TEVISCH DAGBLAD VOOR ZEELAND 1500 ACOBS aat, hoek Markt N - Bloemisten IIINBOUW-BANK- f K. SCHE COURANT c<&T2>4. NTJE8 PERSONEEL >n Tel. 141. GOES G! jerpond 3 et. per isch 75 et. per K.G» den L. T. B. EIDEN. Bankzaken. verkoopen. Maandag 18 Juli 1921 Zeventiende Jaargang lii levenslange f OKfl bij f IRfl bij verlies van f 7 E bij verlies van f gn bij verlies van f QC bij verlies van f IK bij verlies van i £311 overliiden 1 s OU een hand of voet i iü eenoog I OU een duim I UU een wijsvinger I 8U ongeschiktheid een anderen vinger Buitenlandsch Overzicht FEUILLETON Een Offer BUITENLAND. DUITSCHLAND BELGIE ENGELAND ïx&r - 3749-84 Prl|s: 30 cents a contant Terstond gevraagd N NET DAGMEISJE A. van Stee, 's Heer Hen- derenstraat D 95, Goes. ;d voor de maand Augustus ik MEISJE om met de kin- in te gaan, niet beneden 15 iresGanzepoortstraat 5. intenversieringen. Aanleg inen. ir alle plaatsen. 3717-20 afels, Eiken- s, IVIahonie- Nlatrassen, AHovernets, nkleeden IS 3748-46 ONSTER - ROTTERDAM. oor EEN JAAR 5 oor EEN HALF JAAR 4'/j reen te komen, rgoeding 4 e Heeren Correspondenten DE JONGE te Ovezand, A. 3753-40 Hoofdredacteur: J. W. VI E N I N G S. w..(„:nXp|8'°QOES Bureaux van Redactie en Administratie, g Telegram-Adres: Nizeco. ...„„o Bijkantoor: MIDDELBURG, Markt 1 en 2. Telefoon 474 EEUWSCHE Directeur! JOS. /AN DE GRIENDT. Telefoon 207 Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden, f 0.20 per week, voor Post-abonnés f 2.90 per 3 m. Advertentiën van 1 tot 6 regels f 1.50, elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende korting Al onze Ab nnés zijn gratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen: Over de Wielingenkwéstic doet da Brusselsche correspondent Van „De Tijd interessante mededeelingen, waaruit blijkt ifat het Belgisch bezet van de Wielingen moet worden dienstbaar gemaakt aan het BelgischFransch militair verhond, dat gericht is op een toeekiomstig zich teweer stellen tegen Duitschland en Enge land, dat men nu mog als „cher allié", als dierbaren bondgenoot in het gevlei komt. De correspondent schrijft o. a. het vol gende: Tegen Engeland moeet Zeehrugge als oorlogshaven worden ingericht Onze lezers herinneren zich nog wel hoe de mislukte zeehaven van Zeehrugge- tijdens ■den oorlog door de Duitschers is gebruikt als een duikbootbasjs- welke voor Enge land een heel wat grooter gevaar betee- kende dan „le pistolet chargé", die Napo leon van Antwerpen had gemaakt. Wat Zeehrugge eenmaal was in handen van de Duitschers, moet het nu worden in handene van de Franco-Belgen. België'3 militaire basis moet in het kader van het Fransch Belgisch militair verhond deel uitmaken van Frankrijk's strategische po- eitie tegen Engeland. Wie op ons kaartje de ligging van Zeehrugge even gadeslaat, zal onmiddel lijk getroffen worden door "een naam, daar in de onmiddellijke nabijheid, een naam, die op het oogenblik een groote rol speelt in de buitenlandsehe politiek van België: de Wielingen. Een enkele oogopslag op de kaart maakt het duidelijk, dat het niet mogelijk is om van Zeehrugge een ernstige militaire basis He maken als de Wielingen niet in het volledig bezit zijn van België, dat wil ïeitelijk. zeggen van het Fransch-Belgisch militair verhond. - In dit licht beschouwd is het duidelijk, idat- heel de twist betreffende' de souvee reiniteitjaoKer de Wielingen- niets anders is dan een militaire kwestie en juist" hierdoor is het te verklaren, dat feitelijk België, dat Frankrijk achter zich heeft Staan, noch Holland dat in deze zaak' na tuurlijk op den steun van Engeland mag mag rekenen, een stap nader tot elkander hunnen komen. De onderhandelingen over "de Wielingen zijn op een dood punt ge komen en hei zal waarschijnlijk wel een maehtskwestie tusschen Frankrijk en En igeland moeten worden om uit te makten Èwie hier zal moeten toegeven. Men begrijpt toehh wel, dat men over deze schijnbaar zoo eenvoudige Wielingen,- kwostie, welke België ter elfder ure heeft te berde gebracht, gemakkelijk een voor .elke partij aannemelijk accoord had kun- Jatn vinden, ware het niet, dat hier bei langrijke strategische belangen op het Ispel staan. Voor Holland zijn de \Vielinl- g-cn de toegang tot Vlissingen, voor Frank1- rijk'-België zijn zij de toegiang tot Zee hrugge. Als men dit bedenkt, zal men. grijpen Waarom België zelfs niet eens fvreae kan hebben met een verdeeling van de Wielingen tusschen heide landen fin nipt wil hooren van arbitrage, in welk igeval altijd de mogelijkheid open blijft, dat de Wielingen voorgoed aan Holland [worden toegewezen en Zeehrugge als Kriygihavpn alle Waarde Verliest. Het Wielingen-vraagstuk, dat men tot dusver meestal als een Hollandsch-Belgisch.' geschil heeft beschouwd, is in den grond een vraagstuk van de hoogste beteeekenis' in de West-Europeesehe politiek. Het is, als dekmantel voor het feitelijke Zeer ibrugge-vraagstuk, een twistappel tus- 6-ken Frankrijk en Engeland, waarbij België en Holland de rol van pionnen- op het politiek «.schaakbord vervullen. Wanneer wij het" Hollandsch-Belgisch geschil aldus gaan beschouwen als een in de eerste plaats militair geschil (de an- Naar het Duitsch U) Het jonge paar had na zijn terugkeer S'an de huwelijksreis zich in de kleiao ivilla op den Uhlenvorst gevestigd, die tot 3e nalatenschap van den ouden Söderl&ad behoorde. Paul Winterslieim was niet alleen ge durende de wittebroodsweken de leedersle tochtgenoot geweest; ook gedurende de daaM.p volgende maanden en jaren had niet de minste verandering! in zijn gevoe lens pllaats. Al zlijn streven scheen geen ander doel' te hebben dan dagelijks wat nieuws te bedenken, waarmee hij zijn Vrouw een genoegen kon doen. Elk hare-r Iwenschen, zelfs elk barer luimen, werd aanstonds ingewilligd. Mevrouw Madwig prees hem van den morgen tot den avond nog nooit had een moeder zich in zulk een schoonzoon mogen verheugen. Aan stonds in het begin van zlijn eebtyereeni- ging had Wintershei-m1 voor zijn vrouw leen aanzienlijk kapitaal1 vastgezet, een voorzorg, die hem nog meer in de achting fran Mevrouw Madwig deed stijgen. nexatieplannen van Hollandseli Limburg en ZeeuWsch Vlaaanderen zijn tenslotte ook' niets anders dan, militaire oogmerken), dan krijgt de houding der beide landen eeeen geheel andere beteekjenis en dan wordt veel van wat in het Hollandseji- Belgiseh conflict op het eerste gezicht onbegrijpelijk zou lijken, bijna vanzelf sprekend. Dit over de Wielingenkwestie. Nu over wat anders. Socialisten en Communisten hebben al tijd den mond vol over het militairismé der kapitalistische maatschappij'. Moet m'en deze heeren geloovem dan is' er in den Communistischen staat geen spraak van militairisme, geen spraak' van leger en soldaten. Alles pais' en vreê. Jawel maar het AntWerpstehe hlJi: „Neptune" ontving van zijn corresjmrfdent te Beval bericht, dat volgens autjjrcntiek'e s-vjr-t-documenten het roode leger op het oogenblik een millioen infanterie-strijders telt, die de oorlogskunst reeds verstaan. De technische troepen en de genie tellen 840.000 man, de cavalerie 110.000, Waar van de meesten al eertijds tot de cavale rie behoorden; de artillerie beschikt over 3350 kanonnen en 14.000 mitrailleuses. De bevelvoerende commandanten zijn op het NoordWestfront generaal Tsjerc- missoff; op het Westfront kapitein-com mandant Trousjatsjefskiop het zuid- ■wtee.stfr.cmt kapitein-commandant Legorsy. sehe raad wordt voorgezeten door Trotsky en de republikéinsch-e commissie van de fensie door generaal Broussiloff. De gene rale staf telt 72' pCt. der officieren van den vroeegeren keizerlijken generalien staf een verscheidene Duitsche specialiteiten, die toegevoegd zijn als' deskundigen. Nog een staaltje van communistisch bedrog: In de „Bothe Fane", het or gaan der Duitsche Bolsjewikischreef de redactie dezer dagen: „Tn Sovjet-Eusland hongert reeds se dert een jaar geen arbeider, die zij'n plicht doet." Dat gaf den Duitschen socialist Fried- rich Munch, die Busland bereisd heeft, aanleiding om in de Berlijnsch'e socialis tische „Freih'eit" de volgende vragen te stellen Kent de „Bote Fahne" niet de lfolom- menlange, haast dagelijk'sche artikelen dei' Bussis'che pers over den strijd tegen Jen honger Is het haar nieet bekend, dat de communist Gredeskiil erover klaagt,dat tengevolge yan deen honger in de steden en industriecentra vaak epidemieën heer- sc-hen en het strefteeijfer vooral in de mte- den bovenmatig hoog is? Is het de „Botte Fahne" onbekend, dat op de al-Bussische conferentie van transportarbeiders in Maart 1921. Lenin erkende, dat dit drie-en-een-half jaar communistisch be wind het preoletariaa.t zulke offers, zulk lijden, een dergelijke verscherping van ei ken nood oplegden als de wereld nog niet gekénd heeft" en dat, naar Lenin's verklaring, „de Bussische arbeiders in dezen tijd zulke ontberingen, zulk oen armoede, zulk een honger doorstaan moes ten, als geen andere klasse in de gesehiel' denis ooit te voren?" Hiermede is aan de „Bote Fahne" voor- loep' g de mond gesnoerd. „Japans terughoudendheid heeft dei Amerikaansche regeering en het Ameri- kaansche volk teleurgesteld. De „New York Times" zegt, dat belanghebbende kringen te Washington Japans betreeu- rcnsWaardig antwoord meer dan dom noe men. Tokio en de Japansche regeerings1- persontn^ weigerden, Harding's voorstel te bespreken, dat de conferentie vanzelf sprekend ook .eeen algemeene behandeling van de vraagstukken in zake het Verre Oosten zou insluiten. Japan zal infor- meeren naar den aard en de strekking van deze vraagstukken. Dee uitnoodiging van China geeft den Japanschen auto- Eens zei Louise tot haar man: „Maar Vreest gij niet, dat gij mijl o-p zekeren dag met uw vrijgevigheid Zult verwennen, cn^ dat ik dan ontevreden word. omdat gij mij niet meer geven kunt wat ik verlang:" „Ik zal geen middel onbeproefd laten u tevreden ie stellen," antwoordde hij vrooljjk, „en zoui het mij dan nog niet ge lukken, dan zoiu uw wijsheid wel erken nen. dat de schuld niét aan mij ligt." „Maar indien ik nu zoo wijs niet wilde zijn?" vroeg zij in schertsenden ernst, „indien ik het onmogelijke verlangde wat dan?" „Dan 'zoiui ik mij zoo lang ongelukkig ge vóélen, totdat gij tot ander inzicht zoudt 'zijn gekomen.... Maar kom voor den dag mei wat Ui op, het hart ligt, want iets orrp gewoons hebt gijl... Wat is liét:" „Ik dacht aan Anna," zei zij. „Dat klinkt zoo ernstig en plécb'tiig1, alsof on'z'e goede nicht iets ergs: ware overkomen! Maar gij hebt gelijk, Anna heeft'! ons in den laatster: tiid zeer zel den bezocht. Hebt gij iets van haar verno men? Toch' niets verontrustends, hoon ik?"- 1 „Neen, Paul. Maar ik weet, dat «ij niet gelukkig is, en bijl mijn eigen geluk, dat ik aan u verschuldigd ben, voejl ik' haai .verdriet des te zwaarder." riteiten veel stof tot nadenken." Aan de „Times" wordt uit Tokio gemeld „Het .Tapansche ministerie van Buiten landsehe Zaken kondig-de gistermorgen aan, dat de formeels aanvaarding van Hardings nitnoodiging tot de conferentie den vorigen dag naar Washington was gezonden. Deze meded-eeling verwekte te Tokio eenige verbazing daar jnen alge meen verwachtte, dat het besluit -eerst na eenige dagen zon worden genomien". Verder wordt bericht: „De ,.Ji Ji Shimpo" zegt: Harding's initiatief inzake de conferentie voor da ontwapening is de grootste zegen, weelk'e voor de. naties der wereld mogelijk is. De „Asahi" zegt: De tijd is thans voor Japan gekomen om zijn rekening met betrekking tot het Verre Oosten ta véreffenen. Wanneer Japan niet aan da conferentie deelneemt, vreest het blad, dat Japan afgezonderd zal worden. De „Kok'umin Shimbun" is van mee.- ning, dat het EngelschriJapanselie ver drag als een militair verdrag geen waarde meer heeft." 1 Men seint uit Londen: „Volgens een teeleg*am uit Tokio- aan 'do „Times" hebben de radik'ale leiders er in de laatste maanden op aangedrongen dat Japan het initiatief zou nemen tot beperking Van de bewapening. Dit streven vindt de instemming van Japansehe han delskringen, die van ganscher harte iedere poging willen steunen, welke Japan van de zware lasten zou kunnen ontheffen." Het is nog niet zekér, dat Lloyd George naar Washington zal gaan als F.ngslande voornaamste vertegenwoordiger op de groote conferentie. Wel is het zeer Waar schijnlijk1. De vrienden v;an den premier twijfelen er alleen aan, of zijn gezonds beid er tegen bestand zal zijn. Maar daar de conferentie plaats zal hebben in Non vemher, zal de premier, indien het "parle ment in het begin van Augustus op reces! gaat, een béhborlijké vaeantie genieten om op verhaal te komen, Vpordat de conferen tie aanvangt. Het leven te Aken. Men schrijft aan „De Tijd": Blijkens index-cijfers is het leven te Aken veel duurder dan in tal van andere steden van het Duitsche Eij'k. In dé duur. tc der levensmiddelen is nog steeds de stijgende lijn waar te nemen. Bijst, spek, zout, olie enz. worden geregeld duurder. De aardappelen en groenten zijn ondraag lijk duursihds Mei steeg de prijk met 250 pet. Als een der oorzaken voor de toenemende duurte worden genoemd de hoog-3 vrachtkosten van de spoorwegen en de rijksbelasting op sommige waren. De komende maanden worden me't angst tegemoet gezien; ook een broodprijs-ver meerdering is aangekondigd. Het gevolg van de duurdere prijzen is „Wat is er dan? Kunnen wij haar Aan niet van haar verdriet verlossen ol het ten minste verlichten?" „O, ik wilde, dat wij liet konden 1 Ilé weet, dat gij daarover evenzoo denkt als ik. Maar ik vrees, dat wij hier machte loos zijn...." „Ja, dan zluïïen wij ons wel met die ge dachten moeten troosten, Louise...," „Neen, Paull" riep de jonge vrouw, „gij moogt de zaak zoo licht niet opnemen en allerminst daarover schertsen.... Anna vloeit zich ongelukkig en ellendig, zij verbittert zich' hét hart over Eduards verbanning en zijl zal' eerder meer vraolijk zijn tot hij teruggekeerd is." Toen Winterslieim dezte woorden ver nam. werd hïj ernstig; zelfs zoo ernstig, dat zijn jonge vrouw over de verandering van zijn gelaat schrok. „Heb ik u beleedigd, Paul?" vroeg zlij angstig, „zijt gij bo:os op, mij?"- „Neen, kind, neen," antwoordde liij somber, „maar gij brengt mij in verlegen heid, want dit is iets, waarin ik uw wensch' niet kan nakomen. Vergeet toch! niet zelfs indien het mij getolkte, Lu- bau te doen terugkeeren dat. ikf hem toch niet zou kunnen overhalen, uw nicht zijn genegenheid te schenken. Giji weet h'et beste, dat hij een heel andere Bef had een chronische actie voor hooger loon in alle bedrijven. En nu de tegenstelling: cinema's, thea ters, schouwburgen en allerlei soorten pu blieke vermakelijkheden zijn avond aan avond stampvol. Er wordt toilet gemaakt, niet alleen door de dames en vrouwen en meisjes uit het gewone volk, maar ook' door de bee-i ren. als nog nooit te voren. „Weinstuhen" en restaurants zitten stampvol. Eer. circus dat een 14 dagen te Alcea speelde en 4000 personen kon bevatten, was avond aan avond „Ausverkauüt"'. Bereden politie moest herhaaldelijk voor de tent' (de orde handhaven. In den staJdsschouwburg worden nog geregeld voorstellingen gegeven; er zijn plaatsen van 36 mark. Alles ausverkauft. Interesseert het misschien den Amster dammers-, 'dat hun stadgenoot V-tu Gelder er met succes als zanger optreedt'? Dezer dogen nog in Schneider, Wibbel en Die Meestersinger von Nürnberg. Het zenden van een commissie. PABIJS, 16 Juli. (Havas.) Men meent te weten, dat Briand heden aan de Engel- sihe regeering heeft doen verklarea, dat hij met haar accoord .gaat om naar Op- ptr-Silezië een missie van 'deskundigen, diplomaten, ingenieurs enz. te zenl-n. teneinde op de plaats zelf een onderzoek in te stellen betreffende d© kwestie der verdeeling van 't plebiseietgebied. Deze nieuwe commissie zou nauwkeu- riB.g den nieuwen economisehen toestand moeten nagaan, welke door het verdeeltngs plan zou geschapen worden. Het is dan waarschijnlijk, dat in Sep tember de hoofden der geallieerde regee ringen met vrucht het Opper-Silezische vraagstuk zullen kunnen bespreken- Wapenbergplaals ontdekt Door een toeval is dezer dagen hij Brandenburg een geheime wapenbergplaats ontdekt. Twee arbeiders wandelden door het bosch van Krahne bij Brandenburg iu de nabijheid van het exercitieveld, toen zij plotseling in den grond wegzakten. Toen de heide mannen van den schrik he- kemen waren, bemerkten 'zij, dat zij in een munitiebergplaats terecht gekomen -waren, te midden van een groote iaoe- veelheid handgranaten, stalen helmen, honderden legergeweren en machinegewe ren. De regeering te Potsdam werd van deze vondst in kennis gesteld. Voor zoo ver tot dusverre kon vastgesteld worden, st ammen de wapenen uit het Branden- burgsche artillëriedepöt en zijn zij door twee 1'ijksweers.oldaten op hevel vau hun officieren op vier wagens naar het hol vervoerd. De rnoverhooftlman Hölz definitief opgesloten. De justitieele autoriteiten van Dresden hebben er van afgezien het proces tegen Hoelz, wegens zijn deelneming aan den communistischen opstand- in het industrie gebied, in 'te leiden, zoodat zij'n overige misdaden niet meer voor het gerecht ko men; hij is trouwens toch reeds tot le venslange gevangenisstraf veroordeeld. Zaterdagnacht werd Hoelz in een ge sloten auto naar zijn definitieve gevange nis gevoerd'. Hij! was aan een voet met zware ketenen geboeid-, om elke poging tot ontvluchten te verijdelen. Bovendien volgden twee auto's met politie d-s geean- genisauto. Naar nu hekend1 geworden is, is Hoelz naar Munster in Westfalen over- gebi ateht. De auto's vermeden bïjr dezen tocht alle groote plaatsen met uitzondering van Maagdeh'urg, waar bijzondere voorzorgs maatregelen getroffen waren. Ook in de gevangenis te Munster zijh buitengewone maatregelen getroffen om een bevrijding van Hoelz te voorkomen. en ook zij weet dat. IK heb werkelijk' me delij-den met haar, miaar weet waariijJi. niet, Koe ik haar zo» kunnen helpen." „Goed zoo," zei hij; héftw; daarna be- 'z!on hij zich en vervolgde: „Als dank voor pw deelneming had- zijl u echter kunnen vertellen, wat ik yoor haar zooiwei als voor hem gedaan heb." „Gij hadt reeds iets voor hem gedaan? Beste Paul, hoe verblijdt gij mij daardoor1 Zij heeft zjchi duisl to)t u gewend?" „Dat juist niet, maar ik herinnerde mij uw woorden en stelde haar in de gelegen heid met hem1 ,n briefwisseling; te treden." „Gij hebt dus geweten, waar hij zich ophoudt!" riep zij verwonderd. - „Ja, hij schreef mij;" zei hij, terwijï' 'z'ijn oogen haar blik vermeden. Zij keek- hem liefdevol aan. „Gij wist den geheel'en tijd, waar hij was, en hebt. toch liever het zware verlies geleden dan hem te verraden! Gij; goede, edele man!" „Ik zei u toenmaals reeds, dat ik Lubau voor onschuldig- hield," merkte hij kool op-. [„Voor het overige, lieve Louise, ziijt gij bij eenig nadenken wel1 kunnen begrijpen, dat het mij aangenaam ware, indien zijn naam tusschen ons zoo weinig mogelijk genoemd werd." „Vergeef mij," antwordde zij ziü^'t, „ik zal nooit meer van hém spreken. Tretu Mislukte spoorweg aanslag. BEUSSEL, 16 Juli. (Msb.) Te Hout- pes, iD de omgeving van Charleroi, hebben werklieden een Duitsche hom gevondtea van zwaar kaliher, die onder dé rails van de lijn Nord-Belge was ingegraven. Over deze lijn passeeren de groote snelé treinen Parijs-Keulen. Men denkt, dat men met een nieuwe poging tot een aanslag, te doen heeft. I)e „Jeanne d'Arc" tc Antwerpen. ANTWEBPEN, 16 Juli. adat de Ame, rikaausche oorlogsbodem „Pitsburg", af-: gevaren Was, is het Fransche oorlogst schip „Jeanne d'Arc" te Antwerpen aan=. gekomen- Twee Fransche en een Belgische vedette waren het tegemoet gevaren. Morgen zal ter eere der Fransche gas ten een groot banket gegeven worden, waarop de Fransche gezant De Marguerie zal aanwezig zijn. De Icrsclie Vredesconferentie. Het standpunt van De Valera. JONDEN, 16 Juli. (Partic. Mshodie.j Hel is nu vrij zeker, welke dé houding Van De Valera zal zijn bij de besprekin gen, die a.s. Dinsdag zullen plaats hebben. Heden is het kabinet van Ulster, flat 'telefonisch uit Belfast was ontboden, la Lénden aangekomen. Er zullen gee a fli-: rficle onderhandelingen plaats hebben tuss sdhen d-e Ulstermannen, De Valera en flé Sinn Feiners. De houding van De Valera wordt als volgt beschreven: De Valera schijnt Lloyd George overgehaald te hebben lol het plan van Dominion home rule, waar.-: voóf het beste regeeringsmodel niet flat' van Zuid-Afrika, doch van de d-minon van Canada zal zijn. Ulster kan daarbij( alle zelfbesturende macht behouden, dia het nu reeds heeft en zelfs grootere ad-, ministratieve bevoegdheden verwerven, met al'zulke garanties als noodig mochten werden geacht. Doch alles hangt af van dè conditie, dat alle macht moet voortkomen uit een. enkel centraal gezaghebbend lichaam in Ierland. Verder meent De Valera, dat het hem als vertegenwoordiger van de overweldi gende meerderheid van Ierland -alleen toe komt de voorwaarden met Lloyd George vast te stellen. Lloyd George zal dus eeh rt geling met Ulster dienen te treffen. De Valera heeft tevens "te kennen ge geven. dat elke regeling of overeenkomst eerst dioor 'de „Dail Eireann" zal moe ten geratificeerd1 worden. Lord Cecil1 oyer fle conferentie tc Washington. LONDEN, 15 Juli. (V. D.) L'ord Eo- bert Cecil heeft een schrijven rondge zonden, Waarin hij1 de door President Har ding voorgestelde conferentie warm Ver welkomt. HijT wijst er op, dat verlgden jaar te Genève een commissie werd .aangewezen door den Baad van den Volkenbond, om de ouaestie van de beperking der bewapen ning na te gaan en .binnenkort te 'Parijs zal bijeenkomen. Hij hoopt, dat haar werkzaamheden nuttig zullen blijken voor de conferentie van Harding en verwerpt het denkbeeld, dat er eenige mededinging kan bestaan "in deze twee pogingen tot hetzelfde 'doel. Asijuith over de conferentie te Washington. LONDEN, 15 Juli. (V. D.) In een rede voering, welke hij! te Londen hield; verwel komde Asquith het voorstel van Harding tot een conferentie te Washington, inzon derheid, daar Harding geen deel nam aan den Volkenhond. Hij merkte op: „Zoolang Amerika haar weg vindt naar de tafel van den internationalen raad, doet het er zeer weinig toe, door welke deur zijl de zaal binnentreedt". rig blijft het echter toch, dat hij niet kan terugfcoimen, hoewel' gij! van zlijn. onschuld, overtuigd zij-t. Dan zouden -zij beiden ge lukkig zijn evenalts wij." In het vervolg! vermeed Zij het zorgvul dig Lubau's naam in de tegenwewrdigheidi van haar echtgenoot te noemen, ofschoon die wensch onverklaarbaar was, daar hij zich immers zoo edelmoedig tegenover Lubau 'had gedragen, die zelfs getracht had, hem bij haar te belasteren. Van den anderen kant was het bij1 haaï noodt opge komen, hemi Lubau's beschuldigingen, die zij zoo krakh'tig! had afgewezen, mee te deelén, en daaraan hield ziij ook voor liet vervolg vast. IWintersheim echter had waarheid ge sproken. Hij was Anna's wenschen zoo veet 'tin zijn vermogen was, nagekomen. Hij had aan Lubau verlof gevraagd en verkregen, haar diens adres te noemen en heim tegelijk het vaste geloof van het meisje aan zlijn onschuld medegedeeld, ©n haar voornemen, allé krachten in te span nen om aan het herstel' van z'ijn g.o-edan naam mee te werken. De eerste transatlantische post bracht een brief van Lubau aan Anna. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1921 | | pagina 1