DAGBLAD VOOR ZEELAND
Bezoekt onzen Stand op de N. ILftES C°.
Biscuits Wed. B. van Ooesbj
Frou-Fro
on mg in
»CHE COURANT
iengd Nieuws.
Maandag 10 Juli 1921
Zeventiende Jaargang
Ëen Offer
GRAT,
Frou-Frou, Moccj^Jfirfac,
Demi-Lune, Marie, Theeroos,
ISCU5TS WED.
enz.
IHYPÖtüEEf
jvooP-NEBERji
Buitenlandse!) Overzicht
BUITEN LAND. 7
BELGIE
Brandvrije Stalen Opberg
Opberg* en Kaartsystemen
en Brievenkasten, Schrijf-, Copieer-, Adresseer-, Reken-Machines.
Moderne Kantoor-Installaties.
rewillig ze na te zeggen,
het voorhoofd en treu-
[ehuddend, zacht heen en
[ls hij 't aldoor maar niet
Zijn stem slaat soms uit,
van een roofvjogel, blaft
llf of vos. "Want alle gelui-
ierra kan liij nabootsen,
gefluit van meezeil en
por Liane's mild-vloeiendo
|;eksen is zijn knapenstem
liuigzaam. Lang blijft hij
inan; er is iets, diep, jn,
Lortdrijft, vport, voort. Hij
[zadelen en vertrekt. Ver
lig ontmoet hij eindelijk'
lien hij een dronk vraagt.
verlangt ge moeraswater
lidder rood als de melrgon-
den dag door dorstig om
ft of burcht, zonder bjron
|it te vinden, die mij' een
gunnen", zegt Pareival.
Inwetend hot huis genaderd,
[fenis kan geven," zegt de
neft de oude dorre uifcgej-
lim tusschen de hoornen tfl
^daar heen, vraag toegang
den yisscher". Pareival
I wordt zwijgend ontvangen
Men leidt hem naar een
[zieke Amfortas ligt op, eeD
schenkt Pareival een
glanzende kling cn gouden
kaar-in vijf robijnen gloeit
dingen ziet hij hier. Er
ledaante in somber paars
Syewaad, nis een schaduw
1 den en draagt in de ge
en lans uit wier punt rood
In drop na drop." Aan do
er zaal komt plechtig een
Ikvxouwen aansc.hrijden, al-
wit gewaad en met witte
[sten, twaalf in twee rijen,
Irmige luchters in een hal-
per Amfortas, rustbed. Maar
hebben gouden schotels
der aanzittenden plaatsen,
na haar komen, de gou-
In na weer liclitdraag3te.rs
pp van drie, waarvan twee
eene helft in de handen
■<yiri kunstig gesmeden ivoor,
grooten, flonkerenden sma-
|.e derdo draagt een gqqdsn
I en een wijden, slependein
lil. Zo loopt met het hoofd
I draagt een gouden kelk."
wel gaarne vragen, wat
bekent, maar hij durft niet,
ï:aad, die hem waarschuwde
ïjwsgierigheid, indachtig. Hij
pacht door in den burcht,
's morgens ontwaakt vindt
leerwel zijn paard en wape-
jdt hij heen en dra ligt cla,
chter hem. Lang, eindeloos
lem dezen tocht, tot hi], in
lar de storm giert en klaagt,
J geeselend de sterke boorno,-
fc-ue ontmoet. „"Waarheen
iar. „Ik zoek den weg naar
„Wpt is Monselvat'i" Dj
den Graal." „Wat is de
lop deze vraag vertelt Liane
ju pas weet Pareival, dat do
lij betreden heeft, de Graal
[salvat w,as; dat de kelk die
vde, heette den Heiligen
verwijt hem dat hij naar
der lans en der Graal niel
ft.
[kt Pareival aan Liane zijn
unheid is Uw schild, maar
|zij Uw verweer," zegt 'hij
scheidden ze. Op zijn verde,-
6t Pareival aldoor denken aan
die Amfortas hem toevoegde:
let, maar go kunt worden,,
lichten." Zoo komt hij ivser
If yan koning Artus. Ma.ar
lil hij geen rust vinden. Hij
[iligen Graal zoeken, en weer
It; thans om te vinden. Niets
Ipnhouden. Hij is de verlosser
jtas; hij wordt Gr aalhoe der,
ire.
|et heerlijke oogenblik! „Sid-
T eerbied, maar vastberaden
at hij' mag en moet, strekt
khielend de handen uitnaai'
heft hem hoog boven zijn
Ifd. En hij weet: als naar
In er stroomen van geluk
Ie menschen harten, nabij cn
1 de aarde, wi'^r honger en
eigen oogenblik' wordt ge-
lis dc. zon zelve in P.areiyils
[ïtend «4a fact de zon van
|ron vdn yerreining en eeuwig
|t, oorsprong van genade en
Jen overvloeiend zich uitstor-
Graal-tempel en door Mon-
Ipoort de lentewegen over naar
pdc en dorstende wereld."
niet dat Marie Koenen's
nu nog aanbeveling behoeft.
[ERIK VAN DER EERDE.
ik der Engelsclie dames.
iencle Engelsche dames hob-
ooze nachten doorgebracht j
van een dood-onschuldige
5011 handigen negotie-man.
tgeslapen kerel maakte er
van om op een niet alle-
wijze geld te verdienen,
:n geheimzinnige wijze zoo-
gratis kleine zilveren muil
doelen aan dames, die zich
lenrennen of andere wed-
igaven.
ht de dames zijn „geschenk"
1 te drukken met den zegen-
deel geluk, dame", of „Moge
ehermen" en ontving vaak
or zijn „goedheid" een be-
i klinkende munt, die veel
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
mm H9 «W - M i n q /aki nP ORIFNOT. Telefoon 207
Hoofdredacteur: JW. VI E N 1 N G S. Te'S%p
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel, Caütia
Telegram-Adres: Nizeco.
Bijkantoor: MIDDELBURG, Markt 1 en 2
Directeur" 10 3. J AN DE QRIENDT. Telefoon 207
Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden, f 0.20 per week,
voor Post-abonnés f2.90 per 3 m.Advcrtentiëllvan 1 totöregels
f 1.50, elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende korting
Tegen de Christenen
Onze politieke vijanden, vooral die uit
het communistische kamp, grijpen elke ge
legenheid aan om het publiek, op te zetten
tegen de „christelijke regeoring". Juist
'dat „christelijke" geldt in hun oog.cn als
een soort van smet en allen die het mt-t
die christelijke regeering houden of zich
a .O haar verwant gevoelen, worden als
een soort van melaatschen, ajs paria's
'aan de openbare verachting prijsgegeven.
Zeer juist is dit geteekend! door Bijltje.,
den schrijver van de Amsterdamsche bis-
vet in „De Standaard", die zijn ji-ng V-
"epirtel wijdde aan 'het geval van den
dienstweigeraar en hongerstaker Gr liineo-
daal enjovei een protestoptoclit ten gunste
van dien Groenendaal het navolgende
schrijft
„Daar wtircn mannen en vrouwen, ouden
en jongen, ik denk' zoowat duizead men
schen N,die door de politie begeleid in rijen
naast elkander liepen. Er zullen er bij zijn
geweest, die belust op een relletje waren
'die zijn er altijd cn overal; verder een
portie „Maandaghouders"maar de meer
derheid? Stellig- niet. Geloovigen, doch
dan in den modernen zin van het woord;
zéér eenvoucligenvolgers cn anders niet.
Ts het niet jammerlijk, dat deze men-
schenkudde zóó wordt geleid. Ik' zag'haar
op d'e We^termarkt. waar ze werd ont
bonden in de schaduw van de mooie Wcs-
terkerk. Voorop liep een man met een e-dit
eproerkraaiei'sgezicht en -hij schreeuwde 't
uit, dat de dienstweigeraar „door een
Christelijke reg-eering in een Christelijke
gevang'enis word1 gebeuld cn vermoord".
Er waven roode doeken in den optocht;
men had er toepasselijke opschriften op
aangebracht; 't geheel maakte op mij niet-
veel indruk cn ook op de kijkers langs
den weg niet', maar met dat al bekruipt
je een gevoel van Weemoed) over al deze
menschen die stelselmatig tegen hot .Chris
tendom worden opgehitst.
Want onder alles door klinkt vooral
de haai tegen de 'Christenen.
„Kapitalisten" zijn natuurlijk vijanden;
i werkgevers" ook; en dan volgt er nog
een heele lijst; maar 'bovenal gaat hot
togen de Christenen.
Eu, dat mogen de Christenen zich wel
goed indenken.
Natuurlijk weten al die menschen van
het Christendom' minder dan niets; als
zo op de hooge waren, op d:e hoogte,
wilden wezen, zouden ze wellicht anders
spreken. Maar zij willen niet.
Zij zien niet verder dan hun eigen
kleinen kring.
En daar wordt van 'de Christenen niet
veel moois verteld'. Luister maar: "en
Christelijke regeering komt in een Christe
lijke gevang'enis iemand vermoorden. Er is
geen woord van waar; als je in dezen
tegenwoordigen tijd iets maar op liecl
stelliger) toon verzekert, zijn er van de
100 mensehen die 't hooreu dadelijk 50
bereid om 't aan te nemen.
"Niet alleen onder deze misleidden.
Ga maar een trapje hoogcr, bij' hun
leermeesters, die nu hun vijanden zijn,
de socialisten; daar ïs 't net zoo. Die
kunnen aan hun geloovigen oolc alles wijs
maken wat ze maai' willenlat hebben
,WS bij de quaestie "der wethouderszetels
gezien. Vertel maar wat los on vast 'is,
wmneer je er slechts bijvoegt, dat het
FE UIL. LET ON
Naar het Duitsch
7) Ot—
Be stem in zijn binnenste Met zich
echter daardoor niet tot zwijgen brengen,
en daarbij kwam thans ook de vrees,
dat Eduard, indien hij tijd tot orns'fej
nadenken kreeg, zijn belofte zoo. intrek-
jken, om zijn goeden naam weer jn eere
te herstellen.
,*,ïk hob u mijn belofte gegeven, en
dit is mij hejlig," stelde' Eduard zijn
vriend gerust. „Houd nu ook de uwe
en maak haar gelukkig, dan ?aï ik dezen
dag noodt beklagen."
„Daarvoor wil ik alles doen en het
zal mij gelukken, want zij heelt mij lief."
„Ban hebt gij van mij niets to vreezen.
Hebt gij' het stuk opgesteld, waarover wij
hebben gesproken?"
„Hier is het."
Wintersheim haalde een papier uit zjijn
zak en reikte het Lubau over.
Deze ontvouwde het en las den inhoud.
Zijn gelaat bl'eef daarbij onbeweeglijk.
„Zijt gij tevreden?" vrq,eg Winters,
lieim, „is het niet duidelijk en ondubbel
zinnig?"'
„Dat is het; ik ben te vreden. Indien
vooral tegen een „rechtsche meerderheid"
gaat, eet de jubelende schare alles voor
zoete koek op.
En hij den Vrijheidsbond is 't net zio-
Die praten voor hun blinde volgelingen
de zaak ook' wel goed; ze moesten immers
zorgen, dat er geen rechtsche meerder
heid kwam
Dcor al die gedragingen, van laag tot
hoog, klinkt inderdaad maar één 'toon:
„tegen de Christenen".
Nu, dat is niet vreemd.
„Zoo u ide wereld haat, zoo weet., dat zij
Mij eer dan u gehaat heeft". We nomen
blijmoedig plaats in die verachte^ en ge
scholden rijen en'gaan onzen weg".
Juist, wij ga.an onzen weg kalm en vast
beraden, alle haat en verdachtmaking
trotseerende, het oog gericht op het groot-
sche doelhet Christendom te verdf
gen tegen de nieuw-beidensche gfït.far-
ding waarmede de huidige yverefc wordt
bedreigd en haar te besjÊËn voor de
nieuw-heidensche bescljaving, die haar als
-met geweld wordt opgedrongen als iets
heerlijks en iets verrukkelijks, terwijl heel
die paganistische cultuur niets anders js
als een Sodomsappel, van buiten aanlok
kelijk, van binnen slechts asoh on ver
rotting.
Christenen, let op uw zaak!
BEZOEKT ONZEN STAND OP DE NIJVERIIEIDSTEN^Ö^STELLING
IN HET SCHUTTERSHOF TE MIDDELBUJ^f^LWAAR DE
aan de bezoekers onze
aanbiecii.
Vraagt uwen Leverancier
3798-50
Bekroond met Eere-Diploma. Hoogste onderscheiding
I Keixers^racüt
De Hongaarsehe graaf Karolyi beseft,
toen hij de teugels van do regeering in
handen had, die in handen gespeeld y*n
-Bela Kun en zijn trawanten, waardoor
Hongarije ten prooi werd aan het Bolsje
wisme.
Maar die „graaf" blijkt nog heel wat
meer op zijn kerfstok te hebben. Vorige
week toch heeft prins Windisgratz in d-ifl
Nationale vergadering- te Budapest od
zien barende onthullingen gedaan. Hij
klaarde indertijd van het Duitsche hoofd
kwartier te hebben vernomen, dat agenten
van graaf Karolyi zich tijdens^weu oor
log naar Zwitserland hadden "hjgevsn om
in voeling- te treden met dp E.ransclui
regeering en de Eransche socialisten.
Spr. citeerde redevoeringen van EVan-
sche politic,i waaruit hij de conclusie trok'
dat de rapporten van graaf Karolyi om
trent den militairen toestand doof do
Fransche regeering werden op pf'ijs ge
steld, maar dat deze niet liet regiem kon
Steunen, welks betrekkingen met de sov
jets algemmoen bekend waren.
Deze verklaringen veroorzaakten gfróote
beweging en de minister-president noodig
de den prins uit, zijn documenten in han
den van het gerecht te stellen, opdat
de schuldigen konden worden vervolgd.
De prins antwoordde, dat de bewijzen
ter beschikking van de justitie stonden.
Aan het „Hbl." wordt hierover uit
Berlijh nog gemeld:
„Woensdag is prins Windischgraiz in
de Ilongaarnche Nat. Vergadering de door
hem aangekondigde onthullingen h'egou-'
hod..
„Hij deelde mede,-dat hij in 1918, toen hij'
als minister te Berlijn was, door den Duit-
schen generalen staf op de door Kar >lyi
in hel leven geroepen revolntionniire be
weging opmerkzaam werd gemaakt. Hij
vernam daar, dat de Eransche en Italia-m-
sche relaties van Karolyi bekend waren
en dat de Duitsche k'ei^er hem', prins
'O
tegen1OO'/2°/0
^Verplichte ja&riqKscbc^
jitloting vier- pcl
III
dit stuk in andere handen geraakte, wars'
de steller daarvan onder alle omstandig
heden verloren, zelfs indien hij zijn
handschrift zou .loochenen... Daar, Paul',
neem het teug, ik wil' niet, dat gij steeds
in vrees leeft voor de macht, die mij dit
document over u zou versciiaffen Uw
geest en gemoed moeten vrij Ssijn van
iederen kwellenden druk, opdat «ij ge
heel en al! en ongehinderd uw nliciit je
gens haar kunt verruitenZijt gij nu
ook over mij tevreden?"
Sto)m, door ontroering overweldigd,
greep Wintersheim zijn band Eindelijk
vond vond hij' weer woorden
„Indien ik mijn gelofte niet nakom, dan
moge mij het ergste treffen warrantee
de eeuwige gerechtigdheid op: deze we>
jeld en in de andere den trauwloozje en
meineedige bedreigd heeft dan ver
dien ik geen genade!"
„Zoo zij lietMaar zeg mij nu, welke
maatregelen gij voor mijn vlucht genomen
hebt."
Wintersheim ademde ruimer. De ver
andering van hét onderwerp) van het ge
sprek gaf hem weer zijn vastberaden
heid terug; ook verschafte hem de
kalmte, waal-mee Eduard de r'apik en
rijn toekomst scheen te beschouwen,
groote verlichting
„Heeft de chef reeds de politie gewaar-
"Windisehgratz, liet verzoeken aan koning
Karl mede te deelen, "Hat de. Duitsche
generale staf alle draden dezer revolu-
iionnaire beweging in handen had. Kei
zer "Wilhelm verklaarde, da,t ander der
gelijke omstandigheden de voortzetting
van den oorlog hem onmogelijk' was, da,ar
«enerzijds de Tsjofih^Slowmikkfihe troe
pen voortdurend yerraad pleegden en
anderzijds de actie der Karolyi-partij
vroeg of laat de ineenstorting van de
O.-II. monarchie ten gevolge moest heb
ben. De Fransche regeering gebruikte
Karolyi als spion om het weerstandsver
mogen dor Centralen te verzwakken. Zij
had er echter nimmeer aan gedacht, dat
Karolyi eenmaal de regeering zou aan
vaarden.
Dezelfde berichtgever meldt verder nog:
Uit de onthullingen van prins Win-
dischgratz in de Hongaarsehe Nat. "Verg.
moet nog worden vermeld,- dat Karolyi
reeds vóór de ineenstorting der O.-H.
monarchie, met Sovjet-Rusland samen
spande en het plan had opgevat met be
hulp der olsjewieksehe agitatie het O.-H.
leger naar den ondergang te voeren.
Verder verklaart de prins, dat Kgirolyi
en zijn vrienden de Entente tijdens den
oorlog belangrijk1 materiaal hebben ge
leverd.
Intussehen worden dc onthullingen van
Prins WindischgTatz door de „Arbeitars-
Zeitung" leugens genoemd. Waarom,
vraagt het blad, heeft hij eigenlijk zoo
lang met zijn mededeelingen gewacht,
als hij reeds tijdens den oorlog wist, dat
schuwd?" vroeg Lubau. terwijl Winters
heim de smalle deur van liet kabinet
opende, aan welks, murea allerlei jassen,
mantels en hoeden hingen
„Nog biet, voor zoover ik weet Hij is
echter naar den raadsheer Merk gereden,
om de naaste stappeil te bespreken
„Dan is het z'eer goed mogelijk;, dat
men de politie oml dezen tijd reeds ge
waarschuwd heeft
„Dat geloof ik niet, maar hét zou toch
kunnen. Hier, sla dezen lichten mantel
om, het is een geschikt stuk voor de
reis, in geen enkel opzicht opvüend.
Zie, in dezen zij,zak vindt gij alles1 wat
gij noodig hebt, geld, legitimatie-papieren
en bet toegangsbewijs aan boord van
het stoomschipi „Albatros," dat in de
haven ligt met besteimiming naar Rioi
de Janeiro'. Het bevindt zich reeds onder
stoom en z'al aanstonds na bet aan
boord komen van den tonner van dit
papier z'ee kiezen. Dfe zijt gij ouder
den naam' van Richard Hammer. Met het
geld daar in dat valies en met de koffers,
die reeds aan boord, zlijn, zult gij gemak
kelijk in staat zijn, u. eeu nieuw bestaan
in Brazilië té verwerven. Bovendien sta
ik steeds met al de middelen, w< arover ik
kan beschikken, te uwen dienste, z'oorira,
wij in de gelegenheid zullen zijn mét el
kaar in correspondentie te treden."
Karolyli een hoogverraa,der was?
Ook de door den Prins in verband met
Karolyi genoemde Hongaarsehe politici
verklaren alles ,a£s laster.
Intussehen wórdt uit Boedapest go-
meld, dat de regeering voornemens' is
een uitgebreid onderzoek in te stellen te
gen. de aanstichters der October-revo-
lutie en dat o.a. gra,af Julius Andrassy
zal worden verhoord.
In een vorig overzicht spraken wij
van Mustapha Kemal Pascha, die be
sprekingen wilde aanknoopen met gene
raal Harrington, bevelhebber dér gealli
eerden. Die Mustapha is een oolijkë snaalr,
want nu vertelt hij', dat hij a,an geen'
samenspraak' heeft gedacht maar, dat het;
voorstel tot eene bijeenkomst van de geal
lieerden afkomstig is, terwijl hij Zelfs
de voorwaarden uiteeenzgj, onder wellce
hij bereid zou zijn te7,onderhandelen".
Het is niet hekend, wat do verklaring'
is voor deze plotselinge v.ermetele hou
ding, ofschoon zij waarschijnlijk moet wor
den too geschrooven aan de inwendige po
litieke ontwikkeling te Angora of aan
den bekenden overmoed dei Turksche di
plomaten. De feiten zijn, dat 'de ge
allieerden bereid zijn, door middel van
Sir Charles Harrington voorstellen aan te
hooren, die Kemal verklaard had, gaarne
te willen doen, ofschoon hij er uitdrukke
lijk op was' gewezen, dat Harrington niet
hovoegd was om te onderhandelen. Zijh-e
bewering, dat de geallieerden bet initia
tief in deze zaak hebben genomen, mist
allen grond, en zijne opvatting, dat hij
voorwaarden lc.ui stellen voor zulk eene
bijeenkomst, blijft buiten beschouwing.
En zoo. heeft dan vandaag te Londen
de conferentie plaats tusschen Do Valera
en Lloyd George tot bijlegging der veeta
welke feitelijk reeds eeuwenlang Ierland
van Engeland gescheiden houdt. Wel
mochten dus de Ieren te Dublin bidden
om zegen over die conferentie. De koning
heeft zijn paleis ter beschikking van de
confereerenden gesteld, 'tls te hopen, dat
waar van hedonmiddag 12 uur alle vij'-
undelijkheden in Ierland worden gen taakt,
dit zoowel van de zijde der republiek'einen
als van die der regeeringstroepen mag ge
schieden.
De vonissen, te Leipzig over de ,,oor;
logsmisdadigers" geveld, vinden de Fran-
schen zoo buiten allo verhouding zacht
„Uw maatregelen en voorzoiqpn l'aten
niets te wenschen over," zei Lubau kalm.
„Dat zou jk meenen, ik had ze, zoo
noodig, voer mij zelf genomen," antvvoor-
de Wintersheim met vluchttgcn glimlach.
„Gij hebt niets te vreezen, gijl zijt zoo
veilig."
„Alvorens wij echter scheiden hernani
Lubau, „moeten wij elkaar geheel en
al verstaan. Hoor mij aan, Paul'. De eene
reden, waarom ik ga., kent. gij. Maair ik
ben ook tegenover arizen chef in zekeren
zin uw medeplichtige geweest. Toen een
toeval mij aan het licht had gebracht, dal
gij u met speculaties had ingelaten en
lot dekking van uw verlies valoche wissels
onder den naam der firma getrokken hadt,
toen toen had mijn plicht mij- bevolen
den lieer Söderland daarvan mededeeling!
te doen. Ik lieb dit echter niet gedaan.
Ik zei^ u .onomwonden, wal ik ontdekt
'iad, gij' beken-det mij alles1, dakr gij allen
uitweg zaagt afgesneden. Ik was u dank
verschuldigd voor de vriendschappelijke
hulp, die'gif miji verleendet, toen ik die
hulp zjoo zeer noodig had. Gij hcrnnerJet
mij hieraan, en zeidet te gelijk dat uw on
geluk ook het levensgeluk van Louise
Madwig zou vernietigen. Ik heb mij hier
van zelf gaan overtuigen. Om harentwil',
z'oolang^ gij haar getrouw blijft
zal men mij van af heden als «en dcoda
dat zij als protest hun vertegenwoordi
gers bij de berechtiging to Leipzig heb
ben teruggetrokken.
Toen generaal Stenger een der iïoofdbef
schuldigden in het Crusius.-proces, die
werd vrijgesproken Woensdag het
justitiepaleis verliet, werd hij cloor ^een
groote menigte toegejuicht. De menigte
bestond, volgens den berichtgever van
het „Berliner Tageblatt" uit Nden van.
allo standen. De Fransche deskundigen
daarentegen werden uitgejouwd.
Naar aanleiding van dit molest tegen
de Fransche regeeringsvertegenwooirdigars
na het proces G'rusius heeft de in'Leipzig
aanwezige vertegenwoordiger vjan h'et mi
nisterie van buitenlandsche zaken ter
stond zijn leedwezen betuigd aan de Fran
sche delegatie. Ma,ar dat k'on den ongun-
stigen indruk niet wegnemen. En het -een
gevoegd bij 't ander heeft de maatdoen
overloopen, zoodat de Fransche controle
commissie huis-toe is gekeerd.
Het „Berliner Tageblatt" zegt, dat het
terugroepen van de Fmnsche commissie
ook een politieke b'eteekenis heeft. Im
mers Frankrijk zoekt naar een reden oml
sancties te handhaven en om jijn troepen'
niet uit Dusseldorff, Duisburg en itulir-
ort terug te trekken. De incidenten van.
Beuthen dermoord op den majoor en
de vonnissen yan Leipzig zullen zonder
twijfel daartoe worden gebezigd. Maar
onder dergelijke omstandigheden kan van
een samenwerking' met Duitschland geen
sprake zijn'.
Is dc straf voor 'Crusius te licht, ia
do vrijheid yan Stenger te rechtvaardi
gen, vraagt de Berlijnsehe correspon
dent van „De Tijd" zich af? Ik' weet
het niet. Wel weet ik, dat de rechtera
in Leipzig niet anders recht konden spra
ken. Ik heb er vroeger al op .gmreaSm,
Bevredigen kunnen die processen niet'.
Evenals bij het Belgische geval-Ramdohr
in België, heerscht er thans weer ver
ontwaardiging in Frankrijk. Zoo slui
ten de wónden zich nooit. Aldoor ver.-
sclie haat ontstaat- Ik heb' er hier ter.
plaatse al voor gepleit, dat men toch zou
ophouden met die proeessen. De Entente
houdt echter taai vast. En in de rechters:-
kringen in Leipzig dat weet ik uit
zeer vertrouwde bron ziet men da
processen gaarne. Als juristen smullen
de heeren aan deze processen, die nog
nooit zijn voorgekomen. En als patriot
ten zijn ze van meening, dat door dia
processen vele beschuldigingen' tegen'
Duitschland wegvallen en dat ze heel
der wereld toonen, dat ook aan den kant
der Entente dezelfde afschuwelijkheden,
zijn voorgekomen. Ik blijf echter bij mijn,
meening: do oorlog is nog niet geliqui
deerd, de verzoening tusschen do volken'
blijft uit, als die processen in Leipzig
niet ophouden.
Naar loonsverlagiag.
De metaalbewerkers van het hekken van'
Charleroi hebben besloten de loonsvermhn
deriDg van 10 centimes per uur, voorge
steld door dé werkgevers, te aanvaarden-
De loonsvermindering treedt 11 Juli in'
werking.
beschouwen. Dat harl ik u'nog ie zeggen.
Niemand zal mijn heengaan, mijin dood
betreuren," vo-egde hij er bitter en droevig-
bij. „Want ik ben van nu af zioo goed aid
gestorven. Met u ware bet anders geweeslf,
daar een hart aa.n u met liefde gehecht
is; het is dusi in eik opzicht beter, dat
ik in uw plaats; heenga."
Wintersbeim, wischte een traan uit kiiju
«teg.
„Spreek zoo niet, "Eduard," zei hij. „Uw!
hand, vriend 1 Ik zal u nooit vergeten 1 En
mijn belofte zal' ik houden!"
„Dat wil ik hopen, voor u en voet'Jiaari
Hoe kom ik echter aan boord? Zal
de weg nog voor mij vrij zijd?"
Wintersheim keek opi zijn horloge.
„Verlaat het huis door de achterdeur,
daar ontmoet gij om dezen tijd geen
menscli. Ik. heb daarvoor gezorgd. Dan
neemt gij een rijtuig' en gaat aan boord,
hebt gij eenmaal de planken ondeï
do voeten...,"
Hij hield plotseling op- en verbleekte,
Wat is er?" vroeg Lubau.
„Mijn oom is terug. Ik hoorde zqo even
zijn rijtuig."
(Wordt vervolgd.)'
