n
plicht doet."
Dat gaf den Duitschen socialist Fried-
rich Munch, die Busland bereisd heeft,
aanleiding om in de Berlijnsch'e socialis
tische „Freih'eit" de volgende vragen te
stellen
Kent de „Bote Fahne" niet de lfolom-
menlange, haast dagelijk'sche artikelen dei'
Bussis'che pers over den strijd tegen
Jen honger Is het haar nieet bekend, dat
de communist Gredeskiil erover klaagt,dat
tengevolge yan deen honger in de steden
en industriecentra vaak epidemieën heer-
sc-hen en het strefteeijfer vooral in de mte-
den bovenmatig hoog is? Is het de „Botte
Fahne" onbekend, dat op de al-Bussische
conferentie van transportarbeiders in
Maart 1921. Lenin erkende, dat dit
drie-en-een-half jaar communistisch be
wind het preoletariaa.t zulke offers, zulk
lijden, een dergelijke verscherping van ei
ken nood oplegden als de wereld nog
niet gekénd heeft" en dat, naar Lenin's
verklaring, „de Bussische arbeiders in
dezen tijd zulke ontberingen, zulk oen
armoede, zulk een honger doorstaan moes
ten, als geen andere klasse in de gesehiel'
denis ooit te voren?"
Hiermede is aan de „Bote Fahne" voor-
loep' g de mond gesnoerd.
„Japans terughoudendheid heeft dei
Amerikaansche regeering en het Ameri-
kaansche volk teleurgesteld. De „New
York Times" zegt, dat belanghebbende
kringen te Washington Japans betreeu-
rcnsWaardig antwoord meer dan dom noe
men. Tokio en de Japansche regeerings1-
persontn^ weigerden, Harding's voorstel
te bespreken, dat de conferentie vanzelf
sprekend ook .eeen algemeene behandeling
van de vraagstukken in zake het Verre
Oosten zou insluiten. Japan zal infor-
meeren naar den aard en de strekking
van deze vraagstukken. Dee uitnoodiging
van China geeft den Japanschen auto-
Eens zei Louise tot haar man: „Maar
Vreest gij niet, dat gij mijl o-p zekeren
dag met uw vrijgevigheid Zult verwennen,
cn^ dat ik dan ontevreden word. omdat gij
mij niet meer geven kunt wat ik verlang:"
„Ik zal geen middel onbeproefd laten
u tevreden ie stellen," antwoordde hij
vrooljjk, „en zoui het mij dan nog niet ge
lukken, dan zoiu uw wijsheid wel erken
nen. dat de schuld niét aan mij ligt."
„Maar indien ik nu zoo wijs niet wilde
zijn?" vroeg zij in schertsenden ernst,
„indien ik het onmogelijke verlangde
wat dan?"
„Dan 'zoiui ik mij zoo lang ongelukkig ge
vóélen, totdat gij tot ander inzicht zoudt
'zijn gekomen.... Maar kom voor den dag
mei wat Ui op, het hart ligt, want iets orrp
gewoons hebt gijl... Wat is liét:"
„Ik dacht aan Anna," zei zij.
„Dat klinkt zoo ernstig en plécb'tiig1,
alsof on'z'e goede nicht iets ergs: ware
overkomen! Maar gij hebt gelijk, Anna
heeft'! ons in den laatster: tiid zeer zel
den bezocht. Hebt gij iets van haar verno
men? Toch' niets verontrustends, hoon
ik?"- 1
„Neen, Paul. Maar ik weet, dat «ij niet
gelukkig is, en bijl mijn eigen geluk, dat
ik aan u verschuldigd ben, voejl ik' haai
.verdriet des te zwaarder."
riteiten veel stof tot nadenken."
Aan de „Times" wordt uit Tokio
gemeld
„Het .Tapansche ministerie van Buiten
landsehe Zaken kondig-de gistermorgen
aan, dat de formeels aanvaarding van
Hardings nitnoodiging tot de conferentie
den vorigen dag naar Washington was
gezonden. Deze meded-eeling verwekte te
Tokio eenige verbazing daar jnen alge
meen verwachtte, dat het besluit -eerst
na eenige dagen zon worden genomien".
Verder wordt bericht:
„De ,.Ji Ji Shimpo" zegt: Harding's
initiatief inzake de conferentie voor da
ontwapening is de grootste zegen, weelk'e
voor de. naties der wereld mogelijk is.
De „Asahi" zegt: De tijd is thans
voor Japan gekomen om zijn rekening
met betrekking tot het Verre Oosten ta
véreffenen. Wanneer Japan niet aan da
conferentie deelneemt, vreest het blad,
dat Japan afgezonderd zal worden.
De „Kok'umin Shimbun" is van mee.-
ning, dat het EngelschriJapanselie ver
drag als een militair verdrag geen waarde
meer heeft." 1
Men seint uit Londen:
„Volgens een teeleg*am uit Tokio- aan
'do „Times" hebben de radik'ale leiders
er in de laatste maanden op aangedrongen
dat Japan het initiatief zou nemen tot
beperking Van de bewapening. Dit streven
vindt de instemming van Japansehe han
delskringen, die van ganscher harte iedere
poging willen steunen, welke Japan van
de zware lasten zou kunnen ontheffen."
Het is nog niet zekér, dat Lloyd George
naar Washington zal gaan als F.ngslande
voornaamste vertegenwoordiger op de
groote conferentie. Wel is het zeer Waar
schijnlijk1. De vrienden v;an den premier
twijfelen er alleen aan, of zijn gezonds
beid er tegen bestand zal zijn. Maar daar
de conferentie plaats zal hebben in Non
vemher, zal de premier, indien het "parle
ment in het begin van Augustus op reces!
gaat, een béhborlijké vaeantie genieten om
op verhaal te komen, Vpordat de conferen
tie aanvangt.
Het leven te Aken.
Men schrijft aan „De Tijd":
Blijkens index-cijfers is het leven te
Aken veel duurder dan in tal van andere
steden van het Duitsche Eij'k. In dé duur.
tc der levensmiddelen is nog steeds de
stijgende lijn waar te nemen. Bijst, spek,
zout, olie enz. worden geregeld duurder.
De aardappelen en groenten zijn ondraag
lijk duursihds Mei steeg de prijk met
250 pet. Als een der oorzaken voor de
toenemende duurte worden genoemd de
hoog-3 vrachtkosten van de spoorwegen
en de rijksbelasting op sommige waren.
De komende maanden worden me't angst
tegemoet gezien; ook een broodprijs-ver
meerdering is aangekondigd.
Het gevolg van de duurdere prijzen is
„Wat is er dan? Kunnen wij haar Aan
niet van haar verdriet verlossen ol het ten
minste verlichten?"
„O, ik wilde, dat wij liet konden 1 Ilé
weet, dat gij daarover evenzoo denkt als
ik. Maar ik vrees, dat wij hier machte
loos zijn...."
„Ja, dan zluïïen wij ons wel met die ge
dachten moeten troosten, Louise...,"
„Neen, Paull" riep de jonge vrouw,
„gij moogt de zaak zoo licht niet opnemen
en allerminst daarover schertsen.... Anna
vloeit zich ongelukkig en ellendig, zij
verbittert zich' hét hart over Eduards
verbanning en zijl zal' eerder meer vraolijk
zijn tot hij teruggekeerd is."
Toen Winterslieim dezte woorden ver
nam. werd hïj ernstig; zelfs zoo ernstig,
dat zijn jonge vrouw over de verandering
van zijn gelaat schrok.
„Heb ik u beleedigd, Paul?" vroeg zlij
angstig, „zijt gij bo:os op, mij?"-
„Neen, kind, neen," antwoordde liij
somber, „maar gij brengt mij in verlegen
heid, want dit is iets, waarin ik uw
wensch' niet kan nakomen. Vergeet toch!
niet zelfs indien het mij getolkte, Lu-
bau te doen terugkeeren dat. ikf hem
toch niet zou kunnen overhalen, uw nicht
zijn genegenheid te schenken. Giji weet
h'et beste, dat hij een heel andere Bef had
een chronische actie voor hooger loon in
alle bedrijven.
En nu de tegenstelling: cinema's, thea
ters, schouwburgen en allerlei soorten pu
blieke vermakelijkheden zijn avond aan
avond stampvol.
Er wordt toilet gemaakt, niet alleen
door de dames en vrouwen en meisjes uit
het gewone volk, maar ook' door de bee-i
ren. als nog nooit te voren.
„Weinstuhen" en restaurants zitten
stampvol.
Eer. circus dat een 14 dagen te Alcea
speelde en 4000 personen kon bevatten,
was avond aan avond „Ausverkauüt"'.
Bereden politie moest herhaaldelijk voor
de tent' (de orde handhaven.
In den staJdsschouwburg worden nog
geregeld voorstellingen gegeven; er zijn
plaatsen van 36 mark. Alles ausverkauft.
Interesseert het misschien den Amster
dammers-, 'dat hun stadgenoot V-tu Gelder
er met succes als zanger optreedt'? Dezer
dogen nog in Schneider, Wibbel en Die
Meestersinger von Nürnberg.
Het zenden van een commissie.
PABIJS, 16 Juli. (Havas.) Men meent te
weten, dat Briand heden aan de Engel-
sihe regeering heeft doen verklarea, dat
hij met haar accoord .gaat om naar Op-
ptr-Silezië een missie van 'deskundigen,
diplomaten, ingenieurs enz. te zenl-n.
teneinde op de plaats zelf een onderzoek
in te stellen betreffende d© kwestie der
verdeeling van 't plebiseietgebied.
Deze nieuwe commissie zou nauwkeu-
riB.g den nieuwen economisehen toestand
moeten nagaan, welke door het verdeeltngs
plan zou geschapen worden.
Het is dan waarschijnlijk, dat in Sep
tember de hoofden der geallieerde regee
ringen met vrucht het Opper-Silezische
vraagstuk zullen kunnen bespreken-
Wapenbergplaals ontdekt
Door een toeval is dezer dagen hij
Brandenburg een geheime wapenbergplaats
ontdekt. Twee arbeiders wandelden door
het bosch van Krahne bij Brandenburg
iu de nabijheid van het exercitieveld, toen
zij plotseling in den grond wegzakten.
Toen de heide mannen van den schrik he-
kemen waren, bemerkten 'zij, dat zij in
een munitiebergplaats terecht gekomen
-waren, te midden van een groote iaoe-
veelheid handgranaten, stalen helmen,
honderden legergeweren en machinegewe
ren. De regeering te Potsdam werd van
deze vondst in kennis gesteld. Voor zoo
ver tot dusverre kon vastgesteld worden,
st ammen de wapenen uit het Branden-
burgsche artillëriedepöt en zijn zij door
twee 1'ijksweers.oldaten op hevel vau hun
officieren op vier wagens naar het hol
vervoerd.
De rnoverhooftlman Hölz
definitief opgesloten.
De justitieele autoriteiten van Dresden
hebben er van afgezien het proces tegen
Hoelz, wegens zijn deelneming aan den
communistischen opstand- in het industrie
gebied, in 'te leiden, zoodat zij'n overige
misdaden niet meer voor het gerecht ko
men; hij is trouwens toch reeds tot le
venslange gevangenisstraf veroordeeld.
Zaterdagnacht werd Hoelz in een ge
sloten auto naar zijn definitieve gevange
nis gevoerd'. Hij! was aan een voet met
zware ketenen geboeid-, om elke poging
tot ontvluchten te verijdelen. Bovendien
volgden twee auto's met politie d-s geean-
genisauto. Naar nu hekend1 geworden is,
is Hoelz naar Munster in Westfalen over-
gebi ateht.
De auto's vermeden bïjr dezen tocht
alle groote plaatsen met uitzondering van
Maagdeh'urg, waar bijzondere voorzorgs
maatregelen getroffen waren. Ook in de
gevangenis te Munster zijh buitengewone
maatregelen getroffen om een bevrijding
van Hoelz te voorkomen.
en ook zij weet dat. IK heb werkelijk' me
delij-den met haar, miaar weet waariijJi.
niet, Koe ik haar zo» kunnen helpen."
„Goed zoo," zei hij; héftw; daarna be-
'z!on hij zich en vervolgde: „Als dank voor
pw deelneming had- zijl u echter kunnen
vertellen, wat ik yoor haar zooiwei als
voor hem gedaan heb."
„Gij hadt reeds iets voor hem gedaan?
Beste Paul, hoe verblijdt gij mij daardoor1
Zij heeft zjchi duisl to)t u gewend?"
„Dat juist niet, maar ik herinnerde mij
uw woorden en stelde haar in de gelegen
heid met hem1 ,n briefwisseling; te treden."
„Gij hebt dus geweten, waar hij zich
ophoudt!" riep zij verwonderd. -
„Ja, hij schreef mij;" zei hij, terwijï'
'z'ijn oogen haar blik vermeden.
Zij keek- hem liefdevol aan. „Gij wist
den geheel'en tijd, waar hij was, en hebt.
toch liever het zware verlies geleden dan
hem te verraden! Gij; goede, edele man!"
„Ik zei u toenmaals reeds, dat ik Lubau
voor onschuldig- hield," merkte hij kool
op-. [„Voor het overige, lieve Louise,
ziijt gij bij eenig nadenken wel1 kunnen
begrijpen, dat het mij aangenaam ware,
indien zijn naam tusschen ons zoo weinig
mogelijk genoemd werd."
„Vergeef mij," antwordde zij ziü^'t, „ik
zal nooit meer van hém spreken. Tretu
Mislukte spoorweg aanslag.
BEUSSEL, 16 Juli. (Msb.) Te Hout-
pes, iD de omgeving van Charleroi, hebben
werklieden een Duitsche hom gevondtea
van zwaar kaliher, die onder dé rails
van de lijn Nord-Belge was ingegraven.
Over deze lijn passeeren de groote snelé
treinen Parijs-Keulen. Men denkt, dat men
met een nieuwe poging tot een aanslag,
te doen heeft.
I)e „Jeanne d'Arc" tc Antwerpen.
ANTWEBPEN, 16 Juli. adat de Ame,
rikaausche oorlogsbodem „Pitsburg", af-:
gevaren Was, is het Fransche oorlogst
schip „Jeanne d'Arc" te Antwerpen aan=.
gekomen- Twee Fransche en een Belgische
vedette waren het tegemoet gevaren.
Morgen zal ter eere der Fransche gas
ten een groot banket gegeven worden,
waarop de Fransche gezant De Marguerie
zal aanwezig zijn.
De Icrsclie Vredesconferentie.
Het standpunt van De Valera.
JONDEN, 16 Juli. (Partic. Mshodie.j
Hel is nu vrij zeker, welke dé houding
Van De Valera zal zijn bij de besprekin
gen, die a.s. Dinsdag zullen plaats hebben.
Heden is het kabinet van Ulster, flat
'telefonisch uit Belfast was ontboden, la
Lénden aangekomen. Er zullen gee a fli-:
rficle onderhandelingen plaats hebben tuss
sdhen d-e Ulstermannen, De Valera en flé
Sinn Feiners.
De houding van De Valera wordt als
volgt beschreven: De Valera schijnt
Lloyd George overgehaald te hebben lol
het plan van Dominion home rule, waar.-:
voóf het beste regeeringsmodel niet flat'
van Zuid-Afrika, doch van de d-minon
van Canada zal zijn. Ulster kan daarbij(
alle zelfbesturende macht behouden, dia
het nu reeds heeft en zelfs grootere ad-,
ministratieve bevoegdheden verwerven,
met al'zulke garanties als noodig mochten
werden geacht.
Doch alles hangt af van dè conditie,
dat alle macht moet voortkomen uit een.
enkel centraal gezaghebbend lichaam in
Ierland.
Verder meent De Valera, dat het hem
als vertegenwoordiger van de overweldi
gende meerderheid van Ierland -alleen toe
komt de voorwaarden met Lloyd George
vast te stellen. Lloyd George zal dus eeh
rt geling met Ulster dienen te treffen.
De Valera heeft tevens "te kennen ge
geven. dat elke regeling of overeenkomst
eerst dioor 'de „Dail Eireann" zal moe
ten geratificeerd1 worden.
Lord Cecil1 oyer fle conferentie
tc Washington.
LONDEN, 15 Juli. (V. D.) L'ord Eo-
bert Cecil heeft een schrijven rondge
zonden, Waarin hij1 de door President Har
ding voorgestelde conferentie warm Ver
welkomt. HijT wijst er op, dat verlgden jaar
te Genève een commissie werd .aangewezen
door den Baad van den Volkenbond, om
de ouaestie van de beperking der bewapen
ning na te gaan en .binnenkort te 'Parijs
zal bijeenkomen. Hij hoopt, dat haar
werkzaamheden nuttig zullen blijken voor
de conferentie van Harding en verwerpt
het denkbeeld, dat er eenige mededinging
kan bestaan "in deze twee pogingen tot
hetzelfde 'doel.
Asijuith over de conferentie
te Washington.
LONDEN, 15 Juli. (V. D.) In een rede
voering, welke hij! te Londen hield; verwel
komde Asquith het voorstel van Harding
tot een conferentie te Washington, inzon
derheid, daar Harding geen deel nam aan
den Volkenhond. Hij merkte op: „Zoolang
Amerika haar weg vindt naar de tafel
van den internationalen raad, doet het er
zeer weinig toe, door welke deur zijl de
zaal binnentreedt".
rig blijft het echter toch, dat hij niet kan
terugfcoimen, hoewel' gij! van zlijn. onschuld,
overtuigd zij-t. Dan zouden -zij beiden ge
lukkig zijn evenalts wij."
In het vervolg! vermeed Zij het zorgvul
dig Lubau's naam in de tegenwewrdigheidi
van haar echtgenoot te noemen, ofschoon
die wensch onverklaarbaar was, daar hij
zich immers zoo edelmoedig tegenover
Lubau 'had gedragen, die zelfs getracht
had, hem bij haar te belasteren. Van den
anderen kant was het bij1 haaï noodt opge
komen, hemi Lubau's beschuldigingen, die
zij zoo krakh'tig! had afgewezen, mee te
deelén, en daaraan hield ziij ook voor liet
vervolg vast.
IWintersheim echter had waarheid ge
sproken. Hij was Anna's wenschen zoo
veet 'tin zijn vermogen was, nagekomen.
Hij had aan Lubau verlof gevraagd en
verkregen, haar diens adres te noemen en
heim tegelijk het vaste geloof van het
meisje aan zlijn onschuld medegedeeld, ©n
haar voornemen, allé krachten in te span
nen om aan het herstel' van z'ijn g.o-edan
naam mee te werken.
De eerste transatlantische post bracht
een brief van Lubau aan Anna.
(Wordt vervolgd.)